Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 10:01
  • Data zakończenia: 9 grudnia 2025 10:16

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaki będzie najniższy koszt zakupu kabla UTP, potrzebnego do okablowania kategorii 5e, aby połączyć panel krosowniczy z dwoma podwójnymi gniazdami natynkowymi 2 x RJ45, które są oddalone odpowiednio o 10 m i 20 m od panelu, jeśli cena 1 m kabla wynosi 1,20 zł?

A. 36,00 zł
B. 48,00 zł
C. 72,00 zł
D. 96,00 zł
Błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego zrozumienia obliczeń związanych z kosztami okablowania. Wiele osób może mylnie uznać, że podana cena 1,20 zł za metr odnosi się tylko do pojedynczego gniazda, co prowadzi do niepoprawnych kalkulacji. Często zdarza się, że ludzie nie uwzględniają całkowitej długości kabla wymaganej do obu gniazd, co jest kluczowym aspektem wyceny. W przypadku zakupu kabli należy pamiętać, że każdy element sieci wymaga własnych połączeń. Ponadto, niektórzy mogą nie zdawać sobie sprawy z tego, że gniazda natynkowe mogą wymagać podwójnych lub dodatkowych połączeń, co jeszcze bardziej zwiększa całkowitą długość i koszt zakupu. Często spotykanym błędem jest pomijanie dodatkowych kosztów związanych z instalacją, takich jak uchwyty do kabli, złącza czy inne akcesoria, które mogą być niezbędne do prawidłowego funkcjonowania całego systemu okablowania. Dlatego ważne jest, aby przed podjęciem decyzji o zakupie dokładnie przeanalizować wszystkie wymagania oraz standardy okablowania, które mogą wpływać na ostateczny koszt i niezawodność sieci.

Pytanie 2

Który standard sieci lokalnej określa dostęp do medium w oparciu o token (żeton)?

A. IEEE 802.2
B. IEEE 802.1
C. IEEE 802.5
D. IEEE 802.3
Standardy IEEE 802.2, IEEE 802.3 i IEEE 802.1 różnią się znacząco od IEEE 802.5 w kontekście zarządzania dostępem do medium. IEEE 802.2, znany jako Logical Link Control (LLC), definiuje warstwę kontrolną, która zarządza komunikacją w sieciach. Nie zajmuje się on jednak bezpośrednio dostępem do medium, lecz współpracuje z innymi standardami, takimi jak Ethernet, który jest obsługiwany przez IEEE 802.3. Ethernet opiera się na metodzie CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection), co oznacza, że urządzenia nasłuchują medium, a w przypadku wykrycia kolizji ponownie próbują wysłać dane. Taki model nie zapewnia tak skutecznej kontroli dostępu jak token ring, co może prowadzić do większej liczby kolizji w zatłoczonych sieciach. Z kolei IEEE 802.1 dotyczy głównie architektury sieciowej oraz protokołów zarządzania, takich jak VLAN, i nie ma bezpośredniego wpływu na metody dostępu do medium. Często błędnie zakłada się, że wszystkie standardy sieciowe związane z LAN są sobie równoważne, jednakże różnice w mechanizmach dostępu mogą prowadzić do znacznych różnic w wydajności i stabilności sieci. Zrozumienie tych standardów i ich zastosowań jest kluczowe dla projektowania efektywnych i niezawodnych systemów sieciowych.

Pytanie 3

Jakie polecenie w systemie Linux pokazuje czas działania systemu oraz jego średnie obciążenie?

A. lastreboot
B. dmidecode
C. uname -a
D. uptime
Polecenie 'uptime' to świetne narzędzie w Linuxie, które pokazuje, jak długo system działa od ostatniego uruchomienia. Dodatkowo, daje nam info o średnim obciążeniu procesora w ostatnich 1, 5 i 15 minutach. To coś, co przydaje się szczególnie administratorom, którzy chcą wiedzieć, jak funkcjonuje ich serwer. Jak mamy krótki uptime, to znaczy, że system może mieć problemy, może się częściej resetuje, co często związane jest z błędami w konfiguracji lub problemami ze sprzętem. Dlatego jeśli administratorzy monitorują te dane, łatwiej podejmują decyzje o naprawach czy optymalizacji. No i regularne sprawdzanie uptime jest super ważne, żeby wszystkie aplikacje działały jak należy i żeby unikać przestojów.

Pytanie 4

W systemie Linux dane dotyczące haseł użytkowników są zapisywane w pliku:

A. passwd
B. password
C. users
D. groups
Odpowiedź 'passwd' jest prawidłowa, ponieważ w systemie Linux hasła użytkowników są przechowywane w pliku /etc/passwd. Plik ten zawiera informacje o użytkownikach systemu w formacie tekstowym, który jest czytelny dla administratorów. Każdy wpis w pliku passwd składa się z kilku pól, oddzielonych dwukropkami, w tym nazw użytkowników, identyfikatorów użytkownika (UID) oraz haszy haseł. Ważne jest, że od wersji Linux 2.6, hasła są zazwyczaj przechowywane w pliku /etc/shadow, co zwiększa bezpieczeństwo poprzez ograniczenie dostępu do informacji o hasłach tylko dla uprawnionych użytkowników. W praktyce, podczas zarządzania użytkownikami w systemie Linux, administratorzy korzystają z poleceń takich jak 'useradd', 'usermod' czy 'userdel', które modyfikują te pliki i zarządzają dostępem użytkowników. Dobre praktyki branżowe obejmują regularne aktualizowanie haseł oraz stosowanie silnych algorytmów haszujących, takich jak bcrypt czy SHA-512, w celu zapewnienia większego bezpieczeństwa danych użytkowników.

Pytanie 5

Na zdjęciu widać

Ilustracja do pytania
A. most
B. przełącznik
C. punkt dostępowy
D. router
Przełącznik jest kluczowym urządzeniem sieciowym, które działa w warstwie drugiej modelu OSI, czyli w warstwie łącza danych. Jego głównym zadaniem jest przekazywanie ramek danych pomiędzy urządzeniami w tej samej sieci lokalnej. Przełączniki wykorzystują adresy MAC, aby skutecznie przesyłać dane, co pozwala na minimalizację kolizji i efektywniejsze zarządzanie ruchem sieciowym. Typowy przełącznik, jak ten na zdjęciu, posiada wiele portów Ethernet, co umożliwia podłączenie wielu urządzeń, takich jak komputery, drukarki czy serwery, do jednej sieci LAN. Przełączniki mogą być stosowane w różnych środowiskach – od małych sieci domowych po duże korporacyjne centra danych, gdzie zarządzają setkami urządzeń. Ponadto, współczesne przełączniki oferują zaawansowane funkcje, takie jak VLAN-y, które poprawiają bezpieczeństwo i elastyczność sieci, oraz PoE (Power over Ethernet), które umożliwia zasilanie urządzeń sieciowych bez dodatkowych kabli. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, stosowanie przełączników w sieciach pozwala na zwiększenie wydajności oraz lepsze zarządzanie ruchem sieciowym, co jest kluczowe w środowiskach wysokoobciążeniowych.

Pytanie 6

W dokumentacji technicznej efektywność głośnika podłączonego do komputera wyraża się w jednostce

A. kHz
B. J
C. dB
D. W
Podczas analizy jednostek miary efektywności głośnika, ważne jest zrozumienie, że odpowiedzi J, W i kHz nie odnoszą się bezpośrednio do wydajności głośników. Joule (J) jest jednostką energii, a nie dźwięku, więc nie ma zastosowania w kontekście efektywności głośników podłączonych do komputera. Wat (W) z kolei mierzy moc, co również nie przekłada się bezpośrednio na efektywność głośnika, chociaż jest to istotny parametr, który może wpływać na maksymalny poziom głośności. Zrozumienie różnicy między mocą a efektywnością jest kluczowe dla dobrego doboru sprzętu audio. Kilohertz (kHz) mierzy częstotliwość, a zatem odnosi się do zakresu dźwięków, które głośnik może reprodukować, co jest innym wymiarem niż efektywność. Niezrozumienie tych podstawowych koncepcji prowadzi do błędnych wniosków dotyczących charakterystyki sprzętu audio, co może skutkować wyborami, które nie spełniają oczekiwań użytkownika. Wiedza na temat właściwych jednostek i miar jest niezbędna dla skutecznego doboru i oceny głośników w kontekście ich zastosowania w różnych warunkach dźwiękowych.

Pytanie 7

Jakie polecenie należy zastosować w systemach operacyjnych z rodziny Windows, aby zmienić właściwość pliku na tylko do odczytu?

A. chmod
B. ftype
C. attrib
D. set
Odpowiedzi 'set', 'ftype' oraz 'chmod' są błędne w kontekście ustawiania atrybutu pliku na tylko do odczytu w systemach Windows, ponieważ każde z tych poleceń ma zupełnie inne zastosowanie i nie ma wpływu na atrybuty plików w taki sposób, jak 'attrib'. Polecenie 'set' jest używane do ustawiania zmiennych środowiskowych w systemie Windows. Zmienne te mogą wpływać na sposób działania programów, ale nie mają nic wspólnego z bezpośrednim zarządzaniem atrybutami plików. 'Ftype' z kolei służy do określania, jakie programy są używane do otwierania określonych typów plików, co również nie ma zastosowania w kontekście zmiany właściwości pliku. Natomiast 'chmod' to polecenie stosowane w systemach operacyjnych Unix i Linux do ustawiania uprawnień dostępu do plików i katalogów, a nie do zarządzania atrybutami, takimi jak tylko do odczytu w Windows. Często użytkownicy mylą te komendy, co może prowadzić do frustracji, gdyż każde z tych poleceń jest ograniczone do swojego systemu operacyjnego i jego specyfikacji. W związku z tym, ważne jest, aby zapoznać się z dokumentacją oraz zrozumieć, które polecenia są właściwe dla danego środowiska, aby uniknąć nieporozumień i błędów w zarządzaniu plikami.

Pytanie 8

Nierówne wydruki lub bladości w druku podczas korzystania z drukarki laserowej mogą sugerować

A. nieprawidłową instalację sterowników drukarki
B. niedobór tonera
C. zagięcie kartki papieru w urządzeniu
D. uszkodzenia kabla łączącego drukarkę z komputerem
Wyczerpywanie się tonera jest jednym z najczęstszych powodów występowania problemów z jakością wydruków w drukarkach laserowych. Toner jest proszkiem, który podczas drukowania jest nanoszony na papier, a jego niewystarczająca ilość może prowadzić do bladego lub nierównomiernego wydruku. Kiedy toner jest na wyczerpaniu, jego cząsteczki mogą nie być w stanie równomiernie pokryć powierzchni kartki, co objawia się w postaci słabo widocznego tekstu lub braku wydruku w niektórych obszarach. Zgodnie z zaleceniami producentów, regularne monitorowanie poziomu tonera oraz jego wymiana po osiągnięciu określonego poziomu to podstawowe praktyki, które pomagają utrzymać jakość wydruków. Dodatkowo, stosowanie tonerów oryginalnych lub certyfikowanych jest zalecane, aby uniknąć problemów z jakością, a także zapewnić długotrwałą wydajność drukarki. Warto również zauważyć, że stan tonera może wpływać na inne aspekty drukowania, w tym na prędkość wydruku oraz żywotność sprzętu.

Pytanie 9

W którym programie należy zmodyfikować ustawienia, aby użytkownik komputera mógł wybrać z menu i uruchomić jeden z kilku systemów operacyjnych zainstalowanych na jego komputerze?

A. GEDIT
B. GRUB
C. CMD
D. QEMU
Wiele osób słysząc o wyborze systemu operacyjnego czy zarządzaniu komputerem, automatycznie myśli o narzędziach typu CMD czy nawet QEMU. To bardzo częsty błąd, bo te programy służą do czegoś zupełnie innego. CMD, czyli Windowsowy wiersz poleceń, to narzędzie do obsługi poleceń tekstowych, skryptów czy automatyzacji różnych zadań, ale nie ma żadnych funkcji związanych z zarządzaniem startem kilku systemów na jednym komputerze. Moim zdaniem, to typowy błąd wynikający z utożsamiania CMD z administracją systemu, ale na poziomie bootowania nie ma ono żadnego zastosowania. QEMU to z kolei emulator i maszyna wirtualna, często wykorzystywana do testowania i uruchamiania różnych systemów operacyjnych w wirtualizowanym środowisku. Owszem, można za jego pomocą odpalić wiele systemów, ale to przecież nie jest wybór systemu przy starcie komputera, tylko uruchamianie systemów gościnnych na już działającym systemie hosta. To zupełnie inne zastosowanie: wirtualizacja, a nie bootowanie fizycznych systemów z menu wyboru. Z kolei GEDIT to zwyczajny edytor tekstu, bardzo przydatny w Linuksie do edycji plików konfiguracyjnych, ale sam z siebie nie posiada żadnych funkcji wyboru czy zarządzania wieloma systemami operacyjnymi podczas startu komputera. Tu można wpaść w pułapkę myślenia, że skoro edytuje się pliki GRUB-a za pomocą GEDIT, to sam edytor ma związek z wyborem systemów – to jednak tylko narzędzie pomocnicze. Moim zdaniem, klucz do zrozumienia tego zagadnienia tkwi w odróżnieniu programów użytkowych lub administracyjnych od specjalistycznych narzędzi niskiego poziomu, takich jak bootloadery. Dobrą praktyką jest, by zawsze szukać dedykowanych narzędzi dla danego etapu działania systemu – a wybór OS przy starcie komputera to właśnie domena bootloadera, a nie emulatora, terminala czy edytora tekstu.

Pytanie 10

Jakie polecenie jest używane do ustawienia konfiguracji interfejsu sieciowego w systemie Linux?

A. interfaces
B. ifconfig
C. ipconfig
D. networking
Odpowiedzi takie jak 'ipconfig', 'interfaces' oraz 'networking' nie są poprawne w kontekście konfiguracji interfejsu sieciowego w systemie Linux. 'ipconfig' to polecenie specyficzne dla systemów operacyjnych Windows i jest używane do wyświetlania i zarządzania ustawieniami IP. Użytkownicy Linuxa mogą się mylić, zakładając, że polecenia z Windowsa mają analogiczne odpowiedniki w Linuxie, co jest błędem. Z kolei 'interfaces' odnosi się do pliku konfiguracyjnego w systemie Debian i jego pochodnych, gdzie definiowane są ustawienia interfejsów sieciowych, ale samo słowo 'interfaces' nie jest poleceniem, które można wykonać w terminalu. Jest to raczej element większej konfiguracji, co może być mylące dla tych, którzy nie mają wystarczającej wiedzy o strukturyzacji systemu. 'networking' również nie jest odpowiednim poleceniem, a może być używane w kontekście ogólnym dla konfiguracji sieci, jednak w praktyce nie odpowiada na konkretne zapytanie dotyczące zarządzania interfejsami. Poprawne podejście do nauki o systemach Linux wymaga znajomości różnic między systemami oraz rozumienia kontekstu, w jakim dane polecenia są używane, co jest kluczowe dla skutecznego zarządzania siecią.

Pytanie 11

Jaki typ grupy jest automatycznie przypisany dla nowo tworzonej grupy w kontrolerze domeny systemu Windows Server?

A. Globalny
B. Lokalny w domenie
C. Dystrybucyjny
D. Uniwersalny
Wybór innego zakresu grupy może wydawać się logiczny, jednak przyjrzyjmy się bliżej każdej z opcji. Grupy dystrybucyjne są używane głównie do celów e-mailowych i nie mają możliwości przypisywania uprawnień do zasobów, co czyni je niewłaściwym wyborem w kontekście zarządzania dostępem w systemie Windows. Z kolei grupy lokalne w domenie są ograniczone do jednej konkretnej domeny, co oznacza, że ich zastosowanie jest bardzo wąskie i nie umożliwia efektywnego zarządzania użytkownikami w rozproszonej infrastrukturze. Ich użycie może prowadzić do rozproszenia uprawnień w różnych domenach, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami zarządzania. Ostatecznie grupa uniwersalna, choć ma szerszy zasięg niż lokalna, jest bardziej skomplikowana w administracji i nie jest domyślnym wyborem dla nowo tworzonych grup. W praktyce, podejmowanie decyzji o wyborze zakresu grupy powinno opierać się na rozważeniu wymagań dotyczących dostępności i zarządzania, a wybór grupy globalnej stanowi najefektywniejsze rozwiązanie w standardowych scenariuszach użytkowania.

Pytanie 12

Czym nie jest program antywirusowy?

A. AVG
B. PacketFilter
C. NOD32
D. AVAST
Odpowiedzi AVG, NOD32 i AVAST to programy antywirusowe, które mają na celu ochronę systemów komputerowych przed złośliwym oprogramowaniem, wirusami, robakami i innymi zagrożeniami. Te aplikacje działają w oparciu o różnorodne metody detekcji, w tym skanowanie sygnatur, heurystykę oraz techniki oparte na chmurze. Na przykład, AVG wykorzystuje zarówno lokalne bazy danych do wykrywania znanych zagrożeń, jak i technologie chmurowe do identyfikacji nowych, nieznanych wirusów. NOD32 znany jest ze swojej efektywności oraz niskiego zużycia zasobów systemowych, co czyni go popularnym wyborem wśród użytkowników. AVAST, z kolei, często implementuje dodatkowe funkcje, takie jak tryb gry, aby nie zakłócać użytkownikom korzystania z gier oraz aplikacji w pełnym ekranie. Błędem jest zatem myślenie, że wszystkie odpowiedzi dotyczą tej samej kategorii oprogramowania. Podczas gdy programy antywirusowe są zaprojektowane do ochrony przed złośliwym oprogramowaniem, PacketFilter pełni zupełnie inną rolę w ekosystemie bezpieczeństwa sieciowego. Ważne jest zrozumienie, że różne narzędzia i technologie odgrywają kluczowe role w warstwach zabezpieczeń, a ich prawidłowe rozróżnienie jest fundamentem skutecznej ochrony przed zagrożeniami w cyberprzestrzeni.

Pytanie 13

Administrator Active Directory w domenie firma.local pragnie skonfigurować profil mobilny dla wszystkich użytkowników. Profil ma być zapisywany na serwerze serwer1, w folderze pliki, udostępnionym w sieci jako dane$. Który z parametrów w ustawieniach profilu użytkownika spełnia te wymagania?

A. serwer1dane$\%username%
B. firma.localpliki\%username%
C. firma.localdane\%username%
D. serwer1pliki\%username%
Wybór niepoprawnej ścieżki do profilu mobilnego może prowadzić do szeregu problemów związanych z dostępnością i organizacją danych użytkowników. Odpowiedzi, które nie zawierają znaku dolara '$', takie jak 'firma.localdane\%username%' oraz 'firma.localpliki\%username%', wskazują na lokalizację, która nie jest udostępniona w sieci, co w praktyce uniemożliwia użytkownikom zdalny dostęp do ich profili mobilnych. W Active Directory, aby zrealizować funkcjonalność profilów mobilnych, ścieżka musi prowadzić do folderu zdalnego, co jest fundamentalną zasadą w zarządzaniu danymi użytkowników. Dodatkowo, odpowiedź 'serwer1pliki\%username%' nie odnosi się do użycia folderu udostępnionego, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania profilu mobilnego. W kontekście zabezpieczeń, ukryte foldery, takie jak 'dane$', są preferowane, gdyż ograniczają przypadkowy dostęp do nich, co jest zgodne z zasadą minimalnych uprawnień. Osoby podejmujące decyzje o konfiguracji profili mobilnych powinny zrozumieć, że każda nieprawidłowo skonfigurowana ścieżka może prowadzić do utraty danych, nieprzewidzianych problemów z synchronizacją oraz frustracji użytkowników, co skutkuje obniżeniem wydajności pracy i problemami z dostępem do danych.

Pytanie 14

W sieci lokalnej, aby chronić urządzenia sieciowe przed przepięciami oraz różnicami napięć, które mogą wystąpić w trakcie burzy lub innych wyładowań atmosferycznych, należy zastosować

A. ruter
B. przełącznik
C. sprzętową zaporę sieciową
D. urządzenie typu NetProtector
Urządzenie typu NetProtector jest kluczowym elementem ochrony sieci LAN przed skutkami przepięć i różnic potencjałów, które mogą wystąpić w wyniku wyładowań atmosferycznych. Te urządzenia, znane również jako ograniczniki przepięć, są zaprojektowane do odprowadzania nadmiaru energii do ziemi, chroniąc w ten sposób wrażliwe sprzęty sieciowe, takie jak routery, przełączniki, serwery i inne urządzenia końcowe. Przykładowo, w przypadku burzy, kiedy może dojść do pojawienia się przepięć, NetProtektor działa jako pierwsza linia obrony, minimalizując ryzyko uszkodzeń. W praktyce, wdrażanie takich urządzeń jest rekomendowane przez organizacje zajmujące się standardami bezpieczeństwa, takie jak IEC (Międzynarodowa Komisja Elektrotechniczna) oraz NFPA (Krajowe Stowarzyszenie Ochrony Przeciwpożarowej). Dobrą praktyką jest zainstalowanie NetProtectora na każdym etapie sieci, a także regularne przeprowadzanie ich konserwacji i wymiany, aby zapewnić stałą ochronę.

Pytanie 15

Jak nazywa się bezklasowa metoda podziału przestrzeni adresowej IPv4?

A. VLAN
B. CIDR
C. MASK
D. IMAP
CIDR, czyli Classless Inter-Domain Routing, jest bezklasową metodą podziału przestrzeni adresowej IPv4, która pozwala na bardziej elastyczne zarządzanie adresami IP. Została wprowadzona w celu zastąpienia tradycyjnego systemu klasowego (A, B, C), który był ograniczony i prowadził do nieefektywnego wykorzystania dostępnych adresów. CIDR wprowadza elastyczność dzięki wykorzystaniu notacji, która pozwala na precyzyjne określenie długości prefiksu sieci (np. /24), co pozwala na przydzielanie adresów zgodnie z rzeczywistymi potrzebami sieci. Przykładem zastosowania CIDR jest podział dużej puli adresów IP dla różnych podsieci w organizacji, co pozwala na optymalizację i lepsze zarządzanie zasobami sieciowymi. Dzięki CIDR możliwe jest efektywne agregowanie tras w routingu, co przyczynia się do zmniejszenia rozmiaru tablic routingu w internecie oraz poprawy wydajności. Standardy ustalone przez IETF w dokumentach RFC 4632 oraz RFC 1519 podkreślają znaczenie CIDR w kontekście nowoczesnych rozwiązań sieciowych, co sprawia, że jest to kluczowa koncepcja w zarządzaniu adresami IP.

Pytanie 16

Dane dotyczące błędów w funkcjonowaniu systemu operacyjnego Linux można uzyskać przy użyciu narzędzia

A. syslog
B. netstat
C. grub
D. watch
Odpowiedź 'syslog' jest prawidłowa, ponieważ jest to standardowy mechanizm logowania w systemach operacyjnych Linux, który gromadzi i przechowuje informacje o zdarzeniach systemowych, błędach oraz innych ważnych informacjach. Syslog jest niezwykle przydatny dla administratorów systemów do monitorowania stanu serwera, analizy problemów oraz audytów. Może on rejestrować komunikaty od różnych usług i aplikacji, co pozwala na centralne zarządzanie logami w systemie. Na przykład, aby przeglądać logi, można użyć komendy `tail -f /var/log/syslog`, co umożliwi śledzenie logów w czasie rzeczywistym. Dobre praktyki w administrowaniu systemem sugerują regularne przeglądanie logów, aby szybko identyfikować i reagować na potencjalne problemy. Dodatkowo, wiele dystrybucji Linuxa domyślnie konfiguruje syslog do zbierania informacji o użytkownikach, aplikacjach oraz błędach systemowych, co czyni go niezastąpionym narzędziem w diagnozowaniu i rozwiązywaniu problemów.

Pytanie 17

W lokalnej sieci protokołem odpowiedzialnym za dynamiczną konfigurację adresów IP jest

A. TCP/IP
B. DNS
C. DHCP
D. FTP
Protokół DHCP to naprawdę ważny element w sieciach lokalnych, bo to on sprawia, że przydzielanie adresów IP do urządzeń jest łatwe i szybkie. Kiedy podłączasz komputer albo smartfona, to wysyła on do serwera DHCP zapytanie. A ten serwer odpowiada, przydzielając wolny adres IP oraz inne dane, jak maska podsieci czy brama domyślna. To mega ułatwia życie administratorom, bo nie muszą ręcznie przydzielać adresów, co mogłoby skończyć się błędami. Ze swojego doświadczenia mogę powiedzieć, że w dużych sieciach, gdzie jest masa urządzeń, DHCP naprawdę robi różnicę. I jeszcze, co jest super, to daje możliwość rezerwacji adresów IP dla konkretnych urządzeń, co jest przydatne, gdy musisz mieć urządzenia zawsze dostępne w sieci.

Pytanie 18

Jaki port jest ustawiony jako domyślny dla serwera WWW?

A. 800
B. 80
C. 8081
D. 8080
Domyślny port serwera usługi WWW to 80. Jest to standardowy port, na którym działają serwery HTTP, co zostało określone w dokumentach RFC, w tym w RFC 7230, które definiują protokół HTTP/1.1. Użycie portu 80 jest powszechne i praktycznie każdy serwer WWW, taki jak Apache, Nginx czy Microsoft IIS, nasłuchuje na tym porcie dla przychodzących żądań. Gdy użytkownik wpisuje adres URL w przeglądarce, a nie określa portu, domyślnie używana jest właśnie liczba 80. Oznacza to, że aby uzyskać dostęp do strony internetowej, wystarczające jest podanie samego adresu bez dodatkowego portu. W praktyce, umiejętność zarządzania portami i konfiguracji serwera WWW jest kluczowa dla administracji sieci, co wpływa na bezpieczeństwo oraz efektywność dostępu do zasobów internetowych. Również w kontekście zapór sieciowych, zrozumienie, dlaczego port 80 jest istotny, pozwala na lepsze zarządzanie regułami i politykami bezpieczeństwa w sieci.

Pytanie 19

IMAP jest protokołem do

A. odbierania wiadomości e-mail
B. nadzoru nad urządzeniami sieciowymi
C. wysyłania wiadomości e-mail
D. synchronizacji czasu z serwerami
IMAP, czyli Internet Message Access Protocol, to naprawdę fajny sposób na odbieranie maili. Dzięki niemu możemy zarządzać wiadomościami bez potrzeby ściągania ich na komputer. To super, bo wszystko się synchronizuje: jak usuniesz coś na telefonie, to zniknie też na laptopie. Możesz sprawdzać pocztę z różnych urządzeń, a i tak będziesz mieć porządek. Słyszałem, że to bardzo ułatwia życie, zwłaszcza jak korzystasz z komputera, smartfona i tabletu. No i to, że IMAP obsługuje foldery, to mega plus! Można sobie poukładać wiadomości tak, jak się chce. Widziałem, że sporo firm korzysta z IMAP w swoich rozwiązaniach e-mailowych, bo to naprawdę zwiększa efektywność w zarządzaniu komunikacją.

Pytanie 20

Wykonując polecenie ipconfig /flushdns, można przeprowadzić konserwację urządzenia sieciowego, która polega na

A. odnowieniu dzierżawy adresu IP
B. aktualizacji konfiguracji nazw interfejsów sieciowych
C. zwolnieniu dzierżawy przydzielonej przez DHCP
D. wyczyszczeniu pamięci podręcznej systemu nazw domenowych
Polecenie 'ipconfig /flushdns' jest używane do czyszczenia bufora systemu nazw domenowych (DNS) w systemie operacyjnym Windows. DNS pełni kluczową rolę w sieciach komputerowych, umożliwiając przekształcanie nazw domen (np. www.example.com) na odpowiadające im adresy IP. W momencie, gdy system operacyjny odwiedza daną stronę internetową, zapisuje te informacje w buforze DNS, aby przyspieszyć przyszłe połączenia. Czasami jednak bufor ten może zawierać nieaktualne lub niepoprawne wpisy, co może prowadzić do problemów z łącznością, jak np. wyświetlanie błędnych stron. Wykonanie polecenia 'ipconfig /flushdns' pozwala na usunięcie tych wpisów, co zmusza system do ponownego pobrania aktualnych danych DNS, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania siecią. Dzięki temu, użytkownicy mogą uniknąć problemów z dostępem do stron i usług, które mogły ulec zmianie. Przykładem może być sytuacja, w której serwer zmienił adres IP, a użytkownik wciąż próbuje łączyć się z nieaktualnym adresem, co skutkuje brakiem dostępu do usługi. Rekomenduje się regularne użycie tego polecenia w przypadku wystąpienia problemów z dostępem do sieci.

Pytanie 21

Największą pojemność spośród nośników optycznych posiada płyta

A. CD
B. DVD-RAM
C. Blu-Ray
D. DVD
Wybór innych nośników optycznych, takich jak CD, DVD czy DVD-RAM, jest nieprawidłowy z perspektywy pojemności i aktualnych standardów przechowywania danych. CD, będące jednym z najwcześniejszych nośników optycznych, charakteryzują się znacznie ograniczoną pojemnością wynoszącą zaledwie 700 MB. Pomimo ich popularności w latach 90-ych i wczesnych 2000-ych, ich zdolność do przechowywania danych jest całkowicie niewystarczająca w obliczu współczesnych wymagań dotyczących przechowywania multimediów, takich jak filmy w wysokiej rozdzielczości czy gry komputerowe. DVD zwiększa pojemność do około 4,7 GB w wersji jednolayerskiej oraz 8,5 GB w wersji dwuwarstwowej, co wciąż jest niewystarczające dla wielu aplikacji. DVD-RAM, choć oferujące lepszą funkcjonalność w zakresie wielokrotnego zapisu i edycji, mają pojemność porównywalną do standardowego DVD, co czyni je mniej efektywnym wyborem dla dużych zbiorów danych. Typowe błędy myślowe związane z wyborem tych nośników często wynikają z braku zrozumienia ich ograniczeń oraz możliwości, jakie oferuje nowocześniejsza technologia, jak płyty Blu-Ray. Ignorując postęp technologiczny, użytkownicy mogą podejmować decyzje, które nie są zgodne z wymaganiami współczesnych zastosowań. W obliczu dynamicznego rozwoju technologii cyfrowej, kluczowe jest, aby być świadomym różnic w pojemności oraz zastosowań różnych typów nośników i dostosowywać wybór do konkretnych potrzeb.

Pytanie 22

Do bezprzewodowego przesyłania danych pomiędzy dwoma urządzeniami, z wykorzystaniem fal radiowych w paśmie ISM 2,4 GHz, służy interfejs

A. IEEE 1394
B. Fire Wire
C. IrDA
D. Bluetooth
Bluetooth to technologia, która doskonale nadaje się do bezprzewodowej komunikacji na krótkim dystansie, szczególnie właśnie w paśmie ISM 2,4 GHz. Standard ten – najczęściej spotykany w wersji 4.0, 5.0 lub nowszych – wykorzystuje modulację FHSS (Frequency Hopping Spread Spectrum), co pozwala na zmniejszenie zakłóceń i zwiększenie odporności transmisji. Praktycznie każdy smartfon, laptop czy słuchawki bezprzewodowe używają Bluetooth do szybkiego przesyłania plików, dźwięku, czy nawet łączenia się z urządzeniami typu smartwatch. Dużą zaletą tej technologii jest energooszczędność (szczególnie w wersji Low Energy) oraz łatwość parowania urządzeń, co jest cenione zarówno przez użytkowników prywatnych, jak i w zastosowaniach przemysłowych. Moim zdaniem Bluetooth stał się de facto standardem do przesyłania danych i sterowania na krótkie dystanse – znaleźć go można w klawiaturach, myszkach, systemach audio, samochodach, a nawet czujnikach IoT. Warto też pamiętać, że Bluetooth jest stale rozwijany – nowe wersje zwiększają nie tylko szybkość i zasięg, ale też bezpieczeństwo transmisji. Branża IT bardzo docenia tę technologię za wszechstronność i prostotę wdrożenia. Takie rozwiązania są zgodne z normami IEEE 802.15.1.

Pytanie 23

Który komponent mikroprocesora odpowiada m.in. za odczytywanie instrukcji z pamięci oraz generowanie sygnałów kontrolnych?

A. FPU
B. ALU
C. IU
D. EU
Wybór odpowiedzi związanych z FPU (Floating Point Unit), ALU (Arithmetic Logic Unit) oraz EU (Execution Unit) często wynika z niepełnego zrozumienia funkcji poszczególnych układów w architekturze mikroprocesora. FPU jest odpowiedzialny za wykonywanie operacji arytmetycznych na liczbach zmiennoprzecinkowych, co czyni go istotnym w obliczeniach wymagających dużej precyzji, ale nie jest odpowiedzialny za pobieranie rozkazów. ALU natomiast zajmuje się wykonywaniem podstawowych operacji arytmetycznych oraz logicznych na danych, ale jego rola nie obejmuje generowania sygnałów sterujących, co czyni go niewłaściwym wyborem w kontekście pytania. EU pełni funkcję wykonawczą, odpowiedzialną za realizację rozkazów, co również nie obejmuje zarządzania przepływem instrukcji ani ich pobierania. Powszechnym błędem jest mylenie tych układów, co wynika z ich współpracy w procesie przetwarzania danych. Każdy z tych układów ma jasno określone zadania w architekturze procesora, a ich pomylenie prowadzi do dezorientacji i nieprawidłowego pojmowania, jak mikroprocesory realizują skomplikowane operacje obliczeniowe. Zrozumienie, że IU pełni kluczową rolę w zarządzaniu instrukcjami, jest fundamentalne dla pełnego zrozumienia architektury mikroprocesorów.

Pytanie 24

Jaką maskę domyślną mają adresy IP klasy B?

A. 255.255.0.0
B. 255.0.0.0
C. 255.255.255.0
D. 255.255.255.255
Domyślna maska dla adresów IP klasy B to 255.255.0.0. Klasa B obejmuje adresy IP od 128.0.0.0 do 191.255.255.255 i jest przeznaczona głównie dla średnich do dużych sieci. Maska 255.255.0.0 pozwala na utworzenie 65 536 adresów IP w jednej sieci (2^16), co czyni ją odpowiednią dla organizacji wymagających dużej liczby hostów. W praktyce, ta maska używana jest w dużych korporacjach, instytucjach edukacyjnych i centrach danych, gdzie zarządzanie dużymi zbiorami urządzeń jest kluczowe. Warto również zauważyć, że zgodnie z konwencją CIDR (Classless Inter-Domain Routing), maska ta może być zapisywana jako /16, co ułatwia zrozumienie zakresu adresów w danej sieci. Odpowiednie przydzielanie i zarządzanie adresami IP jest fundamentalne dla efektywności działania sieci, a znajomość masek podsieci pozwala na lepsze planowanie infrastruktury sieciowej.

Pytanie 25

Podczas normalnego działania systemu operacyjnego w laptopie pojawił się komunikat o konieczności formatowania wewnętrznego dysku twardego. Wskazuje on na

A. uszkodzoną pamięć RAM.
B. błędy systemu operacyjnego spowodowane szkodliwym oprogramowaniem.
C. przegrzewanie się procesora.
D. niezainicjowany lub nieprzygotowany do pracy nośnik.
Komunikat o konieczności formatowania wewnętrznego dysku twardego w trakcie normalnej pracy systemu operacyjnego zazwyczaj świadczy o tym, że nośnik danych jest niezainicjowany lub nieprzygotowany do pracy. Z mojego doświadczenia wynika, że często taki komunikat pojawia się, gdy partycja systemowa została uszkodzona logicznie albo tablica partycji jest nieczytelna. System operacyjny w takiej sytuacji nie potrafi zidentyfikować struktury plików na dysku i traktuje go jak pusty lub nowy nośnik, przez co proponuje sformatowanie. W praktyce można to spotkać np. po nieprawidłowym odłączeniu dysku, uszkodzeniu sektora zerowego lub gdy pojawi się błąd podczas aktualizacji oprogramowania układowego. Najczęściej taki problem rozwiązuje się narzędziami do naprawy partycji lub próbą odzyskania danych przed formatowaniem, jeśli są one ważne. Moim zdaniem warto od razu zrobić backup, gdy tylko pojawią się takie anomalie, bo to najczęściej zwiastuje poważniejsze usterki sprzętowe lub logiczne. Branżowe dobre praktyki podpowiadają, żeby regularnie sprawdzać stan SMART dysku oraz korzystać z narzędzi diagnostycznych, zanim wykonamy jakiekolwiek operacje destrukcyjne typu formatowanie. Przypomina to, jak ważna jest profilaktyka i monitorowanie kondycji nośników, szczególnie w laptopach, które bywają narażone na wstrząsy i gwałtowne odcięcia zasilania.

Pytanie 26

Jaką topologię fizyczną sieci komputerowej przedstawia rysunek?

Ilustracja do pytania
A. Gwiazd
B. Magistrali
C. Siatki
D. Pierścienia
Topologia gwiazdy jest jedną z najbardziej popularnych i najczęściej stosowanych struktur sieciowych. W jej architekturze wszystkie urządzenia są połączone do centralnego punktu, którym jest najczęściej koncentrator lub przełącznik sieciowy. W przypadku awarii centralnego urządzenia cała sieć przestaje działać, co jest jednym z głównych ograniczeń tego rozwiązania. Jednakże prostota instalacji i zarządzania sprawia, że jest to często preferowany wybór w małych i średnich firmach. Topologia magistrali, z kolei, polega na tym, że wszystkie urządzenia są podłączone do jednego przewodu komunikacyjnego, co czyni ją mniej kosztowną pod względem okablowania. Jednakże trudności z diagnozowaniem problemów oraz ograniczona przepustowość sprawiają, że ta topologia jest coraz rzadziej stosowana w nowoczesnych sieciach. Topologia pierścienia, gdzie każde urządzenie jest połączone z dwoma innymi, tworząc zamkniętą pętlę, również ma swoje ograniczenia. W przypadku przerwania pierścienia cała sieć może przestać działać, chyba że zastosuje się dodatkowe mechanizmy redundancji. Każda z tych topologii ma swoje unikalne właściwości, które sprawiają, że są one stosowane w różnych scenariuszach, jednak żadna z nich nie oferuje poziomu niezawodności i skalowalności charakterystycznych dla topologii siatki, stąd wybór innej odpowiedzi byłby błędny w kontekście przedstawionego rysunku.

Pytanie 27

Aby przygotować ikony zaprezentowane na załączonym obrazku do wyświetlania na Pasku zadań w systemie Windows, należy skonfigurować

Ilustracja do pytania
A. funkcję Snap i Peek
B. obszar Action Center
C. obszar powiadomień
D. funkcję Pokaż pulpit
Pokaż pulpit jest funkcją umożliwiającą szybkie zminimalizowanie wszystkich otwartych okien w celu dostępu do pulpitu. Nie jest związana z konfiguracją paska zadań lub obszaru powiadomień. Funkcja Snap i Peek to narzędzia służące do zarządzania oknami aplikacji w systemie Windows, które pozwalają na szybkie rozmieszczanie i podgląd uruchomionych programów. Nie dotyczą one konfiguracji ikon w obszarze powiadomień. Action Center, obecnie znane jako Centrum akcji, to sekcja systemu Windows odpowiedzialna za wyświetlanie powiadomień systemowych oraz szybki dostęp do ustawień, takich jak Wi-Fi, Bluetooth czy tryb samolotowy. Choć jest związane z powiadomieniami, nie jest to miejsce, w którym bezpośrednio konfiguruje się ikony widoczne na pasku zadań. Błędne zrozumienie funkcji tych elementów może wynikać z mylnego kojarzenia nazw lub niedostatecznej znajomości struktury interfejsu użytkownika w systemie Windows. Dlatego tak ważne jest zrozumienie roli każdego z elementów interfejsu użytkownika oraz ich zastosowań w codziennej pracy z komputerem.

Pytanie 28

Osobiste prawo autorskie twórcy do software'u

A. obowiązuje wyłącznie przez okres życia jego autora
B. obowiązuje przez 70 lat od daty pierwszej publikacji
C. obowiązuje przez 50 lat od daty pierwszej publikacji
D. nigdy nie traci ważności
Autorskie prawo osobiste twórcy do programu komputerowego nie wygasa, co oznacza, że twórca ma prawo do uznawania autorstwa swojego dzieła przez całe życie, niezależnie od upływu czasu. To prawo jest fundamentalne w kontekście ochrony intelektualnej, ponieważ zapewnia twórcy kontrolę nad tym, w jaki sposób jego utwór jest wykorzystywany i rozpowszechniany. W praktyce oznacza to, że nawet po wielu latach od stworzenia programu, autor może żądać uznania swojego autorstwa, co ma kluczowe znaczenie w przypadku publikacji, licencjonowania czy sprzedaży oprogramowania. Z perspektywy branżowej, ważne jest, aby programiści i twórcy oprogramowania rozumieli, że ich prawa osobiste są niezbywalne, a naruszenie tych praw może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych. Ponadto, w kontekście licencjonowania oprogramowania, twórcy mogą zastrzegać sobie te prawa, nawet jeśli udzielają określonych licencji na użycie swojego dzieła, co wpisuje się w najlepsze praktyki ochrony praw autorskich w branży IT.

Pytanie 29

ACPI to interfejs, który pozwala na

A. zarządzanie konfiguracją oraz energią dostarczaną do różnych urządzeń komputera
B. przeprowadzenie testu weryfikującego działanie podstawowych komponentów komputera, takich jak procesor
C. konwersję sygnału analogowego na cyfrowy
D. przesył danych między dyskiem twardym a napędem optycznym
Zrozumienie roli ACPI w kontekście zarządzania energią i konfiguracją sprzętową jest kluczowe dla prawidłowego pojmowania jego funkcji. Odpowiedzi wskazujące na konwersję sygnału analogowego na cyfrowy dotyczą innych technologii, takich jak przetworniki A/C, które są wykorzystywane w elektroakustyce i systemach pomiarowych, a nie w zarządzaniu zasilaniem. Kolejna koncepcja, związana z transferem danych między dyskiem twardym a napędem optycznym, odnosi się do interfejsów komunikacyjnych, takich jak SATA czy SCSI, które odpowiadają za przesył danych, a nie zarządzenie energią czy konfiguracją urządzeń. Ponadto przeprowadzenie testu poprawności działania podzespołów komputera, jak procesor, kojarzy się bardziej z procedurami bootowania oraz diagnostyką sprzętową, w tym standardami POST, a nie z funkcjami ACPI. Typowym błędem myślowym w takich przypadkach jest utożsamianie złożonych funkcji zarządzania komputerem z podstawowymi operacjami na sygnałach lub transferze danych. W rzeczywistości ACPI jest bardziej skomplikowanym i wyspecjalizowanym mechanizmem odpowiedzialnym za efektywne i dynamiczne zarządzanie energią, co jest kluczowe w kontekście nowoczesnych, złożonych systemów komputerowych.

Pytanie 30

Co oznacza skrót RAID w kontekście pamięci masowej?

A. Redundant Array of Independent Disks
B. Reliable Access of Integrated Devices
C. Rapid Allocation of Independent Data
D. Random Access in Disk
Pozostałe odpowiedzi nieprawidłowo interpretują znaczenie skrótu RAID, co może być wynikiem błędnych założeń dotyczących funkcji i zastosowań tej technologii. "Random Access in Disk" sugeruje, że RAID ma coś wspólnego z losowym dostępem do danych na dysku, co jest podstawowym elementem działania dysków twardych, ale nie jest unikalnym aspektem RAID. "Rapid Allocation of Independent Data" może sugerować szybkie przydzielanie danych, co także nie opisuje charakterystycznych cech RAID, który skupia się raczej na redundancji i wydajności poprzez równoległe operacje na wielu dyskach. Z kolei "Reliable Access of Integrated Devices" może sugerować ogólną niezawodność dostępu do urządzeń, co nie jest unikalne dla RAID, ale raczej dla wszelkich systemów redundancji, jak UPS czy systemy backupu. RAID jest specyficzny w kontekście pamięci masowej, gdzie główną ideą jest połączenie wielu fizycznych dysków w celu uzyskania korzyści z redundancji i/lub wydajności, co nie jest właściwie adresowane w pozostałych odpowiedziach. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumienia, jak dokładnie RAID wpływa na działanie systemów komputerowych i jakie korzyści oferuje w praktyce, co jest kluczowe w administracji i eksploatacji systemów komputerowych.

Pytanie 31

W sieci o adresie 192.168.20.0 użyto maski podsieci 255.255.255.248. Jak wiele adresów IP będzie dostępnych dla urządzeń?

A. 510
B. 6
C. 14
D. 1022
Wybór odpowiedzi 1022, 510 lub 14 jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego obliczania dostępnych adresów IP w danej podsieci. W przypadku maski 255.255.255.248, kluczowe jest zrozumienie, że używamy 3 bitów do identyfikacji hostów, co prowadzi do 8 potencjalnych adresów IP. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z mylnego założenia, że maska podsieci może obsługiwać więcej adresów, co jest nieprawidłowe. Standardowe reguły dotyczące adresowania IP wskazują, że każdy adres sieciowy oraz adres rozgłoszeniowy nie mogą być przypisane do urządzeń, co ogranicza liczbę dostępnych adresów do 6. W praktyce, oszacowywanie liczby adresów dostępnych dla hostów w danej podsieci wymaga znajomości reguł dotyczących rezerwacji adresów, co jest kluczowe w planowaniu adresacji sieci. Typowe błędy myślowe to na przykład nieświadomość, że liczba adresów IP w danej podsieci zawsze jest mniejsza o dwa w stosunku do liczby bitów używanych do identyfikacji hostów. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do niewłaściwego przypisywania adresów IP i problemów z konfiguracją sieci, co może wyniknąć z braku znajomości podstawowych zasad dotyczących maski podsieci i jej wpływu na adresację.

Pytanie 32

Który z protokołów służy do weryfikacji poprawności połączenia pomiędzy dwoma hostami?

A. RIP (Routing Information Protocol)
B. RARP (ReverseA ddress Resolution Protocol)
C. UDP (User DatagramProtocol)
D. ICMP (Internet Control Message Protocol)
ICMP, czyli Internet Control Message Protocol, jest kluczowym protokołem w rodziny protokołów internetowych, który służy do przesyłania komunikatów kontrolnych oraz diagnostycznych pomiędzy hostami w sieci. Jego podstawowym zastosowaniem jest wykrywanie osiągalności i diagnostyka problemów związanych z połączeniami sieciowymi. Przykładem użycia ICMP jest polecenie 'ping', które wysyła pakiety typu Echo Request do docelowego hosta, a następnie oczekuje na odpowiedź w postaci pakietu Echo Reply. To pozwala na zweryfikowanie, czy dany host jest osiągalny oraz na zmierzenie czasu potrzebnego na przesłanie danych. ICMP odgrywa także istotną rolę w informowaniu systemów o problemach w transmisji, takich jak utrata pakietów czy błędy w trasie. W kontekście standardów branżowych, ICMP jest zdefiniowany w dokumentach RFC (Request for Comments), co potwierdza jego powszechne zastosowanie oraz znaczenie w infrastrukturze internetowej.

Pytanie 33

Aby uzyskać więcej wolnego miejsca na dysku bez tracenia danych, co należy zrobić?

A. kopię zapasową dysku
B. defragmentację dysku
C. oczyszczanie dysku
D. weryfikację dysku
Oczyszczanie dysku to proces, który pozwala na zwolnienie miejsca na nośniku danych, eliminując zbędne pliki, takie jak tymczasowe pliki systemowe, pliki dziennika, a także inne elementy, które nie są już potrzebne. Używając narzędzi takich jak 'Oczyszczanie dysku' w systemie Windows, użytkownicy mogą szybko zidentyfikować pliki, które można usunąć, co skutkuje poprawą wydajności systemu oraz większą ilością dostępnego miejsca. Przykładem zastosowania oczyszczania dysku może być sytuacja, gdy system operacyjny zaczyna zgłaszać niedobór miejsca na dysku, co może powodować spowolnienie działania aplikacji. Regularne oczyszczanie dysku jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania systemami, które zalecają utrzymywanie porządku na dysku i usuwanie zbędnych danych, co nie tylko zwiększa wydajność, ale także wpływa na długowieczność sprzętu. Dodatkowo, oczyszczanie dysku przyczynia się do lepszej organizacji danych, co jest niezbędne w kontekście złożonych operacji IT.

Pytanie 34

Watomierz jest stosowany do pomiaru

A. natężenia prądu elektrycznego.
B. rezystancji.
C. napięcia prądu elektrycznego.
D. mocy czynnej.
Wbrew pozorom, watomierz nie jest uniwersalnym przyrządem do wszystkich pomiarów elektrycznych. Często można spotkać się z przekonaniem, że nazwa watomierz sugeruje, że urządzenie to mierzy cokolwiek związanego z prądem czy napięciem, jednak to nie do końca tak działa. Przykładowo, rezystancję mierzy się omomierzem – i to jest narzędzie przystosowane konstrukcyjnie oraz funkcjonalnie właśnie do takich pomiarów, wykorzystując często prawo Ohma. Natomiast napięcie elektryczne mierzymy woltomierzem, który podpinamy równolegle do obwodu. Podobnie natężenie prądu elektrycznego mierzymy amperomierzem, podłączając go szeregowo. To są podstawowe zasady, które pojawiają się już na pierwszych lekcjach w technikum. Watomierz z kolei służy konkretnie do wyznaczania mocy czynnej – tej, która realnie jest zużywana przez odbiornik. Niestety, dość powszechnym błędem jest utożsamianie mocy czynnej z samym napięciem lub prądem, co prowadzi do złych wniosków przy analizie zużycia energii. W praktyce, jeżeli ktoś spróbowałby użyć watomierza do pomiaru samego napięcia albo natężenia, wynik byłby bezużyteczny – konstrukcja tego urządzenia po prostu nie jest do tego przeznaczona. Tak naprawdę, profesjonalne podejście do pomiarów wymaga użycia odpowiednich narzędzi i znajomości norm, na przykład wspomnianych już wcześniej PN-EN czy IEC. To właśnie takie standardy pomagają unikać błędów związanych z doborem sprzętu i pozwalają na rzetelne analizowanie instalacji. Reasumując: każde urządzenie pomiarowe ma swoje ściśle określone zadania, a my, jako przyszli technicy, powinniśmy dobrze wiedzieć, co i kiedy stosować. Moim zdaniem, niewłaściwe podejście do tego tematu często bierze się z braku praktyki lub niezrozumienia podstawowych pojęć – i warto to sobie poukładać, zanim przejdziemy do bardziej zaawansowanych zagadnień.

Pytanie 35

Lista sprzętu kompatybilnego z systemem operacyjnym Windows, publikowana przez firmę Microsoft to

A. HCL
B. GPT
C. DOS
D. DSL
Wybór odpowiedzi innych niż HCL może prowadzić do nieporozumień dotyczących zgodności sprzętu z systemem operacyjnym Windows. GPT, co oznacza GUID Partition Table, jest standardem dla układu partycji, który jest używany w systemach operacyjnych do organizacji danych na dysku twardym. Chociaż GPT jest istotnym elementem nowoczesnych systemów, nie jest związany z listą zgodności sprzętu przygotowaną przez Microsoft. Koncentrując się na DOS, czyli Disk Operating System, można zauważyć, że jest to stary system operacyjny, który był powszechnie używany przed pojawieniem się systemów Windows. Nie ma on jednak zastosowania w kontekście zgodności sprzętu, ponieważ nie jest już wspierany przez współczesne wersje Windows. DSL odnosi się z kolei do Digital Subscriber Line, technologii służącej do przesyłania danych przez linie telefoniczne. DSL jest terminem związanym z komunikacją sieciową, a nie z kwestią zgodności sprzętowej. Wybierając te odpowiedzi, można popełnić typowy błąd myślowy, myląc różne dziedziny technologii i ich funkcje. Zrozumienie roli HCL w ekosystemie Windows jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sprzętem komputerowym oraz rozwiązywania ewentualnych problemów związanych z kompatybilnością.

Pytanie 36

Aby przeprowadzić instalację systemu operacyjnego z rodziny Windows na stacjach roboczych, konieczne jest dodanie na serwerze usług

A. terminalowych
B. plików
C. wdrażania systemu Windows
D. pulpitu zdalnego
Aby przeprowadzić instalację sieciową systemów operacyjnych Windows na stacjach roboczych, kluczowym elementem jest posiadanie na serwerze usługi wdrażania systemu Windows. Usługa ta umożliwia zdalne instalowanie systemów operacyjnych na wielu komputerach jednocześnie, co znacznie upraszcza proces zarządzania i aktualizacji oprogramowania w dużych środowiskach IT. Przykładem zastosowania może być środowisko korporacyjne, w którym administratorzy IT mogą przygotować obraz systemu operacyjnego oraz aplikacji, a następnie wdrożyć go na stacjach roboczych pracowników w godzinach nocnych, minimalizując zakłócenia w pracy. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, stosowanie rozwiązań do wdrażania systemów operacyjnych pozwala na centralizację zarządzania oraz automatyzację procesów, co zwiększa efektywność operacyjną. Usługi te wykorzystują protokoły takie jak PXE (Preboot Execution Environment) oraz WDS (Windows Deployment Services), które są standardami w branży, umożliwiającymi szybkie i bezpieczne wdrożenie systemów operacyjnych w różnych konfiguracjach sprzętowych.

Pytanie 37

Fragment pliku httpd.conf serwera Apache przedstawia się jak na diagramie. W celu zweryfikowania prawidłowego funkcjonowania strony WWW na serwerze, należy wprowadzić w przeglądarkę

Listen 8012
Server Name localhost:8012
A. http://localhost:apache
B. http://localhost:8080
C. http://localhost
D. http://localhost:8012
Odpowiedź http://localhost:8012 jest poprawna, ponieważ w pliku konfiguracyjnym httpd.conf serwera Apache podano dyrektywę Listen 8012. Oznacza to, że serwer Apache nasłuchuje na porcie 8012. W praktyce oznacza to, że aby uzyskać dostęp do usług oferowanych przez serwer Apache na lokalnej maszynie, należy skorzystać z adresu URL, który specyfikuje ten port. Standardowo serwery HTTP działają na porcie 80, jednak w przypadku, gdy korzystamy z niestandardowego portu jak 8012, musimy go jawnie podać w adresie URL. Praktyczne zastosowanie tego typu konfiguracji jest powszechne w środowiskach deweloperskich, gdzie często konfiguruje się wiele instancji serwera do różnych zastosowań, używając różnych portów. Pamiętaj, aby upewnić się, że port nie jest blokowany przez zapory sieciowe, co mogłoby uniemożliwić dostęp do serwera. Konfiguracja serwera na nietypowych portach może również służyć celom bezpieczeństwa, utrudniając potencjalnym atakom automatyczne ich wykrycie. Zawsze warto zapewnić, że dokumentacja projektu jest aktualizowana i zawiera informacje o wykorzystywanych portach.

Pytanie 38

Na ilustracji zaprezentowano kabel

Ilustracja do pytania
A. F/STP
B. U/UTP
C. U/FTP
D. S/FTP
Odpowiedź z S/FTP jest całkiem trafna, bo ten kabel ma pojedynczą folię wokół każdej pary przewodów i dodatkowe ekranowanie zbiorcze. Dzięki temu lepiej radzi sobie z zakłóceniami elektromagnetycznymi i zewnętrznymi przesłuchami. W praktyce kable S/FTP sprawdzają się świetnie w miejscach, gdzie niezawodność transmisji jest na pierwszym miejscu, na przykład w centrach danych czy różnych instalacjach przemysłowych. Tam, gdzie jest dużo urządzeń elektronicznych, te kable pomagają uzyskać lepszą jakość sygnału. Dodatkowo są zgodne z normami takimi jak ISO/IEC 11801 i EN 50173, które ustalają wymagania dla jakości kabli. Dzięki temu można liczyć na wysoką przepustowość i solidne połączenia sieciowe, co jest ważne w nowoczesnych aplikacjach wymagających szybkiego przesyłu danych. No i pamiętaj, że wybór odpowiednich kabli ekranowanych według dobrych praktyk ma duże znaczenie dla stabilności i wydajności sieci komputerowych.

Pytanie 39

Na przedstawionym zdjęciu widoczna jest

Ilustracja do pytania
A. moduł łączący komputer z UPS
B. modem kablowy
C. karta sieci bezprzewodowej
D. karta telewizyjna
Karta sieci bezprzewodowej, jak ta przedstawiona na zdjęciu, jest kluczowym komponentem umożliwiającym komputerom łączenie się z sieciami Wi-Fi. Działa ona poprzez odbieranie i wysyłanie sygnałów radiowych między komputerem a routerem bezprzewodowym. Typowa karta sieciowa PCI, jak ta na obrazku, jest instalowana bezpośrednio na płycie głównej komputera i zapewnia znacznie większą stabilność połączenia w porównaniu do kart podłączanych przez USB. Wspiera różne standardy transmisji, takie jak IEEE 802.11n czy 802.11ac, które określają prędkość i zasięg połączenia. Dzięki zastosowaniu technologii MIMO (Multiple Input Multiple Output), takie karty mogą jednocześnie korzystać z wielu anten, co zwiększa przepustowość i jakość połączenia. W kontekście praktycznym, karty sieciowe bezprzewodowe są powszechnie stosowane w biurach i domach, gdzie rozbudowa infrastruktury kablowej jest niepraktyczna lub kosztowna. Znajomość działania takich kart jest istotna z punktu widzenia zarządzania sieciami lokalnymi, konfiguracji routerów oraz rozwiązywania problemów z łącznością. Dobre praktyki branżowe zalecają regularną aktualizację sterowników karty, aby zapewnić optymalną wydajność i bezpieczeństwo połączenia.

Pytanie 40

Na diagramie blokowym karty dźwiękowej komponent odpowiedzialny za konwersję sygnału analogowego na cyfrowy jest oznaczony numerem

Ilustracja do pytania
A. 3
B. 2
C. 5
D. 4
Element oznaczony cyfrą 4 na schemacie to przetwornik analogowo-cyfrowy (A/C). W kartach dźwiękowych przetwornik A/C jest kluczowym komponentem, ponieważ umożliwia zamianę sygnałów analogowych, takich jak dźwięki z mikrofonu, na sygnały cyfrowe, które mogą być przetwarzane przez komputer. Proces ten polega na próbkowaniu sygnałów analogowych i kwantyzowaniu ich na określone wartości cyfrowe. W praktyce, przetworniki A/C znajdują zastosowanie w wielu urządzeniach audio, takich jak interfejsy audio, które pozwalają na nagrywanie dźwięku w studiach nagraniowych. Przetwornik ten działa w oparciu o standardy określające częstotliwość próbkowania oraz rozdzielczość bitową, co wpływa na jakość przetwarzanego dźwięku. Dobre praktyki w branży audio obejmują wybór przetworników o wysokiej rozdzielczości i częstotliwości próbkowania, aby zapewnić jak najwyższą jakość dźwięku. Przetworniki A/C są nieodzowne w procesie digitalizacji dźwięku i mają kluczowe znaczenie w systemach dźwiękowych, od domowych urządzeń audio po zaawansowane systemy nagłośnienia w teatrach i salach koncertowych.