Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik logistyk
  • Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
  • Data rozpoczęcia: 4 grudnia 2025 11:51
  • Data zakończenia: 4 grudnia 2025 11:54

Egzamin niezdany

Wynik: 9/40 punktów (22,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Do punktowej infrastruktury transportu samochodowego nie wchodzi

A. centrum przeładunkowe
B. droga o nawierzchni gruntowej
C. węzeł drogowy
D. stacja kontroli pojazdów samochodowych
Droga o nawierzchni gruntowej nie jest uważana za infrastrukturę punktową transportu samochodowego, ponieważ infrastruktura punktowa odnosi się do obiektów, które pełnią określone funkcje w systemie transportowym, takich jak centra przeładunkowe, węzły drogowe czy stacje kontroli pojazdów. Droga o nawierzchni gruntowej jest bardziej elementem infrastruktury liniowej, która służy do prowadzenia ruchu pojazdów, a nie do wykonywania konkretnych operacji związanych z transportem. Na przykład, centra przeładunkowe umożliwiają transfer towarów pomiędzy różnymi środkami transportu, co sprawia, że są kluczowe dla efektywności logistycznej. Przykładem może być terminal intermodalny, gdzie ładunki są przekładane z ciężarówek na pociągi, optymalizując czas i koszty transportu. Węzły drogowe z kolei to miejsca, w których krzyżują się różne drogi, co ułatwia zmianę kierunku ruchu. Zatem, rozumienie różnicy pomiędzy infrastrukturą liniową a punktową jest kluczowe w planowaniu i zarządzaniu systemami transportowymi.
Pytanie 2

Wyznacz minimalną liczbę stanowisk do przeładunku potrzebnych do rozładunku 8 pojazdów w trakcie jednej zmiany roboczej, mając na uwadze, że nominalny czas pracy punktu przeładunkowego wynosi 7 godzin. Każdy z pojazdów transportuje 30 paletowych jednostek ładunkowych (pjł), a czas obsługi jednej jednostki ładunkowej to 3 minuty.

A. 4 stanowiska
B. 11 stanowisk
C. 1 stanowisko
D. 2 stanowiska
Wybór odpowiedzi wskazującej na mniejszą liczbę stanowisk przeładunkowych, takich jak 1 lub 4, wynika z błędnych założeń w obliczeniach czasu potrzebnego na rozładunek oraz z niewłaściwego zrozumienia pojęcia wydajności operacyjnej. W przypadku wybierania jednego stanowiska, nie uwzględnia się w pełni całkowitego czasu obsługi 240 pjł, co prowadzi do przekonania, że rozładunek może być zrealizowany w 7 godzin, co jest niemożliwe w praktyce. Z kolei wybór 4 stanowisk z kolei zakłada, że proces rozładunku przebiega z nadwyżką wydajności, co nie ma miejsca, ponieważ po podziale całkowitego czasu obsługi przez liczbę stanowisk, czas obsługi na jedno stanowisko wciąż przekracza rzeczywisty czas pracy. Takie podejście do obliczeń jest sprzeczne z zasadami efektywnego zarządzania operacjami, które wymagają realistycznej analizy czasów przetwarzania. W praktyce, logistyka wymaga precyzyjnego planowania zasobów, aby unikać opóźnień i przestojów, a decyzje o liczbie stanowisk powinny być oparte na rzeczywistych danych dotyczących czasu pracy oraz ilości jednostek ładunkowych.
Pytanie 3

Którą naczepę należy zastosować do transportu 33 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) o wymiarach (dł. x szer. x wys.): 1 200 x 1 000 x 1 400 mm i masie brutto 732 kg/pjł?

parametrNaczepa 1.Naczepa 2.Naczepa 3.Naczepa 4.
długość [m]7,3010,6213,6213,62
szerokość [m]2,482,492,482,48
wysokość [m]2,602,952,502,95
ładowność [t]14202426
A. Naczepę 4.
B. Naczepę 1.
C. Naczepę 3.
D. Naczepę 2.
Wybór nieodpowiedniej naczepy może prowadzić do wielu problemów, w tym do nieefektywności transportu oraz potencjalnych naruszeń przepisów dotyczących maksymalnej ładowności pojazdów. W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre naczepy mogą mieć niewystarczającą ładowność dla 33 palet o masie 732 kg każda. Na przykład, naczepy o ładowności poniżej 24,156 t nie będą w stanie skutecznie przetransportować tego ładunku bez ryzyka przekroczenia norm. Naciski na oś, które mogą być spowodowane zbyt dużym ciężarem, mogą nie tylko prowadzić do uszkodzenia pojazdu, ale także stwarzać zagrożenie dla innych uczestników ruchu drogowego. Ponadto, wybór niewłaściwej naczepy może skutkować dodatkowymi kosztami, takimi jak kary za przekroczenie dozwolonej masy całkowitej lub konieczność przeładunku towaru, co generuje dodatkowe koszty i czas. W transporcie, kluczowe jest także zarządzanie ryzykiem, a odpowiedni wybór naczepy jest jednym z elementów wpływających na bezpieczeństwo operacji transportowych. Dlatego tak istotne jest, aby dokładnie analizować wymagania ładunkowe przed dokonaniem wyboru odpowiedniego wyposażenia transportowego.
Pytanie 4

Jaka jest minimalna szerokość drogi transportowej dla wózków silnikowych w przypadku jednokierunkowego ruchu środków transportu oraz pieszych, biorąc pod uwagę szerokość wózka (lub ładunku) powiększoną o

A. 2000 mm
B. 500 mm
C. 1000 mm
D. 1500 mm
Wybór błędnych opcji dotyczących minimalnej szerokości drogi transportowej wynika z niepełnego zrozumienia zasad dotyczących bezpieczeństwa i ergonomii w obszarze transportu. Zbyt małe wartości, takie jak 1500 mm, 500 mm czy 2000 mm, nie uwzględniają wszystkich aspektów związanych z koniecznością poruszania się zarówno wózków silnikowych, jak i pieszych. Na przykład, szerokość 500 mm jest zdecydowanie zbyt mała, aby jakiekolwiek pojazdy mogły swobodnie manewrować, co narażałoby pieszych na niebezpieczeństwo. Z kolei 1500 mm również nie jest wystarczające w przypadku szerszych wózków lub ładunków, co prowadzi do ryzyka kolizji. Wybór opcji 2000 mm, chociaż wydaje się być bardziej odpowiedni, może wciąż nie zapewnić optymalnej przestrzeni, jeśli nie uwzględni się pełnych wymagań dotyczących ruchu pieszych. W praktyce, jeśli nie zaimplementuje się standardowych wymogów dotyczących szerokości drogi transportowej, można napotkać poważne problemy, takie jak wąskie przejścia, które ograniczają swobodę ruchu oraz zwiększają ryzyko wypadków. Ważne jest, aby projektować drogi transportowe zgodnie z przyjętymi normami branżowymi, które jasno określają minimalne wymagania dla szerokości dróg w kontekście bezpieczeństwa transportu oraz efektywności operacyjnej.
Pytanie 5

Odbiorca wskazany w krajowym samochodowym liście przewozowym potwierdza przyjęcie towaru na egzemplarzu zwanym

A. oryginałem dokumentu przewozowego
B. grzbietem dokumentu przewozowego
C. cedułą dokumentu przewozowego
D. wtórnikiem dokumentu przewozowego
Odpowiedzi, które wskazują na oryginał listu przewozowego, grzbiet listu przewozowego czy wtórnik listu przewozowego, są oparte na niewłaściwym zrozumieniu roli dokumentacji w procesie transportowym. Oryginał listu przewozowego to dokument, który jest wydawany nadawcy i służy jako jego potwierdzenie zlecenia transportu. Odbiorca natomiast nie może potwierdzić odbioru towaru na oryginale, gdyż ten dokument pozostaje w posiadaniu nadawcy. Grzbiet listu przewozowego odnosi się do tyłu dokumentu, który zazwyczaj nie zawiera miejsca na potwierdzenie odbioru przez odbiorcę, co czyni go również niewłaściwym wyborem. Wtórnik listu przewozowego jest kopią oryginału, która nie jest przeznaczona do potwierdzania odbioru, a raczej do celów archiwalnych. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do wyboru tych odpowiedzi, jest dezinformacja dotycząca funkcji poszczególnych egzemplarzy dokumentów w procesie spedycji. W praktyce, ceduła jest jedynym dokumentem, który jest przeznaczony do potwierdzania odbioru towaru, co jest kluczowe dla zachowania przejrzystości i odpowiedzialności w transporcie.
Pytanie 6

Do atutów rynku usług transportu i spedycji możemy zaliczyć

A. niska konkurencja wśród przewoźników lotniczych i morskich
B. liczne wąskie gardła w przepływie towarów
C. rozbudowany zasób istniejących sieci, węzłów i terminali drogowych
D. wysoki poziom zużycia infrastruktury transportowej
Poprawna odpowiedź odnosi się do dużego zasobu istniejących sieci, węzłów i terminali drogowych, które są kluczowe dla efektywności rynku usług transportowo-spedycyjnych. Te elementy infrastruktury umożliwiają sprawne zarządzanie przepływem towarów, minimalizując czas transportu oraz koszty operacyjne. Na przykład, dobrze rozwinięta sieć drogowa pozwala na szybkie przemieszczanie się pojazdów, co jest istotne w logistyce just-in-time. Firmy spedycyjne i transportowe korzystają z technologii zarządzania flotą, aby optymalizować trasy i redukować zużycie paliwa, co jest możliwe dzięki istnieniu odpowiednich węzłów i terminali. Dodatkowo, standardy branżowe, takie jak ISO 9001 w zarządzaniu jakością, podkreślają znaczenie efektywnej infrastruktury dla zapewnienia wysokiej jakości usług. Wzrost liczby terminali i punktów przeładunkowych sprzyja również większej konkurencyjności na rynku, co prowadzi do innowacji i poprawy jakości świadczonych usług. Tego rodzaju zasoby są fundamentalne dla rozwoju zrównoważonego transportu, który odpowiada na potrzeby współczesnego rynku.
Pytanie 7

Przykładem infrastruktury intermodalnej w formie punktowej jest

A. stacja inspekcji pojazdów
B. terminal przeładunkowy kontenerów
C. korytarz powietrzny
D. szlak morski
Stacja kontroli pojazdów, korytarz powietrzny czy szlak morski to faktycznie elementy związane z transportem, ale nie są to miejsca, gdzie może zachodzić przeładunek między różnymi środkami transportu. Stacja kontroli sprawdza, czy pojazdy są bezpieczne i zgodne z przepisami, ale nie zajmuje się przeładunkiem. Korytarz powietrzny to przestrzeń powietrzna dla samolotów, a nie infrastruktura do przeładunku. Szlak morski to drogi, jakie statki pokonują na morzu, więc też nie ma tu miejsca na przeładunek. Trzeba znać różnice między tymi pojęciami, żeby dobrze planować łańcuch dostaw. Źle zrozumiane punkty infrastruktury intermodalnej mogą prowadzić do marnowania zasobów i wydłużania czasu transportu. Dobrze jest poświęcić chwilę na wyjaśnienia i przykłady, żeby zrozumieć, jak te wszystkie elementy współdziałają w skutecznym transporcie towarów.
Pytanie 8

Zgodnie z przekazanym zleceniem, kontener należy dostarczyć transportem drogowym do terminala na 1,5 godziny przed odjazdem pociągu, do którego ma być załadowany. Pociąg rusza o godzinie 10:30. O której najpóźniej powinien być podstawiony pojazd u nadawcy do załadunku kontenera, jeśli czas załadunku wynosi 15 minut, odbiór wymaganych dokumentów przez kierowcę po załadunku zajmuje 10 minut, a podróż od nadawcy do terminala trwa 45 minut?

A. O godzinie 7:50
B. O godzinie 8:15
C. O godzinie 8:05
D. O godzinie 9:00
W przypadku wyboru błędnych odpowiedzi, może występować nieporozumienie dotyczące kluczowych aspektów obliczeń czasowych związanych z procesem transportu. Odpowiedzi takie jak 8:05, 9:00 czy 8:15 mogą wynikać z nieprawidłowego uwzględnienia czasu na załadunek oraz na transport kontenera do terminala. Na przykład, wybór godziny 9:00 nie uwzględnia faktu, że kontener musi być dostarczony na terminal o 9:00, a to oznacza, że załadunek powinien zakończyć się przed tym czasem, co nie pozostawia miejsca na dodatkowe opóźnienia. W przypadku godziny 8:15, zapomina się o załadunku kontenera, który trwa 15 minut, oraz o dodatkowym czasie na odbiór dokumentów, co skutkuje rzeczywistym czasem rozpoczęcia transportu o 8:30, co nie jest wystarczające, aby dotrzeć na terminal na czas. Często występuje błąd w oszacowaniu, co prowadzi do pomyłek w harmonogramowaniu zleceń transportowych. Kluczowe jest, aby zawsze uwzględniać wszystkie etapy procesu, w tym czas ładowania, czas przejazdu oraz czas niezbędny na formalności, ponieważ każdy z tych elementów ma znaczenie w kontekście terminowości dostaw w branży logistycznej.
Pytanie 9

System GSM-R to cyfrowy system komunikacyjny stworzony w celu umożliwienia kontaktu pomiędzy pracownikami przedsiębiorstw związanych z transportem

A. drogowym
B. kolejowym
C. morskim
D. lotniczym
Jak tak patrzę na błędy związane z GSM-R, to widać, że ludzie często mylą ten system z innymi, które działają w różnych branżach. Pamiętaj, że GSM-R to coś, co działa tylko w transporcie kolejowym. Na przykład, transport morski korzysta z GMDSS, który jest zupełnie inny i lepiej dopasowany do warunków na wodzie. Z kolei w lotnictwie używa się ACARS, które pomocne są w komunikacji między samolotami a ziemią. Trochę się to różni od GSM-R, który skupia się na komunikacji na torach. No i jeszcze w transporcie drogowym mamy inne systemy telematyczne, które są dostosowane do komunikacji między pojazdami a drogami. Więc nie można myśleć o GSM-R jako o uniwersalnym systemie, bo każda branża ma swoje unikalne potrzeby i zasady.
Pytanie 10

Jak długo potrwa transport ładunku na dystansie 200 m wózkiem widłowym poruszającym się z przeciętną prędkością 12 km/h?

A. 1,0 minutę
B. 0,5 minuty
C. 2,0 minuty
D. 1,5 minuty
Wybór niepoprawnej odpowiedzi wynika z nieprawidłowego zrozumienia zasady obliczania czasu transportu na podstawie prędkości i odległości. Często występującym błędem jest nieprawidłowe przeliczenie jednostek miary, co prowadzi do mylnych wniosków dotyczących czasu przejazdu. Na przykład, jeśli ktoś pomyli prędkość z m/s z prędkością w km/h, może błędnie obliczyć czas, oszacowując go na 2 minuty lub 0,5 minuty. Te odpowiedzi wynikają z niezrozumienia kontekstu jednostek miar oraz przekształceń między nimi. Istotne jest, aby zawsze upewnić się, że używamy odpowiednich jednostek; w przypadku prędkości podawanej w km/h, należy przeliczyć ją na m/min lub zdefiniować czas w minutach w kontekście tego pomiaru. W praktyce, w branży logistycznej, precyzyjne obliczenia są niezbędne do planowania i organizacji transportu, gdzie każdy błąd może prowadzić do opóźnień i zwiększonych kosztów. Przykład ten podkreśla znaczenie umiejętności przeliczania jednostek i znajomości wzorów matematycznych w codziennych operacjach transportowych, co jest niezbędne do efektywnego zarządzania czasem i zasobami.
Pytanie 11

System Globalnego Pozycjonowania daje możliwość firmom transportowym

A. zwolnienia z używania tachografu.
B. przeciążenia ruchu pojazdów.
C. nadzoru nad pojazdem.
D. zapisu danych z tachografów.
Globalny System Pozycjonowania (GPS) odgrywa kluczową rolę w monitorowaniu pojazdów, co jest istotne dla przedsiębiorstw transportowych. Dzięki technologii GPS możliwe jest śledzenie lokalizacji pojazdów w czasie rzeczywistym, co pozwala na optymalizację tras, redukcję zużycia paliwa oraz zwiększenie efektywności operacyjnej. Przykładowo, firmy transportowe mogą zdalnie monitorować prędkość, czas pracy kierowców oraz postojów, co przyczynia się do lepszego zarządzania flotą. W praktyce wykorzystanie GPS pomaga w minimalizacji opóźnień w dostawach, zwiększa poziom bezpieczeństwa, a także pozwala na bardziej precyzyjne planowanie i przewidywanie potrzeb klientów. Zastosowanie GPS w logistyce jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które podkreślają znaczenie technologii w zwiększaniu konkurencyjności na rynku.
Pytanie 12

Który typ umowy pomiędzy współdziałającymi firmami powinien być zastosowany w przypadku, gdy jedna ze stron zobowiązuje się do przygotowania, dostarczenia i przewozu paczki?

A. Umowę spedycji
B. Umowę przewozu
C. Umowę przechowania
D. Umowę agencyjną
Umowa spedycji jest odpowiednim rodzajem umowy, gdyż to właśnie ona reguluje współpracę pomiędzy zleceniodawcą a spedytorem, który organizuje transport przesyłki. Zgodnie z przepisami prawa, spedytor podejmuje się wykonania zlecenia, co obejmuje przygotowanie, wysłanie oraz przewóz towaru. Przykładem może być sytuacja, gdy firma A zleca firmie spedycyjnej B transport swoich produktów do klienta. W takim przypadku spedytor odpowiada za zorganizowanie całego procesu logistycznego, co może obejmować wybór środka transportu, negocjację stawek przewozowych oraz nadzór nad przesyłką. Umowy spedycji często zawierają również postanowienia dotyczące odpowiedzialności za ewentualne uszkodzenia lub utraty towaru, co jest kluczowe dla ochrony interesów obu stron. W praktyce, stosowanie umowy spedycji w obrocie gospodarczym jest zgodne z normami branżowymi i zaleceniami organizacji logistycznych, co zapewnia bezpieczeństwo transakcji i efektywność działań transportowych.
Pytanie 13

Dokumentem, który potwierdza zgodność techniczną pojazdów z odpowiednimi regulacjami, jest

A. świadectwo homologacji
B. dowód rejestracyjny
C. karta pojazdu
D. raport techniczny pojazdu
Świadectwo homologacji jest kluczowym dokumentem, który potwierdza, że pojazd spełnia wszelkie wymagania techniczne oraz normy bezpieczeństwa określone w odpowiednich przepisach krajowych i unijnych. Proces homologacji obejmuje dokładne testy dotyczące emisji spalin, bezpieczeństwa, a także efektywności paliwowej. Posiadanie świadectwa homologacji jest niezbędne do rejestracji pojazdu oraz jego legalnego użytkowania na drogach. Przykład praktyczny: przed wprowadzeniem nowego modelu samochodu na rynek, producent musi uzyskać homologację, co oznacza, że wszystkie testy zostały pomyślnie zakończone. Warto zauważyć, że brak świadectwa homologacji może skutkować karami finansowymi oraz unieważnieniem rejestracji pojazdu. Dodatkowo, świadectwo homologacji stanowi również podstawę do wprowadzenia ewentualnych zmian w konstrukcji pojazdu w przyszłości, ponieważ każda modyfikacja musi być zgodna z wcześniej zatwierdzonymi normami.
Pytanie 14

Nadawca towaru transportowanego poza terytorium Polski przy pomocy transportu drogowego przygotowuje międzynarodowy list przewozowy samochodowy

A. CRM
B. CMR
C. CIM
D. CIF
Odpowiedzi CRM, CIM i CIF są błędne, bo to nie są dokumenty, które się używa w międzynarodowym transporcie drogowym. CRM to w ogóle nie jest standardowy dokument przewozowy, a CIM dotyczy transportu kolejowego, więc to też się mija z celem, gdy mówimy o transporcie samochodowym. CIF to z kolei dotyczy warunków sprzedaży, a nie dokumentów przewozowych. Mylenie tych terminów z dokumentem CMR pokazuje brak zrozumienia w temacie transportu. W praktyce, jak się transportuje coś międzynarodowo drogą lądową, to CMR jest obowiązkowy. Jak go nie ma, to mogą być spore problemy prawne i finansowe.
Pytanie 15

Jaki list przewozowy w transporcie lotniczym powinien wystawić spedytor, gdy wysyła przesyłki różnych klientów do tego samego miejsca przeznaczenia?

A. CIM
B. AWB
C. MAWB
D. CMR
CMR, czyli Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów, odnosi się wyłącznie do transportu drogowego i nie ma zastosowania w kontekście transportu lotniczego. Jako że pytanie dotyczy sytuacji w transporcie lotniczym, odpowiedź ta jest błędna, ponieważ CMR nie jest dokumentem akceptowanym w przewozach lotniczych. W przypadku CIM, który dotyczy międzynarodowego przewozu towarów koleją, również jest to rozwiązanie nieodpowiednie w kontekście lotnictwa. MAWB jest odpowiednim dokumentem dla operacji w transporcie lotniczym i łączy w sobie wszystkie przesyłki od różnych nadawców, które są transportowane do jednego miejsca. Master AWB różni się od AWB (Air Waybill), który dotyczy przesyłki pojedynczej. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w logistyce, gdzie wybór właściwego dokumentu jest niezbędny do zapewnienia sprawnej obsługi i zgodności z regulacjami prawnymi. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków mogą wynikać z niepełnego zrozumienia, jak różne dokumenty przewozowe są klasyfikowane w zależności od rodzaju transportu oraz kontekstu aplikacji. Każdy z tych dokumentów ma swoje specyficzne zastosowanie, które musi być rozumiane przez osoby pracujące w branży spedycyjnej, aby uniknąć problemów w czasie transportu.
Pytanie 16

Czy informacje na temat przeprowadzonego okresowego badania technicznego samochodu ciężarowego są zapisywane

A. w dowodzie rejestracyjnym danego pojazdu
B. w prawie jazdy właściciela pojazdu
C. w świadectwie homologacji danego pojazdu
D. w dowodzie osobistym właściciela pojazdu
Niepoprawne odpowiedzi wskazują na nieporozumienie dotyczące dokumentacji pojazdów oraz ich regulacji prawnych. Dowód osobisty właściciela pojazdu nie ma związku z technicznymi aspektami pojazdu, ponieważ jest to dokument potwierdzający tożsamość, a nie stan techniczny samochodu. Właściciele często mylą te dwa dokumenty, co może prowadzić do błędnych założeń o wymaganiach prawnych dotyczących pojazdów. Podobnie, świadectwo homologacji dotyczy jedynie zgodności konstrukcji pojazdu z normami krajowymi i europejskimi, a nie jego stanu technicznego po nabyciu. Na przykład, pojazd, który przeszedł homologację, może wymagać przeglądów technicznych w celu zapewnienia jego bezpieczeństwa i sprawności. Z kolei prawo jazdy nie jest dokumentem, w którym odnotowuje się stan techniczny pojazdu, lecz dokumentem uprawniającym do kierowania pojazdami mechanicznymi. Mylący się w tej kwestii kierowcy mogą narazić się na niebezpieczeństwo na drodze, jeśli nie będą świadomi stanu technicznego swojego pojazdu. Kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednia dokumentacja techniczna, w tym dowód rejestracyjny, jest niezbędna dla bezpiecznego użytkowania pojazdu oraz przestrzegania norm prawnych.
Pytanie 17

Firma otrzymała zlecenie na transport 30 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) z Grudziądza do Gdańska (odległość 120 km). Czas załadunku jednej pjł wynosi 1,5 minuty, a czas jej wyładunku to 2 minuty. Pojazd porusza się z prędkością 60 km/h. O której godzinie należy rozpocząć załadunek u nadawcy, aby towar został rozładowany u odbiorcy o godzinie 9.00?

A. 0 6.15
B. 0 7.15
C. 0 5.15
D. O 5.45
Odpowiedzi takie jak 07:15, 05:45 i 06:15 są błędne, ponieważ nie uwzględniają wszystkich wymaganych czasów operacyjnych związanych z procesem transportowym. Często zdarza się, że osoby rozwiązujące tego typu zadania pomijają kluczowe aspekty, takie jak czas potrzebny na załadunek i wyładunek, co prowadzi do nieprawidłowych obliczeń. W przypadku odpowiedzi 07:15, osoba rozwiązująca mogła skoncentrować się jedynie na czasie transportu, co jest niewłaściwe; czas transportu stanowi tylko część całkowitego czasu realizacji zlecenia. Z kolei odpowiedź 05:45 może wynikać z błędnego obliczenia czasu załadunku lub wyładunku, co jest typowym błędem. Również w przypadku 06:15 może to oznaczać, że ktoś dodał czas transportu do niewłaściwych godzin. W praktyce, pomijanie załadunku i wyładunku przy planowaniu transportu prowadzi do opóźnień i nieefektywności, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w logistyce. Aby uniknąć takich pomyłek, ważne jest, aby zawsze rozważać całkowity czas operacyjny, w tym załadunek, transport i wyładunek, co pozwala na precyzyjne planowanie i terminowe dostarczanie towarów.
Pytanie 18

Zgodnie z Ustawą o transporcie drogowym licencję na wykonywanie transportu drogowego towarów na obszarze Rzeczpospolitej Polskiej udziela

Fragment Ustawy o transporcie drogowym
Art. 7. 1. Udzielenie, odmowa udzielenia, zmiana lub cofnięcie licencji następuje w drodze decyzji administracyjnej.
2. Organem właściwym w sprawach udzielenia, odmowy udzielenia, zmiany lub cofnięcia licencji w zakresie transportu drogowego jest:
1) w krajowym transporcie drogowym — starosta właściwy dla siedziby przedsiębiorcy, z zastrzeżeniem pkt. 2;
2) w przewozach taksówkowych:
a) na obszar, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt. 1 — wójt, burmistrz lub prezydent miasta,
b) na obszar, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt. 2 — wójt, burmistrz lub prezydent miasta właściwy dla siedziby lub miejsca zamieszkania przedsiębiorcy,
A. wójt.
B. Główny Inspektor Transportu Drogowego.
C. starosta.
D. prezydent miasta.
To nie wójt, ani Główny Inspektor Transportu Drogowego, ani prezydent miasta decydują o licencjach na transport drogowy, więc tu się troszkę pomyliłeś. Wójt zajmuje się głównie sprawami gminy, więc nie ma kompetencji do wydawania licencji. Główny Inspektor to bardziej osoba kontrolująca, a prezydent miasta raczej dba o sprawy lokalne. Często ludzie mylą kompetencje różnych organów, ale najważniejsze to zrozumieć, kto za co odpowiada w administracji. Wiedza o przepisach i kompetencjach jest kluczowa, jeśli chcesz zacząć działalność transportową.
Pytanie 19

Która z formuł handlowych INCOTERMS 2010 wymaga najmniej działań od sprzedającego?

A. EXW (Ex Works)
B. DDP (Delivered Duty Paid)
C. FOB (Free on Board)
D. CPT (Carriage Paid to)
EXW (Ex Works) to jedna z formuł INCOTERMS 2010, która nakłada na sprzedającego najmniejsze obowiązki. Zgodnie z tą formułą, sprzedający dostarcza towar w ustalonym miejscu (zwykle w swoim zakładzie) i jest odpowiedzialny jedynie za zapewnienie towaru, a wszelkie koszty i ryzyko związane z transportem oraz odprawą celną spoczywają na kupującym. To podejście jest szczególnie korzystne dla sprzedających, którzy chcą ograniczyć swoje zobowiązania transportowe i ryzyko związane z dostawą. Na przykład, w przypadku małych przedsiębiorstw, które produkują lokalnie, mogą one używać EXW, aby sprzedawać swoje produkty klientom z zagranicy bez konieczności organizowania transportu. Z drugiej strony, kupujący w takich sytuacjach powinien być dobrze zaznajomiony z procesem transportu międzynarodowego oraz przepisami celnymi, aby móc sprawnie przejąć odpowiedzialność za towar. Użycie EXW w praktyce wymaga zrozumienia lokalnych regulacji oraz umiejętności organizacyjnych, aby zrealizować cały proces transportu efektywnie.
Pytanie 20

Międzynarodowa Unia Kolejowa UIC wybrała standard, który stanowi podstawę cyfrowego systemu łączności ruchomej

A. UMTS
B. GSM-R
C. GPS
D. DGPS
Wybór niepoprawnych odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia różnic pomiędzy różnymi standardami łączności mobilnej. DGPS (Differential Global Positioning System) jest systemem, który zwiększa dokładność tradycyjnego GPS, ale nie jest przeznaczony do komunikacji w czasie rzeczywistym pomiędzy pojazdami a infrastrukturą. Stosowanie DGPS w kontekście kolei może prowadzić do błędnych wniosków, ponieważ nie zapewnia ono wymiany istotnych informacji operacyjnych, jak to ma miejsce w GSM-R. GPS (Global Positioning System) z kolei jest standardem lokalizacyjnym, a nie komunikacyjnym, i nie dysponuje odpowiednimi funkcjami do zarządzania ruchem kolejowym. UMTS (Universal Mobile Telecommunications System) jest technologią szerokopasmową, która również nie spełnia specyficznych wymagań dla transportu kolejowego. Błędne przekonanie o zastosowaniu tych standardów może prowadzić do niewłaściwego doboru technologii w projektach kolejowych, co skutkuje obniżeniem efektywności i bezpieczeństwa operacji. Właściwe zrozumienie roli GSM-R w kontekście kolejowym jest kluczowe dla implementacji efektywnych rozwiązań w zakresie zarządzania ruchem oraz komunikacji.
Pytanie 21

Na podstawie danych zawartych w tabeli, wskaż, które przedsiębiorstwo transportowe osiągnęło najwyższy wskaźnik niezawodności dostaw.

Przedsiębiorstwo transportoweLiczba zrealizowanych przewozów [szt.]Liczba terminowo zrealizowanych przewozów [szt.]Liczba nieterminowo zrealizowanych przewozów [szt.]
A.89086030
B.1 4501 310140
C.57050070
D.2 3802 050330
A. Przedsiębiorstwo transportowe B
B. Przedsiębiorstwo transportowe C
C. Przedsiębiorstwo transportowe A
D. Przedsiębiorstwo transportowe D
Wybór innego przedsiębiorstwa transportowego niż A może wynikać z kilku powszechnych błędów myślowych związanych z interpretacją danych. Przykładowo, przedsiębiorstwo B, C czy D mogą mieć swoje mocne strony, jednak ich wskaźnik niezawodności dostaw nie osiągnął wartości porównywalnej z przedsiębiorstwem A. Często nie uwzględnia się pełnego kontekstu analizy danych, co prowadzi do błędnych wniosków. Należy pamiętać, że wskaźnik niezawodności dostaw jest obliczany na podstawie procentu terminowo zrealizowanych przewozów. Jeśli dane z innych przedsiębiorstw wskazują na zrealizowane przewozy, ale z opóźnieniami, może to być mylące dla analizy. Ważne jest, aby zawsze analizować dane w kontekście ich źródła i metodologii obliczeń. Innym typowym błędem jest porównywanie jednostkowych wskaźników bez uwzględnienia specyfiki działalności i warunków rynkowych, w jakich operują różne przedsiębiorstwa. Dobrą praktyką jest również analizowanie danych w dłuższej perspektywie czasowej, co pozwala uchwycić trendy i zmiany, które mogą wpływać na wyniki. Ignorowanie tych aspektów prowadzi do powierzchownej analizy i nieprawidłowych konkluzji, a w efekcie do wyborów, które nie są uzasadnione danymi.
Pytanie 22

Firma zajmująca się transportem wystawiła fakturę na kwotę 1 230,00 zł brutto za przewóz towaru na trasie 200 km. Jaką stawkę netto za kilometr należy przyjąć, jeśli usługa podlega 23% stawce VAT?

A. 23,00 zł
B. 244,00 zł
C. 5,00 zł
D. 6,15 zł
Podczas analizy błędnych odpowiedzi można zauważyć, że wiele osób popełnia typowy błąd, polegający na myleniu wartości brutto z netto. Odpowiedzi, które sugerują stawki takie jak 244,00 zł, 6,15 zł czy 23,00 zł, mogą wynikać z niewłaściwego zrozumienia podstawowych zasad dotyczących obliczania netto z kwoty brutto. Odpowiedź 244,00 zł sugeruje, że cała kwota brutto jest dzielona przez jedną jednostkę, co jest błędne, ponieważ nie uwzględnia się tutaj liczby kilometrów. Osoby wybierające 6,15 zł mogą myśleć o całkowitym koszcie transportu, jednak powinni zwrócić uwagę na to, że do prawidłowego obliczenia stawki za kilometr należy najpierw obliczyć wartość netto, a następnie podzielić ją przez liczbę kilometrów. Z kolei stawka 23,00 zł sugeruje mylne założenie, że całkowity koszt transportu jest równy wartości netto, co również jest nieprawidłowe. W wynikach tych odpowiedzi widać niewłaściwe podejście do obliczeń związanych z podatkiem VAT oraz braku zrozumienia, jak obliczać stawki za usługi transportowe. Kluczowym elementem w obliczeniach finansowych dla przedsiębiorstw transportowych jest zrozumienie różnicy między kwotą brutto a netto oraz umiejętność właściwego obliczania stawki za kilometr, co ma znaczenie dla prawidłowego kalkulowania kosztów i cen usług. W praktyce, nieznajomość tych zasad może prowadzić do strat finansowych, dlatego ważne jest, aby każda osoba pracująca w branży transportowej znała te podstawy.
Pytanie 23

W przedstawionej instrukcji określono niezbędne wyposażenie środków transportu drogowego przewożących

Fragment instrukcji dotyczącej wyposażenia środków transportu drogowego
W jednostce transportowej powinno być przewożone następujące wyposażenie:
- klin pod koła, dla każdego pojazdu, o odpowiednim rozmiarze w stosunku do dopuszczalnej
  masy całkowitej pojazdu oraz średnicy kół;
- dwa stojące znaki ostrzegawcze;
- płyn do płukania oczu;
oraz dla każdego członka załogi pojazdu
- kamizelka ostrzegawcza;
- przenośne urządzenie oświetleniowe;
- para rękawic ochronnych;
- ochrona oczu.
Wyposażenie dodatkowe dla niektórych klas materiałów:
- maska ucieczkowa dla każdego członka załogi pojazdu, powinna być przewożona w jednostce
  transportowej, w przypadku nalepek ostrzegawczych 2.3 lub 6.1;
- łopata;
- osłona otworów kanalizacyjnych;
- pojemnik do zbierania pozostałości.
A. dzieła sztuki.
B. materiały szybko psujące się.
C. żywe zwierzęta.
D. materiały niebezpieczne.
Wybór odpowiedzi dotyczącej żywych zwierząt, dzieł sztuki czy materiałów szybko psujących się pokazuje nieporozumienie w kontekście wymagań dotyczących wyposażenia środków transportu. Przewóz żywych zwierząt wymaga specyficznych warunków, ale nie wiąże się z koniecznością posiadania dodatkowego wyposażenia ochronnego, jak ma to miejsce w przypadku materiałów niebezpiecznych. W rzeczywistości, aby transportować zwierzęta, ważne jest zapewnienie im odpowiednich warunków, takich jak wentylacja i przestrzeń, ale nie dotyczą one wymogów zabezpieczeń osobistych. Podobnie, transport dzieł sztuki wymaga staranności w zakresie ochrony wartościowych przedmiotów, ale nie wymaga takiego samego poziomu zabezpieczeń jak w przypadku materiałów niebezpiecznych. W odniesieniu do materiałów szybko psujących się, jak żywność, kluczowe jest zachowanie odpowiedniej temperatury i warunków sanitarnych, ale również i tu nie ma mowy o specyficznych wymaganiach dotyczących wyposażenia ochronnego. Wybór nieodpowiednich odpowiedzi może wynikać z braku zrozumienia specyfiki przepisów dotyczących transportu różnych kategorii towarów oraz ich rzeczywistych wymagań w kontekście bezpieczeństwa i ochrony zdrowia. Zrozumienie tych przepisów jest kluczowe w branży transportowej, aby skutecznie zarządzać ryzykiem związanym z przewozem towarów.
Pytanie 24

Na podstawie tabeli określ, ile platform kolejowych o długości ładunkowej 18 660 mm należy podstawić do załadunku 6-ciu kontenerów typu 1B

Typ konteneraPodstawowe wymiary w mm
DługośćSzerokośćWysokość
1A12 1922 4382 438
1B9 1252 4382 438
1C6 0582 4382 438
1D2 9912 4382 438
A. 9 platform kolejowych.
B. 1 platformę kolejową.
C. 6 platform kolejowych.
D. 3 platformy kolejowe.
Wybór innej liczby platform kolejowych, niż 3, wykazuje podstawowe nieporozumienie w zakresie obliczeń związanych z transportem kolejowym. Na przykład, stwierdzenie, że wystarczy jedna platforma, jest błędne, ponieważ wielkość ładunku znacznie przekracza dostępne przestrzenie ładunkowe. Każda platforma ma ograniczoną długość ładunkową, a nieprawidłowe założenie o wystarczającej długości platformy prowadzi do niewłaściwych wniosków. W obliczeniach nie można pominąć konieczności zaokrąglania wyników obliczeń w górę, co jest kluczowe dla uniknięcia sytuacji, w której część ładunku znajduje się poza platformą, co może prowadzić do zagrożeń dla bezpieczeństwa. Ponadto, błędna interpretacja wymagań dotyczących rozkładu ładunku na platformach może skutkować nieefektywnym wykorzystaniem przestrzeni oraz zwiększyć ryzyko uszkodzeń podczas transportu. W kontekście logistyki kolejowej, istotne jest, aby dobrze rozumieć zasady obliczania potrzebnych materiałów transportowych oraz praktyczne aspekty związane z właściwym załadunkiem, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Kluczowe jest zatem, aby nie tylko znać standardy, ale także umieć je zastosować w praktyce, co pozwoli na skuteczne planowanie i realizację operacji transportowych.
Pytanie 25

W przedsiębiorstwie transportowym, miesięczny dystans pokonywany przez pojazd to 20 000 km, a koszty związane z jego użytkowaniem w danym miesiącu wynoszą 62 000,00 zł. Jaką stawkę przewozową za 1 km powinno się uwzględnić w ofercie, przy założeniu zysku na poziomie 20% w odniesieniu do poniesionych wydatków?

A. 3,10 zł
B. 3,72 zł
C. 2,48 zł
D. 3,41 zł
Obliczenie stawki przewozowej może być mylące, gdyż niektóre z odpowiedzi mogą sugerować niewłaściwe podejście do kalkulacji kosztów i zysków. Na przykład, jeśli ktoś obliczy stawkę na poziomie 3,10 zł, może to wynikać z pominięcia kluczowego elementu, jakim jest zysk. Oszacowanie kosztów bez uwzględnienia zysku prowadzi do sytuacji, gdzie firma nie jest w stanie pokryć rzeczywistych wydatków, co może zagrażać jej stabilności finansowej. Inna błędna odpowiedź, na przykład 2,48 zł, sugeruje, że kwota ta może być wystarczająca do pokrycia tylko części kosztów użytkowania pojazdu, co jest niezgodne z praktycznymi standardami branżowymi. Firmy transportowe muszą zawsze kalkulować stawki, biorąc pod uwagę wszystkie koszty, w tym amortyzację, paliwo, ubezpieczenia oraz inne wydatki operacyjne. Ustalenie stawki na poziomie 3,41 zł również nie uwzględnia odpowiedniego zysku, co może skomplikować sytuację finansową firmy. Właściwe podejście do kalkulacji stawki przewozowej powinno zawsze obejmować kompleksową analizę kosztów i planowany zysk, co zapewnia długoterminową rentowność i stabilność operacyjną."
Pytanie 26

Monitoring pojazdów, który pozwala na precyzyjne śledzenie ruchu floty, zapewnia urządzenie zainstalowane w pojeździe

A. lokalizator GPS
B. lokalizator IP
C. system EDI
D. system RFID
System RFID (Radio Frequency Identification) nie jest właściwym rozwiązaniem do monitorowania lokalizacji pojazdów w ruchu. Chociaż może być używany do identyfikacji obiektów, takich jak kontenery czy palety, jego zasięg jest ograniczony do bliskiego kontaktu z czytnikiem. W praktyce oznacza to, że RFID nie jest w stanie śledzić pojazdów na długich dystansach ani w czasie rzeczywistym, co czyni go mało użytecznym w kontekście zarządzania flotą. System EDI (Electronic Data Interchange), z kolei, służy do wymiany dokumentacji oraz danych pomiędzy systemami informatycznymi różnych organizacji, ale nie ma funkcji lokalizacyjnych. W kontekście monitorowania floty, EDI może wspierać procesy administracyjne, ale nie dostarcza informacji o bieżącej lokalizacji pojazdów. Lokalizator IP również nie jest odpowiednim narzędziem, ponieważ służy głównie do identyfikacji urządzeń w sieci komputerowej i nie jest przystosowany do monitorowania ruchu pojazdów. Wiele osób może mylić te technologie z lokalizacją GPS, co prowadzi do błędnego wniosku o ich zastosowaniu w zarządzaniu flotą. Kluczowym błędem w rozumieniu funkcjonalności tych systemów jest pomijanie różnicy między lokalizacją a identyfikacją, co jest istotne dla efektywnego zarządzania transportem.
Pytanie 27

Faktura oraz rozliczenie usługi transportowej to elementy

A. organizacyjnych czynności przewozowych
B. wykonawczych czynności przewozowych
C. handlowych czynności transportowych
D. organizacyjnych czynności transportowych
Wystawienie faktury i rozliczenie usługi transportowej to kluczowe elementy działalności handlowej w sektorze transportowym. Faktura jest dokumentem potwierdzającym realizację usługi oraz podstawą do dokonania płatności, co jest nieodłącznym elementem procesu handlowego. W kontekście transportu, dokumentacja handlowa jest istotna dla zapewnienia transparentności transakcji, a także spełnienia wymogów prawnych i podatkowych. Przykładowo, w przypadku transportu międzynarodowego, wystawienie faktury musi być zgodne z przepisami prawa VAT w krajach zaangażowanych w transakcję. Dobrą praktyką branżową jest również stosowanie systemów ERP, które automatyzują proces wystawiania faktur, co zwiększa efektywność operacyjną i minimalizuje ryzyko błędów. Zrozumienie znaczenia procesów handlowych w transporcie jest niezbędne dla skutecznego zarządzania finansami i relacjami z klientami.
Pytanie 28

Firma transportowa otrzymała zlecenie na przewóz towaru na dystansie 600 km. Stawka za kilometr wynosi 2,50 zł/km. Jaka będzie wysokość podatku VAT od wartości usługi, jeśli klient otrzymał 10% zniżki od wartości netto, a usługa podlega 23% stawce VAT?

A. 322,00 zł
B. 379,50 zł
C. 310,50 zł
D. 345,00 zł
W przypadku błędnych odpowiedzi często występują nieporozumienia dotyczące kolejności oraz metod obliczeń. Na przykład, wiele osób może popełnić błąd, kalkulując wartość netto bez uwzględnienia rabatu, co prowadzi do zaniżenia bazy opodatkowania. Najpierw oblicza się wartość usługi bez rabatu, a następnie należy odjąć wartość rabatu, aby uzyskać rzeczywistą wartość netto. Kolejnym typowym błędem jest zastosowanie niewłaściwej stawki VAT, co może wynikać z nieaktualnych informacji lub braku zrozumienia przepisów dotyczących podatku VAT dla usług transportowych. Dodatkowo, niektórzy mogą źle interpretuować stawki rabatów, prowadząc do błędnego obliczenia wartości usługi. Ważne jest, aby dokładnie przestrzegać procedur obliczeniowych i być na bieżąco z obowiązującymi stawkami podatkowymi. Zrozumienie, jak prawidłowo obliczyć wartość netto oraz VAT, jest kluczowe w prowadzeniu działalności gospodarczej, w tym w branży transportowej, gdzie często stosuje się różne rabaty i promocje. Dlatego niezwykle istotne jest, aby przedsiębiorcy mieli solidne podstawy w zakresie rachunkowości i podatków, aby unikać takich błędów.
Pytanie 29

Jaką procedurę celną powinno się wybrać w związku z czasowym wwozem do strefy celnej Unii Europejskiej towarów spoza Unii w celu ich naprawy?

A. Składu celnego
B. Odprawy czasowej
C. Uszlachetniania czynnego
D. Uszlachetniania biernego
Odprawa czasowa jako procedura celna jest związana z czasowym wprowadzeniem towarów do obszaru celnego, jednak nie odnosi się bezpośrednio do ich naprawy. Procedura ta jest stosowana głównie w przypadku towarów, które będą wykorzystywane przez określony czas, po którym powinny być wywiezione, ale nie obejmuje czynności związanych z ich uszlachetnianiem. Skład celny z kolei to procedura, która pozwala na przechowywanie towarów w strefie celnej bez obowiązku uiszczenia należności celnych, ale nie dotyczy ona naprawy lub przetwarzania towarów, co czyni ją niewłaściwą w kontekście naprawy. Uszlachetnianie bierne jest procedurą, która dotyczy towarów unijnych, które są poddawane obróbce poza Unią Europejską, co również nie ma zastosowania w przypadku towarów nieunijnych przywożonych do UE w celu naprawy. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru niewłaściwych odpowiedzi, wynikają z mylenia procedur celnych oraz nieznajomości ich specyfiki. Każda z tych procedur ma swoje unikalne zasady i zastosowania, które są ściśle regulowane przez prawo celne, w tym przez Kodeks Celny Unii Europejskiej. Zrozumienie różnic między tymi procedurami oraz ich właściwego zastosowania jest kluczowe dla skutecznego zarządzania logistyką i obrotem towarami w ramach rynku unijnego.
Pytanie 30

O której najpóźniej powinien wyruszyć dostawca, jeśli średnia prędkość jego pojazdu wynosi 50 km/h, dystans do odbiorcy to 225 km, a dostawa ładunku ma nastąpić o godz. 17:30?

A. O 13:00
B. O 12:30
C. O 12:45
D. O 12:15
Błędne odpowiedzi, takie jak 12:15, 12:30 i 12:45, wynikają z niepoprawnego oszacowania czasu potrzebnego na pokonanie odległości między dostawcą a odbiorcą. Przy średniej prędkości 50 km/h, dostawca potrzebuje 4,5 godziny na pokonanie 225 km. Kiedy przyjmiemy, że dostawca wyjeżdża o którejkolwiek z wymienionych godzin, czas podróży nie zostałby wzięty pod uwagę w odpowiedni sposób. Na przykład, wyjazd o 12:15 oznaczałby, że dostawca dotarłby do celu o 16:45, co daje zaledwie 45 minut zapasu przed oczekiwaną godziną dostawy. To zbyt mało czasu na ewentualne opóźnienia, które są częste w logistyce. W przypadku wyjazdu o 12:30, czas przybycia wyniósłby 17:00, co również byłoby niewystarczające w obliczu potencjalnych problemów na trasie. Natomiast wyjazd o 12:45, skutkujący przybyciem o 17:15, również nie zapewniłby dostawcy odpowiedniej rezerwy czasowej. W kontekście branży logistycznej, standardem jest planowanie z odpowiednią rezerwą czasową, aby zminimalizować ryzyko nieterminowej dostawy oraz wziąć pod uwagę różnorodne czynniki mogące wpłynąć na czas podróży. Dlatego kluczowe jest poprawne zrozumienie zasad obliczania czasu i odpowiednie planowanie.
Pytanie 31

Który akt prawny określa zasady podejmowania i wykonywania krajowego oraz międzynarodowego transportu drogowego?

Akt prawnyCharakterystyka
A. Prawo o ruchu drogowymUstawa regulująca przepisy i zasady obowiązujące uczestników ruchu drogowego.
B. Ustawa Prawo przewozoweAkt prawny regulujący przewóz osób i rzeczy, wykonywany odpłatnie na podstawie umowy, przez uprawnionych do tego przewoźników, z wyjątkiem transportu morskiego, lotniczego i konnego.
C. Ustawa o transporcie drogowymAkt prawny regulujący zasady prowadzenia zarobkowego transportu drogowego oraz zasady działania Inspekcji Transportu Drogowego.
D. Ustawa o czasie pracy kierowcówUstawa regulująca czas pracy kierowców wykonujących przewóz drogowy, zatrudnionych na podstawie stosunku pracy oraz obowiązki pracodawców w zakresie wykonywania przewozów drogowych.
A. A.
B. D.
C. C.
D. B.
Wybór odpowiedzi innej niż C może wynikać z niedostatecznego zrozumienia zakresu regulacji dotyczących transportu drogowego. Istotne jest, aby wiedzieć, że nie istnieją inne akty prawne, które w tak kompleksowy sposób regulowałyby zarówno krajowe, jak i międzynarodowe aspekty transportu drogowego. Niektóre osoby mogą mylnie sądzić, że przepisy dotyczące transportu mogą być zawarte w ogólnych ustawach o transporcie, jednak brak w nich szczegółowych norm i zasad, które są kluczowe dla tego sektora. W praktyce, ignorowanie specyfikacji Ustawy o transporcie drogowym może prowadzić do poważnych problemów, takich jak naruszenia przepisów dotyczących licencji czy norm czasu pracy kierowców. To z kolei może skutkować nałożeniem kar finansowych na przedsiębiorstwa. Ponadto, błędne przekonanie, że inne akty prawne mogą w pełni zastąpić Ustawę o transporcie drogowym, może prowadzić do nieefektywnego zarządzania operacjami transportowymi. Właściwe zrozumienie regulacji jest kluczowe dla zapewnienia zgodności operacyjnej oraz bezpieczeństwa przewozów, dlatego warto dokładnie zapoznać się z Ustawą o transporcie drogowym, aby uniknąć błędów w przyszłości. Ostatecznie, dobrze znając te normy, można lepiej reagować na wyzwania branży transportowej i zapewnić efektywność operacyjną.
Pytanie 32

Na terminalu drogowym i kolejowym, zmiana środka transportu dla intermodalnych jednostek transportowych w systemie "na barana" realizowana jest przy użyciu

A. wózków widłowych
B. suwnic bramowych
C. podnośników nożycowych
D. ramp najazdowych
Wybór ramp najazdowych, podnośników nożycowych lub wózków widłowych jako środka do zmiany transportu jednostek intermodalnych w systemie 'na barana' wykazuje istotne braki w zrozumieniu charakterystyki i wymagań operacyjnych terminali transportowych. Rampy najazdowe, choć są przydatne w kontekście transportu lądowego, nie są w stanie efektywnie obsługiwać ciężkich ładunków na dużą skalę, co jest typowe dla operacji intermodalnych. Ich zastosowanie ogranicza się do transportu między pojazdami o podobnej wysokości, co w przypadkach zróżnicowanych środków transportu nie jest wystarczające. Podnośniki nożycowe, pomimo swojej użyteczności w podnoszeniu ładunków na określoną wysokość, nie są przystosowane do przenoszenia dużych jednostek transportowych, jak kontenery, w sposób, który zapewnia bezpieczeństwo i wydajność. Wózki widłowe, choć często używane w magazynach, mają ograniczoną zdolność udźwigu w porównaniu do suwnic bramowych i są mniej efektywne w przypadku transportu intermodalnego, gdzie szybkość przeładunku jest kluczowa. Typowe błędy myślowe obejmują niedocenianie znaczenia odpowiedniego doboru sprzętu do specyfiki operacyjnej terminali oraz ignorowanie standardów branżowych, które wskazują na konieczność stosowania dedykowanych rozwiązań dla efektywnego zarządzania ładunkami.
Pytanie 33

Przepisy dotyczące czasu pracy kierowców precyzują

A. minimalne długości przerw i odpoczynków kierowcy oraz minimalne długości jazdy bez przerwy
B. minimalne długości przerw i odpoczynków kierowcy oraz maksymalne długości jazdy bez przerwy
C. maksymalne długości przerw i odpoczynków kierowcy oraz maksymalne długości jazdy bez przerwy
D. maksymalne długości przerw i odpoczynków kierowcy oraz minimalne długości jazdy bez przerwy
Zrozumienie przepisów regulujących czas pracy kierowców wymaga znajomości specyfikacji dotyczących zarówno przerw, jak i zasad jazdy. Wiele osób może błędnie uznać, że regulacje skupiają się wyłącznie na maksymalnych wymiarach przerw, co jest nieprawidłowe. W rzeczywistości przepisy określają zarówno minimalne, jak i maksymalne wartości w kontekście odpoczynku i jazdy. Przykładowo, minimalne wymiary przerw i odpoczynków są niezbędne do zapewnienia kierowcom odpowiedniego czasu na regenerację, co w dłuższej perspektywie wpływa na ich zdolność do prowadzenia pojazdu. Z drugiej strony, maksymalne wymiary nieprzerwanej jazdy mają na celu zapobieganie sytuacjom, w których kierowca może być narażony na zmęczenie, co zwiększa ryzyko wypadków. Błędne interpretacje mogą prowadzić do nieprzestrzegania przepisów, a w konsekwencji do kar finansowych i problemów z ubezpieczeniem. Warto podkreślić, że regulacje te są oparte na badaniach dotyczących bezpieczeństwa drogowego i zdrowia pracowników, stąd ich zastosowanie w praktyce jest kluczowe dla branży transportowej. Niezrozumienie tych zasad może prowadzić nie tylko do naruszeń prawa, ale również wpływać negatywnie na reputację firmy transportowej oraz na bezpieczeństwo wszystkich uczestników ruchu drogowego.
Pytanie 34

Zgodnie z Umową AETR maksymalny dobowy czas prowadzenia pojazdu może być wydłużony dwa razy w trakcie 6 dobowych cykli prowadzenia do

A. 11 godzin
B. 12 godzin
C. 10 godzin
D. 9 godzin
Zgodnie z Umową AETR, która reguluje czas pracy kierowców w transporcie międzynarodowym, dobowy czas prowadzenia pojazdu może być wydłużony do 10 godzin w określonych warunkach. Dokładniej, kierowca może prowadzić pojazd przez maksymalnie 10 godzin nie więcej niż dwa razy w ciągu sześciu kolejnych dni pracy. Przykładem zastosowania tej zasady jest sytuacja, gdy kierowca wykonuje długą trasę i potrzebuje większej elastyczności w rozkładzie pracy. Pozwala to na efektywniejsze planowanie transportu oraz dostosowanie do nieprzewidzianych okoliczności, takich jak korki czy opóźnienia. Ważne jest również, aby kierowcy byli świadomi, że po wydłużeniu czasu prowadzenia, muszą zagwarantować sobie odpowiednią ilość czasu na odpoczynek, zgodnie z przepisami, aby uniknąć zmęczenia, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa na drodze. Ponadto, zachowanie zgodności z tymi regulacjami jest istotne dla uniknięcia kar oraz zapewnienia, że transport przebiega w sposób zgodny z wysokimi standardami branżowymi, w tym z zasadami BHP i ochrony środowiska.
Pytanie 35

Przewoźnik zgodnie z umową przewozu powinien dostarczyć odbiorcy przesyłkę 23.04.2022 r. Zgodnie z przedstawionym fragmentem Kodeksu cywilnego zleceniodawcy przysługuje roszczenie z tytułu utraty przesyłki do dnia

Fragment ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny
Art. 792. Roszczenia z umowy przewozu rzeczy przedawniają się z upływem roku od dnia dostarczenia przesyłki, a w razie całkowitej utraty przesyłki lub jej dostarczenia z opóźnieniem – od dnia, kiedy przesyłka miała być dostarczona.
Art. 793. Roszczenia przysługujące przewoźnikowi przeciwko innym przewoźnikom, którzy uczestniczyli w przewozie przesyłki, przedawniają się z upływem sześciu miesięcy od dnia, w którym przewoźnik naprawił szkodę, albo od dnia, w którym wytoczono przeciwko niemu powództwo.
A. 23.10.2022 r.
B. 22.10.2022 r.
C. 22.04.2023 r.
D. 23.04.2023 r.
W przypadku odpowiedzi wskazujących daty takie jak 23.04.2023 r., 23.10.2022 r., 22.10.2022 r. lub 22.04.2023 r., kluczowym błędem jest nieprawidłowe zrozumienie terminu przedawnienia roszczeń związanych z utratą przesyłki. Umożliwienie zleceniodawcy dochodzenia roszczenia przez rok od daty planowanego dostarczenia przesyłki jest istotnym elementem ochrony prawnej w umowach przewozu. Zgłoszenie roszczenia w innym terminie, jak np. do 23.10.2022 r., sugeruje niezrozumienie podstawowego mechanizmu, jakim jest liczenie terminu na podstawie daty dostarczenia, co prowadzi do niewłaściwego wyliczenia. Ponadto, odpowiedzi takie jak 22.10.2022 r. czy 22.04.2023 r. ignorują istotny aspekt, iż roszczenie musi zostać zgłoszone na podstawie wyraźnych przepisów Kodeksu cywilnego. W praktyce, nieznajomość tych zasad może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym braku możliwości dochodzenia swoich praw. Rekomenduje się, aby osoby pracujące w branży transportowej regularnie aktualizowały swoją wiedzę na temat przepisów prawnych dotyczących przewozów, aby uniknąć nieporozumień i potencjalnych strat finansowych.
Pytanie 36

Regulacje dotyczące czasu pracy załóg pojazdów realizujących międzynarodowe przewozy drogowe są określone w konwencji

A. ATP
B. AGTC
C. ADR
D. AETR
Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi, AGTC, odnosi się do Międzynarodowego Układu o Transportowym Korytarzu, który koncentruje się na infrastrukturze transportowej, a nie na regulacjach dotyczących czasu pracy kierowców. AGTC nie zajmuje się aspektem czasu pracy, co czyni tę odpowiedź nieadekwatną w kontekście pytania. Drugą nieprawidłową odpowiedzią jest ADR, który dotyczy międzynarodowego transportu towarów niebezpiecznych. Choć ADR jest kluczowy dla bezpieczeństwa transportu niebezpiecznych substancji, nie reguluje zasad pracy załóg, dlatego nie ma zastosowania w tej sytuacji. Ostatnia odpowiedź, ATP, jest konwencją dotyczącą transportu towarów w kontrolowanej temperaturze. Podobnie jak w przypadku ADR, ATP koncentruje się na specyfikacjach dotyczących przewozu towarów, a nie na regulacjach dotyczących czasu pracy kierowców. W związku z tym wybór któregokolwiek z wymienionych terminów jako odpowiedzi na pytanie o regulacje czasu pracy jest błędny, ponieważ żaden z nich nie odnosi się bezpośrednio do kwestii pracy załóg w kontekście przepisów międzynarodowych. Aby uniknąć takich pomyłek, warto dokładnie zapoznać się z zakresem działania poszczególnych konwencji i ich wpływem na praktyki w branży transportowej.
Pytanie 37

Jaka będzie cena netto jednostkowa przewozu towaru na dystans 1 km, jeśli przewoźnik wystawił fakturę na kwotę 861,00 zł brutto za przewóz towaru na odległość 200 km, a usługa ta podlega 23% stawce VAT?

A. 5,30 zł
B. 4,30 zł
C. 2,50 zł
D. 3,50 zł
Analizując dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich opiera się na błędnych kalkulacjach lub nieprawidłowych założeniach. Odpowiedzi, które sugerują ceny jednostkowe na poziomie 2,50 zł, 4,30 zł i 5,30 zł, wynikają z pomyłek w obliczeniach związanych z wartością netto usługi transportowej. Niezrozumienie, jak obliczyć wartość netto z kwoty brutto, prowadzi do nieprawidłowych wyników. Kluczowym błędem jest także ignorowanie wpływu podatku VAT; nieprawidłowe podejście do jego obliczeń skutkuje odmiennymi wartościami niż te, które powinny być uwzględnione w procesie kalkulacji kosztów. Przykładowo, 2,50 zł/km mogłoby powstać przez podzielenie kwoty brutto przez zaniżoną liczbę kilometrów, co jest błędne z punktu widzenia standardów rachunkowości podatkowej. Warto zauważyć, że 4,30 zł i 5,30 zł mogą wynikać z próby interpretacji wartości brutto jako już netto lub zastosowania błędnych stawek VAT. W praktyce, za pomocą poprawnych wzorów i zrozumienia zasad rachunkowości, można uniknąć tych typowych pomyłek, co jest niezwykle istotne w profesjonalnym zarządzaniu kosztami w branży transportowej.
Pytanie 38

Transport towarów w wyspecjalizowanych naczepach, które są przewożone na adapterach kolejowych, określa się mianem systemu

A. bimodalnego
B. na barana
C. ruchomej drogi
D. wagonów kieszeniowych
Wybór odpowiedzi związanych z 'na barana', 'ruchomej drogi' oraz 'wagonów kieszeniowych' nie jest trafny i wynika z nieporozumienia dotyczącego terminologii transportowej. Termin 'na barana' odnosi się do archaicznej formy transportu, która nie ma zastosowania w nowoczesnej logistyce i transporcie towarowym, a więc jest nieodpowiedni w kontekście przewozu ładunków w dostosowanych naczepach. Odpowiedź o 'ruchomej drodze' sugeruje koncepcję, która nie oddaje rzeczywistego charakteru systemu bimodalnego; jest to termin, który nie ma uznania w branży transportowej i nie jest stosowany w praktyce. Z kolei 'wagonów kieszeniowych' odnosi się do specyficznych rodzajów wagonów kolejowych, które są wykorzystywane do przewozu ładunków w szczególnych warunkach, ale nie obejmują one całego systemu transportowego, który łączy różne metody przewozu, jak w przypadku systemu bimodalnego. Warto zrozumieć, że właściwe zrozumienie terminów i klasyfikacji w logistyce jest kluczowe dla efektywnego planowania transportu i wyboru odpowiednich metod przewozu, co jest niezbędne dla optymalizacji kosztów i czasu dostaw.
Pytanie 39

Do firmy transportowej wpłynęło zamówienie na przewiezienie 272 paletowych jednostek ładunkowych (pjł). Przedsiębiorstwo dysponuje naczepami, z których każda w jednej warstwie może pomieścić 34 pjł, a ich wysokość pozwala na piętrzenie ładunku w dwóch warstwach. Oblicz, ile minimum naczep jest koniecznych do zrealizowania tego zamówienia?

A. 4 naczepy
B. 3 naczepy
C. 2 naczepy
D. 5 naczep
Wybór niewłaściwej liczby naczep może wynikać z błędnego oszacowania pojemności transportowej lub nieprawidłowego rozumienia zasady piętrzenia ładunku. Na przykład, niektóre odpowiedzi sugerują użycie trzech, pięciu lub dwóch naczep, co implikuje, że odpowiedzi te bazują na mylnych założeniach dotyczących pojemności naczep. Jeśli ktoś wybrał trzy naczepy, to mógł założyć, że naczepa może przewieźć więcej niż 68 pjł, co jest niezgodne z danymi. Z kolei wybór pięciu naczep, choć teoretycznie mógłby pokryć całość ładunku, jest również nieefektywny, ponieważ przyczyny nadmiarowej liczby naczep prowadzą do zwiększenia kosztów transportu, co jest sprzeczne z zasadą efektywności operacyjnej. W kontekście branży transportowej, ważne jest, aby dobrze rozumieć pojemność ładunkową oraz zasady optymalizacji ładunku, co jest kluczowe dla minimalizacji kosztów oraz maksymalizacji efektywności. Użycie zbyt małej liczby naczep może prowadzić do niepełnego załadunku, a zbyt dużej do niepotrzebnych kosztów, co jest problemem, z którym muszą się zmagać wszyscy profesjonalni przewoźnicy.
Pytanie 40

Do elementów kalkulacji kosztu transportu ładunku nie uwzględnia się

A. składki ZUS zarządu firmy
B. amortyzacji pojazdu
C. czynszu za wynajem pomieszczeń firmy przewozowej
D. kwoty mandatów za wykroczenia drogowe
Kwota mandatów za wykroczenia drogowe nie jest uważana za część podstawy kalkulacji ceny za transport ładunku, ponieważ mandaty te są sankcjami, które wynikają z naruszeń przepisów ruchu drogowego. Takie wydatki są zdarzeniami incydentalnymi i nie powinny być wliczane w stałe koszty operacyjne. W praktyce, w celu prawidłowego ustalenia ceny transportu, należy brać pod uwagę jedynie te koszty, które regularnie występują i mają charakter przewidywalny. Do typowych kosztów można zaliczyć amortyzację pojazdu, która uwzględnia zużycie środka transportu w czasie oraz składki ZUS kierownictwa firmy, które są związane z zatrudnieniem personelu. Dobre praktyki w branży transportowej podkreślają znaczenie transparentności w kalkulacji kosztów, co również oznacza, że należy oddzielać koszty operacyjne od ewentualnych kar finansowych, które są wynikiem niewłaściwego zarządzania i przestrzegania przepisów. Przykładowo, firma transportowa powinna skupić się na optymalizacji kosztów operacyjnych, aby uniknąć sytuacji, w której mandaty mają wpływ na rentowność usług.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej