Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 10 grudnia 2025 22:47
  • Data zakończenia: 10 grudnia 2025 22:59

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Krzewy, których pąki utworzyły się w ubiegłym sezonie wegetacyjnym, powinno się przycinać

A. po zakończeniu kwitnienia
B. na koniec okresu spoczynku
C. na początku wiosny
D. w czasie stanu spoczynku
Cięcie krzewów kwitnących z pąków uformowanych w poprzednim okresie wegetacyjnym przed zakończeniem kwitnienia, jak sugerują niektóre inne odpowiedzi, prowadzi do poważnych problemów w cyklu rozwoju roślin. Na przykład, cięcie pod koniec okresu spoczynku czy wczesną wiosną oznacza, że roślina nie zdąży wytworzyć nowych pąków kwiatowych przed sezonem wegetacyjnym, co skutkuje brakiem kwitnienia w danym roku. Takie podejście jest błędne, ponieważ krzewy te już posiadają pąki, które powinny mieć możliwość rozkwitnięcia. Ponadto, cięcie w okresie spoczynku może prowadzić do osłabienia rośliny, ponieważ w tym czasie krzewy są w fazie regeneracji i nie powinny być poddawane stresowi. Często mylnie zakłada się, że cięcie wczesnowiosenne poprawi kondycję rośliny, podczas gdy w rzeczywistości może to narazić ją na uszkodzenia lub nawet choroby. Podsumowując, kluczowe jest, aby cięcie odbywało się po zakończeniu kwitnienia, co jest zgodne z ogólnymi zasadami pielęgnacji krzewów kwitnących i zapewnia optymalne warunki do ich rozwoju.

Pytanie 2

Aby zwiększyć odporność roślin na mróz, konieczne jest użycie nawozów

A. magnezowych
B. siarkowych
C. azotowych
D. potasowych
Nawozy potasowe są kluczowe w procesie zwiększania mrozoodporności roślin, ponieważ potas odgrywa fundamentalną rolę w regulacji gospodarki wodnej roślin. Dzięki odpowiedniemu poziomowi potasu, rośliny są w stanie lepiej zarządzać wodą, co jest szczególnie istotne w okresach niskich temperatur. Potas wspomaga także syntezę białek oraz transport cukrów, co wpływa na ogólną kondycję roślin i ich zdolność do przetrwania trudnych warunków. Przykładem zastosowania nawozów potasowych mogą być uprawy takich roślin jak warzywa, które wymagają intensywnego wsparcia w zakresie mrozoodporności, szczególnie w regionach o surowym klimacie. W praktyce stosowanie nawozów potasowych, takich jak chlorek potasu czy siarczan potasu, zaleca się w okresie przedzimowym, co wspiera rośliny w akumulacji substancji odżywczych oraz poprawia ich odporność na mróz. Standardy agrotechniczne podkreślają znaczenie potasu w nawożeniu, co potwierdzają liczne badania agronomiczne.

Pytanie 3

Pokazany na rysunku pojemnik przeznaczony jest do uprawy roślin

Ilustracja do pytania
A. wrzosowatych.
B. skalnych.
C. wodnych.
D. cebulowych.
Odpowiedź "cebulowych" jest poprawna, ponieważ pojemnik na zdjęciu został zaprojektowany specjalnie z myślą o uprawie roślin cebulowych. Tego typu pojemniki charakteryzują się otworami, które umożliwiają skuteczne sadzenie cebulek oraz zapewniają odpowiednią cyrkulację powietrza i drenaż. Drenaż jest kluczowy, aby uniknąć nadmiaru wilgoci, co mogłoby prowadzić do gnicia cebulek. Przykłady roślin cebulowych, które można uprawiać w takich pojemnikach, to tulipany, narcyzy, a także hiacynty. Dobrą praktyką w uprawie cebulowych jest sadzenie ich na odpowiedniej głębokości, co determinuje ich prawidłowy rozwój. Zaleca się także monitorowanie wilgotności podłoża, aby zapewnić optymalne warunki wzrostu. Uwzględnienie tych aspektów w praktyce ogrodniczej przyczynia się do osiągnięcia zdrowych i kwitnących roślin.

Pytanie 4

Krzewy, które wytwarzają intensywne odrosty korzeniowe, są szczególnie użyteczne w planowaniu

A. osłon przeciwpożarowych
B. nasadzeń przydrożnych
C. osłon tłumiących hałas
D. nasadzeń umacniających skarpy
Krzewy dające silne odrosty korzeniowe, takie jak wierzba czy topola, są szczególnie przydatne w projektowaniu nasadzeń umacniających skarpy. Ich zdolność do intensywnego rozwoju systemu korzeniowego umożliwia stabilizację gleby, co jest kluczowe w przypadku terenów narażonych na erozję. Korzenie tych roślin penetrują glebę głęboko, tworząc naturalny system wsparcia, który przeciwdziała osuwiskom i umacnia strome zbocza. W praktyce, takie nasadzenia mogą być stosowane wzdłuż dróg, rzek, a także w obszarach górskich. Dobre praktyki wskazują na potrzebę wyboru roślin lokalnych, które będą najlepiej przystosowane do warunków glebowych i klimatycznych, co zwiększa ich skuteczność. Warto również podkreślić, że takie nasadzenia przyczyniają się do poprawy jakości wód gruntowych oraz zwiększają bioróżnorodność w ekosystemie. Przy projektowaniu umacnień należy uwzględnić odpowiednie zagęszczenie roślin oraz ich rozmieszczenie w zależności od kształtu skarpy i warunków lokalnych, aby osiągnąć maksymalną efektywność.

Pytanie 5

Aby poprawić właściwości gleby na obszarze przeznaczonym do stworzenia kwietnika sezonowego, należy rozprowadzić i wmieszać z glebą warstwę ziemi kompostowej o grubości 5 cm na obszarze 20 m2. Ile m3 ziemi kompostowej jest wymagana do zrealizowania tego zadania?

A. 1,0 m3
B. 0,5 m3
C. 2,0 m3
D. 1,5 m3
Do obliczenia objętości ziemi kompostowej, której potrzebujesz na kwietnik sezonowy, używamy wzoru na objętość prostopadłościanu. Mamy tu powierzchnię 20 m² i grubość warstwy kompostu 0,05 m (czyli 5 cm). Więc liczymy tak: V = powierzchnia × grubość, co daje nam 20 m² × 0,05 m = 1 m³. W ogrodnictwie stosowanie ziemi kompostowej to standard – poprawia strukturę gleby, zwiększa retencję wody i dostarcza roślinom ważnych składników odżywczych. Poza tym, kwietniki są fajne, bo przyciągają owady zapylające, co jest istotne dla bioróżnorodności. Przykładem świetnego wykorzystania kompostu są warzywniki, gdzie wspiera wzrost roślin i poprawia jakość plonów. Pamiętaj, że odpowiednie przygotowanie gleby przed sezonem to klucz do sukcesu w uprawie roślin.

Pytanie 6

Rodzajem rośliny, która jest uprawiana głównie dla kolorowych oraz długo utrzymujących się na krzewie żółtych, pomarańczowych lub czerwonych owoców, jest

A. ognik szkarłatny (Pyracantha coccinea)
B. mahonia pospolita (Mahonia aquifolium)
C. winobluszcz pięciolistkowy (Parthenocissus quinquefolia)
D. pigwo wiec japoński (Chaenomeles japonica)
Ognik szkarłatny (Pyracantha coccinea) to gatunek rośliny, który jest ceniony za swoje dekoracyjne owoce, które występują w odcieniach żółtego, pomarańczowego i czerwonego. Owoce te utrzymują się na krzewie przez długi czas, co czyni je atrakcyjnym elementem ogrodów przez cały rok. Ognik jest również bardzo odporny na warunki atmosferyczne, co sprawia, że jest łatwy w uprawie. W ogrodnictwie, ognik szkarłatny jest często wykorzystywany jako roślina osłonowa, ponieważ dobrze znosi przycinanie i można go formować w różne kształty. Ponadto, owoce ognika są źródłem pożywienia dla ptaków, co dodatkowo wspiera bioróżnorodność w ogrodzie. Warto również zauważyć, że ognik jest często stosowany w projektach krajobrazowych, gdzie jego intensywne kolory mogą dodać życia i dynamiki do przestrzeni. Jako roślina z rodziny róży, ognik szkarłatny powinien być sadzony w słonecznych lub półcienistych miejscach, z dobrze przepuszczalną glebą, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w ogrodnictwie.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

Jakie urządzenie jest potrzebne do przesadzenia drzewa o średnicy pnia 30 cm i masie wynoszącej około 4,5 t?

A. maszynę do przesadzania drzew
B. dźwig
C. samochód ciężarowy
D. ciągnik z przyczepą
Maszyna do przesadzania drzew to specjalistyczne urządzenie zaprojektowane do transportowania i sadzenia drzew i krzewów z minimalnym uszkodzeniem ich systemu korzeniowego. Używanie takiej maszyny jest kluczowe przy przesadzaniu drzew o dużych średnicach, ponieważ zapewnia precyzyjne, efektywne i bezpieczne przeniesienie rośliny. Przykładowo, maszyny te często są wyposażone w mechanizmy do wykopywania drzewa w połączeniu z systemami transportowymi, co pozwala na natychmiastowe sadzenie w nowym miejscu bez konieczności długotrwałego przestoju. Dodatkowo, stosowanie maszyny do przesadzania drzew jest zgodne z dobrymi praktykami hortikultury, które podkreślają znaczenie minimalizacji stresu roślin podczas transplantacji. Użycie maszyny zmniejsza ryzyko uszkodzenia korzeni, co jest kluczowe dla zdrowia i dalszego wzrostu drzewa po przesadzeniu. Warto również zaznaczyć, że w przypadku dużych drzew, takich jak to o średnicy pnia 30 cm, tradycyjne metody transportu, takie jak ciągniki czy dźwigi, nie zapewniają odpowiedniej ochrony dla rośliny.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 10

Krajobraz o najwyższych wartościach przyrodniczych to

A. obszary miejskie
B. obszary leśne
C. tereny uprawne
D. tereny zainwestowane
Obszary miejskie, tereny rolnicze i tereny zurbanizowane to przestrzenie, które mają swoje unikalne cechy, ale nie charakteryzują się najwyższymi walorami przyrodniczymi. Obszary miejskie, na przykład, są zdominowane przez działalność człowieka, co prowadzi do ograniczenia bioróżnorodności. W miastach często brakuje naturalnych siedlisk, co negatywnie wpływa na populacje dzikich zwierząt i roślin. Z kolei tereny rolnicze, mimo że mogą być źródłem żywności, często wymagają intensywnej uprawy i stosowania nawozów oraz chemikaliów, co prowadzi do degradacji gleby i zanieczyszczenia wód gruntowych. Urbanizacja, która przekształca obszary wiejskie w zurbanizowane, dodatkowo przyczynia się do fragmentacji siedlisk i utraty różnorodności biologicznej. W kontekście ochrony środowiska, warto zrozumieć, że naturalne ekosystemy, takie jak lasy, są kluczowe dla zachowania równowagi ekologicznej, oferując nie tylko zasoby, ale również usługi ekosystemowe, które są niezbędne dla zrównoważonego rozwoju. Dlatego ważne jest, aby w planach zagospodarowania przestrzennego oraz praktykach rolniczych uwzględniać potrzeby ochrony bioróżnorodności i przyrody, co może być realizowane zgodnie z dobrymi praktykami w zakresie zrównoważonego rozwoju i zarządzania środowiskiem.

Pytanie 11

Trawnik o kształcie prostokąta, który ma wymiary 40 m na 20 m, w projekcie koncepcyjnym w skali 1:50 będzie miał jakie wymiary?

A. 4 cm na 2 cm
B. 20 cm na 10 cm
C. 8 cm na 4 cm
D. 80 cm na 40 cm
Odpowiedź 80 cm x 40 cm jest prawidłowa, ponieważ wymiary trawnika w skali 1:50 oznaczają, że każdy 1 metr rzeczywistej długości jest reprezentowany jako 2 centymetry w projekcie. W przypadku trawnika o wymiarach 40 m x 20 m, przekłada się to na obliczenia: 40 m * 2 cm/m = 80 cm oraz 20 m * 2 cm/m = 40 cm. Wobec tego, w projekcie koncepcyjnym trawnika te wymiary będą wynosić 80 cm na 40 cm. Tego rodzaju przeliczenia są kluczowe w architekturze i projektowaniu krajobrazu, gdzie precyzyjne odwzorowanie rozmiarów ułatwia wizualizację oraz planowanie przestrzenne. Użycie odpowiedniej skali pozwala również na lepsze dostosowanie elementów projektu do rzeczywistych warunków terenowych, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży budowlanej i projektowej. Przykładami zastosowania mogą być wizualizacje w projektach urbanistycznych, gdzie przyjmowanie odpowiednich skali jest niezbędne do przedstawienia układów przestrzennych, a także w pracach związanych z aranżacją ogrodów, gdzie skala pozwala na dokładne zaplanowanie rozmieszczenia roślin czy elementów małej architektury.

Pytanie 12

Której odmiany drzew nie powinno się przesadzać z odkrytym systemem korzeniowym?

A. Modrzewia europejskiego (Larix decidua)
B. Sosny pospolitej (Pinus sylvestris)
C. Klonu zwyczajnego (Acer platanoides)
D. Lipy drobnolistnej (Tilia cordata)
Myśląc o innych drzewach, jak lipa drobnolistna, modrzew europejski czy klon zwyczajny, warto wiedzieć, że każde ma swoje konkretne wymagania przy przesadzaniu. Lipa drobnolistna może być przesadzana z odkrytym systemem korzeniowym, ale trzeba być ostrożnym, bo jej korzenie łatwo uszkodzić. Modrzew europejski też można przesadzić bez ziemi, ale przyjmuje się lepiej, gdy korzenie są w bryle. Klon zwyczajny zaś radzi sobie w różnych warunkach, ale także lepiej reaguje na przesadzanie z bryłą. Często ludzie myślą, że wszystkie drzewa można przesadzać w ten sam sposób, a to nie do końca prawda. Przesadzanie z odkrytym systemem korzeniowym szkodzi delikatnym korzeniom, co skutkuje gorszym przyjęciem się roślin w nowym miejscu i zwiększoną podatnością na choroby. Ważne jest, żeby dostosować przesadzanie do potrzeb konkretnego gatunku. W praktyce, najlepiej zachować bryłę korzeniową dla drzew, które są wrażliwe na stres transplantacyjny.

Pytanie 13

W ogólnej inwentaryzacji szaty roślinnej nie bierze się pod uwagę

A. nazw łacińskich
B. rozstawów w metrach
C. liczby sztuk
D. wysokości w metrach
Inwentaryzacja ogólna szaty roślinnej powinna uwzględniać wysokość roślin, co jest błędnym podejściem, ponieważ ta miara nie jest kluczowa w kontekście ogólnej analizy biodiwersytetu. Wysokość roślin jest szczególnie istotna w badaniach dotyczących struktury lasów czy analizach związanych z mikroklimatem, jednak w przypadku standardowej inwentaryzacji ekologicznej skupiamy się na ilości gatunków i ich rozmieszczeniu. Wprowadzenie wysokości do inwentaryzacji może prowadzić do nadmiernego skomplikowania procesu zbierania danych, co z kolei wpływa na efektywność i dokładność wyników. Kolejną mylną koncepcją jest idea, że rozstawy w metrach są równie istotne jak liczba sztuk. Rozstaw roślin jest istotny, ale tylko w kontekście analizy gęstości populacji oraz ich interakcji w ekosystemie. Wiele osób błędnie interpretuje, że pomiar rozstępu i liczby sztuk to tradycyjne metody inwentaryzacji, co prowadzi do niepełnego zrozumienia kompleksowości ekosystemów. Uwzględnianie nazw łacińskich roślin w inwentaryzacji jest z kolei praktyką uznawaną za standard, ponieważ pozwala na jednoznaczną identyfikację gatunków, co jest kluczowe w badaniach naukowych i ochronie środowiska. Kluczowym błędem jest zatem mylenie roli różnych parametrów w procesie inwentaryzacji oraz nieuznawanie ich złożoności w kontekście różnorodności biologicznej.

Pytanie 14

Aby wytyczyć w terenie pomocniczą siatkę kwadratów dla wzoru kwietnika o wymiarach 10 m x 10 m, jakie narzędzia są potrzebne?

A. taśmy mierniczej, jednej tyczki i kątownika
B. taśmy mierniczej, trzech tyczek i kątownika
C. dalmierza, dwóch tyczek i zestawu szpilek
D. dalmierza, trzech tyczek i zestawu szpilek
Wybór narzędzi do wytyczenia siatki kwadratów o wymiarach 10 m x 10 m ma kluczowe znaczenie dla uzyskania precyzyjnych wyników. Odpowiedzi sugerujące użycie dalmierza, jednej tyczki i węgielnicy nie są efektywne z kilku powodów. Dalmierz jest narzędziem przydatnym do pomiaru dużych odległości, ale nie jest niezbędny w tej konkretnej sytuacji, gdzie kluczowa jest precyzja na krótkich dystansach. Jedna tyczka ogranicza możliwości wytyczenia narożników kwadratu, co prowadzi do błędów w wymiarach. Również sama węgielnica nie wystarczy, jeśli nie ma stabilnych punktów odniesienia. W przypadku wytyczania kwadratu, konieczne jest posiadanie co najmniej trzech tyczek, aby móc wyznaczyć wszystkie cztery narożniki i zapewnić, że każdy z kątów jest prosty. Z kolei odpowiedzi sugerujące użycie taśmy mierniczej, jednej tyczki i węgielnicy również są niewłaściwe, ponieważ jedna tyczka ponownie nie pozwala na prawidłowe ustalenie kątów i wymiarów. W praktyce, w przypadku budowy ogrodów czy innych projektów przestrzennych, użycie niewłaściwych narzędzi może prowadzić do istotnych problemów w dalszym etapie budowy, co w efekcie rodzi dodatkowe koszty i opóźnienia. Dlatego tak ważne jest stosowanie odpowiednich narzędzi zgodnie z zasadami sztuki budowlanej oraz geodezyjnej.

Pytanie 15

Bulwary oraz promenady to obiekty

A. terenów produkcji ogrodniczej, rolniczej i leśnej
B. otwartych przestrzeni zieleni
C. terenów zieleni towarzyszących zabudowom osiedlowym i indywidualnym
D. terenów zieleni przeznaczonej do specjalnych celów
Wybór odpowiedzi dotyczącej terenów gospodarki ogrodniczej, rolnej i leśnej jest niewłaściwy, ponieważ te obszary są z reguły dedykowane produkcji rolniczej oraz uprawom, a nie do celów rekreacyjnych czy społecznych. Tereny te charakteryzują się innymi funkcjami, które koncentrują się na efektywności produkcji, a nie na zapewnieniu przestrzeni dla mieszkańców. Z kolei tereny zieleni specjalnego przeznaczenia, a także tereny zieleni towarzyszące zabudowie osiedlowej, mają na celu spełnienie specyficznych wymogów ekologicznych lub funkcji społecznych, które nie obejmują swobodnego dostępu i rekreacji, które są typowe dla bulwarów i promenad. W kontekście architektury krajobrazu, błędne może być mylenie funkcji przestrzeni zielonej; odpowiednie klasyfikowanie terenów zieleni jest kluczowe dla ich prawidłowego zarządzania oraz planowania. Niezrozumienie różnic między rodzajami terenów zieleni prowadzi do niewłaściwego podejścia do projektowania przestrzeni publicznych, co może skutkować nieefektywnym wykorzystaniem tych obszarów. Ważne jest, aby uzmysłowić sobie, że bulwary i promenady pełnią funkcję społeczną, związaną z integracją mieszkańców oraz promocją aktywności fizycznej w otoczeniu naturalnym, co nie znajduje odzwierciedlenia w innych typach terenów zieleni.

Pytanie 16

Zieleń miejska w kontekście zabudowy jednorodzinnej zaliczana jest do terenów zielonych

A. towarzyszące różnym obiektom.
B. specjalnego przeznaczenia.
C. otwarte.
D. wypoczynkowo-wycieczkowe.
Wybór odpowiedzi dotyczących "otwartych", "specjalnego przeznaczenia" oraz "wypoczynkowo-wycieczkowych" terenów zieleni wskazuje na nieporozumienie w zakresie klasyfikacji zieleni miejskiej. Tereny zieleni otwartej są zazwyczaj związane z dużymi przestrzeniami publicznymi, takimi jak parki miejskie, które niekoniecznie mają na celu towarzyszyć konkretnym obiektom mieszkalnym, a raczej stanowią wspólne przestrzenie dla mieszkańców. Z kolei tereny zieleni specjalnego przeznaczenia odnoszą się do obszarów, które mają ściśle określone funkcje, takie jak ogrody botaniczne czy arboreta, co nie dotyczy typowych przestrzeni wokół zabudowy indywidualnej. Odpowiedź na temat terenów wypoczynkowo-wycieczkowych również nie jest adekwatna, ponieważ odnosi się do obszarów rekreacyjnych, które są zaplanowane z myślą o aktywnym wypoczynku, a niekoniecznie są zintegrowane z codziennym życiem mieszkańców. Każda z tych odpowiedzi odzwierciedla różne aspekty użytkowania terenów zieleni, lecz nie precyzuje, że w kontekście zabudowy indywidualnej, zieleń powinna współistnieć z zabudowaniami, co najlepiej opisuje kategoria "towarzyszące różnym obiektom". Zrozumienie tej klasyfikacji jest kluczowe dla prawidłowego planowania przestrzennego oraz zarządzania terenami zieleni w miastach, co wpływa na jakość życia mieszkańców.

Pytanie 17

Długość ścieżki wynoszącej 12 m na mapie w skali 1:50 to

A. 12 cm
B. 24 cm
C. 18 cm
D. 6 cm
To super, że wybrałeś 24 cm! Przy obliczaniu długości na mapie w skali 1:50 ważne jest, żeby zrozumieć, jak działa ta skala. W skrócie, 1 cm na mapie to 50 cm w rzeczywistości. Więc jeśli mamy ścieżkę o długości 12 m, to przeliczamy to na centymetry, co daje nam 1200 cm. Potem dzielimy to przez 50 i wychodzi nam 24 cm. To prosta zasada, ale kluczowa, zwłaszcza w pracy geodetów, architektów czy inżynierów. Dzięki tym umiejętnościom można dobrze planować różne projekty, jak chociażby osiedla mieszkaniowe, gdzie trzeba wszystko przemyśleć i dopasować. Widać, że temat kartografii zaczyna Ci wchodzić w krew!

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

Jaką materiałową warstwę drenującą zastosujemy przy projektowaniu ogrodu na płaskim dachu?

A. otoczaków
B. gliny
C. keramzytu
D. klińca
Keramzyt jest materiałem o doskonałych właściwościach drenażowych, który idealnie sprawdza się jako warstwa drenująca w konstrukcjach na płaskich dachach. Jego lekka i porowata struktura sprawia, że efektywnie odprowadza wodę, co jest niezwykle istotne w przypadku dachów, gdzie gromadzenie się wody może prowadzić do uszkodzeń i przeciążeń konstrukcyjnych. Keramzyt również cechuje się wysoką odpornością na działanie niskich i wysokich temperatur, co czyni go materiałem trwałym i odpornym na warunki atmosferyczne. W praktyce, warstwa keramzytu stosowana na dachu nie tylko poprawia drenaż, ale także izoluje termicznie, co jest zgodne z dobrymi praktykami budowlanymi w zakresie energooszczędności. Standardy budowlane często zalecają stosowanie keramzytu ze względu na jego właściwości hydrofobowe oraz zdolność do ułatwiania odparowywania wilgoci, co zapobiega powstawaniu pleśni i innych problemów związanych z wilgocią. Przykłady zastosowania keramzytu obejmują systemy zielonych dachów czy ogrodów na dachach, gdzie działanie drenażowe jest kluczowe dla utrzymania zdrowego środowiska roślinnego.

Pytanie 21

Kwietnik o okrągłym rzucie, wznoszący się ku centralnej części ponad otaczającym go terenem, powinien być obsadzany

A. z wnętrza na zewnątrz
B. z zewnątrz do wnętrza
C. z lewej do prawej
D. z prawej do lewej
Odpowiedź 'od środka na zewnątrz' jest naprawdę dobra. Jak sadzimy rośliny w ten sposób, to rosną one lepiej i wykorzystujemy miejsce w mądry sposób. Zaczynając od środka, mamy większą kontrolę nad tym, jak rozłożymy rośliny, co pozwala je lepiej dopasować pod kątem wysokości i kolorów. W praktyce, takie sadzenie tworzy fajny, warstwowy efekt, gdzie wyższe rośliny są w centrum, a niższe otaczają je dookoła. To wygląda super i sprawia, że światło dociera do każdego kawałka zieleni. Poza tym, warto pamiętać o zasadach kompozycji w ogrodzie, na przykład o trzech kolorach, żeby całość była atrakcyjna. No i dobrze jest też pomyśleć o sezonowości roślin, by móc cieszyć się różnorodnymi kolorami przez cały rok.

Pytanie 22

Zjawisko zmiany koloru roślin na fioletowo-purpurowe oraz ich ograniczony wzrost wskazuje na brak jakiego składnika w glebie?

A. potasu
B. magnezu
C. fosforu
D. azotu
Niedobór potasu, magnezu czy azotu, choć również istotny w procesach wzrostu roślin, objawia się w zupełnie inny sposób. Potas jest niezbędny do regulacji gospodarki wodnej roślin oraz wpływa na syntezę białek i enzymów. Jego deficyt prowadzi do brązowienia brzegów liści, co jest mylone z objawami niedoboru fosforu. Magnez, z kolei, jest kluczowym składnikiem chlorofilu, a jego niedobór powoduje chlorozę, czyli żółknięcie liści, a nie ich purpurowe zabarwienie. Azot, jako podstawowy składnik białek, wpływa na zieloność roślin. Jego niedobór prowadzi do ogólnego osłabienia wzrostu oraz żółknięcia liści, co także jest mylnie interpretowane. Łatwo jest popełnić błąd w identyfikacji symptomów niedoboru, co może prowadzić do błędnych decyzji nawozowych. Dlatego ważne jest, aby stosować analizy gleby przed podjęciem działań, by uniknąć nieefektywnego nawożenia i zapewnić roślinom optymalne warunki do wzrostu. W praktyce, zrozumienie różnic w objawach niedoboru składników odżywczych oraz ich wpływu na rośliny jest kluczowe dla skutecznego zarządzania uprawami.

Pytanie 23

Element architektury ogrodowej, stanowiący ścianę do wspierania pnączy, składający się z szeregu drewnianych słupków, drewnianej kraty pomiędzy nimi oraz belki łączącej, to

A. mur.
B. pergola.
C. trejaż.
D. bramka.
Murek to niewłaściwy wybór, ponieważ odnosi się do niskiej, poziomej konstrukcji z bloczków lub cegieł, służącej do wytyczania granic przestrzeni lub zabezpieczania terenu. Murek nie jest przeznaczony do wspierania pnączy, co jest kluczową funkcją trejażu. Z kolei pergola, choć może być mylona z trejażem, to większa i bardziej złożona konstrukcja, która zazwyczaj tworzy zadaszenie z poziomych belek, a nie jedynie pionowych słupków wspierających pnącza. Pergole są często wykorzystywane jako elementy architektoniczne w ogrodach, ale ich funkcja różni się od trejażu, ponieważ są one bardziej przestrzenne i służą do tworzenia cienistej przestrzeni, a nie do wspierania roślin. Bramki natomiast to elementy konstrukcyjne stosowane w ogrodzeniach, które umożliwiają przejście z jednego obszaru do drugiego, a ich zastosowanie w kontekście pnączy jest zgoła nieodpowiednie. Typowe błędy myślowe prowadzące do pomylenia tych terminów polegają na braku zrozumienia podstawowych różnic w funkcji i konstrukcji tych elementów architektonicznych oraz ich zastosowaniach w przestrzeni ogrodowej. Warto zapoznać się z właściwym nazewnictwem i funkcjonalnością różnych elementów architektury ogrodowej, aby uniknąć nieporozumień i skutecznie projektować przestrzenie zielone.

Pytanie 24

Krzewem dekoracyjnym o kształcie kolumnowym jest

A. jałowiec pospolity odm. Hibernica (Juniperus communis 'Hibernica')
B. perukowiec podolski (Cotinus coggygria)
C. jaśminowiec wonny (Philadelphus coronarius)
D. sosna górska odm. Wintergold (Pinus mugo 'Wintergold')
Jaśminowiec wonny (Philadelphus coronarius) jest krzewem liściastym, który osiąga kształt bardziej rozłożysty i owalny, a nie kolumnowy. Krzew ten charakteryzuje się dużymi, pachnącymi kwiatami, które pojawiają się w czerwcu i są doskonałym elementem dekoracyjnym w ogrodzie, jednak jego pokrój jest niewłaściwy dla klasyfikacji jako roślina o pokroju kolumnowym. Sosna górska odm. Wintergold (Pinus mugo 'Wintergold') to drzewo iglaste o zaokrąglonym kształcie, które również nie wpisuje się w definicję krzewu kolumnowego. Mimo że sosny są często stosowane w ogrodach, ich pokrój oraz wymagania pielęgnacyjne są zupełnie inne niż w przypadku jałowca. Perukowiec podolski (Cotinus coggygria) to kolejny przykład krzewu o rozłożystym pokroju, który może przybierać formę drzewiastą z dość szeroką koroną. Wybierając krzewy do ogrodu, warto zwrócić uwagę na ich formę oraz wymagania, aby uniknąć błędów projektowych. Typowym błędem jest mylenie pokroju roślin, co prowadzi do niedopasowania ich do oczekiwań estetycznych i funkcjonalnych w ogrodzie. Prawidłowe rozpoznawanie typów pokroju roślin jest kluczowe w projektowaniu przestrzeni zielonych, a także w kontekście ich późniejszej pielęgnacji.

Pytanie 25

W specyfikacji symbolem P10 należy oznaczyć roślinę, która jest dostępna w sprzedaży w pojemniku

A. okrągłym o średnicy 10 cm
B. kwadratowym o pojemności 10 l
C. okrągłym o pojemności 10 l
D. kwadratowym o boku długości 10 cm
Czasem, gdy odpowiadasz na pytania o rośliny i ich pojemności, mogą pojawić się nieporozumienia. Na przykład, jeśli ktoś mówi o pojemności 10 l, to nie ma sensu, bo te kwestie są bardziej złożone. Sam kształt pojemnika i jego wymiary też mają znaczenie, a symbol P10 odnosi się tylko do wymiarów pojemnika. Jak ktoś wspomina o kształcie okrągłym i podaje jakieś wymiary, to też może wprowadzać w błąd. W ogrodnictwie mamy konkretne standardy dotyczące kształtu i wielkości pojemników. Błędne rozumienie tego, co oznaczają pojemności w porównaniu do wymiarów, może prowadzić do złych decyzji przy wyborze pojemnika. Ważne, żeby zrozumieć, że odpowiednie oznaczenia pomagają zapewnić lepsze warunki dla roślin i ułatwiają klientom wybór dobrych produktów.

Pytanie 26

Aby uzyskać płaszczyzny wertykalne, należy zastosować

A. pnącza ogrodowe
B. drzewa iglaste
C. rośliny dwuletnie
D. krzewy liściaste
Drzewa iglaste, krzewy liściaste oraz rośliny dwuletnie, choć mają swoje miejsce w projektowaniu ogrodów, nie są odpowiednie do tworzenia płaszczyzn wertykalnych. Drzewa iglaste, takie jak sosny czy świerki, z reguły przybierają formę stożkowatą i rozwijają się w górę, co nie sprzyja tworzeniu efektownych, zielonych ścian, które są charakterystyczne dla pnączy. Ich struktura nie pozwala na efektywne pokrycie pionowych powierzchni, co czyni je nieodpowiednimi w kontekście tej specyficznej techniki ogrodniczej. Krzewy liściaste, chociaż mogą być stosowane jako żywopłoty, nie mają zdolności wspinaczkowych i nie przyczyniają się do efektywnego zagospodarowania przestrzeni wertykalnej. Rośliny dwuletnie, takie jak stokrotki czy nagietki, są natomiast roślinami jednorocznymi lub dwuletnimi, co oznacza, że nie mają odpowiedniej struktury do trwałego pokrycia ścian czy innych pionowych powierzchni. Wybór niewłaściwych roślin do tego celu może prowadzić do degradacji estetyki ogrodu oraz braku funkcjonalności, co pokazuje, jak istotne jest zrozumienie właściwości roślin w kontekście projektowania przestrzeni zewnętrznych. Kluczowe jest, aby dostosowywać wybór roślin do ich naturalnych cech i oczekiwań projektowych, co stanowi często popełniany błąd u początkujących ogrodników.

Pytanie 27

Jakie gatunki roślin powinno się sadzić, aby zminimalizować erozję i wzmocnić powierzchnię gleby na rekultywowanej skarpie?

A. Świerka pospolitego (Picea abies), hortensję ogrodową (Hydrangea macrophyila), mahonię pospolitą (Mahonia aquifolium)
B. Oliwnika wąskolistnego (Elaeagnus angustifolia), żylistka szorstkiego (Deutzia scabra), wawrzynka wilczełyko (Daphne mezereum)
C. Klon pospolity (Acer piatanoides), żywotnika zachodniego (Thuja occidentalis), lawendę wąskolistną (Lavanduia angustifolia)
D. Robinię białą (Robinia pseudoacacia), rokitnika pospolitego (Hippohae rhamnoides), różę pomarszczoną (Hippohae rhamnoides)
Sadzenie robinii białej (Robinia pseudoacacia), rokitnika pospolitego (Hippophae rhamnoides) oraz róży pomarszczonej (Rosa rugosa) jest skuteczną metodą przeciwdziałania erozji gleby i wzmacniania skarp. Robinia biała charakteryzuje się silnym systemem korzeniowym, który stabilizuje glebę, a także ma zdolność do poprawy jakości gleby poprzez wiązanie azotu. Rokitnik pospolity, dzięki swoim gęstym korzeniom i zdolności do przetrwania w trudnych warunkach, jest idealny do umacniania zboczy oraz zapobiegania erozji. Róża pomarszczona nie tylko poprawia estetykę terenu, ale także tworzy gęste zarośla, które chronią glebę przed bezpośrednim działaniem wody i wiatru, a jej korzenie pomagają w stabilizacji podłoża. Standardy dotyczące rekultywacji terenów zniszczonych podkreślają znaczenie wyboru roślinności, która nie tylko przetrwa w trudnych warunkach, ale także przyczyni się do odbudowy ekosystemu. W praktyce, zastosowanie tych trzech gatunków roślin kładzie fundamenty pod zdrowy, stabilny ekosystem, co jest kluczowe dla sukcesu długoterminowych projektów rekultywacyjnych.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 29

Przed zasadzeniem drzew i krzewów glebę o dużej gęstości i słabej przepuszczalności należy przekopać na głębokość tzw. dwóch sztychów, co oznacza

A. 25 cm
B. 15 cm
C. 35 cm
D. 5 cm
Wybór głębokości mniejszej niż 35 cm do przekopania gleby przed sadzeniem drzew i krzewów może prowadzić do wielu problemów związanych z późniejszym wzrostem roślin. Odpowiedzi takie jak 15 cm, 25 cm czy 5 cm są niewystarczające i mogą skutkować zbitą glebą, która nie zapewnia odpowiednich warunków do rozwoju korzeni. Gleba na poziomie 15 cm może nie zaspokajać potrzeb roślin wymagających głębszego systemu korzeniowego. Z kolei 5 cm to zbyt płytki poziom, który nie będzie miał wpływu na poprawę struktury gleby. Ponadto, zbyt płytkie przekopanie gleby może prowadzić do problemów z retencją wody. Gdy korzenie nie mają miejsca do rozwoju, rośliny stają się bardziej podatne na stres, co może skutkować ich obumieraniem. Głębsze przekopywanie gleby jest zgodne z praktykami ogrodniczymi, które podkreślają znaczenie głębszej obróbki gleby w przypadku gleb zbitą czy słabo przepuszczalnych. Warto zatem pamiętać o zaleceniu dwóch sztychów, co stanowi minimum, aby zapewnić roślinom odpowiednie warunki do wzrostu.

Pytanie 30

Cegła szamotowa służy do produkcji

A. nawierzchni parkingowych
B. okładzin termicznych w kominkach
C. okładzin elewacyjnych na ścianach
D. nawierzchni dla pieszych
Cegła szamotowa nie jest przeznaczona do wykonywania nawierzchni parkingowych czy pieszych. W przypadku nawierzchni, kluczowe jest stosowanie materiałów odpornych na obciążenia mechaniczne oraz działanie czynników atmosferycznych. Cegły ceramiczne lub betonowe są powszechnie używane w takich zastosowaniach ze względu na ich wysoką wytrzymałość na ściskanie i odpowiednią odporność na mróz. Zastosowanie cegły szamotowej w nawierzchniach byłoby nieefektywne, ponieważ nie została zaprojektowana, aby wytrzymać tego typu obciążenia oraz nie zapewnia odpowiedniej przyczepności, co jest istotne dla bezpieczeństwa ruchu pieszych i pojazdów. Ponadto, cegła szamotowa nie jest odpowiednia do okładzin elewacji ścian, gdzie kluczowym czynnikiem jest estetyka oraz odporność na warunki atmosferyczne. W takich przypadkach stosuje się materiały, które łączą w sobie właściwości estetyczne i funkcjonalne, takie jak klinkier czy ceramika, które są dostępne w różnych kolorach i fakturach. Wybierając materiały budowlane, należy kierować się ich przeznaczeniem oraz specyfiką aplikacji. Warto również pamiętać o obowiązujących normach budowlanych oraz dobrych praktykach branżowych, aby zapewnić bezpieczeństwo, trwałość i estetykę wykonywanych prac.

Pytanie 31

Obiekt ogrodowy składający się z dwóch linii słupów, które wspierają ażurową konstrukcję poziomą, to

A. bramka
B. pergoia
C. trejaż
D. bindaż
Bindaż, trejaż i bramka to różne elementy ogrodowej architektury, ale nie pasują do definicji, którą opisano w pytaniu. Bindaż z reguły odnosi się do wzmacniania i łączenia elementów budowlanych, a nie do tworzenia ażurowej struktury. W budowlance bindaż służy głównie do stabilizacji murów, a nie ma estetyki w ogrodach. Trejaż z kolei jest bardziej prostą konstrukcją, która pomaga podtrzymywać rośliny, ale nie ma dwóch rzędów słupów, więc nie mieści się w kontekście pytania. Często się go myli z bramką, która w ogóle nie ma poziomej konstrukcji podtrzymującej, a raczej chodzi o małe ogrodzenia lub przejścia. Łatwo popełnić błąd, myląc te pojęcia, bo wszystkie są w jakiś sposób związane z roślinami i ogrodami. Jednak każda z tych konstrukcji ma swoje unikalne funkcje, które są inne niż w przypadku pergoi. To pokazuje, jak ważne jest, żeby dokładnie rozumieć terminologię związaną z architekturą ogrodową.

Pytanie 32

W jakiej części kraju nie jest wskazana uprawa gruntowa różanecznika katawbijskiego (Rhododendron catawbiense)?

A. Centralnej
B. Północno-wschodniej
C. Zachodniej
D. Południowo-zachodniej
Jak się decydujesz na uprawę różanecznika katawbijskiego, musisz zrozumieć lokalne warunki, w których chcesz to robić. Można myśleć, że południowo-zachodnia, centralna czy zachodnia Polska to fajne miejsca do uprawy, bo klimat jest całkiem ok, ale to nie zawsze tak działa. Różanecznik wymaga gleby o pH między 5,0 a 6,0, co znaczy, że najlepiej rośnie w kwaśnych glebach. A w południowo-zachodniej Polsce często gleby są bardziej zasadowe, co może sprawiać problemy. W centralnej części kraju warunki są zmienne, co prowadzi do nieprzewidywalnych przymrozków, które mogą zniszczyć młode roślinki. Natomiast w zachodniej Polsce, zbyt dużo deszczu może powodować, że gleba stanie się zbyt mokra, co sprzyja chorobom grzybowym. Dlatego znajomość lokalnych warunków jest kluczowa, żeby uniknąć rozczarowań przy uprawie.

Pytanie 33

Jakim narzędziem dokonuje się pomiaru pierśnicy drzew?

A. łatą geodezyjną
B. teodolitem
C. taśmą mierniczą
D. tyczką
Taśma miernicza jest najodpowiedniejszym narzędziem do pomiaru pierśnicy drzewa, ponieważ umożliwia dokładne i praktyczne dokonanie pomiaru obwodu pnia na wysokości 1,3 metra nad poziomem gruntu, co jest powszechnie uznawanym standardem w leśnictwie. Użycie taśmy mierniczej jest zgodne z normami pomiarowymi w leśnictwie, które stawiają nacisk na powtarzalność i dokładność pomiarów. Taśmy, zwłaszcza te wykonane z elastycznego materiału, pozwalają na dokładne odwzorowanie konturów pnia, co jest istotne dla uzyskania precyzyjnego wyniku. Na przykład, pomiar pierśnicy za pomocą taśmy dostarcza informacji nie tylko o wielkości drzewa, ale także jest używany do szacowania jego objętości oraz wartości drewna. W praktyce leśnicy regularnie dokonują takich pomiarów, aby monitorować wzrost drzewostanów oraz planować wycinki. Właściwe techniki pomiarowe są kluczowe dla zarządzania zasobami leśnymi i ochrony środowiska, dlatego znajomość i umiejętność posługiwania się taśmą mierniczą jest fundamentalna w tej dziedzinie.

Pytanie 34

Ile roślin jest potrzebnych do zasadzenia kwietnika sezonowego o powierzchni 10 m2, jeśli będą to rośliny begonii bulwiastej sadzone w rozstawie 20 cm x 20 cm?

A. 160 sztuk
B. 440 sztuk
C. 120 sztuk
D. 250 sztuk
Aby obliczyć liczbę roślin potrzebnych do obsadzenia kwietnika sezonowego o powierzchni 10 m2 roślinami begonii bulwiastej w rozstawie 20 cm x 20 cm, należy najpierw przeliczyć powierzchnię, którą zajmuje jedna roślina. Rozstaw 20 cm x 20 cm oznacza, że każda roślina zajmuje powierzchnię 0,2 m x 0,2 m, co daje 0,04 m2. Następnie, dzielimy całkowitą powierzchnię kwietnika przez powierzchnię zajmowaną przez jedną roślinę: 10 m2 / 0,04 m2 = 250. Ta metoda jest powszechnie stosowana w projektowaniu ogrodów i kwietników, aby zapewnić odpowiednią gęstość obsadzenia. W praktyce, przy planowaniu obsadzenia należy również uwzględnić aspekty takie jak wysokość roślin, ich pokrój oraz warunki środowiskowe, co może wpłynąć na ostateczny wybór roślin i ich rozmieszczenie. Działania te są zgodne z dobrymi praktykami w ogrodnictwie, które promują zarówno estetykę, jak i zdrowie roślin.

Pytanie 35

Jakie gatunki roślin potrzebują wsparcia konstrukcyjnego?

A. Pelargonie, petunie
B. Powojniki, glicynie
C. Hortensje, lilaki
D. Funkie, werbeny
Pelargonie i petunie są popularnymi roślinami ozdobnymi, jednak nie wymagają one wsparcia, ponieważ są to rośliny niskie lub półwysokie, które dobrze rosną w doniczkach i rabatach, gdzie mogą samodzielnie utrzymywać swój kształt. Często błędnie uważa się, że każda roślina kwitnąca wymaga wsparcia, co prowadzi do niepotrzebnych inwestycji w konstrukcje, które nie są potrzebne. Funkie (Hosta) i werbeny również nie są roślinami, które potrzebują wsparcia. Funkie są roślinami o dużych liściach, które rosną w formie kępy, a ich potrzeby glebowe i wilgotnościowe są zupełnie inne niż tych roślin pnących. Werbeny, z kolei, to rośliny jednoroczne lub wieloletnie o rozłożystych pędach, które dobrze radzą sobie bez jakiejkolwiek podpory. Typowym błędem jest więc zakładanie, że każda roślina, która osiąga wysokość, potrzebuje wsparcia, co jest jedynie prawdą w przypadku pnączy. Warto także wspomnieć, że hortensje i lilaki, choć mogą osiągać znaczące rozmiary, nie wymagają stosowania konstrukcji wspierających, gdyż ich struktura jest na tyle mocna, aby same mogły utrzymać swoje kwiatostany. Zrozumienie, które rośliny potrzebują wsparcia, a które nie, jest kluczowe w planowaniu przestrzeni ogrodowej oraz w zapewnieniu odpowiednich warunków dla ich wzrostu.

Pytanie 36

Jakie gatunki roślin wskazane są do sadzenia wzdłuż brzegów rzek i strumieni, aby zabezpieczyć je przed erozją?

A. Głogi, śliwy
B. Wierzby, topole
C. Buki, klony
D. Graby, dęby
Wierzby i topole są roślinami, które doskonale nadają się do sadzenia na brzegach cieków wodnych, ponieważ ich systemy korzeniowe są wyjątkowo efektywne w stabilizacji gruntu. Korzenie wierzby są elastyczne i potrafią wnikać w luźniejsze podłoża, co skutecznie zapobiega erozji brzegów. Ponadto, te gatunki roślin mają zdolność do szybkiego wzrostu, co pozwala na szybkie zakrycie obszarów narażonych na erozję. Ich obecność nie tylko chroni brzegi, ale także wspiera lokalny ekosystem, dostarczając schronienia i pożywienia dla wielu gatunków ptaków i owadów. W praktyce, sadzenie wierzby i topoli na obszarach narażonych na erozję jest zalecane w ramach projektów związanych z rekultywacją terenów podmokłych i ochroną bioróżnorodności. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania wodami i ochrony środowiska, które zakładają użycie roślinności naturalnej w celu minimalizacji skutków działania sił erosyjnych.

Pytanie 37

Proces zakupu kwietnika obejmuje wykonanie działań w następującej kolejności:

A. obfite podlanie, wyznaczenie miejsc sadzenia, sadzenie
B. ściółkowanie, wytyczenie wzoru, wyznaczenie miejsc sadzenia
C. wytyczenie wzoru, wyznaczenie miejsc sadzenia, sadzenie
D. wyznaczenie miejsc sadzenia, sadzenie, wytyczenie wzoru
Wiesz, wytyczenie wzoru, a potem wybór miejsc do sadzenia to naprawdę kluczowe kroki, jeśli chcesz, aby twój kwietnik wyglądał super i rośliny dobrze się rozwijały. Zaczynając od wytyczenia wzoru, możesz zaplanować, jak wszystko będzie wyglądać. To jest ważne, żeby wszystko pasowało do siebie. A wyznaczenie miejsc sadzenia? To już następny krok! Musisz pamiętać, żeby każda roślina miała odpowiednie miejsce – niektóre lubią słońce, inne wolą cień. I pamiętaj, żeby rośliny nie przeszkadzały sobie nawzajem. Kiedy przechodzisz do sadzenia, rób to z uwagą, bo to ma duże znaczenie dla ich zdrowia. Na przykład, sadząc cebulki, warto zadbać o odpowiednią głębokość. Dzięki temu rośliny będą miały najlepsze warunki do wzrostu. Jeśli to wszystko dobrze zaplanujesz, osiągniesz naprawdę świetne efekty w swoim ogrodzie!

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 39

Jaką roślinę warto zasadzić w skrzynkach na balkonie z ekspozycją na słońce?

A. Niecierpek nowogwinejski (Impatiens hawkeri)
B. Bluszcz pospolity (Hedera helix)
C. Plektrantus koleusowaty (Plectranihus forsteri)
D. Uczep rózgowaty (Bidens ferulifolia)
Uczep rózgowaty (Bidens ferulifolia) jest doskonałym wyborem do obsadzania balkonów o wystawie południowej ze względu na swoją odporność na wysokie nasłonecznienie oraz długotrwałe kwitnienie. Ta roślina, znana z intensywnych, złocistych kwiatów, dobrze znosi ciepło i suchość, co czyni ją idealną do warunków panujących na południowych balkonach. Uczep rozwija bujny pokrój, co pozwala na efektowne zasłanianie skrzynek i nadanie im atrakcyjnego wyglądu. W praktyce warto stosować tę roślinę w kompozycjach z innymi gatunkami, aby uzyskać ciekawy efekt kolorystyczny. Dobrze rośnie w różnych typach gleby, ale preferuje podłoża dobrze przepuszczalne. Warto również zauważyć, że jest to roślina jednoroczna, co oznacza, że po zakończeniu sezonu należy ją wymienić. W kontekście standardów pielęgnacji roślin balkonowych, uczep wymaga regularnego podlewania oraz nawożenia, co przyczyni się do jego zdrowego wzrostu i obfitego kwitnienia przez całe lato.

Pytanie 40

Nawożenie roślin doniczkowych nie jest wskazane

A. w czasie kwitnienia
B. na początku wiosny i lata
C. kiedy są w dobrej kondycji
D. w okresie dynamicznego wzrostu
Nawożenie roślin doniczkowych na przełomie wiosny i lata, gdy są zdrowe lub w okresie intensywnego wzrostu, może być mylone z optymalnym czasem na dostarczanie składników odżywczych. Jednak zdrowe rośliny wymagają nawożenia w określonych momentach ich cyklu życia, a nie w sytuacjach, gdy nie wykazują zauważalnych niedoborów. Nawożenie w tych okresach, szczególnie w czasie intensywnego wzrostu, może prowadzić do nadmiaru składników odżywczych, co skutkuje przenawożeniem. Przenawożenie objawia się zjawiskami takimi jak żółknięcie liści, ich opadanie, a nawet obumieranie roślin. Ponadto, nawożenie w okresie kwitnienia jest kluczowe, ponieważ rośliny w tym czasie potrzebują zwiększonej ilości potasu i fosforu, co nie jest konieczne w innych fazach wzrostu. Przykładem błędnego podejścia jest stosowanie nawozów uniwersalnych w nadmiarze w czasie, gdy rośliny przygotowują się do kwitnienia. Dlatego, aby zapewnić roślinom optymalne warunki, należy stosować nawozy zgodnie z ich aktualnymi potrzebami, co obejmuje monitorowanie faz wzrostu i dostosowywanie programu nawożenia do specyficznych wymagań roślin.