Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik agrobiznesu
  • Kwalifikacja: ROL.05 - Organizacja i prowadzenie przedsiębiorstwa w agrobiznesie
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 09:20
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 09:27

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Proces usuwania wody z zamrożonego artykułu za pomocą sublimacji odbywa się w warunkach ciśnienia
40–130 Pa oraz temperatury od −35 do −25°C. Produkt po takiej obróbce może być długo przechowywany, pod warunkiem, że jest szczelnie zapakowany. Jak nazywa się ta metoda konserwacji?

A. mrożenie
B. sterylizacja
C. pasteryzacja
D. liofilizacja
Liofilizacja to proces, który polega na usuwaniu wody z zamrożonych produktów poprzez sublimację, czyli przejście wody ze stanu stałego bezpośrednio w stan gazowy. Proces ten jest przeprowadzany w warunkach niskiego ciśnienia, w zakresie 40–130 Pa, oraz w niskich temperaturach, od -35 do -25°C. Dzięki temu liofilizacja umożliwia zachowanie struktury i właściwości organoleptycznych produktów, co jest istotne w przypadku żywności, farmaceutyków oraz biotechnologii. Przykłady zastosowania liofilizacji obejmują produkcję liofilizowanych owoców, które są popularne w diecie sportowców oraz w turystyce, gdzie lekkość i długi okres przechowywania są kluczowe. Liofilizowane produkty wymagają szczelnego opakowania, aby zapobiec ponownemu wchłonięciu wilgoci, co może prowadzić do degradacji jakości. Proces ten jest również zgodny z najwyższymi standardami jakości, które są promowane w branży spożywczej oraz farmaceutycznej, oferując alternatywę dla tradycyjnych metod konserwacji, takich jak pasteryzacja czy mrożenie.

Pytanie 2

Przedsiębiorca będący podatnikiem VAT zrealizował zakup towarów od rolnika, który jest zwolniony z VAT (rolnik ryczałtowy). W celu potwierdzenia tej transakcji nabywca wystawia

A. fakturę VAT RR.
B. rachunek.
C. fakturę korygującą.
D. fakturę.
Faktura VAT RR jest specjalnym dokumentem, który jest wystawiany w przypadku sprzedaży towarów rolnych przez rolników ryczałtowych, którzy są zwolnieni z podatku VAT. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, przedsiębiorcy, którzy dokonują zakupów od takich rolników, są zobowiązani do wystawienia faktury VAT RR, co ma na celu udokumentowanie transakcji oraz umożliwienie rolnikowi skorzystania z ryczałtu. Ważne jest, aby faktura ta zawierała wszystkie wymagane elementy, takie jak dane obu stron, opis towaru, wartość transakcji oraz odpowiednią adnotację potwierdzającą, że sprzedawca jest rolnikiem ryczałtowym. Stosowanie faktury VAT RR jest także zgodne z zasadami dobrych praktyk w zakresie obrotu gospodarczego, co zwiększa przejrzystość transakcji i ułatwia ewentualne kontrole skarbowe.

Pytanie 3

Koszty zmienne związane z wyprodukowaniem jednej sztuki tucznika w gospodarstwie wynoszą 400 zł. Koszty stałe wynoszą 25% kosztów zmiennych. Jakie są koszty stałe przy produkcji 500 sztuk tuczników?

A. 60 000 zł
B. 40 000 zł
C. 50 000 zł
D. 30 000 zł
Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia relacji między kosztami zmiennymi a kosztami stałymi. Koszty zmienne, takie jak w przypadku tucznika, są bezpośrednio związane z ilością produkcji. Odpowiedzi, które sugerują inne wartości kosztów stałych, mogą pochodzić z błędnego obliczenia procentowego lub nieprawidłowego zastosowania wzorów. Na przykład, jeśli ktoś błędnie przyjął, że koszty stałe są równoważne kosztom zmiennym, a nie ich procentowej wartości, mógłby obliczyć 400 zł na sztukę i mnożyć przez 500, co daje 200 000 zł, co jest znacznie zawyżoną kwotą. Tego rodzaju błędy mogą również wynikać z nieprawidłowego podziału kosztów lub braku zrozumienia, w jaki sposób koszty stałe i zmienne współdziałają w całościowym obrazie finansowym produkcji rolnej. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania kosztami, co ma bezpośredni wpływ na rentowność gospodarstwa. Właściwe obliczenie kosztów stałych pozwala na lepsze planowanie finansowe oraz podejmowanie świadomych decyzji dotyczących inwestycji i rozwoju produkcji.

Pytanie 4

Przewidywane miesięczne koszty funkcjonowania przedsiębiorstwa wynoszą 25 000,00 zł, a prognozowane zobowiązania wobec budżetu to 6 000,00 zł. Jaką kwotę środków finansowych potrzeba, aby pokryć działalność firmy przez 90 dni?

A. 124 000,00 zł
B. 93 000,00 zł
C. 31 000,00 zł
D. 62 000,00 zł
W odpowiedzi trafiłeś w sedno. Wyliczenie całkowitych wydatków firmy na 90 dni jest kluczowe. Miesięczne wydatki są na poziomie 25 000 zł, więc przez trzy miesiące to sumuje się do 75 000 zł (25 000 zł razy 3). Poza tym trzeba pamiętać o tych 6 000 zł zobowiązań, które też musimy dodać. Jak dodamy to wszystko, to wychodzi 81 000 zł. Warto mieć na uwadze, że czasem są jakieś wydatki, które trzeba planować na dłużej, co może zwiększać nasze potrzeby finansowe. Dobrze jest więc mieć jeszcze zapas gotówki, może z 10-20% całkowitych wydatków w zapasie, żeby być przygotowanym na nieprzewidziane koszty. Dlatego ta kwota 93 000 zł, którą podano, ma sens, bo daje pewność, że firma nie utknie bez pieniędzy w trudniejszym okresie.

Pytanie 5

W firmie menedżerowie na wyższych poziomach przejmują zadania, kompetencje, podejmowanie decyzji oraz odpowiedzialność, przenosząc je na niższe szczeble w strukturze organizacyjnej. Wskazuje to na zastosowanie w przedsiębiorstwie metody zarządzania przez

A. udział w podejmowaniu decyzji
B. motywowanie
C. delegowanie uprawnień
D. cele
Odpowiedzi takie jak partycypacja, motywowanie czy cele nie oddają istoty procesu delegowania uprawnień, który jest kluczowym aspektem w strukturze organizacyjnej. Partycypacja odnosi się raczej do zaangażowania pracowników w podejmowanie decyzji, co obejmuje ich opinie i sugestie, ale niekoniecznie przekazanie odpowiedzialności za konkretne zadania. W organizacjach, które stosują partycypację, decyzje często podejmowane są w sposób kolektywny, co może prowadzić do nieefektywności w sytuacjach wymagających szybkiego działania. Motywowanie, z drugiej strony, odnosi się do procesów, które mają na celu zwiększenie zaangażowania i wydajności pracowników, ale nie ma bezpośredniego związku z delegowaniem odpowiedzialności. Wreszcie, cele to wyznaczone kierunki działania, ale same w sobie nie oznaczają, że uprawnienia są przekazywane na niższe szczeble. Pojęcia te mogą być mylone z delegowaniem, ponieważ wszystkie odnoszą się do sposobów zarządzania, ale nie uwzględniają fundamentalnej różnicy między wyznaczaniem zadań a ich efektywnym przekazaniem na niższy poziom organizacyjny. W efekcie, przyjmowanie tych koncepcji jako równoważnych może prowadzić do nieporozumień w praktyce zarządzania i niewłaściwego zastosowania technik zarządzania.

Pytanie 6

Korzystając z danych przedstawionych w tabeli oblicz wielkość kosztów bezpośrednich w tej firmie.

Miesięczne koszty firmy
Rodzaj kosztówWielkość kosztów
[zł]
Koszty wynagrodzeń pracowników produkcyjnych15 000,00
Koszty wynagrodzeń pracowników biurowych i zarządu7 000,00
Koszty materiałów i surowców10 000,00
Koszty paliw i energii wykorzystanej w produkcji3 000,00
Koszty paliw i energii wykorzystanej w biurach600,00
Koszty usług obcych – naprawa maszyn produkcyjnych3 000,00
A. 21 000,00 zł
B. 31 000,00 zł
C. 41 000,00 zł
D. 11 000,00 zł
Poprawna odpowiedź to 31 000,00 zł, ponieważ aby obliczyć koszty bezpośrednie firmy, należy uwzględnić wszystkie wydatki bezpośrednio związane z procesem produkcji. Koszty te obejmują wynagrodzenia pracowników produkcyjnych, koszty materiałów i surowców, a także wydatki na energię oraz usługi obce, takie jak naprawa maszyn. Zsumowanie tych elementów prowadzi do otrzymania kwoty 31 000,00 zł. W praktyce księgowej i finansowej dokładne śledzenie kosztów bezpośrednich pozwala na precyzyjne kalkulacje rentowności produktów oraz lepsze zarządzanie budżetem firmy. Przygotowując raporty kosztowe, ważne jest stosowanie standardów rachunkowości oraz metodyki, która pozwala na właściwe przypisanie kosztów do odpowiednich produktów, co jest kluczowe w strategii zarządzania kosztami. Warto również mieć na uwadze, że dokładne określenie kosztów bezpośrednich jest fundamentem do podejmowania strategicznych decyzji biznesowych, takich jak ustalanie cen czy ocena efektywności produkcji.

Pytanie 7

Wyznacz, jaką kwotę pieniędzy należy przeznaczyć na zakup materiałów na 3 dni produkcji, jeśli codzienne całkowite wydatki na produkcję wynoszą 24 000 zł, z czego 25% to koszty materiałów.

A. 60000 zł
B. 18000 zł
C. 72000 zł
D. 24000 zł
W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, jak 24 000 zł, 72 000 zł czy 60 000 zł, występują błędy w zrozumieniu proporcji i obliczeń związanych z kosztami produkcji. Na przykład, wybierając 24 000 zł, można by było pomyśleć, że to kwota na jeden dzień produkcji, co jednak nie uwzględnia, że potrzebujemy kosztów na trzy dni. Z kolei 72 000 zł to całkowity koszt produkcji przez trzy dni, ale nie uwzględnia on podziału na koszty materiałów. Natomiast wybór 60 000 zł sugeruje, że ktoś mógłby źle zinterpretować procentowy udział kosztów materiałów w całkowitych wydatkach, co prowadzi do nieprawidłowego założenia o tym, że 25% kosztów materiałów dotyczy tylko dziennego budżetu, a nie sumy za trzy dni. Tego typu błędy myślowe mogą wynikać z braku znajomości podstawowych zasad zarządzania finansami, gdzie kluczowe jest zrozumienie, jak różne komponenty kosztów wpływają na całkowity budżet. Właściwe podejście do obliczeń kosztów jest niezbędne do skutecznego zarządzania finansami w przedsiębiorstwie oraz do podejmowania świadomych decyzji dotyczących zakupów i wydatków.

Pytanie 8

Koszt wytworzenia 1 kg surówki z warzyw wynosi 2,50 zł. Średni koszt opakowania na 1 kg to 0,50 zł. Jaki jest całkowity koszt produkcji 1 500 kg surówki wraz z opakowaniem?

A. 4 500 zł
B. 5 500 zł
C. 4 000 zł
D. 5 000 zł
Koszt wyprodukowania 1 kg surówki z warzyw wynosi 2,50 zł, a średni koszt opakowania to 0,50 zł. Łączny koszt produkcji 1 kg surówki, uwzględniający opakowanie, wynosi zatem 2,50 zł + 0,50 zł = 3,00 zł. Aby obliczyć koszt wyprodukowania 1 500 kg surówki, należy pomnożyć łączny koszt jednostkowy przez ilość produkcji: 3,00 zł/kg * 1 500 kg = 4 500 zł. Taki sposób kalkulacji kosztów jest zgodny z praktykami zarządzania finansami w przedsiębiorstwach zajmujących się produkcją, gdzie istotne jest uwzględnienie wszystkich elementów kosztowych, aby uzyskać dokładny obraz wydatków. Przykładem może być analiza rentowności, gdzie znajomość pełnych kosztów produkcji pozwala na podejmowanie lepszych decyzji inwestycyjnych oraz planowanie cen sprzedaży, co jest kluczowe dla stabilności finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 9

Przedsiębiorca wystawił fakturę VAT. Oryginał dokumentu powinien być dostarczony

A. urzędowi skarbowemu
B. księgowej w firmie wystawcy
C. odbiorcy towaru
D. firmie transportowej, która przewozi towar
Odpowiedź 'odbiorcy towaru' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami prawa, oryginał faktury VAT powinien być przekazany odbiorcy towaru lub usługi. Faktura VAT stanowi dokument potwierdzający dokonanie transakcji i jest niezbędna do wykazania kosztów przez nabywcę oraz do prawidłowego rozliczenia podatku VAT. Odbiorca towaru, jako strona umowy, ma prawo do posiadania oryginału faktury, który może być niezbędny w przypadku kontroli skarbowej, audytu czy do ewentualnych reklamacji. Przykładem zastosowania tego przepisu w praktyce może być sytuacja, w której firma sprzedająca towary przekazuje odbiorcy fakturę VAT, aby ten mógł odliczyć podatek VAT naliczony w związku z zakupem. Niedopełnienie tego obowiązku może prowadzić do problemów z rozliczeniem podatkowym zarówno dla sprzedawcy, jak i nabywcy. Dlatego właściwe przekazanie dokumentu zgodnie z obowiązującymi standardami jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania obiegu dokumentów w przedsiębiorstwie.

Pytanie 10

Producent mrożonej surówki z marchwi przetwarza co miesiąc 100 ton marchwi. Proces produkcji trwa przez 8 miesięcy w roku. Jaką ilość surowca należy nabyć, aby zapewnić nieprzerwaną produkcję?

A. 1 000 t
B. 400 t
C. 800 t
D. 600 t
Producent mrożonej krajanki z marchwi przetwarza miesięcznie 100 ton marchwi przez 8 miesięcy w roku, co oznacza, że całkowita ilość marchwi potrzebna do produkcji wynosi 100 ton x 8 miesięcy = 800 ton. Jest to kluczowe dla zapewnienia ciągłości produkcji, aby mieć wystarczającą ilość surowca na każdy miesiąc. W praktyce, dobór odpowiedniego zapasu surowców jest zgodny z zasadami zarządzania łańcuchem dostaw, które zalecają, aby zabezpieczyć się przed ewentualnymi opóźnieniami w dostawach lub nieprzewidzianymi wzrostami popytu. Planowanie zapasów zgodnie z prognozowanym zapotrzebowaniem pozwala również na uniknięcie sytuacji, w której produkcja musiałaby zostać wstrzymana z powodu braku surowca. Dodatkowo, stosowanie takich praktyk jak just-in-time (JIT) w połączeniu z odpowiednim buforowaniem surowców to najlepsze podejścia do zarządzania zapasami w branży produkcyjnej, co podkreśla znaczenie strategii optymalizacji kosztów oraz zapewnienia stabilności produkcji.

Pytanie 11

Średnia efektywność pracy osób wchodzących w skład grupy pracowniczej określana jest jako efektywność zespołowa

A. społeczna
B. indywidualna
C. zespołowa
D. krajowa
Pojęcia związane z wydajnością pracy można klasyfikować na różne kategorie, a ich nieprawidłowe zrozumienie może prowadzić do błędnych wniosków. Wydajność indywidualna odnosi się do wyników osiąganych przez pojedyncze osoby, co nie uwzględnia dynamiki interakcji w zespole. To podejście może być mylące, szczególnie w złożonych projektach, gdzie sukces często zależy od synergii pracy grupowej. Wydajność społeczna jest pojęciem, które może sugerować, że działanie jednostki w kontekście grupy jest niezależne od współpracy, co jest nieprawdziwe. Wreszcie, wydajność krajowa odnosi się do produktywności całej gospodarki, co jest zupełnie innym poziomem analizy. Takie podejście może prowadzić do niedocenienia roli, jaką odgrywają zespoły w osiąganiu celów organizacyjnych. To myślenie może również skutkować brakiem uwagi wobec narzędzi i technik, które wspierają rozwój współpracy w zespole. Zrozumienie, że wydajność pracy jest w dużej mierze efektem interakcji wewnętrznych, jest kluczowe dla skutecznego zarządzania projektami oraz budowania efektywnych zespołów. W praktyce, umiejętność oceny wydajności zespołowej umożliwia kierownikom lepsze dostosowanie strategii do potrzeb grupy i zwiększenie efektywności całej organizacji.

Pytanie 12

Obowiązek nałożony na mikrofirmy, dotyczący comiesięcznego przesyłania ewidencji VAT drogą elektroniczną na specjalną platformę skarbową, jest określany skrótem

A. VAT – UE
B. VAT – Z
C. VAT – 7
D. JPK_VAT
Odpowiedzi VAT – Z, VAT – 7 oraz VAT – UE nie są prawidłowe, ponieważ nie odnoszą się do konkretnego obowiązku raportowania ewidencji VAT w formie Jednolitego Pliku Kontrolnego. Skrót VAT – Z mógłby sugerować jakieś inne uregulowanie dotyczące VAT, ale nie jest to termin związany z obowiązkami raportowymi w Polsce. Użytkownicy mogą błędnie myśleć, że to odnosi się do jakiejś stawki VAT czy zwolnienia, co jest mylące. Z kolei VAT – 7 może sugerować odniesienie do formularza VAT-7, który jest wykorzystywany do składania deklaracji VAT przez przedsiębiorców, jednak nie obejmuje tego, że w kontekście mikroprzedsiębiorstw obowiązują zaktualizowane regulacje dotyczące JPK_VAT. VAT – UE, z drugiej strony, może być mylony z procedurami związanymi z obrotem towarami w obrębie Unii Europejskiej, ale również nie ma nic wspólnego z comiesięcznymi obowiązkami raportowymi w zakresie ewidencji VAT w Polsce. Wszelkie nieporozumienia związane z tymi odpowiedziami mogą wynikać z braku znajomości aktualnych przepisów dotyczących VAT oraz różnicy między różnymi formularzami i obowiązkami podatkowymi. Kluczowe jest zrozumienie, że JPK_VAT to istotny element współczesnego systemu podatkowego, w którym efektywność i przejrzystość są priorytetem dla administracji skarbowej.

Pytanie 13

Na podstawie przedstawionego fragmentu faktury ustal, którą kwotę zapłaci rolnik za towary.

L.p.Nazwa towaruJ.m.IlośćCena jednostkowa bez podatku netto w złWartość bez podatku netto w złStawka VATKwota VAT w złWartość z podatkiem brutto w zł
1.Lemieszszt.1100,0023%
2.Smarszt.250,0023%
Do zapłaty
A. 369 zł
B. 492 zł
C. 246 zł
D. 123 zł
Odpowiedź 246 zł jest jak najbardziej trafna. Żeby to ustalić, trzeba dobrze policzyć wartości netto towarów i dołożyć odpowiednie stawki VAT. Kluczowe jest zsumowanie netów obu rzeczy, a potem doliczenie VATu. Na przykład, jeśli jeden towar ma wartość netto 200 zł i VAT 5%, a drugi 50 zł z VAT'em 23%, to potrzebujemy takie obliczenia: 200 zł x 0,05 daje 10 zł, a 50 zł x 0,23 to 11,50 zł. Jak dodasz to wszystko razem (200 zł + 50 zł + 10 zł + 11,50 zł), wychodzi nam 246 zł. Takie obliczenia są mega ważne dla rolników, bo pozwalają ogarnąć swoje finanse i zobowiązania podatkowe, a to przydaje się w codziennym życiu zawodowym.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

Jakie jest najlepsze temperatury do magazynowania ziemniaków przeznaczonych na frytki?

A. od 6 do 8°C
B. od 4 do 6°C
C. od 2 do 4°C
D. od 0 do 2°C
Przechowywanie ziemniaków poza zakresem 4-6°C może prowadzić do wielu problemów. Odpowiedzi dotyczące niższych temperatur, jak 0-2°C czy 2-4°C, nie biorą pod uwagę, że w tak zimnych warunkach ziemniaki produkują więcej cukrów redukujących. To sprawia, że frytki mogą się za bardzo brązowieć w trakcie smażenia, co nie jest atrakcyjne. Z kolei, jeśli ktoś myśli o temperaturach 6-8°C, to też nie jest dobry pomysł, bo wyższe temperatury mogą sprawić, że ziemniaki szybciej się psują i mogą nawet zaczynać kiełkować. Tak naprawdę, kontrola temperatury to nie tylko kwestia komfortu, ale i zdrowia żywności. Trzeba regularnie monitorować, jak przechowujemy ziemniaki, bo to się przekłada na jakość frytek. Dobrze jest mieć na uwadze, że odpowiednie warunki przechowywania są kluczowe, żeby uniknąć problemów z jakością ziemniaków.

Pytanie 17

Metodą fizyczną stosowaną do konserwacji żywności jest

A. peklowanie
B. kiszenie
C. wędzenie
D. mrożenie
Mrożenie jest jedną z najskuteczniejszych fizycznych metod utrwalania żywności, polegającą na obniżeniu temperatury do poziomów, które zatrzymują aktywność enzymów oraz spowalniają rozwój mikroorganizmów. Proces ten zazwyczaj odbywa się w temperaturach poniżej -18°C, co prowadzi do krystalizacji wody w produktach, co z kolei sprawia, że mikroorganizmy nie są w stanie się rozwijać. Mrożenie jest stosowane w przemyśle spożywczym do długoterminowego przechowywania wielu produktów, takich jak mięso, ryby, owoce i warzywa. Warto wiedzieć, że w najlepszych praktykach mrożenie powinno być przeprowadzane jak najszybciej po zbiorach lub uboju, aby zachować maksymalną jakość i świeżość. Ponadto, technologia mrożenia wpływa na teksturę i smak produktów, co jest szczególnie istotne w gastronomii. Przy odpowiednim rozmrożeniu, większość produktów mrożonych zachowuje swoje walory sensoryczne oraz wartości odżywcze, co czyni tę metodę niezwykle efektywną i popularną w branży spożywczej.

Pytanie 18

Z 1 tony buraka cukrowego można uzyskać 125 kg cukru. Ile ton surowca trzeba dostarczyć, aby wyprodukować 100 ton cukru?

A. 800 ton
B. 900 ton
C. 600 ton
D. 700 ton
Odpowiedzi, które wskazują na ilości inne niż 800 ton buraka cukrowego, wynikają z błędnej interpretacji relacji między ilością surowca a wyprodukowanym cukrem. Często zdarza się, że przy obliczeniach pomija się kluczowy aspekt wydajności, co prowadzi do zaniżenia lub zawyżenia potrzebnej ilości surowca. Na przykład, jeśli ktoś obliczy, że potrzebne jest jedynie 700 ton buraka, może to wynikać z nieprawidłowego założenia, że z 1 tony uzyskuje się więcej niż 125 kg cukru, co jest oczywiście nieprawdziwe. Z kolei inne odpowiedzi, takie jak 600 ton czy 900 ton, również bazują na podobnych błędnych kalkulacjach, gdzie nie uwzględnia się pełnej wydajności produkcji. Dlatego tak ważne jest, aby przy obliczeniach ekonomicznych i produkcyjnych przeanalizować nie tylko sam proces, ale także zrozumieć, jak różne czynniki, takie jak jakość surowca, mogą wpływać na efektywność produkcji. Tego typu analizy są fundamentalne dla efektywnego zarządzania w branży spożywczej i cukrowniczej, a ich zrozumienie pozwala na podejmowanie lepszych decyzji biznesowych.

Pytanie 19

Spółkę partnerską mogą utworzyć

WspólnikWykonywany zawód
Nowaklekarz
Kowalskimenadżer
Lewandowskilekarz
Grabowskipiekarz
Wiśniewskiarchitekt
Zielińskipiekarz
A. Grabowski z Zielińskim.
B. Lewandowski z Nowakiem.
C. Nowak z Kowalskim.
D. Wiśniewski z Kowalskim
Wybór odpowiedzi, które nie są zgodne z kryteriami utworzenia spółki partnerskiej wskazuje na istotne nieporozumienia dotyczące definicji wolnych zawodów. Osoby wykonujące zawody takie jak menadżer lub piekarz nie są objęte możliwościami tworzenia spółek partnerskich, ponieważ nie są zaliczane do wolnych zawodów, które wymagają licencji i regulacji prawnych. Współpraca między lekarzami, prawnikami czy architektami opiera się na wspólnym wykonywaniu działalności, która nie tylko wymaga odpowiednich kwalifikacji, ale także przestrzegania standardów etycznych oraz regulacji zawodowych. Zatem, przykłady odpowiedzi zawierające zawody niewymienione w prawie jako wolne, na przykład piekarz czy menadżer, są błędne, ponieważ te profesje nie posiadają takich regulacji. Typowym błędem myślowym prowadzącym do takich wniosków jest założenie, że jakakolwiek współpraca zawodowa może być traktowana jak spółka partnerska. W rzeczywistości, aby stworzyć spółkę partnerską, należy spełnić ściśle określone kryteria, które mają na celu ochronę interesów klientów oraz zapewnienie wysokiej jakości usług. Wiedza o strukturze organizacyjnej i regulacjach dotyczących wolnych zawodów jest kluczowa dla prawidłowego funkcjonowania każdej działalności gospodarczej w Polsce, co podkreśla znaczenie przestrzegania odpowiednich przepisów prawnych.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 21

Jakie produkty mogą być spożywane w surowej formie?

A. ziemniaki
B. owoce
C. jaja
D. ryby
Owoce są produktami, które można spożywać w stanie nieprzetworzonym, co oznacza, że można je jeść bez wcześniejszej obróbki termicznej lub chemicznej. Spożycie świeżych owoców jest zgodne z zaleceniami zdrowotnymi, ponieważ dostarczają one wielu cennych składników odżywczych, takich jak witaminy, minerały oraz błonnik. Na przykład, jabłka, pomarańcze czy banany to doskonałe opcje, które można łatwo wprowadzić do codziennej diety. Standardy żywienia, takie jak te zalecane przez Światową Organizację Zdrowia (WHO), wskazują, że regularne spożywanie owoców może zmniejszać ryzyko wielu chorób, w tym chorób serca i otyłości. Dobre praktyki żywieniowe zalecają, aby co najmniej połowa talerza podczas posiłków składała się z owoców i warzyw, co podkreśla ich znaczenie w zrównoważonej diecie.

Pytanie 22

Zestaw procedur wytwórczych, które są w szczególności ukierunkowane na zapewnienie higieny produkcji, przeciwdziałanie powstawaniu wyrobów, które nie spełniają norm jakościowych oraz eliminowanie zmienności właściwości tych wyrobów. Jaką definicję to opisuje?

A. Analizy Zagrożeń i Krytycznych Punktów Kontroli
B. Dobrej Praktyki Produkcyjnej
C. Dobrej Praktyki Laboratoryjnej
D. Dobrej Praktyki Higienicznej
Dobra Praktyka Higieniczna (GHP) koncentruje się na zapobieganiu zanieczyszczeniom oraz zapewnieniu odpowiednich warunków higienicznych w trakcie produkcji. Chociaż GHP jest kluczowym elementem procesu produkcyjnego, to jednak sama w sobie nie obejmuje pełnego zakresu zarządzania jakością, który jest istotny w kontekście GMP. Ponadto, Dobra Praktyka Laboratoryjna (GLP) skupia się na zapewnieniu właściwej organizacji i warunków w laboratoriach, co również nie dotyczy bezpośrednio procesu produkcji, a raczej badań i testów, które są często wykonywane na etapie przedprodukcyjnym. Analiza Zagrożeń i Krytycznych Punktów Kontroli (HACCP) to system, który ma na celu identyfikację i kontrolę zagrożeń w procesie produkcji żywności, co jest ważnym aspektem w kontekście bezpieczeństwa żywności, ale nie jest bezpośrednio związane z procedurami produkcyjnymi i zarządzaniem jakością. Typowym błędem jest mylenie tych pojęć, ponieważ każde z nich ma swoją specyfikę i zastosowanie. GHP, GLP i HACCP są z pewnością ważnymi elementami systemu jakości, ale nie zastępują kompleksowego podejścia oferowanego przez GMP, które zapewnia holistyczne podejście do zarządzania jakością i bezpieczeństwem produktów.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 24

Początkowa kwota środka trwałego wynosi 70 000,00 zł. Jaką wartość osiągnie ten środek po 8 latach użytkowania, jeśli jego okres amortyzacji wynosi 10 lat?

A. 56 000,00 zł
B. 14 000,00 zł
C. 24 000,00 zł
D. 36 000,00 zł
Amortyzacja jest kluczowym elementem zarządzania aktywami trwałymi w przedsiębiorstwie, jednak błędne obliczenia mogą prowadzić do nieprawidłowej oceny wartości tych aktywów. W przypadku obliczania wartości środka trwałego po 8 latach, można spotkać się z różnymi błędnymi podejściami. Na przykład, niektórzy mogą myśleć, że wartość po 8 latach powinna wynosić 36 000,00 zł. Tego rodzaju myślenie często wynika z błędnego zrozumienia zasad amortyzacji lub z zastosowania niewłaściwej metody. W rzeczywistości, przy stosowaniu metody amortyzacji liniowej, wartość odpisywana jest równomiernie przez cały okres jej użytkowania, co oznacza, że po 8 latach należy odjąć od pierwotnej wartości aktywa odpowiednią kwotę skumulowanej amortyzacji, a nie stosować arbitralnych wskaźników czy wartości. Inna powszechna pomyłka to przyjęcie, że linii amortyzacyjnej nie można stosować w przypadku, gdy aktywa są w użyciu, co jest nieprawdziwe. Amortyzacja trwa niezależnie od rzeczywistego użycia sprzętu. Dodatkowo, niektóre osoby mogą mylić amortyzację z obniżeniem wartości rynkowej, co prowadzi do dalszych nieporozumień. Zrozumienie pełnego procesu amortyzacji i jej wpływu na bilans i wyniki finansowe pozwala na lepsze zarządzanie przedsiębiorstwem oraz podejmowanie świadomych decyzji finansowych.

Pytanie 25

Przedsiębiorca produkuje elementy do maszyn rolniczych w ramach swojej działalności

A. marketingowej
B. usługowej
C. produkcyjnej
D. handlowej
Wybór odpowiedzi handlowej, marketingowej i usługowej jest mylący, ponieważ te rodzaje działalności różnią się fundamentalnie od produkcyjnej. Działalność handlowa koncentruje się na zakupie i sprzedaży gotowych produktów, co nie znajduje zastosowania w kontekście wytwarzania podzespołów. Przykładem może być przedsiębiorstwo, które zajmuje się importem maszyn rolniczych, ale nie angażuje się w ich produkcję. Z kolei działalność marketingowa związana jest głównie z promocją produktów i usług, a nie ich wytwarzaniem. Firmy marketingowe koncentrują się na strategiach sprzedaży, badaniach rynku czy reklamie, jednak nie mają bezpośredniego wpływu na proces produkcji. Ostatnia z wymienionych opcji, działalność usługowa, obejmuje świadczenie usług, takich jak naprawy czy konserwacja, a nie produkcję fizycznych dóbr. W praktyce, przedsiębiorca wytwarzający podzespoły powinien skupić się na efektywności produkcji i innowacjach technologicznych, aby dostosować się do wymogów rynku i spełnić standardy jakości. Powszechnym błędem jest mylenie tych różnych kategorii działalności, co prowadzi do nieporozumień i niewłaściwego podejścia do zarządzania przedsiębiorstwem.

Pytanie 26

Jaką wartość ma stopa amortyzacji urządzenia, którego czas eksploatacji wynosi 10 lat?

A. 5%
B. 10%
C. 15%
D. 20%
Wybór innej stopy amortyzacji, takiej jak 5%, 15% czy 20%, może wynikać z nieporozumień dotyczących zasad obliczania amortyzacji. Amortyzacja jest procesem rozkładania kosztu nabycia aktywów trwałych na okres ich użytkowania, a więc jej stopa powinna odpowiadać długości tego okresu. W przypadku maszyny o przewidywanym okresie użytkowania wynoszącym 10 lat, logicznym podejściem jest zastosowanie stopy 10%. Wybór 5% sugeruje, że maszyna mogłaby być używana przez 20 lat, co nie zgadza się z założeniami, ponieważ w praktyce takie długotrwałe użytkowanie nie zawsze jest realistyczne w przypadku maszyn, które mogą ulegać szybkiemu zużyciu. Z kolei stopy 15% i 20% sugerują okresy użytkowania krótsze niż 7 lat i 5 lat, co również jest sprzeczne z informacją o 10-letnim okresie. Tego rodzaju błędy myślowe często prowadzą do nieprawidłowego oszacowania wartości rezydualnej oraz wpływają na sprawozdania finansowe, co może skutkować nieprawidłowym obrazem sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Aby skutecznie zarządzać amortyzacją, istotne jest zrozumienie powiązań między okresem użytkowania aktywów a ich amortyzacją, co zapewnia zgodność z zasadami księgowości oraz pozwala na lepsze planowanie finansów przedsiębiorstwa.

Pytanie 27

Koszt budowy silosu do składowania składników paszowych według kosztorysu wynosi 420 000,00 zł. Własne środki na koncie bankowym pokryją 30% całkowitych wydatków inwestycyjnych. Jaką kwotę należy zaciągnąć w ramach kredytu inwestycyjnego?

A. 294 000,00 zł
B. 210 000,00 zł
C. 194 000,00 zł
D. 126 000,00 zł
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi najczęściej wynika z błędnego zrozumienia struktury finansowania inwestycji. W przypadku budowy silosu, projekt wymaga znacznych nakładów finansowych, a odpowiednie obliczenia są kluczowe dla właściwego oszacowania potrzebnych środków. Odpowiedzi, które sugerują kwoty niższe niż 294 000,00 zł, mogą wynikać z błędnego obliczenia procentowego udziału własnych środków w całości inwestycji. Użytkownicy mogą pomylić się, próbując obliczyć, ile wynosi brakująca kwota, nie uwzględniając, że własne środki to tylko część całkowitego kosztu. W praktyce, taki błąd w obliczeniach może prowadzić do niedoszacowania potrzebnego kredytu, co z kolei może wpływać na realizację projektu. Dobrym podejściem jest zawsze najpierw określenie całkowitych kosztów inwestycji, a następnie wyraźne rozdzielenie udziału własnego i zewnętrznego finansowania. Właściwe podejście do finansowania projektu nie tylko zwiększa prawdopodobieństwo sukcesu inwestycji, ale także zminimalizuje ryzyko finansowe związane z niewłaściwym oszacowaniem kosztów.

Pytanie 28

Wskaż, co jest środkiem trwałym?

A. Zapasy
B. Budynki
C. Należności
D. Gotówka
Budynki to ważne środki trwałe. To znaczy, że są używane przez firmy przez dłuższy czas, zazwyczaj ponad rok. Jak mówisz o środkach trwałych, to właśnie budynki są kluczowe, bo dają miejsca do pracy, magazynowania albo biur. Ich koszt jest rozkładany w czasie – tak nazywa się amortyzacja. Jak myślisz o firmie produkcyjnej, to wyobraź sobie halę, która służy do produkcji. Taka hala to środek trwały, a jej wartość będzie rozkładana na lata, zgodnie z przepisami. Ważne jest, że wszystkie te budynki muszą być pokazane w bilansie po kosztach historycznych, a ich wartość powinna być regularnie sprawdzana pod kątem ewentualnych strat, żeby dobrze pokazać sytuację finansową firmy. Moim zdaniem, zrozumienie tego jest kluczowe w prowadzeniu biznesu.

Pytanie 29

Do obcych źródeł finansowania zaliczamy

A. kredyt inwestycyjny
B. zysk firmy
C. kapitał rezerwowy
D. kapitał akcyjny
Kredyt inwestycyjny należy do kapitałów obcych, ponieważ jest to źródło finansowania, które nie pochodzi z wnętrza przedsiębiorstwa, lecz jest pozyskiwane od zewnętrznych instytucji finansowych. Kapitał obcy jest definiowany jako wszystkie zobowiązania finansowe firmy, które muszą być spłacone w przyszłości. Kredyty inwestycyjne są szczególnie istotne dla przedsiębiorstw, które planują rozwój, zakup nowych maszyn, budynków czy technologii. Dzięki takim kredytom firmy mogą zwiększać swoje zdolności produkcyjne i konkurować na rynku. W praktyce, kredyty inwestycyjne często są udzielane na dłuższy okres i mogą mieć korzystne warunki spłaty, co sprawia, że są popularnym narzędziem w zarządzaniu finansami przedsiębiorstw. Warto również zauważyć, że kapitały obce, w tym kredyty, powinny być odpowiednio bilansowane z kapitałami własnymi, aby utrzymać stabilność finansową i uniknąć nadmiernego zadłużenia, co jest zgodne z zasadami zdrowego zarządzania finansami w organizacji.

Pytanie 30

Procedura systemowa, mająca na celu rozpoznawanie oraz ocenę stopnia zagrożeń związanych z żywnością na wszystkich etapach produkcji i dystrybucji, jest powszechnie znana jako

A. BCR
B. HACCP
C. ISO
D. GMO
HACCP, czyli Hazard Analysis and Critical Control Points, to system zarządzania bezpieczeństwem żywności, który ma na celu identyfikację i oszacowanie zagrożeń na każdym etapie produkcji i dystrybucji. Wdrożenie HACCP pozwala zminimalizować ryzyko związane z bezpieczeństwem żywności, co jest kluczowe w branży spożywczej. Przykład zastosowania HACCP można zobaczyć w zakładach przetwórstwa żywności, gdzie każdego dnia przeprowadzane są analizy ryzyka, aby zidentyfikować potencjalne zagrożenia biologiczne, chemiczne i fizyczne. Ponadto, system ten pozwala na monitorowanie krytycznych punktów kontrolnych, co umożliwia wczesne wykrywanie problemów i podejmowanie odpowiednich działań korygujących. Standardy HACCP są uznawane na całym świecie i są fundamentalnym wymaganiem w wielu certyfikacjach jakości, takich jak ISO 22000. Zastosowanie HACCP nie tylko zwiększa bezpieczeństwo żywności, ale również buduje zaufanie konsumentów, co jest nieocenione w konkurencyjnym rynku. Dobrze wdrożony system HACCP przyczynia się do poprawy efektywności operacyjnej oraz redukcji strat związanych z niezgodnościami w produkcji.

Pytanie 31

Zamieszczone zestawienie przedstawia wymagania szczegółowe dla poszczególnych klas mleka. Określ klasę mleka o parametrach: ciężar właściwy 1,030 g/ml, komórek somatycznych około 490 000 w 1 ml, nie stwierdzono zawartości antybiotyków oraz aflatoksyny.

CECHYKlasa ekstraKlasa IKlasa II
Gęstość, g/ml, nie mniej niż1,0280
Zafałszowanie – rozwodnienieniedopuszczalne; punkt zamarzania nie wyższy niż –0,512
Ogólna liczba drobnoustrojów w 1ml≤ 100 000≤ 400 000≤ 1 000 000
Komórki somatyczne
– liczba w 1 ml lub
– wynik próby Whiteside'a
400 000
– (minus)
500 000
– (minus)
1 000 000
+/– (plus, minus)
Obecność antybiotyków i innych substancji hamującychniedopuszczalna
Zawartość pestycydówpodano w odpowiednich przepisach
Zawartość metali szkodliwych dla zdrowiapodano w odpowiednich przepisach
Obecność aflatoksyny M₁niedopuszczalna
A. Klasa I
B. Klasa ekstra
C. Klasa II
D. Pozaklasowe
Decyzja o klasyfikacji mleka do klasy II, klasy ekstra lub pozaklasowej, mimo że na pierwszy rzut oka może wydawać się logiczna, opiera się na nieprecyzyjnym zrozumieniu norm jakościowych. Klasa II mleka definiuje inne parametry dotyczące ciężaru właściwego oraz dopuszczalnej liczby komórek somatycznych, które są znacznie bardziej restrykcyjne w porównaniu do klasy I. Wybierając tę odpowiedź, można błędnie zakładać, że nieznaczne przekroczenie normy w liczbie komórek somatycznych nie ma istotnego znaczenia, co jest mylne, ponieważ klasyfikacja zależy od precyzyjnych wartości granicznych. Klasa ekstra, z drugiej strony, ma zupełnie inne wymagania, w tym bardzo niską liczbę komórek somatycznych (maksymalnie 400 000/ml), co oznacza, że mleko z 490 000 komórkami nie spełnia tych wymagań. Co więcej, klasyfikacja pozaklasowa odnosi się do produktów, które nie spełniają minimalnych norm dla żadnej z klas, co nie jest właściwe w przypadku mleka o ciężarze właściwym 1,030 g/ml. Zrozumienie tych różnic i precyzyjnych wymagań jest kluczowe w przemyśle mleczarskim, aby zapewnić jakość i bezpieczeństwo produktów, a także spełnić oczekiwania konsumentów. Należy zawsze odnosić się do aktualnych norm i standardów, które regulują jakość mleka, aby unikać błędnych klasyfikacji.

Pytanie 32

Przedsiębiorca zajmuje się produkcją płatków owsianych. W miesiącu kwietniu wyprodukował 15 ton tego produktu, ponosząc następujące wydatki:
- zakup owsa 8 000,00 zł
- wynagrodzenie pracowników 9 000,00 zł
- energia elektryczna 5 000,00 zł
- inne koszty 8 000,00 zł.

Łączne koszty produkcji 1 kg płatków owsianych wynoszą

A. 4,00 zł
B. 2,00 zł
C. 1,00 zł
D. 3,00 zł
Obliczanie kosztów całkowitych produkcji może wydawać się prostym zadaniem, jednak w praktyce często występują błędy myślowe, które prowadzą do błędnych rezultatów. Jednym z powszechnych błędów jest przeszacowanie lub niedoszacowanie całkowitych kosztów produkcji, co może wynikać z pominięcia istotnych wydatków takich jak wynagrodzenia, energia czy inne koszty operacyjne. W przypadku przedstawionego pytania, gdyby ktoś wybrał odpowiedź 1,00 zł, 3,00 zł lub 4,00 zł, mogło to wynikać z błędnego zrozumienia, jakie koszty rzeczywiście należy uwzględnić w kalkulacji. Na przykład, osoba podejmująca próbę obliczenia kosztów mogła zignorować część wydatków lub źle zrozumieć jednostki miary, co wprowadziło ją w błąd. Istotne jest, aby przy takich obliczeniach zawsze sumować wszystkie koszty, a następnie podzielić przez odpowiednią ilość produktu, co w tym przypadku stanowi 15 ton. Niezrozumienie tego procesu może prowadzić do znacznych strat finansowych w działalności gospodarczej, szczególnie w obszarze produkcji, gdzie precyzyjne kalkulacje są kluczowe dla ustalania cen i zarządzania budżetem. Dlatego tak ważne jest, aby dokładnie analizować każdy składnik kosztów i stosować odpowiednie metody kalkulacji, aby uniknąć niekorzystnych decyzji biznesowych.

Pytanie 33

Głównym składnikiem wykorzystywanym do wytwarzania masła jest

A. olej rzepakowy
B. oliwa z oliwek
C. smalec wieprzowy
D. śmietanka
Śmietanka jest podstawowym surowcem do produkcji masła, ponieważ jest to produkt mleczny, który zawiera wysoką zawartość tłuszczu, co jest niezbędne do uzyskania masła. Proces produkcji masła polega na churning, czyli ubijaniu śmietanki, co prowadzi do oddzielania tłuszczu od pozostałych składników mleka, takich jak woda i białka. Zgodnie z normami branżowymi, masło powinno zawierać co najmniej 80% tłuszczu mlecznego, co czyni śmietankę idealnym surowcem, biorąc pod uwagę jej naturalną zawartość tłuszczu. Przykładowo, w przemyśle mleczarskim standardowa śmietanka do produkcji masła ma zazwyczaj od 36% do 40% tłuszczu. W praktyce, jakość masła zależy od jakości użytej śmietanki, co podkreśla znaczenie wyboru odpowiednich surowców w procesie produkcji. Wysokiej jakości masło ma nie tylko lepszy smak, ale również dodatkowe wartości odżywcze, dzięki czemu jest preferowane przez konsumentów.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 35

Metoda uzyskiwania oleju poprzez wykorzystanie prasy to

A. tłoczenie
B. wygniatanie
C. przecieranie
D. rozcieranie
Tłoczenie to proces mechanicznego wydobywania oleju z surowców, takich jak nasiona oleiste, za pomocą prasy. W tym procesie surowiec poddawany jest wysokiemu ciśnieniu, co prowadzi do separacji oleju od pozostałych części rośliny, takich jak łuski czy miąższ. Tłoczenie jest powszechnie stosowaną metodą w przemysłach spożywczym i kosmetycznym, a także w produkcji biopaliw. W przypadku olejów roślinnych, takich jak olej rzepakowy czy słonecznikowy, tłoczenie na zimno pozwala zachować cenne składniki odżywcze i aromatyczne, które mogłyby zostać zniszczone w procesie wytwarzania oleju rafinowanego. Standardy jakości w produkcji olejów tłoczonych na zimno, takie jak certyfikaty ekologiczne, potwierdzają, że proces ten jest zgodny z zasadami zrównoważonego rozwoju. Z tego powodu tłoczenie jest nie tylko technologią, ale także filozofią, która podkreśla znaczenie jakości surowców i dbałość o środowisko.

Pytanie 36

Zakład zajmujący się przetwórstwem mięsnym uruchomił sieć własnych sklepów sprzedających swoje produkty. Jaką formę działalności to reprezentuje?

A. logistyczną
B. handlową
C. usługową
D. produkcyjną
Odpowiedzi "produkcyjna", "usługowa" oraz "logistyczna" nie są właściwe w kontekście pytania. Działalność produkcyjna odnosi się wyłącznie do procesów związanych z wytwarzaniem towarów, co obejmuje działania takie jak przetwarzanie surowców na gotowe produkty. Choć zakład przetwórstwa mięsnego rzeczywiście prowadzi działalność produkcyjną, to otwarcie sklepów firmowych, które sprzedają już wyprodukowane wyroby, nie jest tym samym co działalność produkcyjna. Z kolei działalność usługowa koncentruje się na świadczeniu usług, a nie na sprzedaży dóbr. Przykłady działalności usługowej to restauracje, hotele czy usługi doradcze. W tym przypadku sklep firmowy nie świadczy usług, lecz sprzedaje konkretne produkty. Odpowiedź "logistyczna" dotyczy zaś zarządzania łańcuchem dostaw, co obejmuje transport, magazynowanie i dystrybucję towarów, ale również w tym przypadku nie odnosi się bezpośrednio do samej działalności sklepu. Typowe błędy myślowe prowadzące do błędnych odpowiedzi mogą obejmować mylenie różnych typów działalności oraz niezrozumienie pojęcia sprzedaży detalicznej jako kluczowego elementu działalności handlowej. Aby skutecznie zarządzać taką działalnością, przedsiębiorcy powinni znać różnice między tymi rodzajami działalności oraz umieć dostosować swoje strategie do specyfiki rynku i oczekiwań klientów.

Pytanie 37

Gdy przedsiębiorstwo nabyło nieruchomość biurową w celu podnajmu, jak zostanie ona sklasyfikowana w bilansie majątkowym?

A. kapitałach obcych
B. kapitałach własnych
C. aktywach trwałych
D. aktywach obrotowych
Umieszczenie budynku biurowego w kapitałach obcych jest koncepcją, która wynika z nieporozumienia dotyczącego definicji i klasyfikacji aktywów oraz pasywów w bilansie. Kapitały obce obejmują zobowiązania firmy, takie jak kredyty, pożyczki czy inne formy finansowania, które firma musi spłacić. Sugerowanie, że budynek biurowy, będący zasobem, mógłby być klasyfikowany jako kapitał obcy, jest błędne, ponieważ kapitały te nie są tożsame z aktywami. Również klasyfikowanie budynku w kapitałach własnych jest mylne, gdyż kapitały własne to środki finansowe wniesione przez właścicieli firmy oraz zyski zatrzymane, które nie mają charakteru materialnego. Nieruchomość powinna być traktowana jako zasób, który generuje wartość dla firmy poprzez wynajem. Aktywa obrotowe z kolei obejmują zasoby, które są przeznaczone do szybkiej sprzedaży lub wykorzystania w ciągu roku, takie jak zapasy czy należności, co również nie odnosi się do nabycia budynku. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi kategoriami jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia księgowości oraz raportowania finansowego, a także dla podejmowania świadomych decyzji inwestycyjnych przez zarząd.

Pytanie 38

Jakie elementy klasyfikują się jako aktywa obrotowe?

A. budynki
B. zapasy
C. maszyny
D. komputery
Aktywa obrotowe to składniki majątku przedsiębiorstwa, które są łatwe do przekształcenia w gotówkę w krótkim okresie, zazwyczaj w ciągu roku. Do podstawowych typów aktywów obrotowych należy zapasy, które obejmują surowce, materiały oraz produkty gotowe, które są przechowywane w celu dalszej sprzedaży lub produkcji. Zarządzanie zapasami ma kluczowe znaczenie dla płynności finansowej firmy, ponieważ nadmiar zapasów może prowadzić do zwiększenia kosztów przechowywania, podczas gdy ich niedobór może powodować utratę sprzedaży. Przykładem zastosowania jest branża handlowa, gdzie efektywne zarządzanie zapasami przez techniki takie jak Just-In-Time (JIT) pozwala na minimalizację kosztów i optymalizację procesu zakupowego. W kontekście standardów rachunkowości, Międzynarodowe Standardy Rachunkowości (MSR) wymagają, aby zapasy były wyceniane według najniższej wartości kosztu lub wartości rynkowej, co stanowi podstawę do odpowiedniego prezentowania aktywów w bilansie.

Pytanie 39

W wyniku procesu ograniczającego się tylko do rozdrobnienia ziaren zbóż otrzymuje się mąkę

A. krupczatka
B. razowa
C. chlebowa
D. tortowa
Wybór mąki chlebowej, tortowej czy krupczatki wynika z niepełnego zrozumienia procesu produkcji mąki oraz jej zastosowania w zależności od rodzaju ziaren i ich przemiału. Mąka chlebowa, na przykład, jest specjalnie przetwarzana, aby uzyskać odpowiednią ilość białka glutenowego, co jest niezbędne do uzyskania odpowiedniej struktury i elastyczności chleba. Mąka tortowa, z drugiej strony, pochodzi z ziaren o niskiej zawartości białka, co czyni ją idealną do wypieków takich jak ciasta, które wymagają delikatnej struktury. Krupczatka, będąca mąką o średnim przemyśle, jest stosowana w potrawach takich jak kluski czy pierogi, ale również nie jest wynikiem jedynie rozdrobnienia ziaren. Typowym błędem jest zakładanie, że każda mąka może być stosowana zamiennie bez uwzględnienia jej właściwości fizykochemicznych. Zrozumienie różnic między tymi rodzajami mąki oraz ich odpowiednich zastosowań jest kluczowe w kulinariach. W kontekście zdrowego odżywiania, wybór mąki razowej oparty na pełnych ziarnach staje się coraz bardziej istotny, co podkreśla znaczenie świadomego podejścia do wyboru surowców w kuchni.

Pytanie 40

Jaką wartość ma roczna stopa amortyzacji kserokopiarki, której przewidywana trwałość wynosi 5 lat?

A. 25%
B. 15%
C. 20%
D. 10%
Wybór innych stóp amortyzacji, takich jak 10%, 15% czy 25%, opiera się na różnych błędnych założeniach dotyczących amortyzacji. Stopa 10% sugerowałaby, że kserokopiarka miałaby 10-letni okres użytkowania, co jest niezgodne z założeniem 5 lat. Podobnie, 15% roczne byłoby uzasadnione jedynie w przypadku, gdyby okres użytkowania wynosił mniej niż 7 lat, co również mija się z prawdą. W przypadku 25%, z kolei, nałożono by zbyt szybkie tempo amortyzacji, co oznaczałoby, że sprzęt byłby w pełni zamortyzowany już po 4 latach, co nie odpowiada przewidywanemu okresowi użytkowania. Te błędne wybory są często wynikiem nieporozumień w zakresie podstawowych zasad amortyzacji. Warto pamiętać, że amortyzacja liniowa jest najprostszą i najbardziej przejrzystą metodą, która pozwala na równomierne rozłożenie kosztów w czasie, co jest zgodne z zasadą odpowiedzialności finansowej w przedsiębiorstwie. W praktyce, stosowanie niewłaściwych stawek może prowadzić do zniekształcenia rzeczywistej wartości majątku oraz nieprawidłowego przedstawiania wyników finansowych firmy, co z kolei może wpływać na decyzje inwestycyjne oraz kredytowe. Dlatego tak ważne jest zrozumienie, jak poprawnie obliczać amortyzację, aby efektywnie zarządzać finansami i zasobami przedsiębiorstwa.