Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 15:36
Data zakończenia: 19 grudnia 2025 15:50

Egzamin zdany!

Wynik: 39/40 punktów (97,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ile należy naświetlić form drukowych do wykonania w technice offsetowej 6 000 sztuk dwustronnych, wielobarwnych (CMYK) zaproszeń zawierających elementy naniesione bezpośrednio na maszynie drukującej lakierem wybiórczym po jednej stronie?

A. 4 formy.

B. 9 form.

C. 8 form.

D. 6 form.

Prawidłowo zauważone — w tym zadaniu trzeba było dokładnie przeanalizować liczbę form drukowych nie tylko pod kątem kolorów CMYK, ale też uwzględnić specyfikę druku dwustronnego i dodatkowego lakieru wybiórczego. W technice offsetowej na każdą stronę pracy wielobarwnej w skali CMYK potrzeba czterech form (osobna dla każdego koloru: cyjan, magenta, żółty, czarny). Ponieważ zaproszenia są drukowane dwustronnie, to już daje 4 formy na jedną stronę × 2 strony = 8 form. Jednak w tej pracy dodatkowo po jednej stronie nanoszony jest lakier wybiórczy bezpośrednio na maszynie – a to wymaga oddzielnej formy dedykowanej tej operacji. Tak więc, całościowo wychodzi 8 form na kolory CMYK plus jedna na lakier wybiórczy – razem 9 form drukowych. W praktyce branżowej zawsze warto pamiętać o wszystkich procesach dodatkowych, takich jak lakierowanie czy tłoczenie, bo każda taka operacja zwykle wymaga osobnej formy (np. lakier wybiórczy, matowy, błyszczący, a czasem nawet wypukły). To podejście odpowiada zasadom kalkulacji w drukarniach i jest zgodne ze standardami FOGRA i zaleceniami producentów maszyn offsetowych. Moim zdaniem, taka świadomość przydaje się nie tylko przy kosztorysowaniu, ale też przy planowaniu produkcji – pozwala uniknąć późniejszych niespodzianek. Warto zapamiętać ten schemat na przyszłość, szczególnie jeśli ktoś myśli o pracy w przygotowalni albo przy zarządzaniu drukiem.

Pytanie 2

Jaką liczbę zadrukowanych arkuszy A2 powinien otrzymać pracownik obsługujący złamywarkę, jeśli nakład 16-stronicowego czasopisma w formacie A4 wynosi 5 000 egzemplarzy, a naddatek technologiczny na procesy introligatorskie to 3%?

A. 10 600 sztuk

B. 5 300 sztuk

C. 10 300 sztuk

D. 5 150 sztuk

Fajnie, że wybrałeś 10 300 sztuk! To jest poprawna odpowiedź i wszystko wskazuje na to, że dobrze zrozumiałeś, jak to policzyć. Mamy 16-stronicowe czasopismo A4 z nakładem 5 000 sztuk. Musimy pamiętać, że na jedno takie czasopismo potrzebujemy 4 arkusze A4. Czyli całkowity nakład to 5 000 razy 4, co daje nam 20 000 arkuszy A4. A skoro na jeden arkusz A2 mieszczą się 2 arkusze A4, to dzielimy 20 000 przez 2 i wychodzi nam 10 000 arkuszy A2. Potem dodajemy 3% naddatku technologicznego, co da dodatkowe 300 arkuszy. I to nam daje 10 300 arkuszy A2! W poligrafii to bardzo ważne, żeby dokładnie wszystko liczyć, bo od tego zależy cała produkcja.

Pytanie 3

Wskaż rodzaj oryginału, którego reprodukcję przedstawiono na rysunku.

A. Diapozytyw, refleksyjny, wielotonalny.

B. Negatyw, refleksyjny, jednotonalny.

C. Negatyw, transparentny, wielotonalny.

D. Diapozytyw, transparentny, jednotonalny.

To jest bardzo praktyczna wiedza, bo w pracy z archiwizacją zdjęć albo przy digitalizowaniu starych materiałów fotograficznych, często spotykasz się właśnie z negatywami transparentnymi i wielotonalnymi. W praktyce taki negatyw to po prostu przezroczysty film fotograficzny, na którym zarejestrowany jest obraz, ale z odwróconymi jasnościami – tam, gdzie na zdjęciu będzie jasno, negatyw jest ciemny i odwrotnie. Wielotonalność oznacza, że mamy tu płynne przejścia tonalne, setki, a nawet tysiące odcieni szarości, co daje szerokie możliwości późniejszej obróbki czy rekonstrukcji obrazu. W branży fotograficznej, a nawet muzealnej, skanowanie takich negatywów jest standardem – pozwala uzyskać wysoką jakość cyfrową nawet po wielu latach przechowywania. Moim zdaniem warto wiedzieć, że takie negatywy są podstawowym materiałem wywoławczym do odbitek papierowych i to właśnie z nich można potem tworzyć powiększenia albo poprawiać jakość archiwalnych zdjęć. Praca ze skanerami do negatywów wymaga rozpoznania przezroczystego, wielotonalnego materiału, bo tylko wtedy uzyskamy dobry efekt końcowy. Warto też pamiętać, że skanery mają specjalne tryby do negatywów, rozpoznając ich specyfikę na poziomie sprzętowym i programowym.

Pytanie 4

Na pokazanym projekcie wykrojnika opakowania zielona linia wyznacza

A. linie cięcia.

B. spady drukarskie.

C. linie bigowania.

D. wymiar netto.

Zielona linia na projekcie wykrojnika opakowania oznacza linie bigowania, które są kluczowe dla prawidłowego formowania opakowania. Linie bigowania wskazują miejsca, w których materiał, na przykład karton, powinien być zgięty, co umożliwia precyzyjne złożenie opakowania w odpowiedni kształt. W praktyce, zastosowanie linii bigowania pozwala na łatwiejsze i szybsze montowanie opakowań, co jest istotne w produkcji masowej. Dzięki zastosowaniu odpowiednich narzędzi do bigowania, takich jak wykrojniki z frezowanymi rowkami, można uzyskać estetyczne i funkcjonalne wykończenie. Warto również zauważyć, że zrozumienie znaczenia linii bigowania jest zgodne z dobrymi praktykami w branży opakowaniowej, gdzie precyzja oraz jakość wykonania mają kluczowe znaczenie dla efektywności procesu produkcji. Przygotowując projekt wykrojnika, ważne jest, aby odpowiednio zaplanować miejsca bigowania, co wpływa na późniejsze użytkowanie produktu i jego atrakcyjność wizualną.

Pytanie 5

Rozmieszczenie materiałów na arkuszu druku to

A. skalowanie

B. impozycja

C. dublowanie

D. pozycjonowanie

Impozycja to proces rozmieszczania użytków na arkuszu drukarskim w taki sposób, aby po wydrukowaniu i złożeniu arkusza uzyskać właściwie uporządkowane i czytelne elementy. Jest to kluczowy etap w produkcji materiałów drukowanych, który ma na celu optymalizację wykorzystania powierzchni papieru oraz zapewnienie prawidłowej kolejności stron w finalnym produkcie. Przykładem jest przygotowanie książki, gdzie odpowiednia impozycja pozwala na ułożenie stron tak, aby po złożeniu wszystkie znajdowały się we właściwej kolejności. W branży graficznej i poligraficznej impozycja jest ściśle związana z normami i standardami, takimi jak PDF/X, które określają zasady przygotowania dokumentów do druku. Dobre praktyki w impozycji to m.in. uwzględnienie marginesów, spadów oraz specyfikacji dotyczących rodzaju papieru i techniki druku. Zrozumienie procesu impozycji jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości finalnego produktu drukowanego.

Pytanie 6

Ile egzemplarzy form drukowych trzeba przygotować do druku wielobarwnego folderu reklamowego dwustronnego, stosując technikę druku z obracaniem arkusza?

A. 10

B. 8

C. 2

D. 6

Odpowiedź 8 jest prawidłowa, ponieważ w przypadku wydrukowania wielobarwnego dwustronnego folderu reklamowego przy użyciu druku z odwracaniem arkusza, konieczne jest przygotowanie odpowiednich form drukowych dla każdej strony folderu oraz dla każdej strony kolorów. Folder reklamowy, zakładając, że ma cztery strony, wymaga 2 form drukowych dla każdej strony (przód i tył) oraz po jednej formie dla każdej z czterech kolorów (zazwyczaj CMYK). Dlatego 2 formy na stronę, pomnożone przez 4 strony, dają 8 form. W praktyce, takie podejście jest zgodne z branżowymi standardami, które zalecają przygotowywanie form drukowych uwzględniających kolory oraz strony druku, co pozwala na osiągnięcie wysokiej jakości wydruku oraz spójności kolorystycznej w rezultacie. Warto zaznaczyć, że stosowanie druku z odwracaniem arkusza jest często preferowane w produkcji materiałów reklamowych, ponieważ zmniejsza straty papieru oraz obniża koszty produkcji, a także zwiększa efektywność procesu druku.

Pytanie 7

Co oznacza termin 'proof' w kontekście druku?

A. Rodzaj farby drukarskiej

B. Próbny wydruk do sprawdzenia

C. Specjalny papier do druku

D. Format pliku graficznego

Termin 'proof' w kontekście druku odnosi się do próbnego wydruku, który jest używany do sprawdzenia, jak finalny produkt będzie wyglądać po wydrukowaniu. Jest to kluczowy etap w procesie drukowania, ponieważ pozwala na ocenę jakości kolorów, rozdzielczości, a także rozmieszczenia elementów graficznych. Moim zdaniem, proof jest jak próbne danie w kuchni – zanim zaserwujesz gościom, musisz upewnić się, że wszystko jest dokładnie tak, jak być powinno. W praktyce, proof można wykonywać na różne sposoby, od cyfrowych wydruków na specjalnym papierze proofingowym po bardziej zaawansowane technologie, takie jak proofing na maszynie drukarskiej. Ważne jest, aby proof był jak najbardziej zbliżony do finalnego produktu, co pozwala na wykrycie ewentualnych błędów i ich korektę przed rozpoczęciem masowej produkcji. W branży poligraficznej standardem jest dążenie do jak najwierniejszego odwzorowania kolorów i detali, co jest możliwe właśnie dzięki profesjonalnym próbkom proofingowym.

Pytanie 8

Jaki znak należy umieścić pomiędzy członami słowa "polsko-angielski"?

A. Dywiz

B. Myślnik

C. Minus

D. Półpauzę

Wybór dywizu jako znaku oddzielającego człony w wyrazie "polsko-angielski" jest zgodny z polskimi normami ortograficznymi. Dywiz jest używany do tworzenia wyrazów złożonych, które składają się z dwóch lub więcej członów, z których każdy zachowuje swoją tożsamość. Stosowanie dywizu w kontekście przymiotników i nazw krajów jest powszechną praktyką, co można zaobserwować w wielu słownikach oraz publikacjach. Dzięki zastosowaniu dywizu, wyraz "polsko-angielski" stanowi spójną całość, wskazując na związek pomiędzy Polską a Anglią. Przykładem poprawnego użycia dywizu w innych kontekstach może być termin "franco-rosyjski" lub "turko-arabski", co również ilustruje, jak dywiz łączy różne kultury czy języki. Warto zwrócić uwagę, że niepoprawne jest użycie myślnika, ponieważ myślnik ma inne znaczenie i stosuje się go do wydzielania wtrąceń lub zaznaczania pauz w zdaniu. Znajomość tych zasad ortograficznych jest istotna dla poprawnej komunikacji w języku polskim, co podkreśla profesjonalizm w pisaniu tekstów oraz tworzeniu formalnych dokumentów.

Pytanie 9

Na co wpływa wielkość wcięcia akapitowego?

A. kroju pisma oraz wysokości łamu

B. liczby akapitów na stronie

C. stopnia pisma i szerokości kolumny

D. liczby łamów w kolumnie

Poprawna odpowiedź, czyli stopień pisma i szerokość kolumny, ma kluczowe znaczenie dla określenia wielkości wcięcia akapitowego. Stopień pisma odnosi się do wielkości czcionki, co wpływa na czytelność tekstu. Większe czcionki wymagają często szerszych wcięć, aby zachować estetykę i przejrzystość dokumentu. Z kolei szerokość kolumny ma istotny wpływ na kompozycję tekstu. W szerszych kolumnach, aby nie przytłaczać czytelnika, wcięcia mogą być mniejsze, natomiast w węższych kolumnach mogą być większe, aby wyróżnić akapity. W praktyce, projektanci graficzni i typografowie stosują zasady typografii, takie jak zasady odległości i wcięć akapitowych, aby poprawić doświadczenia użytkownika. Dobrą praktyką jest także stosowanie wcięć w zgodzie z wytycznymi dotyczącymi dostępności, które zapewniają, że tekst jest nie tylko estetyczny, ale również łatwy do odczytania dla osób z różnymi potrzebami. W ten sposób, odpowiednie wcięcia akapitowe wspierają zarówno czytelność, jak i estetykę dokumentu.

Pytanie 10

Akapit jest to

A. odsunięcie pierwszego wiersza tekstu od marginesu.

B. wiersz zawieszony.

C. część strony ograniczona marginesami wynikającymi z layoutu.

D. fragment tekstu pomiędzy wierszem akapitowym, a końcowym.

Akapit to w praktyce podstawowa jednostka organizacyjna tekstu, którą spotykamy praktycznie w każdym dokumencie – od książek, przez artykuły, aż po instrukcje techniczne czy dokumenty firmowe. Prawidłowa definicja mówi, że akapit to fragment tekstu wyodrębniony pomiędzy rozpoczęciem nowego wiersza akapitowego (czyli tam, gdzie najczęściej robimy Enter lub Tab) a jego zakończeniem, które zwykle sygnalizuje kolejny Enter. To działa nie tylko w Wordzie, ale i w kodzie HTML – tam akapit to wszystko, co znajduje się pomiędzy tagami <p>...</p>. Z mojego doświadczenia wynika, że właśnie takie logiczne wydzielanie myśli, czyli jeden akapit na jedno zagadnienie, bardzo ułatwia czytelność i przyswajanie trudnych tematów. W branży IT i ogólnie w dokumentacji technicznej, dobre podzielenie treści na akapity jest podstawą czytelności instrukcji, specyfikacji czy nawet kodu z komentarzami. Często spotykam się z tym, że osoby początkujące mieszają akapit z samym wcięciem w pierwszym wierszu, co jest tylko graficznym wyróżnieniem i nie ma nic wspólnego z faktycznym zakresem akapitu. W dobrych praktykach redakcyjnych i edytorskich podkreśla się, że akapit pozwala logicznie grupować powiązane ze sobą informacje, przez co tekst jest bardziej zrozumiały. Moim zdaniem, jeśli ktoś chce pisać dokumentacje techniczne na wysokim poziomie, rozumienie czym naprawdę jest akapit jest kluczowe.

Pytanie 11

Klient złożył zamówienie na 20 000 ulotek w kolorystyce 4+4 oraz formacie A6. W specyfikacji zaznaczył, że ulotki mają być pakowane w zestawy po 250 sztuk. Ile zestawów z ulotkami zostanie dostarczonych do klienta?

A. 40

B. 20

C. 80

D. 60

Odpowiedź 80 jest poprawna, ponieważ obliczamy liczbę paczek, dzieląc całkowitą liczbę ulotek przez liczbę ulotek w jednej paczce. Klient zamówił 20 000 ulotek, a każda paczka zawiera 250 sztuk. Wykonując obliczenia: 20 000 ÷ 250 = 80. Oznacza to, że do klienta zostanie wysłanych dokładnie 80 paczek. W praktyce, taka procedura pakowania jest standardem w branży poligraficznej, co pozwala na efektywne zarządzanie zamówieniami oraz ich transportem. Warto również zauważyć, że stosowanie paczek o stałej liczbie ulotek ułatwia nie tylko logistykę, ale także kontrolę jakości, ponieważ mniejsze jednostki pakowe są łatwiejsze do monitorowania pod względem zgodności z zamówieniem. Dobrą praktyką jest również informowanie klientów o szczegółach dotyczących pakowania, co zwiększa ich zadowolenie oraz pozwala na sprawniejsze odbieranie przesyłek.

Pytanie 12

Jaka jest minimalna powierzchnia folii backlight, którą należy przygotować do druku 50 reklamowych kasetonów o wymiarach 3 x 2 m?

A. 300 m2

B. 50 m2

C. 600 m2

D. 210 m2

No więc, prawidłowa odpowiedź to 300 m2! To wynika z prostej kalkulacji. Mamy 50 kasetonów, każdy o wymiarach 3 x 2 m. Jak liczymy? Prosto – 3 m razy 2 m, czyli 6 m2 na jeden kaseton. Potem mnożymy to przez 50 kasetonów i wychodzi 300 m2. Wiesz, kiedy projektuje się coś takiego, zawsze warto mieć zapas materiału. To znaczy, jeśli zakładamy produkcję, to lepiej dodać jakieś 10-15% więcej, bo nigdy nie wiadomo, co się wydarzy. Druk może być nieidealny, mogą być straty w materiale, czy coś się może uszkodzić w transporcie. Więc, tak, ogólnie rzecz biorąc, warto mieć na uwadze, że wystarczająca ilość folii backlight pomaga w tworzeniu jakościowych reklam, co później przekłada się na zadowolenie klientów. To naprawdę ważny aspekt!

Pytanie 13

Kolorystykę pocztówki, której obie strony przedstawiono na rysunku, technologicznie określa zapis

A. 4 + 2

B. 2 + 2

C. 4 + 1

D. 6 + 0

Odpowiedź "4 + 2" pasuje idealnie, bo odnosi się do kolorów używanych na pocztówce, co jest mega ważne w druku. Przód pocztówki wykorzystuje pełną gamę kolorów CMYK, co oznacza, że mamy cztery kolory: cyjan, magenta, żółty i czarny. Takie podejście to standard w druku, bo pozwala uzyskać naprawdę różnorodne kolory i odcienie. Jeśli chodzi o tył pocztówki, to sprawa jest prostsza, bo mamy tam tylko tekst w jednym kolorze (czerwonym) i elementy w czerni, czyli dwa kolory. Taki podział kolorów to norma w projektowaniu pocztówek – przód jest bardziej barwny i przyciągający wzrok, a tył bardziej praktyczny. Dzięki zastosowaniu zapisu "4 + 2" drukarnie mogą łatwiej oszacować koszty produkcji i dobrze ustawić maszyny, co jest super ważne dla efektywności druku.

Pytanie 14

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop pozwala na wybranie konkretnego obiektu?

A. Pędzel

B. Kadrowanie

C. Lasso

D. Gumka

Narzędzie Lasso w programie Adobe Photoshop jest niezwykle istotnym elementem w procesie selekcji obiektów na warstwie graficznej. Umożliwia ono precyzyjne zaznaczanie nieregularnych kształtów, co jest kluczowe, gdy użytkownik potrzebuje wyróżnić konkretne fragmenty obrazu. Lasso pozwala na rysowanie dowolnych kształtów, co czyni je bardzo elastycznym narzędziem. Przykładem zastosowania może być wycinanie skomplikowanego obiektu, takiego jak postać z tła, co jest przydatne w grafice reklamowej czy przy tworzeniu fotomontaży. Lasso może być również używane w połączeniu z innymi narzędziami, jak na przykład maskami warstw, co pozwala na jeszcze większą kontrolę nad edycją. Warto zaznaczyć, że poprawne korzystanie z narzędzi selekcji w Photoshopie jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają precyzyjne i staranne przygotowanie elementów graficznych.

Pytanie 15

Wskaż styl warstwy w Adobe Photoshop, którym można uzyskać efekt wypukłej ramki widoczny na zdjęciu.

A. Nałożenie wzorku

B. Satyna

C. Obrys

D. Faza i płaskorzeźba

Styl warstwy „Faza i płaskorzeźba” w Adobe Photoshop to chyba najbardziej wszechstronne narzędzie, jeśli chodzi o uzyskiwanie efektu wypukłości czy wrażenia trójwymiarowości na elementach grafiki. W praktyce właśnie ten efekt pozwala uzyskać charakterystyczną, lekko uniesioną ramkę, którą widać na tym zdjęciu. Działa to tak, że program generuje światłocień na krawędziach warstwy – można ustawić kierunek światła, wielkość głębi oraz twardość krawędzi. To jest totalny standard w branży, jeśli chce się nadać np. przyciskom, ramkom czy nagłówkom wrażenie reliefu, jakby coś rzeczywiście było wypukłe lub wklęsłe. Jeśli ktoś planuje tworzyć interfejsy użytkownika, elementy szablonów stron internetowych czy po prostu potrzebuje wizualnie oddzielić warstwę od tła – ten styl to podstawa. Przy okazji warto pamiętać, że faza i płaskorzeźba daje dużo możliwości konfiguracji: można osiągnąć zarówno subtelny, jak i bardzo wyrazisty efekt. Z mojego doświadczenia, dobrze dobrane ustawienia w tym stylu mogą całkowicie zmienić odbiór grafiki – byle nie przesadzić, bo czasem mniej znaczy więcej. No i jeszcze ciekawostka: wielu projektantów łączy fazę i płaskorzeźbę z cieniem lub obrysem, żeby jeszcze bardziej podkreślić efekt trójwymiarowości.

Pytanie 16

Jaką ilość papieru trzeba zamówić, aby uzyskać 2 000 arkuszy w formacie RA1 (860 x 610 mm) o gramaturze 120 g/m²?

A. 64 kg

B. 32 kg

C. 126 kg

D. 252 kg

Aby obliczyć ilość papieru potrzebną do uzyskania 2000 arkuszy formatu RA1 o gramaturze 120 g/m², należy najpierw wyliczyć powierzchnię jednego arkusza. Format RA1 ma wymiary 860 mm x 610 mm, co daje powierzchnię równą 0,526 m² (860 mm * 610 mm = 0,526 m²). Następnie, obliczamy całkowitą powierzchnię wszystkich arkuszy: 2000 arkuszy * 0,526 m² = 1052 m². Przy gramaturze 120 g/m², masa papieru wynosi: 1052 m² * 120 g/m² = 126240 g, co po przeliczeniu daje 126,24 kg. W praktyce, przy zamawianiu papieru, należy uwzględnić standardowe jednostki i marginesy, jednakże obliczona wartość 126 kg jest zgodna z wymaganiami. W branży papierniczej istotne jest zarządzanie zamówieniami zgodnie z określonymi specyfikacjami technicznymi, aby zoptymalizować koszty oraz zapewnić efektywność produkcji.

Pytanie 17

Jakie są wymiary brutto plakatu, jeśli spady wynoszą 3 mm, a wymiar netto to A1?

A. 423 x 597 mm

B. 600 x 847 mm

C. 597 x 844 mm

D. 426 x 600 mm

Wymiar brutto plakatu to wymiar netto powiększony o spady, które są niezbędne w procesie druku. W przypadku plakatu o wymiarze netto A1, czyli 594 mm x 841 mm, po dodaniu spadów o wielkości 3 mm z każdej strony, należy obliczyć całkowity wymiar brutto. Spady dodaje się zarówno do szerokości, jak i do wysokości, co daje łącznie 6 mm (3 mm z lewej, 3 mm z prawej) do szerokości oraz 6 mm do wysokości. Zatem wymiar brutto plakatu wynosi 594 mm + 6 mm = 600 mm szerokości oraz 841 mm + 6 mm = 847 mm wysokości. W praktyce, dodawanie spadów jest kluczowe, aby uniknąć białych krawędzi po przycięciu plakatu, co jest standardową praktyką w druku. Stosowanie wymiarów brutto z uwzględnieniem spadów jest normą w branży poligraficznej, co zapewnia profesjonalne wykończenie produktów graficznych.

Pytanie 18

Jakie operacje technologiczne wykończeniowe są niezbędne do przygotowania wkładów oprawy zeszytowej?

A. Złamywanie arkuszy, zszywanie drutem, okrawanie oprawy

B. Lakierowanie okładki, bigowanie okładki, złamywanie arkuszy, klejenie wkładu z okładką

C. Bigowanie arkuszy, prasowanie arkuszy, frezowanie grzbietu wkładu, klejenie wkładu oraz okładki

D. Impozycja użytków, nadkrawanie arkuszy, zszywanie nićmi oprawy

Złamywanie arkuszy, zszywanie drutem oraz okrawanie oprawy to kluczowe operacje technologiczne w procesie wykonania wkładów oprawy zeszytowej. Złamywanie arkuszy polega na precyzyjnym składaniu papieru, co umożliwia uzyskanie odpowiednich formatów oraz poprawia estetykę końcowego produktu. Zszywanie drutem jest techniką, która zapewnia trwałość i wytrzymałość spinek, co jest istotne w kontekście intensywnego użytkowania zeszytów. Okrawanie oprawy polega na usunięciu nadmiaru materiału, co zwiększa estetykę i poprawia funkcjonalność produktu. Te operacje są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które podkreślają znaczenie precyzyjnego wykonania oraz jakości materiałów. Na przykład, w standardach dotyczących produkcji książek wskazuje się na konieczność zastosowania odpowiednich narzędzi i technik, aby zapewnić najwyższą jakość finalnego produktu. W praktyce, wykonanie tych operacji wymaga nie tylko znacznych umiejętności manualnych, ale także znajomości materiałów oraz technologii ich obróbki.

Pytanie 19

Ile arkuszy papieru powinno zostać przygotowanych jako technologiczny naddatek w wysokości 10 procent, zakładając, że całkowity nakład wynosi 20 000 arkuszy?

A. 200 szt.

B. 2 000 szt.

C. 100 szt.

D. 1 000 szt.

Odpowiedź to 2 000 arkuszy papieru, co oznacza, że mamy 10-procentowy naddatek technologiczny przy nakładzie 20 000 arkuszy. Żeby to policzyć, wystarczy pomnożyć 20 000 przez 0,10, co daje nam właśnie 2 000 arkuszy. Ten naddatek jest super istotny w produkcji, szczególnie w drukarstwie, bo uwzględnia różne straty, które mogą się zdarzyć podczas realizacji zlecenia. Często zdarzają się błędy w druku, czy uszkodzenia papieru, albo obcięcia, które nie wyjdą idealnie. Dlatego właśnie naddatek pozwala lepiej zarządzać zasobami i mieć pewność, że na końcu nie zabraknie nam materiałów, żeby dokończyć projekt. W druku standardowo naddatek wynosi od 5% do 15%, w zależności od tego, co się produkuje. Jak mamy większe nakłady, powyżej 10 000 arkuszy, to warto pomyśleć o wyższych naddatkach, żeby uniknąć przestojów.

Pytanie 20

Ile kolorowych separacji powinno się przygotować do realizacji offsetowych form drukarskich dla druku w palecie kolorów 4+1?

A. 1 separację

B. 8 separacji

C. 5 separacji

D. 4 separacje

Odpowiedź 5 separacji jest prawidłowa, ponieważ w druku offsetowym z kolorystyką 4+1, mamy do czynienia z podstawowym zestawem kolorów CMYK (cyan, magenta, yellow, black) oraz dodatkowym kolorem, który jest często używany do rozszerzenia palety barw lub uzyskania efektów specjalnych. Ten dodatkowy kolor może być na przykład kolorem Pantone, co pozwala na uzyskanie bardziej nasyconych kolorów i lepszego odwzorowania odcieni. W praktyce w druku offsetowym do drukowania materiałów reklamowych, broszur czy katalogów, posiadanie pięciu separacji pozwala na większą elastyczność w kreowaniu projektów graficznych. Warto również zwrócić uwagę na standardy branżowe, takie jak ISO 12647, które podkreślają znaczenie precyzyjnego odwzorowania kolorów w procesie druku. Dodatkowa separacja zwiększa możliwości w zakresie uzyskania unikalnych efektów wizualnych, co jest istotne w kontekście marketingowym. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego dostosowywania procesu druku do różnych wymagań projektów graficznych.

Pytanie 21

Jaką konwersję przestrzeni kolorów należy przeprowadzić, aby przystosować zdjęcie do druku w technologii offsetowej?

A. CMYK na RGB

B. RGB na CMYK

C. RGB na LAB

D. RGB na HSB

Aby przygotować zdjęcie do wydruku w technice offsetowej, konieczne jest przekształcenie przestrzeni barw RGB na CMYK. RGB (Red, Green, Blue) to model kolorów używany głównie w urządzeniach wyświetlających, takich jak monitory i telewizory, gdzie kolory są tworzone przez mieszanie światła. W przeciwieństwie do tego, CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black) jest modelem kolorów stosowanym w druku, gdzie kolory są tworzone przez nałożenie tuszy na papier. Przeniesienie obrazu z RGB do CMYK pozwala na uzyskanie wiernego odwzorowania kolorów w druku, ponieważ tusze CMYK mają ograniczoną gamę kolorów w porównaniu do światła RGB. W praktyce, konwersja RGB na CMYK powinna być przeprowadzona z uwzględnieniem profilu kolorów, aby zminimalizować różnice w kolorze, które mogą wystąpić podczas druku. Standardowe profile kolorów, takie jak FOGRA dla druku w Europie, pomagają w uzyskaniu optymalnych wyników. Dobrą praktyką jest również wykonanie próby druku przed finalnym wydaniem, aby upewnić się, że kolory są zgodne z oczekiwaniami.

Pytanie 22

Schemat przedstawia operację technologiczną

A. rozmieszczania ilustracji na makiecie cyfrowej.

B. wprowadzania tekstu do publikacji.

C. rozmieszczania użytków na arkuszu.

D. ustalania kolorów w obrębie publikacji.

Poprawna odpowiedź, dotycząca rozmieszczania użytków na arkuszu, jest najlepszym wyborem w kontekście analizowanego schematu. W procesie przygotowania do druku kluczowym krokiem jest optymalne rozmieszczenie użytków, czyli elementów, które mają zostać wydrukowane. Schemat ilustruje podział arkusza na różne sekcje, co jest istotne dla zapewnienia efektywności procesu produkcji. W profesjonalnym druku offsetowym, na przykład, każde z tych użytków musi być precyzyjnie umiejscowione, aby minimalizować straty materiałowe oraz zmaksymalizować wykorzystanie powierzchni arkusza. W praktyce, odpowiednie rozmieszczenie użytków wpływa na finalny koszt produkcji, jakość druku oraz czas realizacji zlecenia. Warto zaznaczyć, że standardy branżowe, takie jak ISO 12647, określają wymagania dotyczące jakości druku, w tym również aspekty związane z rozmieszczeniem użytków. Dlatego poprawne zrozumienie i zastosowanie tej zasady jest kluczowe dla każdego specjalisty w dziedzinie poligrafii.

Pytanie 23

Jakie parametry technologiczne powinny być zastosowane do wektorowego zapisu logo, które ma być drukowane w technologii offsetowej?

A. CMYK, 96 dpi, PSD

B. CMYK, 300 dpi, EPS

C. RGB, 150 dpi, BMP

D. RGB, 300 dpi, GIF

Odpowiedź CMYK, 300 dpi, EPS jest prawidłowa, ponieważ wszystkie te parametry są kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości druku w technice offsetowej. CMYK to model kolorów, który jest standardem w druku, pozwalającym na precyzyjne odwzorowanie kolorów przez mieszanie czterech podstawowych farb: cyjan, magenta, żółty i czarny. Użycie tego modelu zapewnia, że kolory będą wyglądały tak, jak zamierzono na papierze. Parametr 300 dpi (punktów na cal) to wysokiej jakości rozdzielczość, która jest zalecana dla materiałów drukowanych, ponieważ pozwala uzyskać wyraźne i ostre wydruki, eliminując efekt rozmycia. EPS (Encapsulated PostScript) to format pliku, który jest szeroko stosowany w branży graficznej, umożliwiający przechowywanie grafiki wektorowej oraz bitmapowej. EPS jest idealny do druku offsetowego, ponieważ obsługuje kolor CMYK oraz pozwala na zachowanie wysokiej jakości obrazu, niezależnie od rozmiaru wydruku. Przykładowo, wiele profesjonalnych drukarni wymaga dostarczania projektów w formacie EPS, aby zapewnić optymalne odwzorowanie kolorów i detali w finalnym produkcie.

Pytanie 24

Na potrzeby Internetu gotową wersję publikacji elektronicznej należy zapisać w formatach

A. CDR, EPUB, HTML

B. PDF, EPUB, HTML

C. AI, EPUB, HTML

D. PDF, PSD, EPUB

Wybierając formaty zapisu gotowej publikacji elektronicznej przeznaczonej do internetu, trzeba przede wszystkim kierować się ich uniwersalnością i kompatybilnością z różnymi urządzeniami oraz przeglądarkami. PDF jest od lat standardem, jeśli chodzi o wierne odwzorowanie wyglądu dokumentu, niezależnie od systemu operacyjnego czy programu, którym się go otwiera. EPUB to format specjalnie stworzony do e-booków, idealny na czytniki i aplikacje mobilne, gdzie tekst ma się automatycznie dopasowywać do ekranu. HTML z kolei to podstawa stron internetowych, dzięki czemu publikację można osadzić bezpośrednio w sieci. Moim zdaniem, te trzy formaty – PDF, EPUB, HTML – to taki żelazny zestaw, który pokrywa praktycznie wszystkie scenariusze publikacji cyfrowej. W branży wydawniczej i projektowej właśnie takie rozszerzenia są uznawane za najbardziej profesjonalne. Warto jeszcze pamiętać, że dobrym zwyczajem jest udostępnianie publikacji w kilku formatach jednocześnie, żeby nie ograniczać odbiorców. Z własnej praktyki widzę, że coraz częściej klienci proszą właśnie o PDF na archiwizację, EPUB do czytników i HTML do publikacji online. Także dobrze kojarzyć te formaty i rozumieć ich zastosowanie – to podstawa, jeśli myśli się poważnie o e-publishingu.

Pytanie 25

Boczek, główka, okienko, drabinka to elementy charakterystyczne dla składu

A. tekstów obcojęzycznych.

B. wzorów chemicznych.

C. tabel dziełowych.

D. tekstów gładkich.

Boczek, główka, okienko i drabinka to pojęcia bardzo specyficzne dla tabel dziełowych, z którymi najczęściej spotykamy się w składzie wydawniczym albo podczas profesjonalnego przygotowania książek, katalogów czy spisów bibliograficznych. W praktyce, tabela dziełowa służy do przejrzystego prezentowania dużych zestawień – na przykład w bibliotekarstwie do podziału zasobów albo w edukacji do wykazu lektur. Każdy z tych elementów ma swoją funkcję: boczek to zwykle lewa kolumna z nagłówkami lub kategoriami, główka to pierwszy rząd (lub kilka rzędów) nagłówków nad kolumnami, okienko oznacza pojedynczą komórkę na przecięciu wiersza i kolumny, a drabinka to linie prowadzące wzrok czytelnika przez kolejne komórki, bardzo przydatne przy dużych, wielokolumnowych tabelach. Z mojego doświadczenia dobrze wykonana tabela dziełowa mocno ułatwia szybkie wyszukiwanie informacji, a poprawny skład zgodnie z normami (np. PN-ISO 690) to po prostu podstawa w pracy wydawniczej. Co ciekawe, czasami spotyka się takie rozwiązania nawet w nowoczesnych systemach baz danych czy aplikacjach, gdzie tabelaryczna prezentacja danych wymaga podobnych rozwiązań wizualnych. Najlepiej po prostu zapamiętać te nazwy, bo potem człowiek nie raz je napotka w praktyce – czy to w typografii, czy w DTP, czy nawet podczas prostych zestawień w Excelu. Trochę sucha teoria, ale ma ogromne przełożenie na codzienną pracę.

Pytanie 26

Która technika tworzenia obiektów graficznych pozwala uzyskiwać efekty przedstawione na ilustracji?

A. Cięcie na plasterki.

B. Generator kształtów.

C. Tworzenie przejść.

D. Rozpylanie symboli.

Tworzenie przejść to technika, która umożliwia płynne łączenie dwóch kształtów oraz ich kolorów, co jest kluczowym elementem w projektowaniu graficznym. Dzięki tej metodzie możliwe jest uzyskanie efektów wizualnych, które są niezwykle atrakcyjne i dynamiczne. Przykładem zastosowania tej techniki może być tworzenie gradientów w grafikach, które nadają głębię i trójwymiarowość. Tworzenie przejść jest szeroko stosowane w programach graficznych, takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, gdzie można precyzyjnie kontrolować parametry przejścia, takie jak kierunek, intensywność oraz rodzaj zastosowanego koloru. Technika ta jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają stosowanie miękkich przejść kolorystycznych w celu uzyskania estetycznych i nowoczesnych projektów. Warto również zwrócić uwagę, że umiejętność tworzenia przejść jest niezbędna w animacji, gdzie zmiany kształtów i kolorów mogą być wykorzystywane do przedstawiania ruchu i transformacji obiektów.

Pytanie 27

Ile offsetowych form druku jest koniecznych do przygotowania w celu zadrukowania arkusza w systemie 4 + 4 z wykorzystaniem metody odwracania arkusza przez boczny margines?

A. 4 formy

B. 8 form

C. 6 form

D. 2 formy

Aby zadrukować arkusz w kolorystyce 4 + 4, co oznacza pełny zadruk zarówno po stronie frontowej, jak i tylnej, wymagane jest przygotowanie czterech offsetowych form drukowych. Każda forma odpowiada za jeden z podstawowych kolorów, z których składa się proces druku w technologii offsetowej, czyli cyjan, magenta, żółty i czarny (CMYK). Przy druku dwustronnym, każda strona wymaga osobnej formy dla tych kolorów, co łącznie daje cztery formy. W praktyce oznacza to, że każda forma jest wykorzystywana do nałożenia jednego z kolorów na arkusz. Proces druku offsetowego jest często stosowany w produkcji materiałów reklamowych, broszur, katalogów oraz różnych publikacji, gdzie wysoka jakość kolorystyki jest kluczowa. W branży stosuje się standardy związane z przygotowaniem form, takie jak ISO 12647, które pozwalają na uzyskanie spójnych rezultatów w produkcji drukarskiej. Zastosowanie czterech form w tym przypadku jest zgodne z normami efektywności i jakości, co przyczynia się do uzyskania profesjonalnych efektów wizualnych.

Pytanie 28

Jaki program umożliwia tworzenie układów publikacji zawierających grafikę i tekst?

A. Blender

B. Adobe InDesign

C. ArtiosCad

D. Corel Photo Paint

Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie do tworzenia publikacji, które jest szeroko stosowane w branży graficznej i wydawniczej. Program ten umożliwia projektowanie skomplikowanych układów tekstu oraz grafik, co czyni go idealnym narzędziem do pracy nad książkami, magazynami, broszurami i innymi materiałami drukowanymi. Dzięki zaawansowanym funkcjom, takim jak style typograficzne, zarządzanie kolorami oraz integracja z innymi produktami Adobe, InDesign pozwala na efektywne tworzenie estetycznych i funkcjonalnych projektów. Przykładem zastosowania InDesign może być przygotowanie profesjonalnego katalogu produktów, gdzie użytkownicy mogą łatwo dostosować układ, dodać obrazy oraz zintegrować elementy interaktywne, co jest zgodne z obecnymi standardami branżowymi. Dzięki możliwości eksportu do formatu PDF, InDesign spełnia również wymagania dotyczące druku wysokiej jakości, co czyni go niezastąpionym narzędziem w procesie wydawniczym.

Pytanie 29

Odbitki próbne pozwalające ocenić rozmieszczenie stron/użytków na arkuszu drukarskim to proof

A. kontaktowy.

B. kontraktowy.

C. designerski.

D. impozycyjny.

Odpowiedź „impozycyjny” jest zdecydowanie prawidłowa, bo to właśnie proof impozycyjny służy do wizualnej kontroli, czy strony oraz użytki są poprawnie rozmieszczone na arkuszu drukarskim, zanim pójdzie on na maszynę. W praktyce taki proof (czyli odbitka próbna) umożliwia operatorowi lub technologowi sprawdzenie kolejności, orientacji i ewentualnych przesunięć arkuszy – co może mieć ogromne znaczenie przy składaniu i falcowaniu gotowych druków, np. broszur czy książek. Często podkreśla się, że proofy impozycyjne są niezbędne przy bardziej złożonych układach – dzięki nim można od ręki wychwycić błędy, które w produkcji kosztowałyby masę czasu i pieniędzy. Moim zdaniem, nawet w dobie automatyzacji i zaawansowanych workflowów, takie próbne wydruki są często niedoceniane, a mogą uratować niejedną produkcję przed katastrofą. Branżowe standardy, jak np. FOGRA czy normy ISO 12647, zalecają wykonywanie proofów impozycyjnych szczególnie wtedy, gdy mamy do czynienia z nietypowymi formatami lub niestandardową paginacją. To niby drobiazg, ale w realnej pracy drukarni naprawdę kluczowy. Warto zapamiętać, że proof impozycyjny to nie tylko kontrola kolorystyki, lecz przede wszystkim weryfikacja poprawności składkowania, obracania i rozmieszczania użytków. W sumie, jeśli ktoś myśli o poważnej produkcji poligraficznej, powinien mieć opanowaną wiedzę o proofach impozycyjnych praktycznie do perfekcji.

Pytanie 30

Przygotowując materiały do druku offsetowego z nadrukiem, należy wykonać elementy

A. koloru czarnego

B. drukowane farbami Pantone

C. koloru żółtego

D. wypełnione gradientem

Odpowiedź 'koloru czarnego' jest prawidłowa, ponieważ w procesie druku offsetowego kluczowym elementem przygotowania materiałów jest użycie koloru czarnego jako koloru bazowego. W druku CMYK, który jest standardem w druku offsetowym, kolor czarny (K) pełni rolę koloru nadrzędnego, który jest używany do uzyskiwania ciemniejszych odcieni oraz detali w projektach graficznych. Przykładami są ilustracje, tekst czy linie, które muszą być ostre i wyraźne. W praktyce, zastosowanie czarnego koloru umożliwia uzyskanie najlepszej jakości druku, minimalizując ryzyko rozmyć i zapewniając kontrast. Dodatkowo, druki, w których kolor czarny jest wykorzystywany jako nadruk, zazwyczaj wymagają mniejszej ilości farb, co może wpłynąć na koszt produkcji oraz czas realizacji. W branży drukarskiej stosuje się powszechnie zasady dotyczące przygotowania plików do druku, które wskazują, że tekst i detale powinny być zawsze w kolorze czarnym, aby zapewnić ich najlepszą widoczność i czytelność.

Pytanie 31

Które podłoże drukowe należy przygotować wiedząc, że druk ma być wykonany na siatce mesh?

A. Podłoże 1.

B. Podłoże 3.

C. Podłoże 4.

D. Podłoże 2.

Wybierając inne podłoże niż podłoże 2, można popełnić kilka kluczowych błędów, które wpływają na jakość druku. Podłoże 1, 3 oraz 4 mogą mieć właściwości, które nie są zgodne z wymaganiami techniki druku sitodrukowego. Na przykład, podłoże 1 może być zbyt gładkie, co uniemożliwia farbie skuteczne przyleganie, prowadząc do problemów z kryciem i trwałością wydruku. Również podłoża 3 i 4 mogą nie mieć odpowiedniej struktury, co skutkuje nieoptymalnym przepływem farby przez siatkę mesh. Niektóre z tych podłoży mogą być przeznaczone do druku cyfrowego lub innych technik, co prowadzi do błędnych założeń co do ich wszechstronności. W kontekście druku sitodrukowego, istotnym błędem jest również niewłaściwe zrozumienie znaczenia interakcji między farbą a podłożem. Niezgodność pomiędzy tymi dwoma elementami może prowadzić do osłabienia kolorów i ich blaknięcia w czasie, co jest nieakceptowalne w profesjonalnych aplikacjach. Kluczowe jest, aby przy wyborze podłoża kierować się nie tylko jego wyglądem, ale przede wszystkim jego właściwościami fizycznymi i chemicznymi, co pozwoli na uzyskanie optymalnych rezultatów w druku.

Pytanie 32

Aby wykonać 150 000 formularzy dotyczących zwolnień lekarskich, jaki typ papieru powinien być użyty jako podłoże do druku?

A. samokopiujący

B. samoprzylepny

C. syntetyczny

D. offsetowy

Papier samokopiujący jest idealnym rozwiązaniem do wykonania formularzy na zwolnienia lekarskie, ponieważ umożliwia jednoczesne tworzenie wielu kopii dokumentów bez potrzeby używania dodatkowego sprzętu, takiego jak kserokopiarka. Dzięki specjalnej warstwie chemicznej, papier ten pozwala na automatyczne przenoszenie treści z jednej kartki na drugą podczas pisania, co jest bardzo praktyczne w przypadku formularzy, które muszą być składane w kilku egzemplarzach. Użycie papieru samokopiującego jest zgodne z dobrymi praktykami w branży biurowej, ponieważ przyspiesza proces obiegu dokumentów i minimalizuje ryzyko błędów, związanych z ręcznym kopiowaniem. Ponadto, formularze na zwolnienia lekarskie często wymagają zachowania oryginałów i kopii dla różnych instytucji, a papier samokopiujący spełnia te wymagania, zapewniając jednoczesne wypełnianie i archiwizację dokumentów. Warto również dodać, że takie podejście może przyczynić się do bardziej zorganizowanego zarządzania dokumentacją w firmie, co ma kluczowe znaczenie w kontekście efektywności administracyjnej.

Pytanie 33

Główne czynniki wpływające na koszt realizacji danego zlecenia to

A. jakość form drukarskich oraz rozdzielczość bitmap

B. liczba łamów oraz cena form drukarskich

C. nakład i kolorystyka produktu

D. liniatura rastra oraz liczba złamów

Wybór odpowiedzi dotyczącej nakładu i kolorystyki produktu jako kluczowych czynników wpływających na koszt wydruku jest trafny, ponieważ te elementy mają bezpośredni wpływ na proces produkcji oraz zużycie materiałów. Nakład, czyli liczba egzemplarzy do wydrukowania, jest kluczowy, ponieważ cena za jeden egzemplarz maleje w miarę zwiększania się liczby wydruków dzięki efektowi skali. Ponadto, kolorystyka, zwłaszcza w kontekście druku kolorowego, znacząco wpływa na koszt, gdyż wykorzystanie kolorów CMYK wymaga zastosowania drobniejszych detali w procesie druku, co z kolei podnosi koszt działalności. W praktyce, przy projektowaniu materiałów do druku, należy rozważyć zarówno nakład, jak i planowaną kolorystykę, aby zoptymalizować koszty. Dobre praktyki w branży zalecają także wcześniejsze zdefiniowanie potrzebnych nakładów oraz wybór odpowiednich kolorów, co pozwoli uniknąć nieprzewidzianych wydatków oraz zminimalizować marnotrawstwo materiałów. Warto również pamiętać, że złożoność projektu, jak na przykład dodanie efektów specjalnych lub dodatkowych kolorów, może znacząco wpłynąć na cenę finalnego produktu. Właściwe zrozumienie tych zależności jest kluczowe dla efektywnego planowania i realizacji projektów drukarskich.

Pytanie 34

Który zbiór zawiera wyłącznie barwy ciepłe?

A. Pomarańczowy, czarny, zielony.

B. Niebieski, zielony, fioletowy.

C. Niebieski, żółty, zielony.

D. Pomarańczowy, żółty, czerwony.

Barwy ciepłe to takie, które kojarzą się z ogniem, słońcem czy ciepłem ogólnie – najczęściej są to odcienie żółci, pomarańczu i czerwieni. W branży plastycznej i projektowej mówi się, że to właśnie te kolory „przyciągają wzrok” i nadają wnętrzom czy grafikom energii oraz dynamiki. Moim zdaniem, nawet w codziennym życiu, ciepłe barwy wpływają pozytywnie na nastrój, często wykorzystuje się je w reklamie, żeby wywołać wrażenie otwartości czy zachęcić do działania. Standardy branżowe (na przykład w teorii koloru stosowanej w grafice komputerowej czy architekturze wnętrz) jednoznacznie wskazują, że barwy takie jak pomarańczowy, żółty i czerwony są typowymi przedstawicielami tej grupy. Co ciekawe, barwy ciepłe możemy spotkać też w malarstwie – impresjoniści bardzo często sięgali właśnie po nie, żeby budować wrażenie światła i ruchu. W praktyce, jeśli projektujesz stronę internetową albo plakat i zależy Ci na wzbudzeniu emocji, lepiej sięgnąć po właśnie taki zestaw kolorów. Trzeba tylko uważać, żeby nie przesadzić z ich nasyceniem, bo mogą szybko męczyć wzrok użytkownika. Ogólnie rzecz biorąc, ten wybór jest zgodny zarówno z wiedzą teoretyczną, jak i praktyczną – w końcu pomarańczowy, żółty i czerwony to klasyka barw ciepłych!

Pytanie 35

Program do zarządzania cyfrowymi zasobami, który umożliwia organizowanie plików używanych do tworzenia treści dla druku, stron internetowych i materiałów wideo, to aplikacja Adobe

A. Illustrator

B. Bridge

C. Photoshop

D. Animate

Adobe Bridge to oprogramowanie, które pełni rolę centra zarządzania zasobami cyfrowymi, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla profesjonalistów zajmujących się tworzeniem treści. Umożliwia organizowanie, przeglądanie i edytowanie plików multimedialnych, co jest niezwykle przydatne w pracy z projektami graficznymi, video oraz publikacjami drukowanymi. Jako część ekosystemu Adobe, Bridge współpracuje z innymi aplikacjami, takimi jak Photoshop i Illustrator, co pozwala na płynne przenoszenie zasobów pomiędzy programami. Przykładowo, można łatwo zorganizować zdjęcia w Bridge i następnie otworzyć je bezpośrednio w Photoshopie do edycji. Dobre praktyki sugerują, aby wykorzystywać Bridge do tagowania i porządkowania plików, co znacznie ułatwia późniejsze wyszukiwanie i zarządzanie dużymi zbiorami zasobów. Użytkownicy mogą również tworzyć kolekcje i korzystać z metadanych, co zwiększa efektywność pracy z różnorodnymi materiałami cyfrowymi.

Pytanie 36

Podaj wymiary brutto plakatu, gdy format netto wynosi A2, a spady mają długość 3 mm?

A. 600 x 847 mm

B. 297 x 420 mm

C. 423 x 597 mm

D. 426 x 600 mm

Odpowiedź 426 x 600 mm jest prawidłowa, ponieważ wymiary brutto plakatu oblicza się, dodając do wymiarów netto odpowiednią wartość spadów. Format A2 ma wymiary 420 x 594 mm. Aby obliczyć wymiary brutto, należy dodać spady do każdej strony. Dla spadów rzędu 3 mm dodajemy 3 mm z każdej strony. Zatem: szerokość brutto wynosi 420 mm + 2 x 3 mm = 426 mm, a wysokość brutto wynosi 594 mm + 2 x 3 mm = 600 mm. W branży poligraficznej, uwzględnianie spadów jest kluczowe, ponieważ zapobiega to powstawaniu białych krawędzi, kiedy plakat jest przycinany na końcowym etapie produkcji. Użycie odpowiednich wymiarów brutto jest standardem w przygotowaniu plików do druku, co zapewnia profesjonalny wygląd i wysoką jakość wykonania. Przykładem praktycznym może być drukowanie plakatów do kampanii reklamowych, gdzie estetyka i precyzyjne wykonanie są kluczowe dla sukcesu projektu.

Pytanie 37

Jaką rozdzielczość powinno mieć skanowanie wielobarwnego oryginału, jeśli w druku offsetowym ma być powiększony dwukrotnie?

A. 800 dpi

B. 600 dpi

C. 300 dpi

D. 900 dpi

Odpowiedź 600 dpi jest prawidłowa, ponieważ przy druku offsetowym, który powiększa obraz o dwa razy, należy skanować oryginał z co najmniej 300 dpi, aby zachować odpowiednią jakość druku. Standardowa rozdzielczość druku offsetowego wynosi zazwyczaj 300 dpi, co oznacza, że każdy cal kwadratowy obrazu zawiera 300 punktów. Przy powiększeniu do 200% (dwa razy większego formatu), uzyskujemy potrzebną rozdzielczość skanującą równą 600 dpi, co zapewnia, że szczegóły oryginału będą ostre i wyraźne w finalnym produkcie. Przykładem zastosowania tej zasady jest przygotowanie materiałów reklamowych, gdzie zachowanie detali jest kluczowe, a skany w wyższej rozdzielczości przyczyniają się do lepszej jakości druku. Dobre praktyki w branży graficznej podkreślają konieczność stosowania odpowiednich ustawień skanera, aby uniknąć utraty jakości podczas powiększania obrazu.

Pytanie 38

Przed przystąpieniem do procesu naświetlania form drukarskich z wielokolorowego pliku graficznego, należy wykonać

A. kalibrowanie monitora

B. buforowanie pliku

C. separację barwną

D. usunięcie kanału alfa

Separacja barwna to naprawdę ważny proces w druku wielobarwnym. Chodzi o to, że musimy podzielić kolory z pliku graficznego na różne warstwy, które później wykorzystamy w trakcie drukowania. Zwykle korzystamy z modelu barw CMYK, czyli cyjan, magenta, żółty i czarny. Każdy z tych kolorów traktuje się osobno, co daje możliwość uzyskania fajnych odcieni i tonacji. Na przykład, w druku offsetowym, każdy kolor jest naświetlany osobno, co daje świetne efekty. Takie standardy jak ISO 12647 pokazują, jak ważna jest ta dokładna separacja barwna, żeby wszystko wyglądało spójnie w różnych procesach produkcji. Warto też zapamiętać, że jeśli separacja nie będzie odpowiednia, to mogą pojawić się błędy z odwzorowaniem kolorów, co może znacznie pogorszyć jakość finalnego produktu. Dlatego zanim zaczniemy naświetlać formy, warto sprawdzić, czy wszystkie kolory są dobrze oddzielone i przygotowane do druku.

Pytanie 39

Która wersja tekstu złożona jest zgodnie z zasadami składu?

Kazimierz Devna (ur 23. 10. 1947 w Starogardzie Gdańskim) - pseudonim „Generał"	Kazimierz Devna (ur. 23.10.1947 w Starogardzie Gdańskim) – pseudonim „Generał"	Kazimierz Devna [ur. 23.10.1947 w Starogardzie Gdańskim] - pseudonim „Generał"	Kazimierz Devna (ur. 23 .10 .1947 w Starogardzie Gdańskim) – pseudonim „Generał"
A.	B.	C.	D.

A. B.

B. C.

C. D.

D. A.

Wersja B jest poprawna, ponieważ przestrzega zasad składu tekstu, które są istotne w profesjonalnej komunikacji. Kluczowym aspektem jest zapis daty, który został oddzielony kropkami bez użycia spacji. Taki sposób zapisu jest zgodny z polskimi standardami typografi i przynosi czytelność oraz estetykę tekstu. Na przykład w dokumentach formalnych, takich jak umowy czy raporty, zachowanie przejrzystości w zapisie dat jest kluczowe. Ponadto, w wersji B brak jest niepotrzebnych spacji wokół myślnika, co również jest zgodne z zasadami typografii, gdzie myślnik powinien ściśle łączyć ze sobą elementy zdania, bez zbędnych odstępów. Zastosowanie tych zasad w praktyce pozwala na tworzenie tekstów, które są nie tylko poprawne gramatycznie, ale także estetyczne i profesjonalne, co jest niezwykle ważne w kontekście publikacji naukowych, biznesowych oraz w codziennej komunikacji.

Pytanie 40

Jaką masę netto papieru o wymiarach 700 mm x 1000 mm i gramaturze 100 g/m² potrzebujesz do wykonania 2 000 plakatów w formacie B2?

A. 60 kg

B. 70 kg

C. 35 kg

D. 50 kg

Aby obliczyć ilość kilogramów netto papieru potrzebnego do wydrukowania plakatów, należy najpierw ustalić całkowitą powierzchnię plakatów. Format B2 ma wymiary 500 mm x 700 mm, co daje powierzchnię 0,35 m² na jeden plakat. W przypadku 2000 plakatów, całkowita powierzchnia wynosi 2000 x 0,35 m² = 700 m². Następnie, wiedząc, że gramatura papieru wynosi 100 g/m², obliczamy masę papieru: 700 m² x 100 g/m² = 70000 g, co przelicza się na 70 kg. Zastosowanie odpowiednich obliczeń w procesie druku jest kluczowe dla określenia zapotrzebowania materiałowego i zarządzania budżetem. Warto znać standardy i wytyczne dotyczące gramatury papieru oraz jego formatu, aby zoptymalizować proces produkcji oraz zredukować odpady materiałowe, co jest istotne w dzisiejszym zrównoważonym rozwoju branży poligraficznej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej