Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik elektryk
Kwalifikacja: ELE.05 - Eksploatacja maszyn, urządzeń i instalacji elektrycznych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 22:15
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 22:28

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na podstawie zamieszczonych w tabeli danych łożysk dobierz łożysko do silnika o średnicy wału d = 12 mm, średnicy wewnętrznej tarczy łożyskowej D = 28 mm i szerokości tarczy łożyskowej B = 8 mm.

Symbol	Wymiary podstawowe
Symbol	d [mm]	D [mm]	B [mm]	r [mm]
6700	10	15	3	0,1
6200	10	30	9	0,6
6001	12	28	8	0,3
6301	12	37	12	1

A. 6001

B. 6200

C. 6301

D. 6700

Odpowiedź 6001 jest poprawna, ponieważ jej wymiary są zgodne z wymaganiami określonymi w pytaniu. Średnica wewnętrzna łożyska 6001 wynosi 12 mm, co odpowiada średnicy wału, a średnica zewnętrzna wynosi 28 mm oraz szerokość 8 mm. W praktyce, wybór odpowiedniego łożyska jest kluczowy dla zapewnienia prawidłowego działania silnika oraz jego długowieczności. Użycie odpowiednich łożysk minimalizuje tarcie, co z kolei przekłada się na mniejsze straty energii i wysoką efektywność pracy. Dodatkowo, łożyska są projektowane z myślą o określonych zastosowaniach, dlatego znajomość ich parametrów jest niezbędna. W branży mechanicznej, standardy takie jak ISO 355, które dotyczą wymiarów i tolerancji łożysk tocznych, powinny być stosowane w celu zapewnienia jakości i niezawodności komponentów. W przypadku łożysk, warto również zwrócić uwagę na ich zastosowanie w różnych środowiskach pracy, co może wpływać na wybór materiałów i rodzaju uszczelnienia, co z kolei wpływa na ich trwałość oraz efektywność eksploatacyjną.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Jak często należy przeprowadzać oględziny domowej instalacji elektrycznej?

A. 60 miesięcy

B. 12 miesięcy

C. 24 miesiące

D. 35 miesięcy

Oględziny domowej instalacji elektrycznej powinno się robić co 60 miesięcy. To, co mówią polskie normy, jak PN-IEC 60364, jest dość jasne. Regularne przeglądy są mega ważne, bo zapewniają bezpieczeństwo użytkowników i sprawiają, że instalacja działa bez problemów. W ciągu tych pięciu lat warto, żeby właściciele domów robili dokładne inspekcje. To znaczy, że powinno się nie tylko patrzeć na to, jak wygląda instalacja, ale też zmierzyć najważniejsze parametry elektryczne. Można na przykład sprawdzić przewody, gniazdka, wyłączniki, a także zobaczyć, czy zabezpieczenia działają, jak powinny. Z własnego doświadczenia wiem, że regularne przeglądy mogą zapobiegają awariom i pomagają zaoszczędzić na rachunkach za prąd, co w obecnych czasach ma znaczenie. Ciekawe, że przepisy mogą się różnić, zwłaszcza w budynkach publicznych, gdzie te zasady są często bardziej restrykcyjne.

Pytanie 5

Zgodnie z aktualnymi regulacjami, czas pomiędzy następnymi kontrolami skuteczności ochrony przed porażeniem prądem dla instalacji elektrycznych w pomieszczeniach z wyziewami żrącymi, w strefach zagrożonych wybuchem oraz na terenie otwartym nie może przekraczać

A. pół roku

B. jeden rok

C. dwa lata

D. pięć lat

Wybór odpowiedzi "dwa lata", "pół roku" lub "pięć lat" wynika z niepełnego zrozumienia przepisów dotyczących ochrony przeciwporażeniowej w specyficznych warunkach. Okres dwóch lat jest zbyt długi w kontekście pomieszczeń, gdzie ryzyko uszkodzeń instalacji elektrycznych jest znacznie wyższe z powodu obecności substancji żrących lub innych czynników zewnętrznych. W takich środowiskach, gdzie instalacje są narażone na korozję, kontrola powinna być przeprowadzana co najmniej raz w roku, aby zminimalizować ryzyko awarii. Z drugiej strony, okres pół roku, mimo że krótszy, może być niewystarczający w kontekście zmieniającego się stanu technicznego instalacji w trudnych warunkach eksploatacji. Wybór pięcioletniego okresu kontroli jest rażąco nieodpowiedni, ponieważ nie uwzględnia specyfiki miejsc, gdzie komponenty elektryczne mogą szybko ulegać degradacji. Każdy z tych błędnych wyborów nie uwzględnia także przepisów prawa budowlanego oraz norm branżowych, które jasno wskazują na wymóg rocznych kontroli jako standard bezpieczeństwa. Niezrozumienie tych regulacji oraz potencjalnych konsekwencji związanych z rzadkimi kontrolami może prowadzić do poważnych incydentów, które mogą być kosztowne zarówno w aspekcie finansowym, jak i bezpieczeństwa ludzi. Dlatego kluczowe jest dokładne zapoznanie się z przepisami oraz standardami pracy w danym środowisku, aby podejmować świadome decyzje dotyczące bezpieczeństwa instalacji elektrycznych.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Które z poniższych działań nie są przypisane do zadań eksploatacyjnych osób obsługujących urządzenia elektryczne?

A. Przeprowadzanie oględzin wymagających demontażu

B. Realizowanie przeglądów niewymagających demontażu

C. Monitorowanie urządzeń w trakcie pracy

D. Włączanie i wyłączanie urządzeń

Dokonywanie oględzin wymagających demontażu nie jest czynnością, która wchodzi w zakres typowych zadań eksploatacyjnych pracowników obsługujących urządzenia elektryczne. Eksploatacja urządzeń elektrycznych skupia się głównie na ich bieżącym użytkowaniu, co obejmuje uruchamianie, zatrzymywanie oraz nadzorowanie pracy urządzeń. Przeglądy niewymagające demontażu są zazwyczaj efektywne i zgodne z praktykami, które ograniczają przestoje oraz zwiększają efektywność operacyjną. Oględziny, które wiążą się z demontażem, są zarezerwowane dla specjalistycznych prac, które powinny być przeprowadzane przez wykwalifikowanych techników w celu zapewnienia bezpieczeństwa i zgodności z normami, takimi jak PN-EN 60204-1, dotycząca bezpieczeństwa maszyn. Dlatego też, w kontekście eksploatacji, czynności te powinny być planowane w ramach konserwacji urządzeń, a nie codziennych zadań eksploatacyjnych. Przykładem może być okresowe przeglądanie silników elektrycznych, gdzie demontaż jest konieczny do sprawdzenia stanu uzwojeń, co jest kluczowe dla ich dalszej eksploatacji.

Pytanie 9

W silniku odkurzacza po wyjęciu z obudowy i załączeniu pełnego napięcia w serwisie zauważono zmniejszone obroty i iskrzenie na komutatorze. Na podstawie zamieszczonej tabeli wskaż, prawidłową kolejność czynności przy wykrywaniu i naprawie uszkodzenia w silniku odkurzacza.

Czynność
1	demontaż elementów silnika
2	próbne uruchomienie silnika przy zmniejszonym napięciu i doszlifowanie szczotek
3	sprawdzenie długości szczotek i ich prawidłowego docisku do komutatora
4	wykonanie badania na obecność zwarć w wirniku
5	wymiana uszkodzonych podzespołów
6	montaż podzespołów silnika

A. 4, 1, 5, 3, 6, 2

B. 1, 4, 3, 5, 2, 6

C. 3, 4, 2, 1, 5, 6

D. 3, 1, 4, 5, 6, 2

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi pojawiają się typowe błędy myślowe związane z kolejnością działań diagnostycznych. Zaczynanie od demontażu elementów silnika bez wcześniejszej weryfikacji stanu szczotek prowadzi do nieefektywnej pracy oraz zwiększonego ryzyka uszkodzenia innych podzespołów. Diagnostyka powinna zawsze zaczynać się od najprostszych do najtrudniejszych problemów; w tym przypadku sprawdzenie szczotek jest kluczowe. Idąc dalej, pominiecie etapu badania wirnika na obecność zwarć może skutkować dalszymi uszkodzeniami, które nie będą widoczne gołym okiem. Wymiana uszkodzonych elementów przed dokładnym zrozumieniem przyczyny awarii prowadzi do marnotrawstwa czasu i zasobów. Ostatecznie, przeprowadzanie próbnego uruchomienia silnika przed całkowitym złożeniem i wykonaniem wszystkich niezbędnych napraw jest także niewłaściwą praktyką, która może prowadzić do dalszych awarii. W kontekście standardów branżowych, zawsze należy przestrzegać metodologii diagnostycznej, która zakłada systematyczne podejście i eliminację potencjalnych źródeł problemów, zaczynając od najprostszych rozwiązań. Dobre praktyki wskazują na znaczenie odpowiedniego przygotowania przed przystąpieniem do skomplikowanych operacji serwisowych, co pozwala na minimalizowanie ryzyka i zwiększenie efektywności napraw.

Pytanie 10

Do zabezpieczenia nadprądowego których z wymienionych urządzeń przeznaczony jest element przedstawiony na ilustracji?

A. Paneli fotowoltaicznych.

B. Zasilaczy komputerowych.

C. Multimetrów przenośnych.

D. Prostowników półprzewodnikowych.

Odpowiedź jest poprawna, ponieważ element przedstawiony na ilustracji to bezpiecznik przeznaczony do stosowania w systemach zasilania z napięciem stałym (DC) oraz prądem do 350A. Bezpieczniki tego typu są kluczowym komponentem w instalacjach fotowoltaicznych, gdzie wymagane są zabezpieczenia zdolne do pracy z wysokimi napięciami stałymi, często sięgającymi 1500V. W systemach fotowoltaicznych, ochrona przed przeciążeniem i zwarciami jest niezbędna, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno sprzętu, jak i użytkowników. Stosowanie odpowiednich zabezpieczeń nadprądowych jest zgodne z normami branżowymi, takimi jak IEC 60947-3, które regulują kwestie dotyczące urządzeń rozdzielczych. W praktyce, zastosowanie bezpieczników w systemach PV pozwala na minimalizację ryzyka uszkodzeń, co jest niezwykle ważne w kontekście inwestycji w odnawialne źródła energii. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie i konserwacja zabezpieczeń, co przyczynia się do długowieczności systemu.

Pytanie 11

Jaką wartość prądu nominalnego powinien mieć wyłącznik instalacyjny nadprądowy typu B, aby zabezpieczyć grzejnik jednofazowy o parametrach U_N = 230 V oraz P_N = 2,4 kW przed zwarciem?

A. 20 A

B. 6 A

C. 10 A

D. 16 A

Dobór wyłącznika nadprądowego o niewłaściwej wartości prądu znamionowego najczęściej wynika z błędnych obliczeń lub nieprawidłowego zrozumienia parametrów obciążenia. W przypadku wartości 6 A, 10 A i 20 A, można zauważyć, że każdy z tych wyborów nieprawidłowo odzwierciedla rzeczywisty prąd roboczy urządzenia. Wyłącznik 6 A jest zdecydowanie zbyt niski dla obciążenia 10,43 A, co skutkowałoby jego ciągłym wyłączaniem przy normalnej pracy grzejnika. Z kolei wybór wyłącznika o prądzie znamionowym 10 A również nie zapewnia odpowiedniego marginesu bezpieczeństwa, co może prowadzić do częstych wyłączeń w trakcie pracy przy pełnym obciążeniu. Z kolei zastosowanie wyłącznika 20 A może wydawać się bezpieczniejsze, jednak może prowadzić do sytuacji, w której rzeczywiste zwarcie nie zostanie odpowiednio zidentyfikowane i zadziała z opóźnieniem, co jest niebezpieczne. Obliczenia przekładają się na praktyczne podejście do projektowania instalacji, gdzie stosowanie wyłączników nadprądowych o zbyt wysokiej wartości prądu może narazić instalację na ryzyko uszkodzeń. Zgodnie z normami obowiązującymi w branży, ważne jest, aby zawsze dobierać wyłączniki w oparciu o rzeczywiste obciążenia i ich charakterystykę, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz właściwe działanie całej instalacji.

Pytanie 12

Aby zidentyfikować części silników w wersji przeciwwybuchowej, które mają podwyższoną temperaturę, przeprowadza się pomiary temperatury ich obudowy. W którym miejscu silnika nie powinno się przeprowadzać tych pomiarów?

A. W centralnej części obudowy blisko skrzynki przyłączeniowej

B. Na końcu obudowy w rejonie napędu

C. Na tarczy łożyskowej, od strony napędowej w pobliżu pokrywy łożyska

D. W sąsiedztwie pokrywy wentylatora

Wybór niewłaściwego miejsca do pomiaru temperatury silnika może prowadzić do błędnych wniosków i niskiej efektywności działania urządzenia. Odpowiedzi dotyczące pomiarów w różnych lokalizacjach są wynikiem typowych pomyłek związanych z rozumieniem działania silnika i wpływu otoczenia. Pomiar w pośrodku obudowy w pobliżu skrzynki zaciskowej, choć może wydawać się sensowny, nie oddaje rzeczywistej temperatury roboczej. Skrzynka zaciskowa jest miejscem, gdzie często gromadzą się ciepło i energia, co może prowadzić do zafałszowania wyników. Z kolei pomiar na końcu obudowy od strony napędowej również nie jest idealny, ponieważ w tym miejscu temperatura może być zmieniana przez intensywny ruch powietrza lub obciążenia mechaniczne, co również wpływa na wynik. Zmienne takie jak wentylacja i lokalizacja czujnika mogą tworzyć iluzję normalnego stanu pracy. Tak samo, pomiar na tarczy łożyskowej, choć wydaje się logiczny ze względu na bliskość ruchomych części, może być nieodpowiedni, gdyż nie uwzględnia całej obudowy silnika oraz potencjalnych strat ciepła w wyniku tarcia. Te nieporozumienia zazwyczaj wynikają z braku znajomości zasad działania i specyfikacji technicznych urządzeń w wykonaniu przeciwwybuchowym, co podkreśla znaczenie starannego doboru lokalizacji dla pomiarów temperatury.

Pytanie 13

Jaką liczbę należy użyć do pomnożenia wartości znamionowego prądu silnika trójfazowego klatkowego, który napędza pompę, aby obliczyć maksymalną dopuszczalną wartość nastawy prądu na jego zabezpieczeniu termicznym?

A. 0,8

B. 1,1

C. 1,4

D. 2,2

Odpowiedź 1,1 jest poprawna, ponieważ przy obliczaniu maksymalnej dopuszczalnej wartości nastawy prądu na zabezpieczeniu termicznym silników trójfazowych, stosuje się współczynnik 1,1. Ten współczynnik uwzględnia zwiększone obciążenie silnika w przypadku jego rozruchu oraz wpływ na jego pracę w warunkach długotrwałego obciążenia. Przyjmuje się, że silniki trójfazowe mogą być obciążane do wartości 10% powyżej znamionowej przez krótki czas, co jest kluczowe dla ochrony silnika oraz zapewnienia jego efektywności. W praktyce oznacza to, że jeżeli znamionowy prąd silnika wynosi na przykład 10 A, to maksymalna wartość nastawy na zabezpieczeniu termicznym powinna wynosić 11 A. Zastosowanie tego współczynnika jest zgodne z normami IEC 60034 oraz wytycznymi producentów urządzeń, co jest kluczowe dla zabezpieczenia silników i zapewnienia ich prawidłowej pracy.

Pytanie 14

Jakie stopnie ochrony są wymagane dla oprawy, którą należy zastąpić uszkodzoną oprawę w instalacji oświetlenia, zamontowaną w chodniku przed werandą budynku jednorodzinnego?

A. IP 23; IK 10

B. IP 67; IK 02

C. IP 67; IK 09

D. IP23; IK03

Odpowiedź IP 67; IK 09 jest poprawna, ponieważ zapewnia odpowiednie stopnie ochrony dla oprawy zamontowanej w chodniku przed werandą budynku jednorodzinnego. Stopień ochrony IP 67 oznacza, że oprawa jest całkowicie pyłoszczelna (pierwsza cyfra 6) oraz odporna na zanurzenie w wodzie do głębokości 1 metra przez maksymalnie 30 minut (druga cyfra 7). Taki poziom ochrony jest kluczowy w obszarach narażonych na kontakt z wodą, zwłaszcza w strefach zewnętrznych, gdzie zmiany pogodowe mogą prowadzić do zalania. Stopień ochrony IK 09 wskazuje na odporność na uderzenia mechaniczne o energii do 10J, co jest istotne dla opraw oświetleniowych instalowanych w miejscach o dużym natężeniu ruchu, takich jak chodniki. W praktyce, zastosowanie opraw z tymi parametrami zwiększa bezpieczeństwo i trwałość instalacji oświetleniowej, minimalizując ryzyko awarii spowodowane zarówno uszkodzeniami mechanicznymi, jak i wpływem warunków atmosferycznych. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z normą IEC 60529, odpowiednie zabezpieczenie urządzeń oświetleniowych w strefach zewnętrznych jest kluczowe dla zapewnienia ich długotrwałego i bezpiecznego funkcjonowania.

Pytanie 15

Podczas wymiany trójfazowego wyłącznika różnicowoprądowego należy mieć na uwadze, że do wyłącznika nie może być podłączony przewód

A. fazowy LI

B. neutralny N

C. ochronny PE

D. fazowy L2

Odpowiedź dotycząca przewodu ochronnego PE jako nieodpowiedniego do podłączenia do trójfazowego wyłącznika różnicowoprądowego jest poprawna. Przewód ochronny PE ma za zadanie zapewnienie bezpieczeństwa użytkowników poprzez odprowadzenie prądu w przypadku awarii do ziemi, co zmniejsza ryzyko porażenia prądem elektrycznym. Wyłącznik różnicowoprądowy jest zaprojektowany do monitorowania różnicy prądów między przewodami fazowymi a neutralnym. Podłączenie przewodu PE do tego urządzenia nie tylko jest niezgodne z jego przeznaczeniem, ale również może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, w których wyłącznik nie zadziała w przypadku wykrycia różnicy prądu. Zgodnie z normami PN-IEC 61008-1, wyłączniki różnicowoprądowe powinny być podłączane w sposób, który umożliwia ich prawidłowe działanie i spełnienie wymogów związanych z ochroną przeciwporażeniową. Przykładem poprawnej instalacji jest wykorzystanie wyłącznika różnicowoprądowego w połączeniu z przewodami fazowymi i neutralnym, co zapewnia skuteczną ochronę i minimalizuje ryzyko uszkodzeń.

Pytanie 16

Dla urządzenia zasilanego z instalacji elektrycznej trójfazowej o napięciu 400 V, maksymalna moc pobierana wynosi 10 kW. Jaką minimalną wartość prądu znamionowego zabezpieczenia przedlicznikowego należy wybrać, zakładając, że odbiorniki mają charakterystyki rezystancyjne i pomijając selektywność zabezpieczeń?

A. 16 A

B. 25 A

C. 10 A

D. 20 A

Wybór złej wartości prądu znamionowego to dość powszechny problem. Często wynika to z braku zrozumienia podstawowych zasad obliczeń związanych z mocą w instalacjach trójfazowych. Odpowiedzi typu 10 A albo 20 A są niepoprawne, bo nie uwzględniają tego, jak wygląda rzeczywisty pobór mocy i jak to się łączy z mocą, napięciem i prądem. W przypadku 10 kW, prąd powinien być przynajmniej 14,43 A. Wybierając zabezpieczenie 10 A, narażasz instalację na naprawdę spore ryzyko przeciążenia. Z kolei wybór 20 A nie jest najlepszy, bo musi chronić przed nadmiarem prądu, ale nie być zbyt wysoki, żeby nie uszkodzić instalacji. Musisz pamiętać, że przy doborze zabezpieczeń warto kierować się mocą, normami i standardami, które mówią, jak to powinno wyglądać. Pomijanie tych zasad prowadzi do ryzykownych sytuacji z instalacjami elektrycznymi.

Pytanie 17

Podczas diagnostyki silnika elektrycznego stwierdzono, że uzwojenie stojana ma obniżoną rezystancję izolacji. Jakie działania należy podjąć?

A. Przeprowadzić osuszanie uzwojenia lub wymienić izolację

B. Zwiększyć częstotliwość napięcia zasilającego

C. Zastosować dodatkowe uziemienie

D. Zmniejszyć prąd wzbudzenia

Obniżona rezystancja izolacji w uzwojeniu stojana silnika elektrycznego jest poważnym problemem, który może prowadzić do awarii silnika lub nawet zagrożenia bezpieczeństwa. Jednym z podstawowych działań, które należy podjąć, jest osuszanie uzwojenia. Proces ten ma na celu usunięcie wilgoci, która często jest przyczyną obniżonej rezystancji izolacji. Osuszanie można przeprowadzić za pomocą specjalnych urządzeń grzewczych lub wykorzystując energię elektryczną do podgrzania uzwojeń. Jeśli osuszanie nie przynosi oczekiwanych rezultatów, konieczna może być wymiana izolacji na nową, co jest bardziej skomplikowanym i kosztownym procesem. Współczesne normy i dobre praktyki branżowe zalecają regularne monitorowanie stanu izolacji oraz stosowanie materiałów o wysokiej odporności na wilgoć i temperaturę. Dzięki temu można zminimalizować ryzyko wystąpienia tego typu problemów i zapewnić niezawodną pracę urządzeń elektrycznych. Ważne jest, aby wszelkie prace naprawcze były wykonywane zgodnie z wytycznymi producenta oraz normami bezpieczeństwa, co zapewnia długą i bezawaryjną pracę silnika elektrycznego.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

W instalacji elektrycznej w celu stwierdzenia skuteczności ochrony przeciwporażeniowej dokonano pomiarów i otrzymano wartości napięcia fazowego oraz impedancji pętli zwarcia wskazywane przez zamieszczony na rysunku miernik MZC-304. Które z zabezpieczeń nadprądowych przy tym stanie technicznym instalacji spełni warunek samoczynnego wyłączenia zasilania?

A. C25

B. C32

C. D25

D. D32

Zabezpieczenie nadprądowe C25 jest w porządku w tej sytuacji, bo jego maksymalny prąd wyzwalania to 250A. Jakby doszło do zwarcia w instalacji, to prąd zwarcia wynosi około 315A, a to już więcej niż C25 może znieść. To zabezpieczenie działa tak, że automatycznie odłącza zasilanie, a to jest naprawdę ważne dla bezpieczeństwa, żeby uniknąć porażenia. W praktyce, takie zabezpieczenia z charakterystyką C są często stosowane tam, gdzie mamy duże obciążenia, które przy zwarciu mogą dawać spore prądy. Różne normy, jak PN-IEC 60364-4-41, mówią o tym, jak ważne jest dobranie odpowiednich zabezpieczeń. Dlatego użycie C25 w tym przypadku jest zgodne z tym, co mówią te normy i daje większą pewność, jeśli chodzi o bezpieczeństwo użytkowników instalacji.

Pytanie 20

Jakiego rodzaju zabezpieczenie powinno być zastosowane, gdy rozruch silnika indukcyjnego pierścieniowego bez urządzeń rozruchowych jest niedopuszczalny?

A. Zabezpieczenia nadnapięciowego

B. Zabezpieczenia zwarciowego

C. Zabezpieczenia podnapięciowego

D. Zabezpieczenia przeciążeniowego

Zastosowanie zabezpieczeń przeciążeniowych, zwarciowych, czy nadnapięciowych w kontekście rozruchu silników indukcyjnych pierścieniowych nie jest może najlepszym rozwiązaniem, bo jak rozruch się odbywa bez odpowiednich urządzeń, to może być kłopot. Zabezpieczenie przeciążeniowe niby chroni silnik przed przeciążeniem, no ale nie radzi sobie z problemem za niskiego napięcia. Z kolei zabezpieczenia zwarciowe mają na celu ochronę przed krótkimi spięciami, ale nie zapobiegają uruchomieniu przy niskim napięciu, co może prowadzić do uszkodzenia. Producenci sprzętu elektrycznego i dostawcy energii czasem zalecają stosowanie zabezpieczeń podnapięciowych jako ważny element w systemie ochrony silników, aby uniknąć złego rozruchu. Nadnapięcie to inny temat, jest groźne dla silnika, ale w kontekście rozruchu ważne jest to, żeby napięcie nie było za niskie, bo wtedy silnik nie ruszy, albo jeszcze gorzej – działa źle. Warto pomyśleć o tym, że wybór złego zabezpieczenia może prowadzić do dużych problemów i wyższych kosztów, co pokazuje, jak ważne jest, aby stosować odpowiednie rozwiązania według norm i dobrych praktyk inżynieryjnych.

Pytanie 21

Jakie zjawisko można zaobserwować przy cewce indukcyjnej w przypadku zwarcia międzyzwojowego?

A. wzrostu reaktancji cewki

B. wzrostu rezystancji cewki

C. zmniejszenia natężenia prądu płynącego przez cewkę

D. spadku indukcyjności cewki

Wybór odpowiedzi związanej ze zwiększeniem rezystancji cewki może wydawać się logiczny w kontekście zwarcia, jednak nie jest to właściwe podejście do analizy tego zjawiska. W przypadku zwarcia międzyzwojowego, rzeczywisty przepływ prądu przez cewkę może obniżyć jej indukcyjność, ale niekoniecznie prowadzi to do wzrostu rezystancji. W rzeczywistości, w momencie zwarcia, można zaobserwować zmniejszenie impedancji, co skutkuje większym natężeniem prądu, a nie jego spadkiem. Ponadto, zmniejszenie prądu pobieranego przez cewkę jest z kolei związane z jej działaniem w obwodzie, a nie bezpośrednio z zwarciem. Warto zauważyć, że w niektórych warunkach zwarcie może prowadzić do zwiększenia prądu, co jest sprzeczne z koncepcją jego zmniejszenia. Zwiększenie reaktancji cewki również nie jest odpowiednie, ponieważ w przypadku zwarcia reaktancja (zależna od indukcyjności) maleje. Typowe błędy myślowe polegają na myleniu pojęć związanych z rezystancją i reaktancją, co prowadzi do niepoprawnych wniosków o wpływie zwarcia na parametry cewki. W praktyce, kluczowym jest zrozumienie, że zwarcie prowadzi do zmiany w strukturze magnetycznej i elektrycznej cewki, co wyraźnie wpływa na jej wydajność i parametry operacyjne.

Pytanie 22

Maksymalny prąd nastawczy przekaźnika termobimetalowego, który chroni silnik pompy wodnej, przy prądzie znamionowym I_n = 10 A, nie powinien być wyższy niż

A. 9,50 A

B. 11,00 A

C. 10,10 A

D. 10,50 A

Odpowiedź 11,00 A jest prawidłowa, ponieważ prąd nastawczy zabezpieczenia termobimetalowego powinien być ustawiony z pewnym marginesem nad prądem znamionowym silnika, aby uniknąć niepożądanych wyłączeń. W praktyce, przekaźniki termobimetalowe stosowane do ochrony silników pompowych muszą być dostosowane tak, aby ich czułość była odpowiednia do warunków pracy, bez przekraczania dopuszczalnych wartości prądu. W przypadku silnika o prądzie znamionowym I<sub>n</sub> = 10 A, ustawienie prądu nastawczego na 11,00 A zapewnia wystarczający zapas, aby uwzględnić chwilowe przeciążenia, które mogą wystąpić podczas rozruchu silnika lub w wyniku zmiennych warunków eksploatacyjnych. Dobrą praktyką jest również kierowanie się normami, takimi jak IEC 60947-4-1, która określa zasady doboru urządzeń zabezpieczających dla silników. W ten sposób można zapewnić niezawodność i bezpieczeństwo systemu, minimalizując ryzyko fałszywych alarmów oraz niepotrzebnych przestojów w pracy urządzeń.

Pytanie 23

W jakim zakresie powinien znajdować się mierzony rzeczywisty prąd różnicowy I_N wyłącznika różnicowoprądowego typu AC w odniesieniu do jego wartości znamionowej, aby był dopuszczony do użytkowania?

A. Od 0,5 IN do 1,2 IN

B. Od 0,3 IN do 1,0 IN

C. Od 0,5 IN do 1,0 IN

D. Od 0,3 IN do 0,8 IN

Analizując inne możliwe odpowiedzi, można zauważyć, że podane zakresy nie spełniają wymogów dotyczących prawidłowej eksploatacji wyłącznika różnicowoprądowego typu AC. Przykładowo, zakres od 0,3 I_N do 0,8 I_N jest niewłaściwy, ponieważ zbyt niski prąd różnicowy może prowadzić do braku reakcji wyłącznika na małe prądy upływowe, co stwarza ryzyko porażenia prądem. Ustalony przez normy poziom 0,5 I_N jako dolna granica jest kluczowy, aby zapewnić reaktywność urządzenia. Z kolei zakres od 0,5 I_N do 1,2 I_N również nie jest akceptowalny, ponieważ 1,2 I_N nie mieści się w standardowych granicach pracy wyłącznika, co może prowadzić do fałszywych alarmów lub nawet uszkodzenia urządzenia. Odpowiedzi te bazują na niepełnym zrozumieniu zasad działania wyłączników różnicowoprądowych, które mają za zadanie wyłączać zasilanie tylko w przypadku wykrycia niebezpiecznego prądu różnicowego. Warto również zauważyć, że pomijanie zasady, iż wyłącznik powinien być w stanie zareagować na prąd różnicowy w odpowiednim czasie, prowadzi do niebezpiecznych sytuacji w instalacjach elektrycznych. Dlatego tak ważne jest, aby stosować się do określonych norm i praktyk, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno użytkowników, jak i całej instalacji.

Pytanie 24

W którym z poniższych miejsc, podczas pracy z urządzeniami elektrycznymi, nie jest dopuszczalne stosowanie izolacji stanowiska jako środków ochrony przed dotykiem pośrednim?

A. Placu budowy

B. Laboratorium

C. Pracowni edukacyjnej

D. Warsztacie sprzętu RTV

Wydaje się, że wybrałeś odpowiedzi dotyczące pracowni szkolnej czy warsztatu RTV, ale coś tu nie pasuje. W pracowni szkolnej wszystko jest przemyślane i uczniowie znają zasady BHP. Izolacje tam są na porządku dziennym, co zwiększa bezpieczeństwo. W laboratoriach technicznych też jest to dobrze zorganizowane, bo warunki są tam bardziej kontrolowane. W warsztatach sprzętu RTV to samo – są normy i zabezpieczenia. Więc te odpowiedzi są trochę mylące, bo nie uwzględniają, że plac budowy to zupełnie inna bajka, gdzie potrzebne są bardziej zaawansowane rozwiązania.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Które z podanych wskazówek nie odnosi się do projektanta oraz wykonawcy nowej instalacji elektrycznej w lokalu mieszkalnym?

A. Gniazda wtykowe w kuchni należy zasilać z oddzielnego obwodu

B. Oddzielić obwody oświetlenia od obwodów z gniazdami wtykowymi

C. Odbiorniki o dużej mocy, które są zainstalowane na stałe, powinny być zasilane z wydzielonych obwodów

D. Gniazda wtykowe w każdym pomieszczeniu zasilane powinny być z oddzielnego obwodu

Gniazda wtykowe każdego pomieszczenia zasilać z osobnego obwodu to zalecenie, które nie znajduje zastosowania w standardach dotyczących instalacji elektrycznych w pomieszczeniach mieszkalnych. Według norm PN-IEC 60364-1 oraz wytycznych związanych z projektowaniem instalacji elektrycznych, obwody gniazd wtykowych mogą być grupowane, aby zminimalizować koszty i uprościć instalację. Zazwyczaj zaleca się, aby gniazda wtykowe w jednym pomieszczeniu były zasilane z jednego obwodu, co pozwala na efektywne wykorzystanie energii oraz ogranicza liczbę wymaganych obwodów w rozdzielnicy. Przykładowo, w typowej kuchni lub salonie, gdzie wykorzystuje się wiele gniazd wtykowych, projektowanie obwodów z wykorzystaniem jednego obwodu dla danego pomieszczenia jest praktycznym rozwiązaniem. Ponadto, stosując się do takich zasad, można uniknąć niepotrzebnej komplikacji w instalacji oraz eksploatacji, co sprzyja bezpieczeństwu użytkowania."

Pytanie 29

Jakie są zalecane minimalne okresy pomiędzy kolejnymi kontrolami instalacji elektrycznych w pomieszczeniach narażonych na pożar?

A. 1 rok dla oceny skuteczności ochrony przeciwporażeniowej i 1 rok dla badania rezystancji izolacji

B. 5 lat dla oceny skuteczności ochrony przeciwporażeniowej i 5 lat dla badania rezystancji izolacji

C. 5 lat dla oceny skuteczności ochrony przeciwporażeniowej i 1 rok dla badania rezystancji izolacji

D. 1 rok dla oceny skuteczności ochrony przeciwporażeniowej oraz 5 lat dla badania rezystancji izolacji

Nieprawidłowe podejścia do okresów między sprawdzeniami instalacji elektrycznych mogą prowadzić do poważnych zagrożeń dla bezpieczeństwa. Na przykład, sprawdzanie skuteczności ochrony przeciwporażeniowej co 1 rok, jak sugeruje jedna z opcji, jest zbyt częste i może być nieefektywne, biorąc pod uwagę, że te systemy powinny wykazywać stabilność przez dłuższy czas, co potwierdzają wytyczne europejskie przyjęte w normach bezpieczeństwa. Z drugiej strony, zalecenie, aby sprawdzać rezystancję izolacji co 5 lat, ignoruje szybkość, z jaką mogą pojawiać się uszkodzenia izolacji w wyniku eksploatacji, co może prowadzić do ryzykownych sytuacji. Typowe błędy myślowe polegają na myleniu częstotliwości kontroli z ich rzeczywistą skutecznością. Dłuższe okresy mogą prowadzić do zaniedbań i niewykrytych usterek, które z czasem narastają. Dlatego niezbędne jest przestrzeganie określonych norm, które są oparte na rzeczywistych warunkach eksploatacyjnych, a nie jedynie na intuicyjnych osądach dotyczących bezpieczeństwa. Rozsądnie jest stosować się do najlepszych praktyk branżowych, które zalecają częstsze przeglądy instalacji w pomieszczeniach o podwyższonym ryzyku pożaru, aby minimalizować ryzyko incydentów związanych z elektrycznością.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

W jakim układzie sieciowym przewód oznaczony symbolem pokazanym na rysunku pełni jednocześnie funkcje przewodu neutralnego i ochronnego?

A. IT

B. TT

C. TN-C

D. TN-S

W układzie TN-C, przewód neutralny (N) i przewód ochronny (PE) są połączone w jeden wspólny przewód, nazywany przewodem PEN. Taki układ ma na celu uproszczenie instalacji elektrycznych oraz zwiększenie bezpieczeństwa użytkowania. Przewód PEN pełni jednocześnie funkcję przewodu neutralnego, który zamyka obwód prądowy, oraz funkcję ochronną, która zabezpiecza przed porażeniem elektrycznym. Przewód PEN jest szczególnie stosowany w systemach zasilania, gdzie występuje duża ilość odbiorników energii, takich jak w budynkach mieszkalnych czy przemysłowych. W polskich normach i przepisach dotyczących instalacji elektrycznych, zastosowanie układu TN-C jest zgodne z zasadami dobrych praktyk, co wpływa na niezawodność systemu. Kluczowe jest również zapewnienie odpowiednich zabezpieczeń, takich jak wyłączniki różnicowoprądowe, które wspierają bezpieczeństwo użytkowników. Warto również pamiętać, że w przypadku uszkodzenia izolacji przewodu PEN, można wystąpić ryzyko porażenia prądem, dlatego tak ważne jest jego regularne sprawdzanie oraz stosowanie odpowiednich zabezpieczeń.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Aby zapewnić ochronę przed porażeniem elektrycznym przy awarii użytkowników silnika elektrycznego klasy ochronności I, jego obudowa w układzie sieci TT powinna być

A. podłączona do przewodu neutralnego

B. elektrycznie odizolowana od uziomu za pomocą iskiernika

C. połączona z uziomem

D. elektrycznie odizolowana od gruntu oraz przewodzącego podłoża

Odpowiedzi, które sugerują inne podejścia do ochrony przeciwporażeniowej, jak odizolowanie silnika elektrycznego od uziomu iskiernikiem, przyłączenie do przewodu neutralnego czy odizolowanie od ziemi i przewodzącego podłoża, są nieprawidłowe z kilku powodów. Przede wszystkim, odizolowanie silnika od uziomu iskiernikiem wprowadza ryzyko, ponieważ iskiernik w przypadku wysokiego napięcia może stać się przewodnikiem, co nie zapewnia rzeczywistej ochrony. Ta metoda nie tylko nie usuwa potencjalnego zagrożenia związanego z porażeniem, ale może również prowadzić do dodatkowych komplikacji w przypadku awarii. Przyłączenie do przewodu neutralnego nie jest zalecane, ponieważ w systemach TT przewód neutralny nie jest uziemiony, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, jeśli wystąpi awaria. Wreszcie, odizolowanie od ziemi i przewodzącego podłoża całkowicie eliminuje korzyści wynikające z uziemienia, co w praktyce zwiększa ryzyko porażenia. W instalacjach elektrycznych kluczowe jest zapewnienie odpowiednich ścieżek uziemiających, które umożliwiają bezpieczne odprowadzenie prądu w przypadku awarii, co jest fundamentem ochrony przed porażeniem elektrycznym. Ignorowanie tych zasad prowadzi do niebezpiecznych sytuacji, które mogą zagrażać zdrowiu i życiu użytkowników.

Pytanie 34

Wkładka topikowa przedstawiona na rysunku, zabezpieczająca jeden z obwodów elektrycznych w pewnym pomieszczeniu, zapewnia skuteczną ochronę

A. przewodów elektrycznych tylko przed skutkami zwarć.

B. przewodów elektrycznych przed skutkami zwarć i przeciążeń.

C. urządzeń energoelektronicznych tylko przed skutkami przeciążeń.

D. urządzeń energoelektronicznych przed skutkami zwarć i przeciążeń.

Wybór odpowiedzi sugerującej, że wkładka topikowa zabezpiecza tylko przed skutkami zwarć lub wyłącznie przed przeciążeniami, jest niepoprawny, ponieważ nie odzwierciedla rzeczywistego działania tego elementu. Wkładka topikowa działa jako zabezpieczenie zarówno przed przeciążeniem, jak i zwarciem, które są dwoma różnymi, ale równie istotnymi zagrożeniami dla instalacji elektrycznych. Przeciążenie następuje, gdy prąd w obwodzie przekracza wartość nominalną, co może prowadzić do przegrzania przewodów, a w rezultacie ich uszkodzenia. Z kolei zwarcie generuje nagły wzrost prądu, co również stwarza ryzyko pożaru lub uszkodzenia urządzeń elektrycznych. Propozycja, że wkładka topikowa chroni jedynie urządzenia energoelektroniczne, jest również myląca, ponieważ jej funkcją jest ochrona całego obwodu elektrycznego, a nie tylko poszczególnych urządzeń. Dobrze zaprojektowana instalacja elektryczna powinna uwzględniać zastosowanie odpowiednich wkładek topikowych, które zapewnią ochronę przed oboma rodzajami zagrożeń. Niestety, brak zrozumienia roli wkładek topikowych w instalacjach elektrycznych prowadzi do zagrożeń, które można by uniknąć poprzez właściwe dobranie zabezpieczeń oraz ich zastosowanie zgodnie z obowiązującymi normami.

Pytanie 35

Gdy prace pomiarowe i kontrolne w instalacjach elektrycznych są wymagane do wykonania przez dwie osoby, to osoba przeprowadzająca pomiary powinna mieć odpowiednie kwalifikacje, a druga osoba wspierająca

A. powinna posiadać świadectwo kwalifikacyjne na stanowisku eksploatacji w zakresie pomiarów

B. musi dysponować świadectwem kwalifikacyjnym na stanowisku dozoru, lecz bez zakresu pomiarów

C. nie jest zobowiązana do posiadania świadectwa kwalifikacji, jeśli ukończyła szkołę zawodową

D. nie musi mieć świadectwa kwalifikacji, jeśli przeszła odpowiednie szkolenie

Zrozumienie wymagań dotyczących kwalifikacji osób wykonujących prace pomiarowo-kontrolne instalacji elektrycznych jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i jakości wykonywanych zadań. Odpowiedzi sugerujące, że osoba wspomagająca musi posiadać świadectwo kwalifikacji, ignorują fakt, że nie każde stanowisko wymaga formalnych certyfikatów, zwłaszcza jeśli mowa o pracach, które można przeprowadzać w oparciu o odpowiednie przygotowanie i szkolenie. Posiadanie wykształcenia zawodowego nie jest równoznaczne ze zdolnością do przeprowadzania skomplikowanych pomiarów elektrycznych, gdzie kluczowe są umiejętności praktyczne i znajomość procedur bezpieczeństwa. W praktyce, wiele osób podejmujących się wsparcia podczas pomiarów, posiada doświadczenie nabyte w trakcie praktyk czy kursów, które nie zawsze kończą się formalnym świadectwem, ale są wystarczające do bezpiecznego i efektywnego działania. Zatem, stawianie wymogu posiadania świadectwa kwalifikacyjnego na stanowisku dozoru, jeśli osoba nie wykonuje czynności wymagających takiej kwalifikacji, wprowadza zbędne ograniczenia i może prowadzić do niepoprawnych wniosków o kompetencjach pracowników. Warto podkreślić, że na rynku pracy, elastyczność w podejściu do kwalifikacji i umiejętności pracowników w kontekście ich faktycznych obowiązków jest nie tylko korzystna, ale także zgodna z nowoczesnymi trendami w zarządzaniu zasobami ludzkimi.

Pytanie 36

W trakcie naprawy części instalacji elektrycznej zasilającej silnik indukcyjny, uszkodzone przewody aluminiowe zamieniono na przewody H07V-R o przekroju żyły 50 mm². Jaki powinien być minimalny przekrój przewodu PE, aby warunek samoczynnego wyłączenia zasilania został spełniony?

A. 25 mm2

B. 50 mm2

C. 20 mm2

D. 35 mm2

Odpowiedź 25 mm2 jest poprawna, ponieważ zgodnie z normami PN-IEC 60364-5-54, minimalny przekrój przewodu ochronnego (PE) powinien być co najmniej równy 1,5 mm2 dla instalacji o maksymalnym prądzie znamionowym do 32 A. W przypadku instalacji z przewodami zasilającymi o znacznych przekrojach, takich jak 50 mm2 w przypadku przewodów H07V-R, wymagana jest zasada, że przekrój przewodu PE powinien wynosić co najmniej 50% przekroju przewodu fazowego w przypadku aluminium lub 25% w przypadku miedzi. Tutaj mamy do czynienia z przewodami aluminiowymi, więc obliczając 50% z 50 mm2, otrzymujemy 25 mm2. Taki przekrój zapewnia odpowiednią zdolność przewodu PE do przewodzenia prądu w przypadku awarii, co jest kluczowe dla ochrony ludzi oraz urządzeń. Przykładem zastosowania tej zasady może być instalacja elektryczna w przemyśle, gdzie wymagania bezpieczeństwa są szczególnie restrykcyjne.

Pytanie 37

Który z poniższych środków ostrożności nie jest wymagany dla zapewnienia bezpieczeństwa podczas realizacji prac przy linii napowietrznej, która została odłączona od zasilania?

A. Realizowanie pracy w zespole

B. Używanie sprzętu izolacyjnego

C. Przyłączenie wyłączonej linii do uziemienia

D. Ogrodzenie terenu, na którym prowadzone są prace

Wykonywanie prac zespołowo, ogrodzenie miejsca wykonywania pracy oraz uziemienie wyłączonej linii to kluczowe środki ostrożności, które są istotne w kontekście bezpieczeństwa przy pracach przy linii napowietrznej. Pracowanie w zespole pozwala na lepszą koordynację działań oraz szybszą reakcję w sytuacjach awaryjnych, co jest niezbędne w okolicznościach, gdzie ryzyko wypadku jest wyższe. Ogrodzenie miejsca pracy jest podstawowym działaniem w celu zabezpieczenia obszaru, co zapobiega nieautoryzowanemu dostępowi osób trzecich oraz minimalizuje ryzyko przypadkowych incydentów. Uziemienie wyłączonej linii jest fundamentalną praktyką, gdyż pozwala na odprowadzenie wszelkich ładunków elektrycznych, które mogą występować na linii, co znacząco zwiększa bezpieczeństwo pracowników. Ignorowanie tych praktyk może prowadzić do tragicznych konsekwencji, dlatego też każdy pracownik powinien być odpowiednio przeszkolony w zakresie zastosowania tych środków. W branży energetycznej nieprzestrzeganie zasad BHP i standardów, takich jak normy IEC, może skutkować poważnymi wypadkami, dlatego tak istotne jest, aby każdy pracownik był świadomy i przestrzegał ustalonych procedur.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Która z wymienionych operacji jest związana z obsługą przepływu energii elektrycznej w urządzeniu napędowym klasy IV?

A. Weryfikacja ustawienia zabezpieczenia przed przeciążeniem

B. Zatrzymanie urządzenia w przypadku awarii

C. Mierzenie napięcia zasilającego to urządzenie

D. Zamiana uszkodzonego elementu w urządzeniu

Zrozumienie różnych działań przy obsłudze urządzeń napędowych to ważny element, ale nie zawsze są one związane z pilną reakcją w sytuacjach awaryjnych. Na przykład, sprawdzenie zabezpieczeń przeciążeniowych czy pomiar napięcia zasilającego to ważne rzeczy, ale nie są one bezpośrednio związane z natychmiastowym zatrzymywaniem urządzenia w kryzysowych momentach. Zabezpieczenie przeciążeniowe chroni silnik przed nadmiernym obciążeniem, ale jego sprawdzenie to nie to samo co szybka reakcja w awarii. Pomiar napięcia zasilającego to bardziej sprawdzanie, czy wszystko działa jak trzeba, a nie coś, co załatwia sprawę w przypadku zagrożenia. Wymiana uszkodzonego elementu też jest istotna, ale na pewno nie pomoże, jeśli już jest awaria. Często myśli się, że działania prewencyjne wystarczą, żeby uniknąć problemów, a to może prowadzić do chaosu i większego ryzyka. Dlatego w takich sytuacjach najlepiej skupić się na zatrzymaniu urządzenia – to jest podstawowe i naprawdę nie można tego bagatelizować.

Pytanie 40

W jaki sposób zmieni się spadek napięcia na przewodzie zasilającym przenośny odbiornik, jeśli zamienimy przewód OWY 5×4 mm² o długości 5 m na przewód OWY 5×6 mm² o długości 15 m?

A. Zwiększy się trzykrotnie

B. Zmniejszy się dwukrotnie

C. Zwiększy się dwukrotnie

D. Zmniejszy się trzykrotnie

Odpowiedź, że spadek napięcia na przewodzie zasilającym odbiornik przenośny zwiększy się dwukrotnie, jest poprawna z perspektywy prawa Ohma oraz zasad obliczania spadku napięcia. Spadek napięcia (U) na przewodniku oblicza się według wzoru U = I * R, gdzie I to prąd płynący przez przewód, a R to oporność przewodu. Oporność przewodu wyrażona jest wzorem R = ρ * (L/A), gdzie ρ to oporność właściwa materiału, L to długość przewodu, a A to jego pole przekroju. Zastępując przewód OWY 5×4 mm² o długości 5 m przewodem OWY 5×6 mm² o długości 15 m, zwiększamy długość przewodu trzykrotnie (15 m do 5 m) oraz zmniejszamy pole przekroju o 1,5 razy (4 mm² do 6 mm²). Mimo większego pola przekroju nowego przewodu, jego długość powoduje, że spadek napięcia wzrasta. W praktyce oznacza to, że dla zastosowań wymagających długich przewodów zasilających, dobór odpowiedniego przekroju przewodu jest kluczowy, aby zminimalizować straty energetyczne i zapewnić stabilność zasilania. Dostosowywanie długości i przekrojów przewodów jest zgodne z normą PN-IEC 60364, która zaleca obliczanie spadków napięcia dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności instalacji elektrycznych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej