Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 19:50
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 20:11

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Diagnostykę systemu Linux można przeprowadzić za pomocą komendy

Thread(s) per core:	1
Core(s) per socket:	4
Socket(s):	1
NUMA node(s):	1

A. cat

B. lscpu

C. whoami

D. pwd

Polecenie lscpu jest używane do wyświetlania szczegółowych informacji o architekturze procesora w systemie Linux. Jest to narzędzie, które zbiera dane z systemu operacyjnego na temat jednostek obliczeniowych takich jak liczba rdzeni na gniazdo liczba wątków na rdzeń liczba gniazd procesorowych oraz inne kluczowe parametry. Dzięki temu administratorzy systemów mogą lepiej zrozumieć zasoby sprzętowe dostępne na serwerze co jest niezbędne przy planowaniu wdrażania aplikacji optymalizacji wydajności oraz monitorowaniu zasobów. Praktyczne zastosowanie lscpu obejmuje scenariusze w których konieczne jest dostosowanie aplikacji do dostępnych zasobów czy też optymalizacja ustawień systemowych. Standardowa praktyka to używanie lscpu w ramach audytu sprzętowego co pozwala na efektywne zarządzanie zasobami oraz unikanie potencjalnych problemów związanych z nieadekwatnym przydzieleniem zasobów. Dodatkowo lscpu może być używane w skryptach automatyzujących procesy docierania do szczegółowych danych sprzętowych co wspiera administratorów w codziennych operacjach związanych z zarządzaniem infrastrukturą IT. Rozumienie tych informacji jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i planowania zasobów komputerowych w nowoczesnych środowiskach IT.

Pytanie 2

Jaką prędkość przesyłu danych określa standard sieci Ethernet IEEE 802.3z?

A. 10 Mb/s

B. 100 Gb/s

C. 100 Mb/s

D. 1 Gb/s

Standard Ethernet IEEE 802.3z, czyli Gigabit Ethernet, to coś, co naprawdę wprowadziło niezły zamach w sieciach lokalnych, bo pozwala na przesyłanie danych z prędkością 1 Gb/s, co, przyznasz, jest sporym krokiem do przodu. Dzięki temu standardowi biura i centra danych mogą działać sprawniej, bo aplikacje, które potrzebują szybkiego przesyłania danych, takie jak te do strumieniowania wideo w HD czy różne chmurowe rozwiązania, mogą działać bez zacięć. Co fajne, ten standard współpracuje z różnymi rodzajami mediów, jak światłowody, co oznacza, że można go używać na dłuższych dystansach. Wprowadzenie Gigabit Ethernetu naprawdę wpłynęło na rozwój technologii sieciowych, a jego zastosowanie odpowiada współczesnym wymaganiom w projektowaniu sieci. To wszystko jest zgodne z tym, co w branży uważamy za najlepsze praktyki, jeśli chodzi o wydajność i niezawodność.

Pytanie 3

W usłudze, jaką funkcję pełni protokół RDP?

A. poczty elektronicznej w systemie Linux

B. terminalowej w systemie Linux

C. pulpitu zdalnego w systemie Windows

D. SCP w systemie Windows

Protokół RDP (Remote Desktop Protocol) jest standardowym rozwiązaniem opracowanym przez firmę Microsoft, które umożliwia zdalny dostęp do pulpitu systemu operacyjnego Windows. Dzięki RDP użytkownicy mogą łączyć się z komputerem zdalnym, co pozwala na zdalne wykonywanie zadań, zarządzanie systemem oraz korzystanie z aplikacji, jak gdyby znajdowali się fizycznie przy tym urządzeniu. Protokół RDP obsługuje wiele funkcji, takich jak kompresja danych, szyfrowanie oraz zarządzanie sesjami, co czyni go bezpiecznym i wydajnym rozwiązaniem dla użytkowników oraz administratorów systemów. Przykładowo, w przypadku pracy zdalnej, RDP pozwala na dostęp do zasobów firmy bez konieczności fizycznej obecności w biurze, co jest szczególnie istotne w kontekście rosnącej popularności pracy zdalnej i hybrydowej. Warto zaznaczyć, że RDP jest zgodny z wieloma dobrami praktykami, takimi jak zastosowanie silnych haseł oraz wieloskładnikowej autoryzacji, co znacznie podnosi poziom bezpieczeństwa zdalnych połączeń.

Pytanie 4

Jakie urządzenie należy zastosować, aby połączyć sieć lokalną wykorzystującą adresy prywatne z Internetem?

A. router

B. repeater

C. hub

D. switch

Router jest urządzeniem sieciowym, które umożliwia podłączenie lokalnej sieci komputerowej do Internetu, a także zarządzanie ruchem danych pomiędzy różnymi sieciami. Główna rola routera polega na translacji adresów IP, co pozwala na komunikację między urządzeniami w sieci lokalnej, które posługują się adresami prywatnymi, a zewnętrznymi zasobami sieciowymi, które używają adresów publicznych. Przykładowo, w typowej konfiguracji domowej, router łączy się z dostawcą usług internetowych (ISP) i przydziela adresy prywatne (np. 192.168.1.x) urządzeniom w sieci lokalnej. Dzięki NAT (Network Address Translation) urządzenia te mogą jednocześnie korzystać z Internetu, korzystając z jednego publicznego adresu IP. Routery często oferują dodatkowe funkcje, takie jak zapora ogniowa czy serwer DHCP, co czyni je wszechstronnymi urządzeniami do zarządzania lokalnymi sieciami komputerowymi.

Pytanie 5

Który z podanych adresów IP jest adresem publicznym?

A. 10.99.15.16

B. 172.18.0.16

C. 172.168.0.16

D. 192.168.168.16

Wszystkie pozostałe odpowiedzi wskazują na adresy IP, które są zarezerwowane dla prywatnych sieci lokalnych, co sprawia, że nie mogą być używane jako publiczne adresy IP. Adres 10.99.15.16 należy do zakresu 10.0.0.0/8, który jest całkowicie zarezerwowany dla prywatnych sieci. Oznacza to, że urządzenia z tym adresem mogą komunikować się tylko w obrębie tej samej sieci lokalnej, a nie w Internecie. Podobnie, adres 172.18.0.16 jest częścią zakresu 172.16.0.0 do 172.31.255.255, także przeznaczonego dla sieci prywatnych. Ostatni adres, 192.168.168.16, również należy do zarezerwowanego zakresu 192.168.0.0/16 dla prywatnych sieci, co ogranicza jego użycie do lokalnych rozwiązań. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, często wynikają z braku zrozumienia różnicy między adresacją publiczną i prywatną. Użytkownicy mogą mylić te adresy z publicznymi z powodu podobieństw w ich formacie, jednak istotne jest, aby wiedzieć, że tylko adresy spoza zarezerwowanych zakresów mogą zostać użyte w sieci globalnej. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami oraz zapewnienia ich bezpieczeństwa.

Pytanie 6

Aby zmienić profil na obowiązkowy, trzeba zmodyfikować rozszerzenie pliku ntuser.dat na

A. ntuser.man

B. $ntuser.bat

C. ntuser.sys

D. $ntuser.exe

Plik ntuser.man jest używany do wymuszenia profilu użytkownika jako obowiązkowego w systemie Windows. Profil obowiązkowy to taki, którego użytkownik nie może zmieniać, co jest przydatne w środowiskach, gdzie konfiguracja musi pozostać stała dla wielu użytkowników. Aby stworzyć taki profil, należy przekopiować profil użytkownika do folderu profili sieciowych i zmienić rozszerzenie pliku ntuser.dat na ntuser.man. System Windows, rozpoznając rozszerzenie .man, traktuje profil jako niezmienny. Jakiekolwiek zmiany dokonane przez użytkownika są odrzucane po wylogowaniu, przywracając profil do stanu początkowego przy każdym logowaniu. Stosowanie profili obowiązkowych jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania środowiskami korporacyjnymi, gdzie ograniczenie zmian w konfiguracji użytkownika może zapobiec błędom i problemom z bezpieczeństwem. Implementacja takich profili może również obniżyć koszty wsparcia technicznego, ponieważ użytkownicy nie są w stanie wprowadzać zmian, które mogłyby prowadzić do nieprawidłowego działania systemu.

Pytanie 7

Użytkownik uszkodził płytę główną z gniazdem procesora AM2. Uszkodzoną płytę można zastąpić, bez konieczności wymiany procesora i pamięci, modelem z gniazdem

A. AM2+

B. FM2

C. AM1

D. FM2+

Gniazdo AM2+ to następca popularnego AM2, ale co ważne, zachowuje ono wsteczną kompatybilność z procesorami AMD przeznaczonymi na AM2. Oznacza to, że jeśli masz procesor działający na AM2, to w ogromnej większości przypadków możesz go po prostu przełożyć do płyty z gniazdem AM2+ – BIOS płyty powinien go rozpoznać i obsłużyć. Podobnie jest z pamięciami RAM – obie platformy korzystają z pamięci DDR2, nie trzeba więc wymieniać kości. Z praktyki wiem, że w serwisie komputerowym AM2+ często służyło jako szybka podmiana bez zbędnych komplikacji, szczególnie gdy klient nie chciał inwestować w nowy procesor czy RAM. Dla technika to spora wygoda, bo nie trzeba się martwić o zasilanie, rozmiar chłodzenia czy nietypowe ustawienia BIOS – wszystko zazwyczaj działa "z marszu". AMD przez długi czas trzymało się zasady, żeby kolejne platformy były kompatybilne wstecz, co pozwalało użytkownikom na stopniowy upgrade sprzętu bez dużych wydatków. Z własnego doświadczenia powiem, że różnice między AM2 a AM2+ były głównie po stronie obsługiwanych procesorów (nowsze modele na AM2+), ale stary sprzęt bez problemu działa na nowym gnieździe. To jest rozwiązanie w duchu dobrych praktyk branżowych – maksymalna elastyczność i minimalizacja kosztów modernizacji.

Pytanie 8

Rysunek obrazuje zasadę działania drukarki

A. sublimacyjnej.

B. atramentowej.

C. laserowej.

D. igłowej.

To jest dobry wybór, bo rysunek dokładnie pokazuje zasadę działania drukarki atramentowej, a konkretniej tej z głowicą termiczną. W tej technologii, jak widać na schemacie, atrament jest podgrzewany przez mały element grzejny, co powoduje powstanie pęcherzyka pary. Ten pęcherzyk dosłownie wypycha kroplę atramentu przez dyszę na papier. Z mojego doświadczenia wynika, że w praktyce taki mechanizm sprawia, że atramentówki mogą drukować bardzo szczegółowe obrazy, teksty i zdjęcia w dobrej rozdzielczości, bo kontrola nad rozmiarem kropli jest naprawdę precyzyjna. Takie rozwiązania spotyka się w większości domowych i biurowych drukarek, szczególnie marek takich jak Canon, HP czy Brother. Warto też wiedzieć, że drukarki atramentowe są popularne, bo są tanie w zakupie i oferują dobrą jakość druku na różnych nośnikach. Moim zdaniem ten typ drukarki jest świetny do codziennego użytku, choć do masowego druku lepiej sprawdzają się już inne technologie. Element grzejny i pęcherzyk pary to kluczowe kwestie odróżniające tę technologię od np. drukarek igłowych czy laserowych. Dodatkowo, według standardów branżowych, właśnie taka metoda jest najczęściej spotykana przy szybkim kolorowym druku niskonakładowym.

Pytanie 9

Która z usług serwerowych oferuje automatyczne ustawienie parametrów sieciowych dla stacji roboczych?

A. WINS

B. NAT

C. DNS

D. DHCP

DHCP, czyli Dynamic Host Configuration Protocol, to protokół, który automatycznie konfiguruje parametry sieciowe dla stacji roboczych, takie jak adres IP, maska podsieci, brama domyślna oraz serwery DNS. Użycie DHCP w sieciach komputerowych znacznie upraszcza proces zarządzania adresami IP, eliminując konieczność ręcznej konfiguracji każdego urządzenia w sieci. Dzięki DHCP, administratorzy mogą łatwo zarządzać pulą dostępnych adresów IP oraz wprowadzać zmiany w konfiguracji sieci bez konieczności bezpośredniego dostępu do każdego urządzenia. Na przykład, w typowej sieci biurowej, gdy nowe urządzenia są podłączane do sieci, automatycznie otrzymują odpowiednie parametry konfiguracyjne, co pozwala na szybkie i efektywne włączenie ich do infrastruktury sieciowej. Zgodnie z najlepszymi praktykami, stosowanie DHCP jest zalecane w sieciach o dużej liczbie urządzeń, gdzie ręczna konfiguracja byłaby czasochłonna i podatna na błędy. Protokół DHCP jest również zgodny z różnymi standardami IETF, co zapewnia jego niezawodność i szeroką kompatybilność.

Pytanie 10

Na schemacie przedstawiono konfigurację protokołu TCP/IP pomiędzy serwerem a stacją roboczą. Na serwerze zainstalowano rolę DNS. Wykonanie polecenia ping www.cke.edu.pl na serwerze zwraca pozytywny wynik, natomiast na stacji roboczej jest on negatywny. Jakie zmiany należy wprowadzić w konfiguracji, aby usługa DNS na stacji funkcjonowała poprawnie?

A. adres bramy na serwerze na 192.168.1.11

B. adres serwera DNS na stacji roboczej na 192.168.1.10

C. adres serwera DNS na stacji roboczej na 192.168.1.11

D. adres bramy na stacji roboczej na 192.168.1.10

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ konfiguracja DNS na stacji roboczej powinna wskazywać na serwer DNS w sieci lokalnej, który jest poprawnie skonfigurowany na adresie 192.168.1.10. W sieci komputerowej serwer DNS odpowiada za tłumaczenie nazw domenowych na adresy IP, co umożliwia komunikację z odpowiednimi serwerami w sieci. Jeśli serwer DNS jest błędnie skonfigurowany na stacji roboczej lub wskazuje na adres, który nie jest serwerem DNS, użytkownik nie będzie w stanie rozwiązać nazw domenowych, co skutkuje niepowodzeniem polecenia ping. W tym przypadku serwer ma przypisany adres IP 192.168.1.10 i pełni rolę serwera DNS, dlatego stacja robocza powinna być skonfigurowana, aby korzystać z tego adresu jako swojego DNS. Dobrą praktyką jest zawsze zapewnienie, że konfiguracja DNS wskazuje na dostępne i poprawnie skonfigurowane serwery DNS w ramach tej samej sieci, co minimalizuje opóźnienia i problemy z rozwiązywaniem nazw w sieci lokalnej. Serwery DNS często działają na statycznych adresach IP, aby zapewnić stabilność i przewidywalność w sieci, co jest szczególnie ważne w środowiskach produkcyjnych, gdzie dostępność usług jest kluczowa.

Pytanie 11

Narzędziem do monitorowania, które umożliwia przechwytywanie, rejestrowanie oraz dekodowanie różnych pakietów sieciowych, jest

A. konqueror

B. finder

C. whireshark

D. tracker

Wireshark jest uznawanym standardem w dziedzinie analizy ruchu sieciowego. Jest to program służący do przechwytywania i analizy pakietów danych, co jest kluczowe w diagnostyce problemów sieciowych oraz w testowaniu zabezpieczeń. Wireshark umożliwia użytkownikom monitorowanie ruchu w czasie rzeczywistym, co pozwala na identyfikację błędów, zagrożeń oraz optymalizację wydajności sieci. Program obsługuje wiele protokołów, co czyni go niezwykle wszechstronnym narzędziem dla inżynierów sieci. Przykładowe zastosowanie Wireshark obejmuje analizę protokołów HTTP, TCP oraz UDP, co pozwala na śledzenie interakcji między różnymi elementami sieci. Ponadto, Wireshark jest stosowany w edukacji, aby nauczyć studentów podstaw działania sieci oraz analizy danych. Jako narzędzie open source, Wireshark cieszy się dużym wsparciem społeczności, co zapewnia regularne aktualizacje oraz rozwój nowych funkcji, zgodnych z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 12

Który z podanych elementów jest częścią mechanizmu drukarki igłowej?

A. Lustro

B. Filtr ozonowy

C. Soczewka

D. Traktor

Traktor w kontekście drukarki igłowej to mechanizm, który odpowiada za przesuwanie papieru podczas procesu drukowania. Jest to istotny element, ponieważ umożliwia precyzyjne i powtarzalne umieszczanie wydruku w odpowiednim miejscu na arkuszu. Traktory w drukarkach igłowych działają na zasadzie zębatek lub pasów, które prowadzą papier do głowicy drukującej w kontrolowany sposób. Dzięki temu możliwe jest uzyskanie wysokiej jakości druku, co jest szczególnie ważne w zastosowaniach biurowych i przemysłowych, gdzie potrzeba dużej wydajności i niezawodności. Standardy branżowe, takie jak ISO/IEC 24700, definiują wymagania dotyczące drukarek, a ich mechanizmy, w tym traktory, muszą spełniać te normy, aby zapewnić długotrwałe i efektywne działanie. W praktyce, stosowanie traktorów w drukarkach igłowych przekłada się na mniej błędów w przesuwie papieru oraz mniejsze ryzyko zacięć, co podnosi ogólną jakość druku.

Pytanie 13

Jakie narzędzie jest używane do diagnozowania łączności między hostami w systemie Windows?

A. ipconfig

B. traceroute

C. ping

D. route

Odpowiedź 'ping' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie diagnostyczne stosowane w systemach operacyjnych Windows, które pozwala na sprawdzenie połączenia z innym hostem w sieci. Ping działa na zasadzie wysyłania pakietów ICMP (Internet Control Message Protocol) Echo Request do docelowego hosta, a jego celem jest uzyskanie odpowiedzi w postaci pakietów ICMP Echo Reply. Jeśli host odpowiada, oznacza to, że jest dostępny w sieci, a także daje informacje o czasie, jaki potrzebny był na przesłanie pakietu. Narzędzie to jest niezwykle pomocne w rozwiązywaniu problemów związanych z połączeniami sieciowymi, pozwalając na weryfikację, czy dany adres IP jest osiągalny oraz na pomiar opóźnień w komunikacji. W praktyce, administratorzy sieci często używają polecenia 'ping', aby szybko zdiagnozować problemy z dostępnością serwerów lub innych urządzeń w sieci. Dobrą praktyką jest także używanie dodatkowych opcji, takich jak '-t', co umożliwia ciągłe pingowanie, co może pomóc w monitorowaniu stabilności połączenia przez dłuższy czas.

Pytanie 14

Jakie właściwości charakteryzują pojedyncze konto użytkownika w systemie Windows Serwer?

A. maksymalna objętość pojedynczego pliku, który użytkownik może zapisać na serwerowym dysku

B. maksymalna objętość pulpitu użytkownika

C. maksymalna objętość profilu użytkownika

D. numer telefonu, na który serwer powinien oddzwonić w razie nawiązania połączenia telefonicznego przez tego użytkownika

W analizowanych odpowiedziach znajdują się różne nieporozumienia dotyczące cech kont użytkowników w systemie Windows Server. W szczególności, maksymalna wielkość pojedynczego pliku, jaką użytkownik może zapisać na dysku serwera, nie jest specyfiką konta użytkownika, lecz wynikiem ustawień systemu plików oraz polityk bezpieczeństwa, które są stosowane w danym środowisku. W kontekście serwerów Windows, te parametry są regulowane przez system operacyjny, a nie przez indywidualne konta użytkowników. Dodatkowo, maksymalna wielkość profilu użytkownika, choć istotna, nie jest bezpośrednio powiązana z podstawową funkcjonalnością i identyfikacją konta w systemie. Profile użytkowników są zarządzane przez system, który ustala limity i zarządza przestrzenią potrzebną na dane użytkownika. Podobnie, maksymalna wielkość pulpitu użytkownika jest pojęciem dość nieprecyzyjnym, ponieważ pulpity są z reguły statyczne i nie mają ograniczeń w kontekście przechowywania, a jedynie w kontekście ilości aplikacji, które mogą być jednocześnie uruchomione. Te błędne interpretacje mogą prowadzić do nieporozumień, które w praktyce skutkują niewłaściwą konfiguracją kont użytkowników oraz ograniczeniem ich efektywności w codziennej pracy. Właściwe zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla administratorów systemów, którzy muszą zarządzać kontami użytkowników w sposób, który maksymalizuje ich wydajność i bezpieczeństwo.

Pytanie 15

Jaką liczbę komórek pamięci można bezpośrednio zaadresować w 64-bitowym procesorze z 32-bitową szyną adresową?

A. 32 do potęgi 2

B. 2 do potęgi 32

C. 64 do potęgi 2

D. 2 do potęgi 64

Odpowiedź 2 do potęgi 32 jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do ilości adresów pamięci, które można zaadresować przy użyciu 32-bitowej szyny adresowej. Szyna adresowa określa maksymalną ilość pamięci, do której procesor może uzyskać dostęp. W przypadku 32-bitowej szyny adresowej oznacza to, że można zaadresować 2^32 różnych lokalizacji pamięci, co odpowiada 4 GB pamięci. Przykład praktyczny to komputery z systemem operacyjnym 32-bitowym, które mogą wykorzystać maksymalnie 4 GB pamięci RAM. W kontekście standardów technologicznych, takie limity są kluczowe dla projektowania systemów operacyjnych i aplikacji, które muszą być zgodne z architekturą sprzętu. Warto również zauważyć, że w systemach 64-bitowych, mimo że procesor ma większe możliwości, wciąż obowiązują ograniczenia wynikające z wykorzystanej szyny adresowej.

Pytanie 16

Norma PN-EN 50173 rekomenduje montaż przynajmniej

A. jednego punktu rozdzielczego na cały budynek wielopiętrowy

B. jednego punktu rozdzielczego na każde 100m2 powierzchni

C. jednego punktu rozdzielczego na każde 250m2 powierzchni

D. jednego punktu rozdzielczego na każde piętro

Wybór odpowiedzi, że norma PN-EN 50173 zaleca instalowanie jednego punktu rozdzielczego na każde 100m2 lub 250m2 powierzchni jest niezgodny z jej wymaganiami. W rzeczywistości, normy te koncentrują się na zapewnieniu właściwej jakości usług telekomunikacyjnych w kontekście budynków wielokondygnacyjnych, a nie na powierzchni użytkowej. Podejście oparte na metrażu może prowadzić do niewystarczającej infrastruktury sieciowej, szczególnie w budynkach o dużym natężeniu użytkowania, takich jak biurowce czy hotele. Zastosowanie punktów rozdzielczych wyłącznie w oparciu o powierzchnię może skutkować miejscami o niskiej jakości sygnału oraz problemami z dostępem do usług, co jest sprzeczne z podstawowymi założeniami normy. Innym błędnym podejściem jest myślenie, że w całym budynku wystarczy jeden punkt rozdzielczy. Taki model może nie sprostać wymaganiom użytkowników, szczególnie w przypadku dużych obiektów, gdzie wzrasta liczba urządzeń oraz intensywność korzystania z sieci. Niewłaściwe zrozumienie wymagań normy prowadzi do ryzyka wymagającego kosztownych późniejszych poprawek oraz zakłóceń w dostępie do usług. Właściwe planowanie i przestrzeganie norm PN-EN 50173 ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia niezawodności oraz wydajności infrastruktury telekomunikacyjnej w obiektach wielopiętrowych.

Pytanie 17

W dokumentacji technicznej procesora producent umieścił wyniki testu, który został wykonany przy użyciu programu CPU-Z. Z tych danych wynika, że procesor dysponuje

A. 2 rdzenie

B. 5 rdzeni

C. 6 rdzeni

D. 4 rdzenie

Procesor o 2 rdzeniach, jak wynika z opisu, jest odpowiedni dla podstawowych zastosowań, takich jak przeglądanie internetu, praca biurowa czy oglądanie multimediów. Takie procesory charakteryzują się mniejszym poborem mocy i niższą emisją ciepła, co jest korzystne dla dłuższej pracy na baterii w laptopach. W kontekście standardów i praktyk branżowych, procesory dwurdzeniowe są często stosowane w urządzeniach, które nie wymagają wysokiej wydajności, ale potrzebują niezawodności i stabilności pracy. Warto dodać, że technologie stosowane w nowoczesnych procesorach, takie jak Intel Hyper-Threading, mogą wirtualnie zwiększać liczbę rdzeni, co poprawia wydajność w aplikacjach wielowątkowych. Jednak fizycznie nadal mamy do czynienia z dwoma rdzeniami. Dla aplikacji zoptymalizowanych do pracy wielowątkowej, liczba rdzeni jest kluczowym parametrem, wpływającym na efektywność przetwarzania danych. Właściwy dobór procesora do konkretnych zadań jest istotny w branży IT, aby zapewnić optymalną wydajność przy jednoczesnym zachowaniu efektywności energetycznej.

Pytanie 18

Która z poniższych liczb w systemie dziesiętnym poprawnie przedstawia liczbę 10111111₂?

A. 191(10)

B. 381(10)

C. 193(10)

D. 382(10)

Odpowiedź 19110 jest prawidłową reprezentacją liczby 101111112 w systemie dziesiętnym, gdyż liczba ta została zapisana w systemie binarnym. Aby przeliczyć liczbę z systemu binarnego na dziesiętny, należy zsumować wartości poszczególnych cyfr, mnożąc każdą cyfrę przez odpowiednią potęgę liczby 2. W przypadku 101111112, cyfra 1 na miejscu 0 (2^0) ma wartość 1, cyfra 1 na miejscu 1 (2^1) ma wartość 2, cyfra 1 na miejscu 2 (2^2) ma wartość 4, cyfra 1 na miejscu 3 (2^3) ma wartość 8, cyfra 1 na miejscu 4 (2^4) ma wartość 16, cyfra 0 na miejscu 5 (2^5) ma wartość 0, cyfra 1 na miejscu 6 (2^6) ma wartość 64 i cyfra 1 na miejscu 7 (2^7) ma wartość 128. Po zsumowaniu tych wartości 128 + 64 + 16 + 8 + 4 + 2 + 1 otrzymujemy 19110. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy ma miejsce w programowaniu, gdzie często musimy konwertować dane z jednego systemu liczbowego na inny, co jest kluczowe w wielu algorytmach i strukturach danych.

Pytanie 19

Użytkownicy sieci Wi-Fi zauważyli zakłócenia oraz częste przerwy w połączeniu. Przyczyną tej sytuacji może być

A. niepoprawne hasło do sieci

B. niewłaściwa metoda szyfrowania sieci

C. niez działający serwer DHCP

D. zbyt słaby sygnał

Zbyt słaby sygnał jest jedną z najczęstszych przyczyn problemów z połączeniem Wi-Fi, ponieważ wpływa na jakość transmisji danych. W przypadku, gdy sygnał jest osłabiony, może występować opóźnienie w przesyłaniu danych, co prowadzi do częstych zrywania połączenia. Niskiej jakości sygnał może być wynikiem różnych czynników, takich jak odległość od routera, przeszkody (np. ściany, meble) oraz zakłócenia elektromagnetyczne od innych urządzeń. Aby poprawić jakość sygnału, warto zastosować kilka rozwiązań, takich jak zmiana lokalizacji routera, użycie wzmacniaczy sygnału lub routerów z technologią Mesh. Dobrą praktyką jest również przeprowadzenie analizy pokrycia sygnałem za pomocą specjalistycznych aplikacji, które pomogą zidentyfikować obszary z niskim sygnałem. Warto również dbać o aktualizację oprogramowania routera, aby korzystać z najnowszych poprawek i funkcji, co przyczynia się do optymalizacji sieci.

Pytanie 20

Rekord typu A w systemie DNS

A. przypisuje nazwę domeny DNS do adresu serwera pocztowego

B. mapuje nazwę hosta na odpowiadający jej 32-bitowy adres IPv4

C. zawiera dane o serwerze DNS nadrzędnym

D. przechowuje alias dla danej nazwy domeny

Rekord typu A (Address Record) w systemie DNS jest kluczowym elementem, który umożliwia mapowanie nazw hostów na ich odpowiadające adresy IPv4. Oznacza to, że gdy użytkownik wpisuje nazwę domeny w przeglądarkę, serwer DNS, korzystając z rekordu A, przekształca tę nazwę w 32-bitowy adres IP, co pozwala na skuteczne nawiązanie połączenia z odpowiednim serwerem. Przykładem może być sytuacja, w której użytkownik wpisuje www.example.com. Serwer DNS zwraca jego adres IP, na przykład 192.0.2.1, co umożliwia przeglądarkom internetowym szybkie i efektywne dotarcie do zasobów tej domeny. Rekordy A są kluczowe dla funkcjonowania internetu, ponieważ pozwalają na łatwe korzystanie z nazw domenowych, które są bardziej przyjazne dla użytkowników niż numeryczne adresy IP. W praktyce, zarządzanie rekordami A jest częścią administracji serwerami DNS, co jest niezbędne dla zapewnienia dostępności usług online. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie i aktualizowanie tych rekordów, aby zapobiec problemom z dostępem do zasobów sieciowych.

Pytanie 21

Program df pracujący w systemach z rodziny Linux pozwala na wyświetlenie

A. informacji o dostępnej przestrzeni dyskowej

B. tekstu odpowiadającego wzorcowi

C. zawartości ukrytego folderu

D. nazwa aktualnego katalogu

W kontekście systemów Linux, błędne odpowiedzi na to pytanie często mogą wynikać z mylenia funkcji różnych poleceń. Na przykład, odpowiedzi sugerujące, że df służy do wyświetlania nazw bieżącego katalogu, zawartości ukrytego katalogu lub tekstu pasującego do wzorca, opierają się na nieporozumieniu dotyczącym przeznaczenia tych narzędzi. Do uzyskania nazwy bieżącego katalogu używamy polecenia 'pwd', które zwraca pełną ścieżkę do aktualnego katalogu roboczego. Z kolei, aby zobaczyć zawartość katalogu, w tym ukryte pliki, korzystamy z 'ls -a', które pokazuje wszystkie pliki wewnątrz katalogu, w tym te, których nazwy zaczynają się od kropki. Natomiast 'grep' jest narzędziem służącym do przeszukiwania tekstu zgodnie z wzorcem, co zupełnie odbiega od funkcji df. Tego rodzaju błędy myślowe często prowadzą do zamieszania w pracy z systemem linuksowym, ponieważ użytkownicy mogą próbować używać niewłaściwych narzędzi do osiągnięcia zamierzonych rezultatów. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych poleceń ma swoje specyficzne zastosowanie i należy je stosować zgodnie z ich przeznaczeniem, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w administracji systemami operacyjnymi.

Pytanie 22

W lokalnej sieci udostępniono folder o nazwie egzamin jako udział specjalny, który znajduje się na komputerze oznaczonym jako SERWER_2 w głównym katalogu dysku C:. Jakie powinno być wyrażenie dostępu do katalogu egzamin, gdzie znajduje się folder główny dla konta użytkownika o danym loginie?

A. \SERWER_2$egzamin\%USERNAME%

B. \SERWER_2egzamin$\%USERNAME%

C. \SERWER_2$egzamin$\%USERNAME%

D. \SERWER_2egzamin$\%USERNAME%

Odpowiedź \\SERWER_2egzamin$\%USERNAME% jest prawidłowa, ponieważ przedstawia właściwą strukturę ścieżki dostępu do folderu udostępnionego w sieci lokalnej. Symbol \\ oznacza początku ścieżki sieciowej, a 'SERWER_2' to nazwa komputera, na którym folder jest udostępniony. Następnie 'egzamin$' wskazuje na folder udostępniony jako specjalny udział, gdzie '$' jest istotnym elementem, oznaczającym, że jest to udział ukryty. Zmienna \%USERNAME% jest zastępowana nazwą konta użytkownika, co umożliwia dostęp do indywidualnych zasobów w folderze 'egzamin'. W praktyce, po zalogowaniu się użytkownika do sieci, zmienna ta zostanie automatycznie zamieniona na odpowiednią nazwę, co jest szczególnie przydatne w środowiskach korporacyjnych, gdzie wielu użytkowników ma dostęp do wspólnych zasobów. Dobre praktyki wskazują, aby używać takich zmiennych w ścieżkach, by zwiększyć elastyczność i bezpieczeństwo dostępu do plików.

Pytanie 23

Wskaż właściwą formę maski

A. 255.255.255.192

B. 255.255.255.96

C. 255.255.255.228

D. 255.255.255.64

Maska podsieci 255.255.255.192 jest poprawną postacią maski, ponieważ jest zgodna ze standardami IPv4 i prawidłowo definiuje podział sieci na podsieci. Maska ta, w zapisie binarnym, wygląda następująco: 11111111.11111111.11111111.11000000. Oznacza to, że pierwsze 26 bitów jest zarezerwowanych dla adresu sieciowego, a pozostałe 6 bitów dla adresów hostów. Dzięki temu możemy utworzyć 4 podsieci (2^2) z grupy adresów, co daje nam możliwość przypisania do 64 adresów hostów w każdej z nich (2^6). Taka konstrukcja jest szczególnie przydatna w dużych organizacjach, gdzie istnieje potrzeba segmentacji sieci w celu zwiększenia bezpieczeństwa i efektywności zarządzania. Używanie odpowiednich masek podsieci pozwala również na lepsze wykorzystanie dostępnej puli adresów IP, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie projektowania sieci. Warto również wspomnieć, że w kontekście routingu, użycie poprawnych masek podsieci umożliwia routerom efektywne kierowanie ruchu, co jest kluczowe dla utrzymania wydajności sieci.

Pytanie 24

Połączenia typu point-to-point, realizowane za pośrednictwem publicznej infrastruktury telekomunikacyjnej, oznacza się skrótem

A. VPN

B. WLAN

C. VLAN

D. PAN

VPN, czyli Virtual Private Network, to technologia, która umożliwia tworzenie bezpiecznych połączeń punkt-punkt przez publiczną infrastrukturę telekomunikacyjną. Dzięki użyciu protokołów szyfrujących, takich jak IPSec czy SSL, VPN zapewnia poufność i integralność przesyłanych danych, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla firm, które chcą zdalnie łączyć swoich pracowników z siecią lokalną. Przykładem zastosowania VPN może być umożliwienie pracownikom pracy zdalnej z bezpiecznym dostępem do wewnętrznych zasobów firmy, takich jak serwery plików czy aplikacje. Standardy VPN, takie jak L2TP (Layer 2 Tunneling Protocol) czy OpenVPN, są szeroko stosowane w branży, co potwierdza ich niezawodność i bezpieczeństwo. W praktyce, wdrożenie VPN przyczynia się do zwiększenia mobilności pracowników, a także pozwala na ochronę wrażliwych informacji podczas korzystania z publicznych sieci Wi-Fi. Współczesne firmy coraz częściej sięgają po te rozwiązania, aby zwiększyć bezpieczeństwo danych oraz umożliwić płynny dostęp do zasobów bez względu na lokalizację użytkownika.

Pytanie 25

W systemie Windows, aby uruchomić usługę związaną z wydajnością komputera, należy użyć polecenia

A. secpol.msc

B. services.msc

C. perfmon.msc

D. compmgmt.msc

Wybór polecenia secpol.msc, które otwiera lokalne zasady zabezpieczeń, jest nieodpowiedni w kontekście monitorowania wydajności komputera. To narzędzie służy do zarządzania politykami bezpieczeństwa, takimi jak zasady kontroli dostępu czy konfiguracje zabezpieczeń, a nie do analizy wydajności systemu. Użytkownicy, którzy skupiają się na bezpieczeństwie i zarządzaniu uprawnieniami, mogą mylnie przyjąć, że to narzędzie także dostarcza informacji o wydajności. Natomiast polecenie services.msc, które wyświetla listę usług systemowych, również nie jest właściwym wyborem w kontekście monitorowania wydajności. Choć administracja usługami jest kluczowym elementem zarządzania systemem, to nie dostarcza ono szczegółowych danych o wydajności komponentów systemowych. Z kolei compmgmt.msc, czyli Menedżer komputera, oferuje szereg narzędzi do zarządzania, ale nie koncentruje się na monitorowaniu wydajności. Wybór niewłaściwego narzędzia może prowadzić do błędnych diagnoz, a tym samym do niewłaściwych działań naprawczych, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w dziedzinie zarządzania zasobami IT. Dlatego kluczowe jest, aby użytkownicy potrafili identyfikować odpowiednie narzędzia do konkretnych potrzeb, aby zminimalizować ryzyko błędnych interpretacji danych i decyzji, które mogą negatywnie wpłynąć na wydajność systemu.

Pytanie 26

Jaką komendę należy wykorzystać, aby uzyskać informację o rekordzie MX dla podanej domeny?

A. Karta sieciowa korzysta z DHCP

B. Sieć jest zabezpieczona hasłem

C. Sieć nie ogłasza identyfikatora SSID

D. Karta sieciowa jest aktywna

Pytanie dotyczy sposobu sprawdzenia wartości rekordu MX dla domeny, a odpowiedzi sugerują różne aspekty konfiguracji sieci, które nie są powiązane z tą konkretną funkcjonalnością. Sieć nie rozgłaszająca identyfikatora SSID dotyczy przede wszystkim kwestii widoczności sieci bezprzewodowej, co nie ma wpływu na konfigurację rekordów MX. Rekordy te są częścią systemu DNS (Domain Name System) i są zdefiniowane w strefach DNS, co oznacza, że muszą być odpowiednio skonfigurowane na serwerach DNS, a nie mają związku z identyfikatorem SSID. Z kolei włączenie DHCP na karcie sieciowej dotyczy przypisywania adresów IP w lokalnej sieci, co także nie ma wpływu na konfigurację DNS i rekordy MX. Podobnie, hasło zabezpieczające sieć bezprzewodową odnosi się do autoryzacji dostępu do sieci, ale nie wpływa na to, jak rekordy MX są przechowywane i udostępniane. Właściwe podejście do analizy wartości rekordu MX wymaga umiejętności korzystania z narzędzi takich jak 'nslookup' czy 'dig', które są zaprojektowane specjalnie w celu interakcji z systemem DNS, a nie zajmowania się aspektami bezpieczeństwa czy dostępu do sieci. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych odpowiedzi obejmują mylenie różnych warstw infrastruktury sieciowej oraz brak zrozumienia funkcji, jakie pełnią poszczególne elementy w kontekście zarządzania domenami i pocztą elektroniczną.

Pytanie 27

Uszkodzenie czego może być przyczyną awarii klawiatury?

A. przełącznika membranowego

B. matrycy CCD

C. czujnika elektromagnetycznego

D. kontrolera DMA

Przełącznik membranowy jest kluczowym elementem w klawiaturach membranowych będących najczęściej spotykanym typem klawiatur. Składa się z trzech warstw gdzie środkowa zawiera ścieżki przewodzące a naciśnięcie klawisza powoduje zwarcie ścieżek i przesłanie sygnału do kontrolera. Takie klawiatury są popularne ze względu na niskie koszty produkcji i cichą pracę ale są bardziej podatne na uszkodzenia mechaniczne. Uszkodzenie przełącznika może wynikać z zużycia materiału pod wpływem częstego użytkowania lub działania czynników zewnętrznych jak kurz czy wilgoć. Regularne czyszczenie i unikanie narażania klawiatury na takie czynniki jest zgodne z dobrymi praktykami konserwacyjnymi i może przedłużyć żywotność urządzenia. W kontekście naprawy często wymaga to demontażu klawiatury i wymiany uszkodzonej membrany co jest operacją wymagającą precyzji i uwagi. Zrozumienie funkcjonowania przełączników membranowych pozwala nie tylko na efektywną diagnozę problemów ale również na wybór odpowiednich rozwiązań sprzętowych w przyszłości.

Pytanie 28

Który aplet w panelu sterowania systemu Windows 7 pozwala na ograniczenie czasu korzystania z komputera przez użytkownika?

A. Centrum powiadomień

B. Kontrola rodzicielska

C. Windows Defender

D. Użytkownicy

Kontrola rodzicielska w systemie Windows 7 to narzędzie, które umożliwia rodzicom zarządzanie czasem, jaki ich dzieci mogą spędzać na komputerze. Dzięki temu apletowi można ustawić konkretne godziny pracy, ograniczać czas korzystania z określonych aplikacji oraz monitorować aktywności użytkowników. Przykładowo, rodzice mogą skonfigurować system tak, aby dzieci mogły korzystać z komputera tylko w wyznaczonych porach dnia, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa cyfrowego. Umożliwia to nie tylko ochronę dzieci przed nadmiernym czasem spędzanym przed ekranem, ale także zapewnia, że będą one miały czas na inne aktywności, takie jak nauka czy zabawa na świeżym powietrzu. Kontrola rodzicielska wspiera także edukację w zakresie odpowiedzialnego korzystania z technologii, co jest kluczowe w dobie cyfryzacji. Narzędzie to jest zgodne z najlepszymi standardami ochrony, które pozwalają na stworzenie bezpieczniejszego środowiska do nauki i zabawy.

Pytanie 29

Jakie będą całkowite wydatki na materiały potrzebne do wyprodukowania 20 kabli połączeniowych typu patchcord o długości 1,5 m każdy, jeżeli koszt jednego metra kabla wynosi 1 zł, a wtyk to 50 gr?

A. 40 zł

B. 30 zł

C. 50 zł

D. 60 zł

Prawidłowe obliczenie kosztów materiałów dla kabli połączeniowych wymaga precyzyjnego uwzględnienia wszystkich składników. W przypadku podanych odpowiedzi, na przykład 30 zł, 40 zł, czy 60 zł, pojawia się problem z oszacowaniem rzeczywistych kosztów zakupu zarówno kabli, jak i wtyków. Koszt jednego metra kabla wynosi 1 zł, co oznacza, że dla długości 1,5 m konieczne jest obliczenie odpowiednio 1,5 m x 1 zł = 1,5 zł na jeden kabel. Dodając koszt wtyku, który wynosi 0,5 zł, otrzymujemy całkowity koszt wynoszący 2 zł na jeden kabel. Przy wykonywaniu 20 kabli, łączny koszt musi być wynikiem pomnożenia 2 zł przez 20, co daje 40 zł. Błędne odpowiedzi pojawiają się z powodu nieprawidłowego zrozumienia, jak obliczyć całkowity koszt na podstawie długości kabli oraz liczby wtyków. Wiele osób może błędnie przyjąć, że koszt wtyków lub długości kabli może być pominięty lub źle obliczony, co prowadzi do znacznych rozbieżności w końcowej kalkulacji. W praktycznych zastosowaniach, takich jak instalacje sieciowe, kluczowe jest zrozumienie, że takie obliczenia powinny być dokładnie przeanalizowane, aby uniknąć niepotrzebnych błędów i zapewnić efektywność budżetu. W branży telekomunikacyjnej i informatycznej, precyzyjne oszacowanie kosztów materiałów jest kluczowe dla sukcesu projektu, a wiedza na temat cen rynkowych oraz wymagań technicznych stanowi istotny element procesu decyzyjnego.

Pytanie 30

W jakim miejscu są przechowywane dane o kontach użytkowników domenowych w środowisku Windows Server?

A. W plikach hosts na wszystkich komputerach w domenie

B. W bazie danych kontrolera domeny

C. W pliku users w katalogu c:\Windows\system32

D. W bazie SAM zapisanej na komputerze lokalnym

Informacje o kontach użytkowników domenowych w systemach Windows Server są przechowywane w bazie danych kontrolera domeny, która jest częścią Active Directory. Active Directory (AD) jest kluczowym elementem zarządzania tożsamościami i dostępem w środowiskach Windows. Baza ta zawiera szczegółowe informacje o użytkownikach, grupach, komputerach oraz innych zasobach w domenie. Przechowywanie tych danych w centralnym repozytorium, jakim jest kontroler domeny, umożliwia efektywne zarządzanie i zapewnia bezpieczeństwo, ponieważ wszystkie operacje związane z uwierzytelnianiem i autoryzacją są scentralizowane. Praktyczne zastosowanie tego rozwiązania można zobaczyć w organizacjach, które korzystają z jednego punktu zarządzania dla wszystkich użytkowników, co pozwala na łatwe wdrażanie polityk bezpieczeństwa, takich jak resetowanie haseł, zarządzanie uprawnieniami oraz audyt działań użytkowników. Dobre praktyki zalecają również regularne tworzenie kopii zapasowych bazy Active Directory, aby zminimalizować ryzyko utraty danych w przypadku awarii systemu lub ataku złośliwego oprogramowania."

Pytanie 31

Użytkownik drukarki samodzielnie i prawidłowo napełnił pojemnik z tonerem. Po jego zamontowaniu drukarka nie podejmuje próby drukowania. Przyczyną tej usterki może być

A. źle dobrany toner.

B. zła jakość wykorzystanego tonera do uzupełnienia pojemnika.

C. zabrudzony wałek magnetyczny.

D. niewymieniony chip zliczający, znajdujący się na pojemniku z tonerem.

To jest bardzo praktyczny przykład z codziennej pracy technika serwisującego drukarki. Współczesne drukarki laserowe prawie zawsze mają na pojemnikach z tonerem tzw. chip zliczający. Jego zadaniem jest przekazywanie drukarce informacji o ilości wydrukowanych stron, poziomie tonera albo o tym, czy kaseta jest oryginalna. W momencie, gdy użytkownik samodzielnie napełni toner i nie wymieni tego chipu, drukarka „myśli”, że pojemnik jest pusty, zużyty albo nieoryginalny, i często odmawia drukowania. Z mojego doświadczenia wynika, że nawet najlepiej uzupełniony toner nie zadziała, jeśli chip nie zostanie wymieniony lub odpowiednio zresetowany. W wielu modelach, zwłaszcza tych popularnych w biurach, sama wymiana tonera bez wymiany chipu kończy się komunikatem o błędzie lub po prostu drukarka nie startuje. Warto wiedzieć, że producenci stosują te zabezpieczenia celowo, żeby promować zakup oryginalnych wkładów. Jednak na rynku są dostępne zamienne chipy do kaset niemal każdej drukarki. Standardem dobrej praktyki serwisowej jest zawsze sprawdzenie i ewentualna wymiana chipu po regeneracji tonera. Jeśli o to się nie zadba, możemy niepotrzebnie tracić czas na szukanie innych usterek. To trochę taka pułapka dla mniej doświadczonych – objaw nie działa, a wszystko wydaje się OK, tylko chip „blokuje” urządzenie. Dlatego moim zdaniem warto o tym pamiętać, bo to bardzo częsty powód reklamacji po napełnianiu tonerów.

Pytanie 32

Jeżeli użytkownik zaznaczy opcję wskazaną za pomocą strzałki, będzie miał możliwość instalacji aktualizacji

A. związane ze sterownikami lub nowym oprogramowaniem od Microsoftu

B. eliminujące krytyczną usterkę, niezwiązaną z bezpieczeństwem

C. prowadzące do uaktualnienia Windows 8.1 do wersji Windows 10

D. dotyczące krytycznych luk w zabezpieczeniach

Opcjonalne aktualizacje wskazane strzałką w Windows Update mogą obejmować sterowniki oraz nowe oprogramowanie firmy Microsoft. Takie aktualizacje są często mniej krytyczne z punktu widzenia bezpieczeństwa systemu, ale mogą znacząco poprawić funkcjonalność i wydajność komputera. Przykładowo instalacja nowych sterowników może zwiększyć kompatybilność sprzętową, a także rozwiązać problemy z działaniem urządzeń peryferyjnych. Ponadto, opcjonalne aktualizacje mogą zawierać nowe wersje oprogramowania Microsoft, takie jak aplikacje biurowe czy narzędzia systemowe, które wprowadzają dodatkowe funkcje, poprawki błędów lub usprawnienia w interfejsie użytkownika. W praktyce, regularne korzystanie z tych aktualizacji jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania systemem IT, ponieważ pomaga utrzymać system w pełnej funkcjonalności i zgodności z najnowszymi standardami technologicznymi. Warto pamiętać, że opcjonalne aktualizacje, mimo iż nie są krytyczne, mogą znacząco wpłynąć na doświadczenie użytkownika oraz stabilność działania aplikacji, co ma szczególne znaczenie w środowisku komercyjnym, gdzie każdy element infrastruktury IT powinien funkcjonować optymalnie.

Pytanie 33

Na stabilność obrazu w monitorach CRT istotny wpływ ma

A. wieloczęstotliwość

B. częstotliwość odświeżania

C. czas reakcji

D. odwzorowanie kolorów

Częstotliwość odświeżania jest kluczowym parametrem wpływającym na stabilność obrazu w monitorach CRT. Oznacza ona, jak często obraz na ekranie jest aktualizowany w ciągu jednej sekundy, wyrażając się w hercach (Hz). Wyższa częstotliwość odświeżania pozwala na wygładzenie ruchu i eliminację zjawiska migotania, co jest szczególnie istotne podczas długotrwałego użytkowania monitora, gdyż zmniejsza zmęczenie oczu. W praktyce, standardowe wartości częstotliwości odświeżania dla monitorów CRT wynoszą 60 Hz, 75 Hz, a nawet 85 Hz, co znacząco poprawia komfort wizualny. Ponadto, stosowanie wyższej częstotliwości odświeżania jest zgodne z normami ergonomii i zaleceniami zdrowotnymi, które sugerują, że minimalna wartość powinna wynosić co najmniej 75 Hz dla efektywnej pracy z komputerem. Zrozumienie tego parametru może być również kluczowe przy wyborze monitora do zastosowań profesjonalnych, takich jak projektowanie graficzne czy gry komputerowe, gdzie jakość obrazu ma fundamentalne znaczenie.

Pytanie 34

W metodzie dostępu do medium CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection) stacja, która planuje rozpocząć transmisję, nasłuchuje, czy w sieci występuje aktywność, a następnie

A. oczekuje na ustalenie priorytetu transmisji przez koncentrator

B. czeka na token umożliwiający rozpoczęcie nadawania

C. po zauważeniu ruchu w sieci czeka, aż medium stanie się dostępne

D. wysyła prośbę o zezwolenie na transmisję

W odpowiedzi na pytanie, poprawną opcją jest "po wykryciu ruchu w sieci czeka aż nośnik będzie wolny". Metoda CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection) operuje na zasadzie nasłuchiwania medium transmisyjnego przed rozpoczęciem nadawania. Gdy stacja chce wysłać dane, najpierw sprawdza, czy medium jest wolne, co oznacza, że nie zachodzi żaden ruch. Jeżeli medium jest zajęte, stacja nie rozpoczyna transmisji, lecz czeka, aż stanie się wolne. To podejście ma na celu minimalizację kolizji, które są kosztowne w kontekście wydajności sieci. Przykładami zastosowania tej metody mogą być starsze sieci Ethernet, które korzystały z kabli koncentrycznych, gdzie kolizje były powszechne. Dobre praktyki w projektowaniu sieci zalecają stosowanie CSMA/CD w środowiskach, gdzie równocześnie może nadawać wiele urządzeń, co jest kluczowe dla zapewnienia efektywności transmisji danych oraz ich integralności. Znajomość tej metodologii jest istotna, ponieważ pozwala na lepsze zrozumienie, jak funkcjonują różne typy sieci i jakie mechanizmy są wdrażane, aby zapewnić ich stabilność i wydajność.

Pytanie 35

Podaj maksymalną liczbę hostów, które można przypisać w każdej z 8 równych podsieci, utworzonych z sieci o adresie 10.10.10.0/24.

A. 14

B. 16

C. 62

D. 30

Odpowiedź 30 jest poprawna, ponieważ w przypadku sieci o adresie 10.10.10.0/24 mamy do czynienia z 256 adresami IP (od 10.10.10.0 do 10.10.10.255). Gdy dzielimy tę sieć na 8 równych podsieci, każda z nich będzie miała maskę /27, co oznacza, że każda podsieć będzie zawierała 32 adresy (od 0 do 31, 32 do 63 itd.). Z 32 adresów w każdej podsieci, 2 są zarezerwowane: jeden dla adresu sieci (adres pierwszego adresu w podsieci) i jeden dla adresu rozgłoszeniowego (adres ostatni w podsieci), co daje 30 dostępnych adresów hostów. Przykładami zastosowania mogą być sytuacje, w których organizacja potrzebuje podzielić swoją sieć na mniejsze segmenty w celu zwiększenia bezpieczeństwa i lepszej organizacji ruchu sieciowego. Zgodnie z najlepszymi praktykami w projektowaniu sieci, segmentacja może ułatwić zarządzanie oraz przyczynić się do ograniczenia problemów związanych z przeciążeniem i kolizjami w ruchu sieciowym.

Pytanie 36

Poniżej zaprezentowano fragment pliku konfiguracyjnego serwera w systemie Linux. Jaką usługi dotyczy ten fragment?

A. DDNS

B. TFTP

C. SSH2

D. DHCP

Konfiguracja przedstawiona na obrazku odnosi się do usługi DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol). DHCP jest kluczowym komponentem w sieciach komputerowych, odpowiadającym za automatyczne przydzielanie adresów IP do urządzeń w sieci. Dzięki temu proces konfiguracji sieci jest uproszczony, a ryzyko konfliktów adresów IP zminimalizowane. W pliku konfiguracyjnym zauważamy takie elementy jak 'subnet', 'range', 'default-lease-time' oraz 'max-lease-time'. Subnet i maska podsieci definiują zakres adresów IP dostępnych w danej podsieci, natomiast 'range' określa dokładny zakres adresów, które mogą być przydzielane klientom. Czas dzierżawy (lease) określa, jak długo urządzenie może korzystać z przydzielonego adresu IP, zanim zostanie on odnowiony lub zwrócony do puli. W praktyce DHCP jest wykorzystywane w większości nowoczesnych sieci, zarówno w małych biurach, jak i dużych korporacjach, ze względu na swoją niezawodność i efektywność zarządzania adresami. Standardy dotyczące DHCP są zdefiniowane w dokumencie RFC 2131, zapewniającym interoperacyjność pomiędzy różnymi implementacjami. Konfiguracja serwera DHCP musi być precyzyjna, aby zapobiec potencjalnym zakłóceniom w działaniu sieci. Dlatego zrozumienie kluczowych elementów konfiguracji, takich jak te przedstawione w pytaniu, jest niezbędne dla każdego specjalisty zajmującego się administracją sieci.

Pytanie 37

Jakie polecenie w systemie Linux pozwala na zweryfikowanie adresu IP przypisanego do interfejsu sieciowego?

A. msconfig

B. ipconfig

C. ifconfig

D. tcpconfig

Tak naprawdę, polecenie 'ifconfig' to prawdziwa klasyka w systemach Unix i Linux. Umożliwia ono sprawdzenie i skonfigurowanie informacji o interfejsach sieciowych. Dzięki niemu, możesz szybko zobaczyć swój adres IP, maski podsieci i status działania interfejsów, co jest naprawdę ważne dla zarządzania siecią. Na przykład, jak chcesz sprawdzić adres IP dla konkretnego interfejsu, wystarczy wpisać 'ifconfig eth0', gdzie 'eth0' to po prostu nazwa interfejsu. Warto zauważyć, że z biegiem czasu pojawiło się nowsze polecenie 'ip', które zyskuje na popularności, bo oferuje więcej możliwości. Fajnie jest używać 'ip a', żeby szybko zobaczyć wszystkie interfejsy. Znajomość tych narzędzi to podstawa dla każdego, kto chce ogarniać sieci i rozwiązywać problemy z łącznością.

Pytanie 38

Proces zapisu na nośnikach BD-R realizowany jest przy użyciu

A. głowicy magnetycznej

B. promieniowania UV

C. lasera czerwonego

D. lasera niebieskiego

Zapis na dyskach BD-R (Blu-ray Disc Recordable) odbywa się za pomocą lasera niebieskiego, który wykorzystuje wąskie promieniowanie o długości fali około 405 nm. Ta krótka długość fali pozwala na zapis danych z większą gęstością niż w przypadku tradycyjnych dysków DVD, które używają lasera czerwonego o długości fali 650 nm. Dzięki zastosowaniu lasera niebieskiego możliwe jest umieszczenie na dysku Blu-ray znacznie większej ilości danych, co czyni go bardziej wydajnym nośnikiem. Przykładowo, standardowy dysk BD-R o pojemności 25 GB pozwala na zapis do 2 godzin materiału w jakości 1080p, co jest istotne w kontekście produkcji filmów i gier wideo. W branży rozrywkowej, gdzie jakość i pojemność nośników mają kluczowe znaczenie, zastosowanie lasera niebieskiego w procesie zapisu jest zgodne z najlepszymi praktykami technologicznymi, które dążą do ciągłego zwiększania efektywności przechowywania danych.

Pytanie 39

Termin określający zdolność do rozbudowy sieci to

A. nadmiarowość

B. skalowalność

C. kompatybilność

D. niezawodność

W kontekście rozbudowy sieci, niektóre terminy mogą być mylone z pojęciem skalowalności. Bezawaryjność odnosi się do zdolności systemu do działania bez usterek przez dłuższy czas, co jest ważne, ale nie ma bezpośredniego związku z możliwością jego rozbudowy. Kompatybilność to termin, który dotyczy zdolności różnych systemów lub ich części do współdziałania, co również nie jest równoważne ze zdolnością do rozbudowy. Z kolei nadmiarowość oznacza posiadanie dodatkowych elementów, które zwiększają niezawodność i dostępność systemu, ale nie wpływa na zdolność do rozbudowy w kontekście zwiększania wydajności czy pojemności. Często, w procesie nauki, mylą się te pojęcia, co prowadzi do błędnych wniosków. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi terminami jest kluczowe w projektowaniu i zarządzaniu infrastrukturą informatyczną. Skupienie się na właściwej definicji skalowalności pozwala na efektywniejsze planowanie rozwoju systemów, co jest kluczowe w obliczu ciągle rosnącego zapotrzebowania na zasoby w erze cyfrowej.

Pytanie 40

Aby uniknąć różnic w kolorystyce pomiędzy zeskanowanymi zdjęciami na wyświetlaczu komputera a ich oryginałami, konieczne jest przeprowadzenie

A. modelowanie skanera

B. kalibrację skanera

C. kadrowanie skanera

D. interpolację skanera

Kalibracja skanera to proces, w którym dostosowuje się parametry urządzenia, aby osiągnąć maksymalną zgodność kolorystyczną między zeskanowanymi obrazami a oryginałami. Proces ten jest niezbędny, ponieważ różnice w kolorach mogą wynikać z różnic w oprogramowaniu, sprzęcie, a także z ustawień skanera. Kalibracja polega na wykorzystaniu wzorców kolorystycznych, które pozwalają na dokładne odwzorowanie barw. Przykładem zastosowania kalibracji może być sytuacja, gdy grafika drukarska musi być zgodna z jej cyfrowym odpowiednikiem. Aby to osiągnąć, operator skanera wykonuje kalibrację na podstawie znanych standardów kolorów, takich jak sRGB czy Adobe RGB, co zapewnia spójność i powtarzalność kolorów. Ponadto, regularna kalibracja jest zalecana jako dobra praktyka w branży, aby zminimalizować błędy kolorystyczne, które mogą wystąpić z biegiem czasu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej