Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik fotografii i multimediów
  • Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
  • Data rozpoczęcia: 13 maja 2025 20:29
  • Data zakończenia: 13 maja 2025 21:26

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Numer 135 umieszczony na opakowaniu materiału fotograficznego odnosi się do

A. błony zwojowej
B. materiału miniaturowego
C. błony arkuszowej
D. materiału małoobrazkowego
Oznaczenie 135 na opakowaniu materiału zdjęciowego odnosi się do materiału małoobrazkowego, co oznacza, że jest to film o szerokości 35 mm, powszechnie stosowany w fotografii amatorskiej i profesjonalnej. Materiały małoobrazkowe charakteryzują się wysoką jakością obrazu, co czyni je idealnym wyborem do różnych zastosowań, od portretów po krajobrazy. Przykładem zastosowania materiałów małoobrazkowych są aparaty fotograficzne, które umożliwiają uchwycenie detali, co jest istotne w fotografii artystycznej. W kontekście standardów branżowych, filmy małoobrazkowe są również zgodne z wymogami większości laboratoriów fotograficznych, co ułatwia ich rozwój. Wiedza na temat oznaczeń materiałów fotograficznych jest kluczowa dla każdego fotografa, który pragnie efektywnie korzystać z dostępnych narzędzi do realizacji swoich wizji artystycznych.

Pytanie 2

Techniką mocowania obiektywów nie jest system mocowania

A. gwintowe
B. bagnetowe
C. adapterowe
D. zatrzaskowe
Mocowanie zatrzaskowe nie jest standardowym sposobem mocowania obiektywów, w przeciwieństwie do powszechnie stosowanych systemów, takich jak mocowanie gwintowe, bagnetowe i adapterowe. Mocowanie bagnetowe jest najczęściej wykorzystywane w nowoczesnych aparatach, zapewniając szybkie i pewne połączenie między obiektywem a korpusem aparatu. Dzięki odpowiednim mechanizmom zatrzaskowym, obiektyw można zamontować i zdemontować w krótkim czasie, co jest kluczowe w sytuacjach wymagających szybkiej reakcji fotografa. Mocowanie gwintowe, chociaż już nieco przestarzałe, wciąż znajduje zastosowanie w niektórych klasycznych modelach obiektywów, zwłaszcza w fotografii analogowej. Z kolei mocowania adapterowe umożliwiają użycie różnych obiektywów na aparatach o innych mocowaniach, co jest istotne dla fotografów pragnących eksperymentować z różnymi systemami optycznymi. Zrozumienie tych systemów mocowania oraz ich zastosowań jest istotne dla każdego fotografa, aby mógł odpowiednio dobierać sprzęt do swoich potrzeb.

Pytanie 3

Na którym etapie chemicznej obróbki barwnych materiałów fotograficznych tworzone są barwniki?

A. Zadymiania
B. Utrwalania
C. Kondycjonowania
D. Wywoływania
W etapie wywoływania barwnych materiałów fotograficznych następuje kluczowy proces przekształcania związków chemicznych zawartych w emulsjach światłoczułych w barwniki. W wyniku działania chemikaliów wywołujących, takich jak developer, związek, który uległ reakcji na skutek naświetlenia, przekształca się w postać barwnika. Proces ten jest niezbędny do uzyskania finalnego obrazu, gdyż odpowiednie barwniki nadają zdjęciom pożądane kolory. Zastosowanie sprawdzonych technik wywoływania zgodnie z branżowymi standardami, takimi jak ISO 18901, pozwala na uzyskanie powtarzalnych efektów o wysokiej jakości. Z praktycznego punktu widzenia, właściwe dobranie parametrów procesu wywoływania, takich jak temperatura, czas oraz stężenie chemikaliów, ma bezpośredni wpływ na intensywność oraz wierność kolorów uzyskanych na zdjęciach. Przykładem stosowania tej wiedzy w praktyce jest technika C41, która jest standardem dla kolorowej negatywowej fotografii.

Pytanie 4

Błąd obrazu, którego nie można skorygować w trakcie edycji cyfrowej, to błąd

A. balansu bieli
B. kadru
C. perspektywy
D. ostrości
Każda z pozostałych odpowiedzi sugeruje błędy, które są w rzeczywistości możliwe do skorygowania podczas obróbki cyfrowej. W przypadku błędu kadrowania, możemy łatwo przyciąć obraz, aby uzyskać lepszą kompozycję. Programy graficzne, takie jak Adobe Photoshop czy Lightroom, oferują narzędzia do precyzyjnego przycinania i zmiany kadru, co pozwala na dostosowanie zdjęcia do zamierzonych efektów wizualnych. Błąd balansu bieli również można skutecznie skorygować, stosując odpowiednie filtry kolorów lub narzędzia do edycji kolorów, które umożliwiają dostosowanie temperatury barwowej obrazu do warunków oświetleniowych, w jakich zostało zrobione zdjęcie. Użytkownicy powinni być świadomi, jak różne oświetlenie wpływa na kolory i jak można to poprawić w postprodukcji. Z kolei błędna perspektywa, na przykład wynikająca z niewłaściwego kąt ustawienia aparatu, także może zostać skorygowana. Wiele programów do edycji zdjęć oferuje funkcję prostowania linii horyzontu oraz narzędzia do transformacji, które pozwalają na zmianę kąta i zniekształcenia perspektywy. Pomimo że każde z tych błędów można naprawić, kluczowe jest zrozumienie, że najlepsze rezultaty osiąga się poprzez odpowiednie przygotowanie i staranne planowanie przed wykonaniem zdjęcia. Właściwe przygotowanie sprzętu oraz technik fotograficznych jest kluczowe dla uzyskania optymalnej jakości obrazu.

Pytanie 5

Jakie szkło zabezpieczające należy zastosować do oprawy fotografii wystawowej, aby zminimalizować odblaski?

A. szkło float
B. szkło kryształowe
C. szkło antyrefleksyjne
D. szkło hartowane
Szkło antyrefleksyjne to najlepszy wybór do oprawy fotografii wystawowej, szczególnie gdy chcesz zminimalizować odblaski. To szkło ma specjalną powłokę, która redukuje odbicia światła, co pozwala na lepszą widoczność dzieła sztuki. Przykładowo, w muzeach czy galeriach sztuki często stosuje się ten rodzaj szkła, ponieważ umożliwia on zachowanie integralności wizualnej ekspozycji. Warto pamiętać, że odblaski mogą znacząco wpłynąć na odbiór obrazu przez widza, odwracając uwagę od detalów czy kolorystyki. Szkło antyrefleksyjne nie tylko poprawia estetykę, ale także chroni fotografie przed szkodliwym działaniem promieni UV, co jest istotne w kontekście długotrwałego przechowywania prac. Dzięki tym właściwościom, jest to standardowy wybór w branży wystawienniczej, co podkreśla jego wartości użytkowe i artystyczne.

Pytanie 6

Aby zmniejszyć kontrast obrazu przy kopiowaniu na papierze o różnym kontraście, używa się filtra

A. fioletowy
B. błękitnozielony
C. szary
D. żółty
Odpowiedź "żółty" jest poprawna, gdyż filtr żółty obniża kontrast obrazu na papierze wielokontrastowym, co jest istotne w procesie kopiowania. Filtry kolorowe stosowane w fotografii czarno-białej wpływają na tonalność oraz zakres szarości w obrazie. Filtr żółty absorbuje niebieskie światło, co prowadzi do redukcji kontrastu w obszarach o wysokim kontraście, takich jak niebo czy woda, a przy tym potrafi poprawić szczegółowość w obszarach cieni. W praktyce, wykorzystując papier wielokontrastowy w połączeniu z filtrem żółtym, fotograf lub operator druku uzyskuje lepszą kontrolę nad efektem końcowym, co pozwala na uzyskanie bardziej harmonijnych obrazów. Ponadto, w standardach branżowych zaleca się stosowanie filtrów kolorowych w zależności od efektu, jaki ma być osiągnięty. Żółty filtr jest wszechstronny i często używany w czarno-białej fotografii, aby zmiękczyć ostre przejścia tonalne oraz dodać głębi obrazom, co jest kluczowe w profesjonalnej pracy z fotografią i drukiem.

Pytanie 7

Która właściwość aparatu fotograficznego jest najważniejsza podczas robienia zdjęć dokumentalnych?

A. Kontrola nad perspektywą
B. Obiektyw o wysokiej jasności
C. Obracany wyświetlacz
D. Obiektyw z możliwością makrofotografii
Obiektyw o dużej jasności jest kluczowym elementem w fotografii reportażowej, ponieważ pozwala na uzyskanie wyższej jakości zdjęć w trudnych warunkach oświetleniowych, takich jak wnętrza budynków czy wieczorne wydarzenia. Obiektywy o dużej jasności, czyli te, które mają niską wartość przysłony (np. f/1.4, f/1.8), pozwalają na wpuszczenie większej ilości światła do matrycy aparatu. Dzięki temu fotograf może używać krótszych czasów naświetlania, co minimalizuje ryzyko poruszenia zdjęcia, a także umożliwia uzyskanie płytkiej głębi ostrości, co jest często pożądane w reportażu. Przykładowo, podczas fotografowania wydarzeń sportowych lub koncertów, gdzie warunki oświetleniowe mogą być zmienne, obiektyw o dużej jasności pozwala na uchwycenie dynamicznych momentów z zachowaniem ostrości i szczegółowości. Warto także zauważyć, że w fotografii reportażowej często liczy się czas reakcji, a obiektyw o większej jasności umożliwia szybsze ustawienie parametrów aparatu, co może być kluczowe w sytuacjach wymagających natychmiastowego działania.

Pytanie 8

Jakiego koloru tło powinno być użyte przy robieniu zdjęcia do dowodu osobistego lub paszportu?

A. Szarego
B. Białego
C. Czarnego
D. Beżowego
Białe tło jest standardowym kolorem stosowanym w fotografii dokumentowej, w tym zdjęciach do dowodów tożsamości i paszportów. Tego rodzaju tło jest wymagane, ponieważ minimalizuje cienie oraz odbicia, co pozwala na dokładne odwzorowanie rysów twarzy. Wiele krajów, w tym Polska, wymaga zdjęć z białym tłem, co jest zgodne z międzynarodowymi normami, takimi jak te ustalone przez Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO). Oprócz białego tła, istotne jest, aby osoba na zdjęciu miała neutralną ekspresję twarzy, a także unikała ubrań czy akcesoriów, które mogą zlewać się z tłem. Zastosowanie białego tła sprzyja także lepszemu odwzorowaniu naturalnych kolorów skóry, co jest kluczowe dla identyfikacji. W praktyce, fotografujące osoby powinny zawsze upewnić się, że tło jest jednolite, czyste i dobrze oświetlone, aby zdjęcie spełniało wymagania formalne.

Pytanie 9

Aby zapobiec wnikaniu ziarenek piasku do mechanizmu aparatu, należy użyć

A. osłony przeciwsłonecznej na obiektyw
B. pędzelka elektrostatycznego
C. osłony na korpus aparatu
D. filtru neutralnego
Osłona na korpus aparatu to jedna z kluczowych osłon, która chroni wrażliwe elementy wewnętrzne aparatu przed przedostawaniem się zanieczyszczeń, takich jak pył czy piasek. W szczególności, w warunkach terenowych lub podczas fotografowania w trudnych warunkach atmosferycznych, ziarenka piasku mogą łatwo przedostać się do mechanizmu, co może prowadzić do uszkodzeń. Osłona na korpus to dodatkowy element ochronny, który powinien być stosowany, aby zmniejszyć ryzyko uszkodzeń. Przykładem skuteczności takiej osłony jest jej użycie w fotografii krajobrazowej na plażach lub w okolicach pustynnych, gdzie kurz i piasek są na porządku dziennym. Zastosowanie osłony nie tylko poprawia bezpieczeństwo aparatu, ale również wpływa na jego trwałość, co jest zgodne z dobrą praktyką w ochronie sprzętu fotograficznego. Regularne stosowanie osłony na korpus stanowi istotny element dbania o sprzęt, zwłaszcza w kontekście kosztownej naprawy uszkodzeń mechanicznych.

Pytanie 10

Aby zeskanować kolorowy oryginał na nieprzezroczystym, sztywnym podłożu o wysokiej gęstości optycznej elementów obrazu, należy wykorzystać skaner

A. bębnowy o dużej dynamice skanowania
B. płaski do oryginałów refleksyjnych o dużej dynamice skanowania
C. płaski do oryginałów refleksyjnych o małej dynamice skanowania
D. do filmów o małej dynamice skanowania
Wybór skanera filmowego o małej dynamice skanowania jest niewłaściwy, ponieważ takie urządzenia nie są przystosowane do skanowania oryginałów barwnych na nieprzeźroczystym podłożu. Skanery filmu są zazwyczaj projektowane z myślą o pracy z materiałami przezroczystymi, takimi jak negatywy lub slajdy, gdzie światło przechodzi przez materiał, a nie odbija się od niego. Zatem zastosowanie skanera filmowego w kontekście oryginałów refleksyjnych prowadziłoby do zniekształceń obrazu oraz utraty jakości kolorystycznej. Problematyczne jest również podejście związane z małą dynamiką skanowania, które ogranicza zakres tonalny, co jest kluczowe przy pracy z materiałami wysokiej rozdzielczości. Wybór skanera płaskiego do oryginałów refleksyjnych o małej dynamice skanowania również nie jest odpowiedni, gdyż ogranicza zdolność do uchwycenia pełni detali i kolorów. Użytkownicy często mylą różne typy skanera i ich przeznaczenia, co wynika z braku zrozumienia podstawowych zasad działania tych urządzeń oraz ich specyfikacji technicznych. Niezrozumienie, jakie parametry są kluczowe dla jakości skanowania, może prowadzić do wyboru niewłaściwego sprzętu, co w efekcie obniża jakość końcowego obrazu.

Pytanie 11

Technologia Organic LED (OLED) w monitorach do edycji zdjęć zapewnia

A. doskonały kontrast dzięki całkowicie czarnym pikselom i szeroką gamę kolorów
B. automatyczną korekcję kolorów w zależności od oświetlenia otoczenia
C. najniższe zużycie energii przy pełnej jasności ekranu
D. najwyższą dostępną jasność osiągającą do 10000 nitów
Technologia OLED w monitorach do edycji zdjęć rzeczywiście zapewnia doskonały kontrast, co jest kluczowe w tej dziedzinie. Dzięki konstrukcji paneli OLED, każdy piksel emituje światło indywidualnie i może być całkowicie wyłączony. To oznacza, że czerń jest naprawdę czarna, co prowadzi do znacznie wyższego kontrastu w porównaniu do tradycyjnych wyświetlaczy LCD, które korzystają z podświetlenia. W praktyce, dzięki temu edytorzy zdjęć mogą znacznie dokładniej ocenić detale w cieniach i jasnych obszarach zdjęcia. Szeroka gama kolorów również jest istotna, ponieważ pozwala na wierniejsze odwzorowanie kolorów, co jest niezbędne w profesjonalnej edycji zdjęć. Standardy takie jak Adobe RGB i DCI-P3 są często wykorzystywane w branży i monitory OLED z reguły oferują szeroką przestrzeń kolorystyczną w obrębie tych standardów, co zwiększa ich przydatność w pracy kreatywnej.

Pytanie 12

Aby wykonać zdjęcie ukazujące połowę sylwetki osoby w kadrze do pasa, jaki plan powinien być użyty?

A. pełny
B. półzbliżenie
C. średni
D. amerykański
Odpowiedzi, które nie odpowiadają pytaniu, opierają się na błędnym zrozumieniu zastosowania różnych typów planów w fotografii. Plan pełny jest stosowany do ujęć, w których cała sylwetka osoby jest widoczna, co w przypadku fotografowania do pasa nie jest wskazane, ponieważ nie skupia się na detalu górnej części ciała. Z kolei plan półzbliżeniowy, który obejmuje górną część sylwetki, zazwyczaj nie dostarcza pełnej perspektywy, ponieważ jego celem jest zbliżenie do osoby, co w tej sytuacji nie jest adekwatne. Plan amerykański jest również niewłaściwy, ponieważ koncentruje się na ujęciu postaci od kolan w górę, co w kontekście pytania nie odpowiada wymaganej kompozycji. Wybór niewłaściwego planu może prowadzić do nieodpowiedniego przedstawienia postaci, co wpływa na niewłaściwe odczytanie intencji fotografa. Typowe błędy myślowe w tym przypadku polegają na myleniu charakterystyki poszczególnych planów i ich zastosowania w kontekście konkretnego tematu. Kluczowe jest, aby każdy fotograf rozumiał, jak różne plany wpływają na kompozycję zdjęcia i jakie informacje wizualne chcą przekazać odbiorcy.

Pytanie 13

Jaką minimalną rozdzielczość matrycy (w megapikselach) należy zastosować do wykonania wydruku w formacie 60×90 cm z zachowaniem jakości 300 dpi?

A. około 25 MP
B. około 6 MP
C. około 50 MP
D. około 12 MP
Podczas rozwiązywania problemu związanego z wymaganą rozdzielczością matrycy na wydruk w formacie 60×90 cm, błędne podejścia mogą prowadzić do niedoszacowania potrzeby jakości obrazu. Odpowiedzi wskazujące na 12 MP lub 6 MP są niewystarczające, ponieważ przy rozdzielczości 300 dpi wymagana liczba pikseli jest znacznie wyższa. W przypadku 12 MP, to zaledwie 12 milionów pikseli, co w kontekście wydruku wielkoformatowego może skutkować widocznymi pikselami oraz utratą detali. Z kolei 6 MP, będąc jeszcze niższą wartością, praktycznie nie zapewnia wystarczającej szczegółowości, co skutkuje nieestetycznymi efektami w postaci rozmazanych lub zamazanych elementów na dużym wydruku. Odpowiedzi mówiące o 50 MP również mogą być mylące, ponieważ chociaż teoretycznie zapewniają wyższą jakość obrazu, to w praktyce mogą być zbyt duże w stosunku do wymagań. Często myśli się, że im więcej megapikseli, tym lepiej, ale kluczowa jest również jakość soczewki aparatu oraz umiejętności fotografa. W rzeczywistości, 25 MP to wartość, która jest na tyle wysoka, by zapewnić profesjonalną jakość druku, a jednocześnie jest bardziej optymalna dla większości zastosowań komercyjnych, co podkreśla znaczenie zrozumienia, jak odnosić rozdzielczość do rzeczywistych potrzeb wydruku.

Pytanie 14

Jaką metodę rejestracji należy wybrać, aby uzyskać poprawny kolorowy obraz negatywowy?

A. Fotochemiczną
B. Elektrofotograficzną
C. Spektrostrefową
D. Hybrydową
Metoda fotochemiczna jest kluczowa w procesie uzyskiwania negatywów barwnych, ponieważ opiera się na reakcji światła z materiałem światłoczułym, co prowadzi do zmiany jego właściwości chemicznych. W przypadku negatywu barwnego, zastosowanie emulsji zawierających różne barwniki pozwala na uzyskanie pełnej gamy kolorów. W praktyce, podczas wykonywania zdjęć w metodzie fotochemicznej, naświetlone obszary emulsji reagują na światło, co skutkuje powstawaniem negatywów, które można następnie przetwarzać w celu uzyskania pozytywów. Przykładowo, w tradycyjnej fotografii analogowej, proces wywoływania negatywów barwnych opiera się na odpowiednich chemikaliach i temperaturze, co jest zgodne ze standardami branżowymi, takimi jak ISO 12300, które regulują jakość i metodykę pracy z materiałami fotograficznymi. Warto również wspomnieć, że w przypadku negatywów barwnych, różnorodność emulsji oraz precyzyjne naświetlenie mają bezpośredni wpływ na końcową jakość obrazu, co czyni tę metodę niezastąpioną w profesjonalnej fotografii.

Pytanie 15

Planowanie zdjęć krajobrazowych na barwnym materiale przy użyciu obiektywu ultraszerokokątnego wymaga wziąć pod uwagę filtr do przyciemnienia nieba

A. połówkowy czerwony
B. połówkowy pomarańczowy
C. polaryzacyjny
D. połówkowy szary
Filtr połówkowy szary jest kluczowym narzędziem w fotografii krajobrazowej, szczególnie gdy chcemy uzyskać zrównoważoną ekspozycję między jasnym niebem a ciemniejszym horyzontem. Działa on poprzez stopniowe przyciemnienie górnej części kadru, co pozwala na zredukowanie nadmiaru światła pochodzącego z nieba. Stosując ten filtr, fotograf może uzyskać lepszą równowagę tonalną, co przekłada się na bardziej efektowne zdjęcia, w których niebo nie jest prześwietlone, a szczegóły krajobrazu są odpowiednio uwydatnione. Praktycznym zastosowaniem tego filtra jest jego użycie podczas fotografowania o wschodzie lub zachodzie słońca, kiedy to niebo jest szczególnie jasne w porównaniu do ciemniejszych elementów krajobrazu. Dobrą praktyką jest także przeprowadzanie testów z różnymi ustawieniami filtra, aby znaleźć optymalne ustawienia dla konkretnego ujęcia, co może znacząco zwiększyć jakość uzyskanych zdjęć. Ponadto, stosowanie filtrów połówkowych jest zalecane w kontekście zachowania zakresu tonalnego w zdjęciach, co jest istotne w obróbce cyfrowej, gdyż pozwala na łatwiejsze dostosowanie kolorów i kontrastu.

Pytanie 16

W fotografii produktowej szklanych powierzchni, aby uniknąć niepożądanych refleksów, należy przede wszystkim

A. fotografować w całkowitej ciemności z lampą błyskową
B. stosować czarne ekrany do kontrolowania odbić
C. używać filtrów ocieplających na obiektywie
D. zwiększyć intensywność głównego źródła światła
Stosowanie czarnych ekranów do kontrolowania odbić jest kluczowe w fotografii produktowej, zwłaszcza w przypadku szklanych powierzchni. Odbicia, które pojawiają się na szkle, mogą znacząco wpłynąć na estetykę zdjęcia oraz na sposób, w jaki produkt jest postrzegany przez klienta. Czarne ekrany działają jak absorbujące światło tło, które niweluje niepożądane refleksy, co pozwala skupić się na samym obiekcie bez zakłóceń. Przykładem zastosowania czarnych ekranów może być fotografia biżuterii szklanej, gdzie odbicia mogą zdominować obraz, a ich zminimalizowanie pozwala na lepsze wyeksponowanie detali. Dobre praktyki wskazują, że powinno się również odpowiednio ustawić źródło światła, żeby nie padało ono bezpośrednio na szklaną powierzchnię, co w połączeniu z czarnymi ekranami daje znakomite efekty. W takim procesie nie można zapomnieć o dokładnym kadrowaniu i umiejętności manipulacji światłem, co pozwala uzyskać profesjonalne efekty w produktowej fotografii.

Pytanie 17

Aby uzyskać zdjęcie biometryczne, obiekt w studio powinien być ustawiony

A. na jednolitym tle, en face z odkrytym czołem i lewym uchem
B. na ciemnym tle, na wprost obiektywu z otwartymi oczami
C. na jednolitym tle, na wprost obiektywu z odkrytym czołem i prawym uchem
D. na jasnym tle, na wprost obiektywu z otwartymi oczami i zamkniętymi ustami
Poprawna odpowiedź dotyczy ustawienia obiektu do zdjęcia biometrycznego na jasnym tle, na wprost obiektywu, z otwartymi oczami i zamkniętymi ustami. Użycie jasnego tła jest kluczowe, ponieważ zapewnia odpowiedni kontrast między osobą a tłem, co jest istotne dla dalszej obróbki zdjęcia, a także dla algorytmów rozpoznawania twarzy, które często są wykorzystywane w aplikacjach biometrycznych. Stawianie obiektu na wprost obiektywu umożliwia uzyskanie symetrycznego wizerunku, co jest niezbędne do dokładnego uchwycenia cech rozpoznawczych twarzy. Oczy powinny być otwarte, ponieważ naturalne spojrzenie jest niezbędne w większości zastosowań biometrycznych, w tym paszportowych lub identyfikacyjnych. Zamknięte usta eliminują możliwe zniekształcenia obrazu i zapewniają, że zdjęcie jest zgodne z wymaganiami, które często stipulują neutralny wyraz twarzy. Przykłady zastosowania obejmują różne dokumenty tożsamości, w których wymagana jest wysoka jakość zdjęcia, aby uniknąć problemów z identyfikacją osoby.

Pytanie 18

Aby wyostrzyć detale obrazu w programie Adobe Photoshop, należy użyć polecenia

A. Posteryzacja krawędzi
B. Błyszczące krawędzie
C. Maska wyostrzająca
D. Maska warstwy
Maska wyostrzająca to jedno z najskuteczniejszych narzędzi w programie Adobe Photoshop, które pozwala na zwiększenie ostrości obrazu poprzez poprawę kontrastu krawędzi. Wyostrzanie obrazu polega na wydobyciu detali, co jest kluczowe w przypadku zdjęć, które mają być publikowane lub drukowane. Proces ten opiera się na zwiększeniu różnicy pomiędzy pikselami o zbliżonych kolorach, co sprawia, że krawędzie stają się bardziej wyraźne. W praktyce, kiedy używasz maski wyostrzającej, możesz regulować parametry takie jak promień, ilość oraz próg, co pozwala na precyzyjne dostrojenie efektu do specyfiki danego obrazu. Przykładowo, w przypadku fotografii architektury, wyostrzanie może pomóc w uwydatnieniu szczegółów budynków i elementów konstrukcyjnych, co przyciąga uwagę widza. Ważne jest, aby pamiętać, że zbyt mocne wyostrzanie może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak powstawanie halo wokół krawędzi, dlatego istotne jest stosowanie tego narzędzia z rozwagą i w odpowiednich warunkach.

Pytanie 19

Jak szybko zaznaczyć jednolitą kolorystycznie część obrazu w programie Adobe Photoshop?

A. zaznaczenie magnetyczne.
B. zaznaczenie wielokątne.
C. różdżkę.
D. lasso.
Różdżka (Magic Wand Tool) to narzędzie w programie Adobe Photoshop, które umożliwia szybkie zaznaczanie obiektów o jednolitej kolorystyce. Działa na zasadzie analizy kolorów pikseli, co pozwala na automatyczne zaznaczenie wszystkich pikseli, które mają podobny kolor do klikniętego punktu. Użytkownik może dostosować tolerancję narzędzia, co pozwala na precyzyjne określenie zakresu kolorów, które mają być zaznaczone. Przykładowo, podczas edycji zdjęcia krajobrazu, jeśli chcemy zaznaczyć niebo, wystarczy kliknąć w jego fragment, a różdżka automatycznie zaznaczy wszystkie piksele o podobnym odcieniu niebieskiego. To narzędzie jest szczególnie przydatne przy pracy z grafiką, gdzie kolorystyka obiektów jest spójna, co pozwala na szybkie i efektywne zaznaczenie. Użycie różdżki zgodnie z dobrymi praktykami pozwala na oszczędność czasu i zwiększa efektywność pracy. Warto również pamiętać, że po zaznaczeniu można wprowadzić dodatkowe korekty, na przykład za pomocą narzędzi do edycji kształtu zaznaczenia.

Pytanie 20

System Bellows Factor w fotografii analogowej oznacza

A. stopień kompresji obrazu na materiale negatywowym
B. współczynnik załamania światła w obiektywach szerokokątnych
C. współczynnik korekcji ekspozycji przy stosowaniu mieszka fotograficznego
D. wartość rozproszenia światła przy użyciu filtrów efektowych
System Bellows Factor, czyli współczynnik korekcji ekspozycji przy stosowaniu mieszka fotograficznego, jest kluczowym elementem w fotografii analogowej, szczególnie w kontekście korzystania z obiektywów o zmiennej ogniskowej. W przypadku, gdy używamy mieszka, zmienia się odległość między obiektywem a matrycą (w filmie analogowym jest to klisza), co wpływa na ilość światła docierającego do materiału światłoczułego. W praktyce oznacza to, że im dalej od obiektywu znajduje się klisza, tym więcej światła jest potrzebne do uzyskania poprawnej ekspozycji. Wartość Bellows Factor pozwala na skorygowanie czasu naświetlania, co jest niezbędne, aby uzyskać właściwe naświetlenie zdjęcia. Przykład zastosowania: jeśli używasz mieszka i przestawiasz go na większą długość, na przykład z 100 mm na 150 mm, musisz dostosować czas naświetlania, aby uniknąć niedoświetlenia. Znajomość tego współczynnika jest zatem niezbędna dla każdego poważnego fotografa, który korzysta z technik analogowych.

Pytanie 21

Jaki jest czas synchronizacji otwarcia migawki z lampą błyskową w studio?

A. 1/30 s
B. 1/1600 s
C. 1/500 s
D. 1/125 s
Czas synchronizacji otwarcia migawki z lampą błyskową studyjną wynoszący 1/125 s jest standardem w fotografii, który zapewnia optymalne warunki do uzyskania prawidłowego naświetlenia zdjęcia. W momencie, gdy migawka jest otwarta, lampa błyskowa emituje błysk światła, co pozwala na oświetlenie obiektu fotografowanego. Ustalony czas synchronizacji 1/125 s jest wynikiem obliczeń mających na celu maksymalizację efektywności lampy błyskowej, przy jednoczesnym minimalizowaniu ryzyka powstania niedoświetlonych lub prześwietlonych obszarów zdjęcia. W praktyce oznacza to, że w przypadku dłuższych czasów otwarcia migawki, takich jak 1/30 s czy 1/500 s, lampa błyskowa może nie zadziałać w pełni, co prowadzi do niewłaściwego naświetlenia. Użycie 1/1600 s skutkuje tym, że lampa błyskowa może nie zdążyć wyemitować światła w tym krótkim czasie, co skutkuje ciemnym zdjęciem. W studiu fotograficznym, gdzie oświetlenie jest kluczowe, przestrzeganie tego standardu pozwala na uzyskanie profesjonalnych rezultatów i jest powszechnie uznawane za najlepszą praktykę.

Pytanie 22

Jak nazywa się technika uzyskiwania zdjęć na papierze za pomocą metody chromianowej?

A. dagerotypia
B. kalotypia
C. guma
D. cyjanotypia
Technika chromianowa, zwana także gumą, to jeden z najstarszych procesów fotograficznych, który wykorzystuje chromiany do uzyskania trwałych obrazów na papierze. Proces ten polega na naświetlaniu papieru pokrytego warstwą gumy arabskiej wymieszaną z pigmentem i solą chromianową. Po naświetleniu, papier jest poddawany procesowi wywoływania, w którym nie naświetlone obszary są usuwane, ujawniając obraz. Główne zalety tej techniki to możliwość uzyskania intensywnych kolorów oraz unikalnej faktury, co czyni ją popularną wśród artystów i fotografów poszukujących nietypowych efektów. Przykładowo, w praktyce artystycznej guma chromianowa jest często stosowana do tworzenia odbitek w technice obrazów wielowarstwowych. Dodatkowo, guma pozwala na dużą swobodę w manipulowaniu obrazem, co jest cenione w środowiskach artystycznych i edukacyjnych. Dobrze znane są również prace współczesnych artystów, którzy łączą tę technikę z nowoczesnymi mediami, co świadczy o jej wszechstronności i aktualności w dziedzinie sztuki fotograficznej.

Pytanie 23

Jaki format pliku graficznego powinien być wybrany, aby zrealizować kompresję bezstratną?

A. CDR
B. JPEG
C. AI
D. TIFF
Format TIFF (Tagged Image File Format) jest preferowanym wyborem do przeprowadzania bezstratnej kompresji zdjęć, ponieważ zapewnia wysoką jakość obrazu bez utraty danych. TIFF obsługuje różne metody kompresji, w tym LZW, która jest algorytmem bezstratnym. Dzięki temu użytkownicy mogą zapisać obrazy w najwyższej możliwej jakości, co jest kluczowe w profesjonalnych zastosowaniach fotograficznych i graficznych, takich jak druk czy archiwizacja. Format TIFF jest szczególnie ceniony w branży wydawniczej oraz przez fotografów, którzy potrzebują zachować każdy detal swoich prac. Warto również zauważyć, że TIFF jest szeroko wspierany przez wiele programów graficznych, co czyni go bardzo uniwersalnym wyborem. Dodatkowo, TIFF pozwala na przechowywanie dodatkowych informacji o obrazie, takich jak metadane, co może być przydatne w procesie edycji i organizacji zdjęć. W praktyce, zapisując zdjęcia w formacie TIFF, użytkownik ma pewność, że jakość obrazu pozostanie nienaruszona, nawet po wielokrotnym otwieraniu i edytowaniu plików.

Pytanie 24

Aby uwiecznić rozległy krajobraz, należy skorzystać z aparatu z obiektywem o ogniskowej

A. 85 mm
B. 28 mm
C. 100÷300 mm
D. 50÷180 mm
Ogniskowa 28 mm jest idealnym wyborem do fotografowania rozległych krajobrazów, ponieważ oferuje szerszy kąt widzenia, co pozwala uchwycić większy obszar w kadrze. Obiektywy szerokokątne, takie jak 28 mm, są powszechnie stosowane w fotografii krajobrazowej, aby pokazać majestat i rozległość przyrody. Dzięki temu, fotograficy mogą uchwycić głębię i perspektywę, co jest kluczowe dla oddania charakteru krajobrazu. W praktyce, używając obiektywu 28 mm, możemy z powodzeniem rejestrować zarówno elementy pierwszego planu, jak i tło, co jest istotne w kompozycji zdjęcia. Standardy branżowe zalecają stosowanie szerokokątnych obiektywów w fotografii krajobrazowej, aby uzyskać efektywniejsze kadry. Warto również pamiętać o technikach takich jak HDR, które mogą być stosowane w połączeniu z tym obiektywem, aby uzyskać bardziej zrównoważony zakres tonalny, co dodatkowo podniesie jakość zdjęć krajobrazowych.

Pytanie 25

Na jaki format powinien zostać zmieniony plik PSD, by można go było zamieścić w mediach społecznościowych?

A. DOCX
B. JPEG
C. TIFF
D. RAW
Format JPEG (Joint Photographic Experts Group) jest najczęściej używanym formatem plików graficznych w sieci, w tym na portalach społecznościowych. Jest to format stratny, co oznacza, że podczas kompresji pliku część danych jest usuwana, co pozwala znacząco zmniejszyć rozmiar pliku bez zauważalnej utraty jakości dla standardowego użytkownika. Dzięki temu zdjęcia w formacie JPEG ładowane są szybciej, co jest kluczowe w kontekście mediów społecznościowych, gdzie użytkownicy oczekują natychmiastowego dostępu do treści. Warto również zaznaczyć, że JPEG obsługuje pełną gamę kolorów, co jest istotne przy publikacji zdjęć, zapewniając im atrakcyjny wygląd. W praktyce, przy publikowaniu na platformach takich jak Facebook, Instagram czy Twitter, pliki JPEG są preferowane ze względu na ich powszechność i łatwość przetwarzania. Z tego powodu konwersja pliku PSD (Adobe Photoshop Document) do JPEG staje się standardem w branży, umożliwiającym efektywne udostępnianie wysokiej jakości grafik.

Pytanie 26

Stała ogniskowa obiektywu standardowego dla aparatu pełnoklatkowego wynosi

A. 50 mm
B. 24 mm
C. 35 mm
D. 80 mm
Stała ogniskowa obiektywu standardowego dla aparatu pełnoklatkowego wynosi 50 mm, co czyni go najczęściej używanym obiektywem w fotografii. Jest to wartość, która odpowiada długości ogniskowej, przy której kąt widzenia zbliżony jest do kątów widzenia ludzkiego oka. Dzięki temu zdjęcia wykonane przy użyciu obiektywu 50 mm mają naturalny i realistyczny wygląd. W praktyce obiektyw ten jest wszechstronny, idealny do portretów, zdjęć ulicznych oraz fotografii codziennych. Oferuje on płytką głębię ostrości, co pozwala na ładne rozmycie tła, a także świetnie sprawdza się w słabym oświetleniu, ze względu na dużą maksymalną przysłonę. Warto wspomnieć, że obiektywy 50 mm są często stosowane jako tzw. "obiektywy podstawowe" w zestawie fotograficznym, ponieważ są zarówno przystępne cenowo, jak i wysokiej jakości. Z perspektywy standardów branżowych, 50 mm jest uważany za klasę obiektywów, które zaczynają edukację w zakresie optyki fotograficznej.

Pytanie 27

Oświetlenie, które dociera na wysokości twarzy fotografowanego modela w przybliżeniu pod kątem 90° względem osi optycznej obiektywu, charakteryzuje się rodzajem oświetlenia

A. bocznego
B. przedniego
C. dolnego
D. tylnego
Oświetlenie boczne jest techniką używaną w fotografii, która polega na umiejscowieniu źródła światła w taki sposób, aby padało na obiekt z boku, co tworzy ciekawe cienie i podkreśla teksturę. Kiedy światło pada na modela z boku, pod kątem zbliżonym do 90°, ujawnia detale, które byłyby niewidoczne przy innych typach oświetlenia. Przykładem zastosowania oświetlenia bocznego może być portretowanie modeli, gdzie cienie tworzą głębię i trójwymiarowość, co czyni zdjęcie bardziej dynamicznym. W branży fotograficznej standardem jest stosowanie różnych źródeł światła, takich jak lampy błyskowe lub lampy ciągłe, które można ustawiać w różnych pozycjach, aby osiągnąć pożądany efekt. Technika ta jest również powszechnie stosowana w fotografii produktowej, gdzie oświetlenie boczne pomaga uwydatnić cechy produktów, zwłaszcza w przypadku materiałów o złożonej fakturze. Warto zwrócić uwagę na odpowiednią moc światła oraz jego temperaturę barwową, aby uzyskać efekty zgodne z zamierzonymi celami artystycznymi.

Pytanie 28

Która technika druku jest najczęściej stosowana do profesjonalnych wydruków fotograficznych w dużym formacie?

A. Druk laserowy
B. Druk termosublimacyjny
C. Druk igłowy
D. Druk pigmentowy atramentowy
Druk pigmentowy atramentowy to technika, która zdobyła uznanie w profesjonalnym świecie druku fotograficznego, szczególnie w dużych formatach. Główna zaleta tej metody polega na wysokiej jakości uzyskiwanych wydruków, które charakteryzują się szeroką gamą kolorów i doskonałym odwzorowaniem szczegółów. Pigmenty używane w tym druku są bardziej odporne na blaknięcie niż barwniki stosowane w tradycyjnych atramentach, co sprawia, że wydruki mają dłuższą żywotność. Przykładowe zastosowanie druków pigmentowych można znaleźć w galerii sztuki, gdzie fotografie muszą zachować swoją jakość przez długi czas. Warto również zauważyć, że technika ta jest zgodna z wieloma standardami branżowymi, takimi jak ISO 12647, co dodatkowo podkreśla jej profesjonalny charakter. Oprócz tego, druk pigmentowy jest idealny do zastosowań artystycznych, gdzie jakość i dokładność kolorów są kluczowe dla finalnego efektu.

Pytanie 29

Zabrudzenia matrycy aparatu cyfrowego są najbardziej widoczne przy fotografowaniu

A. portretów ze światłem punktowym z tyłu
B. jednolitych jasnych powierzchni z małym otworem przysłony
C. kontrastowych scen z dużym otworem przysłony
D. nocnych krajobrazów z długimi czasami ekspozycji
Niektóre odpowiedzi mogą wydawać się logiczne, ale nie uwzględniają kluczowych aspektów widoczności zabrudzeń matrycy. Kontrastowe sceny z dużym otworem przysłony mogą ukrywać zanieczyszczenia, ponieważ różnorodność tonalna i zmniejszona głębia ostrości powodują, że tło i detale stają się mniej wyraźne. Z kolei nocne krajobrazy z długimi czasami ekspozycji, mimo że mogą ujawniać inne problemy takie jak szumy, nie są idealnym środowiskiem do dostrzegania zabrudzeń matrycy, gdyż tam dominującą rolę odgrywa ciemność, a detale są mniej wyraźne. W przypadku portretów ze światłem punktowym z tyłu, chociaż mogą pojawić się artefakty świetlne, to zanieczyszczenia matrycy są często maskowane przez efekty świetlne oraz rozmycie tła. Kluczowym błędem w myśleniu jest założenie, że jakiekolwiek z tych warunków zwiększy widoczność zabrudzeń, podczas gdy w rzeczywistości mogą one je maskować lub zmniejszać ich widoczność. W praktyce fotografowie powinni zwracać uwagę na to, w jakich warunkach fotografują, by efekty matrycy stały się bardziej wyraźne i zrozumieć, że najlepsze warunki do ich zauważenia to te, które oferują jednolite, jasne tła oraz odpowiednie ustawienia przysłony.

Pytanie 30

Konwersja pomiędzy przestrzeniami barw RGB i CMYK jest niezbędna przy

A. archiwizacji zdjęć na dysku twardym
B. przygotowaniu zdjęcia do druku offsetowego
C. wyświetlaniu obrazów na monitorze
D. publikacji obrazów w internecie
Konwersja pomiędzy przestrzeniami barw RGB i CMYK jest kluczowa w procesie przygotowania zdjęcia do druku offsetowego, ponieważ te dwa modele barw służą różnym celom i zastosowaniom. RGB (Red, Green, Blue) jest przestrzenią barwną używaną głównie w urządzeniach elektronicznych, takich jak monitory i telewizory, gdzie kolory są tworzone przez mieszanie światła. Z kolei CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black) to model stosowany w druku, który polega na nakładaniu tuszy na papier. Przygotowując zdjęcia do druku, ważne jest, aby zrozumieć, że kolory wyświetlane na monitorze nie zawsze będą wyglądały tak samo po wydrukowaniu, ze względu na różnice w przestrzeniach barwnych. Proces konwersji pozwala na zachowanie jak największej zgodności kolorów poprzez odpowiednią kalibrację oraz uwzględnienie specyfikacji drukarni. Na przykład, wybierając profile ICC dla drukowania, możemy lepiej dostosować obraz do specyfikacji używanych przez drukarnię. Warto również pamiętać o tym, że niektóre kolory, które są możliwe do wyświetlenia w RGB, mogą być poza zakresem CMYK, co prowadzi do utraty detali kolorystycznych. Dlatego przekształcanie obrazów zgodnie z odpowiednimi standardami to podstawa udanego druku offsetowego.

Pytanie 31

Jakiego filtru należy użyć podczas przenoszenia negatywu na papier fotograficzny wielokontrastowy, aby zwiększyć kontrast obrazu?

A. Żółty
B. Purpurowy
C. Zielony
D. Szary
Zastosowanie filtrów innych niż purpurowy podczas kopiowania negatywu na wielokontrastowy papier fotograficzny może znacznie obniżyć jakość uzyskanego obrazu. Na przykład filtr zielony, choć przydatny w niektórych kontekstach, nie jest efektywny w zmniejszaniu kontrastu. Działa on w zakresie, który nie sprzyja poprawie różnic tonalnych, a raczej je wygładza, co może skutkować płaskim i mało ekspresyjnym obrazem. W przypadku filtra szarego, który teoretycznie nie wpływa na kolory, ani nie dodaje kontrastu, jego zastosowanie w tym kontekście jest zupełnie nieadekwatne. Filtr ten po prostu blokuje światło, nie wprowadzając żadnych modyfikacji tonalnych, co w rezultacie prowadzi do utraty potencjału, jaki daje wielokontrastowy papier. Filtr żółty, podobnie jak zielony, również nie podnosi kontrastu w sposób, który byłby korzystny dla wydruku fotograficznego. Jego użycie może skutkować zmiękczeniem tonalnym, co również nie jest pożądane przy pracy z negatywami, gdzie zależy nam na wyrazistych różnicach między jasnymi a ciemnymi partiami. Zrozumienie, jak poszczególne filtry wpływają na właściwości światła i jego interakcje z różnymi typami papieru, jest kluczowe w fotografii analogowej. Niezrozumienie tego aspektu i niewłaściwy dobór filtrów jest typowym błędem, który może prowadzić do nieodpowiednich rezultatów w procesie druku.

Pytanie 32

Obraz stworzony na papierze fotograficznym bez użycia kamery to

A. reprodukcja
B. kserografia
C. makrofotografia
D. luksografia
Luksografia to technika fotograficzna, która pozwala na uzyskanie obrazów na papierze fotograficznym bez użycia tradycyjnego aparatu fotograficznego. W tej metodzie wykorzystuje się światło do naświetlania papieru, co skutkuje powstaniem obrazu, który jest następnie utrwalany. Proces ten jest ściśle związany z historią fotografii, w której pierwotnie stosowano różnego rodzaju techniki kontaktowe, takie jak np. pinhole photography. Luksografia ma zastosowanie w sztuce i edukacji, szczególnie w kontekście eksperymentów artystycznych, gdzie można uzyskać unikalne efekty wizualne. Artystów i fotografów często przyciąga możliwość pracy z różnymi materiałami światłoczułymi oraz kreatywne podejście do procesu twórczego, co wpisuje się w filozofię sztuki współczesnej. Wiedza o luksografii może być przydatna w praktycznym zastosowaniu technik alternatywnych w fotografii oraz w zrozumieniu historycznego kontekstu rozwoju technologii fotograficznej.

Pytanie 33

Aby pozbyć się smug z powierzchni filtra zamontowanego na obiektywie, należy zastosować

A. bibułki optycznej
B. chusteczki papierowej
C. pędzelka
D. chusteczki bawełnianej
Użycie chusteczki papierowej do czyszczenia obiektywu może wydawać się praktyczne, jednak może prowadzić do poważnych uszkodzeń. Chusteczki papierowe często zawierają drobne włókna, które mogą zarysować delikatną powierzchnię soczewki, co jest nieodwracalne i wpływa na jakość zdjęć. Zastosowanie pędzelka również nie jest rekomendowane, ponieważ pędzelki mogą zbierać zanieczyszczenia i piasek z powierzchni, a następnie je rozcierać po obiektywie, co prowadzi do zarysowań. W wielu przypadkach pędzelki nie są wystarczająco delikatne, żeby skutecznie usunąć kurz czy smugi, stąd nie spełnią oczekiwań w kontekście konserwacji optyki. Chusteczki bawełniane, mimo że są bardziej miękkie, również mogą pozostawiać włókna na powierzchni soczewki, co jest niewskazane. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że każdy materiał, który jest miękki, nadaje się do czyszczenia optyki. W rzeczywistości, wybór nieodpowiednich materiałów do czyszczenia może prowadzić do pogorszenia jakość obrazu oraz uszkodzenia sprzętu. Dlatego, aby uniknąć tych problemów, zawsze należy wybierać akcesoria dedykowane do czyszczenia optyki, co podkreślają standardy branżowe oraz rekomendacje producentów.

Pytanie 34

"Trójkąt ekspozycji" w fotografii odnosi się do relacji między

A. czasem naświetlania, obiektywem, czułością sensora obrazu
B. czasem naświetlania, liczbą przysłony, czułością detektora obrazu
C. czasem naświetlania, liczbą przysłony, intensywnością oświetlenia
D. czasem naświetlania, matrycą, czułością detektora obrazu
Odpowiedź wskazująca na zależność między czasem naświetlania, liczbą przysłony a czułością detektora obrazu jest prawidłowa, ponieważ te trzy elementy tworzą trójkąt ekspozycji, który jest fundamentem technik fotograficznych. Czas naświetlania określa, jak długo matryca lub film jest wystawiony na działanie światła, co wpływa na ruch obiektów w kadrze. Liczba przysłony, oznaczająca wielkość otworu w obiektywie, kontroluje ilość światła wpadającego do aparatu oraz głębię ostrości, co jest kluczowe dla kompozycji zdjęcia. Czułość detektora obrazu, wyrażana w jednostkach ISO, odnosi się do zdolności aparatu do rejestrowania obrazu w różnych warunkach oświetleniowych. Zrozumienie interakcji tych trzech parametrów pozwala fotografowi na kreatywne zarządzanie ekspozycją i uzyskiwanie zamierzonych efektów wizualnych. Na przykład, w słabym oświetleniu, zwiększenie czułości ISO może pozwolić na krótszy czas naświetlania, co zminimalizuje ryzyko poruszenia zdjęcia, podczas gdy odpowiednie ustawienie przysłony może pomóc w uzyskaniu pożądanej głębi ostrości.

Pytanie 35

Zwiększenie mocy błysku lamp błyskowych w studio pozwala na

A. skrócenie czasu ekspozycji
B. uzyskanie większej głębi ostrości
C. wydłużenie czasu ekspozycji
D. lepsze ustawienie ostrości
Jak to działa? Większa energia błysku lamp błyskowych daje fajną głębię ostrości, co jest mega ważne w fotografii. Wysoka moc pozwala na krótsze czasy otwarcia migawki, a to z kolei daje możliwość, żeby zwiększyć przysłonę. W praktyce to znaczy, że można uzyskać większą głębię ostrości i przy tym mieć wszystko dobrze naświetlone. Na przykład, w fotografii portretowej, gdy chcemy, żeby model był wyraźny, a tło rozmyte, musimy odpowiednio ustawić przysłonę i moc lamp błyskowych. W studiu fajnie jest też używać filtrów ND, bo one pomagają lepiej kontrolować głębię ostrości, zwłaszcza przy trudnych warunkach oświetleniowych. Wykorzystanie silnego błysku pomaga też zminimalizować wpływ ruchu, co jest ważne, jeśli model się porusza. Dlatego umiejętność dostosowywania mocy lampy do efektu, jaki chcemy uzyskać, jest kluczowa dla każdego fotografa.

Pytanie 36

Podczas fotografowania górskiego krajobrazu przyjęto następujące ustawienia ekspozycji: czas naświetlania 1/125 s oraz przysłona f/11. Jakie parametry ekspozycji powinny zostać użyte po umieszczeniu filtru o współczynniku krotności 2 na obiektywie?

A. 1/125 s, f/5,6
B. 1/125 s, f/16
C. 1/60 s, f/11
D. 1/60 s, f/8
Poprawna odpowiedź to 1/60 s, f/11. W przypadku zastosowania filtru o współczynniku krotności 2, należy uwzględnić jego wpływ na ilość światła docierającego do matrycy aparatu. Filtr ten redukuje ilość światła o jedną pełną wartość EV (ekspozycji), co oznacza, że musimy zrekompensować tę stratę poprzez wydłużenie czasu naświetlania lub otwarcie przysłony. W tej sytuacji, aby uzyskać poprawną ekspozycję, musimy zwiększyć czas naświetlania z 1/125 s do 1/60 s, co pozwoli na wpuszczenie większej ilości światła. Z kolei liczba przesłony f/11 pozostaje taka sama, ponieważ zmiana wartości f-stop nie jest konieczna w tej sytuacji. Praktyczne zastosowanie tej zasady jest istotne w fotografii krajobrazowej, gdzie precyzyjne zarządzanie światłem jest kluczowe dla uzyskania idealnych zdjęć. Fotografowie często korzystają z filtrów w celu redukcji odblasków czy polepszenia kontrastu, co może wymagać dostosowania parametrów ekspozycji, aby zachować właściwą jasność obrazu.

Pytanie 37

Który element aparatu cyfrowego jest bezpośrednio odpowiedzialny za rejestrację obrazu?

A. Karta pamięci
B. Procesor obrazu
C. Wizjer elektroniczny
D. Matryca światłoczuła
Matryca światłoczuła to kluczowy element aparatu cyfrowego, odpowiedzialny za konwersję światła padającego na nią na sygnał elektryczny, który następnie jest przetwarzany na obraz. W praktyce, matryca rejestruje różnice w natężeniu światła i koloru, a jej jakość bezpośrednio wpływa na ostateczny efekt fotografii. Wśród różnych typów matryc, takich jak CMOS czy CCD, matryce CMOS są obecnie bardziej powszechne ze względu na swoje niższe zużycie energii oraz lepszą integrację z elektroniką aparatu. Prawidłowy dobór matrycy oraz odpowiednie parametry, takie jak rozdzielczość, czułość ISO czy dynamiczny zakres, mają kluczowe znaczenie dla uzyskania wysokiej jakości zdjęć. Warto także zauważyć, że matryca operuje w różnych warunkach oświetleniowych, dlatego umiejętność jej efektywnego wykorzystania to cenna umiejętność dla każdego fotografa. W związku z tym, dobrze jest inwestować czas w zrozumienie, jak działają różne typy matryc oraz jak można je optymalizować dla różnych sytuacji fotograficznych.

Pytanie 38

Aby uzyskać srebrzystą kopię pozytywową z czarno-białego negatywu w skali powiększenia 4:1, jakie urządzenie należy wykorzystać?

A. naświetlarkę
B. skaner płaski
C. kopiarkę stykową
D. powiększalnik
Powiększalnik jest kluczowym narzędziem w procesie uzyskiwania srebrowych kopii pozytywowych z negatywów czarno-białych. Dzięki możliwości regulacji powiększenia obrazu, powiększalnik pozwala uzyskać kopiowane obrazy w różnych skalach, w tym 4:1, co oznacza, że obraz wyjściowy jest czterokrotnie większy niż oryginalny negatyw. Praktycznie, podczas używania powiększalnika, negatyw jest umieszczany w odpowiedniej kasetce, a źródło światła oświetla go, przechodząc przez soczewki, które powiększają obraz i rzutują go na papier fotograficzny. W ten sposób można uzyskać wysoką jakość srebrowych kopii, które charakteryzują się doskonałym odwzorowaniem detali oraz kontrastu. W branży fotograficznej korzystanie z powiększalników jest standardem, a to narzędzie znajduje zastosowanie zarówno w profesjonalnych laboratoriach, jak i w amatorskich darkroomach. Dodatkowo, powiększalniki oferują możliwość precyzyjnej kontroli nad parametrami naświetlania, co pozwala na uzyskiwanie pożądanych efektów artystycznych.

Pytanie 39

W metodzie addytywnej uzyskiwania kolorów wykorzystuje się zestaw filtrów:

A. czerwony, zielony, niebieski
B. żółty, purpurowy, niebieski
C. czerwony, zielony, żółty
D. żółty, niebieski, purpurowy
Odpowiedź "czerwony, zielony, niebieski" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do addytywnej metody tworzenia barw, która opiera się na zasadzie mieszania światła. W tej metodzie podstawowe kolory to czerwony, zielony i niebieski (RGB), a ich połączenie w różnych proporcjach pozwala na uzyskanie szerokiego spektrum kolorów. Na przykład, łącząc czerwone i zielone światło, uzyskujemy kolor żółty, a łącząc wszystkie trzy kolory w równych ilościach, otrzymujemy kolor biały. Ta metoda jest szeroko stosowana w technologii ekranów, takich jak telewizory i monitory, gdzie piksele składają się z diod LED emitujących światło w tych trzech podstawowych kolorach. W praktyce, zrozumienie addytywnego mieszania kolorów jest kluczowe dla projektantów grafiki oraz inżynierów pracujących nad oświetleniem oraz wizualizacjami komputerowymi, ponieważ umożliwia im precyzyjne dobieranie kolorów oraz tworzenie harmonijnych palet barw. Wiedza ta jest również istotna w kontekście standardów branżowych, takich jak sRGB, które definiują przestrzeń kolorów używaną w sieci i przy produkcji multimediów.

Pytanie 40

Aby uzyskać efekt oświetlenia konturowego na fotografii, lampę trzeba ustawić

A. z przodu obiektu
B. z boku obiektu
C. za obiektem
D. z góry nad obiektem
Umieszczenie lampy za przedmiotem jest kluczowym elementem uzyskania efektu oświetlenia konturowego, który polega na podkreśleniu kształtów i faktur obiektów poprzez kontrast pomiędzy jasnością a cieniem. W tej technice światło pada na tylną część obiektu, co tworzy efekt halo, który nadaje głębi i trójwymiarowości. Przykładowo, w fotografii portretowej, umiejscowienie lampy za modelem może uwydatnić rysy twarzy, tworząc dramatyczne i estetyczne wrażenie. Dobrą praktyką jest także użycie filtrów lub dyfuzorów, aby łagodzić ostre krawędzie cienia, co pozwoli uzyskać bardziej naturalny efekt. W kontekście oświetlenia studyjnego, techniki te są powszechnie stosowane w celu uzyskania profesjonalnych rezultatów, a ich znajomość jest niezbędna dla fotografów oraz filmowców, którzy pragną tworzyć dynamiczne i angażujące obrazy.