Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik agrobiznesu
Kwalifikacja: ROL.04 - Prowadzenie produkcji rolniczej
Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 19:05
Data zakończenia: 19 grudnia 2025 19:11

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką odległość należy zachować pomiędzy płytą gnojową a silosami na kiszonkę?

A. 30 m

B. 20 m

C. 10m

D. 15 m

Podawanie większej odległości płyty gnojowej od silosów na kiszonkę, jak 15 m, 20 m czy 30 m, może wydawać się uzasadnione w kontekście ochrony jakości paszy, jednak w praktyce jest to nieefektywne i niewłaściwe podejście. Wydłużenie dystansu zwiększa niepotrzebnie koszty inwestycji oraz zajmuje cenną przestrzeń na farmie, co może ograniczać możliwości rozwoju gospodarstwa. Zbyt duża odległość może również skutkować trudnościami w transporcie materiałów, co w dłuższym czasie wpływa na wydajność produkcji. Ponadto, niektóre rozporządzenia i zalecenia branżowe jasno określają minimalne odległości, które powinny być zachowane, aby nie narażać jakości kiszonki, co skutkuje zdrowszą paszą i lepszymi wynikami produkcyjnymi. Warto zwrócić uwagę, że błędne wyliczenia dotyczące potrzebnych odległości mogą wynikać z nieaktualnych informacji lub braku znajomości specyfiki lokalnych przepisów. Niezrozumienie standardów budowy obiektów rolniczych i ich lokalizacji może prowadzić do nieodpowiednich decyzji, które później generują straty finansowe na skutek złej jakości paszy lub niespełnienia norm środowiskowych.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Jaki nawóz zawiera składniki NPK?

A. Sól potasowa

B. Mocznik

C. Sól amonowa

D. Polifoska

Polifoska jest nawozem, który zawiera wszystkie trzy kluczowe składniki odżywcze: azot (N), fosfor (P) oraz potas (K), co czyni ją nawozem typu NPK. W praktyce rolniczej, nawozy NPK są szczególnie cenione, ponieważ dostarczają roślinom niezbędnych makroskładników, które wspierają ich wzrost i rozwój. Azot jest kluczowy dla syntezy białek oraz chlorofilu, fosfor wspiera rozwój korzeni i kwitnienie, a potas wpływa na procesy fotosyntezy oraz odporność roślin na stresy środowiskowe. Polifoska jest stosowana w uprawach takich jak zboża, warzywa, czy owoce, co dowodzi jej wszechstronności. Dobrą praktyką jest stosowanie tego nawozu w oparciu o analizy gleby, co pozwala precyzyjnie dostosować dawki do rzeczywistych potrzeb roślin i zminimalizować ryzyko nadmiernego nawożenia. Zastosowanie nawozów NPK, w tym polifoski, wspiera zrównoważony rozwój rolnictwa oraz zwiększa plony przy zachowaniu zdrowego ekosystemu.

Pytanie 4

W polskich warunkach klimatycznych największym ryzykiem w produkcji obarczona jest uprawa

A. rzepaku

B. buraków cukrowych

C. ziemniaków

D. zbóż

Uprawa zbóż, ziemniaków i buraków cukrowych też wiąże się z pewnym ryzykiem, ale nie jest ono aż tak wyraźne jak w przypadku rzepaku. Zboża są dość elastyczne i potrafią lepiej przystosować się do zmieniających się warunków, chociaż oczywiście też mogą chorować i cierpieć na skutek zmian klimatycznych. Ziemniaki, mimo że są narażone na różne choroby, jak na przykład alternarioza, dają radę rosnąć na różnych glebach, co zwiększa ich szanse. Buraki cukrowe potrzebują dosyć specyficznych warunków, ale mają krótszy cykl wegetacyjny, co może pomóc w lepszym zarządzaniu ryzykiem. Nie można traktować tych roślin tak samo, bo każda z nich ma swoje wymagania. W polskim klimacie rzepak jest najbardziej wrażliwy na różne negatywne czynniki, co sprawia, że jest to roślina o największym ryzyku. Rozumienie tych różnic jest naprawdę ważne, jeżeli chodzi o zarządzanie zagrożeniami w rolnictwie.

Pytanie 5

Jeśli wynagrodzenie zasadnicze pracownika wynosi 2 000 zł, premia to 20% wynagrodzenia zasadniczego, a dodatek funkcyjny to 350 zł, to jakie będzie jego wynagrodzenie brutto?

A. 2 000 zł

B. 2 350 zł

C. 2 400 zł

D. 2 750 zł

Aby obliczyć wynagrodzenie brutto pracownika, należy uwzględnić wszystkie składniki wynagrodzenia, które obejmują płacę zasadniczą, premię oraz dodatki. W tym przypadku płaca zasadnicza wynosi 2 000 zł. Premia wynosi 20% płacy zasadniczej, co w tym przypadku daje 400 zł (20% z 2 000 zł). Dodatek funkcyjny wynosi 350 zł. Zatem, aby obliczyć wynagrodzenie brutto, dodajemy te wszystkie składniki: 2 000 zł (płaca zasadnicza) + 400 zł (premia) + 350 zł (dodatek funkcyjny) = 2 750 zł. Takie podejście jest zgodne z ogólnymi zasadami wynagradzania pracowników oraz z praktykami księgowości, które nakładają obowiązek uwzględnienia wszystkich składników wynagrodzenia przy obliczeniach. Wiedza na temat struktury wynagrodzenia jest kluczowa w zarządzaniu zasobami ludzkimi, gdyż wpływa na motywację i satysfakcję pracowników z pracy.

Pytanie 6

W trakcie 305-dniowego okresu laktacji najwyższa produkcja mleka u krowy występuje

A. w drugim miesiącu po wycieleniu

B. dwa tygodnie przed zasuszeniem

C. w szóstym miesiącu laktacji

D. tuż po wycieleniu

Wydajność mleczna krów w ciągu 305 dni laktacji nie osiąga swojego maksimum w szóstym miesiącu, ponieważ w tym czasie zazwyczaj obserwuje się spadek produkcji mleka. To wynika z naturalnych cykli biologicznych, w których krowy zaczynają tracić energię związaną z utrzymywaniem wysokiej produkcji i zbliżają się do okresu zasuszenia. Bezpośrednio po wycieleniu, chociaż produkcja mleka może być wysoka, nie jest to czas maksymalnej wydajności, ponieważ gruczoł mlekowy dopiero zaczyna pełnić swoją funkcję, a organizm krowy musi jeszcze się przystosować do laktacji. Zmiana w diecie, w tym zwiększenie udziału paszy treściwej, oraz odpowiednie zarządzanie stadem odgrywają kluczową rolę w każdym etapie laktacji. Zasady dobrego żywienia i zarządzania stadem wskazują, że przed zasuszeniem, krowy powinny być tak żywione, aby maksymalizować ich potencjał produkcyjny, co nie pokrywa się z pomysłem osiągania szczytowej wydajności w czasie bezpośrednio przed tym okresem. W praktyce, błędne podejście do terminów związanych z wydajnością mleczną może prowadzić do złego zarządzania, które z kolei przekłada się na obniżoną produkcję mleka oraz negatywne równowagi energetyczne.

Pytanie 7

Rasy przeżuwaczy wykorzystywane w produkcji mleka to:

A. polska czerwona, burska, merynos

B. charolaise, alpejska, ile de france

C. hereford, kaszmirska, czarnogłówka

D. jersey, saaneńska, fryzyjska

Jersey, saaneńska i fryzyjska to rasy przeżuwaczy, które są szczególnie cenione w produkcji mleka. Rasa Jersey jest znana z wysokiej wydajności mlecznej oraz doskonałej jakości mleka, które charakteryzuje się wysoką zawartością tłuszczu i białka. Saaneńska to rasa kozy, która również wyróżnia się dużą wydajnością mleczną oraz łagodnym temperamentem, co czyni ją popularnym wyborem w gospodarstwach nastawionych na produkcję koziego mleka. Fryzyjska, z drugiej strony, to rasa bydła mlecznego, która również osiąga wysokie wyniki w produkcji mleka. W praktyce, hodowcy często wybierają te rasy, aby maksymalizować wydajność produkcji mleka, stosując dobre praktyki żywieniowe oraz warunki hodowlane. Warto podkreślić, że stosowanie genetyki i selekcji w hodowli tych ras umożliwia dalsze poprawianie ich cech użytkowych, co jest zgodne z nowoczesnymi standardami zrównoważonego rozwoju w produkcji rolniczej.

Pytanie 8

Po zebraniu rzepaku ozimego należy przeprowadzić zespół prac agrotechnicznych

A. pożniwnych

B. przedwysiewnych

C. wiosennych

D. zimowych

Uprawki pożniwne to taki kluczowy element w agrotechnice, zwłaszcza po zbiorze rzepaku ozimego. Chodzi o to, żeby dobrze przygotować glebę na nowe zasiewy oraz poprawić jej strukturę i właściwości. Po zbiorze rzepaku, który ma spore wymagania glebowe, warto pomyśleć o orce, żeby wymieszać resztki roślinne z ziemią. Taki zabieg naprawdę sprzyja mineralizacji materii organicznej, a to jest ważne dla jakości gleby. Dodatkowo, orka pożniwna może pomóc w walce z chwastami i zwiększa dostępność składników pokarmowych dla następnych roślin. W praktyce można też stosować podorywkę, różne narzędzia jak brony czy talerzówki, które pomagają w spulchnieniu gleby. Ważne jest, żeby te prace robić raczej szybko po zbiorze, żeby zminimalizować ryzyko chorób i szkodników. Dzięki temu przyszłe uprawy będą miały dużo lepsze warunki do wzrostu, co jest zgodne z tym, co się wie o najlepszych praktykach agrotechnicznych.

Pytanie 9

Ziarno kukurydzy przedstawione na ilustracji należy

A. sprzedać jako zboże konsumpcyjne.

B. po oczyszczeniu wykorzystać na zboże paszowe.

C. zastosować jako materiał siewny.

D. poddać utylizacji.

Zgadza się! Ziarno kukurydzy, które zostało przedstawione na ilustracji, powinno zostać poddane utylizacji. Pleśń, która pokrywa ziarno, może być nośnikiem mykotoksyn, które są substancjami toksycznymi dla ludzi i zwierząt. W praktyce rolniczej oraz przemyśle spożywczym kluczowe jest przestrzeganie norm bezpieczeństwa żywności, które wymagają eliminacji wszelkich zanieczyszczeń, aby zapobiec ich negatywnym skutkom zdrowotnym. Utylizacja ziarna to proces, który powinien być przeprowadzany zgodnie z lokalnymi przepisami i standardami, aby zapewnić, że zanieczyszczenia nie zagrażają zdrowiu publicznemu ani środowisku. Przykładem właściwego postępowania jest przekazanie takiego ziarna do specjalistycznych zakładów zajmujących się utylizacją, które posiadają odpowiednie technologie i procedury, by skutecznie neutralizować toksyczne substancje. Taki krok nie tylko chroni zdrowie konsumentów, ale także zapobiega dalszemu rozprzestrzenianiu się pleśni w innych partiach zboża.

Pytanie 10

Towar, który musi być schłodzony zaraz po wytworzeniu, to

A. mleko

B. wełna

C. ziemniaki

D. jabłka

Mleko jest produktem, który po wyprodukowaniu wymaga natychmiastowego schłodzenia, aby zapewnić jego bezpieczeństwo oraz przedłużyć trwałość. W procesie produkcji mleka, bakterie mogą zaczynać się namnażać w temperaturze pokojowej, co prowadzi do psucia się produktu oraz zwiększa ryzyko wystąpienia chorób pokarmowych. Dlatego normy sanitarno-epidemiologiczne, takie jak te określone przez Codex Alimentarius oraz lokalne przepisy, zalecają schładzanie mleka do temperatury poniżej 4°C w jak najkrótszym czasie po udoju. Przykładem dobrych praktyk jest użycie schładzarek mleka, które pozwalają na szybkie schłodzenie świeżego mleka, co nie tylko zapobiega rozwojowi bakterii, ale także zachowuje jego składniki odżywcze. Dodatkowo, w kontekście logistyki, mleko transportowane do punktów sprzedaży również musi być utrzymywane w odpowiedniej temperaturze, aby zapewnić jego jakość i bezpieczeństwo dostarczania do konsumentów.

Pytanie 11

Korzystając z danych z tabeli oblicz minimalną powierzchnię kojców, którą należy przygotować do odchowu 200 tuczników o masie od 85 kg do 110 kg.

Minimalna powierzchnia kojca w m² na sztukę dla świń utrzymywanych grupowo
Grupa zwierząt	Minimalna powierzchnia kojca w m² na 1 sztukę
Prosięta do 10 kg	0,15
Warchlaki powyżej 10 do 20 kg	0,2
Warchlaki powyżej 20 do 30 kg	0,3
Tuczniki powyżej 30-50 kg	0,4
Tuczniki powyżej 50-85 kg	0,55
Tuczniki powyżej 85-110 kg	0,65
Tuczniki powyżej 110 kg	1,0

A. 140 m2

B. 100m2

C. 120m2

D. 130 m2

Poprawna odpowiedź to 130 m2, ponieważ zgodnie z danymi zawartymi w tabeli, każdy tucznik o masie od 85 kg do 110 kg wymaga 0,65 m2 powierzchni. Obliczając minimalną powierzchnię potrzebną dla 200 tuczników, należy pomnożyć liczbę tuczników przez wymaganą powierzchnię dla jednego zwierzęcia: 0,65 m2 * 200 = 130 m2. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt, które stawiają na dobrostan zwierząt oraz optymalne warunki ich życia. Właściwe zagospodarowanie przestrzeni w kojcach jest nie tylko kluczowe dla zdrowia tuczników, ale również wpływa na ich przyrosty masy i ogólną efektywność produkcji. W praktyce, ważne jest również regularne monitorowanie warunków środowiskowych w kojcach, takich jak temperatura, wentylacja czy dostęp do wody oraz pożywienia, aby zapewnić optymalne warunki do wzrostu. Zastosowanie takich standardów przyczynia się do zwiększenia wydajności produkcji oraz minimalizowania ryzyka wystąpienia chorób wśród zwierząt.

Pytanie 12

Powierzchnia zbiornika chłodzenia, która styka się bezpośrednio z mlekiem pochodzącym z udoju, powinna być wykonana

A. ze stali nierdzewnej

B. z pianki poliuretanowej

C. z mosiądzu

D. z żeliwa

Wybór materiałów do konstrukcji zbiorników chłodzących ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i jakości produktów spożywczych, zwłaszcza mleka, które jest szczególnie wrażliwe na zanieczyszczenia. Żeliwo, mimo że jest wytrzymałe, ma tendencję do korodowania i nie spełnia wymogów dotyczących kontaktu z żywnością, co może prowadzić do niepożądanych reakcji chemicznych i zanieczyszczenia mleka metalami ciężkimi. Mosiądz, chociaż jest stosunkowo odporny na korozję, zawiera miedź, która również nie jest zalecana do kontaktu z żywnością, gdyż może wpływać na smak oraz bezpieczeństwo mleka. Z kolei pianka poliuretanowa, używana często jako materiał izolacyjny, nie jest odpowiednia do bezpośredniego kontaktu z mlekiem, ponieważ nie spełnia norm sanitarno-epidemiologicznych i może stanowić pożywkę dla bakterii. Typowym błędem jest myślenie, że wszystkie materiały o dobrych właściwościach mechanicznych są odpowiednie do kontaktu z żywnością. W rzeczywistości, wybór materiału musi uwzględniać nie tylko jego wytrzymałość, ale także odporność na korozję, łatwość w czyszczeniu oraz zgodność z normami, co sprawia, że stal nierdzewna jest najlepszym wyborem w tym kontekście.

Pytanie 13

Warzywa konserwowane w zalewie słodko-kwaśnej z użyciem kwasu octowego to

A. przeciery

B. marynaty

C. koncentraty

D. soki

Koncentraty, soki oraz przeciery, mimo że są formami przetworzonych warzyw i owoców, różnią się od marynat pod względem procesów technologicznych oraz zastosowania. Koncentraty to zazwyczaj gęste, skoncentrowane wersje soków, które uzyskuje się przez usunięcie wody. Nie mają one cech charakterystycznych dla marynat, gdyż nie są konserwowane w zalewie słodko-kwaśnej. Soki, z kolei, to płynne produkty uzyskiwane przez wyciskanie lub rozdrabnianie owoców lub warzyw, a ich głównym celem jest dostarczenie napoju o wysokiej zawartości witamin i składników odżywczych, a nie konserwowanie. Przeciery, takie jak sosy pomidorowe, to zmiksowane produkty, które mogą być stosowane w potrawach, ale również nie wykorzystują techniki konserwacji z użyciem kwasu octowego. Typowym błędem jest mylenie tych produktów, ponieważ wszystkie wymienione są formami przetworzonych warzyw. Kluczową różnicą jest jednak proces utrwalania; marynaty wykorzystują kwas octowy dla osiągnięcia trwałości i unikalnego smaku, czego brakuje w koncentratach, sokach i przecierach. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla właściwego stosowania tych produktów w kuchni oraz dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 14

Realizacja sprzedaży bezpośredniej produktów pochodzenia zwierzęcego jest możliwa po uzyskaniu odpowiedniej zgody?

A. Instytutu Żywności i Żywienia

B. Agencji Rynku Rolnego

C. Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi

D. Powiatowego Lekarza Weterynarii

Sprzedaż bezpośrednia produktów pochodzenia zwierzęcego jest regulowana przez przepisy prawa, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa zdrowotnego tych produktów. Powiatowy Lekarz Weterynarii odgrywa kluczową rolę w tej procedurze, ponieważ to on odpowiada za kontrolę i nadzór nad zdrowiem zwierząt oraz jakością produktów pochodzących z hodowli. Uzyskanie zgody od Powiatowego Lekarza Weterynarii jest niezbędne, aby zapewnić, że produkty te spełniają określone standardy sanitarno-epidemiologiczne. W praktyce oznacza to, że przed rozpoczęciem sprzedaży właściciel gospodarstwa musi przedstawić dokumentację potwierdzającą właściwe traktowanie zwierząt, warunki ich chowu oraz sposób przetwarzania produktów. Dobre praktyki wymagają również przeprowadzenia odpowiednich badań weterynaryjnych. Przykładem może być sytuacja, w której farmer sprzedaje mleko bezpośrednio konsumentom. Musi on zapewnić, że mleko pochodzi od zdrowych krów i jest odpowiednio pasteryzowane, co wymaga akceptacji ze strony Powiatowego Lekarza Weterynarii.

Pytanie 15

Największe ryzyko wypadku w kombajnie zbożowym generuje zespół

A. młócący

B. jezdny

C. napędowy

D. żniwny

Zespół napędowy, jezdny i młócący w kombajnie zbożowym, mimo że są istotnymi elementami maszyny, nie stwarzają takich samych zagrożeń wypadkowych jak zespół żniwny. Zespół napędowy, odpowiedzialny za mechanikę pracy całej maszyny, może powodować ryzyko związane z awarią silnika czy przekładni, ale rzadziej przyczynia się do bezpośrednich obrażeń operatora. Z kolei zespół jezdny, który zapewnia mobilność maszyny, ma swoje własne wyzwania, jednak zazwyczaj związane są one z przeszkodami na terenie, a nie z bezpośrednim kontaktem operatora z ruchomymi elementami. Zespół młócący, choć również wiąże się z ryzykiem, zwłaszcza w przypadku zatorów w młocarni, nie stwarza tak bezpośredniego zagrożenia jak zespół żniwny. Często błędne wnioski pochodzą z braku zrozumienia specyfiki pracy kombajnu oraz nieprzestrzegania zasad bezpieczeństwa, co prowadzi do sytuacji, w których operatorzy nie zdają sobie sprawy z potencjalnych zagrożeń wynikających z kontaktu z ruchomymi częściami. Właściwe zrozumienie zasad działania każdego z zespołów i ich potencjalnych zagrożeń jest kluczowe dla minimalizowania ryzyka wypadków, dlatego tak ważne jest, aby operatorzy odbyli odpowiednie szkolenia i stosowali się do obowiązujących norm BHP.

Pytanie 16

Pojawienie się u świń czerwonych, wznoszących się plam o czworokątnym kształcie na skórze, połączone z gorączką oraz zagrzebywaniem się w ściółce, wskazuje na objawy

A. choroby obrzękowej

B. pomoru świń

C. grypy

D. różycy

Różyca to taka choroba, która wywoływana jest przez bakterie Erysipelothrix. Działa to tak, że wpływa głównie na skórę i układ krwionośny świń. Jak widzisz czerwone plamy na skórze, które są trochę wypukłe, to pewnie to właśnie różyca. Objawy, które się pojawiają, to stan zapalny, gorączka i zmiany na skórze, które łatwo zauważyć. Świnie często zaczynają się zagrzebywać w ściółce, bo odczuwają dyskomfort z powodu tych objawów. W weterynarii ważne jest, żeby szybko rozpoznać te oznaki i odpowiednio leczyć, na przykład antybiotykami oraz poprawiając warunki w hodowli. Im szybciej to zrobimy, tym lepiej dla zwierząt. Regularne sprawdzanie zdrowia stada i szczepienia to, moim zdaniem, kluczowe rzeczy w zapobieganiu tej chorobie, bo to może zredukować ryzyko epidemii wśród świń.

Pytanie 17

Która z podanych roślin uprawnych posiada największe wymagania temperaturowe w trakcie rozwoju organów wegetatywnych?

A. Ziemniaki

B. Gryka

C. Owies

D. Kukurydza

Kukurydza (Zea mays) jest rośliną o wysokich wymaganiach cieplnych, szczególnie w okresie tworzenia organów wegetatywnych. Ta kultura preferuje temperatury w zakresie 20-30°C, co sprzyja jej wzrostowi i rozwojowi. Wysoka temperatura wpływa na proces fotosyntezy, co jest kluczowe dla produkcji biomasy oraz plonów. Przykładem zastosowania kukurydzy w praktyce jest jej uprawa na glebach o dobrej strukturze i odpowiedniej wilgotności, co jest zgodne z zaleceniami w zakresie agronomii. W regionach o chłodniejszym klimacie, stosuje się techniki takie jak przedplonowanie czy osłanianie sadzonek, aby zapewnić odpowiednie warunki cieplne. Ponadto, kukurydza jest często wykorzystywana w systemach rotacji upraw, co pozwala na poprawę jakości gleby i ograniczenie chorób roślin. Wysoka odporność na suszę i możliwość uprawy w różnych warunkach glebowych czynią ją jedną z najważniejszych roślin uprawnych na świecie, co podkreśla jej znaczenie w produkcji żywności.

Pytanie 18

Jakie środki chemiczne wykorzystuje się do eliminacji perzu?

A. środki fumigacyjne

B. środki grzybobójcze

C. środki odstraszające

D. herbicydy

Herbicydy to substancje chemiczne stosowane w celu zwalczania roślinnych szkodników, w tym chwastów takich jak perz, który jest jednym z najbardziej uciążliwych chwastów w uprawach rolnych. Działają one na różne mechanizmy biologiczne, powodując śmierć rośliny docelowej, co pozwala na ochronę plonów przed konkurencją o światło, wodę oraz składniki odżywcze. W zależności od rodzaju herbicydu, mogą one działać kontaktowo, co oznacza, że zabijają rośliny, z którymi mają bezpośredni kontakt, lub systemowo, co pozwala na ich wchłonięcie przez roślinę, a następnie rozprzestrzenienie się w całym organizmie chwastu. Przykładem herbicydów stosowanych w zwalczaniu perzu są glifosat oraz dicamba. Warto jednak pamiętać, że stosując herbicydy, należy przestrzegać zasad integrowanej ochrony roślin, co oznacza ich użycie w połączeniu z innymi metodami, takimi jak uprawy zmienne i mechaniczne usuwanie chwastów, aby zminimalizować ryzyko odporności chwastów na środki chemiczne.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Który z dostępnych w gospodarstwie środków chemicznej ochrony roślin stosuje się w uprawie pszenicy ozimej w celu ochrony przed chorobami grzybowymi?

Środki ochrony roślin dostępne w gospodarstwie
Fungicyd	Adexar Plus
Herbicyd	Biathlon 4D
Insektycyd	Fastac 10 AC
Rodentycyd	Klerat K

A. Adexar Plus.

B. Fastac 10 AC.

C. Klerat K.

D. Biathlon 4 D.

Adexar Plus to preparat należący do grupy fungicydów, stosowany w ochronie pszenicy ozimej przed chorobami grzybowymi, takimi jak mączniak prawdziwy czy septorioza. Działa na zasadzie inhibitora biosyntezy ergosterolu, co skutkuje hamowaniem wzrostu i rozwoju patogenów. W praktyce, aby zabezpieczyć plony pszenicy ozimej, zaleca się stosowanie Adexar Plus w fazach rozwojowych roślin, kiedy ryzyko wystąpienia chorób grzybowych jest najwyższe. Oprócz skuteczności, Adexar Plus charakteryzuje się długotrwałym działaniem i ochroną roślin przed chorobami przez okres kilku tygodni. W kontekście dobrych praktyk, kluczowe jest dostosowanie terminu aplikacji do warunków pogodowych oraz monitorowanie stanu zdrowotnego upraw, aby maksymalizować efekty działania fungicydu. Rekomenduje się również stosowanie preparatu w rotacji z innymi środkami, co zapobiega rozwojowi odporności patogenów. Wiedza o właściwym stosowaniu fungicydów jest niezbędna dla uzyskania wysokich plonów oraz minimalizacji ryzyka strat w produkcji rolniczej.

Pytanie 21

Rolnik zrealizował usługowo orkę na 8 ha, pracując przez 4 godziny. Poniósł wydatki:
- na paliwo 300 zł,
- na robociznę 30 zł/godzinę,
- na amortyzację sprzętu 60 zł.

Jaki był koszt za 1 godzinę orki?

A. 300 zł

B. 60 zł

C. 30 zł

D. 120 zł

Koszt 1 godziny orki wyniósł 120 zł, co pochodzi z sumy wszystkich kosztów poniesionych przez rolnika, podzielonej przez czas pracy. W analizowanym przypadku, rolnik poniósł koszty paliwa (300 zł), robocizny (4 godziny x 30 zł/godzinę = 120 zł) oraz amortyzacji sprzętu (60 zł). Całkowite koszty wynoszą więc 300 zł + 120 zł + 60 zł = 480 zł. Dzieląc całkowite koszty przez czas pracy (4 godziny), otrzymujemy 480 zł / 4 godziny = 120 zł za godzinę. W praktyce, analiza i zrozumienie kosztów operacyjnych są kluczowe dla efektywnego zarządzania gospodarstwem rolnym oraz podejmowania decyzji dotyczących finansowania i planowania działalności. Przy takiej kalkulacji ważne jest, aby uwzględniać wszystkie aspekty związane z prowadzeniem działalności rolniczej, od kosztów stałych po zmienne, co pozwala na uzyskanie dokładnego obrazu rentowności usług. Znajomość tych wskaźników przyczynia się do optymalizacji działań i zwiększenia konkurencyjności na rynku.

Pytanie 22

Pod wpływem chwilowego impulsu klienci nabywają

A. jogurty i wędliny.

B. książki i sukienki.

C. prasę i chleb.

D. słodycze i nowinki.

Pod wpływem impulsu konsumenci często sięgają po produkty, które są łatwo dostępne i budzą ich emocje, a słodycze oraz nowości idealnie wpisują się w ten schemat. Słodycze, jako produkty wywołujące przyjemność, są często doświadczane jako nagroda lub sposób na poprawę nastroju. Według teorii psychologicznych, takich jak teoria operantów Skinnera, nagrody pozytywne wpływają na wzmacnianie zachowań, co może tłumaczyć, dlaczego konsumenci impulsowo sięgają po słodycze. Nowości natomiast, zgodnie z teorią innowacji, przyciągają uwagę konsumentów, którzy są ciekawi i pragną być na bieżąco z trendami. To zjawisko można zaobserwować w strategiach marketingowych, które często wykorzystują promocje, limitowane edycje i atrakcyjne opakowania, aby zachęcić do impulsowych zakupów. Przykładem mogą być sezonowe produkty cukiernicze, które cieszą się dużą popularnością w okresach świątecznych. Prawidłowa odpowiedź wskazuje na zrozumienie psychologii zakupów oraz zachowań konsumenckich, co jest kluczowe w marketingu i sprzedaży.

Pytanie 23

Praca związana z podkiełkowaniem sadzonek jest czasochłonna, dlatego zaleca się ją wyłącznie w przypadku uprawy ziemniaków?

A. przemysłowych

B. na wczesny zbiór

C. pastewnych

D. na chipsy

Zabieg podkiełkowywania sadzeniaków ziemniaków jest szczególnie zalecany w przypadku upraw na wczesny zbiór, ponieważ pozwala na szybsze i równomierne kiełkowanie, co z kolei skutkuje wcześniejszym plonowaniem. Podkiełkowanie polega na umieszczeniu sadzeniaków w odpowiednich warunkach (temperatura, wilgotność), co stymuluje rozwój pędów. W praktyce, sadzeniaki podkiełkowane mogą być sadzone wcześniej, co przyspiesza zbiory, co jest kluczowe w przypadku rynku, który preferuje wczesne odmiany ziemniaków. Przykładem może być uprawa ziemniaków na młode bulwy, które są szczególnie cenione na rynku konsumenckim. Właściwe przeprowadzenie tego zabiegu wpływa na jakość i wielkość plonów, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rolnictwa oraz najlepszymi praktykami agrotechnicznymi.

Pytanie 24

Jaką przewagę ma producent rolny zajmujący się chowem trzody chlewnej?

A. rosnąca cena mięsa wieprzowego w punktach skupu

B. wzrost kosztów wynagrodzeń dla pracowników produkcyjnych

C. brak wykształcenia oraz niskie umiejętności marketingowe producenta

D. posiadanie nowoczesnego wyposażenia chlewni

Posiadanie nowoczesnego wyposażenia chlewni jest kluczowym czynnikiem wpływającym na efektywność produkcji trzody chlewnej. Nowoczesne technologie, takie jak automatyczne systemy żywienia, wentylacji oraz monitorowania stanu zdrowia zwierząt, przyczyniają się do zwiększenia wydajności hodowli. Dzięki tym rozwiązaniom, producenci mogą lepiej kontrolować warunki bytowe zwierząt, co prowadzi do poprawy ich dobrostanu i zdrowia, a tym samym wyższej jakości mięsa. Przykładem może być zastosowanie automatycznych systemów do podawania paszy, które pozwalają na precyzyjne dozowanie składników odżywczych, co wpływa na przyrost masy ciała świń. Ponadto nowoczesne wyposażenie umożliwia lepsze zarządzanie danymi produkcyjnymi, co w połączeniu z analizą rynkową pozwala na bardziej efektywne planowanie produkcji oraz marketingu. W dłuższej perspektywie inwestycje w nowoczesne technologie mogą prowadzić do znaczących oszczędności oraz zwiększenia konkurencyjności na rynku mięsa wieprzowego, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 25

Wskaż zestaw nawozów, które są wykorzystywane do odkwaszania gleby?

A. Wapno tlenkowe i saletra amonowa

B. Polifoska i kainit magnezowy

C. Wapno wodorotlenkowe i tlenkowe

D. Saletrzak i wapno węglanowe

Wybór nawozów, które nie służą odkwaszaniu gleby, może prowadzić do poważnych błędów agronomicznych. Polifoska i kainit magnezowy to nawozy kompleksowe, które zawierają różne składniki pokarmowe, ale ich głównym celem nie jest neutralizacja kwasowości gleby. Polifoska dostarcza fosfor, potas i mikroelementy, a kainit magnezowy jest źródłem magnezu oraz potasu. Ich zastosowanie może przynieść korzyści w zakresie nawożenia, ale nie wpłyną na poprawę pH gleby, co jest kluczowe dla zdrowia roślin. Użycie saletry amonowej jako nawozu azotowego również nie przyczyni się do odkwaszenia, a wręcz przeciwnie, może prowadzić do dalszego zakwaszenia gleby poprzez procesy nitrifikacji. Z kolei saletrzak i wapno węglanowe to mieszanka, która nie jest dedykowana odkwaszaniu, a wapno węglanowe, mimo że ma właściwości alkalizujące, nie jest tak efektywne jak wapno tlenkowe. Typowym błędem w takich rozważaniach jest mylenie nawozów mineralnych z ich efektem na pH gleby, co może prowadzić do nieodpowiednich praktyk agronomicznych i pogorszenia stanu gleby, a w konsekwencji do spadku plonów.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Na podstawie danych zawartych w tabeli, wskaż dopuszczalne terminy stosowania gnojowicy na łące.

Terminy stosowania nawozów
Rodzaj gruntów	Rodzaj nawozów
Rodzaj gruntów	Nawozy azotowe mineralne i naturalne płynne	Nawozy naturalne stałe
Grunty orne	1 marca – 20 października	1 marca – 31 października
Trwałe użytki zielone	1 marca – 31 października	1 marca – 30 listopada

A. 1 listopada - 1 marca

B. 1 marca - 30 listopada

C. 1 marca - 31 października

D. 1 marca - 20 października

Wybór niepoprawnych terminów stosowania gnojowicy na łące może wynikać z niepełnego zrozumienia przepisów dotyczących fertygacji i zasad ochrony środowiska. Odpowiedzi sugerujące daty takie jak 1 listopada - 1 marca są całkowicie sprzeczne z obowiązującymi regulacjami, które wyraźnie ograniczają stosowanie gnojowicy do okresu wegetacji roślin. W tym czasie rośliny są w stanie efektywnie wykorzystać składniki odżywcze zawarte w gnojowicy, co zwiększa jej efektywność jako nawozu. Ponadto, stosowanie gnojowicy w okresie zimowym wiąże się z ryzykiem zanieczyszczenia wód gruntowych i powierzchniowych, gdyż gleba jest zamarznięta i niezdolna do wchłaniania nawozu, co prowadzi do jego wypłukiwania. Inne błędne opcje, takie jak 1 marca - 20 października lub 1 marca - 30 listopada, również są nieadekwatne, ponieważ ograniczają czas stosowania gnojowicy w okresie wegetacyjnym, co może prowadzić do niewystarczającego nawożenia roślin i obniżenia jakości plonów. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że odpowiednie zarządzanie nawożeniem jest nie tylko istotne dla uzyskania dobrych plonów, ale również dla ochrony środowiska, co jest nieodzownym elementem zrównoważonego rolnictwa.

Pytanie 28

Rolnik nie używa w swoich uprawach żadnych chemikaliów ani nawozów mineralnych. Do karmienia zwierząt wykorzystuje jedynie pasze produkowane w jego własnym gospodarstwie. Jaką metodą prowadzone jest to gospodarstwo?

A. integracyjną

B. ekologiczną

C. intensyfikowaną

D. klasyczną

Gospodarstwo prowadzone metodą ekologiczną charakteryzuje się brakiem zastosowania syntetycznych środków chemicznych oraz nawozów mineralnych. Rolnicy ekologiczni koncentrują się na zrównoważonym rozwoju, stosując naturalne metody upraw i żywienia zwierząt. Przykładami praktycznych działań mogą być: wprowadzenie płodozmianu, stosowanie kompostu jako nawozu, czy ograniczenie postępu chorób poprzez naturalnych wrogów szkodników. W metodzie ekologicznej kluczowe znaczenie ma również dobrostan zwierząt oraz ich naturalne żywienie, co potwierdza stosowanie tylko pasz produkowanych w gospodarstwie. Standardy ekologiczne, takie jak te ustalone przez Europejski System Certyfikacji Ekologicznej, wymagają od rolników przestrzegania surowych norm dotyczących ochrony środowiska i jakości żywności. W ten sposób gospodarstwa ekologiczne przyczyniają się do zachowania bioróżnorodności oraz redukcji negatywnego wpływu na ekosystemy.

Pytanie 29

Oblicz całkowitą wartość sprzedaży dla 40 sztuk jagniąt o wadze 45 kg każda, jeżeli cena netto wynosi 6,0 zł za kg, a stawka VAT wynosi 8%?

A. 10 800 zł

B. 18 000 zł

C. 11 664 zł

D. 19 440 zł

Aby obliczyć wartość sprzedaży brutto 40 sztuk jagniąt o masie 45 kg/szt. przy cenie netto 6,0 zł/kg oraz stawce VAT wynoszącej 8%, należy wykonać kilka kroków. Po pierwsze, obliczamy całkowitą masę sprzedawanych jagniąt: 40 sztuk * 45 kg/szt. = 1800 kg. Następnie obliczamy wartość netto sprzedaży, mnożąc całkowitą masę przez cenę netto: 1800 kg * 6,0 zł/kg = 10 800 zł. Kolejnym krokiem jest obliczenie podatku VAT: 10 800 zł * 8% = 864 zł. Wartość brutto sprzedaży to suma wartości netto i podatku VAT: 10 800 zł + 864 zł = 11 664 zł. Umiejętność poprawnego obliczania wartości sprzedaży brutto i netto jest niezbędna w każdej działalności gospodarczej, zarówno w przypadku detalicznej sprzedaży, jak i transakcji hurtowych. Warto również zaznaczyć, że prawidłowe wyliczenia wpływają na dokładność raportowania finansowego oraz compliance z obowiązującymi przepisami podatkowymi.

Pytanie 30

Jaką roślinę warto nawozić obornikiem w czasie uprawy?

A. wheat

B. potato

C. barley

D. rye

Ziemniak jest rośliną, która szczególnie korzysta z nawożenia obornikiem, ponieważ wymaga dużej ilości składników odżywczych, szczególnie azotu, fosforu i potasu, które są obecne w oborniku. Obornik, jako nawóz organiczny, nie tylko dostarcza roślinie niezbędne makroelementy, ale również poprawia strukturę gleby, zwiększa jej zdolność do retencji wody oraz wspiera rozwój mikroorganizmów glebowych. Przykładowo, w przypadku uprawy ziemniaków, zaleca się wprowadzenie obornika do gleby na kilka tygodni przed sadzeniem bulw, co pozwala mu na przekształcenie się w formy przyswajalne dla rośliny. Dodatkowo, teren uprawny powinien być dobrze przygotowany, co oznacza jego spulchnienie i wzbogacenie organiczne, co sprzyja rozwojowi systemu korzeniowego. Dobre praktyki agronomiczne podkreślają, że stosowanie obornika w uprawach ziemniaków może zwiększyć plony o 20-30%, co czyni to podejście opłacalnym i ekologicznym. Warto również regularnie analizować skład chemiczny gleby, aby dostosować nawożenie do rzeczywistych potrzeb rośliny.

Pytanie 31

W trakcie codziennej obsługi ciągnika warto skontrolować

A. gęstość elektrolitu w akumulatorach

B. poziom oleju w skrzyni przekładniowej

C. poziom płynu chłodniczego

D. ciśnienie w układzie pneumatycznym

Patrzysz na poziom płynu chłodniczego? To naprawdę ważna rzecz w codziennej obsłudze ciągnika. Jak to nie jest na odpowiednim poziomie, silnik może się przegrzać, a to już nie jest mała sprawa! Może się zatarć i wtedy masz poważny problem. Dobrze jest regularnie to kontrolować. Jak zauważysz, że płyn jest za niski, uzupełnij go, ale rób to zgodnie z tym, co mówi producent. A pamiętaj, że ten płyn nie tylko chłodzi silnik, ale też zapobiega korozji w układzie. Zawsze sprawdzaj, czy nie ma w nim zanieczyszczeń, bo to też może wpłynąć na chłodzenie. I nie zapominaj o regularnych przeglądach i wymianach płynu – to wszystko sprawia, że ciągnik działa dłużej i niezawodniej.

Pytanie 32

Wskaźnik udziału kapitałów obcych w finansowaniu aktywów firmy wynosi 90%. Co to oznacza?

A. aktywa firmy są w 90% finansowane przez kapitały własne

B. działalność przedsiębiorstwa jest w niewielkim stopniu uzależniona od kapitału obcego

C. przedsiębiorstwo ma bardzo niski poziom zadłużenia

D. aktywa firmy są w 90% obciążone kapitałami obcymi

Wskaźnik 90% kapitałów obcych w źródłach finansowania majątku firmy mówi nam, że duża część aktywów jest pokrywana przez zewnętrzne źródła. To może być związane z różnymi strategiami, jak np. branie kredytów czy emisja obligacji. Warto pamiętać, że taki wysoki udział kapitałów obcych może pokazywać, że firma ma ambitne plany rozwoju. Ale z drugiej strony, to też niesie ryzyko większego zadłużenia. W branżach, które potrzebują dużych inwestycji, jak budownictwo czy przemysł, korzystanie z kapitału obcego jest dość powszechne, bo pozwala na szybszy rozwój. Tylko trzeba uważać, bo nadmierne zadłużenie może prowadzić do problemów z płynnością, co w dłuższym czasie może zaszkodzić stabilności firmy. Przykładem mogą być firmy, które szybko zwiększają swoje aktywa dzięki inwestycjom, ale zbyt duże zadłużenie może stać się ciężarem w trudniejszych czasach gospodarczych.

Pytanie 33

Wybierz optymalną metodę walki z mątwikiem ziemniaczanym w uprawie ziemniaków skrobiowych?

A. Chemiczne zwalczanie szkodników ssących

B. Chemiczne eliminowanie szkodników gryzących

C. Odpowiedni płodozmian oraz hodowla odmian odpornych

D. Wielokrotne obredlanie przed wschodami

Chemiczne zwalczanie szkodników, zarówno gryzących, jak i ssących, może wydawać się atrakcyjnym rozwiązaniem w walce z mątwikiem ziemniaczanym, jednak jest to podejście, które niesie ze sobą wiele ograniczeń i zagrożeń. Stosowanie pestycydów często prowadzi do powstawania odporności u szkodników, co skutkuje koniecznością używania coraz silniejszych chemikaliów, a to z kolei może wywoływać negatywne skutki dla środowiska oraz zdrowia ludzkiego. Ponadto, mątwik ziemniaczany, będąc organizmem glebowym, nie jest bezpośrednio dostępny dla chemikaliów aplikowanych na rośliny, co czyni taką metodę mało efektywną. Wielokrotne obredlanie przed wschodami, mimo że może pomóc w usunięciu niektórych szkodników, nie eliminuje problemu mątwika, który ma zdolność przetrwania w glebie przez długi czas. Często rolnicy nie są świadomi, że nieodpowiednie praktyki, takie jak nadmierne stosowanie chemii, mogą prowadzić do degradacji bioróżnorodności gleby i zmniejszenia jej żyzności. Dlatego kluczowe jest, aby stosować zintegrowane podejście do ochrony roślin, które uwzględnia zarówno metody biologiczne, jak i agrotechniczne, a nie polegało wyłącznie na chemicznych środkach ochrony roślin.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Podstawową operacją konserwacyjną studzienek drenarskich jest

A. zdejmowanie pokryw na okres zimowy

B. uszczelnianie wnętrza studzienki

C. usuwanie osadów z dna studzienki

D. sprawdzanie drożności zbieraczy

Usuwanie namułu z dna studzienki drenarskiej jest kluczową czynnością konserwacyjną, ponieważ nagromadzenie osadów organicznych i nieorganicznych może prowadzić do znacznego obniżenia efektywności systemu drenarskiego. Z czasem, namuł może zablokować odpływ wody, co skutkuje podtopieniami i innymi problemami związanymi z zarządzaniem wodami opadowymi. Regularne czyszczenie studzienek, zgodnie z zaleceniami standardów branżowych, takich jak normy PN-EN 752 dotyczące systemów odwadniających, jest niezbędne do zapewnienia ich prawidłowego funkcjonowania. Przykładowo, w systemach drenażowych w budownictwie drogowym, utrzymanie odpowiedniej drożności studzienek wpływa na stabilność nawierzchni oraz minimalizację ryzyka erozji. W praktyce, proces usuwania namułu powinien być przeprowadzany co najmniej raz do roku, a w obszarach o dużym opadzie – częściej, aby zminimalizować ryzyko poważnych awarii.

Pytanie 36

Buraki oraz kukurydza nie nadają się na przedplony w uprawach zbóż ozimych z uwagi na

A. wysokie nasilenie chwastów w glebie.

B. wykorzystanie z gleby znacznej ilości składników odżywczych.

C. krótki czas wegetacyjny.

D. późne zakończenie wegetacji.

Buraki i kukurydza są uważane za nieodpowiednie przedplony w uprawie zbóż ozimych głównie ze względu na późne zejście z pola. Te rośliny, zwłaszcza kukurydza, mają długi okres wegetacji, co skutkuje późnym zakończeniem plonowania i zbiorów. W praktyce oznacza to, że po zbiorach kukurydzy lub buraków, gleba może być dostępna do siewu zbóż ozimych z opóźnieniem, co ogranicza czas na ich wzrost przed nadejściem zimy. Standardy rolnicze rekomendują stosowanie przedplonów, które kończą wegetację wcześniej, aby zapewnić odpowiedni czas na przygotowanie gleby i siew zbóż ozimych. Optymalne warunki dla zbóż ozimych wymagają, aby gleba była dobrze przygotowana, a rośliny mogły zdążyć się zakorzenić przed nadejściem zimnych temperatur. Na przykład, rośliny strączkowe czy rzepak, będące lepszymi przedplonami, są zbierane wcześniej, co pozwala na lepsze wykorzystanie dostępnych składników odżywczych i wilgoci w glebie.

Pytanie 37

Na podstawie przedstawionego schematu organizacji żywienia koni, oblicz ile kilogramów siana należy podać sześciu koniom na ostatni odpas, jeśli dzienna dawka siana wynosi 30 kg/szt.

Organizacja żywienia koni
Godzina	Czynność
4.00 - 6.00	Pojenie, zadanie z całodziennej dawki ¼ obroku, 1/5 siana lub zielonki
8.00 - 8.30	Zadanie 1/4 obroku, 1/5 siana lub zielonki
12.00 - 13.30	Pojenie, zadanie 1/4 obroku, 1/5 siana lub zielonki
16.30 - 17.00	Zadanie 1/5 siana lub zielonki
19.00	Pojenie, zadanie 1/2 obroku, 1/5 siana lub zielonki oraz ściółka ze słomy

A. 5 kg

B. 30 kg

C. 36 kg

D. 6 kg

Odpowiedź 36 kg jest poprawna, ponieważ obliczenia opierają się na zasadzie, że ostatni odpas siana dla koni powinien stanowić 1/5 dziennej dawki siana. Gdy dzienna dawka wynosi 30 kg na konia, dla sześciu koni całkowita dzienna dawka to 6 koni x 30 kg = 180 kg. Następnie, aby obliczyć ilość siana na ostatni odpas, dzielimy 180 kg przez 5, co daje nam 36 kg. Takie podejście jest zgodne z dobrą praktyką w żywieniu koni, gdzie kluczowe jest zapewnienie odpowiednich ilości paszy w ciągu dnia, aby utrzymać ich zdrowie i kondycję. Ścisłe przestrzeganie zasad żywieniowych oraz monitorowanie dawki siana mogą zapobiegać problemom zdrowotnym, takim jak otyłość czy choroby metaboliczne. Warto również dodać, że odpowiednie żywienie koni wymaga uwzględnienia ich aktywności fizycznej oraz stanu zdrowia, co powinno być zawsze brane pod uwagę przy ustalaniu diety, zwłaszcza w kontekście ostatniego odpasu przed nocą.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Niebezpieczną chorobą zawodową rolników, która jest przenoszona przez kleszcze, jest

A. wścieklizna

B. bruceloza

C. borelioza

D. toksoplazmoza

Toksoplazmoza, bruceloza oraz wścieklizna to choroby, które mogą być mylone z boreliozą, jednak ich przyczyny i mechanizmy transmisji są zupełnie inne. Toksoplazmoza jest wywoływana przez pierwotniaka Toxoplasma gondii i najczęściej przenosi się przez kontakt z zanieczyszczoną glebą lub nieodpowiednio przygotowane mięso. Bruceloza, z drugiej strony, to choroba bakteryjna spowodowana przez bakterie z rodzaju Brucella, która najczęściej dotyka zwierząt hodowlanych i przenosi się na ludzi poprzez spożycie zakażonego mleka lub mięsa. Wścieklizna to wirusowa choroba, której źródłem zakażenia są ukąszenia przez zwierzęta, najczęściej psy, i nie jest związana z kleszczami. W błędnym rozumieniu chorób zawodowych rolników często pojawia się mylne przekonanie, że wszystkie choroby zakaźne są równie niebezpieczne, co borelioza, co prowadzi do nieefektywnej prewencji i braku odpowiednich działań zapobiegawczych. Kluczowe jest zrozumienie specyfiki każdej z tych chorób, aby skutecznie chronić się przed zagrożeniami zdrowotnymi, które mogą występować w środowisku pracy rolnika. Uświadamianie pracowników o różnicach między tymi chorobami oraz ich objawami jest istotnym elementem szkoleń BHP w branży rolniczej.

Pytanie 40

Zbiorniki przeznaczone na płynne odchody zwierząt powinny być wyposażone w

A. nieprzepuszczalne dno i ściany

B. przepuszczalne dno i ściany

C. nieprzepuszczalne ściany oraz przepuszczalne dno

D. nieprzepuszczalne dno oraz przepuszczalne ściany

Zbiorniki na płynne odchody zwierzęce muszą być zaprojektowane w sposób, który uniemożliwia jakiekolwiek wycieki substancji, co jest kluczowe dla ochrony środowiska. Wybór materiałów oraz struktura zbiornika mają fundamentalne znaczenie. Pomysł stosowania nieprzepuszczalnych ścian z przepuszczalnym dnem jest błędny, ponieważ dno jest miejscem, w którym zbiornik styka się z podłożem. Jeśli dno byłoby przepuszczalne, mogłoby to prowadzić do niekontrolowanego wydostawania się płynnych odchodów do gleby, co w konsekwencji zanieczyściłoby wody gruntowe oraz otaczające środowisko. Wybór przepuszczalnych ścian jest także niepoprawny, ponieważ nawet jeśli dno miałoby odpowiednią konstrukcję, to woda mogłaby przeciekać przez ściany, co prowadziłoby do równie dramatycznych skutków. Należy pamiętać, że zbiorniki przeznaczone do gromadzenia płynnych odchodów muszą być zgodne z obowiązującymi przepisami prawnymi, które często wymagają, aby zarówno dno, jak i ściany były nieprzepuszczalne, co dodatkowo podkreśla ich rolę w ochronie zasobów wodnych. Niezrozumienie tej zasady może wynikać z mylnego przekonania, że jakość materiałów konstrukcyjnych nie jest kluczowa, co jest poważnym błędem w podejściu do projektowania takich zbiorników.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej