Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 16:21
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 16:39

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Polski Globalny Numer Identyfikacji Wysyłki, służący do rozpoznawania ładunków i nadawany przez nadawcę w międzynarodowej wymianie towarów oraz dla celów celnych, posiada prefiks

A. 580

B. 590

C. 390

D. 480

Polski Globalny Numer Identyfikacji Wysyłki (GLN) z prefiksem 590 jest kodem wykorzystywanym do identyfikacji podmiotów w Polsce, w tym także w międzynarodowej wymianie towarów. Prefiks ten jest częścią systemu GS1, który jest uznawany za globalny standard w zakresie identyfikacji towarów i usług. Dzięki zastosowaniu GLN, możliwe jest efektywne zarządzanie łańcuchem dostaw, co ma kluczowe znaczenie w kontekście współczesnego handlu międzynarodowego. W praktyce, GLN może być używany do identyfikacji lokalizacji magazynów, punktów dystrybucji oraz producentów, co ułatwia logistykę i przyspiesza procesy związane z odprawą celną. Stosowanie codziennych praktyk, takich jak skanowanie kodów kreskowych z prefiksem 590 w systemach ERP, przyczynia się do automatyzacji procesów i zwiększa dokładność danych. Ważne jest, aby przedsiębiorstwa, które działają na rynku międzynarodowym, były świadome znaczenia tego numeru i jego zastosowania w kontekście przepisów celnych oraz standardów branżowych.

Pytanie 2

Jaki rodzaj nadwozia pojazdu ciężarowego powinien być użyty do transportu paliwa w stanie luzem?

A. Specjalistyczny

B. Boks.

C. Izotermiczny.

D. Wszechstronny.

Odpowiedź 'Specjalizowany' jest poprawna, ponieważ pojazdy ciężarowe przeznaczone do transportu paliw luzem muszą spełniać surowe normy bezpieczeństwa i ochrony środowiska. Typ nadwozia specjalizowanego, w szczególności cysterny, jest zaprojektowany z myślą o przewozie substancji niebezpiecznych. Cysterny są wyposażone w odpowiednie zabezpieczenia, takie jak systemy minimalizujące ryzyko wycieków oraz wzmocnioną konstrukcję, która jest w stanie wytrzymać wysokie ciśnienie związane z transportowanym paliwem. Ponadto, zgodnie z przepisami ADR (Umowa Europejska dotycząca Międzynarodowego Przewozu Drogowego Towarów Niebezpiecznych), transport paliw wymaga przestrzegania ściśle określonych wytycznych dotyczących zarówno pojazdów, jak i ich wyposażenia. Przykłady zastosowania to przewóz benzyny, oleju napędowego czy innych cieczy łatwopalnych, gdzie ryzyko związane z wyciekiem musi być minimalizowane przez odpowiednie zabezpieczenia i procedury transportowe.

Pytanie 3

Na terminalu drogowym i kolejowym, zmiana środka transportu dla intermodalnych jednostek transportowych w systemie "na barana" realizowana jest przy użyciu

A. suwnic bramowych

B. wózków widłowych

C. ramp najazdowych

D. podnośników nożycowych

Wybór ramp najazdowych, podnośników nożycowych lub wózków widłowych jako środka do zmiany transportu jednostek intermodalnych w systemie 'na barana' wykazuje istotne braki w zrozumieniu charakterystyki i wymagań operacyjnych terminali transportowych. Rampy najazdowe, choć są przydatne w kontekście transportu lądowego, nie są w stanie efektywnie obsługiwać ciężkich ładunków na dużą skalę, co jest typowe dla operacji intermodalnych. Ich zastosowanie ogranicza się do transportu między pojazdami o podobnej wysokości, co w przypadkach zróżnicowanych środków transportu nie jest wystarczające. Podnośniki nożycowe, pomimo swojej użyteczności w podnoszeniu ładunków na określoną wysokość, nie są przystosowane do przenoszenia dużych jednostek transportowych, jak kontenery, w sposób, który zapewnia bezpieczeństwo i wydajność. Wózki widłowe, choć często używane w magazynach, mają ograniczoną zdolność udźwigu w porównaniu do suwnic bramowych i są mniej efektywne w przypadku transportu intermodalnego, gdzie szybkość przeładunku jest kluczowa. Typowe błędy myślowe obejmują niedocenianie znaczenia odpowiedniego doboru sprzętu do specyfiki operacyjnej terminali oraz ignorowanie standardów branżowych, które wskazują na konieczność stosowania dedykowanych rozwiązań dla efektywnego zarządzania ładunkami.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Jak długa może być maksymalnie tygodniowa praca kierowcy, łącznie z godzinami nadliczbowymi, jeśli średni czas pracy w tym okresie nie przekroczy 48 godzin, a rozliczenie obejmuje maksymalnie 4 miesiące?

A. Maksymalnie 80 godzin

B. Maksymalnie 50 godzin

C. Maksymalnie 60 godzin

D. Maksymalnie 90 godzin

Właściwa odpowiedź to 60 godzin, co wynika z przepisów dotyczących maksymalnego czasu pracy kierowców określonych w dyrektywach unijnych oraz krajowych regulacjach prawnych. W przyjętym okresie rozliczeniowym, który nie przekracza 4 miesięcy, tygodniowy czas pracy kierowcy, łącznie z godzinami nadliczbowymi, może być przedłużony do 60 godzin, pod warunkiem że średnia tygodniowa nie przekroczy 48 godzin. Przykładowo, jeśli kierowca pracuje 60 godzin w danym tygodniu, w kolejnych tygodniach powinien zrekompensować ten czas, aby nie przekroczyć średniej 48-godzinnej w całym okresie rozliczeniowym. Zasady te mają na celu zapewnienie odpowiednich standardów bezpieczeństwa na drogach oraz ochronę zdrowia i samopoczucia kierowców. W praktyce często stosuje się systemy monitorowania czasu pracy, co pozwala na dokładne zarządzanie grafikami oraz planowanie nadgodzin, aby uniknąć przekroczenia dozwolonych limitów. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla zarządzania flotą i efektywności operacyjnej w firmach transportowych.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Który akt prawny określa zasady pracy kierowców ciężarówek w Europie?

A. ADR

B. IMDGC

C. TIR

D. AETR

AETR, czyli Umowa Europejska dotycząca Pracy Załóg Pojazdów Używanych w Międzynarodowym Transporcie Drogowym, jest kluczowym dokumentem regulującym czas pracy kierowców w Europie. Została przyjęta w 1970 roku i ma na celu zapewnienie odpowiednich standardów w zakresie czasu pracy i odpoczynku kierowców, co przekłada się na bezpieczeństwo na drogach oraz poprawę warunków pracy w branży transportowej. Przykładowo, AETR wprowadza przepisy dotyczące maksymalnych godzin pracy oraz minimalnych okresów odpoczynku, co jest szczególnie istotne w kontekście międzynarodowego transportu drogowego. Kierowcy muszą przestrzegać określonych limitów, takich jak maksymalnie 9 godzin pracy dziennie, które mogą być wydłużone do 10 godzin dwa razy w tygodniu. W praktyce zastosowanie AETR wymaga od przewoźników monitorowania czasu pracy swoich pracowników oraz stosowania tachografów, które rejestrują dane dotyczące czasu jazdy i odpoczynku. Zrozumienie tych regulacji jest kluczowe dla zarządzania flotą i zapewnienia zgodności z prawem. Stosowanie się do AETR wpływa nie tylko na bezpieczeństwo, ale również na efektywność operacyjną przedsiębiorstw transportowych.

Pytanie 8

Zasady zawarte w umowie handlowej według INCOTERMS 2010 Ex Works (EXW) nakładają

A. jednakowe obowiązki na kupującym i sprzedającym

B. większe obowiązki na kupującym

C. na sprzedającym obowiązek ubezpieczenia ładunku

D. większe obowiązki na sprzedającym

Formuła INCOTERMS 2010 Ex Works (EXW) rzeczywiście nakłada na kupującego większe obowiązki, ponieważ sprzedający dostarcza towar tylko do swojego zakładu, a wszelkie koszty i ryzyka związane z transportem, ubezpieczeniem i formalnościami celno-skarbowymi spoczywają na kupującym. Oznacza to, że kupujący musi samodzielnie zorganizować transport oraz ponieść odpowiedzialność za towar od momentu, gdy stanie się on dostępny w miejscu sprzedawcy. W praktyce, w przypadku Ex Works, kupujący powinien uwzględnić dodatkowe koszty związane z transportem, ubezpieczeniem oraz odprawą celną, co może zwiększyć całkowity koszt zakupu. Dlatego kluczowe jest, aby kupujący był dobrze przygotowany do zarządzania tymi aspektami, co jest zgodne z dobrą praktyką w międzynarodowym handlu. Warto również znać inne formuły INCOTERMS, aby móc lepiej negocjować warunki umowy i dostosować je do swoich potrzeb.

Pytanie 9

Nadwozia typu silos są wykorzystywane do transportu

A. cementu

B. benzyne

C. węgla

D. gazu

Silosy są naprawdę fajnym rozwiązaniem do transportu materiałów sypkich, jak na przykład cement. Cement to jeden z tych materiałów, który przewozi się najczęściej w budownictwie. Silosy mają hermetyczną budowę, co znaczy, że mogą bezpiecznie przechowywać i transportować cement, nie martwiąc się o wilgoć czy zanieczyszczenia. W sumie, to właśnie w branży budowlanej silosy są bardzo przydatne, bo używa się ich też do produkcji betonu. Dzięki nim straty materiałowe są minimalizowane, a transport staje się bardziej efektywny, co jest super ważne w naszej branży. No i nie można zapominać o tym, że transport cementu w silosach musi spełniać różne normy, żeby wszystko było bezpieczne dla ludzi i środowiska. Tak więc można powiedzieć, że silosy to kluczowy element w całym łańcuchu dostaw budowlanych, bo pozwalają na bezpieczne i sprawne przewozy.

Pytanie 10

Przy transporcie kwasu siarkowego drogami obowiązują regulacje Konwencji

A. RID

B. ADR

C. DGR

D. IMDGC

Odpowiedź 'ADR' jest poprawna, ponieważ oznacza ona 'Europejską konwencję o międzynarodowym przewozie drogowym towarów niebezpiecznych', która reguluje zasady transportu substancji niebezpiecznych, w tym kwasu siarkowego, drogą lądową. Kwas siarkowy jest substancją zaliczaną do klasy 8 – substancje żrące, co wymaga stosowania odpowiednich środków ostrożności podczas jego przewozu. Zgodnie z ADR, należy przestrzegać specyficznych wymagań dotyczących opakowania, oznakowania oraz wyposażenia pojazdów transportowych. Przykładowo, w przypadku transportu kwasu siarkowego, pojazd musi być odpowiednio oznakowany, a jego kierowca powinien mieć przeszkolenie z zakresu przewozu towarów niebezpiecznych. Dodatkowo, stosowanie standardów ADR zapewnia zgodność z międzynarodowymi przepisami, co minimalizuje ryzyko wypadków i skutków dla środowiska. Praktyka ta jest kluczowa w przemyśle chemicznym, gdzie niewłaściwy transport może prowadzić do poważnych zagrożeń dla zdrowia i środowiska.

Pytanie 11

Mamy do czynienia z rynkiem sprzedawcy, kiedy

A. popyt na usługi transportowe przewyższa ich podaż

B. ceny usług transportowych systematycznie maleją

C. supply of transport services exceeds the demand for these services

D. ceny usług transportowych są odporne na wahania gospodarcze

Analiza pozostałych odpowiedzi ujawnia szereg nieporozumień dotyczących mechanizmów rynkowych. W sytuacji, gdy ceny usług transportowych zmniejszają się sukcesywnie, jest to oznaka rynku kupującego, a nie sprzedającego. Obniżające się ceny sugerują, że podaż przewyższa popyt, co prowadzi do presji na obniżenie kosztów. Firmy transportowe zmuszone są dostosowywać się do spadającego zainteresowania ich usługami, co nie sprzyja stabilności ich finansów. Z kolei stwierdzenie, że ceny usług transportowych nie są wrażliwe na zmiany gospodarcze, jest mylne, ponieważ w rzeczywistości rynek usług transportowych reaguje na różne czynniki, takie jak zmiany w popycie, kosztach paliwa, a także ogólnej sytuacji ekonomicznej. Na przykład w czasach recesji popyt na usługi transportowe często maleje, co zmusza firmy do obniżania cen, aby przyciągnąć klientów. Wreszcie, stwierdzenie, że podaż usług transportowych jest większa od popytu, wprowadza w błąd, ponieważ to właśnie w takich warunkach mamy do czynienia z rynkiem kupującego, gdzie to nabywcy dyktują warunki. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków obejmują ignorowanie dynamiki popytu i podaży oraz złożoności interakcji na rynku, które często są nieprzewidywalne. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla podejmowania właściwych decyzji strategicznych w zarządzaniu przedsiębiorstwami transportowymi.

Pytanie 12

System, który ma zdolność rekonstrukcji historii transportu towarów w sieciach zaopatrzenia, zintegrowany z zapisami wskaźników określających te towary i stosowany w celu zapewnienia ich ochrony, to

A. cargo tracking

B. Electronic Data Interchange

C. Global Positioning System

D. traceability

Cargo tracking, czyli śledzenie przesyłek, to proces koncentrujący się na lokalizacji towarów w czasie rzeczywistym podczas transportu. Mimo iż cargo tracking może dostarczać informacji na temat aktualnego miejsca przebywania towarów, nie zapewnia pełnej historii ich przepływu oraz źródła pochodzenia. W przeciwieństwie do traceability, które obejmuje całościowe śledzenie towaru na każdym etapie jego życia, cargo tracking jest ograniczone do fazy transportu. Global Positioning System (GPS) to technologia umożliwiająca określanie lokalizacji obiektów na podstawie sygnałów satelitarnych, jednak sama w sobie nie dostarcza informacji o historii towaru ani o jego bezpieczeństwie. Electronic Data Interchange (EDI) to proces wymiany dokumentów biznesowych w formie elektronicznej, co może wspierać procesy w łańcuchu dostaw, ale także nie odnosi się bezpośrednio do śledzenia pochodzenia i historii towarów. Błąd w myśleniu polega na pomyleniu różnych koncepcji i ograniczeniu się do jednego aspektu zarządzania łańcuchem dostaw, co prowadzi do uproszczonego postrzegania problematyki. W kontekście bezpieczeństwa i jakości towarów, traceability odgrywa kluczową rolę, ponieważ umożliwia dokładne monitorowanie wszelkich kontrowersji oraz zapewnia transparentność w procesie dostaw.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Jaki jest współczynnik wykorzystania objętościowe pojazdu o pojemności 100 m³, w którym załadowano 50 skrzyniopalet o wymiarach 1200 x 1000 x 1500 mm?

A. 0,80

B. 0,90

C. 0,70

D. 1,00

Współczynnik wypełnienia objętościowego pojazdu oblicza się bardzo prosto. Bierzemy objętość załadunku i dzielimy ją przez objętość przestrzeni ładunkowej. W tym przypadku mamy pojazd o pojemności 100 m³, a 50 skrzyniopalet, które mają wymiary 1200 mm x 1000 mm x 1500 mm, daje nam całkowitą objętość 90 m³. Jak to policzyłem? Po prostu: 50 skrzyniopalet podzielone przez 1,2 m * 1,0 m * 1,5 m daje 90 m³. Zatem współczynnik wypełnienia obliczamy jako 90 m³ podzielone przez 100 m³, co wychodzi 0,90. Taki wynik to naprawdę dobry znak, bo pokazuje, że przestrzeń ładunkowa jest wykorzystywana efektywnie. To ważne w logistyce, bo pozwala zredukować koszty transportu i lepiej zorganizować przestrzeń w magazynach. Przy planowaniu załadunku ta wiedza może naprawdę się przydać, a skuteczna organizacja przekłada się na większą wydajność. W branży transportowej zawsze staramy się maksymalizować ten współczynnik, bo ma to wpływ na zyski i ogólną efektywność operacyjną.

Pytanie 15

Kontener przedstawiony na zdjęciu służy do przewozu

A. produktów płynnych luzem.

B. żywych zwierząt.

C. artykułów spożywczych.

D. artykułów sypkich luzem.

Kontener przedstawiony na zdjęciu rzeczywiście jest przeznaczony do transportu artykułów spożywczych, co jest potwierdzone obecnością urządzenia chłodniczego. Kontenery chłodnicze stanowią kluczowy element w łańcuchu dostaw produktów wymagających kontrolowanej temperatury, takich jak mięso, ryby, owoce, warzywa oraz produkty mleczne. Utrzymanie niskich temperatur jest niezbędne, aby zachować świeżość tych towarów oraz zapobiec ich psuciu się. W branży logistycznej istnieją standardy, takie jak HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), które nakładają obowiązki na przewoźników w zakresie monitorowania temperatury oraz odpowiednich warunków przewozu. Przykładem zastosowania tego typu kontenerów może być przewóz świeżych owoców tropikalnych z Ameryki Południowej do Europy, gdzie zmiana temperatury może prowadzić do znacznych strat jakościowych. Właściwy transport artykułów spożywczych nie tylko wpływa na ich jakość, ale także na bezpieczeństwo zdrowotne konsumentów, dlatego kluczowe jest stosowanie odpowiednich praktyk w tym zakresie.

Pytanie 16

Jakie umowy dotyczą międzynarodowego transportu materiałów niebezpiecznych w transporcie drogowym?

A. ADR i ADN

B. ADN i IMDG

C. ICAO i ADN

D. RID i ADR

Odpowiedzi, które wskazują na inne regulacje, są niepoprawne, ponieważ nie uwzględniają kluczowych standardów dotyczących przewozu materiałów niebezpiecznych w transporcie lądowym. Wybór ADN i IMDG sugeruje, że regulacje dotyczące transportu wodnego są wystarczające dla transportu lądowego, co jest błędnym założeniem. ADN odnosi się do transportu towarów niebezpiecznych drogą wodną, co nie ma zastosowania do lądowego przewozu, a IMDG to regulacje morskie, które nie dotyczą transportu lądowego. Ponadto, odpowiedzi sugerujące ICAO jako regulację lądową są mylące, gdyż ICAO dotyczy transportu lotniczego, co czyni je nieadekwatnymi w kontekście przewozu lądowego. W praktyce, kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych regulacji jest dostosowana do specyficznych środowisk transportowych i nie można ich zamieniać. Prawidłowe zrozumienie, które regulacje obowiązują w danym kontekście, jest fundamentalne dla zapewnienia zgodności z przepisami oraz bezpieczeństwa w transporcie materiałów niebezpiecznych.

Pytanie 17

Na ilustracji jest przedstawiony kod

A. EAN–13

B. EAN–8

C. alfanumeryczny.

D. dwuwymiarowy.

Poprawna odpowiedź to "dwuwymiarowy". Na ilustracji widoczny jest kod dwuwymiarowy (2D), który charakteryzuje się innym sposobem reprezentacji danych niż kody jednowymiarowe. Kody dwuwymiarowe, takie jak QR kody czy Data Matrix, są w stanie pomieścić znacznie więcej informacji na mniejszej powierzchni, ponieważ dane są kodowane zarówno w poziomie, jak i w pionie. Standardy takie jak ISO/IEC 18004 określają zasady tworzenia i odczytu kodów QR, co podkreśla ich powszechne zastosowanie w marketingu, logistyce oraz mobilnych aplikacjach. Kody te umożliwiają szybkie skanowanie i przekierowywanie użytkowników do stron internetowych, co czyni je nieocenionym narzędziem w strategiach reklamowych. Warto również zauważyć, że kody dwuwymiarowe są bardziej odporne na uszkodzenia, co zwiększa ich praktyczność w codziennym użytkowaniu. Zrozumienie różnicy między kodami 1D a 2D jest kluczowe dla właściwego ich zastosowania w różnych branżach.

Pytanie 18

Wymiary palety EUR wynoszą 1 200 x 800 x 144 mm (dł. x szer. x wys.). Jaką maksymalną liczbę paletowych jednostek ładunkowych (pjł) można umieścić w jednej warstwie na naczepie o rozmiarach 13 620 x 2 460 mm (dł. x szer.)?

A. 26 pjł

B. 27 pjł

C. 32 pjł

D. 34 pjł

Aby obliczyć maksymalną liczbę paletowych jednostek ładunkowych (pjł) na naczepie, musimy najpierw sprawdzić wymiary palety EUR i naczepy. Paleta EUR ma wymiary 1200 mm x 800 mm, co daje 0,96 m² powierzchni. Naczepa ma wymiary 13620 mm x 2460 mm, co daje 33,54 m² powierzchni. Dzieląc powierzchnię naczepy przez powierzchnię palety, otrzymujemy: 33,54 m² / 0,96 m² = 34,92. Oznacza to, że w naczepie możemy pomieścić maksymalnie 34 palety w jednej warstwie. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe w logistyce, gdzie optymalizacja przestrzeni ładunkowej jest kluczowa dla efektywności transportu. W standardach branżowych, takich jak normy ISO, podkreśla się znaczenie optymalizacji wymiarów ładunków dla redukcji kosztów transportu i zwiększenia efektywności operacyjnej. Dlatego znajomość wymiarów i umiejętność obliczania takich wartości jest niezbędna w pracy każdego specjalisty zajmującego się logistyką i transportem.

Pytanie 19

Transport wewnętrzny zasobów w obrębie jednego przedsiębiorstwa określa się mianem transportu

A. bliskim

B. zewnętrznym

C. dalekim

D. bezpośrednim

Transport bliski to proces przemieszczania zapasów w obrębie jednego przedsiębiorstwa, który ma na celu optymalizację kosztów i czasu dostawy. W praktyce odnosi się to do transportu wewnętrznego, gdzie towary są przewożone pomiędzy różnymi sekcjami, magazynami lub liniami produkcyjnymi. Na przykład, w dużych zakładach produkcyjnych, surowce mogą być transportowane z magazynu do hali produkcyjnej za pomocą wózków widłowych lub przenośników taśmowych. Użycie transportu bliskiego jest kluczowe dla efektywności operacyjnej, ponieważ pozwala na szybkie reagowanie na zmieniające się potrzeby produkcyjne oraz minimalizację przestojów. W zgodności z najlepszymi praktykami branżowymi, przedsiębiorstwa powinny stosować systemy zarządzania magazynem (WMS), które wspierają organizację i monitorowanie procesów transportu wewnętrznego, co prowadzi do zwiększenia wydajności oraz redukcji kosztów operacyjnych.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Oblicz, ile wynosi koszt brutto wynajmu przez przedsiębiorstwo suwnicy wraz z operatorem do przeprowadzenia załadunku kontenerów na 2 dni po 12 godzin pracy dziennie w oparciu o dane zamieszczone w cenniku.

Cennik najmu urządzeń do mechanizacji prac ładunkowych (bez 23% podatek VAT):

– każdy dzień wynajmu bez operatora: 80 zł

– każdy dzień wynajmu z operatorem: 70 zł + 15 zł za każdą godzinę pracy operatora

– kara umowna za każdy dzień opóźnienia: 100 zł + opłata za dodatkowy dzień wynajmu zgodna z cennikiem

A. 500,00 zł

B. 160,00 zł

C. 615,00 zł

D. 196,80 zł

Kiedy wybierasz błędne odpowiedzi, często wynika to z nieporozumień w obliczaniu kosztów wynajmu sprzętu budowlanego. Wiele osób ma tendencję do fudlowania kosztów i wybiera takie odpowiedzi jak 196,80 zł czy 160,00 zł, co sugeruje, że nie do końca rozumieją stawki lub czas wynajmu. To się właśnie bierze z tego, że nie analizuje się dobrze cennika, a tam są przecież kluczowe informacje o stawkach i dodatkowych opłatach. Z kolei odpowiedź 500,00 zł też jest błędna, bo nie uwzględnia VAT-u. Każdy w branży wie, że zawsze trzeba liczyć ceny końcowe z wszelkimi dodatkami, żeby mieć pełny obraz kosztów. Ignorowanie podatków prowadzi do nieporozumień w planowaniu budżetu i może źle wpływać na decyzje finansowe firmy. Dlatego warto korzystać z wiarygodnych źródeł informacji i dokładnie przemyśleć wszystkie elementy, które wpływają na całkowity koszt usługi.

Pytanie 22

Zgodnie z którą formułą handlową Incoterms 2010 sprzedający zobowiązany jest pozostawić towar do dyspozycji kupującego w miejscu jego powstania lub miejscu, w którym towar znajduje się w momencie podpisania kontraktu?

	Formuła handlowa	Charakterystyka formuły
A.	Delivered at Terminal (DAT)	Formuła oznacza, że sprzedający odpowiada za dowiezienie towaru do określonego terminalu i jego rozładunek. Sprzedający ponosi koszty i ryzyko związane z dostawą towaru do określonego terminalu.
B.	Delivered at Place (DAP)	Formuła oznacza, że sprzedający odpowiada za dostarczenie towaru do określonego miejsca, natomiast jego rozładunek jest w gestii kupującego. Sprzedający ponosi koszty i ryzyko związane z dostawą towaru do określonego miejsca.
C.	Free Carrier (FCA)	Formuła oznacza, że obowiązkiem sprzedającego jest dostarczenie towaru przewoźnikowi ustalonemu i opłaconemu przez kupującego. W momencie przekazania towaru przewoźnikowi, ryzyko utraty czy uszkodzenia towaru przechodzi ze sprzedającego na kupującego.
D.	Ex Works (EXW)	Formuła oznacza, że sprzedający wypełnia swoje obowiązki związane z dostawą, gdy udostępni towar kupującemu w swojej siedzibie, a kupujący organizuje transport, ponosi jego koszty oraz ryzyko na całej trasie.

A. D.

B. A.

C. B.

D. C.

Odpowiedź D jest strzałem w dziesiątkę! Mówi ona o zasadzie Ex Works (EXW) z Incoterms 2010. To tak, że sprzedający musi przygotować towar w swoim miejscu, gdzie prowadzi działalność. W praktyce, to znaczy, że jego obowiązki się kończą, jak tylko odda towar kupującemu. Na przykład, jak producent maszyn postawi urządzenie w swoim zakładzie, to kupujący musi wziąć na siebie transport i wszystkie wydatki z tym związane. To rozwiązanie jest super dla tych, którzy wolą mieć pełną kontrolę nad transportem, ale tym samym narażają się na większe ryzyko, bo od momentu wydania towaru to oni są odpowiedzialni. W rzeczywistości często spotyka się EXW w krajowych transakcjach, zwłaszcza wtedy, gdy kluczowe jest, żeby towar był dostępny tam, gdzie się go produkuje.

Pytanie 23

W celu transportu mieszanki betonowej, powinno się użyć samochodu ciężarowego o nadwoziu typu

A. specjalnego

B. izoterma

C. uniwersalnego

D. skrzynia

Odpowiedź 'specjalnego' jest poprawna, ponieważ do przewozu mieszanki betonowej najczęściej wykorzystuje się samochody ciężarowe o nadwoziu przystosowanym do transportu betonu, zwane betonomieszarkami. Te pojazdy są wyposażone w bębny obrotowe, które zapewniają nieprzerwane mieszanie betonu, co zapobiega jego zastygnięciu w czasie transportu. W praktyce, betonomieszarki są projektowane zgodnie z normami dotyczącymi transportu materiałów budowlanych, co zapewnia nie tylko bezpieczeństwo, ale również efektywność dostaw. Dodatkowo, dzięki zastosowaniu odpowiednich materiałów i technologii, betonomieszarki minimalizują ryzyko kontaminacji mieszanki, co jest kluczowe dla jakości betonu. W branży budowlanej, korzystanie z pojazdów specjalistycznych, takich jak betonomieszarki, jest standardem, ponieważ gwarantuje to, że mieszanka betonowa dotrze na miejsce budowy w odpowiedniej konsystencji i czasie.

Pytanie 24

Wyznacz minimalną liczbę stanowisk do przeładunku potrzebnych do rozładunku 8 pojazdów w trakcie jednej zmiany roboczej, mając na uwadze, że nominalny czas pracy punktu przeładunkowego wynosi 7 godzin. Każdy z pojazdów transportuje 30 paletowych jednostek ładunkowych (pjł), a czas obsługi jednej jednostki ładunkowej to 3 minuty.

A. 4 stanowiska

B. 1 stanowisko

C. 11 stanowisk

D. 2 stanowiska

Aby obliczyć minimalną liczbę stanowisk przeładunkowych potrzebnych do rozładunku 8 pojazdów w ciągu jednej zmiany roboczej, musimy najpierw obliczyć całkowity czas obsługi wszystkich jednostek ładunkowych. Każdy z 8 pojazdów przewozi 30 paletowych jednostek ładunkowych, co daje łącznie 240 pjł. Czas obsługi jednej jednostki wynosi 3 minuty, więc całkowity czas rozładunku wynosi 240 pjł * 3 min = 720 minut, czyli 12 godzin. Z uwagi na to, że nominalny czas pracy punktu przeładunkowego wynosi 7 godzin, a nie 12, niezbędne jest obliczenie liczby stanowisk. Dzieląc całkowity czas pracy (720 minut) przez czas pracy jednego stanowiska (420 minut, co odpowiada 7 godzinom) otrzymujemy 720/420 ≈ 1,71. Oznacza to, że potrzebujemy co najmniej 2 stanowisk, aby sprawnie rozładować wszystkie pojazdy w założonym czasie. W praktyce, posiadanie dodatkowego stanowiska może zwiększyć wydajność i zredukować ryzyko opóźnień, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw, gdzie elastyczność i zdolność do szybkiego reagowania na zmiany są kluczowe.

Pytanie 25

Transport lądowy, biorąc pod uwagę umiejscowienie trasy, klasyfikuje się na

A. podziemne, naziemne i nadziemne

B. bezpośrednie oraz pośrednie

C. regularne i nieregularne

D. publiczne, branżowe oraz własne

Odpowiedzi wskazujące na regularne i nieregularne przewozy, publiczne, branżowe i własne, a także bezpośrednie i pośrednie, nie odnoszą się do klasyfikacji przewozów lądowych na podstawie położenia drogi transportowej. Regularne i nieregularne przewozy odnoszą się do częstotliwości kursowania środków transportu, co jest istotne w kontekście planowania operacji przewozowych, ale nie ma związku z ich położeniem przestrzennym. Przewozy publiczne, branżowe i własne klasyfikują transport na podstawie właściwości właściciela lub rodzaju użytkowania, a nie lokalizacji, co również nie jest adekwatne w tym pytaniu. Z kolei podział na przewozy bezpośrednie i pośrednie dotyczy sposobu organizacji transportu oraz przesiadek, a nie samej infrastruktury transportowej. Błędem myślowym jest przyjęcie, że klasyfikacja przewozów może opierać się na innych kryteriach niż geograficzne położenie drogi transportowej. Zrozumienie koncepcji podziału transportu w kontekście przestrzennym jest kluczowe dla analizowania i optymalizowania systemów transportowych, ponieważ różne typy przewozów mają różne implikacje dla efektywności, kosztów i wpływu na środowisko. Właściwa klasyfikacja pozwala na zastosowanie odpowiednich standardów i najlepszych praktyk w zarządzaniu transportem, co jest niezbędne dla zrównoważonego rozwoju branży.

Pytanie 26

Któremu kierowcy należy zlecić przewóz ładunku, uwzględniając przepisy dotyczące dwutygodniowego czasu jazdy, jeżeli będzie on musiał w czwartym tygodniu prowadzić pojazd przez 52 godziny?

Kierowca	Tygodniowy czas prowadzenia pojazdu
Kierowca	pierwszy tydzień [h]	drugi tydzień [h]	trzeci tydzień [h]
A.	48	42	39
B.	56	34	37
C.	34	48	42
D.	42	36	51

A. Kierowcy C.

B. Kierowcy B.

C. Kierowcy D.

D. Kierowcy A.

Wybór któregokolwiek z pozostałych kierowców to kiepski pomysł, bo narusza przepisy dotyczące czasu pracy. Przykładowo, jeśli byśmy wybrali kierowcę A, to miałby zbyt duże godziny w poprzednich tygodniach, co oznacza, że w czwartym tygodniu mógłby przekroczyć limit, a to jest niezgodne z przepisami. Taki sposób myślenia to typowy błąd, bo nie bierze się pod uwagę kluczowych zasad regulujących czas pracy kierowców. W transporcie ważne, żeby zdawać sobie sprawę, że łamanie przepisów naraża kierowców na niebezpieczeństwo, a firmę na kłopoty z reputacją czy kary finansowe. W dodatku, źle podejmowane decyzje wpływają na efektywność, bo zmęczeni kierowcy nie są tak wydajni i mogą popełniać błędy. Zarządzanie czasem pracy jest podczas transportu kluczowe dla bezpieczeństwa i rentowności firmy, więc znajomość przepisów to podstawa dla wszystkich zaangażowanych w transport.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

W celu transportu kruszywa z wyrobiska w kamieniołomie na powierzchnię wykorzystuje się przenośniki

A. łańcuchowe

B. paskowe

C. taśmowe

D. rolkowe

Przenośniki taśmowe są powszechnie stosowane do transportu kruszywa z wykopów w kamieniołomach na powierzchnię, głównie ze względu na ich efektywność i wszechstronność. Taśmy transportowe, wykonane z wytrzymałych materiałów, mogą transportować duże ilości kruszywa na długich dystansach, co jest kluczowe w procesach wydobywczych. Ich konstrukcja umożliwia nie tylko pionowy, ale również poziomy transport, co zwiększa elastyczność w organizacji transportu w kamieniołomie. Dodatkowo, taśmy są w stanie obsługiwać różne typy kruszywa, takie jak piasek, żwir czy kamień, co czyni je uniwersalnym narzędziem w branży budowlanej i górniczej. Zastosowanie przenośników taśmowych wpisuje się również w standardy bezpieczeństwa, eliminując potrzebę manualnego przenoszenia materiałów, co redukuje ryzyko urazów i zwiększa wydajność pracy. W zakresie dobrych praktyk zaleca się regularne przeglądy techniczne przenośników, co zapewnia ich niezawodność i minimalizuje ryzyko awarii podczas pracy.

Pytanie 29

Zgodnie z fragmentem ustawy Prawo o ruchu drogowym, w okresie niedostatecznej widoczności na najbardziej wystającej do tyłu, z tyłu pojazdu, krawędzi ładunku, umieszcza się

Art. 61. 9. Ustala się następujące oznakowanie ładunku:
1) ładunek wystający z przodu pojazdu oznacza się chorągiewką barwy pomarańczowej lub dwoma białymi i dwoma czerwonymi pasami, tak aby były widoczne z boków i z przodu pojazdu, a w okresie niedostatecznej widoczności ponadto światłem białym umieszczonym na najbardziej wystającej do przodu części ładunku;
2) ładunek wystający z boku pojazdu oznacza się chorągiewką barwy pomarańczowej o wymiarach co najmniej 50 x 50 cm, umieszczoną przy najbardziej wystającej krawędzi ładunku, a ponadto w okresie niedostatecznej widoczności białym światłem odblaskowym skierowanym do przodu oraz czerwonym światłem i czerwonym światłem odblaskowym skierowanym do tyłu; światła te nie powinny znajdować się w odległości większej niż 40 cm od najbardziej wystającej krawędzi ładunku; jeżeli długość wystającego z boku ładunku, mierzona wzdłuż pojazdu, przekracza 3 m, to chorągiewkę i światła umieszcza się odpowiednio przy przedniej i tylnej części ładunku;
3) ładunek wystający z tyłu pojazdu oznacza się pasami białymi i czerwonymi umieszczonymi bezpośrednio na ładunku lub na tarczy na jego tylnej płaszczyźnie albo na zawieszonej na końcu ładunku bryle geometrycznej (np. stożku, ostrosłupie); widoczna od tyłu łączna powierzchnia pasów powinna wynosić co najmniej 1.000 cm², przy czym nie może być mniej niż po dwa pasy każdej barwy; ponadto w okresie niedostatecznej widoczności na najbardziej wystającej do tyłu krawędzi ładunku umieszcza się czerwone światło i czerwone światło odblaskowe; przy przewozie drewna długiego zamiast oznakowania pasami białymi i czerwonymi dopuszcza się oznakowanie końca ładunku chorągiewką lub tarczą barwy pomarańczowej;
4) ładunek wystający z tyłu samochodu osobowego lub przyczepy ciągniętej przez samochód osobowy może być oznaczony chorągiewką barwy czerwonej o wymiarach co najmniej 50 x 50 cm, umieszczoną przy najbardziej wystającej krawędzi ładunku.

A. chorągiewkę barwy pomarańczowej, czerwone światło i białe światłe odblaskowe.

B. pasy czarne i czerwone.

C. pasy białe i czerwone, czerwone światło i czerwone światło odblaskowe.

D. chorągiewkę barwy białej.

Wybór niewłaściwych odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia przepisów dotyczących oznakowania ładunków wystających z pojazdów. Zastosowanie chorągiewki barwy pomarańczowej lub białej, jak sugerują niektóre odpowiedzi, nie spełnia wymogów zawartych w przepisach. Chorągiewka pomarańczowa, choć używana w różnych kontekstach transportowych, nie jest przewidziana w przypadku oznakowania ładunków na pojazdach. Z kolei użycie jedynie białej chorągiewki również jest niewystarczające, ponieważ nie uwzględnia potrzeby wyraźnego oznaczenia, które powinno obejmować zarówno kolory białe, jak i czerwone dla jasnego rozróżnienia. Pasy czarne i czerwone nie są zgodne z wymaganiami prawnymi, ponieważ brak w nich elementu białego, który jest niezbędny dla zapewnienia wysokiej widoczności. Dodatkowo, zastosowanie tylko czerwonego światła bez towarzyszącego oznakowania w postaci pasów jest niewystarczające — nie spełnia to standardów bezpieczeństwa, które nakładają obowiązek używania elementów odblaskowych. W praktyce, nieprzestrzeganie tych zasad może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji na drodze, zwłaszcza w trudnych warunkach atmosferycznych, gdzie widoczność jest ograniczona.

Pytanie 30

Jaki typ kontenera służy do transportu ładunków, które przekraczają wysokość standardowego kontenera lub których nie można załadować do standardowego kontenera przez drzwi z powodów technicznych?

A. Open Top

B. Tank Generator

C. Box

D. Frigo

Open Top to specjalny rodzaj kontenera, który jest przeznaczony do przewozu ładunków o znacznej wysokości, które nie mieszczą się w standardowych kontenerach, jak również do przewozu ładunków, które wymagają załadunku od góry. Tego typu kontenery są wyposażone w otwartą górną część, co umożliwia łatwe umieszczanie i usuwanie ładunków, które ze względu na swoje wymiary lub kształt nie mogą być załadowane przez standardowe drzwi kontenera. Przykładem mogą być maszyny budowlane, elementy konstrukcyjne, a także ładunki, które wymagają podnoszenia za pomocą dźwigu. Zgodnie z międzynarodowymi standardami ISO, kontenery Open Top są produkowane w różnych rozmiarach, co pozwala na ich wszechstronność w transporcie morskim i lądowym. Wybór takiego kontenera powinien być zgodny z wymaganiami ładunku oraz specyfiką transportu, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności przewozu.

Pytanie 31

Jakim skrótem określana jest umowa europejska dotycząca głównych międzynarodowych linii kolejowych, która została podpisana w Genewie w dniu 31 maja 1985 roku?

A. SMGS

B. CIM

C. AGC

D. AGTC

Umowa europejska o głównych międzynarodowych liniach kolejowych, znana jako AGC (Accord relatif aux services de transport international combiné), została przyjęta w Genewie 31 maja 1985 roku i ma na celu ułatwienie transportu kolejowego w Europie. Jej kluczowym celem jest stworzenie standardów, które zapewniają efektywność oraz bezpieczeństwo w międzynarodowym przewozie towarów. AGC jest istotna w kontekście zintegrowania transportu kolejowego z innymi rodzajami transportu, co przejawia się w harmonizacji procedur oraz wymogów technicznych. Dzięki umowie, przewoźnicy kolejowi mogą korzystać z uproszczonych formalności, co przyspiesza proces transportu towarów oraz zwiększa konkurencyjność na rynku. Dodatkowo, AGC współpracuje z innymi umowami, takimi jak CIM (Convention Internationale concernant le transport des Marchandises par Chemin de Fer), co pozwala na lepszą interoperacyjność systemów transportowych. Przykładem praktycznego zastosowania AGC jest wspieranie zintegrowanych systemów transportowych, które widzimy w działaniach firm logistycznych operujących w międzynarodowym transporcie towarowym.

Pytanie 32

System "ruchomej drogi" - RO-LA (Rollende Landstrasse) stanowi system transportu intermodalnego

A. szynowo-morski

B. szynowo-drogowo-lotniczy

C. szynowo-drogowo-morski

D. szynowo-drogowy

Odpowiedź "szynowo-drogowy" jest poprawna, ponieważ system RO-LA (Rollende Landstrasse) polega na transportowaniu drogowych środków transportu, takich jak ciężarówki, na platformach kolejowych. To podejście łączy zalety obu modalności, zwiększając efektywność transportu oraz zmniejszając emisję spalin i zużycie energii. Przykładem zastosowania systemu RO-LA jest transport towarów na trasach między krajami europejskimi, gdzie transport kolejowy umożliwia pokonanie dużych odległości z mniejszymi opóźnieniami w porównaniu do transportu drogowego. Tego typu intermodalny system transportowy jest szczególnie ceniony w Branży logistycznej, ponieważ pozwala na redukcję kosztów i czasów transportu. W praktyce, można zauważyć, że w państwach takich jak Niemcy, Austria czy Szwajcaria, RO-LA jest szeroko stosowana w transporcie między różnymi regionami, co wspiera zrównoważony rozwój transportu i ogranicza przeciążenie dróg. Standardy europejskie dotyczące transportu intermodalnego potwierdzają efektywność takich rozwiązań, co sprawia, że stają się one kluczowym elementem strategii zrównoważonego transportu.

Pytanie 33

Firma transportowa otrzymała zlecenie na przewóz towaru na dystansie 600 km. Stawka za kilometr wynosi 2,50 zł/km. Jaka będzie wysokość podatku VAT od wartości usługi, jeśli klient otrzymał 10% zniżki od wartości netto, a usługa podlega 23% stawce VAT?

A. 322,00 zł

B. 310,50 zł

C. 345,00 zł

D. 379,50 zł

Aby obliczyć właściwą wartość VAT od usługi transportowej, zaczynamy od ustalenia wartości netto. Koszt przewozu ładunku na odległość 600 km przy stawce 2,50 zł/km wynosi 1500 zł (600 km x 2,50 zł/km). Następnie, uwzględniając 10% rabat, obliczamy wartość netto po rabacie: 1500 zł - 10% = 1500 zł - 150 zł = 1350 zł. Teraz przystępujemy do obliczenia VAT, który wynosi 23% od wartości netto, czyli 23% z 1350 zł to 310,50 zł. Taki sposób obliczeń jest zgodny z obowiązującymi zasadami rachunkowości i przepisami prawa podatkowego. W praktyce, znajomość obliczeń podatkowych jest kluczowa w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa transportowego, pozwala na prawidłowe ustalanie cen usług oraz obliczanie zobowiązań podatkowych. Warto pamiętać, że błędne obliczenia mogą prowadzić do problemów z urzędami skarbowymi oraz niekorzystnych konsekwencji finansowych.

Pytanie 34

Jakiego dokumentu magazynowego należy użyć przy wydaniu towarów z magazynu na rzecz zewnętrznego odbiorcy?

A. WZ

B. PZ

C. RW

D. PW

Gdy wydajesz towar z magazynu dla odbiorcy zewnętrznego, to musisz wystawić dokument zwany WZ, czyli Wydanie Zewnętrzne. Ten dokument jest bardzo ważny, bo potwierdza, że towar został wydany. Można w nim znaleźć wszystkie info o towarze, tak jak jego ilość, datę wydania i dane odbiorcy. Dzięki temu łatwiej śledzić, co się dzieje z towarem. Na przykład, jeśli firma wysyła zamówienie do klienta, to po przygotowaniu zamówienia magazyn przygotowuje WZ, który potem idzie do kuriera lub kogoś, kto zajmuje się transportem. Poza tym, WZ jest istotny dla księgowości i pomaga w przypadku ewentualnych reklamacji czy zwrotów. W branży to standardowy dokument, który mocno wspiera obieg dokumentów w magazynie, co pokazuje, jak ważny jest w zarządzaniu gospodarką magazynową.

Pytanie 35

Pisemna umowa, na mocy której realizowany jest transport ładunków w żegludze nieregularnej, to

A. nota bukingowa

B. kwit sternika

C. nota gotowości

D. czarter

Czarter to pisemna umowa, która reguluję przewóz ładunków w żegludze nieregularnej, co oznacza, że statki są wynajmowane na określony czas lub w celu przewozu konkretnych ładunków. Umowa czarterowa zawiera kluczowe informacje dotyczące warunków przewozu, takie jak trasa, terminy, stawki frachtowe oraz odpowiedzialność stron. Przykładowo, w przypadku wynajmu statku do przewozu towarów, czarterujący może ustalić dokładne wymagania dotyczące ładunku, co jest niezbędne dla efektywnego zarządzania logistyką. W branży żeglugi to standardowa praktyka, która zapewnia jasne zasady współpracy oraz minimalizuje ryzyko nieporozumień. Warto zaznaczyć, że umowy czarterowe są regulowane przez przepisy prawa morskiego oraz międzynarodowe konwencje, co dodatkowo zabezpiecza interesy obu stron. Znajomość tych zasad jest kluczowa dla każdego, kto zajmuje się organizacją transportu morskiego.

Pytanie 36

Na podstawie zamieszczonego fragmentu rozporządzenia, pojazd przekraczający długość 30 m, szerokość
3,60 m, wysokość 4,70 m i masę całkowitą 80 t powinien być pilotowany przy użyciu parametry.

§ 2.1. Pojazd nienormatywny, który przekracza co najmniej jedną z następujących wielkości:

1) długość pojazdu – 23,00 m,
2) szerokość – 3,20 m,
3) wysokość – 4,50 m,
4) masa całkowita – 60 t
– powinien być pilotowany przez jeden pojazd wykonujący pilotowanie.

2. Pojazd nienormatywny, który przekracza co najmniej jedną z następujących wielkości:

1) długość pojazdu – 30,00 m,
2) szerokość – 3,60 m,
3) wysokość – 4,70 m,
4) masa całkowita – 80 t
– powinien być pilotowany przy użyciu dwóch pojazdów wykonujących pilotowanie, poruszających się przed i za tym pojazdu.

3. Pojazdy nienormatywne poruszające się w kolumnie powinny być pilotowane przy użyciu dwóch pojazdów wykonujących pilotowanie, poruszających się na początku i końcu kolumny.

§ 3.1. Pojazdem wykonującym pilotowanie może być pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t, z wyjątkiem motocykla.

2. Pojazd wykonujący pilotowanie powinien być wyposażony w:

1) tablicę oznakowania pojazdu wykonującego pilotowanie, której wzór określa załącznik do rozporządzenia;
2) dwa światła błyskowe barwy żółtej;
3) środki bezpośredniej łączności radiowej z pojazdami pilotowanymi;
4) urządzenia nagłaśniające.

3. Pojazd wykonujący pilotowanie może być wyposażony w:

1) dodatkowe światło barwy białej lub żółtej samochodowej z napisem „PILOT" barwy czarnej, umieszczone pod tablicą, o której mowa w ust. 2 pkt 1;
2) umieszczone na zewnątrz dodatkowe światło barwy białej lub żółtej selektywnej, umocowane w sposób umożliwiający zmianę kierunku świetlnego (szperacz); światło to powinno być włączane i wyłączane niezależnie od innych

A. dwóch pojazdów poruszających się z przodu i z tyłu pojazdu.

B. jednego pojazdu.

C. dwóch pojazdów poruszających się z przodu pojazdu przekraczającego dopuszczalne

D. dwóch pojazdów poruszających się z przodu i jednego pojazdu z tyłu pojazdu.

Wybór odpowiedzi sugerującej pilotowanie przez jeden pojazd jest niezgodny z wymaganiami prawnymi i praktykami bezpieczeństwa. Pojazdy nienormatywne, ze względu na swoje nadmierne wymiary i masę, wymagają szczególnego traktowania na drogach. Jedno pojazd pilotujący nie jest w stanie zrealizować wszystkich potrzebnych działań zabezpieczających. Pierwszym błędem myślowym jest założenie, że jeden pilot jest wystarczający do monitorowania sytuacji na drodze. W rzeczywistości, podczas przewozu dużych ładunków, niezbędne jest zapewnienie widoczności i kontroli zarówno z przodu, jak i z tyłu, aby zabezpieczyć nie tylko sam pojazd, ale także innych uczestników ruchu. Pilot z przodu ma za zadanie ostrzegać innych kierowców o nadchodzącym pojeździe, co jest niezbędne w przypadku dużych rozmiarów, które mogą ograniczać manewrowość. W przypadku braku odpowiedniego wsparcia z tyłu, może dojść do niebezpiecznych sytuacji, gdy inne pojazdy zbliżają się do nienormatywnego transportu. Nasze przepisy mają na celu minimalizację ryzyka w sytuacjach, gdzie pojazdy przekraczają standardowe wymiary, dlatego kluczowe jest przestrzeganie regulacji dotyczących pilotowania takich transportów.

Pytanie 37

W systemie kodowania EAN-13 trzeci zestaw cyfr reprezentuje numer

A. kraju

B. jednostki kodującej

C. indywidualny towaru

D. systemu

W kodzie EAN-13, który jest powszechnie stosowanym systemem kodowania produktów, trzecia grupa cyfr rzeczywiście odnosi się do numeru indywidualnego towaru. Pierwsze trzy cyfry kodu EAN-13 identyfikują kraj pochodzenia produktu, natomiast kolejne cztery cyfry, w tym trzecia grupa, mają na celu jednoznaczną identyfikację konkretnego artykułu w ramach danego producenta. Jest to kluczowe w kontekście zarządzania zapasami, sprzedaży detalicznej oraz logistyki. Przykładowo, w przypadku dużych sieci handlowych, każdy produkt ma przypisany unikalny kod EAN-13, co umożliwia jego szybką identyfikację przy kasie oraz efektywne prowadzenie inwentaryzacji. Ponadto, zgodnie z międzynarodowymi standardami ISO, zapewnia to jednolitą i spójną identyfikację towarów na rynku globalnym. Takie podejście nie tylko ułatwia handel, ale również zwiększa przejrzystość danych w systemach zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 38

Transport, który wymaga specjalistycznego pojazdu, odpowiednich oznaczeń, przeszkolenia kierowcy oraz pisemnej instrukcji dla niego, to przewóz

A. ładunków dłużycowych

B. ładunków w kontenerach

C. żywych zwierząt

D. materiałów niebezpiecznych

Odpowiedź "materiałów niebezpiecznych" jest prawidłowa, ponieważ transport takich materiałów wymaga szczególnych środków ostrożności oraz specjalistycznego przygotowania. Przewóz materiałów niebezpiecznych, zgodnie z Międzynarodowymi Przepisami Transportu Drogowego Materiałów Niebezpiecznych (ADR), obliguje przewoźników do używania taboru przystosowanego do transportu substancji, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia, życia lub środowiska. Przykłady materiałów niebezpiecznych obejmują chemikalia, substancje łatwopalne, toksyczne gazy oraz materiały radioaktywne. Każdy pracownik zaangażowany w ten proces, w tym kierowcy, musi przejść specjalistyczne szkolenie oraz otrzymać pisemną instrukcję, aby zapewnić bezpieczeństwo podczas transportu. Użycie odpowiednich oznakowań na pojeździe jest również wymogiem, aby informować innych uczestników ruchu o przewożonych substancjach. Przestrzeganie tych zasad nie tylko minimalizuje ryzyko wypadków, ale także jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, co zapewnia profesjonalny i odpowiedzialny transport.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Firma wynajęła ładowarkę na 6 godzin. Faktura za wynajem wynosi 1476,00 zł brutto. Jaką cenę jednostkową netto za wynajem ładowarki na 1 godzinę należy obliczyć, biorąc pod uwagę 23% stawkę VAT?

A. 246,00 zł

B. 303,00 zł

C. 170,00 zł

D. 200,00 zł

Aby obliczyć cenę jednostkową netto za wynajem ładowarki na 1 godzinę, należy najpierw ustalić wartość netto faktury. Faktura za wynajem wynosi 1476,00 zł brutto, co oznacza, że zawiera podatek VAT w wysokości 23%. Aby znaleźć wartość netto, należy podzielić kwotę brutto przez 1,23 (1 + 0,23). Wartość netto wynosi zatem 1476,00 zł / 1,23 = 1200,00 zł. Następnie, aby obliczyć cenę jednostkową netto za wynajem na 1 godzinę, dzielimy wartość netto przez liczbę godzin wynajmu, czyli 6. W ten sposób otrzymujemy 1200,00 zł / 6 = 200,00 zł za godzinę. Tego rodzaju obliczenia są powszechnie stosowane w branży wynajmu maszyn i urządzeń. Zrozumienie mechanizmów obliczania wartości netto i bruttto jest kluczowe dla wielu przedsiębiorstw, ponieważ pozwala na dokładne planowanie kosztów i efektywne zarządzanie budżetem. Wiedza ta ma zastosowanie nie tylko w wynajmie, ale także w analizie finansowej i podatkowej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej