Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 17:06
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 17:17

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Gdy podłoże przeznaczone do tynkowania składa się z różnych materiałów, należy zabezpieczyć miejsce ich styku przed nałożeniem tynku

A. taśmą z papieru laminowanego folią

B. pasem z siatki z włókna szklanego

C. kształtką z plastiku

D. listwą aluminiową

Wybór pasa z siatki z włókna szklanego jako materiału do zakrywania miejsc styku różnych podłoży przed tynkowaniem jest uzasadniony z kilku powodów. Siatka z włókna szklanego charakteryzuje się wysoką odpornością na działanie wilgoci oraz stabilnością wymiarową, co czyni ją idealnym rozwiązaniem w kontekście różnorodnych materiałów budowlanych. Umieszczenie siatki w miejscu styku materiałów pozwala na zminimalizowanie ryzyka pęknięć tynku, które mogą powstać w wyniku różnej rozszerzalności cieplnej tych materiałów. Dodatkowo, siatka wzmacnia połączenie krawędzi, co jest szczególnie ważne w przypadku tynków cienkowarstwowych, które są bardziej wrażliwe na uszkodzenia. Przykładem praktycznego zastosowania może być przygotowanie elewacji budynku, gdzie różne materiały, takie jak beton, cegła czy płyty gipsowo-kartonowe, są ze sobą połączone. W takich sytuacjach zastosowanie siatki z włókna szklanego jest kluczowe dla trwałości i estetyki wykończenia. Siatka powinna być również zgodna z normami budowlanymi, co zapewnia jej wysoką jakość i funkcjonalność.

Pytanie 2

Odczytaj z rysunku, jakie są grubości ścian tworzących pomieszczenie warsztatu.

A. 84 i 100 cm

B. 25 i 10 cm

C. 36 i 84 cm

D. 25 i 84 cm

Analiza rysunku wykazuje, że grubości ścian pomieszczenia warsztatu wynoszą odpowiednio 25 cm dla ścian zewnętrznych oraz 84 cm dla ściany wewnętrznej. Te wartości są zgodne z normami budowlanymi, które wskazują na minimalne wartości grubości ścian w budynkach użyteczności publicznej oraz mieszkalnych. W przypadku warsztatu, gdzie często zachodzi konieczność zapewnienia odpowiedniej izolacji termicznej i akustycznej, te grubości są optymalne. Ściany o grubości 25 cm zapewniają wystarczającą izolację, natomiast grubość 84 cm dla ściany wewnętrznej może być wynikiem zastosowania materiałów o lepszych parametrach izolacyjnych lub dodatkowej warstwy izolacyjnej. W praktyce oznacza to, że dobór odpowiednich grubości ścian wpływa nie tylko na komfort użytkowania pomieszczenia, ale również na jego efektywność energetyczną, co jest kluczowe w kontekście nowoczesnego budownictwa. Zastosowanie standardów budowlanych, takich jak PN-EN 1996 dotyczący projektowania ścian murowanych, jest istotne dla zapewnienia trwałości i funkcjonalności obiektów budowlanych.

Pytanie 3

Zgodnie z zaleceniami producenta, aby przygotować 25 kg gotowej zaprawy murarskiej, potrzeba 4 dm3 wody. Jaką ilość wody należy wykorzystać do przygotowania 100 kg zaprawy?

A. 16 litrów

B. 4 litry

C. 25 litrów

D. 100 litrów

Aby obliczyć ilość wody potrzebnej do rozrobienia 100 kg zaprawy, można skorzystać z proporcji. Producent podaje, że do 25 kg zaprawy potrzeba 4 dm3 wody, co odpowiada 4 litrom. Zatem, do rozrobienia 100 kg, co jest czterokrotnością 25 kg, proporcjonalnie potrzebujemy czterokrotności wody, czyli 4 dm3 x 4 = 16 dm3, co również odpowiada 16 litrom. W praktyce, dokładne odmierzanie wody jest kluczowe, ponieważ zbyt mała ilość wody może prowadzić do zbyt twardej i nieelastycznej zaprawy, natomiast zbyt duża ilość wody osłabi strukturę, co może skutkować pęknięciami lub innymi uszkodzeniami. W branży budowlanej, zgodnie z normami dotyczącymi przygotowania zapraw, ważne jest także, aby używać wody czystej, wolnej od zanieczyszczeń chemicznych, które mogłyby wpływać na jakość zaprawy. Warto również pamiętać, aby woda była w temperaturze pokojowej, co sprzyja lepszemu połączeniu składników.

Pytanie 4

Na podstawie fragmentu instrukcji określ, jakiej długości pręty zbrojeniowe należy umieścić pod otworem okiennym o szerokości 150 cm?

Instrukcja wykonywania ścian zewnętrznych
w systemie Ytong
(fragment)

„ (...) W strefach podokiennych należy umieszczać zbrojenie poziome (firmowe do spoin wspornych lub dwa pręty ze stali żebrowanej o średnicy 8 mm). Należy pamiętać, aby zbrojenie przedłużyć co najmniej 0,5 metra poza krawędzie otworów."(...)

A. 150 cm

B. 200 cm

C. 250 cm

D. 225 cm

Wybór długości 225 cm, 150 cm czy 200 cm jest niewłaściwy, ponieważ nie spełnia podstawowych wymagań dotyczących zbrojenia w konstrukcjach budowlanych. Pręty zbrojeniowe powinny zawsze wystawać poza zasięg otworu, aby móc skutecznie przenosić obciążenia oraz zapobiegać pęknięciom w obrębie konstrukcji. Odpowiedzi te mogą wynikać z błędnego zrozumienia roli zbrojenia w budownictwie. W przypadku 225 cm, istnieje brak wystarczającej długości prętów, co prowadzi do ryzyka niewłaściwego rozkładu naprężeń, a w rezultacie może skutkować uszkodzeniami strukturalnymi. Z kolei 150 cm to całkowita szerokość otworu, co jest błędnym podejściem, ponieważ nie uwzględnia dodatkowych wymagań dotyczących długości prętów zbrojeniowych, które powinny być dłuższe niż sama szerokość otworu. Odpowiedź 200 cm również nie zapewnia wystarczającego marginesu, co jest niezgodne z procedurami projektowymi. W praktyce, właściwe zbrojenie wymaga znajomości zasad inżynierii budowlanej i norm, które jasno określają potrzebne długości prętów zbrojeniowych oraz ich rozmieszczenie, aby zapewnić bezpieczeństwo i stabilność budowli.

Pytanie 5

Przedstawione na rysunku urządzenie służy do

A. wyrównania powierzchni zapraw i betonów.

B. zagęszczania mieszanki betonowej.

C. nawilżania mieszanki betonowej.

D. mieszania składników zapraw i betonów.

Poprawna odpowiedź to "mieszania składników zapraw i betonów". Urządzenie przedstawione na rysunku to mieszadło, które ma na celu uzyskanie jednolitej konsystencji mieszanki poprzez dokładne połączenie różnych składników, takich jak cement, piasek, woda i ewentualne dodatki chemiczne. W praktyce, stosowanie mieszadeł jest kluczowe w procesie budowlanym, ponieważ zapewnia równomierne rozprowadzenie wszystkich materiałów, co wpływa na jakość i wytrzymałość finalnego produktu. Zgodnie z normami budowlanymi, dobór odpowiedniego mieszadła jest istotny dla osiągnięcia wymaganej jednorodności mieszanki, co z kolei przekłada się na lepszą przyczepność oraz trwałość zaprawy czy betonu. Warto również wspomnieć, że w przypadku większych projektów budowlanych stosuje się mieszarki stacjonarne, które mogą wpłynąć na efekt skali i wydajność pracy. Dobre praktyki w zakresie mieszania materiałów budowlanych obejmują również regularne kontrolowanie jakości mieszanki oraz przestrzeganie zaleceń producentów materiałów budowlanych.

Pytanie 6

Tynk klasy 0, znany jako tynk rapowany, jest zaliczany do tynków

A. trójwarstwowych

B. dwuwarstwowych

C. jednowarstwowych

D. cienkowarstwowych

Wybór tynków dwuwarstwowych, cienkowarstwowych lub trójwarstwowych jako odpowiedzi na pytanie o tynk rapowany mógłby wynikać z nieporozumienia co do ich charakterystyki oraz zastosowania. Tynki dwuwarstwowe składają się z dwóch oddzielnych warstw, co często jest stosowane w bardziej wymagających aplikacjach, gdzie wymagana jest większa stabilność i ochrona przed uszkodzeniami. Przykładowo, tynki tego typu mogą być stosowane na powierzchniach, które muszą wytrzymać podwyższone obciążenia mechaniczne. Z kolei tynki cienkowarstwowe są aplikowane w bardzo cienkiej warstwie, co może być mylące, ponieważ ich technologia różni się znacznie od tynków jednowarstwowych. Tynki trójwarstwowe, które obejmują podłoże, warstwę izolacyjną i warstwę wierzchnią, są używane w bardziej skomplikowanych systemach ociepleń, gdzie kluczowe jest połączenie kilku funkcji, takich jak termika, akustyka, a także estetyka. Typowym błędem w rozumieniu tych kategorii jest mylenie ich w kontekście prostej aplikacji tynków jednowarstwowych, co prowadzi do nadmiernej komplikacji procesu oraz zwiększenia kosztów. Znajomość różnic pomiędzy tymi kategoriami i ich zastosowaniem jest kluczowa dla efektywnego planowania i realizacji projektów budowlanych.

Pytanie 7

Na podstawie fragmentu instrukcji producenta oblicz, ile palet bloczków gazobetonowych o wymiarach
24×24×59 cm potrzeba do wymurowania dwóch ścian wysokości 2,75 m, długości 6 m i grubości 24 cm każda.

Informacje producenta bloczków betonu komórkowego
Wymiary bloczka [cm]	Zużycie [szt./m²]	Masa [kg]	Liczba na palecie [szt.]
24×24×59	7	22,4	48
12×24×59	7	12,2	96
8×24×59	7	9,2	144

A. 58 palet.

B. 116 palet.

C. 3 palety.

D. 5 palet.

Poprawna odpowiedź to 5 palet, co można wyjaśnić na podstawie obliczeń dotyczących wymagań materiałowych do wykonania dwóch ścian o podanych wymiarach. Wysokość każdej ściany wynosi 2,75 m, długość 6 m, a grubość 24 cm. Aby obliczyć całkowitą liczbę bloczków gazobetonowych potrzebnych do budowy, najpierw obliczamy objętość jednej ściany: 2,75 m * 6 m * 0,24 m = 3,96 m³. Dla dwóch ścian otrzymujemy 3,96 m³ * 2 = 7,92 m³. Bloczek gazobetonowy o wymiarach 24x24x59 cm ma objętość 0,024 m * 0,024 m * 0,059 m = 0,000028416 m³. Obliczamy, ile bloczków potrzebujemy: 7,92 m³ / 0,000028416 m³ ≈ 278,9, co zaokrąglamy do 279 bloczków. Na jednej palecie zmieści się 48 bloczków, więc dzieląc 279 przez 48, uzyskujemy około 5,8, co zaokrąglamy do 5 palet. W praktyce, zrozumienie takich obliczeń jest niezbędne w branży budowlanej, aby odpowiednio zarządzać materiałami i kosztami, co jest zgodne z dobrą praktyką inżynieryjną.

Pytanie 8

Podczas modernizacji i naprawy murów, przy eliminacji wykwitów nie należy używać

A. wody

B. papieru ściernego.

C. szczotki.

D. specjalnych środków czyszczących.

W odpowiedzi na pytanie, dlaczego podczas usuwania wykwitów z murów nie stosuje się wody, warto zauważyć, że woda może sprzyjać rozwojowi pleśni oraz innych mikroorganizmów, co w efekcie może pogorszyć stan powierzchni. W praktyce, usuwanie wykwitów powinno odbywać się z zachowaniem odpowiednich procedur, które minimalizują ryzyko wprowadzenia nadmiernej wilgoci. Najczęściej zaleca się stosowanie szczotek o twardym włosiu lub specjalnych narzędzi mechanicznych, które pozwalają na skuteczne usunięcie osadów bez wprowadzania wody. Przykładem może być użycie narzędzi pneumatycznych lub szczotek rotacyjnych. Warto również zwrócić uwagę na dobre praktyki branżowe, które obejmują stosowanie preparatów chemicznych przeznaczonych do usuwania wykwitów, co zapewnia bardziej kontrolowany proces oczyszczania bez ryzyka uszkodzenia struktury muru. Zgodność z normami budowlanymi oraz zarządzaniem jakością prac budowlanych jest kluczowa w tego rodzaju operacjach.

Pytanie 9

Jakie kruszywo wykorzystuje się w lekkich mieszankach betonowych?

A. Keramzyt

B. Grunt

C. Żwir

D. Pospółkę

Piasek, pospółka i żwir są powszechnie stosowanymi kruszywami w budownictwie, jednak żadne z nich nie jest odpowiednie do tworzenia lekkich mieszanek betonowych. Piasek, będący drobnym kruszywem, jest kluczowy w produkcji betonu, lecz jego zastosowanie zwiększa masę mieszanki. Podobnie, żwir, który składa się z większych ziaren, również podnosi ciężar betonu i nie wprowadza właściwości lekkości, które są kluczowe w zastosowaniach, gdzie redukcja masy ma znaczenie. Pospółka, będąca mieszanką różnych frakcji kruszywa, także nie jest optymalnym wyborem dla lekkich betonów, ponieważ może prowadzić do niepożądanych właściwości mechanicznych i zwiększenia masy gotowego wyrobu. Zastosowanie tych kruszyw w mieszankach betonowych prowadzi często do nieefektywności, zwłaszcza tam, gdzie wymagana jest wysoka izolacyjność oraz niska ciężkość. Często mylone jest pojęcie lekkiego betonu z betonem opartego na standardowych kruszywach, co skutkuje nieodpowiednim podejściem do projektowania i wyboru materiałów. W praktyce budowlanej, aby uzyskać odpowiednią jakość betonu, zaleca się korzystanie z materiałów zgodnych z aktualnymi normami i standardami, co znacząco wpłynie na trwałość oraz bezpieczeństwo konstrukcji.

Pytanie 10

Na podstawie informacji podanych w instrukcji producenta oblicz, ile kg suchej zaprawy należy wsypać do 25 dm³ wody, aby zachować właściwe proporcje składników mieszanki.

Instrukcja producenta
Proporcje mieszania woda/sucha mieszanka	0,2 dm³/kg
Wydajność	1,5 kg/m²/mm
Czas zużycia zaprawy	ok. 2 godzin

A. 50 kg

B. 37,5 kg

C. 112,5 kg

D. 125 kg

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi na to pytanie wskazuje na pewne zrozumienie błędnych proporcji w kontekście mieszania składników. Wiele osób może mylnie interpretować zasady dotyczące ilości suchej zaprawy na podstawie objętości wody, co prowadzi do nadmiernego lub niewystarczającego użycia materiałów. Na przykład, odpowiedzi takie jak 50 kg czy 37,5 kg mogą wynikać z niepoprawnych kalkulacji, gdzie użytkownik mógł błędnie ocenić proporcje i zastosować nieodpowiednią metodę obliczania. Często zdarza się, że osoby nieświadomie dzielą objętość wody przez zbyt wysoką wartość, co prowadzi do zaniżenia wymaganej ilości suchej zaprawy. Podobnie, odpowiedzi takie jak 112,5 kg mogłyby być wynikiem błędnego mnożenia lub dodawania, które nie uwzględniają rzeczywistych proporcji. W praktyce ważne jest, aby zawsze odnosić się do instrukcji producenta, które są wynikiem wieloletnich badań i doświadczeń w branży budowlanej. Nieprzestrzeganie właściwych proporcji może skutkować nieodpowiednią konsystencją zaprawy, co w dłuższej perspektywie wpływa na jakość konstrukcji. Dlatego też kluczowe jest, aby proces przygotowania mieszanki był oparty na sprawdzonych danych oraz standardach branżowych, aby uniknąć kosztownych błędów i zapewnić trwałość wykonanych prac.

Pytanie 11

Przed dodaniem płynnych dodatków chemicznych, takich jak przeciwmrozowe, do zaprawy, należy je wcześniej wymieszać

A. z kruszywem

B. ze spoiwem i wodą

C. ze spoiwem

D. z wodą

Mieszanie płynnych dodatków chemicznych z kruszywem, spoiwem lub ich kombinacją, bezpośrednio przed dodaniem do zaprawy, może wydawać się logiczne, jednak jest to podejście, które nie uwzględnia fundamentalnych zasad technologicznych. Kruszywo i spoiwo są komponentami, które mają różne właściwości fizyczne i chemiczne, i ich interakcja z dodatkami chemicznymi nie jest optymalna, gdy te ostatnie nie są wcześniej rozpuszczone w wodzie. Dodatki, takie jak środki przeciwmrozowe, muszą być wymieszane z wodą, aby mogły w pełni zrealizować swoje właściwości ochronne i wspomagające. Bez tego etapu, istnieje ryzyko, że dodatek nie osiągnie odpowiedniego stężenia w zaprawie, co skutkuje nieefektywną ochroną przed mrozem. W kontekście budowlanym, ignorowanie tych zasad może prowadzić do poważnych problemów, takich jak pękanie materiałów w wyniku niewłaściwej reakcji chemicznej z dodatkami. Dobrą praktyką w budownictwie jest zawsze przestrzeganie instrukcji producentów dodatków oraz standardów branżowych, które zalecają taką metodę użycia. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednie przygotowanie komponentów zaprawy budowlanej jest fundamentem trwałości i bezpieczeństwa konstrukcji.

Pytanie 12

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz ilość żwiru potrzebnego do wykonania 0,5 m³mieszanki betonowej klasy C 16/20.

Receptury robocze na 1 m³ mieszanki betonowej
klasa betonu	cement	żwir	piasek	woda
C 8/10	341 kg	661 l	367 l	216 l
C 12/16	362 kg	642 l	351 l	227 l
C 16/20	367 kg	770 l	426 l	223 l

A. 642 l

B. 385 l

C. 213 l

D. 770 l

Wybór niepoprawnych odpowiedzi często wynika z błędnego zrozumienia proporcji materiałów w mieszance betonowej. Na przykład, odpowiedzi, takie jak 770 l, 213 l czy 642 l, nie uwzględniają odpowiedniego przeliczenia objętości żwiru z 1 m³. W praktyce, stosując standardowe proporcje dla mieszanki betonowej klasy C 16/20, uzyskujemy właściwy stosunek składników. Typowe błędy, które prowadzą do takich niepoprawnych odpowiedzi, obejmują nieprawidłowe przeliczenie objętości, pominięcie istotnych informacji z tabeli lub niewłaściwe zastosowanie proporcji. Na przykład, obliczając ilość żwiru, nie można zapominać o podstawowych zasadach dotyczących mieszania składników. Zmniejszając objętość mieszanki betonowej, należy proporcjonalnie zmniejszyć ilości wszystkich składników, w tym żwiru, aby uzyskać mieszankę o pożądanych właściwościach. Zrozumienie materiału i jego proporcji jest kluczowe w inżynierii budowlanej, ponieważ nieprawidłowe obliczenia mogą prowadzić do osłabienia konstrukcji, co w konsekwencji może zagrażać bezpieczeństwu. Dlatego, aby uniknąć takich błędów, ważne jest, aby zawsze odnosić się do norm i zaleceń branżowych dotyczących proporcji materiałów w mieszankach betonowych.

Pytanie 13

Jakie narzędzie przedstawiono na rysunku?

A. Kielnię do narożników zewnętrznych.

B. Kielnię do narożników wewnętrznych.

C. Szpachlę.

D. Łatę do narożników.

Kielnia do narożników zewnętrznych to naprawdę fajne narzędzie, które ma dużą rolę w wykańczaniu budynków. Jej wygięty koniec sprawia, że można bardzo precyzyjnie nałożyć zaprawę na narożniki. Kiedy tynkujemy, ważne jest, aby wszystko było równomiernie pokryte i wyglądało ładnie. Używając kielni do narożników zewnętrznych, unikamy typowych problemów, jak na przykład nierówności, co jest istotne, gdy patrzymy później na cały budynek. Moim zdaniem, stosowanie odpowiednich narzędzi do konkretnych zadań, w tym przypadku tynkowania narożników, naprawdę poprawia jakość pracy i efektywność. No i warto pamiętać, że kielnie często używa się w zestawie z innymi narzędziami, co daje świetne efekty w budownictwie i renowacji.

Pytanie 14

Jakiego typu rusztowanie nie nadaje się do przeprowadzenia naprawy uszkodzonego tynku w okapie na wysokości około 7 metrów nad poziomem gruntu?

A. Na wysuwnicach

B. Kozłowego

C. Wiszącego

D. Ramowego

Wybór rusztowania do prac na wysokości jest kluczowy dla bezpieczeństwa i efektywności prowadzonych działań. W przypadku rusztowania na wysuwnicach, jego konstrukcja umożliwia łatwe dostosowanie do różnych wysokości, co czyni je odpowiednim rozwiązaniem dla prac przy okapie na wysokości 7 metrów. Wysuwane platformy robocze pozwalają na precyzyjne manewrowanie i zapewniają stabilną przestrzeń roboczą, co jest niezbędne podczas napraw tynku, gdzie konieczne może być utrzymanie równowagi i precyzyjnych ruchów. Z kolei rusztowania ramowe, które są powszechnie stosowane w budownictwie, zapewniają solidną konstrukcję, łatwy montaż i demontaż oraz stabilność, co czyni je idealnym narzędziem do wykonywania prac na większych wysokościach. Zastosowanie rusztowania wiszącego, które z kolei może być używane do prac elewacyjnych, również może być korzystne, zwłaszcza gdy dostęp do powierzchni roboczej jest utrudniony przez inne elementy architektoniczne. Wybór rusztowania kozłowego w sytuacji wymagającej pracy na wysokości 7 metrów może prowadzić do poważnych zagrożeń, takich jak niestabilność konstrukcji, brak dostatecznego wsparcia oraz ograniczona możliwość manipulacji narzędziami czy materiałami. Warto zatem zwrócić uwagę na specyfikę i przeznaczenie każdego typu rusztowania, a także na wymagania norm i standardów dotyczących pracy na wysokości, aby uniknąć niebezpieczeństw i zapewnić efektywność prowadzonych prac.

Pytanie 15

Na podstawie danych zawartych w tablicy 0803 z KNR 2-02 oblicz koszt robocizny w przypadku wykonania sposobem ręcznym 250 m2 tynku zwykłego kategorii III na ścianie, jeżeli stawka za 1 r-g wynosi 12,00 zł.

A. 2 145,30 zł

B. 1 144,50 zł

C. 1 776,30 zł

D. 1 341,90 zł

Zgubienie się w procesie obliczania kosztów robocizny często prowadzi do błędnych wniosków, co widać w przypadku niepoprawnych odpowiedzi. Przede wszystkim, podstawowym błędem jest pominięcie właściwego przeliczenia roboczogodzin na podstawie norm produkcji. Właściwe oszacowanie ilości roboczogodzin jest kluczowe do prawidłowego obliczenia kosztów. Przyjmowanie zbyt wysokich lub zbyt niskich wartości na m2 może znacząco wpłynąć na końcowy wynik. Wiele osób może również zignorować wpływ dodatkowych kosztów pośrednich, takich jak opłaty za sprzęt, transport czy materiały, które są niezbędne przy realizacji tynków. Innym typowym błędem jest nieumiejętne zrozumienie jednostek miary. W przypadku tynkowania, istotne jest zrozumienie, że 1 m2 nie przekłada się bezpośrednio na roboczogodziny, ponieważ różne techniki aplikacji mogą wymagać różnych ilości czasu. Osoby rozwiązujące takie zadania powinny również pamiętać o standardach branżowych, które jasno określają normy czasowe oraz stawki w zależności od kategorii tynku. Właściwe zrozumienie tych aspektów jest niezbędne do skutecznego i efektywnego zarządzania kosztami robocizny w projektach budowlanych.

Pytanie 16

Fabrycznie przygotowane tynki akrylowe w pojemnikach wymagają przed zastosowaniem

A. wymieszania z wodą

B. wymieszania bez dodatków

C. dodania utwardzacza

D. dodania pigmentu

Dodawanie utwardzacza do tynków akrylowych jest niewłaściwe, ponieważ te produkty są już zoptymalizowane do użycia w formie gotowej i nie wymagają dodatkowego utwardzenia. Utwardzacze są często stosowane w systemach epoksydowych czy poliuretanowych, gdzie ich rola polega na przyspieszaniu procesu utwardzania materiału. W przypadku tynków akrylowych, ich skład chemiczny został zaprojektowany tak, aby zapewnić odpowiednią twardość i elastyczność bez dodatkowych modyfikacji. Również dodawanie wody do tynków akrylowych może prowadzić do zmniejszenia ich lepkości oraz właściwości przyczepnych, co jest przeciwwskazane w zastosowaniach budowlanych. Woda może wprowadzać zmiany w proporcjach substancji czynnych, co negatywnie wpłynie na końcowy efekt oraz trwałość powłok. Dodawanie pigmentu przed użyciem jest również niewskazane, ponieważ tynki akrylowe są często już pigmentowane w procesie produkcyjnym, a dodatkowe ilości pigmentu mogą prowadzić do niejednorodności koloru oraz zmiany właściwości aplikacyjnych. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie zaleceń producenta dotyczących przygotowania i stosowania tynków akrylowych, aby uniknąć powszechnych błędów, które mogą wpłynąć na jakość i trwałość wykonania.

Pytanie 17

W budynkach z cegły ceramicznej z użyciem zaprawy cementowo-wapiennej, dylatacje należy umieszczać co ile?

A. 40 m

B. 60 m

C. 25 m

D. 50 m

Rozmieszczanie przerw dylatacyjnych w budynkach murowanych jest kluczowym elementem projektowania, jednak wybór niewłaściwych odległości, takich jak 40 m, 25 m czy 50 m, może prowadzić do poważnych problemów z integralnością konstrukcji. Przykładowo, przerwy dylatacyjne co 40 m mogą być niewystarczające w przypadku dużych budowli, co skutkuje nadmiernym naprężeniem w murze, prowadząc do pęknięć i osiadania. Podobnie, 25 m jest zbyt małą odległością, co powoduje, że materiał nie ma wystarczającej swobody na rozszerzanie i kurczenie się, co w konsekwencji prowadzi do uszkodzeń. Z kolei opcja 50 m, choć bliższa prawidłowej odpowiedzi, nadal nie uwzględnia optymalnych warunków dla dużych obiektów, co może prowadzić do osłabienia strukturalnego. Zrozumienie, że przerwy dylatacyjne są projektowane w oparciu o konkretne normy i dobre praktyki budowlane, jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i trwałości budynków. W kontekście projektowania, należy również brać pod uwagę czynniki takie jak rodzaj użytych materiałów, klimat oraz przewidywane obciążenia, aby dobrać właściwe interwały dylatacyjne dla konkretnej konstrukcji.

Pytanie 18

Na podstawie przedstawionej receptury roboczej oblicz, ile piasku należy dodać do sporządzenia mieszanki betonowej, jeżeli na jeden zarób użyto 50 kg cementu.

Receptura robocza
składniki 1 m³ mieszanki betonowej
Beton C8/10
cement:	250 kg
piasek:	410 dm³
żwir:	783 dm³
woda:	165 dm³

A. 165 dm3

B. 165 kg

C. 82 kg

D. 82 dm3

Poprawna odpowiedź, 82 dm3, wynika z zastosowania proporcji, co jest kluczowym podejściem w obliczeniach dotyczących mieszania materiałów budowlanych. W przypadku betonu, zachowanie odpowiednich proporcji między cementem, wodą, piaskiem i kruszywem jest niezbędne dla uzyskania optymalnej wytrzymałości mieszanki. Receptura wskazuje, że dla 250 kg cementu potrzebne jest 410 dm3 piasku. Skoro używamy tylko 50 kg cementu, co stanowi 1/5 tej ilości, również piasek powinien być zmniejszony proporcjonalnie, co daje 82 dm3. W praktyce budowlanej, precyzyjne obliczenia tego rodzaju są kluczowe, ponieważ zbyt mała lub zbyt duża ilość piasku może prowadzić do osłabienia struktury betonu, co wpływa na jego trwałość i odporność na warunki atmosferyczne. Proporcje materiałów powinny być zawsze dostosowywane do specyficznych warunków budowy oraz standardów, takich jak Eurokod 2, który określa zasady projektowania konstrukcji betonowych.

Pytanie 19

Na podstawie informacji zawartych w tabeli określ, która ilość składników odpowiada proporcji wagowej stosowanej przy wykonaniu zaprawy cementowej klasy M7.

Skład i marka zapraw cementowych w zależności od klasy cementu
Klasa cementu	Skład wagowy przy marce zaprawy
Klasa cementu	M4	M7	M12	M15
32,5	1 : 5,5	1 : 4,5	1 : 3,5	1 : 3

A. 100 kg piasku i 450 kg cementu.

B. 200 kg cementu i 900 kg piasku.

C. 100 kg cementu i 900 kg piasku.

D. 200 kg piasku i 900 kg cementu.

Stosowanie niewłaściwych proporcji w zaprawie cementowej może prowadzić do wielu problemów, takich jak obniżenie wytrzymałości zaprawy oraz jej trwałości. Proporcje podane w odpowiedziach, które nie są zgodne z wymaganiami dla zaprawy klasy M7, wynikają z nieporozumień dotyczących podstawowych zasad mieszania składników. Na przykład, odpowiedzi sugerujące użycie 100 kg cementu i 900 kg piasku, czy 200 kg piasku i 900 kg cementu, nie spełniają wymagań proporcji 1:4,5. W pierwszym przypadku, stosunek wynosi 1:9, co oznacza, że na jednostkę cementu przypada znacznie za dużo piasku. W drugim przypadku również proporcja jest błędna, ponieważ zamiast stosować większą ilość cementu, zgodnie z wymogami, użyto go w niewystarczającej ilości. Takie podejście może prowadzić do nadmiernego porowatości zaprawy, co z kolei przekłada się na jej mniejszą wytrzymałość i większą podatność na uszkodzenia. Kluczowe jest, aby przy mieszaniu zaprawy przestrzegać norm i dobrych praktyk budowlanych, co pozwala uniknąć problemów w późniejszym użytkowaniu budowli. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się pracami budowlanymi.

Pytanie 20

Jakiego typu tynkiem jest tynk kategorii 0 nazywany "rapowany"?

A. Surowym

B. Zwykłym

C. Specjalistycznym

D. Wyborowym

Wybór tynku do zastosowania w budownictwie powinien być oparty na zrozumieniu jego właściwości oraz przeznaczenia. Tynki dobrowe, które są najczęściej stosowane w celach estetycznych, charakteryzują się dodatkowymi składnikami, które poprawiają ich wytrzymałość i wygląd, co czyni je mniej odpowiednimi do zastosowań, gdzie kluczowe jest oddychanie ścian i ich naturalne właściwości. Z kolei tynki pospolite są powszechne, jednak ich jakość i trwałość mogą być niższe w porównaniu do tynków surowych, co może prowadzić do problemów z wilgocią i powstawaniem pleśni. Tynki specjalne, z drugiej strony, są projektowane z myślą o konkretnych zastosowaniach, takich jak tynki ognioodporne czy akustyczne, co często wiąże się z wyższymi kosztami i bardziej skomplikowanym procesem aplikacji. Te mylne koncepcje prowadzą do wyboru niewłaściwego rodzaju tynku, co nie tylko zwiększa koszty, ale także może skutkować obniżeniem efektywności energetycznej budynku czy jego trwałości. Dlatego ważne jest, aby wybierać tynki zgodnie z ich przeznaczeniem, a nie tylko na podstawie ich popularności czy estetyki.

Pytanie 21

Jak można ustalić, czy tynk oddzielił się od podłoża?

A. przetarcie tynku dłonią

B. opukiwanie tynku lekkim młotkiem

C. wykonanie kilku prób tynku

D. inspekcja zewnętrzna

Opukiwanie tynku lekkim młotkiem jest skuteczną metodą oceny stanu przyczepności tynku do podłoża. Ta technika polega na delikatnym uderzaniu w tynk, co pozwala na uzyskanie charakterystycznego dźwięku, który może wskazywać na obecność pustek pod tynkiem. W przypadku, gdy tynk jest dobrze przylegający, dźwięk będzie niski i stłumiony, natomiast w obszarach odspojonych dźwięk będzie wyższy i bardziej rezonansowy. Praktyczne zastosowanie tej metody jest szczególnie ważne w budownictwie, gdzie stabilność elementów wykończeniowych ma kluczowe znaczenie dla trwałości konstrukcji. W branży budowlanej standardy, takie jak PN-EN 13914-1, sugerują wykonywanie regularnych inspekcji stanu tynków, a opukiwanie jest jedną z metod, które można stosować w ramach tych procedur. Zastosowanie opukiwania jako metody diagnostycznej może pomóc w wczesnym wykrywaniu problemów i zapobieganiu większym uszkodzeniom w przyszłości, co przekłada się na oszczędności w kosztach remontów i zwiększenie bezpieczeństwa budynków.

Pytanie 22

Na fotografii przedstawiono sposób rozmieszczenia i podparcia elementów stropu

A. Porotherm.

B. Fert.

C. Ceram.

D. Teriva.

Odpowiedź "Teriva" jest poprawna, ponieważ odnosi się do systemu stropowego, który wykorzystuje prefabrykowane, żebrowe płyty stropowe. System ten jest powszechnie stosowany w budownictwie mieszkaniowym oraz użyteczności publicznej, dzięki swojej efektywności i ekonomice. Płyty Teriva charakteryzują się niską wagą, co ułatwia ich transport oraz montaż. Są również znane z dobrej izolacyjności akustycznej oraz termicznej, co sprawia, że są idealnym rozwiązaniem dla nowoczesnych budynków. W praktyce, stropy Teriva często wykorzystywane są w obiektach jednorodzinnych oraz wielorodzinnych, zapewniając solidne wsparcie dla konstrukcji. Dobrą praktyką jest również stosowanie ich w projektach, gdzie istotne są niskie koszty budowy przy zachowaniu wysokiej jakości i trwałości konstrukcji.

Pytanie 23

W celu skonstruowania jednowarstwowych ścian zewnętrznych, ze względu na potrzebę osiągnięcia właściwej izolacji cieplnej, najczęściej wykorzystuje się

A. cegły ceramiczne pełne lub bloczki wykonane z betonu kruszywowego

B. bloczki z betonu komórkowego lub pustaki ceramiczne poryzowane

C. bloczki silikatowe bądź płyty gipsowo-kartonowe

D. cegły ceramiczne klinkierowe bądź cegły ceramiczne dziurawki

Wybór materiałów budowlanych do konstrukcji jednowarstwowych ścian zewnętrznych powinien być uzależniony od ich właściwości izolacyjnych, co niestety nie jest brane pod uwagę w przypadku bloczków silikatowych czy płyty gipsowo-kartonowej. Bloczki silikatowe nie są powszechnie stosowane w ścianach zewnętrznych ze względu na ich ograniczone parametry izolacyjne i większą gęstość, co skutkuje wyższym współczynnikiem przewodzenia ciepła. Płyty gipsowo-kartonowe, choć wykorzystywane w budownictwie, są materiałem przeznaczonym głównie do budowy ścian działowych oraz wykończeniowych, a nie do konstrukcji nośnych ścian zewnętrznych. Cegły ceramiczne pełne również mają ograniczenia w zakresie izolacyjności, a ich duża masa sprawia, że nie są optymalnym rozwiązaniem dla budynków wymagających odpowiedniej efektywności energetycznej. Z kolei cegły klinkierowe i cegły ceramiczne dziurawki oferują lepsze parametry, ale nadal nie dorównują właściwościom izolacyjnym betonu komórkowego i pustaków poryzowanych. Warto również zauważyć, że materiały budowlane muszą spełniać określone normy i standardy, które regulują ich zastosowanie w kontekście izolacyjności cieplnej. Ignorowanie tych aspektów może prowadzić do nieefektywności energetycznej budynku, co w dłuższej perspektywie skutkuje wyższymi kosztami eksploatacyjnymi i negatywnym wpływem na środowisko.

Pytanie 24

Aby zbudować 1 m² jednowarstwowej ściany, potrzebnych jest 8 sztuk bloczków z betonu komórkowego. Jeśli koszt jednego bloczka wynosi 21 zł, to ile wyniesie całkowity koszt bloczków potrzebnych do budowy ściany o powierzchni 15 m²?

A. 3 860 zł

B. 3 520 zł

C. 2 520 zł

D. 2 860 zł

Koszt bloczków z betonu komórkowego dla ściany o powierzchni 15 m2 można obliczyć jedynie w sposób prawidłowy, bazując na danych dotyczących ilości bloczków na 1 m2 oraz cenie jednostkowej bloczków. Zdarza się, że osoby obliczające koszty popełniają błędy w sposobie liczenia, na przykład przez pominięcie całkowitej liczby bloczków potrzebnych do stworzenia większej powierzchni. W przypadku tego pytania, ważne było uwzględnienie, że do zbudowania ściany o powierzchni 15 m2 potrzebne są 120 bloczki, a nie 100, co jest częstym błędem w takich obliczeniach. Osoby mogą również błędnie założyć, że cena za bloczki jest inna niż podana, co może prowadzić do niewłaściwych oszacowań. Ponadto, odpowiedzi o wyższych kwotach mogą sugerować, że osoba myliła jednostki miary lub stosowała niewłaściwy wzór, co jest istotnym błędem w obliczeniach budowlanych. Przy planowaniu budżetu na materiał budowlany należy zawsze dokładnie sprawdzić wielkości oraz ceny, aby uniknąć przeszacowania lub niedoszacowania kosztów, co jest kluczowe w każdej inwestycji budowlanej.

Pytanie 25

Ile cegieł potrzeba do wymurowania ściany o grubości 25 cm, której widok przedstawiono na rysunku, jeżeli nakłady na 1 m2 ściany o grubości 1 cegły (25 cm) wynoszą 92,7 szt?

A. 927 szt.

B. 939 szt.

C. 93 szt.

D. 1113 szt.

Aby poprawnie obliczyć liczbę cegieł potrzebnych do wymurowania ściany, kluczowe jest zrozumienie, jak oblicza się powierzchnię oraz jak odwzorować to na ilości materiału budowlanego. W tym przypadku, wiedząc, że 1 m² ściany o grubości 25 cm wymaga 92,7 cegieł, przystąpiliśmy do obliczenia całkowitej powierzchni netto, która wynosi 10 m². Mnożąc tę wartość przez ilość cegieł na 1 m², otrzymujemy 927 cegieł, co jest kluczowe dla prawidłowego wykonania prac budowlanych. Zrozumienie tego procesu jest niezbędne dla każdego, kto zajmuje się budową, ponieważ precyzyjne obliczenia materiałowe wpływają na koszty projektu oraz jego terminowość. W praktyce, przy planowaniu budowy, warto także uwzględnić straty materiałowe, co może zwiększyć wymaganą ilość cegieł. Dlatego znajomość takich obliczeń oraz ich zastosowanie w praktyce jest nie tylko przydatne, ale wręcz niezbędne w branży budowlanej.

Pytanie 26

Na ilustracji przedstawiono fragment lica muru wykonanego w wiązaniu

A. holenderskim.

B. polskim.

C. słowiańskim.

D. weneckim.

Wybierając jedną z niepoprawnych odpowiedzi, można było się zgubić w temacie wiązań ceglanych. Na przykład wiązanie weneckie, które mogłeś mieć na myśli, ma zupełnie inny układ cegieł, często z cegłami w różnych rozmiarach i dużym naciskiem na dekoracyjność. Z kolei wiązanie holenderskie różni się jeszcze bardziej, bo tam są większe cegły, co też może prowadzić do mylnych wniosków. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla każdego, kto interesuje się architekturą, bo każde wiązanie ma swoje specyficzne cechy i zastosowanie. Błędne odpowiedzi często wynikają z braku wiedzy o lokalnej architekturze i historii budownictwa. A te koncepcje związane z wiązaniem słowiańskim mogą wprowadzać w błąd, bo nie są za bardzo klasyfikowane w murowaniu. Warto znać te różnice, żeby wiedzieć, jak projektować budynki, które będą łączyć tradycję z nowoczesnością.

Pytanie 27

Abyzbudować ścianę o powierzchni 1 m² zgodnie z KNR 2-02, wymaganych jest 8,20 szt. bloczków z betonu komórkowego. Na jednej palecie znajduje się 48 bloczków. Ile palet bloczków należy zamówić do zbudowania 75 m² ścian?

A. 75

B. 9

C. 48

D. 13

Podczas próby obliczenia liczby potrzebnych palet bloczków, można natknąć się na różne błędy, które prowadzą do nieprawidłowych wyników. Niektórzy mogą wziąć pod uwagę tylko wartość bloczków na m², ignorując całkowitą powierzchnię, co skutkuje zaniżeniem liczby potrzebnych bloczków. Przykładowo, wybierając odpowiedź 9, można było zająć się tylko niewłaściwym przeliczeniem powierzchni lub zastosowaniem błędnego współczynnika bloków na m². Inni mogą podzielić liczbę bloczków przez 48 i zaokrąglić do najbliższej liczby całkowitej bez uwzględnienia, że zaokrąglenie powinno zawsze iść w górę, co w kontekście 12,8125 prowadzi do 12 palet, ale w praktyce wymaga 13. Również wybór odpowiedzi 48 sugeruje, że nie zrozumiano relacji między powierzchnią ściany a liczbą bloczków na palecie. Takie błędy mogą wynikać z niepełnego zrozumienia procesu budowlanego, co podkreśla znaczenie zrozumienia i przestrzegania standardów obliczeń w praktyce budowlanej. Kluczowe jest nie tylko zrozumienie liczby potrzebnych materiałów, ale także umiejętność ich prawidłowego zamówienia, aby uniknąć opóźnień w projekcie oraz dodatkowych kosztów związanych z niedoborem materiałów.

Pytanie 28

W jakiej lokalizacji należy umieścić izolację cieplną przegrody w budynku mieszkalnym?

A. na tej stronie przegrody, gdzie przeważa wyższa temperatura

B. na obydwu stronach przegrody

C. po każdej stronie przegrody

D. na tej stronie przegrody, gdzie przeważa niższa temperatura

Izolację cieplną przegrody budowlanej należy umieścić po tej stronie, gdzie zazwyczaj panuje niższa temperatura, co wynika z podstawowych zasad termodynamiki. Celem izolacji jest ograniczenie wymiany ciepła pomiędzy wnętrzem budynku a jego otoczeniem. W praktyce oznacza to, że w zimie izolacja powinna być umieszczona od strony zewnętrznej, aby zminimalizować straty ciepła do chłodniejszego otoczenia. W lecie, natomiast, izolacja ma za zadanie chronić przed nagrzewaniem się wnętrza, dlatego również w tym przypadku ważne jest, aby znajdowała się po stronie, gdzie temperatura zewnętrzna jest wyższa. Przy projektowaniu budynków mieszkalnych kluczowe jest uwzględnienie lokalnych warunków klimatycznych oraz standardów budowlanych, takich jak norma PN-EN 13162, która określa wymagania dla materiałów izolacyjnych. Przykład praktyczny to domy jednorodzinne, w których stosowanie izolacji termicznej po stronie północnej, gdzie temperatura jest zazwyczaj niższa, pozwala na znaczną poprawę efektywności energetycznej budynku.

Pytanie 29

Cementowa zaprawa wyróżnia się wysoką

A. higroskopijnością

B. wytrzymałością na ściskanie

C. odpornością na skurcz

D. kapilarnością

Zaprawa cementowa charakteryzuje się dużą wytrzymałością na ściskanie, co czyni ją materiałem o kluczowym znaczeniu w budownictwie. Wytrzymałość na ściskanie definiuje zdolność materiału do przenoszenia obciążeń bez deformacji czy zniszczenia. W przypadku zapraw cementowych, wartość ta jest wynikiem odpowiednich proporcji składników, takich jak cement, woda i kruszywo. Przykładowo, zaprawy stosowane w murach nośnych muszą spełniać normy PN-EN 998-1, które precyzują minimalne wartości wytrzymałościowe zależnie od zastosowania. W praktyce, wytrzymałość zaprawy na ściskanie jest kluczowa w kontekście budowy ścian, fundamentów, oraz wszelkich innych konstrukcji, gdzie obciążenia są znaczące. Dodatkowo, odpowiednie dobranie klasy cementu oraz techniki mieszania i aplikacji zaprawy wpływa na jej trwałość i odporność na czynniki atmosferyczne, co jest istotne dla długowieczności obiektów budowlanych.

Pytanie 30

Na rysunku przedstawiono fragment stropu

A. Teriva.

B. DZ.

C. Akermana.

D. Fert.

Odpowiedź Fert jest poprawna, ponieważ na rysunku przedstawiono charakterystyczny fragment stropu tego typu. Stropy Fert, znane z zastosowania prefabrykowanych belek kratownicowych oraz pustaków ceramicznych, są popularnym rozwiązaniem w budownictwie ze względu na swoją lekkość i wytrzymałość. Prefabrykowane belki kratownicowe pozwalają na osiągnięcie sporych rozpiętości, co jest istotne w nowoczesnych konstrukcjach budowlanych, gdzie często dąży się do otwartych przestrzeni. Pustaki ceramiczne, układane między belkami, nie tylko wspierają konstrukcję, ale również zapewniają odpowiednią izolację termiczną i akustyczną. Całość, po zalaniu betonem, tworzy trwałą i stabilną konstrukcję. W praktyce, stropy Fert często stosuje się w budynkach mieszkalnych i użyteczności publicznej, co podkreśla ich wszechstronność oraz zgodność z aktualnymi standardami budowlanymi.

Pytanie 31

Na podstawie informacji podanych w tabeli określ minimalną grubość tynku mozaikowego, wykonanego produktem MAJSTERTYNK MOZAIKOWY odmiany gruboziarnistej

Wyciąg z opisu stosowania masy tynkarskiej
L.p.	Rodzaj masy tynkarskiej	Minimalna grubość wyprawy [mm]	Orientacyjne zużycie na 1 m² wyprawy [kg]
1	2	3	4
1.	MAJSTERTYNK AKRYLOWY BARANEK odmiany
	1,0	1,0	1,9
	1,5	1,5	2,6
	2,0	2,0	3,0
	2,5	2,5	3,6
2.	MAJSTERTYNK AKRYLOWY KORNIK odmiany
	za	1,5	2,6
	2,0	2,0	3,0
	2,5	2,5	3,7
	3,0	3,0	4,2
3.	MAJSTERTYNK MOZAIKOWY odmiany:
	drobnoziarnisty	2,0	3,0
	średnioziarnisty	3,0	4,0
	gruboziarnisty	4,0	5,0

A. 4,0 mm

B. 5,0 mm

C. 2,0 mm

D. 3,0 mm

Wybierając grubość tynku mozaikowego, nie można kierować się jedynie intuicją lub przypuszczeniami. Odpowiedzi, które wskazują na mniejsze grubości, takie jak 5,0 mm, 3,0 mm czy 2,0 mm, są nieprawidłowe z kilku kluczowych powodów. Przede wszystkim, grubość tynku ma fundamentalne znaczenie dla jego funkcji. Tynki o zbyt małej grubości mogą nie tylko nie spełniać norm estetycznych, ale także prowadzić do poważnych problemów technicznych, takich jak osłabienie struktury, zwiększone ryzyko pęknięć, a także niewystarczająca ochrona przed czynnikami atmosferycznymi. Tynk o grubości 5,0 mm może być nadmierny, co nie jest zgodne z wytycznymi, podczas gdy 3,0 mm i 2,0 mm są znacznie poniżej zalecanego minimum, co może skutkować błędnymi interpretacjami właściwości materiału. Dodatkowo, warto zwrócić uwagę na to, że każdy produkt budowlany, w tym tynki, podlega normom technicznym, które jasno określają wymogi dotyczące ich użycia. Użycie grubości niezgodnych z zaleceniami producenta stwarza ryzyko nie tylko obniżenia jakości końcowego wykończenia, ale także może narazić inwestycje na dodatkowe koszty związane z naprawą i konserwacją. W związku z tym, kluczowe jest zrozumienie, że każda decyzja dotycząca grubości tynku musi być oparta na solidnych podstawach technicznych oraz standardach, które zapewniają zarówno estetykę, jak i funkcjonalność budynku.

Pytanie 32

Układ cegieł, który zastosowano do wykonania parapetu przedstawionego na rysunku, jest rolką

A. stojącą zazębioną.

B. stojącą.

C. leżącą.

D. leżącą zazębioną.

Odpowiedź "stojąca zazębiona" sugeruje, że cegły są ustawione pionowo i się zazębiają, ale to raczej kiepski pomysł. W przypadku parapetów lepiej, żeby cegły były ułożone w poziomie, bo takim układzie obciążenie jest równomiernie rozłożone, a stabilność jest kluczowa. Jak są ustawione w sposób stojący, to obciążenie jest na mniejszej powierzchni, co zwiększa ryzyko pęknięć. To może prowadzić do problemów z parapetem, jak uszkodzenia albo zniekształcenia. Odpowiedzi dotyczące "leżąca zazębiona" i "stojąca" też nie są dobre, bo nie odzwierciedlają tego, co widać na rysunku. Zazębienie to sytuacja, gdzie cegły się wspierają, ale w parapetach liczy się bardziej ciągłość i estetyka. Często mylimy różne układy cegieł, a nie każdy da się zastosować wszędzie. W praktyce wybór układu cegieł zawsze powinien być związany z tym, co ten element budowli ma robić.

Pytanie 33

Na którym rysunku przedstawiono oznaczenie graficzne tynku?

A. D.

B. B.

C. A.

D. C.

Odpowiedź A jest poprawna, ponieważ oznaczenie graficzne tynku w dokumentacji budowlanej zazwyczaj przedstawia się jako obszar wypełniony drobnymi kropkami. Taki symbol jest zgodny z normami i standardami, które regulują wizualizację materiałów budowlanych w rysunkach technicznych. W praktyce, zastosowanie tego oznaczenia jest kluczowe dla prawidłowego odczytania projektu oraz zrozumienia, jakie materiały zostaną użyte w danej części budynku. W przypadku tynków, ich różne rodzaje mogą być oznaczane różnymi wzorami, co pozwala na łatwe rozróżnienie między tynkiem gipsowym, cementowym czy innymi typami. Wiedza ta jest niezbędna dla architektów oraz inżynierów budowlanych, aby zapewnić zgodność z wymaganiami projektowymi oraz standardami wykonania. Ponadto, poprawna identyfikacja materiałów budowlanych w rysunkach może znacząco wpłynąć na efektywność realizacji projektu oraz jego późniejsze utrzymanie.

Pytanie 34

W trakcie murowania ścian w zimowych warunkach należy podgrzać

A. jedynie piasek

B. wszystkie składniki zaprawy przed ich połączeniem

C. tylko wodę i piasek

D. zaprawę po połączeniu wszystkich składników

Odpowiedzi wskazujące na podgrzewanie wszystkich składników zaprawy lub tylko piasku bazują na nieporozumieniu dotyczących właściwego procesu przygotowania zaprawy w zimie. Podgrzewanie wszystkich składników przed wymieszaniem, mimo że teoretycznie mogłoby wydawać się sensowne, może prowadzić do problemów z kontrolą temperatury oraz niejednorodnością mieszanki. W rzeczywistości kluczowe jest, aby podgrzać tylko wodę oraz piasek, ponieważ to właśnie te składniki mają największy wpływ na szybkość wiązania i jakość zaprawy. Podgrzewanie zaprawy po wymieszaniu wszystkich składników jest również niewłaściwym podejściem, ponieważ nie można w ten sposób efektywnie kontrolować temperatury i jednorodności mieszanki, co może prowadzić do powstawania pęknięć i osłabienia muru. Ogrzewanie tylko piasku nie zapewnia odpowiedniej temperatury dla wody, która jest kluczowym składnikiem zaprawy. W przypadku niskiej temperatury, zmniejszenie ilości ciepła w mieszance może skutkować opóźnieniami w procesie wiązania i zwiększeniem ryzyka uszkodzeń, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami budowlanymi. Dlatego ważne jest, aby rozumieć zasady zachowania ciepła i optymalizacji procesu murowania, aby uniknąć błędów, które mogą prowadzić do poważnych konsekwencji w późniejszym okresie eksploatacji budowli.

Pytanie 35

Do zbudowania 1 m² ściany o grubości 25 cm z pełnych cegieł budowlanych potrzebne jest 0,084 m³ zaprawy cementowo-wapiennej. Jaką kwotę należy przeznaczyć na zaprawę do postawienia ściany o powierzchni 12 m², jeśli cena jednostkowa zaprawy wynosi 250,00 zł/m³?

A. 2 520,00 zł

B. 2 420,00 zł

C. 242,00 zł

D. 252,00 zł

Aby obliczyć koszt zaprawy cementowo-wapiennej potrzebnej do wymurowania ściany o powierzchni 12 m2, należy najpierw ustalić, ile zaprawy potrzebujemy na tę powierzchnię. Z danych wynika, że do wymurowania 1 m2 ściany potrzeba 0,084 m3 zaprawy. Dlatego na 12 m2 ściany potrzebne będzie: 12 m2 * 0,084 m3/m2 = 1,008 m3 zaprawy. Następnie, mnożąc objętość zaprawy przez cenę jednostkową, otrzymujemy całkowity koszt: 1,008 m3 * 250,00 zł/m3 = 252,00 zł. Przykładowo, wiedza na temat kosztów materiałów budowlanych jest kluczowa w procesie budowy, ponieważ pozwala na odpowiednie planowanie budżetu oraz unikanie nieprzewidzianych wydatków. Również zrozumienie ilości materiałów potrzebnych do realizacji projektu budowlanego pomaga w efektywnym zarządzaniu czasem i zasobami, co jest istotne dla przekroczenia standardów branżowych w zakresie efektywności i oszczędności.

Pytanie 36

Jak przeprowadza się ocenę gładkości tynków zwykłych w trakcie odbioru prac tynkarskich?

A. Przesuwając gąbką po tynku

B. Uderzając w powierzchnię delikatnym młotkiem

C. Pocierając powierzchnię tynku dłonią

D. Zarysowując powierzchnię przy pomocy gwoździa

Prawidłowa odpowiedź opiera się na metodzie oceny gładkości tynków, która polega na bezpośrednim pocieraniu powierzchni dłonią. Ta technika pozwala na bezpośrednie odczucie ewentualnych nierówności, chropowatości czy innych defektów, które mogą być niewidoczne dla oka. Umożliwia to sprawdzenie, czy tynk spełnia wymagania w zakresie estetyki i funkcjonalności, które są kluczowe w branży budowlanej. W praktyce, podczas odbioru robót tynkarskich, inspektorzy często stosują tę metodę, aby szybko ocenić jakość wykonania. Gdy powierzchnia jest gładka, tynk jest zazwyczaj uznawany za właściwie nałożony, co jest zgodne ze standardami branżowymi określającymi dopuszczalne odchylenia i wymagania dotyczące gładkości. Warto również zauważyć, że odpowiednia gładkość tynków ma wpływ na późniejsze procesy malarskie czy tapetowania, dlatego kontrola ta jest niezbędna w każdym etapie budowy.

Pytanie 37

Jaki będzie koszt brutto produkcji 20 m3 mieszanki betonowej, jeżeli cena za 1 m3 wynosi 200 zł netto i obowiązuje podstawowa stawka VAT w wysokości 23%?

A. 4400 zł

B. 4000 zł

C. 4920 zł

D. 5412 zł

Aby obliczyć wartość brutto produkcji 20 m3 mieszanki betonowej, należy najpierw obliczyć koszt netto tej ilości. Koszt wyprodukowania 1 m3 mieszanki betonowej wynosi 200 zł, więc koszt netto dla 20 m3 wyniesie 200 zł/m3 * 20 m3 = 4000 zł. Następnie, aby uzyskać wartość brutto, należy dodać do kosztu netto podatek VAT wynoszący 23%. Obliczamy wartość VAT: 4000 zł * 0,23 = 920 zł. Wartość brutto to zatem: 4000 zł + 920 zł = 4920 zł. W praktyce, znajomość obliczania wartości brutto jest kluczowa w branży budowlanej, ponieważ pozwala na prawidłowe ustalanie kosztów projektów oraz wystawianie faktur. Dobrze jest mieć świadomość przepisów VAT, aby unikać problemów prawnych związanych z nieprawidłowym naliczaniem podatków. Warto także pamiętać, że błędne obliczenia mogą prowadzić do strat finansowych w firmach budowlanych.

Pytanie 38

Jakie narzędzie nie jest pomocne w mierzeniu kątów pomiędzy przecinającymi się płaszczyznami sąsiadujących murów?

A. Trójkąt egipski

B. Kątownik murarski

C. Kątownica i łata

D. Poziomnica

Kątownica i łata, trójkąt egipski oraz kątownik murarski to narzędzia, które są często wykorzystywane w budownictwie do pomiaru kątów oraz do określenia prostokątności. Każde z tych narzędzi pełni inną funkcję, ale ich wspólnym celem jest wspieranie procesu budowlanego poprzez zapewnienie, że elementy konstrukcyjne są poprawnie ustawione w stosunku do siebie. Kątownica i łata są pomocne w tworzeniu i sprawdzaniu kątów prostych, a także w wyznaczaniu linii prostych na dużych odległościach. Użycie kątownika murarskiego jest kluczowe w kontekście budowy murów, gdyż umożliwia precyzyjne ustawienie cegieł w odpowiednich kątach, co wpływa na stabilność całej struktury. Trójkąt egipski, z kolei, dzięki swoim specyficznym proporcjom (3:4:5), pozwala na łatwe tworzenie kątów prostych w różnych zastosowaniach budowlanych. Niestety, często występuje nieporozumienie dotyczące roli poziomnicy w takich pomiarach, co prowadzi do błędnych wniosków. Użytkownicy mogą błędnie zakładać, że poziomica może być używana do sprawdzania kątów, co nie jest jej funkcją. Takie myślenie może prowadzić do poważnych błędów w konstrukcji, w tym do niewłaściwego ustawienia ścian czy innych elementów, co może wpłynąć na bezpieczeństwo i trwałość budynku. Dlatego niezwykle istotne jest jasne zrozumienie funkcji poszczególnych narzędzi oraz umiejętność ich odpowiedniego doboru w zależności od wymagań danego zadania budowlanego.

Pytanie 39

Na podstawie wymiarów podanych na rysunku oblicz powierzchnię ściany nośnej wewnętrznej w pokoju, jeżeli wysokość pomieszczenia wynosi 2,90 m.

A. 9,22 m2

B. 11,02 m2

C. 9,42 m2

D. 10,49 m2

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi często wynika z błędnych założeń dotyczących obliczeń powierzchni. Wiele osób może pominąć kluczowy element, jakim jest dokładność w pomiarach. Na przykład, niepoprawne przyjęcie długości ściany lub wysokości pomieszczenia prowadzi do błędnych wyników. Często zdarza się, że użytkownicy mylnie uważają, iż powierzchnia może być obliczana na podstawie innych jednostek miary, co również może wprowadzać w błąd. Istotne jest, aby pamiętać, że zarówno długość, jak i wysokość muszą być wyrażone w tej samej jednostce, aby obliczenia były prawidłowe. Na przykład, jeżeli długość pomieszczenia została podana w centymetrach, a wysokość w metrach, to konieczne jest dokonanie konwersji jednostek przed przystąpieniem do mnożenia. Prawidłowe zrozumienie proporcji i zależności pomiędzy wymiarami ściany a jej powierzchnią jest kluczowe w architekturze. Dodatkowo, w praktyce budowlanej, nie tylko sama powierzchnia jest istotna, ale także jej przeznaczenie – na przykład, w przypadku ścian nośnych należy uwzględnić dodatkowe obciążenia oraz materiały użyte do ich konstrukcji. Warto zatem zwrócić uwagę na szczegóły i standardy budowlane, by unikać typowych pułapek w obliczeniach.

Pytanie 40

Oblicz całkowity koszt realizacji tynku mozaikowego na ścianie o powierzchni 30 m², przy założeniu, że koszt robocizny wynosi 25,00 zł/m², a wydatki na materiały to 20,00 zł/m²?

A. 750,00 zł

B. 1 500,00 zł

C. 1 350,00 zł

D. 600,00 zł

Aby policzyć, ile będzie kosztowało zrobienie tynku mozaikowego na ścianie o powierzchni 30 m², musimy zsumować koszty robocizny i materiałów. Koszt robocizny to 25 zł za m², więc przy 30 m² wychodzi 750 zł. Koszt materiałów to 20 zł za m², co daje 600 zł. Zatem całkowity koszt wynosi 1 350 zł. W branży budowlanej to standardowe podejście do obliczeń. Dobrze jest też pamiętać o innych wydatkach, które mogą się pojawić, jak np. transport materiałów czy wynajem sprzętu – to wszystko może mieć wpływ na ostateczną cenę.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej