Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik leśnik
Kwalifikacja: LES.02 - Gospodarowanie zasobami leśnymi
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 12:45
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 13:06

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zaleca się wprowadzenie uzupełnień w naturalnych odnowieniach w przypadku wypadów powierzchniowych przekraczających

A. 2,0 arów

B. 0,5 ara

C. 1,0 ara

D. 1,5 ara

Wybór odpowiedzi dotyczących 2,0 arów, 1,0 ara i 1,5 ara opiera się na błędnym założeniu, że większe powierzchnie uzupełnień są konieczne w przypadku wypadów powierzchniowych. Takie podejście często wynika z nieporozumień dotyczących zasad zrównoważonej gospodarki leśnej. Powierzchnie te są zbyt duże, aby mogły efektywnie wspierać odnowienia naturalne. W praktyce leśnej, uzupełnienia powinny być dostosowane do skali uszkodzeń oraz lokalnych warunków siedliskowych. Nadmiar powierzchni do uzupełnienia może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów, a także do ryzyka pogorszenia warunków wzrostu nowych roślin. Przykładowo, zbyt duża powierzchnia uzupełnienia może prowadzić do konkurencji między nowymi a istniejącymi drzewami, co w konsekwencji wpływa na ich rozwój oraz przetrwanie. Dodatkowo, w kontekście zasad zarządzania lasami, nadmierne powierzchnie uzupełnień mogą powodować zjawiska takie jak erozja gleby czy degradacja środowiska. Kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednie uzupełnienia powinny być minimalne, aby efektywnie wspierać regenerację lasów po naturalnych wypadach, co znajduje odzwierciedlenie w aktualnych standardach oraz najlepszych praktykach w zakresie gospodarki leśnej.

Pytanie 2

Jeżeli obszar lasu, który został objęty ogniem, wynosi 1,2 ha, to mamy do czynienia z pożarem

A. małym

B. dużym

C. średnim

D. bardzo dużym

Odpowiedź 'średnim' jest poprawna, ponieważ według klasyfikacji pożarów lasów, powierzchnia pożaru wynosząca 1,2 ha kwalifikuje się do kategorii średnich pożarów. W praktyce oznacza to, że pożary średnie mogą wpływać na lokalne ekosystemy, wymagając bardziej zaawansowanych technik gaszenia oraz większego zaangażowania służb ratunkowych. Zgodnie z systemem klasyfikacji pożarów, pożary te mogą prowadzić do znacznych strat w biomasie i różnorodności gatunkowej. Przykładem może być sytuacja, w której pożar średniej wielkości występuje w obszarze z dużą ilością suchych materiałów roślinnych, co może prowadzić do jego szybkiego rozprzestrzenienia się. W takich przypadkach istotne jest, aby służby przeciwpożarowe stosowały odpowiednie techniki monitorowania oraz zarządzania ryzykiem, aby zapobiec dalszym szkodom. Dobrą praktyką jest również przeprowadzanie regularnych inspekcji oraz tworzenie stref buforowych, które mogą zmniejszyć ryzyko pożaru.

Pytanie 3

Dokumentem służącym do np. przeklasyfikowania drewna, który dotyczy rozchodów i przychodów, jest

A. świadectwo legalności

B. rejestr odebranego drewna

C. specyfikacja manipulacyjna

D. wykaz odbiorczy drewna

Wybór innych odpowiedzi związanych z dokumentacją drewna może prowadzić do nieporozumień w zakresie ewidencji i zarządzania surowcem. Wykaz odbiorczy drewna, chociaż równie ważny, służy do rejestrowania ilości drewna, które zostało odebrane, ale nie zajmuje się jego klasyfikacją ani przeklasyfikowaniem. Jest to dokument potwierdzający, że konkretna partia drewna została dostarczona i odebrana, ale nie dostarcza szczegółowych informacji o jakości czy zastosowaniu drewna. Świadectwo legalności, z drugiej strony, potwierdza, że drewno pochodzi z legalnego źródła, jednak nie jest narzędziem wykorzystywanym do przeklasyfikowania surowca, a raczej do zapewnienia zgodności z przepisami prawnymi. Z kolei rejestr odebranego drewna jest dokumentem ewidencyjnym, który ma na celu śledzenie ilości odebranego drewna, ale również nie obejmuje kwestii związanych z jego jakościową klasyfikacją. Wybierając te alternatywy, można popełnić błąd myślowy polegający na utożsamianiu różnych typów dokumentacji z ich funkcjami. Kluczowe jest zrozumienie, że różne dokumenty pełnią różne role w procesie zarządzania drewnem i tylko specyfikacja manipulacyjna jest dedykowana do jego przeklasyfikowania oraz szczegółowej analizy jakościowej.

Pytanie 4

Jakim gatunkiem runa można odróżnić Bśw od Bs?

A. widłoząb miotlasty

B. chrobotek reniferowy

C. gajnik lśniący

D. szczotlicha siwa

Gajnik lśniący (Polytrichum formosum) jest kluczowym gatunkiem runa, który odgrywa istotną rolę w identyfikacji bioróżnorodności oraz w ocenie stanu ekosystemów leśnych. To mszak, który charakteryzuje się silnym wzrostem i zdolnością do formowania gęstych dywanów, co czyni go wskaźnikiem zdrowych, wilgotnych siedlisk. Gajnik lśniący jest również ważny w kontekście retencji wody i stabilizacji gleby, co przyczynia się do ograniczenia erozji. W praktyce, rozpoznawanie takich gatunków jak gajnik lśniący pozwala na skuteczniejsze zarządzanie zasobami leśnymi oraz ochronę siedlisk. W kontekście badań ekologicznych, jego obecność może wskazywać na wysoką jakość środowiska leśnego, co jest zgodne z założeniami zrównoważonego rozwoju i ochrony przyrody. Warto zatem zwrócić uwagę na ten gatunek, gdyż jego obserwacja i monitoring mogą dostarczać cennych informacji na temat kondycji ekosystemów leśnych oraz ich zdolności do regeneracji.

Pytanie 5

Cechą charakterystyczną roślin jest ochrona przed wiosennymi przymrozkami, która polega na tym, że pączek szczytowy rozwija się później niż pączki boczne.

A. jesionu

B. sosny

C. jodły

D. dębu

Jodła, jako roślina iglasta, ma unikalną cechę rozwoju pączków, co pozwala jej skutecznie chronić się przed przymrozkami wiosennymi. Pączek szczytowy jodły rozwija się wolniej niż pączki boczne, co oznacza, że strefa wzrostu jest mniej narażona na uszkodzenia spowodowane późnymi przymrozkami. Zjawisko to jest kluczowe, ponieważ pozwala jodle przetrwać trudniejsze warunki klimatyczne i przedłuża okres wegetacyjny. W praktyce, lepsze przystosowanie jodły do zmieniającego się klimatu oraz jej zdolność do przetrwania w różnych ekosystemach sprawiają, że jest chętnie stosowana w zalesieniach i rekultywacji terenów. W leśnictwie, znajomość tych cech jest istotna dla prawidłowego planowania nasadzeń oraz zarządzania ekosystemami leśnymi, zwłaszcza w kontekście zmieniającego się klimatu. Jodła jest również ceniona za swoje drewno, które charakteryzuje się doskonałymi właściwościami użytkowymi, a jej umiejętność przetrwania w trudnych warunkach zwiększa jej wartość ekonomiczną.

Pytanie 6

Harwester funkcjonuje na powierzchni 3 ha zrębu, w którym zasobność wynosi 200 m³ na ha. Wydajność urządzenia to 100 m³ na dzień roboczy. Po procesie ścięcia i manipulacji drewna, do zrywki wjedzie forwarder o wydajności 50 m³ na dzień roboczy. Ile dni roboczych będzie potrzebnych na ścięcie, manipulację oraz zrywkę drewna?

A. 20 dni

B. 12 dni

C. 18 dni

D. 10 dni

Żeby obliczyć, ile czasu potrzebujemy na ścięcie, manipulację i zrywkę drewna, najpierw musimy wiedzieć, ile tego drewna mamy. W naszym przypadku mamy 3 hektary z 200 m³ drewna na hektar, co razem daje 600 m³. Nasz harwester pracuje z wydajnością 100 m³ dziennie, więc ścięcie całego drewna zajmie nam 6 dni roboczych. Potem, po ścięciu, trzeba się zająć manipulacją, co też zajmie 6 dni, bo zakładamy, że harwester i forwarder działają po kolei, a nie równolegle. Na koniec, nasz forwarder, który wydobywa 50 m³ dziennie, potrzebuje 12 dni na zrywkę tego drewna. Sumując, mamy 6 dni na ścięcie i manipulację oraz 12 dni na zrywkę, co daje nam 18 dni roboczych. Takie podejście jest zgodne z tym, co zwykle praktykuje się w branży leśnej, gdzie planowanie i zarządzanie zasobami są kluczowe, żeby dobrze wykorzystać sprzęt i czas, jaki mamy.

Pytanie 7

Drewno jodłowe o gęstości 0,41--0,50 g/cm³ w stanie powietrznie suchym klasyfikuje się jako drewno

A. bardzo ciężkie

B. lekkie

C. ciężkie

D. umiarkowanie lekkie

Drewno jodłowe o gęstości powietrznie suchej w przedziale 0,41--0,50 g/cm³ klasyfikuje się jako umiarkowanie lekkie. Klasyfikacja drewna pod względem gęstości jest istotna w kontekście jego zastosowań. Drewno o takiej gęstości charakteryzuje się dobrymi właściwościami mechanicznymi, w tym odpowiednią wytrzymałością na zginanie i ściskanie, co czyni je popularnym materiałem w budownictwie oraz w produkcji mebli. W praktyce, drewno jodłowe jest często wykorzystywane w konstrukcjach, gdzie istotna jest niska waga materiału, na przykład w produkcji elementów konstrukcyjnych domów szkieletowych oraz w zastosowaniach, gdzie wymagana jest dobra izolacja akustyczna. Zgodnie z normami branżowymi, drewno o gęstości w tym przedziale jest również łatwe w obróbce, co wpływa na jego popularność w rzemiośle artystycznym oraz w produkcji instrumentów muzycznych. Warto mieć na uwadze, że drewno o gęstości poniżej 0,50 g/cm³ jest klasyfikowane jako lekkie, co ma znaczenie w kontekście transportu oraz zastosowań, gdzie waga materiału odgrywa kluczową rolę.

Pytanie 8

Rozpalanie ognisk podczas obozów szkolnych, harcerskich itp. może mieć miejsce tylko w lokalizacjach wyznaczonych do tego przez

A. inżyniera nadzoru

B. podleśniczego

C. nadleśniczego

D. straż leśną

Prawidłowa odpowiedź to nadleśniczy, ponieważ to właśnie on jest odpowiedzialny za zarządzanie lasami w danym obszarze, co obejmuje także wyznaczanie miejsc, w których można organizować ogniska. Nadleśniczy działa w ramach Lasów Państwowych, a jego zadania obejmują ochronę ekosystemu leśnego oraz zapewnienie bezpieczeństwa w korzystaniu z zasobów leśnych. W praktyce, organizatorzy obozów szkolnych czy harcerskich powinni uzyskać zgodę od nadleśniczego na palenie ognisk, aby zapewnić zgodność z lokalnymi regulacjami i standardami ochrony środowiska. Przykładem może być obozowanie w rejonach, gdzie ogniska są dozwolone, a nadleśniczy może określić szczegółowe zasady dotyczące minimalnej odległości od budynków, źródeł wody oraz innych czynników bezpieczeństwa. Takie działania umożliwiają nie tylko korzystanie z zasobów przyrody, ale także edukację młodzieży na temat ochrony środowiska i odpowiedzialnego korzystania z dóbr naturalnych.

Pytanie 9

Podczas jesiennych działań związanych z wykrywaniem pierwotnych szkodników sosny, bada się glebę oraz ściółkę w obrębie ramki, a także (w przypadku prób o nieparzystych numerach) na pniu drzewa do wysokości

A. 2,0 m

B. 0,5 m

C. 1,0 m

D. 1,5 m

Wybór wysokości 0,5 m, 1,0 m lub 2,0 m jako granicy dla przeszukiwania odziomka drzewa jest błędny z perspektywy praktyki entomologicznej i fitopatologicznej. Niska wartość 0,5 m jest niewystarczająca, ponieważ nie obejmuje całego zakresu potencjalnych siedlisk dla szkodników, które mogą żerować w wyższych partiach drzewa. Szkodniki takie jak korniki czy inne owady, które atakują sosny, często penetrują drzewa na większej wysokości, co czyni niskie przeszukiwanie mało efektywnym. Z kolei wysokość 1,0 m, choć nieco bliższa odpowiedzi właściwej, również nie jest zgodna z zaleceniami, ponieważ wielu szkodników może występować w górnych częściach korony drzewa, gdzie mamy do czynienia z bardziej sprzyjającymi warunkami dla ich rozwoju. Natomiast wybór wysokości 2,0 m jest nadmierny i nieprzystosowany do rzeczywistych warunków badawczych. Tak wysoka granica może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów w badaniach terenowych, ponieważ większość szkodników preferuje dolne partie drzew. W związku z tym, nieprawidłowe jest przyjmowanie tych wartości jako granic dla skutecznego przeszukiwania, co może prowadzić do błędnych wniosków oraz niewłaściwych działań w zakresie ochrony drzewostanów.

Pytanie 10

Najlepszej jakości drzewa, które stanowią fundament drzewostanu i są przedmiotem pielęgnacji, to drzewa

A. selekcyjne

B. rozrodu

C. dominujące

D. dorodne

Drzewa dorodne to te, które osiągnęły optymalny stan wzrostu i jakości, a ich cechy morfologiczne, jak wysokość, średnica i kondycja zdrowotna, są na najwyższym poziomie w danym ekosystemie leśnym. Stanowią one fundament drzewostanu, ponieważ ich obecność zapewnia stabilność ekosystemu oraz wspiera różnorodność biologiczną. Pielęgnacja takich drzew jest kluczowa dla utrzymania zdrowia lasu i produkcji drewna wysokiej jakości. W praktyce oznacza to, że drzewostany bogate w drzewa dorodne są lepiej przygotowane do adaptacji wobec zmian klimatycznych oraz odporne na choroby. Przykładem dobrych praktyk w zarządzaniu drzewostanem jest stosowanie technik hodowlanych, które promują rozwój dorodnych osobników, takich jak selekcja naturalna i odpowiednie cięcia pielęgnacyjne. Dbanie o dorodne drzewa wspiera również lokalne ekosystemy, ponieważ przyciągają one różnorodne gatunki fauny i flory, co przyczynia się do zachowania równowagi ekologicznej.

Pytanie 11

Wprowadzenie leśnych pasów ochronnych, zadrzewień w obrębie pól, zalesianie wydm oraz zadrzewianie brzegów rzek należy klasyfikować jako

A. melioracji agrotechnicznych

B. melioracji fitotechnicznych

C. fitomelioracji

D. melioracji wodnych

Melioracja agrotechniczna i melioracja wodna to pojęcia, które mogą być mylone z melioracją fitotechniczną, jednak każdy z tych terminów odnosi się do innych metod zarządzania środowiskiem. Melioracja agrotechniczna koncentruje się głównie na poprawie struktury gleby oraz jej zdolności do zatrzymywania wody, co jest realizowane poprzez różnego rodzaju zabiegi agrotechniczne, takie jak wapnowanie, nawożenie czy zmiany w płodozmianie. Z kolei melioracja wodna dotyczy regulacji stosunków wodnych w terenie, polegającej na budowie rowów melioracyjnych, zbiorników retencyjnych czy systemów odwadniających, które mają na celu kontrolę poziomu wód gruntowych i ograniczenie zalewania użytków rolnych. Zastosowanie tych metod nie obejmuje jednak działań na rzecz wzrostu bioróżnorodności czy ochrony gleb przed erozją poprzez roślinność, co jest kluczowym aspektem melioracji fitotechnicznej. Popularnym błędem jest przypisanie działań z zakresu ochrony środowiska do innych rodzajów melioracji, co może prowadzić do niewłaściwego zastosowania praktyk, które nie są dostosowane do specyficznych potrzeb ochrony gleby i wód. Właściwe zrozumienie różnic między tymi pojęciami jest fundamentalne dla efektywnego zarządzania środowiskiem naturalnym oraz osiągania celów zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 12

W mieszanych drzewostanach na LMśw, które należą do II klasy wieku, przeprowadza się

A. trzebieże wczesne

B. trzebieże późne

C. czyszczenia późne

D. czyszczenia wczesne

Odpowiedzi wskazujące na czyszczenia późne, czyszczenia wczesne oraz trzebieże późne nie są odpowiednie w kontekście drzewostanów mieszanych zaliczonych do II klasy wieku. Po pierwsze, czyszczenia późne koncentrują się na usuwaniu drzew w bardziej rozwiniętej fazie, co w przypadku młodszych drzewostanów nie jest optymalnym rozwiązaniem. Wybór takich zabiegów może prowadzić do sytuacji, w której drzewostan staje się przerośnięty, a młodsze pokolenia drzew nie mają wystarczającego dostępu do światła i składników pokarmowych, co w efekcie ogranicza ich dalszy rozwój. Z tego powodu, czyszczenia wczesne, które są często mylone z trzebieżami, nie są idealnym rozwiązaniem w II klasie wieku, ponieważ nie są tak radykalne jak trzebieże, a ich skuteczność w kontekście poprawy stanu drzewostanu jest ograniczona. Natomiast trzebieże późne, które polegają na późniejszym usuwaniu drzew, mogą prowadzić do zatorów i osłabienia ogólnej kondycji lasu, co jest sprzeczne z zasadami zrównoważonego zarządzania lasami. Właściwe podejście do zarządzania drzewostanami wymaga zrozumienia etapu rozwoju lasu oraz doboru odpowiednich działań, które będą wspierały zdrowotność i dynamikę ekosystemu leśnego.

Pytanie 13

Czas trwania bezpośrednich działań w zakresie ochrony przeciwpożarowej w lesie wynosi

A. od 1 marca do 31 października

B. od 1 kwietnia do 31 października

C. od 1 marca do 30 września

D. od 1 kwietnia do 30 września

Wybór odpowiedzi wskazującej na inne daty, jak np. od 1 kwietnia do 30 września, od 1 kwietnia do 31 października lub od 1 marca do 30 września, opiera się na błędnym zrozumieniu dynamiki sezonowości w kontekście zagrożeń pożarowych w lasach. Warto zauważyć, że ważnym aspektem jest analiza warunków klimatycznych oraz biologicznych, które wskazują na konkretny okres wzmożonego ryzyka pożarowego. Wiosna, szczególnie marzec, wiąże się z rosnącą temperaturą oraz spadkiem wilgotności, co w naturalny sposób tworzy dogodne warunki dla rozwoju pożarów. Okres od 1 kwietnia do września jest zbyt późny, aby objąć pełne ryzyko, ponieważ do końca września pożary mogą nadal występować w wyniku suszy oraz ciepłych dni. Przeciąganie okresu ochrony do października również jest problematyczne, ponieważ w tym czasie zmieniają się warunki atmosferyczne, co może wprowadzać w błąd co do rzeczywistego zagrożenia. Prawidłowe zaplanowanie działań ochrony przeciwpożarowej wymaga zatem szczegółowej analizy i znajomości lokalnych warunków, a także stosowania się do wytycznych, które są oparte na solidnych podstawach naukowych oraz doświadczonych praktyków w tej dziedzinie.

Pytanie 14

Oznakowanie drewna pozyskanego z parków narodowych polega na umieszczeniu na drewnie czarnego znaku graficznego oraz przytwierdzeniu płytki z numerem w kolorze

A. niebieskim

B. żółtym

C. zielonym

D. czerwonym

Cechowanie drewna z parków narodowych to naprawdę ważny temat, jeśli chodzi o zarządzanie lasami i dbanie o naszą planetę. Oznaczanie drewna zieloną płytką i czarnym znakiem graficznym pomaga w identyfikacji surowca, który jest legalnie pozyskany i zarejestrowany. Zielony kolor to nie przypadek, bo jest zgodny z ekologicznymi standardami, co ułatwia odróżnienie drewna z odpowiedzialnych źródeł. Na przykład w Polsce korzystamy z tego systemu oznaczeń, który wspiera certyfikację drewna według norm PEFC. Moim zdaniem, to naprawdę działa na korzyść ochrony bioróżnorodności! Dzięki zielonej płytce łatwiej kontrolować, skąd pochodzi drewno i zapobiega to nielegalnemu pozyskiwaniu - co jest bardzo istotne dla parków narodowych i ich ekosystemów. Jak się chce kupić drewno do budowy, to warto znać te oznaczenia, bo to pomaga w podejmowaniu rozsądnych decyzji związanych z ekologicznymi wyborami.

Pytanie 15

Jaką objętość ma stos drewna brzozowego S2a o wymiarach: długość 1,25 m, szerokość 5,00 m oraz wysokość 1,20 m?

A. 7,50 m3p

B. 7,50 m3

C. 4,85 m3

D. 4,85 m3p

Jak wybierzesz błędną odpowiedź, to może to być spowodowane tym, że nie do końca zrozumiałeś, jak oblicza się objętość. Na przykład, gdy liczysz objętość prostopadłościanu, nie da się pominąć żadnego wymiaru, bo to prowadzi do złych wyników. Odpowiedzi takie jak 4,85 m³ mogą powstać przez pomyłki w obliczeniach, jak pomieszanie jednostek czy mylenie wymiarów. Często zdarza się, że ktoś źle mnoży wymiary albo zapomina, że objętość powinna być w jednostkach SI, czyli metrach sześciennych. Ponadto warto zwrócić uwagę, że jeśli wybierasz drewno mierzone w m³p, to znaczy, że chodzi o stan okrągły i wilgotność drewna ma tu znaczenie, bo wpływa na jego wagę i objętość. Osoby, które robią błędy w odpowiedziach, mogą nie znać podstawowych zasad obliczania objętości i pomiarów w kontekście materiałów budowlanych czy leśnych, co może prowadzić do złego zarządzania zasobami drewna.

Pytanie 16

Dokument rozchodowy drewna, który został anulowany po wydrukowaniu, wymaga

A. ogłoszenia w prasie leśnej o zasięgu krajowym

B. publikacji w Biuletynie Informacyjnym Lasów Państwowych

C. trwałego zniszczenia (spalenia)

D. zachowania wszystkich kopii

Zgubne jest myślenie, że jeden z dokumentów, który został anulowany, powinien być trwale likwidowany, na przykład przez spalenie. Takie podejście nie tylko narusza zasady przechowywania dokumentacji, ale także może skutkować poważnymi konsekwencjami prawnymi. Dokumenty, niezależnie od ich statusu, powinny być archiwizowane w sposób zgodny z obowiązującymi regulacjami, a ich zniszczenie powinno być przeprowadzone wyłącznie w ściśle określonych przypadkach, zgodnych z polityką firmy oraz przepisami prawa. Propozycja ogłaszania takiego dokumentu w prasie leśnej jest również nieuzasadniona; procedury obiegu dokumentów w firmach leśnych opierają się na zasadzie poufności i odpowiedzialności, a publiczne ogłoszenia mogłyby narazić przedsiębiorstwo na niepotrzebne ryzyko. Co więcej, publikacja w Biuletynie Informacyjnym Lasów Państwowych nie jest wymagana w przypadku dokumentów, które zostały anulowane. Niezrozumienie tych zasad prowadzi często do błędnych wniosków i może skutkować nieprzestrzeganiem regulacji o ochronie danych osobowych oraz zasad audytu, co w dłuższym czasie szkodzi reputacji firmy oraz jej zdolności do prowadzenia działalności gospodarczej.

Pytanie 17

Jaka jest minimalna powierzchnia lasów, dla których wymagane jest projektowanie punktów obserwacyjnych w lasach klasy II zagrożenia pożarowego?

A. 1 000 ha

B. 2 000 ha

C. 20 ha

D. 100 ha

Wybór błędnych odpowiedzi, takich jak 100 ha, 20 ha czy 1 000 ha, wynika z nieprecyzyjnego zrozumienia wymagań dotyczących projektowania systemu punktów obserwacyjnych w lasach II kategorii zagrożenia pożarowego. Odpowiedzi te nie uwzględniają kluczowego aspektu, jakim jest skala zagrożenia pożarowego w lasach, które z natury charakteryzują się różnorodnością ekologiczną oraz wielkością obszarów, które mogą być narażone na pożar. W przypadku powierzchni 100 ha lub 20 ha, rozmieszczenie punktów obserwacyjnych byłoby niewystarczające, ponieważ nie zapewniłoby to odpowiedniej kontroli nad większymi obszarami leśnymi. Oznacza to, że w sytuacji wystąpienia pożaru, reakcja na zagrożenie mogłaby być opóźniona, co znacząco zwiększyłoby ryzyko rozprzestrzenienia się ognia. Z kolei 1 000 ha, mimo że może wydawać się już większym obszarem, wciąż nie spełnia wymogów efektywnej ochrony przeciwpożarowej w kontekście lasów II kategorii. Tego typu podejścia mogą prowadzić do minimalizowania potencjalnego zagrożenia, a także do ignorowania standardów branżowych, które jasno określają minimalne wartości powierzchni wymagane do skutecznego zarządzania ryzykiem pożarowym.

Pytanie 18

Korowanie drzew pułapkowych (klasycznych pułapek) powinno być rozpoczęte, gdy długość chodników macierzystych cetyńca większego osiągnie mniej więcej

A. 8 cm

B. 4 cm

C. 12 cm

D. 16 cm

Odpowiedź '8 cm' jest poprawna, ponieważ korowanie drzew pułapkowych, takich jak cetyńce większe, należy rozpocząć, gdy długość chodników macierzystych osiągnie właśnie ten wymiar. W praktyce, długość 8 cm wskazuje na odpowiedni stan rozwoju pułapek, co jest niezwykle istotne dla skuteczności zabiegów związanych z kontrolą szkodników. Zgodnie z wytycznymi branżowymi, rozpoczynanie korowania zbyt wcześnie, na przykład przy długości 4 cm, może prowadzić do nieefektywności w eliminacji szkodników, ponieważ pułapki nie są jeszcze w pełni rozwinięte. Z kolei zbyt późne korowanie, przy długości np. 12 cm lub 16 cm, może wpłynąć na ich funkcjonalność, a także na dalszy rozwój samego drzewa. W praktyce, monitorowanie wzrostu chodników macierzystych oraz ich odpowiednie oznakowanie jest kluczowe dla efektywności ochrony roślin. Oprócz tego, warto stosować metody wspierające rozwój pułapek, takie jak optymalizacja warunków glebowych oraz odpowiednia pielęgnacja drzew. Utrzymanie tych standardów pozwala na osiągnięcie lepszych rezultatów w ochronie roślin przed szkodnikami.

Pytanie 19

Podstawą stworzenia prognozy dotyczącej zagrożenia drzewostanów iglastych oraz mieszanych, z dominacją gatunków iglastych w wieku powyżej 20 lat, ze strony brudnicy mniszki, jest liczba

A. samców zauważonych na drzewach

B. samic zauważonych na drzewach

C. samców złapanych w pułapki feromonowe

D. samic złapanych w pułapki feromonowe

Podstawą prognozowania zagrożenia drzewostanów iglastych, w szczególności z przewagą gatunków iglastych w wieku powyżej 20 lat, jest liczba samic brudnicy mniszki obserwowanych na drzewach. Samice tego gatunku są kluczowe w procesie rozmnażania, ponieważ to one składają jaja na igłach drzew, co prowadzi do pojawienia się larw i powoduje znaczne uszkodzenia drzewostanów. Monitorowanie ich liczby pozwala na wczesne wykrywanie zagrożeń i podejmowanie odpowiednich działań, jak np. wprowadzenie zabiegów ochronnych, takich jak stosowanie insektycydów czy pułapek feromonowych. Dobrą praktyką w zarządzaniu zdrowotnością lasu jest regularne przeprowadzanie inwentaryzacji owadów, co pozwala na analizę dynamiki populacji i przewidywanie ewentualnych szkód. Rekomendacje dotyczące ochrony drzewostanów iglastych powinny zawsze opierać się na danych z obserwacji samic, ponieważ to one są miarą rzeczywistego zagrożenia wywołanego przez ten gatunek.

Pytanie 20

W jakim stadium zimuje strzygonia choinówka (Panolisflammea)?

A. imago

B. gąsienicy

C. poczwarki

D. jaja

Strzygonia choinówka (Panolis flammea) rzeczywiście zimuje w stadium poczwarki, co jest kluczowe dla jej cyklu życiowego. W okresie zimowym, kiedy warunki atmosferyczne są niekorzystne, poczwarki znajdują się w stanie spoczynku, co pozwala im przetrwać ekstremalne temperatury i brak pożywienia. To stadium rozwojowe jest niezwykle istotne, ponieważ to właśnie w nim owad przechodzi z formy gąsienicy do imago, czyli dorosłego osobnika. W praktyce oznacza to, że znajomość cyklu życiowego strzygoni choinówki jest istotna dla leśników i specjalistów zajmujących się ochroną roślin, ponieważ umożliwia to planowanie działań ochronnych w odpowiednim czasie. Na przykład, wiedza o tym, w jakim okresie poczwarki są najliczniejsze, może pomóc w zastosowaniu odpowiednich środków ochrony roślin przed tym szkodnikiem, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu zdrowiem lasów.

Pytanie 21

Rodzaj, którego szyszki otwierają się w sposób mechaniczny lub cieplno-mechaniczny, a także mają tendencję do wielokrotnego nawadniania w piecach do wyłuszczania cieplnego (termicznego), to

A. jodła pospolita

B. sosna pospolita

C. modrzew europejski

D. świerk pospolity

Modrzew europejski (Larix decidua) to gatunek drzew iglastych, który charakteryzuje się unikalnym sposobem otwierania szyszek. Szyszki tego gatunku łuszczą się w wyniku mechanicznych lub cieplno-mechanicznych procesów, co jest zgodne z jego adaptacjami do zmieniających się warunków środowiskowych. W praktyce, procesy te mogą być wykorzystywane w leśnictwie oraz przy uprawach drzewostanów. Na przykład, w celu optymalizacji zbioru nasion, często stosuje się wyłuszczarnie cieplne, które zwiększają efektywność pozyskiwania nasion poprzez stosowanie temperatury i mechanicznych wibracji. Zgodnie z dobrymi praktykami w hodowli drzew, ścisła kontrola warunków w takich urządzeniach pozwala na maksymalne wykorzystanie potencjału reprodukcyjnego modrzewia. Dodatkowo, ze względu na szerokie zastosowanie drewna modrzewiowego w budownictwie oraz meblarstwie, zrozumienie jego biologii i cyklu reprodukcyjnego ma kluczowe znaczenie dla leśników i producentów drewnianych wyrobów, co podkreśla znaczenie tego gatunku w gospodarce leśnej.

Pytanie 22

Zarządcy obwodów łowieckich zatwierdzają roczne plany łowieckie przez właściwy organ?

A. nadleśniczy

B. przewodniczący koła łowieckiego

C. szef gminy

D. łowczy okręgowy

Odpowiedzi wskazujące na wójta, łowczego okręgowego i prezesa koła łowieckiego są nieprawidłowe z kilku powodów. Wójt, jako przedstawiciel lokalnej władzy samorządowej, zajmuje się szerokim zakresem spraw dotyczących gminy, ale nie posiada kompetencji do zatwierdzania planów łowieckich. Jego rola w kontekście gospodarki łowieckiej ogranicza się do współpracy z innymi organami w zakresie ochrony środowiska i lokalnych regulacji. Łowczy okręgowy, choć jest kluczowym organem w strukturze łowiectwa, odpowiedzialnym za nadzór nad działalnością kół łowieckich, nie zatwierdza planów łowieckich bezpośrednio; jego zadaniem jest kontrola i koordynacja działań w obwodach łowieckich. Prezes koła łowieckiego, będący przewodniczącym lokalnej jednostki łowieckiej, odpowiada za działania swojego koła, ale nie ma uprawnień do zatwierdzania planów na poziomie nadleśnictwa. W praktyce, mylenie tych ról może prowadzić do chaosu w zarządzaniu zasobami łowieckimi, a także do niewłaściwych decyzji dotyczących gospodarki leśnej. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych stanowisk ma ściśle określone kompetencje, które muszą być respektowane dla zapewnienia efektywności działań w obszarze łowiectwa i ochrony przyrody.

Pytanie 23

Ekipa robocza uzyskała w ciągu 5 dni roboczych 480 m³ drewna. Przy 8-godzinnym dniu roboczym jej wydajność wyniosła?

A. 8 m3/h

B. 16 m3/h

C. 6 m3/h

D. 12 m3/h

Z tego, co widzę w odpowiedziach, wydajność pracy to naprawdę ważna kwestia w wielu dziedzinach. Muszę przyznać, że błędne obliczenia mogą przynieść poważne problemy finansowe czy organizacyjne. Odpowiedzi, które mówią o wydajności 16 m3/h lub 8 m3/h, mogą się wydawać kuszące, ale po chwili namysłu widać, że są niepoprawne. 16 m3/h sugeruje, że zespół zbierałby aż 640 m3 w 40 godzin, co nie pasuje do danych. Z kolei 8 m3/h wskazuje na znacznie słabszą efektywność, bo w takim przypadku zespół uzbierałby tylko 320 m3, co też mija się z prawdą. A jeszcze 6 m3/h wygląda na bardziej realne, ale też jest błędne, bo oznaczałoby, że zespół wytworzyłby raptem 240 m3 drewna w tym czasie. Takie pomyłki biorą się często z braku znajomości wzorów czy samej idei wydajności. Dlatego ważne jest, żeby wiedza z zarządzania projektami i optymalizacji procesów była solidna, bo w praktyce te obliczenia są kluczowe. Dobrze jest umieć to robić, żeby lepiej wykorzystywać zasoby w każdej branży, która opiera się na pozyskiwaniu surowców.

Pytanie 24

Termin żeru regeneracyjnego odnosi się do chrząszczy, które

A. zyskują umiejętność latania

B. brały udział w rozmnażaniu

C. przygotowują się do okresu zimowego

D. osiągają dojrzałość do reprodukcji

Odpowiedź 'uczestniczyły w rozrodzie' jest prawidłowa, ponieważ pojęcie żeru regeneracyjnego odnosi się do zachowań dorosłych chrząszczy, które po odbyciu rozrodu angażują się w procesy wzrostu i regeneracji. W tym kontekście, żer regeneracyjny oznacza aktywne poszukiwanie pokarmu, które wspiera odbudowę ich zasobów energetycznych po wyczerpującym okresie rozrodczym. Przykładowo, chrząszcze, które przeszły przez proces rozrodu, mogą intensywnie żerować na roślinach, co pozwala im na regenerację tkanki, a także na gromadzenie energii przed zbliżającym się okresem spoczynku. W praktyce, zrozumienie tego procesu jest istotne w ekosystemach, gdzie chrząszcze pełnią ważną rolę w cyklu życia roślin oraz w przekazywaniu materii organicznej, co z kolei ma wpływ na bioróżnorodność oraz zdrowie ekosystemów. Badania nad żerem regeneracyjnym mogą prowadzić do lepszego zarządzania populacjami chrząszczy w kontekście ochrony środowiska i rolnictwa.

Pytanie 25

Jaką liczbę drzew dorodnych na 1 ha należy uzyskać po przeprowadzeniu trzebieży wczesnej w przypadku buka rosnącego na Lśw?

A. 200 - 300 szt.

B. 300 - 400 szt.

C. 400 - 500 szt.

D. 500 - 600 szt.

Odpowiedzi takie jak 300 - 400 szt., 400 - 500 szt. oraz 500 - 600 szt. opierają się na nieprawidłowych założeniach dotyczących optymalnej gęstości drzew w lasach bukowych, szczególnie po przeprowadzeniu trzebieży wczesnej. Utrzymywanie zbyt dużej liczby dorodnych drzew na hektar prowadzi do nadmiernej konkurencji o zasoby, co w dłuższej perspektywie może skutkować osłabieniem kondycji drzew oraz obniżeniem ich wzrostu i odporności na choroby. Standardy leśnictwa wskazują, że celem trzebieży wczesnej jest nie tylko eliminacja najsłabszych osobników, ale także stworzenie optymalnych warunków dla pozostałych drzew, co przekłada się na ich zdrowie i rozwój. Wybór zbyt dużej liczby drzew dorodnych może również prowadzić do problemów związanych z bioróżnorodnością, ponieważ powoduje to ograniczenie przestrzeni dla innych gatunków roślin i zwierząt. W praktyce, zarządzanie lasem powinno opierać się na zrównoważonym podejściu, które uwzględnia nie tylko ilość, ale i jakość drzew oraz ich interakcje w ekosystemie. Warto zwrócić uwagę, że podejście oparte na naukowych podstawach i praktycznych doświadczeniach w leśnictwie prowadzi do efektywniejszego zarządzania i ochrony zasobów leśnych.

Pytanie 26

Wprowadzenie I serii pułapek na drzewach w celu przewidywania wystąpienia kornika drukarza powinno być realizowane

A. w maju

B. w marcu

C. we wrześniu

D. w lipcu

Kiedy rozważamy terminy takie jak maj, lipiec czy wrzesień w kontekście wykładania I serii drzew pułapkowych, pojawia się kilka kluczowych nieporozumień. W maju, choć można zaobserwować pewną aktywność kornika, jest to już zbyt późno na efektywne monitorowanie ich populacji. Kornik drukarz w tym czasie może już intensywnie żerować i rozmnażać się, co oznacza, że potencjalne zagrożenie dla drzewostanów jest już w pełnym rozkwicie. Niezbędne jest wczesne wykrywanie, aby wprowadzić odpowiednie działania ochronne przed szkodnikami. Podobnie w przypadku lipca, to także okres, kiedy aktywność kornika jest znacząca, a jakiekolwiek działania podjęte w tym czasie mogą być niewystarczające do opanowania sytuacji. Użytkownicy mogą mylnie wyobrażać sobie, że monitorując drzew pułapkowych w lipcu, będą w stanie zareagować na już istniejące szkody, co jest błędnym założeniem. Wrzesień to czas, kiedy większość korników zakończy swój cykl reprodukcyjny, a ich obecność będzie znacznie ograniczona. Dlatego terminy te są niewłaściwe, ponieważ nie uwzględniają biologii i cyklu życia kornika drukarza, co stanowi istotny błąd w zarządzaniu szkodnikami. Kluczowe jest zrozumienie, że skuteczne zarządzanie szkodnikami wymaga wcześniejszego działania i przemyślanej strategii, co potwierdzają standardy ochrony roślin i lasów.

Pytanie 27

Dokument potwierdzający wydanie drewna, który jest niezbędny do transportu drewna do odbiorcy przez przewoźnika, to

A. faktura

B. kwit wywozowy

C. kwit podwozowy

D. asygnata

Kwit wywozowy jest dokumentem, który stanowi podstawę do legalnego przewozu drewna od nadawcy do odbiorcy. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, kwit wywozowy potwierdza, że drewno zostało zlegalizowane i spełnia wszelkie wymogi związane z jego pozyskiwaniem oraz transportem. Dokument ten powinien zawierać informacje o rodzaju i ilości przewożonego drewna, danych przewoźnika oraz nadawcy, co tworzy kompletną ewidencję procesu transportowego. W praktyce, kwit wywozowy jest kluczowy dla kontrolowania legalności obrotu drewnem, co jest istotne w kontekście ochrony środowiska oraz walki z nielegalnym wycinaniem lasów. Podczas transportu drewna zawsze należy mieć przy sobie ten dokument, aby uniknąć problemów z organami kontrolującymi, takimi jak inspekcje leśne czy celne. Zastosowanie kwitu wywozowego jest zatem nie tylko obowiązkiem prawnym, ale również najlepszą praktyką w branży leśnej, zapewniającą przejrzystość i odpowiedzialność w obrocie surowcami leśnymi.

Pytanie 28

Czas nawrótu cięć w rębni gniazdowej pomiędzy dwiema następującymi cięciami na tej samej powierzchni wynosi

A. 3 – 10 lat

B. 5 – 15 lat

C. 4 – 5 lat

D. 5 – 10 lat

Odpowiedzi 5 – 10 lat, 3 – 10 lat oraz 4 – 5 lat są nieprawidłowe, gdyż nie uwzględniają kompleksowo dynamiki wzrostu drzew oraz zasadności dłuższych okresów nawrótu w rębni gniazdowej. Zbyt krótki nawrót, jak 5 - 10 lat, nie daje wystarczająco czasu na regenerację młodych drzew, co może prowadzić do osłabienia całego ekosystemu. W praktyce, zbyt intensywna eksploatacja lasów w krótszym czasie może skutkować wyczerpaniem zasobów glebowych, zmniejszeniem bioróżnorodności oraz większą podatnością na choroby i szkodniki. Odpowiedź 3 – 10 lat sugeruje, że drzewa będą miały czas na wzrost, jednak nie uwzględnia różnorodności siedlisk, co jest kluczowe w kontekście silwotechnicznym. Z kolei odpowiedź 4 – 5 lat jest szczególnie nieadekwatna, gdyż w tym czasie młode drzewa nie zdobędą niezbędnej masy i siły, aby wytrzymać konkurencję w lesie. Warto pamiętać, że dobre praktyki w zarządzaniu lasami, takie jak te zalecane przez organizacje silwotechniczne, nakładają obowiązek zachowania równowagi między pozyskiwaniem drewna a ochroną zasobów naturalnych, co w praktyce oznacza wykorzystywanie nawrót cięć w granicach 5 – 15 lat, aby osiągnąć zrównoważony rozwój i zdrowie lasów.

Pytanie 29

W monokulturach jodłowych rekomenduje się stosowanie rębni

A. przerębowej

B. gniazdowych

C. częściowych

D. stopniowych

Rębnia przerębowa w litych drzewostanach jodłowych jest kluczowym narzędziem zarządzania, które ma na celu zachowanie zdrowia ekosystemu leśnego oraz poprawę jego funkcji biologicznych. W przeciwieństwie do innych metod rębni, takich jak rębnia stopniowa, która polega na stopniowym usuwaniu drzew, rębnia przerębowa umożliwia usunięcie większej liczby drzew w określonym czasie, co sprzyja regeneracji i odnawianiu drzewostanu. Przykładowo, w praktyce stosowania rębni przerębowej, na terenach zdominowanych przez jodły można jednocześnie zwiększyć dostęp światła do młodszych pokoleń drzew, co stymuluje ich wzrost. Tego rodzaju rębnia pozwala również na usunięcie drzew chorych lub osłabionych, co przyczynia się do poprawy ogólnej kondycji lasu. Zgodnie z zaleceniami wielu instytucji zajmujących się gospodarką leśną, rębnia przerębowa wpisuje się w ogólne strategie zrównoważonego rozwoju leśnictwa, mające na celu ochronę różnorodności biologicznej oraz zachowanie walorów przyrodniczych lasów.

Pytanie 30

W branży optycznej do łączenia soczewek stosuje się materiał uzyskiwany z żywicy

A. modrzewia

B. sosny

C. świerka

D. jodły

Wybór odpowiedzi związanych z innymi gatunkami drzew, takimi jak sosna, modrzew czy świerk, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące właściwości żywic i ich zastosowania w przemyśle optycznym. Sosna, choć jest popularnym źródłem żywicy, produkuje substancje, które często nie spełniają wymogów dotyczących przejrzystości i trwałości. Żywice sosnowe mogą zawierać zanieczyszczenia, które negatywnie wpływają na właściwości optyczne, co jest kluczowe w produkcji soczewek. Modrzew, z kolei, również nie jest preferowany z powodu swoich charakterystyk chemicznych, które mogą prowadzić do niepożądanych reakcji w procesie klejenia. Świerk, chociaż może być stosowany w innych dziedzinach, nie jest wykorzystywany w przemyśle optycznym głównie z powodu swojej niskiej odporności na czynniki atmosferyczne oraz słabszej jakości żywic. Wybór niewłaściwego surowca może prowadzić do uszkodzenia soczewek, obniżenia ich jakości oraz trwałości, a także zwiększenia ryzyka reklamacji i niezadowolenia klientów. Kluczowym aspektem w wyborze odpowiednich materiałów jest znajomość ich właściwości chemicznych oraz mechanicznych, co pozwala na uniknięcie błędów technologicznych i zapewnienie wysokiej jakości produktów optycznych.

Pytanie 31

W aplikacji edytowana jest asygnata AS w rejestratorze leśniczego

A. Leśnik

B. Brakarz

C. Średnicomierz

D. Notatnik

Odpowiedź 'Leśnik' jest prawidłowa, ponieważ w rejestratorze leśniczego asygnata AS, leśnik pełni kluczową rolę w zarządzaniu i dokumentowaniu wszelkich działań związanych z gospodarką leśną. Edytując asygnatę AS, leśnik jest odpowiedzialny za wprowadzanie danych dotyczących zasobów leśnych, takich jak ilość i rodzaj drzew, a także za monitorowanie stanu lasów i planowanie ich ochrony oraz użytkowania. W praktyce, leśnik korzysta z różnych narzędzi do analizy danych, które są istotne dla podejmowania decyzji związanych z zarządzaniem obszarami leśnymi. Dodatkowo, zgodnie z normami branżowymi, leśnik powinien stosować się do zasad zrównoważonego rozwoju, co obejmuje m.in. prowadzenie szczegółowej dokumentacji przyrodniczej oraz przestrzeganie standardów ekologicznych. Współczesna gospodarka leśna wymaga od leśników zaawansowanych umiejętności analitycznych oraz znajomości technologii informacyjnych, co znacząco wpływa na efektywność zarządzania zasobami leśnymi.

Pytanie 32

Transport drewna z składnicy przyzrębowej do innej składnicy odbywa się na podstawie

A. kwitu zrywkowego

B. faktury VAT

C. kwitu podwozowego

D. asygnaty

Kwit podwozowy jest dokumentem, który formalizuje proces przemieszczenia drewna ze składnicy przyzrębowej na inną składnicę. Jego główną rolą jest rejestracja transportu surowca drzewnego, co jest kluczowe dla zapewnienia zgodności z obowiązującymi przepisami prawa, w tym z ustawą o lasach oraz regulacjami dotyczącymi gospodarki leśnej. Kwit podwozowy powinien zawierać szczegółowe informacje dotyczące rodzaju drewna, jego ilości, a także danych nadawcy i odbiorcy. W praktyce, dokument ten jest niezbędny do prawidłowego prowadzenia ewidencji, co z kolei pozwala na kontrolę nad obiegiem surowców leśnych oraz ich legalnością. Przykładowo, w przypadku kontroli ze strony organów ścigania, posiadanie kwitu podwozowego stanowi dowód na to, że transport drewna odbywał się zgodnie z przepisami. Dzięki temu przedsiębiorcy mogą uniknąć sankcji prawnych oraz nieporozumień związanych z pochodzeniem surowca.

Pytanie 33

Do jakiego celu wykorzystywany jest niwelator?

A. do pomiaru kątów poziomych

B. do pomiaru kątów pionowych

C. do ustalania azymutów

D. do odczytywania różnic wysokości

Niwelator jest instrumentem geodezyjnym, który służy do określania różnic wysokości pomiędzy punktami terenu. Działa na zasadzie pomiaru poziomu, co pozwala na precyzyjne wyznaczanie wysokości obiektów oraz terenu. W praktyce niwelatory są używane w budownictwie, inżynierii wodnej oraz w geodezji do zapewnienia odpowiedniego poziomu fundamentów, dróg czy innych elementów infrastruktury. W przypadku budowy dróg, niwelatory mają kluczowe znaczenie dla ustalania nachyleń i zapewnienia odpowiedniego odwodnienia. Współczesne niwelatory, takie jak niwelatory optyczne czy elektroniczne, pozwalają na dokładniejsze i szybsze pomiary dzięki automatyzacji i cyfryzacji procesów. Standardy pomiarowe w geodezji, takie jak normy ISO dotyczące dokładności pomiarów, istotnie wpływają na metodologię pracy z niwelatorami, co podkreśla ich znaczenie w branży budowlanej i geodezyjnej.

Pytanie 34

W trakcie realizacji rębni Ib, najpierw likwiduje się

A. drzewa, których ścięcie nie jest możliwe według ustalonego, głównego kierunku obalania drzew

B. drzewa, które można ściąć zgodnie z ustalonym, głównym kierunkiem obalania drzew

C. drzewa, które przewróciły się wraz z korzeniami

D. drzewa oraz krzewy z warstwy podszytu i młodników

Inne odpowiedzi nie są zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania lasami i mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów. Usuwanie drzew, których obalenie jest możliwe zgodnie z ustalonym, głównym kierunkiem obalania drzew, ignoruje kluczową kwestię bezpieczeństwa i zdrowia lasu. Takie podejście może skutkować zniszczeniem zdrowych drzew, które są w pobliżu, a także prowadzić do niekontrolowanego rozprzestrzeniania się chorób. W przypadku drzew i krzewów z warstwy podszytu i podrostu, ich wczesne usunięcie może być korzystne w niektórych sytuacjach, jednak w kontekście rębni Ib, nie jest to priorytetowe, gdyż te elementy ekosystemu pełnią ważne funkcje w utrzymaniu bioróżnorodności. Co więcej, wycinanie drzew, które przewróciły się jedynie z korzeniami, może nie być wystarczające, ponieważ takie drzewa mogą wciąż wpływać na ekosystem, a ich nieusunięcie prowadzi do stagnacji procesu regeneracji lasu. W efekcie, ignorowanie tych zasad może skutkować obniżeniem jakości lasów oraz zwiększeniem ryzyka wystąpienia niepożądanych zmian środowiskowych. Właściwe zarządzanie rębnią wymaga zrozumienia dynamiki ekosystemu leśnego i priorytetowego podejścia do usuwania drzew, które zagrażają jego równowadze.

Pytanie 35

Zielona płytka identyfikacyjna do drewna wskazuje, że drewno pochodzi

A. z Parków Narodowych

B. z Lasów Państwowych

C. z Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa

D. z lasów prywatnych

Zielona płytka identyfikacyjna jest super ważna, bo oznacza drewno z Parków Narodowych. Dzięki temu wiemy, że to drewno pochodzi z miejsc, gdzie dba się o środowisko. Drewno z takich parków jest pozyskiwane zgodnie z wysokimi normami ochrony przyrody, więc zazwyczaj jest lepszej jakości i ma mniejszy wpływ na ekosystem. Kiedy pozyskuje się je w Parkach Narodowych, stosuje się metody, które pomagają w regeneracji lasów i chronią różne rzadkie gatunki. Często takie drewno jest też certyfikowane przez organizacje jak FSC, co oznacza, że jest pozyskiwane w odpowiedzialny sposób. Ogólnie rzecz biorąc, korzystanie z takiego drewna wspiera zrównoważony rozwój w budownictwie czy meblarstwie, a to pozytywnie wpływa na nasze środowisko.

Pytanie 36

Herbicydy systemiczne powinny być używane w warunkach pogodowych bez opadów oraz

A. słonecznych

B. wietrznych

C. chłodnych

D. pochmurnych

Stosowanie herbicydów systemicznych w warunkach wietrznych, chłodnych lub pochmurnych może prowadzić do znacznych problemów związanych z ich efektywnością i bezpieczeństwem. Wietrzna pogoda stwarza ryzyko, że cząsteczki herbicydu mogą być przenoszone na inne rośliny, co skutkuje niezamierzonymi uszkodzeniami upraw. Dodatkowo, wietrzenie obniża koncentrację substancji czynnej na powierzchni rośliny, co ogranicza jej wchłanianie. W przypadku chłodnej pogody, wiele herbicydów działa mniej efektywnie, ponieważ odpowiednia temperatura jest kluczowa dla metabolizmu roślin i wchłaniania substancji chemicznych. Z kolei stosowanie herbicydów w pochmurne dni może ograniczać ich działanie, ponieważ brak słońca zmniejsza aktywność fotosyntezy, co wpływa na metabolizm rośliny. W takich warunkach herbicydy mogą nie być optymalnie wchłaniane, co prowadzi do niepełnej kontroli nad chwastami oraz zmarnowania zasobów. Dlatego istotne jest, aby przed zastosowaniem herbicydów, zawsze analizować prognozę pogody i stosować się do zaleceń producentów, aby zoptymalizować efekty stosowanych środków ochrony roślin.

Pytanie 37

Kto zatwierdza plan urządzenia lasu?

A. Prezes Rady Ministrów

B. Wojewoda

C. Minister odpowiedzialny za sprawy środowiska

D. Marszałek Województwa

Plan urządzenia lasu jest kluczowym dokumentem, który określa zasady zarządzania i ochrony lasów. Zgodnie z ustawą o lasach, jego zatwierdzenie należy do kompetencji Ministra właściwego ds. środowiska. Taki proces zapewnia, że planowanie rozwoju lasów odbywa się w zgodzie z krajową polityką ochrony środowiska oraz z uwzględnieniem lokalnych potrzeb społeczności. Przykładowo, w praktyce oznacza to, że Minister ma możliwość weryfikacji, czy dany plan uwzględnia zasady zrównoważonego rozwoju, ochrony bioróżnorodności oraz przepisów związanych z ochroną przyrody. Warto również zauważyć, że ministerstwo współpracuje z regionalnymi dyrekcjami ochrony środowiska, co pozwala na integrację planów z szerszymi strategami ochrony zasobów naturalnych. To podejście wpisuje się w dobre praktyki zarządzania, które promują współpracę między różnymi instytucjami oraz angażowanie społeczności lokalnych w procesy decyzyjne związane z gospodarką leśną.

Pytanie 38

Na jakim drzewie najczęściej spotyka się fałszywą twardziel?

A. buku

B. dębie

C. świerku

D. sośnie

Wybór odpowiedzi o sośnie, świerku czy dębie może się wydawać logiczny, ale tu jest trochę nieporozumienie, jeśli chodzi o ekologię grzybów. Sosny to drzewa iglaste, ich drewno ma inną strukturę i nie jest tak podatne na fałszywą twardziel. Te grzyby wolą bardziej wilgotne miejsca i drewno bogate w składniki odżywcze, co znajdziemy raczej w drzewach liściastych jak buk. Podobnie jest ze świerkiem, który również jest iglastym drzewem i nie sprzyja rozwojowi fałszywej twardzieli, bo jego drewno jest inne, lepiej się broni. Dąb, chociaż to drzewo liściaste, też nie jest tak narażony jak buk. Błędne wybory często pochodzą z uogólnień, które lekceważą różnice między rodzajami drzew. Ważne, żeby mieć na uwadze, że nie każdy grzyb występuje na każdym drewnie. Zrozumienie, jak różne grzyby preferują konkretne siedliska, jest kluczowe dla dbania o zdrowie drzew i zasobów leśnych. Dlatego dobrze jest znać te wszystkie szczegóły, szczególnie jeśli planujesz pracować w leśnictwie.

Pytanie 39

Miara używana do rozliczenia czynności związanej z usunięciem pokrywy na talerzach to

A. 100 szt.

B. 1 ha

C. 1000 szt.

D. 1 ar

Odpowiedź 1000 szt. jest poprawna, ponieważ w kontekście rozliczenia czynności związanych z usuwaniem pokrywy na talerzach, najczęściej stosuje się jednostki miary wyrażające liczbę sztuk. W branży gastronomicznej oraz w produkcji potraw, jednostka "szt." (sztuka) jest powszechnie używana do określenia liczby serwowanych dań lub przygotowanych posiłków. Przykładowo, w restauracjach, przy rozliczaniu zamówień, często odnosi się do konkretnej liczby talerzy, co ma bezpośredni wpływ na procesy produkcyjne, kalkulację kosztów i optymalizację zapasów. W standardach branżowych, takich jak HACCP (Analiza Zagrożeń i Krytyczne Punkty Kontroli), ważne jest ścisłe monitorowanie ilości produktów, co umożliwia efektywniejsze zarządzanie procesem gastronomicznym. W praktyce, precyzyjne określenie liczby talerzy oraz ich pokrywy wpływa na jakość obsługi oraz zadowolenie klientów. Dlatego też, jednostka miary w postaci 1000 szt. stanowi właściwą odpowiedź w tym kontekście, odzwierciedlając rzeczywiste potrzeby operacyjne w gastronomii.

Pytanie 40

Surowiec iglasty uzyskany podczas cięć w okresie jesienno-zimowym, który jest pozostawiony w lesie, powinien zostać okorowany do

A. 15 maja

B. 15 kwietnia

C. 15 marca

D. 15 czerwca

Odpowiedź 15 maja jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z aktualnymi standardami gospodarki leśnej, okorowanie surowca iglastego pozyskiwanego w okresie jesienno-zimowym powinno odbywać się do 15 maja. Termin ten został ustalony na podstawie analizy wpływu warunków atmosferycznych i biologicznych na jakość drewna. Wczesne okorowanie surowca jest kluczowe, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia pnia przez owady oraz grzyby, które mogą zaatakować korę. Przykładem praktycznego zastosowania tej zasady może być stosowanie specjalistycznych narzędzi do okorowania, które pozwalają na szybkie i efektywne usunięcie kory, co z kolei przyczynia się do poprawy jakości drewna oraz wydajności jego przetwarzania. Dodatkowo, przeprowadzenie okorowania w zalecanym terminie wpływa na ograniczenie strat surowca, co jest istotnym aspektem dla firm zajmujących się obróbką drewna. Warto również pamiętać, że nieprzestrzeganie tego terminu może prowadzić do znacznych strat ekonomicznych oraz pogorszenia jakości produktów leśnych, co negatywnie wpływa na całą branżę.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej