Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik teleinformatyk
  • Kwalifikacja: INF.07 - Montaż i konfiguracja lokalnych sieci komputerowych oraz administrowanie systemami operacyjnymi
  • Data rozpoczęcia: 13 listopada 2025 13:53
  • Data zakończenia: 13 listopada 2025 13:54

Egzamin niezdany

Wynik: 1/40 punktów (2,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

IMAP (Internet Message Access Protocol) to protokół

A. odbierania wiadomości email
B. transmisji plików w sieci Internet
C. wysyłania wiadomości email
D. przesyłania tekstów
IMAP, czyli Internet Message Access Protocol, jest standardowym protokołem stosowanym do odbierania poczty elektronicznej. Umożliwia użytkownikom dostęp do wiadomości e-mail przechowywanych na serwerze zdalnym, co oznacza, że nie są one pobierane na urządzenie lokalne, a tylko wyświetlane. Dzięki temu użytkownicy mogą zarządzać swoją pocztą z różnych urządzeń, takich jak komputery, tablety czy smartfony, zachowując pełną synchronizację. Przykładowo, jeśli użytkownik przeczyta wiadomość na telefonie, stanie się ona oznaczona jako przeczytana również na komputerze. IMAP obsługuje foldery, co pozwala na organizację wiadomości w sposób hierarchiczny, a także zapewnia możliwość przeszukiwania treści e-maili bezpośrednio na serwerze. Warto również zaznaczyć, że IMAP jest zgodny z wieloma standardami branżowymi, co zapewnia jego szeroką kompatybilność z różnymi klientami pocztowymi. W praktyce, korzystanie z protokołu IMAP jest rekomendowane w środowiskach, gdzie ważna jest mobilność i dostęp do e-maili w czasie rzeczywistym.

Pytanie 2

Proces łączenia sieci komputerowych, który polega na przesyłaniu pakietów protokołu IPv4 przez infrastrukturę opartą na protokole IPv6 oraz w przeciwnym kierunku, nosi nazwę

A. mapowaniem
B. podwójnego stosu IP
C. translacją protokołów
D. tunelowaniem

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Tunelowaniem nazywamy mechanizm, który umożliwia przesyłanie pakietów danych z protokołu IPv4 przez infrastrukturę zaprojektowaną dla protokołu IPv6 oraz odwrotnie. Ten proces polega na tworzeniu wirtualnych tuneli, które encapsulują (opakowują) dane protokołu IPv4 w pakiety IPv6, co pozwala na komunikację między sieciami korzystającymi z różnych wersji protokołu IP. W praktyce tunelowanie jest często wykorzystywane w przypadkach, gdzie starsze systemy, które jeszcze nie przeszły na IPv6, muszą komunikować się z nowymi sieciami. Przykładem zastosowania tunelowania jest transfer danych w firmach, które posiadają zarówno starsze, jak i nowoczesne urządzenia sieciowe, co pozwala im na stopniową migrację do IPv6, jednocześnie zapewniając ciągłość działania usług sieciowych. Z perspektywy standardów, tunelowanie jest jednym z kluczowych elementów strategii przejścia na IPv6, co zostało określone w dokumentach IETF, takich jak RFC 3056 oraz RFC 4213. Te dobre praktyki są ważne dla administrowania nowoczesnymi sieciami komputerowymi, umożliwiając elastyczne podejście do migracji.

Pytanie 3

Z powodu uszkodzenia kabla typu skrętka zanikło połączenie pomiędzy przełącznikiem a komputerem stacjonarnym. Jakie urządzenie pomiarowe powinno zostać wykorzystane do identyfikacji i naprawy usterki, aby nie było konieczne wymienianie całego kabla?

A. Wielofunkcyjny miernik.
B. Urządzenie do pomiaru mocy.
C. Spektrum analizer.
D. Reflektometr TDR

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Reflektometr TDR (Time Domain Reflectometer) to urządzenie, które pozwala na lokalizację uszkodzeń w kablach, w tym w kablach typu skrętka. Działa na zasadzie wysyłania impulsów elektrycznych wzdłuż kabla i analizy echa tych impulsów, które powracają po napotkaniu na różne impedancje, takie jak uszkodzenia lub połączenia. Dzięki temu można dokładnie zlokalizować miejsce awarii, co pozwala na szybkie podjęcie działań naprawczych bez konieczności wymiany całego kabla. W praktyce, reflektometr TDR jest niezwykle przydatny w sytuacjach, gdy występują problemy z połączeniem, ponieważ oszczędza czas i koszty związane z wymianą infrastruktury. Tego rodzaju urządzenia są standardem w branży telekomunikacyjnej i IT, gdzie utrzymanie ciągłości działania sieci jest kluczowe. Użycie TDR jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie diagnostyki sieci i pozwala na efektywne zarządzanie zasobami. Warto również zauważyć, że reflektometry TDR są w stanie dostarczyć dodatkowe informacje o kondycji kabla, co może pomóc w zapobieganiu przyszłym awariom.

Pytanie 4

Stworzenie symulowanego środowiska komputerowego, które jest przeciwieństwem środowiska materialnego, określa się mianem

A. wirtualizacją.
B. ustawieniem.
C. modernizacją.
D. aktualizacją.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wirtualizacja to proces tworzenia symulowanego środowiska komputerowego, które działa w odseparowanej przestrzeni niż rzeczywiste zasoby fizyczne. Przykładem wirtualizacji jest korzystanie z maszyn wirtualnych, które pozwalają na uruchamianie różnych systemów operacyjnych na jednej fizycznej maszynie. Dzięki wirtualizacji administratorzy mogą efektywnie zarządzać zasobami, zmniejszać koszty operacyjne oraz zwiększać elastyczność i skalowalność infrastruktury IT. W praktyce, wirtualizacja umożliwia tworzenie środowisk testowych, które nie wpływają na działanie produkcyjnych aplikacji, a także pozwala na łatwe przeprowadzanie kopii zapasowych i przywracanie systemów. Ponadto, standardy takie jak VMware vSphere, Microsoft Hyper-V oraz KVM (Kernel-based Virtual Machine) są przykładami dobrych praktyk w zakresie wirtualizacji, które pozwalają na efektywne i bezpieczne zarządzanie wirtualnymi zasobami.

Pytanie 5

Na podstawie tabeli ustal, ile kabli ekranowanych typu skrętka należy poprowadzić w listwie PCV typu LN 25x16.

Typ listwyPrzewody
Przekrój czynny [mm²]Ø 5,5 mm, np. FTPØ 7,2 mm, np. WDX pek 75-1,0/4,8Ø 10,6 mm, np. YDY 3 x 2,5
LN 20X1014021
LN 16X16185311
LN 25X16305532
LN 35X10.123043
LN 35X10.2115 + 11541/1
LN 40X16.1505963
LN 40X16.2245 + 24583/31/1
A. 5 kabli.
B. 3 kable.
C. 4 kable.
D. 2 kable.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "5 kabli" jest prawidłowa, ponieważ listwa PCV typu LN 25x16 została zaprojektowana tak, aby mogła pomieścić pięć kabli ekranowanych typu skrętka o przekroju 0,55 mm. Przy instalacji kabli należy zwrócić uwagę na zalecane normy, które podkreślają znaczenie odpowiedniej ilości kabli w kontekście uniknięcia zakłóceń elektromagnetycznych oraz optymalizacji przepływu danych. W praktyce, stosując się do tych wytycznych, zapewniamy efektywne działanie systemów telekomunikacyjnych oraz minimalizujemy ryzyko awarii związanych z przeciążeniem instalacji. Warto również pamiętać, że odpowiednia organizacja kabli w listwie wpływa na ich trwałość i łatwość w przyszłych modyfikacjach oraz konserwacji. Na przykład, przy instalacji w biurach, gdzie wiele urządzeń wymaga dostępu do sygnału, prawidłowe prowadzenie kabli ma kluczowe znaczenie dla stabilności połączeń sieciowych.

Pytanie 6

W wyniku wykonania przedstawionych poleceń systemu Linux interfejs sieciowy eth0 otrzyma

ifconfig eth0 10.0.0.100 netmask 255.255.255.0 broadcast 10.0.0.255 up
route add default gw 10.0.0.10
A. adres IP 10.0.0.10, maskę /16, bramę 10.0.0.100
B. adres IP 10.0.0.100, maskę /22, bramę 10.0.0.10
C. adres IP 10.0.0.10, maskę /24, bramę 10.0.0.255
D. adres IP 10.0.0.100, maskę /24, bramę 10.0.0.10

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź dotyczy konfiguracji interfejsu sieciowego w systemie Linux, gdzie użyto polecenia ifconfig do przypisania adresu IP, maski podsieci oraz adresu broadcast. W tym przypadku interfejs eth0 otrzymuje adres IP 10.0.0.100 oraz maskę /24, co odpowiada masce 255.255.255.0. Maska ta oznacza, że pierwsze 24 bity adresu IP są używane do identyfikacji sieci, co pozwala na 256 adresów w danej podsieci. Ponadto, dodanie domyślnej bramy poprzez polecenie route add default gw 10.0.0.10 umożliwia komunikację z innymi sieciami oraz dostęp do Internetu. W praktyce, prawidłowa konfiguracja interfejsu sieciowego jest kluczowa dla funkcjonowania aplikacji sieciowych, a także dla bezpieczeństwa, gdyż nieprawidłowe ustawienia mogą prowadzić do problemów z dostępem czy ataków. Warto również zwrócić uwagę na dokumentację techniczną, która wskazuje na najlepsze praktyki w zakresie zarządzania interfejsami sieciowymi i ich konfiguracji.

Pytanie 7

Adres IP serwera, na którym jest zainstalowana domena http://www.wp.pl to 212.77.98.9. Co jest przyczyną sytuacji przedstawionej na zrzucie ekranowym?

C:\>ping 212.77.98.9

Pinging 212.77.98.9 with 32 bytes of data:
Reply from 212.77.98.9: bytes=32 time=29ms TTL=60
Reply from 212.77.98.9: bytes=32 time=29ms TTL=60
Reply from 212.77.98.9: bytes=32 time=30ms TTL=60
Reply from 212.77.98.9: bytes=32 time=29ms TTL=60

Ping statistics for 212.77.98.9:
    Packets: Sent = 4, Received = 4, Lost = 0 (0% loss),
Approximate round trip times in milli-seconds:
    Minimum = 29ms, Maximum = 30ms, Average = 29ms

C:\>ping www.wp.pl
Ping request could not find host www.wp.pl. Please check the name and try again.
A. Nie ma w sieci serwera o adresie IP 212.77.98.9.
B. Domena o nazwie www.wp.pl jest niedostępna w sieci.
C. Stacja robocza i domena www.wp.pl nie pracują w tej samej sieci.
D. Błędny adres serwera DNS lub brak połączenia z serwerem DNS.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź wskazuje, że problem z dostępem do domeny www.wp.pl może być spowodowany błędnym adresem serwera DNS lub brakiem połączenia z tym serwerem. Zrzut ekranowy pokazuje, że ping do adresu IP 212.77.98.9 zakończył się sukcesem, co oznacza, że serwer odpowiada na zapytania. Jednakże, gdy próbujemy pingować nazwę domeny www.wp.pl, otrzymujemy komunikat o błędzie. To sugeruje, że system nie może przetłumaczyć nazwy domeny na odpowiedni adres IP. W praktyce, taka sytuacja może wystąpić, gdy konfiguracja serwera DNS jest błędna lub gdy urządzenie nie ma dostępu do serwera DNS. W organizacjach wdraża się monitorowanie i diagnostykę DNS jako standardową praktykę, aby szybko identyfikować i rozwiązywać tego typu problemy. Użytkownicy powinni także być świadomi, że poprawne ustawienia DNS są kluczowe dla funkcjonowania wszelkich usług internetowych, w tym e-maila oraz stron www.

Pytanie 8

Fragment pliku httpd.conf serwera Apache wygląda następująco:

Listen 8012
Server Name localhost:8012

Aby zweryfikować prawidłowe funkcjonowanie strony WWW na serwerze, należy wprowadzić w przeglądarkę

A. http://localhost
B. http://localhost:8080
C. http://localhost:8012
D. http://localhost:apache

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź http://localhost:8012 jest jak najbardziej poprawna, bo to właśnie ten adres wskazuje, na którym porcie serwer Apache czeka na żądania. W pliku httpd.conf mamy 'Listen 8012', co oznacza, że serwer będzie obsługiwał połączenia na tym porcie. Dodatkowo, 'Server Name localhost:8012' pokazuje, że serwer jest gotowy na przyjmowanie żądań z adresu localhost na podanym porcie. W praktyce, żeby dostać się do jakiejś aplikacji webowej, trzeba wpisać odpowiedni adres URL, który wskazuje i na hosta (czyli localhost), i na port (czyli 8012). Fajnie też pamiętać, że różne aplikacje mogą korzystać z różnych portów, a używanie odpowiedniego portu jest kluczowe, żeby wszystko działało jak należy. Na przykład port 80 jest standardowy dla HTTP, a 443 dla HTTPS. Więc jeśli aplikacja działa na innym porcie, tak jak 8012, to użytkownik musi o tym pamiętać w adresie URL.

Pytanie 9

Jaką funkcję punkt dostępu wykorzystuje do zabezpieczenia sieci bezprzewodowej, aby jedynie urządzenia z określonymi adresami fizycznymi mogły się z nią połączyć?

A. Radius (Remote Authentication Dial In User Service)
B. Filtrowanie adresów MAC
C. Nadanie SSID
D. Uwierzytelnianie

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Filtrowanie adresów MAC to technika zabezpieczania sieci bezprzewodowej, która polega na zezwalaniu na dostęp tylko dla urządzeń o określonych adresach MAC, czyli fizycznych adresach sprzętowych. W praktyce, administrator sieci tworzy listę dozwolonych adresów MAC, co pozwala na kontrolowanie, które urządzenia mogą łączyć się z siecią. To podejście jest często stosowane w małych i średnich przedsiębiorstwach, gdzie istnieje potrzeba szybkiego działania i uproszczonego zarządzania dostępem. Należy jednak pamiętać, że mimo iż filtrowanie MAC zwiększa bezpieczeństwo, nie jest to metoda absolutna. Złośliwi użytkownicy mogą skanować sieć i kopiować adresy MAC, co czyni tę metodę podatną na ataki. Dobrym rozwiązaniem jest stosowanie filtrowania MAC w połączeniu z innymi mechanizmami zabezpieczeń, takimi jak WPA3 (Wi-Fi Protected Access 3) lub uwierzytelnianie 802.1X, co znacznie podnosi poziom ochrony sieci.

Pytanie 10

Które urządzenie w sieci lokalnej nie segreguje obszaru sieci komputerowej na domeny kolizyjne?

A. Most.
B. Ruter.
C. Przełącznik.
D. Koncentrator.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Koncentrator, czyli taki hub, to urządzenie, które nie dzieli sieci na poszczególne domeny kolizyjne. Działa to tak, że przesyła wszystkie dane, jakie dostaje, do wszystkich portów bez żadnego ich filtrowania. W praktyce wychodzi na to, że każde urządzenie podłączone do koncentratora dzieli tą samą domenę kolizyjną. Może to prowadzić do większej ilości kolizji danych i przez to sieć może działać gorzej. Dlatego w nowoczesnych sieciach rzadko się je wykorzystuje, a zamiast tego stawiamy na przełączniki, które potrafią ładnie sortować ruch i zmniejszać kolizje. Jasne, w prostych i małych sieciach koncentrator może być ok, ale w większych sytuacjach lepiej mieć coś, co lepiej zarządza ruchem. Z mojego punktu widzenia, korzystanie z przełączników to zdecydowanie lepszy wybór, bo oferują znacznie lepszą wydajność i bardziej efektywne zarządzanie danymi.

Pytanie 11

Na podstawie jakiego adresu przełącznik podejmuje decyzję o przesyłaniu ramki?

A. Adresu docelowego MAC
B. Adresu źródłowego MAC
C. Adresu źródłowego IP
D. Adresu docelowego IP

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Adres docelowy MAC jest kluczowym elementem w procesie przesyłania ramek przez przełączniki w sieci lokalnej (LAN). Przełączniki operują na warstwie drugiej modelu OSI, co oznacza, że ich głównym zadaniem jest przekazywanie ramek na podstawie adresów MAC. Kiedy przełącznik otrzymuje ramkę, analizuje jej nagłówek w celu zidentyfikowania adresu docelowego MAC. Na tej podstawie podejmuje decyzję o tym, na który port powinien przesłać ramkę, aby dotarła do odpowiedniego urządzenia. Przykładem zastosowania tego mechanizmu jest sytuacja, gdy w sieci znajduje się komputer, który wysyła dane do drukarki. Przełącznik, znając adres MAC drukarki, przekierowuje ramki tylko do portu, do którego jest podłączona drukarka. Dzięki temu zwiększa się efektywność przesyłania danych w sieci, minimalizując zbędny ruch. Standardy takie jak IEEE 802.1D regulują działanie przełączników i techniki, takie jak tablice MAC, które przechowują powiązania między adresami MAC a portami, co jeszcze bardziej zwiększa wydajność sieci.

Pytanie 12

W systemach z rodziny Windows Server, w jaki sposób definiuje się usługę serwera FTP?

A. w usłudze zasad i dostępu sieciowego
B. w serwerze aplikacji
C. w serwerze sieci Web
D. w usłudze plików

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Usługa serwera FTP w systemach z rodziny Windows Server jest częścią serwera sieci Web, co oznacza, że jej konfiguracja oraz zarządzanie odbywa się w kontekście roli IIS (Internet Information Services). IIS to kompleksowa platforma do hostowania różnych typów aplikacji internetowych i usług. W przypadku FTP, administratorzy mają możliwość tworzenia, zarządzania i konfigurowania różnych witryn FTP, a także zarządzania dostępem do zasobów za pomocą zaawansowanych ustawień uprawnień. Przykładowo, można skonfigurować serwer FTP do obsługi zdalnego przesyłania plików, co jest przydatne w wielu scenariuszach, takich jak transfer danych między serwerami lub zapewnienie dostępu klientom do plików. Z perspektywy bezpieczeństwa, warto również stosować szyfrowanie połączeń FTP przy użyciu FTPS lub SFTP, co zwiększa bezpieczeństwo przesyłanych danych. Zgodnie z dobrymi praktykami, administratorzy powinni regularnie monitorować logi serwera FTP oraz implementować odpowiednie zasady autoryzacji i audytów, aby zapewnić integralność i bezpieczeństwo danych.

Pytanie 13

Wskaź na prawidłowe przyporządkowanie usługi warstwy aplikacji z domyślnym numerem portu, na którym działa.

A. DHCP – 161
B. SMTP – 80
C. DNS – 53
D. IMAP – 8080

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'DNS – 53' jest całkiem trafna. Usługa DNS, czyli Domain Name System, rzeczywiście korzysta z portu 53, co mówi wiele standardów IETF. Jest to mega ważny element internetu, bo pomaga zamieniać nazwy domen na adresy IP. Dzięki temu urządzenia mogą ze sobą rozmawiać. Na przykład, jak wpisujesz 'www.example.com', to właśnie DNS zmienia to na odpowiedni adres IP, co pozwala na połączenie z serwerem. Port 53 działa zarówno z zapytaniami UDP, jak i TCP, więc jest dość uniwersalny. Zrozumienie, jak to wszystko działa i umiejętność skonfigurowania DNS są kluczowe, zwłaszcza dla tych, którzy zajmują się administracją sieci. Bez tego, ciężko zapewnić, że usługi internetowe będą działać poprawnie.

Pytanie 14

Jakie dane należy wpisać w adresie przeglądarki internetowej, aby uzyskać dostęp do zawartości witryny ftp o nazwie domenowej ftp.biuro.com?

A. http://ftp.biuro.com
B. ftp.ftp.biuro.com
C. http.ftp.biuro.com
D. ftp://ftp.biuro.com

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'ftp://ftp.biuro.com' jest całkiem na miejscu. To dobry sposób, żeby połączyć się z serwerem FTP, bo właśnie do tego ten protokół służy - do przesyłania plików w sieci. Jak przeglądarka widzi ten prefiks 'ftp://', to od razu wie, że chodzi o serwer FTP, a nie o coś innego. W praktyce wiele osób pewnie korzysta z programów typu FileZilla, bo są wygodne do zarządzania plikami, ale przeglądarki też dają radę. Warto jednak pamiętać, że lepiej używać bezpieczniejszego SFTP, bo to daje więcej ochrony dla danych. FTP może być super przy wysyłaniu dużych plików czy tworzeniu kopii zapasowych. Zrozumienie różnic między protokołami jest kluczowe, żeby dobrze ogarniać sprawy związane z danymi w sieci.

Pytanie 15

Wskaż, który z podanych adresów stanowi adres rozgłoszeniowy sieci?

A. 10.255.255.127/25
B. 10.0.255.127/23
C. 10.0.255.127/22
D. 10.0.255.127/24

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Adres 10.255.255.127/25 jest adresem rozgłoszeniowym dla sieci, ponieważ w tej konkretnej masce podsieci (/25) ostatni adres w tej podsieci jest używany jako adres rozgłoszeniowy. Maska /25 oznacza, że pierwsze 25 bitów adresu jest używane do identyfikacji sieci, co pozostawia 7 bitów do identyfikacji hostów. W przypadku adresu 10.255.255.0/25, zakres adresów hostów wynosi od 10.255.255.1 do 10.255.255.126, a adres rozgłoszeniowy to 10.255.255.127. W praktyce adresy rozgłoszeniowe są kluczowe dla komunikacji w sieci, umożliwiając wysyłanie danych do wszystkich hostów w danej podsieci jednocześnie, co jest szczególnie przydatne w aplikacjach multicast i w sytuacjach, gdy chcemy przesłać informacje do wielu urządzeń. Rozumienie, jak obliczać adresy rozgłoszeniowe, jest istotne dla inżynierów sieciowych i administratorów IT, ponieważ pozwala na efektywne planowanie i zarządzanie zasobami sieciowymi zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, zgodnymi z normami IETF.

Pytanie 16

Jakiego protokołu dotyczy port 443 TCP, który został otwarty w zaporze sieciowej?

A. DNS
B. HTTPS
C. NNTP
D. SMTP

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'HTTPS' jest poprawna, ponieważ port 443 jest standardowym portem używanym przez protokół HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure). HTTPS jest rozszerzeniem protokołu HTTP, które wykorzystuje SSL/TLS do szyfrowania danych przesyłanych pomiędzy serwerem a klientem. Dzięki temu, komunikacja jest zabezpieczona przed podsłuchiwaniem i manipulacją. W praktyce, gdy przeglądasz strony internetowe, które zaczynają się od 'https://', twoje połączenie wykorzystuje port 443. Ponadto, w kontekście dobrych praktyk branżowych, stosowanie HTTPS stało się standardem, zwłaszcza w przypadku stron wymagających przesyłania poufnych informacji, takich jak dane logowania czy dane osobowe. Warto także zauważyć, że wyszukiwarki internetowe, takie jak Google, preferują strony zabezpieczone HTTPS, co wpływa na pozycjonowanie w wynikach wyszukiwania.

Pytanie 17

Ile równych podsieci można utworzyć z sieci o adresie 192.168.100.0/24 z wykorzystaniem maski 255.255.255.192?

A. 2 podsieci
B. 4 podsieci
C. 8 podsieci
D. 16 podsieci

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 4 podsieci jest poprawna, ponieważ zastosowanie maski 255.255.255.192 (czyli /26) do adresu 192.168.100.0/24 znacząco wpływa na podział tej sieci. W masce /24 mamy 256 adresów IP (od 192.168.100.0 do 192.168.100.255). Zastosowanie maski /26 dzieli tę przestrzeń adresową na 4 podsieci, z każdą z nich zawierającą 64 adresy (2^(32-26) = 2^6 = 64). Te podsieci będą miały adresy: 192.168.100.0/26, 192.168.100.64/26, 192.168.100.128/26 oraz 192.168.100.192/26. Taki podział jest przydatny w praktyce, na przykład w sytuacjach, gdzie potrzebujemy odseparować różne działy w firmie lub w przypadku przydzielania adresów dla różnych lokalizacji geograficznych. Dobrą praktyką w zarządzaniu adresami IP jest używanie podsieci, co ułatwia organizację ruchu w sieci oraz zwiększa bezpieczeństwo poprzez segmentację. Właściwe planowanie podsieci pozwala również zminimalizować marnotrawstwo adresów IP.

Pytanie 18

Aby uzyskać sześć podsieci z sieci o adresie 192.168.0.0/24, co należy zrobić?

A. zmniejszyć długość maski o 2 bity
B. zmniejszyć długość maski o 3 bity
C. zwiększyć długość maski o 3 bity
D. zwiększyć długość maski o 2 bity

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby wydzielić sześć podsieci z sieci o adresie 192.168.0.0/24, konieczne jest zwiększenie długości maski o 3 bity. Maska /24 oznacza, że pierwsze 24 bity adresu IP są wykorzystywane do identyfikacji sieci, a pozostałe 8 bitów do identyfikacji hostów. W celu uzyskania sześciu podsieci, musimy za pomocą dodatkowych bitów zarezerwować odpowiednią ilość adresów. W przypadku podziału sieci na podsieci, stosujemy formułę 2^n >= liczba wymaganych podsieci, gdzie n to liczba bitów, które dodajemy do maski. Zatem, 2^3 = 8, co zaspokaja potrzebę sześciu podsieci. Przy zwiększeniu długości maski o 3 bity, uzyskujemy maskę /27, co pozwala na otrzymanie 8 podsieci, z których każda ma 30 dostępnych adresów hostów. Przykładowe podsieci, które powstają w tym wypadku, to: 192.168.0.0/27, 192.168.0.32/27, 192.168.0.64/27, itd. Dobrą praktyką w projektowaniu sieci jest planowanie adresacji IP z wyprzedzeniem, aby dostosować ją do przyszłych potrzeb, co w tym przypadku zostało uwzględnione.

Pytanie 19

Protokół używany do konwertowania fizycznych adresów MAC na adresy IP w sieciach komputerowych to

A. DNS (Domain Name System)
B. RARP (Reverse Address Resolution Protocol)
C. ARP (Address Resolution Protocol)
D. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
RARP, czyli Reverse Address Resolution Protocol, to protokół, który służy do przekształcania fizycznych adresów MAC na adresy IP. Działa na poziomie warstwy 2 (łącza danych) oraz warstwy 3 (sieci) modelu OSI. W praktyce, RARP jest używany przez urządzenia, które znają tylko swój adres MAC i potrzebują uzyskać przypisany adres IP w celu komunikacji w sieci. RARP jest szczególnie przydatny w sytuacjach, gdy urządzenie uruchamia się i nie ma przypisanego adresu IP, na przykład w przypadku stacji roboczych w sieciach lokalnych. Przykładem wykorzystania RARP może być bootowanie stacji roboczej w sieci bezdyskowej, gdzie urządzenie musi uzyskać adres IP przed kontynuowaniem ładowania systemu operacyjnego. Stosowanie RARP jest zgodne ze standardami IETF i stanowi przykład dobrych praktyk w zakresie dynamiki zarządzania adresacją w sieciach komputerowych, chociaż w nowoczesnych sieciach częściej stosuje się inne protokoły, takie jak DHCP.

Pytanie 20

Domyślnie dostęp anonimowy do zasobów serwera FTP pozwala na

A. kompletne prawa dostępu
B. wyłącznie prawo do odczytu
C. prawa zarówno do odczytu, jak i zapisu
D. wyłącznie prawo do zapisu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'tylko prawo do odczytu' jest prawidłowa, ponieważ domyślnie anonimowy dostęp do serwera FTP zazwyczaj ogranicza użytkowników jedynie do możliwości przeglądania i pobierania plików. W praktyce oznacza to, że użytkownik może uzyskać dostęp do plików na serwerze, ale nie ma możliwości ich modyfikacji ani dodawania nowych. Tego rodzaju ograniczenia są zgodne z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa, które zalecają minimalizowanie ryzyka związanego z nieautoryzowanymi zmianami w danych. Ograniczenie dostępu tylko do odczytu jest szczególnie istotne w kontekście serwerów publicznych, gdzie zasoby mogą być dostępne dla szerokiej gamy użytkowników. W wielu przypadkach, aby uzyskać dostęp do pełnych praw, użytkownik musi zarejestrować się i otrzymać odpowiednie uprawnienia. Warto również wspomnieć, że zgodnie z protokołem FTP, dostęp do zasobów może być konfigurowany przez administratorów w celu dalszego zwiększenia bezpieczeństwa oraz kontroli dostępu.

Pytanie 21

Jakie urządzenie powinno być użyte do połączenia komputerów, aby mogły działać w różnych domenach rozgłoszeniowych?

A. Mostu
B. Koncentratora
C. Regeneratora
D. Rutera

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ruter jest urządzeniem, które odgrywa kluczową rolę w łączeniu różnych domen rozgłoszeniowych, co pozwala na efektywną komunikację między różnymi sieciami. W przeciwieństwie do mostu czy koncentratora, które operują na warstwie drugiej modelu OSI (warstwie łącza danych), ruter funkcjonuje na warstwie trzeciej (warstwa sieci). Jego zadaniem jest zarządzanie ruchem danych pomiędzy różnymi sieciami, co oznacza, że pakiety danych mogą być kierowane do odpowiednich adresów IP, co jest istotne w przypadku, gdy komputery są w różnych podsieciach. Dzięki temu, ruter potrafi zrozumieć, kiedy dane powinny zostać wysłane do innej sieci, a kiedy pozostają w obrębie tej samej. Przykładowo, w dużych organizacjach, które mają różne lokalizacje geograficzne, rutery umożliwiają komunikację między nimi poprzez sieci WAN. Praktyczne zastosowanie ruterów obejmuje nie tylko łączenie lokalnych sieci, ale także umożliwiają one stosowanie zaawansowanych funkcji, takich jak QoS (Quality of Service), które pomagają w zarządzaniu ruchem sieciowym, co jest kluczowe w przypadku aplikacji wymagających niskich opóźnień, jak np. wideokonferencje. W kontekście standardów, rutery muszą być zgodne z protokołami, takimi jak IP (Internet Protocol) oraz muszą wspierać różnorodne protokoły routingu, co czyni je nieodzownym elementem nowoczesnych infrastruktur sieciowych.

Pytanie 22

W trakcie konfiguracji serwera DHCP administrator przypisał zbyt małą pulę adresów IP. Jakie mogą być skutki tej sytuacji w sieci lokalnej?

A. Urządzenia będą otrzymywać adresy IPv6 zamiast IPv4
B. Każde urządzenie otrzyma dwa różne adresy IP
C. Nowe urządzenia nie otrzymają adresu IP i nie połączą się z siecią
D. Serwer DHCP automatycznie powiększy zakres adresów IP

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Jeśli serwer DHCP ma zbyt małą pulę adresów IP, nowe urządzenia próbujące dołączyć do sieci nie otrzymają wolnego adresu IP. W efekcie nie będą mogły poprawnie komunikować się w ramach tej sieci lokalnej, bo tylko urządzenia z przydzielonym ważnym adresem IP mogą korzystać z usług sieciowych. To bardzo powszechny problem w środowiskach firmowych, gdzie liczba urządzeń dynamicznie rośnie, a administrator zapomni powiększyć zakres. Z mojego doświadczenia wynika, że objawia się to np. błędami przy próbie połączenia Wi-Fi, komunikatami o braku adresu IP albo automatycznym ustawianiem przez urządzenie adresu z zakresu APIPA (169.254.x.x), co jest jasnym sygnałem, że DHCP nie przydzielił adresu. Standardy, takie jak RFC 2131, jasno określają, że serwer DHCP nie może przydzielić więcej adresów, niż jest dostępnych w puli. Dobrą praktyką jest monitorowanie liczby dzierżaw i odpowiednie planowanie zakresu adresów, tak aby zapewnić zapas na nowe urządzenia oraz rezerwować adresy dla ważnych zasobów sieciowych. W przypadku przekroczenia limitu pula wymaga powiększenia lub lepszego zarządzania adresacją (np. przez wydłużenie czasu dzierżawy lub segmentację sieci). To podstawa stabilnej pracy każdej sieci lokalnej, zarówno w małych biurach, jak i w dużych firmach.

Pytanie 23

Jakie urządzenie należy wykorzystać, aby połączyć lokalną sieć z Internetem dostarczanym przez operatora telekomunikacyjnego?

A. Konwerter mediów
B. Ruter ADSL
C. Przełącznik warstwy 3
D. Punkt dostępu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ruter ADSL jest urządzeniem, które łączy lokalną sieć komputerową z Internetem dostarczanym przez operatora telekomunikacyjnego. Działa on na zasadzie modulacji sygnału ADSL, co pozwala na jednoczesne przesyłanie danych przez linię telefoniczną, bez zakłócania połączeń głosowych. Ruter ADSL pełni funkcję bramy do sieci, umożliwiając podłączenie wielu urządzeń w sieci lokalnej do jednego połączenia internetowego. Zazwyczaj wyposażony jest w porty LAN, przez które można podłączyć komputery, drukarki oraz inne urządzenia. Przykładem zastosowania może być domowa sieć, gdzie ruter ADSL łączy się z modemem telefonicznym, a następnie rozdziela sygnał na różne urządzenia w sieci. Dodatkowo, rutery ADSL często zawierają funkcje zarządzania jakością usług (QoS) oraz zabezpieczenia, takie jak firewall, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa sieci. Warto również zauważyć, że rutery ADSL są standardowym rozwiązaniem w przypadku lokalnych sieci, które korzystają z technologii xDSL i są szeroko stosowane w domach oraz małych biurach.

Pytanie 24

Internet Relay Chat (IRC) to protokół wykorzystywany do

A. realizacji czatów za pomocą interfejsu tekstowego
B. wysyłania wiadomości e-mail
C. transmisji dźwięku przez sieć
D. przesyłania wiadomości na forum dyskusyjnym

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Internet Relay Chat (IRC) jest protokołem komunikacyjnym, który umożliwia prowadzenie rozmów za pomocą konsoli tekstowej w czasie rzeczywistym. Użytkownicy mogą łączyć się w kanałach, które działają jak wirtualne pokoje rozmowy, gdzie mogą wymieniać wiadomości tekstowe z innymi uczestnikami. IRC został zaprojektowany w latach 80. XX wieku i jest jednym z najstarszych protokołów komunikacyjnych w sieci. W praktyce, IRC jest często wykorzystywany do organizacji i koordynacji pracy zespołów, w społecznościach gier online oraz w różnych projektach open source, gdzie komunikacja w czasie rzeczywistym jest kluczowa. Standardowe klienty IRC, takie jak mIRC czy HexChat, oferują różne funkcje, takie jak możliwość tworzenia skryptów, co umożliwia automatyzację pewnych procesów. Warto również zauważyć, że IRC opiera się na architekturze klient-serwer, co oznacza, że klienci łączą się z serwerem IRC, który zarządza rozmowami i kanałami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w budowie systemów komunikacyjnych.

Pytanie 25

Maksymalny promień zgięcia przy montażu kabla U/UTP kategorii 5E powinien wynosić

A. cztery średnice kabla
B. osiem średnic kabla
C. dwie średnice kabla
D. sześć średnic kabla

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dopuszczalny promień zgięcia kabla U/UTP kat. 5E wynoszący osiem średnic kabla jest kluczowym parametrem, który zapewnia prawidłowe działanie i trwałość instalacji sieciowych. Zgniatanie lub zginanie kabla w mniejszych promieniach może prowadzić do uszkodzenia struktury przewodów, co z kolei wpływa na ich właściwości elektryczne i może powodować zwiększenie strat sygnału. W praktyce oznacza to, że podczas instalacji należy zwracać szczególną uwagę na sposób prowadzenia kabli, aby nie przekraczać tego dopuszczalnego promienia. Przykładowo, jeśli średnica kabla wynosi 5 mm, to minimalny promień zgięcia powinien wynosić 40 mm. Przestrzeganie tych norm jest zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO/IEC 11801, które definiują wymagania dotyczące instalacji kabli komunikacyjnych. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują również zastosowanie odpowiednich uchwytów i prowadników kablowych, które pomogą w utrzymaniu właściwego promienia zgięcia w trakcie instalacji, co z kolei przyczynia się do zmniejszenia ryzyka awarii i zapewnienia stabilności połączeń sieciowych.

Pytanie 26

Które z poniższych poleceń systemu Linux wyświetla aktualną konfigurację interfejsów sieciowych?

A. ping
B. netstat -r
C. traceroute
D. ifconfig

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
<strong>ifconfig</strong> to jedno z podstawowych narzędzi wykorzystywanych w systemach Linux do wyświetlania i konfigurowania interfejsów sieciowych. To polecenie pozwala w prosty sposób sprawdzić aktualny stan interfejsów, ich adresy IP, maski podsieci, adresy MAC oraz informacje o przesłanych pakietach i ewentualnych błędach. Moim zdaniem, korzystanie z ifconfig przydaje się zwłaszcza podczas diagnozowania problemów z siecią lokalną lub przy pierwszej konfiguracji serwera. Praktycznie każdy administrator systemów Linux przynajmniej raz w życiu korzystał z tego narzędzia, nawet jeśli obecnie coraz częściej poleca się nowsze polecenie <code>ip a</code>. Jednak w wielu dystrybucjach ifconfig nadal jest dostępny, zwłaszcza w starszych systemach lub w przypadku pracy na maszynach wirtualnych. Warto wiedzieć, że ifconfig jest zgodny z tradycją UNIX-a i pozwala na szybkie uzyskanie przejrzystego zestawienia aktywnych interfejsów. Użycie tego polecenia wpisuje się w dobre praktyki monitorowania i utrzymywania infrastruktury sieciowej, szczególnie w środowiskach edukacyjnych oraz podczas egzaminów zawodowych, takich jak INF.07.

Pytanie 27

Mechanizm ograniczeń na dysku, który umożliwia kontrolowanie wykorzystania zasobów dyskowych przez użytkowników, nazywany jest

A. release
B. spool
C. ąuota
D. management

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'cząta' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do mechanizmu zarządzania przydziałem zasobów dyskowych dla użytkowników w systemach operacyjnych oraz systemach plików. Cząta, czyli quota, pozwala administratorom na ograniczenie ilości danych, które użytkownicy mogą przechowywać na dysku. Jest to szczególnie istotne w środowiskach współdzielonych, gdzie wiele osób korzysta z tych samych zasobów. Przykładem zastosowania cząty może być serwer plików, gdzie administrator ustala ograniczenia dla poszczególnych użytkowników, aby zapobiec zapełnieniu przestrzeni dyskowej przez jednego z nich. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie użycia przestrzeni dyskowej i dostosowywanie limitów w oparciu o potrzeby użytkowników oraz dostępne zasoby. W wielu systemach operacyjnych, takich jak Linux, można łatwo ustawiać i zarządzać czątem przy pomocy narzędzi takich jak 'edquota' czy 'quota'.

Pytanie 28

Jakie urządzenie pozwala na połączenie lokalnej sieci komputerowej z Internetem?

A. switch.
B. router.
C. hub.
D. driver.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ruter jest kluczowym urządzeniem w infrastrukturze sieciowej, które umożliwia podłączenie lokalnej sieci komputerowej do Internetu. Jego rola polega na kierowaniu pakietami danych pomiędzy różnymi sieciami, co pozwala na komunikację pomiędzy urządzeniami w sieci lokalnej a zdalnymi zasobami w Internecie. Ruter pracuje na warstwie trzeciej modelu OSI, co oznacza, że analizuje adresy IP w pakietach danych, aby określić najlepszą trasę do docelowego adresu. Przykładem zastosowania rutera może być domowa sieć Wi-Fi, gdzie ruter łączy wiele urządzeń, takich jak komputery, smartfony czy telewizory, z globalną siecią Internet. W praktyce, ruter może także pełnić funkcje zabezpieczeń, takie jak zapora ogniowa (firewall), co zwiększa bezpieczeństwo naszej sieci. Dobre praktyki w konfiguracji rutera obejmują regularne aktualizacje oprogramowania oraz stosowanie silnych haseł do zabezpieczenia dostępu do administracji. Warto również zwrócić uwagę na konfigurację NAT (Network Address Translation), która pozwala na ukrycie wewnętrznych adresów IP w sieci lokalnej, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo.

Pytanie 29

Podłączając wszystkie elementy sieciowe do switcha, wykorzystuje się topologię fizyczną

A. gwiazdy
B. siatki
C. pierścienia
D. magistrali

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Topologia gwiazdy to jedna z najczęściej stosowanych architektur sieciowych, w której wszystkie urządzenia są podłączone do centralnego przełącznika. Taki układ umożliwia łatwe zarządzanie siecią, ponieważ awaria jednego z urządzeń nie wpływa na funkcjonowanie pozostałych. W praktyce, ta topologia jest wykorzystywana w biurach, szkołach oraz innych instytucjach, gdzie wydajność i łatwość konfiguracji są kluczowe. Dzięki zastosowaniu przełączników, możliwe jest również zwiększenie przepustowości sieci oraz lepsze zarządzanie ruchem danych. W kontekście standardów branżowych, topologia gwiazdy jest zgodna z normami takich jak IEEE 802.3, które definiują zasady komunikacji w sieciach Ethernet. Właściwe wdrożenie tej topologii pozwala na elastyczne rozbudowywanie sieci, co jest istotne w szybko zmieniającym się środowisku technologicznym.

Pytanie 30

Wskaź, które z poniższych stwierdzeń dotyczących zapory sieciowej jest nieprawdziwe?

A. Została zainstalowana na każdym przełączniku.
B. Jest elementem oprogramowania wielu ruterów.
C. Działa jako zabezpieczenie sieci przed atakami.
D. Stanowi część systemu operacyjnego Windows.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
To, że zapora sieciowa jest zainstalowana na każdym przełączniku, to mit. Zapory działają na innym poziomie niż przełączniki. One mają swoje zadanie, czyli przekazywać ruch w sieci lokalnej. Natomiast zapory są po to, by monitorować i kontrolować, co wchodzi i wychodzi z sieci, chroniąc nas przed nieproszonymi gośćmi. W bezpieczeństwie sieci zapory są naprawdę ważne. Zazwyczaj spotkamy je na routerach, serwerach albo jako oddzielne urządzenia. Przykładem może być firewalla w routerze, który jest pierwszą linią obrony przed zagrożeniami z zewnątrz i pozwala na ustalanie reguł, kto ma dostęp do sieci. Czasem zapory stosują nawet skomplikowane mechanizmy, jak inspekcja głębokiego pakietu, co pozwala lepiej zarządzać bezpieczeństwem. Rozumienie, jak różnią się przełączniki od zapór, jest kluczowe, jeśli chcemy dobrze projektować strategie bezpieczeństwa w sieci.

Pytanie 31

Technologia oparta na architekturze klient-serwer, która umożliwia połączenie odległych komputerów w sieci poprzez szyfrowany tunel, nazywa się

A. WLAN
B. WAN
C. VLAN
D. VPN

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Technologia VPN (Virtual Private Network) umożliwia bezpieczne połączenie zdalnych komputerów w sieci przez szyfrowany tunel. Dzięki temu użytkownicy mogą przesyłać dane w sposób chroniony przed podsłuchiwaniem i dostępem nieautoryzowanych osób. VPN jest powszechnie stosowany w firmach, które umożliwiają pracownikom zdalny dostęp do zasobów sieciowych, zapewniając jednocześnie ochronę danych. Przykładem może być pracownik, który korzystając z publicznej sieci Wi-Fi w kawiarni, łączy się z siecią firmową przez VPN, co uniemożliwia hakerom przechwycenie jego danych. Standardy bezpieczeństwa, takie jak IPsec (Internet Protocol Security) oraz SSL/TLS (Secure Sockets Layer/Transport Layer Security), są często wykorzystywane w implementacjach VPN, co czyni tę technologię zgodną z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 32

W sieci o strukturze zaleca się, aby na powierzchni o wymiarach

A. 20 m2
B. 10 m2
C. 5 m2
D. 30 m2

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W sieci strukturalnej, umieszczenie jednego punktu abonenckiego na powierzchni 10 m2 jest zgodne z zaleceniami standardów branżowych oraz dobrą praktyką inżynieryjną. Takie rozmieszczenie zapewnia optymalną długość kabli, minimalizując straty sygnału i zakłócenia. Praktyczne zastosowanie tej zasady można zauważyć w projektowaniu sieci lokalnych (LAN), gdzie odpowiednia gęstość punktów abonenckich pozwala na efektywne wykorzystanie dostępnej infrastruktury, zapewniając jednocześnie odpowiednią jakość usług. Warto również wspomnieć o standardzie ANSI/TIA-568, który określa wymagania dotyczące okablowania strukturalnego. Zgodnie z tym standardem, rozmieszczenie punktów abonenckich na powierzchni 10 m2 pozwala na efektywne zarządzanie siecią, co przekłada się na lepszą jakość usług dla użytkowników końcowych. Umożliwia to także lepszą elastyczność w rozbudowie sieci oraz dostosowywaniu do zmieniających się potrzeb użytkowników, co jest kluczowe w dynamicznym środowisku technologicznym.

Pytanie 33

Jak wygląda konwencja zapisu ścieżki do zasobu sieciowego według UNC (Universal Naming Convention)?

A. //nazwa_zasobu/nazwa_komputera
B. \nazwa_komputera azwa_zasobu
C. \nazwa_zasobu azwa_komputera
D. //nazwa_komputera/nazwa_zasobu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź \nazwa_komputera\nazwa_zasobu jest prawidłowa, ponieważ zapis ścieżki do udziału sieciowego zgodny z Konwencją Uniwersalnego Nazewnictwa (UNC) przyjmuje formę \\nazwa_komputera\nazwa_zasobu. UNC jest standardem stosowanym w systemach operacyjnych Windows, który pozwala na jednoznaczne zidentyfikowanie zasobów sieciowych, takich jak foldery czy pliki, w sieci lokalnej. Przykładowo, jeśli mamy komputer o nazwie "serwer" oraz folder udostępniony o nazwie "dokumenty", poprawna ścieżka UNC do tego folderu będzie brzmiała \\serwer\dokumenty. Używanie UNC w praktyce ułatwia dostęp do zdalnych zasobów bez potrzeby mapowania ich jako dysków lokalnych, co jest praktyką rekomendowaną w wielu środowiskach biznesowych, zwłaszcza w zdalnym dostępie do zasobów. Dodatkowo, korzystanie z tej konwencji minimalizuje ryzyko błędów związanych z różnymi literami dysków oraz zapewnia większą elastyczność w dostępie do zasobów sieciowych.

Pytanie 34

Jak nazywa się RDN elementu w Active Directory, którego pełna nazwa DN to O=pl,DC=firma,OU=pracownik,CN=jkowalski?

A. pracownik
B. pl
C. firma
D. jkowalski

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'jkowalski' jest prawidłowa, ponieważ jest to nazwa RDN (Relative Distinguished Name) dla danego obiektu w Active Directory. W kontekście Active Directory, RDN to część DN (Distinguished Name), która jednoznacznie identyfikuje obiekt w danej jednostce organizacyjnej. W przypadku DN O=pl,DC=firma,OU=pracownik,CN=jkowalski, 'jkowalski' jest nazwą użytkownika, co czyni go RDN obiektu. Praktycznym zastosowaniem tej wiedzy jest umiejętność zarządzania obiektami w Active Directory, co jest kluczowe w administracji systemami informatycznymi. Zrozumienie struktury DN i RDN pozwala na efektywne wyszukiwanie i modyfikowanie obiektów w Active Directory, co jest istotne w kontekście bezpieczeństwa oraz zarządzania dostępem. Zgodnie z najlepszymi praktykami, administratorzy powinni jasno rozumieć różnicę pomiędzy DN a RDN, aby uniknąć nieporozumień w operacjach na obiektach. Znajomość tych pojęć jest kluczowa w codziennej pracy z Active Directory i w realizacji polityki bezpieczeństwa.

Pytanie 35

Za pomocą polecenia netstat w systemie Windows można zweryfikować

A. aktywną komunikację sieciową komputera
B. parametry interfejsów sieciowych komputera
C. ścieżkę połączenia z wybranym adresem IP
D. zapisy w tablicy routingu komputera

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Polecenie 'netstat' jest narzędziem w systemie Windows, które pozwala na monitorowanie aktywnych połączeń sieciowych komputera. Dzięki niemu użytkownicy mogą zobaczyć, jakie porty są otwarte, jakie protokoły są używane oraz z jakimi adresami IP komputer nawiązał połączenia. Przykładowo, administratorzy sieci mogą używać 'netstat' do diagnozowania problemów z połączeniem, monitorowania nieautoryzowanych transmisji danych, a także do audytowania bezpieczeństwa sieci. Narzędzie to dostarcza także informacji o stanie połączeń, co jest kluczowe w kontekście zarządzania ruchem sieciowym. Zastosowanie 'netstat' jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zabezpieczania środowisk IT, ponieważ umożliwia wczesne wykrywanie potencjalnych zagrożeń oraz nieprawidłowości w komunikacji sieciowej.

Pytanie 36

Jaki argument komendy ipconfig w systemie Windows przywraca konfigurację adresów IP?

A. /flushdns
B. /displaydns
C. /renew
D. /release

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
/renew jest parametrem polecenia ipconfig, który służy do odnawiania konfiguracji adresu IP na komputerze z systemem Windows. Gdy połączenie z siecią jest aktywne, a komputer uzyskał adres IP z serwera DHCP, można użyć tego polecenia, aby poprosić serwer o nowy adres IP. Jest to szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy adres IP został utracony, na przykład wskutek zmiany sieci, lub gdy chcemy uzyskać nową konfigurację w celu rozwiązania problemu z połączeniem. Przykładowo, w przypadku problemów z dostępem do internetu, użycie polecenia ipconfig /renew może pomóc w szybkim przywróceniu łączności, gdyż wymusza ponowne przydzielenie adresu IP. Standardy sieciowe, takie jak DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol), zakładają, że urządzenia mogą dynamicznie uzyskiwać i odświeżać swoje adresy IP, co jest kluczowe w zarządzaniu siecią. Warto też wspomnieć, że po użyciu polecenia /renew, warto sprawdzić aktualny adres IP poleceniem ipconfig, aby upewnić się, że zmiany zostały wprowadzone.

Pytanie 37

Którą maskę należy zastosować, aby komputery o adresach IPv4, przedstawionych w tabeli, były przydzielone do właściwych sieci?

Adresy IPv4 komputerówOznaczenie sieci
192.168.10.30Sieć 1
192.168.10.60Sieć 1
192.168.10.130Sieć 2
192.168.10.200Sieć 3
A. 255.255.255.224
B. 255.255.255.240
C. 255.255.255.128
D. 255.255.255.192

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Maska 255.255.255.192, znana również jako /26, jest prawidłowym wyborem w kontekście przydzielania adresów IPv4 do odpowiednich sieci. Ta maska pozwala na utworzenie 64 adresów IP w jednej podsieci, co jest rezultatem użycia 6 bitów na adresy hostów (2^6 = 64). Z tego wynika, że 2 adresy są zarezerwowane: jeden na identyfikację sieci, a drugi na rozgłoszenie (broadcast). Dzięki temu, w sieci 192.168.10.0 do 192.168.10.63 mamy 62 dostępne adresy dla hostów, co idealnie pasuje do wymaganej struktury sieci. Oddziela to sieć 1 i sieć 2, umożliwiając ich właściwe funkcjonowanie i komunikację. W praktyce, stosowanie maski /26 umożliwia efektywne zarządzanie adresacją IP, unikając konfliktów i zatorów w komunikacji między urządzeniami. W przypadku większych sieci z większą liczbą hostów, maski takie jak 255.255.255.128 (/25) mogą być bardziej odpowiednie, ale w tym przypadku 255.255.255.192 jest optymalnym rozwiązaniem.

Pytanie 38

Jak dodać użytkownika jkowalski do lokalnej grupy pracownicy w systemie Windows za pomocą polecenia?

A. net group jkowalski pracownicy /ADD
B. net group pracownicy jkowalski /ADD
C. net localgroup pracownicy jkowalski /ADD
D. net localgroup jkowalski pracownicy /ADD

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "net localgroup pracownicy jkowalski /ADD" jest poprawna, ponieważ polecenie to jest zgodne z syntaksą używaną w systemach Windows do zarządzania grupami użytkowników. W tym przypadku "localgroup" wskazuje, że operacja dotyczy lokalnej grupy użytkowników, a "pracownicy" to nazwa grupy, do której chcemy dodać użytkownika "jkowalski". Poprawne użycie polecenia z parametrem /ADD umożliwia dodanie użytkownika do wskazanej grupy. Ważne jest, aby znać różnicę między "localgroup" a "group" - pierwsze odnosi się do lokalnych grup na danym komputerze, podczas gdy drugie może być używane w odniesieniu do grup domenowych w środowisku Active Directory. Przykładem praktycznego zastosowania tej komendy może być zarządzanie uprawnieniami w firmie, gdzie administrator może szybko przypisać odpowiednie prawa dostępu do zasobów lokalnych dla zespołów pracowników, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa i organizacji pracy w środowisku biurowym. Stosowanie właściwych poleceń i ich parametrów jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie administracji systemami operacyjnymi.

Pytanie 39

Firma zamierza stworzyć lokalną sieć komputerową, która będzie obejmować serwer, drukarkę oraz 10 stacji roboczych bez kart Wi-Fi. Połączenie z Internetem zapewnia ruter z wbudowanym modemem ADSL oraz czterema portami LAN. Które z wymienionych urządzeń sieciowych jest wymagane, aby sieć mogła prawidłowo funkcjonować i uzyskać dostęp do Internetu?

A. Przełącznik 16 portowy
B. Przełącznik 8 portowy
C. Access Point
D. Wzmacniacz sygnału bezprzewodowego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór przełącznika 16 portowego jako niezbędnego urządzenia do budowy lokalnej sieci komputerowej jest uzasadniony z kilku powodów. Przełącznik (switch) to kluczowy element infrastruktury sieciowej, który umożliwia komunikację pomiędzy różnymi urządzeniami w sieci. W tym przypadku, mając 10 stacji roboczych, serwer i drukarkę, potrzebujemy co najmniej 12 portów do podłączenia wszystkich tych urządzeń. Przełącznik 16 portowy zapewnia wystarczającą liczbę portów, co dostosowuje się do przyszłych potrzeb rozbudowy sieci. Standardowe praktyki zalecają stosowanie przełączników w lokalnych sieciach komputerowych, aby zapewnić efektywne zarządzanie ruchem danych oraz zminimalizować kolizje. Dzięki technologii Ethernet, przełączniki są w stanie przesyłać dane z dużą prędkością, co jest kluczowe w przypadku intensywnego korzystania z sieci, np. podczas drukowania lub przesyłania dużych plików. Dodatkowo, przełączniki mogą obsługiwać różne protokoły, co umożliwia integrację z różnymi urządzeniami oraz systemami. Wybór przełącznika jako podstawowego urządzenia podkreśla znaczenie jego roli w zapewnieniu stabilności i wydajności całej sieci, a także umożliwia zarządzanie przepustowością oraz bezpieczeństwem ruchu sieciowego.

Pytanie 40

Adres w systemie dziesiętnym 136.168.148.99 ma odpowiadający mu zapis w systemie binarnym

A. 11000010.10001000.00010100.00100011
B. 11000100.10001000.00110100.00100001
C. 11000000.10101000.00010100.00100011
D. 10001000.10101000.10010100.01100011

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Adres IP 136.168.148.99 w systemie dziesiętnym odpowiada adresowi 10001000.10101000.10010100.01100011 w binarnym. Aby skonwertować każdy z oktetów adresu dziesiętnego na binarny, należy przekształcić liczby z zakresu 0-255 na ich reprezentację binarną, co jest kluczowe w kontekście sieci komputerowych. Każdy oktet składa się z 8 bitów, co pozwala na przedstawienie 256 różnych wartości. W przypadku 136, konwersja polega na zapisaniu liczby 136 w postaci binarnej, co daje 10001000; dla 168 uzyskujemy 10101000; dla 148 to 10010100, a dla 99 to 01100011. Zrozumienie tej konwersji jest fundamentalne w pracy z protokołami sieciowymi, jak TCP/IP, gdzie adresy IP są niezbędne do routingu i komunikacji w sieciach. Znajomość konwersji adresów IP jest również niezbędna dla specjalistów zajmujących się bezpieczeństwem sieciowym oraz administracją systemów, ponieważ pozwala na diagnostykę i zarządzanie zasobami sieciowymi.