Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik programista
  • Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
  • Data rozpoczęcia: 15 grudnia 2025 11:25
  • Data zakończenia: 15 grudnia 2025 11:44

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaki typ powinien być zastosowany, aby pole w bazie danych mogło przechowywać liczby zmiennoprzecinkowe?

A. FLOAT
B. CHAR
C. VARCHAR
D. INT
Odpowiedź FLOAT jest poprawna, ponieważ ten typ danych w systemach baz danych jest zaprojektowany do przechowywania liczb zmiennoprzecinkowych, co oznacza, że może reprezentować liczby rzeczywiste z ułamkami. Typ FLOAT jest szczególnie przydatny w aplikacjach wymagających precyzyjnych obliczeń matematycznych, takich jak finanse, nauki przyrodnicze czy inżynieria. W przeciwieństwie do INT, który przechowuje tylko liczby całkowite, FLOAT pozwala na dużą elastyczność w zakresie wartości. Przykładem może być aplikacja bankowa, która potrzebuje przechowywać wartości depozytów oraz wypłat, które mogą być liczone z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku. Dobrą praktyką jest także zrozumienie, że FLOAT, w zależności od implementacji, może mieć ograniczenia precyzyjności, dlatego w sytuacjach wymagających ekstremalnej dokładności, takich jak obliczenia naukowe, warto rozważyć użycie typu DOUBLE, który oferuje większą precyzję. W kontekście zarządzania bazą danych, istotne jest również, aby typ danych był zgodny z wymaganiami aplikacji oraz stosowany w odpowiednich konwencjach i standardach branżowych.

Pytanie 2

Które z zapytań SQL wybiera nazwiska z tabeli klient, które mają co najmniej jedną literę i zaczynają się od litery Z?

A. SELECT nazwisko FROM klient WHERE nazwisko='Z?';
B. SELECT nazwisko FROM klient WHERE nazwisko LIKE 'Z_%';
C. SELECT nazwisko FROM klient WHERE nazwisko='Z_?';
D. SELECT nazwisko FROM klient WHERE nazwisko LIKE 'Z%';
Twoje zapytanie SQL wygląda świetnie: 'SELECT nazwisko FROM klient WHERE nazwisko LIKE 'Z%';'. Używając operatora LIKE razem z symbolem '%', dajesz znać, że po literze 'Z' mogą się pojawić różne znaki. Dzięki temu dostaniesz wszystkie nazwiska zaczynające się na 'Z', niezależnie od tego, ile liter potem występuje. Moim zdaniem to dobry sposób na wyszukiwanie, bo w praktyce może zwrócić takie nazwiska jak 'Zawadzki', 'Zielinski' czy 'Zachariasz'. W SQL operator LIKE jest naprawdę przydatny, bo pozwala na elastyczne porównywanie wartości tekstowych. Symbol '%' oznacza dowolny ciąg znaków (nawet pusty), a '_' to dokładnie jeden znak. Wiem, że to podejście jest zgodne z normami SQL, co sprawia, że działa w różnych systemach baz danych, co jest świetne, bo można to łatwo przenieść z jednego miejsca do drugiego.

Pytanie 3

W znaczniku (w sekcji ) strony internetowej nie zamieszcza się informacji odnoszących się do

A. automatycznego przeładowania
B. kodowania
C. rodzaju dokumentu
D. autora
Możesz pomyśleć, że odpowiedź o automatycznym odświeżaniu, kodowaniu czy autorze ma sens, bo te info są faktycznie w znaczniku <meta>. Ale są tu pewne niuanse, które mogą wprowadzać w błąd. Znacznik <meta> dostarcza nam metadanych, ale nie mówi nic o typie dokumentu. Typ dokumentu jest bardzo ważny dla przeglądarek, bo informuje je o tym, w jakim standardzie jest stworzona strona. To rolę pełni deklaracja DOCTYPE, która pojawia się na początku dokumentu HTML. Warto więc ogarnąć różnicę pomiędzy metadanymi a typem dokumentu, bo to częsty błąd. Znacznik <meta> zajmuje się informacjami, które mogą poprawić SEO i doświadczenia użytkownika, natomiast typ dokumentu to bardziej techniczna kwestia, która zapewnia, że strona działa jak należy. Dobrze jest pamiętać, że odpowiednie stosowanie zarówno znaczników <meta>, jak i DOCTYPE jest kluczowe, jeśli chcemy, by nasza strona działała sprawnie.

Pytanie 4

Zaprezentowano tabelę stworzoną przy użyciu kodu HTML, bez zastosowania stylów CSS. Która część kodu HTML odnosi się do pierwszego wiersza tabeli?

Ilustracja do pytania
A. Rys. C
B. Rys. A
C. Rys. B
D. Rys. D
Znaczniki HTML używane w konstrukcji tabel muszą być wybierane z uwzględnieniem ich przeznaczenia i semantycznego znaczenia. W przypadku budowy pierwszego wiersza tabeli, który pełni rolę nagłówka, kluczowe jest wykorzystanie odpowiednich znaczników, takich jak <th>. Wybór znaczników <td> w pierwszym wierszu, nawet jeśli zawierają one tekst pasujący do nagłówków, jest błędny, ponieważ <td> oznacza komórki danych, a nie nagłówki. Tego typu błędy mogą prowadzić do niejednoznacznej interpretacji struktury tabeli przez technologie wspomagające, jak czytniki ekranowe, co jest sprzeczne z wytycznymi dotyczącymi dostępności. Dodatkowo, korzystanie z tagów niewłaściwie zamieniających semantykę (np. <i> lub <center> wewnątrz <td>) nie tylko nie spełnia standardów estetycznych i funkcjonalnych, ale także zwiększa techniczne zadłużenie projektu. Brak poprawnego stosowania znaczników nagłówka (<th>) może utrudniać zrozumienie danych przez użytkowników oraz wpływać negatywnie na użyteczność strony. Poprawne zrozumienie i stosowanie semantycznych możliwości HTML jest fundamentem tworzenia dostępnych i efektywnych stron internetowych co ma kluczowe znaczenie w kontekście profesjonalnego podejścia do projektowania interfejsów użytkownika i architektury informacji na stronach internetowych.

Pytanie 5

Definicja obiektu została zapisana w języku JavaScript jako var osoba={imie:"Anna", nazwisko:"Kowalska", rok_urodzenia:1985}; Jak można odwołać się do właściwości nazwisko?

A. osoba[2]
B. osoba[1]
C. osoba.nazwisko
D. osoba::nazwisko
Wszystkie inne odpowiedzi są niepoprawne z różnych powodów technicznych. Pierwsza z nich, osoba[1], opiera się na indeksowaniu tablicy, co jest błędne w kontekście obiektów. W JavaScript obiekty nie mają indeksów; zamiast tego są zorganizowane w pary klucz-wartość, gdzie klucze są nazwami właściwości. Próba uzyskania dostępu do właściwości przez indeksowanie zwróci undefined, ponieważ obiekt nie ma takiego klucza. Kolejna niepoprawna odpowiedź, osoba[2], jest analogicznie błędna, ponieważ odnosi się do drugiego elementu, co również nie ma zastosowania w obiektach. Obiekty w JavaScript nie są tablicami i nie można do nich odwoływać się w sposób, który sugeruje, że mają one numerowane właściwości. Ostatnia odpowiedź, osoba::nazwisko, jest syntaktycznie niepoprawna w JavaScript. Notacja z podwójnymi dwukropkami nie jest stosowana w języku, a niepoprawne użycie operatorów prowadzi do błędów wykonania. W JavaScript poprawny jest tylko dostęp przez notację kropkową lub nawiasową, ponieważ język nie wspiera takiej składni. Te pomyłki mogą wynikać z nieporozumienia w zakresie struktur danych w JavaScript oraz ich właściwego dostępu.

Pytanie 6

W poniższym kodzie CSS czcionka zmieni kolor na żółty

a[target="_blank"]
{
  color: yellow;
}
A. odnośników, które otwierają się w tej samej karcie
B. każdego linku
C. odnośników, które otwierają się w nowej karcie
D. tekstu akapitu
Prawidłowa odpowiedź wskazuje na zastosowanie selektora a[target="_blank"] w języku CSS. Ten selektor odnosi się do wszystkich odnośników HTML, które otwierają się w nowej karcie przeglądarki dzięki użyciu atrybutu target z wartością "_blank". Stylizacja tych odnośników na kolor żółty jest możliwa przez przypisanie właściwości color z odpowiednią wartością. Jest to praktyczne podejście, które pozwala na wizualne wyróżnienie linków otwierających się w osobnych zakładkach. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami projektowania stron internetowych, gdzie wskazane jest, aby użytkownicy mieli wyraźne sygnały o nietypowych działaniach linków. W kontekście dostępności webowej, takie stylizowanie wspiera użytkowników w szybszym orientowaniu się w sposobie działania poszczególnych elementów interfejsu. Separacja stylu i treści zgodnie z zasadami CSS umożliwia bardziej elastyczne zarządzanie wyglądem strony i ułatwia utrzymanie spójności wizualnej na całej witrynie. Przykład ten ilustruje, jak CSS może wpływać na interakcję użytkownika z elementami strony, co jest kluczowe w procesie tworzenia przyjaznych i intuicyjnych interfejsów użytkownika.

Pytanie 7

Elementy <header>, <article>, <section>, <footer> są typowe dla języka

A. HTML 5
B. HTML 4.01 Transitional
C. XHTML 1.1
D. HTML 4.01 Strict
Odpowiedź HTML 5 jest prawidłowa, ponieważ to właśnie w tej wersji języka HTML wprowadzono nowe semantyczne znaczniki, takie jak <header>, <article>, <section> oraz <footer>. Te znaczniki mają na celu lepsze strukturalne organizowanie treści w dokumentach internetowych, co ułatwia zarówno odczyt zrozumienia przez przeglądarki, jak i poprawia dostępność dla osób korzystających z technologii wspomagających. Na przykład, <header> zazwyczaj zawiera nagłówki i elementy nawigacyjne, podczas gdy <article> służy do oznaczenia niezależnej jednostki treści, np. artykułu prasowego. <section> jest używane do grupowania powiązanych sekcji, a <footer> zawiera informacje takie jak prawa autorskie czy linki do polityki prywatności. Wdrożenie tych znaczników zgodnie z najlepszymi praktykami zwiększa semantykę strony, co jest korzystne dla SEO, a także pozwala na lepsze zrozumienie struktury strony przez roboty indeksujące. HTML 5 jest obecnie standardem w tworzeniu stron internetowych i jego znajomość jest kluczowa dla współczesnych deweloperów.

Pytanie 8

Fragment kodu w języku HTML zawarty w ramce ilustruje zestawienie

Ilustracja do pytania
A. wypunktowaną.
B. odnośników.
C. numerowaną.
D. skrótów.
Kod HTML zawierający znaczniki <ol> oraz <li> tworzy listę numerowaną ponieważ <ol> oznacza ordered list czyli listę uporządkowaną co skutkuje automatycznym numerowaniem każdego elementu w przeglądarkach internetowych. Znaczniki <li> reprezentują pojedyncze elementy listy zapewniając organizację danych w czytelnej formie. Taki sposób przedstawiania informacji jest powszechnie stosowany w tworzeniu dokumentów HTML i stron internetowych gdzie hierarchia i kolejność elementów ma kluczowe znaczenie. Za pomocą CSS można dodatkowo dostosować styl numerowania oraz wizualne aspekty listy co pozwala na większą elastyczność w projektowaniu interfejsu użytkownika. Standardy internetowe takie jak te rekomendowane przez W3C zachęcają do stosowania semantycznych znaczników co poprawia dostępność i SEO strony. Ponadto listy numerowane są użyteczne w sytuacjach gdy wymagana jest jasna kolejność wykonywania zadań lub prezentacja kroków w procesie co czyni je idealnym narzędziem zarówno w dokumentacji technicznej jak i w interaktywnych przewodnikach online.

Pytanie 9

Który z poniższych kodów XHTML sformatuje tekst zgodnie z podanym przykładem?

Ala ma kota
a kot ma Alę

A. <p>Ala ma <b>kota</b> <br/> a <i>kot</i> ma Alę</p>
B. <p>Ala ma <b>kota</i><br/> a <b>kot</b> ma Alę</p>
C. <p>Ala ma <b>kota</b> <br/> a <b>kot</b> ma Alę</p>
D. <p>Ala ma <b>kota <br /> a <i>kot</i> ma Alę</p>
Odpowiedź <p>Ala ma <b>kota</b> <br/> a <i>kot</i> ma Alę</p> jest poprawna, ponieważ zgodnie z zasadami XHTML, użycie znaczników <b> i <i> do formatowania tekstu jest odpowiednie; <b> stosowany jest do wyróżniania tekstu pogrubionego, a <i> do kursywy. W tej odpowiedzi zastosowano również poprawny znacznik <br/>, który jest samodzielnym znacznikiem i nie wymaga zamknięcia w parze. Zgodnie z dobrymi praktykami, kod XHTML powinien być poprawnie sformatowany, a każdy otwierający znacznik powinien mieć odpowiadający mu zamykający znacznik, chyba że jest to znacznik samodzielny, jak <br/>. Warto zaznaczyć, że XHTML wymaga również, aby wszystkie atrybuty były zapisane w formacie małych liter, co zostało spełnione w tej odpowiedzi. Przykład zastosowania tej wiedzy można znaleźć w tworzeniu stron internetowych, gdzie poprawne sformatowanie kodu HTML lub XHTML jest kluczowe dla prawidłowego wyświetlania treści w przeglądarkach.

Pytanie 10

Zaprezentowano rezultat zastosowania CSS oraz odpowiadający mu kod HTML. W jaki sposób trzeba zdefiniować styl, aby uzyskać takie formatowanie?

Ilustracja do pytania
A. #first-letter { font-size: 400%; color: blue; }
B. .first-letter { font-size: 400%; color: blue; }
C. p.first-letter { font-size: 400%; color: blue; }
D. p::first-letter { font-size: 400%; color: blue; }
Wybór innych odpowiedzi niż p::first-letter jest niepoprawny z kilku powodów. Po pierwsze, użycie samego .first-letter odnosi się do elementu z klasą first-letter, co oznaczałoby, że kod HTML musiałby mieć element z przypisaną tą klasą, co nie jest zgodne z przedstawionym kodem. Podobnie, #first-letter wskazywałaby na element z identyfikatorem first-letter, co również wymagałoby odpowiedniej struktury w kodzie HTML. Obie te opcje ignorują fakt, że mamy do czynienia z pseudo-elementem, który specyficznie stylizuje pierwszą literę danego bloku tekstu. Z kolei zapis p.first-letter byłby próbą stylizacji elementów p z klasą first-letter, co jest błędnym zastosowaniem w kontekście potrzeby modyfikacji pierwszej litery. Kluczowym problemem w powyższych odpowiedziach jest niewłaściwe zrozumienie, jak działają pseudo-elementy oraz jak są używane w praktyce. Pseudo-elementy takie jak ::first-letter są bezpośrednio zdefiniowane w specyfikacji CSS i pozwalają na precyzyjne stylizowanie części elementów, co jest istotne w kontekście semantycznego i czystego kodu HTML. W świecie nowoczesnych technologii webowych, zrozumienie, kiedy i jak stosować pseudo-elementy, jest kluczowe dla tworzenia efektywnych i zachwycających wzrok projektów.

Pytanie 11

W HTML atrybut alt w tagu img służy do określenia

A. właściwości grafiki, takie jak rozmiar, ramka, wyrównanie
B. napisu, który będzie widoczny pod obrazem
C. lokalizacji i nazwy pliku źródłowego obrazu
D. tekstu, który pojawi się, gdy obrazek nie może być załadowany
Odpowiedź, która wskazuje, że atrybut alt znacznika img w języku HTML definiuje tekst, który będzie wyświetlony, jeśli grafika nie może być poprawnie załadowana, jest całkowicie poprawna. Atrybut alt jest kluczowym elementem dostępności w sieci, ponieważ dostarcza użytkownikom alternatywne informacje o zawartości obrazu, co jest szczególnie ważne dla osób korzystających z czytników ekranu. Na przykład, jeśli zdjęcie w artykule nie jest dostępne z powodu problemów z łączem internetowym, atrybut alt zapewnia kontekst, dzięki czemu użytkownik jest informowany o tym, co miało być przedstawione. Dobre praktyki zalecają, aby tekst w atrybucie alt był zwięzły, ale jednocześnie dostarczał wystarczających informacji o obrazie. Warto również zauważyć, że stosowanie atrybutu alt wspiera SEO (optymalizację pod kątem wyszukiwarek), ponieważ wyszukiwarki mogą używać tych informacji do indeksowania treści. Przykład: <img src='example.jpg' alt='Zdjęcie pięknego krajobrazu górskiego'>.

Pytanie 12

Jaką wartość zwróci funkcja w języku C++, jeśli parametry wynoszą a = 4 oraz b = 3?

long int fun1(int a, int b)
{
long int wynik = 1;
for (int i = 0; i < b; i++)
wynik *= a;
return wynik;
}
A. 1
B. 12
C. 16
D. 64
Rozpatrując niepoprawne odpowiedzi należy zauważyć że błędne zrozumienie działania pętli for oraz operacji w niej zawartych może prowadzić do niepoprawnych wyników. Niektórzy mogą błędnie zakładać że funkcja wykonuje dodawanie a nie mnożenie co prowadzi do odpowiedzi takich jak 12 lub 16. W rzeczywistości pętla for w tej funkcji przemnaża wartość zmiennej wynik przez a dla każdej iteracji co oznacza że wynik końcowy jest a podniesione do potęgi b. Błąd polegający na uznaniu że wynik to 12 może wynikać z pomyłki i traktowania operacji jak klasycznego dodawania zamiast przemnożenia a z kolei wynik 16 mógłby wynikać z błędnego wnioskowania że pętla wykonuje inną liczbę iteracji niż w rzeczywistości. Kolejnym częstym błędem jest nieprawidłowe przypisanie wartości początkowej do wyniku albo niezrozumienie że pętla zaczyna od 0 i iteruje do b-1. Takie błędne założenia mogą wynikać z niezrozumienia podstawowej składni i logicznych kroków algorytmu. Zrozumienie tego jak działa pętla for oraz jak operacje na zmiennych zmieniają ich wartości w trakcie iteracji jest kluczowe aby poprawnie przewidzieć wynik działania funkcji. Kluczem do poprawnego rozwiązania jest metodyczne sprawdzenie każdego kroku algorytmu co pozwoli uniknąć podobnych błędów w przyszłości. Zasady te są fundamentalne dla każdego programisty a ich zrozumienie ma zastosowanie w szerokim zakresie zagadnień programistycznych i algorytmicznych zapewniając nie tylko poprawność ale również efektywność pisanych programów. Poprawne zrozumienie tych podstaw umożliwia tworzenie bardziej złożonych i wydajnych algorytmów co jest kluczowe w środowisku zawodowym.

Pytanie 13

Na stronie internetowej dodano grafikę w kodzie HTML. Co się stanie, jeśli plik rysunek.png nie zostanie odnaleziony przez przeglądarkę?

<img src="rysunek.png" alt="pejzaż">
A. zademonstruje błąd wyświetlania strony w miejscu grafiki
B. wstawi tekst "rysunek.png" zamiast grafiki
C. nie pokaże strony internetowej
D. wyświetli tekst "pejzaż" w miejscu grafiki
W HTML znacznik <img> jest używany do wstawiania obrazów na stronach. Ważne, żeby pamiętać o atrybucie src, który mówi przeglądarce, skąd ma wziąć obraz. A alt to taki tekst zapasowy, który wyświetli się, jeśli obrazek nie załaduje się z jakiegoś powodu. To istotne, bo ułatwia dostępność dla osób, które mogą mieć trudności z widzeniem. Na przykład, gdy plik rysunek.png się nie załaduje, to wyświetli się tekst z atrybutu alt - w tym przypadku słowo pejzaż. To jest zgodne z dobrymi praktykami, bo każdy powinien wiedzieć, co miało być na obrazku, nawet jeśli go nie widzi. To także pomaga wyszukiwarkom w indeksowaniu treści. A używanie atrybutu alt to rzecz, którą warto stosować, jeśli chcemy, żeby nasza strona była dostępna i przyjazna dla użytkowników. Przy tym, przypomina mi się, że to też jest zgodne z zasadami dostępności WCAG.

Pytanie 14

W skrypcie JavaScript deklaracja zmiennych ma miejsce

A. zawsze z poprzedzającym nazwą znakiem $
B. wyłącznie na początku skryptu
C. w chwili pierwszego użycia zmiennej
D. tylko gdy określimy typ zmiennej oraz jej nazwę
Wybór błędnych odpowiedzi wynika z nieporozumienia dotyczącego zasad deklaracji zmiennych w JavaScript. Wiele osób ma tendencję do myślenia, że zmienne muszą być deklarowane na początku skryptu, co jest niezgodne z elastycznością, jaką oferuje ten język. Deklaracja tylko na początku skryptu ogranicza kreatywność i elastyczność programisty, ponieważ w praktyce można tworzyć zmienne w dowolnym momencie, w zależności od logiki programu. Innym błędnym przekonaniem jest konieczność podawania typu zmiennej przed jej nazwą. W przeciwieństwie do języków silnie typowanych, takich jak Java czy C#, JavaScript jest językiem słabo typowanym, co oznacza, że typ zmiennej jest określany dynamicznie w momencie przypisania wartości. Przykładowo, można zdefiniować zmienną jako liczbę, a następnie przypisać do niej wartość typu tekstowego bez żadnych problemów. Kolejną mylną zasadą jest stwierdzenie, że każda zmienna musi zaczynać się od znaku $. W rzeczywistości, znaki te (jak $ i _) są dozwolone jako pierwsze znaki identyfikatorów, ale nie są wymagane. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do nieefektywnego pisania kodu oraz wprowadzania niezamierzonych błędów. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla prawidłowego korzystania z JavaScript, co pozwala na tworzenie lepszych, bardziej efektywnych aplikacji oraz unikanie typowych błędów i pułapek w programowaniu.

Pytanie 15

Które wartości będą przechowywane w zmiennych po wykonaniu przedstawionej pętli języka PHP?

$i = 20;    $a = 0;
while($i) {
  $a += 2;
  $i--;
}
A. a = 40, i = 0
B. a = 40, i = 20
C. a = 0, i = 20
D. a = 20, i = 20
Odpowiedź jest poprawna, ponieważ zrozumienie jak działa pętla w języku PHP jest kluczowe dla efektywnej pracy z tym językiem. W tym przypadku mamy do czynienia z pętlą, która zaczyna się od wartości i = 20 i w każdej iteracji zmniejsza wartość i o 1, aż dojdzie do 0, kończąc pętlę. Zmienna 'a' jest zwiększana o 2 w każdej iteracji, co daje nam finalną wartość a = 40 po 20 iteracjach. To jest kluczowe dla zrozumienia, jak zmienne są aktualizowane i przechowywane w pętli PHP. Przykład ten pokazuje, jak można wykorzystać pętle do wykonywania powtarzalnych operacji na danych, co jest podstawowym elementem programowania. Pamiętaj, że zrozumienie, jak działa pętla, jest kluczowe do tworzenia efektywnych i wydajnych programów, nie tylko w PHP, ale w każdym języku programowania.

Pytanie 16

Najłatwiejszym i najmniej czasochłonnym sposobem na przetestowanie działania strony internetowej w różnych przeglądarkach i ich wersjach jest

A. zainstalowanie różnych przeglądarek na kilku komputerach i testowanie strony
B. użycie emulatora przeglądarek internetowych, np. Browser Sandbox
C. sprawdzenie działania strony w programie Internet Explorer, zakładając, że inne przeglądarki będą kompatybilne
D. wykorzystanie walidatora kodu HTML
Emulatory przeglądarek internetowych, takie jak Browser Sandbox, stanowią najefektywniejsze narzędzie do testowania witryn w różnych środowiskach. Dzięki nim można symulować działanie witryny w wielu przeglądarkach oraz ich wersjach bez potrzeby fizycznej instalacji. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie testowania oprogramowania, ponieważ pozwala na oszczędność czasu i zasobów. W przypadku użycia emulatora, programiści mogą szybko przetestować i porównać, jak strona zachowuje się w różnych przeglądarkach, co jest kluczowe dla zapewnienia spójności działania i doświadczeń użytkownika. Przykładem zastosowania emulatorów jest możliwość weryfikacji responsywności witryny na różnych rozmiarach ekranów oraz dostosowanie stylów CSS dla różnych przeglądarek. To pozwala na identyfikację problemów z kompatybilnością, które mogą występować w starszych wersjach przeglądarek, a także w zapewnieniu, że nowoczesne standardy webowe są poprawnie interpretowane. Praktyczne wykorzystanie emulatorów w codziennym procesie tworzenia oprogramowania powinno być integralną częścią każdej strategii testowania, aby zapewnić optymalne działanie witryny na wszystkich platformach.

Pytanie 17

Który składnik języka HTML jest niezbędny, aby uniknąć błędu w walidacji HTML5?

A. <body>
B. przynajmniej jednego <h1>
C. prologu <!DOCTYPE html>
D. <meta name="author" content="....">
Prolog <!DOCTYPE html> jest kluczowym elementem każdego dokumentu HTML5, który definiuje typ dokumentu i jego wersję. Jego obecność umożliwia przeglądarkom internetowym prawidłowe interpretowanie i renderowanie treści strony. Bez tego prologu przeglądarka nie ma informacji o tym, że strona powinna być interpretowana jako dokument HTML5, co może prowadzić do nieprzewidywalnych wyników w renderowaniu i działaniu strony. W praktyce, dodanie <!DOCTYPE html> na początku dokumentu HTML jest fundamentalnym krokiem, który powinien być zawsze przestrzegany. Standardy W3C jasno określają, że prolog jest niezbędny, aby zapewnić zgodność z HTML5 i uniknąć błędów walidacji. Na przykład, jeśli zapomnimy o tym elemencie, nasza strona może nie wyświetlać się poprawnie w różnych przeglądarkach, co z kolei wpłynie na doświadczenia użytkowników oraz pozycjonowanie strony w wyszukiwarkach. Dlatego każdy programista powinien traktować <!DOCTYPE html> jako nieodłączny element kodu HTML, zapewniając tym samym stabilność i spójność prezentowanej treści.

Pytanie 18

Do jakiego celu służy certyfikat SSL?

A. zapisywania informacji o sesjach generowanych w witrynie
B. deszyfracji danych przesyłanych w sieci
C. zidentyfikowania posiadacza witryny
D. blokowania złośliwego oprogramowania na stronie
Odpowiedzi związane z blokowaniem szkodliwego oprogramowania, zapisywaniem danych o sesjach oraz deszyfracją transmitowanych danych są niepoprawne w kontekście funkcji certyfikatu SSL. Certyfikat SSL nie ma funkcji blokowania złośliwego oprogramowania, ponieważ jego zadaniem jest zapewnienie bezpieczeństwa komunikacji poprzez szyfrowanie danych. Złośliwe oprogramowanie jest zazwyczaj eliminowane przez oprogramowanie zabezpieczające, a nie przez SSL. W odniesieniu do zapisania danych o sesjach, certyfikat SSL nie przechowuje informacji o sesjach ani o użytkownikach. Sesje są zarządzane przez aplikacje serwerowe, a SSL jedynie zabezpiecza przesyłane dane podczas sesji. Co więcej, SSL nie zajmuje się deszyfracją transmitowanych danych, ponieważ szyfrowanie i deszyfrowanie danych odbywa się w momencie komunikacji, a nie jako osobny proces czy funkcja certyfikatu. SSL działa na zasadzie wymiany kluczy szyfrujących pomiędzy serwerem a klientem, gdzie dane są szyfrowane w momencie przesyłania, a następnie deszyfrowane przez odbiorcę, co również nie jest funkcją certyfikatu, ale całego protokołu zabezpieczeń.

Pytanie 19

W ramce przedstawiono właściwości pliku graficznego:

Wymiary:4272 x 2848px
Rozdzielczość:72 dpi
Format:JPG
W celu optymalizacji czasu ładowania rysunku na stronę WWW należy:
A. zwiększyć rozdzielczość.
B. zmienić format grafiki na CDR.
C. zmniejszyć wymiary rysunku.
D. zmienić proporcje szerokości do wysokości.
Odpowiedź jest poprawna. Czas ładowania obrazu na stronę WWW jest w dużej mierze zależny od jego rozmiaru. Zasada jest prosta: im mniejszy rozmiar pliku, tym szybciej zostanie załadowany. Zmniejszenie wymiarów rysunku prowadzi do zmniejszenia rozmiaru pliku, co optymalizuje czas ładowania. W praktyce, oznacza to, że jeżeli masz obraz o wymiarach 2000x2000 pikseli, a na stronie prezentowany jest w wymiarach 500x500 pikseli, to wartość ta jest zdecydowanie za duża i może spowalniać ładowanie strony. Dobrą praktyką jest dostosowanie rozmiaru obrazu do rozmiaru, w jakim ma być wyświetlany na stronie. Warto jednak pamiętać, że zmniejszanie rozmiaru obrazu może wpływać na jego jakość, dlatego ważne jest znalezienie odpowiedniego balansu pomiędzy czasem ładowania a jakością prezentowanego rysunku.

Pytanie 20

Funkcja PHP var_dump() wyświetla informację na temat zmiennej: jej typ i wartość. Wynikiem dla przedstawionego fragmentu kodu jest

$x = 59.85;
var_dump($x);
A. string(5) "59.85"
B. int(59)
C. array(2) { [0]=> int(59) [1]=> int(85) }
D. float(59.85)
Gratulacje, Twoja odpowiedź jest poprawna! W poprawnej odpowiedzi, wartość zmiennej $x była 59.85, co jest liczbą zmiennoprzecinkową, a więc typem tej zmiennej jest float. Funkcja PHP var_dump() służy do wyświetlania informacji o zmiennej, w tym jej typu i wartości. Zatem wynikiem jej wykonania dla zmiennej $x inicjowanej wartością 59.85 jest float(59.85). To jest jeden z przykładów, gdzie rozumienie typów danych w PHP jest kluczowe. Zrozumienie typu float pozwoli Ci na prawidłową manipulację danymi, co jest niezwykle ważne w programowaniu. Jest to szczególnie istotne, gdy porównujesz różne wartości lub przekształcasz jedne typy danych w inne. Pamiętaj, że PHP jest językiem o słabej typizacji, co oznacza, że konwersja typów może nastąpić automatycznie w niektórych kontekstach, więc zawsze warto wiedzieć, jakiego typu jest dana zmienna.

Pytanie 21

W dokumencie HTML umieszczono tekst sformatowany określonym stylem. Aby wprowadzić w treści kilka słów o zróżnicowanym stylu, należy użyć znacznika

A. <span>
B. <section>
C. <table>
D. <hr>
Wybór znaczników <section>, <table> i <hr> jako sposobów na wtrącenie fragmentów tekstu stylizowanych różnie od reszty treści jest niewłaściwy z technicznego punktu widzenia. Znacznik <section> jest przeznaczony do tworzenia sekcji dokumentu, co oznacza, że ma on znaczenie semantyczne i jest używany do grupowania treści, które dotyczą tego samego tematu. Użycie go do stylizacji pojedynczych słów może prowadzić do nieczytelności struktury dokumentu oraz negatywnie wpływać na dostępność treści. Z kolei znacznik <table> służy do tworzenia tabel, które organizują dane w wierszach i kolumnach, a więc jego zastosowanie w kontekście formatowania tekstu byłoby zarówno nieefektywne, jak i niezgodne z przeznaczeniem. Stosowanie <hr> natomiast, które definiuje poziomą linię, nie ma sensu w kontekście zmiany stylu tekstu, ponieważ jego funkcją jest oddzielanie sekcji treści, a nie stylizowanie tekstu. Wybierając nieodpowiednie znaczniki, możemy naruszyć zasady semantyki HTML, co prowadzi do problemów z dostępnością i SEO, a także do trudności w dalszej edycji oraz utrzymaniu kodu. Prawidłowe użycie znaczników jest kluczowym elementem dobrych praktyk w tworzeniu stron internetowych i wpływa na ich czytelność oraz zrozumienie przez różne urządzenia i technologie.

Pytanie 22

Który zapis znacznika <meta> jest poprawny w kontekście użytych atrybutów?

A. <meta title = 'Strona dla hobbystów'>
B. <meta background = blue>
C. <meta name = '!DOCTYPE'>
D. <meta name = 'description' content = 'Masz jakieś hobby? To jest strona dla Ciebie!'>
Poprawny zapis znacznika <meta> to <meta name = "description" content = "Masz jakieś hobby? To jest strona dla Ciebie!">. Ten znacznik odgrywa kluczową rolę w SEO, ponieważ pozwala na dostarczenie wyszukiwarkom informacji o treści strony. Atrybut 'name' definiuje typ informacji, którą dostarczamy, w tym przypadku 'description', co pozwala wyszukiwarkom zrozumieć, co znajduje się na stronie. Atrybut 'content' zawiera właściwą treść, która powinna być zwięzła i trafna, aby przyciągnąć użytkowników. Zgodnie z najlepszymi praktykami SEO, opis powinien mieć od 150 do 160 znaków, aby był w pełni widoczny w wynikach wyszukiwania. Poprawne użycie tego znacznika zwiększa szanse na wyższe pozycje w wynikach wyszukiwania oraz poprawia współczynnik klikalności (CTR) poprzez przyciągający opis, który może zachęcić użytkowników do odwiedzenia strony. Zgodność z tymi standardami jest niezbędna dla skutecznej optymalizacji witryn internetowych oraz poprawy ich widoczności w Internecie.

Pytanie 23

Instrukcja break w przedstawionym kodzie PHP sprawi, że

for($i = 1; $i <= 3; $i++) {
    for($j = 1; $j <= 3; $j++) {
        echo "Iteracja: ($i, $j)";
        if($i == 2 and $j == 2)
            break;
    }
}
A. iteracja (2, 2) zostanie przerwana i nastąpi po niej iteracja (2, 3).
B. wewnętrzna pętla dokończy działanie dla $j = 3, a następnie program zostanie przerwany.
C. działanie wewnętrznej pętli zostanie zakończone po iteracji (2, 2) i będzie kontynuowane dla $i = 3.
D. działanie obu pętli zostanie zakończone po iteracji (2, 2).
Poprawna odpowiedź to: 'działanie wewnętrznej pętli zostanie zakończone po iteracji (2, 2) i będzie kontynuowane dla $i = 3'. Instrukcja 'break' w języku PHP, bez dodatkowego argumentu, kończy działanie najbliższej pętli - w tym przypadku jest to wewnętrzna pętla 'for'. Po przerwaniu działania wewnętrznej pętli, następuje kontynuacja wykonania kodu od kolejnej iteracji pętli zewnętrznej, czyli dla $i = 3. To jest zgodne ze standardami PHP - instrukcja 'break' służy do zakończenia aktualnej pętli czy instrukcji switch i przeniesienia sterowania do następnej instrukcji. Jest to przydatne narzędzie, które pozwala na optymalizację kodu i unikanie niepotrzebnego obliczenia iteracji, które nie wpłyną na wynik końcowy. Przykładowo, może to być użyteczne, gdy w pętli przeszukujemy tablicę w celu znalezienia konkretnego elementu - po jego znalezieniu nie musimy już przeszukiwać reszty tablicy.

Pytanie 24

Który z przedstawionych rysunków ilustruje efekt działania zamieszczonego fragmentu kodu HTML?

Ilustracja do pytania
A. rys. D
B. rys. B
C. rys. C
D. rys. A
Odpowiedzi inne niż rys. C nie są poprawne z powodu błędnego zrozumienia jak działa atrybut rowspan w języku HTML. Gdy komórka tabeli posiada atrybut rowspan oznacza to że komórka ta rozciąga się pionowo na określoną liczbę wierszy. W przypadku braku zrozumienia tego mechanizmu można błędnie przypuszczać że każda komórka zaczyna się i kończy w obrębie jednego wiersza. Taki tok myślenia prowadzi do niepoprawnego rozmieszczenia elementów tabeli jak w rys. A lub D gdzie nie wzięto pod uwagę łączenia komórek w pionie. W odpowiedzi A pierwsza komórka nie obejmuje dwóch wierszy co jest sprzeczne z kodem. W odpowiedzi B z kolei drugi wiersz zawiera dwie komórki co również jest sprzeczne z kodem który definiuje tylko jedną. Takie błędy często wynikają z braku doświadczenia w używaniu zaawansowanych funkcji HTML co może prowadzić do mylnych wyobrażeń o tym jak kod przekłada się na widok strony. Atrybuty rowspan i colspan są kluczowe w kontekście strukturalnego podejścia do budowy stron internetowych i ich poprawne użycie ma istotne znaczenie dla dostępności oraz zrozumienia danych przez użytkowników i technologie wspomagające. Ważne jest także zrozumienie różnic między tworzeniem struktury a prezentacją co jest możliwe dzięki CSS zamiast nadużywania tabel do layoutów.

Pytanie 25

W języku JavaScript, aby zweryfikować, czy liczba leży w zakresie 100,200>, należy użyć:

A. if(liczba>100 && liczba <=200)
B. if (liczba>100 || liczba<=200)
C. if(liczba<100 || liczba>=200)
D. if(liczba<100 && liczba<=200)
Aby sprawdzić, czy liczba znajduje się w przedziale od 100 do 200 włącznie w języku JavaScript, należy użyć operatora logicznego AND (&&). Wyrażenie if(liczba > 100 && liczba <= 200) oznacza, że liczba musi być większa niż 100 oraz jednocześnie mniejsza lub równa 200. Przykład: jeśli mamy liczby 150 i 250, to 150 spełnia warunki tego warunku (jest większa od 100 i mniejsza lub równa 200), podczas gdy 250 nie spełnia (jest większa od 200). Kluczowe jest zrozumienie operatorów porównania oraz logicznych w JavaScript. Zgodnie z ECMAScript, językiem, na którym oparty jest JavaScript, użycie operatora AND w tym kontekście jest standardowym podejściem do określenia, czy wartość znajduje się w danym przedziale. Poprawne użycie tych operatorów jest istotne dla logiki programów oraz dostosowywania warunków do różnych sytuacji, co jest niezbędne w codziennej pracy programisty.

Pytanie 26

Kiedy zakończy się wykonanie poniższego fragmentu kodu w języku C/C++, do zmiennej zwanej zmienna2 zostanie przypisane:

...
int zmienna1 = 158;
int *zmienna2 = &zmienna1;
A. przypisana ta sama wartość, co przechowywana w zmienna1
B. przypisana liczba w kodzie binarnym odpowiadająca wartości przechowywanej w zmienna1
C. przypisana zamieniona na łańcuch wartość przechowywana w zmienna1
D. przypisany adres zmiennej o nazwie zmienna1
Wskaźniki w językach C/C++ są jednymi z fundamentalnych koncepcji, które pozwalają na efektywne zarządzanie pamięcią oraz manipulację danymi na niskim poziomie. Błędne rozumienie przypisania wskaźników może prowadzić do nieporozumień. Kiedy przypisujemy zmienną typu wskaźnikowego, jak w int *zmienna2 = &zmienna1, przypisywany jest adres, a nie wartość. Odpowiedzi sugerujące przypisanie bezpośredniej wartości, jej binarnej reprezentacji lub konwersji do łańcucha są niepoprawne, ponieważ ignorują działanie operatora '&' oraz specyfikę wskaźników. Operator '&' zawsze zwraca adres pamięci, co umożliwia wskaźnikowi przechowywanie tego adresu. Pomijanie tego faktu jest częstym błędem, wynikającym z braku zrozumienia mechanizmów pamięci i wskaźników. Zrozumienie różnicy między wskaźnikiem a zwykłą zmienną jest kluczowe. Wskaźniki nie przechowują wartości zmiennych, lecz ich adresy, co pozwala na manipulację danymi w ich oryginalnym miejscu w pamięci. Ignorowanie tego aspektu prowadzi do logicznych błędów w programach i potencjalnych problemów z zarządzaniem pamięcią.

Pytanie 27

Jednym z atrybutów tabeli ksiazki jest status czyWypozyczona, który może przyjmować dwie wartości: true lub false. Jaki typ danych będzie najbardziej odpowiedni dla tego atrybutu?

A. DOUBLE
B. CHAR
C. VARCHAR(5)
D. BOOLEAN
Odpowiedź BOOLEAN jest optymalnym wyborem dla pola status czyWypozyczona, ponieważ reprezentuje typ danych logicznych, które mogą przyjmować jedynie dwie wartości: prawda (true) lub fałsz (false). W kontekście systemów baz danych, typ BOOLEAN jest używany do efektywnego przechowywania informacji, które mają tylko dwa możliwe stany, co pozwala na oszczędność miejsca oraz przyspieszenie operacji zapytań. Na przykład, przy tworzeniu zapytań SQL, możemy łatwo filtrować wyniki na podstawie statusu wypożyczenia, co znacząco zwiększa czytelność i wydajność kodu. Warto również zauważyć, że wiele systemów baz danych, takich jak MySQL, PostgreSQL, czy SQLite, oferują dedykowane wsparcie dla typu BOOLEAN, co czyni go zgodnym z najlepszymi praktykami w projektowaniu baz danych, w których dąży się do maksymalnej klarowności i wydajności. Dzięki temu, stosując typ BOOLEAN, nie tylko upraszczamy model danych, ale także ułatwiamy jego dalsze wykorzystanie i konserwację.

Pytanie 28

Grafika, która ma być pokazana na stronie, powinna mieć transparentne tło. Podaj format pliku graficznego, w którym należy go zapisać.

A. BMP
B. PNG
C. CDR
D. JPEG
Wybór formatów takich jak CDR, BMP czy JPEG do tworzenia obrazów z przezroczystym tłem nie jest zalecany z kilku powodów. Format CDR, będący natywnym formatem CorelDRAW, jest używany głównie w kontekście edycji wektorowej, a przezroczystość nie jest jego główną cechą. Pliki CDR są trudne do użycia w aplikacjach webowych i nie są szeroko wspierane przez przeglądarki, co ogranicza ich praktyczność w użytkowaniu. BMP (Bitmap) to format, który nie obsługuje przezroczystości; jest to format bezstratny, ale znacznie zwiększa rozmiar pliku, co może wpływać na wydajność ładowania strony internetowej. BMP jest rzadko używany w zastosowaniach webowych, ponieważ nie jest zoptymalizowany pod kątem sieci. Z kolei JPEG (Joint Photographic Experts Group) jest formatem stratnym, który nie obsługuje przezroczystości ani kanału alpha. Używanie JPEG do grafik z przezroczystym tłem prowadzi do niepożądanych efektów, jak białe prostokąty w miejscach, gdzie powinno być tło przezroczyste. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie formaty graficzne mogą być używane zamiennie, podczas gdy każdy z nich ma swoje specyficzne zastosowania, ograniczenia i rekomendacje. Wybór niewłaściwego formatu może prowadzić do pogorszenia jakości wizualnej oraz spowolnienia działania aplikacji webowych.

Pytanie 29

Jakie imiona spełniają warunki klauzuli LIKE w zapytaniu?

SELECT imie FROM mieszkancy WHERE imie LIKE '_r%';
A. Arleta, Krzysztof, Krystyna, Tristan
B. Krzysztof, Krystyna, Romuald
C. Gerald, Jarosław, Marek, Tamara
D. Rafał, Rebeka, Renata, Roksana
W przypadku opcji, które nie są poprawne, można dostrzec kilka kluczowych błędów w rozumowaniu. W pierwszej grupie imion, Gerald, Jarosław, Marek i Tamara, żadne imię nie spełnia kryterium '_r%', ponieważ nie mają one 'r' na drugiej pozycji. Gerald ma 'e' na drugiej pozycji, Jarosław 'a', Marek 'a', a Tamara 'a'. W drugiej grupie, Rafał, Rebeka, Renata i Roksana, również nie ma imion, które spełniają warunek. Rafał ma 'a' na drugiej pozycji, Rebeka 'e', Renata 'e', a Roksana 'o'. Co więcej, w ostatniej grupie Krzysztof i Krystyna są poprawne, ale Romuald nie spełnia warunku, gdyż 'o' jest na drugiej pozycji. Często popełnianym błędem w analizie wzorców przy użyciu LIKE jest pomijanie istotnych pozycji w analizowanym ciągu, co prowadzi do błędnych wniosków. Warto również podkreślić, że w SQL klauzula LIKE jest używana do porównywania wzorców, ale ważne jest, aby dokładnie zrozumieć, jak działają znaki wieloznaczne, takie jak '%' i '_', aby efektywnie korzystać z tej funkcjonalności. Zrozumienie, które znaki są na jakiej pozycji i jakie wartości mogą się z nimi wiązać, jest kluczowe w uzyskaniu poprawnych wyników.

Pytanie 30

Do jakiego celu służy polecenie mysqldump?

A. naprawy niespójnej bazy
B. optymalizacji bazy
C. sprawdzenia integralności bazy
D. stworzenia kopii zapasowej bazy
Niektóre odpowiedzi mogą wydawać się na pierwszy rzut oka sensowne, jednak ich analiza pokazuje, że nie oddają one rzeczywistej funkcji mysqldump. Naprawa niespójnej bazy danych jest zadaniem, które wymaga zastosowania innych narzędzi, takich jak `myisamchk` dla silnika MyISAM lub `innodb_force_recovery` dla silnika InnoDB. Mysqldump nie zawiera mechanizmów naprawczych, więc jego użycie w tym kontekście jest błędne. Ponadto proces optymalizacji bazy danych, taki jak reorganizacja indeksów czy usuwanie nieużywanych danych, również nie jest domeną mysqldump, lecz narzędzi takich jak `OPTIMIZE TABLE` czy `ANALYZE TABLE`. Kolejnym błędnym podejściem jest sugestia, że mysqldump służy do sprawdzania integralności bazy danych. Integralność danych w bazach MySQL zapewniają różne mechanizmy, w tym transakcje, a także kontrola spójności danych na poziomie aplikacji. Mysqldump nie jest narzędziem do przeprowadzania walidacji danych ani analizy ich integralności, a skupić się powinien przede wszystkim na tworzeniu kopii zapasowych. W związku z tym, aby poprawnie zrozumieć zastosowanie mysqldump, warto wystrzegać się mylnych przekonań dotyczących jego funkcji, bazując na rzeczywistych możliwości tego narzędzia. Właściwe zrozumienie ról różnych narzędzi w ekosystemie baz danych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i ochrony danych.

Pytanie 31

W języku JavaScript należy uzyskać dostęp do elementu w pierwszym akapicie podanego kodu HTML. Jak można to zrobić za pomocą funkcji

<p>pierwszy paragraf</p>
<p>drugi paragraf</p>
<p>trzeci paragraf</p>
...
A. getElement('p');
B. getElementByTagName('p')[0];
C. getElementById('p1');
D. getElementByClassName('p.1')[0];
Metoda getElementsByTagName('p')[0] jest prawidłowym sposobem odwołania się do pierwszego elementu <p> w dokumencie HTML. Funkcja getElementsByTagName zwraca kolekcję wszystkich elementów o określonej nazwie tagu. W przypadku użycia tagu 'p', funkcja zwraca tablicę wszystkich paragrafów. Aby uzyskać dostęp do pierwszego paragrafu, korzystamy z indeksu [0], co jest zgodne z konwencją numerowania od zera w językach programowania. Praktyczne zastosowanie tej metody obejmuje manipulację treścią lub stylami pierwszego paragrafu, na przykład zmiana jego tekstu za pomocą innerHTML lub dodanie klasy CSS w celu zmiany jego wyglądu. Stosowanie getElementsByTagName jest zgodne z powszechnymi standardami i dobrymi praktykami w pracy z DOM (Document Object Model) w JavaScript. Ważne jest zrozumienie tego mechanizmu, aby efektywnie operować na elementach HTML oraz tworzyć dynamiczne i interaktywne strony internetowe. Warto również pamiętać, że metoda ta zwraca dynamiczną kolekcję, co oznacza, że zmiany w DOM automatycznie wpływają na zawartość zwróconej kolekcji.

Pytanie 32

W SQL, aby usunąć wszystkie rekordy z tabeli, ale zachować jej strukturę, należy użyć polecenia:

A. REMOVE
B. DELETE FROM
C. TRUNCATE
D. DROP TABLE
W SQL, aby usunąć wszystkie rekordy z tabeli, ale zachować jej strukturę, używamy polecenia <code>DELETE FROM</code>. To polecenie jest częścią języka manipulacji danymi (DML) i pozwala na usunięcie danych bez usuwania samej tabeli. Warto zwrócić uwagę, że <code>DELETE FROM</code> może być użyte z klauzulą <code>WHERE</code>, aby usunąć tylko wybrane rekordy, ale bez tej klauzuli usunie wszystkie wiersze z tabeli. Zaletą tego podejścia jest to, że struktura tabeli, jej indeksy i inne atrybuty pozostają nienaruszone. Ponadto, polecenie <code>DELETE FROM</code> jest transakcyjne, co oznacza, że można je wycofać w ramach sesji transakcyjnej, co może być przydatne w przypadku błędów lub zmian w decyzji. Użycie tego polecenia jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania danymi, szczególnie w sytuacjach, gdy chcemy jedynie zresetować zawartość tabeli bez jej usuwania z bazy danych.

Pytanie 33

W języku JavaScript, w programowaniu obiektowym, zapis this.zawod w przedstawionym kodzie oznacza

function Uczen(){
  this.imie = "";
  this.nazwisko = "";
  this.technik = 'informatyk';
  this.zawod = function(){
    return this.technik;
  };
}
A. metodę
B. klasę
C. właściwość
D. konstruktor
Kod JavaScript używa funkcji do tworzenia obiektów, co może być mylące. Kiedy wskazujesz this.zawod, to pokazujesz, że to jest metoda, ale wybór odpowiedzi klasa jest nieprawidłowy. JavaScript nie działa z klasami jak w Javie czy C#. Klasy pojawiły się dopiero w ES6 jako taki dodatek do funkcji konstrukcyjnych. Odpowiedź metoda to w sumie strzał w dziesiątkę, bo w obiektach funkcja przypisana do właściwości to właśnie metoda, która działa na danych obiektu. Wybór konstruktor też jest błędny, bo konstruktor to specjalna funkcja do tworzenia nowych obiektów, i w naszym przykładzie to ta funkcja Uczen. Z kolei odpowiedź właściwość jest myląca, bo choć this.zawod to właściwość, która trzyma funkcję, to jest też metodą. Warto zrozumieć różnice między właściwościami a metodami, bo to jest kluczowe w programowaniu obiektowym w JavaScript.

Pytanie 34

Funkcja zaprezentowana w PHP

function dzialania(int $x, float $y) {
  $z = $x + $y;
  return $z;
}
A. jest zadeklarowana z dwoma parametrami rzeczywistymi.
B. przyjmuje dwa argumenty z wartością domyślną.
C. zwraca wynik.
D. nie zwraca wyniku.
Przedstawiona funkcja w języku PHP to przykład funkcji, która zwraca wartość. Z definicji funkcja działa na określonych wejściach, które w tym przypadku są typu int i float, a następnie wykonuje operację dodawania tych wejść. Zmienna $z przechowuje wynik dodawania, który jest następnie zwracany poprzez instrukcję return. Instrukcja ta kończy działanie funkcji, przekazując wynik na zewnątrz, co czyni funkcję użyteczną w kontekście programowania modularnego, gdzie wyniki obliczeń mogą być dalej przetwarzane lub wykorzystywane. W PHP zwracanie wartości z funkcji jest powszechną praktyką, szczególnie w kontekście aplikacji, gdzie funkcje pomagają w organizacji kodu, testowaniu jednostkowym oraz utrzymaniu. Dobre praktyki programistyczne zalecają zwracanie wartości, gdy funkcja ma wykonywać obliczenia lub przetwarzanie danych, co zwiększa jej elastyczność i ponowne użycie w różnych częściach programu. Funkcje zwracające wartości są często wykorzystywane w aplikacjach webowych do przetwarzania danych z formularzy czy generowania dynamicznych treści, co ilustruje ich wszechstronność i znaczenie w nowoczesnym programowaniu.

Pytanie 35

Podczas tworzenia witryny internetowej zastosowano kod definiujący jej wygląd. Jaką szerokość przeznaczono na zawartość strony?

Ilustracja do pytania
A. 600 px
B. 2 px
C. 560 px
D. 640 px
Definiowanie szerokości elementu w CSS jest kluczowym aspektem projektowania responsywnych stron internetowych. W przedstawionym kodzie CSS zauważamy definicję width 560px która określa szerokość elementu body. Ta wartość bezpośrednio przekłada się na dostępną przestrzeń dla treści wewnętrznej tego elementu. W praktyce definiowanie szerokości w pikselach pozwala na precyzyjne kontrolowanie układu strony co jest szczególnie istotne w kontekście projektowania interfejsów użytkownika. Takie podejście jest jednak najczęściej stosowane w środowiskach gdzie mamy pełną kontrolę nad urządzeniami wyświetlającymi stronę. W kontekście nowoczesnych praktyk często stosuje się jednostki względne lub techniki takie jak media queries aby zapewnić lepszą responsywność i elastyczność. Ważne jest także rozważanie dodatkowych aspektów takich jak marginesy i wypełnienia które mogą wpływać na rzeczywistą ilość dostępnej przestrzeni na treść. Właściwe zrozumienie i zastosowanie szerokości jest kluczowe dla tworzenia estetycznych i funkcjonalnych układów strony internetowej.

Pytanie 36

Plik konfiguracyjny, który umożliwia ustalenie parametrów PHP dla całego serwera, to

A. httpd.conf
B. my.ini
C. php.ini
D. config.inc.php
Plik konfiguracyjny php.ini jest kluczowym elementem w konfiguracji środowiska PHP na serwerze. Umożliwia on zdefiniowanie różnorodnych ustawień, które mają wpływ na działanie aplikacji PHP. W pliku tym można ustawić m.in. poziom raportowania błędów, limit czasu wykonywania skryptów, wielkość pamięci, dostępne rozszerzenia oraz wiele innych parametrów. Dla przykładu, można zdefiniować dyrektywę 'memory_limit', która określa maksymalną ilość pamięci, jaką może używać jeden skrypt PHP. Dzięki temu administratorzy serwera mają pełną kontrolę nad środowiskiem uruchomieniowym, co jest niezwykle istotne w kontekście bezpieczeństwa i wydajności aplikacji. Plik php.ini jest zgodny ze standardami PHP i jest dokumentowany w oficjalnej dokumentacji, co ułatwia jego poprawne skonfigurowanie. Bez odpowiedniego dostosowania ustawień w php.ini, aplikacje mogą napotykać na problemy, takie jak przekroczenie limitu pamięci czy niewłaściwe raportowanie błędów, co może prowadzić do trudności w diagnozowaniu problemów.

Pytanie 37

Baza danych zawiera tabelę pod nazwą pracownicy, która ma pola: nazwisko, imię, pensja oraz wiek. Jak brzmi składnia zapytania, aby obliczyć średnią pensję pracowników?

A. select VAR(pracownicy) into pensja
B. select AVG(nazwisko) into pensja
C. select VAR(pensja) from nazwisko
D. select AVG(pensja) from pracownicy
Aby obliczyć średnią pensję pracowników w tabeli 'pracownicy', używamy funkcji agregującej AVG, która zwraca średnią wartość dla podanego pola. W kontekście SQL, składnia polecenia 'select AVG(pensja) from pracownicy' jest poprawna, ponieważ wskazuje, że chcemy obliczyć średnią z kolumny 'pensja' w tabeli 'pracownicy'. Funkcje agregujące, takie jak AVG, SUM, COUNT, MIN i MAX, są fundamentalne w analizie danych, ponieważ umożliwiają zestawienie wyników w sposób zrozumiały i zwięzły. Przydatność funkcji AVG można zauważyć w praktyce, gdy potrzebujemy ocenić wynagrodzenia w firmie, co może wpłynąć na decyzje dotyczące polityki płacowej. Przykładowo, w przypadku tabeli z danymi o wynagrodzeniach, takie zapytanie zwraca pojedynczą wartość – średnią pensję, co pozwala na szybkie zrozumienie sytuacji finansowej firmy. Zgodnie z standardami SQL, polecenia muszą być formułowane w sposób, który jasno określa zarówno źródło danych, jak i sposób ich agregacji, co zostało spełnione w tej odpowiedzi.

Pytanie 38

W jakiej technologii niemożliwe jest przetwarzanie danych wprowadzanych przez użytkownika na stronie WWW?

A. JavaScript
B. AJAX
C. PHP
D. CSS
PHP, AJAX i JavaScript to technologie, które mają zdolność do przetwarzania danych użytkownika wprowadzanych na stronach WWW. PHP jest językiem skryptowym po stronie serwera, który może obsługiwać dane użytkowników z formularzy, przetwarzać je, a następnie zwracać odpowiedzi do klienta. Dzięki PHP można na przykład zbierać dane z formularzy rejestracyjnych, walidować je i przechowywać w bazach danych. AJAX, będący technologią asynchronicznego przetwarzania danych, pozwala na komunikację z serwerem bez potrzeby przeładowywania strony. Dzięki AJAX użytkownicy mogą wprowadzać dane w formularzach i otrzymywać na bieżąco odpowiedzi z serwera, co poprawia interaktywność aplikacji internetowych. JavaScript, jako język skryptowy po stronie klienta, umożliwia manipulację danymi wprowadzanymi przez użytkowników i wykonuje walidację danych w czasie rzeczywistym. Przykładowo, JavaScript może kontrolować poprawność danych w formularzach przed ich wysłaniem na serwer, co zapobiega błędom i zwiększa użyteczność aplikacji. Dlatego, w przeciwieństwie do CSS, te technologie są kluczowe dla przetwarzania i interakcji z danymi użytkowników, co sprawia, że są niezbędne w nowoczesnym web developmencie.

Pytanie 39

Podczas definiowania tabeli produkty należy stworzyć pole cena, które będzie reprezentować wartość produktu. Odpowiedni typ danych dla tego pola to

A. TINYTEXT
B. DECIMAL(10, 2)
C. INTEGER(11)
D. ENUM
Typ DECIMAL(10, 2) jest optymalnym wyborem dla pola reprezentującego cenę produktu w bazie danych. Pozwala on na przechowywanie liczb dziesiętnych z określoną precyzją, co jest kluczowe w kontekście finansowym, gdzie dokładność kwot ma fundamentalne znaczenie. Wartość '10' oznacza maksymalną liczbę cyfr, które mogą zostać zapisane, a '2' definiuje liczbę cyfr po przecinku. Oznacza to, że możemy przechowywać wartości od -99999999.99 do 99999999.99, co jest wystarczające dla większości zastosowań komercyjnych. Użycie tego typu danych zapewnia, że operacje matematyczne, takie jak dodawanie, odejmowanie czy mnożenie cen, będą wykonywane z zachowaniem dokładności. Jest to zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu baz danych, gdzie unika się typów danych, które mogą prowadzić do utraty precyzji, jak np. FLOAT czy DOUBLE. Przykładowo, w aplikacji e-commerce, gdzie ceny produktów są często wyświetlane z dwoma miejscami po przecinku, typ DECIMAL jest idealnym rozwiązaniem, aby uniknąć błędów w obliczeniach i zapewnić pełną przejrzystość cenową dla użytkowników.

Pytanie 40

Co można powiedzieć o stylu hiperłącza na podstawie opisu CSS, zakładając, że żadne inne style nie zostały zdefiniowane?

a:link {
  color: green;
  text-decoration: none;
}

a:hover {
  color: red;
  text-decoration: underline;
}
A. Gdy kursor znajdzie się na obszarze hiperłącza, pojawia się podkreślenie i tekst przyjmuje kolor czerwony.
B. Gdy hiperłącze jest nieodwiedzone, jego tekst jest koloru niebieskiego z podkreśleniem.
C. Tekst odwiedzonego hiperłącza jest koloru czerwonego.
D. Hiperłącze jest zawsze podkreślone.
Twoja odpowiedź jest poprawna. W przypadku hiperłącza, w momencie, gdy kursor znajduje się na obszarze hiperłącza, pojawia się podkreślenie i tekst przyjmuje kolor czerwony. Jest to efekt zastosowania stylu CSS w stanie 'hover'. Styl ten umożliwia dynamiczną zmianę wyglądu elementu, kiedy kursor myszy znajduje się nad nim. Jest to praktyka powszechnie stosowana w celu zwiększenia użyteczności i interaktywności stron internetowych. Dobrą praktyką jest również zapewnienie kontrastu między kolorem tła a tekstem dla lepszej czytelności. W tym przypadku, kolor tekstu zmienia się na czerwony, co zapewnia wyraźny kontrast i zwraca uwagę użytkownika. Równocześnie dodanie podkreślenia jest dodatkowym wizualnym wskaźnikiem, że dany element jest hiperłączem. Zastosowanie takiego stylu pozwala na intuicyjne i efektywne poruszanie się po stronie internetowej.