Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 13 listopada 2025 20:34
  • Data zakończenia: 13 listopada 2025 20:53

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 2

Jaka jest optymalna temperatura do przechowywania biistrów z nasieniem knura?

A. 19-21°C
B. 22-25°C
C. 12-14°C
D. 15-18°C
Optymalna temperatura przechowywania biistrów z nasieniem knura wynosi 15-18°C, co jest zgodne z zaleceniami ekspertów w dziedzinie inseminacji zwierząt. Utrzymywanie nasienia w tej temperaturze jest kluczowe dla zachowania jego jakości i żywotności plemników. Wartości te są stosowane w praktyce i są zgodne z normami Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej (ISO) oraz innymi standardami branżowymi, które określają najlepsze praktyki w przechowywaniu materiału biologicznego. Utrzymanie odpowiedniej temperatury jest szczególnie ważne, ponieważ zbyt niska temperatura może prowadzić do zamarzania i uszkodzenia komórek plemnikowych, podczas gdy zbyt wysoka temperatura może przyczynić się do ich degradacji. W praktyce, w przypadku przechowywania nasienia w urządzeniach takich jak coolery czy in vitro, regularne monitorowanie temperatury jest niezbędne, aby zapewnić optymalne warunki. Ponadto, należy uwzględnić czas przechowywania, gdyż im dłużej nasienie jest przechowywane, tym bardziej istotne staje się precyzyjne kontrolowanie warunków, aby maksymalizować jego zdolność do zapłodnienia. Przykładowo, w przypadku nasienia knura, stosowanie procedur przechowywania zgodnych z tym zakresem temperaturowym zapewnia nie tylko lepsze wyniki hodowlane, ale również przyczynia się do zwiększenia efektywności produkcji w chowie trzody chlewnej.

Pytanie 3

Skuteczne pokrycie lochy miało miejsce 1 stycznia, a poród przewiduje się na dzień

A. 27 lipca
B. 27 maja
C. 26 kwietnia
D. 26 czerwca
Poprawna odpowiedź to 26 kwietnia. Średnia długość ciąży u lochy wynosi około 114 dni, co oznacza, że od skutecznego pokrycia do porodu przechodzi zazwyczaj około 3,8 miesiąca. Skuteczne pokrycie miało miejsce 1 stycznia, więc dodając 114 dni, otrzymujemy datę porodu przypadającą na 26 kwietnia. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest niezbędne w hodowli świń, gdzie planowanie cyklu reprodukcyjnego ma kluczowe znaczenie dla efektywności produkcji. Wiedza ta opiera się na standardach weterynaryjnych oraz najlepszych praktykach w zarządzaniu stadem, co pozwala na optymalizację wyników hodowlanych oraz zdrowia zwierząt. Zrozumienie cyklu reprodukcyjnego loch jest także istotne w kontekście zarządzania pokryciami, co może pomóc w uniknięciu niepożądanych zdarzeń, takich jak nieplanowane ciążę czy problemy związane z porodem.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 5

Co określa obrót stada?

A. liczbę zwierząt, która przeszła przez określoną grupę w stadzie w danym czasie, zazwyczaj w ciągu roku
B. zbiorowisko zwierząt o wspólnych cechach gatunkowych lub użytkowych, tworzące określoną jednostkę produkcyjną
C. zestawienie ilościowych zmian, które zachodzą w stadzie w ustalonym okresie czasu (najczęściej rocznym), mających na celu odnowienie stada
D. procentowy udział różnych grup wiekowych oraz użytkowych poszczególnego gatunku w odniesieniu do całkowitej liczby sztuk w stadzie, przedstawiony w sztukach fizycznych
Obrót stada to termin odnoszący się do zestawienia zmian liczebności zwierząt w danym stadzie w określonym czasie, co ma kluczowe znaczenie dla zarządzania hodowlą. W praktyce, obrót stada pozwala na monitorowanie przyrostu i spadku liczby zwierząt, co jest istotne dla efektywnego zarządzania zasobami. Na przykład, w hodowli bydła mlecznego, regularne analizowanie obrotu stada umożliwia określenie, które kategorie zwierząt są najbardziej produktywne oraz jakie są potrzeby stada w zakresie żywienia i opieki weterynaryjnej. Dodatkowo, pozwala to na planowanie strategii odnowienia stada, co jest zgodne z dobrymi praktykami w hodowli zwierząt. Regularne monitorowanie obrotu stada wspiera także decyzje dotyczące sprzedaży lub zakupu nowych zwierząt, co wpływa na efektywność ekonomiczną całej produkcji. Standardy branżowe, takie jak normy welfare, wskazują na konieczność stałego nadzoru nad zdrowiem i kondycją zwierząt, co jest możliwe dzięki analizom obrotu stada. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla każdego hodowcy, który dąży do optymalizacji produkcji i zapewnienia dobrostanu zwierząt.

Pytanie 6

Jaką minimalną powierzchnię kojca należy zapewnić dla cielęcia utrzymywanego w grupie:
– do 150 kg masy 1,5 m2
– od 150 kg do 220 kg masy 1,7 m2
– powyżej 220 kg masy 1,8 m2
Ile cieląt o masie 100 kg może łącznie przebywać na powierzchni kojca wynoszącej 24 m2?

A. 12
B. 10
C. 16
D. 14
Odpowiedź 16 jest jak najbardziej trafna, bo trzeba pamiętać, że minimalna powierzchnia kojca dla cieląt ważących do 150 kg to 1,5 m² na jedno zwierzę. Dla cieląt o wadze 100 kg na tej powierzchni 24 m² zmieści się bez problemu 16 cieląt (24 m² dzielimy przez 1,5 m² i mamy 16). To bardzo ważne, żeby trzymać się tych norm, bo zdrowie i dobrostan zwierząt są kluczowe. Przestronność kojca ma spory wpływ na to, jak cielęta się zachowują, jak rosną i mniej się stresują, co jest istotne w hodowli bydła. Warto też pamiętać, żeby dostosowywać przestrzeń do indywidualnych potrzeb tych zwierzaków – to pozwala im na naturalne zachowania i zmniejsza ryzyko agresji. Dbanie o odpowiednią powierzchnię to także lepsze zarządzanie warunkami sanitarnymi, co ma ogromne znaczenie dla zdrowia stada. Dlatego trzymanie się tych standardów to nie tylko kwestia przepisów, ale też dobry pomysł na efektywną hodowlę.

Pytanie 7

Zjawisko heterozji (wzrost wydajności mieszańców) jest wynikiem krzyżowania

A. uszlachetniającego
B. wypierającego
C. w czystości rasy
D. towarowego
Heterozja, znana również jako wybujałość mieszańców, jest efektem krzyżowania towarowego, które polega na łączeniu osobników o różnych cechach genetycznych w celu uzyskania potomstwa o lepszych właściwościach. Zjawisko to jest szczególnie istotne w rolnictwie i hodowli zwierząt, gdzie celowym krzyżowaniem uzyskuje się rośliny i zwierzęta o wyższej wydajności, lepszej odporności na choroby oraz bardziej pożądanych cechach morfologicznych. Na przykład w przypadku kukurydzy, krzyżowanie różnych odmian prowadzi do uzyskania hybryd, które są znacznie bardziej plenne i odporniejsze na niekorzystne warunki atmosferyczne. Praktyka krzyżowania towarowego opiera się na wykorzystaniu genotypów, które różnią się pod względem cech fenotypowych, co sprzyja powstawaniu heterozji. Zrozumienie tego zjawiska jest kluczowe dla wdrażania skutecznych strategii w produkcji rolniczej oraz w tworzeniu nowych odmian roślin o wysokiej wartości użytkowej, co jest zgodne z dobrą praktyką w biotechnologii rolniczej i hodowli.

Pytanie 8

Podaj właściwą sekwencję narządów układu oddechowego.

A. Jama nosowa, gardło, krtań, tchawica, oskrzela i oskrzeliki
B. Jama nosowa, gardło, tchawica, krtań, oskrzeliki i oskrzela
C. Jama nosowa, krtań, tchawica, gardło, oskrzela i oskrzeliki
D. Jama nosowa, krtań, gardło, tchawica, oskrzeliki i oskrzela
Prawidłowa kolejność narządów układu oddechowego to jama nosowa, gardło, krtań, tchawica, oskrzela i oskrzeliki. Jama nosowa jest pierwszym miejscem, gdzie powietrze wchodzi do organizmu, oczyszczając się z zanieczyszczeń i nawilżając. Następnie powietrze przemieszcza się przez gardło, które pełni rolę wspomagającą w oddychaniu oraz w procesie mówienia. Krtań jest odpowiedzialna za wydawanie dźwięków i zabezpiecza dolne drogi oddechowe przed dostaniem się pokarmu. Tchawica z kolei, jako struktura chrzęstna, prowadzi powietrze do oskrzeli, które rozgałęziają się na mniejsze oskrzeliki, docierające do płuc. Znajomość tej kolejności jest kluczowa w medycynie i biologii, ponieważ pozwala zrozumieć mechanizmy wentylacji i wymiany gazowej, a także jest istotna przy diagnostyce chorób układu oddechowego. Zrozumienie tej struktury jest również niezbędne w kontekście procedur medycznych, takich jak intubacja czy bronchoskopia.

Pytanie 9

Jedną z metod redukcji emisji amoniaku w chlewni jest

A. utrzymywanie w chlewni temperatury o 2 °C wyższej niż norma
B. zmniejszenie zawartości białka w paszy
C. utrzymywanie zwierząt na głębokiej ściółce
D. zwiększenie zawartości włókna w paszy
Obniżenie poziomu białka w paszy jest skutecznym sposobem ograniczania emisji amoniaku w chlewni, ponieważ nadmiar białka w diecie świń prowadzi do jego niecałkowitego wykorzystania przez organizm zwierząt. Niewykorzystane białko ulega fermentacji w jelitach, co skutkuje produkcją amoniaku jako produktu ubocznego. Dlatego zmniejszenie zawartości białka w paszy, na przykład poprzez zastosowanie pasz o niższej zawartości białka lub zastąpienie ich alternatywnymi źródłami białka, może znacząco zredukować emisję amoniaku. Przykładem praktycznym może być wprowadzenie do diety świń pasz z dodatkiem białka roślinnego, które może być lepiej przyswajalne. Zgodnie z dobrymi praktykami w hodowli zwierząt, zaleca się regularne monitorowanie zawartości białka w paszy oraz dostosowywanie jej do rzeczywistych potrzeb zwierząt w różnych fazach ich rozwoju. Takie działania są zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska, przyczyniając się do zmniejszenia negatywnego wpływu hodowli zwierząt na otoczenie.

Pytanie 10

Przed wprowadzeniem kateteru do pochwy, ważne jest, aby zadbać o czystość warg sromowych u lochy. Jak należy postępować?

A. gdy są zabrudzone
B. wyłącznie u pierwiastek
C. w każdej sytuacji
D. w przypadku podejrzenia infekcji
Właściwa higiena warg sromowych lochy przed wprowadzeniem cewnika jest kluczowym elementem zapobiegającym zakażeniom dróg rodnych. Czystość tych obszarów powinna być utrzymywana w każdym przypadku, niezależnie od stanu zdrowia lochy, ponieważ bakterie mogą być obecne w różnych lokalach i stanach chorobowych. Przykładem może być sytuacja, w której nawet zdrowa locha może mieć niewidoczne patogeny, mogące prowadzić do infekcji. Aby zadbać o higienę, przed wprowadzeniem kateteru należy umyć wargi sromowe letnią wodą z mydłem, a następnie osuszyć je czystym ręcznikiem. Dobrą praktyką jest również stosowanie jednorazowych rękawiczek, co minimalizuje ryzyko przenoszenia bakterii z rąk na wrażliwe obszary ciała. Właściwe przygotowanie do zabiegu jest zgodne z zasadami aseptyki i antyseptyki, co powinno być standardem w każdej hodowli zwierząt.

Pytanie 11

Po porodzie, jedynym pokarmem, jaki powinna otrzymać locha, jest

A. posolone pójło z otrąb pszennych
B. posolone pójło z otrąb żytnich
C. taki sam pokarm jak przed porodem
D. woda
Posolone pójło z otrąb pszennych to odpowiedni pokarm, który locha powinna otrzymać po porodzie. Otręby pszenne są bogate w błonnik oraz składniki odżywcze, które są kluczowe dla regeneracji organizmu samicy po porodzie oraz dla produkcji mleka. W tym krytycznym okresie locha potrzebuje odpowiednich zasobów energetycznych oraz minerałów, a sól w pójle wspomaga równowagę elektrolitową, co jest istotne w kontekście laktacji. W praktyce, dostarczenie takiego pokarmu sprzyja nie tylko lepszemu samopoczuciu lochy, ale również wpływa na zdrowie i wzrost prosiąt. Dobrym przykładem zastosowania tej wiedzy jest wprowadzenie posolonego pójła z otrąb pszennych do diety loch w hodowlach, gdzie priorytetem jest zdrowie zarówno samicy, jak i jej potomstwa, co jest zgodne z wytycznymi dla dobrostanu zwierząt w nowoczesnej hodowli.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 13

Wiosenne dokarmianie pszczół polega na dostarczaniu im

A. cukru
B. nektaru
C. wosku
D. pyłku
Dokarmianie pszczół wiosną polega na podawaniu im cukru, ponieważ w tym okresie, gdy temperatura zaczyna rosnąć, pszczoły budzą się z zimowego snu i potrzebują energii do wznowienia aktywności. Cukier, najczęściej w postaci syropu cukrowego, jest łatwo przyswajalny i szybko dostarcza pszczołom niezbędnych węglowodanów. W praktyce, zaleca się przygotowanie syropu w proporcji 1:1 (jedna część wody do jednej części cukru) lub 2:1, zależnie od temperatury otoczenia. Podawanie takiego syropu wspomaga rozwój rodzin pszczelich, co jest kluczowe dla produkcji miodu i zapylania. Warto również wspomnieć, że wczesne dokarmianie pszczół przyczynia się do wzmocnienia kolonii, co pozwala na lepsze przetrwanie sezonu i zwiększenie wydajności produkcji. Ważne jest, aby monitorować stan pszczół i dostosowywać ilość pokarmu w zależności od ich potrzeb oraz warunków atmosferycznych, co jest zgodne z dobrymi praktykami pszczelarskimi.

Pytanie 14

Jak długo utrzymuje się standardowa laktacja u krów?

A. 365 dni
B. 250 dni
C. 305 dni
D. 280 dni
Standardowa laktacja u krów mlecznych trwa 305 dni, co jest zgodne z zaleceniami Międzynarodowej Organizacji ds. Mleka (IDF) oraz praktykami w hodowli bydła mlecznego. Czas ten jest często używany w programach zarządzania stadem, aby zoptymalizować wydajność mleczną oraz zdrowie zwierząt. W trakcie tego okresu krowy powinny być regularnie dojarzane, co pozwala na maksymalizację produkcji mleka. Długość laktacji ma kluczowe znaczenie dla planowania cyklu rozrodczego, co z kolei wpływa na efektywność ekonomiczną produkcji mleka. Wiedza ta jest istotna dla hodowców, którzy dążą do poprawy rentowności swoich gospodarstw poprzez efektywne zarządzanie cyklem laktacyjnym. Ponadto, zrozumienie długości laktacji pomaga w odpowiedniej suplementacji paszy oraz dbałości o zdrowie i kondycję zwierząt, co jest kluczowe dla osiągnięcia wysokich wyników w produkcji mleka.

Pytanie 15

Wokół zarodka znajduje się

A. pępowina
B. omocznia
C. kosmówka
D. owodnia
Owodnia to struktura, która bezpośrednio otacza zarodek podczas jego rozwoju w macicy. Powstaje z ektodermy i mezodermy, tworząc przestrzeń wypełnioną płynem owodniowym, który pełni kluczową rolę w ochronie rozwijającego się płodu. Płyn owodniowy chroni przed urazami mechanicznymi, umożliwia swobodne ruchy zarodka oraz reguluje temperaturę. Z perspektywy praktycznej, owodnia jest istotna w kontekście monitorowania stanu zdrowia płodu, a także w badaniach prenatalnych, gdzie analizowanie płynu owodniowego może dostarczyć informacji o potencjalnych problemach zdrowotnych. Dobrze zrozumiana rola owodni w rozwoju prenatalnym jest zgodna z aktualnymi standardami opieki prenatalnej i badaniami naukowymi, które podkreślają jej znaczenie. Ponadto, owodnia jest kluczowym elementem w kontekście porodu i opieki noworodkowej, co czyni jej zrozumienie niezbędnym dla wszelkich specjalistów pracujących w dziedzinie medycyny perinatalnej.

Pytanie 16

W rzepaku największa zawartość witaminy E występuje

A. w liściach
B. w nasionach
C. w łodygach
D. w korzeniach
Odpowiedź 'w nasionach' jest poprawna, ponieważ nasiona rzepaku są najbogatszym źródłem witaminy E w całej roślinie. Witamina E, będąca grupą związków rozpuszczalnych w tłuszczach, pełni kluczową rolę jako przeciwutleniacz, chroniąc komórki przed uszkodzeniem oksydacyjnym. W praktyce, nasiona rzepaku są wykorzystywane do produkcji oleju rzepakowego, który jest popularnym składnikiem zdrowej diety. Olej rzepakowy, ze względu na swoją korzystną proporcję kwasów tłuszczowych omega-3 i omega-6 oraz wysoką zawartość witaminy E, jest zalecany w diecie jako źródło zdrowych tłuszczy. Badania wskazują, że regularne spożywanie nasion rzepaku i ich przetworów może przyczynić się do zmniejszenia ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, a także wspierać układ odpornościowy. W związku z tym, warto włączyć produkty rzepakowe do codziennego jadłospisu, mając na uwadze ich wartości odżywcze i zdrowotne.

Pytanie 17

Nawozy naturalne w formie płynnej (gnojowica, gnojówka) powinny być

A. rozlewane na polach w zimowym okresie
B. przechowywane w szczelnych pojemnikach
C. przechowywane na płytach wspólnie z obornikiem
D. regularnie wywożone na pola
Przechowywanie nawozów naturalnych w szczelnych zbiornikach jest kluczowe, aby zminimalizować ich wpływ na środowisko oraz zapewnić ich optymalne wykorzystanie. Szczelne zbiorniki zapobiegają wyciekom i zanieczyszczeniu wód gruntowych, co jest nie tylko korzystne dla ekosystemów wodnych, ale także zgodne z przepisami prawa ochrony środowiska. Ponadto, stosowanie szczelnych zbiorników pozwala na lepszą kontrolę nad procesami fermentacji oraz stabilizacją nawozów, co przyczynia się do zwiększenia ich wartości odżywczej. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie zbiorników o odpowiedniej pojemności, które są regularnie kontrolowane pod kątem szczelności oraz stanu technicznego. Zgodnie z normami europejskimi, takie zbiorniki powinny być projektowane w sposób, który minimalizuje ryzyko ich uszkodzenia oraz zapewnia łatwy dostęp do kontroli i konserwacji. To podejście wpisuje się w zasady zrównoważonego rolnictwa, które stawia na efektywne zarządzanie zasobami naturalnymi oraz ochronę środowiska.

Pytanie 18

W ramach krzyżowania towarowego świń w grupie loch rasy wielka biała polska nie powinno się stosować nasienia knurów rasy

A. pietrain
B. hampshire
C. puławska
D. duroc
Odpowiedź puławska jest słuszna, ponieważ w krzyżowaniu towarowym świń z rasą wielką białą polską należy unikać stosowania nasienia knurów rasy puławskiej. Rasa ta jest znana z wysokiej zawartości tłuszczu w mięsie oraz mniej korzystnych cech przyrostowych w porównaniu do innych ras. Użycie nasienia knurów puławskich w krzyżowaniu może prowadzić do zmniejszenia wydajności produkcyjnej oraz obniżenia jakości mięsa, co jest niepożądane w hodowli komercyjnej. Dobrą praktyką w hodowli świń jest dążenie do uzyskania jak najlepszych cech użytkowych, a w przypadku wielkiej białej polskiej preferowane są inne rasy, które lepiej uzupełniają te cechy, takie jak duroc czy pietrain. Zastosowanie odpowiednich ras knurów w krzyżowaniu przyczynia się do maksymalizacji efektywności produkcji oraz jakości surowca mięsnego, co jest kluczowe w branży mięsnej.

Pytanie 19

Do grupy soczystych pasz objętościowych zaliczają się

A. okopowe, maślanka świeża
B. wysłodki buraczane, otręby
C. młóto, plewy
D. ekspelery, zielonki
Pasze objętościowe soczyste to grupa pasz, która zawiera znaczną ilość wody i jest stosowana w żywieniu zwierząt, szczególnie w hodowli bydła. Do tej grupy zaliczają się pasze okopowe, takie jak buraki cukrowe, marchew czy ziemniaki, które dostarczają nie tylko energii, ale również cennych składników odżywczych. Maślanka świeża, z kolei, jest produktem ubocznym z przemysłu mleczarskiego, bogatym w białko, które wspiera wzrost i regenerację zwierząt. W praktyce, pasze objętościowe soczyste są kluczowe w diecie bydła mlecznego, gdzie ich stosowanie prowadzi do zwiększenia produkcji mleka oraz poprawy zdrowia zwierząt. Warto zauważyć, że stosowanie takich pasz powinno być zgodne z zasadami żywienia zwierząt, uwzględniając ich potrzeby pokarmowe i kondycję zdrowotną. Dbanie o zrównoważoną dietę zwierząt przyczynia się nie tylko do ich dobrej kondycji, ale również do efektywności produkcji rolnej.

Pytanie 20

Końcowym etapem porodu jest

A. wyparcie łożyska
B. wyparcie płodu
C. wydzielanie siary
D. wydalenie wód płodowych
Odpowiedź 'wyparcie łożyska' jest jak najbardziej trafna. To jest rzeczywiście ostatni krok porodu, który dzieje się po narodzeniu dziecka. Ten proces, znany jako poporodowe wydalenie łożyska, jest super ważny, ponieważ dba o zdrowie mamy i pomaga uniknąć różnych problemów, jak krwotok. Zazwyczaj ma to miejsce w ciągu od 5 do 30 minut po tym, jak maluch przychodzi na świat. Jeśli łożysko nie chce samo wyjść, lekarze mogą interweniować na różne sposoby, jak chociażby masaż macicy, a czasem w skrajnych przypadkach mogą być potrzebne zabiegi chirurgiczne. W praktyce to pielęgniarki i położne powinny wiedzieć, jak obserwować ten proces i jak sobie z nim radzić, żeby zminimalizować ryzyko komplikacji. Dobrze przeprowadzony etap wydalenia łożyska wpływa też na produkcję hormonów, takich jak oksytocyna, która jest niezbędna do skurczenia macicy i zmniejszenia krwawienia. Dlatego rozumienie tego procesu jest bardzo ważne, szczególnie w kontekście opieki nad kobietą po porodzie.

Pytanie 21

Do pasz energetycznych zalicza się

A. siano łąkowe
B. mleko świeże
C. śruta lniana
D. kiszonka z kukurydzy
W kontekście żywienia zwierząt gospodarskich termin "pasze treściwe" odnosi się do pasz, które mają wysoką wartość energetyczną i białkową, a ich głównym celem jest wspieranie wzrostu i produkcji. Siano łąkowe, mimo że jest istotnym składnikiem diety zwierząt, kwalifikuje się jako pasza objętościowa, a nie treściwa. Zawiera głównie błonnik, który wspiera trawienie, ale nie dostarcza wystarczającej ilości energii i białka w porównaniu do pasz treściwych. Mleko świeże również nie zalicza się do pasz treściwych, ponieważ jest ono płynem, który ma inne zastosowanie w żywieniu, przede wszystkim jako źródło składników odżywczych dla młodych zwierząt. Kiszonka z kukurydzy, chociaż jest bardziej energetyczna niż siano, również nie jest klasyfikowana jako pasza treściwa, a raczej jako pasza objętościowa, która dostarcza energii, ale nie w wystarczających ilościach białka, które są kluczowe dla zdrowia i efektywności produkcyjnej zwierząt. Rozumienie klasyfikacji pasz jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnej diety i wydajności zwierząt, dlatego ważne jest, aby dokładnie różnicować pomiędzy różnymi typami pasz oraz ich właściwościami odżywczymi.

Pytanie 22

Określ właściwą powierzchnię okien dla pomieszczenia inwentarskiego o powierzchni 120 m2, przy założeniu, że wymagany stosunek powierzchni okien do podłogi wynosi 1:15?

A. 8 m2
B. 12 m2
C. 15 m2
D. 10 m2
Wynik 8 m² dla okien w pomieszczeniu inwentarskim o powierzchni 120 m² jest zgodny z wymaganym stosunkiem okien do podłogi wynoszącym 1:15. Aby obliczyć wymaganą powierzchnię okien, należy podzielić całkowitą powierzchnię pomieszczenia przez wskaźnik. W tym przypadku, 120 m² / 15 = 8 m². Odpowiednia wentylacja oraz naturalne doświetlenie odgrywają kluczową rolę w utrzymaniu zdrowego środowiska dla zwierząt hodowlanych. Powierzchnia okien w pomieszczeniach inwentarskich powinna być dostosowana do rodzaju zwierząt, sezonu, a także warunków klimatycznych. Na przykład, w obiektach zajmujących się hodowlą drobiu, większa ilość światła dziennego może przyczynić się do lepszego wzrostu ptaków. Standardy budowlane oraz normy dotyczące hodowli zwierząt zalecają odpowiednie proporcje okien w celu zapewnienia optymalnych warunków. W praktyce, odpowiednie zaprojektowanie okien oraz ich umiejscowienie może również wpłynąć na efektywność energetyczną budynku.

Pytanie 23

Podczas zabiegu inseminacji krowy, gdzie powinno zostać wprowadzone nasienie?

A. w pochwie
B. w trzonie macicy
C. w lejku jajowodu
D. w szyjce macicy
Pokładanie nasienia w pochwie to nie do końca dobry pomysł, bo to nie przynosi oczekiwanych rezultatów. Pochwa nie jest odpowiednim miejscem, bo plemniki mają trudniej dotrzeć do jajowodów, gdzie powinno odbywać się zapłodnienie. Poza tym, tam pH jest inne, co też im nie sprzyja. Wprowadzenie nasienia do szyjki macicy może wydawać się bliskie celu, ale to też nie jest najlepsza decyzja, bo szyjka działa jak bariera, przez co mniej plemników dociera do trzonu macicy. Jeszcze umieszczanie nasienia w lejku jajowodu to skomplikowana sprawa, bo wymaga dużej precyzji, a nie każdy potrafi to zrobić. Takie błędne podejścia do inseminacji mogą obniżać szansę na ciążę i nie wykorzystać dobrze genetyki bydła. Dlatego ważne jest, żeby znać anatomię tych zwierząt i stosować sprawdzone metody, żeby wszystko dobrze zadziałało.

Pytanie 24

Najwięcej pęcherzyków jajnikowych rozwija się równocześnie

A. u lochy
B. u suki
C. u maciorki
D. u krowy
Locha, czyli samica świni, jest znana z wyjątkowej zdolności do jednoczesnego dojrzewania wielu pęcherzyków jajnikowych. U loch może dojrzewać nawet 20-25 pęcherzyków w jednym cyklu estralnym, co jest niezwykle korzystne z praktycznego punktu widzenia w hodowli świń. Taki mechanizm pozwala na zwiększenie szans na zapłodnienie oraz produkcję większej liczby prosiąt w jednym miocie. W praktyce, hodowcy zwracają szczególną uwagę na cykle estralne loch, by maksymalizować wydajność reprodukcyjną i efektywność produkcji mięsa. Warto zaznaczyć, że umiejętność monitorowania i zarządzania cyklami reprodukcyjnymi jest kluczowa w nowoczesnej hodowli trzody chlewnej, co odpowiada standardom w branży zwierzęcej, takimi jak bioasekuracja oraz odpowiednie żywienie, które wpływają na zdrowie samic i ich zdolności rozrodcze.

Pytanie 25

Pierwszym segmentem jelita cienkiego jest

A. okrężnica
B. dwunastnica
C. jelito czcze
D. jelito biodrowe
Jelito czcze, okrężnica oraz jelito biodrowe, mimo iż są to elementy układu pokarmowego, nie pełnią roli pierwszego odcinka jelita cienkiego. Jelito czcze, będące kolejnym segmentem jelita cienkiego po dwunastnicy, odpowiedzialne jest za dalsze wchłanianie składników odżywczych oraz wody, ale nie jest pierwszym odcinkiem. Okrężnica to część jelita grubego, która ma zupełnie inną funkcję, koncentrującą się na wchłanianiu wody oraz formowaniu stolca. Jelito biodrowe, jako końcowa część jelita cienkiego, również nie jest miejscem, gdzie rozpoczyna się proces trawienia. Kluczowym błędem w myśleniu jest nieznajomość anatomii jelit oraz ich funkcji, co może prowadzić do mylnych przekonań o ich roli. Zrozumienie tych podstawowych różnic jest niezbędne w kontekście diagnostyki medycznej oraz w praktyce klinicznej. Wiedza na temat sekwencji i funkcji poszczególnych odcinków jelita jest fundamentem, na którym buduje się dalszą wiedzę o zdrowiu układu pokarmowego oraz jego zaburzeniach.

Pytanie 26

W Polsce ocena kondycji krów mlecznych (BCS) jest przeprowadzana w skali

A. pięciostopniowej
B. dziewięciostopniowej
C. sześciostopniowej
D. dziesięciostopniowej
Punktowa ocena kondycji krów mlecznych (Body Condition Score, BCS) w Polsce jest stosowana w skali pięciostopniowej, co oznacza, że ocena kondycji zwierzęcia odbywa się w zakresie od 1 do 5. Wartość 1 oznacza skrajną niedobór tkanki tłuszczowej, natomiast 5 wskazuje na nadwagę. Odpowiednia ocena kondycji zwierząt jest kluczowa dla prowadzenia zdrowego chowu bydła mlecznego, gdyż pozwala na optymalizację wydajności mlecznej oraz reprodukcji. Na przykład, krowy z odpowiednią kondycją ciała (wskaźnik 3-4) mają lepsze wyniki w laktacji oraz większą szansę na szybki powrót do cyklu estralnego po wycieleniu. Utrzymanie prawidłowego BCS jest zgodne z zaleceniami specjalistów z dziedziny zootechniki i weterynarii, co przyczynia się do poprawy dobrostanu zwierząt i zwiększa efektywność produkcji mleka. W praktyce, regularna ocena BCS umożliwia wcześniejsze wykrywanie problemów zdrowotnych oraz niedoborów żywieniowych, co jest kluczowe dla długoterminowego zarządzania stadem.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 28

Kiedy należy przeprowadzić unasienienie krowy, jeśli pierwsze symptomy rui zauważono w poranku?

A. zaraz po dostrzeżeniu
B. następnego dnia po południu
C. następnego dnia rano
D. w tym samym dniu po południu
Właściwy termin unasienienia krowy, u której pierwsze objawy rui zauważono rano, to w tym samym dniu po południu. Krowy mają określony cykl rujowy, który trwa średnio około 21 dni. Podczas rui, która oznacza czas, kiedy krowa jest gotowa do zapłodnienia, występują zmiany hormonalne i fizjologiczne, które są kluczowe dla skutecznego unoszenia. Obserwacja pierwszych objawów rui rano sugeruje, że krowa jest w pierwszej fazie rui, a najlepszym czasem na unasienienie jest kilka godzin po zauważeniu tych objawów, co pozwala na zwiększenie prawdopodobieństwa zapłodnienia. Zgodnie z rekomendacjami weterynaryjnymi, zaleca się unasienienie krowy w okresie szczytowym rui, który zazwyczaj występuje w ciągu 12-18 godzin od zauważenia objawów. Przykładowo, jeśli zauważono ruję rano, to unasienienie w tym samym dniu po południu zapewnia, że samica będzie w optymalnym stanie do zapłodnienia. Dobrą praktyką jest monitorowanie krowy przez całą dobę od momentu pierwszych obserwacji, aby jak najdokładniej ustalić czas unasienienia oraz zminimalizować ryzyko nieudanych ciąż.

Pytanie 29

Te konie są jedyną rodzinną, pierwotną rasą koni, która pochodzi bezpośrednio od dzikich tarpanów, wyróżniających się charakterystycznym myszatym umaszczeniem oraz ciemną pręgą biegnącą wzdłuż grzbietu. Cechują się dużą wytrzymałością, odpornością na choroby oraz łatwością w adaptacji do trudnych warunków życia. Opis dotyczy rasy

A. wielkopolskiej
B. huculskiej
C. konik polski
D. małopolskiej
Konik polski jest unikalną rasą koni, która wywodzi się bezpośrednio od dzikich tarpanów, co czyni ją jedyną rodzimą, pierwotną rasą w Polsce. Charakteryzuje się myszatym umaszczeniem oraz wyraźną ciemną pręgą biegnącą wzdłuż grzbietu, co stanowi istotny element identyfikacji tej rasy. Koniki polskie są znane z dużej wytrzymałości na trudne warunki atmosferyczne oraz choroby, co czyni je idealnymi do pracy w terenie i w różnych formach hodowli. Rasa ta została doceniona w kontekście ochrony bioróżnorodności, a jej hodowla przyczynia się do zachowania genetycznego dziedzictwa. Praktycznym zastosowaniem koników polskich jest nie tylko praca w rolnictwie, ale także turystyka, rekreacja oraz terapia z udziałem zwierząt, co pozwala na wszechstronne wykorzystanie tej rasy w różnych dziedzinach życia. Uznawane są za zwierzęta łatwe w obróbce, co czyni je doskonałym wyborem dla osób początkujących w jeździectwie, a ich natura sprawia, że są również doskonałymi towarzyszami dla dzieci.

Pytanie 30

Do jakiej grupy kości należy łopatka?

A. długich
B. pneumatycznych
C. krótkich
D. płaskich
Łopatka, znana również jako łopatka czworoboczna, jest klasyfikowana jako kość płaska. Kości płaskie mają charakterystyczny kształt, który jest szerszy i cieńszy niż inne typy kości. W przypadku łopatki, jej struktura umożliwia efektywną funkcję w obrębie górnych kończyn. Kości płaskie, takie jak łopatka, pełnią kluczowe role w ochronie narządów wewnętrznych oraz jako miejsca przyczepu dla mięśni, co ma ogromne znaczenie w kontekście biomechaniki ciała. Na przykład, mięśnie takie jak mięsień naramienny czy rotator cuff przyczepiają się do łopatki, co pozwala na szeroki zakres ruchu w stawie ramiennym. Poprawna identyfikacja i klasyfikacja kości są niezbędne w medycynie, rehabilitacji oraz w sportach, gdzie wiedza o anatomii wpływa na technikę wykonywania ruchów oraz zapobieganie kontuzjom.

Pytanie 31

Zwierzę hodowlane nie jest zwierzęciem zwierzęciem gospodarczym, gdy

A. zostało wpisane, zarejestrowane lub spełnia kryteria do wpisu lub rejestracji w księdze hodowlanej lub rejestrze
B. posiada rodowód oraz orzeczenie weterynaryjne dotyczące zdrowia i zdolności do rozrodu
C. jego zastosowanie jest uwzględnione w programie hodowlanym realizowanym dla danej księgi hodowlanej lub rejestru
D. jego przodkowie zostali zarejestrowani w księdze hodowlanej lub wpisani w tę księgę lub w rejestrze danej rasy lub ras, bądź linii hodowlanej
Niezrozumienie, dlaczego zwierzę gospodarskie jest uznawane za niehodowlane w przypadku braku rodowodu pochodzenia i orzeczenia o zdrowiu, może prowadzić do błędnych wniosków. Odpowiedzi, które mówią o wpisie do księgi hodowlanej czy rejestru, nie uwzględniają istotnych aspektów zdrowotnych i genetycznych zwierząt. Wpisanie zwierzęcia do księgi hodowlanej czy rejestru może mieć miejsce z różnych powodów, ale niekoniecznie odzwierciedla rzeczywistą jakość genetyczną i zdrowotną danego osobnika. Z kolei, programy hodowlane mogą obejmować szeroki zakres zwierząt, które niekoniecznie muszą spełniać rygorystyczne wymagania zdrowotne. Ostatecznie, posiadanie rodowodu oraz potwierdzenia zdrowia jest kluczowe, aby zapewnić, że zwierzęta mogą efektywnie uczestniczyć w procesie hodowlanym, co nie tylko wpływa na ich zdrowie, ale również na dobrostan przyszłego potomstwa. Ignorowanie tych aspektów może prowadzić do nieefektywnej hodowli i zwiększonego ryzyka wystąpienia chorób genetycznych w populacjach zwierząt gospodarskich.

Pytanie 32

W przypadku młodych zwierząt w fazie wzrostu, optymalny stosunek wapnia do fosforu w ich diecie powinien wynosić około

A. 3:1
B. 1:2
C. 2:1
D. 1:3
Zrozumienie roli wapnia i fosforu w diecie zwierząt jest kluczowe dla ich zdrowia i rozwoju. Odpowiedzi ze stosunkiem 1:2, 3:1 i 1:3 są nieprawidłowe, ponieważ każda z nich nie spełnia wymaganych norm dla młodych zwierząt. Stosunek 1:2, który sugeruje przewagę fosforu, może prowadzić do niedoboru wapnia, co negatywnie wpływa na mineralizację kości. Likwidacja wapnia w diecie może skutkować krzywicą, osłabieniem struktury kości oraz innymi poważnymi schorzeniami. Z kolei stosunek 3:1 i 1:3, gdzie zdecydowanie dominuje wapń lub fosfor, również są niekorzystne, ponieważ mogą prowadzić do problemów z absorpcją obu tych minerałów. Zbyt wysoki poziom wapnia może powodować, że fosfor będzie trudniej przyswajalny, co skutkuje jego niedoborem w organizmie. W praktyce, odpowiedni stosunek wapnia do fosforu zapewnia równowagę mineralną, kluczową dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Ważne jest, aby pamiętać, że każdy z tych minerałów powinien być dostarczany w odpowiednich proporcjach, co jest zgodne z zaleceniami żywieniowymi dla zwierząt gospodarskich określonymi przez organizacje takie jak NRC (National Research Council). Ignorowanie tych zasad może prowadzić do nieefektywności w hodowli, a w dalszej perspektywie do znacznych strat ekonomicznych.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 34

W żywieniu zwierząt zgodnym z zasadami ekologii można wykorzystywać

A. stymulatory wzrostu
B. dodatki mineralne
C. antybiotyki
D. kokcydiostatyki
Dodatki mineralne stanowią kluczowy element w ekologicznej diecie zwierząt, gdyż zapewniają niezbędne składniki odżywcze, które wspierają zdrowie i dobrostan zwierząt. W systemach ekologicznych, gdzie ogranicza się użycie syntetycznych substancji, takie jak dodatki mineralne pochodzenia naturalnego, odgrywają istotną rolę w zaspokajaniu potrzeb żywieniowych. Przykłady takich dodatków to wapń, fosfor, magnez oraz mikroelementy, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. W praktyce, stosowanie dodatków mineralnych może poprawić jakość mięsa, mleka oraz innych produktów pochodzenia zwierzęcego, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i wymogami certyfikacji ekologicznej. Dodatkowo, wprowadzenie odpowiednich minerałów do diety zwierząt może przyczynić się do zwiększenia odporności na choroby, co jest kluczowe w hodowli ekologicznej, gdzie unika się stosowania antybiotyków i innych substancji chemicznych. Dlatego też, ich zastosowanie jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ekologicznego żywienia zwierząt.

Pytanie 35

Aminokwasowy dodatek do paszy to

A. fitaza
B. ksylitol
C. tokoferol
D. lizyna
Lizyna to jeden z aminokwasów egzogennych, co oznacza, że musi być dostarczana z pożywieniem, ponieważ organizm nie jest w stanie jej syntetyzować. Jako dodatek paszowy, jest kluczowa w diecie zwierząt, szczególnie w przypadku świń i drobiu, gdzie wspomaga wzrost i rozwój. Lizyna odgrywa istotną rolę w syntezie białek, co jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Jej niedobór może prowadzić do obniżonej wydajności produkcyjnej, mniejszych przyrostów masy ciała oraz osłabienia układu odpornościowego zwierząt. W praktyce, dodawanie lizy do pasz pozwala na zwiększenie ich wartości odżywczej oraz efektywności wykorzystania paszy, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w hodowli zwierząt. Współczesne praktyki w produkcji zwierzęcej kładą duży nacisk na optymalizację diety, co często wiąże się z precyzyjnym doborem aminokwasów, takich jak lizyna, aby maksymalizować wydajność i zdrowie zwierząt.

Pytanie 36

Jakim stawem łączą się kość ramienna z kośćmi przedramienia?

A. kolanowy
B. nadgarstkowy
C. łokciowy
D. ramienny
Wybór odpowiedzi ramienny, kolanowy lub nadgarstkowy na pytanie o staw łączący kość ramienną z kośćmi przedramienia wynika z nieporozumienia dotyczącego anatomii stawów. Staw ramienny, mimo że jest kluczowym stawem w kontekście kończyny górnej, łączy kość ramienną z łopatką, a nie z kośćmi przedramienia. Odpowiedź ta wskazuje na mylne zrozumienie lokalizacji oraz funkcji stawów. Staw kolanowy łączy kości udową i piszczelową, co sprawia, że jest nieodpowiedni w kontekście tego pytania, ponieważ dotyczy dolnej części ciała. Staw nadgarstkowy z kolei łączy kości przedramienia z kośćmi ręki, a zatem nie ma żadnej bezpośredniej relacji z kością ramienną. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich odpowiedzi, to nieprecyzyjne rozumienie funkcji i lokalizacji poszczególnych stawów oraz ich roli w układzie ruchu. Dlatego istotne jest przyswojenie wiedzy o anatomii stawów i ich połączeniach, co pozwoli na lepszą orientację w zagadnieniach związanych z biomechaniką oraz rehabilitacją.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 38

Wybierz rasę kóz odpowiednią do hodowli mięsnej?

A. Saaneńska
B. Kaszmirska
C. Alpejska
D. Burska
Burska koza jest jedną z najlepszych ras do użytkowania mięsnego, ze względu na swoje walory produkcyjne oraz wysoką jakość mięsa. Rasa ta charakteryzuje się dużą masą ciała, co wpływa na wydajność rzeźną. Burskie kozy osiągają wagę do 90 kg, a ich mięso jest cenione za delikatność i intensywny smak. W hodowli zwraca się uwagę na ich odporność na choroby oraz zdolność do adaptacji w różnych warunkach klimatycznych. Dodatkowo, burskie kozy są stosunkowo łatwe w utrzymaniu, co sprawia, że są popularne wśród rolników zajmujących się produkcją mięsa. Dobre praktyki związane z ich hodowlą obejmują odpowiednią dietę bogatą w białko oraz regularne kontrole weterynaryjne, co przekłada się na zdrowie zwierząt oraz jakość uzyskiwanego mięsa. Hodowcy, którzy decydują się na Burskie kozy, powinni również brać pod uwagę aspekty etyczne związane z dobrostanem zwierząt, co w dłuższej perspektywie przyczynia się do zrównoważonego rozwoju produkcji mięsnej.

Pytanie 39

Określ temperaturę graniczną, powyżej której plemniki buhaja mogą ulec znacznemu uszkodzeniu, np. podczas wyjmowania nasienia z pojemnika.

A. –190 °C
B. –170 °C
C. –150 °C
D. –130 °C
Temperatura graniczna –130 °C jest kluczowym punktem dla zachowania integralności plemników buhaja podczas ich przechowywania i transportu w cieczy azotowej. Plemniki są komórkami bardzo wrażliwymi na zmiany temperatury; ich struktura komórkowa oraz funkcje metaboliczne są optymalnie zachowane w ekstremalnie niskich temperaturach, jednakże powyżej tej granicy mogą wystąpić nieodwracalne uszkodzenia. W praktyce, aby zabezpieczyć wartościowe nasienie przed uszkodzeniami, należy zawsze upewnić się, że temperatura otoczenia nie przekracza –130 °C w trakcie manipulacji, na przykład podczas wyjmowania nasienia z kontenera. Zgodnie z normami i dobrą praktyką w inseminacji zwierząt, stosuje się specjalistyczne protokoły, które gwarantują, że nasienie jest przechowywane i transportowane w warunkach minimalizujących ryzyko jego uszkodzenia. Ważnym elementem jest również użycie odpowiednich materiałów izolacyjnych oraz monitorowanie temperatury w czasie rzeczywistym, co pozwala na szybką reakcję w razie wystąpienia nieprawidłowości.

Pytanie 40

Jednokomorowy żołądek prosty występuje u

A. owcy
B. świni
C. psa
D. konia
Żołądek jednokomorowy prosty, charakterystyczny dla psów, jest jednym z kluczowych elementów układu pokarmowego tych zwierząt. W odróżnieniu od zwierząt przeżuwających, takich jak bydło czy owce, psy są mięsożerne i ich żołądek jest przystosowany do trawienia białka oraz tłuszczy. Żołądek psa ma jedną komorę, co ułatwia szybkie przetwarzanie pokarmów oraz ich transport do jelit. W praktyce oznacza to, że psy mogą łatwo trawić pokarmy mięsne oraz niektóre inne źródła białka. Musimy jednak pamiętać, że dieta psa powinna być zróżnicowana i dobrze zbilansowana, a jej składniki muszą odpowiadać ich potrzebom żywieniowym. Stosowanie wysokiej jakości karmy, dostosowanej do wieku, rasy oraz poziomu aktywności fizycznej psa, jest zgodne z zaleceniami weterynaryjnymi oraz standardami żywieniowymi. Ponadto, psy mogą mieć różne reakcje na składniki odżywcze, dlatego ważne jest monitorowanie ich zdrowia i w razie potrzeby dostosowywanie diety. Te aspekty żywienia są nie tylko istotne z punktu widzenia zdrowia, ale również wpływają na jakość życia zwierzęcia.