Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik logistyk
  • Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 12:33
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 12:47

Egzamin zdany!

Wynik: 37/40 punktów (92,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Każdy środek transportu przewożący substancje niebezpieczne powinien być zaopatrzony w podstawowy zestaw ratunkowy, który zawiera

A. dwa kliny pod koła, znak ostrzegawczy stojący, kamizelkę ostrzegawczą, rękawice oraz okulary ochronne dla każdego członka załogi
B. klin pod koła, dwa stojące znaki ostrzegawcze, co najmniej dwie kamizelki ostrzegawcze oraz latarkę dla każdego członka załogi
C. klin pod koła, dwa znaki ostrzegawcze stojące, kamizelkę ostrzegawczą, okulary i rękawice ochronne dla każdego członka załogi oraz przynajmniej jedną latarkę
D. co najmniej jeden klin pod koła, dwa stojące znaki ostrzegawcze oraz dla każdego członka załogi: kamizelka ostrzegawcza, rękawice ochronne, okulary ochronne i latarka
Odpowiedź ta jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z regulacjami dotyczącymi transportu materiałów niebezpiecznych każdy pojazd powinien być wyposażony w odpowiedni sprzęt awaryjny, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno kierowcy, jak i otoczeniu. Wymagania te są określone w przepisach krajowych oraz międzynarodowych, takich jak Konwencja ADR (umowa dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych). Elementy takie jak co najmniej jeden klin pod koła, dwa znaki ostrzegawcze, a także kamizelka ostrzegawcza, rękawice ochronne, okulary ochronne oraz latarka dla każdego członka załogi są niezbędne do ograniczenia ryzyka w przypadku wypadku lub awarii. Na przykład, kliny pod koła zapobiegają niekontrolowanemu toczonemu się pojazdu, a znaki ostrzegawcze informują innych użytkowników drogi o potencjalnym zagrożeniu. Dodatkowo, odzież ochronna i latarki są kluczowe w sytuacjach awaryjnych, gdzie wymagana jest szybka reakcja i ochrona zdrowia personelu. Takie podejście do bezpieczeństwa transportu materiałów niebezpiecznych jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży i zapewnia zgodność z regulacjami prawnymi.

Pytanie 2

W skład działań organizacyjnych w procesie transportowym wchodzi

A. zaplanowanie trasy transportu
B. załadunek towaru do środka transportu
C. przyjazd pojazdu do punktu załadunku
D. wystawienie faktury za usługę transportową
Zaplanowanie trasy przewozu jest kluczowym elementem organizacji procesu transportowego, ponieważ ma bezpośredni wpływ na efektywność, czas realizacji usługi oraz koszty transportu. Dobrze zaplanowana trasa umożliwia zminimalizowanie opóźnień, unikanie korków, a także uwzględnienie potencjalnych przeszkód na drodze, takich jak roboty drogowe czy zmiany warunków atmosferycznych. W praktyce stosuje się różne narzędzia i oprogramowanie do analizy tras, które uwzględniają czynniki takie jak odległość, czas przejazdu, rodzaj pojazdu oraz przekroczone limity wagowe. W kontekście standardów branżowych, planowanie trasy powinno być zgodne z normami ISO 9001, które promują skuteczne zarządzanie jakością i ciągłe doskonalenie procesów operacyjnych. Przykładem może być wykorzystanie systemów GPS oraz aplikacji nawigacyjnych, które oferują aktualne informacje o ruchu drogowym, co pozwala na dynamiczne dostosowywanie trasy w czasie rzeczywistym.

Pytanie 3

Jedną z istotnych cech transportu całopojazdowego jest

A. wynagrodzenie za rzeczywistą lub przeliczeniową wagę przewożonego ładunku, a nie za wynajem całego pojazdu
B. realizacja transportu z jednego miejsca załadunku do jednego miejsca rozładunku ładunku
C. wykorzystywanie różnych narzędzi do przeładunku
D. wiele miejsc załadunku i rozładunku ładunku
Odpowiedź dotycząca realizacji transportu z jednego miejsca nadania do jednego miejsca odbioru ładunku jest prawidłowa, ponieważ przewozy całopojazdowe charakteryzują się tym, że ładunek transportowany jest w całości, bez podziału na mniejsze partie. W praktyce oznacza to, że cały pojazd, na przykład ciężarówka lub naczepa, jest dedykowany do przetransportowania ładunku od konkretnego nadawcy do konkretnego odbiorcy. Taki model przewozu jest szczególnie efektywny w przypadku dużych i jednorodnych ładunków, co pozwala na optymalizację kosztów i czasu transportu. W branży logistycznej standardem jest, że takie przewozy są planowane z uwzględnieniem specyfiki ładunku oraz trasy, co zapewnia nie tylko oszczędność, ale i zwiększenie bezpieczeństwa transportu. Przykładem zastosowania mogą być przewozy materiałów budowlanych, które muszą dotrzeć w całości na miejsce budowy, co eliminuje potrzebę przeładunków i zwiększa efektywność operacyjną.

Pytanie 4

Zgodnie z przedstawionym fragmentem umowy ADR przewoźnik powinien dostarczyć załodze pojazdu przewożącego materiały niebezpieczne instrukcje pisemne stanowiące pomoc w razie zaistnienia wypadku podczas przewozu. Kierowcy powinni się z nią zapoznać

Fragment Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR)
Tom II Część 5 Procedury nadawcze
Dział 5.4 Dokumentacja
5.4.3 Instrukcje pisemne

5.4.3.1 W kabinie kierowcy, w miejscu łatwo dostępnym, powinny być przewożone instrukcje pisemne (...), stanowiące pomoc w razie zaistnienia wypadku podczas przewozu.

5.4.3.2 Przed rozpoczęciem przewozu przewoźnik powinien dostarczyć załodze pojazdu instrukcje sporządzone w języku(-ach), które każdy członek załogi pojazdu może przeczytać i zrozumieć przed rozpoczęciem przewozu. Przewoźnik powinien zapewnić, aby każdy członek załogi pojazdu, którego to dotyczy, rozumiał instrukcje i potrafił je prawidłowo wykonywać.

5.4.3.3 Przed rozpoczęciem przewozu, członkowie załogi pojazdu powinni dowiedzieć się jakie towary niebezpieczne są załadowane oraz sprawdzić w instrukcjach pisemnych, jakie czynności powinny być podjęte w razie zaistnienia wypadku lub zagrożenia.
A. przed przekazaniem ładunku odbiorcy.
B. po dostarczeniu ładunku odbiorcy.
C. po zaistniałym wypadku drogowym.
D. przed wyjazdem z ładunkiem w trasę.
Odpowiedź "przed wyjazdem z ładunkiem w trasę" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z Umową ADR, przewoźnik ma obowiązek dostarczenia instrukcji pisemnych załodze pojazdu przed rozpoczęciem transportu materiałów niebezpiecznych. To kluczowy element zapewniający bezpieczeństwo zarówno dla kierowców, jak i dla innych uczestników ruchu drogowego. Przygotowanie przed wyjazdem pozwala załodze nie tylko na zapoznanie się z potencjalnymi zagrożeniami związanymi z przewożonym ładunkiem, ale również na przyswojenie procedur działania w przypadku wystąpienia wypadku. W praktyce oznacza to, że kierowcy powinni mieć czas na zrozumienie wszystkich instrukcji, co może wpłynąć na ich reakcję w sytuacjach kryzysowych. Ponadto, zgodność z wymogami ADR nie tylko minimalizuje ryzyko wypadków, ale również chroni firmę przed konsekwencjami prawnymi związanymi z niewłaściwym przewozem materiałów niebezpiecznych.

Pytanie 5

System "ruchomej drogi" - RO-LA (Rollende Landstrasse) stanowi system transportu intermodalnego

A. szynowo-drogowo-morski
B. szynowo-drogowy
C. szynowo-drogowo-lotniczy
D. szynowo-morski
Odpowiedź "szynowo-drogowy" jest poprawna, ponieważ system RO-LA (Rollende Landstrasse) polega na transportowaniu drogowych środków transportu, takich jak ciężarówki, na platformach kolejowych. To podejście łączy zalety obu modalności, zwiększając efektywność transportu oraz zmniejszając emisję spalin i zużycie energii. Przykładem zastosowania systemu RO-LA jest transport towarów na trasach między krajami europejskimi, gdzie transport kolejowy umożliwia pokonanie dużych odległości z mniejszymi opóźnieniami w porównaniu do transportu drogowego. Tego typu intermodalny system transportowy jest szczególnie ceniony w Branży logistycznej, ponieważ pozwala na redukcję kosztów i czasów transportu. W praktyce, można zauważyć, że w państwach takich jak Niemcy, Austria czy Szwajcaria, RO-LA jest szeroko stosowana w transporcie między różnymi regionami, co wspiera zrównoważony rozwój transportu i ogranicza przeciążenie dróg. Standardy europejskie dotyczące transportu intermodalnego potwierdzają efektywność takich rozwiązań, co sprawia, że stają się one kluczowym elementem strategii zrównoważonego transportu.

Pytanie 6

W zestawie drogowym, którego maksymalna masa całkowita wynosi 36 500 kg oraz masa własna to 10,5 t, można załadować ładunek o masie brutto nieprzekraczającej

A. 47 t
B. 26 t
C. 35 t
D. 38 t
Odpowiedź 26 t jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć maksymalny ładunek, który można umieścić w zestawie drogowym, należy odjąć masę własną pojazdu od jego dopuszczalnej masy całkowitej. Dopuszczalna masa całkowita wynosi 36 500 kg, a masa własna zestawu to 10,5 t (czyli 10 500 kg). Zatem maksymalna masa ładunku, którą można załadować, wynosi: 36 500 kg - 10 500 kg = 26 000 kg, co odpowiada 26 t. W praktyce oznacza to, że kierowcy i firmy transportowe muszą dokładnie obliczać masę ładunku, aby nie przekroczyć dozwolonych limitów, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa na drodze oraz zgodności z przepisami prawa. Przestrzeganie tych norm jest istotne, aby uniknąć poważnych konsekwencji prawnych oraz zapewnić bezpieczeństwo w ruchu drogowym, ponieważ przeciążone pojazdy mogą prowadzić do zwiększonego ryzyka wypadków oraz większego zużycia paliwa.

Pytanie 7

Dokument pisemny wydawany przewoźnikowi przez armatora, potwierdzający, że towary wskazane w tym dokumencie zostaną przyjęte na określony statek w danym porcie przeznaczenia oraz po ustalonej stawce frachtowej, to

A. manifest ładunkowy
B. konosament
C. nota bukingowa
D. kwit sternika
Wydaje mi się, że wybór kwitu sternika, manifestu ładunkowego czy konosamentu to trochę zamieszanie, jeśli chodzi o dokumentację w transporcie morskim. Kwit sternika potwierdza, że kapitan statku przyjął towar od załadowcy, ale nie mówi nic o przyjęciu towaru na statku przed załadunkiem. Manifest ładunkowy z kolei to lista wszystkich towarów załadowanych na statek, ale nie jest to dokument, który poświadcza, że armator towar przyjął. To bardziej narzędzie do zarządzania ładunkiem w trakcie rejsu. Konosament natomiast, no to jest dokument, który armator wydaje po załadunku i potwierdza odbiór towaru, a także stanowi dowód umowy przewozu. Zrozumienie tych różnic jest na prawdę ważne, bo każdy z tych dokumentów ma swoją rolę i specyficzne zastosowania w logistyce morskiej. Te błędy w identyfikacji mogą prowadzić do nieporozumień w procesach transportowych i związaną z tym odpowiedzialnością.

Pytanie 8

Po pomyślnym zakończeniu kontroli przez Urząd Dozoru Technicznego, posiadacz wózka otrzymuje

A. księgę rewizyjną urządzenia technicznego
B. dokumentację kontroli urządzenia
C. certyfikat jakości
D. certyfikat pochodzenia
Po pozytywnym przejściu badań Urzędu Dozoru Technicznego, użytkownik wózka otrzymuje księgę rewizyjną urządzenia technicznego. Księga ta jest dokumentem, który zawiera szczegółowe informacje o wszystkich przeprowadzonych kontrolach, konserwacjach oraz naprawach urządzenia. Jest niezbędna do utrzymania historii operacyjnej i technicznej urządzenia, co jest szczególnie ważne w kontekście bezpieczeństwa użytkowania. Przykładem zastosowania księgi rewizyjnej może być wózek widłowy, który po każdej inspekcji ma odnotowane wyniki, co umożliwia monitorowanie stanu technicznego i zapobiega potencjalnym awariom. W branży budowlanej i transportowej, gdzie bezpieczeństwo jest kluczowe, posiadanie takiej dokumentacji jest zgodne z normami ISO oraz regulacjami prawnymi, co wpływa na odpowiedzialność operatorów i właścicieli urządzeń. Uzyskanie księgi rewizyjnej jest potwierdzeniem, że urządzenie zostało rzetelnie sprawdzone, a jego użytkowanie odbywa się zgodnie z obowiązującymi standardami.

Pytanie 9

Którym wózkiem widłowym można załadować najszybciej 30 paletowych jednostek ładunkowych (pjł), każda o masie brutto 1 290 kg?

Wózek 1.Wózek 2.Wózek 3.Wózek 4.
udźwig [kg]1 5001 2001 4001 100
średnia prędkość [km/h]612815
A. Wózkiem 1.
B. Wózkiem 4.
C. Wózkiem 2.
D. Wózkiem 3.
Wybór wózka 3 do załadunku 30 palet o wadze 1 290 kg każda wydaje się być słuszny. Ma on udźwig 1 400 kg, co jakby zapewnia, że spokojnie da radę temu ciężarowi. Do tego, prędkość 8 km/h to naprawdę niezły wynik w porównaniu do wózka 1, który ma tę samą nośność, ale jest znacznie wolniejszy. W sytuacjach, gdy mamy do czynienia z dużymi operacjami załadunkowymi, czas jest kluczowy. Myślę, że wózek 3, z tą wyższą prędkością i dobrym udźwigiem, będzie bardziej efektywny i pozwoli szybciej wykonać zadania. To ważne, aby dobierać wózki nie tylko na podstawie udźwigu, ale też prędkości, bo w logistyce liczą się zwłaszcza te aspekty, gdy w ruchu jest dużo zadań.

Pytanie 10

W dokumentacji serwisowej pojazdu zapisuje się

A. badanie diagnostyczne
B. konserwację początkową
C. codzienną konserwację
D. uprawnienia kierowcy
Badanie diagnostyczne pojazdu jest kluczowym elementem jego serwisowania, które odnotowuje się w książce serwisowej. Dokument ten ma na celu rejestrowanie wszelkich działań związanych z konserwacją i naprawami, co pozwala na utrzymanie pojazdu w optymalnym stanie technicznym. Badania diagnostyczne obejmują szereg czynności, takich jak kontrola stanu układów mechanicznych, elektronicznych oraz ocena parametrów emisji spalin. W praktyce, zapisy dotyczące przeprowadzonych badań pozwalają nie tylko na bieżące monitorowanie stanu technicznego, ale także na przewidywanie ewentualnych awarii oraz planowanie przyszłych napraw. Wiele warsztatów opiera się na standardach takich jak ISO 9001, które podkreślają znaczenie dokumentacji w procesach serwisowych. Regularne badania diagnostyczne są nie tylko zalecane, ale często wymagane prawnie, aby zapewnić bezpieczeństwo użytkowania pojazdu na drogach. Przykładowo, podczas przeglądu technicznego pojazdu, sprawdzane są m.in. układy hamulcowe, oświetlenie czy zawieszenie, a wyniki tych badań są odnotowywane w książce serwisowej, co zwiększa wartość pojazdu na rynku wtórnym.

Pytanie 11

Firma zajmująca się transportem wynajęła 2 podnośniki na 4 dni i poniosła wydatki w wysokości 1 600 zł. Jaką kwotę należy uiścić za 1 dzień korzystania z jednego podnośnika?

A. 200 zł
B. 800 zł
C. 400 zł
D. 600 zł
Aby obliczyć opłatę za 1 dzień użytkowania jednego podnośnika, należy najpierw ustalić całkowity koszt wynajmu obu podnośników. W tym przypadku wynosi on 1 600 zł za 4 dni. Całkowity koszt wynajmu należy podzielić przez liczbę dni wynajmu oraz przez liczbę podnośników. Obliczenia wyglądają następująco: 1 600 zł / 4 dni = 400 zł za dzień za oba podnośniki, a następnie 400 zł / 2 podnośniki = 200 zł za dzień za jeden podnośnik. Taki sposób obliczania kosztów jest zgodny z powszechnymi praktykami w branży wynajmu sprzętu, gdzie ważne jest zrozumienie całkowitych wydatków oraz umiejętność ich rozkładu na jednostkowe stawki. Przedsiębiorstwa często stosują podobne metody kalkulacji kosztów, aby lepiej planować budżet i wydatki związane z wynajmem. Warto również zaznaczyć, że kalkulacja ta jest istotna nie tylko dla wynajmujących, ale także dla osób planujących długoterminowe projekty, gdzie zrozumienie kosztów jednostkowych może pomóc w optymalizacji wydatków.

Pytanie 12

Rewizje wózka widłowego oraz jego serwisowanie powinny być rejestrowane

A. w certyfikacie pochodzenia pojazdu
B. w dokumentacji techniczno-ruchowej
C. w książce eksploatacji wózka widłowego
D. w dzienniku konserwacji wózka widłowego
Dziennik konserwacji wózka widłowego jest kluczowym dokumentem, w którym odnotowywane są wszystkie przeglądy oraz naprawy związane z eksploatacją urządzenia. Jest to zgodne z obowiązującymi normami prawnymi oraz wymaganiami związanymi z bezpieczeństwem pracy. Przeglądy powinny być dokonywane regularnie, zgodnie z zaleceniami producenta oraz przepisami prawa, co pozwala na zachowanie sprawności technicznej wózka i zmniejszenie ryzyka awarii w trakcie użytkowania. W dzienniku należy wpisywać daty przeprowadzonych przeglądów, zakres wykonanych prac oraz wyniki kontroli stanu technicznego. Przykładowo, jeśli wózek przeszedł przegląd okresowy, należy odnotować informacje o wymienionych częściach, dokonanych naprawach oraz zaleceniach na przyszłość. Taki dokument jest również ważny w kontekście audytów i kontroli zewnętrznych, ponieważ potwierdza, że wózek jest użytkowany zgodnie z zasadami bezpieczeństwa i nie stwarza zagrożeń dla operatorów oraz innych pracowników. To podejście wpisuje się w najlepsze praktyki branżowe dotyczące zarządzania flotą sprzętu.

Pytanie 13

Zgodnie z przedstawionym fragmentem ustawy Prawo o ruchu drogowym ładunek na pojeździe musi być umieszczony w taki sposób, aby

Fragment ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym

Art. 61. 1. Ładunek nie może powodować przekroczenia dopuszczalnej masy całkowitej lub dopuszczalnej ładowności pojazdu.

2. Ładunek na pojeździe umieszcza się w taki sposób, aby:

1) nie powodował przekroczenia dopuszczalnych nacisków osi pojazdu na drogę;

2) nie naruszał stateczności pojazdu;

3) nie utrudniał kierowania pojazdem;

4) nie ograniczał widoczności drogi lub nie zasłaniał świateł, urządzeń sygnalizacyjnych, tablic rejestracyjnych lub innych tablic albo znaków, w które pojazd jest wyposażony.

3. Ładunek umieszczony na pojeździe powinien być zabezpieczony przed zmianą położenia lub wywoływaniem nadmiernego hałasu. Nie może on mieć odrażającego wyglądu lub wydzielać odrażającej woni.

4. Urządzenia służące do mocowania ładunku powinny być zabezpieczone przed rozluźnieniem się, swobodnym zwisaniem lub spadnięciem podczas jazdy. (...)

A. naruszał stateczność pojazdu.
B. utrudniał kierowanie pojazdem.
C. przekroczył dopuszczalną ładowność pojazdu.
D. nie ograniczał widoczności drogi.
Odpowiedź "nie ograniczał widoczności drogi" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami zawartymi w ustawie Prawo o ruchu drogowym, ładunek na pojeździe musi być umieszczony w sposób, który nie wpłynie negatywnie na widoczność kierowcy. To oznacza, że ładunek nie może zasłaniać ważnych elementów widoku, takich jak znaki drogowe, sygnalizacje świetlne czy drogi. Przykładowo, w przypadku pojazdów dostawczych, często stosuje się specjalne siatki zabezpieczające ładunek, aby nie tylko zabezpieczyć go przed przesunięciem, ale także zapewnić dobrą widoczność. Oprócz tego, umiejscowienie ładunku w sposób zgodny z przepisami przyczynia się do bezpieczeństwa ruchu drogowego, ponieważ unika się sytuacji, w których kierowca mógłby nie zauważyć innych uczestników ruchu. Zasady te są kluczowe nie tylko dla ochrony zdrowia i życia, ale także dla zachowania integralności ładunku oraz pojazdu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży transportowej.

Pytanie 14

Przepisy dotyczące czasu pracy kierowców precyzują

A. minimalne długości przerw i odpoczynków kierowcy oraz maksymalne długości jazdy bez przerwy
B. maksymalne długości przerw i odpoczynków kierowcy oraz maksymalne długości jazdy bez przerwy
C. maksymalne długości przerw i odpoczynków kierowcy oraz minimalne długości jazdy bez przerwy
D. minimalne długości przerw i odpoczynków kierowcy oraz minimalne długości jazdy bez przerwy
Odpowiedź wskazująca na minimalne wymiary przerw i odpoczynków kierowcy oraz maksymalne wymiary nieprzerwanej jazdy jest prawidłowa, ponieważ przepisy regulujące czas pracy kierowców, w tym rozporządzenia Unii Europejskiej, nakładają wymogi dotyczące minimalnych okresów odpoczynku i maksymalnych czasów jazdy. Przykładowo, kierowca musi mieć co najmniej 11 godzin odpoczynku dziennie, co można skrócić do 9 godzin nie więcej niż dwa razy w tygodniu. Jednocześnie maksymalny czas jazdy bez przerwy nie może przekraczać 4,5 godziny, po czym konieczne jest zrobienie przerwy, która wynosi co najmniej 45 minut. Przepisy te mają na celu nie tylko zwiększenie bezpieczeństwa na drodze, ale także dbałość o zdrowie i dobre samopoczucie kierowców. Dobre praktyki wskazują, że przestrzeganie tych zasad pozwala na redukcję wypadków i zmniejsza ryzyko wypalenia zawodowego wśród kierowców. Znajomość przepisów jest kluczowa dla każdego profesjonalnego kierowcy oraz operatora transportowego, aby zapewnić zgodność z normami prawnymi.

Pytanie 15

Z pełnej ładowności pojazdu o masie 20 ton, który dostarczył towar ważący 18 ton do klienta, a w drodze powrotnej nie miał żadnego ładunku, wykorzystanie było na poziomie

A. w 90%
B. w 45%
C. w 55%
D. w 10%
Wybór odpowiedzi wskazujących na 10%, 90% lub 55% jako poziom wykorzystania ładowności pojazdu jest wynikiem niepoprawnego zrozumienia koncepcji efektywności transportu. Po pierwsze, wyliczenia oparte na 10% sugerują, że przewożone ładunki są marginalizowane w stosunku do całkowitej ładowności, co w tej sytuacji nie ma zastosowania, ponieważ pojazd przewiózł 18 ton towaru, co stanowi znaczną część jego możliwości. Druga koncepcja, która wskazuje na 90% wykorzystania, odnosi się jedynie do etapu dostawy, ignorując fakt, że podczas powrotu pojazd był niezaładowany, co w praktyce prowadzi do nieefektywności operacyjnej. Zastosowanie tej odpowiedzi jest zatem jednostronne i nie uwzględnia pełnego cyklu transportowego. Co więcej, 55% również nie jest adekwatnym wskaźnikiem, gdyż nie odzwierciedla rzeczywistego stanu wykorzystania ładowności. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że efektywność transportu powinna być analizowana w kontekście całej operacji, w tym zarówno dostawy, jak i powrotu, które powinny być jak najbardziej zoptymalizowane, aby zmniejszyć koszty operacyjne oraz zwiększyć wydajność floty. Praktyki takie jak planowanie tras czy wykorzystanie systemów zarządzania flotą są niezbędne w celu osiągnięcia maksymalnej efektywności. Każda z tych odpowiedzi nie uwzględnia złożoności operacji transportowych oraz realnych wyzwań związanych z zarządzaniem transportem.

Pytanie 16

Do atutów rynku usług transportu i spedycji możemy zaliczyć

A. liczne wąskie gardła w przepływie towarów
B. niska konkurencja wśród przewoźników lotniczych i morskich
C. rozbudowany zasób istniejących sieci, węzłów i terminali drogowych
D. wysoki poziom zużycia infrastruktury transportowej
Poprawna odpowiedź odnosi się do dużego zasobu istniejących sieci, węzłów i terminali drogowych, które są kluczowe dla efektywności rynku usług transportowo-spedycyjnych. Te elementy infrastruktury umożliwiają sprawne zarządzanie przepływem towarów, minimalizując czas transportu oraz koszty operacyjne. Na przykład, dobrze rozwinięta sieć drogowa pozwala na szybkie przemieszczanie się pojazdów, co jest istotne w logistyce just-in-time. Firmy spedycyjne i transportowe korzystają z technologii zarządzania flotą, aby optymalizować trasy i redukować zużycie paliwa, co jest możliwe dzięki istnieniu odpowiednich węzłów i terminali. Dodatkowo, standardy branżowe, takie jak ISO 9001 w zarządzaniu jakością, podkreślają znaczenie efektywnej infrastruktury dla zapewnienia wysokiej jakości usług. Wzrost liczby terminali i punktów przeładunkowych sprzyja również większej konkurencyjności na rynku, co prowadzi do innowacji i poprawy jakości świadczonych usług. Tego rodzaju zasoby są fundamentalne dla rozwoju zrównoważonego transportu, który odpowiada na potrzeby współczesnego rynku.

Pytanie 17

GTIN — Globalny Numer Jednostki Handlowej służy do

A. identyfikacji urządzeń transportowych wielokrotnego użytku
B. oznakowania miejsc siedzib firm
C. jednoznacznej identyfikacji towarów
D. oznaczania zasobów trwałych firmy
GTIN, czyli Globalny Numer Jednostki Handlowej, jest kluczowym elementem systemu identyfikacji produktów w handlu międzynarodowym. Umożliwia on jednoznaczną identyfikację przedmiotów handlu, co jest niezbędne dla efektywnej logistyki, sprzedaży i zarządzania łańcuchem dostaw. Przykładem zastosowania GTIN jest kody kreskowe, które są powszechnie używane w supermarketach do szybkiego skanowania produktów podczas transakcji, co przyspiesza proces kasowy i minimalizuje błędy związane z ręcznym wprowadzaniem danych. Dodatkowo, GTIN zwiększa transparentność w transakcjach handlowych, umożliwiając producentom, dystrybutorom oraz detalistom bieżące śledzenie stanu zapasów i zarządzanie zamówieniami. Standardy te są zgodne z wytycznymi GS1, organizacji, która ustanawia standardy dla identyfikacji produktów na całym świecie.

Pytanie 18

Dokument, który jest przesyłany przez spedytora importera do zagranicznego spedytora korespondenta, zawierający dane o towarze, konieczną dokumentację eksportera oraz dodatkowe wskazówki dotyczące transportu, nosi nazwę

A. manifest ładunkowy
B. akredytywa
C. routing order
D. nota bukingowa
Routing order to dokument przesyłany przez spedytora importera do zagranicznego spedytora korespondenta, który zawiera kluczowe informacje dotyczące towaru, wymaganej dokumentacji oraz szczegółowe instrukcje dotyczące wysyłki. W praktyce routing order odgrywa istotną rolę w procesie logistycznym, ponieważ umożliwia precyzyjne zarządzanie transportem i zapewnia, że wszystkie strony zaangażowane w proces dostawy są właściwie poinformowane. W branży spedycyjnej powszechnie stosuje się routing order, aby minimalizować ryzyko błędów, które mogą prowadzić do opóźnień w dostawie lub dodatkowych kosztów. Dobrze sformułowany routing order powinien zawierać takie informacje jak szczegóły dotyczące towaru, miejsce i czas załadunku, a także wymagane dokumenty celne. Zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, ten dokument powinien być przekazywany w formie elektronicznej, co przyspiesza obieg informacji i zwiększa efektywność całego procesu.

Pytanie 19

Oblicz całkowitą masę 15 paletowych jednostek ładunkowych (pjł), gdzie każda z nich zawiera 16 kartonów, przy założeniu, że masa brutto jednego kartonu wynosi 45 kg, a masa samej palety to 25 kg?

A. 16 800 kg
B. 18 000 kg
C. 11 175 kg
D. 10 800 kg
Obliczanie całkowitej masy 15 palet z ładunkami jest ważne i jest trochę matematyki. Na początku musimy wiedzieć, ile waży jeden karton i sama paleta. Wiemy, że jeden karton ma masę brutto 45 kg. Na jednej palecie jest 16 takich kartonów, więc jak to pomnożymy, to dostaniemy masę kartonów na jednej palecie, czyli 16 razy 45 kg, co daje 720 kg. Nie zapominajmy, że do tego trzeba dodać wagę samej palety, która wynosi 25 kg. Tak więc cała masa załadowanej palety to 720 kg + 25 kg, czyli razem 745 kg. W końcu, mając 15 takich palet, musimy pomnożyć 15 przez 745 kg, co daje nam 11 175 kg. Wiesz, że takie obliczenia są super ważne w logistyce, bo pomagają planować transport i miejsce w magazynach. Dobrze zrozumieć te rzeczy, bo skuteczne zarządzanie łańcuchem dostaw może naprawdę pomóc w obniżeniu kosztów transportu. W logistyce obliczenia masy to kluczowa sprawa, żeby uniknąć problemów z przeciążeniem i uszkodzeniem towarów.

Pytanie 20

Do działań związanych z procesem przewozowym realizowanych w punkcie nadania towaru należy

A. załadunek oraz zabezpieczenie ładunku w pojeździe
B. zaplanowanie trasy przewozu oraz wybór środka transportowego
C. rozładunek ładunku oraz przekazanie dokumentacji przewozowej odbiorcy
D. przekazanie towaru odbiorcy
Załadunek i zabezpieczenie ładunku w pojeździe to kluczowe czynności procesu przewozowego, które odbywają się w miejscu nadania ładunku. Poprawne załadunek ładunku polega na umiejętnym rozmieszczeniu go w pojeździe, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń podczas transportu. Zastosowanie odpowiednich technik załadunku, takich jak stosowanie pasów, siatek czy specjalnych kontenerów, zapewnia stabilność ładunku. Zabezpieczenie ładunku jest również niezwykle ważne, ponieważ nieodpowiednio zabezpieczony ładunek może prowadzić do wypadków, uszkodzeń towaru, a także może być niezgodne z przepisami prawa. W praktyce, standardy takie jak ISO 3874 dotyczące transportu ładunków, podkreślają konieczność odpowiedniego zabezpieczenia ładunku. Ponadto, umiejętności związane z załadunkiem i zabezpieczeniem ładunku są kluczowe dla zapewnienia efektywności kosztowej i bezpieczeństwa w logistyce, co jest coraz ważniejsze w dynamicznie rozwijającym się środowisku transportowym.

Pytanie 21

Jaką procedurę celną powinno się wybrać w związku z czasowym wwozem do strefy celnej Unii Europejskiej towarów spoza Unii w celu ich naprawy?

A. Uszlachetniania biernego
B. Składu celnego
C. Odprawy czasowej
D. Uszlachetniania czynnego
Wybór procedury uszlachetniania czynnego jest właściwy, gdy towary nieunijne są czasowo przywożone na obszar celny Unii Europejskiej w celu ich naprawy lub modyfikacji. Procedura ta pozwala na wprowadzenie towarów do obrotu w UE, jednocześnie zapewniając możliwość ich późniejszego wywozu, bez konieczności uiszczania należności celnych za towary, które nie są przeznaczone do konsumpcji na rynku unijnym. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której przedsiębiorstwo importuje maszyny do naprawy – po zakończeniu prac naprawczych maszyny powinny być wywiezione z UE. Procedura ta jest zgodna z regulacjami unijnymi, które określają zasady dotyczące uszlachetniania towarów, a także z międzynarodowymi standardami celnymi. W praktyce, przedsiębiorcy muszą złożyć odpowiednie dokumenty celne, które określają szczegóły dotyczące towarów, ich wartości oraz planowanych prac naprawczych. Ponadto, warto zaznaczyć, że po zakończeniu uszlachetniania, towar musi wrócić do kraju eksportu lub, w przeciwnym razie, musi zostać uiszczona należność celna.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 24

Maksymalna długość pojazdu członowego wykorzystywanego do przewozów na obszarze Polski nie może być większa niż

A. 13,50 m
B. 16,50 m
C. 12,00 m
D. 18,95 m
Długość pojazdu członowego realizującego przewozy na terenie Polski nie może przekraczać 16,50 m, co jest zgodne z przepisami zawartymi w Ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym oraz w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury. Pojazdy o takiej długości są klasyfikowane jako długie zespoły pojazdów, które mogą składać się z ciągnika siodłowego i naczepy. Dopuszczalna długość 16,50 m jest istotna z punktu widzenia bezpieczeństwa i efektywności transportu, umożliwiając przewóz towarów w sposób optymalny. Zastosowanie takiej normy sprzyja lepszemu zarządzaniu ruchem drogowym oraz minimalizuje ryzyko niebezpiecznych sytuacji na drodze. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorstwa transportowe muszą dostosowywać swoje floty do tych wymogów, co wpływa na koszty operacyjne i efektywność logistyki. Warto również zauważyć, że w krajach Unii Europejskiej obowiązują podobne normy, co ułatwia międzynarodowy transport towarów, gwarantując zgodność z prawem w różnych jurysdykcjach.

Pytanie 25

Na podstawie danych dotyczących monitorowania przesyłki ustal, o której godzinie została ona wydana kurierowi z terminalu w Kowalach celem doręczenia odbiorcy?

DataGodzinaTerminal DHLStatus
28-01-201414:23WarszawaPrzesyłka odebrana od nadawcy
28-01-201419:33WarszawaPrzesyłka w sortowni DHL
29-01-201406:11Gdańsk (z siedzibą w Kowalach)Przesyłka dotarła do terminala DHL Gdańsk (z siedzibą w Kowalach)
29-01-201407:52Gdańsk (z siedzibą w Kowalach)Przesyłka przekazana kurierowi do doręczenia
29-01-201413:07Gdańsk (z siedzibą w Kowalach)Przesyłka doręczona do odbiorcy. Odebrana przez CMO!
A. O 07:52
B. O 13:07
C. O 19:33
D. O 06:11
Odpowiedź "O 07:52" jest prawidłowa, ponieważ na podstawie danych z monitoringu przesyłki możemy stwierdzić, że przesyłka została przekazana kurierowi dnia 29-01-2014 o godzinie 07:52 w terminalu DHL Gdańsk, który znajduje się w Kowalach. Z perspektywy logistyki i zarządzania łańcuchem dostaw, istotne jest, aby dokładnie monitorować czas wydania przesyłek, gdyż ma to kluczowe znaczenie dla efektywności doręczenia. W praktyce, każda minuta opóźnienia w przekazaniu przesyłki kurierowi może prowadzić do wydłużenia czasu dostawy i niezadowolenia klientów. Standardy branżowe, takie jak ISO 9001, podkreślają potrzebę ciągłego doskonalenia procesów oraz monitorowania krytycznych punktów czasowych w operacjach logistycznych. Wiedza na temat dokładnych czasów wydania przesyłek pozwala firmom optymalizować trasy kurierów, co przekłada się na lepszą obsługę klienta oraz zwiększenie konkurencyjności na rynku.

Pytanie 26

Jaką trasę pokona samochód poruszający się z prędkością średnią 45 km/h podczas nieprzerwanej jazdy przez 4 godziny i 12 minut?

A. 180,0 km
B. 185,5 km
C. 189,0 km
D. 199,5 km
Aby obliczyć odległość, jaką pokona pojazd, należy skorzystać ze wzoru: odległość = prędkość × czas. W tym przypadku prędkość wynosi 45 km/h, a czas jazdy to 4 godziny i 12 minut. Najpierw przekształcamy czas na godziny, co daje 4 + 12/60 = 4,2 godziny. Następnie, podstawiając wartości do wzoru, mamy: odległość = 45 km/h × 4,2 h = 189 km. To obliczenie jest zgodne z podstawowymi zasadami fizyki ruchu i jest powszechnie stosowane w motoryzacji oraz logistyce. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy może występować w planowaniu tras transportowych, gdzie czas przejazdu oraz średnia prędkość są kluczowymi elementami efektywności. Znajomość tych podstawowych wzorów umożliwia również lepsze zrozumienie zasad funkcjonowania różnych systemów transportowych oraz planowanie zasobów w branży transportowej.

Pytanie 27

Sprzedawca ma obowiązek udostępnić towar kupującemu w miejscu wydania, nie ponosząc dodatkowych kosztów, zgodnie z formułą

A. CFR
B. EXW
C. FCA
D. DDU
Formuła EXW (Ex Works) oznacza, że sprzedający zaspokaja swoje obowiązki poprzez udostępnienie towaru kupującemu w swoim zakładzie lub w innym wskazanym miejscu (np. magazynie). To oznacza, że kupujący ponosi wszystkie koszty i ryzyko związane z transportem towaru od momentu, gdy sprzedający postawi towar do dyspozycji. Przykładem zastosowania EXW może być sytuacja, w której producent maszyn wystawia swoje produkty na sprzedaż, a kupujący odpowiada za zorganizowanie transportu do swojej fabryki. Warto zauważyć, że w przypadku EXW sprzedający nie jest zobowiązany do załatwienia formalności celnych ani do przewozu towaru, co czyni tę formułę korzystną dla sprzedawców, ale wymaga od kupujących dobrej znajomości logistyki i przepisów celnych. EXW jest często używane w międzynarodowych transakcjach handlowych, ponieważ jasno definiuje odpowiedzialność stron, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi. Zrozumienie tej formuły jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień i błędów w procesie zakupowym.

Pytanie 28

Do punktowej infrastruktury transportu samochodowego nie wchodzi

A. centrum przeładunkowe
B. węzeł drogowy
C. droga o nawierzchni gruntowej
D. stacja kontroli pojazdów samochodowych
Droga o nawierzchni gruntowej nie jest uważana za infrastrukturę punktową transportu samochodowego, ponieważ infrastruktura punktowa odnosi się do obiektów, które pełnią określone funkcje w systemie transportowym, takich jak centra przeładunkowe, węzły drogowe czy stacje kontroli pojazdów. Droga o nawierzchni gruntowej jest bardziej elementem infrastruktury liniowej, która służy do prowadzenia ruchu pojazdów, a nie do wykonywania konkretnych operacji związanych z transportem. Na przykład, centra przeładunkowe umożliwiają transfer towarów pomiędzy różnymi środkami transportu, co sprawia, że są kluczowe dla efektywności logistycznej. Przykładem może być terminal intermodalny, gdzie ładunki są przekładane z ciężarówek na pociągi, optymalizując czas i koszty transportu. Węzły drogowe z kolei to miejsca, w których krzyżują się różne drogi, co ułatwia zmianę kierunku ruchu. Zatem, rozumienie różnicy pomiędzy infrastrukturą liniową a punktową jest kluczowe w planowaniu i zarządzaniu systemami transportowymi.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 31

Jakie są zasady ogólne dotyczące ruchu drogowego w transporcie samochodowym?

A. Konwencja berneńska
B. Konwencja helsińska
C. Konwencja warszawska
D. Konwencja wiedeńska
Konwencja Wiedeńska, przyjęta w 1968 roku, reguluje zasady ruchu drogowego w krajach, które ją ratyfikowały. Jej celem jest zapewnienie jednolitych zasad bezpieczeństwa na drogach oraz ułatwienie międzynarodowego transportu drogowego. W konwencji tej określono m.in. zasady dotyczące zachowań kierowców, oznakowania dróg, sygnałów świetlnych oraz ograniczeń prędkości. Dzięki tym standardom, kierowcy podróżujący między krajami są w stanie lepiej dostosować się do lokalnych przepisów, co przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa na drogach. Na przykład, w krajach stosujących konwencję, kierowcy powinni stosować się do oznaczeń dotyczących pierwszeństwa przejazdu, co minimalizuje ryzyko wypadków. Warto również zauważyć, że konwencja ta jest fundamentem dla rozwoju krajowych przepisów ruchu drogowego, co wpływa na harmonizację przepisów w Europie i poza nią.

Pytanie 32

W celu transportu mieszanki betonowej, powinno się użyć samochodu ciężarowego o nadwoziu typu

A. skrzynia
B. izoterma
C. uniwersalnego
D. specjalnego
Odpowiedź 'specjalnego' jest poprawna, ponieważ do przewozu mieszanki betonowej najczęściej wykorzystuje się samochody ciężarowe o nadwoziu przystosowanym do transportu betonu, zwane betonomieszarkami. Te pojazdy są wyposażone w bębny obrotowe, które zapewniają nieprzerwane mieszanie betonu, co zapobiega jego zastygnięciu w czasie transportu. W praktyce, betonomieszarki są projektowane zgodnie z normami dotyczącymi transportu materiałów budowlanych, co zapewnia nie tylko bezpieczeństwo, ale również efektywność dostaw. Dodatkowo, dzięki zastosowaniu odpowiednich materiałów i technologii, betonomieszarki minimalizują ryzyko kontaminacji mieszanki, co jest kluczowe dla jakości betonu. W branży budowlanej, korzystanie z pojazdów specjalistycznych, takich jak betonomieszarki, jest standardem, ponieważ gwarantuje to, że mieszanka betonowa dotrze na miejsce budowy w odpowiedniej konsystencji i czasie.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 34

Kierowca w danym dniu wykonywał czynności w następującej kolejności:
− załadunek towaru na pojazd przez 1 godzinę,
− prowadzenie pojazdu z ładunkiem przez 3 godziny,
− rozładunek towaru przez 1,5 godziny,
− prowadzenie pojazdu bez ładunku przez 6 godzin.
Najpóźniej w którym momencie i w jakim minimalnym wymiarze kierowca powinien skorzystać z przerwy zgodnie z przedstawionym fragmentem ustawy o czasie pracy kierowcy?

Fragment Ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców
(…)
Art. 13. 1. Po sześciu kolejnych godzinach pracy kierowcy przysługuje przerwa przeznaczona na odpoczynek w wymiarze nie krótszym niż 30 minut, w przypadku gdy liczba godzin pracy nie przekracza 9 godzin oraz w wymiarze nie krótszym niż 45 minut, w przypadku gdy liczba godzin pracy wynosi więcej niż 9 godzin. Przerwa może być dzielona na okresy krótsze trwające co najmniej 15 minut każdy, wykorzystywane w trakcie sześciogodzinnego czasu pracy lub bezpośrednio po tym okresie.
(…)
A. Po zakończonym rozładunku w wymiarze 30 minut.
B. Po zakończonej jeździe z ładunkiem w wymiarze 30 minut.
C. Po 1,5 godzinie jazdy bez ładunku w wymiarze 45 minut.
D. Po 0,5 godzinie jazdy bez ładunku w wymiarze 45 minut.
Chyba popełniłeś błąd, bo wybrana odpowiedź nie jest najlepsza. Z mojego doświadczenia, to często wynika z tego, że nie do końca rozumiemy przepisy o czasie pracy kierowców i zasady bezpieczeństwa. Jeśli myślisz, że przerwę trzeba wziąć po rozładunku albo po 1,5 godziny jazdy bez ładunku, to pomijasz ważny kawałek informacji o maksymalnym czasie jazdy bez odpoczynku. Przepisy mówią jasno, że przerwę trzeba stosować po sześciu godzinach pracy. To znaczy, że nie można tego wyłącznie wiązać z zakończeniem konkretnej czynności, jak np. rozładunek. Czasami, jak długa jazda, decyzje o przerwach powinny być podejmowane na podstawie całkowitego czasu pracy, a nie tylko częściowego, żeby nie wpaść w kłopoty. Wiele osób myli czas jazdy z czasem pracy i stąd biorą się błędne wnioski o konieczności odpoczynku. Dlatego ważne jest, żeby zrozumieć te zasady, bo to kluczowe dla bezpieczeństwa na drodze.

Pytanie 35

Jaką wagę ładunku powinno się wpisać w dokumentacji przewozowej, jeśli do naczepy załadowano 98 m3 wełny mineralnej o gęstości 7 m3/t?

A. 9,8 t
B. 14,0 t
C. 10,0 t
D. 7,0 t
Aby obliczyć masę przewożonego ładunku, należy zastosować wzór na masę, który jest wyrażony jako iloczyn objętości i objętości właściwej. W tym przypadku mamy 98 m3 wełny mineralnej o objętości właściwej 7 m3/t. Obliczenia wykonujemy w następujący sposób: Masa = Objętość / Objętość właściwa, co daje 98 m3 / 7 m3/t = 14 t. Jest to poprawny wynik, ponieważ odpowiada rzeczywistej masie ładunku, który został załadowany do naczepy. W praktyce, znajomość objętości właściwej materiałów jest kluczowa w transporcie, ponieważ pozwala na dokładne wyliczenie masy, co z kolei jest istotne dla zapewnienia zgodności z przepisami oraz bezpieczeństwa podczas transportu. Przykładem może być transport towarów budowlanych, gdzie przekroczenie dopuszczalnej masy może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz zwiększonego ryzyka w ruchu drogowym. Wiedza na temat objętości właściwej pomaga także w optymalizacji załadunku, co może prowadzić do oszczędności w kosztach transportu.

Pytanie 36

Zasady oznaczania oraz warunki transportu materiałów niebezpiecznych przy użyciu kolejnictwa regulują przepisy

A. AGN
B. IMDG
C. RID
D. IATA/DGR
RID, czyli Regulamin międzynarodowego przewozu towarów niebezpiecznych koleją, jest kluczowym dokumentem regulującym oznakowanie oraz warunki przewozu materiałów niebezpiecznych w transporcie kolejowym. Przepisy te obejmują szeroki zakres zagadnień, w tym klasyfikację substancji, ich pakowanie, a także wymagania dotyczące dokumentacji transportowej. Na przykład, RID określa, jakie symbole i znaki ostrzegawcze należy stosować na wagonach transportujących materiały niebezpieczne, co jest istotne dla bezpieczeństwa zarówno pracowników, jak i społeczności otaczających linie kolejowe. W praktyce, zastosowanie RID pozwala na ujednolicenie procedur w międzynarodowym transporcie kolejowym, co ułatwia współpracę między różnymi krajami oraz operatorami logistycznymi. Dobrą praktyką jest także regularne szkolenie pracowników w zakresie aktualnych przepisów RID, co zapewnia zgodność z obowiązującymi normami i minimalizuje ryzyko wypadków związanych z transportem niebezpiecznych towarów.

Pytanie 37

Firma zajmuje się transportem 2 000 skrzyń przy użyciu środków transportu drogowego. Maksymalna ilość skrzyń, które mogą być przewiezione w trakcie jednego kursu, wynosi 60 sztuk, a koszt takiego kursu to 1 000,00 zł. Jak obliczyć minimalny koszt transportu wszystkich skrzyń?

A. 20 000,00 zł
B. 34 000,00 zł
C. 60 000,00 zł
D. 18 000,00 zł
Aby obliczyć minimalny koszt przewozu 2 000 skrzyń przy maksymalnej liczbie 60 skrzyń na jeden kurs, należy najpierw ustalić liczbę kursów potrzebnych do przewozu całej ładunku. Dzielimy 2 000 skrzyń przez 60 skrzyń na kurs, co daje nam 33,33. Ponieważ nie możemy wykonać ułamkowego kursu, zaokrąglamy w górę do 34 kursów. Koszt jednego kursu wynosi 1 000,00 zł, więc całkowity koszt przewozu obliczamy mnożąc liczbę kursów przez koszt jednego kursu: 34 kursy * 1 000,00 zł = 34 000,00 zł. Taki sposób kalkulacji kosztów transportu jest standardem w branży logistycznej, gdzie efektywne planowanie i optymalizacja kosztów są kluczowe dla rentowności. Dobrą praktyką jest również monitorowanie kosztów jednostkowych transportu, co może pomóc w przyszłych negocjacjach z przewoźnikami oraz w planowaniu budżetu.

Pytanie 38

Czas potrzebny na załadunek kontenera na naczepę wynosi 10 minut. Odległość między nadawcą a stacją kolejową to 30 km. Pojazd porusza się ze średnią prędkością 40 km/h. O której najpóźniej powinien być podstawiony pojazd pod załadunek kontenera u nadawcy, jeżeli kontener musi dotrzeć do stacji 30 minut przed odjazdem pojazdu? Pociąg odjeżdża o 17:05.

A. 15:55
B. 16:10
C. 16:25
D. 15:40
Aby obliczyć najpóźniejszy czas, w którym pojazd drogowy musi być podstawił pod załadunek kontenera, należy uwzględnić kilka kluczowych elementów. Pociąg odjeżdża o 17:05, więc kontener musi być dostarczony na stację kolejową najpóźniej o 16:35, aby umożliwić 30 minut na przygotowanie do transportu. Następnie, obliczamy czas potrzebny na przejazd 30 km przy średniej prędkości 40 km/h. Czas przejazdu wynosi 30 km / 40 km/h = 0,75 godziny, co daje 45 minut. Dodając ten czas do godziny 16:35, otrzymujemy 17:20 jako najpóźniejszy czas, w którym pojazd musiałby wyruszyć w trasę, co oznacza, że pojazd musi być załadowany najpóźniej o 16:25, biorąc pod uwagę 10 minut załadunku. Dlatego odpowiedzią na pytanie jest 15:40, co daje wystarczający zapas czasowy na ewentualne opóźnienia. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w logistyce, gdzie należy planować operacje, uwzględniając czas załadunku i transportu, aby zapewnić terminowe dostawy.

Pytanie 39

Jaką wysokość ma utworzona jednostka ładunkowa w postaci paletowej, gdy na palecie o wymiarach 1,2 x 0,8 x 0,144 m (dł. x szer. x wys.) umieszczono 4 kartony o wymiarach 1,2 x 0,4 x 0,9 m (dł. x szer. x wys.) i ładunek nie wystaje poza krawędzie palety?

A. 1 944 mm
B. 3,744 m
C. 1,800 m
D. 19 440 mm
Wysokość uformowanej paletowej jednostki ładunkowej wynosi 1 944 mm, co jest zgodne z wymaganiami dotyczącymi stabilności i bezpieczeństwa transportu ładunków. Aby obliczyć całkowitą wysokość tej jednostki, należy uwzględnić wysokość kartonów ułożonych na palecie. Paleta ma wysokość 144 mm, a każdy z kartonów ma wysokość 900 mm. Przy układaniu czterech kartonów na palecie, łączna wysokość wynosi: 144 mm (wysokość palety) + (900 mm * 2) = 1 944 mm. Takie ułożenie zapewnia, że ładunek nie wystaje poza obrys palety, co jest zgodne z normami bezpieczeństwa transportu, w tym normą ISO 3874, która określa zasady pakowania i transportu towarów. W praktyce zrozumienie tych zasad ma kluczowe znaczenie dla zachowania integralności ładunku oraz efektywności operacji logistycznych. Wysokość 1 944 mm również umożliwia łatwiejsze przechowywanie i transport, zgodnie z zasadami ergonomii i optymalizacji przestrzeni w magazynie.

Pytanie 40

Zezwolenie na jednokrotny przejazd, w okresie do 7 dni, pojazdu samochodowego ponadnormatywnego, zgodnie z Kodeksem drogowym, wydaje

Fragment Kodeksu drogowego – Prawo o ruchu drogowym
Art. 64.
1.Ruch pojazdu lub zespołu pojazdów, którego naciski osi wraz z ładunkiem lub bez ładunku są większe od dopuszczalnych, przewidzianych dla danej drogi w przepisach o drogach publicznych, albo którego wymiary lub masa wraz z ładunkiem lub bez niego są większe od dopuszczalnych, przewidzianych w przepisach niniejszej ustawy, jest dozwolony tylko pod warunkiem uzyskania zezwolenia.
2.Zezwolenia na przejazd, o których mowa w ust. 1, wydaje się:
1) na czas nieokreślony;
2) na czas określony w zezwoleniu;
3) na jednokrotny przejazd w wyznaczonym czasie po ustalonej trasie;
4) na jednokrotny przejazd po drogach krajowych, w wyznaczonym czasie, pojazdu przekraczającego granicę państwa przy wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
3.Zezwolenia, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, wydaje starosta.
4.Zezwolenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, wydaje Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad lub upoważniona przez niego państwowa lub samorządowa jednostka organizacyjna, po uzgodnieniu z właściwymi dla trasy przejazdu zarządami dróg, jeżeli istnieje możliwość wyznaczenia trasy przejazdu, w szczególności ze względu na stan techniczny drogi i innych obiektów budowlanych położonych w jej pobliżu.
4a.Zezwolenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, wydaje naczelnik urzędu celnego.
A. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji.
B. wojewoda.
C. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad.
D. starosta.
Zezwolenie na przejazd pojazdu ponadnormatywnego jest mega ważne dla transportu drogowego. Wiesz, zgodnie z prawem, to Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad, czyli GDDKiA, jest odpowiedzialny za wydawanie takich zezwoleń. To znaczy, że muszą dbać o bezpieczeństwo na drogach i starać się, żeby ruch przebiegał sprawnie, zwłaszcza gdy przewozimy duże rzeczy. Na przykład, jeśli transportujesz jakiś ciężki sprzęt budowlany, który wychodzi poza standardowe wymiary, to musisz wcześniej zdobyć zezwolenie. Dzięki temu można lepiej zaplanować trasę i skontaktować się z zarządami dróg, które czasami mają swoje ograniczenia. Warto też pamiętać, że uzyskanie takiego zezwolenia to dobra praktyka w branży, bo wszyscy powinniśmy zachować przepisy i myśleć o bezpieczeństwie innych kierowców.