Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik rolnik
Kwalifikacja: ROL.10 - Organizacja i nadzorowanie produkcji rolniczej
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 22:04
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 22:28

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ile wynosi dochód rolniczy?

Przykładowy rachunek kosztów i przychodów wyliczony na 1 owcę matkę
Lp.	Wyszczególnienia	Wartość
1.	Razem pasze	327,29 zł
2.	Inne koszty bezpośrednie (zakup tryka, strzyża, usługi weterynaryjne)	14,50 zł
3.	Razem koszty bezpośrednie	341,79 zł
4.	Utrzymanie budynków i urządzeń (10%k.bezp.)	34,18 zł
5.	Koszty ogólnogospodarcze(15%k.bezp.)	51,27 zł
6.	Łączne koszty	427,24 zł
7.	Wartość produkcji	472,17 zł
8.	Dochód rolniczy

A. 85,45 zł

B. 130,38 zł

C. 44,93 zł

D. 14,50 zł

Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że błędne odpowiedzi mogą wydawać się na pierwszy rzut oka sensowne, lecz nie uwzględniają one kluczowych elementów obliczania dochodu rolniczego. Na przykład, 14,50 zł może sugerować minimalne przychody, jednak nie uwzględnia to realnych kosztów związanych z produkcją, które w praktyce są zawsze obecne. Ustalanie dochodu rolniczego wymaga dokładnych danych dotyczących zarówno przychodów, jak i kosztów, co jest niezwykle istotne w branży rolniczej. Z kolei odpowiedź 85,45 zł może być wynikiem błędnego założenia, że dochód można obliczyć wyłącznie na podstawie wartości produkcji, ignorując koszty, które mogą znacząco wpływać na ostateczny wynik finansowy. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy element tej równania ma swoje znaczenie, a pominięcie jakichkolwiek kosztów prowadzi do zawyżenia wyniku, co w dłuższej perspektywie może negatywnie wpłynąć na kondycję gospodarstwa. Przy obliczaniu dochodu, kluczowym błędem jest także nieuwzględnienie czasu oraz zasobów, które zostały zainwestowane w produkcję. W praktyce, rolnicy powinni regularnie analizować zarówno przychody, jak i koszty, aby dostosować swoje strategie do zmieniających się warunków rynkowych i ekonomicznych, co jest fundamentem zdrowego zarządzania finansami gospodarstwa rolnego. Warto zainwestować czas w naukę odpowiednich narzędzi analitycznych oraz w rozwijanie umiejętności interpretacji danych finansowych, aby uniknąć typowych pułapek w obliczeniach i podejmować lepsze decyzje biznesowe.

Pytanie 2

Podczas zakupu środków ochrony roślin klasyfikowanych jako toksyczne lub bardzo toksyczne, kupujący zobowiązany jest do przedstawienia sprzedawcy

A. zaświadczenia KRUS potwierdzającego ukończenie kursu bhp

B. wyniku analizy wydolności technicznej używanych opryskiwaczy

C. aktualnego zaświadczenia o ukończeniu kursu dotyczącego stosowania środków ochrony roślin

D. jakiegokolwiek dokumentu tożsamości ze zdjęciem

Aktualne zaświadczenie o ukończeniu szkolenia z zakresu stosowania środków ochrony roślin jest kluczowym dokumentem, który potwierdza, że nabywca jest kompetentny do stosowania tych substancji. W Polsce właściciele oraz osoby zajmujące się zastosowaniem środków ochrony roślin muszą przejść odpowiednie szkolenie, które obejmuje znajomość przepisów prawnych, zasad stosowania oraz bezpieczeństwa pracy. Dzięki takim szkoleniom, nabywcy są świadomi ryzyk związanych z toksycznością środków oraz potrafią je stosować w sposób, który minimalizuje zagrożenie dla siebie, ludzi oraz środowiska. Właściwe stosowanie tych substancji jest nie tylko kwestią dobrych praktyk, ale także wymogiem prawnym nałożonym przez przepisy Unii Europejskiej, jak i krajowe regulacje dotyczące ochrony roślin. Na przykład, uczestnictwo w szkoleniu pozwala na nabycie umiejętności w zakresie interpretacji etykiet środków ochrony roślin oraz przeprowadzenia oceny ryzyka, co jest niezbędne do odpowiedzialnego stosowania tych preparatów.

Pytanie 3

W gospodarstwach, które jednocześnie mają więcej niż 6 cieląt w wieku powyżej 8 tygodni do 0,5 roku, powinny być one utrzymywane

A. w kojcach zbiorowych

B. w kojcach indywidualnych

C. indywidualnie w budkach z wybiegami

D. na uwięzi

Utrzymywanie cieląt w kojcach zbiorowych dla gospodarstw, które mają więcej niż 6 sztuk cieląt w wieku powyżej 8 tygodni, jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi dobrostanu zwierząt. Kojce zbiorowe pozwalają na lepsze warunki socjalne, co sprzyja naturalnym zachowaniom cieląt, takim jak interakcje społeczne, co jest kluczowe dla ich rozwoju psychicznego. Praktyka ta wspiera również równomierny rozwój, gdyż cielęta mają możliwość nauki od siebie nawzajem, co w przyszłości przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne. W kojcach zbiorowych można łatwiej kontrolować warunki środowiskowe, co jest korzystne dla zdrowia cieląt. Dodatkowo, zgodność z normami Unii Europejskiej dotyczącymi dobrostanu zwierząt wskazuje na promowanie systemów, które ograniczają stres wynikający z izolacji. W prawidłowo zarządzanych kojcach zbiorowych, cielęta powinny mieć zapewnioną odpowiednią przestrzeń, wentylację oraz dostęp do świeżej wody i paszy, co ma kluczowe znaczenie dla ich wzrostu i zdrowia.

Pytanie 4

Zagęszczenie gleby podglebowej oraz powstawanie podeszwy płużnej jest wynikiem

A. agregowania narzędzi rolniczych

B. stosowania nadmiernie zużytych ostrzy maszyn uprawowych

C. prowadzenia orki w warunkach niskiej wilgotności powietrza

D. zwiększenia szerokości opon oraz zmniejszenia ciśnienia w kołach maszyn rolniczych

Wykonywanie orki w warunkach niskiej wilgotności powietrza nie jest bezpośrednim czynnikiem prowadzącym do zagęszczenia podglebia i powstawania podeszwy płużnej. Choć nadmierna suchość może wpływać na strukturę gleby, to jednak kluczowym problemem jest interakcja narzędzi uprawowych z glebą. W przypadku orki w warunkach suchej gleby, operatorzy mogą stosować głębsze cięcia, co może prowadzić do osłabienia struktury gleby, ale niekoniecznie do zagęszczenia podglebia. Używanie nadmiernie zużytych ostrzy agregatów uprawowych wywołuje znacznie poważniejsze skutki. Zwiększenie szerokości ogumienia i redukcja ciśnienia w kołach pojazdów rolniczych mogą w rzeczywistości pomóc w rozkładzie nacisku na glebę, co zmniejsza ryzyko jej zagęszczenia. Z tego powodu, podejście do dobrego zarządzania techniką rolniczą powinno uwzględniać optymalizację parametrów maszyn, a nie tylko warunki atmosferyczne. Agregatowanie narzędzi rolniczych nie ma bezpośredniego związku z problemem zagęszczenia podglebia, o ile narzędzia te są właściwie dobrane do konkretnego zadania agronomicznego. Zrozumienie mechanizmów działających w glebie oraz wpływu stosowanych narzędzi na jej strukturę jest kluczowe dla unikania błędów w praktyce rolniczej.

Pytanie 5

W gospodarstwie zajmowano się tuczem trzody chlewnej od masy 30 kg do 110 kg. Całkowite zużycie mieszanki pełnoporcjowej dla jednego osobnika wyniosło 240 kg. Jakie było zużycie tej mieszanki na 1 kg przyrostu wagi tucznika?

A. 2,0 kg

B. 3,5 kg

C. 3,0 kg

D. 2,5 kg

Aby obliczyć zużycie mieszanki pełnoporcjowej na 1 kg przyrostu tucznika, należy najpierw ustalić całkowity przyrost masy ciała. W przypadku tuczników, którzy rozpoczęli tuczenie przy wadze 30 kg i osiągnęli wagę 110 kg, całkowity przyrost wynosi 110 kg - 30 kg = 80 kg. Następnie, znając całkowite zużycie mieszanki pełnoporcjowej, które wynosi 240 kg, można obliczyć zużycie na 1 kg przyrostu masy ciała, dzieląc całkowite zużycie przez całkowity przyrost: 240 kg / 80 kg = 3,0 kg. Taki wynik jest zgodny z dobrymi praktykami w hodowli trzody chlewnej, gdzie efektywność paszowa jest kluczowym wskaźnikiem. Utrzymanie odpowiedniego wskaźnika FCR (feed conversion ratio) jest istotne dla rentowności produkcji, a wartości w zakresie 2,5-3,5 kg na 1 kg przyrostu są uznawane za standardowe w nowoczesnych systemach tuczu. Prawidłowa ocena efektywności paszowej pozwala na optymalizację kosztów oraz poprawę jakości mięsa.

Pytanie 6

System NEL (Netto Energie Laktation) jest używany w programowaniu diety

A. krów mlecznych

B. jałówek

C. krów mięsnych

D. buhajów

Podczas analizy odpowiedzi na pytanie o zastosowanie systemu NEL, warto zauważyć, że nieprawidłowe odpowiedzi wskazują na pewne nieporozumienia dotyczące tego narzędzia. Na przykład, krówki mięsne oraz buhaje mają inne potrzeby żywieniowe i metaboliczne niż krowy mleczne, co sprawia, że system NEL nie jest stosowany w ich żywieniu. Krówki mięsne są zazwyczaj żywione w sposób, który maksymalizuje przyrost masy ciała, a nie produkcję mleka, co czyni NEL nieodpowiednim narzędziem w ich przypadku. Podobnie, jałówki, które jeszcze nie produkują mleka, również nie są objęte tym systemem, ponieważ ich potrzeby energetyczne i żywieniowe różnią się od potrzeb krów mlecznych. To prowadzi do błędnych wniosków, takich jak zakładanie, że system NEL jest uniwersalny dla wszystkich grup bydła. Kluczowe jest zrozumienie, że każda grupa zwierząt wymaga indywidualnego podejścia do żywienia, opartego na ich specyficznych potrzebach, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i efektywności produkcji w hodowli zwierząt. Właściwe stosowanie narzędzi takich jak NEL jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnych wyników w zarządzaniu żywieniem krów mlecznych.

Pytanie 7

W hodowli sadzeniaków ziemniaka konieczne jest zastosowanie izolacji przestrzennej z powodu

A. możliwości wymieszania różnych odmian

B. obecności stonki ziemniaczanej

C. możliwości przenoszenia chorób wirusowych

D. łatwego krzyżowania się różnych odmian

Izolacja przestrzenna nie jest wymagana głównie ze względu na możliwość wymieszania odmian, co jest powszechnym błędnym założeniem. Chociaż wymieszanie odmian może niekorzystnie wpłynąć na jakość plonów, to jednak nie jest to główny powód wprowadzenia izolacji. Istnieją różne praktyki agrotechniczne, które pozwalają na kontrolowanie rozmieszczenia odmian, takie jak precyzyjne planowanie przestrzenne oraz stosowanie materiału sadzeniakowego z certyfikowanych źródeł, co minimalizuje ryzyko krzyżowania się. Kolejnym mylnym podejściem jest przekonanie, że łatwość krzyżowania się odmian jest przyczyną konieczności stosowania izolacji. W praktyce krzyżowanie się odmian ziemniaka występuje głównie w warunkach naturalnych, jednak jest to proces, który można kontrolować poprzez odpowiednie praktyki agrotechniczne, takie jak selekcja odmian i ich rozmieszczenie. Co więcej, stonka ziemniaczana, pomimo że jest groźnym szkodnikiem, nie stanowi podstawowego powodu wprowadzenia izolacji przestrzennej. Jej występowanie można ograniczać poprzez stosowanie odpowiednich środków ochrony roślin i monitorowanie populacji. W związku z powyższym, kluczowym zagadnieniem w produkcji sadzeniaków ziemniaka jest ochrona przed wirusami, co wymaga zastosowania skutecznych strategii izolacji oraz dbałości o zdrowotność materiału sadzeniakowego.

Pytanie 8

W płodozmianie mającym na celu ochronę przed erozją należy wprowadzać rośliny

A. motylkowate jednoroczne

B. motylkowate wieloletnie

C. okopowe bulwiaste

D. okopowe korzeniowe

Wybór roślin okopowych bulwiastych oraz korzeniowych do płodozmianu przeciwerozyjnego jest nieoptymalny. Rośliny te, jak ziemniaki czy buraki, mają płytki system korzeniowy, co może prowadzić do osłabienia struktury gleby, a tym samym zwiększać ryzyko jej erozji. To podejście nie uwzględnia kluczowego aspektu ochrony gleby, jakim jest jej stabilizacja przez głębsze korzenie. Ponadto, okopowe bulwiaste i korzeniowe są często uprawiane jako rośliny jednoroczne, co oznacza, że po ich zbiorze gleba pozostaje narażona na erozję, zwłaszcza w okresie, gdy nie jest pokryta żadną inną roślinnością. Warto również zauważyć, że motylkowate jednoroczne, mimo że są zdolne do wiązania azotu, nie mają tak długotrwałego efektu w zakresie ochrony gleby jak ich wieloletnie odpowiedniki. Istnieje ryzyko, że uprawy te mogą prowadzić do szybkiego wyjałowienia gleby, jeśli nie są stosowane w odpowiedniej rotacji. Ponadto, wybór roślin, które nie są dostosowane do lokalnych warunków glebowych i klimatycznych, może prowadzić do wielu problemów, od obniżonej wydajności po zwiększone ryzyko erozji. Dlatego w płodozmianie przeciwerozyjnym kluczowe jest uwzględnienie roślin, które skutecznie stabilizują glebę i wspierają jej zdrowie, a nie jedynie koncentrowanie się na plonach. Zastosowanie niewłaściwych roślin może prowadzić do długofalowych negatywnych skutków dla ekosystemu rolnego.

Pytanie 9

Jakie są korzyści z płodozmianu w gospodarstwie rolnym?

A. Poprawa struktury gleby i zmniejszenie ryzyka chorób

B. Zwiększenie liczby szkodników

C. Zwiększona potrzeba nawadniania

D. Obniżenie plonów

Płodozmian to systematyczna zmiana upraw na danym polu w określonym czasie, który przynosi wiele korzyści. Przede wszystkim pozwala na poprawę struktury gleby. Różne rośliny mają różne wymagania i wpływają na glebę w różny sposób, co pomaga zrównoważyć poziom składników odżywczych. Na przykład, rośliny strączkowe wiążą azot z powietrza, co wzbogaca glebę w ten pierwiastek, redukując potrzebę stosowania nawozów azotowych. Ponadto, płodozmian zmniejsza ryzyko występowania chorób i szkodników. Regularna zmiana upraw sprawia, że patogeny i szkodniki, które są specyficzne dla jednej rośliny, nie mają możliwości dłuższego utrzymywania się w glebie. Dzięki temu zmniejsza się konieczność stosowania środków ochrony roślin, co jest korzystne zarówno dla środowiska, jak i ekonomicznie dla rolnika. Płodozmian jest zgodny z dobrymi praktykami zrównoważonego rolnictwa i jest często rekomendowany jako sposób na długoterminowe utrzymanie żyzności gleby oraz ekologiczne zarządzanie gospodarstwem.

Pytanie 10

W najlepszym przypadku kukurydzę w plonie głównym należy zasiewać, gdy temperatura gleby na głębokości 8 cm osiągnie wartość w przedziale

A. 8 - 10°C

B. 1 - 3°C

C. 12 - 15°C

D. 4 - 6°C

Wybór temperatury do wysiewu kukurydzy jest kluczowy dla uzyskania dobrych plonów. Przedstawione niepoprawne odpowiedzi wskazują na szereg błędnych założeń dotyczących warunków siewu. Siew nasion kukurydzy w temperaturze 12-15°C może wydawać się korzystny, jednak w rzeczywistości, takie warunki mogą prowadzić do szybkiego wyczerpania dostępnej wilgoci w glebie, co negatywnie wpływa na wschody. Ponadto, zbyt wysokie temperatury mogą przyspieszyć procesy metabolizmu w nasionach, co sprawia, że stają się one mniej odporne na stresy środowiskowe. Z kolei siew w zakresie 1-3°C lub 4-6°C jest absolutnie niezalecany, ponieważ w takich warunkach nasiona nie są w stanie kiełkować. Niska temperatura powoduje, że procesy biologiczne są zredukowane do minimum, co prowadzi do znacznego opóźnienia wschodów, a w skrajnych przypadkach do ich całkowitej niemożliwości. Błędne założenie, że kukurydza może być zasiewana w tak niskich temperaturach, wynika z niepełnej wiedzy o wymaganiach tej rośliny. W praktyce, aby uniknąć niepowodzeń w uprawach, istotne jest przestrzeganie wytycznych dotyczących temperatury siewu, a także monitorowanie warunków glebowych i atmosferycznych, co pozwoli na optymalizację plonów oraz minimalizację ryzyka strat.

Pytanie 11

Za co odpowiadają płytki krwi (trombocyty)?

A. krzepnięcie krwi i tworzenie skrzepu w przypadku zranienia

B. ochronę organizmu przed patogenami i toksynami

C. przekazywanie składników odżywczych oraz przeciwciał

D. transportowanie tlenu do komórek i usuwanie dwutlenku węgla z komórek

Płytki krwi, czyli trombocyty, są naprawdę ważne, jeśli chodzi o krzepnięcie krwi. Kiedy coś się dzieje, na przykład, uszkadza się naczynie krwionośne, to te płytki szybko się zbijają w to miejsce i zaczynają działać. Wydzielają substancje chemiczne, które przyciągają kolejne płytki, tworząc tzw. czop płytkowy. To pierwszy krok do zatrzymania krwawienia. Bez tego procesu moglibyśmy stracić dużo krwi. Warto też wiedzieć, że to, co się dzieje później, to aktywacja kaskady koagulacyjnej, która prowadzi do powstania stabilnego skrzepu. To szczególnie istotne w medycynie, zwłaszcza podczas operacji, gdzie kontrola krwawienia to kluczowa sprawa. Generalnie, znajomość roli trombocytów ma znaczenie nie tylko w operacjach, ale również przy diagnozowaniu i leczeniu różnych problemów z krzepnięciem, jak chociażby hemofilia czy terapie przeciwzakrzepowe. To dość ciekawe, jak te małe komórki mają tak ogromną rolę w naszym organizmie.

Pytanie 12

Kiedy powinno się przeprowadzić zasuszenie krowy, jeśli planowane wycielenie ma miejsce 15 maja?

A. 7 czerwca

B. 7 maja

C. 15 lipca

D. 15 marca

Właściwie, jeśli planowany termin wycielenia krowy przypada na 15 maja, to zasuszenie jej powinno nastąpić 15 marca, co oznacza, że krowa powinna być zasuszona na 60 dni przed wycieleniem. Zasuszanie jest kluczowym etapem w cyklu produkcyjnym krowy mlecznej, ponieważ pozwala na regenerację wymienia i przygotowanie organizmu do nowej laktacji. Zasuszanie krowy na odpowiedni czas jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu stadem, które zalecają, aby okres zasuszenia wynosił od 50 do 70 dni. W praktyce oznacza to, że należy monitorować cykle reprodukcyjne i stan zdrowia krowy. Odpowiednie zasuszenie wpływa na wydajność mleczną w przyszłych laktacjach i może przyczynić się do zdrowszych cieląt. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest planowanie cyklu produkcyjnego w gospodarstwie, co pozwala na optymalne zarządzanie czasem i zasobami, a także na zapewnienie wysokiej jakości mleka.

Pytanie 13

Jakie pH jest optymalne dla większości roślin uprawnych?

A. 7.5-8.5

B. 4.5-5.5

C. 9.0-10.0

D. 6.0-7.0

Zakres pH od 4.5 do 5.5 jest zbyt kwaśny dla większości roślin uprawnych, co prowadzi do problemów z dostępnością kluczowych składników odżywczych, takich jak fosfor czy potas. Gdy gleba jest zbyt kwaśna, wiele roślin doświadcza objawów niedoborów, a niektóre metale ciężkie mogą stać się toksyczne dla roślin. Taki poziom kwasowości jest zwykle spotykany w glebach poddanych intensywnemu nawożeniu azotowemu lub naturalnie kwaśnych, jak niektóre torfy. Z kolei pH w zakresie od 7.5 do 8.5 jest zbyt zasadowe dla większości upraw, co również ogranicza dostępność mikroelementów, takich jak żelazo, mangan czy cynk. W glebach zasadowych często dochodzi do problemów z chlorozy i innych zaburzeń wzrostu. Ostatecznie, pH od 9.0 do 10.0 jest skrajnie zasadowe i w zasadzie nie wspiera wzrostu żadnych powszechnie uprawianych roślin. Takie warunki mogą występować w silnie zasolonych glebach, gdzie zdolność do absorpcji składników odżywczych jest znacząco ograniczona, co powoduje, że rośliny nie rozwijają się prawidłowo. Warto pamiętać, że ekstremalne wartości pH są niezwykle trudne do skorygowania i wymagają długoterminowych działań naprawczych.

Pytanie 14

Jaką rośliną motylkowatą o drobnych nasionach uprawia się jako wsiewkę w roślinę ochronną?

A. lucerna siewna

B. koniczyna czerwona

C. koniczyna perska

D. esparceta siewna

Lucerna siewna (Medicago sativa) jest rośliną motylkowatą, ale jej zastosowanie jako wsiewka w rośliny ochronne nie jest typowe. Jest to roślina głównie paszowa, która wymaga specyficznych warunków uprawy i nie jest powszechnie stosowana w systemach wsiewek. Natomiast esparceta siewna (Onobrychis viciifolia) również nie jest często wykorzystywana w tym kontekście, gdyż jej główną rolą jest produkcja paszy dla zwierząt, a nie ochrona innych roślin. Koniczyna perska (Trifolium resupinatum) ma swoje zastosowanie, ale nie w roli wsiewki w rośliny ochronne, gdyż jej uprawa jest mniej popularna w porównaniu do koniczyny czerwonej, która ma szersze zastosowanie. W podejmowaniu decyzji o wyborze rośliny do wsiewki, kluczowe jest uwzględnienie nie tylko ich zdolności do wzbogacania gleby, ale również ich zdolności do współpracy z innymi roślinami, co w przypadku wymienionych opcji nie zawsze ma miejsce. Niezrozumienie tych aspektów może prowadzić do błędnych wyborów w planowaniu upraw, co może skutkować mniejszą efektywnością produkcji oraz negatywnym wpływem na jakość gleby.

Pytanie 15

Na podstawie informacji zawartych w tabeli wskaż ostateczny termin składania przez plantatora wniosku o wykonanie oceny polowej materiału siewnego lucerny mieszańcowej.

Terminy składania wniosków do wojewódzkiego inspektora, właściwego ze względu na położenie plantacji, o dokonanie oceny polowej materiału siewnego
–	do dnia 15 marca – dla gatunków roślin uprawnych jednorocznych ozimych;
–	do dnia 20 maja – dla ziemniaka;
–	do dnia 15 maja – dla gatunków roślin uprawnych jednorocznych innych niż wymienione w powyżej;
–	do dnia 15 marca – dla gatunków roślin uprawnych wieloletnich;
–	do dnia 10 marca – dla materiału szkółkarskiego mateczników porzeczek i agrestu.

A. 10 marca.

B. 15 marca.

C. 15 maja.

D. 20 maja.

Odpowiedź 15 marca jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi regulacjami dotyczącymi oceny polowej materiału siewnego, termin składania wniosków dla roślin wieloletnich, takich jak lucerna mieszańcowa, został jasno określony. Praktyka ta ma na celu zapewnienie, że wszystkie wymagane procedury oceny zostaną przeprowadzone przed rozpoczęciem okresu wegetacyjnego, co jest kluczowe dla jakości i wydajności upraw. Wniosek złożony po terminie mógłby skutkować utratą możliwości uzyskania certyfikatu jakości, co jest istotne dla plantatorów pragnących sprzedawać swój materiał siewny jako wysokiej jakości. Ponadto, przestrzeganie terminów składania wniosków koresponduje z najlepszymi praktykami w agrobiznesie, gdzie terminowość jest kluczowym czynnikiem w zarządzaniu ryzykiem oraz planowaniu produkcji. Plantatorzy powinni być dobrze poinformowani o terminach, aby móc skutecznie planować swoje działania i uniknąć potencjalnych strat.

Pytanie 16

Plantacja nasienna jęczmienia może zostać zdyskwalifikowana, jeśli ocena polowa ujawni, że

A. odległość ocenianej plantacji od zasiewów jęczmienia mocno porażonego głownią pylącą przekracza 50 m

B. plantacja nie ma chwastów

C. jest założona na terenie, na którym w ubiegłym roku uprawiano jęczmień innej odmiany lub tej samej, ale o niższej kwalifikacji

D. na plantacji nie ma innych odmian jęczmienia

Plantacja nasienna jęczmienia może być zdyskwalifikowana, jeśli została założona na polu, na którym w ostatnim roku uprawiano jęczmień innej odmiany lub tej samej odmiany, ale niższej kwalifikacji. Takie zasady mają na celu utrzymanie czystości odmianowej, co jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości plonów oraz ich właściwych cech agronomicznych. Przykładem może być sytuacja, gdy na polu wcześniej uprawiano jęczmień, który mógł być podatny na choroby lub miał gorsze parametry jakościowe. Wprowadzenie nowej odmiany w takich warunkach mogłoby prowadzić do krzyżowania się oraz osłabienia pozytywnych cech nowej odmiany. Standardy i dobre praktyki w produkcji nasiennej wskazują, że kluczowe jest przestrzeganie zasad rotacji odmian oraz ich kwalifikacji, co w praktyce oznacza, że przez co najmniej rok należy unikać siewu tych samych lub pokrewnych odmian, aby zminimalizować ryzyko infekcji oraz pogorszenia jakości nasion.

Pytanie 17

Jaką objętość powinno mieć pomieszczenie na przechowywanie 40 t siana łąkowego, zakładając, że 1 m3 waży 80 kg?

A. 320 m3

B. 500 m3

C. 80 m3

D. 40 m3

Aby obliczyć objętość pomieszczenia do składowania 40 ton siana łąkowego, musimy najpierw przeliczyć tony na kilogramy. 40 ton to 40000 kg. Skoro 1 m3 siana waży 80 kg, to możemy obliczyć potrzebną objętość dzieląc całkowitą masę siana przez gęstość: 40000 kg / 80 kg/m3 = 500 m3. W praktyce, znajomość takich obliczeń jest kluczowa przy planowaniu przestrzeni magazynowej, szczególnie w branży rolniczej, gdzie odpowiednie składowanie paszy ma istotne znaczenie dla wydajności i jakości produkcji. Ponadto, stosowanie się do norm dotyczących przechowywania materiałów sypkich, takich jak siano, wspomaga zminimalizowanie strat i utrzymanie optymalnych warunków przechowywania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 18

Wiosenny proces uprawy gleby na glebach o dużej ciężkości zaczyna się od

A. włókowania

B. bronowania

C. wałowania

D. kultywatorowania

Kultywatorowanie, bronowanie i wałowanie, mimo że są powszechnie stosowanymi zabiegami w agrotechnice, nie są odpowiednie do rozpoczęcia wiosennej uprawy roli na glebach ciężkich. Kultywatorowanie najczęściej stosuje się do spulchniania gleby w czasie sezonu wegetacyjnego, ale jest bardziej efektywne w warunkach gleb lekkich lub średnich. Na glebach ciężkich kultywatorowanie może prowadzić do niepożądanych skutków, takich jak zbytnie rozluźnienie struktury gleby, co negatywnie wpłynie na jej właściwości fizyczne. Bronowanie również nie jest najlepszym sposobem na przygotowanie gleby do siewu, gdyż jego głównym celem jest poprawa struktury gleby oraz eliminacja chwastów, co niekoniecznie przyniesie korzyści na wiosnę. Ponadto, wałowanie, które służy do zagęszczania gleby, może być stosowane jako zabieg końcowy, ale nie powinno być pierwszym krokiem przy uprawie gleb ciężkich. Wałowanie zbyt wcześnie może prowadzić do zbijania gleby, co ogranicza jej napowietrzenie i dostęp wody dla roślin. Kluczowe jest zrozumienie, że na glebach ciężkich najlepszym podejściem jest najpierw użycie włókowania, które przygotowuje glebę do dalszych zabiegów i siewu, a inne metody mogą być stosowane w późniejszych etapach uprawy.

Pytanie 19

Renowacja trwałych użytków zielonych poprzez podsiew polega na

A. dodawaniu do istniejącej runi wartościowych gatunków traw oraz roślin motylkowatych

B. zastosowaniu herbicydów nieselektywnych oraz siewie mieszanki nasion bezpośrednio w darń

C. całkowitym zniszczeniu dotychczasowej roślinności i ponownym obsiewie mieszanką traw oraz roślin motylkowych

D. użyciu jednorazowej, zwiększonej ilości nawozów mineralnych, nazywanej dawką uderzeniową

Odnowienie trwałych użytków zielonych metodą podsiewu to technika, która polega na wprowadzaniu do istniejącej runi nowych, wartościowych gatunków traw i roślin motylkowatych. Tego rodzaju zabieg ma na celu poprawę jakości runi, zwiększenie jej żyzności oraz odporności na choroby i szkodniki. W praktyce, podsiew polega na siewie nasion w już istniejącą darń, co pozwala na zachowanie struktury gleby oraz jej mikroorganizmów. Wartościowe gatunki traw, takie jak życica trwała czy kostrzewa czerwona, mogą znacząco poprawić plonowanie łąk oraz pastwisk. Dodatkowo, wprowadzenie roślin motylkowatych, takich jak koniczyna czy lucerna, korzystnie wpływa na wzbogacenie gleby w azot, co jest zgodne z zasadami rolnictwa zrównoważonego. Dlatego prawidłowe przeprowadzenie podsiewu może przyczynić się do długotrwałej poprawy jakości użytków zielonych oraz zwiększenia ich wydajności produkcyjnej.

Pytanie 20

Oblicz miesięczny wydatek na utrzymanie dwóch koni dla swoich potrzeb, zakładając że miesięczne koszty związane z jednym koniem wynoszą:
- pasza i ściółka - 80 zł/szt.,
- czyszczenie kopyt - 50 zł/szt.,
- usługi weterynaryjne - 15 zł/szt.,
- inne materiały i usługi - 100 zł/szt.

A. 525 zł

B. 490 zł

C. 245 zł

D. 475 zł

Żeby policzyć, ile kosztuje utrzymanie dwóch koni na miesiąc, najpierw musimy zsumować wydatki na jednego konia. Wyjdzie nam, że pasza i ściółka kosztują 80 zł, do tego rozczyszczanie kopyt to 50 zł, a usługi weterynaryjne to kolejne 15 zł. Nie zapominajmy o innych materiałach i usługach, co daje nam 100 zł. Jak to wszystko dodamy, to za jednego konia wychodzi 245 zł. A skoro mamy dwa konie, to całkowity koszt to 490 zł. Tego typu obliczenia są super ważne, bo pomagają lepiej zarządzać wydatkami na konie. Znając te wszystkie koszty, łatwiej będzie też osobom, które myślą o kupnie koni, by ogarnęły, co ich czeka i jak trzeba odpowiednio dbać o te zwierzęta, żeby miały wszystko, co potrzebują.

Pytanie 21

W trakcie prac serwisowych przeprowadzanych na obiektach nawadniających, nie powinno się

A. usuwać wszelkie przeszkody utrudniające przepływ wody.

B. eliminować osady namułowe.

C. naprawiać uszkodzenia powstałe na skarpach.

D. zwiększać infiltracji wody opadowej do gleby.

Zwiększanie infiltracji wody opadowej do gleby nie jest uważane za prace konserwacyjne, które są bezpośrednio związane z utrzymaniem obiektów nawadnianych. Prace konserwacyjne obejmują działania mające na celu zapewnienie prawidłowego funkcjonowania systemów nawadniających, co obejmuje usuwanie namułów, likwidację uszkodzeń oraz eliminację przeszkód w przepływie wody. Zwiększanie infiltracji to bardziej działania proekologiczne lub związane z zarządzaniem wodami, mające na celu poprawę warunków glebowych i retencji wody w środowisku. Przykładami takich działań mogą być budowa rowów filtracyjnych czy stosowanie technik zielonej infrastruktury, takich jak ogrody deszczowe. Działania te są ważne, ale są odrębną kategorią od prac konserwacyjnych, które powinny skupić się na utrzymaniu istniejących systemów nawadniających w dobrym stanie operacyjnym.

Pytanie 22

Jaką cenę ma jeden kilogram azotu zawartego w saletrze amonowej (34%), jeśli koszt 100 kg tego nawozu wynosi 320,00 zł?

A. 10,88 zł

B. 3,20 zł

C. 9,41 zł

D. 108,80 zł

Obliczenie ceny jednego kilograma azotu w saletrze amonowej (34%) wymaga znajomości zawartości azotu w nawozie oraz ceny zakupu. W przypadku saletry amonowej, która zawiera 34% azotu, 100 kg tego nawozu zawiera 34 kg azotu. Cena 100 kg saletry wynosi 320,00 zł, więc cena 1 kg wynosi 3,20 zł. Aby obliczyć cenę 1 kg azotu, dzielimy cenę całego nawozu przez ilość azotu. Wzór to: (320,00 zł) / (34 kg) = 9,41 zł/kg. Znajomość cen nawozów i ich zawartości składników odżywczych jest kluczowa dla gospodarstw rolnych, ponieważ pozwala na optymalne planowanie nawożenia, co wpływa na plony. W praktyce, stosowanie nawozów o wysokiej zawartości azotu jest korzystne w uprawach wymagających tego makroskładnika, jak np. zboża czy warzywa. Warto również śledzić aktualne ceny nawozów na rynku, co jest zgodne z dobrymi praktykami agronomicznymi, aby podejmować świadome decyzje dotyczące zaopatrzenia.

Pytanie 23

Pojawienie się chmur latem zwiastuje nadchodzącą burzę

A. warstwowych oraz wzrost ciśnienia

B. kłębiasto-deszczowych oraz spadek ciśnienia

C. pierzastych oraz spadek ciśnienia

D. pierzastych oraz wzrost ciśnienia

Wybór pierzastych oraz spadku ciśnienia, warstwowych oraz wzrost ciśnienia, czy pierzastych oraz wzrost ciśnienia, prowadzi do kilku kluczowych nieporozumień w interpretacji zjawisk atmosferycznych. Chmury pierzaste, choć mogą wskazywać na zmiany w pogodzie, nie są typowe dla burz letnich. Ich obecność często wiąże się z piękną, ale stabilną pogodą, w przeciwieństwie do chmur kłębiasto-deszczowych, które są znakiem nadchodzących intensywnych opadów. Wzrost ciśnienia z kolei jest typowy dla stabilnych warunków pogodowych, które nie sprzyjają burzom. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie spadku ciśnienia z każdym wystąpieniem burzy, co jest zbyt ogólnym podejściem. Spadek ciśnienia jest rzeczywiście istotnym wskaźnikiem burz, ale kluczowym elementem są również odpowiednie rodzaje chmur, które towarzyszą tym zmianom. Dodatkowo, chmury warstwowe nie są związane z burzami; są one charakterystyczne dla stabilnej atmosfery i mogą wskazywać na opady mżawki lub niskich chmur. Zrozumienie tych różnic jest istotne w kontekście prognozowania pogody, co jest podstawą nie tylko dla meteorologów, ale również dla wszystkich, którzy muszą podejmować decyzje w oparciu o warunki atmosferyczne.

Pytanie 24

Czy w Polsce istnieje zakaz hodowli na opas?

A. niewykastrowanych buhajków

B. krów 'mamek'

C. krówrazówek

D. cieląt na 'białe mięso'

Wybór innych odpowiedzi często wynika z mylnych przekonań dotyczących regulacji prawnych oraz praktyk hodowlanych. Odpowiedź dotycząca zakazu opasu krów "mamek" jest nieprawidłowa, ponieważ w Polsce nie ma ogólnego zakazu dotyczącego hodowli krów mamek, które są często hodowane w systemie ekologicznym. Krowy te odgrywają znaczącą rolę w produkcji mleka i są ważnym elementem w wielu gospodarstwach rolnych. Z kolei niewykastrowane buhajki mogą być opasane, a ich hodowla regulowana jest przez przepisy dotyczące dobrostanu zwierząt, ale nie w takim stopniu, jak cieląt na "białe mięso". Z kolei odpowiedź dotycząca krówrazówek nie jest związana z regulacjami dotyczącymi opasu, ponieważ termin ten nie jest powszechnie używany w literaturze branżowej i może wprowadzać w błąd. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, to niedostateczna znajomość przepisów dotyczących hodowli zwierząt oraz brak zrozumienia ich dobrostanu. Warto zwrócić uwagę, że regulacje dotyczące hodowli zwierząt są ściśle określone i mają na celu nie tylko ochronę zwierząt, ale także zapewnienie wysokiej jakości produktów pochodzenia zwierzęcego na rynku.

Pytanie 25

Łączenie osobników tej samej rasy to

A. Kojarzenie

B. Bastardyzacja

C. Krzyżowanie

D. Hybrydyzacja

Kojarzenie to proces, w którym dobiera się osobniki tej samej rasy w celu uzyskania potomstwa, które wykazuje pożądane cechy genetyczne. W praktyce kojarzenie jest kluczowym elementem hodowli zwierząt, ponieważ pozwala na kontrolowanie i poprawę cech dziedzicznych, takich jak zdrowie, wydajność, czy wygląd. W przypadku psów czy kotów, odpowiednio dobrane pary mogą zapewnić, że szczenięta lub kocięta będą miały określone cechy charakterystyczne dla rasy, co jest istotne w kontekście standardów hodowlanych. Przykładem może być hodowla psów rasowych, gdzie hodowcy często analizują drzewo genealogiczne, aby uniknąć inbreedingu i wzmocnić pozytywne cechy genetyczne. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, należy przeprowadzać badania zdrowotne rodziców przed kojarzeniem, aby zminimalizować ryzyko dziedzicznych chorób. Kojarzenie jest więc nie tylko zwykłym doborem partnerów, ale również odpowiedzialnym działaniem mającym na celu poprawę rasy.

Pytanie 26

Aby zapobiec mechanicznemu wymieszaniu się nasion z sąsiednich upraw, izolacja przestrzenna plantacji nasiennej powinna obejmować pas o minimalnej szerokości

A. 4 m

B. 5 m

C. 2 m

D. 3 m

Wybór niewłaściwej szerokości pasa izolacyjnego, jak 5 m, 3 m czy 4 m, może prowadzić do poważnych problemów w kontekście upraw nasiennych. W rzeczywistości, większa szerokość pasa nie tylko nie zwiększa efektywności izolacji, ale może też być nieekonomiczna i niepraktyczna w warunkach produkcji rolniczej. Na przykład, zbyt szeroki pas może prowadzić do nieoptymalnego wykorzystania powierzchni, co jest szczególnie istotne w gęsto zaludnionych obszarach rolniczych, gdzie każdy metr kwadratowy ziemi ma swoją wartość. Również wybór 3 m czy 4 m nie uwzględnia naukowych badań, które wskazują, że minimalna odległość 2 m jest wystarczająca do zapobiegania krzyżowaniu się różnych odmian. W praktyce, niewłaściwe podejście do szerokości pasa izolacyjnego może prowadzić do niepożądanych krzyżówek, co negatywnie wpływa na jakość nasion i ich właściwości genetyczne. Dodatkowo, istnieje ryzyko obniżenia plonów oraz zysków ekonomicznych, co może mieć katastrofalne skutki dla rolników. Warto również zauważyć, że nieprzestrzeganie standardów branżowych i rekomendacji dotyczących szerokości pasa izolacyjnego może skutkować niezgodnością z przepisami prawnymi w zakresie ochrony roślin, co dodatkowo obciąża rolników.")

Pytanie 27

Jeden tucznik zjada dziennie 2,5 kg mieszanki pełnoporcjowej sporządzanej w gospodarstwie według podanej receptury. Ile kilogramów jęczmienia potrzeba do przygotowania mieszanki dla 10 tuczników na 7 dni żywienia?

Receptura mieszanki
Składnik mieszanki	Ilość składnika w mieszance (%)
Pszenica	10
Jęczmień	30
pszenżyto	50
Koncentrat T	10

A. 87,5 kg

B. 52,5 kg

C. 25,0 kg

D. 75,0 kg

Poprawna odpowiedź to 52,5 kg, ponieważ aby obliczyć ilość jęczmienia potrzebną do przygotowania mieszanki dla 10 tuczników na 7 dni, musimy najpierw obliczyć całkowite zapotrzebowanie na mieszankę. Jeśli jeden tucznik zjada dziennie 2,5 kg, to przez 7 dni 10 tuczników pochłonie 10 * 2,5 kg/dzień * 7 dni = 175 kg mieszanki. Receptura ustala, że jęczmień stanowi 30% tej mieszanki. Zatem, aby obliczyć ilość jęczmienia, musimy pomnożyć 175 kg przez 0,3 (30%): 175 kg * 0,3 = 52,5 kg. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt, gdzie precyzyjne obliczanie składników diety jest kluczowe dla zdrowia i wydajności tuczników. Utrzymanie odpowiednich proporcji składników w diecie zwierząt nie tylko wpływa na ich wzrost, ale również na ogólną jakość mięsa. Przykładowo, pomaga to w optymalizacji kosztów paszy oraz maksymalizacji przyrostów masy ciała, co jest istotne w produkcji zwierzęcej.

Pytanie 28

W gospodarstwach zaangażowanych w programy rolnośrodowiskowe oraz tych, które są objęte dyrektywą azotanową (OSN), do opracowywania planów nawożenia z monitorowaniem bilansu składników pokarmowych przeznaczony jest program

A. Afifarm

B. Plano RSN

C. AgroPomiar GPS

D. Agro System

Odpowiedzi takie jak 'Afifarm', 'Agro System' oraz 'AgroPomiar GPS' nie są właściwe w kontekście tworzenia planów nawozowych z kontrolą bilansu składników pokarmowych. 'Afifarm' to platforma, która głównie skupia się na zarządzaniu danymi rolniczymi, ale nie jest wyspecjalizowana w zakresie nawożenia zgodnego z wymogami ochrony środowiska. 'Agro System' jest bardziej ogólnym programem dla rolnictwa, który niekoniecznie oferuje narzędzia do szczegółowego planowania nawozów z uwzględnieniem bilansu składników pokarmowych. Z kolei 'AgroPomiar GPS' koncentruje się na technologiach lokalizacyjnych i monitorowaniu plonów, co może wspierać rolnictwo precyzyjne, ale nie odnosi się bezpośrednio do wymogów związanych z kontrolą nawożenia. Wybór niewłaściwego programu może prowadzić do niewłaściwego zarządzania nawożeniem, co z kolei może skutkować nieefektywnym wykorzystaniem nawozów, a także negatywnym wpływem na środowisko, w tym zanieczyszczeniem wód gruntowych. Ważne jest, aby korzystać z programów, które są zgodne z aktualnymi regulacjami oraz najlepszymi praktykami w zakresie ochrony środowiska, co w przypadku nawożenia oznacza precyzyjne dostosowanie dawek do rzeczywistych potrzeb roślin oraz ograniczenie strat składników pokarmowych.

Pytanie 29

Bakterie żwacza przetwarzają paszę w trakcie

A. nawadniania

B. fermentacji

C. koniugacji

D. redukcji

Bakterie żwacza odgrywają kluczową rolę w procesie fermentacji, który jest fundamentalnym mechanizmem trawienia pasz u przeżuwaczy. W żwaczu, pierwszym z trzech żołądków u zwierząt takich jak krowy czy owce, bakterie i inne mikroorganizmy rozkładają składniki odżywcze z paszy, wytwarzając kwasy tłuszczowe, które stanowią główne źródło energii dla tych zwierząt. Proces ten jest niezwykle efektywny, ponieważ bakterie fermentacyjne przekształcają celulozę, ligninę oraz inne węglowodany roślinne w łatwo przyswajalne formy. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest formułowanie diet dla bydła, które uwzględniają skład paszy wspierający rozwój korzystnych mikroorganizmów. Optymalne warunki fermentacji, takie jak odpowiednia temperatura i pH, są kluczowe dla maksymalizacji efektywności trawienia i poprawy zdrowia zwierząt. Dobre praktyki w zarządzaniu żywieniem zwierząt, takie jak stosowanie probiotyków, mogą również wspierać zdrową florę bakteryjną w żwaczu, co prowadzi do lepszego wzrostu i wydajności produkcyjnej.

Pytanie 30

Obecność substancji inhibujących w mleku krowim może być efektem

A. wystąpienia wzdęcia żwacza u krowy

B. nadmiaru białka w racji pokarmowej

C. zanieczyszczenia mleka czynnikami fizycznymi

D. zbyt krótkiego cyklu płukania dojarki po użyciu środków czyszczących

Odpowiedź dotycząca zbyt krótkiego cyklu płukania dojarki po użyciu detergentów jest prawidłowa, ponieważ nieodpowiednie czyszczenie sprzętu do dojenia może prowadzić do zanieczyszczenia mleka substancjami chemicznymi, które pozostają w systemie po niewystarczającym spłukaniu. Standardy higieniczne w przemyśle mleczarskim jasno określają, że po każdym użyciu dojarki należy przeprowadzić dokładny cykl płukania, aby usunąć wszystkie resztki detergentów oraz inne zanieczyszczenia. Praktyka ta nie tylko zapewnia bezpieczeństwo zdrowotne mleka, ale także wpływa na jakość finalnego produktu. Przykładowo, w wielu nowoczesnych zakładach mleczarskich wdrożono systemy automatycznego czyszczenia (CIP - Clean in Place), które gwarantują skuteczne usuwanie pozostałości, co jest kluczowe dla zachowania wysokich standardów jakości. Zaniedbanie tego procesu może prowadzić do obniżenia jakości mleka, co w dłuższym okresie może skutkować znacznymi stratami finansowymi dla producentów mleka oraz wprowadzeniem substancji hamujących do obrotu na rynku.

Pytanie 31

Niedostateczna ilość cynku przy podwyższonym poziomie wapnia w dietach dla tuczników skutkuje

A. zaparciami oraz pojawieniem się zespołu MMA

B. chorobą obrzękową

C. biegunkami oraz zachorowaniami na ZZZN

D. parakeratozą

Odpowiedzi takie jak zaparcia oraz wystąpienie zespołu MMA, choroba obrzękowa czy biegunki oraz zachorowania na ZZZN, nie mają bezpośredniego związku z niedoborem cynku w kontekście wysokiego poziomu wapnia w diecie tuczników. Zaparcia, chociaż mogą być wynikiem wielu różnych czynników, w przypadku niedoboru cynku są rzadziej spotykane. Zespół MMA (metaboliczny zespół kwasicy) jest problemem związanym głównie z nieodpowiednią dietą, ale nie ma jednoznacznego związku z poziomem cynku i wapnia. Choroba obrzękowa, z kolei, jest zazwyczaj wynikiem wirusowych zakażeń lub niewłaściwego bilansu elektrolitów, a nie bezpośrednio niedoboru cynku. Biegunki oraz zachorowania na ZZZN, które są chorobami układu pokarmowego, mogą być powodowane przez infekcje wirusowe lub bakteryjne, a niekoniecznie przez niedobór cynku. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich wniosków, obejmują mylenie objawów z przyczynami oraz brak zrozumienia złożoności interakcji pomiędzy różnymi minerałami w diecie zwierząt. Kluczowe jest, aby podejmować decyzje oparte na solidnych podstawach naukowych oraz praktycznych doświadczeniach w żywieniu zwierząt, a nie na uproszczeniach czy stereotypach.

Pytanie 32

W obszarze gospodarstwa rolnego gnojowicę powinno się

A. stosować w dawce nieprzekraczającej 45 m3/ha rocznie

B. przechowywać na płycie gnojowej w połączeniu z obornikiem

C. stosować od listopada do końca marca

D. rozlewać na pole zalane wodą

Odpowiedź dotycząca stosowania gnojowicy w dawce nieprzekraczającej 45 m3/ha rocznie jest zgodna z obowiązującymi normami oraz zaleceniami w zakresie agrotechniki. Odpowiednia dawka gnojowicy jest kluczowa, aby zminimalizować ryzyko zanieczyszczenia wód gruntowych oraz gleby nadmiarem składników odżywczych, takich jak azot czy fosfor. Zbyt duża ilość gnojowicy stosowanej na pole może prowadzić do eutrofizacji zbiorników wodnych, co ma negatywne skutki dla ekosystemu. W praktyce, rolnicy powinni dostosować aplikację gnojowicy do potrzeb uprawianych roślin oraz do jakości gleby, co można osiągnąć poprzez regularne analizy chemiczne gleby. Dobrą praktyką jest także stosowanie systemów nawożenia dolistnego, które pozwalają na precyzyjne dopasowanie składników odżywczych. Zastosowanie gnojowicy w odpowiednich dawkach sprzyja zdrowemu wzrostowi roślin oraz zwiększa plony, co jest korzystne ekonomicznie dla gospodarstwa rolnego.

Pytanie 33

Psychrometr to urządzenie do pomiaru

A. parowania wody z powierzchni

B. ilości wody w glebie

C. minimalnej temperatury

D. wilgotności powietrza

No, niestety odpowiedzi takie jak 'ilość wody w glebie', 'temperatura minimalna' czy 'parowanie powierzchni wody' nie mają nic wspólnego z tym, co robi psychrometr. To urządzenie nie mierzy wody w glebie, do tego są zupełnie inne narzędzia, jak tensjometry, które badają wilgotność gleby przez opór elektryczny. Co do temperaturowych spraw, psychrometr też nie służy do pomiaru temperatury minimalnej – to ogólnie termometry się tym zajmują. A jeśli chodzi o parowanie, to jest to bardziej zjawisko, którego pomiar psychrometr zupełnie nie dotyczy, bo jego głównym celem jest sprawdzanie wilgotności powietrza. Wiem, że czasem te różne pojęcia mogą się mylić, ale każda z tych rzeczy ma swoją rolę w meteorologii i naukach o ziemi.

Pytanie 34

Oblicz współczynnik częstotliwości wyproszeń dla lochy o podanych w tabeli terminach cyklu rozrodczego.

Okres cyklu rozrodczego	Długość okresu w cyklu rozrodczym lochy (dni)
Ciąża	114
Laktacja	35
I skuteczne krycie po odsadzeniu (długość okresu luźności)	5

A. 2,37

B. 3,20

C. 2,44

D. 3,06

Współczynnik częstotliwości wyproszeń to miara, która pozwala określić efektywność reprodukcyjną lochy. Obliczając ten współczynnik, dzielimy liczbę dni w roku (365) przez sumę długości cyklu rozrodczego, która w tym przypadku wynosi 154 dni. Wynik, czyli 2,37, wskazuje, że locha ma zdolność do wyproszenia około 2,37 razy w roku. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w hodowli zwierząt, ponieważ pozwalają na optymalizację wydajności produkcyjnej. Znajomość współczynnika częstotliwości wyproszeń umożliwia hodowcom lepsze planowanie cyklu rozrodczego loch oraz efektywniejsze zarządzanie zasobami, co z kolei przekłada się na zyski ekonomiczne. Utrzymywanie odpowiednich parametrów cyklu rozrodczego jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, co wpływa na zdrowie zwierząt oraz jakość ich potomstwa.

Pytanie 35

Kontrola weterynaryjna oraz oznaczanie mięsa informuje

A. o wartości użytkowej mięsa

B. o grubości tkanki tłuszczowej

C. o terminie przydatności do spożycia

D. o zawartości tkanki mięśniowej

Właściwa odpowiedź to "o wartości użytkowej mięsa". Kontrola weterynaryjna i znakowanie to w sumie kluczowe sprawy, które pomagają upewnić się, że mięso, które kupujemy, jest naprawdę dobrej jakości i zdrowe. Wartość użytkowa mięsa wiąże się z jego cechami, takimi jak smak, tekstura, a nawet zawartość tłuszczu i białka. To wszystko wpływa na to, jak się je przyrządza i jakie ma właściwości odżywcze. Przepisy unijne wymagają, żeby mięso, które trafia do sklepów, było dokładnie przebadane. Mówię tu o chorobach jak włośnica, czy różnymi chemicznymi zanieczyszczeniami. Zobacz, etykietowanie mięsa to też ważny temat, bo dzięki temu konsumenci wiedzą, skąd pochodzi produkt i jak był hodowany. Bez tych wszystkich informacji, ciężko by było podjąć dobrą decyzję przy zakupach, a w kontekście zdrowia i rozwoju branży to naprawdę istotne.

Pytanie 36

Który zbiór zawiera gatunki odpowiednio dobrane do zmianowania na glebach lekkich?

A. Ziemniaki - jęczmień jary - koniczyna czerwona - pszenżyto

B. Kukurydza na ziarno - pszenica jara - bobik - pszenżyto

C. Ziemniaki - owies - łubin wąskolistny - żyto

D. Buraki cukrowe - jęczmień jary - rzepak ozimy - pszenica ozima

Zestaw 'Ziemniaki - owies - łubin wąskolistny - żyto' jest właściwy do zmianowania na glebach lekkich, ponieważ te gatunki roślin charakteryzują się dobrą adaptacją do takich warunków. Ziemniaki, jako roślina bulwiasta, dobrze wykorzystują dostępne składniki pokarmowe w powierzchniowej warstwie gleby, a ich uprawa poprawia strukturę gleby. Owies jest rośliną, która dobrze radzi sobie na glebach lekkich, a jego system korzeniowy pomaga w poprawie retencji wody. Łubin wąskolistny jest rośliną strączkową, która wzbogaca glebę w azot, co korzystnie wpływa na następne uprawy. Żyto jest znane z odporności na niekorzystne warunki glebowe i klimatyczne, a także z właściwości okrywowych, które zapobiegają erozji. W praktyce, stosowanie tych roślin w zmianowaniu na glebach lekkich pozwala na maksymalne wykorzystanie potencjału gleby oraz zwiększenie plonów poprzez odpowiednie zarządzanie składnikami pokarmowymi.

Pytanie 37

Negatywna selekcja w uprawie nasion w hodowli twórczej polega na eliminacji osobników o niekorzystnych właściwościach?

A. po zawiązaniu owoców

B. w trakcie całego okresu uprawy

C. przed ich kwitnieniem

D. po zbiorze i pozyskaniu nasion

Selekcja negatywna w hodowli roślin jest kluczowym procesem, który ma na celu usunięcie osobników o niepożądanych cechach. Wybór momentu, w którym dokonuje się selekcji, ma duże znaczenie dla efektywności tego procesu. Odpowiedzi sugerujące, że selekcja powinna odbywać się w całym cyklu uprawy, po zawiązaniu owoców lub po zbiorze i uzyskaniu nasion, opierają się na błędnym zrozumieniu dynamiki rozwoju roślin. Selekcja w późniejszych fazach, takich jak po kwitnieniu, może prowadzić do znacznych strat, ponieważ rośliny już pobrały dużą ilość zasobów, a ich usunięcie po zawiązaniu owoców skutkuje dużymi kosztami, które są nieekonomiczne. Ponadto, ocena cech po zbiorze nasion nie ma sensu w kontekście selekcji negatywnej, ponieważ w tym momencie można ocenić tylko, które nasiona są odpowiednie do siewu, a nie które rośliny należy wyeliminować. Zastosowanie nieodpowiednich momentów selekcji może prowadzić do obniżonej efektywności całego procesu hodowlanego i nieoptymalnego wykorzystania zasobów, co negatywnie wpływa na jakość plonów oraz ich wydajność. W praktyce, skuteczna selekcja negatywna powinna być podejmowana na jak najwcześniejszym etapie, aby maksymalizować korzyści oraz minimalizować straty, co jest zgodne z nowoczesnymi standardami w hodowli roślin.

Pytanie 38

Mleko produkowane i sprzedawane w gospodarstwie musi odpowiadać wymaganiom mleka surowego w odniesieniu do liczby mikroorganizmów w temperaturze 30°C. W 1 mililitrze powinno ich być mniej niż

A. 200 000, a liczba komórek somatycznych mniejsza niż 300 000

B. 100 000, a liczba komórek somatycznych mniejsza niż 200 000

C. 200 000, a liczba komórek somatycznych mniejsza niż 400 000

D. 100 000, a liczba komórek somatycznych mniejsza niż 400 000

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ wymagania dotyczące liczby drobnoustrojów w mleku surowym określają, że ich ilość w 1 mililitrze nie może przekraczać 100 000. Taki standard ma na celu zapewnienie odpowiedniej jakości mleka, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa zdrowotnego konsumentów oraz dla procesów technologicznych w przemyśle mleczarskim. Zbyt wysoka liczba bakterii może prowadzić do szybszego psucia się mleka, co negatywnie wpływa na trwałość produktów mlecznych. Przykładowo, w produkcji serów czy jogurtów, wysoka liczba drobnoustrojów może zakłócić proces fermentacji, co skutkuje obniżoną jakością finalnych produktów. W przemyśle mleczarskim standardy jakości, takie jak te określone przez normy ISO, są kluczowe dla utrzymania konkurencyjności i zaufania konsumentów. Dodatkowo, liczba komórek somatycznych w mleku surowym powinna być mniejsza niż 400 000, co jest wskaźnikiem stanu zdrowia zwierząt oraz higieny w produkcji mleka. Wysoka liczba komórek somatycznych może świadczyć o procesach zapalnych w wymieniu, co również ma wpływ na jakość mleka.

Pytanie 39

W przypadku siewu czterech głównych gatunków zbóż wykorzystuje się siewnik

A. pierścieniowy

B. rzędowy

C. do drobnych nasion

D. punktowy

Siewnik rzędowy to naprawdę ważne narzędzie, jeśli chodzi o uprawę zbóż. Dzięki niemu możemy precyzyjnie umieścić nasiona w glebie, co sprawia, że rośliny rosną równomiernie. Jak to działa? Siewnik tworzy rowki w glebie, a do nich wrzucamy nasiona. To pozwala kontrolować, jak gęsto je sadzimy i na jakiej głębokości. To jest mega istotne zwłaszcza przy takich zbożach jak pszenica, żyto, jęczmień i owies. Z mojego doświadczenia, siew rzędowy sprawia, że rośliny lepiej korzystają ze światła, wody i składników odżywczych, co w efekcie prowadzi do lepszych plonów. No i co ważne, korzystanie z tego siewnika jest zgodne z zaleceniami agrotechnicznymi, które mówią, jak ważne jest planowanie siewu, żeby chronić rośliny przed chwastami i chorobami. Weźmy na przykład pszenicę ozimą – precyzyjny siew rzędowy pomaga uzyskać lepszą jakość ziarna i stabilne plony.

Pytanie 40

Rzepak jest podatny na brak siarki. Dlatego zaleca się, aby jesienią lub wiosną, przed rozpoczęciem wegetacji, użyć nawozu azotowego w postaci

A. saletry amonowej

B. siarczanu amonu

C. RSM-u

D. mocznika

Wybór nawozów azotowych, takich jak saletra amonowa, mocznik czy RSM, może wydawać się atrakcyjny ze względu na ich szeroką dostępność i powszechne stosowanie. Jednak każdy z tych nawozów ma swoje ograniczenia w kontekście specyficznych potrzeb rzepaku. Saletra amonowa, dostarczająca jedynie azot, nie uzupełnia niedoborów siarki, co jest kluczowe dla optymalnego wzrostu tego gatunku. Mocznik, pomimo wysokiej zawartości azotu, wymaga przekształcenia w formy przyswajalne przez rośliny, co może opóźnić dostępność azotu w początkowej fazie wzrostu, a tym samym ograniczyć potencjał plonotwórczy. RSM, czyli roztwór saletrzano-mocznikowy, również dostarcza przede wszystkim azot, co sprawia, że nie zaspokaja on dodatkowych potrzeb rzepaku związanych z siarką. Rzepak, jako roślina oleista, ma zwiększone wymagania pokarmowe, a dobre praktyki agrotechniczne wskazują na konieczność zbilansowanego nawożenia, które uwzględnia zarówno azot, jak i siarkę. Dlatego ignorowanie potrzeby wprowadzenia siarczanu amonu w okresie jesiennym lub wiosennym jest powszechnym błędem, który może prowadzić do spadku plonów oraz jakości nasion rzepaku.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej