Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 12:13
Data zakończenia: 7 grudnia 2025 12:28

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jak uzyskać jednakową grubość spoin podczas wykańczania cokołu płytkami klinkierowymi?

A. suwmiarki

B. krzyżyków dystansowych

C. spoinówki

D. miarki centymetrowej

Krzyżyki dystansowe są kluczowym narzędziem w procesie układania płytek klinkierowych, które pozwala na uzyskanie jednakowej grubości spoin. Ich zastosowanie umożliwia precyzyjne i równomierne rozłożenie płytek, co jest niezwykle istotne dla estetyki i jakości wykonania. Krzyżyki dystansowe umieszczane są pomiędzy płytkami w celu zachowania stałego odstępu, co w praktyce przekłada się na równomierne spoiny na całej powierzchni. W przypadku płytek klinkierowych, które są często używane na cokołach, odpowiednia grubość spoin ma znaczenie nie tylko estetyczne, ale także funkcjonalne, wpływając na odprowadzanie wody oraz redukcję pęknięć w materiałach. Standardy budowlane zalecają stosowanie krzyżyków dystansowych o określonej grubości, co zapewnia zgodność z wymaganiami technicznymi i estetycznymi. Warto również pamiętać, że różne materiały mogą wymagać różnych rozmiarów spoin, dlatego dobór odpowiednich krzyżyków jest kluczowy dla uzyskania pożądanego efektu.

Pytanie 2

Na zdjęciu przedstawiono uszkodzenie warstwy zbrojącej (rozerwanie siatki) i warstwy izolacyjnej na elewacji budynku. Aby rozpocząć naprawę tego uszkodzenia, należy

A. wyciąć siatkę i tynk na powierzchni całej ściany, na której znajduje się uszkodzenie.

B. okleić taśmą papierową miejsce uszkodzenia.

C. przykleić fragment rozerwanej siatki do podłoża i uzupełnić fragment uszkodzonego styropianu.

D. wyciąć uszkodzony fragment ocieplenia i usunąć tynk wokół wyciętego fragmentu pasem o szerokości 10 cm.

Twoja odpowiedź dotycząca wycięcia uszkodzonego fragmentu ocieplenia i usunięcia tynku w promieniu 10 cm jest zdecydowanie na miejscu. To naprawdę właściwe podejście, bo pozwala na solidne przygotowanie podłoża pod nową warstwę izolacyjną. W praktyce, coś takiego sprawia, że naprawiony fragment lepiej zespoli się z resztą elewacji, co jest kluczowe, jeśli zależy nam na długotrwałych efektach. Dodatkowo, usunięcie tynku wokół uszkodzenia zapobiega dalszym problemom, które mogą się pojawić z powodu złego przylegania materiałów. Jak mówi norma PN-EN 13499, dobre przygotowanie podłoża i używanie odpowiednich materiałów to podstawa, żeby cała konstrukcja dobrze funkcjonowała.

Pytanie 3

Które z przedstawionych na rysunku narzędzi służy do rozkładania zaprawy cienkowarstwowej na bloczki z betonu komórkowego podczas murowania ściany?

A. A.

B. C.

C. B.

D. D.

Wybór odpowiedzi B, C lub D nie jest najlepszy, bo każda z tych opcji ma inne przeznaczenie, co może prowadzić do nieefektywnego murowania. Chochla kuchenna, zaznaczona jako B, jest do gotowania i podawania jedzenia, a nie do budownictwa. Jakbyś jej użył do zaprawy, to mogłoby to wyjść bardzo nierówno lub byłoby za dużo materiału, co nie jest zgodne z zasadami. Szpachelka malarska, oznaczona C, służy do farb, a nie do murowania. Ma za cienkie krawędzie, przez co nie da rady dobrze rozłożyć zaprawy, co może znacznie osłabić ściany. A kielnia sztukatorska, z literą D, to narzędzie do wygładzania tynków, a nie do stawiania ścian. Jej użycie w murowaniu to prosty przepis na błędy budowlane. Takie pomyłki mogą zająć trochę czasu i doświadczenia, żeby je zrozumieć. Dobrze dobrane narzędzia i umiejętność ich używania są kluczowe dla jakości pracy w budownictwie.

Pytanie 4

Na podstawie przedstawionego rzutu poziomego oblicz powierzchnię ścianki przeznaczonej do rozbiórki o grubości 1/4 cegły, jeżeli wysokość pomieszczenia w świetle wynosi 2,5 m.

A. 1,750 m2

B. 1,625 m2

C. 0,625 m2

D. 1,500 m2

Obliczenie powierzchni ścianki przeznaczonej do rozbiórki o wysokości 2,5 m i długości 0,7 m prowadzi do wyniku 1,75 m2. Wysokość pomieszczenia pozostaje stała, niezależnie od grubości ścianki, co oznacza, że w obliczeniach uwzględniamy jedynie powierzchnię widoczną z jednej strony. Grubość ścianki (1/4 cegły) jest istotna przy planowaniu demontażu i wyborze narzędzi, ale nie wpływa na obliczenia powierzchni. W praktyce, znajomość tych obliczeń jest kluczowa dla architektów i inżynierów budowlanych, ponieważ pozwala na efektywne planowanie prac rozbiórkowych oraz szacowanie kosztów materiałów i robocizny. W branży budowlanej standardy obliczeń opierają się na precyzyjnych wymiarach i uwzględnieniu wszystkich parametrów, co przyczynia się do większej efektywności i bezpieczeństwa na placu budowy.

Pytanie 5

Na którym rysunku przedstawiono rusztowanie kozłowe regulowane?

A. A.

B. D.

C. C.

D. B.

Rusztowanie kozłowe regulowane, które widziałeś na rysunku C, to naprawdę super narzędzie w budownictwie i pracach na wysokościach. Pozwala na łatwe dostosowanie wysokości platformy roboczej do tego, co akurat potrzebujesz. Te regulowane elementy, które są na rysunku, umożliwiają szybką zmianę wysokości, co jest mega ważne w różnych sytuacjach. Można je używać na przykład przy konserwacji budynków, gdzie wysokości są różne, a precyzyjne ustawienie wysokości jest kluczowe dla bezpieczeństwa i wygody pracowników. W naszej branży, różne normy, jak EN 12811, podkreślają, jak istotne są stabilność i funkcjonalność rusztowań. Dlatego rusztowanie kozłowe regulowane to tak ważny element w planowaniu robót budowlanych. Pamiętaj, że odpowiednie korzystanie z tych systemów oraz ich konserwacja są kluczowe, aby zminimalizować ryzyko wypadków i zwiększyć wydajność prac.

Pytanie 6

W ścianie zewnętrznej klatki schodowej remontowanego budynku zaprojektowano wykonanie nowego otworu okiennego, zgodnie z rzutem przedstawionym na rysunku. Szerokość tego otworu w świetle ościeży będzie wynosić

A. 63 cm

B. 95 cm

C. 146 cm

D. 144 cm

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego wymiarów otworów okiennych i ich interpretacji w kontekście projektu budowlanego. Na przykład, wskazanie szerokości 95 cm lub 63 cm może sugerować, że osoba odpowiadająca nie uwzględniła właściwych norm dotyczących wymiarów otworów w ścianach zewnętrznych. Przy projektowaniu otworów okiennych ważne jest, aby zrozumieć, że ich szerokość musi być dostosowana do zarówno estetyki, jak i funkcjonalności budynku. Zmniejszone wymiary mogą prowadzić do ograniczenia naturalnego światła i wentylacji, co negatywnie wpływa na komfort mieszkańców. Ponadto, wybór wartości 144 cm również jest mylny, ponieważ nie odpowiada rzeczywistym wymiarom przedstawionym na rysunku. W praktyce istotne jest, aby projektanci i wykonawcy zawsze odnosili się do rysunków technicznych oraz specyfikacji budowlanych, aby uniknąć takich nieporozumień. Dodatkowo, w kontekście budowy, nieprawidłowe wymiary mogą prowadzić do problemów konstrukcyjnych, w tym niewłaściwej integracji okien z konstrukcją budynku, co może skutkować problemami z izolacją termiczną oraz akustyczną. Z tego powodu, dokładne zrozumienie wymagań dotyczących wymiarów otworów okiennych jest kluczowe w procesie projektowania i wykonawstwa budynków.

Pytanie 7

Warstwę wierzchnią tynków kamieniarskich realizuje się przy użyciu zaprawy

A. wapiennej

B. cementowej

C. gipsowo-wapiennej

D. cementowo-glinianej

Wybór zaprawy wapiennej jako materiału na wierzchnią warstwę tynków kamieniarskich może wydawać się sensowny, jednak ma swoje ograniczenia. Zaprawa wapienna, mimo że jest elastyczna i dobrze związana z podłożem, jest mniej odporna na zawilgocenie i nie zapewnia tak wysokiej wytrzymałości, jak zaprawa cementowa. To sprawia, że w kontekście tynków kamieniarskich, gdzie trwałość i odporność są kluczowe, nie jest najlepszym wyborem. Z kolei zaprawa cementowo-glinianej, pomimo iż dobrze działa w przypadku naturalnych materiałów, nie jest odpowiednia do tynków kamieniarskich. Często prowadzi to do problemów z kruszeniem się i pękaniem w wyniku zmieniających się warunków atmosferycznych. Gipsowo-wapienna zaprawa ma swoje miejsce w budownictwie, ale jest stosowana głównie do wnętrz, gdzie nie występuje tak intensywna ekspozycja na warunki zewnętrzne. Jej ograniczona odporność na wilgoć sprawia, że nie jest odpowiednia do wierzchniej warstwy tynków kamieniarskich. Kluczowym błędem w rozumieniu tego zagadnienia jest pomijanie specyfiki warunków, w jakich tynki są stosowane, oraz właściwości materiałów, które istotnie wpływają na trwałość i estetykę powierzchni. Wybór niewłaściwego rodzaju zaprawy może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń w strukturze budynku.

Pytanie 8

Zgodnie z wskazówkami producenta, zużycie gotowej mieszanki tynkarskiej do nałożenia tynku o grubości 15 mm wynosi 19,5 kg/m². Ile worków po 30 kilogramów tej mieszanki jest potrzebnych do pokrycia powierzchni 150 m² tym tynkiem?

A. 98 worków

B. 225 worków

C. 75 worków

D. 147 worków

Odpowiedź 98 worków jest poprawna, ponieważ aby obliczyć całkowite zużycie zaprawy tynkarskiej do wykonania tynku na powierzchni 150 m², należy pomnożyć zużycie na metr kwadratowy przez całkowitą powierzchnię. W tym przypadku, zużycie wynosi 19,5 kg/m², co daje 19,5 kg/m² * 150 m² = 2925 kg. Następnie, aby obliczyć liczbę worków zaprawy potrzebnych do zakupu, należy podzielić całkowite zapotrzebowanie na kilogramy przez wagę jednego worka. Przy masie worka wynoszącej 30 kg, obliczenie wygląda następująco: 2925 kg / 30 kg/worek = 97,5 worków. Ostatecznie, zaokrąglając w górę, potrzebujemy 98 worków. Takie obliczenia są istotne w praktyce budowlanej, ponieważ precyzyjne szacowanie materiałów pozwala uniknąć niedoborów oraz nadmiaru, co z kolei przekłada się na efektywność kosztową i terminowość realizacji projektów budowlanych. Wykorzystanie standardów kalkulacyjnych w branży budowlanej, takich jak normy PN-EN, wspiera dokładność tego procesu.

Pytanie 9

Zanim przystąpi się do otynkowania stalowych części konstrukcji budynku, ich powierzchnię należy

A. oszlifować

B. zaimpregnować

C. chronić siatką stalową

D. nawilżyć wodą

Odpowiedź "osłonić siatką stalową" jest poprawna, ponieważ przed nałożeniem tynku na stalowe elementy konstrukcyjne należy zapewnić ich odpowiednią ochronę. Siatka stalowa działa jako zbrojenie, które zwiększa przyczepność tynku do powierzchni oraz zapobiega pękaniu i odspajaniu się warstwy tynkowej. Dodatkowo, stosowanie siatki stalowej jest zgodne z normami budowlanymi, które podkreślają jej rolę w systemach ociepleń oraz w zabezpieczaniu elementów narażonych na różne obciążenia mechaniczne. Przykładem zastosowania siatki stalowej może być budowa elewacji, gdzie odpowiednie przygotowanie podłoża przyczynia się do trwałości oraz estetyki wykończenia. Właściwe wykonanie tego etapu prac budowlanych jest kluczowe, aby uniknąć wad budowlanych i kosztownych napraw w przyszłości.

Pytanie 10

Z ilustracji wynika, że szerokość filarka międzyokiennego wynosi 103 cm. Ile pełnych cegieł zmieści się na szerokości filarka?

A. 4

B. 3

C. 2

D. 5

Odpowiedź 4 to strzał w dziesiątkę, bo szerokość filarka, czyli 103 cm, dobrze się dzieli przez standardową szerokość cegły, która wynosi 25 cm. Jak podzielisz 103 przez 25, to dostajesz 4,12. To znaczy, że w filarze zmieści się 4 całe cegły, a te pozostałe 3 cm to za mało na kolejną. W budownictwie używamy całych cegieł, bo to stabilniejsze i praktyczniejsze. Pamiętaj też, że przy projektowaniu musimy myśleć o spoinach i możliwych stratach materiałowych, bo to wpływa na to, ile cegieł naprawdę potrzebujemy. Zrozumienie tych zasad jest naprawdę ważne, jeśli chcesz dobrze planować prace budowlane.

Pytanie 11

Do murowania elementów palenisk wykonanych z ceramiki używa się zaprawy

A. ciepłochronnej

B. wodoszczelnej

C. szamotowej

D. polimerowej

Szamotowa zaprawa jest specjalistycznym rodzajem materiału stosowanym do murowania ceramicznych elementów palenisk, takich jak kominki, piece i inne urządzenia grzewcze. Jej kluczową cechą jest odporność na wysokie temperatury, co jest niezbędne w aplikacjach, gdzie występuje bezpośredni kontakt z ogniem. Szamot, jako materiał ceramiczny, wykazuje doskonałe właściwości termiczne, co minimalizuje ryzyko pęknięć czy deformacji elementów murowych podczas intensywnego nagrzewania. Przykładem zastosowania szamotowej zaprawy może być budowa pieców kaflowych, gdzie materiał ten nie tylko zapewnia trwałość konstrukcji, ale również efektywnie akumuluje ciepło. Stosując szamotowe zaprawy według założeń normy PN-EN 998-2, zapewniamy optymalne warunki dla długoletniej eksploatacji palenisk. Warto podkreślić, że odpowiedni dobór zaprawy wpływa na efektywność energetyczną oraz bezpieczeństwo użytkowania urządzeń grzewczych.

Pytanie 12

Jak należy przygotować suchą zaprawę murarską do użycia?

A. spoiwo, piasek oraz ewentualne dodatki są odmierzane na sucho w betoniarni, a na miejscu budowy trzeba jedynie dodać wodę i wymieszać

B. wszystkie składniki zaprawy są odważane i mieszane w betoniarni

C. piasek i woda są odmierzane w betoniarni, a na miejscu budowy należy dodać spoiwo i wymieszać

D. wszystkie składniki zaprawy są odważane i mieszane na miejscu budowy

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ przygotowanie suchej zaprawy murarskiej w betoniarni, z odmierzonymi spoiwami, piaskiem oraz dodatkami, a następnie dodanie tylko wody na placu budowy, jest zgodne z najlepszymi praktykami budowlanymi. Taki proces zapewnia optymalną jakość zaprawy, ponieważ umożliwia dokładne wymieszanie wszystkich składników w kontrolowanych warunkach. W betoniarni można użyć odpowiednich urządzeń do mieszania, które zapewniają jednorodność mieszanki. Na placu budowy, dodanie jedynie wody minimalizuje ryzyko błędów w proporcjach oraz umożliwia większą kontrolę nad wilgotnością, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej konsystencji zaprawy. Taki sposób przygotowania jest również zgodny z normami PN-EN 998-1, które dotyczą zapraw do murowania, zapewniając odpowiednią trwałość i wytrzymałość konstrukcji. Przykładem praktycznego zastosowania tej metody może być budowa ścian nośnych, gdzie istotne jest, aby zachować równowagę między wytrzymałością a plastycznością zaprawy.

Pytanie 13

Jaką powierzchnię ściany przedstawionej na rysunku należy uwzględnić w przedmiarze robót murarskich, jeżeli od powierzchni projektowanej ściany należy odliczyć powierzchnie otworów większych od 0,5 m2?

A. 22,00 m2

B. 21,51 m2

C. 23,51 m2

D. 24,00 m2

Wynikiem, który nie uwzględnia prawidłowo równań dotyczących powierzchni otworów jest wyrazem typowych błędów w podejściu do obliczeń powierzchni w budownictwie. Odpowiedzi, które zakładają nieodliczenie otworów lub błędne ich zsumowanie, mogą prowadzić do nieścisłości w kosztorysowaniu i planowaniu materiałów. W przypadku odpowiedzi 23,51 m2, możemy zauważyć, że nie uwzględniono właściwego ujęcia powierzchni otworów, co prowadzi do zawyżenia szacowanej ilości materiałów. Podobnie, odpowiedź 21,51 m2 może sugerować, że otwory zostały odliczone, ale niepoprawnie, ponieważ nie odzwierciedla realnych wartości przedstawionych w projekcie. W efekcie, takie błędy mogą skutkować nieefektywnym wykorzystaniem materiałów oraz podwyższeniem kosztów realizacji budowy. Warto pamiętać, że precyzyjne obliczenia są kluczowe w procesie planowania budowy, a każdy, nawet najmniejszy element, powinien być uwzględniony w finalnym obliczeniu powierzchni. Wiedza na temat odliczania otworów od powierzchni ścian jest fundamentalna dla każdego specjalisty w dziedzinie budownictwa, a zaniedbanie tej zasady może prowadzić do poważnych problemów w realizacji projektów budowlanych.

Pytanie 14

Narzędzie przedstawione na rysunku należy zastosować do

A. wyznaczenia powierzchni tynku.

B. narzucania tynku,

C. zacierania tynku.

D. wyrównywania tynku,

Wybór odpowiedzi "wyrównywania tynku" jest na miejscu, bo to właśnie łata tynkarska, którą widać na rysunku, jest kluczowym narzędziem używanym do wyrównania powierzchni. Ta łata, najczęściej z drewna albo metalu, pomaga równo rozprowadzić tynk na ścianie, co w efekcie daje ładną, gładką powierzchnię. Wyrównywanie tynku to ważny krok podczas końcowych prac, bo to zapewnia dobrą przyczepność dla farby czy tapety. Jeśli używasz łaty, to dobrze jest robić ruchy wzdłuż i wszerz, żeby równomiernie pozbyć się nadmiaru tynku. W budowlance to się stosuje i jest zgodne z najlepszymi praktykami, bo precyzyjne wyrównanie naprawdę robi różnicę w trwałości i estetyce końcowego efektu.

Pytanie 15

Rysunek przedstawia mury i ściany

A. przeznaczone do wyburzenia.

B. projektowane.

C. wyburzone.

D. istniejące.

Odpowiedź "przeznaczone do wyburzenia" jest prawidłowa, ponieważ na rysunku znajdują się krzyżyki na linii, co zgodnie z normą PN-70/B-01025 "Oznaczenia graficzne na rysunkach architektoniczno-budowlanych" jednoznacznie wskazuje na elementy, które mają być usunięte. Tego typu oznaczenia są kluczowe w procesie projektowania i realizacji budowy, ponieważ pozwalają na odpowiednie planowanie prac budowlanych i zabezpieczenie pozostałych elementów konstrukcyjnych. Zastosowanie takich standardów ułatwia komunikację pomiędzy projektantami, wykonawcami a inwestorami. Przykładowo, podczas prac remontowych w obiektach zabytkowych, precyzyjne oznaczenie elementów do usunięcia jest niezbędne, aby uniknąć uszkodzeń cennych struktur. Umiejętność prawidłowego interpretowania rysunków architektonicznych jest istotna dla każdego profesjonalisty w branży budowlanej, co bezpośrednio wpływa na efektywność całego procesu budowlanego.

Pytanie 16

Aby naprawić głębokie pęknięcia w ścianie murowanej, należy zastosować

A. cegły dziurawe wraz z zaczynem gipsowym

B. cegły kominowe i zaprawę cementową

C. stalowe pręty oraz zaprawę gipsową

D. klamry stalowe oraz zaczyn cementowy

Użycie klamer stalowych i zaczynu cementowego do naprawy głębokich pęknięć w ścianach murowanych jest zgodne z najlepszymi praktykami budowlanymi. Klamry stalowe służą do stabilizacji strukturalnej i wzmocnienia połączeń między elementami budowlanymi, co jest kluczowe w przypadku uszkodzeń o dużej głębokości. Zastosowanie zaczynu cementowego jako materiału wypełniającego pęknięcia jest również podstawą dobrych praktyk. Zaczyn cementowy charakteryzuje się wysoką wytrzymałością na ściskanie oraz odpornością na czynniki atmosferyczne, co czyni go idealnym do zastosowań zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych. Przykładowo, w przypadku renowacji starych budynków, które mają pęknięcia wynikające z osiadania lub ruchów fundamentów, klamry stalowe mogą zostać użyte do złączenia i wzmocnienia uszkodzonych elementów, a zaczyn cementowy do ich wypełnienia. Warto również zwrócić uwagę na normy budowlane, które zalecają stosowanie tego typu materiałów w celu zapewnienia trwałości i bezpieczeństwa budynków.

Pytanie 17

Aby ustalić powierzchnię tynków klasy IV na ścianie, jakie elementy należy zastosować?

A. kątowniki aluminiowe

B. listwy aluminiowe

C. wkładki dystansowe

D. siatkę z tworzywa sztucznego

Listwy aluminiowe są kluczowym elementem przy wyznaczaniu lica tynków kategorii IV, które charakteryzują się określonymi wymaganiami dotyczącymi estetyki oraz funkcjonalności. Dzięki swojej sztywności, trwałości oraz odporności na korozję, listwy aluminiowe zapewniają doskonałe wsparcie podczas aplikacji tynku, co jest istotne w przypadku dużych powierzchni. Umożliwiają one uzyskanie równych i stabilnych linii, co przekłada się na estetykę finalnego efektu. W praktyce, listwy te są często stosowane w budownictwie i renowacji, gdzie wymagane są wysokie standardy wykończenia. Poprawne zamocowanie listew aluminiowych pozwala również na zwalczenie problemów z odkształceniami tynku oraz pęknięciami, co może być wynikiem nieodpowiedniego osadzenia. Oprócz tego, stosowanie listew zgodnie z normami budowlanymi przyczynia się do lepszego odwodnienia i wentylacji, co jest istotne dla trwałości systemu tynkarskiego.

Pytanie 18

Podczas wykonywania tynków gipsowych kolejną czynnością po wstępnym wyrównaniu zaprawy łatą tynkarską typu H jest "piórowanie", czyli wstępne gładzenie powierzchni tynku. Na której ilustracji przedstawiono tę czynność?

A. Na ilustracji 2.

B. Na ilustracji 3.

C. Na ilustracji 1.

D. Na ilustracji 4.

Wybór niewłaściwej ilustracji może wynikać z nieporozumienia dotyczącego technik tynkarskich oraz etapu, na którym znajduje się proces tynkowania. Na ilustracjach 1 i 2 można zaobserwować czynności związane z nakładaniem zaprawy tynkarskiej, co jest pierwszym krokiem w procesie tynkowania. Nakładanie tynku polega na aplikacji zaprawy na powierzchnię ściany, co jest zupełnie inną czynnością niż piórowanie. Ponadto, ilustracja 4 przedstawia końcowe wygładzanie tynku, które ma miejsce po piórowaniu. Wiele osób może mylić te etapy, sądząc, że wszystkie czynności związane z gładzeniem są równoważne, co jest błędem. Prawidłowe zrozumienie poszczególnych etapów tynkowania jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości wykończenia. Często zdarza się, że pomijane są istotne różnice między tymi technikami, co prowadzi do błędnych decyzji. Aby skutecznie piórować, należy najpierw odpowiednio nałożyć tynk, a następnie, gdy jego powierzchnia jest jeszcze wilgotna, przystąpić do procesu wygładzania. Bez tej wiedzy, łatwo jest popełnić błąd, co może wpłynąć na ostateczny efekt estetyczny oraz trwałość wykończenia.

Pytanie 19

W trakcie prac remontowych, które obejmują wykonanie otworu dla przełożenia instalacji centralnego ogrzewania w betonie, powinno się wykorzystać

A. młota udarowego

B. piły łańcuchowej

C. piły tarczowej

D. wiertarki o niskich obrotach

Wykorzystanie młota udarowego do wykonania otworu w ścianie betonowej jest najlepszym wyborem w tym przypadku. Młot udarowy łączy w sobie funkcję wiercenia i udaru, co pozwala na skuteczne wnikanie w twarde materiały, takie jak beton. Dzięki zastosowanej technologii, narzędzie to generuje silne uderzenia, które rozbijają beton, co znacząco ułatwia pracę w porównaniu do innych urządzeń. Na przykład, używając młota udarowego, można szybko i efektywnie przebić się przez grube ściany, co jest niezbędne podczas instalacji rur centralnego ogrzewania. W standardach budowlanych oraz w branżowych praktykach remontowych, młot udarowy jest rekomendowany do tego typu zadań, ponieważ zapewnia szybkość oraz precyzję, minimalizując ryzyko uszkodzenia otaczających struktur. Dodatkowo, przy stosowaniu młota udarowego warto pamiętać o odpowiednich środkach ochrony osobistej, takich jak okulary ochronne i nauszniki, ponieważ praca z tym narzędziem generuje znaczny hałas oraz odpryski materiału.

Pytanie 20

Oblicz na podstawie rysunku powierzchnię ścianki działowej bez otworów, wiedząc, że wysokość pomieszczenia wynosi 280 cm.

A. 6,71 m2

B. 8,96 m2

C. 9,40 m2

D. 8,95 m2

Obliczanie powierzchni ścianki działowej polega na zastosowaniu podstawowego wzoru geometrii, w którym mnożymy szerokość przez wysokość. W tym przypadku szerokość ścianki wynosi 320 cm, co w przeliczeniu na metry daje 3,2 m, a wysokość pomieszczenia to 280 cm, co także przelicza się na 2,8 m. Stosując wzór: powierzchnia = szerokość × wysokość, obliczamy 3,2 m × 2,8 m = 8,96 m². Takie obliczenia są kluczowe w branży budowlanej oraz architektonicznej, gdzie precyzyjne określenie powierzchni jest istotne dla kosztorysowania i planowania materiałów. Prawidłowe obliczenia powierzchni ścianki działowej pomagają w optymalizacji wykorzystania przestrzeni oraz w zapewnieniu zgodności z normami budowlanymi. Warto również pamiętać, że w praktyce uwzględnia się różne czynniki, takie jak grubość ścian, które mogą wpływać na ostateczną powierzchnię do pokrycia.

Pytanie 21

Zaprawę tynkarską produkowaną w zakładzie, oznaczoną symbolem R, wykorzystuje się do realizacji tynków

A. jednowarstwowych zewnętrznych

B. renowacyjnych

C. izolujących cieplnie

D. szlachetnych

Odpowiedź dotycząca tynków renowacyjnych jest prawidłowa, ponieważ zaprawa tynkarska oznaczona symbolem R została zaprojektowana z myślą o zastosowaniu w pracach renowacyjnych. Tynki renowacyjne są stosowane w celu przywrócenia oryginalnych właściwości estetycznych oraz ochronnych istniejących budynków, które mogą być narażone na degradację ze względu na warunki atmosferyczne lub inne czynniki. Przykłady zastosowania obejmują renowację historycznych elewacji, gdzie ważne jest zachowanie charakterystyki materiałów oryginalnych, ale również w przypadku budynków, które doznały uszkodzeń, takich jak pęknięcia czy zawilgocenie. Tynki te często zawierają specjalne dodatki, które poprawiają ich przyczepność, elastyczność oraz parametry izolacyjne, co czyni je idealnym wyborem do renowacji. Dobrze przemyślany dobór tynku renowacyjnego zgodnego z charakterystyką budynku oraz jego otoczenia jest kluczowy, a normy PN-EN 998-1 oraz PN-EN 1015-12 mogą służyć jako wytyczne w tym zakresie.

Pytanie 22

Do mineralnych spoiw hydraulicznych zalicza się

A. wapno dolomitowe i pokarbidowe

B. cement hutniczy i pucolanowy

C. gips szpachlowy i autoklawizowany

D. wapno hydratyzowane i palone

Cement hutniczy i pucolanowy zaliczają się do spoiw mineralnych hydraulicznych ze względu na ich zdolność do wiązania w obecności wody. Cement hutniczy, produkowany z klinkieru hutniczego, charakteryzuje się wysoką wytrzymałością na ściskanie oraz odpornością na działanie wody, co czyni go istotnym materiałem w budownictwie hydrotechnicznym i inżynierii lądowej. Pucolany, z kolei, to naturalne lub sztuczne materiały, które w obecności wody i alkaliów wykazują właściwości hydrauliczne. Przykłady zastosowania cementu hutniczego w budownictwie obejmują konstrukcje mostów, zapór wodnych czy fundamentów w trudnych warunkach gruntowych. W praktyce, odpowiedni dobór spoiwa mineralnego ma kluczowe znaczenie dla trwałości oraz stabilności budowli, co podkreśla znaczenie znajomości norm i standardów branżowych, takich jak PN-EN 197-1, regulujących klasyfikację i wymagania dla cementów.

Pytanie 23

Jakie składniki należy podgrzać podczas przygotowywania zaprawy murarskiej w chłodnych miesiącach, gdy temperatura otoczenia spada poniżej +5°C?

A. Piasek i cement przed ich wymieszaniem

B. Wodę i piasek po ich wymieszaniu

C. Piasek i wodę przed ich wymieszaniem

D. Wodę i cement po ich wymieszaniu

Dobra robota z odpowiedzią! Podgrzanie piasku i wody przed wymieszaniem to naprawdę ważna zasada, zwłaszcza w zimie. Jak temperatura spada poniżej +5°C, istnieje duże ryzyko, że woda w zaprawie zamarznie. A to nie byłoby dobre, bo osłabia strukturę muru. Podgrzewając wodę do przynajmniej +20°C i używając ciepłego piasku, poprawiamy plastyczność mieszanki i adhezję składników. Dzięki temu zaprawa jest bardziej jednorodna. Warto też pomyśleć o różnych dodatkach przeciwmroźnych, które mogą jeszcze bardziej zwiększyć odporność zaprawy na zimno. Dlatego naprawdę warto stosować te sprawdzone metody w budownictwie, żeby zapewnić solidność konstrukcji.

Pytanie 24

Jeżeli do wymurowania ścian zaplanowano 6 m3 zaprawy cementowo-wapiennej M 7 i 17 m³ zaprawy cementowej M 12, to łączny koszt zakupu zapraw, zgodnie z cennikiem, wyniesie

Cennik zakupu zapraw
zaprawa cementowo-wapienna M 7	– 175,00 zł/m³
zaprawa cementowa M 12	– 200,00 zł/m³

A. 4 600,00 zł

B. 4 450,00 zł

C. 2 975,00 zł

D. 3 400,00 zł

Aby obliczyć łączny koszt zakupu zapraw, niezbędne jest przemnożenie ilości zaprawy przez ich cenę jednostkową, co stanowi standardową praktykę w zarządzaniu kosztami budowy. W opisywanym przypadku mamy 6 m3 zaprawy cementowo-wapiennej M 7 i 17 m3 zaprawy cementowej M 12. Każdy z tych typów zapraw ma różne ceny, które powinny być znane z cennika. Pomnożenie objętości zaprawy przez jednostkową cenę daje koszt dla każdej z zapraw. Następnie, poprzez zsumowanie tych dwóch wartości, uzyskujemy łączny koszt zakupu. Przykładowo, jeżeli cena jednostkowa zaprawy M 7 wynosi 300 zł/m3, a zaprawy M 12 550 zł/m3, to koszt wynosi odpowiednio 1800 zł dla M 7 oraz 9350 zł dla M 12, co daje łączny koszt 11150 zł. Poprawne podejście do obliczeń kosztów materiałowych jest kluczowe w procesie budowlanym, ponieważ wpływa na ostateczny budżet projektu oraz jego rentowność. Dobrą praktyką jest również uwzględnienie ewentualnych zniżek lub kosztów dodatkowych, co może pomóc w dokładniejszym szacowaniu.

Pytanie 25

Na podstawie danych zawartych w tablicy 1719 oblicz ilości składników potrzebnych do przygotowania 0,5 m3 zaprawy cementowo-wapiennej marki M7.

A. cement - 0,2661, ciasto wapienne - 0,111 m3, piasek - 1,147 m3, woda - 0,300 m3

B. cement - 0,5321, ciasto wapienne - 0,222 m3, piasek - 2,294 m3, woda - 0,600 m3

C. cement - 0,0671, ciasto wapienne - 0,028 m3, piasek - 0,287 m3, woda - 0,075 m3

D. cement - 0,133 t, ciasto wapienne - 0,056 m3, piasek - 0,574 m3, woda - 0,150 m3

Odpowiedź jest w porządku, bo dobrze obliczyłeś ilości składników do zaprawy cementowo-wapiennej M7 na 0,5 m3. Udało ci się dobrze przeskalować dane z tabeli 1719. Na przykład, skoro w tabeli mamy 0,2661 t cementu na 1 m3, to na pół metra sześciennego to będzie 0,133 t. Tak samo z ciastem wapiennym, piaskiem i wodą – wszystko to wynika z tego samego przeliczenia. Dobrze jest wiedzieć, że takie obliczenia są ważne, bo zapewniają, że mieszanka będzie miała odpowiednią jakość, co wpływa na trwałość budowli. Zrozumienie tych zasad pomaga inżynierom lepiej planować i zarządzać materiałami, co jest naprawdę kluczowe w budownictwie.

Pytanie 26

Jakie materiały budowlane przedstawiają oznaczenia na rysunku?

A. Izolacja akustyczna.

B. Izolacja przeciwwilgociowa.

C. Szkło.

D. Izolacja termiczna.

Izolacja akustyczna, przeciwwilgociowa i termiczna są różnymi rodzajami materiałów budowlanych, które mają swoje specyficzne funkcje, jednak w tym kontekście, ich identyfikacja może prowadzić do nieporozumień. Izolacja akustyczna, na przykład, ma na celu redukcję hałasu i poprawę komfortu akustycznego w budynku. Często stosowane materiały to wełna mineralna czy płyty z gipsu akustycznego, które różnią się zarówno budową, jak i zastosowaniem od izolacji przeciwwilgociowej. Izolacja przeciwwilgociowa natomiast, jak wskazuje rysunek, jest kluczowa dla ochrony przed penetracją wody z gruntu lub opadów atmosferycznych. Zrozumienie różnic między tymi typami izolacji jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i budowy obiektów. Izolacja termiczna, z kolei, koncentruje się na ograniczaniu strat ciepła, co jest szczególnie istotne w kontekście efektywności energetycznej budynków. Wiele osób mylnie identyfikuje symbole związane z różnymi rodzajami izolacji, co może prowadzić do niewłaściwego doboru materiałów. Właściwe zrozumienie rysunków technicznych jest kluczowe dla uniknięcia błędów, które mogą wpłynąć na trwałość oraz komfort użytkowania budynku.

Pytanie 27

Na podstawie danych zawartych w przedstawionej tabeli wskaż, ile piasku należy użyć do przygotowania 1 m3 zaprawy wapiennej o proporcji objętościowej składników 1:3 z użyciem ciasta wapiennego.

Proporcje i ilość składników na 1 m³ zaprawy wapiennej
Stosunek objętościowy wapna do piasku	Marka zaprawy [MPa]	Ciasto wapienne [m³]	Piasek [m³]	Woda [dm³]
1 : 1,5	0,4	0,510	0,765	37
1 : 2	0,4	0,430	0,860	50
1 : 3	0,2	0,320	0,960	100
1 : 3,5	0,2	0,280	0,980	130
1 : 4,5	0,2	0,224	1,010	166

A. 0,320 m3

B. 0,980 m3

C. 0,960 m3

D. 1,080 m3

Wybór innej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów myślowych, które należy omówić, aby lepiej zrozumieć, dlaczego te odpowiedzi są niepoprawne. Na przykład, odpowiedź 0,980 m3 może sugerować, że osoba odpowiadająca przyjęła założenie, że ciasto wapienne i piasek muszą być stosowane w równych proporcjach, co jest niezgodne z danymi tabeli. Alternatywne wybory, takie jak 0,320 m3, wskazują na nieprawidłowe zrozumienie proporcji składników, ponieważ ta wartość odpowiada wyłącznie ilości ciasta wapiennego, a nie piasku. Istnieje także możliwość, że osoba odpowiadająca pomyliła jednostki miar lub nie uwzględniła, że całkowita objętość zaprawy to suma wszystkich składników. Tego rodzaju błędy są powszechne, zwłaszcza w przypadku osób, które nie mają doświadczenia w pracy z materiałami budowlanymi. W rzeczywistości, odpowiednia ilość piasku jest kluczowa dla uzyskania pożądanej struktury zaprawy, a nieprawidłowe proporcje mogą prowadzić do obniżenia jej wytrzymałości i trwałości, co jest szczególnie istotne w kontekście zastosowań budowlanych. Zrozumienie tych zagadnień jest istotne nie tylko w teorii, ale także w praktyce budowlanej, gdzie błędy w obliczeniach mogą prowadzić do poważnych konsekwencji w trakcie realizacji projektów.

Pytanie 28

W czasie intensywnych upałów cegłę ceramiczną wypełnioną przed jej użyciem do murowania należy

A. nakryć plandeką

B. zagruntować gruntownikiem

C. zamoczyć w wodzie

D. zgromadzić pod zadaszeniem

Zanurzenie cegły ceramicznej w wodzie przed murowaniem to naprawdę ważny krok, zwłaszcza gdy na dworze jest gorąco. Cegła ceramiczna łatwo wchłania wodę, a jeśli jest zbyt sucha, to może się okazać, że zaprawa nie zwiąże się z nią dobrze. Chodzi o to, żeby cegła miała odpowiednią wilgoć, co sprawia, że połączenie z zaprawą murarską staje się mocniejsze. Kiedy nie nawilżamy cegły, to ona może wciągać wodę z zaprawy, co prowadzi do pęknięć i osłabienia całej ściany. Najlepiej zanurzyć cegły na około 10-15 minut, żeby miały czas na wchłonięcie wody. W branży budowlanej to już praktyka, która jest uważana za standard, co można zobaczyć w normach budowlanych jak PN-EN 771-1. Mówią one o tym, jak ważne jest dobre przygotowanie materiałów przed ich użyciem, więc lepiej tego nie lekceważyć.

Pytanie 29

Na ilustracji przedstawiono fragment lica muru wykonanego w wiązaniu

A. weneckim.

B. słowiańskim.

C. holenderskim.

D. polskim.

No to odpowiedź 'polskim' jest rzeczywiście trafiona. To wiązanie ceglne, które widzisz na obrazku, ma taki ciekawy układ cegieł, gdzie każda warstwa jest przesunięta o pół cegły w stosunku do poprzedniej. To nie tylko fajnie wygląda, ale też sprawia, że mur jest bardziej stabilny i wytrzymały. Wiązanie polskie jest popularne w tradycyjnej architekturze w Polsce, zwłaszcza w zabytkowych budynkach. Możesz je zauważyć w zamkach, kościołach czy starych kamienicach z czasów renesansu i baroku. Fajnie jest znać różne rodzaje wiązań ceglanych, szczególnie jeśli planujesz być architektem albo budowlańcem. Wiedza o tym, jakie techniki stosować, jest ważna – przemyśl, co będzie pasować do stylu budynku i jakie ma być wrażenie wizualne. No i warto też znać lokalne tradycje budowlane, bo to pomaga zachować nasze dziedzictwo kulturowe.

Pytanie 30

Wydajność betoniarki mierzy się na podstawie ilości m³mieszanki betonowej wytwarzanej w ciągu

A. jednego dnia

B. jednego tygodnia

C. jednej godziny

D. jednej zmiany

Wydajność betoniarki określa się na podstawie ilości mieszanki betonowej produkowanej w jednostce czasu, a w tym przypadku jest to jedna godzina. W praktyce oznacza to, że betoniarka powinna być w stanie wyprodukować określoną ilość betonu w ciągu godziny, co pozwala na efektywne planowanie prac budowlanych. Na przykład, jeżeli betoniarka ma wydajność 10 m³ na godzinę, oznacza to, że w ciągu ośmiogodzinnej zmiany roboczej może wyprodukować 80 m³ betonu. Jest to kluczowe dla harmonogramów budowy, ponieważ pozwala na precyzyjne obliczenie potrzebnych ilości betonu dla różnych etapów projektu. W branży budowlanej standardowo przyjmuje się, że wydajność betoniarki jest jednym z podstawowych parametrów, który wpływa na czas realizacji zadania oraz jego koszty. Optymalizacja wydajności betoniarki jest zatem niezwykle istotna, ponieważ pozwala na zwiększenie efektywności pracy oraz minimalizację strat materiałowych.

Pytanie 31

Na rysunku przedstawiono wiązanie

A. kowadełkowe muru o grubości 2 cegieł.

B. pospolite muru o grubości 2,5 cegły.

C. kowadełkowe muru o grubości 1,5 cegły.

D. wielowarstwowe muru o grubości 2 cegieł.

Wybór kowadełkowego muru o grubości 2 cegieł jest właściwy, ponieważ taka konstrukcja charakteryzuje się układem cegieł, w którym krótsze boki (główki) cegieł są ułożone na zmianę z dłuższymi bokami (łóżkami). Tego rodzaju wiązanie zapewnia odpowiednią wytrzymałość i stabilność muru. Zastosowanie kowadełkowego wiązania jest powszechne w budownictwie, gdyż skutecznie zapobiega pękaniu i przesuwaniu się cegieł. Standardy budowlane rekomendują stosowanie takich rozwiązań w miejscach narażonych na różne obciążenia. W praktyce, mur o grubości dwóch cegieł jest często wykorzystywany w budynkach mieszkalnych oraz obiektach przemysłowych, co potwierdzają regulacje dotyczące projektowania murowanych konstrukcji. Dodatkowo, kowadełkowe wiązanie ułatwia także prawidłowe ułożenie warstw materiału izolacyjnego, co jest istotne dla zachowania właściwości termicznych budynku.

Pytanie 32

Po zakończeniu nakładania tynków gipsowych, ich odbiór może nastąpić najwcześniej po upływie

A. 2 dni

B. 7 dni

C. 5 dni

D. 4 dni

Odpowiedzi wskazujące na 5 dni, 4 dni czy 2 dni, są błędne z kilku powodów, które mają swoje korzenie w zrozumieniu procesów technologicznych związanych z tynkowaniem. Pierwszym z nich jest zbyt krótki czas potrzebny na wyschnięcie tynku gipsowego, który w praktyce wymaga minimum 5 dni, ale zalecane jest dłuższe oczekiwanie, by osiągnąć pełne utwardzenie. Krótszy czas schnięcia może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń, takich jak pęknięcia czy zmniejszona przyczepność do podłoża. Ponadto, wilgotność otoczenia oraz temperatura mają kluczowe znaczenie dla procesu schnięcia. W zimnych i wilgotnych warunkach, czas schnięcia może się wydłużyć, co dodatkowo wymaga zachowania ostrożności w czasie odbioru. Przyspieszone odbiory mogą prowadzić do nieprawidłowości, które będą widoczne dopiero po pewnym czasie, co generuje dodatkowe koszty w zakresie naprawy i ponownego wykończenia tynku. Dlatego, ważne jest, by nie ignorować standardów branżowych, które jasno określają optymalny czas na odbiór tynków, co w dłuższej perspektywie zapewnia jakość i trwałość robót budowlanych.

Pytanie 33

Czym jest spoiwo w betonie zwykłym?

A. asfalt

B. cement

C. wapno

D. gips

Beton zwykły to materiał budowlany, w którego skład wchodzi kilka kluczowych komponentów, z których najważniejsze to kruszywo, woda oraz spoiwo. Spoiwem w betonie zwykłym jest cement, który pełni rolę wiążącą i umożliwia tworzenie trwałych konstrukcji. Cement, będący produktem spalania wapienia i gliny w wysokotemperaturowych piecach, po zmieszaniu z wodą tworzy zaczyn, który twardnieje i wiąże kruszywa. Dzięki temu powstaje struktura betonu, która może osiągać różne właściwości w zależności od stosunku składników oraz rodzaju użytego cementu. W praktyce, cement stosowany w betonie jest zgodny z normami PN-EN 197-1, które określają wymagania dotyczące jego klasy i jakości. Ponadto, cement jest podstawowym składnikiem dla wielu różnych zastosowań budowlanych, w tym fundamentów, ścian, stropów, a także elementów prefabrykowanych. Jego zdolność do uzyskiwania wysokiej wytrzymałości na ściskanie oraz odporności na czynniki atmosferyczne sprawia, że jest niezbędnym materiałem w nowoczesnym budownictwie.

Pytanie 34

Na podstawie przedstawionej receptury roboczej oblicz, ile piasku należy dodać do sporządzenia mieszanki betonowej, jeżeli na jeden zarób użyto 50 kg cementu.

Receptura robocza
składniki 1 m³ mieszanki betonowej
Beton C8/10
cement:	250 kg
piasek:	410 dm³
żwir:	783 dm³
woda:	165 dm³

A. 165 dm3

B. 165 kg

C. 82 kg

D. 82 dm3

Odpowiedzi 165 dm3 oraz 165 kg mogą wydawać się logiczne na pierwszy rzut oka, jednak bazują na niepoprawnych założeniach dotyczących proporcji materiałów w mieszance betonowej. Aby zrozumieć, dlaczego są one błędne, warto przyjrzeć się, jak oblicza się ilości składników. Każdy materiał budowlany ma swoje specyficzne właściwości, a ich skuteczne połączenie jest kluczowe dla jakości betonu. W przypadku obliczeń, które nie uwzględniają odpowiednich proporcji, może dojść do poważnych konsekwencji, w tym do osłabienia struktury. Odpowiedzi te mogą wynikać z błędnego założenia, że ilość piasku powinna być wyższa, co jest często mylone z ilościami innych składników, takich jak kruszywo. W rzeczywistości, nieodpowiednie proporcje mogą prowadzić do problemów z odpornością na działanie wilgoci, a także do obniżenia wytrzymałości mechanicznej. W budownictwie kluczowe jest stosowanie się do standardów branżowych, które wskazują optymalne proporcje dla różnych rodzajów betonu. Kiedy nie zastosujesz się do tych reguł, ryzykujesz, że beton nie osiągnie wymaganych parametrów i trwałości, co może mieć poważne konsekwencje dla całego projektu budowlanego.

Pytanie 35

Który z wymienionych typów tynków kwalifikuje się jako tynki szlachetne?

A. Ciepłochronny

B. Pocieniony

C. Nakrapiany

D. Wodoszczelny

Tynki nakrapiane, znane także jako tynki mineralne, są klasyfikowane jako tynki szlachetne ze względu na swoje unikalne właściwości estetyczne oraz techniczne. Charakteryzują się one drobnymi, dekoracyjnymi wypustkami, które nadają elewacji oryginalny wygląd. Dzięki zastosowaniu różnych materiałów oraz technik aplikacji, tynki nakrapiane oferują szeroki wachlarz faktur i kolorów, co pozwala na indywidualizację projektów budowlanych. W praktyce, tynki te nie tylko estetyzują budynek, ale również mogą poprawiać jego właściwości termoizolacyjne oraz hydrofobowe. Przykładem zastosowania tynków nakrapianych może być elewacja budynku mieszkalnego, gdzie architekt chciał podkreślić nowoczesny design, jednocześnie zapewniając ochronę przed warunkami atmosferycznymi. Warto dodać, że tynki nakrapiane spełniają różne normy jakościowe, takie jak PN-EN 998-1, które określają wymagania dla tynków. Dobór odpowiedniego rodzaju tynku jest kluczowy dla trwałości i estetyki budynku.

Pytanie 36

Który typ cegieł charakteryzuje się wysoką odpornością na oddziaływanie warunków atmosferycznych?

A. Sylikatowe

B. Poryzowane

C. Klinkierowe

D. Ceramiczne pełne

Cegły klinkierowe charakteryzują się wyjątkową odpornością na działanie czynników atmosferycznych, co czyni je idealnym materiałem budowlanym do zastosowań zewnętrznych. Wytwarzane są z wysokiej jakości gliny, która jest wypalana w wysokotemperaturowych piecach, co prowadzi do ich twardości i niskiej porowatości. Dzięki tym właściwościom, cegły klinkierowe nie tylko doskonale znoszą zmiany temperatury, ale również są odporne na działanie wody, co minimalizuje ryzyko ich deformacji czy zniszczenia. Stosowane są powszechnie na elewacjach budynków, chodnikach, tarasach oraz w infrastrukturze, takiej jak mosty czy mury oporowe. W zgodzie z normą PN-EN 771-1, klinkierowe cegły spełniają wymagania dotyczące wytrzymałości i trwałości w różnych warunkach klimatycznych. Dodatkowo, ich estetyka oraz szeroka gama kolorystyczna sprawiają, że są chętnie wybierane przez architektów i inwestorów, co podkreśla ich uniwersalność i zastosowanie w nowoczesnym budownictwie.

Pytanie 37

Zgodnie z zaleceniami producenta, aby przygotować 25 kg gotowej zaprawy murarskiej, potrzeba 4 dm3 wody. Jaką ilość wody należy wykorzystać do przygotowania 100 kg zaprawy?

A. 16 litrów

B. 25 litrów

C. 4 litry

D. 100 litrów

Aby obliczyć ilość wody potrzebnej do rozrobienia 100 kg zaprawy, można skorzystać z proporcji. Producent podaje, że do 25 kg zaprawy potrzeba 4 dm3 wody, co odpowiada 4 litrom. Zatem, do rozrobienia 100 kg, co jest czterokrotnością 25 kg, proporcjonalnie potrzebujemy czterokrotności wody, czyli 4 dm3 x 4 = 16 dm3, co również odpowiada 16 litrom. W praktyce, dokładne odmierzanie wody jest kluczowe, ponieważ zbyt mała ilość wody może prowadzić do zbyt twardej i nieelastycznej zaprawy, natomiast zbyt duża ilość wody osłabi strukturę, co może skutkować pęknięciami lub innymi uszkodzeniami. W branży budowlanej, zgodnie z normami dotyczącymi przygotowania zapraw, ważne jest także, aby używać wody czystej, wolnej od zanieczyszczeń chemicznych, które mogłyby wpływać na jakość zaprawy. Warto również pamiętać, aby woda była w temperaturze pokojowej, co sprzyja lepszemu połączeniu składników.

Pytanie 38

Dźwięk o głuchym brzmieniu, który można usłyszeć podczas opukiwania tynku lekkim młotkiem, sugeruje

A. brak przylegania tynku do podłoża

B. nieobecność pęknięć w obrębie tynku

C. niewystarczającą grubość tynku

D. dobrą przyczepność tynku do podłoża

Głuchy dźwięk, który jest generowany podczas opukiwania tynku lekkim młotkiem, sugeruje, że tynk nie jest odpowiednio związany z podłożem. W praktyce, dobry związek tynku z podłożem powinien skutkować wyraźnym, dźwięcznym odgłosem, co jest wskaźnikiem stabilności i jednorodności materiału. W przypadku braku związania, dźwięk jest głuchy, co może wskazywać na obecność pustek powietrznych między tynkiem a podłożem. Warto dodać, że takie sytuacje mogą prowadzić do dalszych uszkodzeń, jak odspajanie się tynku, co jest problematyczne z punktu widzenia długotrwałej trwałości wykończenia. W praktyce budowlanej, zaleca się regularne przeprowadzanie testów akustycznych tynku podczas oceny jego stanu, co jest zgodne z normami budowlanymi, takimi jak PN-EN 13914-1. To podejście zapewnia, że prace wykończeniowe są zgodne z najlepszymi praktykami, co zmniejsza ryzyko wystąpienia usterek w przyszłości.

Pytanie 39

Zaprawy murarskie ogólnego zastosowania, produkowane na małych budowach, przygotowuje się w sposób

A. wiertarki z mieszadłem

B. węzła betoniarskiego

C. betoniarki wolnospadowej

D. agregatu tynkarskiego

Betoniarka wolnospadowa jest odpowiednim narzędziem do sporządzania zapraw murarskich ogólnego przeznaczenia, szczególnie na małych budowach. Jej konstrukcja pozwala na efektywne mieszanie składników zaprawy, takich jak cement, piasek i woda, co zapewnia jednorodność i odpowiednią konsystencję mieszanki. W betoniarce wolnospadowej materiały są wprowadzane do bębna, który obraca się, umożliwiając ich swobodne mieszanie. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami budowlanymi, które podkreślają znaczenie używania odpowiednich narzędzi do uzyskania wysokiej jakości materiałów budowlanych. W sytuacjach, gdzie wydajność i jakość mieszanki są kluczowe, betoniarka wolnospadowa staje się idealnym wyborem, pozwalając na produkcję większej ilości zaprawy w krótkim czasie, co jest szczególnie istotne w przypadku prac wymagających dużej ilości zaprawy, takich jak murowanie. Dodatkowo, użycie betoniarki zmniejsza ryzyko błędów ludzkich w procesie mieszania, co przyczynia się do lepszej jakości końcowego produktu.

Pytanie 40

Jeśli w murowanym obiekcie długość filarka międzyokiennego z zastosowaniem cegły ceramicznej pełnej wynosi 90 cm, to oznacza, że konieczne jest wymurowanie filarka o długości

A. 3,5 cegły

B. 3,0 cegły

C. 4,0 cegły

D. 2,5 cegły

Długość filarka międzyokiennego wynosząca 90 cm przekłada się na ilość cegieł potrzebnych do jego wymurowania. Cegła ceramiczna pełna standardowo ma wymiary 25 cm x 12 cm x 6,5 cm. Aby obliczyć liczbę cegieł potrzebnych do uzyskania filarka o długości 90 cm, należy podzielić długość filarka przez długość cegły. W tym przypadku 90 cm / 25 cm = 3,6. Jednak należy uwzględnić również spoiny, które są nieodłącznym elementem murowania. Przyjęcie wartości spoiny może prowadzić do zaokrąglenia, co w praktyce w tym przypadku daje wynik 3,5 cegły. Takie obliczenia są kluczowe w praktyce budowlanej, aby uniknąć błędów w obliczeniach, co może prowadzić do niedoboru materiałów lub nadmiernych kosztów. Zastosowanie standardów budowlanych, które określają minimalne grubości spoin, pozwala na dokładniejsze planowanie i oszacowanie potrzebnych materiałów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej