Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 30 grudnia 2025 01:58
Data zakończenia: 30 grudnia 2025 02:07

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Pierwsza pomoc, jaką rolnik powinien udzielić psu po użądleniu przez pszczołę, polega na wyjęciu żądła

A. i nalaniu na miejsce użądlenia strumienia ciepłej wody

B. i nałożeniu zimnego okładu

C. i przygotowaniu ciepłego okładu z octu lub kwasku cytrynowego

D. i delikatnym wymasowaniu obszaru użądlenia

Odpowiedź dotycząca usunięcia żądła i zrobienia zimnego okładu jest prawidłowa, ponieważ jest zgodna z zaleceniami pierwszej pomocy w przypadku użądlenia przez pszczoły. Po pierwsze, usunięcie żądła jest kluczowe, ponieważ pozostawienie go w skórze może prowadzić do dalszego uwalniania toksyn, co nasila reakcję zapalną oraz ból. Po usunięciu żądła, zastosowanie zimnego okładu znacząco zmniejsza opuchliznę oraz łagodzi ból poprzez zwężenie naczyń krwionośnych i redukcję przepływu krwi do miejsca użądlenia. To działanie jest zgodne z zasadami pierwszej pomocy, które zalecają stosowanie zimnych kompresów w celu zmniejszenia stanów zapalnych. Praktyczne przykłady to użycie lodu owiniętego w kawałek materiału lub specjalnych dwustronnych kompresów żelowych, które można schłodzić przed nałożeniem. Dobrą praktyką jest również monitorowanie stanu zdrowia psa, aby zauważyć ewentualne reakcje alergiczne, które mogą wymagać natychmiastowej interwencji weterynaryjnej.

Pytanie 2

W pokarmie dla zwierząt, ilość włókna surowego powinna być ograniczana dla

A. owiec

B. świń

C. koni

D. bydła

Włókno surowe to ważny składnik w diecie różnych zwierząt gospodarskich, ale z tym ograniczeniem to nie jest tak prosto, zwłaszcza z bydłem, końmi czy owcami. Te zwierzęta, jako przeżuwacze czy roślinożercy, mają o wiele lepszą zdolność do trawienia włókna. Na przykład bydło używa fermentacji w żwaczu, co pomaga mu dobrze przetwarzać pasze bogate w włókno, jak siano czy kiszonki. Konie, które są stworzone do jedzenia większych ilości błonnika, też potrzebują tego włókna, żeby ich układ pokarmowy dobrze działał i nie było problemów, jak kolka. A owce są również przeżuwaczami, więc dla nich włókno surowe to klucz do dobrego trawienia. Często ludzie błędnie myślą, że wszystkie zwierzęta potrzebują tego samego jedzenia, ale to nie tak. Każda grupa zwierząt ma inne wymagania, co wynika z ich budowy i fizjologii. Dlatego przy planowaniu diety trzeba uważać na specyfikę danego gatunku, żeby wszystko działało jak należy.

Pytanie 3

Dwunastnica znajduje się pomiędzy

A. żołądkiem a jelitem cienkim

B. jelitem biodrowym a jelitem ślepym

C. jelitem ślepym a okrężnicą

D. jelitem czczym a jelitem biodrowym

Dwunastnica, znana również jako duodenum, jest początkiem jelita cienkiego i znajduje się bezpośrednio po żołądku. Jej główną rolą jest kontynuacja procesu trawienia, który rozpoczyna się w żołądku, oraz wchłanianie substancji odżywczych. W dwunastnicy następuje mieszanie treści pokarmowej z sokami trzustkowymi, żółcią i sokiem jelitowym, co umożliwia dalsze trawienie. Zrozumienie lokalizacji dwunastnicy jest istotne nie tylko w kontekście anatomii, ale także w diagnostyce chorób układu pokarmowego, takich jak wrzody, zapalenie trzustki czy nowotwory. W praktyce klinicznej, znajomość tej lokalizacji pozwala na precyzyjniejsze wykonywanie procedur endoskopowych oraz biopsji. Ponadto, wiedza na temat funkcji dwunastnicy jest kluczowa w kontekście dietetyki, gdzie odpowiednie dostosowanie diety może wspierać zdrowie układu pokarmowego oraz poprawiać wchłanianie składników odżywczych.

Pytanie 4

Która z pasz charakteryzuje się najwyższą zawartością białka ogólnego?

A. Śruta z jęczmienia

B. Kiszonka z kukurydzy

C. Drożdże paszowe

D. Ziemniaki gotowane na parze

Drożdże pastewne są źródłem białka, które wyróżnia się bardzo wysoką zawartością białka ogólnego, osiągającą nawet 40-50% w suchej masie. To sprawia, że są one niezwykle cenione w dietach zwierzęcych, szczególnie dla bydła, trzody chlewnej oraz drobiu. Wysoka zawartość białka i aminokwasów egzogennych czyni drożdże pastewne doskonałym dodatkiem do pasz, wspierającym wzrost i produkcję zwierząt. Przykładowo, w celu optymalizacji wzrostu cieląt, można włączyć drożdże do paszy, co prowadzi do poprawy przyrostów masy ciała oraz lepszego wykorzystania paszy. Ponadto, drożdże zawierają witaminy z grupy B oraz składniki mineralne, co dodatkowo wspiera ogólny stan zdrowia zwierząt. W kontekście standardów jakości pasz, stosowanie drożdży jest zgodne z rekomendacjami Europejskiego Stowarzyszenia Producentów Pasz, które zaleca ich wykorzystanie jako naturalne źródło białka i komponent funkcjonalny w diecie zwierząt gospodarskich.

Pytanie 5

Obecność kwasu powoduje obniżenie jakości kiszonki?

A. mlekowego

B. octowego

C. masłowego

D. propionowego

Obecność kwasów w kiszonkach jest zjawiskiem naturalnym wynikającym z procesu fermentacji, jednak nie wszystkie kwasy są równorzędne pod względem ich wpływu na jakość produktu. Kwas mlekowy, na przykład, jest pożądany, ponieważ świadczy o skutecznej fermentacji przez bakterie mlekowe, co prowadzi do poprawy wartości odżywczych i smakowych. Kwas octowy również jest akceptowalny w pewnych ilościach, ponieważ wspomaga zachowanie produktu i przyczynia się do jego dłuższej trwałości. Natomiast kwas propionowy, choć może występować w niektórych fermentacjach, nie jest typowy dla procesu kiszenia warzyw i jego nadmiar może powodować nieprzyjemny posmak. Mylenie kwasu masłowego z innymi kwasami, takimi jak mlekowy czy octowy, prowadzi do błędnych wniosków na temat jakości kiszonek. Kwas masłowy powstaje w wyniku rozkładu białek i jest wskaźnikiem nieodpowiednich warunków fermentacji, co może sugerować niewłaściwe praktyki w procesie produkcyjnym. Stąd, podczas wytwarzania kiszonek, kluczowe jest zrozumienie, jakie bakterie dominują i jakie kwasy są produkowane, aby uniknąć powstawania niepożądanych substancji, które mogą obniżyć jakość i bezpieczeństwo żywności. Dlatego właściwe podejście do fermentacji polega na kontroli warunków, co pozwala na uzyskanie produktów o wysokich walorach zdrowotnych i smakowych.

Pytanie 6

Anemia może być spowodowana brakiem w organizmie

A. potasu, żelaza, kobaltu

B. wapnia, fosforu, żelaza

C. żelaza, miedzi, kobaltu

D. jodu, żelaza, kobaltu

Niedobór żelaza, miedzi i kobaltu jest istotnym czynnikiem prowadzącym do anemii, szczególnie anemii niedoborowej. Żelazo jest kluczowym składnikiem hemoglobiny, białka odpowiedzialnego za transport tlenu w organizmie. Jego niedobór prowadzi do zmniejszenia produkcji hemoglobiny, co skutkuje obniżeniem zdolności krwi do przenoszenia tlenu, a w efekcie do osłabienia organizmu. Miedź odgrywa ważną rolę w metabolizmie żelaza oraz w tworzeniu czerwonych krwinek. Kobalt jest z kolei kluczowym elementem witaminy B12, która również jest niezbędna do produkcji prawidłowej ilości czerwonych krwinek. Podczas diagnostyki anemii warto uwzględnić badania poziomu tych pierwiastków, aby określić odpowiednią strategię leczenia. Zastosowanie odpowiednich suplementów diety oraz zmiana nawyków żywieniowych mogą znacznie poprawić stan zdrowia pacjentów z niedoborami tych minerałów, co jest zgodne z aktualnymi zaleceniami żywieniowymi i standardami medycznymi.

Pytanie 7

Podmiot zajmujący się usługami inseminacyjnymi jest zobowiązany do przechowywania kopii zaświadczenia o sztucznym unasiennianiu krowy/jałówki od momentu dokonania zabiegu przez co najmniej

A. 2 lata

B. 5 lat

C. 3 lata

D. 1 rok

Odpowiedź 5 lat jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami prawnymi, podmiot świadczący usługi inseminacji zwierząt ma obowiązek przechowywania dokumentacji związanej z zabiegiem sztucznego unasienniania przez okres co najmniej 5 lat. Taki wymóg jest uzasadniony koniecznością monitorowania zdrowia i wydajności reprodukcyjnej zwierząt, a także dla celów ewentualnych kontroli weterynaryjnych lub audytów. Przechowywanie kopii zaświadczenia umożliwia również identyfikację zwierząt oraz śledzenie historii ich inseminacji, co jest istotne w zarządzaniu stadami bydła. Przykładowo, w przypadku wystąpienia problemów zdrowotnych, takich jak choroby przenoszone drogą płciową, dostęp do tych informacji pozwala na szybsze zareagowanie i wdrożenie odpowiednich działań. Dobre praktyki w branży weterynaryjnej oraz rolniczej podkreślają znaczenie dokumentacji w kontekście odpowiedzialności i transparentności w obrębie procesów inseminacyjnych. Warto również zaznaczyć, że przechowywanie takich danych wspiera działania związane z bioasekuracją oraz zapewnia bezpieczeństwo zootechniczne w hodowli zwierząt.

Pytanie 8

Czy obcinanie części ogona u prosiąt bez użycia znieczulenia może być przeprowadzane?

A. w pierwszym miesiącu życia

B. maksymalnie do siódmego dnia życia

C. tylko w pierwszym dniu życia

D. do 2 tygodnia życia

Obcinanie ogonów u prosiąt jest kontrowersyjnym tematem związanym z dobrostanem zwierząt. Można spotkać się z różnymi opiniami na temat tego, kiedy jest właściwy czas na przeprowadzenie takiego zabiegu. Niektóre odpowiedzi sugerują, że obcinanie ogona można przeprowadzić w pierwszym miesiącu życia, co jest niewłaściwe, ponieważ po upływie tygodnia prosięta zaczynają wykazywać większą wrażliwość na ból i stres. Odpowiedzi sugerujące, że zabieg można wykonać tylko w pierwszym dniu życia lub do dwóch tygodni życia, również są mylące. Przeprowadzanie takiej procedury po pierwszym tygodniu życia może prowadzić do większego bólu i dyskomfortu u zwierząt, co jest niezgodne z zasadami etyki weterynaryjnej. Zdecydowanie nie zaleca się również przeprowadzania zabiegu w późniejszym okresie, gdyż wiąże się to z większym ryzykiem powikłań zdrowotnych. Kluczowe jest, aby decyzje o przeprowadzaniu tego typu zabiegów były podejmowane w oparciu o zalecenia specjalistów oraz aktualne regulacje prawne dotyczące ochrony zwierząt. Dlatego też, najważniejsze jest, by każdy, kto pracuje z prosiętami, był świadomy zarówno aspektów zdrowotnych, jak i dobrostanowych, aby unikać niepotrzebnych urazów i zapewnić odpowiednią opiekę zwierzętom.

Pytanie 9

Paszą treściwą jest

A. siano z lucerny.

B. makuch rzepakowy.

C. marchew pastewna.

D. sianokiszonka z traw.

Wiele osób, zarówno początkujących, jak i tych z dłuższą praktyką, myli czasami pasze objętościowe z treściwymi, szczególnie gdy chodzi o produkty takie jak siano z lucerny, sianokiszonka z traw czy marchew pastewna. To dość powszechny błąd wynikający z tego, że wszystkie te surowce rzeczywiście mają pewną wartość odżywczą i bywają stosowane w żywieniu zwierząt, ale ich rola i charakterystyka są zupełnie inne niż w przypadku pasz treściwych. Siano z lucerny oraz sianokiszonka z traw to typowe pasze objętościowe, czyli takie, które mają wysoką zawartość błonnika i wody, a stosunkowo niewiele energii i białka w porównaniu do masy. One są świetne jako baza dawki pokarmowej, bo zapewniają prawidłowe funkcjonowanie żwacza, ale nie zaspokajają dużego zapotrzebowania na składniki odżywcze u zwierząt produkcyjnych. Marchew pastewna, mimo że jest nieco bardziej energetyczna i apetyczna niż siano, to jednak również zalicza się do pasz objętościowych – jej główną zaletą jest wysoka zawartość wody i łatwo przyswajalnych węglowodanów, ale nie białka czy tłuszczów. Typowy błąd logiczny, który tutaj się pojawia, to utożsamianie wartości odżywczej z przynależnością do grupy pasz treściwych – a w rzeczywistości o zaliczeniu decyduje nie tylko skład, ale też udział suchej masy i przeznaczenie w dawce. Pasze treściwe to głównie ziarna zbóż, śruty, makuchy i produkty uboczne przemysłu zbożowego czy olejarskiego – one są skoncentrowanym źródłem składników pokarmowych i używa się ich do uzupełniania niedoborów w dawce. Przeważnie w podręcznikach i praktycznych zaleceniach dla hodowców podkreśla się, żeby nie mylić objętościowych z treściwymi, bo ich funkcje w żywieniu zwierząt są zupełnie różne. W codziennej praktyce błędny dobór pasz prowadzi do obniżenia produkcyjności, pogorszenia zdrowia stada i problemów z bilansowaniem racji pokarmowych, dlatego warto zawsze zwracać uwagę na klasyfikację i rolę danego surowca w żywieniu.

Pytanie 10

W celu bezpiecznej obsługi krów podczas doju, zabezpieczając się przed kopnięciem, stosuje się

A. klucz Harmsa.

B. poskrom laskowy.

C. dutkę.

D. kantar.

Myślę, że często mylimy narzędzia do codziennej obsługi zwierząt, bo na pierwszy rzut oka wszystkie wydają się podobne, a jednak każde z nich ma zupełnie inną rolę. Dutka, na przykład, służy raczej do unieruchamiania głowy krowy głównie przy zabiegach weterynaryjnych, ale nie zabezpiecza nóg ani nie chroni przed kopnięciem podczas doju. Co więcej, jej użycie nie jest komfortowe dla zwierzęcia na dłuższą metę, więc raczej nie stosuje się jej przy rutynowych czynnościach, takich jak dój. Kantar to z kolei narzędzie do prowadzenia i przytrzymywania zwierzęcia za głowę, zupełnie niewystarczające, gdy chodzi o zabezpieczenie się przed ruchem kończyn. Ułatwia on prowadzenie krowy na pastwisko czy ustawienie jej w stanowisku, ale nie daje żadnej gwarancji bezpieczeństwa przy doju – przecież krowa dalej może spokojnie kopnąć. Klucz Harmsa to narzędzie do korekcji racic, nie do ochrony przed kopnięciem; jest to specjalistyczne urządzenie wykorzystywane podczas zabiegów podologicznych, a nie w codziennej obsłudze przy doju. Właśnie z tego powodu tylko poskrom laskowy stanowi prawidłowe zabezpieczenie w tej sytuacji, bo pozwala skutecznie ograniczyć ruchy całej krowy. Z mojego doświadczenia wiem, że często z rozpędu sięga się po najbliższy sprzęt, ale jednak warto dobrze rozumieć ich przeznaczenie. Typowym błędem jest zakładanie, że każdy sprzęt weterynaryjny lub do prowadzenia zwierząt zapewni bezpieczeństwo – niestety, to nie działa tak prosto. Dobre praktyki branżowe podkreślają, że tylko specjalistyczne urządzenia do unieruchamiania całej krowy, takie jak poskrom, gwarantują ochronę przed urazami podczas doju. Dopiero z takim podejściem praca staje się bezpieczna i zgodna ze standardami BHP obowiązującymi w nowoczesnej produkcji mleka.

Pytanie 11

Zgodnie z zasadami dotyczącymi obrotu stadem bydła, przewidywany wskaźnik wycieleń krów z początkowego stanu szacuje się na 90%. Początkowa liczba krów wynosi 150 sztuk. Jak wiele cieląt uzyskamy "z urodzenia"?

A. 135

B. 90

C. 45

D. 150

Poprawna odpowiedź to 135 cieląt, co wynika z zastosowania planowanego wskaźnika wycieleń na poziomie 90% do stanu początkowego krów, który wynosi 150 sztuk. Aby obliczyć liczbę cieląt z urodzenia, należy pomnożyć liczbę krów przez wskaźnik wycieleń. Wzór wygląda następująco: 150 krów x 0,90 (90%) = 135 cieląt. Obliczenie to jest fundamentalne w zarządzaniu stadem bydła, ponieważ pozwala na przewidywanie liczby cieląt, co jest kluczowe w planowaniu produkcji mleka i mięsa. Przykładowo, jeśli gospodarstwo rolne planuje sprzedaż cieląt lub ich dalsze użytkowanie w produkcji, znajomość tego wskaźnika jest istotna dla podejmowania decyzji biznesowych oraz optymalizacji zasobów. Stosowanie takiej analizy pozwala na lepsze zarządzanie stanem zwierząt oraz poprawę efektywności produkcji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży hodowlanej.

Pytanie 12

Profilaktyczne podawanie preparatu z żelazem prosiętom w wieku 2-4 dni ma na celu zapobieganie

A. krzywicy

B. parakeratozie

C. anemii

D. kanibalizmowi

Podanie preparatu z żelazem prosiętom w wieku 2-4 dni ma na celu zapobieganie anemii, co jest szczególnie istotne w przypadku ras świń, które mogą mieć zwiększone zapotrzebowanie na ten pierwiastek. Żelazo jest kluczowym elementem hemoglobiny, odpowiedzialnej za transport tlenu we krwi. Prosięta, po urodzeniu, posiadają ograniczone zapasy żelaza, które mogą szybko się wyczerpać, zwłaszcza w intensywnie hodowanych gospodarstwach, gdzie nie mają możliwości pobierania go z naturalnego źródła, jakim jest gleba. Wdrożenie profilaktycznego podawania żelaza jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się zdrowiem zwierząt, co potwierdza jego rolę w prewencji anemii, a tym samym w poprawie ogólnego stanu zdrowia i przyrostu masy ciała prosiąt. Przykładem zastosowania takiej praktyki jest szczepienie prosiąt oraz ich regularne monitorowanie pod kątem objawów anemii, takich jak bladość błon śluzowych czy osłabienie. Właściwe zarządzanie żywieniem w początkowej fazie życia prosiąt przyczynia się do lepszego rozwoju zwierząt oraz efektywności produkcji.

Pytanie 13

Zielona, młoda i wilgotna koniczyna, spożywana przez bydło na pusty żołądek, może prowadzić do

A. kolek

B. wzdęć

C. tężyczki

D. zaparć

Młoda zielonka z koniczyny, zwłaszcza gdy jest mokra, może prowadzić do wzdęć u bydła, ponieważ zawiera dużą ilość łatwostrawnych węglowodanów i białka. Spożycie takiej paszy na czczo, kiedy układ pokarmowy zwierząt nie jest przygotowany do trawienia, może prowadzić do nadmiernej fermentacji w żwaczu. Wzdęcia są wynikiem gromadzenia się gazów w układzie pokarmowym, co może zagrażać zdrowiu bydła. W praktyce, aby zminimalizować ryzyko wzdęć, zaleca się stopniowe wprowadzanie zielonki do diety bydła, szczególnie w okresach intensywnego wypasu. Ponadto, stosowanie probiotyków może wspierać zdrową florę bakteryjną w żwaczu, co również może pomóc w redukcji ryzyka wystąpienia wzdęć. Właściciele bydła powinni być świadomi potrzeby monitorowania diety swoich zwierząt i unikania nagłych zmian w żywieniu, co jest zgodne z dobrymi praktykami hodowlanymi.

Pytanie 14

Rysunek przedstawia udzielanie pierwszej pomocy psu w przypadku

A. porażenia prądem.

B. krwotoku.

C. oparzenia.

D. odmrożenia.

Krwotok jest poważnym zagrożeniem dla zdrowia zwierzęcia, a jego szybkie zatrzymanie może uratować życie. Na rysunku przedstawiono kluczową technikę uciskania tętnicy, co jest jedną z podstawowych metod pierwszej pomocy w przypadku krwawienia. W sytuacji krwotoku, przede wszystkim trzeba zidentyfikować miejsce krwawienia, a następnie zastosować ucisk na odpowiednią tętnicę, aby ograniczyć przepływ krwi do uszkodzonego obszaru. Przykładem może być uciskanie tętnicy udowej w przypadku krwawienia z nogi. Ważne jest, by ucisk był wystarczająco mocny, ale nie na tyle, aby spowodować uszkodzenie tkanek. Zgodnie z wytycznymi American Red Cross, należy jak najszybciej wezwać pomoc weterynaryjną, ponieważ to profesjonalna interwencja jest konieczna do skutecznego leczenia. Każdy właściciel zwierzęcia powinien być zaznajomiony z podstawowymi zasadami pierwszej pomocy, aby móc szybko reagować w kryzysowych sytuacjach, co może znacząco wpłynąć na rokowanie.

Pytanie 15

Optymalnym momentem na unasienienie krowy jest

A. pierwsza połowa rui

B. 24 godz. po rui

C. druga połowa rui

D. 6-12 godz. przed rują

Najdogodniejszym terminem do unasienienia krowy jest rzeczywiście druga połowa rui, co wynika z biologii reprodukcyjnej bydła. W tym okresie komórki jajowe są już uwolnione z jajników i gotowe do zapłodnienia, co zwiększa szanse na zajście w ciążę. W praktyce, zaleca się przeprowadzenie inseminacji w czasie od 12 do 18 godzin po pierwszych objawach rui, zwłaszcza w jej drugiej połowie. Dobre praktyki sugerują, aby monitorować zachowanie zwierząt oraz ich objawy rui, takie jak skakanie na inne krowy czy wzmożona aktywność. Dodatkowo, warto korzystać z narzędzi takich jak detektory rui czy aplikacje mobilne, które wspomagają hodowców w śledzeniu cykli rui. Zastosowanie takiej wiedzy przyczynia się do efektywności produkcji mleka oraz poprawy wskaźników reprodukcyjnych w stadzie, co jest kluczowe dla rentowności gospodarstw rolnych.

Pytanie 16

Jak określa się system żywieniowy dla krów o wysokiej produkcji mleka, który polega na podawaniu mieszanki paszy pełnoporcjowej, w której składniki są starannie odmierzone i dokładnie wymieszane?

A. PMR

B. TMR

C. INRA

D. DLG

TMR, czyli Total Mixed Ration, to system żywienia, który zapewnia krowom o wysokiej wydajności mlecznej zrównoważoną i kompleksową dietę. Mieszanka ta jest starannie przygotowywana, aby zawierała wszystkie niezbędne składniki odżywcze, takie jak białko, węglowodany, witaminy oraz minerały, w odpowiednich proporcjach. Dzięki precyzyjnemu odważaniu i dokładnemu mieszaniu, TMR pozwala na lepsze wykorzystanie paszy przez bydło, co przekłada się na większą produkcję mleka oraz poprawę ogólnego stanu zdrowia zwierząt. Przykładem zastosowania TMR może być stosowanie nowoczesnych mieszalników paszowych, które automatyzują proces przygotowania mieszanki, zapewniając jednocześnie spójność i jakość. Zgodnie z zaleceniami specjalistów, wdrożenie systemu TMR w hodowli krów mlecznych przyczynia się do zwiększenia efektywności produkcji oraz redukcji kosztów związanych z żywieniem, co jest kluczowe dla rentowności gospodarstw mleczarskich.

Pytanie 17

Zdjęcie przedstawia świnię rasy

A. złotnickiej białej.

B. polskiej białej zwisłouchej.

C. puławskiej.

D. wielkiej białej polskiej.

Polska biała zwisłoucha to jedna z najpopularniejszych ras świń w naszym kraju. Ma charakterystyczne białe futerko i duże, zwisające uszy, co sprawia, że łatwo ją rozpoznać. Te cechy są naprawdę ważne, bo te uszy pomagają chronić świnie przed słońcem i innymi nieprzyjemnymi warunkami. Hodowcy tej rasy stawiają na efektywność mięsną i przystosowanie do naszych warunków. W praktyce, te świnie naprawdę dobrze rosną, co później przekłada się na jakość mięsa. Z mojego doświadczenia, polska biała zwisłoucha jest też łagodna i łatwa w hodowli. Dlatego hodowcy, którzy chcą poprawić efektywność produkcji, powinni dobrze znać jej cechy. A poza tym, ta rasa świetnie wpisuje się w zrównoważone rolnictwo, co czyni ją naprawdę atrakcyjną w nowoczesnej hodowli świń.

Pytanie 18

Hormony - insulina i glukagon, są wytwarzane przez

A. trzustkę.

B. wątrobę.

C. nadnercze.

D. śledzionę.

Insulina i glukagon to dwa kluczowe hormony odpowiedzialne za regulację poziomu glukozy we krwi i oba są produkowane przez trzustkę. Jest to taka trochę niewielka, ale bardzo ważna gruczoł w naszym ciele, zlokalizowany w jamie brzusznej, który pełni zarówno funkcje trawienne (egzokrynne), jak i hormonalne (endokrynne). Komórki beta wysp trzustkowych Langerhansa wytwarzają insulinę, która obniża poziom glukozy we krwi – na przykład po posiłku, kiedy glukoza rośnie, insulina pomaga komórkom przyswajać cukier. Komórki alfa tych wysp zaś produkują glukagon, który działa odwrotnie, czyli podnosi poziom glukozy, uwalniając ją z rezerw w wątrobie, szczególnie gdy jesteśmy na czczo lub podczas intensywnego wysiłku. Praktycznie patrząc, zrozumienie działania tych hormonów jest mega istotne, zwłaszcza w branży medycznej, żywnościowej czy dietetycznej, bo zaburzenia ich wydzielania związane są z chorobami takimi jak cukrzyca typu 1 i 2. W codziennej pracy technika farmaceutycznego czy ratownika medycznego znajomość tych mechanizmów pozwala lepiej dobrać leczenie i rozumieć, dlaczego np. chorym podaje się insulinę albo jak działają leki podnoszące poziom glukozy. Moim zdaniem, jeśli ktoś interesuje się biochemią albo po prostu chce rozumieć, co się dzieje w organizmie po zjedzeniu batonika, to właśnie trzustka i jej hormony powinny być na pierwszym miejscu do ogarnięcia. Warto pamiętać, że inne narządy są często mylone z trzustką, ale to ona gra tu główną rolę.

Pytanie 19

Określ temperaturę krytyczną, powyżej której plemniki buhaja ulegną gwałtownemu uszkodzeniu, na przykład podczas wydobywania nasienia z pojemnika.

A. –130°C

B. –190°C

C. –150°C

D. –170°C

Wybór nieprawidłowych temperatur, takich jak –150°C, –170°C czy –190°C, wynika z nieporozumienia dotyczącego właściwego zarządzania nasieniem zwierząt hodowlanych. Temperatura –150°C, choć teoretycznie zbliżona do wartości bezpiecznej, w kontekście przechowywania plemników jest zbyt wysoka, co może prowadzić do ich uszkodzenia. W rzeczywistości, powyżej –130°C następuje degradacja komórek, a ich zachowanie staje się niestabilne. Z kolei odpowiedzi –170°C oraz –190°C są wynikiem błędnego myślenia o ekstradycyjnych warunkach przechowywania, które nie są realistyczne w kontekście standardowych praktyk w biotechnologii. Przy takich ekstremalnych temperaturach, może dojść do zjawiska, jakim jest uszkodzenie struktury komórek przez szybkie zmiany temperatury, znane jako szok termiczny. Szok ten prowadzi do nieodwracalnych zaburzeń w integralności błon komórkowych plemników, co z kolei skutkuje ich śmiercią. Warto zauważyć, że w praktyce przemysłowej, najważniejsze jest utrzymanie odpowiednich warunków w miejscu przechowywania i transportu, co powinno być zgodne z wytycznymi i normami branżowymi, które zalecają dbałość o temperaturę graniczną –130°C. Właściwe zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla sukcesu w hodowli zwierząt i zapewnienia zachowania wysokiej jakości nasienia.

Pytanie 20

Maść koni o sierści jasnożółtej lub żółtobrązowej z ciemną pręgą przechodzącą wzdłuż kręgosłupa jest określana jako

A. tarantowata.

B. dereszowata.

C. bułana.

D. kasztanowata.

Maści koni bywają problematyczne, bo wiele osób kojarzy je głównie z barwą sierści, a pomija kluczowe elementy, takie jak rozmieszczenie pigmentu czy obecność specyficznych znaków, np. pręgi grzbietowej. Tarantowata to określenie związane z obecnością nieregularnych, kontrastowych plam – to typowa maść u niektórych ras barokowych czy appaloosa, gdzie dominują kropki, łaty lub nieregularne obszary jasnej i ciemnej sierści. Niektórzy mylą tarantowatą z bułaną, bo obie są efektowne, ale tu nie ma typowej ciemnej pręgi grzbietowej i żółtawych tonów. Dereszowata z kolei to efekt wymieszania białych i barwnych włosów na całym ciele, co daje taki „srebrzysty” czy „przykurzony” wygląd, czasem trochę mylący, bo mogą się pojawiać ciemniejsze partie – ale to nie jest to samo, co wyraźna pręga. Kasztanowata jest jeszcze innym przypadkiem: tu całe ciało pokryte jest włosem w odcieniach rudych lub kasztanowych, czasem od bardzo jasnego do prawie czekoladowego, ale bez ciemnej pręgi na grzbiecie – to raczej jednolita, ciepła barwa. Typowym błędem jest też ocenianie maści wyłącznie po kolorze, a nie po kombinacji koloru, rozmieszczenia i cech szczególnych, jak żółtawy odcień plus pręga dla bułanej. W praktyce hodowlanej i na wystawach to właśnie obecność pręgi i ogólny rozkład pigmentu pozwala jednoznacznie sklasyfikować konia – wiele osób, szczególnie początkujących, skupia się tylko na ogólnej barwie sierści, przez co łatwo o pomyłkę. Moim zdaniem warto trenować oko i patrzeć na całokształt, bo poprawna identyfikacja maści jest nie tylko ważna dla hodowcy, ale też wpływa na ocenę konia w programach selekcyjnych i konkursach branżowych.

Pytanie 21

Jakie jest przewidywane datowanie porodu kotki, która została pokryta 16 lipca?

A. 17 września

B. 30 września

C. 25 sierpnia

D. 03 września

Odpowiedź 17 września jest poprawna, ponieważ kotki mają przeciętny czas ciąży wynoszący od 63 do 65 dni. Obliczając przybliżony termin porodu, możemy dodać 63 dni do daty pokrycia, która miała miejsce 16 lipca. Dodając 63 dni, otrzymujemy 17 września jako przewidywaną datę porodu. W praktyce, wiedza o czasie trwania ciąży u kotów jest kluczowa dla opiekunów, którzy muszą przygotować się na narodziny kociąt, a także zapewnić odpowiednie warunki do porodu. Właściwe monitorowanie stanu zdrowia kotki w czasie ciąży, a także zrozumienie jej potrzeb, są niezbędne dla zapewnienia zdrowego rozwoju kociąt. Rekomendowane jest również zaznajomienie się z objawami zbliżającego się porodu, co pozwoli na szybką interwencję w razie potrzeby. Ponadto, standardowe praktyki weterynaryjne sugerują regularne wizyty kontrolne w trakcie ciąży, co może pomóc w wczesnym wykryciu ewentualnych komplikacji.

Pytanie 22

Dysponujemy kosiarką, prasą zwijającą oraz owijarką do bel folią. Słoneczne warunki atmosferyczne prognozowane są jedynie na następne dwa dni od momentu koszenia trawy. Biorąc pod uwagę te czynniki, trawę powinno się zabezpieczyć w formie

A. siana

B. suszenia

C. kiszonki

D. sianokiszonki

Sianokiszonka to naprawdę fajny sposób na konserwację trawy, szczególnie gdy prognozy mówią o krótkim czasie słonecznej pogody. Ogólnie rzecz biorąc, zbieramy trawę i przechowujemy ją w niemal beztlenowych warunkach, co powoduje fermentację. Dzięki temu pasza zachowuje swoje cenne składniki odżywcze, a przy tym staje się smaczniejsza i łatwiejsza do strawienia dla zwierząt. Najlepiej, tak jak zauważyłem, używać młodej trawy, bo ma sporo wody. Musimy być jednak ostrożni, bo jeśli trawa zbyt mocno się wysuszy, to straci swoje wartości. Dlatego warto pomyśleć o prasowaniu i owinięciu bele folią, żeby fermentacja poszła jak należy. Praktyka pokazuje, że najlepszą porą na zbiór jest wczesny ranek, gdy ta woda w roślinach jest na najniższym poziomie. I tak, sianokiszonka jest bardziej odporna na zmiany pogody w porównaniu do innych sposobów przechowywania, co czyni ją bezpiecznym wyborem w dzisiejszych czasach.

Pytanie 23

Krąg obrotowy znajduje się pomiędzy

A. pierwszym a trzecim kręgiem lędźwiowym.

B. pierwszym a trzecim kręgiem szyjnym.

C. ostatnim kręgiem piersiowym a pierwszym lędźwiowym.

D. ostatnim kręgiem krzyżowym a pierwszym ogonowym.

Krąg obrotowy to inaczej drugi kręg szyjny, czyli axis (C2), i to właśnie on znajduje się pomiędzy pierwszym a trzecim kręgiem szyjnym. Osobiście zawsze uważałem, że znajomość tej anatomii jest absolutną podstawą – bez tego łatwo pomylić się podczas opisu układu ruchu czy nawet przy zwyczajnych czynnościach diagnostycznych. Axis odgrywa kluczową rolę w ruchomości szyi, a szczególnie w rotacji głowy, bo to na nim obraca się pierwszy kręg szyjny (atlas). W praktyce, podczas badań ortopedycznych czy w rehabilitacji, właśnie umiejętność określenia położenia kręgu obrotowego pozwala unikać błędów przy ocenianiu urazów szyi. Standardem w branży medycznej jest szczegółowa znajomość tej części kręgosłupa, bo nawet najmniejsze uszkodzenie axisu może prowadzić do poważnych powikłań neurologicznych. Warto wiedzieć, że krąg obrotowy jest charakterystyczny dzięki wyrostkowi zębowemu (dens axis), który umożliwia obrót głowy na boki, a to, moim zdaniem, świetny przykład, jak anatomia przekłada się na praktyczne funkcjonowanie człowieka na co dzień. Przy okazji, nawet w najprostszych testach ruchomości szyi, wiedza o lokalizacji i funkcji kręgu obrotowego przydaje się bardziej, niż się pozornie wydaje.

Pytanie 24

Ilustracja przedstawia

A. kółko nosowe dla buhajów.

B. kolczyk dla świń.

C. kolczyk dla kóz.

D. kółko do dekornizacji bydła.

Wybór kolczyka dla kóz lub świń jako odpowiedzi wskazuje na zrozumienie problemu związane z typami narzędzi stosowanych w hodowli zwierząt, ale nie uwzględnia specyfiki zastosowania kółka nosowego. Kolczyki dla kóz i świń mają inne funkcje, często związane z identyfikacją zwierząt oraz ich zdrowiem. Kolczyki są stosowane do oznaczania zwierząt i mogą być używane w celach zdrowotnych, jednak ich zastosowanie nie zapewnia kontroli nad zachowaniem zwierząt, co jest kluczowe w przypadku buhajów. Z kolei kółko do dekornizacji bydła jest narzędziem używanym w procesie usuwania rogów, które ma zupełnie inny cel - polegający na zmniejszeniu ryzyka kontuzji zarówno dla bydła, jak i dla ludzi. Tego typu narzędzie nie ma na celu kontrolowania buhajów w czasie ich codziennego użytkowania. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich wniosków, obejmują mylenie funkcji poszczególnych narzędzi oraz brak zrozumienia kontekstu ich zastosowania w hodowli. Właściwe dobranie narzędzi do danej sytuacji jest fundamentalne, aby zapewnić nie tylko bezpieczeństwo, ale również efektywność pracy w gospodarstwie. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi narzędziami jest kluczowe dla każdego, kto pracuje z bydłem i innymi zwierzętami hodowlanymi.

Pytanie 25

Dysponując kosiarką, prasą zwijającą oraz owijarką do bel, a przewidując ładną pogodę jedynie na dwa następne dni od momentu koszenia trawy, w jaki sposób powinno się zabezpieczyć trawę?

A. sianokiszonki

B. siana

C. kiszonki

D. suszu

Sianokiszonka to optymalna forma konserwacji trawy, szczególnie w warunkach, gdy przewidywana jest tylko krótka słoneczna pogoda. Proces wytwarzania sianokiszonki polega na zbiorze świeżo skoszonej trawy i natychmiastowym jej umieszczaniu w specjalnych balotach, które następnie są owinięte folią. Dzięki temu możliwe jest ograniczenie dostępu powietrza, co sprzyja procesowi fermentacji beztlenowej, a tym samym zapewnia zachowanie wartości odżywczych trawy. Sianokiszonka, w przeciwieństwie do siana, które wymaga dłuższego czasu suszenia i jest narażona na utratę składników odżywczych w wyniku działania promieni słonecznych oraz deszczu, lepiej zachowuje wilgoć i składniki pokarmowe. W praktyce, sianokiszonka jest szczególnie cenna w żywieniu zwierząt, ponieważ zawiera więcej białka i witamin. Poprawnie wykonany proces produkcji sianokiszonki może znacząco zwiększyć efektywność gospodarstw rolnych, co potwierdzają standardy dobrych praktyk w hodowli zwierząt.

Pytanie 26

Jak długo trwa okres ciąży u klaczy?

A. 9 miesięcy

B. 5 miesięcy

C. 10 miesięcy

D. 11 miesięcy

Okres ciąży u klaczy, który trwa średnio około 11 miesięcy, jest kluczowym aspektem w hodowli koni. Dobrze zrozumienie tego cyklu ma ogromne znaczenie dla skutecznej reprodukcji oraz ogólnego zdrowia klaczy i jej źrebięcia. W praktyce hodowlanej, wiedza o czasie trwania ciąży pozwala na odpowiednie planowanie działań takich jak przygotowanie stajni czy zapewnienie odpowiedniej diety dla ciężarnej klaczy. Standardowe praktyki wskazują, że klacze powinny być monitorowane przez weterynarzy, aby zapewnić zdrowy przebieg ciąży, co może obejmować regularne badania ultrasonograficzne. Dodatkowo, zrozumienie tego, że ciąża klaczy trwa dłużej niż u wielu innych zwierząt gospodarskich, pozwala na lepsze przygotowanie się do wyzwań związanych z opieką nad nowo narodzonym źrebięciem, które wymaga specjalistycznej opieki i wsparcia w pierwszych dniach życia.

Pytanie 27

Na rysunku przedstawiającym przekrój strzałkowy mózgowia konia, móżdżek oznaczono numerem

A. 1

B. 4

C. 3

D. 2

Na rysunku przedstawiającym przekrój strzałkowy mózgowia konia, móżdżek rzeczywiście został oznaczony numerem 4. Móżdżek jest odpowiedzialny za koordynację ruchów oraz utrzymanie równowagi, co jest kluczowe w kontekście ruchu i sprawności koni. Obserwacja i zrozumienie anatomii mózgowia, w tym struktury móżdżku, jest niezbędna w medycynie weterynaryjnej, szczególnie w kontekście diagnostyki i leczenia zaburzeń neurologicznych. W praktyce weterynaryjnej, znajomość anatomii mózgu koni może pomóc w identyfikacji objawów takich jak ataksja, co może wskazywać na uszkodzenie móżdżku. W oparciu o standardy medycyny weterynaryjnej, ważne jest, aby specjaliści rozumieli, jak różne części mózgu wpływają na funkcjonowanie zwierząt. Wiedza ta jest nie tylko teoretycznym wymaganiem, ale ma praktyczne zastosowanie w codziennej opiece nad końmi.

Pytanie 28

Wskaź gatunek zwierząt, który posiada kość prącia?

A. Pies

B. Koń

C. Świnia

D. Kaczka

Pies, jako przedstawiciel rzędu psowatych, wykazuje obecność kości prącia, znanej jako os penis. Ta struktura anatomiczna jest istotna dla reprodukcji, ponieważ zapewnia stabilność podczas kopulacji. Kość prącia u psów ułatwia proces zapłodnienia, co jest kluczowe w kontekście hodowli i utrzymania populacji. Obecność os penis jest charakterystyczna dla wielu gatunków ssaków, jednak nie występuje u wszystkich. W praktyce weterynaryjnej znajomość tej anatomicznej struktury ma znaczenie przy diagnostyce i leczeniu schorzeń związanych z układem rozrodczym. Na przykład, interwencje chirurgiczne, takie jak kastracja, mogą wymagać zrozumienia lokalizacji i funkcji kości prącia, a także jej wpływu na otaczające tkanki. Dodatkowo, podczas badania behawioralnego psów, anatomia układu rozrodczego może również odgrywać rolę w zrozumieniu zachowań związanych z terytorialnością i rozmnażaniem. W związku z tym, wiedza na temat kości prącia jest istotna nie tylko w kontekście anatomicznym, ale także behawioralnym oraz klinicznym.

Pytanie 29

Aby uzyskać witaminę Bi2, konieczny jest

A. kobalt

B. jod

C. sód

D. magnez

Kobalt jest niezbędnym pierwiastkiem w procesie produkcji witaminy B12, która odgrywa kluczową rolę w metabolizmie komórkowym oraz w produkcji czerwonych krwinek. Witamina B12, znana również jako kobalamina, jest związkem, w którego strukturze chemicznej znajduje się atom kobaltu. Niedobór tej witaminy może prowadzić do poważnych schorzeń, takich jak anemia megaloblastyczna oraz uszkodzenia nerwów. W praktyce, osoby z niedoborem witaminy B12 mogą doświadczać objawów takich jak zmęczenie, osłabienie, a także problemy neurologiczne. Właściwe źródła kobaltu to nie tylko suplementy diety, ale także żywność, jak mięso, ryby, jaja oraz produkty mleczne. Zgodnie z zaleceniami ekspertów ds. żywienia, ważne jest, aby osoby na diecie wegańskiej lub wegetariańskiej szczególnie dbały o dostarczanie odpowiednich ilości witaminy B12, co może wymagać stosowania fortifikowanych produktów lub suplementów diety.

Pytanie 30

Podczas udzielania pierwszej pomocy krowie, która wykazuje objawy wzdęcia żwacza, co należy zrobić?

A. położyć na lewym boku

B. ustawić ją zadem wyżej

C. ustawić ją przodem wyżej

D. położyć na prawym boku

Ustawienie krowy przodem wyżej w przypadku wzdęcia żwacza jest kluczowe dla poprawy jej stanu zdrowia. Wzdęcie żwacza, znane również jako gazy żwaczowe, może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym do śmierci zwierzęcia, jeśli nie zostanie szybko rozwiązane. W przypadku wzdęcia, gaz gromadzi się w żwaczu, co powoduje ucisk na inne narządy wewnętrzne. Ułożenie krowy w takiej pozycji, aby jej przód był wyżej, pomaga w ułatwieniu odpływu gazów i płynów, a także pozwala na lepsze krążenie krwi, co jest istotne dla szybkiego powrotu do zdrowia. W praktyce, lekarze weterynarii często zalecają takie ustawienie, aby zminimalizować dyskomfort zwierzęcia i poprawić jego ogólny stan. Dodatkowo, przy pierwszej pomocy w przypadku wzdęcia, istotne jest również monitorowanie stanu krowy i ocena ewentualnej potrzeby dalszych interwencji, takich jak podanie leków przeciwbólowych czy wprowadzenie sondy żołądkowej.

Pytanie 31

Niedobór witaminy E może prowadzić do

A. gnilca

B. problemów ze wzrokiem

C. krzywicy

D. zaburzeń płodności

Niedobory witaminy E mogą prowadzić do zaburzeń płodności z powodu jej roli jako silnego przeciwutleniacza, który chroni komórki przed uszkodzeniem oksydacyjnym. Witamina E wspiera integralność błon komórkowych oraz wpływa na funkcjonowanie układu hormonalnego, co jest kluczowe dla zdrowia reprodukcyjnego. Badania wykazały, że witamina E może wpływać na jakość nasienia u mężczyzn oraz na procesy owulacji i implantacji zarodków u kobiet. Zatem, jej odpowiedni poziom jest istotny dla zachowania zdrowia reprodukcyjnego. Na przykład, suplementacja witaminą E w przypadku mężczyzn z problemami z płodnością może przyczynić się do poprawy jakości nasienia. W kontekście dobrych praktyk żywieniowych, zaleca się, aby osoby starające się o potomstwo dbały o zróżnicowaną dietę bogatą w źródła witaminy E, takie jak orzechy, nasiona i warzywa liściaste. Należy również monitorować poziom tej witaminy w organizmie, aby uniknąć potencjalnych niedoborów, które mogą negatywnie wpływać na procesy rozrodcze.

Pytanie 32

Koprofagia to zachowanie polegające na

A. zjadaniu kału.

B. intensywnym wylizywaniu i drapaniu.

C. samogryzieniu ogona.

D. wydziobywaniu piór.

Koprofagia to typowe zachowanie obserwowane głównie u zwierząt, szczególnie u niektórych gatunków psów, gryzoni i królików. Polega ono na zjadaniu kału – własnego lub innych osobników. Wbrew pozorom, to nie zawsze oznaka choroby czy zaniedbań w opiece. Często koprofagia występuje u młodych szczeniąt, które w ten sposób poznają otoczenie. U dorosłych psów może wynikać z zaburzeń behawioralnych, niedoborów pokarmowych albo problemów zdrowotnych – np. niewłaściwego trawienia, pasożytów czy zaburzeń wchłaniania składników odżywczych. W świecie królików natomiast koprofagia (a właściwie cekotrofia) to bardzo ważny proces fizjologiczny – zjadanie własnych miękkich bobków stanowi dla nich źródło witamin i aminokwasów, które są wytwarzane w jelicie ślepym. W praktyce weterynaryjnej zaleca się obserwować natężenie i powtarzalność tego zachowania – czasem trzeba wdrożyć zmiany żywieniowe albo diagnostykę medyczną. Moim zdaniem ignorowanie koprofagii u zwierząt domowych bywa błędem, bo może to być pierwsza oznaka problemów zdrowotnych lub złej diety. W branżowych standardach (np. FEDIAF) temat ten jest opisany jako wskaźnik dobrostanu. Warto znać to pojęcie, bo w pracy ze zwierzętami często się z nim spotykamy.

Pytanie 33

Ejakulacja to

A. wzwód

B. uwolnienie komórki jajowej

C. popęd płciowy

D. wytrysk nasienia

Ejakulacja to proces, w którym nasienie jest wydalane z męskich narządów płciowych, co jest kluczowym elementem reprodukcji. To zjawisko jest regulowane przez skomplikowane mechanizmy neurologiczne oraz hormonalne. Ejakulacja następuje zazwyczaj jako wynik podniecenia seksualnego, kiedy dochodzi do skurczów mięśni gładkich w obrębie prostaty i cewki moczowej, co prowadzi do wypchnięcia nasienia na zewnątrz. Praktycznie, zrozumienie ejakulacji jest istotne nie tylko w kontekście prokreacji, ale także zdrowia seksualnego. Na przykład, mężczyźni, którzy mają problemy z ejakulacją, mogą doświadczać trudności w relacjach intymnych, co może prowadzić do problemów psychologicznych. W terapii seksualnej często omawia się kwestie ejakulacji oraz jej wpływ na satysfakcję seksualną partnerów. Ponadto, znajomość procesu ejakulacji jest niezbędna w kontekście edukacji seksualnej, aby prawidłowo informować młodzież o biologii człowieka i konsekwencjach aktywności seksualnej.

Pytanie 34

Podmiot zajmujący się punktem kopulacyjnym ogierów ma obowiązek przechowywać kopię świadectwa pokrycia przez okres

A. dwóch lat od daty pokrycia

B. roku od daty pokrycia

C. pięciu lat od daty pokrycia

D. trzech lat od daty pokrycia

Przechowywanie kopii świadectwa pokrycia przez pięć lat od dnia pokrycia jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawnymi oraz standardami branżowymi w hodowli koni. Taki okres archiwizacji zapewnia niezbędną dokumentację dla przyszłych pokoleń, co jest istotne w kontekście śledzenia linii genetycznych i potencjalnych problemów zdrowotnych. Przykładowo, w przypadku wystąpienia nieprawidłowości, takich jak choroby dziedziczne, posiadanie dokumentacji przez pięć lat umożliwia skuteczne śledzenie powiązań genetycznych i podejmowanie odpowiednich działań. Dobre praktyki w hodowli koni nakładają na hodowców obowiązek nie tylko przechowywania tych dokumentów, ale także ich prawidłowego udostępniania w razie potrzeby. Warto pamiętać, że zgodność z regulacjami prawnymi w zakresie ochrony zwierząt oraz prowadzenia hodowli koni jest kluczowa dla utrzymania wysokich standardów etycznych i jakościowych w tej branży.

Pytanie 35

Relacja między ruchomymi elementami płodu (głowa, kończyny) a stałymi (tułów) to

A. położenie płodu

B. repozycja płodu

C. prezentacja płodu

D. ułożenie płodu

Repozycja płodu jest czymś, co może być mylone z pojęciem ułożenia płodu. W rzeczywistości repozycja to zmiana pozycji płodu, czyli coś, co się robi, kiedy próbujemy poprawić jego ułożenie, a nie opisujemy, jak dokładnie leży. Zazwyczaj repozycja jest potrzebna, jak płód nie jest w prawidłowym położeniu, a lekarz stara się to zmienić. Ułożenie płodu to ogólnie rzecz biorąc, jak leży w macicy, więc to bardziej szerokie pojęcie niż samo ułożenie. Mówiąc o prezentacji płodu, mamy na myśli, która część malucha wychodzi najpierw podczas porodu, więc ten termin też nie do końca mówi o ułożeniu. Dlatego rozróżnienie tych terminów jest bardzo istotne, żeby zrozumieć, co się dzieje podczas porodu i co z tym zrobić. Mylenie tych pojęć może prowadzić do błędów i złych decyzji w trakcie ciąży i porodu, więc warto to rozumieć.

Pytanie 36

Czynności związane z sztucznym unasiennianiem w ramach świadczenia usług mogą być przeprowadzane przez

A. lekarza weterynarii

B. pracownika stacji inseminacji

C. zootechnika

D. technika weterynarii

Pracownik stacji unasienniania, zootechnik oraz technik weterynarii mogą posiadać różne umiejętności i kompetencje, jednak nie są odpowiednio wykwalifikowani do przeprowadzania zabiegów sztucznego unasienniania, jeśli nie są lekarzami weterynarii. Pracownicy stacji unasienniania mogą być odpowiedzialni za zarządzanie stacją oraz wykonywanie rutynowych procedur, ale ich rola w kontekście sztucznego unasienniania jest ograniczona. Podobnie zootechnicy, choć mają wiedzę na temat hodowli zwierząt i ich genetyki, nie posiadają medycznych uprawnień, które są niezbędne do oceny zdrowia reprodukcyjnego zwierząt oraz do wykonania zabiegu. Technicy weterynarii, mimo że są przeszkoleni do asystowania lekarzom weterynarii i mogą brać udział w procedurach, również nie mogą samodzielnie przeprowadzać sztucznego unasienniania bez nadzoru lekarza weterynarii. Te ograniczenia wynikają z konieczności zapewnienia bezpieczeństwa zarówno dla zwierząt, jak i dla ludzi, a także z wymogów prawnych dotyczących praktyk weterynaryjnych. Udzielając sztucznego unasienniania, lekarz weterynarii musi być w stanie zdiagnozować ewentualne problemy zdrowotne i zapobiegać powikłaniom, co jest poza możliwościami innych pracowników. W związku z tym, odpowiedzialność i kwalifikacje lekarza weterynarii są kluczowe dla skuteczności i bezpieczeństwa zabiegu.

Pytanie 37

Stan średnioroczny w grupie technologicznej lochy wynosi 240 szt. Czas przebywania loch w grupie wynosi powyżej 12 miesięcy. Przelotowość w tej grupie wyniesie

A. 240 szt.

B. 20 szt.

C. 120 szt.

D. 360 szt.

Właściwie wybrałeś odpowiedź, bo stan średnioroczny w grupie technologicznej loch dokładnie pokrywa się z przelotowością wtedy, gdy czas przebywania zwierząt w grupie przekracza 12 miesięcy. To jest dość istotne w praktyce, bo jeśli lochy są obecne przez cały rok, to nie zachodzi żadna większa rotacja – w zasadzie te same sztuki są obecne przez cały okres rozliczeniowy. Moim zdaniem to bardzo klarowna sytuacja, bo niektórym brakuje wyobrażenia, czym różni się stan średni od przelotowości. Przelotowość, czyli liczba zwierząt, które przewinęły się przez grupę w danym roku, może być wyższa niż stan średni, jeśli np. mamy intensywną wymianę stada. Ale tu, skoro lochy przebywają dłużej niż rok, liczba „przewiniętych” sztuk nie przekracza ich liczby średniorocznej – to żadna magia, czysta matematyka praktycznego chowu. Taki sposób liczenia jest zgodny z normami branżowymi i praktyką produkcyjną. Warto podkreślić, że prawidłowe ustalenie przelotowości ma znaczenie np. przy planowaniu zużycia pasz, zdrowotności czy analizie ekonomicznej. Osobiście zawsze zalecam w gospodarstwie prowadzenie takich rachunków, bo to pomaga rozumieć, czy zmiany w stadzie są efektem planowanych działań, czy może jakichś problemów np. z rozrodem lub zdrowiem.

Pytanie 38

Rozwojowa nieprawidłowość objawiająca się brakiem lub niepełnym zstąpieniem jąder do moszny to

A. aplazja

B. spodziectwo

C. stulejka

D. wnętrostwo

Wnętrostwo, znane również jako kryptorchizm, to wada rozwojowa, która polega na braku lub niecałkowitym zstąpieniu jąder do moszny. Jądra u zdrowych chłopców zazwyczaj zstępują do moszny przed narodzinami, a ich obecność w prawidłowej lokalizacji jest kluczowa dla odpowiedniego rozwoju układu rozrodczego. Nieleczone wnętrostwo może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym zwiększonego ryzyka wystąpienia nowotworów jądra oraz zaburzeń hormonalnych. W praktyce medycznej, diagnostyka wnętrostwa obejmuje badania fizykalne oraz obrazowe, takie jak ultrasonografia. Leczenie najczęściej polega na chirurgicznym zstąpieniu jądra do moszny, czyli orchidopeksji, co powinno być przeprowadzone przed ukończeniem trzeciego roku życia, aby zminimalizować ryzyko powikłań. Warto pamiętać, że regularne badania kontrolne są istotne dla monitorowania stanu zdrowia chłopców z wnętrostwem.

Pytanie 39

Żel inseminacyjny stosowany jest w celu

A. nadania rękawicom gładkości

B. zwiększenia efektywności krycia

C. wydłużenia cyklu rujowego

D. poprawy żywotności spermatozoidów

Żel inseminacyjny jest preparatem, którego głównym celem jest nadanie rękawicom stosowanym w procesie inseminacji odpowiedniej śliskości. Dzięki temu, podczas procedury, możliwe jest precyzyjne i komfortowe wprowadzenie narzędzi do układu rozrodczego samicy, co przyczynia się do zmniejszenia ryzyka urazów tkanek oraz zapewnienia lepszego prowadzenia inseminacji. W praktyce, stosowanie żelu zwiększa skuteczność zabiegów inseminacyjnych poprzez poprawę przyczepności oraz zwiększenie mobilności plemników, co jest niezbędne w procesie zapłodnienia. Warto zauważyć, że wybór odpowiedniego żelu powinien opierać się na normach jakościowych, takich jak odpowiednia pH, osmolalność oraz brak szkodliwych substancji chemicznych, które mogłyby negatywnie wpływać na plemniki. Przykładowo, w hodowli bydła mlecznego, zastosowanie żelu o właściwej konsystencji może znacząco zwiększyć efektywność krycia, co przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne. W związku z tym, stosowanie odpowiednich żeli inseminacyjnych jest nie tylko kwestią komfortu, ale przede wszystkim efektywności zabiegów rozrodczych.

Pytanie 40

Zdjęcie przedstawia kościec głowy

A. krowy.

B. świni.

C. konia.

D. kozła.

Kościec głowy przedstawiony na zdjęciu jest charakterystyczny dla konia. Kości czaszki koni mają specyficzną, wydłużoną budowę, co można zauważyć w strukturze pyska. U koni czaszka jest wydłużona, co wspiera dużą powierzchnię dla zębów, które są przystosowane do ścierania roślinności. Dodatkowo, duże zatoki czołowe, które można zauważyć na zdjęciu, są typowe dla tego gatunku i odgrywają znaczącą rolę w regulacji wagi czaszki oraz w systemie oddychania. W praktyce, wiedza na temat anatomicznych różnic między gatunkami jest kluczowa, na przykład w weterynarii, gdzie diagnoza chorób u różnych zwierząt zależy od zrozumienia ich indywidualnej anatomii. Czaszka konia jest także istotna w kontekście hodowli i oceny genetycznej, co wpływa na selekcję w przypadku rasy i zdrowia zwierząt.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej