Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik teleinformatyk
- Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
- Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 08:35
- Data zakończenia: 17 grudnia 2025 08:44
Egzamin niezdany
Wynik: 12/40 punktów (30,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 3
Który z poniższych adresów jest adresem typu multicast w protokole IPv4?
A. 192.168.0.1
B. 229.0.0.1
C. 127.0.0.1
D. 242.110.0.1
Wybór odpowiedzi 127.0.0.1 jest błędny, ponieważ ten adres jest zarezerwowany dla localhost, co oznacza, że jest używany do komunikacji z samym sobą w ramach maszyny. Adres ten, w zakresie 127.0.0.0 do 127.255.255.255, jest wykorzystywany do testowania i nie ma zastosowania w komunikacji sieciowej z innymi urządzeniami. Z kolei 192.168.0.1 to adres z zakresu prywatnych adresów IPv4, co oznacza, że jest używany w sieciach lokalnych i nie jest routowalny w Internecie. Adresy z tej puli, takie jak 192.168.x.x, są często przydzielane urządzeniom w domowych routerach i biurach. Natomiast 242.110.0.1 nie jest poprawnym adresem multicast, ponieważ mieści się w zakresie, który nie jest zarezerwowany dla multicastu ani adresów prywatnych. W kontekście adresacji IP, istotne jest, aby rozumieć klasy adresów oraz ich zastosowanie. W praktyce, nieprawidłowe zrozumienie tego zagadnienia prowadzi do błędów w projektowaniu sieci oraz w konfiguracji urządzeń, co może skutkować problemami z komunikacją i wydajnością. Użytkownicy powinni być świadomi, jakie adresy są przeznaczone do różnych zastosowań, aby uniknąć nieefektywności w sieciach, a także zapewnić, że odpowiednia architektura jest stosowana w różnych scenariuszach.
Pytanie 4
Możliwość oceny jakości izolacji pomiędzy żyłami w kablu miedzianym uzyskuje się poprzez dokonanie pomiaru
A. oscyloskopem
B. amperomierzem
C. megaomomierzem
D. miliwoltomierzem
Miliwoltomierz jest narzędziem do pomiaru niskich napięć i nie jest przystosowany do oceny izolacji. Jego zastosowanie związane jest głównie z pomiarami napięciowymi w obwodach elektronicznych, gdzie niezbędne jest precyzyjne monitorowanie małych wartości napięcia. Próba oceny jakości izolacji za pomocą miliwoltomierza wiązałaby się z ryzykiem uzyskania błędnych wyników, ponieważ to urządzenie nie jest w stanie dostarczyć informacji o rezystancji izolacji w warunkach wymaganych dla tego typu pomiarów. Amperomierz, z kolei, jest zaprojektowany do pomiaru natężenia prądu i nie ma zastosowania w ocenie izolacji, ponieważ nie mierzy rezystancji, lecz ilość przepływającego prądu. Użycie amperomierza może prowadzić do nieporozumień, ponieważ jego odczyty nie dostarczą żadnych informacji na temat stanu izolacji. Oscyloskop, którego główną funkcją jest obserwacja przebiegów napięcia w czasie, również nie nadaje się do pomiaru jakości izolacji. Jego zastosowanie w tym kontekście jest nieadekwatne, ponieważ oscyloskop skupia się na analizie sygnałów, a nie na pomiarach rezystancyjnych. Problemy z rozróżnieniem tych urządzeń mogą wynikać z braku zrozumienia ich podstawowych funkcji i zastosowań w praktyce elektrotechnicznej, co prowadzi do błędnych wniosków na temat oceny stanu izolacji w kablach miedzianych.
Pytanie 5
Protokół ICMP (Internet Control Message Protocol) nie dostarcza informacji ruterowi lub hostowi o
A. braku dostępnej pamięci buforowej do przechowywania datagramu
B. zmianie wcześniej ustalonej trasy przez jeden z pośredniczących routerów
C. niemożności dostarczenia datagramu do celu
D. przesyłaniu przez pakiety złośliwego oprogramowania
Protokół ICMP (Internet Control Message Protocol) jest fundamentalnym elementem protokołów internetowych, odpowiedzialnym głównie za przesyłanie komunikatów kontrolnych i diagnostycznych. ICMP nie zajmuje się bezpieczeństwem ani nie ma zdolności do monitorowania złośliwego oprogramowania, stąd odpowiedź dotycząca przenoszenia przez pakiety złośliwego oprogramowania jest poprawna. Protokół ten informuje o problemach z dostarczaniem datagramów, takich jak niemożność ich dostarczenia czy zmiany tras, ale nie analizuje danych zawartych w tych datagramach ani nie identyfikuje ich zawartości. Przykładowo, ICMP może wysyłać komunikaty typu 'Destination Unreachable', gdy nie można dotrzeć do danego adresu IP, jednak nie zidentyfikuje, czy dany datagram zawiera złośliwy kod. W praktyce, administratorzy sieci używają narzędzi takich jak ping czy tracert, które opierają się na ICMP, aby diagnozować problemy z łącznością czy wydajnością sieci, jednak nie zapewniają one informacji o zagrożeniach związanych z bezpieczeństwem.
Pytanie 6
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 7
Po włączeniu zasilania komputer został uruchomiony, wydał jeden dźwięk sygnalizacyjny, a na ekranie obraz pozostał czarny. Jakie jest najbardziej prawdopodobne źródło tego problemu?
A. Uszkodzona pamięć RAM
B. Brak zainstalowanego systemu operacyjnego na dysku
C. Brak połączenia komputera z monitorem
D. Uszkodzony dysk twardy
Odpowiedź 'Brak połączenia komputera z monitorem' jest prawidłowa, ponieważ w sytuacji, gdy komputer uruchamia się i generuje sygnał dźwiękowy, ale ekran pozostaje czarny, może to wskazywać, że sygnał wideo nie jest prawidłowo przesyłany do monitora. W takich przypadkach, pierwszym krokiem diagnostycznym jest sprawdzenie kabli połączeniowych oraz ich stanu. Brak połączenia może wynikać z uszkodzonego kabla, źle podłączonego złącza lub uszkodzonego portu w monitorze lub komputerze. Warto również upewnić się, że monitor jest włączony oraz ustawiony na właściwe źródło sygnału. W praktyce, podczas rozwiązywania problemów z wyświetlaniem obrazu, technicy IT często korzystają z narzędzi diagnostycznych oraz prostych testów, takich jak podłączenie innego monitora lub kabla, aby szybko zidentyfikować źródło problemu. Dobrą praktyką jest również regularne sprawdzanie sprzętu i kabli, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia takich sytuacji w przyszłości.
Pytanie 8
Które z poniższych działań nie wpływa na bezpieczeństwo sieci?
A. Korzystanie z sieci teleinformatycznej w określonych porach dnia, kiedy ruch w sieci jest znacznie mniejszy
B. Używanie oprogramowania antywirusowego monitorującego wymianę danych między siecią a sieciami innych organizacji lub sieciami publicznymi
C. Wykorzystanie odpowiednich aplikacji oraz urządzeń typu firewall i systemów do wykrywania i zapobiegania włamaniom na poziomie sieci i hostów
D. Dezaktywacja (blokowanie) usług sieciowych, które nie są wykorzystywane, nie mają podstaw biznesowych ani technicznych lub są uważane za potencjalnie niebezpieczne
Wykorzystywanie sieci teleinformatycznej w określonych porach dnia, w których natężenie ruchu w sieci jest znacznie mniejsze, jest odpowiedzią, która nie wpływa na bezpieczeństwo sieci w bezpośredni sposób. To podejście może przyczynić się do optymalizacji wydajności i zmniejszenia obciążenia sieci, ale nie wprowadza mechanizmów zabezpieczających. W praktyce, zmniejszenie natężenia ruchu może prowadzić do mniejszej liczby prób ataków, jednak nie eliminuje zagrożeń. Na przykład, ataki typu DDoS mogą wystąpić niezależnie od pory dnia, a luki w systemach mogą być wykorzystane w każdej chwili. Właściwie skonfigurowane zabezpieczenia, takie jak firewalle, systemy wykrywania intruzów oraz regularne aktualizacje oprogramowania, są podstawą bezpieczeństwa sieciowego i powinny być priorytetem każdej organizacji. Rekomenduje się również stosowanie rozwiązań opartych na analizie ryzyka, które pozwalają na identyfikację i eliminację potencjalnych zagrożeń przed ich wystąpieniem.
Pytanie 9
W którym standardzie dane są przesyłane w postaci komórek z nagłówkiem o długości 5 bajtów oraz polem informacyjnym o długości 48 bajtów?
A. ATM (Asynchronous Transfer Mode)
B. FR (FrameRelay)
C. PSTN (Public Switched Telephone Network)
D. DSL (Digital Subscriber Line)
Wybór odpowiedzi ATM (Asynchronous Transfer Mode) jest poprawny, ponieważ standard ten definiuje przesyłanie informacji w postaci komórek o stałej długości, z których każda składa się z nagłówka o długości 5 bajtów oraz pola informacyjnego o długości 48 bajtów. ATM jest technologią, która znajduje zastosowanie w różnych obszarach telekomunikacji, w tym w sieciach lokalnych (LAN) oraz w szerokopasmowych sieciach dostępowych. Dzięki stałej długości komórek, ATM zapewnia deterministyczne opóźnienia i wysoką jakość usług (QoS), co czyni go idealnym rozwiązaniem dla aplikacji wymagających niskich opóźnień, takich jak transmisje głosowe i wideo. Przykładem zastosowania ATM jest integracja różnych typów danych, takich jak głos, wideo i dane, w jednej sieci, co pozwala na efektywne zarządzanie pasmem i minimalizację zakłóceń. Warto również zauważyć, że ATM jest szeroko stosowany w infrastrukturze sieciowej operatorów telekomunikacyjnych oraz w połączeniach międzynarodowych, co podkreśla jego znaczenie w nowoczesnych systemach komunikacyjnych.
Pytanie 10
Przeniesienie danych do innego nośnika w celu ich długoterminowego przechowywania nazywa się
A. archiwizacją
B. deduplikacją danych
C. kopią zapasową
D. kompresją danych
Archiwizacja to proces przenoszenia danych do innego miejsca pamięci masowej w celu ich długotrwałego przechowywania. Głównym celem archiwizacji jest ochrona danych przed utratą oraz zapewnienie ich dostępności w przyszłości. W przeciwieństwie do innych metod zarządzania danymi, archiwizacja koncentruje się na przenoszeniu mniej używanych danych do tańszych i bardziej efektywnych rozwiązań pamięci masowej, takich jak taśmy magnetyczne czy chmura. Przykładem zastosowania archiwizacji jest przechowywanie danych finansowych z minionych lat, które są wymagane do audytów, ale nie są potrzebne na co dzień. Dobre praktyki w archiwizacji obejmują regularne przeglądanie i aktualizację archiwów, aby upewnić się, że dane są nadal dostępne i w odpowiednim formacie. Dodatkowo, archiwizacja powinna być zgodna z regulacjami prawnymi, takimi jak RODO, co podkreśla znaczenie ochrony danych osobowych. W efekcie, dobrze zorganizowany proces archiwizacji może znacznie zmniejszyć koszty przechowywania oraz zwiększyć bezpieczeństwo danych.
Pytanie 11
Jaka licencja oprogramowania jest związana z urządzeniem?
A. GNU
B. Freeware
C. OEM
D. Shareware
Wybór licencji GNU, Shareware czy Freeware w kontekście sprzętu jest błędny, ponieważ każda z tych licencji ma inną specyfikę i zastosowanie. Licencja GNU, znana jako GNU General Public License (GPL), jest licencją typu open source, która pozwala użytkownikom na dowolne użycie, modyfikację i dystrybucję oprogramowania, pod warunkiem, że wszelkie zmiany również będą dostępne na tych samych warunkach. To podejście sprzyja wolności oprogramowania, ale nie jest związane z fizycznym sprzętem w sposób, w jaki robi to licencja OEM. Shareware to model dystrybucji, który pozwala użytkownikom na przetestowanie oprogramowania przed zakupem, co również nie wiąże się z licencją przypisaną do urządzenia, a jedynie do pojedynczej instancji oprogramowania. Freeware to oprogramowanie, które jest dostępne bez opłat, jednak również nie wymaga zakupu sprzętu, a jego dystrybucja może być całkowicie niezależna od sprzętu. Wybór tych licencji może prowadzić do pomyłek, gdyż często są one mylone z licencjami przypisanymi do sprzętu. Kluczowym błędem w rozumieniu tych licencji jest zrozumienie, że OEM jest ściśle związana z urządzeniem, podczas gdy inne typy licencji skupiają się na oprogramowaniu jako niezależnym podmiocie. Dlatego przy zakupie sprzętu z zainstalowanym oprogramowaniem istotne jest, aby zwracać uwagę na licencję OEM, która zapewnia użytkownikom odpowiednie prawa do korzystania z oprogramowania w kontekście sprzętu.
Pytanie 12
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 13
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 14
Który z protokołów pozwala na dokładną synchronizację czasu między komputerami?
A. PDH (Plesiochronous Digital Hierarchy)
B. FTP (File Transfer Protocol)
C. IP (Internet Protocol)
D. NTP (Network Time Protocol)
NTP, czyli Network Time Protocol, jest protokołem stworzonym do synchronizacji czasu w sieciach komputerowych. Jego działanie opiera się na architekturze klient-serwer, gdzie komputery (klienci) komunikują się z serwerami czasowymi w celu uzyskania dokładnych informacji o czasie. NTP jest w stanie synchronizować czas z dokładnością do kilku milisekund, co jest niezwykle istotne w wielu zastosowaniach, takich jak systemy bankowe, telekomunikacyjne, a także w infrastrukturze IT, gdzie precyzyjne oznaczanie czasu jest kluczowe dla operacji. Protokół ten umożliwia również hierarchiczne zarządzanie serwerami, co pozwala na efektywne rozłożenie obciążenia oraz zwiększa niezawodność synchronizacji. Dzięki zastosowaniu NTP w systemach operacyjnych oraz urządzeniach sieciowych, możliwe jest uzyskanie spójności czasowej, co jest niezbędne m.in. w protokołach bezpieczeństwa, logowaniu zdarzeń oraz w zastosowaniach monitorujących. Zgodność z NTP jest uznawana za standard branżowy, a jego implementacje są powszechnie stosowane w różnych środowiskach sieciowych.
Pytanie 15
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 16
Jak nazywana jest cyfrowa sieć o topologii podwójnych, przeciwstawnych pierścieni światłowodowych?
A. FC (Fiber Channel)
B. FDDI (Fiber Distributed Data Interface)
C. HIPPI (High performance parallel interface)
D. FITL (Fiber in the loop)
Wybór odpowiedzi innych niż FDDI wskazuje na nieporozumienie dotyczące charakterystyki różnych standardów sieciowych. FITL (Fiber in the loop) odnosi się do architektury, która integruje światłowody z tradycyjnymi sieciami telefonicznymi, ale nie definiuje topologii podwójnych pierścieni ani nie zapewnia takiej samej niezawodności jak FDDI. Z kolei HIPPI (High performance parallel interface) to standard zaprojektowany do przesyłania danych w wysokiej prędkości na krótkich dystansach, nie opiera się na technologii światłowodowej w kontekście sieci lokalnych, a jego zastosowanie jest ograniczone do połączeń wewnętrznych w systemach komputerowych. FC (Fiber Channel) to inny standard, który koncentruje się na przesyłaniu danych w systemach macierzy dyskowych i nie odnosi się do topologii pierścieniowej, a zamiast tego stosuje różne topologie, takie jak punkt-punkt lub gwiazda, co zmienia charakterystyki zastosowania. Typowe pomyłki, które prowadzą do wyboru tych nieprawidłowych odpowiedzi, często wynikają z mylenia ogólnych terminów związanych z technologią światłowodową z ich specyficznymi zastosowaniami w różnych kontekstach. Ważne jest zrozumienie, że każdy z tych standardów ma swoje unikalne zastosowania i właściwości, co powinno kierować naszymi wyborami w kontekście projektowania i wdrażania rozwiązań sieciowych.
Pytanie 17
Reflektometr TDR (Time Domain Reflectometer) służy do
A. analizy natężenia ruchu telekomunikacyjnego
B. mierzenia prędkości transmisji sygnałów
C. lokalizowania uszkodzeń w przewodach z żyłami miedzianymi
D. lokalizowania uszkodzeń w włóknach światłowodowych
Pomiar prędkości transmisji sygnału nie jest bezpośrednim zadaniem reflektometru TDR. Chociaż TDR może pośrednio dostarczać informacji o prędkości sygnału, jego główną funkcją jest wykrywanie uszkodzeń, nie pomiar samej prędkości. W kontekście telekomunikacyjnym, pomiar natężenia ruchu telekomunikacyjnego odnosi się do analizy danych dotyczących ilości przesyłanych informacji przez sieć, co jest zupełnie inną dziedziną. Warto zauważyć, że TDR nie jest narzędziem do monitorowania obciążenia sieci, lecz instrumentem diagnostycznym, który wykrywa problemy w przewodach. Z kolei stwierdzenie, że TDR służy do wyszukiwania uszkodzeń we włóknach światłowodowych, również wprowadza w błąd, gdyż choć niektóre reflektometry są przystosowane do pracy z włóknami, ich efektywność jest różna w zależności od zastosowanej technologii i rodzaju kabla. Właściwe zrozumienie zastosowania reflektometrów TDR wymaga znajomości technologii transmisji oraz różnic pomiędzy różnymi typami przewodów. W praktyce, nieumiejętność rozróżnienia tych funkcji prowadzi do nieefektywnego wykorzystania tych narzędzi i niewłaściwej diagnozy problemów w sieciach telekomunikacyjnych.
Pytanie 18
Który typ telefonu powinien być podłączony do wyjścia S/T w centrali abonenckiej?
A. POTS
B. CTS
C. VoIP
D. ISDN
VoIP (Voice over Internet Protocol) to technologia, która umożliwia przesyłanie głosu przez Internet, co czyni ją zupełnie inną od ISDN. Podczas gdy VoIP jest oparty na połączeniach internetowych, wyjście S/T w centrali abonenckiej jest przystosowane do pracy z cyfrowymi połączeniami telefonicznymi, takimi jak te oferowane przez ISDN. Z tego względu, choć VoIP ma swoje zalety, jak elastyczność i możliwość redukcji kosztów, nie jest odpowiednie do podłączenia do wyjścia S/T. POTS (Plain Old Telephone Service) to tradycyjna analogowa telefonia stacjonarna, która również nie jest zgodna z cyfrowym standardem ISDN. POTS wykorzystuje analogowe sygnały, co sprawia, że nie można go używać w tej samej konfiguracji, co ISDN. CTS (Circuit Terminating System) to termin, który może być mylony z systemami telekomunikacyjnymi, ale nie jest konkretnym rozwiązaniem stosowanym do podłączania do wyjścia S/T. W rzeczywistości, niepoprawne odpowiedzi często wynikają z pomylenia technologii analogowej z cyfrową oraz z braku zrozumienia specyficznych zastosowań i standardów telekomunikacyjnych. Kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi technologiami, co pozwala na prawidłowy wybór urządzeń do konkretnego zastosowania.
Pytanie 19
Program w systemach Windows, który pozwala na obserwację działania systemu komputerowego, obejmujący między innymi: szczegóły procesów oraz efektywność procesora, to
A. System operacyjny
B. Menadżer urządzeń
C. Windows Upgrade
D. Menadżer zadań
System operacyjny to skomplikowane oprogramowanie, które ogarnia sprzęt komputerowy i wszystkie programy, ale nie daje możliwości monitorowania wydajności ani zarządzania procesami. Windows Upgrade to po prostu aktualizacja systemu do nowszej wersji i to nijak ma się do analizy wydajności czy monitorowania aplikacji. Menadżer urządzeń jest narzędziem do zarządzania sprzętem jak karty graficzne czy dyski, ale nie ma związku z monitorowaniem procesów czy wydajności CPU. Często niektórzy mylą te narzędzia z Menadżerem zadań, co może prowadzić do błędnych wniosków o ich funkcjonalności. Ważne jest, by wiedzieć, jakie są różnice między tymi elementami i w jaki sposób używać ich na co dzień z komputerem. Zrozumienie tego wszystkiego jest kluczowe dla tego, jak dobrze zarządzać systemem i rozwiązywać problemy z wydajnością. W praktyce korzystanie z Menadżera zadań to podstawa dla każdego admina IT, podczas gdy inne wskazane narzędzia mają zupełnie inne funkcje.
Pytanie 20
Sterowniki w systemie operacyjnym komputera są instalowane w celu zapewnienia
A. obserwacji pracy procesora
B. prawidłowego funkcjonowania urządzenia, którego dotyczy sterownik
C. sprawnego działania systemu operacyjnego
D. zwiększenia wydajności transmisji danych pomiędzy procesorem a koprocesorem
Sterowniki to naprawdę kluczowe elementy w systemie operacyjnym. Dzięki nim nasz system może się komunikować z różnymi urządzeniami, jak drukarki czy karty graficzne. Bez tych sterowników, takie sprzęty nie będą działać tak, jak powinny. Na przykład, jeśli nie zainstalujesz odpowiedniego sterownika do karty graficznej, to nie zobaczysz żadnych obrazów na ekranie, a drukarka nie dostanie polecenia, żeby coś wydrukować. Z mojego doświadczenia wynika, że sporo problemów z urządzeniami pochodzi z nieaktualnych lub nieodpowiednich sterowników, więc warto pamiętać o regularnych aktualizacjach. Najlepiej jest szukać aktualizacji na stronach producentów sprzętu, bo wtedy masz pewność, że wszystko będzie działać jak należy. Są też różne narzędzia, które automatycznie pomagają w aktualizacji sterowników, co może być dużą pomocą w utrzymaniu systemu w dobrym stanie.
Pytanie 21
Jakie narzędzie w systemie Windows 7 pozwala na zbadanie systemu plików pod kątem błędów związanych z integralnością danych?
A. Cleanmgr
B. Diskpart
C. Defrag
D. Chkdsk
Diskpart to narzędzie do zarządzania partycjami dysków, które umożliwia użytkownikom tworzenie, usuwanie oraz modyfikowanie partycji. Choć jest to potężne narzędzie, nie ma funkcji sprawdzania integralności systemu plików ani diagnozowania błędów związanych z danymi. Użytkownicy często mylą jego funkcjonalność z innymi narzędziami, co prowadzi do błędnych wniosków dotyczących jego zastosowania. Defrag, z kolei, to narzędzie do defragmentacji dysków, które optymalizuje rozmieszczenie plików na dysku twardym, poprawiając jego wydajność, ale nie diagnozuje ani nie naprawia błędów systemu plików. Użytkownicy mogą błędnie sądzić, że regularna defragmentacja wystarcza do zapewnienia integralności danych, co nie jest prawdą, gdyż nie usuwa ona uszkodzeń ani problemów logicznych. Cleanmgr, czyli Oczyszczanie dysku, pozwala na usuwanie zbędnych plików z systemu, co może pomóc w zwolnieniu przestrzeni, ale nie ma zdolności do analizy czy naprawy systemu plików. Te błędne koncepcje mogą prowadzić do sytuacji, w której użytkownicy zaniedbują rzeczywiste narzędzia diagnozujące, takie jak Chkdsk, co z kolei może skutkować poważnymi problemami z danymi i stabilnością systemu. Ważne jest zrozumienie, że każde narzędzie ma swoją specyfikę i przeznaczenie, a ich niewłaściwe wykorzystanie może prowadzić do poważnych konsekwencji.
Pytanie 22
Fragment pomiaru tłumienności światłowodu, który określamy jako strefę martwą, to
A. reprezentuje odbicie Fresnela
B. oznacza koniec linii
C. oznacza stan nieustalony na początku pomiaru
D. reprezentuje spaw
Strefa martwa w kontekście pomiaru tłumienności światłowodów odnosi się do początkowego etapu pomiaru, w którym sygnał nie osiągnął jeszcze stabilnego poziomu. W praktyce strefy martwe są istotne, ponieważ mogą występować w przypadku pomiarów na złączach, gdzie sygnał przechodzi przez różne media oraz na początku pomiaru. Oznacza to, że pomiary powinny być dokonywane po ustabilizowaniu się sygnału, aby zapewnić dokładne wyniki. W standardach branżowych, takich jak ITU-T G.657, podkreśla się znaczenie dokładności pomiarów tłumienności w kontekście projektowania sieci światłowodowych. W przypadku pomiarów z użyciem reflektometrów czasowych (OTDR), strefa martwa może wpływać na zdolność do identyfikacji rzeczywistych problemów w sieci, takich jak uszkodzenia lub nieprawidłowe złącza. Przykładowo, jeśli strefa martwa jest zbyt duża, może zniekształcić wyniki, prowadząc do błędnych wniosków o stanie sieci, co w praktyce może prowadzić do kosztownych napraw. Dlatego tak ważne jest, aby inżynierowie oraz technicy byli świadomi strefy martwej i umieli ją uwzględniać podczas pomiarów.
Pytanie 23
Funkcja MSN (Multiple Subscriber Number) w systemie ISDN pozwala na
A. przenoszenie terminala w trakcie rozmowy przez zarówno dzwoniącego, jak i odbierającego.
B. przypisanie abonentowi sieci ISDN wielu różnych numerów publicznych.
C. odrzucanie połączeń przychodzących z przekierowania.
D. rejestrowanie informacji o połączeniach.
Usługa MSN (Multiple Subscriber Number) w technologii ISDN jest kluczowym rozwiązaniem umożliwiającym przypisanie abonentowi sieci ISDN wielu różnych numerów publicznych. To oznacza, że jeden abonent może być dostępny pod różnymi numerami telefonicznymi, co zwiększa elastyczność komunikacji. Przykładem zastosowania tej funkcjonalności jest sytuacja, gdy firma posiada wiele działów, a każdy z nich ma przypisany inny numer. Dzięki temu klienci mogą łatwo kontaktować się z odpowiednim działem, co prowadzi do efektywniejszej obsługi. W kontekście standardów branżowych, MSN jest zgodne z wymaganiami ITU-T, które określają zasady funkcjonowania usług telekomunikacyjnych. Umożliwiając przydzielanie różnych numerów do jednego abonenta, MSN poprawia zarządzanie ruchem telefonicznym, a także pozwala na lepsze dopasowanie do potrzeb użytkowników. W ten sposób, firmy mogą oferować bardziej zróżnicowane i dostosowane do potrzeb klientów usługi telekomunikacyjne, co jest niezbędne w dzisiejszym, dynamicznie zmieniającym się środowisku biznesowym.
Pytanie 24
Która forma sygnalizacji abonenta jest realizowana poprzez przerwanie obwodu zawierającego urządzenie abonenta, łącze oraz wyposażenie centrali związane z tym łączem, a w niektórych sytuacjach, także zmianę kierunku przepływającego w nim prądu?
A. W szczelinie
B. Poza szczeliną
C. Prądem przemiennym
D. Prądem stałym
Wybór innej opcji, takiej jak "w szczelinie", "poza szczeliną" czy "prądem przemiennym", opiera się na błędnych założeniach dotyczących działania sygnalizacji abonenckiej. Opcje "w szczelinie" i "poza szczeliną" nie odnoszą się bezpośrednio do metod sygnalizacji w systemach telekomunikacyjnych, a raczej sugerują koncepcje, które nie mają zastosowania w kontekście przerywania pętli. Te terminy są bardziej związane z wizualizacjami w innych dziedzinach inżynierii, a nie z praktycznymi aspektami sygnalizacji telefonicznej. Z kolei prąd przemienny, mimo że jest powszechnie stosowany w systemach zasilania, nie znajduje zastosowania w klasycznej sygnalizacji abonenckiej. Prąd przemienny generuje zmienne napięcie, co może prowadzić do trudności w detekcji stanu obwodu, a tym samym do błędów w interpretacji sygnalizacji. W rzeczywistych zastosowaniach telekomunikacyjnych, wykorzystywanie prądu przemiennego do sygnalizacji mogłoby wprowadzić niestabilność, co jest niepożądane w kontekście niezawodności komunikacji. Dlatego istotne jest zrozumienie, że skuteczna sygnalizacja abonencka opiera się na stabilności prądu stałego, co jest potwierdzone w licznych normach i wytycznych branżowych.
Pytanie 25
Interfejs, który pozwala na bezprzewodowe połączenie myszy z komputerem to
A. RS 232
B. DVI
C. Bluetooth
D. IEEE_284
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Bluetooth to taki standard komunikacji bezprzewodowej, który pozwala na przesyłanie danych na krótkie odległości. Dzięki temu idealnie nadaje się do łączenia różnych urządzeń, jak np. myszki, klawiatury czy słuchawki z komputerami. Działa w paśmie 2.4 GHz, co sprawia, że zakłócenia są minimalne i połączenie jest stabilne. Co jest fajne, to to, że urządzenia peryferyjne łatwo się rozpoznają przez system operacyjny dzięki protokołom, takim jak HID. Oznacza to, że wystarczy podłączyć myszkę Bluetooth i od razu można z niej korzystać, co jest super wygodne! W praktyce, używanie myszek bez kabli daje więcej swobody w ruchach i eliminacja kabli sprawia, że praca staje się przyjemniejsza. Warto też pamiętać, że Bluetooth jest szeroko wspierany w różnych urządzeniach, co czyni go bardzo uniwersalnym rozwiązaniem dla osób, które szukają mobilności. W dzisiejszych czasach, szczególnie w biurach i przy pracy zdalnej, technologia ta nabiera naprawdę sporego znaczenia, bo umożliwia szybkie i łatwe połączenia w różnych sytuacjach.
Bluetooth to taki standard komunikacji bezprzewodowej, który pozwala na przesyłanie danych na krótkie odległości. Dzięki temu idealnie nadaje się do łączenia różnych urządzeń, jak np. myszki, klawiatury czy słuchawki z komputerami. Działa w paśmie 2.4 GHz, co sprawia, że zakłócenia są minimalne i połączenie jest stabilne. Co jest fajne, to to, że urządzenia peryferyjne łatwo się rozpoznają przez system operacyjny dzięki protokołom, takim jak HID. Oznacza to, że wystarczy podłączyć myszkę Bluetooth i od razu można z niej korzystać, co jest super wygodne! W praktyce, używanie myszek bez kabli daje więcej swobody w ruchach i eliminacja kabli sprawia, że praca staje się przyjemniejsza. Warto też pamiętać, że Bluetooth jest szeroko wspierany w różnych urządzeniach, co czyni go bardzo uniwersalnym rozwiązaniem dla osób, które szukają mobilności. W dzisiejszych czasach, szczególnie w biurach i przy pracy zdalnej, technologia ta nabiera naprawdę sporego znaczenia, bo umożliwia szybkie i łatwe połączenia w różnych sytuacjach.
Pytanie 26
Jaką komendę trzeba wprowadzić, aby włączyć podsieć 5.6.7.0/24 do systemu OSPF?
A. Router(config-router)#network 5.6.7.0 0.0.0.255 area 2
B. Router(config-router)#network 5.6.7.0 0.0.0.255
C. Router(config-router)#network 5.6.7.0
D. Router(config-router)#network 5.6.7.0 255.255.255.0
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź Router(config-router)#network 5.6.7.0 0.0.0.255 area 2 jest prawidłowa, ponieważ wykorzystuje właściwą składnię do dodania konkretnej podsieci do procesu OSPF (Open Shortest Path First). Komenda ta składa się z trzech kluczowych elementów: adresu podsieci, maski wildcard oraz identyfikatora obszaru OSPF. Użycie maski wildcard 0.0.0.255 oznacza, że OSPF będzie brał pod uwagę wszystkie adresy IP, które mieszczą się w tej podsieci (5.6.7.0 do 5.6.7.255). Określenie 'area 2' przydziela tę podsieć do konkretnego obszaru OSPF, co jest zgodne z zasadami podziału na obszary w OSPF, gdzie każdy obszar może mieć swoje własne zasady routingu, a także wpływa na skalowalność i wydajność. W praktyce, poprawne skonfigurowanie OSPF z odpowiednimi obszarami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania ruchem w sieciach rozległych, co jest zgodne z dobrymi praktykami w projektowaniu sieci. Przykładowo, jeśli administrator chce, aby podsieć 5.6.7.0 była w stanie komunikować się z innymi podsieciami w tym samym obszarze OSPF, musi użyć tej komendy, aby zapewnić odpowiednią propagację routingu.
Odpowiedź Router(config-router)#network 5.6.7.0 0.0.0.255 area 2 jest prawidłowa, ponieważ wykorzystuje właściwą składnię do dodania konkretnej podsieci do procesu OSPF (Open Shortest Path First). Komenda ta składa się z trzech kluczowych elementów: adresu podsieci, maski wildcard oraz identyfikatora obszaru OSPF. Użycie maski wildcard 0.0.0.255 oznacza, że OSPF będzie brał pod uwagę wszystkie adresy IP, które mieszczą się w tej podsieci (5.6.7.0 do 5.6.7.255). Określenie 'area 2' przydziela tę podsieć do konkretnego obszaru OSPF, co jest zgodne z zasadami podziału na obszary w OSPF, gdzie każdy obszar może mieć swoje własne zasady routingu, a także wpływa na skalowalność i wydajność. W praktyce, poprawne skonfigurowanie OSPF z odpowiednimi obszarami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania ruchem w sieciach rozległych, co jest zgodne z dobrymi praktykami w projektowaniu sieci. Przykładowo, jeśli administrator chce, aby podsieć 5.6.7.0 była w stanie komunikować się z innymi podsieciami w tym samym obszarze OSPF, musi użyć tej komendy, aby zapewnić odpowiednią propagację routingu.
Pytanie 27
Na podstawie oferty cenowej pewnej telefonii satelitarnej zaproponuj klientowi, dzwoniącemu średnio 1 000 minut miesięcznie, najtańszą taryfę.
| Plany taryfowe | Taryfa A | Taryfa B | Taryfa C | Taryfa D |
| Taryfa miesięczna | 50 € | 100 € | 250 € | 300 € |
| Pakiet tanszych minut | 100/m | 200/m | 800/m | 1 000/m |
| Opłata za minutę w pakiecie | 0,70 € | 0,50 € | 0,30 € | 0,20 € |
| Opłata za dodatkowe minuty | 1,50 € | 1,00 € | 0,50 € | 0,40 € |
A. Taryfa A
B. Taryfa B
C. Taryfa D
D. Taryfa C
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Taryfa D jest najkorzystniejszym wyborem dla klienta dzwoniącego średnio 1000 minut miesięcznie, ponieważ oferuje stały koszt 300€ bez dodatkowych opłat za minuty. W kontekście telefonii satelitarnej kluczowym czynnikiem jest zrozumienie, że taryfy są projektowane z myślą o różnych profilach użytkowników. Dla kogoś, kto regularnie korzysta z telefonu przez dłuższy czas, stała opłata miesięczna z nielimitowanym dostępem do minut jest najlepszym rozwiązaniem. Przykładowo, jeśli porównamy inne taryfy, takie jak Taryfa A, B i C, każda z nich wiąże się z dodatkowymi kosztami za minuty ponad ustalony limit, co przy 1000 minutach miesięcznie znacząco podnosi ich łączny koszt. Optymalizacja kosztów w tym przypadku jest zgodna z najlepszymi praktykami w branży telekomunikacyjnej, które zalecają dobór taryfy w oparciu o rzeczywiste potrzeby użytkowników oraz ich wzorce korzystania z usług. Wybierając Taryfę D, klient unika nieprzewidzianych wydatków, co jest kluczowe w zarządzaniu budżetem domowym.
Taryfa D jest najkorzystniejszym wyborem dla klienta dzwoniącego średnio 1000 minut miesięcznie, ponieważ oferuje stały koszt 300€ bez dodatkowych opłat za minuty. W kontekście telefonii satelitarnej kluczowym czynnikiem jest zrozumienie, że taryfy są projektowane z myślą o różnych profilach użytkowników. Dla kogoś, kto regularnie korzysta z telefonu przez dłuższy czas, stała opłata miesięczna z nielimitowanym dostępem do minut jest najlepszym rozwiązaniem. Przykładowo, jeśli porównamy inne taryfy, takie jak Taryfa A, B i C, każda z nich wiąże się z dodatkowymi kosztami za minuty ponad ustalony limit, co przy 1000 minutach miesięcznie znacząco podnosi ich łączny koszt. Optymalizacja kosztów w tym przypadku jest zgodna z najlepszymi praktykami w branży telekomunikacyjnej, które zalecają dobór taryfy w oparciu o rzeczywiste potrzeby użytkowników oraz ich wzorce korzystania z usług. Wybierając Taryfę D, klient unika nieprzewidzianych wydatków, co jest kluczowe w zarządzaniu budżetem domowym.
Pytanie 28
Skokowy przyrost tłumienia spowodowany punktowymi wtrąceniami według norm ISO/IEC dotyczących światłowodów nie może przekraczać wartości
A. 0,20 dB
B. 0,30 dB
C. 0,10 dB
D. 0,25 dB
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź to 0,10 dB, co jest zgodne z normami ISO/IEC dotyczącymi światłowodów. W kontekście sieci optycznych, tłumienność wywołana przez punktowe wtrącenia, takie jak złącza czy wtrącenia materiału, jest kluczowym parametrem wpływającym na jakość sygnału. Standardy te określają dopuszczalne wartości tłumienności, a maksymalny skokowy wzrost tłumienności na poziomie 0,10 dB gwarantuje, że sieci optyczne będą działać z odpowiednią niezawodnością. Przykładowo, w systemach telekomunikacyjnych, które wymagają wysokiej wydajności przesyłania danych, przekroczenie tej wartości może prowadzić do znacznego spadku jakości sygnału, co w efekcie skutkuje błędami transmisji. Z tego względu, inżynierowie zajmujący się projektowaniem sieci światłowodowych muszą ściśle przestrzegać tych norm, aby zapewnić optymalną wydajność oraz minimalizować straty sygnału. Warto również wspomnieć, że zrozumienie tych norm jest niezbędne dla profesjonalistów w branży telekomunikacyjnej, szczególnie przy projektowaniu i utrzymywaniu nowoczesnych systemów komunikacyjnych.
Poprawna odpowiedź to 0,10 dB, co jest zgodne z normami ISO/IEC dotyczącymi światłowodów. W kontekście sieci optycznych, tłumienność wywołana przez punktowe wtrącenia, takie jak złącza czy wtrącenia materiału, jest kluczowym parametrem wpływającym na jakość sygnału. Standardy te określają dopuszczalne wartości tłumienności, a maksymalny skokowy wzrost tłumienności na poziomie 0,10 dB gwarantuje, że sieci optyczne będą działać z odpowiednią niezawodnością. Przykładowo, w systemach telekomunikacyjnych, które wymagają wysokiej wydajności przesyłania danych, przekroczenie tej wartości może prowadzić do znacznego spadku jakości sygnału, co w efekcie skutkuje błędami transmisji. Z tego względu, inżynierowie zajmujący się projektowaniem sieci światłowodowych muszą ściśle przestrzegać tych norm, aby zapewnić optymalną wydajność oraz minimalizować straty sygnału. Warto również wspomnieć, że zrozumienie tych norm jest niezbędne dla profesjonalistów w branży telekomunikacyjnej, szczególnie przy projektowaniu i utrzymywaniu nowoczesnych systemów komunikacyjnych.
Pytanie 29
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 30
Jaką minimalną częstotliwość należy stosować do próbkowania sygnału o ograniczonym paśmie, aby zachować pełne informacje zawarte w próbkach sygnału?
A. podstawowa
B. Nyquista
C. graniczna
D. maksymalna
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Częstotliwość Nyquista to taka zasada, która mówi, że żeby dobrze próbować sygnał, musimy robić to przynajmniej dwa razy szybciej niż najwyższa częstotliwość w tym sygnale. Na przykład, jeżeli mamy sygnał audio, który osiąga maksymalnie 20 kHz, to żeby go poprawnie zarejestrować, musisz próbować z częstotliwością przynajmniej 40 kHz. To jest mega ważne w różnych technologiach, szczególnie w dźwięku, obrazach czy telekomunikacji. Dla przykładu, standard CD audio używa próbkowania 44,1 kHz, co jest zgodne z tą zasadą. Jak się tej zasady nie przestrzega, to może dojść do aliasingu, co po prostu psuje sygnał. Dlatego przestrzeganie zasady Nyquista jest kluczowe, żeby mieć dobrą jakość w systemach cyfrowych.
Częstotliwość Nyquista to taka zasada, która mówi, że żeby dobrze próbować sygnał, musimy robić to przynajmniej dwa razy szybciej niż najwyższa częstotliwość w tym sygnale. Na przykład, jeżeli mamy sygnał audio, który osiąga maksymalnie 20 kHz, to żeby go poprawnie zarejestrować, musisz próbować z częstotliwością przynajmniej 40 kHz. To jest mega ważne w różnych technologiach, szczególnie w dźwięku, obrazach czy telekomunikacji. Dla przykładu, standard CD audio używa próbkowania 44,1 kHz, co jest zgodne z tą zasadą. Jak się tej zasady nie przestrzega, to może dojść do aliasingu, co po prostu psuje sygnał. Dlatego przestrzeganie zasady Nyquista jest kluczowe, żeby mieć dobrą jakość w systemach cyfrowych.
Pytanie 31
Usługa UUS (User to User Signalling) stanowi przykład usługi w obszarze technologii
A. VoIP (Voice over Internet Protocol)
B. ADSL (Asymmetric Digital Subscriber Line)
C. GPS (Global Positioning System)
D. ISDN (Integrated Services Digital Network)
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Usługa UUS (User to User Signalling) jest doskonałym przykładem zastosowania technologii ISDN (Integrated Services Digital Network), która umożliwia przesyłanie sygnału pomiędzy użytkownikami. ISDN to zestaw standardów telekomunikacyjnych, które pozwalają na jednoczesne przesyłanie głosu, danych i obrazu, co czyni ją idealnym rozwiązaniem dla nowoczesnych aplikacji komunikacyjnych. UUS w ramach ISDN umożliwia m.in. zestawianie połączeń oraz zarządzanie nimi, co jest kluczowe dla efektywnej komunikacji w sieciach cyfrowych. Przykładem praktycznego zastosowania ISDN mogą być usługi videokonferencyjne, które wymagają wysokiej jakości transmisji danych w czasie rzeczywistym. ISDN zapewnia nie tylko niezawodność, ale również przewidywalną jakość usług, co jest zgodne z wymaganiami wielu standardów branżowych, takich jak ITU-T. Dobra praktyka w implementacji ISDN polega na zapewnieniu odpowiednich zabezpieczeń i zarządzaniu pasmem, co pozwala na optymalizację jakości usług oraz zminimalizowanie opóźnień.
Usługa UUS (User to User Signalling) jest doskonałym przykładem zastosowania technologii ISDN (Integrated Services Digital Network), która umożliwia przesyłanie sygnału pomiędzy użytkownikami. ISDN to zestaw standardów telekomunikacyjnych, które pozwalają na jednoczesne przesyłanie głosu, danych i obrazu, co czyni ją idealnym rozwiązaniem dla nowoczesnych aplikacji komunikacyjnych. UUS w ramach ISDN umożliwia m.in. zestawianie połączeń oraz zarządzanie nimi, co jest kluczowe dla efektywnej komunikacji w sieciach cyfrowych. Przykładem praktycznego zastosowania ISDN mogą być usługi videokonferencyjne, które wymagają wysokiej jakości transmisji danych w czasie rzeczywistym. ISDN zapewnia nie tylko niezawodność, ale również przewidywalną jakość usług, co jest zgodne z wymaganiami wielu standardów branżowych, takich jak ITU-T. Dobra praktyka w implementacji ISDN polega na zapewnieniu odpowiednich zabezpieczeń i zarządzaniu pasmem, co pozwala na optymalizację jakości usług oraz zminimalizowanie opóźnień.
Pytanie 32
W tabeli zapisano wyniki pomiarów amplitudy badanego sygnału. Na ich podstawie można stwierdzić, że jest to sygnał
|
A. okresowy o wartości średniej równej zero.
B. nieokresowy o wartości średniej różnej od zera.
C. nieokresowy o wartości średniej równej zero.
D. okresowy o wartości średniej różnej od zera.
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "okresowy o wartości średniej różnej od zera" jest poprawna, ponieważ sygnał okresowy charakteryzuje się tym, że jego wartości powtarzają się w regularnych odstępach czasu. W praktyce oznacza to, że możemy zaobserwować cykliczne wzorce w zachowaniu sygnału, które mogą być istotne w wielu dziedzinach, takich jak telekomunikacja czy inżynieria dźwięku. Wartość średnia sygnału, która w tym przypadku jest różna od zera, wskazuje na to, że sygnał może mieć stały komponent, na przykład sygnał stały lub przesunięcie poziome. To zjawisko jest powszechnie obserwowane w rzeczywistych zastosowaniach, takich jak analiza audio, gdzie sygnały mogą mieć określone wartości średnie, które wpływają na ich percepcję i obróbkę. W kontekście standardów, takie jak standardy IEEE dotyczące analizy sygnałów, uwzględniają one zarówno cykliczność, jak i wartość średnią, co jest kluczowe dla skutecznej analizy i przetwarzania sygnałów. Zrozumienie tych właściwości sygnału jest fundamentalne dla wielu zastosowań technologicznych, od systemów komunikacyjnych po przetwarzanie obrazów.
Odpowiedź "okresowy o wartości średniej różnej od zera" jest poprawna, ponieważ sygnał okresowy charakteryzuje się tym, że jego wartości powtarzają się w regularnych odstępach czasu. W praktyce oznacza to, że możemy zaobserwować cykliczne wzorce w zachowaniu sygnału, które mogą być istotne w wielu dziedzinach, takich jak telekomunikacja czy inżynieria dźwięku. Wartość średnia sygnału, która w tym przypadku jest różna od zera, wskazuje na to, że sygnał może mieć stały komponent, na przykład sygnał stały lub przesunięcie poziome. To zjawisko jest powszechnie obserwowane w rzeczywistych zastosowaniach, takich jak analiza audio, gdzie sygnały mogą mieć określone wartości średnie, które wpływają na ich percepcję i obróbkę. W kontekście standardów, takie jak standardy IEEE dotyczące analizy sygnałów, uwzględniają one zarówno cykliczność, jak i wartość średnią, co jest kluczowe dla skutecznej analizy i przetwarzania sygnałów. Zrozumienie tych właściwości sygnału jest fundamentalne dla wielu zastosowań technologicznych, od systemów komunikacyjnych po przetwarzanie obrazów.
Pytanie 33
W przypadku wystąpienia fizycznego uszkodzenia połączenia między routerami stosującymi ruting statyczny, co powinien zrobić administrator?
A. przywrócić ustawienia fabryczne routerów
B. odłączyć routery od zasilania
C. ustawić alternatywną trasę, jeśli taka jest dostępna
D. nie podejmować żadnych działań, ponieważ routery utworzą alternatywną trasę
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W przypadku fizycznego uszkodzenia łącza pomiędzy ruterami, ważne jest, aby administrator sieci reagował odpowiednio, konfigurując alternatywną trasę, jeżeli taka istnieje. Ruting statyczny, w przeciwieństwie do dynamicznego, nie ma wbudowanej funkcji automatycznego dostosowywania tras w przypadku awarii. Dlatego administrator musi samodzielnie przeanalizować dostępne trasy i wprowadzić zmiany w konfiguracji, aby zapewnić ciągłość działania sieci. Na przykład, jeśli istnieje inna, mniej bezpośrednia ścieżka do celu, administrator może skonfigurować nową trasę statyczną, która przekieruje ruch przez inne łącze, minimalizując przestoje. Dobrą praktyką jest również regularne sprawdzanie i aktualizowanie konfiguracji, aby zapewnić optymalną wydajność oraz dostępność. Takie działania są zgodne ze standardami zarządzania siecią, które kładą nacisk na proaktywne podejście do konfiguracji i monitorowania tras.
W przypadku fizycznego uszkodzenia łącza pomiędzy ruterami, ważne jest, aby administrator sieci reagował odpowiednio, konfigurując alternatywną trasę, jeżeli taka istnieje. Ruting statyczny, w przeciwieństwie do dynamicznego, nie ma wbudowanej funkcji automatycznego dostosowywania tras w przypadku awarii. Dlatego administrator musi samodzielnie przeanalizować dostępne trasy i wprowadzić zmiany w konfiguracji, aby zapewnić ciągłość działania sieci. Na przykład, jeśli istnieje inna, mniej bezpośrednia ścieżka do celu, administrator może skonfigurować nową trasę statyczną, która przekieruje ruch przez inne łącze, minimalizując przestoje. Dobrą praktyką jest również regularne sprawdzanie i aktualizowanie konfiguracji, aby zapewnić optymalną wydajność oraz dostępność. Takie działania są zgodne ze standardami zarządzania siecią, które kładą nacisk na proaktywne podejście do konfiguracji i monitorowania tras.
Pytanie 34
Jakie medium transmisyjne wykorzystuje system DECT (Digital Enhanced Cordless Telecommunication)?
A. Fale radiowe
B. Światłowód
C. Skrętka
D. Kabel koncentryczny
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
System DECT (Digital Enhanced Cordless Telecommunications) wykorzystuje fale radiowe jako medium transmisyjne, co jest kluczowe dla jego funkcjonowania. Technologia ta została zaprojektowana głównie do komunikacji bezprzewodowej, co oznacza, że urządzenia DECT, takie jak bezprzewodowe telefony, korzystają z fal radiowych do przesyłania sygnałów dźwiękowych i danych. Fale radiowe pozwalają na wygodną i mobilną komunikację, eliminując potrzebę stosowania kabli. DECT operuje w pasmach częstotliwości 1,88 - 1,93 GHz, co jest zgodne z regulacjami wielu krajów dotyczących telekomunikacji. Przykładem zastosowania systemu DECT jest wykorzystanie go w biurach i domach, gdzie użytkownicy mogą swobodnie poruszać się w zasięgu stacji bazowej. Ponadto, DECT umożliwia obsługę wielu połączeń równocześnie, co czyni go efektywnym rozwiązaniem w środowiskach wymagających wielozadaniowości. Standardy DECT są uznawane na całym świecie, a ich implementacja zapewnia wysoką jakość połączeń oraz minimalizację zakłóceń. W związku z tym, wybór fal radiowych jako medium transmisyjnego w DECT jest odpowiedzią na potrzeby nowoczesnej komunikacji bezprzewodowej, oferując dużą elastyczność i wygodę użytkowania."
System DECT (Digital Enhanced Cordless Telecommunications) wykorzystuje fale radiowe jako medium transmisyjne, co jest kluczowe dla jego funkcjonowania. Technologia ta została zaprojektowana głównie do komunikacji bezprzewodowej, co oznacza, że urządzenia DECT, takie jak bezprzewodowe telefony, korzystają z fal radiowych do przesyłania sygnałów dźwiękowych i danych. Fale radiowe pozwalają na wygodną i mobilną komunikację, eliminując potrzebę stosowania kabli. DECT operuje w pasmach częstotliwości 1,88 - 1,93 GHz, co jest zgodne z regulacjami wielu krajów dotyczących telekomunikacji. Przykładem zastosowania systemu DECT jest wykorzystanie go w biurach i domach, gdzie użytkownicy mogą swobodnie poruszać się w zasięgu stacji bazowej. Ponadto, DECT umożliwia obsługę wielu połączeń równocześnie, co czyni go efektywnym rozwiązaniem w środowiskach wymagających wielozadaniowości. Standardy DECT są uznawane na całym świecie, a ich implementacja zapewnia wysoką jakość połączeń oraz minimalizację zakłóceń. W związku z tym, wybór fal radiowych jako medium transmisyjnego w DECT jest odpowiedzią na potrzeby nowoczesnej komunikacji bezprzewodowej, oferując dużą elastyczność i wygodę użytkowania."
Pytanie 35
Która technika konwersji sygnału z postaci analogowej na cyfrową charakteryzuje się najmniejszym błędem przetwarzania?
A. Technika całkowa
B. Technika z kompensacją wagową
C. Technika z bezpośrednim porównaniem
D. Technika z równoważeniem ładunków
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Metoda całkowa jest uznawana za jedną z najbardziej efektywnych technik przetwarzania sygnału z analogowego na cyfrowy, ponieważ pozwala na minimalizację błędów kwantyzacji. W tej metodzie sygnał analogowy jest próbkowany, a następnie przetwarzany poprzez całkowanie, co umożliwia uzyskanie dokładniejszego odwzorowania sygnału w postaci cyfrowej. Zastosowanie metody całkowej jest szczególnie istotne w aplikacjach wymagających wysokiej precyzji, takich jak systemy pomiarowe, telekomunikacyjne oraz w sprzęcie audio wysokiej jakości. Dobrą praktyką w branży jest wykorzystanie tej metody w połączeniu z odpowiednio dobranym algorytmem próbkowania, co pozwala na redukcję szumów oraz zwiększenie dynamiki rejestrowanego sygnału. Przykładem zastosowania metody całkowej jest cyfrowe przetwarzanie sygnałów audio w profesjonalnych systemach nagraniowych, gdzie jakość dźwięku jest kluczowa dla odbiorcy. Standardy takie jak AES/EBU oraz S/PDIF preferują metody, które zapewniają jak najmniejsze zniekształcenia podczas konwersji sygnału.
Metoda całkowa jest uznawana za jedną z najbardziej efektywnych technik przetwarzania sygnału z analogowego na cyfrowy, ponieważ pozwala na minimalizację błędów kwantyzacji. W tej metodzie sygnał analogowy jest próbkowany, a następnie przetwarzany poprzez całkowanie, co umożliwia uzyskanie dokładniejszego odwzorowania sygnału w postaci cyfrowej. Zastosowanie metody całkowej jest szczególnie istotne w aplikacjach wymagających wysokiej precyzji, takich jak systemy pomiarowe, telekomunikacyjne oraz w sprzęcie audio wysokiej jakości. Dobrą praktyką w branży jest wykorzystanie tej metody w połączeniu z odpowiednio dobranym algorytmem próbkowania, co pozwala na redukcję szumów oraz zwiększenie dynamiki rejestrowanego sygnału. Przykładem zastosowania metody całkowej jest cyfrowe przetwarzanie sygnałów audio w profesjonalnych systemach nagraniowych, gdzie jakość dźwięku jest kluczowa dla odbiorcy. Standardy takie jak AES/EBU oraz S/PDIF preferują metody, które zapewniają jak najmniejsze zniekształcenia podczas konwersji sygnału.
Pytanie 36
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 37
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 38
Z jakiego surowca wykonane są żyły kabli telekomunikacyjnych przeznaczonych do stacji oraz miejscowych, a także skrętek symetrycznych w lokalnych sieciach komputerowych?
A. Miedź
B. Aluminium
C. Stal
D. Włókno szklane
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Miedź jest super materiałem, jeśli chodzi o produkcję kabli telekomunikacyjnych, zarówno w stacjach, jak i w różnych sieciach komputerowych, takich jak skrętki. To dlatego, że ma świetne właściwości przewodzące, co sprawia, że sygnały przesyłają się bez problemu. Jej niski opór elektryczny oznacza mniejsze straty energii, a w efekcie lepszą jakość sygnału na większych odległościach. Kable miedziane są więc bardzo popularne, zwłaszcza w aplikacjach, gdzie liczy się szybkość przesyłania danych, jak na przykład w Ethernet czy DSL. Co więcej, miedziane przewody są bardziej elastyczne i łatwiejsze w montażu, co ma duże znaczenie w dynamicznych środowiskach sieciowych. W standardach, takich jak ANSI/TIA-568, określa się wymagania dotyczące jakości kabli miedzianych, co podkreśla ich rolę w telekomunikacji i informatyce.
Miedź jest super materiałem, jeśli chodzi o produkcję kabli telekomunikacyjnych, zarówno w stacjach, jak i w różnych sieciach komputerowych, takich jak skrętki. To dlatego, że ma świetne właściwości przewodzące, co sprawia, że sygnały przesyłają się bez problemu. Jej niski opór elektryczny oznacza mniejsze straty energii, a w efekcie lepszą jakość sygnału na większych odległościach. Kable miedziane są więc bardzo popularne, zwłaszcza w aplikacjach, gdzie liczy się szybkość przesyłania danych, jak na przykład w Ethernet czy DSL. Co więcej, miedziane przewody są bardziej elastyczne i łatwiejsze w montażu, co ma duże znaczenie w dynamicznych środowiskach sieciowych. W standardach, takich jak ANSI/TIA-568, określa się wymagania dotyczące jakości kabli miedzianych, co podkreśla ich rolę w telekomunikacji i informatyce.
Pytanie 39
Aby zweryfikować początkową poprawność funkcjonowania urządzeń wejścia/wyjścia w komputerze podczas uruchamiania, wykorzystuje się procedury oznaczone skrótem literowym
A. ECC
B. POST
C. ACPI
D. IDE
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
POST, czyli Power-On Self-Test, to procedura diagnostyczna, która jest uruchamiana automatycznie podczas startu komputera. Jej głównym celem jest sprawdzenie podstawowych funkcji sprzętowych i urządzeń wejścia/wyjścia. Gdy komputer jest włączany, POST weryfikuje, czy kluczowe komponenty, takie jak pamięć RAM, procesor, oraz urządzenia peryferyjne, są prawidłowo zainstalowane i działają poprawnie. W przypadku wykrycia problemów, POST może wydawać dźwięki (beep codes) lub wyświetlać odpowiednie komunikaty na ekranie, co pozwala użytkownikowi na szybką identyfikację problemu. To standardowe podejście stosowane w praktycznie wszystkich nowoczesnych komputerach i laptopach, które gwarantuje, że system operacyjny nie zostanie uruchomiony, jeśli urządzenia nie są w pełni sprawne. Warto dodać, że procedura POST jest również częścią dobra praktyka w inżynierii komputerowej, ponieważ umożliwia wczesne wykrycie i eliminowanie problemów sprzętowych, co w efekcie zwiększa niezawodność systemu.
POST, czyli Power-On Self-Test, to procedura diagnostyczna, która jest uruchamiana automatycznie podczas startu komputera. Jej głównym celem jest sprawdzenie podstawowych funkcji sprzętowych i urządzeń wejścia/wyjścia. Gdy komputer jest włączany, POST weryfikuje, czy kluczowe komponenty, takie jak pamięć RAM, procesor, oraz urządzenia peryferyjne, są prawidłowo zainstalowane i działają poprawnie. W przypadku wykrycia problemów, POST może wydawać dźwięki (beep codes) lub wyświetlać odpowiednie komunikaty na ekranie, co pozwala użytkownikowi na szybką identyfikację problemu. To standardowe podejście stosowane w praktycznie wszystkich nowoczesnych komputerach i laptopach, które gwarantuje, że system operacyjny nie zostanie uruchomiony, jeśli urządzenia nie są w pełni sprawne. Warto dodać, że procedura POST jest również częścią dobra praktyka w inżynierii komputerowej, ponieważ umożliwia wczesne wykrycie i eliminowanie problemów sprzętowych, co w efekcie zwiększa niezawodność systemu.
Pytanie 40
Jaką rolę pełni parametr boot file name w serwerze DHCP?
A. Określa nazwę pliku z programem do załadowania przez PXE (Preboot Execution Environment)
B. Określa nazwę pliku konfiguracyjnego serwera DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)
C. Określa nazwę pliku, w którym mają być rejestrowane zdarzenia związane z uruchomieniem serwera DHCP
D. Określa nazwę pliku na partycji bootowalnej komputera MBR (Master Boot Record)
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Parametr <i>boot file name</i> w kontekście serwera DHCP pełni kluczową funkcję w procesie uruchamiania systemów operacyjnych za pośrednictwem PXE (Preboot Execution Environment). Gdy klient PXE zostaje uruchomiony, wysyła zapytanie DHCP, aby uzyskać adres IP oraz informacje dotyczące serwera, z którego ma pobrać odpowiednie pliki startowe. W odpowiedzi serwer DHCP dostarcza nie tylko adres IP, ale również wskazówki dotyczące lokalizacji pliku rozruchowego, które jest określone przez parametr <i>boot file name</i>. Działania te są zgodne z protokołem PXE, który jest standardem w zakresie zdalnego uruchamiania komputerów. Praktycznym zastosowaniem tej funkcji jest możliwość wdrażania systemów operacyjnych na wielu maszynach jednocześnie, co jest niezwykle efektywne w środowiskach serwerowych oraz dla organizacji korzystających z wirtualizacji. Dzięki temu administratorzy mogą szybko i sprawnie zarządzać zasobami oraz aktualizacjami oprogramowania, co znacznie ułatwia proces utrzymania infrastruktury IT.
Parametr <i>boot file name</i> w kontekście serwera DHCP pełni kluczową funkcję w procesie uruchamiania systemów operacyjnych za pośrednictwem PXE (Preboot Execution Environment). Gdy klient PXE zostaje uruchomiony, wysyła zapytanie DHCP, aby uzyskać adres IP oraz informacje dotyczące serwera, z którego ma pobrać odpowiednie pliki startowe. W odpowiedzi serwer DHCP dostarcza nie tylko adres IP, ale również wskazówki dotyczące lokalizacji pliku rozruchowego, które jest określone przez parametr <i>boot file name</i>. Działania te są zgodne z protokołem PXE, który jest standardem w zakresie zdalnego uruchamiania komputerów. Praktycznym zastosowaniem tej funkcji jest możliwość wdrażania systemów operacyjnych na wielu maszynach jednocześnie, co jest niezwykle efektywne w środowiskach serwerowych oraz dla organizacji korzystających z wirtualizacji. Dzięki temu administratorzy mogą szybko i sprawnie zarządzać zasobami oraz aktualizacjami oprogramowania, co znacznie ułatwia proces utrzymania infrastruktury IT.