Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik elektronik
Kwalifikacja: ELM.05 - Eksploatacja urządzeń elektronicznych
Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 10:48
Data zakończenia: 19 grudnia 2025 11:15

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który komponent systemu alarmowego może być użyty do konfiguracji centrali?

A. Ekspander wejść

B. Manipulator LED

C. Sygnalizator optyczny

D. Czujnik ruchu

Czujka ruchu jest elementem detekcyjnym w systemie alarmowym, służącym do wykrywania ruchu w chronionym obszarze. Jej głównym zadaniem jest identyfikacja intruzów, a nie programowanie centrali. Wykorzystuje technologię podczerwieni lub mikrofalową do monitorowania otoczenia, ale nie ma możliwości zmiany ustawień czy konfiguracji alarmu. Ekspander wejść to urządzenie, które rozszerza możliwości centrali alarmowej, umożliwiając podłączenie dodatkowych czujników lub akcesoriów. Jednak również nie służy do programowania systemu, lecz jedynie do zwiększenia liczby dostępnych punktów detekcji. Sygnalizator optyczny, z kolei, jest elementem wyjściowym alarmu, który ma na celu informowanie o aktywacji alarmu poprzez wizualne sygnały (np. błyskające światło). Jego rola polega na powiadamianiu otoczenia o zagrożeniu, a nie na interakcji z centrala alarmową w kontekście programowania. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji detekcji z funkcjami sterującymi w systemach zabezpieczeń, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących roli poszczególnych komponentów. Aby skutecznie zarządzać systemem alarmowym, kluczowe jest zrozumienie specyfiki każdego z elementów i ich przeznaczenia.

Pytanie 2

Na rysunku przedstawiono schemat multiwibratora

A. trój stabilnego.

B. monostabilnego.

C. astabilnego.

D. bistabilnego.

Schemat, który przedstawia multiwibrator astabilny, jest układem o fundamentalnym znaczeniu w elektronice cyfrowej. Generuje on sygnał prostokątny, który jest istotny w różnych zastosowaniach, takich jak generatory zegarowe, modyfikatory sygnałów i układy synchronizacyjne. Multiwibrator astabilny nie wymaga zewnętrznego sygnału zegarowego do działania, ponieważ automatycznie przechodzi pomiędzy dwoma stanami niestabilnymi, co pozwala na ciągłe generowanie impulsów. Przykładem zastosowania multiwibratora astabilnego jest generowanie sygnałów dla układów czasowych w aplikacjach takich jak migające diody LED, gdzie kontrola czasowa jest kluczowa. W kontekście standardów branżowych, multiwibratory astabilne są szeroko stosowane w układach TTL (Transistor-Transistor Logic) oraz CMOS (Complementary Metal-Oxide-Semiconductor), co potwierdza ich znaczenie i wszechstronność w projektowaniu układów elektronicznych.

Pytanie 3

Jakie urządzenie wykorzystuje się do diagnozowania płyty głównej komputera?

A. miernik uniwersalny

B. wobuloskop

C. kartę diagnostyczną

D. oscyloskop

Karta diagnostyczna to narzędzie, które umożliwia weryfikację stanu płyty głównej oraz podzespołów komputera. Działa na zasadzie odczytu kodów POST (Power-On Self-Test), które są generowane przez BIOS podczas uruchamiania systemu. Dzięki karcie diagnostycznej można szybko zidentyfikować problemy z pamięcią RAM, procesorem oraz innymi komponentami, co pozwala na szybką reakcję i naprawę. W praktyce, korzystając z karty diagnostycznej, technik może bezpośrednio zlokalizować źródło usterki, co znacząco przyspiesza proces diagnozowania i naprawy. Karty diagnostyczne są standardowym narzędziem w warsztatach komputerowych i są zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Warto również dodać, że użycie karty diagnostycznej jest preferowane w przypadku bardziej złożonych usterek, gdzie inne metody, takie jak testowanie poszczególnych podzespołów, mogą być czasochłonne i nieefektywne. W nowoczesnych systemach komputerowych, gdzie złożoność sprzętu wzrasta, karta diagnostyczna staje się nieocenionym narzędziem w rękach specjalistów.

Pytanie 4

W układzie prostownika pokazanym na rysunku przeprowadzono pomiary czasowych przebiegów napięcia u₁(t) oraz u₂(t). Na tej podstawie można stwierdzić uszkodzenie polegające na

A. rozwarciu diody D3

B. zwarciu diody D3

C. rozwarciu diody Di

D. zwarciu diody D2

Wybór odpowiedzi dotyczących zwarcia diody D2, zwarcia diody D3 lub rozwarcia diody D1 opiera się na błędnym zrozumieniu zasad działania prostowników oraz roli poszczególnych diod w układzie. W przypadku zwarcia diody D2, napięcie u2(t) nie byłoby w stanie przekroczyć wartości zera dla żadnego z półokresów napięcia u1(t). Natomiast w przypadku zwarcia diody D3, przewodzenie prądu byłoby kontynuowane w obu półokresach, a nie tylko w dodatnich, co stoi w sprzeczności z zaobserwowanym zachowaniem napięcia. Rozwarcie diody D1 również nie tłumaczy sytuacji, w której napięcie u2(t) jest obserwowane tylko w dodatnich półokresach, ponieważ D1 odpowiada za przewodzenie prądu w dodatnich półokresach napięcia. Zrozumienie, że diody w prostowniku mostkowym działają na zasadzie umożliwienia przepływu prądu w jednym kierunku i blokowania go w przeciwnym, jest kluczowe dla prawidłowej analizy stanu układu. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich niepoprawnych wniosków, to pomylenie funkcji diod oraz ich roli w różnych fazach cyklu napięcia zmiennego. W praktyce ważne jest, aby przed podjęciem decyzji o wymianie lub naprawie, dokładnie przeanalizować wyniki pomiarów i zrozumieć, jakie są przyczyny zaobserwowanych anomalii.

Pytanie 5

Ile bitów ma adres IP zapisany w standardzie protokołu IPv4?

A. 12 bitów

B. 8 bitów

C. 32 bity

D. 16 bitów

Rozmiar binarny adresu IP w formacie IPv4 wynosi 32 bity, co sprawia, że odpowiedzi wskazujące inne wartości są merytorycznie błędne. Adresy IP nie mogą być zredukowane do 16, 8 czy 12 bitów. Adres 16-bitowy mógłby teoretycznie umożliwić 2^16, czyli 65 536 unikalnych adresów, co jest niewystarczające w kontekście globalnej sieci, w której liczba urządzeń znacznie przekracza tę wartość. Z kolei 8-bitowy adres pozwala na jedynie 256 adresów, co również jest zbyt mało do efektywnego zarządzania współczesnymi sieciami komputerowymi. Natomiast 12-bitowy adres IP, oferujący zaledwie 4 096 unikalnych adresów, również nie odpowiada wymaganiom, które stawia przed nami rozwój technologii informacyjnej. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do tych niepoprawnych odpowiedzi, to mylne przełożenie ilości bitów z możliwością adresacji. Odpowiedzi takie mogą wynikać z nieporozumienia co do fundamentalnych zasad działania protokołów internetowych oraz ich struktur danych. Zrozumienie roli, jaką odgrywają bity w adresacji, jest kluczowe dla wszelkich prac związanych z sieciami komputerowymi, a także dla każdego, kto planuje zajmować się administracją sieci lub projektowaniem systemów informatycznych.

Pytanie 6

Jakie jest znaczenie tzw. krosowania przewodu skrętki, który jest zakończony dwoma wtykami RJ-45, podczas łączenia różnych urządzeń w sieci LAN?

A. Na zastosowaniu oddzielnych ekranów dla poszczególnych żył skrętki

B. Na odpowiedniej zamianie kolejności ułożenia żył skrętki w jednym wtyku RJ-45 w stosunku do drugiego wtyku

C. Na zapewnieniu takiej samej sekwencji ułożenia żył skrętki w obu wtykach RJ-45

D. Na uziemieniu ekranu skrętki

Krosowanie przewodu skrętki polega na zamianie kolejności żył w jednym wtyku RJ-45 w porównaniu do drugiego. Tego rodzaju połączenie jest niezbędne w przypadku łączenia dwóch urządzeń, które obydwa pełnią funkcję urządzeń końcowych, na przykład dwóch komputerów. Standard T568A oraz T568B definiuje, jak powinny być ułożone żyły w wtykach RJ-45, a krosowanie polega na tym, że w jednym wtyku żyły są ułożone zgodnie z jednym standardem, a w drugim zgodnie z drugim standardem, co pozwala na poprawne przesyłanie sygnałów. Przykładem zastosowania krosowania jest połączenie dwóch komputerów bezpośrednio za pomocą kabla, co pozwala na utworzenie lokalnej sieci bez użycia switcha. W praktyce krosowanie przewodów jest istotną umiejętnością dla techników sieciowych, gdyż umożliwia elastyczne konfigurowanie sieci lokalnych w zależności od potrzeb, zgodnie z zasadami wydajności i niskich opóźnień w komunikacji."

Pytanie 7

Na podstawie przedstawionych pomiarów stanów logicznych można stwierdzić, że uszkodzeniu uległa bramka oznaczona cyfrą

A. 2

B. 3

C. 4

D. 1

Bramka oznaczona cyfrą 3 jest uszkodzona, ponieważ jej wyjście nie zgadza się z oczekiwanym stanem logicznym dla bramki NOT. Bramka NOT powinna zwracać stan przeciwny do stanu wejścia, co oznacza, że jeśli na wejściu jest '1', na wyjściu powinno być '0', a jeśli na wejściu jest '0', na wyjściu powinno być '1'. W przypadku widocznych pomiarów stanu logicznego, jeśli zidentyfikowano, że wyjście bramki 3 nie spełnia tej reguły, można stwierdzić, że bramka ta jest uszkodzona. W praktyce, podczas diagnozy układów cyfrowych, korzysta się z narzędzi takich jak analizatory stanów logicznych, które pozwalają na dokładną obserwację stanów na wejściach i wyjściach bramek. Standardy branżowe, takie jak IEEE 914, podkreślają znaczenie poprawnego działania bramek logicznych w aplikacjach elektronicznych, gdyż ich uszkodzenie może prowadzić do błędnych wyników w obliczeniach cyfrowych. W przypadku układów złożonych, takich jak procesory czy systemy wbudowane, identyfikacja uszkodzeń jest kluczowa dla zapewnienia niezawodności systemu.

Pytanie 8

Odpowiednia sekwencja działań przy wymianie uszkodzonej czujki ruchu w systemie kontroli dostępu powinna wyglądać następująco:

A. wpisać kod serwisowy, odłączyć zasilanie AC, odłączyć akumulator, wymienić czujkę

B. wpisać kod użytkownika, odłączyć zasilanie AC, wymienić czujkę

C. wpisać kod serwisowy, odłączyć akumulator, wymienić czujkę

D. wpisać kod użytkownika, odłączyć zasilanie AC, odłączyć akumulator, wymienić czujkę

Właściwa odpowiedź, czyli wpisanie kodu serwisowego, odłączenie zasilania AC, odłączenie akumulatora i następnie wymiana czujki, jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie bezpiecznej konserwacji systemów kontroli dostępu. W pierwszej kolejności ważne jest użycie kodu serwisowego, ponieważ tylko osoby uprawnione powinny mieć dostęp do opcji serwisowych. To zapewnia, że żadne nieautoryzowane zmiany nie będą mogły zostać wprowadzone w systemie. Odłączenie zasilania AC jest kluczowe, aby uniknąć ryzyka zwarcia lub porażenia prądem podczas pracy z urządzeniami elektrycznymi. Następnie, odłączenie akumulatora zapobiega ewentualnym nieprzewidzianym awariom, które mogą wystąpić, gdy urządzenie jest wciąż zasilane. Dopiero po wykonaniu tych kroków można bezpiecznie wymienić czujkę. Przykładem zastosowania takiej procedury może być serwisowanie systemu w obiektach komercyjnych, gdzie bezpieczeństwo danych i osób jest priorytetem. Takie działania są zgodne z normami ISO 27001, które dotyczą bezpieczeństwa informacji.

Pytanie 9

Na ekranie oscyloskopu zaobserwowano pokazany na rysunku czasowy przebieg napięcia. Jaka jest szybkość narastania napięcia?

A. 4 V/ms

B. 4 V

C. 1 ms

D. 4 mV/s

Szybkość narastania napięcia, określana jako nachylenie wykresu napięcia w funkcji czasu, jest kluczowym parametrem w analizie sygnałów elektrycznych. W tym przypadku, zmiana napięcia o 4V w czasie 1 ms wskazuje na szybkość narastania równą 4 V/ms. Taki pomiar jest istotny w zastosowaniach związanych z elektroniką i inżynierią, gdzie precyzyjne określenie dynamiki sygnałów jest niezbędne dla poprawnego działania obwodów. Na przykład, w układach cyfrowych, szybkość narastania napięcia ma wpływ na czas, w jakim sygnał osiąga próg aktywacji bramek logicznych, co z kolei wpływa na szybkość działania całego systemu. Zgodnie z normami IEEE dotyczących sygnałów elektrycznych, monitorowanie szybkości narastania napięcia pozwala na optymalizację działania komponentów oraz minimalizację zakłóceń. Takie analizy są również używane w diagnostyce usterek, gdzie zmiany w szybkości narastania mogą wskazywać na problemy z komponentami, co czyni tę wiedzę niezwykle wartościową w praktyce inżynierskiej.

Pytanie 10

Na rysunku przestawiono

A. czujnik ultradźwiękowy.

B. mikrofon stereofoniczny.

C. mikrofony pojemnościowe.

D. czujnik gazu.

Mikrofony stereofoniczne oraz mikrofony pojemnościowe są urządzeniami, które mają zupełnie inne zastosowanie niż czujniki ultradźwiękowe. Mikrofony stereofoniczne, wykorzystywane głównie w nagrywaniu dźwięku, operują na zupełnie innej zasadzie, polegającej na rejestracji fal akustycznych w zakresie słyszalnym dla człowieka. Ich konstrukcja i funkcjonalność nie mają żadnego związku z pomiarem odległości. W przypadku mikrofonów pojemnościowych, działają one na podstawie zmiany pojemności elektrycznej pomiędzy dwiema elektrodami, co również nie ma zastosowania w kontekście wysyłania i odbierania fal ultradźwiękowych. Często mylimy te urządzenia z czujnikami ultradźwiękowymi z powodu ich podobieństwa w budowie, jednak ich zastosowania są znacznie różne. Typowym błędem myślowym jest założenie, że każdy sensor oparte na falach akustycznych ma analogiczne właściwości i zastosowania. Czujniki ultradźwiękowe są dedykowane do pomiaru odległości i detekcji obiektów, podczas gdy mikrofony służą do rejestracji dźwięku. Zrozumienie różnic między tymi urządzeniami jest kluczowe dla ich prawidłowego zastosowania w praktyce oraz dla uniknięcia nieporozumień w projektach technicznych.

Pytanie 11

W obwodowych systemach zabezpieczeń wykorzystuje się detektory

A. zalania

B. gazów usypiających

C. dymu i ciepła

D. magnetyczne

Wybór czujek gazów usypiających, zalania albo dymu i ciepła do ochrony obwodowej to pomyłka. Te technologie są zupełnie do czego innego. Czujki gazów usypiających, jak sama nazwa wskazuje, są po to, by zabezpieczać przed zagrożeniami chemicznymi, a nie by chronić przed włamaniami. Nie wykrywają intruzów, a ich rola skupia się na sytuacjach awaryjnych związanych z substancjami chemicznymi. Czujki zalania z kolei wykrywają wodę i są przydatne do ochrony przed uszkodzeniami mienia, ale to nie to samo co zabezpieczenie przed włamaniami. Czujki dymu i ciepła są ważne w systemach przeciwpożarowych, ale też nie pełnią funkcji ochrony obwodowej. Nie można myśleć, że wszystkie czujki robią to samo; każda z nich ma swoje konkretne zastosowanie, zgodne z normami ochrony przeciwpożarowej lub mienia. Dobrze dobrane czujki do systemu bezpieczeństwa są kluczowe, a błędny wybór może prowadzić do luk w zabezpieczeniach i większego ryzyka.

Pytanie 12

W urządzeniu elektronicznym doszło do uszkodzenia kondensatora ceramicznego o oznaczeniu 104 100 V. Jaki kondensator należy zastosować w jego miejsce?

A. 10 nF 1000 V

B. 10 nF 100 V

C. 1000 nF 1000 V

D. 100 nF 100 V

Odpowiedź "100 nF 100 V" jest poprawna, ponieważ kondensator oznaczony jako "104 100 V" wskazuje na pojemność 100 nF i maksymalne napięcie robocze 100 V. Oznaczenie "104" oznacza, że dwie pierwsze cyfry to znaczące liczby (10), a trzecia cyfra to mnożnik, który w tym przypadku wynosi 10^4 pF, co daje 100000 pF, co po przeliczeniu daje 100 nF. Napięcie znamionowe wynosi 100 V, co jest zgodne z wymaganiami dla aplikacji elektronicznych. W praktycznych zastosowaniach kondensatory ceramiczne o pojemności 100 nF są powszechnie stosowane w filtrach, układach czasowych oraz w obwodach zasilających, gdzie stabilność i niskie straty są kluczowe. Warto pamiętać, że dobór kondensatora powinien być zgodny z normami branżowymi, takimi jak IEC 60384, które określają parametry bezpieczeństwa i jakości dla komponentów elektronicznych.

Pytanie 13

Uziemiająca opaska na nadgarstku osoby zajmującej się montażem lub wymianą układów scalonych chroni przed

A. uszkodzeniem narzędzi montażowych

B. uszkodzeniem układów scalonych

C. porażeniem przez wysokie napięcie

D. poparzeniem spoiwem o wysokiej temperaturze

Opaska uziemiająca na przegubie ręki pracownika montującego lub wymieniającego układy scalone pełni kluczową rolę w ochronie wrażliwych komponentów elektronicznych przed uszkodzeniem. Uziemienie pozwala na odprowadzenie ładunków statycznych, które mogą gromadzić się na ciele pracownika, co jest szczególnie istotne w kontekście pracy z układami scalonymi. Stanowią one elementy o małych wymiarach i dużej wrażliwości na zmiany potencjału elektrycznego. Niekontrolowane wyładowania elektrostatyczne (ESD) mogą prowadzić do uszkodzenia delikatnych struktur wewnętrznych układów, co często skutkuje ich całkowitą awarią. W praktyce, stosowanie opasek uziemiających jest szeroko rekomendowane przez organizacje standaryzacyjne, takie jak IPC (Institute for Printed Circuits) oraz ANSI/ESD S20.20, które definiują najlepsze praktyki w zakresie ochrony ESD. Regularne używanie takich rozwiązań w środowiskach montażowych oraz serwisowych jest niezbędne dla zapewnienia długotrwałej funkcjonalności i niezawodności układów scalonych.

Pytanie 14

Do jakiego celu wykorzystuje się komparator?

A. wzmacniania sygnału

B. porównania dwóch napięć

C. sumowania dwóch sygnałów

D. filtrowania napięć

Wybór niewłaściwej odpowiedzi wskazuje na nieporozumienie dotyczące funkcji komparatora w kontekście urządzeń elektronicznych. Wzmacnianie sygnału odnosi się do roli wzmacniaczy operacyjnych, które zwiększają amplitudę sygnału wejściowego, ale nie wykonują porównania napięć. Wzmacniacze operacyjne są projektowane do pracy w różnych konfiguracjach, takich jak amplifikacja napięcia czy jako sumatory sygnałów, co prowadzi do mylnego przekonania, że komparator pełni podobne funkcje. Powinno się zrozumieć, że komparator nie wzmacnia ani nie manipuluje amplitudą sygnału, a jedynie porównuje dwa napięcia. Podobnie, filtracja napięć jest funkcją dedykowanych układów filtrujących, które eliminują niepożądane częstotliwości, a nie służą do bezpośredniego porównywania poziomów napięcia. Sumowanie sygnałów to z kolei inna operacja, którą wykonują sumatory, a nie komparatory. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do takich niepoprawnych wniosków, jest mylenie funkcji urządzeń oraz ich zastosowań w praktyce inżynieryjnej. Warto zatem przyswoić sobie definicje i podstawowe zasady działania poszczególnych komponentów elektronicznych, co pozwoli na lepsze zrozumienie ich roli w systemach elektronicznych.

Pytanie 15

Aby wymienić uszkodzony rezystor, należy

A. przygotować rezystor o tych samych wymiarach

B. przygotować rezystor o rezystancji o 50% mniejszej

C. odczytać wartość jego rezystancji z dokumentacji lub schematu

D. zmierzyć jego rezystancję

Aby prawidłowo wymienić uszkodzony rezystor, kluczowym krokiem jest odczytanie wartości jego rezystancji ze schematu lub dokumentacji. Taki dokument zawiera szczegółowe informacje na temat wszystkich komponentów elektronicznych w danym układzie, w tym ich specyfikacji, takich jak wartość rezystancji, tolerancja oraz moc znamionowa. Stosując się do schematu, możemy uniknąć zastosowania niewłaściwego rezystora, co mogłoby doprowadzić do dalszych uszkodzeń w układzie. W praktyce, rezystory są często klasyfikowane według standardowych kodów kolorów, które również mogą być wykorzystane do szybkiej identyfikacji ich wartości. Warto także pamiętać, że zastosowanie rezystora o nieodpowiedniej rezystancji może wpłynąć na działanie całego obwodu, prowadząc do nieprawidłowego funkcjonowania urządzenia. Dlatego precyzyjne odczytywanie dokumentacji i schematów jest częścią dobrych praktyk w elektronice, która zapewnia niezawodność i bezpieczeństwo systemów elektronicznych.

Pytanie 16

Multimetr prezentuje wyniki pomiarów w formacie trzech i pół cyfry. Jaka jest dokładność pomiaru napięcia tego multimetru w zakresie do 20 V?

A. 100 uV

B. 10 mV

C. 100 mV

D. 1 mV

Odpowiedź 10 mV jest prawidłowa, ponieważ multimetr z wyświetlaczem w formacie trzy i pół cyfry oznacza, że może wyświetlić do 1999 jednostek. W przypadku pomiaru napięcia na zakresie 20 V, rozdzielczość instrumentu oblicza się jako maksymalna wartość podzielona przez liczbę wyświetlanych jednostek. W tym przypadku, zakres pomiarowy wynosi 20 V, co przekłada się na 20 000 mV. Dzieląc tę wartość przez 1999, otrzymujemy około 10 mV, co stanowi najmniejszą zmianę napięcia, którą multimetr jest w stanie zarejestrować. Taka rozdzielczość jest szczególnie przydatna w zastosowaniach, gdzie precyzyjne pomiary napięcia są wymagane, jak w laboratoriach elektronicznych czy podczas kalibracji urządzeń. Użytkownicy multimetrów powinni zwracać uwagę na rozdzielczość przy wyborze zakresu pomiarowego, ponieważ wyższa rozdzielczość umożliwia dokładniejsze analizy i diagnozy.

Pytanie 17

Jakie są komponenty sprzętowe sieci komputerowych?

A. sterowniki urządzeń

B. oprogramowanie komunikacyjne

C. urządzenia dostępu

D. protokoły

Protokół, oprogramowanie komunikacyjne i sterowniki urządzeń to istotne elementy ekosystemu sieci komputerowych, jednak nie są one klasyfikowane jako sprzętowe elementy sieci. Protokół to zbiór reguł definiujących sposób komunikacji między urządzeniami w sieci; jest to aspekt programowy, nie sprzętowy. Oprogramowanie komunikacyjne, takie jak systemy operacyjne oraz aplikacje, umożliwia wymianę danych, jednak również nie należy do sprzętu. Sterowniki urządzeń to oprogramowanie, które pozwala systemowi operacyjnemu na komunikację z urządzeniami sprzętowymi. Istotne jest, aby zrozumieć, że błędne utożsamienie tych komponentów z elementami sprzętowymi wynika najczęściej z nieprecyzyjnego definiowania terminologii w kontekście technologii. W praktyce, elementy sprzętowe są fizycznymi komponentami sieci, takimi jak kable, przełączniki, routery i inne urządzenia, które mają na celu zapewnienie połączeń i transmisji danych. Biorąc pod uwagę standardy branżowe, jak na przykład ANSI/TIA-568 dotyczące okablowania, dobrze zrozumienie różnicy między sprzętem a oprogramowaniem jest kluczowe dla skutecznego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 18

Przepustowość transferu danych w sieci wynosząca 256 kb/s odpowiada wartości

A. 32kB/s

B. 8kB/s

C. 64kB/s

D. 16kB/s

Odpowiedzi 64kB/s, 16kB/s oraz 8kB/s wynikają z powszechnych błędów związanych z konwersją jednostek danych oraz zrozumieniem struktury bitów i bajtów. Wiele osób myli jednostki bitowe z bajtowymi, co prowadzi do niepoprawnych wyliczeń prędkości transferu. Na przykład, odpowiedź 64kB/s sugeruje, że 256 kb/s dzieli się na 4, co jest nieprawidłowe. Wynik ten mógłby powstać z błędnego założenia, że 1 kB to 256 b, co nie ma podstaw. W rzeczywistości 1 kB to 8 kbit, stąd wynik 32 kB/s. Z kolei odpowiedzi 16kB/s i 8kB/s wynikają z niepoprawnych dzielenia wartości kilobitów i mogą być wynikiem niepełnego zrozumienia, że prędkość 256 kb/s należy przeliczyć na bajty, co wymaga podziału przez 8. Tego rodzaju błędy myślowe często prowadzą do nieporozumień w dziedzinach związanych z sieciami komputerowymi, zwłaszcza w kontekście planowania i analizy wydajności. Wiedza o konwersji jednostek jest niezbędna w informatyce, ponieważ pozwala na właściwe oszacowanie czasu transferu danych oraz efektywności różnych rozwiązań sieciowych. Zrozumienie tej koncepcji jest kluczowe dla każdego, kto pracuje z technologiami sieciowymi i chce uniknąć powszechnych pułapek związanych z błędnymi kalkulacjami transferu informacji.

Pytanie 19

Komputerowa jednostka centralna przestaje działać przy dużym obciążeniu procesora. Jakie może być tego przyczyną?

A. Przegrzewanie procesora

B. Uszkodzona karta graficzna

C. Brak wolnego miejsca na dysku twardym

D. Niedobór pamięci

Przegrzewanie się procesora jest jedną z najczęstszych przyczyn, dla których jednostka centralna komputera może zatrzymać się w trakcie dużego obciążenia. Procesory, podczas intensywnej pracy, generują znaczne ilości ciepła. Gdy temperatura procesora przekracza dopuszczalne wartości, system operacyjny podejmuje działania, aby zapobiec uszkodzeniu podzespołów. W takim przypadku procesor automatycznie obniża swoją wydajność lub całkowicie przestaje działać, co jest znane jako 'throttling' lub 'thermal shutdown'. Dlatego bardzo ważne jest, aby zapewnić odpowiednie chłodzenie procesora, na przykład poprzez stosowanie wysokiej jakości coolerów, wentylatorów oraz past termoprzewodzących. Dobrą praktyką jest także regularne czyszczenie wnętrza komputera z kurzu, który może blokować przepływ powietrza. Zastosowanie monitorowania temperatury za pomocą specjalistycznego oprogramowania, takiego jak HWMonitor czy Core Temp, pozwala na bieżąco śledzić temperatury i podejmować odpowiednie działania przed wystąpieniem problemów z przegrzewaniem.

Pytanie 20

W tabeli podano parametry katalogowe wybranych diod LED. Uszereguj rosnąco względem napięcia przewodzenia diody LED czterech różnych barw.

Parametry katalogowe wybranych diod LED
Soczewka w kolorze żółtym Długość emitowanej fali: 589 nm Jasność: 40 mcd Kąt świecenia: 60° Parametry pracy: IF: 25 mA, VF: 2,0 V	Soczewka w kolorze zielonym Długość emitowanej fali: 571 nm Jasność: 100÷150 mcd Kąt świecenia: 50° Parametry pracy: IF: 20 mA, VF: 2,3÷2,5 V	Soczewka w kolorze czerwonym Długość emitowanej fali: 625-645 nm Jasność: 450÷800 mcd Kąt świecenia: 70° Parametry pracy: IF: 20 mA, VF: 1,8÷1,9 V	Soczewka w kolorze niebieskim Długość emitowanej fali: 470 nm Jasność: 1000 mcd Kąt świecenia: 30° Parametry pracy: IF: 25 mA, VF: 3,2 V

A. Czerwona, żółta, zielona, niebieska.

B. Niebieska, czerwona, żółta, zielona.

C. Czerwona, zielona, żółta, niebieska.

D. Niebieska, czerwona, zielona, żółta.

Twoja odpowiedź jest poprawna, ponieważ poprawnie uszeregowałeś diody LED według ich napięcia przewodzenia. Dioda czerwona, z napięciem 1,8-1,9 V, charakteryzuje się najniższym napięciem, co czyni ją pierwszą w kolejności. Następnie znajduje się dioda żółta o napięciu 2,0 V, która jest wyższa od czerwonej, ale niższa od kolejnych kolorów. Dioda zielona, z napięciem 2,3-2,5 V, zajmuje trzecie miejsce, a na końcu jest dioda niebieska z napięciem 3,2 V. Zrozumienie tego porządku jest niezbędne przy projektowaniu obwodów z diodami LED, ponieważ właściwe dobranie diod do zastosowania wymaga znajomości ich parametrów elektrycznych. Przykładowo, w aplikacjach oświetleniowych, gdzie kluczowe są oszczędności energetyczne oraz długowieczność komponentów, dobór diod LED o odpowiednich napięciach przewodzenia jest istotny dla zapewnienia stabilności obwodu. Dlatego warto zwracać uwagę na te parametry podczas projektowania układów elektronicznych.

Pytanie 21

Który z pokazanych na rysunku piktogramów ostrzega użytkownika przed możliwością samoczynnego uruchomienia się urządzenia?

A. D.

B. B.

C. C.

D. A.

Piktogram A jest uznawany za standardowy symbol ostrzegawczy, który informuje o ryzyku samoczynnego uruchomienia się urządzenia. Jego forma, przypominająca spiralne koło zębate, jest powszechnie stosowana w przemyśle, aby zwrócić uwagę użytkowników na potencjalne zagrożenia związane z obsługą maszyn. W praktyce, identyfikacja tego typu sygnałów jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa w miejscu pracy. Pracownicy obsługujący maszyny muszą być świadomi ryzyka, jakie niesie ze sobą niewłaściwe postępowanie, a piktogramy stanowią ważny element systemu zarządzania bezpieczeństwem. Zgodnie z normami ISO 7010 oraz dyrektywami Unii Europejskiej, odpowiednie oznakowanie maszyn i urządzeń jest obowiązkowe, co podkreśla znaczenie piktogramów w codziennej praktyce. Właściwe zrozumienie ich znaczenia i zachowanie ostrożności przy obsłudze sprzętu są kluczowe dla zapobiegania wypadkom oraz zapewnienia bezpiecznego środowiska pracy.

Pytanie 22

Którą klasę warunków środowiskowych powinno spełniać urządzenie przeznaczone do pracy na zewnątrz w miejscu nienarażonym na oddziaływanie warunków atmosferycznych w temperaturze od -25°C do 50°C?

Obowiązujące klasy środowiskowe:
Klasa środowiskowa I (wewnętrzna): stabilna praca w temperaturze z zakresu od 5 do 40 °C i maksymalnej wilgotności powietrza do 75%. Urządzenia do zastosowania wewnętrznego. Klasa środowiskowa II (zewnętrzna, ogólna): dopuszczalna temperatura otoczenia w zakresie od -10 do +40 °C, przy wilgotności powietrza do 75%. Urządzenia instalowane w pomieszczeniach, w których występują wahania temperatury. Klasa środowiskowa III (zewnętrzna osłonięta): dopuszczalna temperatura pracy od -25 do +50 °C, przy wilgotności powietrza z zakresu od 85% do 95%. Urządzenia instalowane w warunkach zewnętrznych, w miejscach nie narażonych na bezpośrednie oddziaływanie warunków atmosferycznych (np. deszczu, wiatru, śniegu, słońca). Klasa środowiskowa IV (zewnętrzna, ogólna): dedykowana dla urządzeń przeznaczonych do pracy w ekstremalnych warunkach pogodowych. Bezawaryjna i stabilna praca przy temperaturach z zakresu od -25 do +60 °C i maksymalnej wilgotności do 95%.

Obowiązujące klasy środowiskowe:

Klasa środowiskowa I (wewnętrzna): stabilna praca w temperaturze z zakresu od 5 do 40 °C i maksymalnej wilgotności powietrza do 75%. Urządzenia do zastosowania wewnętrznego.
Klasa środowiskowa II (zewnętrzna, ogólna): dopuszczalna temperatura otoczenia w zakresie od -10 do +40 °C, przy wilgotności powietrza do 75%. Urządzenia instalowane w pomieszczeniach, w których występują wahania temperatury.
Klasa środowiskowa III (zewnętrzna osłonięta): dopuszczalna temperatura pracy od -25 do +50 °C, przy wilgotności powietrza z zakresu od 85% do 95%. Urządzenia instalowane w warunkach zewnętrznych, w miejscach nie narażonych na bezpośrednie oddziaływanie warunków atmosferycznych (np. deszczu, wiatru, śniegu, słońca).
Klasa środowiskowa IV (zewnętrzna, ogólna): dedykowana dla urządzeń przeznaczonych do pracy w ekstremalnych warunkach pogodowych. Bezawaryjna i stabilna praca przy temperaturach z zakresu od -25 do +60 °C i maksymalnej wilgotności do 95%.

A. IV

B. I

C. III

D. II

Odpowiedź III jest poprawna, ponieważ klasa środowiskowa III obejmuje urządzenia zaprojektowane do pracy w warunkach zewnętrznych, które są osłonięte przed bezpośrednim działaniem warunków atmosferycznych. Urządzenia tej klasy mogą funkcjonować w temperaturach od -25°C do +50°C oraz w warunkach wysokiej wilgotności powietrza wynoszącej od 85% do 95%. W praktyce oznacza to, że urządzenia te mogą być wykorzystywane w różnych zastosowaniach, takich jak stacje meteorologiczne, czujniki monitorujące środowisko czy różnorodne systemy automatyki budynkowej. Ważne jest, aby w takich urządzeniach uwzględniać nie tylko zakres temperatury, ale także odporność na działanie wilgoci, co jest kluczowe dla ich długotrwałej pracy i niezawodności w zmieniających się warunkach atmosferycznych. Standardy dotyczące klas środowiskowych, takie jak IEC 60721-3-4, precyzują te wymagania, co pozwala na tworzenie bardziej odpornych i efektywnych technologii, które mogą być wykorzystywane na zewnątrz w różnorodnych aplikacjach.

Pytanie 23

Która z opcji odbiornika TV pozwala na oglądanie programów za pomocą streamingu?

A. Telegazeta

B. Timeshift

C. Multi PIP

D. Smart

Odpowiedź 'Smart' jest prawidłowa, ponieważ funkcja ta umożliwia korzystanie z aplikacji i platform streamingowych, co stało się standardem w nowoczesnych odbiornikach telewizyjnych. Telewizory z funkcją Smart posiadają dostęp do Internetu, co pozwala na oglądanie audycji na żądanie z takich serwisów jak Netflix, YouTube czy HBO Max. W praktyce, użytkownicy mogą korzystać z tych aplikacji, aby oglądać filmy, seriale i programy, które nie są dostępne w tradycyjnej telewizji. Smart TV wspiera również technologie takie jak AirPlay i Chromecast, co umożliwia strumieniowanie z urządzeń mobilnych. W kontekście dobrych praktyk branżowych, producenci telewizorów inwestują w rozwój interfejsów użytkownika oraz optymalizację aplikacji, aby zapewnić jak najlepsze doświadczenia wizualne i dźwiękowe, co znacząco podnosi komfort oglądania.

Pytanie 24

Jakie dwa rezystory połączone w sposób równoległy powinny zostać użyte, aby zastąpić uszkodzony rezystor o parametrach 200 Q / 0,5 W?

A. OMŁT 400 ? / 0,5 W i ML 300 ? / 0,5 W

B. OMŁT 600 ? / 0,5 W i ML 300 ? / 0,5 W

C. OMŁT 800 ? / 0,25 W i OMŁT 400 ? / 0,25 W

D. OMŁT 600 ? / 0,25 W i ML 400 ? / 0,5 W

Wybór rezystorów OMŁT 600 ? / 0,5 W oraz ML 300 ? / 0,5 W jest naprawdę dobry. Jak połączysz je równolegle, to dostajesz całkiem fajną wartość rezystancji, około 200 ?, która ładnie zastępuje uszkodzony rezystor. Z moich doświadczeń, przy połączeniu równoległym, liczy się całkowita rezystancja według wzoru: 1/R_total = 1/R1 + 1/R2. Tutaj to wygląda tak: 1/R_total = 1/600 + 1/300, co po przekształceniu daje R_total = 200 ?. Tak naprawdę, ważne jest też, żeby pamiętać o mocy znamionowej tych rezystorów. Połączenie dwóch z mocą 0,5 W jest wystarczające, bo całkowita moc, jaką będą brały, jest poniżej ich maksymalnych wartości. To, moim zdaniem, jest zgodne z zasadami, które mówią o dobieraniu elementów elektronicznych. Dzięki temu nie tylko zapewniasz bezpieczeństwo, ale i niezawodność układu. Co więcej, takie podejście pozwala lepiej zarządzać ciepłem, a to jest kluczowe w elektronice, żeby uniknąć przegrzewania.

Pytanie 25

Jakie wielkości powinny być zmierzone, aby określić zakres liniowości wzmacniacza?

A. Napięcie wejściowe i wyjściowe

B. Napięcie wyjściowe oraz napięcie zasilania

C. Napięcie wyjściowe oraz częstotliwość

D. Napięcie wejściowe oraz moc wyjściowa

Napięcie wejściowe i wyjściowe są kluczowymi parametrami przy ocenie zakresu liniowości wzmacniacza. Liniowość wzmacniacza odnosi się do zdolności urządzenia do zachowania proporcjonalności między sygnałem wejściowym a sygnałem wyjściowym. Gdy wzmacniacz działa w zakresie liniowym, zmiana napięcia wejściowego powinna powodować proporcjonalną zmianę napięcia wyjściowego. W praktyce, aby określić ten zakres, należy przeprowadzić pomiary napięcia wyjściowego przy różnych wartościach napięcia wejściowego. Na przykład podczas testowania wzmacniacza operacyjnego, który ma być używany w systemie audio, kluczowe jest zapewnienie, że jego działanie w zakresie liniowym pozwoli na wierne odwzorowanie sygnału audio. Wzmacniacze powinny działać liniowo w pełnym zakresie ich zastosowania, co jest zgodne z normami takimi jak IEEE 1076 dla wzmacniaczy analogowych. Dobrą praktyką jest również wykorzystanie oscyloskopu do wizualizacji sygnału wyjściowego i oceny nieliniowości, co pozwala na dokładną kalibrację urządzenia.

Pytanie 26

W trakcie przeglądu okresowego systemu telewizji kablowej jakość sygnału u poszczególnych abonentów ocenia się, dokonując pomiaru

A. poziomu sygnału wizyjnego w gniazdach abonenckich poszczególnych użytkowników

B. poziomu sygnału przesyłanego przez stację czołową do abonentów

C. współczynnika szumów w sygnale przekazywanym przez stację czołową do abonentów

D. współczynnika szumów w kanale zwrotnym poszczególnych abonentów

Wybór innych opcji jako sposobu monitorowania jakości sygnału telewizyjnego może prowadzić do nieporozumień dotyczących rzeczywistego wpływu na jakość odbioru. Poziom sygnału wysyłanego przez stację czołową do abonentów, choć istotny, nie odzwierciedla problemów pojawiających się w trakcie transmisji do poszczególnych użytkowników. Poziom sygnału wizyjnego w gniazdach abonenckich również nie uwzględnia zakłóceń powstałych w kanale zwrotnym, które mogą wpływać na jakość odbioru. Współczynnik szumów w sygnale wysyłanym przez stację czołową do abonentów nie jest miarodajnym wskaźnikiem, ponieważ nie określa on jakości sygnału, który już przeszedł przez różnorodne elementy infrastruktury sieciowej. Typowym błędem jest założenie, że jakość sygnału na etapie stacji czołowej równoznaczna jest z jakością, jaką odbierają abonenci. W rzeczywistości, przeszkody fizyczne, interferencje z innymi urządzeniami oraz dowolne zakłócenia w kablu mogą znacząco wpłynąć na sygnał, co czyni skuteczną kontrolę kanału zwrotnego niezbędną do oceny rzeczywistej jakości dostarczanego sygnału.

Pytanie 27

Jaką funkcję pełni soczewka Fresnela w czujkach ruchu typu PIR?

A. gwarantuje efektywne działanie systemu przeciwsabotażowego

B. jest komponentem wyłącznie dekoracyjnym

C. emituje promieniowanie podczerwone w stronę intruza

D. ma za zadanie skupiać wiązki detekcji na pyroelemencie

Soczewka Fresnela w czujkach ruchu typu PIR (Passive Infrared) pełni kluczową rolę jako element skupiający wiązki detekcji na pyroelemencie. Jej konstrukcja, składająca się z wielu segmentów, pozwala na efektywne zbieranie promieniowania podczerwonego emitowanego przez obiekty w ruchu. Dzięki zastosowaniu soczewek Fresnela, czujniki PIR mogą wykrywać ruch w szerszym zakresie i z większą precyzją, co jest szczególnie istotne w systemach zabezpieczeń. Przykładowo, w zastosowaniach domowych lub komercyjnych, soczewki te mogą być używane w alarmach antywłamaniowych, a także w automatycznych systemach oświetleniowych, które włączają się tylko wtedy, gdy wykryją obecność osoby. W praktyce oznacza to, że czujniki z soczewkami Fresnela są bardziej niezawodne i efektywne w wykrywaniu intruzów, co zwiększa bezpieczeństwo obiektów. Standardy branżowe, takie jak EN 50131, podkreślają znaczenie efektywności detekcji w systemach alarmowych, co czyni soczewki Fresnela niezbędnym elementem nowoczesnych rozwiązań zabezpieczających.

Pytanie 28

W trakcie konserwacji systemu antenowego wykryto błąd dokonany przez instalatora. Zamiast odpowiedniego przewodu o impedancji falowej 75 Ω podłączono przewód o impedancji falowej 300 Ω. W rezultacie tej pomyłki poziom sygnału odbieranego przez odbiornik

A. uległ wzrostowi

B. uległ zmniejszeniu

C. wynosił 0

D. pozostał bez zmian

Odpowiedź, że poziom sygnału zmniejszył się, jest prawidłowa, ponieważ zastosowanie przewodu o impedancji falowej 300 Ω zamiast 75 Ω prowadzi do niedopasowania impedancyjnego. Takie niedopasowanie powoduje odbicie części sygnału, co w rezultacie skutkuje osłabieniem sygnału odbieranego przez odbiornik. W systemach telekomunikacyjnych, zgodnych z normami, takie jak IEC 61196 dotyczące przewodów do sygnałów analogowych i cyfrowych, kluczowe jest stosowanie przewodów o odpowiedniej impedancji, aby minimalizować straty sygnału. W praktyce, dobór odpowiedniego przewodu może znacząco wpłynąć na jakość sygnału, a nieodpowiedni wybór może prowadzić do zakłóceń, zniekształceń oraz obniżonej jakości odbioru. W przypadku systemów telewizyjnych czy radiowych, stosowanie przewodów o 75 Ω jest standardem, ponieważ pozwala na optymalne przenoszenie sygnałów bez znaczących strat. Warto pamiętać, że w profesjonalnych instalacjach antenowych dbałość o zgodność impedancyjną jest kluczowym aspektem zapewniającym wysoką jakość odbioru oraz niezawodność systemu.

Pytanie 29

Którą wartość pojemności wskazuje miernik przedstawiony na ilustracji?

A. 20 pF

B. 20 nF

C. 200 pF

D. 200 nF

Pomiar pojemności wykonany za pomocą miernika wykazuje wartość "20.0" przy ustawieniu zakresu na 20 nF. To oznacza, że zmierzona pojemność wynosi dokładnie 20 nanofaradów (nF), co jest wartością stosowaną w wielu aplikacjach elektronicznych, takich jak układy filtrów, oscylatory czy kondensatory w zasilaczach. Wartości pojemności w nanofaradach są szczególnie ważne w kontekście wysokich częstotliwości, gdzie nawet niewielkie zmiany pojemności mogą wpływać na działanie całego układu. W praktyce, przy projektowaniu i analizie obwodów elektronicznych, umiejętność poprawnego odczytywania wartości pojemności i ich interpretacji w kontekście zastosowania jest kluczowa. Umożliwia to lepsze zrozumienie zachowania układów oraz ich optymalizację w celu uzyskania pożądanych parametrów pracy. Warto również pamiętać o standardach dotyczących tolerancji kondensatorów, co wpływa na wybór odpowiednich komponentów w projektach elektronicznych.

Pytanie 30

Na podstawie wskazania watomierza określ moc czynną na obciążeniu zasilacza.

A. 60 W

B. 12 W

C. 120 W

D. 6 W

Jeśli wybrałeś coś innego niż 120 W, to możliwe, że nie do końca zrozumiałeś, czym jest moc czynna i jak działa watomierz. Niektóre odpowiedzi mogą sugerować, że moc czynna powinna być liczona na podstawie teoretycznych wartości napięcia i prądu, ale to nie jest prawda. Moc czynna to ta rzeczywista moc, którą obciążenie zużywa, a watomierz jest stworzony, żeby to mierzyć, więc jego wskazania są najbardziej wiarygodnym źródłem informacji. Często myli się też moc czynną z mocą pozorną, co prowadzi do błędnych wniosków. Ważne, żeby w kontekście wyboru urządzeń i osprzętu elektrycznego inżynierowie i technicy zrozumieli, że watomierz daje nam rzetelne dane do analizy i diagnozy systemu, co jest kluczowe, aby podejmować dobre decyzje w kwestii efektywności energetycznej i szukania oszczędności.

Pytanie 31

Diody LED w kolorze niebieskim z wartością katalogową napięcia przewodzenia UD= 2 V oraz maksymalnym prądem przewodzenia I_D= 15 mA powinny być podłączone do zasilacza o napięciu stałym Uz = 24 V. Jakie wartości powinien mieć dodatkowy rezystor Rz, który będzie współpracował z diodą w układzie szeregowym, aby nie przekroczyć dopuszczalnej wartości prądu diody oraz maksymalnej mocy P, wydzielającej się na rezystorze Rz?

A. Rz=1,5 kΩ, P=0,5 W

B. Rz=150 Ω, P=1W

C. Rz=1,5 kΩ, P=0,25 W

D. Rz=150 Ω, P=1W

Wybór wartości rezystora Rz na poziomie 1,5 kΩ oraz mocy 0,5 W jest poprawny, ponieważ zapewnia on odpowiednie warunki do pracy diody LED. Przy napięciu zasilania Uz = 24 V oraz napięciu przewodzenia diody UD = 2 V, różnica napięcia, która musi być wydana na rezystorze wynosi 24 V - 2 V = 22 V. Korzystając z prawa Ohma, możemy obliczyć wartość prądu I przez diodę, przyjmując maksymalną wartość prądu przewodzenia diody I_D = 15 mA. Zatem rezystor Rz obliczamy z wzoru: Rz = U/R = 22 V / 0,015 A = 1466,67 Ω, co zaokrąglamy do standardowej wartości 1,5 kΩ. Ponadto, moc wydzielająca się na rezystorze Rz można obliczyć jako P = I² * Rz = (0,015 A)² * 1500 Ω = 0,3375 W, co jest poniżej 0,5 W, co oznacza, że zastosowany rezystor o mocy 0,5 W wystarczy. Takie podejście pozwala na bezpieczne działanie diody LED oraz rezystora, co jest zgodne z dobrą praktyką projektowania obwodów elektronicznych, gdzie zawsze powinno się uwzględniać marginesy bezpieczeństwa.

Pytanie 32

Na podstawie analizy instalacji telewizyjnej nie jest możliwe określenie

A. zniekształceń lustra czaszy anteny

B. uszkodzeń elektroniki konwertera

C. uszkodzenia powłoki kabla

D. korozji czaszy anteny

Odpowiedź wskazująca, że na podstawie oględzin instalacji telewizyjnej nie można określić uszkodzenia elektroniki konwertera jest poprawna, ponieważ konwerter jest elementem, który przetwarza sygnał z anteny na sygnał, który może być odbierany przez telewizor. Uszkodzenia elektroniki konwertera, takie jak awarie układów scalonych czy uszkodzenia spowodowane przepięciami, mogą nie być widoczne podczas wizualnej inspekcji. W praktyce, aby ocenić stan elektroniki konwertera, konieczne jest przeprowadzenie testów parametrów sygnału oraz diagnostyki elektronicznej. Obejmuje to m.in. użycie specjalistycznych narzędzi, jak mierniki sygnału, które pozwalają na sprawdzenie jakości sygnału oraz analizy parametrów pracy konwertera. Zgodnie z dobrymi praktykami, zaleca się również regularne przeglądy i konserwację instalacji, aby zminimalizować ryzyko awarii elementów elektronicznych.

Pytanie 33

Jaki typ generatora powinno się wykorzystać w bloku podstawy czasu oscyloskopu?

A. Generator impulsowy

B. Generator sinusoidalny

C. Generator prostokątny

D. Generator piłokształtny

Zastosowanie niewłaściwych typów generatorów w bloku podstawy czasu oscyloskopu może prowadzić do nieprawidłowych wyników pomiarów oraz trudności w interpretacji sygnałów. Generator impulsowy, który generuje krótkie impulsy o dużej amplitudzie, może wprowadzać zniekształcenia, ponieważ nie dostarcza informacji o czasie trwania sygnału. Użycie generatora prostokątnego, mimo iż pozwala na analizę sygnałów cyfrowych, nie spełnia wymagań dotyczących linearności zmian w czasie, co jest kluczowe w kontekście analizy sygnałów analogowych. Z kolei generator sinusoidalny generuje sygnały o stałej częstotliwości i amplitudzie, co może być niewystarczające do adekwatnego modelowania bardziej złożonych sygnałów, które występują w praktycznych zastosowaniach inżynierskich. Często błędne jest przekonanie, że każdy z tych generatorów może być stosowany wymiennie, co prowadzi do niepoprawnych wniosków i rezultatów analiz. W analizach inżynieryjnych niezwykle istotne jest stosowanie odpowiednich kształtów sygnałów, co znajduje potwierdzenie w praktykach i standardach branżowych, które wymagają precyzyjnych i powtarzalnych pomiarów. Właściwy dobór generatora, a w tym przypadku generatora piłokształtnego, odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu dokładności i wiarygodności pomiarów, co jest niezbędne w każdej laboratorium inżynieryjnym.

Pytanie 34

W skład linii światłowodowej o długości 50 km wchodzi wzmacniacz optyczny oraz 4 złącza optyczne i 4 spawy. W tabeli przedstawiono wyniki pomiarów linii światłowodowej. Ile wynosi całkowite tłumienie tej linii?

Tłumienie złącza	0,15 dB
Tłumienie spawu	0,15 dB
Tłumienie światłowodu	0,2 dB/km
Wzmocnienie wzmacniacza	10 dB

A. 1,2 dB

B. 21,2 dB

C. 11,2 dB

D. 0,5 dB

Analizując dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich są oparte na nieprawidłowych założeniach dotyczących obliczania całkowitego tłumienia w systemach światłowodowych. Odpowiedzi takie jak 21,2 dB, 0,5 dB oraz 11,2 dB wskazują na istotne błędy w obliczeniach. Przykładowo, wartość 21,2 dB mogłaby sugerować, że tłumienie zostało wyliczone na podstawie niepoprawnych danych dotyczących długości włókna, złączy lub spawów, co prowadzi do zawyżenia tych wartości. Z kolei odpowiedź 0,5 dB może odnosić się tylko do tłumienia pojedynczego złącza, ignorując inne istotne elementy linii. Odpowiedź 11,2 dB pomija całkowite sumowanie tłumienia złączy i spawów oraz tłumienia na odcinku 50 km. W praktyce, kluczowe jest, aby znać i stosować standardowe wartości tłumienia dla poszczególnych komponentów systemu światłowodowego, co pozwala uniknąć typowych błędów oceny jakości sieci. Właściwe podejście do analizy tłumienia w linii światłowodowej powinno uwzględniać każdy element składowy i jego wpływ na całkowite tłumienie, co jest fundamentem dla efektywnego projektowania oraz eksploatacji sieci telekomunikacyjnych.

Pytanie 35

Liczba (0001 0010 0100) BCD przedstawiona w kodzie BCD (ang. Binary-Coded Decimal) po przekształceniu na system dziesiętny będzie miała wartość

A. 321

B. 124

C. 123

D. 111

Odpowiedź 124 jest poprawna, ponieważ liczba 0001 0010 0100 w kodzie BCD (Binary-Coded Decimal) reprezentuje poszczególne cyfry dziesiętne. W systemie BCD każda cyfra dziesiętna jest kodowana w postaci 4-bitowej. W tym przypadku, pierwsza grupa 0001 koduje cyfrę 1, druga grupa 0010 koduje cyfrę 2, a trzecia grupa 0100 koduje cyfrę 4. Po złożeniu tych cyfr otrzymujemy liczbę 124 w systemie dziesiętnym. Kodowanie BCD jest powszechnie stosowane w elektronice, zwłaszcza w wyświetlaczach cyfrowych oraz w urządzeniach liczbowych, gdzie istotne jest zachowanie wartości dziesiętnych. Przykładem zastosowania BCD może być wyświetlacz LED, który pokazuje wartości liczbowe na kalkulatorach, zegarach cyfrowych czy wskaźnikach pomiarowych.

Pytanie 36

Podane w tabeli parametry techniczne charakteryzują

Dane techniczne
Zaawansowany Dekoder MPEG H.264
Obsługa Full HD 1920x1089i, 1920x720p, 720x576p
Odtwarzanie MKV H.264 HD
Wejścia: RF In, USB
Wyjścia: HDMI, SCART, Coaxial, RF Out
Obsługa dysków twardych
Funkcja nagrywania z TV
Zakres częstotliwości VHF – H 174-230 MHz, UHF 470- 866 MHz
Poziom sygnału 78 dBM-20 dBm
Modulacja: QPSK, 16 QAM, 64 QAM
Obsługiwane formaty plików: · graficzne: BMP, JPG, · muzyczne: MP3, WMA, WAV, · video: MPEG1/2/4/ HD, XVID HD, AVI, VOB.

A. tuner DVB-T

B. projektor DLP

C. odtwarzacz DVD

D. tuner DVB-S

Poprawna odpowiedź to tuner DVB-T, ponieważ parametry techniczne przedstawione w tabeli wskazują na urządzenie zdolne do odbioru sygnału telewizyjnego w standardzie DVB-T, co jest naziemnym standardem transmisji telewizji cyfrowej. Tuner DVB-T obsługuje różne rozdzielczości obrazu oraz kodeki, takie jak MPEG H.264, co pozwala na wysoką jakość obrazu i dźwięku. Dodatkowo, funkcja nagrywania TV jest często wbudowana w nowoczesne tunery, co umożliwia użytkownikom nagrywanie programów telewizyjnych na zewnętrzne nośniki. Warto zaznaczyć, że zakres częstotliwości VH i UHF oraz zastosowanie modulacji QPSK i 16 QAM, 64 QAM są charakterystyczne dla technologii DVB-T. Tuner DVB-T jest również zgodny z europejskimi standardami nadawania, co zapewnia jego powszechne zastosowanie w krajach Unii Europejskiej. Takie urządzenie jest idealne dla osób korzystających z naziemnej telewizji cyfrowej, oferując dostęp do szerokiej gamy kanałów telewizyjnych bez potrzeby wykupu subskrypcji.

Pytanie 37

Jakie jednostki są używane do określenia tłumienia jednostkowego linii światłowodowej?

A. mV/dB

B. m/dB

C. dB/km

D. dB/mV

Tłumienie jednostkowe linii światłowodowej mówimy w decybelach na kilometr (dB/km). To jest standard w telekomunikacji. Generalnie, decybel to jednostka logarytmiczna, która pozwala na porównanie poziomów sygnału optycznego. A kilometr to po prostu długość, pozwala to określić, jak mocno sygnał traci na jakości na danej długości światłowodu. Na przykład, jak tłumienie wynosi 0,2 dB/km, to znaczy, że na każdym kilometrze sygnał traci właśnie 0,2 dB. To tłumienie jest mega ważne w projektowaniu systemów optycznych, bo inżynierowie mogą dzięki temu stwierdzić, jak długo można puścić sygnał, żeby był jeszcze w miarę ok. Jak mamy do czynienia z dłuższymi odcinkami, to czasami trzeba wstawić wzmacniacze optyczne, żeby jakość sygnału się nie pogarszała. Używanie właściwych jednostek to niby podstawa, ale to naprawdę pomaga w komunikacji technicznej i w pracy nad projektami.

Pytanie 38

Na rysunku pokazano widok sygnału zmodulowanego amplitudowo, przy czym amplituda sygnału nośnego Un = 1 V. Wartość współczynnika głębokości modulacji wynosi

A. 3/2

B. 1/3

C. 1

D. 1/2

Wartości współczynnika głębokości modulacji, które zostały podane jako odpowiedzi, mogą prowadzić do różnych błędów w interpretacji sygnałów zmodulowanych amplitudowo. Odpowiedzi takie jak 3/2, 1/3 i 1 są nieprawidłowe z kilku powodów, które warto rozważyć. W kontekście sygnałów zmodulowanych amplitudowo, współczynnik m powinien zawsze wynosić od 0 do 1, gdzie wartość 1 oznacza pełną modulację, a wartości bliskie 0 sugerują minimalny wpływ sygnału modulującego na sygnał nośny. Odpowiedź 3/2 sugeruje, że amplituda sygnału modulującego jest większa niż amplituda sygnału nośnego, co jest fizycznie niemożliwe w klasycznej modulacji. Jest to powszechny błąd myślowy, który wynika z nieprawidłowego zrozumienia relacji między tymi dwoma amplitudami. Z kolei 1/3 oznaczałoby, że sygnał modulujący ma bardzo niską amplitudę w porównaniu do sygnału nośnego, co może prowadzić do znacznych zniekształceń sygnału, zwłaszcza jeśli modulacja nie jest odpowiednio kontrolowana. Odpowiedź 1 również jest błędna, ponieważ sugeruje, że amplituda sygnału modulującego jest równa amplitudzie sygnału nośnego, co nie jest zgodne z danymi przedstawionymi na rysunku. Właściwe zrozumienie głębokości modulacji jest kluczowe dla projektowania systemów komunikacyjnych, w których odpowiednia głębokość modulacji wpływa na jakość odbioru sygnału oraz na skuteczność transmisji informacji. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do poważnych problemów w inżynierii komunikacyjnej i telekomunikacyjnej.

Pytanie 39

Wskaź zestaw narzędzi kontrolnych i pomiarowych do określenia indukcyjności cewki przy użyciu metody rezonansowej?

A. Zasilacz, woltomierz, wzorcowa pojemność

B. Generator, amperomierz, wzorcowa pojemność

C. Generator, amperomierz, wzorcowy rezystor

D. Zasilacz, watomierz, wzorcowy rezystor

Wybór zestawu przyrządów kontrolno-pomiarowych, który składa się z generatora, amperomierza i pojemności wzorcowej, jest kluczowy dla precyzyjnego wyznaczenia indukcyjności cewki metodą rezonansową. Generator jest źródłem sygnału o określonej częstotliwości, który jest niezbędny do wytworzenia rezonansu w obwodzie LC (indukcyjności i pojemności). W momencie, gdy częstotliwość generatora odpowiada częstotliwości rezonansowej obwodu, dochodzi do maksymalizacji prądu, co jest mierzone amperomierzem. Pojemność wzorcowa z kolei pozwala na precyzyjne określenie wartości pojemności w obwodzie, co jest kluczowe dla obliczeń związanych z indukcyjnością. Zastosowanie tej metody jest powszechne w laboratoriach badawczych oraz w edukacji technicznej, gdzie precyzyjne pomiary są kluczowe. Przykładowo, w praktyce inżynieryjnej, poprawne wyznaczenie indukcyjności cewki jest niezbędne w projektowaniu filtrów, oscylatorów czy transformatorów, co podkreśla znaczenie tej metody w zastosowaniach przemysłowych i naukowych.

Pytanie 40

W jakim urządzeniu wykorzystuje się przetwornik cyfrowo-analogowy?

A. W odtwarzaczu CD

B. W mierniku cyfrowym

C. W generatorze RC

D. W magnetowidzie VHS

Odtwarzacz CD wykorzystuje przetwornik cyfrowo-analogowy (DAC) do konwersji sygnału cyfrowego na analogowy, co jest niezbędne dla uzyskania dźwięku słyszalnego przez głośniki. Odtwarzacze CD zapisują muzykę w formacie cyfrowym, wykorzystując kodowanie PCM (Pulse Code Modulation), co oznacza, że dźwięk jest reprezentowany jako ciąg bitów. Przetwornik DAC odgrywa kluczową rolę w tym procesie, zamieniając te bity na sygnał analogowy, który następnie można wzmocnić i odtworzyć przez głośniki. To zastosowanie jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży audio, gdzie jakość konwersji DAC wpływa bezpośrednio na jakość odtwarzanego dźwięku. Wysokiej jakości przetworniki DAC są często używane w sprzęcie audio wysokiej klasy, a ich znaczenie rośnie w kontekście nowoczesnych formatów audio, takich jak Hi-Res Audio. Przykładami zastosowania DAC w odtwarzaczach CD mogą być urządzenia z możliwością odtwarzania plików audio w formacie FLAC, które wymagają dokładnej konwersji w celu uzyskania pełnej jakości dźwięku.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej