Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.05 - Drukowanie cyfrowe i obróbka druków
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 14:31
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 15:03

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Metodą dostosowywania wydruków cyfrowych nie jest

A. wstawianie danych adresowych klientów
B. różnorodność graficzna odbitek
C. przydzielanie każdemu wydrukowi unikalnego numeru seryjnego
D. możliwość wielokrotnego wykorzystania plików
Możliwość ponownego użycia plików nie jest sposobem personalizacji wydruków cyfrowych, ponieważ odnosi się do aspektu przechowywania i zarządzania danymi, a nie do modyfikacji ich treści w kontekście indywidualnych zamówień. Personalizacja wydruków cyfrowych polega na dostosowaniu treści odbitek do konkretnych odbiorców, co może obejmować zróżnicowanie graficzne, umieszczanie danych adresowych czy nadawanie numerów seryjnych. Na przykład, firma zajmująca się drukiem może tworzyć spersonalizowane ulotki, które zawierają imię i nazwisko odbiorcy oraz dostosowaną grafikę, co zwiększa efektywność działań marketingowych. Zastosowanie technik personalizacji w druku cyfrowym pozwala na zwiększenie zaangażowania klientów oraz efektywności kampanii reklamowych, co jest zgodne z dobrą praktyką w branży. W praktyce, personalizacja może również zwiększać wskaźniki konwersji, co jest kluczowe dla sukcesu w marketingu.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 3

Jaki produkt nadaje się do wystawienia za pomocą systemu citylight?

A. Sztandar
B. Kalendarium ścienne
C. Plakat wykonany na papierze
D. Tablica reklamowa
Wybór innych produktów do prezentacji w systemie citylight może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania przestrzeni reklamowej. Flaga, pomimo że jest atrakcyjnym nośnikiem, nie jest odpowiednia do systemu citylight ze względu na swoją dynamiczną naturę – flaga porusza się na wietrze, co utrudnia stabilne i czytelne wyeksponowanie treści. Ponadto, jej kształt i rozmiar mogą nie pasować do standardowych wymiarów citylight, co może prowadzić do niepełnej prezentacji komunikatu. Billboardy, często używane w reklamie zewnętrznej, mają zupełnie inną formę i przeznaczenie. Ich wielkość oraz sposób montażu różnią się od systemu citylight, który wymaga konkretnych formatów i technik mocowania. Z kolei kalendarze ścienne, chociaż mogą być wizualnie interesujące, nie są dedykowane do tego typu prezentacji, gdyż ich zawartość i forma są nieprzystosowane do dynamicznego przyciągania uwagi w warunkach miejskich. Wybór niewłaściwego formatu reklamowego może prowadzić do marnotrawstwa zasobów i osłabienia efektywności kampanii marketingowych. Kluczowym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie formy reklamy zewnętrznej mogą być stosowane zamiennie, co jest niezgodne z zasadami skutecznej komunikacji wizualnej.

Pytanie 4

Jakie rozwiązanie wystawiennicze najlepiej sprawdzi się przy prezentacji grafiki na tkaninie tekstylnej podświetlanej diodami LED?

A. profil aluminiowy
B. kaseton
C. potykacz
D. roll up
Kaseton to system wystawienniczy, który jest jednym z najskuteczniejszych rozwiązań do prezentacji grafiki na tkaninie tekstylnej, szczególnie gdy wykorzystuje się podświetlenie LED. Dzięki swojej konstrukcji, kaseton umożliwia równomierne rozprowadzenie światła, co podkreśla kolory i detale grafiki, zapewniając spektakularny efekt wizualny. Tkanina naciągnięta na ramę kasetonu jest dobrze widoczna z różnych kątów, a dodatkowe podświetlenie LED wzmacnia kontrast i intensywność barw. Przykładem zastosowania kasetonów są wystawy handlowe, eventy oraz reklama zewnętrzna, gdzie estetyka prezentacji ma kluczowe znaczenie. W branży reklamowej kasetony są często wykorzystywane w formie witryn sklepowych lub punktów informacyjnych, gdzie wymagane jest przyciągnięcie uwagi potencjalnych klientów. Dobre praktyki w projektowaniu kasetonów obejmują stosowanie materiałów odpornych na warunki atmosferyczne oraz zapewnienie łatwego dostępu do źródła światła w celu wymiany żarówek LED, co zwiększa efektywność i trwałość systemu.

Pytanie 5

Wydruk A1 stworzony na materiale banerowym (frontlit) może być eksponowany przy pomocy

A. rzutnika cyfrowego
B. stojaka ekspozycyjnego
C. x-bannera
D. potykacza B2
Wybór odpowiedzi związanych z lady ekspozycyjną, potykaczem B2 oraz rzutnikiem cyfrowym nie jest właściwy w kontekście użycia materiału banerowego frontlit. Lady ekspozycyjne, często używane w sprzedaży, są zaprojektowane z myślą o prezentacji produktów fizycznych, a nie dużych wydruków reklamowych. Choć mogą one być wykorzystywane do ekspozycji grafik, nie są one przystosowane do prezentacji dużych formatów, co ogranicza ich funkcjonalność w tym kontekście. Potykacze B2, chociaż używane do outdoorowej reklamy i promocji, są bardziej odpowiednie dla mniejszych formatów druków, takich jak plakaty, a nie dla dużych bannerów, co czyni je niewłaściwym wyborem dla materiału banerowego frontlit. Rzutnik cyfrowy, z kolei, jest technologią, która służy do wyświetlania obrazu na powierzchni, ale nie ma zastosowania w kontekście fizycznej prezentacji druku na materiale banerowym. Kluczowym błędem w każdej z tych odpowiedzi jest brak zrozumienia, że materiały banerowe wymagają specjalistycznych rozwiązań konstrukcyjnych, które zapewniają odpowiednią widoczność, stabilność oraz estetykę prezentacji. Tematyka związana z wyborem nośników reklamowych wymaga znajomości ich specyfikacji oraz zgodności z wymaganiami dotyczącymi materiałów, co jest fundamentalne dla skutecznej strategii marketingowej.

Pytanie 6

Na jakich znacznikach drukarskich wykonuje się pomiar kolorów przy pomocy spektrofotometru?

A. Znacznikach spadu
B. Punkturach formatowych
C. Pasku kontrolnym
D. Paserach koloru
Pasek kontrolny to kluczowy element w procesie pomiaru barwy w druku, służący do weryfikacji i kalibracji kolorów. Spektrofotometr wykorzystuje pasek kontrolny, aby dokładnie określić barwy i upewnić się, że są one zgodne z zamierzonymi wartościami. Proces ten opiera się na analizie spektrum światła odbitego przez różne kolory na pasku. Przykładowo, w standardzie ISO 12647, który reguluje procesy druku, pasek kontrolny zawiera różne kolory, które są wzorcami do porównania z kolorem druku. Dzięki pomiarom wykonanym na pasku kontrolnym można dostosować parametry druku, takie jak nasycenie kolorów i ich równowagę, co ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia wysokiej jakości wydruków. W praktyce, regularne pomiary pasków kontrolnych pomagają w utrzymaniu spójności kolorystycznej w produkcji, co jest istotne w kontekście jakości druku oraz satysfakcji klientów.

Pytanie 7

Która przestrzeń kolorów jest używana przy druku na cyfrowych urządzeniach drukarskich?

A. CMYK
B. HSB
C. sRGB
D. LAB
Odpowiedź CMYK jest poprawna, ponieważ jest to model barw stosowany w druku kolorowym, szczególnie w cyfrowych maszynach drukujących. Skrót CMYK oznacza cztery podstawowe kolory: Cyan, Magenta, Yellow i Key (Czarny). Model ten jest oparty na subtraktywnym mieszaniu barw, co oznacza, że kolory są tworzone przez odejmowanie światła od białego tła; im więcej kolorów dodajemy, tym ciemniejsze stają się rezultaty. W praktyce, gdy projektujemy materiały do druku, używamy modelu CMYK, aby uzyskać zgodność kolorystyczną między tym, co widzimy na ekranie, a tym, co będzie wydrukowane. Właściwe zarządzanie kolorami w druku wymaga wiedzy na temat konwersji kolorów oraz używania profili ICC, aby zapewnić maksymalną dokładność odwzorowania kolorów. Użycie CMYK w procesach drukarskich jest zgodne z dobrymi praktykami w branży, co gwarantuje wysoką jakość finalnych produktów. Warto również wspomnieć, że podczas przygotowywania materiałów do druku, zawsze należy pracować w przestrzeni kolorów CMYK, aby uniknąć problemów z odwzorowaniem kolorów w finalnym wydruku.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

Rozmiar dyszy stosowanej w drukarce 3D ma kluczowe znaczenie dla

A. temperatury wydruku
B. wysokości pojedynczej warstwy
C. szerokości pojedynczej ścieżki
D. typy wypełnienia
Wybór średnicy dyszy drukującej jest kluczowy w kontekście wielu parametrów związanych z procesem druku 3D, jednak odpowiedzi sugerujące, że średnica dyszy determinuje temperaturę druku, rodzaj wypełnienia druku lub wysokość pojedynczej warstwy, opierają się na niewłaściwych założeniach. Temperatura druku jest związana przede wszystkim z właściwościami materiałów używanych w procesie, takimi jak ich punkt topnienia czy płynność. Każdy filament wymaga innej temperatury, aby uzyskać optymalne rezultaty, niezależnie od średnicy dyszy. Z kolei rodzaj wypełnienia druku, który ma za zadanie określić wewnętrzną strukturę modelu, nie jest bezpośrednio związany z rozmiarem dyszy, ale raczej z parametrami slicera i zamierzonymi właściwościami mechanicznymi wydruku. Wysokość warstwy natomiast jest parametrem, który odnosi się do grubości każdej warstwy materiału nakładanej podczas druku i również nie jest determinowana przez średnicę dyszy. Typowe błędy polegają na myleniu powiązań między tymi parametrami i niepełnym zrozumieniu, jak każdy z nich oddziałuje na jakość oraz efektywność procesu druku 3D. Z tego powodu istotne jest, aby odpowiednio dobierać średnicę dyszy, mając na uwadze specyfikę materiałów oraz zamierzone wyniki, a nie opierać się na błędnych przekonaniach dotyczących jej wpływu na inne aspekty druku.

Pytanie 10

Jaki model kolorów jest używany w druku cyfrowym na nakładkę?

A. Heksadecymalny
B. CMYK
C. RGB
D. Pantone
System barw CMYK, który oznacza cyjan, magentę, żółty i czarny, jest powszechnie stosowany w druku nakładowym, ponieważ idealnie odpowiada procesowi mieszania kolorów w druku. W przeciwieństwie do systemu RGB, który jest stosowany w wyświetlaczach elektronicznych, CMYK opiera się na subtraktywnym modelu barw, gdzie kolory są tworzone przez odejmowanie światła od białego tła. W praktyce oznacza to, że podczas druku kolory są nakładane na siebie, co pozwala na uzyskanie szerokiej gamy odcieni i tonów. W branży poligraficznej standardem jest wykorzystywanie CMYK, ponieważ pozwala na precyzyjne odwzorowanie kolorów, co jest kluczowe w produkcji materiałów marketingowych, broszur czy książek. Dobrą praktyką jest również korzystanie z próbników kolorów i profesjonalnych programów graficznych, które uwzględniają przestrzeń kolorów CMYK, aby zapewnić, że końcowy efekt będzie zgodny z zamierzeniami projektanta. Takie podejście gwarantuje, że wydrukowane materiały będą estetyczne i profesjonalne, co ma kluczowe znaczenie dla skutecznej komunikacji wizualnej.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 13

Jaką operację technologiczną wykończenia papieru firmowego należy zrealizować po etapie drukowania?

A. Laminowanie
B. Krojenie
C. Bigowanie
D. Kalandrowanie
Krojenie papieru firmowego po drukowaniu jest kluczową operacją, która zapewnia ostateczny kształt i rozmiar produktu. Proces ten polega na precyzyjnym cięciu arkuszy papieru w odpowiednie formaty, zgodnie z wymaganiami klienta lub specyfikacją projektu. Standardowe wymiary papieru, takie jak A4, A5 czy inne, są często wymagane, aby zapewnić spójność i profesjonalny wygląd dokumentów. Ważne jest, aby krojenie było wykonane na maszynach, które gwarantują wysoką dokładność, co minimalizuje odpady materiałowe oraz błędy w wymiarach. W praktyce, krojenie powinno być przeprowadzone po procesie druku, aby uniknąć uszkodzenia farby lub papieru, co mogłoby wystąpić podczas obróbki w innych etapach. Dobre praktyki w branży sugerują, aby po krojeniu sprawdzić jakość końcowego produktu, aby upewnić się, że spełnia wszelkie standardy jakości oraz wymagania klienta, co może obejmować testy wizualne oraz pomiarowe.

Pytanie 14

Podstawą druku elektrofotograficznego jest realizacja następujących kroków:

A. koronowania podłoża, wymiany zasobników z tonerami, drukowania nakładu
B. naświetlania, nanoszenia tonera, przenoszenia tonera na podłoże, utrwalania obrazu
C. krojenia podłoża, drukowania nakładu, obróbki introligatorskiej nakładu
D. przygotowania obrazu utajonego, wywoływania obrazu, wykonania proofa
Niewłaściwe podejścia do druku elektrofotograficznego często wynikają z niepełnego zrozumienia procesu lub pomylenia go z innymi technologiami druku. Przygotowanie obrazu utajonego, jak sugeruje jedna z błędnych odpowiedzi, nie odnosi się do rzeczywistego procesu druku, a raczej do etapu wstępnego, który nie jest typowy dla elektrofotografii. To prowadzi do mylnego wyobrażenia, że obraz utajony jest finalnym produktem, podczas gdy jest to jedynie etap pośredni, który nie odbywa się w praktyce przed naświetleniem. Kolejna odpowiedź, dotycząca wymiany zasobników z tonerami, jest nieprecyzyjna, ponieważ nie jest to podstawowa zasada druku elektrofotograficznego, a jedynie czynność serwisowa. Proces drukowania, a nie wymiana materiałów eksploatacyjnych, powinien być w centrum uwagi. Wreszcie krojenie podłoża i obróbka introligatorska są aspektami związanymi z końcowymi etapami produkcji druku, ale nie mają one miejsca w samym procesie elektrofotograficznym, który koncentruje się na precyzyjnym przenoszeniu obrazu z bębna na papier. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe dla skutecznego i efektywnego wykorzystania technologii druku.

Pytanie 15

Aby skutecznie zarządzać kolorami podczas druku na ploterze wielkoformatowym, należy zastosować

A. spektrofotometr do kalibracji monitora
B. skaner bębnowy
C. kontroler z oprogramowaniem RIP
D. oprogramowanie Adobe
Zarządzanie kolorami w druku wielkoformatowym to nie jest taka prosta sprawa, jak by się mogło wydawać. Oprogramowanie Adobe na pewno daje wiele możliwości w edytowaniu grafik, ale to nie wystarczy. Potrzebne jest oprogramowanie RIP, które przekształca obrazy w dane, które drukarka zrozumie, a także pomaga w zarządzaniu kolorami. Skanery bębnowe są przydatne do skanowania, ale nie mają nic wspólnego z drukowaniem, ich zadaniem jest tylko digitalizacja. Z kolei spektrofotometr przydaje się do kalibracji monitorów, ale nie zastąpi RIP-a, który współpracuje z ploterami. Często ludzie myślą, że same programy do edycji obrazów wystarczą, ale to nieprawda, bo trzeba uwzględnić specyfikę technologii druku i to, jak obrazy są przetwarzane przez RIP. Bez względu na to, co się używa, ważne jest, żeby rozumieć, jak kluczową rolę odgrywa RIP w zarządzaniu kolorami, bo to fundament profesjonalnego druku.

Pytanie 16

Aby przygotować materiały do 10 stojaków reklamowych (potykaczy) w formacie B2, należy wydrukować

A. pięć plakatów o wymiarach 700 x 1000 mm
B. dwa plakaty o wymiarach 594 x 841 mm
C. dziesięć plakatów o wymiarach 420 x 594 mm
D. dwudziestu plakatów o wymiarach 500 x 700 mm
Odpowiedź wskazująca na potrzebę wydrukowania dwudziestu plakatów o wymiarach 500 x 700 mm jest poprawna z kilku kluczowych powodów. Po pierwsze, stojaki reklamowe formatu B2 mają wymiary 500 x 700 mm, co oznacza, że plakaty muszą być dostosowane do tych wymiarów, aby optymalnie pasowały do stojaków. Przy założeniu, że każdy stojak będzie wymagał jednego plakatu, dla dziesięciu stojaków potrzeba 10 plakatów. Wydrukowanie dwóch plakatów o wymiarach 594 x 841 mm lub pięciu plakatów o wymiarach 700 x 1000 mm przekraczałoby wymagania przestrzenne stojaków, a plakat o wymiarach 420 x 594 mm nie jest wystarczająco duży, aby zaspokoić standard B2. Ostatecznie, rozwiązanie w postaci dwudziestu plakatów o wymiarach 500 x 700 mm nie tylko spełnia wymagania dotyczące formatu, ale również zapewnia zalety praktyczne, takie jak możliwość rotacji grafik oraz większa liczba plakatów pozwala na ich wymianę w przypadku uszkodzenia lub zaktualizowania treści. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie marketingu wizualnego, gdzie elastyczność i dostosowanie materiałów do różnych kontekstów są kluczowe dla skutecznej komunikacji wizualnej.

Pytanie 17

Krawędzie banera reklamowego, który ma być zawieszony na linkach, powinny być wyposażone w metalowe

A. stelaże
B. tuleje
C. oczka
D. listwy
Oczka to metalowe lub plastikowe elementy montażowe, które są stosowane do wzmacniania krawędzi banerów reklamowych. Dzięki nim możliwe jest bezpieczne i stabilne zawieszenie banera na linkach lub sznurkach. Oczka są umieszczane w odpowiednich odstępach, co pozwala na równomierne rozłożenie ciężaru banera oraz minimalizuje ryzyko jego uszkodzenia w wyniku podmuchów wiatru czy innych czynników zewnętrznych. Właściwe umiejscowienie oczek jest kluczowe, aby zapobiec ich zerwaniu lub deformacji materiału. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, oczka powinny być wykonane z materiałów odpornych na korozję, co zapewnia ich długotrwałość i niezawodność w różnych warunkach atmosferycznych. Przykładem zastosowania oczek są banery reklamowe wykorzystywane podczas eventów plenerowych, gdzie ich stabilność i odporność na warunki atmosferyczne są kluczowe dla skuteczności reklamy.

Pytanie 18

W dyszach drukujących piezoelektrycznych ciecz atramentowa jest wyrzucana przez

A. odkształcenie kryształów
B. ciśnienie gazu
C. wypchnięcie przez tłoczek
D. podniesienie temperatury
Wybór odpowiedzi związanych z wzrostem temperatury, wypchaniem tłoczkiem i ciśnieniem gazu jest błędny z kilku powodów. Wzrost temperatury, choć może wpływać na właściwości fizyczne atramentu, nie jest zasadniczym mechanizmem wyzwalającym proces wystrzeliwania. W dyszach piezoelektrycznych otwarcie i zamknięcie szczelin z atramentem jest realizowane przez mechaniczne odkształcenie kryształków, a nie przez podgrzewanie atramentu, co może prowadzić do jego przegrzania i zmiany właściwości. Ponadto, wypchnięcie tłoczkiem jest charakterystyczne dla dysz opartych na mechanizmie tłokowym, gdzie atrament jest przesuwany w wyniku ruchu tłoka, co jest zupełnie innym podejściem. W przypadku technologii piezoelektrycznej, nie mamy do czynienia z klasycznym tłokiem, a raczej z dynamicznym przekształceniem energii elektrycznej w mechaniczną. Ostatnia koncepcja, dotycząca ciśnienia gazu, również nie ma zastosowania w piezoelektrycznych dyszach drukujących, gdzie ciśnienie jest generowane przez deformację kryształów, a nie przez zewnętrzne źródło gazu. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla prawidłowego działania drukarek, a także dla rozwoju nowych, bardziej zaawansowanych technologii druku.

Pytanie 19

Aby wydrukować reklamowy baner na siatce mesh o rozmiarach 5 x 15 metrów, należy użyć

A. maszyny litograficznej
B. plotera wielkoformatowego
C. drukarki elkograficznej
D. automatu sitodrukowego
Maszyna litograficzna to takie urządzenie, które głównie używa się w druku offsetowym, fajnie sprawdza się przy dużych seriach jak gazety czy książki. Ale tak naprawdę do drukowania na siatkach mesh trzeba podejść inaczej, bo litografia nie jest zbyt elastyczna do pracy z takimi materiałami o dużych formatach. Drukarka elkograficzna, jak już pewnie wiesz, jest do druku fleksograficznego i tam atrament nakłada się elastycznymi formami, więc lepiej nadaje się do opakowań i etykiet. Ale do dużych banerów to już nie jest najlepszy wybór, bo jakość i wydajność mogą być niewystarczające do rozmiarów 5 na 15 metrów. Automat sitodrukowy, mimo że jest super do wytrzymałych grafik w intensywnych kolorach, lepiej się nadaje do mniejszych serii, bo sitodruk w dużych formatach zajmuje sporo czasu i jest kosztowny. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do błędnych wniosków o tym, jaką technologię druku wybrać, co kończy się marnowaniem zasobów i niezadowoleniem klientów.

Pytanie 20

W jakiej przestrzeni kolorów powinno się zarejestrować projekt graficzny przeznaczony do druku cyfrowego?

A. L*a*b
B. HSB
C. CMYK
D. Adobe RGB
Odpowiedź CMYK jest poprawna, ponieważ jest to przestrzeń barwna najlepiej przystosowana do druku. CMYK, co oznacza cyjan (C), magenta (M), żółty (Y) i czarny (K), jest standardowym modelem kolorów stosowanym w druku kolorowym. W przeciwieństwie do przestrzeni RGB, która jest optymalna dla wyświetlaczy elektronicznych, CMYK jest opracowany do reprodukcji kolorów na papierze. Oznacza to, że gdy projekt graficzny jest przygotowywany do druku cyfrowego, musi być zapisany w tej przestrzeni, aby kolory były wiernie odwzorowane na finalnym produkcie. Przykładem może być przygotowanie ulotki reklamowej - projektanci często tworzą swoje prace w programach graficznych, takich jak Adobe Illustrator czy Photoshop, wykorzystując tryb CMYK, aby upewnić się, że kolory będą zgodne z oczekiwaniami po wydrukowaniu. Dodatkowo, stosowanie CMYK pozwala na kontrolowanie odwzorowania kolorów i uzyskiwanie lepszej jakości finalnych materiałów drukowanych, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi.

Pytanie 21

Do wykonania pokazanych na rysunku naklejek samoprzylepnych należy zastosować

Ilustracja do pytania
A. maszynę cyfrową, krajarkę trójnożową.
B. maszynę cyfrową, bigówko-perforówkę.
C. ploter drukujący, krajarkę krążkową.
D. ploter drukujący, ploter tnący.
Ploter drukujący oraz ploter tnący to kluczowe urządzenia w procesie produkcji naklejek samoprzylepnych. Ploter drukujący umożliwia nanoszenie grafiki na odpowiednie materiały, takie jak folia samoprzylepna, co jest niezbędne do uzyskania trwałych i estetycznych wydruków. Użycie tego rodzaju maszyny pozwala na realizację skomplikowanych projektów graficznych, co jest szczególnie istotne w branży reklamowej. Ploter tnący z kolei jest odpowiedzialny za precyzyjne wycinanie kształtów naklejek, co zapewnia wysoką jakość wykonania i dokładność odwzorowania zamierzonych wzorów. Działania te są zgodne z najlepszymi praktykami w produkcji reklamy i materiałów promocyjnych, gdzie kluczowe są zarówno estetyka, jak i funkcjonalność. Warto zaznaczyć, że stosowanie obu typów ploterów minimalizuje ryzyko błędów, a ich integracja w procesie produkcji pozwala na zwiększenie efektywności i obniżenie kosztów.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 23

Który typ pliku nie jest wykorzystywany w procesach przygotowywania materiałów cyfrowych do druku wielkoformatowego?

A. PDF
B. JPG
C. TIFF
D. PHP
Format pliku PHP jest językiem skryptowym, często stosowanym do tworzenia dynamicznych stron internetowych. Nie jest to jednak format pliku graficznego ani dokumentowego używanego w procesach przygotowywania materiałów cyfrowych do druku. W kontekście druku wielkoformatowego, kluczowe formaty plików to PDF, JPG i TIFF, które są standardami w branży graficznej. PDF umożliwia zachowanie jakości grafiki oraz fontów niezależnie od platformy, JPG jest powszechnie używany do zdjęć, a TIFF charakteryzuje się wysoką jakością obrazu, co czyni go odpowiednim do profesjonalnego druku. W związku z tym, wykorzystanie formatu PHP w kontekście druku wielkoformatowego jest nieadekwatne, ponieważ nie spełnia wymogów technicznych dotyczących jakości i zgodności z urządzeniami drukarskimi.

Pytanie 24

Którą farbę należy zastosować do drukowania kart, aby były przydatne do automatycznego odczytywania przez czytniki elektroniczne?

Ilustracja do pytania
A. Rozpuszczalnikową.
B. Wodną.
C. Sitodrukową.
D. Magnetyczną.
Farba magnetyczna jest kluczowym materiałem wykorzystywanym w procesie drukowania kart, które mają być odczytywane przez urządzenia elektroniczne, takie jak czytniki kart. Zawiera cząsteczki żelaza, które są odpowiedzialne za wykrywanie sygnałów magnetycznych. Dzięki tym właściwościom, karty z nadrukiem wykonanym farbą magnetyczną mogą być używane w systemach płatności, identyfikacji oraz dostępu, gdzie niezawodny odczyt informacji jest kluczowy. Przykłady zastosowania to karty kredytowe, identyfikatory pracownicze oraz karty lojalnościowe, które często zawierają paski magnetyczne lub inne elementy odczytywane przez maszyny. Ponadto, w branży druku stosuje się standardy, takie jak ISO/IEC 7810, które definiują wymagania dotyczące wymiarów, wytrzymałości oraz innych właściwości kart plastikowych, co podkreśla znaczenie zastosowania odpowiednich materiałów, jak farba magnetyczna, w celu zapewnienia wysokiej jakości i funkcjonalności produktów.

Pytanie 25

Jak można zabezpieczyć wydrukowane cyfrowo metki przed wpływem wilgoci?

A. Lakierując wybiórczo
B. Kaszerując dwustronnie
C. Kalandrując szczotkowo
D. Laminując dwustronnie
Lakierowanie wybiórcze, mimo że jest popularne w różnych branżach, nie daje tak dobrej ochrony przed wilgocią jak laminowanie. W praktyce, to po prostu nałożenie lakieru na pewne miejsca metki, co co prawda poprawia jej wygląd, ale nie tworzy prawdziwej bariery przed wodą. Po dłuższym kontakcie z wodą lakier często się łuszczy, a metka traci swoje właściwości. Kalandrowanie szczotkowe też nie sprawdza się w ochronie, bo to tylko wygładza powierzchnię, nie zabezpiecza jej. A kaszerowanie dwustronne, chociaż może wzmacniać metki, nie jest w stanie je dobrze zabezpieczyć przed wilgocią, bo materiał, którym się okleja, może wchłaniać wodę. Dlatego warto zastanowić się, jaką metodę zabezpieczenia zastosować, żeby metki spełniały swoje zadanie w odpowiednich warunkach. Laminowanie to sprawdzona opcja, która na pewno się sprawdzi w branży.

Pytanie 26

Jakie materiały eksploatacyjne wykorzystuje się podczas drukowania na dużych cyfrowych maszynach drukarskich na banerach?

A. Farby żywiczne
B. Atramenty solwentowe
C. Tonery proszkowe
D. Farby Pantone
Farby żywiczne, choć stosowane w różnych procesach drukowania, nie są idealnym wyborem w kontekście druku na podłożach banerowych. Ich właściwości mogą prowadzić do problemów z przyczepnością na niektórych materiałach, co z kolei wpływa na trwałość i jakość wydruku. Farby Pantone, mimo że są powszechnie używane w graficznym projektowaniu i druku offsetowym, nie znajdują zastosowania w druku wielkoformatowym. Druk Pantone polega na używaniu specjalnych wzorników kolorów, co może być ograniczone w przypadku maszyn wielkoformatowych, które zazwyczaj korzystają z systemów CMYK. Użycie tonerów proszkowych również nie jest odpowiednie w kontekście druku na banerach. Tonery proszkowe są stosowane głównie w drukarkach laserowych, które nie są przystosowane do drukowania na dużych formatach i różnorodnych podłożach, takich jak banery. Przyczyny wyboru nieodpowiednich materiałów mogą wynikać z braku wiedzy na temat specyfiki druku wielkoformatowego. W praktyce, wybór niewłaściwych materiałów eksploatacyjnych może prowadzić do nieodpowiednich rezultatów, takich jak blaknięcie kolorów, kruszenie się powierzchni czy trudności w aplikacji na różnorodnych powierzchniach. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć różnice między tymi technologiami i ich właściwościami, co przyczyni się do lepszej jakości i efektywności procesu produkcji.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 28

W jakiej proporcji powinien zostać przygotowany dokument do druku wielkoformatowego, aby zachować pierwotną rozdzielczość?

A. 1:2
B. 1:4
C. 1:3
D. 1:1
Odpowiedź 1:1 jest prawidłowa, ponieważ w przypadku dokumentów przeznaczonych do druku wielkoformatowego, zachowanie oryginalnej rozdzielczości jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruku. Skala 1:1 oznacza, że każdy piksel w kreatorze dokumentu odpowiada dokładnie jednemu pikselowi w druku. To podejście eliminuje ryzyko rozmycia lub utraty detali, co jest szczególnie ważne w przypadku dużych formatów, takich jak plakaty czy banery. Używając skali 1:1, możemy również lepiej ocenić, jak projekt będzie wyglądał w rzeczywistości, co pozwala na wprowadzenie ewentualnych poprawek przed wysłaniem pliku do druku. W praktyce, podczas przygotowywania dokumentów do druku, warto również zadbać o odpowiednią rozdzielczość obrazów, która powinna wynosić co najmniej 300 DPI dla druku wysokiej jakości. W przypadku druku wielkoformatowego, w zależności od odległości, z jakiej będzie oglądany wydruk, można stosować niższe DPI, jednak zachowanie skali 1:1 zawsze powinno być priorytetem.

Pytanie 29

Materiałem używanym do druku obiektów w technologii 3D jest

A. filament
B. dibond
C. ciekły toner
D. tusz ekosolwentowy
Filament to jeden z najpopularniejszych materiałów wykorzystywanych w druku 3D, szczególnie w technologii FDM (Fused Deposition Modeling). Jest to tworzywo w formie cienkich włókien, które podgrzewa się i topni, a następnie nakłada warstwa po warstwie, aż do uzyskania gotowego obiektu. Filamenty mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak PLA (kwas polilaktyczny), ABS (akrylonitrylo-butadieno-styren) czy PETG (tereftalan politereftalanu). Każdy z tych materiałów ma swoje unikalne właściwości: PLA jest biodegradowalny i łatwy w drukowaniu, ABS jest bardziej wytrzymały na wysoką temperaturę, a PETG łączy w sobie zalety obu poprzednich. Praktyczne zastosowania filamentów są nieograniczone – od prototypowania po produkcję części zamiennych i obiektów dekoracyjnych. W branży druku 3D filamenty są standardowym wyborem, co potwierdzają liczne badania i normy, takie jak ASTM F2792, które definiują sposoby testowania właściwości filamentów.

Pytanie 30

Który z poniższych formatów plików nie jest używany w cyfrowych materiałach do druku wielkoformatowego?

A. TIFF
B. WMA
C. PDF
D. JPG
WMA (Windows Media Audio) to format plików dźwiękowych, który nie jest stosowany w materiałach cyfrowych do drukowania wielkoformatowego. Drukowanie wielkoformatowe wymaga typów plików, które zawierają dane graficzne, a nie audio. Typowe formaty plików do druku, takie jak PDF, TIFF i JPG, są zoptymalizowane pod kątem jakości obrazu oraz możliwości edycji i przetwarzania graficznego. Na przykład, PDF jest powszechnie używany dzięki swojej zdolności do zachowania układu i jakości kolorów, niezależnie od urządzenia, na którym jest otwierany. TIFF jest preferowany w sytuacjach wymagających wysokiej jakości obrazu, ponieważ obsługuje bezstratną kompresję. JPG, z drugiej strony, jest formatem rastrowym, który jest często wykorzystywany w reklamie i projektowaniu graficznym, ze względu na dobrą jakość z niewielką wielkością pliku. W związku z tym, stosowanie formatu WMA w kontekście druku wielkoformatowego nie ma sensu, a jego obecność w tej kategorii może prowadzić do nieporozumień dotyczących właściwych formatów plików do drukowania.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 32

Jakie materiały drukarskie nadają się do zadruku na cyfrowej maszynie drukującej elektrofotograficznej w formacie SRA3?

A. Karton o gramaturze 280 g/m2
B. Dibond w rozmiarze 60 x 80 cm
C. Szkło o grubości 5 mm
D. Folia perforowana one way visions
Karton o gramaturze 280 g/m2 to naprawdę dobry wybór do druku na maszynie elektrofotograficznej w formacie SRA3. Dlaczego? Bo jest wystarczająco sztywny, co pomaga mu przejść przez różne mechanizmy drukarskie. Wiesz, to jest ważne, bo ta technologia wymaga materiałów, które są stabilne. Takie podłoże sprawdzi się świetnie przy produkcji wizytówek czy folderów. Z tego, co zauważyłem, wielu profesjonalistów w branży poleca takie kartony, bo dają lepszą jakość i trwałość druku. Warto też pamiętać, że dobór odpowiedniego podłoża wpływa na efekt końcowy, co ma znaczenie w reklamie i marketingu. Z mojego doświadczenia wynika, że odpowiedni materiał to klucz do sukcesu w druku.

Pytanie 33

Proces przygotowywania wydruków w formacie wielkoformatowym w postaci brytów do połączenia w jedną całość polega na

A. składaniu w kostkę zadrukowaną stroną do wewnątrz
B. składaniu w kostkę zadrukowaną stroną na zewnątrz
C. zwijaniu w rulon zadrukowaną stroną na zewnątrz
D. zwijaniu w rulon zadrukowaną stroną do wewnątrz
Zwijanie wydruków w rulon z zadrukowaną stroną do środka lub na zewnątrz oraz składanie w kostkę z zadrukowaną stroną na zewnątrz są metodami, które w praktyce mogą prowadzić do wielu problemów związanych z ochroną zadrukowanych powierzchni. Zwijanie w rulon, szczególnie z zadrukowaną stroną na zewnątrz, stwarza ryzyko zarysowań oraz innych uszkodzeń powierzchni, co jest nieakceptowalne w przypadku materiałów o wysokiej jakości, takich jak plakaty reklamowe czy grafiki wystawowe. Ponadto, gdy zadrukowana strona znajduje się na zewnątrz, naturalne jest, że podczas transportu może dojść do kontaktu z innymi przedmiotami, co może prowadzić do trwałych defektów. Składanie w kostkę z zadrukowaną stroną na zewnątrz również nie jest zalecane, ponieważ może prowadzić do zagięć, co wpływa na estetykę oraz jakość wydruku. Ogólnie rzecz biorąc, taki sposób pakowania nie uwzględnia standardów branżowych dotyczących ochrony materiałów graficznych, jak również nie jest zgodny z zasadami dobrych praktyk w zakresie logistyki i transportu. Kluczowe znaczenie ma stosowanie odpowiednich metod zabezpieczenia zadrukowanych materiałów, a ich niewłaściwe traktowanie może prowadzić do strat finansowych oraz negatywnego wpływu na wizerunek firmy.

Pytanie 34

Dokumenty przeznaczone do wystawienia powinny być przekazane klientowi w formie

A. kompleksowej
B. skatalogowanej
C. zrolowanej
D. kaszerowanej
Odpowiedzi "złożonej", "zbigowanej" oraz "kaszerowanej" przedstawiają podejścia, które nie są właściwe w kontekście transportu wydruków do prezentacji. Złożona forma odnosi się do materiałów, które są składane, co może prowadzić do powstawania zagnieceń lub zniszczeń na delikatnych powierzchniach wydruków. W przypadku plakatów czy dużych grafik, które nie powinny być składane, stosowanie tej metody jest niewłaściwe, ponieważ zniszczenie materiału przed jego wystawieniem w punkcie prezentacji jest nieakceptowalne. Zbigowanie, czyli łączenie kilku wydruków w jedną paczkę, może w teorii wydawać się praktyczne, ale prawdopodobnie prowadzi do uszkodzeń przez nacisk na poszczególne egzemplarze lub trudności w ich rozdzieleniu bez ryzyka uszkodzenia. Z kolei kaszerowanie to proces, w którym wydruki są przyklejane do sztywnych podkładów, co, choć może być użyteczne w kontekście ekspozycji, nie jest właściwą metodą transportu. W praktyce, kaszerowane materiały są cięższe i mniej elastyczne, co ogranicza ich mobilność. Wprowadza to dodatkowe ryzyko uszkodzeń, a także zwiększa koszty transportu. Podsumowując, podejścia te nie odpowiadają standardom i dobrym praktykom w zakresie transportu materiałów reklamowych i wystawienniczych, które zalecają bezpieczne metody, takie jak zrolowanie, by zapewnić ich integralność i estetyczny wygląd podczas prezentacji.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 36

Jakie podłoże jest wykorzystywane w procesie produkcji kart lojalnościowych z paskiem magnetycznym, które umożliwia odczytanie zapisanych na nich danych?

A. Tworzywo PVC
B. Folię elektrostatyczną
C. Papier niepowlekany spulchniony 100 g/m2
D. Karton powlekany 180 g/m2
PVC, czyli polichlorek winylu, to materiał, którego używa się najczęściej do robienia kart lojalnościowych, w tym tych z paskiem magnetycznym. Ma jedną dużą zaletę – jest bardzo trwały i odporny na różne chemikalia oraz zmiany pogodowe. Dlatego świetnie nadaje się do kart, które muszą wytrzymać codzienne użytkowanie. Karty z PVC można łatwo zadrukować, czy to offsetowo, czy cyfrowo, co sprawia, że grafika wychodzi naprawdę ładnie i kolorowo. Co więcej, PVC ma fajne właściwości do współpracy z technologią magnetyczną, co sprawia, że można na nim zapisywać i odczytywać dane. Oczywiście, karty lojalnościowe to nie jedyne zastosowanie, bo można z nich też robić karty identyfikacyjne, płatnicze czy dostępu, gdzie wszędzie potrzebna jest trwałość i funkcjonalność. A w branży mamy też standardy ISO 7810 i ISO 7811, które określają, jak powinny wyglądać karty, żeby były trwałe i spełniały swoje zadanie.

Pytanie 37

Produkcja fototapety wymaga przeprowadzenia następujących operacji technologicznych:

A. drukowania na maszynie wielkoformatowej, krojenia
B. rastrowania, przygotowania formatu drukarskiego, krojenia
C. przygotowania formatu drukarskiego, drukowania offsetowego, laminowania
D. drukowania dużego formatu, oczkowania, zawijania krawędzi
Wybór innych odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące procesu produkcji fototapet. Na przykład, drukowanie wielkoformatowe, oczkowanie i zawijanie brzegów, choć są to operacje, które mogą mieć zastosowanie w innych kontekstach, nie odpowiadają one w pełni specyfice produkcji fototapet. Oczkowanie i zawijanie brzegów są typowo stosowane w produkcji banerów i innych reklam zewnętrznych, które wymagają dodatkowej obróbki końcowej, ale nie są kluczowe dla samego procesu wykonania fototapet. Drukowanie offsetowe, przygotowanie formy drukowej oraz laminowanie, zawarte w innych odpowiedziach, również nie są typowymi krokami w produkcji fototapet. Druk offsetowy jest bardziej skomplikowanym procesem, który jest powszechnie stosowany w produkcji mniejszych nakładów na materiałach papierowych, a nie na wielkoformatowych aplikacjach ściennych. Laminowanie, mimo że może poprawić trwałość wydruku, nie jest konieczne w każdym przypadku i nie wchodzi w skład podstawowych operacji produkcyjnych fototapet. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków często obejmują mylenie różnych procesów druku z ich specyfiką oraz ignorowanie unikalnych wymagań związanych z danym produktem. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego dopasowania technologii do konkretnych zastosowań i wymagań klienta.

Pytanie 38

Zestaw metod lub aplikacji używanych do identyfikacji znaków i całych tekstów na wydrukowanych dokumentach określa się skrótem

A. CMS
B. PDF
C. OCR
D. CTP
Odpowiedź OCR (Optical Character Recognition) jest poprawna, ponieważ odnosi się do technologii służącej do rozpoznawania znaków drukowanych na dokumentach. OCR przekształca tekst z obrazów (np. skanów lub zdjęć dokumentów) na edytowalny format cyfrowy, co jest niezwykle przydatne w wielu branżach. Przykładem zastosowania OCR jest digitalizacja archiwów papierowych, co znacznie ułatwia wyszukiwanie informacji, zarządzanie dokumentacją oraz przechowywanie danych. W standardach branżowych, takich jak ISO 19005 (PDF/A) czy ISO 32000 (PDF), wskazuje się na znaczenie skutecznego przetwarzania dokumentów. Dobrą praktyką jest również wykorzystanie technologii OCR w systemach zarządzania dokumentami, co pozwala na automatyzację procesów biurowych oraz poprawę efektywności pracy. Warto również zauważyć, że nowoczesne algorytmy OCR wykorzystują sztuczną inteligencję i uczenie maszynowe, co znacząco zwiększa dokładność rozpoznawania, nawet w przypadku słabo widocznych tekstów.

Pytanie 39

W zeszytach oprawionych wkład z okładką jest mocowany

A. zaciskiem
B. zszywką
C. klejem
D. żywicą
Poprawna odpowiedź to zszywka, ponieważ jest to najczęściej stosowane narzędzie w oprawie zeszytowej. Zszywki umożliwiają trwałe połączenie okładki z wkładem, co sprawia, że zeszyt jest odporny na przypadkowe rozłączenie stron. W tradycyjnej oprawie zeszytowej zszywka wprowadza się wzdłuż grzbietu, co zapewnia estetyczny wygląd oraz funkcjonalność. Zszywarki do zeszytów są dostępne w różnych modelach, od prostych ręcznych, po bardziej zautomatyzowane urządzenia, które mogą zszywać większe ilości kartek jednocześnie. Użycie zszywek jest zgodne z normami branżowymi, które podkreślają znaczenie jakości wykonania oraz trwałości produktów biurowych. Warto zwrócić uwagę, że zastosowanie zszywek jest nie tylko praktyczne, ale także ekonomiczne, co czyni je popularnym wyborem w szkołach oraz biurach. Dodatkowo, zszywki pozwalają na łatwe dodawanie lub usuwanie stron, co zwiększa elastyczność materiału. W kontekście różnych metod oprawy, zszywki są preferowane tam, gdzie wymagana jest efektywność oraz estetyka.

Pytanie 40

Ile dodatkowych arkuszy papieru należy przygotować, jeśli naddatek na obróbkę wykończeniową dla wydruków cyfrowych wynosi 8%, a całkowity nakład to 600 egzemplarzy?

A. 8 szt.
B. 144 szt.
C. 64 szt.
D. 48 szt.
Aby obliczyć dodatkową ilość arkuszy papieru potrzebną do pokrycia naddatku na obróbkę wykończeniową, należy zastosować wzór: naddatek = nakład * procent naddatku. W tym przypadku mamy 600 egzemplarzy oraz naddatek wynoszący 8%. Zatem obliczenie wygląda następująco: 600 * 0,08 = 48. Oznacza to, że potrzebujemy dodatkowo 48 arkuszy papieru. Tego typu obliczenia są kluczowe w branży poligraficznej, gdzie precyzyjne planowanie materiałów jest niezbędne do uniknięcia strat i zapewnienia efektywności produkcji. W profesjonalnych drukarniach często stosuje się różne naddatki w zależności od rodzaju usługi i technologii druku, co pozwala na elastyczne zarządzanie zasobami i lepsze dostosowanie się do potrzeb klientów. Przykładowo, w druku offsetowym naddatki mogą być wyższe z uwagi na większe ryzyko błędów oraz strat materiałowych.