Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik górnictwa odkrywkowego
Kwalifikacja: GIW.07 - Organizacja i prowadzenie eksploatacji złóż metodą odkrywkową
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 14:30
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 14:47

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na rysunku przedstawiono

A. zapadlisko.

B. tąpnięcie.

C. osuwisko.

D. zawał.

Odpowiedź 'osuwisko' jest prawidłowa, ponieważ na zdjęciu można zauważyć typowe cechy tego zjawiska geologicznego. Osuwiska powstają wskutek masowego przemieszczenia się materiałów skalnych lub ziemnych w dół stoku pod wpływem siły ciężkości. W przypadku osuwisk, często występują nagromadzenia ziemi oraz widoczne ślady ruchu, co jest zgodne z tym, co przedstawia zdjęcie. W praktyce, rozpoznawanie osuwisk jest kluczowe dla zarządzania ryzykiem geologicznym, zwłaszcza w obszarach górskich oraz na terenach narażonych na intensywne opady deszczu lub wstrząsy sejsmiczne. Zgodnie z normami inżynieryjnymi, właściwe monitorowanie i analiza tych zjawisk pozwala na ich wcześniejsze przewidywanie, co jest istotne dla ochrony życia ludzkiego oraz infrastruktury. Na przykład w regionach górskich, inżynierowie często przeprowadzają analizy geotechniczne, aby ocenić stabilność stoków i wdrożyć odpowiednie metody zabezpieczeń przed osuwiskami.

Pytanie 2

Dla odkrywkowych kopalń węgla definiuje się

A. dwie klasy zagrożenia powodziowego

B. trzy klasy zagrożenia powodziowego

C. trzy poziomy zagrożenia wodnego

D. dwa poziomy zagrożenia wodnego

Odpowiedzi sugerujące więcej niż dwa stopnie zagrożenia wodnego wynikają z nieporozumienia dotyczącego klasyfikacji ryzyk w kontekście odkrywkowego górnictwa. Sformułowania takie jak "trzy kategorie zagrożenia powodziowego" czy "trzy stopnie zagrożenia wodnego" mogą wprowadzać w błąd, ponieważ dotyczą one innych dziedzin zarządzania ryzykiem, jak na przykład ogólne oceny ryzyka powodziowego w rozwoju infrastruktury. W kontekście odkrywkowych zakładów górniczych, klasyfikacja opiera się na specyfice działalności, która koncentruje się na bezpośrednich zagrożeniach związanych z wodami gruntowymi. Dodatkowo, propozycja "dwie kategorie zagrożenia powodziowego" również nie odnosi się bezpośrednio do zagadnień związanych z wodami gruntowymi w górnictwie odkrywkowym, lecz bardziej do ogólnej charakterystyki ryzyk powodziowych, które mogą dotyczyć innych sektorów. Zrozumienie różnicy między tymi klasyfikacjami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania ryzykiem i zapewnienia bezpieczeństwa w operacjach górniczych, dlatego ważne jest, aby edukować się na temat specyficznych norm i praktyk, które obowiązują w tej branży.

Pytanie 3

Przy organizacji transportu w kopalni odkrywkowej należy zwrócić uwagę na

A. Optymalizację tras i minimalizację kosztów transportu

B. Tylko na odległość do magazynu, co pomija inne istotne czynniki

C. Użycie jak największej liczby pojazdów, co może być kosztowne i nieefektywne

D. Wyłącznie na zużycie paliwa, co jest zbyt wąskim podejściem

Organizacja transportu w kopalni odkrywkowej wymaga zwrócenia szczególnej uwagi na optymalizację tras i minimalizację kosztów transportu. Jest to kluczowe, ponieważ transport w takich kopalniach jest jednym z najważniejszych elementów operacyjnych, wpływającym bezpośrednio na koszty produkcji i efektywność całej eksploatacji. Optymalizacja tras pozwala na lepsze zarządzanie flotą pojazdów, zmniejszając czas potrzebny na transport surowca z miejsca wydobycia do zakładów przetwórczych. Minimalizacja kosztów transportu obejmuje zarówno efektywne wykorzystanie paliwa, jak i utrzymanie pojazdów w dobrej kondycji technicznej, co redukuje koszty eksploatacyjne i unika przestojów związanych z awariami. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy można obserwować w kopalniach, które wdrażają systemy GPS do monitorowania i zarządzania flotą pojazdów. Umożliwiają one lepsze planowanie tras i szybsze reagowanie na zmieniające się warunki operacyjne. Warto również podkreślić, że takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, które kładą nacisk na zrównoważony rozwój i efektywność energetyczną.

Pytanie 4

Na podstawie Prawa geologicznego i górniczego, kto odpowiada za opracowanie planu ruchu zakładu górniczego?

A. Inspektor BHP

B. Kierownik ruchu zakładu górniczego

C. Prezes zarządu spółki górniczej

D. Główny geolog powiatu

Opracowanie planu ruchu zakładu górniczego to kluczowa kwestia regulowana przez Prawo geologiczne i górnicze. Z formalnego punktu widzenia, zgodnie z art. 108 ustawy, plan ruchu opracowuje kierownik ruchu zakładu górniczego. To on odpowiada za całościową organizację i bezpieczeństwo eksploatacji oraz nadzorowanie procesów wydobywczych. Plan ruchu to nie tylko dokumentacja techniczna – to zbiór procedur, instrukcji i analiz ryzyka, które mają zapewnić wydobycie w zgodzie z przepisami, ochroną środowiska oraz BHP. W praktyce kierownik ruchu bardzo często koordynuje pracę zespołu specjalistów (geologów, inżynierów, technologów, specjalistów ds. ochrony środowiska), ale to on ponosi formalną odpowiedzialność za prawidłowość i kompletność planu. Dobrze przygotowany plan ruchu zwiększa bezpieczeństwo ludzi i sprzętu, minimalizuje ryzyka środowiskowe oraz ułatwia podejmowanie decyzji w sytuacjach awaryjnych. W branży górniczej zawsze podkreśla się wagę odpowiedzialności kierownika ruchu – bez jego podpisu plan nie ma mocy prawnej. Moim zdaniem, to bardzo sensowne rozwiązanie – gwarantuje, że osoba mająca największą wiedzę o zakładzie i realnych zagrożeniach odpowiada za strategiczne decyzje.

Pytanie 5

Czy podczas ręcznego urabiania nadkładu jednoczesna praca osób w przodkach znajdujących się jeden nad drugim jest dozwolona, gdy szerokość poziomu pomiędzy piętrami wynosi

A. 5 m

B. 6 m

C. 7 m

D. 4 m

Wybór szerokości poziomu pomiędzy piętrami na poziomie 6 m, 5 m lub 4 m jest niewłaściwy z punktu widzenia bezpieczeństwa pracy oraz efektywności procesów urabiania nadkładu. Odpowiedzi te zdradzają błędne założenie, że mniejsze odległości mogą wystarczyć do bezpiecznego wykonywania prac w trudnych warunkach górniczych. Zmniejszenie przestrzeni roboczej poniżej 7 m może prowadzić do zwiększonego ryzyka wypadków, takich jak zderzenia sprzętu, ograniczenie możliwości ewakuacji w razie zagrożenia, a także trudności w dostępie do narzędzi i materiałów. Oprócz tego, węższe poziomy mogą powodować stres i zmęczenie pracowników, co negatywnie wpływa na ich wydajność i bezpieczeństwo. W praktyce, standardy przemysłowe, takie jak normy BHP oraz wytyczne dotyczące ergonomii pracy, wskazują, że zapewnienie odpowiednich wymiarów przestrzeni roboczej jest nie tylko kwestią komfortu, ale również podstawowym wymogiem dla zapewnienia bezpieczeństwa operacji górniczych. Praca w ciasnych, źle zaplanowanych przestrzeniach może prowadzić do błędów ludzkich oraz niewłaściwego użycia sprzętu, co z kolei może skutkować poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi i finansowymi dla pracodawców.

Pytanie 6

Substancja wybuchowa o relatywnie niskiej sile detonacji, ale wyjątkowo dużej reaktywności na bodźce to

A. materiał wybuchowy inicjujący

B. materiał wybuchowy miotający

C. materiał wybuchowy kruszący

D. masa pirotechniczna

Wybór innych odpowiedzi, takich jak materiał wybuchowy miotający, masa pirotechniczna czy materiał wybuchowy kruszący, wskazuje na niepełne zrozumienie różnic między różnymi typami materiałów wybuchowych. Materiały wybuchowe miotające są projektowane do generowania dużej siły w celu wystrzelenia pocisków i charakteryzują się znacznie wyższą mocą detonacji, co czyni je nieodpowiednimi w kontekście inicjowania eksplozji. Masa pirotechniczna, z drugiej strony, odnosi się do substancji stosowanej w efektach wizualnych i dźwiękowych, a nie do inicjacji wybuchów w innych materiałach. Materiały wybuchowe kruszące są stosowane głównie do rozdrabniania skał i innych materiałów, co również nie wpisuje się w definicję materiałów wybuchowych inicjujących. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa i efektywności operacji wybuchowych. Typowym błędem jest pomylenie tych kategorii, co może prowadzić do niewłaściwego ich zastosowania i zwiększenia ryzyka wypadków. Dlatego fundamentalne jest, aby w procesie nauki na temat materiałów wybuchowych, skupić się na ich charakterystyce oraz przeznaczeniu, aby móc je stosować zgodnie z najlepszymi praktykami i normami branżowymi.

Pytanie 7

Średnia miąższość złoża, na podstawie danych z odwiertów zawartych w tabeli, wynosi

Nr otworu posz.	Rzędna terenu m n.p.m.	Rzędna stropu m n.p.m.	Rzędna spągu m n.p.m.	Grubość nakładu	Miąższość złoża
1	320,0	318,2	310,1	1,8	8,1
2	321,0	319,1	310,4	1,9	8,7
3	320,2	318,4	310,2	1,8	8,2
4	320,2	318,3	310,3	1,9	8,0
5	320,6	318,4	310,4	2,2	8,0
6	320,4	318,6	310,4	1,8	8,2

A. 9,0 m

B. 8,2 m

C. 8,8 m

D. 8,4 m

Poprawna odpowiedź wynosi 8,2 m, co jest zgodne z wyliczeniami średniej miąższości złoża. Aby uzyskać tę wartość, należy zsumować wszystkie miąższości złoża z poszczególnych odwiertów, a następnie podzielić tę sumę przez liczbę odwiertów. Ta metoda obliczania średniej arytmetycznej jest powszechnie stosowana w geologii i inżynierii górniczej, ponieważ pozwala na uzyskanie reprezentatywnej wartości, która odzwierciedla miąższość złoża w danym obszarze. Przykładowo, w praktyce inżynieryjnej, obliczenie średniej miąższości jest kluczowe dla planowania działalności wydobywczej oraz oceny opłacalności projektu. Właściwe obliczenia pomagają w oszacowaniu ilości surowca dostępnego do wydobycia, co jest istotne dla efektywnego zarządzania zasobami. Z tego powodu, analizy statystyczne oraz metodyki obliczeniowe są standardem w tego rodzaju pracach.

Pytanie 8

Wykonano strzelanie długimi otworami zgodnie z przedstawionymi w tabeli parametrami Jaka objętość urobku została uzyskana w wyniku strzelania całej serii?

odległość między otworami	a = 4,0 m
zabiór	z = 2,0 m
wysokość ściany eksploatacyjnej	H = 15,0 m
ilość otworów w serii	n = 15 szt.
ilość serii	i = 1

A. 1800 m³

B. 1200 m³

C. 1500 m³

D. 1000 m³

Poprawna odpowiedź to 1800 m³, ponieważ przy obliczaniu objętości urobku uzyskanego w wyniku strzelania długimi otworami kluczowe jest zastosowanie odpowiednich wzorów matematycznych z uwzględnieniem danych wejściowych. W przypadkach strzelania, objętość urobku z jednego otworu mnoży się przez liczbę otworów oraz liczbę serii strzałów. Oznacza to, że jeśli dla jednego otworu uzyskujemy określoną objętość, to całkowita objętość będzie proporcjonalna do liczby otworów i powtarzających się strzałów. W praktyce, takie obliczenia są niezbędne w branży wydobywczej oraz budowlanej, gdzie precyzyjne oszacowanie objętości urobku ma kluczowe znaczenie dla planowania działań, alokacji zasobów i zarządzania kosztami. Warto pamiętać o stosowaniu standardów branżowych, które regulują procedury strzelania i oceny efektywności, co zapewnia optymalizację procesu wydobycia i minimalizację ryzyka. Na przykład, wykorzystanie metodyki FOS (Firehole Optimization Strategy) pozwala na lepsze planowanie otworów, co przekłada się na zwiększenie efektywności urobku.

Pytanie 9

W przypadku wystąpienia awarii systemu odwadniającego w wyrobisku, jakie powinno być pierwsze działanie osoby nadzorującej?

A. Zwiększenie wydajności pomp w innych częściach zakładu, by zminimalizować skutki awarii.

B. Skierowanie większej liczby pracowników do zagrożonego rejonu w celu szybszego opanowania sytuacji.

C. Natychmiastowe wstrzymanie prac w zagrożonym rejonie oraz zgłoszenie awarii zgodnie z obowiązującymi procedurami.

D. Samodzielna próba usunięcia usterki bez informowania przełożonych lub służb technicznych.

Wstrzymanie prac w rejonie zagrożonym i zgłoszenie awarii to absolutnie kluczowe działanie w przypadku awarii systemu odwadniania w odkrywkowej kopalni. Takie postępowanie wynika nie tylko z przepisów BHP, ale też z praktyki górniczej oraz zdrowego rozsądku. Zalanie wyrobiska prowadzi do szybkiego powstawania niebezpiecznych warunków – od podmycia skarp, przez ryzyko osunięcia się mas ziemnych, aż po możliwość uwięzienia ludzi lub sprzętu. Osoba nadzorująca odpowiada za bezpieczeństwo całej brygady, więc jej pierwszym obowiązkiem jest wyeliminowanie zagrożenia dla ludzi i mienia. Dopiero po zabezpieczeniu terenu można przejść do działań naprawczych. W każdej większej kopalni istnieją procedury awaryjne, które precyzują, że każdą poważną awarię należy niezwłocznie zgłaszać przełożonym oraz służbom technicznym, by uruchomić odpowiednie służby ratownicze lub naprawcze. Takie podejście minimalizuje ryzyko wypadków i strat. Z mojego doświadczenia wynika, że lekceważenie tego obowiązku prowadziło nieraz do bardzo poważnych konsekwencji, także prawnych dla nadzoru. Przestrzeganie procedur w kryzysowych sytuacjach to podstawa profesjonalizmu w branży górniczej.

Pytanie 10

Złoże zostało zarejestrowane pomiędzy rzędnymi 110 m n.p.m. a 125 m n.p.m. W eksploatacji w wyrobisku wgłębnym stosowano piętro złożowe o wysokości 15 m oraz piętro nadkładowe o wysokości 2 m. Jaka była rzędna stropu złoża?

A. 125 m n.p.m.

B. 127 m n.p.m.

C. 110 m n.p.m.

D. 108 m n.p.m.

Rzędna stropu złoża jest obliczana jako maksymalna wysokość, na jaką sięga złoże w kontekście jego eksploatacji. W tym przypadku złoże zostało udokumentowane pomiędzy rzędnymi 110 m n.p.m. a 125 m n.p.m. Eksploatacja prowadzona była na piętrze złożowym o wysokości 15 m. Strop złoża, biorąc pod uwagę nadkład o wysokości 2 m oraz wysokość samego złoża, wynosi 125 m n.p.m., co jest najwyższą rzędną złoża. W praktyce, określenie rzędnej stropu złoża jest kluczowe dla planowania eksploatacji i zarządzania złożami, a także dla oceny wpływu na otoczenie. W branży górniczej stosuje się różne metody pomiarowe i obliczeniowe, aby precyzyjnie ustalić te wartości, co zapewnia zgodność z normami i przepisami w zakresie ochrony środowiska oraz efektywnego zarządzania zasobami. Przykładowo, w przypadku projektowania kopalni otwartych, znajomość rzędnych stropów jest niezbędna do oceny potencjalnych ryzyk i kosztów eksploatacji.

Pytanie 11

Które z poniższych działań jest kluczowe dla minimalizacji strat surowca podczas transportu urobku w kopalni odkrywkowej?

A. Zmiana harmonogramu zmian roboczych

B. Przechowywanie urobku bezpośrednio na wyrobisku

C. Stosowanie właściwych środków transportu i dbałość o szczelność ładunku

D. Zwiększenie liczby pracowników obsługujących transport

Minimalizacja strat surowca podczas transportu w kopalniach odkrywkowych to temat, który w praktyce przekłada się na realne oszczędności i efektywność pracy całego zakładu. Najważniejsze jest tu zastosowanie odpowiednich środków transportu, które są dostosowane do rodzaju przewożonego materiału. Na przykład dla materiałów sypkich używa się pojazdów z zabudową o szczelnych burtach, a czasem nawet przykrywa się ładunek plandekami. To zapobiega rozsypywaniu się urobku na trasie i jego rozdmuchiwaniu przez wiatr. Dbałość o szczelność ładunku jest nie tylko kwestią ekonomiczną, ale też środowiskową – mniej zanieczyszczeń trafia do otoczenia, a surowiec dociera tam, gdzie powinien. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi i standardami BHP, które jasno określają, że każde ograniczenie strat materiału wpływa korzystnie na cały proces wydobywczy. Z mojego doświadczenia wynika, że firmy, które inwestują w dobre środki transportu i regularnie kontrolują stan techniczny pojazdów, osiągają dużo niższe straty surowca, a także mają mniej problemów z awariami czy reklamacjami. To nie jest tylko teoria – w praktyce różnica bywa naprawdę zauważalna. Warto też pamiętać, że szczelność ładunku minimalizuje ryzyko wypadków związanych z ubytkiem materiału na drogach technologicznych. Podsumowując: właściwy dobór sprzętu i dbanie o szczelność to podstawa racjonalnej gospodarki surowcem w każdej kopalni odkrywkowej.

Pytanie 12

Gdzie powinno być usytuowane zwałowisko zewnętrzne?

A. pomiędzy górną krawędzią skarpy złożowej a dolną krawędzią skarpy nadkładowej

B. między górną krawędzią wyrobiska a granicą terenu górniczego

C. pomiędzy dolną a górną krawędzią wyrobiska

D. między dolną krawędzią wyrobiska a granicą terenu górniczego

Zwałowisko zewnętrzne powinno być zlokalizowane gdzieś pomiędzy górną krawędzią wyrobiska a granicą obszaru górniczego. Taka lokalizacja to ważna sprawa, bo zapewnia oddzielenie terenu, na którym pracujemy, od tych, które są nietknięte przez działalność górniczą. Z moich obserwacji wynika, że takie podejście jest zgodne z przepisami prawnymi o górnictwie oraz zasadami ochrony środowiska, które mają na celu ograniczenie ryzyka osuwisk i innych zagrożeń geotechnicznych. W sumie, umiejscowienie zwałowisk w odpowiednim rejonie pomaga też zarządzać odpadami w sposób, który nie zaszkodzi otaczającej przyrodzie. Przykładowo, przy wydobywaniu węgla, odpady powinny być składowane tak, żeby nie wpłynęły negatywnie na pobliskie tereny, co jest bardzo ważne dla ochrony wód gruntowych i bioróżnorodności. No i oczywiście, trzeba stale monitorować stabilność zwałowisk, co jest dobrą praktyką, by zapewnić ich bezpieczeństwo i spokój dla lokalnych mieszkańców.

Pytanie 13

Zestawienie mapowe ilustrujące teren z wykazem: przewidywanych zmian wynikających z eksploatacji, obszarów i zakresu planowanych deformacji gruntu oraz jego użyteczności do budowy i zagospodarowania, stanowi ilustrację graficzną

A. dokumentacji geologicznej

B. planu ruchu zakładu górniczego

C. projektu zagospodarowania złoża

D. operatu ewidencji zasobów złoża

Projekt zagospodarowania złoża to coś, co jest naprawdę ważne, kiedy planujemy wydobycie surowców. Znajdziesz tam mapy, które pokazują, jak tereny mogą się zmienić oraz jakie deformacje mogą wystąpić, gdy zaczynamy eksploatację. Te mapy są super przydatne, bo wizualizują, jak wydobycie wpłynie na otoczenie i pomagają ocenić, co można zrobić z terenem w przyszłości. Można to zobaczyć na przykład w projektach kopalni węgla czy kruszyw – tam analiza zmian terenu jest kluczowa, żeby zminimalizować ryzyko. W branży trzeba pamiętać o takich analizach, bo to zgodne z międzynarodowymi normami, które mówią o bezpieczeństwie i ochronie środowiska.

Pytanie 14

Jaki element roboczy jest używany w spycharkach do rozluźniania gruntu?

A. Zgarniak

B. Młot hydrauliczny

C. Zrywak

D. Lemiesz

Zrywak to organ roboczy, który jest kluczowy w procesie spulchniania gruntu w spycharkach. Jego zadaniem jest rozluźnianie i łamanie zbitych warstw gleby, co umożliwia łatwiejsze przemieszczanie materiału przez maszynę. Zrywak działa na zasadzie wbijania się w grunt, co pozwala na jego efektywne przekształcanie, szczególnie w trudnych warunkach, takich jak zmarznięta lub bardzo zbita ziemia. W praktyce zrywaki są używane w różnych zastosowaniach, takich jak przygotowanie terenu pod budowę, przygotowanie dróg czy w projektach związanych z melioracją. Standardy branżowe, takie jak EN 474-3, określają wymagania dotyczące wydajności i bezpieczeństwa organów roboczych w maszynach budowlanych. Zastosowanie zrywaka w spycharkach znacząco zwiększa ich wszechstronność oraz efektywność operacyjną, co czyni je niezastąpionym narzędziem w budownictwie i inżynierii lądowej.

Pytanie 15

Jaką maszynę urabiającą wykorzystuje się do cyklicznej eksploatacji luźnych skał spod poziomu wody?

A. Koparkę pływającą wielonaczyniową

B. Koparkę zgarniakową

C. Refuler

D. Pogłębiarkę hydropneumatyczną

Pogłębiarka hydropneumatyczna, mimo że może być użyta do prac związanych z wydobywaniem surowców spod wody, nie jest optymalnym rozwiązaniem w kontekście cyklicznej eksploatacji skał sypkich. Ta maszyna operuje na zasadzie ciśnienia i zasysania materiału, co czyni ją bardziej odpowiednią do uzyskiwania materiałów z dłuższych głębokości, jednak niekoniecznie do wydobywania luźnych skał w płytkich warunkach. W przypadku koparki pływającej wielonaczyniowej, jej konstrukcja jest bardziej złożona i przydatna w szczególnych zadaniach związanych z masowym pobieraniem materiałów z wody, lecz nie zapewnia takiej precyzji i efektywności jak koparka zgarniakowa w kontekście cyklicznego wydobycia. Refuler, z kolei, przeznaczony jest głównie do transportu osadów i materiału w stanie zawieszenia, co sprawia, że nie jest to maszyna dedykowana do efektywnego pobierania luźnych skał. Typowe błędy myślowe polegają na nieodróżnianiu funkcji poszczególnych typów maszyn oraz ich nieadekwatnym dopasowaniu do warunków pracy. Wybór niewłaściwej maszyny może prowadzić do zwiększenia kosztów operacyjnych oraz obniżenia wydajności prac eksploatacyjnych.

Pytanie 16

Aby ustalić bieżący stan ilościowy eksploatowanego złoża na zakończenie roku kalendarzowego, przygotowuje się

A. Raport Produkcyjny

B. Projekt Zagospodarowania Złoża

C. Plan Ruchu Zakładu Górniczego

D. Operat Ewidencyjny Zasobów Złoża

Operat Ewidencyjny Zasobów Złoża jest dokumentem, który ma kluczowe znaczenie dla zarządzania złożami surowców mineralnych w Polsce. Sporządzany na koniec roku kalendarzowego, ma na celu dokładne określenie stanu ilościowego złoża, co pozwala na efektywne planowanie eksploatacji w przyszłych latach. W ramach operatu ewidencyjnego, gromadzone są dane dotyczące ilości złoża, jego jakości oraz aktualnego stanu eksploatacji, co jest fundamentem dla dalszych działań inwestycyjnych oraz zrównoważonego rozwoju zakładów górniczych. Ważne jest, aby operat ten był zgodny z obowiązującymi normami, takimi jak Ustawa Prawo Geologiczne i Górnicze. Dobrze przygotowany operat nie tylko ułatwia zarządzanie złożem, ale również wpływa na decyzje dotyczące jego dalszej eksploatacji. Przykładem może być sytuacja, w której po dokonaniu ewidencji, przedsiębiorstwo może zdecydować o zwiększeniu wydobycia lub intensyfikacji prac poszukiwawczych w odpowiedzi na zmieniające się warunki rynkowe.

Pytanie 17

W przypadku awarii urządzenia wydobywczego podczas pracy w wyrobisku, operator powinien w pierwszej kolejności:

A. przywrócić zasilanie bez sprawdzenia przyczyny

B. samodzielnie próbować usunąć awarię bez zgłaszania

C. zabezpieczyć miejsce pracy i niezwłocznie powiadomić przełożonego

D. pozostawić maszynę i udać się na przerwę

Właściwe postępowanie w sytuacji awarii urządzenia wydobywczego w wyrobisku to przede wszystkim zadbanie o bezpieczeństwo – zarówno własne, jak i współpracowników. Zabezpieczenie miejsca pracy polega na wyłączeniu maszyny, oznakowaniu zagrożenia i upewnieniu się, że nikt postronny nie zbliży się do potencjalnie niebezpiecznego obszaru. Następnie należy niezwłocznie poinformować przełożonego lub dyspozytora. Wynika to z przepisów BHP oraz dobrych praktyk branżowych, które podkreślają, że każda awaria może prowadzić do dalszych zagrożeń, jeśli zostanie zignorowana lub obsłużona niewłaściwie. W praktyce operatorzy często mają wyrobione nawyki, by „coś naprawić od ręki”, ale w górnictwie odkrywkowym nie wolno podejmować samodzielnych działań technicznych bez uprawnień oraz zgłoszenia przełożonemu. Przykład: awaria koparki gąsienicowej może powodować wyciek oleju hydraulicznego – jeśli nie zabezpieczysz miejsca, ktoś inny może się poślizgnąć lub uszkodzić maszynę bardziej. Standardy branżowe, jak wytyczne WUG i wewnętrzne procedury zakładów górniczych, jasno mówią: bezpieczeństwo i komunikacja są na pierwszym miejscu. Dzięki temu minimalizuje się ryzyko poważniejszych awarii i wypadków.

Pytanie 18

Analizy sejsmograficzne ujawniły szerszy zasięg wibracji sejsmicznych po przeprowadzeniu odstrzałów niż ten obliczony według wzoru. Jaki zasięg drgań sejsmicznych powinien być traktowany jako końcowy?

A. Zmierzony sejsmografem

B. Wyliczony ze wzoru

C. Określony przez Kierownika Ruchu Zakładu Górniczego

D. Średni z wyliczenia i pomiaru

Odpowiedź wskazująca na zasięg drgań sejsmicznych zmierzony sejsmografem jest uważana za prawidłową, ponieważ pomiary dostarczają rzeczywistych danych o zjawiskach sejsmicznych, które mają miejsce w nadzorowanym obszarze. W praktyce, sejsmografy są standardem w monitorowaniu drgań sejsmicznych i mogą rejestrować poziom wstrząsów, który często różni się od teoretycznych obliczeń. Zmodyfikowane modele matematyczne mogą nie uwzględniać wszystkich zmiennych, takich jak rodzaj gruntu, głębokość przeprowadzanych odstrzałów i ich intensywność. Dlatego pomiary sejsmograficzne są kluczowe dla odpowiedniego zarządzania ryzykiem w działalności górniczej i budowlanej. Przykładowo, w polskim górnictwie, gdzie występują liczne operacje związane z dynamiką gruntu, pomiary sejsmiczne są niezbędne do oceny wpływu różnych działań na otoczenie. Dobre praktyki wskazują, że decyzje dotyczące bezpieczeństwa i operacji powinny być podejmowane na podstawie zmierzonych danych, co minimalizuje ryzyko nieprzewidzianych incydentów.

Pytanie 19

Która z poniższych czynności jest uznawana za robotę górniczą w odkrywkowej kopalni?

A. Drążenie wyrobisk przygotowawczych, które nie mają bezpośredniego dostępu do powierzchni

B. Transport i składowanie mas ziemnych oraz skalnych usuwanych z powierzchni złoża

C. Realizowanie sztolni oraz szybków poszukiwawczych wychodzących na powierzchnię

D. Przeprowadzanie badań górotworu w celu identyfikacji złóż kopalin

Przemieszczenie i składowanie mas ziemnych i skalnych usuwanych znad złoża jest kluczową operacją w odkrywkowych zakładach górniczych. Proces ten polega na usuwaniu nadkładu, czyli warstw ziemi i skał, które pokrywają złoża mineralne. Dzięki takiemu działaniu możliwe jest dotarcie do surowców, które są następnie wydobywane. W praktyce operacje te przeprowadzane są przy użyciu specjalistycznego sprzętu, takiego jak koparki, ładowarki czy kruszywa. Dobrze zorganizowane przemieszczanie i składowanie mas gruntowych są nie tylko kluczowe dla efektywności procesu wydobycia, ale także mają istotny wpływ na ochronę środowiska. Właściwe zarządzanie odpadami górniczymi oraz ich składowanie w odpowiednich miejscach są zgodne z normami ochrony środowiska, co przyczynia się do zmniejszenia negatywnego wpływu na otoczenie. Przykładowo, w przypadku odkrywkowego wydobycia węgla, nadkład jest usuwany i składowany w sposób, który minimalizuje erozję gleby i zanieczyszczenie wód gruntowych, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi.

Pytanie 20

Jakie narzędzie należy wykorzystać do odspajania bloków skalnych?

A. wiertarka udarowa

B. młot pneumatyczny

C. młot elektryczny

D. rozłupiarka hydrauliczną

Rozłupiarka hydrauliczna to zaawansowane narzędzie stosowane w geotechnice i budownictwie, które jest szczególnie skuteczne w rozdzielaniu bloków skalnych lub innych materiałów o dużej twardości. Działa na zasadzie generowania dużego ciśnienia hydraulicznego, co pozwala na precyzyjne i kontrolowane odspajanie skał bez nadmiernego wytwarzania hałasu czy drgań. W praktyce, rozłupiarki hydrauliczne są często wykorzystywane w miejscach, gdzie tradycyjne metody, takie jak wybuchy czy młoty pneumatyczne, są niewłaściwe lub niebezpieczne. Użycie tego narzędzia znacznie zwiększa bezpieczeństwo pracy oraz minimalizuje ryzyko uszkodzenia otoczenia. Przykładem zastosowania rozłupiarek hydraulicznych mogą być prace budowlane w obszarach miejskich, gdzie bliskość innych budynków i infrastruktury wymaga szczególnej ostrożności w prowadzeniu robót.

Pytanie 21

W jaki sposób można zmniejszyć emisję pyłów podczas eksploatacji złoża metodą odkrywkową?

A. Poprzez zwiększenie liczby pracowników, co nie ma wpływu na emisję pyłów.

B. Zmniejszając prędkość pracy koparek, co może nieznacznie pomóc, ale nie jest to główna metoda redukcji pylenia.

C. Zwiększając liczebność maszyn w ruchu, co może wręcz zwiększyć emisję pyłów.

D. Stosując zraszanie terenu wodą, co jest skuteczną metodą redukcji pylenia.

Zraszanie terenu wodą jest jedną z najczęściej stosowanych metod kontrolowania pylenia podczas eksploatacji złoża metodą odkrywkową. Metoda ta polega na regularnym nawilżaniu dróg transportowych, miejsc składowania materiałów oraz samego złoża, co znacznie redukuje ilość unoszących się w powietrzu cząstek pyłu. Dzięki temu nie tylko zmniejsza się wpływ na środowisko, ale także poprawia się warunki pracy na terenie odkrywki. Woda działa na zasadzie wiązania cząstek pyłu, co zapobiega ich unoszeniu się w powietrze. Jest to względnie tanie rozwiązanie, które można stosować praktycznie w każdej lokalizacji, o ile jest dostępny odpowiedni zasób wody. Warto również zwrócić uwagę, że zraszanie pomaga w minimalizowaniu zagrożeń zdrowotnych dla pracowników, którzy są narażeni na wdychanie drobnych cząstek pyłu. Jest to zgodne z najlepszymi praktykami w branży górniczej i często wymagane przez regulacje środowiskowe.

Pytanie 22

Operator koparki pracujący na skarpie powinien każdorazowo zwracać uwagę na:

A. rodzaj oświetlenia w kabinie

B. prędkość wiatru poniżej 2 m/s

C. aktualny poziom wód podziemnych

D. stabilność podłoża oraz stopień nachylenia skarpy

Zwracanie uwagi na stabilność podłoża oraz stopień nachylenia skarpy to absolutna podstawa bezpiecznej pracy koparką w warunkach odkrywkowych. Praktycznie każdy operator z doświadczeniem wie, że od tych czynników zależy nie tylko bezpieczeństwo jego samego, ale też efektywność prowadzonych prac. W branżowych normach i instrukcjach BHP (np. PN-G-09000 czy wytycznych Głównego Instytutu Górnictwa) jasno wskazuje się, że niestabilne podłoże lub zbyt duże nachylenie skarpy może prowadzić do osunięć gruntu, przewrócenia maszyny, a nawet wypadków śmiertelnych. Z mojego doświadczenia wynika, że nawet niewielka zmiana kąta skarpy potrafi sprawić, że pojazd zaczyna się ślizgać, a operator traci kontrolę. W dobrych firmach zawsze robi się szybki przegląd terenu przed wjazdem na skarpę – patrzy się na spękania, wilgotność, a nawet sprawdza się podłoże stopą czy specjalnym kijem. Takie zachowanie to nie tylko przestrzeganie przepisów, ale po prostu zdrowy rozsądek. W praktyce operatorzy nierzadko dostrzegają drobne zmiany w strukturze gruntu, które mogą zwiastować poważne problemy. Lepiej dmuchać na zimne i za każdym razem oceniać ryzyko na nowo. Odpowiedzialny operator nie wjedzie na skarpę, jeśli ma jakiekolwiek wątpliwości co do stabilności – to się po prostu nie opłaca i dla życia, i dla maszyny.

Pytanie 23

W przypadku stwierdzenia obecności niebezpiecznych gazów w wyrobisku odkrywkowym, najbardziej właściwe postępowanie to:

A. ewakuacja pracowników i niezwłoczne powiadomienie służb ratowniczych

B. kontynuowanie pracy w maseczkach przeciwpyłowych

C. otwarcie wszystkich dostępnych otworów wentylacyjnych bez ewakuacji

D. zwiększenie prędkości wentylatorów bez informowania służb

W przypadku wykrycia obecności niebezpiecznych gazów w wyrobisku odkrywkowym, natychmiastowa ewakuacja personelu i szybkie zawiadomienie odpowiednich służb ratowniczych to absolutny priorytet. Takie postępowanie wynika z przepisów BHP oraz dobrych praktyk branżowych, które kładą nacisk na bezpieczeństwo ludzi ponad ciągłość produkcji czy próbę samodzielnego rozwiązania problemu. Poza oczywistym ryzykiem zatrucia lub eksplozji, niektóre gazy (np. tlenek węgla, siarkowodór) mogą być bezwonne i trudne do wykrycia bez specjalistycznych mierników, dlatego nie wolno lekceważyć żadnych sygnałów o ich obecności. Praktyka pokazuje, że szybka reakcja i profesjonalna interwencja służb ratowniczych minimalizuje ryzyko poważnych wypadków, strat materialnych czy zagrożenia dla środowiska. W branży górniczej, szczególnie przy odkrywkowej eksploatacji złóż, obowiązuje ścisła hierarchia działań w sytuacjach zagrożenia – zawsze najpierw ochrona życia, potem dopiero zabezpieczanie mienia czy kontynuacja produkcji. Warto również pamiętać, że niewłaściwe zachowanie w takiej sytuacji może prowadzić do postępowań karnych wobec osób odpowiedzialnych za bezpieczeństwo. Moim zdaniem, nawet jeśli ktoś uzna zagrożenie za niewielkie, nie ma miejsca na półśrodki – lepiej wydać fałszywy alarm niż dopuścić do tragedii. To naprawdę nie jest miejsce na ryzykowanie.

Pytanie 24

Jaką wydajność koparki podano w dokumentacji?

A. Techniczną

B. Eksploatacyjną

C. Teoretyczną

D. Rzeczywistą

Wydajność koparki określona w katalogu jako teoretyczna odnosi się do maksymalnej wartości, którą maszyna może osiągnąć w optymalnych warunkach pracy. Teoretyczna wydajność jest zazwyczaj obliczana na podstawie specyfikacji technicznych producenta, które uwzględniają parametry takie jak moc silnika, pojemność łyżki oraz szybkość cyklu roboczego. Na przykład, jeśli katalog podaje teoretyczną wydajność koparki na poziomie 100 m³/h, oznacza to, że przy idealnych warunkach (np. odpowiedni rodzaj gruntu, brak przeszkód, optymalna prędkość operacyjna) koparka powinna móc wykonać taką ilość wykopów w ciągu jednej godziny. W praktyce teoretyczna wydajność pozwala inżynierom oraz menedżerom budowy na planowanie i optymalizację harmonogramów pracy, ponieważ stanowi punkt odniesienia do oceny rzeczywistej efektywności operacji. Ważne jest, aby pamiętać, że rzeczywista wydajność może być niższa z powodu różnych czynników eksploatacyjnych, takich jak warunki gruntowe czy umiejętności operatora. Zrozumienie teoretycznej wydajności jest kluczowe w kontekście planowania projektów budowlanych oraz zarządzania flotą maszynową.

Pytanie 25

Podczas wykonywania robót ziemnych natrafiono na niezinwentaryzowaną infrastrukturę podziemną. Jakie jest prawidłowe postępowanie w takiej sytuacji?

A. Wykonać próbne wykopy ręczne w pobliżu infrastruktury.

B. Zgłosić zdarzenie po zakończeniu zmiany.

C. Kontynuować prace ze zwiększoną ostrożnością.

D. Wstrzymać prace i powiadomić kierownika ruchu zakładu górniczego.

W przypadku natrafienia na niezinwentaryzowaną infrastrukturę podziemną podczas robót ziemnych absolutnie kluczowe jest natychmiastowe wstrzymanie wszelkich prac oraz powiadomienie osoby odpowiedzialnej za ruch zakładu górniczego. Taka procedura wynika bezpośrednio z przepisów prawa górniczego i ogólnych zasad bezpieczeństwa pracy. Niezinwentaryzowane instalacje mogą stanowić ogromne zagrożenie – zarówno dla ludzi, jak i sprzętu. Może to być linia energetyczna, gazociąg, wodociąg lub inny element, którego uszkodzenie grozi poważnymi konsekwencjami: pożarem, wybuchem, skażeniem środowiska lub nawet ofiarami śmiertelnymi. W praktyce, każda nieudokumentowana infrastruktura wymaga szczegółowej analizy i często konsultacji z odpowiednimi służbami (np. energetyka, gazownia), zanim jakiekolwiek prace będą mogły być kontynuowane. Kierownik ruchu zakładu górniczego jest osobą uprawnioną do podejmowania decyzji i koordynowania działań w takiej sytuacji – to on odpowiada za bezpieczeństwo całego procesu eksploatacji. Z mojego doświadczenia, bagatelizowanie takich przypadków prowadziło do kosztownych i niebezpiecznych incydentów. Dlatego wstrzymanie prac i powiadomienie przełożonego to fundamentalny standard branżowy, którego nie wolno lekceważyć. To nie tylko formalność, ale realna ochrona zdrowia i życia pracowników oraz mienia zakładu. Takie podejście jest zgodne z praktyką stosowaną na profesjonalnych odkrywkach i zawsze powinno być stosowane.

Pytanie 26

Ile godzin zajmie koparce o rzeczywistej wydajności Q_rz = 2000 m³/h urobienie przerostu złoża o grubości 4 m, długości l = 200 m oraz szerokości s = 5 m?

A. Jedna godzina

B. Cztery godziny

C. Dwie godziny

D. Trzy godziny

Odpowiedź "dwóch godzin" jest poprawna, ponieważ aby obliczyć czas potrzebny na urobienie przerostu złoża, konieczne jest najpierw określenie objętości urobku. Objętość ta jest obliczana jako iloczyn grubości złoża, jego długości oraz szerokości: V = grubość * długość * szerokość = 4 m * 200 m * 5 m = 4000 m³. Następnie, znając wydajność rzeczywistą koparki, czyli 2000 m³/h, możemy obliczyć czas potrzebny na urobienie całkowitej objętości: czas = objętość / wydajność = 4000 m³ / 2000 m³/h = 2 h. Zatem, koparka potrzebuje dwóch godzin na urobienie tego przerostu. Praktyczne zastosowanie takiego obliczenia jest istotne w planowaniu prac ziemnych oraz w budownictwie, gdzie precyzyjne oszacowanie czasu pracy sprzętu jest kluczowe dla harmonogramu projektu oraz zarządzania kosztami. W branży budowlanej takie analizy pomagają w optymalizacji procesów oraz efektywnym zarządzaniu zasobami.

Pytanie 27

W przedsiębiorstwie górniczym wozidła funkcjonują 8 h dziennie przez 250 dni w ciągu roku. Po jakim czasie użytkowania wozidła konieczne jest przeprowadzenie remontu generalnego, jeśli producent wskazał, że czas pracy między remontami wynosi 30 000 motogodzin?

A. Po 24 latach

B. Po 3 latach

C. Po 30 latach

D. Po 15 latach

Aby obliczyć czas pracy wozidła w motogodzinach, musimy najpierw ustalić jego dzienny czas pracy. Wozidła w zakładzie górniczym pracują 8 godzin dziennie przez 250 dni w roku, co daje: 8 h/dzień * 250 dni/rok = 2000 godzin pracy rocznie. Następnie, aby obliczyć łączny czas pracy wozidła przez lata, należy pomnożyć roczny czas pracy przez liczbę lat eksploatacji. Producent wskazuje, że wozidło powinno pracować maksymalnie 30 000 motogodzin pomiędzy remontami generalnymi. Możemy teraz obliczyć, po ilu latach eksploatacji wozidło osiągnie tę wartość: 30 000 motogodzin / 2000 godzin/rok = 15 lat. W tym przypadku odpowiedź "Po 15 latach" jest zgodna z danymi technicznymi i praktykami branżowymi związanymi z eksploatacją maszyn górniczych, co pokazuje, że regularne monitorowanie czasu pracy wozidła jest kluczowe dla jego efektywności i bezpieczeństwa eksploatacji.

Pytanie 28

Jaką przestrzeń definiuje się w pozwoleniu na eksploatację kopaliny z złoża?

A. Obszary rozprzestrzenienia odłamków skalnych

B. Przemian terenu

C. Terenu górniczego

D. Zakładu wydobywczego

Odpowiedź "Obszaru górniczego" jest poprawna, ponieważ koncesja na wydobywanie kopaliny ze złoża określa granice obszaru, w którym dozwolone jest prowadzenie działalności górniczej. Obszar górniczy to przestrzeń, w której na podstawie uzyskanej koncesji można eksploatować zasoby mineralne. W praktyce oznacza to, że przed rozpoczęciem jakichkolwiek działań związanych z wydobyciem, inwestor musi zdefiniować i uzyskać zgodę na użytkowanie konkretnego terenu. Przykładem może być koncesjonowanie węgla kamiennego, gdzie obszar górniczy jest ściśle określony przez geologię złoża oraz przepisy prawa górniczego. Zgodnie z obowiązującymi standardami, granice te muszą być dokładnie określone i oznaczone, co jest kluczowe dla zarządzania ryzykiem oraz ochrony środowiska. Posiadanie koncesji na dany obszar górniczy zapewnia również, że eksploatacja będzie odbywać się zgodnie z normami ekologicznymi oraz bezpieczeństwa pracy, co jest istotnym aspektem branży górniczej.

Pytanie 29

Na mapie o skali 1:10000 odległość zmierzona między zwałowiskiem a frontem eksploatacyjnym wynosi 4 cm. Jak daleko od frontu eksploatacyjnego znajduje się zwałowisko?

A. 600 m

B. 400 m

C. 200 m

D. 800 m

Odpowiedź 400 m jest prawidłowa, ponieważ odległość zmierzona na mapie wynosi 4 cm w skali 1:10000. Oznacza to, że 1 cm na mapie odpowiada 100 m w rzeczywistości, co można obliczyć poprzez proporcję: 10000 cm w rzeczywistości odpowiada 1 cm na mapie. W związku z tym, aby przeliczyć zmierzoną odległość, należy pomnożyć długość w centymetrach przez 100 m. 4 cm * 100 m/cm = 400 m. Tego typu obliczenia są niezwykle istotne w geodezji oraz planowaniu przestrzennym, gdzie dokładność pomiarów jest kluczowa dla podejmowania decyzji. W praktyce, znajomość przeliczeń skal jest niezbędna w sytuacjach takich jak wyznaczanie stref ochronnych, lokalizacja inwestycji czy analiza odległości w kontekście wpływu na środowisko. Używanie map w różnych skalach wymaga umiejętności przeliczania odległości, co umożliwia skuteczne planowanie i zarządzanie przestrzenią. Warto również zwrócić uwagę na standardy geodezyjne, które rekomendują precyzyjne pomiary oraz ich weryfikację w terenie.

Pytanie 30

W trakcie prowadzenia robót strzałowych w odkrywkowej kopalni węgla brunatnego najważniejszym elementem zapewniającym bezpieczeństwo ludzi i mienia jest:

A. utrzymanie niskiego poziomu hałasu w okolicy robót strzałowych

B. zapewnienie ciągłości pracy przenośnika taśmowego podczas przewozu urobku

C. zwiększenie wydajności pracy koparki podczas załadunku urobku

D. ustalenie i skuteczne zabezpieczenie strefy zagrożenia wokół miejsca strzału

Zabezpieczenie strefy zagrożenia podczas robót strzałowych to absolutna podstawa bezpieczeństwa w kopalniach odkrywkowych – nie tylko w węglu brunatnym, ale i w innych surowcach. Prawidłowe wyznaczenie i zabezpieczenie tej strefy polega na dokładnym określeniu zasięgu potencjalnych niebezpieczeństw, takich jak odłamki skalne, fala uderzeniowa czy emisja gazów. Strefę wyznacza się na podstawie parametrów ładunku wybuchowego, właściwości geologicznych i istniejącej infrastruktury. Następnie wprowadza się zakaz przebywania osób nieupoważnionych, stosuje się sygnalizację ostrzegawczą, a także prowadzi ewakuację pracowników i sprzętu z zagrożonego obszaru. Z mojego doświadczenia wynika, że często lekceważenie tej procedury prowadziło do poważnych wypadków lub zniszczeń sprzętu. W praktyce, zanim w ogóle dojdzie do odpalenia ładunków, służby BHP i osoby odpowiedzialne za strzały kontrolują teren, czy nikt nie został w strefie. Dopiero po potwierdzeniu pełnego zabezpieczenia można przejść do kolejnych etapów. Takie podejście jest zgodne z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki w sprawie BHP przy pracach strzałowych oraz ogólnymi zasadami Górniczego Urzędu Dozoru Technicznego. Po prostu, żadne inne działania nie mają takiego wpływu na bezpieczeństwo ludzi i mienia – bez tego ryzyko jest zawsze zbyt duże.

Pytanie 31

Jakie zasoby są klasyfikowane jako przemysłowe?

A. Ekonomicznie opłacalne do wydobycia

B. Wydobyte z złoża

C. Zawarte w filarze ochronnym

D. Łączna ilość surowca w złożu

Wiesz, odpowiedzi dotyczące filaru ochronnego, całkowitej ilości kopaliny w złożu, czy wydobycia są nie do końca poprawne w kontekście tego, co rozumiemy jako zasoby przemysłowe. Filar ochronny jest ważny, ale to nie jest zasób sam w sobie. Wydobycie surowców wiąże się z różnymi kosztami i ryzykiem, które trzeba przeanalizować, żeby zobaczyć, czy to w ogóle się opłaca. Całkowita ilość kopaliny to określenie geologiczne, które nie zawsze oznacza, że można to wydobyć w sensowny sposób. Ważne jest, żeby zrozumieć, że nie każda ilość kopaliny automatycznie jest zasobem przemysłowym – liczy się też jakość, a nie same liczby. Wydobyte surowce są już używane, ale zanim uzna się je za przemysłowe, trzeba ocenić ich wartość ekonomiczną. Mylenie tych rzeczy może prowadzić do nieefektywnego zarządzania i marnowania zasobów. Trzeba pamiętać, że przychody z wydobycia muszą pokrywać koszty, bo inaczej nie ma to sensu.

Pytanie 32

Postęp eksploatacji, który charakteryzuje się nierównomiernym przesuwaniem frontu roboczego wokół stałego punktu, nazywamy postępem

A. równoległym

B. wachlarzowym

C. krzywoliniowym

D. kombinowanym

Postęp wachlarzowy jest techniką eksploatacji, która polega na nierównomiernym przesuwaniu się frontu roboczego wokół stałego punktu postępu. To podejście jest często wykorzystywane w górnictwie oraz inżynierii budowlanej, gdzie wymagane jest elastyczne dostosowanie do zmieniających się warunków geologicznych. W praktyce oznacza to, że podczas wydobycia surowca, na przykład w kopalniach węgla, front roboczy może się przemieszczać w kierunkach bocznych, tworząc charakterystyczny kształt wachlarza. Taki typ postępu umożliwia efektywne wydobywanie surowców z trudno dostępnych miejsc oraz optymalne wykorzystanie przestrzeni roboczej. Implementacja tego rozwiązania jest zgodna z najlepszymi praktykami, które zalecają dostosowanie metod eksploatacji do specyfiki lokalnych warunków geologicznych oraz potrzeb ekonomicznych. Zastosowanie postępu wachlarzowego może prowadzić do zwiększenia wydajności oraz redukcji kosztów operacyjnych, co jest kluczowe w branży wydobywczej.

Pytanie 33

Podczas przygotowywania planu finansowego dla kopalni odkrywkowej, jakie koszty należy uwzględnić?

A. Koszty organizacji imprez firmowych

B. Koszty zakupu odzieży ochronnej

C. Koszty infrastruktury, eksploatacji i rekultywacji

D. Koszty promocji i marketingu

Właściwe przygotowanie planu finansowego dla kopalni odkrywkowej to kluczowy element jej skutecznego zarządzania. Uwzględnienie kosztów infrastruktury, eksploatacji i rekultywacji jest nieodzowne. Infrastruktura obejmuje budowę dróg dojazdowych, obiektów biurowych i magazynowych oraz instalacji elektrycznych, co jest fundamentem efektywnej działalności. Eksploatacja to bezpośrednie koszty pozyskiwania surowców – od wydobycia po transport i przetwarzanie. Natomiast rekultywacja odnosi się do działań mających na celu przywrócenie terenu do stanu ekologicznego po zakończeniu eksploatacji. Ważne jest, aby te koszty były precyzyjnie obliczone i uwzględnione w planie, zgodnie z wymogami prawnymi i normami środowiskowymi. Realizowanie działań zgodnych z najlepszymi praktykami branżowymi pomaga w minimalizacji ryzyka finansowego oraz środowiskowego, a także zwiększa zaufanie interesariuszy. Dlatego to właśnie te elementy są kluczowe i powinny być głównym punktem każdego planu finansowego kopalni odkrywkowej.

Pytanie 34

W trakcie planowania pracy kopalni odkrywkowej należy uwzględnić zmienność warunków atmosferycznych. Które z poniższych rozwiązań może pomóc w minimalizowaniu wpływu opadów deszczu na eksploatację?

A. Budowa odpowiednich systemów odwadniających

B. Zatrudnienie dodatkowego personelu na okres deszczowy

C. Zakup większej ilości sprzętu ciężkiego

D. Zwiększenie liczby dni roboczych w harmonogramie

Budowa odpowiednich systemów odwadniających jest kluczowym elementem w minimalizowaniu wpływu opadów deszczu na działalność kopalni odkrywkowej. W praktyce, właściwe odprowadzanie wody jest niezbędne, aby zapobiec zalewaniu wyrobisk, co mogłoby prowadzić do przerw w eksploatacji i uszkodzenia sprzętu. Co więcej, systemy te chronią również przed osuwiskami, które mogą być potencjalnie niebezpieczne dla pracowników. Odwadnianie jest standardową praktyką w branży górniczej i jest często regulowane przez przepisy dotyczące ochrony środowiska i bezpieczeństwa pracy. Efektywne systemy odwadniające składają się z kanałów, rowów, pomp i zbiorników retencyjnych, które są projektowane z uwzględnieniem specyfiki geologicznej i klimatycznej danego miejsca. Dzięki zastosowaniu takich systemów, kopalnia może kontynuować eksploatację nawet w trudnych warunkach pogodowych, minimalizując jednocześnie ryzyko przestojów i strat finansowych. Dobra praktyka w tym kontekście to regularne przeglądy i konserwacja tych systemów, aby zapewnić ich niezawodność i efektywność.

Pytanie 35

Jakie jest maksimum zasięgu strefy zagrożenia spowodowanej rozrzutem odłamków skalnych w obrębie miejsca prowadzenia robót strzałowych w otworach krótkich pionowych?

A. 300 m

B. 150 m

C. 200 m

D. 250 m

Zasięg strefy zagrożenia rozrzutem odłamków skalnych wokół miejsca robót strzałowych w przypadku wykonywania robót strzałowych w otworach krótkich pionowych wynosi 300 metrów. Ta wartość jest zgodna z obowiązującymi normami i standardami w dziedzinie górnictwa i budownictwa, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa zarówno pracowników, jak i osób postronnych. Przykładowo, w praktyce budowlanej i górniczej, przy wykonywaniu prac strzałowych, operatorzy i ekipy robocze muszą stosować odpowiednie procedury zabezpieczające przed skutkami rozrzutu odłamków, co obejmuje odpowiednie oznakowanie strefy zagrożenia oraz zapewnienie odpowiedniej odległości od miejsca wybuchu. Ponadto, w kontekście planowania robót strzałowych, istotne jest przeprowadzanie oceny ryzyka, która uwzględnia nie tylko zasięg odłamków, ale również warunki geologiczne i atmosferyczne, które mogą wpływać na ich rozrzut. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla skutecznego zarządzania ryzykiem podczas realizacji robót strzałowych.

Pytanie 36

W trakcie projektowania systemu odwadniającego w zakładzie górniczym, obliczenie dopływu wód opadowych w obrębie zlewni wyrobiska górniczego wykonuje się na podstawie maksymalnego opadu dobowego, którego prawdopodobieństwo pojawienia się wynosi raz na

A. 100 lat

B. 10 lat

C. 5 lat

D. 50 lat

Odpowiedź 10 lat jest poprawna, ponieważ przy projektowaniu systemów odwadniania w zakładach górniczych kluczowe jest uwzględnienie maksymalnych opadów dobowych, które mogą wystąpić z określonym prawdopodobieństwem. Ustalając wartość opadów na poziomie prawdopodobieństwa raz na 10 lat, projektanci uwzględniają średnie maksymalne opady, co umożliwia skuteczne planowanie i zapewnienie, że system odwadniający poradzi sobie z najcięższymi warunkami atmosferycznymi, jakie mogą wystąpić w regionie. W praktyce oznacza to, że inżynierowie muszą przeprowadzać analizy hydrologiczne, które uwzględniają dane meteorologiczne, przeszłe wystąpienia opadów oraz modelowanie hydrauliczne. Taka metodologia wpisuje się w dobre praktyki inżynieryjne, które rekomendują dostosowanie systemów odwadniania do lokalnych warunków klimatycznych oraz przewidywań zmian klimatycznych. Zastosowanie tej zasady pozwala na minimalizację ryzyka powodzi oraz zapewnienie bezpieczeństwa operacji górniczych, co jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju branży górniczej.

Pytanie 37

Z uwagi na dużą głębokość, na jakiej znajduje się złoże węgla brunatnego (ponad 200 m) oraz ryzyko zalania dna wyrobiska, eksploatację ostatniego (najniższego) poziomu należy przeprowadzić z wykorzystaniem koparki wielonaczyniowej

A. łańcuchowej umieszczonej powyżej dna wyrobiska i działającej podsiębiernie

B. łańcuchowej umieszczonej na spągu złoża

C. kołowej umieszczonej na spągu złoża

D. kołowej umieszczonej powyżej dna wyrobiska i działającej nadsiębiernie

Wybór koparki łańcuchowej ustawionej powyżej dna wyrobiska i pracującej podsiębiernie jest najbardziej odpowiedni w kontekście eksploatacji głębokiego złoża węgla brunatnego. Koparki łańcuchowe charakteryzują się zdolnością do pracy w trudnych warunkach geologicznych oraz efektywnym usuwaniem materiału ze złoża znajdującego się na dużych głębokościach. Ustawienie powyżej dna wyrobiska minimalizuje ryzyko zawodnienia dna, co może prowadzić do osunięć i destabilizacji wyrobiska. Praca podsiębierna oznacza, że maszyna zbiera materiał w dolnej części, co wpływa na stabilność konstrukcji i efektywność procesu wydobywczego. W praktyce, stosowanie koparek łańcuchowych w takich warunkach pozwala na zachowanie wysokiej wydajności oraz bezpieczeństwa operacji. Dodatkowo, dobrą praktyką w branży jest zapewnienie odpowiednich systemów monitorowania warunków geologicznych, co pozwala na bieżąco dostosowywać strategię wydobycia do zmieniających się warunków. Takie podejście podnosi efektywność operacyjną oraz zmniejsza ryzyko awarii sprzętu.

Pytanie 38

Osoba, która ukończyła, może otrzymać upoważnienie od kierownika ruchu w zakładzie górniczym do działań związanych z odbiorem, przenoszeniem oraz użytkowaniem środków strzałowych?

A. 24 lata

B. 21 lat

C. 18 lat

D. 20 lat

Odpowiedź 21 lat jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, osoba pełnoletnia, która ukończyła 21 lat, może być upoważniona do wykonywania czynności związanych z odbiorem, przenoszeniem i używaniem środków strzałowych w zakładzie górniczym. Przepisy te mają na celu zapewnienie, że osoby odpowiedzialne za obsługę materiałów wybuchowych dysponują wystarczającym doświadczeniem oraz dojrzałością psychiczną, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa w miejscu pracy. W praktyce oznacza to, że kierownik ruchu, odpowiedzialny za nadzór nad operacjami w zakładzie górniczym, powinien weryfikować wiek i kwalifikacje pracowników, aby zapewnić, że spełniają one niezbędne standardy. Wiele zakładów górniczych, które przestrzegają norm ISO oraz krajowych regulacji, implementuje programy szkoleniowe, które uwzględniają wiek, doświadczenie oraz zdolności psychiczne personelu w kontekście używania materiałów niebezpiecznych. W ten sposób minimalizuje się ryzyko wypadków oraz zwiększa bezpieczeństwo procedur operacyjnych.

Pytanie 39

Jakie jest główne zadanie prac geologicznych przed rozpoczęciem eksploatacji złoża?

A. Określenie zasobności i jakości złoża

B. Zorganizowanie zespołu roboczego

C. Zamówienie sprzętu ciężkiego

D. Opracowanie harmonogramu pracy

Główne zadanie prac geologicznych przed rozpoczęciem eksploatacji złoża to określenie jego zasobności i jakości. Jest to kluczowy etap, który determinuje opłacalność całego przedsięwzięcia wydobywczego. Znajomość zasobności złoża pozwala na dokładne oszacowanie jego wielkości, a tym samym planowanie długości eksploatacji oraz potencjalnych zysków. Jakość złoża, z kolei, mówi o tym, jakiej jakości surowiec możemy uzyskać, co wpływa na jego wartość rynkową. Przykładowo, w przypadku złóż węgla, istotne jest określenie jego kaloryczności oraz zawartości zanieczyszczeń. Ocena tych parametrów pozwala na optymalne zaplanowanie procesu wydobycia oraz minimalizację kosztów związanych z przetwarzaniem surowca. W branży geologicznej stosuje się różne metody badawcze, takie jak wiercenia, badania sejsmiczne czy analizy chemiczne próbek, co pozwala na uzyskanie jak najdokładniejszych danych o złożu. Dzięki tym działaniom przedsiębiorstwo może podejmować świadome decyzje inwestycyjne, minimalizując ryzyko finansowe związane z eksploatacją.

Pytanie 40

Eksploatację złoża składającego się z mocno spękanych bloków oraz występującego w formie żyłowej powinno się prowadzić przy zastosowaniu

A. techniki strzelniczej

B. klinowania mechanicznego

C. bezpośredniego wyciągania bloków ze ściany

D. urabiania z użyciem maszyn tnących

Bezpośrednie wyciąganie bloków ze ściany jest najlepszą metodą eksploatacji mocno spękanych złoży, zwłaszcza gdy są one uformowane w żyły. Ta technika pozwala na minimalizację ryzyka związane z naruszeniem struktury otaczających skał, co jest kluczowe w przypadku złoż o niestabilnej budowie. W praktyce, poprzez bezpośrednie wyciąganie bloków, operatorzy mogą precyzyjnie kontrolować proces wydobycia, co zmniejsza możliwość wystąpienia niekontrolowanych zawaleń. Dodatkowo, wykorzystując metody takie jak wsparcie mechaniczne lub urządzenia do podnoszenia, można zapewnić dodatkowe bezpieczeństwo podczas eksploatacji. W branży górniczej oraz budowlanej, standardy bezpieczeństwa i procedury operacyjne koncentrują się na maksymalizacji efektywności wydobycia przy jednoczesnym minimalizowaniu ryzyka. Dlatego bezpośrednie wyciąganie bloków jest zgodne z najlepszymi praktykami w tym zakresie, co podkreśla znaczenie odpowiedniego podejścia do eksploatacji złoż o złożonej strukturze.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej