Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik spedytor
  • Kwalifikacja: SPL.05 - Organizacja transportu oraz obsługa klientów i kontrahentów
  • Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 10:01
  • Data zakończenia: 9 grudnia 2025 10:34

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Pisemnym zobowiązaniem banku importera do dokonania płatności na rzecz eksportera w zamian za dostarczenie dokumentów potwierdzających towar, stosowanym w transakcjach międzynarodowych, jest

A. potwierdzenie nadania
B. akredytywa dokumentowa
C. zlecenie przelewu
D. zlecenie płatności
Akredytywa dokumentowa to kluczowe narzędzie w międzynarodowym obrocie handlowym, które ma na celu zabezpieczenie płatności między importerem a eksporterem. Jest to pisemne zobowiązanie banku importera do wypłaty określonej kwoty eksporterowi, pod warunkiem przedstawienia przez niego odpowiednich dokumentów, które potwierdzają załadunek towaru, takie jak faktury, listy przewozowe czy certyfikaty. Dzięki akredytywie dokumentowej, eksporter ma pewność, że otrzyma należność za sprzedany towar, a importer zyskuje kontrolę nad tym, aby płatność została dokonana tylko w przypadku spełnienia określonych warunków. Przykładem zastosowania akredytywy dokumentowej może być transakcja pomiędzy polskim eksporterem sprzętu elektronicznego a amerykańskim importerem, gdzie bank importera otwiera akredytywę, co zapewnia, że środki zostaną przekazane dopiero po przedstawieniu wymaganych dokumentów. To narzędzie jest zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak regulacje ICC (International Chamber of Commerce), które stawiają akredytywy dokumentowe jako jedne z najbezpieczniejszych form zabezpieczenia płatności w handlu międzynarodowym.

Pytanie 2

Na podstawie przedstawionego zestawienia złożonych ofert, biorąc pod uwagę wszystkie kryteria, wskaż która z ofert jest najkorzystniejsza z punktu widzenia zlecającego przewóz ładunku?

Zestawienie ofert
Kryteria wyboruOferta 1Oferta 2Oferta 3Oferta 4
Stawka za 1 tkm0,17 zł0,18 zł0,22 zł0,18 zł
Termin realizacji przewozu40 godzin2 dni58 godzin3 dni
Wskaźnik terminowo zrealizowanych przewozów0,90,90,90,9
A. Oferta 1
B. Oferta 4
C. Oferta 2
D. Oferta 3
Wybór nieprawidłowej oferty może wynikać z kilku powszechnych nieporozumień dotyczących analizy ofert transportowych. Często mylone są priorytety w ocenie ofert; niektórzy mogą skupić się na czasie realizacji, ignorując fakt, że wszystkie oferty mają zbliżony wskaźnik terminowości. Czasami oferty z krótszymi terminami są postrzegane jako bardziej korzystne, co nie zawsze jest prawdą. Na rynku transportowym, koszt za kilometr jest fundamentalnym wskaźnikiem, który bezpośrednio wpływa na ogólne wydatki zleceniodawcy. Bez względu na czas realizacji, jeśli oferta ma wyższą stawkę za kilometr, może prowadzić do znacznych kosztów w dłuższym okresie. Inna kwestia to różne strategie, jakie mogą przyjąć firmy transportowe, aby konkurować. Niektóre mogą oferować niższe stawki, ale z dłuższymi czasami realizacji, co w dłuższej perspektywie może być bardziej opłacalne. Dlatego tak istotne jest, aby analizować oferty w pełnym kontekście zarówno kosztów, jak i jakości usług, zamiast skupiać się na jednym kryterium, co może prowadzić do błędnych wyborów.

Pytanie 3

Oblicz minimalną powierzchnię opakowania zbiorczego, do którego w jednej warstwie trzeba załadować 4 sztuki ładunku o wymiarach: długość 2 m, szerokość 2 m, wysokość 0,8 m. Ładunku nie wolno obracać.

A. 16 m2
B. 12 m2
C. 4 m2
D. 8 m2
Jak chcesz obliczyć minimalną powierzchnię opakowania zbiorczego dla czterech sztuk ładunku o wymiarach 2 m x 2 m x 0,8 m, to najpierw musisz wiedzieć, ile miejsca potrzebujesz, żeby wszystkie się zmieściły. Pamiętaj, że nie można ich obracać, więc musisz poukładać je w określony sposób. Jeśli zakładamy, że ładunki są układane w jednej warstwie, to potrzebujemy miejsca na cztery sztuki obok siebie. Każda sztuka zajmuje 2 m x 2 m, co daje 4 m² na jedną sztukę. Więc dla czterech sztuk to 4 m² razy 4, czyli 16 m². To podejście jest zgodne z zasadami logistyki, które mówią, żeby dobrze planować miejsce na ładunek, żeby transport i składowanie było bardziej efektywne. Nie zapomnij też, że przy załadunku warto zostawić trochę przestrzeni na manewrowanie i zabezpieczanie ładunku, bo to może wpłynąć na to, ile naprawdę miejsca potrzebujesz.

Pytanie 4

Kwota określona w umowie ubezpieczenia, która stanowi maksymalny poziom odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń w ramach umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, to

A. franszyza warunkowa
B. regres ubezpieczeniowy
C. suma gwarancyjna
D. suma ubezpieczenia
Suma gwarancyjna to kwota określona w umowie ubezpieczenia, która stanowi maksymalny limit odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń w ramach umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Oznacza to, że w przypadku wystąpienia szkody, ubezpieczyciel jest zobowiązany do pokrycia kosztów do wysokości tej kwoty. Suma gwarancyjna jest kluczowa w kontekście ochrony ubezpieczeniowej, ponieważ zapewnia ubezpieczonemu pewność co do maksymalnej kwoty, którą może otrzymać z tytułu wypłaty odszkodowania. W praktyce, suma gwarancyjna jest istotna dla przedsiębiorstw, które mogą być narażone na roszczenia odszkodowawcze w wyniku działalności gospodarczej. Na przykład, w branży budowlanej, suma gwarancyjna ustalona na poziomie 1 miliona złotych oznacza, że to właśnie ta kwota będzie maksymalnie wypłacona w przypadku wyrządzenia szkody osobie trzeciej podczas realizacji projektu budowlanego. Standardy branżowe zalecają, aby suma gwarancyjna była adekwatna do potencjalnych ryzyk związanych z działalnością ubezpieczonego, co jest kluczowe dla zminimalizowania ewentualnych problemów finansowych.

Pytanie 5

Jeśli kierowca ciężarówki ma do pokonania 750 km, poruszając się z przeciętną prędkością 50 km/h i uwzględniając skrócony odpoczynek trwający 9 godzin, to jaki będzie łączny minimalny czas pracy?

A. 24 h 30 min
B. 23 h 15 min
C. 25 h 15 min
D. 25 h 30 min
Obliczenia dotyczące czasu pracy kierowcy mogą prowadzić do nieporozumień, zwłaszcza gdy nie uwzględnia się dokładnych regulacji prawnych i praktyk branżowych. Wiele osób może błędnie założyć, że czas jazdy nie wymaga dodatkowego odpoczynku, co jest niezgodne z przepisami. Na przykład, jeżeli ktoś przyjmuje, że kierowca może jechać przez 24 godziny bez odpoczynku, jest to fundamentalny błąd. Przepisy unijne jasno określają maksymalny czas jazdy i obowiązkowe przerwy, co ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach oraz zminimalizowanie ryzyka zmęczenia kierowcy. Odpowiednia kalkulacja czasu jazdy powinna zawsze zawierać również czas odpoczynku, który jest obligatoryjny po określonym okresie jazdy. Niewłaściwe oszacowanie odpoczynku może prowadzić do nielegalnego przekroczenia dozwolonych godzin pracy, co niesie ze sobą konsekwencje prawne oraz może zagrażać bezpieczeństwu. W przypadku podanych odpowiedzi, błędne oszacowanie prowadzi do zaniżenia lub zawyżenia całkowitego czasu pracy. Na przykład, odpowiedzi takie jak 24 h 30 min czy 23 h 15 min nie uwzględniają skróconego okresu odpoczynku, co wskazuje na niezrozumienie przepisów. Aby uniknąć takich pomyłek, zaleca się systematyczne przyswajanie wiedzy na temat regulacji prawnych oraz praktyczne ćwiczenia w obliczaniu czasu pracy kierowców w kontekście rzeczywistych sytuacji transportowych.

Pytanie 6

Jak przebiega proces wykonania usługi transportowej w kontekście dokumentacji?

A. Zapytanie ofertowe, propozycja, zlecenie transportowe, umowa przewozu, protokół szkodowy, list przewozowy
B. Propozycja, zapytanie ofertowe, zlecenie transportowe, umowa przewozu, protokół szkodowy, list przewozowy
C. Propozycja, zapytanie ofertowe, umowa przewozu, zlecenie transportowe, list przewozowy, protokół szkodowy
D. Zapytanie ofertowe, propozycja, zlecenie transportowe, umowa przewozu, list przewozowy, protokół szkodowy
Wielu uczestników procesu transportowego popełnia błąd w kolejności dokumentacji, co może prowadzić do nieporozumień i problemów w realizacji usługi. Odpowiedzi, które zaczynają od oferty lub przestawiają kolejność dokumentów, mogą sugerować mylne rozumienie procesu. Oferta powinna być wynikiem zapytania ofertowego, a nie odwrotnie, gdyż to klient inicjuje kontakt z przewoźnikiem w celu uzyskania szczegółowych informacji o możliwych warunkach transportu. Przyjęcie niewłaściwej kolejności może prowadzić do chaosu w organizacji transportu i dalszych etapów, takich jak zlecenie transportowe czy zawarcie umowy przewozu. Brak odpowiedniej dokumentacji w wymaganej kolejności wpływa na jakość usług, a także na bezpieczeństwo towaru. Nieprawidłowe ułożenie dokumentów może również spowodować trudności w egzekwowaniu roszczeń w przypadku uszkodzeń lub zgubienia towaru. Kluczowe jest, aby każdy uczestnik procesu transportowego był świadomy, jak istotne jest przestrzeganie ustalonych standardów i procedur, ponieważ wszelkie odstępstwa mogą prowadzić do strat finansowych, a także uszczerbków na reputacji firmy. Przykładowo, w przypadku wystąpienia szkody bez sporządzenia protokołu szkodowego, może być znacznie trudniej udowodnić winę przewoźnika lub uzyskać odszkodowanie.

Pytanie 7

Minimalny dzienny czas odpoczynku dla kierowcy, który samodzielnie realizuje przewóz drogowy pojazdem o dopuszczalnej masie całkowitej (dmc) 8 t wynosi

A. 10 godzin
B. 9 godzin
C. 7 godzin
D. 12 godzin
Wiesz, że skrócony dzienny czas odpoczynku kierowcy, który jeździ autem o dmc 8 ton, to minimum 9 godzin? To wynika z przepisów, które mają na celu dbanie o bezpieczeństwo na drogach oraz zdrowie kierowców. W skrócie, po przepracowaniu określonej liczby godzin, każdy kierowca powinien mieć czas na odpoczynek. Przykładowo, jak kierowca jedzie dłużej, to te 9 godzin odpoczynku jest naprawdę ważne, żeby mógł się zregenerować i być skupiony. Przestrzeganie tych zasad jest mega istotne, bo wpływa na to, czy na drodze będzie bezpiecznie. Warto też pamiętać, że jeśli kierowca skróci swój czas odpoczynku, to w następnym dniu można sobie to nadrobić, co również jest regulowane przepisami.

Pytanie 8

Zgodnie z ustawą Prawo o ruchu drogowym, określ na jaką maksymalną odległość, od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu, może wystawać ładunek umieszczony w skrzyni ładunkowej środka transportu, tak, aby nie nastąpiło przekroczenie dopuszczalnych norm.

Art.61.

6. Ładunek wystający poza płaszczyzny obrysu pojazdu może być na nim umieszczony tylko przy zachowaniu następujących warunków:

1) ładunek wystający poza boczne płaszczyzny obrysu pojazdu może być umieszczony tylko w taki sposób, aby całkowita szerokość pojazdu z ładunkiem nie przekraczała 2,55 m, a przy szerokości pojazdu 2,55 m nie przekraczała 3 m, jednak pod warunkiem umieszczenia ładunku tak, aby z jednej strony nie wystawał na odległość większą niż 23 cm;

2) ładunek nie może wystawać z tyłu pojazdu na odległość większą niż 2 m od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu lub zespołu pojazdów; w przypadku przyczepy kłonicowej odległość tę liczy się od osi przyczepy;

3) ładunek nie może wystawać z przodu pojazdu na odległość większą niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu i większą niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.

7. Przy przewozie drewna długiego dopuszcza się wystawanie ładunku z tyłu za przyczepę kłonicową na odległość nie większą niż 5 m.

8. Ładunek wystający poza przednią lub boczne płaszczyzny obrysu pojazdu powinien być oznaczony. Dotyczy to również ładunku wystającego poza tylną płaszczyznę obrysu pojazdu na odległość większą niż 0,5 m.

A. 2,55 m
B. 3,00 m
C. 2,00 m
D. 0,23 m
Poprawna odpowiedź to 2,00 m, co jest zgodne z artykułem 61 pkt 6 ustawy Prawo o ruchu drogowym. Zgodnie z tym przepisem, ładunek umieszczony w skrzyni ładunkowej pojazdu nie może wystawać z tyłu na odległość większą niż 2 m od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu. Przekroczenie tej odległości może skutkować nie tylko naruszeniem przepisów, ale także zwiększa ryzyko wypadków drogowych. W praktyce, aby zapewnić bezpieczeństwo na drodze, ważne jest, aby ładunek był odpowiednio zabezpieczony oraz aby kierowca miał pełną świadomość wymogów dotyczących jego transportu. W przypadku transportu długich przedmiotów, takich jak rury czy belki, zaleca się również stosowanie odpowiednich oznaczeń, które informują innych uczestników ruchu o wystającym ładunku. To podejście nie tylko spełnia wymogi prawne, ale również przyczynia się do ogólnego bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

Pytanie 9

Zgodnie z zapisami formuła EXW norm INCOTERMS 2010 nakłada na sprzedającego obowiązek

"Ex Works" means that the seller delivers when he places the goods at the disposal of the buyer at the seller's premises or at another named place. The seller does not need to load the goods on any collecting vehicle, nor does it need to clear the goods for export, where such clearance is applicable.
A. załadowania ładunku na główny środek transportu i dokonania odprawy celnej.
B. dostarczenia towaru na terminal w celu przeładunku na inne środki transportu.
C. dostarczenia ładunku do portu morskiego wskazanego przez kupującego.
D. wydania ładunku w magazynie sprzedającego.
Formuła EXW (Ex Works, z ang. z zakładu) w standardach Incoterms 2010 określa, że sprzedający ma obowiązek wydania towaru w swoim zakładzie, co oznacza, że odpowiedzialność za dalszy transport oraz wszystkie związane z nim koszty spoczywają na kupującym. W praktyce, gdy sprzedający wydaje towar w swoim magazynie, kupujący jest odpowiedzialny za jego załadunek, transport do miejsca docelowego oraz odprawę celną. Takie podejście jest często stosowane w transakcjach międzynarodowych, gdzie sprzedający chce ograniczyć swoje zobowiązania. Kluczowe w tej formule jest zrozumienie, że sprzedający nie ma obowiązku organizacji transportu ani ponoszenia kosztów związanych z przewozem. Umożliwia to kupującym elastyczność w wyborze dostawcy transportu i trasy, a także może prowadzić do zmniejszenia całkowitych kosztów logistycznych, jeśli kupujący dysponuje lepszymi warunkami transportu. Znajomość EXW jest niezbędna dla każdej osoby zajmującej się handlem międzynarodowym.

Pytanie 10

Zgodnie z przedstawionym fragmentem ustawy o podatku od towarów i usług przedsiębiorca realizujący usługę przewozu 10 stycznia bieżącego roku jest zobowiązany do wystawienia faktury za jej wykonanie najpóźniej do dnia

Fragment ustawy o podatku od towarów i usług
Art. 106i. 1.Fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę (...)
A. 15 lutego bieżącego roku.
B. 25 stycznia bieżącego roku.
C. 15 stycznia bieżącego roku.
D. 25 lutego bieżącego roku.
Odpowiedź 15 lutego bieżącego roku jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług, termin wystawienia faktury za usługi przewozu powinien przypadać na 15. dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym usługa została wykonana. W tym przypadku, usługa przewozu miała miejsce 10 stycznia, co oznacza, że termin na wystawienie faktury upływa 15 lutego. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorcy powinni planować swoje działania związane z fakturowaniem, aby nie przekroczyć ustawowych terminów, co mogłoby prowadzić do niepotrzebnych komplikacji podatkowych. Dobrą praktyką jest również monitorowanie terminów wystawiania faktur w systemach księgowych, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi normami prawnymi.

Pytanie 11

Technika negocjacyjna mająca na celu osiągnięcie jak największej satysfakcji dla obu stron to

A. przewaga.
B. ugoda.
C. adekwatność.
D. kooperacja.
Kooperacja to strategia negocjacyjna, która koncentruje się na maksymalizacji interesów obu stron zaangażowanych w proces negocjacyjny. To podejście polega na otwartym dzieleniu się informacjami i zasobami, co prowadzi do tworzenia wartości, która może być dzielona w sposób, który zaspokaja potrzeby obu stron. Przykładami zastosowania kooperacji mogą być negocjacje w kontekście długoterminowych umów, gdzie obie strony dążą do znalezienia rozwiązań korzystnych dla obu. W praktyce, kooperacja wymaga aktywnego słuchania, empatii oraz umiejętności identyfikacji wspólnych interesów. W standardach zarządzania projektami, takich jak PMBOK, podkreśla się wartość współpracy jako kluczowego elementu osiągania sukcesu projektowego, co pokazuje, że kooperacja nie tylko sprzyja budowaniu pozytywnych relacji, ale także przyczynia się do efektywności i innowacyjności w realizacji zadań.

Pytanie 12

Jakiego typu marketingu używają sprzedawcy produktów i usług, gdy swoje działania mające na celu dotarcie do konkretnych grup odbiorców opierają na wykorzystaniu takich mediów, jak telewizja, radio czy Internet?

A. Wielopoziomowy
B. Wirusowy
C. Sensorowy
D. Cyfrowy
Odpowiedź 'cyfrowy' jest poprawna, ponieważ marketing cyfrowy odnosi się do wszelkich działań promocyjnych, które wykorzystują media elektroniczne, takie jak telewizja, radio, Internet oraz inne platformy cyfrowe. Główne cechy marketingu cyfrowego to możliwość precyzyjnego targetowania odbiorców oraz analiza wyników w czasie rzeczywistym. Przykłady zastosowań obejmują kampanie reklamowe w mediach społecznościowych, reklamy display w sieci oraz marketing treści. Firmy mogą wykorzystać dane demograficzne, zachowania użytkowników i preferencje, aby skuteczniej docierać do swoich klientów. Dobre praktyki w marketingu cyfrowym obejmują segmentację rynku, personalizację komunikacji oraz ciągłe testowanie i optymalizację kampanii. Kluczowym elementem jest także integracja różnych kanałów komunikacji, co pozwala na spójne doświadczenie dla użytkowników. W dobie rosnącej konkurencji w internecie, skuteczne wykorzystanie marketingu cyfrowego stało się niezbędne dla osiągnięcia sukcesu biznesowego.

Pytanie 13

Na podstawie fragmentu "Ogólnych Polskich Warunków Spedycyjnych" określ, w jakiej formie i jakim terminie powinno być złożone roszczenie zleceniodawcy w stosunku do spedytora w związku z uszkodzeniem przesyłki podczas przewozu.

REKLAMACJE
§ 24
24.1. Reklamacja zleceniodawcy złożona spedytorowi winna być wniesiona do spedytora na piśmie w ciągu 6 dni od daty, w której zleceniodawca dowiedział się lub powinien był się dowiedzieć o zaistniałej szkodzie. W terminie 14 dni od jej otrzymania spedytor zobowiązany jest do potwierdzenia otrzymania reklamacji i udzielenia wyjaśnień co do sposobu i terminu jej rozpatrzenia.
24.2. Reklamacji powinny towarzyszyć dokumenty stwierdzające stan przesyłki oraz okoliczności powstania szkody/braków.
24.3. Procedura reklamacyjna związana z wykonywaniem przez spedytora funkcji przewoźnika umownego uregulowana jest odrębnymi przepisami.
A. Ustnie w terminie 14 dni.
B. Na piśmie w terminie 6 dni.
C. Ustnie w terminie 8 dni.
D. Na piśmie w terminie 12 dni.
Odpowiedź "Na piśmie w terminie 6 dni" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z § 24.1 Ogólnych Polskich Warunków Spedycyjnych, roszczenie zleceniodawcy w stosunku do spedytora w przypadku uszkodzenia przesyłki musi być złożone na piśmie w terminie 6 dni. Ważne jest, aby zleceniodawcy byli świadomi, że terminy te są ściśle określone, aby zapewnić skuteczną komunikację i umożliwić szybkie reagowanie na sytuacje związane z uszkodzeniem przesyłek. Przykładowo, jeśli zleceniodawca zauważy uszkodzenie przesyłki po dostawie, powinien niezwłocznie przygotować odpowiednie pismo reklamacyjne, w którym dokładnie opisze zaistniałą sytuację. Warto również dołączyć dokumentację fotograficzną oraz inne dowody, które mogą pomóc w procesie reklamacyjnym. Tego rodzaju praktyki są zgodne z najlepszymi standardami branżowymi, które kładą duży nacisk na dokumentację i terminowość zgłoszeń reklamacyjnych, co ma kluczowe znaczenie dla efektywnego zarządzania ryzykiem w transportach.

Pytanie 14

Czas załadunku jednej palety na samochód ciężarowy przy użyciu wózka widłowego wynosi 2 minuty. Przygotowano 31 palet do załadunku. Jaki będzie łączny czas załadunku, jeśli po 30 minutach do pracy dołączy drugi wózek widłowy?

A. 62 minuty
B. 0 minut
C. 46 minut
D. 50 minut
Aby obliczyć całkowity czas załadunku palet na samochód ciężarowy, należy najpierw uwzględnić czas potrzebny na załadunek pierwszych 30 palet. Czas załadunku jednej palety wynosi 2 minuty, więc załadunek 30 palet zajmie 30 * 2 = 60 minut. Po 30 minutach pracy, dodano drugi wózek widłowy, co oznacza, że kolejne palety będą ładowane równolegle. Pozostała paleta po 30 minutach wymaga jeszcze 2 minut na załadunek, ale w tym czasie obie wózki widłowe pracują jednocześnie. W ten sposób ostatnia paleta zostanie załadowana w ciągu 2 minut, dzieląc ten czas przez dwa, co daje 1 minutę. Zatem całkowity czas załadunku wynosi 60 minut (pierwsze 30 palet) + 1 minuta (ostatnia paleta) = 61 minut. Należy jednak uwzględnić, że na załadunek pierwszych 30 palet zużyto już 30 minut. Dlatego końcowy czas załadunku wszystkich 31 palet wynosi 30 minut + 16 minut = 46 minut, co jest zgodne z najlepszymi praktykami optymalizacji czasu w logistyce.

Pytanie 15

Czym zajmuje się konwencja COTIF?

A. transportem morskim.
B. przewozem towarów samolotami.
C. międzynarodowym przewozem towarów koleją.
D. przewozem towarów wymagających szybkiego transportu wodnego.
Konwencja COTIF (Convention concerning International Carriage by Rail) stanowi kluczowy dokument regulujący międzynarodowy przewóz towarów koleją. Przyjęta w 1980 roku, konwencja ta ma na celu uproszczenie procedur związanych z przewozem towarów oraz zapewnienie spójnych zasad odpowiedzialności przewoźników. Przykładowo, w praktyce COTIF zdefiniowała zasady dotyczące umowy przewozu, prawa i obowiązki przewoźnika oraz nadawcy, a także zasady dochodzenia roszczeń w przypadku utraty lub uszkodzenia towaru. Współczesne podejście do transportu kolejowego kładzie duży nacisk na efektywność logistyczną, co czyni COTIF istotnym narzędziem w międzynarodowym handlu. Wiedza na temat COTIF jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się logistyką oraz prawem transportowym, a także dla firm przewozowych, które operują na rynku międzynarodowym. Znajomość konwencji pozwala na lepsze zrozumienie przepisów dotyczących odpowiedzialności oraz procedur celnych, co przekłada się na bardziej efektywne zarządzanie łańcuchem dostaw.

Pytanie 16

Wskaż typ konwencji, której regulacje są stosowane do transportu towarów łatwo psujących się, realizowanego przy użyciu transportu drogowego lub kolejowego?

A. TIR
B. RID
C. ATP
D. CMR
Konwencja ATP (Accord Transport International des Marchandises Périssables) reguluje przepisy dotyczące transportu towarów szybko psujących się, a jej celem jest zapewnienie odpowiednich warunków przewozu, które minimalizują ryzyko utraty jakości tych towarów. Przepisy ATP są stosowane w kontekście zarówno transportu drogowego, jak i kolejowego. Ważnym aspektem konwencji jest wymóg posiadania odpowiednich środków transportu, które są w stanie utrzymać określoną temperaturę w trakcie przewozu. Na przykład, w transporcie świeżych produktów spożywczych, takich jak owoce czy warzywa, nie tylko temperatura, ale także wilgotność mają kluczowe znaczenie. W praktyce przewoźnicy muszą wykazać się znajomością norm i standardów dotyczących utrzymania odpowiednich warunków, co może obejmować regularne kontrole sprzętu oraz zastosowanie odpowiednich technologii transportowych. Zrozumienie konwencji ATP jest niezbędne dla każdego, kto zajmuje się logistyką towarów szybko psujących się, aby zapewnić ich bezpieczeństwo i jakość w trakcie transportu."

Pytanie 17

Osoba zajmująca się logistyką w obszarze przewozów multimodalnych MTO (Multimodal Transport Operator) ponosi odpowiedzialność za zaginięcie lub uszkodzenia towaru w trakcie całej drogi transportu. Dokumentem, który ona wydaje, jest konosament

A. FIATA
B. PISiL
C. UFO
D. LOCO
Odpowiedź FIATA jest prawidłowa, ponieważ międzynarodowy konosament FIATA (FIATA Bill of Lading) jest dokumentem, który potwierdza zawarcie umowy przewozu i jest wystawiany przez operatorów przewozów multimodalnych, takich jak spedytorzy. Jako operatorzy MTO, spedytorzy są odpowiedzialni za transport ładunku wszystkimi środkami transportu, od punktu początkowego do miejsca przeznaczenia. Konosament FIATA jest uznawany na całym świecie i zgodny z międzynarodowymi standardami, co czyni go niezbędnym narzędziem w branży logistycznej. Umożliwia on także śledzenie przesyłek, co jest kluczowe dla zarządzania łańcuchem dostaw. W praktyce, wykorzystanie konosamentu FIATA ułatwia komunikację między różnymi podmiotami zaangażowanymi w proces transportowy, w tym przewoźnikami, spedytorami oraz odbiorcami ładunku. Dodatkowo, konosament ten chroni interesy wszystkich stron, zapewniając jasne zasady odpowiedzialności w przypadku utraty lub uszkodzenia ładunku.

Pytanie 18

Jaką ilość pracy przewozowej zrealizował środek transportu, który na trasie Toruń – Warszawa (280 km) przewiózł ładunek o wadze 24 ton, a w drodze powrotnej ładunek o wadze 16 ton?

A. 6 720 tkm
B. 13 440 tkm
C. 8 960 tkm
D. 11 200 tkm
Poprawna odpowiedź to 11 200 tkm, co oznacza, że pojazd wykonał 11 200 tonokilometrów. Aby obliczyć całkowitą pracę przewozową, musimy wziąć pod uwagę masę ładunków oraz odległość. W drodze do Warszawy pojazd przewiózł ładunek o masie 24 ton na dystansie 280 km, co daje 24 tony * 280 km = 6 720 tkm. W drodze powrotnej przewiózł ładunek o masie 16 ton na tej samej odległości, co daje 16 ton * 280 km = 4 480 tkm. Sumując obie wartości, otrzymujemy 6 720 tkm + 4 480 tkm = 11 200 tkm. To obliczenie jest zgodne z praktykami stosowanymi w branży transportowej, które kładą nacisk na dokładne obliczanie pracy przewozowej, co jest niezbędne do optymalizacji kosztów oraz efektywności transportu. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być analiza wydajności floty transportowej, gdzie dokładne obliczenia tonokilometrów mogą pomóc w podejmowaniu strategicznych decyzji dotyczących tras i ładunków.

Pytanie 19

Gdy analiza SWOT w firmie wskazuje na znaczący wewnętrzny potencjał, a jednocześnie organizacja znajduje się w niekorzystnej sytuacji zewnętrznej, jaką strategię należy zastosować?

A. obronną
B. mini-mini
C. konkurencyjną
D. maxi-mini
Zastosowanie strategii defensywnej może nie być najlepszym pomysłem, zwłaszcza gdy firma ma dużo wewnętrznych możliwości, ale zmaga się z trudnościami zewnętrznymi. Taka strategia często skupia się na minimalizowaniu strat i utrzymywaniu pozycji rynkowej, przez co może prowadzić do stagnacji i braku innowacji. Niektórzy mogą myśleć, że to zabezpieczenie przed zagrożeniami jest kluczowe, ale mając silne zasoby, lepiej działać proaktywnie, a nie tylko czekać na problemy. Mini-mini to podejście, które sugeruje, by maksymalizować zagrożenia i minimalizować zasoby, co wcale nie ma sensu, kiedy mamy w firmie sporo atutów. Powinniśmy wykorzystywać te zasoby do rozwoju a nie ich ograniczania. Choć strategia konkurencyjna może wyglądać na sensowną, to nie uwzględnia tego, że w obliczu zewnętrznych wyzwań lepiej skupić się na maksymalizacji swoich możliwości.

Pytanie 20

Jedną z form rozliczeń bez użycia gotówki między partnerami biznesowymi jest

A. faktura płatna gotówką
B. rachunek gotówkowy
C. czek gotówkowy
D. polecenie przelewu
Polecenie przelewu jest jedną z kluczowych form bezgotówkowych rozliczeń pomiędzy kontrahentami, umożliwiając efektywne i bezpieczne przesyłanie środków finansowych. Dzięki poleceniu przelewu, zleceniodawca może zlecić bankowi wykonanie transferu określonej kwoty na konto odbiorcy. Tego typu transakcje są szeroko stosowane w praktyce, zarówno w obrocie gospodarczym, jak i w relacjach osobistych. W przypadku transakcji między firmami, polecenie przelewu pozwala na łatwe zarządzanie płatnościami, co znacząco przyspiesza procesy księgowe. Ponadto, standardy bankowe zapewniają bezpieczeństwo takich operacji, a zarejestrowane przelewy stanowią dowód dokonania płatności. Warto zauważyć, że polecenie przelewu jest zgodne z regulacjami prawnymi i normami fintechowymi, co czyni je rozwiązaniem rekomendowanym w nowoczesnym świecie biznesu. Dodatkowo, w obliczu rosnącej digitalizacji, korzystanie z takich form płatności staje się coraz bardziej powszechne.

Pytanie 21

Który z podwykonawców stosuje progresywną stawkę przewozową?

Podwykonawca A.Podwykonawca B.Podwykonawca C.Podwykonawca D.
5-120 km – 5,00 zł/km
121-300 km – 4,80 zł/km
301 km i dalej – 4,70 zł/km
Cena za 1 km:
do 400 km – 4,90 zł
od 401 km – 4,50 zł
Za każde rozpoczęte 50 km przewozu – 200,00 zł0-50 km – 250,00 zł
51-110 km – 660,00 zł
111-200 km – 1 240,00 zł
A. A.
B. D.
C. C.
D. B.
Podwykonawca D stosuje progresywną stawkę przewozową, co oznacza, że koszt transportu wzrasta w miarę zwiększania się dystansu. W przypadku podwykonawcy D mamy do czynienia z następującymi przedziałami: za pierwsze 50 km stawka wynosi 250,00 zł, za 51-110 km wzrasta do 660,00 zł, a za 111-200 km wynosi 1 240,00 zł. Taki model cenowy odzwierciedla praktyki stosowane w branży transportowej, gdzie dłuższe trasy wymagają większych nakładów na paliwo, eksploatację pojazdów oraz czas pracy kierowców. Progresywne stawki są często stosowane w kontraktach na transport, ponieważ umożliwiają przewoźnikom pokrycie kosztów operacyjnych, które rosną wraz z wydłużeniem trasy. Tego typu podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają dostosowywanie stawek do rzeczywistych kosztów operacyjnych, co przekłada się na bardziej efektywne zarządzanie kosztami i lepszą jakość usług transportowych.

Pytanie 22

W pojeździe o objętości 92 m3 i maksymalnej ładowności 24 ton załadowano 26 skrzyń o wymiarach (dł. x szer. x wys.) 1200 x 1000 x 2100 mm oraz łącznej wadze 12 ton. Jaki jest objętościowy współczynnik wypełnienia tego środka transportu?

A. 0,71
B. 0,90
C. 0,50
D. 0,13
Aby obliczyć objętościowy współczynnik wypełnienia pojazdu, należy najpierw ustalić całkowitą objętość załadunku. W przypadku skrzyń o wymiarach 1200 mm x 1000 mm x 2100 mm, przeliczamy te wartości na metry sześcienne. Obliczenia przedstawiają się następująco: 1,2 m x 1,0 m x 2,1 m = 2,52 m3 na jedną skrzynkę. Z 26 skrzyń mamy więc łączną objętość 26 x 2,52 m3 = 65,52 m3. Następnie, aby obliczyć objętościowy współczynnik wypełnienia, dzielimy objętość załadunku przez pojemność środka transportu: 65,52 m3 / 92 m3 = 0,71. Taki współczynnik wskazuje na efektywność wykorzystania dostępnej objętości w pojeździe, co jest kluczowe w logistyce i transportach towarowych. Efektywne zarządzanie przestrzenią ładunkową jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co prowadzi do obniżenia kosztów transportu oraz zwiększenia rentowności operacji logistycznych.

Pytanie 23

Karnet TER używany do transportu na dłuższe odległości z uwzględnieniem tranzytu przez sześć granic to karnet

A. 8-woletowy
B. 4-woletowy
C. 14-woletowy
D. 20-woletowy
Wybierając niewłaściwy karnet TER, można się totalnie pogubić w tym, co jest potrzebne przy przewozie towarów przez granice. Przykładowo, 20-woletowy karnet wydaje się bardziej elastyczny, ale tak naprawdę to używa się go przy bardziej skomplikowanych operacjach. Z kolei 8 wolet to za mało, by poradzić sobie z sześcioma granicami, bo każda z nich wymaga odpowiedniej dokumentacji. A 4 wolet? No cóż, to już w ogóle nie wystarczy na tranzyt przez różne kraje. Wiele osób myśli, że mniej wolet to mniej kłopotów, ale to najczęściej prowadzi do opóźnień w transporcie. Właściwa ilość wolet w karnetach TER jest po prostu niezbędna, by wszystko działało sprawnie i zgodnie z przepisami. Z mojego doświadczenia, dobrze to ogarnąć przed wyruszeniem w trasę.

Pytanie 24

W dokumencie przewozowym AWB termin Shipper's odnosi się do

A. odbiorcy
B. przewoźnika
C. nadawcy
D. celnika
Odpowiedź 'nadawca' jest poprawna, ponieważ termin 'Shipper's' w kontekście listu przewozowego AWB (Air Waybill) odnosi się do podmiotu, który wysyła przesyłkę. Jest to osoba lub firma, która odpowiada za przygotowanie przesyłki oraz jej przekazanie przewoźnikowi. W praktyce, nadawca jest kluczowym punktem w procesie transportowym, jako że odpowiada za wskazanie właściwych informacji dotyczących przesyłki, takich jak adres docelowy, rodzaj towaru oraz jego wartość. Zgodnie z międzynarodowymi standardami transportu lotniczego, w tym wytycznymi IATA (International Air Transport Association), nadawca ma również obowiązek zapewnić, że przesyłka spełnia wszelkie regulacje prawne oraz normy bezpieczeństwa. Przykładem zastosowania tego terminu jest sytuacja, gdy firma logistyczna kontaktuje się z nadawcą w celu ustalenia szczegółów dotyczących przewozu towaru, co jest kluczowe dla sprawnego przebiegu operacji transportowej.

Pytanie 25

Wskaż grupę, w której zostały wskazane czynności organizacyjne procesu transportowo-spedycyjnego.

Grupa A.Grupa B.
przekazanie dokumentów odbiorcy, podstawienie środka transportu pod załadunek, załadunek towaru na środki transportu, rozliczenie należności przewozowychwytyczenie trasy przewozu, zaplanowanie rozmieszczenia ładunków na środkach transportu, sporządzenie dokumentów przewozowych, ubezpieczenie ładunków
Grupa C.Grupa D.
załadunek, zabezpieczenie ładunków na środkach transportu, przewóz, rozładunek, rozliczenie należności, przyjęcie reklamacjizabezpieczenie ładunków na środkach transportu, przewóz, rozładunek, przejazd środka transportu do nowego miejsca załadunku
A. A.
B. D.
C. C.
D. B.
Wybór odpowiedzi A, C lub D wskazuje na nieporozumienie dotyczące różnicy między czynnościami organizacyjnymi a wykonawczymi w procesie transportowo-spedycyjnym. Czynności organizacyjne są kluczowe dla prawidłowego zaplanowania i koordynacji całego procesu, a błędne odpowiadanie na to pytanie może wynikać z mylnego postrzegania roli, jaką odgrywają te czynności. Na przykład, proces załadunku i rozładunku, który może być zawarty w grupach A i C, jest jedynie etapem wykonawczym, a nie organizacyjnym. Właściwe podejście do transportu wymaga nie tylko zrozumienia technicznych aspektów załadunku, ale również umiejętności planowania i przewidywania, które są zawarte w czynnościach organizacyjnych. Ponadto, przekazywanie dokumentów, które może występować w odpowiedziach wskazujących na grupy A lub D, nie jest czynnością organizacyjną, lecz wykonawczą, niezbędną do finalizacji transportu, ale nie wpływającą na jego planowanie. Ważne jest, aby zrozumieć, że proces transportowo-spedycyjny to złożony system, w którym każda czynność ma swoje miejsce i czas. Dlatego kluczowe jest, aby skupiać się na całokształcie organizacji, a nie tylko na poszczególnych etapach, co pozwala na uniknięcie typowych błędów myślowych i lepsze zarządzanie procesem transportowym.

Pytanie 26

Naturalne straty towarowe, które mają miejsce podczas przewozu, są rezultatem

A. pożaru
B. kradzieży
C. czynników biologicznych
D. niewłaściwie dobranym zabezpieczeniem
Naturalne ubytki towarowe, związane z transportem, mogą być spowodowane różnorodnymi czynnikami biologicznymi, takimi jak pleśń, bakterie czy szkodniki. Te czynniki mogą wpływać na jakość towarów, szczególnie w przypadku produktów spożywczych, roślinnych czy organicznych. W praktyce, towar poddany transportowi może ulegać degradacji lub uszkodzeniu w wyniku działania mikroorganizmów, co prowadzi do strat. Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia naturalnych ubytków, ważne jest stosowanie odpowiednich metod przechowywania i transportu, takich jak kontrola temperatury, wilgotności, a także zabezpieczenia przed szkodnikami. W branży spożywczej zdefiniowane są standardy, jak np. HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), które pomagają w identyfikacji i kontroli zagrożeń biologicznych, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i jakości produktów. Ta wiedza jest istotna nie tylko z perspektywy logistyki, ale również zarządzania jakością w całym łańcuchu dostaw.

Pytanie 27

Krótkie powiadomienie o gotowości przesyłki do odbioru lub o jej wysłaniu, które jest przesyłane faksem lub jako telefonogram, nosi nazwę

A. zamówienie
B. dowód przyjęcia
C. awizo
D. nota korygująca
Wybór innych odpowiedzi jest błędny, ponieważ każda z nich odnosi się do różnych pojęć, które nie pasują do opisanego kontekstu awiza. Zamówienie to formalne zapotrzebowanie na produkty lub usługi, które składane jest przez klienta, ale nie ma bezpośredniego związku z informowaniem o przesyłkach. Dowód przyjęcia to dokument, który potwierdza odbiór towaru lub usługi i jest sporządzany w chwili, gdy towar zostaje przekazany odbiorcy. Z kolei nota korygująca to dokument używany do wprowadzania poprawek do wcześniej wystawionych faktur, co również nie dotyczy procesu zawiadamiania o przesyłkach. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji tych dokumentów, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich właściwego użycia w praktyce. Odpowiedzi te nie uwzględniają roli, jaką awizo odgrywa w szybkim przekazywaniu informacji, co jest kluczowe w branży logistycznej, gdzie czas reakcji jest istotnym czynnikiem wpływającym na efektywność operacyjną. Dlatego zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest niezbędne dla efektywnego zarządzania procesami związanymi z przesyłkami.

Pytanie 28

Formuły handlowe INCOTERMS 2010 takie jak FAS, FOB, CFR i CIF dotyczą wyłącznie transportu

A. wodnego
B. drogowego
C. powietrznego
D. szynowego
Formuły handlowe INCOTERMS 2010, takie jak FAS, FOB, CFR i CIF, są ściśle związane z transportem wodnym. Oznaczają one różne sposoby przenoszenia odpowiedzialności i kosztów pomiędzy sprzedawcą a kupującym. Na przykład, w przypadku FOB (Free on Board), sprzedawca dostarcza towary na pokład statku, co oznacza, że ryzyko i koszty przechodzą na kupującego w momencie, gdy towary przekraczają burtę statku. Podobnie, w przypadku CFR (Cost and Freight), sprzedawca ponosi koszty transportu do portu docelowego, ale ryzyko przechodzi na kupującego w momencie załadunku towaru na statek. CIF (Cost, Insurance and Freight) dodatkowo wymaga od sprzedawcy zapewnienia ubezpieczenia towarów w trakcie transportu. Zrozumienie tych terminów jest kluczowe w handlu międzynarodowym, ponieważ pozwala na dokładne określenie obowiązków i odpowiedzialności stron.

Pytanie 29

Dokumentem, który należy złożyć w przypadku zgłoszenia uwag do stanu odebranego ładunku, jest

A. reklamacja
B. zlecenie
C. awizo
D. faktura
Reklamacja jest formalnym dokumentem składanym przez odbiorcę ładunku, w przypadku gdy zauważono zastrzeżenia dotyczące stanu dostarczonego towaru. Zgodnie z obowiązującymi standardami branżowymi, reklamacje powinny być zgłaszane w określonym czasie po odbiorze towaru, co umożliwia dostawcy podjęcie działań naprawczych lub wymianę towaru. W praktyce, zgłoszenie reklamacji obejmuje szczegółowy opis problemu, do którego mogą być dołączone dowody, takie jak zdjęcia uszkodzeń czy protokoły odbioru. Warto również zaznaczyć, że dobrze udokumentowana reklamacja zwiększa szanse na pozytywne rozpatrzenie sprawy oraz zachowanie dobrych relacji z dostawcą. W przypadku dostaw, zgodnie z międzynarodowymi standardami, takich jak INCOTERMS, reklamacja powinna być zgodna z wcześniej ustalonymi warunkami dostawy, co dodatkowo podkreśla znaczenie precyzyjnego dokumentowania wszelkich nieprawidłowości.

Pytanie 30

Firma transportowa ustala koszt świadczenia usługi na 1 500 zł netto. Oblicz kwotę brutto dla dwóch identycznych usług transportowych, mając na uwadze, że stawka VAT wynosi 23%?

A. 3 000 zł
B. 1 845 zł
C. 3 690 zł
D. 1 500 zł
Aby obliczyć wartość brutto usługi transportowej, musimy uwzględnić podatek VAT. W tym przypadku koszt usługi netto wynosi 1 500 zł, a stawka VAT wynosi 23%. Aby obliczyć wartość brutto, należy pomnożyć wartość netto przez 1,23 (co odpowiada 100% wartości netto plus 23% VAT). Wzór wygląda następująco: 1 500 zł x 1,23 = 1 845 zł. Ponieważ przewoźnik wycenia koszt usługi na 1 500 zł netto, dla dwóch takich usług transportowych wartość brutto wynosi 1 845 zł x 2 = 3 690 zł. Obliczenia te są zgodne z obowiązującymi normami rachunkowości i zasadami ustalania cen, które wymagają od przewoźników i innych usługodawców przestrzegania stawek VAT. Dobrą praktyką jest zawsze podawanie cen netto oraz brutto, aby klienci mogli dokładnie ocenić całkowity koszt usług, co jest szczególnie istotne w branży transportowej, gdzie koszty mogą się szybko sumować.

Pytanie 31

Dokonaj wyboru firmy transportowo-spedycyjnej, przedstawiającej najkorzystniejszą łączną ofertę za obsługę spedycyjną i przewóz ładunku na odległość 230 km.

Czynniki wpływające
na wysokość opłat
FIRMA IFIRMA IIFIRMA IIIFIRMA IV
Opłata za przewóz ładunkuzryczałtowana
do 300 km - 420 zł
2,00 zł za każdy kilometr50 zł za pierwsze 100 km oraz 2 zł za każdy kilometr powyżej 100 km90 zł za pierwsze 50 km oraz 2 zł za każdy kilometr powyżej 50 km
Obsługa spedycyjna300 zł200 zł30% wysokości całkowitej opłaty za przewóz20% wysokości całkowitej opłaty za przewóz
A. FIRMA IV
B. FIRMA I
C. FIRMA II
D. FIRMA III
FIRMA IV została wybrana jako najkorzystniejsza opcja, ponieważ jej oferta za obsługę spedycyjną i przewóz ładunku na odległość 230 km wynosi 540 zł, co jest najniższą kwotą spośród wszystkich analizowanych ofert. W branży transportowej kluczowe jest optymalne zarządzanie kosztami, co pozwala firmom na utrzymanie konkurencyjności. Warto zauważyć, że analiza ofert powinna obejmować zarówno koszty przewozu, jak i wszelkie dodatkowe opłaty związane z obsługą spedycyjną, co w tym przypadku zostało prawidłowo uwzględnione. Dobrą praktyką jest również porównywanie usług różnych firm na podstawie ich reputacji, doświadczenia oraz opinii klientów, co może wpłynąć na decyzję o wyborze partnera transportowego. Wybierając FIRMA IV, stawiasz na efektywność kosztową, co może znacząco wpłynąć na rentowność Twojej firmy w dłuższej perspektywie, tworząc korzystne warunki do dalszego rozwoju i współpracy.

Pytanie 32

Zgodnie z regulacjami ADR, pierwsza grupa zagrożenia obejmuje ładunki

A. żrące
B. wybuchowe
C. toksyczne
D. utleniające
Pierwsza grupa niebezpieczeństwa zgodnie z konwencją ADR obejmuje ładunki wybuchowe, które są klasyfikowane jako materiały zdolne do wywołania eksplozji lub zapłonu w określonych warunkach. Wybuchowe materiały mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi oraz środowiska, dlatego ich transport i przechowywanie wymagają szczególnych środków ostrożności. Przykładami materiałów wybuchowych są trotyl, dynamit oraz niektóre chemikalia używane w przemyśle pirotechnicznym. W praktyce, przy transportowaniu takich materiałów konieczne jest przestrzeganie rygorystycznych procedur, w tym odpowiedniego oznakowania i pakowania, aby zapewnić bezpieczeństwo w trakcie transportu. Podczas załadunku i rozładunku takich materiałów muszą być również podejmowane specjalne środki ostrożności, takie jak używanie sprzętu ochronnego oraz wyznaczanie stref bezpieczeństwa. Właściwe zrozumienie i stosowanie przepisów ADR pozwala na minimalizowanie ryzyka związanego z transportem materiałów wybuchowych, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa publicznego oraz ochrony środowiska.

Pytanie 33

Dokument międzybankowy, który pozwala na ściągnięcie należności od zagranicznego klienta przez bank sprzedawcy za dostarczony towar przed jego faktycznym przekazaniem do odbiorcy, to

A. konosament
B. akredytywa handlowa
C. routing order
D. manifest ładunkowy
Akredytywa handlowa jest dokumentem finansowym, który odgrywa kluczową rolę w międzynarodowym handlu, zapewniając zabezpieczenie płatności obu stronom transakcji. Umożliwia bankowi sprzedawcy pobranie należności od zagranicznego kontrahenta przed dostarczeniem towaru, co minimalizuje ryzyko związane z transakcjami międzynarodowymi. W procesie akredytywy, bank kupującego zobowiązuje się do wypłaty określonej kwoty bankowi sprzedającego, pod warunkiem spełnienia określonych warunków, takich jak dostarczenie odpowiednich dokumentów transportowych. Taka struktura chroni interesy sprzedawcy, zapewniając, że nie zostanie on oszukany, a kontrahent zyskuje pewność, że towar zostanie wysłany zgodnie z umową. Akredytywa jest często wykorzystywana w sytuacjach, w których zaufanie między stronami jest ograniczone, co jest powszechne w międzynarodowym handlu. Przykładem praktycznego zastosowania akredytywy może być sytuacja, w której producent odzieży w Polsce eksportuje swoje produkty do kupca w Stanach Zjednoczonych. Dzięki akredytywie handlowej, producent ma gwarancję otrzymania płatności, a kupiec ma pewność, że towar zostanie wysłany zgodnie z ustalonymi warunkami. Warto również zauważyć, że akredytywy handlowe są regulowane przez przepisy Międzynarodowej Izby Handlowej (ICC), co wprowadza dodatkowe standardy i zabezpieczenia w międzynarodowych transakcjach.

Pytanie 34

Właściciel fabrycznie nowego samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, zarejestrował pojazd po raz pierwszy w dniu 5 stycznia 2014 r. Pierwsze okresowe badanie techniczne przeprowadził w dniu 4 stycznia 2017 r. Po ilu latach od dnia pierwszej rejestracji będzie zobowiązany przeprowadzić drugie badanie techniczne tego pojazdu?

n n n nn n nnn n n n nnn
Fragment ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym
Dz.U. 1997 Nr 98 poz. 602 wraz ze zmianami
Art.81.n

6. Okresowe badanie techniczne samochodu osobowego, samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, motocykla lub przyczepy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t przeprowadza się przed upływem 3 lat od dnia pierwszej rejestracji, następnie przed upływem 5 lat od dnia pierwszej rejestracji i nie później niż 2 lata od dnia przeprowadzenia poprzedniego badania technicznego, a następnie przed upływem kolejnego roku od dnia przeprowadzenia badania. Nie dotyczy to pojazdu przewożącego towary niebezpieczne, taksówki, pojazdu samochodowego konstrukcyjnie przeznaczonego do przewozu osób w liczbie od 5 do 9, wykorzystywanego do zarobkowego transportu drogowego osób, pojazdu marki „SAM", pojazdu zasilanego gazem, pojazdu uprzywilejowanego oraz pojazdu używanego do nauki jazdy lub egzaminu państwowego, które podlegają corocznym badaniom technicznym.

n

7. Okresowe badanie techniczne ciągnika rolniczego, przyczepy rolniczej oraz motoroweru przeprowadza się przed upływem 3 lat od dnia pierwszej rejestracji, a następnie przed upływem każdych kolejnych 2 lat od dnia przeprowadzenia badania.

n
A. Przed upływem 3 lat.
B. Przed upływem 6 lat.
C. Przed upływem 5 lat.
D. Przed upływem 2 lat.
Odpowiedź "Przed upływem 5 lat" jest poprawna, ponieważ zgodnie z art. 81 ustawy Prawo o ruchu drogowym, pojazdy ciężarowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t wymagają drugiego okresowego badania technicznego przed upływem 5 lat od dnia ich pierwszej rejestracji. Pojazd zarejestrowany 5 stycznia 2014 r. musi mieć drugie badanie techniczne przeprowadzone przed 5 stycznia 2019 r. Co istotne, pierwsze badanie techniczne, które miało miejsce 4 stycznia 2017 r., jest kluczowe dla ustalenia, że pojazd był monitorowany zgodnie z przepisami. W praktyce, regularne badania techniczne są niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa na drogach oraz dla zgodności z obowiązującymi normami prawnymi. Użytkownicy powinni być świadomi, że nieterminowe przeprowadzenie badań technicznych może skutkować poważnymi konsekwencjami, w tym mandatem czy problemami ubezpieczeniowymi. Przestrzeganie terminów badań technicznych to nie tylko kwestia prawa, ale także odpowiedzialności za bezpieczeństwo swoje i innych uczestników ruchu drogowego.

Pytanie 35

Który organ wydaje zezwolenie na jednokrotny przejazd po drogach krajowych, ważne przez 7 dni od dnia wydania, dla pojazdu ponadnormatywnego przekraczającego granicę państwa przy wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej?

Fragment ustawy z dnia 20.06.1997 r. Prawo o ruchu drogowym
Art. 64.
1.Ruch pojazdu lub zespołu pojazdów, którego nacisk osi wraz z ładunkiem lub bez ładunku są większe od dopuszczalnych, przewidzianych dla danej drogi w przepisach o drogach publicznych, albo którego wymiary lub masa wraz z ładunkiem lub bez niego są większe od dopuszczalnych, przewidzianych w przepisach niniejszej ustawy, jest dozwolony tylko pod warunkiem uzyskania zezwolenia.
2.Zezwolenia na przejazd, o których mowa w ust. 1, wydaje się:
1)   na czas określony;
2)   na czas określony w zezwoleniu;
3)   na jednokrotny przejazd w wyznaczonym czasie po ustalonej trasie;
4)   na jednokrotny przejazd po drogach krajowych, w wyznaczonym czasie, pojazdu przekraczającego granicę państwa przy wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
3.Zezwolenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, wydaje starosta.
4.Zezwolenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, wydaje Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad lub upoważniona przez niego państwowa lub samorządowa jednostka organizacyjna, po uzgodnieniu z właściwymi dla trasy przejazdu zarządami dróg, jeżeli istnieje możliwość wyznaczenia trasy przejazdu, w szczególności ze względu na stan techniczny drogi i innych obiektów budowlanych położonych w jej pobliżu.
5.Zezwolenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, wydaje naczelnik urzędu celnego.
A. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad.
B. Prezydent.
C. Starosta.
D. Naczelnik Urzędu Celnego.
Poprawna odpowiedź to Naczelnik Urzędu Celnego, ponieważ zgodnie z przepisami zawartymi w ustawie z dnia 20.06.1997 r. Prawo o ruchu drogowym, to właśnie ten organ jest odpowiedzialny za wydawanie zezwoleń na przejazd pojazdów ponadnormatywnych po drogach krajowych. Zezwolenie to jest ważne przez 7 dni od dnia wydania i dotyczy pojazdów, które przekraczają granicę państwa. Przykładowo, w praktyce oznacza to, że transport towarów, takich jak maszyny budowlane o dużych gabarytach, wymaga uzyskania takiego zezwolenia przed wjazdem na terytorium Polski. Naczelnik Urzędu Celnego weryfikuje zgodność z wymaganiami prawnymi oraz bezpieczeństwa ruchu drogowego, co jest kluczowe dla zapewnienia płynności i bezpieczeństwa transportu. Przestrzeganie procedur związanych z wydawaniem takich zezwoleń jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu ruchem drogowym oraz logistyce, co ma na celu minimalizację ryzyka wypadków oraz zatorów drogowych.

Pytanie 36

Posiadając informacje o posiadanych urządzeniach do mechanizacji prac i ofertach złożonych przez potencjalnych kontrahentów, dokonaj wyboru najkorzystniejszej oferty umożliwiającej załadunek 20 paletowych jednostek ładunkowych o jednostkowej masie brutto 900 kg każda, z magazynu na kryty samochód ciężarowy.

Kontrahent A.Kontrahent B.Kontrahent C.Kontrahent D.
Suwnica podwieszana – udźwig 10 t;
Wózek widłowy spalinowy – udźwig 800 kg.
Suwnica bramowa – udźwig 20 t;
Przenośnik rolkowy – udźwig 1500 kg.
Żuraw – udźwig 10 t;
Wózek widłowy elektryczny – udźwig 2,2 t.
Wózek ręczny – udźwig 850 kg;
Paletyzator.
A. D.
B. C.
C. B.
D. A.
Wybór niewłaściwych ofert odzwierciedla częste błędy w ocenie udźwigu i dostosowaniu sprzętu do załadunku. Odpowiedzi A, B i D bazują na niewłaściwej interpretacji wymagań dotyczących maksymalnej masy ładunku. Oferowana przez kontrahenta A suwnica o udźwigu 10 ton oraz wózek widłowy o udźwigu 800 kg nie są wystarczające, ponieważ całkowita masa ładunku wynosi 18 ton. Takie zestawienie może prowadzić do ryzyka przeciążenia, co jest niezgodne z przepisami bezpieczeństwa. Kontrahent B, mimo że oferuje suwnicę o udźwigu 20 ton, nie zapewnia wystarczającej nośności wózka, co również może stwarzać zagrożenie operacyjne. Wózek widłowy o udźwigu 1500 kg nie jest w stanie unieść 900 kg na paletę z odpowiednim marginesem bezpieczeństwa. Oferowany przez kontrahenta D wózek ręczny o udźwigu 850 kg kompletnie nie spełnia wymagań, co jednoznacznie wskazuje na brak zrozumienia zasad transportu i załadunku. Kluczowe jest, aby przed podjęciem decyzji dokładnie obliczyć całkowite wymagania dotyczące udźwigu oraz upewnić się, że dostępne urządzenia są zgodne z normami bezpieczeństwa oraz wydajności, aby uniknąć potencjalnych wypadków i strat w procesie logistycznym. W praktyce, nieprzemyślany dobór sprzętu może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym do uszkodzeń ładunku oraz sprzętu, co podkreśla wagę staranności w analizie ofert związanych z mechanizacją prac.

Pytanie 37

Głównym kryterium klasyfikacji spedycji jest

A. czas wykonania usługi
B. typ zastosowanego środka transportu
C. ilość transportowanego ładunku
D. typ transportowanego ładunku
Ilość przewożonego ładunku, czas realizacji usługi oraz rodzaj przewożonego ładunku są elementami, które mogą wpływać na proces spedycji, jednak nie stanowią podstawowego kryterium jej podziału. Podejście do klasyfikacji spedycji na podstawie ilości przewożonego ładunku jest nieadekwatne, gdyż niezależnie od wielkości, każdy ładunek wymaga odpowiedniego środka transportu i organizacji. Często można spotkać się z sytuacjami, gdy niewielki ładunek transportowany drogą lotniczą jest droższy niż duży ładunek transportowany drogą morską, co podkreśla, że samo spojrzenie na ilość nie oddaje złożoności procesów logistycznych. Również czas realizacji usługi nie jest kryterium podziału, ponieważ w zależności od wybranego środka transportu, czas ten może się znacznie różnić, niezależnie od metody spedycji. Warto również zauważyć, że rodzaj przewożonego ładunku ma znaczenie w kontekście odpowiednich przepisów i norm, ale nie jest decydującym kryterium w podziale spedycji, gdyż każdy ładunek wymaga wyboru odpowiedniego środka transportu. Dlatego kluczowym czynnikiem w spedycji pozostaje wybór środka transportu, który jest najważniejszy dla zapewnienia efektywności i ekonomiczności całego procesu logistycznego.

Pytanie 38

Cieczy łatwopalnej (o temperaturze zapłonu poniżej 23 °C) przypisuje się zgodnie z regulacjami ADR numer

A. 33
B. 55
C. 23
D. 40
Materiał ciekły łatwo zapalny, którego temperatura zapłonu jest niższa niż 23 °C, oznaczany jest według przepisów ADR liczbą 33. W kontekście transportu materiałów niebezpiecznych, znajomość odpowiednich klasyfikacji jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz zgodności z regulacjami. Klasyfikacja materiałów niebezpiecznych w transporcie reguluje Konwencja o międzynarodowym przewozie drogowym towarów niebezpiecznych (ADR). Materiały te są szczególnie niebezpieczne, ponieważ mogą powodować pożary oraz eksplozje, co stwarza poważne zagrożenie dla ludzi oraz środowiska. Przykłady substancji zaliczających się do tej kategorii to niektóre rozpuszczalniki, benzyna czy etanol. W praktyce, podczas transportu takich substancji, konieczne jest stosowanie odpowiednich oznaczeń oraz zabezpieczeń, aby zminimalizować ryzyko wybuchu czy pożaru. Dobrą praktyką jest również szkolenie pracowników w zakresie postępowania z materiałami niebezpiecznymi, co jest zgodne z wytycznymi międzynarodowymi oraz krajowymi przepisami.

Pytanie 39

Co to jest strategia niskich cen?

A. Na zdefiniowaniu relatywnego poziomu cen danego towaru w porównaniu do przeciętnych cen na danym rynku produktowym
B. Na wykorzystywaniu wysokich cen w krótkim czasie
C. Na ustaleniu relatywnego poziomu cen poniżej przeciętnych cen na danym rynku produktowym
D. Na ustaleniu relatywnego poziomu cen wyżej niż przeciętne ceny na danym rynku produktowym
Strategia niskich cen polega na ustaleniu relatywnego poziomu cen poniżej średnich cen rynkowych, co ma na celu przyciągnięcie klientów oraz zdobycie większego udziału w rynku. Przykładem praktycznym może być strategia stosowana przez dyskonty, takie jak Lidl czy Biedronka, które oferują produkty w cenach niższych niż te w tradycyjnych supermarketach. Taka strategia może być efektywna w warunkach silnej konkurencji, gdzie klienci są wrażliwi na cenę. Kluczowym aspektem tej strategii jest również koszt szeregowania produktów i ich dostępność; niższe ceny mogą prowadzić do większej rotacji towarów, co z kolei zmniejsza koszty magazynowania. Dobrze wdrożona strategia niskich cen może przyczynić się do budowania lojalności klientów, którzy szukają oszczędności w codziennych zakupach. Warto jednak pamiętać, że takie podejście wymaga starannego zarządzania marżą oraz kosztami operacyjnymi, aby zapewnić rentowność przedsiębiorstwa.

Pytanie 40

W specjalistycznej technologii procesu załadunku należy użyć

A. urządzeń samowyładunkowych
B. wózków jezdnych
C. żurawi samochodowych
D. suwnic bramowych
Wybór wózków jezdniowych jako technologii do procesu ładunkowego może być mylny, ponieważ te urządzenia są przeznaczone głównie do transportu materiałów na krótkich dystansach, a nie do ich rozładunku. Wózki jezdniowe wymagają operatora, co zwiększa ryzyko wypadków oraz błędów w manewrowaniu, zwłaszcza w zatłoczonych strefach magazynowych. Suwnice bramowe, choć użyteczne w dużych halach produkcyjnych, są ograniczone w zakresie mobilności i są stosunkowo kosztowne w instalacji i utrzymaniu, co czyni je mniej praktycznymi w dynamicznych operacjach ładunkowych. Żurawie samochodowe, z kolei, są bardziej elastyczne w zakresie lokalizacji, jednak zależą od zewnętrznych warunków pogodowych i wymagań operacyjnych, co wpływa na ich efektywność. W kontekście branżowym, nieefektywne wykorzystanie tych technologii może prowadzić do opóźnień i zwiększenia kosztów. Warto zwrócić uwagę na standardy BHP, które często nie są w pełni uwzględniane w stosowaniu tych maszyn, co może skutkować niebezpiecznymi sytuacjami. Dlatego kluczowe jest, aby przy wyborze urządzeń do procesu ładunkowego kierować się ich przeznaczeniem i efektywnością, co w przypadku urządzeń samowyładunkowych jest szczególnie widoczne.