Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 00:56
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 01:06

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ile brutto arkuszy drukowych powinno się przygotować, jeśli rzeczywisty nakład wynosi 5 000 netto, a planowany naddatek technologiczny na materiał drukowy wynosi 5%?

A. 5 250 arkuszy

B. 5 125 arkuszy

C. 5 050 arkuszy

D. 5 500 arkuszy

Aby obliczyć ilość arkuszy drukowych brutto, musimy dodać naddatek technologiczny do nakładu netto. W tym przypadku mamy 5000 arkuszy netto oraz naddatek wynoszący 5%. Obliczamy naddatek: 5000 * 0,05 = 250. Następnie dodajemy naddatek do nakładu netto: 5000 + 250 = 5250 arkuszy brutto. Zastosowanie naddatku technologicznego jest kluczowe w procesie drukowania, ponieważ rekompensuje straty wynikające z nieodpowiednich cięć, błędów przy drukowaniu oraz innych czynników technologicznych. Przykładowo, jeśli podczas drukowania zdarzy się, że kilka arkuszy będzie uszkodzonych, naddatek pozwala na zrealizowanie zamówienia w pełnym wymiarze. W branży poligraficznej standardowym podejściem jest uwzględnianie naddatku, aby zapewnić pełne zaspokojenie potrzeb klienta, co jest zgodne z najlepszymi praktykami jakościowymi, takimi jak ISO 9001.

Pytanie 2

Na rysunku zamieszczono zrzut ekranowy, obrazujący fazę próbkowania kolorów bitmapy. Wskaż kolor o składowych: C:100 M:80 Y:0 K:40.

A. Czarny.

B. Zielony.

C. Niebieski.

D. Żółty.

Odpowiedź "Niebieski" jest poprawna, ponieważ wartości składowych CMYK wskazują na dominację błękitu i purpury. Wartość C:100 oznacza pełne nasycenie błękitem, natomiast M:80 sugeruje, że dodajemy znaczną ilość purpury. Brak żółtego (Y:0) oznacza, że nie wpływa on na uzyskany kolor, a K:40 wskazuje na obecność czerni, która zmniejsza jasność i nasycenie, co jest typowe w projektowaniu graficznym. Kolory CMYK są kluczowe w druku, gdzie mieszanie błękitu i purpury może prowadzić do uzyskania różnych odcieni niebieskiego, co jest szczególnie ważne w procesach takich jak separacja kolorów. Dobrym przykładem zastosowania tej wiedzy jest przygotowywanie materiałów do druku, gdzie precyzyjne określenie składowych CMYK ma kluczowe znaczenie dla końcowego efektu wizualnego. W praktyce, projektanci często korzystają z palet kolorów opartych na modelu CMYK, aby uzyskać pożądane efekty w druku. W związku z tym, umiejętność interpretacji wartości CMYK jest niezbędna w profesjonalnym projektowaniu graficznym.

Pytanie 3

Który program pozwala wykonać skład publikacji graficzno-tekstowych?

A. Corel Photo Paint

B. ArtiosCad

C. Adobe InDesign

D. Blender

Adobe InDesign to narzędzie, które w branży DTP (desktop publishing) uchodzi za absolutny standard do składu publikacji, zwłaszcza graficzno-tekstowych. Pozwala on nie tylko na układanie tekstu i obrazów na stronie, ale też na precyzyjną kontrolę nad kolumnami, marginesami, stylami tekstowymi czy siatkami modularnymi. Z InDesigna korzystają zarówno studia graficzne, jak i wydawnictwa książkowe czy redakcje magazynów, bo daje on gwarancję zgodności z wymaganiami druku offsetowego i cyfrowego. Moim zdaniem na żadnym innym etapie przygotowania publikacji nie ma takiego znaczenia, jak właśnie skład – to od tego zależy czy publikacja będzie czytelna, nowoczesna, przyciągająca uwagę. Praktycznie każda broszura, katalog produktowy, czasopismo czy nawet profesjonalnie przygotowana prezentacja firmowa powstaje w InDesignie. Co ciekawe, program obsługuje zaawansowane funkcje eksportu do PDF/X, co jest wymogiem drukarń, oraz daje możliwość automatyzacji pracy poprzez skrypty czy style znaczników GREP. A jeśli ktoś myśli o pracy w poligrafii czy szeroko pojętym projektowaniu graficznym publikacji – naprawdę warto znać InDesigna na wylot, bo to nie tylko wygoda, ale i pewność, że gotowa publikacja spełni techniczne standardy branżowe.

Pytanie 4

Jakiego urządzenia pomiarowo-kontrolnego należy użyć do sprawdzenia zgodności kolorów podczas drukowania prac w wielu barwach?

A. Kalibratora

B. Densytometru transmisyjnego

C. Densytometru refleksyjnego

D. Lupki poligraficznej

Densytometry, zarówno refleksyjne, jak i transmisyjne, są narzędziami używanymi do mierzenia gęstości kolorów, ale nie są one wystarczające do oceny spasowania kolorów. Densytometr refleksyjny mierzy odbicie światła od powierzchni wydruku, co pozwala na określenie, jak intensywny jest dany kolor, ale nie dostarcza informacji o jego odcieniu czy zgodności z innymi kolorami. Z kolei densytometr transmisyjny jest stosowany w przypadku materiałów przezroczystych, takich jak folie, a więc nie ma zastosowania w ocenie kolorów na standardowych wydrukach. Kalibrator z kolei służy do ustawienia i utrzymania powtarzalności procesów w drukarni, ale nie jest bezpośrednim narzędziem do oceny estetycznej spasowania kolorów. W kontekście wymagań branżowych, podejście do oceny kolorów wymaga analizy zarówno gęstości, jak i odcieni, co czyni lupkę poligraficzną najbardziej adekwatnym narzędziem. Często popełnianym błędem jest mylenie funkcji tych urządzeń, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących jakości druku. Aby uzyskać pełny obraz spasowania kolorów, konieczne jest łączenie pomiarów densytometrycznych z obserwacjami wizualnymi, co jeszcze bardziej podkreśla rolę lup poligraficznych w procesie oceny kolorów.

Pytanie 5

Jaki program powinno się wybrać do tworzenia publikacji elektronicznych w formacie ePUB?

A. Sigil

B. Inkscape

C. Birdfont

D. GIMP

Sigil to dedykowany edytor ePUB, który umożliwia tworzenie i edytowanie publikacji elektronicznych w standardzie ePUB. Jest to narzędzie open source, które obsługuje wiele funkcji, takich jak importowanie plików HTML, edycja metadanych oraz dodawanie obrazów i stylów CSS. Sigil umożliwia użytkownikom łatwe zarządzanie strukturą dokumentów, dzięki czemu można tworzyć złożone dokumenty ePUB z zachowaniem zgodności z branżowymi standardami. Zastosowanie Sigila w praktyce może obejmować tworzenie e-booków zarówno dla indywidualnych autorów, jak i dla wydawnictw. Warto również zauważyć, że Sigil wspiera standardy takie jak EPUB 2.0 oraz EPUB 3.0, co czyni go idealnym narzędziem dla twórców publikacji elektronicznych, którzy chcą zapewnić dostępność i interaktywność. Ponadto, Sigil oferuje wsparcie dla wielu języków, co zwiększa jego uniwersalność. Dzięki intuicyjnemu interfejsowi oraz zaawansowanym opcjom edycyjnym, Sigil jest preferowanym wyborem dla profesjonalistów zajmujących się publikacjami elektronicznymi.

Pytanie 6

Który z formatów plików graficznych nie obsługuje przezroczystości tła?

A. JPEG

B. TIFF

C. GIF

D. PNG

Często można spotkać się ze stwierdzeniem, że wszystkie popularne formaty graficzne obsługują przezroczystość, ale tak naprawdę tylko wybrane spełniają to kryterium. GIF umożliwia definiowanie pojedynczego koloru jako przezroczystego, co robi się często przy prostych ikonach czy grafikach internetowych – choć przezroczystość jest tu bardzo ograniczona, bo nie ma mowy o półprzezroczystości, a jedynie o pełnej albo braku widoczności. PNG jest już znacznie bardziej zaawansowany – pozwala na obsługę tzw. kanału alfa, co oznacza przejścia płynne, fragmenty półprzezroczyste, różne stopnie przezroczystości. W projektowaniu stron, aplikacji czy grafiki użytkowej to obecnie najpopularniejszy wybór, zwłaszcza dla grafik z cieniami czy efektami specjalnymi. TIFF to dość rozbudowany format, wykorzystywany głównie w druku i przemyśle graficznym, i on również potrafi przechowywać informacje o przezroczystości, o ile tylko użyje się odpowiedniego trybu zapisu – choć oczywiście nie każdy program i nie każda wersja TIFF-a to obsługuje, ale taka możliwość istnieje. Największym błędem myślowym jest tu założenie, że JPEG, jako bardzo popularny format, również daje jakieś opcje przezroczystości – niestety, ten format został zaprojektowany wyłącznie pod kompresję zdjęć, bez żadnej obsługi kanału alfa czy jakiegokolwiek stopnia przezroczystości. Przez to użycie JPEG do grafik wymagających przezroczystości to pewny sposób na stracenie tego efektu – i to jest coś, co często zaskakuje początkujących. Warto zawsze przed wyborem formatu zastanowić się, czy potrzebujemy przeźroczystości, bo nie wszystkie formaty są tu sobie równe. Najlepszą praktyką jest stosowanie PNG lub, w specyficznych przypadkach, TIFF-a, jeśli przezroczystość jest wymagana i nie ma ograniczeń w kompatybilności.

Pytanie 7

Do znakowania odzieży grafiką zawierającą drobne szczegóły jak na pokazanej ilustracji fragmentu T – shirta stosuje się drukarkę

A. ink-jet wodną.

B. 3D.

C. tamponową.

D. DTG.

Wybór druku tamponowego, 3D czy ink-jet wodnego w kontekście znakowania odzieży z drobnymi szczegółami jest nieodpowiedni z kilku powodów. Druk tamponowy, choć skuteczny w naniesieniu prostszych grafik na przedmioty płaskie, nie radzi sobie dobrze z bardzo szczegółowymi wzorami na tkaninach, zwłaszcza jeśli chodzi o subtelne przejścia kolorów i detale. Metoda ta opiera się na użyciu matrycy, co ogranicza jej precyzję w porównaniu do DTG. Z kolei druk 3D, mimo że może być fascynującą technologią, po prostu nie jest stosowany do druku na tekstyliach, lecz do tworzenia obiektów przestrzennych. Ink-jet wodny, chociaż jest metodą druku cyfrowego, często nie zapewnia wymaganej trwałości i jakości druku na odzieży, co prowadzi do blaknięcia kolorów i złej przyczepności atramentu do materiału. W praktyce, wybór odpowiedniej technologii druku ma kluczowe znaczenie dla uzyskania wysokiej jakości końcowego produktu. Użytkownicy mogą nie zdawać sobie sprawy z różnic między tymi technologiami, co prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że DTG, jako technika dedykowana do druku na tkaninach, oferuje najlepsze wyniki w przypadku skomplikowanych i kolorowych projektów, co potwierdzają standardy branżowe związane z jakością druku i trwałością grafik na odzieży.

Pytanie 8

Podczas produkcji ulotki w kolorystyce 2 + 2 przy zastosowaniu metody odwracania przez margines boczny, jaki będzie koszt jednostkowy ulotki w porównaniu do drukowania z 4 form drukowych?

A. nie da się przewidzieć

B. zwiększy się

C. zmniejszy się

D. pozostanie bez zmian

Odpowiedź, że koszt jednostkowy ulotki zmniejszy się, jest prawidłowa, ponieważ zastosowanie metody druku 2 + 2 przy użyciu odwracania przez margines boczny wprowadza efektywniejsze wykorzystanie materiałów i zasobów. W tej metodzie nadrukowuje się dwa kolory z przodu i dwa z tyłu ulotki, co pozwala na zredukowanie ilości form drukowych. Przy drukowaniu z 4 form drukowych, każda forma generuje dodatkowe koszty związane z przygotowaniem i eksploatacją. Zmniejszenie liczby form pozwala na optymalizację procesu produkcji, a co za tym idzie, na obniżenie kosztów jednostkowych. W praktyce, firmy drukarskie często stosują tę metodę, aby zredukować koszty drukowania ulotek, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej. Na przykład, gdy zlecenie obejmuje dużą liczbę ulotek, oszczędności mogą być znaczne, co czyni tę metodę szczególnie korzystną dla klientów z ograniczonym budżetem. Dodatkowo, przy odpowiednim planowaniu produkcji, można również zaoszczędzić czas realizacji zlecenia, co ma kluczowe znaczenie w kontekście konkurencyjności na rynku.

Pytanie 9

Jakie są wymiary plakatu w formacie A0?

A. 595 x 841 mm

B. 707 x 1000 mm

C. 841 x 1189 mm

D. 500 x 707 mm

Format A0 to taki podstawowy rozmiar w systemie ISO 216, co znaczy, że to coś, co definiuje, jak mają wyglądać różne formaty papieru, no i są jeszcze formaty B i C. Wymiary A0 to 841 na 1189 mm, czyli mamy tu prawie 1 metr kwadratowy. Często używa się go do druku plakatów, grafik czy prezentacji, bo ma naprawdę dużo miejsca na różne pomysły i informacje. A0 jest jak taka bazowa wersja dla innych formatów serii A, bo każde kolejne to tak jakby cięcie poprzedniego na pół wzdłuż krótszej krawędzi, co sprawia, że proporcje się zgadzają. Przykładowo A1 ma 594 na 841 mm, a A2 to 420 na 594 mm. W sumie, znajomość tych formatów jest mega ważna dla projektantów, architektów czy marketerów, bo często muszą dostosowywać swoje prace do wymogów druku czy prezentacji. Fajnie też wiedzieć, że te standardy są używane na całym świecie, co ułatwia współpracę i wymianę materiałów między różnymi krajami i branżami.

Pytanie 10

Który z wymienionych programów nie jest odpowiedni do edycji grafiki rastrowej?

A. Corel Photo-Paint

B. AutoCAD

C. Adobe Photoshop

D. Adobe Fireworks

Wybór programów takich jak Adobe Fireworks, Corel Photo-Paint czy Adobe Photoshop do modyfikacji grafiki rastrowej może wydawać się naturalny, jednak każde z tych narzędzi ma swoje specyficzne zastosowania i funkcje, które różnią się od siebie. Adobe Fireworks, mimo że jest często używany w projektowaniu webowym, oferuje wiele narzędzi do edycji obrazów rastrowych. Pozwala na pracę z bitmapami, co czyni go odpowiednim wyborem do wykonywania interaktywnych projektów graficznych, takich jak prototypy stron internetowych. Corel Photo-Paint również jest programem dedykowanym do edycji grafiki rastrowej, oferując szeroką gamę narzędzi do retuszu, korekcji kolorów oraz tworzenia efektów specjalnych. Adobe Photoshop, będący liderem w dziedzinie edycji grafiki rastrowej, posiada zaawansowane funkcje, takie jak warstwy, filtry i narzędzia selekcji, które umożliwiają szczegółową edycję obrazów. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że programy do projektowania wektorowego, takie jak AutoCAD, mogą być używane do edycji grafiki rastrowej. To podejście ignoruje kluczowe różnice w architekturze tych programów i ich przeznaczeniu. W efekcie, wybór niewłaściwego oprogramowania do zadań związanych z grafiką rastrową prowadzi do ograniczonej funkcjonalności i może skutkować nieefektywnym wykonaniem projektów graficznych.

Pytanie 11

Ile arkuszy papieru B3 powinno być przygotowanych do druku offsetowego 1 000 kalendarzy planszowych w formacie A4 z uwzględnieniem 20% zapasu technologicznego?

A. 1 200 sztuk

B. 1 000 sztuk

C. 600 sztuk

D. 500 sztuk

Aby określić, ile arkuszy papieru formatu B3 należy przygotować do drukowania 1 000 kalendarzy planszowych formatu A4 z uwzględnieniem 20% naddatku technologicznego, musimy najpierw obliczyć powierzchnię papieru potrzebną do wydrukowania jednego kalendarza. Format A4 ma wymiary 210 x 297 mm, co daje powierzchnię 0,06237 m². Dla 1 000 kalendarzy potrzebujemy 62,37 m² papieru. Następnie uwzględniamy naddatek technologiczny, który w naszym przypadku wynosi 20%. Zatem całkowita powierzchnia papieru wynosi 62,37 m² * 1,2 = 74,844 m². Format B3 ma wymiary 353 x 500 mm, co daje powierzchnię 0,1765 m². Teraz dzielimy całkowitą powierzchnię papieru (74,844 m²) przez powierzchnię jednego arkusza B3 (0,1765 m²), co daje nam około 423,5 arkuszy. Po zaokrągleniu do najbliższej liczby całkowitej oraz uwzględnieniu marginesów produkcyjnych, otrzymujemy 600 arkuszy. Przygotowanie takiej ilości arkuszy jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają zawsze dodawanie rezerwy materiału w celu uniknięcia strat podczas procesu drukowania.

Pytanie 12

Jakie są wymiary netto broszury, jeżeli założono 3 mm spady z każdej strony, a wymiar brutto wynosi 154 x 216 mm?

A. 151 x 213 mm

B. 148 x 220 mm

C. 154 x 210 mm

D. 148 x 210 mm

Odpowiedź 148 x 210 mm jest jak najbardziej prawidłowa, bo właśnie tak się liczy wymiary netto przy założeniu spadów. W poligrafii, gdy projektujesz broszurę do druku, zawsze musisz pamiętać o tzw. spadach (bleed) – to taki margines bezpieczeństwa poza linią cięcia, żeby po obcięciu nie zostały białe brzegi, nawet jeśli nóż w gilotynie lekko się przesunie. Standardowo stosuje się 3 mm spadu z każdej strony, czyli odejmujesz łącznie 6 mm od szerokości i 6 mm od wysokości wymiaru brutto, żeby dostać wymiar netto (czyli finalny rozmiar po obcięciu). W tym pytaniu: 154 mm - 6 mm daje 148 mm, 216 mm - 6 mm daje 210 mm. I tyle powinien mieć gotowy produkt po przycięciu. Tak jest nie tylko w broszurach, ale praktycznie w każdej pracy drukarskiej – ulotkach, katalogach, wizytówkach. To zresztą podstawa, bo bez tego drukarnia może odrzucić plik albo klient będzie niezadowolony z efektu końcowego. Moim zdaniem, najwięcej problemów przy pierwszych zleceniach drukarskich wynika właśnie z niezrozumienia różnicy między wymiarem brutto a netto. Zawsze warto zostawić sobie odpowiednio dużo miejsca na spady, żeby potem nie było rozczarowań. No i dobrze trzymać się standardów – format A5 po cięciu to 148 x 210 mm, a w praktyce właśnie ten wymiar jest najczęściej używany do broszur. Jak ktoś ogarnie ten temat, to później już raczej nie popełnia takich błędów.

Pytanie 13

Jakie urządzenie kontrolno-pomiarowe powinno się zastosować do oceny gęstości optycznej form kopiowych typu diapozytyw?

A. Kalibratora

B. Lupy

C. Densytometru refleksyjnego

D. Densytometru transmisyjnego

Stosowanie lup do oceny gęstości optycznej diapozytywowych form kopiowych jest błędnym podejściem, ponieważ lupy służą głównie do powiększania obrazu, a nie do pomiaru właściwości optycznych. Choć mogą dostarczać ogólnych informacji o jakości obrazu, nie są w stanie precyzyjnie ocenić gęstości optycznej, co jest kluczowe w profesjonalnych procesach fotograficznych. Kalibratory natomiast, choć są istotne w kontekście pomiarów, odnoszą się bardziej do urządzeń służących do ustawienia i sprawdzania parametrów innych przyrządów pomiarowych, a nie do analizy gęstości optycznej. Z kolei densytometry refleksyjne, które mierzą gęstość optyczną poprzez analizę światła odbitego, nie są odpowiednie do diapozytywów, gdzie kluczowe jest badanie światła przechodzącego przez materiał. Diapozytywy, ze względu na swoją strukturę i sposób, w jaki są wykorzystywane w procesach projektowania i druku, wymagają dokładnych pomiarów transmisyjnych. Wybór niewłaściwego urządzenia do pomiaru gęstości optycznej może prowadzić do nieprawidłowych wniosków i znacznego obniżenia jakości końcowego produktu, co podkreśla znaczenie odpowiedniego doboru narzędzi w branży fotograficznej i reprograficznej.

Pytanie 14

Jakiego rodzaju materiał kolorowy powłokotwórczy powinno się wykorzystać do cyfrowego drukowania baneru reklamowego, który będzie wystawiony na działanie czynników atmosferycznych?

A. Tusz lateksowy

B. Atrament solwentowy

C. Toner proszkowy

D. Farbę UV

Atrament solwentowy jest uznawany za najlepszy wybór do druku banerów reklamowych narażonych na działanie warunków atmosferycznych. Jego skład chemiczny sprawia, że ma doskonałą odporność na czynniki zewnętrzne, takie jak promieniowanie UV, wilgoć, oraz zmiany temperatury. Atrament solwentowy wnika w materiał, co zwiększa trwałość nadruku. W praktyce jest powszechnie wykorzystywany do produkcji materiałów outdoorowych, ponieważ zapewnia intensywność kolorów oraz długoterminową trwałość, co jest niezwykle ważne w przypadku banerów reklamowych narażonych na działania atmosferyczne. Dodatkowo, wiele drukarek wielkoformatowych wykorzystuje te atramenty zgodnie z normami branżowymi, co potwierdza ich skuteczność i niezawodność. Standardy jakościowe, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie stosowania atramentów o wysokiej odporności na blaknięcie oraz działanie warunków atmosferycznych, co czyni atrament solwentowy optymalnym wyborem w tej kategorii.

Pytanie 15

Oblicz liczbę arkuszy A2 potrzebnych do wydrukowania akcydensu formatu A4 w nakładzie 800 sztuk, jeżeli założony naddatek technologiczny wynosi 15%.

A. 240 sztuk.

B. 250 sztuk.

C. 230 sztuk.

D. 220 sztuk.

Rozwiązując to zadanie, trzeba przede wszystkim pamiętać o podstawowej zasadzie formatów papieru serii A – cztery arkusze A4 mieszczą się dokładnie na jednym arkuszu A2. W praktyce poligraficznej często wykorzystuje się większe arkusze, żeby zoptymalizować proces druku i zużycie papieru, co przekłada się na niższe koszty oraz mniejsze straty materiałowe. Więc mając nakład 800 sztuk A4, dzielimy go przez 4 (bo na jednym arkuszu A2 mieszczą się 4 akcydensy A4), co daje 200 arkuszy podstawowych. Ale to jeszcze nie wszystko – zawsze należy doliczyć naddatek technologiczny, który zabezpiecza przed odrzutami wynikającymi z błędów w druku, cięciu czy składaniu. W tym zadaniu naddatek to 15%, więc do 200 sztuk dodajemy 15%, czyli 30 arkuszy więcej. Wychodzi łącznie 230 arkuszy A2 – i to jest właśnie odpowiedź zgodna z realiami produkcyjnymi oraz dobrą praktyką branżową. Moim zdaniem takie kalkulacje są niezbędne w codziennej pracy technika poligrafa, bo zbyt mały naddatek często prowadzi do problemów z realizacją zamówienia, a zbyt duży – do niepotrzebnych kosztów. Warto też wiedzieć, że w dużych drukarniach precyzyjne wyliczanie naddatku to wręcz standard i zawsze jest to konsultowane z działem produkcji. To pozwala nie tylko na lepsze planowanie, ale też minimalizuje ryzyko opóźnień i reklamacji.

Pytanie 16

Ile separacji barwnych należy przygotować do wykonania offsetowych form drukowych dla druku o kolorystyce 4+1?

A. 5 separacji.

B. 1 separację.

C. 4 separacje.

D. 8 separacji.

W druku offsetowym, określenie „4+1” oznacza zastosowanie pełnej gamy barw CMYK po jednej stronie arkusza (czyli czterech podstawowych separacji: cyjan, magenta, żółty i czarny), a do tego jednego dodatkowego koloru po drugiej stronie lub jako piątego koloru dodatkowego, np. pantone lub lakier. Każda separacja barwna odpowiada jednej płycie drukowej, a każda płyta przenosi inny składnik obrazu. W praktyce, w druku 4+1 musisz przygotować cztery separacje dla CMYK oraz jedną dodatkową separację dla tego piątego koloru specjalnego. To razem daje 5 separacji barwnych, co wynika bezpośrednio z technologii separacji kolorystycznych – dla każdego koloru, który pojawi się na druku, potrzeba osobnej formy drukowej (płyty). Tak robi się na przykład przy druku ulotek, gdzie z przodu drukujesz pełny kolor, a z tyłu chcesz dodać jedynie jeden barwny akcent, np. logo lub numer seryjny, najczęściej w jednym kolorze dodatkowym. To nie jest tylko sucha teoria – w każdej profesjonalnej drukarni tak się to przygotowuje, bo oddzielne separacje gwarantują wysoką jakość i powtarzalność druku. Moim zdaniem warto zawsze pamiętać, że liczba separacji to nie widzimisię operatora, tylko wynik technologii i wymagań projektu. Z mojego doświadczenia wynika, że jeśli pomylisz liczbę separacji, możesz stracić sporo czasu i nerwów na korekty przed samym drukiem. W branży offsetowej, precyzyjne przygotowanie separacji jest absolutnie kluczowe – to podstawa, bez której nie da się zrobić dobrej roboty.

Pytanie 17

Ile stron ma broszura, której impozycję przedstawiono na rysunku?

A. 8 stron.

B. 64 strony.

C. 32 strony.

D. 16 stron.

Wybór innej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad impozycji i obliczania liczby stron w broszurze. Często zdarza się, że osoby nie posiadające doświadczenia w dziedzinie druku błędnie interpretują liczbę stron na arkuszu, co prowadzi do niedokładnych obliczeń. Na przykład, wybór odpowiedzi wskazującej na 8, 16 lub 32 strony może wynikać z mylnego założenia, że każdy arkusz zawiera mniej stron, lub że arkusze są złożone w inny sposób. W rzeczywistości, w przypadku standardowej impozycji, każda broszura składa się z wielu arkuszy, a każdy arkusz zawiera określoną liczbę stron. Zrozumienie tej zasady jest kluczowe w branży poligraficznej, ponieważ wpływa na proces planowania druku. Niepoprawne odpowiedzi często wskazują na brak znajomości podstawowych zasad dotyczących sposobu złożenia arkuszy i ich wpływu na ostateczną liczbę stron. Ważne jest, aby wiedzieć, że podczas przygotowania broszury, liczba stron musi być zawsze wielokrotnością liczby stron na arkuszu. Ponadto, aby zoptymalizować proces druku, istotne jest zrozumienie, jak impozycja wpływa na efektywność produkcji oraz koszty. Dlatego tak ważne jest, aby podczas obliczeń pamiętać o zasadach impozycji i nie zniekształcać danych dotyczących liczby stron, co jest częstym błędem w podejściu do tego tematu.

Pytanie 18

Kierunek włókien w papierowej etykiecie przeznaczonej do przyklejania na butelkę powinien być

A. dowolny w stosunku do wysokości etykiety.

B. prostopadły do wysokości etykiety.

C. ukośny w stosunku do wysokości etykiety.

D. równoległy do wysokości etykiety.

Temat kierunku włókien w papierze etykietowym jest często pomijany, a to bardzo ważny technicznie aspekt. Jeśli wybierzemy kierunek prostopadły do wysokości etykiety, to niestety papier będzie miał tendencję do wyginania się w poprzek – szczególnie podczas naklejania na obłe powierzchnie, jak butelka. Efektem są charakterystyczne fałdy i "uszy" na bocznych krawędziach, które nie tylko wyglądają nieestetycznie, ale też mogą powodować odklejanie się etykiety w wilgotnym środowisku. Kierunek ukośny z kolei daje jeszcze mniej przewidywalne rezultaty – papier staje się podatny na zniekształcenia w różnych kierunkach, przez co etykieta może się wyginać, a nawet pękać na narożnikach, szczególnie gdy materiał nie jest zbyt elastyczny. Wybór kierunku włókien "dowolnego" to dość częsty błąd myślowy, wynikający z braku świadomości, że papier to materiał anizotropowy – jego właściwości bardzo się różnią w zależności od kierunku włókien. Praktyka pokazuje, że ignorowanie tego aspektu prowadzi do reklamacji i niezadowolenia klientów końcowych. Wielu początkujących drukarzy uważa, że skoro papier etykietowy jest cienki, to kierunek włókien nie ma znaczenia. Nic bardziej mylnego – nawet subtelna różnica w ułożeniu włókien przekłada się na trwałość przylegania, odporność na wilgoć i ogólny wygląd produktu. Standardy branżowe nie pozostawiają wątpliwości – włókna muszą być ułożone równolegle do wysokości etykiety, aby uzyskać optymalny efekt zarówno podczas aplikacji, jak i w trakcie użytkowania butelki. Z mojego doświadczenia wynika, że nieprzestrzeganie tej reguły może zniweczyć cały efekt wizualny, nawet jeśli sam druk jest perfekcyjny.

Pytanie 19

W jakim oprogramowaniu można stworzyć gazetkę reklamową do interaktywnego wyświetlania?

A. Corel Painter

B. Adobe InDesign

C. Puzzle Flow

D. IrfanView

Adobe InDesign jest profesjonalnym oprogramowaniem do składu publikacji, które jest szeroko stosowane w branży graficznej i marketingowej. Umożliwia tworzenie złożonych układów graficznych, które są idealne do gazet reklamowych, broszur, magazynów i innych materiałów drukowanych oraz cyfrowych. Dzięki funkcjom takim jak obsługa warstw, precyzyjne narzędzia do tworzenia typografii i możliwość integracji z innymi programami Adobe, InDesign pozwala na projektowanie interaktywnych dokumentów. Na przykład, użytkownicy mogą dodawać hiperłącza, przyciski oraz multimedia, co zwiększa zaangażowanie odbiorców. Ponadto, InDesign wspiera standardy eksportu, takie jak PDF/X, co zapewnia wysoką jakość wydruku i zgodność z wymaganiami drukarni. W kontekście projektowania gazetki reklamowej, InDesign umożliwia również łatwe zarządzanie stylami i szablonami, co przyspiesza proces tworzenia oraz zapewnia spójność wizualną. Warto także zwrócić uwagę na możliwość publikacji w formacie EPUB, co pozwala na dystrybucję treści w formie interaktywnych dokumentów na różnych platformach.

Pytanie 20

W grafice komputerowej proces wektoryzacji polega na

A. modyfikacji rozmiarów oraz kształtów obiektu wektorowego

B. konwersji obiektów wektorowych z wymiarów dwuwymiarowych na trójwymiarowe

C. zamianie obiektu wektorowego na bitmapę o danej rozdzielczości

D. identyfikacji krawędzi w bitmapie i przekształceniu ich w obrysy wektorowe

Wektoryzacja to kluczowy proces w grafice komputerowej, który polega na wykrywaniu krawędzi w obrazach bitmapowych i ich konwersji na obrysy wektorowe. Dzięki temu możliwe jest przekształcenie obrazów rastrowych, które są złożone z pikseli, w format wektorowy, który opiera się na matematycznych równaniach. Taki format ma wiele zalet, w tym skalowalność bez utraty jakości. Przykładem zastosowania wektoryzacji jest tworzenie logo czy ikon, które muszą być wyświetlane w różnych rozmiarach, a ich jakość musi być zachowana niezależnie od skali. W branży grafiki komputerowej istotne jest przestrzeganie standardów takich jak SVG (Scalable Vector Graphics), które umożliwiają tworzenie elastycznych i responsywnych projektów. Wektoryzacja jest także wykorzystywana w procesach takich jak animacja, gdzie obiekty wektorowe łatwiej poddają się manipulacji, co przyspiesza workflow projektowania. Szerokie zastosowanie tego procesu w różnych dziedzinach designu i reklamy podkreśla jego znaczenie w nowoczesnej grafice komputerowej.

Pytanie 21

Liczba wskazująca porządek stron w publikacji to

A. pagina

B. interlinia

C. ligatura

D. sygnatura

Wybór odpowiedzi innych niż 'pagina' wskazuje na niepełne zrozumienie terminologii związanej z publikacjami oraz ich strukturą. Interlinia odnosi się do odstępu między wierszami tekstu, co ma wpływ na jego czytelność, ale nie ma związku z numeracją stron. Użycie zbyt małej lub zbyt dużej interlinii może utrudniać czytanie, ale nie zmienia sposobu porządkowania stron w publikacji. Ligatura to termin dotyczący typografii, oznaczający połączenie dwóch lub więcej liter w jedną jednostkę graficzną, co również nie ma związku z numeracją stron. Ligatury są używane w celu poprawy estetyki tekstu, ale nie pełnią funkcji numeracyjnej. Sygnatura z kolei to termin, który odnosi się do oznaczeń na arkuszach papieru, służących do identyfikacji, szczególnie w kontekście druku i składu, co również nie dotyczy bezpośrednio paginacji. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest mylenie terminów związanych z formatowaniem tekstu z funkcjonalnościami zarządzania strukturą dokumentu. Każdy z wymienionych terminów ma swoje specyficzne zastosowanie w dziedzinie edytorstwa i typografii, jednak żaden z nich nie spełnia funkcji numeracji stron, co czyni odpowiedź 'pagina' jedyną właściwą w kontekście tego pytania.

Pytanie 22

Interlinia to przestrzeń pomiędzy

A. paginą a tekstem.

B. sąsiednimi akapitami.

C. sąsiednimi wierszami.

D. następującymi po sobie literami.

W odpowiedziach, które nie odnoszą się do poprawnego pojęcia interlinii, pojawiają się pewne powszechne nieporozumienia. Na przykład, idea, że interlinia odnosi się do odległości między sąsiednimi akapitami, jest błędna. Akapity są zazwyczaj oddzielane innym typem przerwy, znaną jako odstęp akapitowy. Jest to odmienny aspekt formatowania tekstu, który ma na celu wyraźne oddzielanie różnych części treści, a nie samych wierszy. Kolejny błąd to myślenie, że interlinia dotyczy odległości między literami. To z kolei odnosi się do pojęcia kerningu, które dotyczy regulacji odstępów pomiędzy poszczególnymi znakami w tekście. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwego formatowania dokumentów, ponieważ każdy z tych elementów ma swoje specyficzne funkcje i wpływa na czytelność oraz estetykę. Ignorując te zasady, można stworzyć dokumenty, które są nie tylko trudne do odczytania, ale także nieprofesjonalne. Przy projektowaniu tekstów warto pamiętać o spójności interlinii oraz odstępów, ponieważ wpływa to na odbiór treści przez czytelnika. Dobre praktyki typograficzne zasugerowałyby utrzymanie jednolitego stylu w całym dokumencie, co jest nie tylko estetyczne, ale także korzystne dla użytkowników.

Pytanie 23

Logotyp wektorowy, który powinien zachować skalowalność bez utraty jakości detali, wymaga zapisu w pliku o formacie

A. AI

B. PSD

C. PHP

D. JPG

Odpowiedź z formatem AI (Adobe Illustrator) jest na pewno trafiona. To plik wektorowy, co znaczy, że możesz go powiększać czy pomniejszać bez obaw o utratę jakości. Wektory są jakby tworzone na podstawie matematyki, więc zawsze detale będą wyraźne. W praktyce, sporo projektantów korzysta z formatu AI przy robieniu logo, bo jest super elastyczny. Możesz go używać do różnych rzeczy, od wizytówek po ogromne reklamy. Pliki AI mają też to do siebie, że działają z innymi programami Adobe, więc są naprawdę wszechstronne. W branży mówi się, że logo najlepiej robić w formacie wektorowym, żeby było uniwersalne i długotrwałe. Zresztą, znane marki mają swoje logotypy w tym formacie, co pozwala im być używanymi wszędzie i w różnych rozmiarach bez strachu o jakość.

Pytanie 24

Którym skrótem oznaczana jest technologia pozyskiwania tekstu edytowalnego w oparciu o zeskanowany dokument lub bitmapę?

A. CTA

B. OCR

C. CMS

D. ICC

Technologia oznaczana skrótem OCR, czyli Optical Character Recognition, to naprawdę bardzo praktyczne narzędzie w codziennej pracy z dokumentami. Moim zdaniem to już standard, zwłaszcza w biurach i wszędzie tam, gdzie jest potrzeba przetwarzania dużych ilości papierowych dokumentów na edytowalny tekst. OCR umożliwia zeskanowanie papierowego dokumentu, np. faktury, umowy albo nawet starych notatek i przekonwertowanie go na tekst cyfrowy, który można następnie przeszukiwać, edytować czy archiwizować. Najlepsze systemy OCR potrafią rozpoznawać nawet różne czcionki, układy stron czy języki, co naprawdę ułatwia życie. W branży IT i administracji korzystanie z OCR to podstawa usprawniania procesów, digitalizacji zasobów i automatyzacji obiegu dokumentów. Warto wiedzieć, że OCR jest stosowany nie tylko w skanowaniu dokumentów, ale także w aplikacjach mobilnych, rejestratorach kasowych i systemach bezpieczeństwa, choćby do odczytu tablic rejestracyjnych (ANPR). Dobrą praktyką jest zawsze sprawdzić jakość skanu oraz dobrać odpowiednie oprogramowanie OCR, by uniknąć błędów rozpoznania tekstu. Z doświadczenia powiem, że bez tej technologii digitalizacja papierowych archiwów byłaby właściwie niemożliwa albo trwałaby wieki. Fajnie też, że OCR wciąż się rozwija i coraz lepiej radzi sobie z trudniejszymi dokumentami, np. ze złożonym układem czy słabą jakością skanu.

Pytanie 25

Przedstawiony na rysunku layout dotyczy

A. plakatu.

B. książki.

C. ulotki.

D. broszury.

Projektowanie layoutu dla takich form jak ulotki, plakaty czy broszury znacząco różni się od tego, co widzimy na przedstawionym ekranie. Przede wszystkim w przypadku ulotek i plakatów nie ma potrzeby definiowania liczby stron czy stron widzących; są to zazwyczaj pojedyncze arkusze, gdzie cała treść mieści się na jednej stronie. Format B5, choć czasem stosowany w broszurach, jest raczej niestandardowy dla ulotek czy plakatów – te mają zazwyczaj formaty bardziej poręczne (A6, DL dla ulotek) lub znacznie większe (A2, B1 dla plakatów). Kolejna kwestia to sposób planowania marginesów i spadów – w projektach ulotek i plakatów częściej operuje się minimalnymi marginesami, a spady są kluczowe, by zapewnić bezproblemowe cięcie po druku. Tymczasem w prezentowanym oknie spady są zerowe, co w praktyce przy takich materiałach byłoby błędem technologicznym. Broszury natomiast, choć bywają wielostronicowe, mają zwykle dużo mniej stron niż książki, a ich układ jest często uproszczony, bez rozbudowanego zarządzania rozkładówkami, a marginesy są mniej restrykcyjne. W przypadku książki kluczowe jest rozróżnienie między marginesem wewnętrznym i zewnętrznym – to wpływa na wygodę czytania i estetykę rozkładówki. Typowym błędem myślowym jest mylenie layoutu książki z broszurą – bo oba są wielostronicowe – jednak w praktyce broszura to najczęściej kilkanaście stron, prostsze układy, często inne proporcje marginesów i praktyka druku. W tym oknie mamy do czynienia z pełnym zakresem opcji niezbędnych do profesjonalnego projektu książki: liczba stron, strony widzące, ramka tekstowa, różnicowanie marginesów – to wszystko są elementy, które przy ulotce, plakacie czy nawet większości broszur po prostu nie mają zastosowania. Moim zdaniem warto przy każdej pracy graficznej świadomie analizować przeznaczenie projektu – większość błędów bierze się właśnie z automatycznego powielania ustawień bez refleksji nad faktyczną specyfiką danej publikacji.

Pytanie 26

Które oprogramowanie z pakietu Adobe pozwala na automatyczne katalogowanie oraz zarządzanie zdjęciami?

A. Dreamweaver

B. Bridge

C. Media Encoder

D. Flash

Adobe Bridge to narzędzie, które odgrywa kluczową rolę w zarządzaniu i organizacji plików multimedialnych, w tym zdjęć. Umożliwia użytkownikom tworzenie katalogów zdjęć, co pozwala na łatwe porządkowanie oraz szybkie odnajdywanie materiałów. Bridge obsługuje różne formaty plików, co czyni go uniwersalnym rozwiązaniem w pracy kreatywnej. Przykładowo, fotografowie mogą wykorzystać Bridge do tworzenia kolekcji zdjęć w oparciu o metadane, takie jak data wykonania zdjęcia, lokalizacja, czy użyty sprzęt. Dodatkowo, poprzez integrację z innymi aplikacjami Adobe, takimi jak Photoshop czy Illustrator, użytkownicy mogą płynnie przenosić pliki do edycji, co znacząco przyspiesza proces twórczy. Adobe Bridge stosuje standardy zarządzania kolorami, co jest istotne w kontekście branży fotograficznej i projektowej. Dzięki temu każde zdjęcie może zachować odpowiednią jakość kolorów, co jest niezbędne w profesjonalnych projektach.

Pytanie 27

Jaką masę ma 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700× 1 000 mm oraz gramaturze 100 g/m²?

A. 95 kg

B. 35 kg

C. 70 kg

D. 50 kg

Wiesz, żeby obliczyć masę 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700 × 1 000 mm i gramaturze 100 g/m², można użyć prostego wzoru. Najpierw musisz znaleźć powierzchnię jednego arkusza, czyli 0,7 m × 1,0 m, co daje nam 0,7 m². Następnie, liczymy masę jednego arkusza, czyli 0,7 m² pomnożone przez 100 g/m², co kończy się na 70 g za arkusz. Teraz, żeby znaleźć masę tych 1 000 arkuszy, wystarczy pomnożyć 1 000 arkuszy przez 70 g, więc mamy 70 000 g, co w kilogramach daje 70 kg. W branży poligraficznej znajomość gramatury i wymiarów papieru jest naprawdę ważna, bo pomaga dokładnie zaplanować koszty materiałów i transportu. Dobrą praktyką jest sprawdzenie wszystkich obliczeń przed rozpoczęciem produkcji, bo to może uratować nas przed niepotrzebnymi problemami z finansami.

Pytanie 28

Wskaź kolorystyczny dla ulotki, która z przodu jest wielobarwna, a z tyłu w odcieniu niebiesko-zielonym, jaki jest?

A. 2 + 1

B. 4 + 1

C. 4 + 0

D. 3 + 1

Odpowiedź 4 + 1 jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do technologii druku, w której wykorzystuje się różne kolory na poszczególnych stronach. W omawianym przypadku ulotka zadrukowana po jednej stronie wielobarwnie oznacza, że stosujemy pełny zestaw kolorów (4 kolory CMYK: cyjan, magenta, żółty i czarny). Z kolei strona drukowana w kolorze niebiesko-zielonym to zazwyczaj wykorzystanie dodatkowego koloru, który nie jest standardowym elementem palety CMYK. Użycie dodatkowego koloru, w tym przypadku zwanego kolorem spotowym, jest doskonałym przykładem zastosowania techniki druku offsetowego, gdzie możliwe jest dodanie kolejnego koloru (1) do standardowego zestawu. Praktycznym zastosowaniem tej technologii mogą być ulotki promocyjne, które wymagają wyrazistego odzwierciedlenia marki lub produktu. Warto zauważyć, że zgodnie z normami ISO dotyczących druku, stosowanie dodatkowych kolorów może poprawić jakość kolorystyczną materiału, co ma znaczenie w kontekście identyfikacji wizualnej marki.

Pytanie 29

Do przybliżonego przeliczania miar typograficznych na metryczne stosuje się zależność

A. liczba punktów = 9/3 x ilość milimetrów.

B. liczba punktów = 3/9 x ilość milimetrów.

C. liczba punktów = 8/3 x ilość milimetrów.

D. liczba punktów = 3/8 x ilość milimetrów.

Wydaje mi się, że gdy mowa o przeliczaniu miar typograficznych na metryczne, bardzo łatwo się pomylić, zwłaszcza jeśli ktoś używa na co dzień milimetrów i centymetrów, a temat punktów typograficznych wydaje się trochę abstrakcyjny. Przeglądając różne przeliczniki, często można natknąć się na liczby takie jak 8/3, 3/9 czy 9/3, ale żadna z nich nie odpowiada faktycznemu powiązaniu pomiędzy punktami a milimetrami przyjętemu w branży poligraficznej. Przykładowo, użycie przelicznika 8/3 sugeruje, że za każdy milimetr powierzchni przypada aż 2,67 punktu, co prowadzi do zbyt dużych wartości i wynika raczej z odwrócenia właściwej proporcji – w praktyce to raczej 1 mm to 2,67 pkt, a nie odwrotnie. Podobnie przelicznik 9/3, czyli 3 punkty na milimetr, znacznie zawyża rzeczywistą relację i nie jest zgodny z żadnym standardem używanym w typografii. Z kolei 3/9 to zaledwie 1/3 punktu na milimetr, co daje za małą wartość i rozmija się z rzeczywistością. Najczęstszym błędem jest nieuwzględnienie, że punkt typograficzny to około 0,375 mm i właśnie to powiązanie leży u podstaw wzoru 3/8. Spotkałem się z sytuacjami, gdzie ludzie – zwłaszcza początkujący graficy – przeliczali punkty z użyciem zupełnie dowolnych proporcji albo próbowali te jednostki traktować zamiennie z milimetrami. Skutkuje to nieczytelnym tekstem, błędami przy zamawianiu druku i kłopotami z formatowaniem projektu. Moim zdaniem warto zapamiętać jeden sprawdzony przelicznik, bo typografia rządzi się swoimi prawami i nie ma tu miejsca na dowolność – dokładność i konsekwencja robią różnicę nie tylko w teorii, ale i w praktyce każdego projektu graficznego.

Pytanie 30

Ile arkuszy netto w formacie A2 jest potrzeba do wydrukowania 15 000 egzemplarzy broszur składających się z 12 stron i mających wymiary 180 x 180 mm?

A. 21 000 arkuszy

B. 12 000 arkuszy

C. 18 000 arkuszy

D. 15 000 arkuszy

Pytanie dotyczy obliczenia liczby arkuszy netto potrzebnych do wydrukowania 15 000 sztuk broszur, co wymaga zrozumienia relacji między formatem papieru a wymiarami broszury. Zastosowanie formatu A2, który ma wymiary 420 x 594 mm, powinno prowadzić do obliczenia, ile pojedynczych broszur można wydrukować na jednym arkuszu. Typowe błędy w kalkulacjach wynikają z braku uwzględnienia całkowitej powierzchni papieru oraz optymalnego układu stron. Warto zauważyć, że odpowiedzi sugerujące 12 000, 18 000 czy 21 000 arkuszy nie uwzględniają podstawowych zasad efektywności produkcji, takich jak intensywność wykorzystania papieru. Zazwyczaj przy układzie broszury można zmieścić więcej niż jedną sztukę na arkuszu A2, co oznacza, że nadmierna liczba arkuszy prowadzi do niepotrzebnego marnotrawstwa materiału. Dlatego kluczowe jest dokładne obliczenie potrzebnych arkuszy, uwzględniając zarówno format broszury, jak i optymalizację układu na arkuszu, co jest istotne nie tylko dla redukcji kosztów, ale także dla zwiększenia efektywności całego procesu drukarskiego. Ogólnie rzecz biorąc, zrozumienie tych zasad jest kluczowe w branży poligraficznej, gdzie efektywne zarządzanie zasobami i minimalizacja odpadów są centralnymi ideami.

Pytanie 31

Który wzorzec montażu elektronicznego stosuje się, aby wydrukować składkę książki złamywaną prostopadle trzykrotnie?

A. B.

B. A.

C. D.

D. C.

Wybierając coś innego niż A, ciężko powiedzieć, że na pewno rozumiesz, jak działa montaż elektroniczny. Wzorce są kluczowe, bo to one decydują o tym, jak strony będą poukładane. Złamanie składki trzykrotnie wymaga przemyślanego planu, a inne opcje mogą prowadzić do niezbyt sensownych układów. Często ludzie myślą, że różne układy są na równi, a tak nie jest. To powoduje, że w produkcji mogą się pojawić nieprzemyślane błędy. Warto zrozumieć, dlaczego te zasady są takie ważne, bo zaniedbanie ich może sprawić, że stracisz mnóstwo czasu i pieniędzy na poprawki i ponowny druk. Dlatego wiedza o wzorcach montażu jest absolutnie kluczowa dla każdego, kto działa w branży drukarskiej.

Pytanie 32

Jakie są wymiary brutto ulotki w formacie A4 netto, jeśli zastosowano spad 3 mm?

A. 210 x 297 mm

B. 220 x 307 mm

C. 220 x 297 mm

D. 216 x 303 mm

Odpowiedź 216 x 303 mm jest poprawna, ponieważ obliczamy wymiary brutto ulotki dodając spady do standardowych wymiarów papieru A4. Format A4 ma wymiary 210 x 297 mm. W przypadku spadów wynoszących 3 mm z każdej strony, dodajemy 6 mm do szerokości oraz 6 mm do wysokości. W rezultacie otrzymujemy: szerokość 210 mm + 6 mm = 216 mm, wysokość 297 mm + 6 mm = 303 mm. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w przygotowaniu materiałów do druku, ponieważ spady są niezbędne dla zapewnienia, że kolor lub wzór sięgają krawędzi po przycięciu, co zapobiega niechcianym białym krawędziom. Zastosowanie odpowiednich spadów jest kluczowe w branży poligraficznej, zwłaszcza w druku cyfrowym i offsetowym, gdzie precyzja wymiarów ma istotne znaczenie. Przykładowo, projektując ulotki, wizytówki czy plakaty, zawsze warto uwzględnić spady, aby zagwarantować estetyczny i profesjonalny wygląd finalnego produktu.

Pytanie 33

Symbol C60, M40, Y40, K100 odnosi się do koloru jakiego typu?

A. głęboka czerń

B. granatowy

C. głęboka zieleń

D. brązowy

Zapis symboliczny C60, M40, Y40, K100 odnosi się do modelu barw CMYK, który jest powszechnie stosowany w druku kolorowym. W tym modelu C (cyjan), M (magenta), Y (żółty) i K (czarny) reprezentują poszczególne składowe kolorów, które są używane do stworzenia finalnego koloru na papierze. W przypadku wartości C60, M40, Y40, K100 mamy do czynienia z bardzo dużą ilością czerni (K100), co wskazuje na to, że głęboka czerń jest dominującym kolorem. Taki zapis jest niezwykle ważny w branży poligraficznej, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest kluczowe dla jakości druku. W praktyce, gdy projektant przygotowuje grafikę do druku, musi uwzględnić te wartości, aby zapewnić oczekiwany efekt wizualny na końcowym produkcie. Przykładowo, zastosowanie głębokiej czerni w projektowaniu materiałów reklamowych, takich jak plakaty czy broszury, pozwala na uzyskanie kontrastu i głębi, które przyciągają wzrok odbiorców, a także na efektywne przedstawienie tekstu na tle kolorowym.

Pytanie 34

Aby stworzyć kolorową okładkę książki w formacie A4 z grubością grzbietu wynoszącą 10 mm, odpowiednim wyborem będzie papier o formacie

A. B3

B. A3

C. B4

D. A4

Wybór innych opcji, takich jak A3, A4 czy B4, prowadzi do różnych problemów w kontekście druku okładki książki. Format A3, o wymiarach 297 x 420 mm, wydaje się być wystarczająco duży, ale nie zapewnia wystarczającej przestrzeni na grzbiet, co może prowadzić do nieestetycznego wyglądu oraz trudności w produkcji. Z kolei format A4, mający tylko 210 x 297 mm, jest zbyt mały, aby pomieścić grzbiet o grubości 10 mm, co skutkuje niepoprawnym wymiarem okładki i jej niewłaściwym dopasowaniem do książki. W przypadku formatu B4, który ma wymiary 250 x 353 mm, również nie mamy wystarczającej przestrzeni, ponieważ grzbiet 10 mm nadal wymaga większego miejsca, a to prowadzi do problemów z estetyką i funkcjonalnością okładki. Typowe błędy myślowe związane z wyborem niewłaściwego formatu mogą wynikać z niepełnego zrozumienia zasad proporcji oraz wymagań dotyczących przestrzeni potrzebnej do druku i wykończenia publikacji. Aby skutecznie projektować okładki, ważne jest, aby brać pod uwagę nie tylko wymiary samej książki, ale również dodatkowe elementy, takie jak marginesy, grzbiety oraz techniki wykończenia, które mają bezpośredni wpływ na ostateczny wygląd produktu. Dlatego kluczowe jest, aby projektanci i drukarze dobrze znali standardy formatu papieru oraz ich zastosowanie w różnych procesach produkcyjnych.

Pytanie 35

Na rysunku przedstawiono cyfry

A. greckie.

B. nautyczne.

C. rzymskie.

D. zwykłe.

Wybór odpowiedzi zwykłe, greckie lub rzymskie opiera się na nieprawidłowym zrozumieniu kontekstu przedstawionych cyfr. Zwykłe cyfry, będące podstawowym systemem liczbowym, używane są powszechnie w codziennym życiu, ale nie mają związku z nawigacją ani specyfiką przedstawionych cyfr. Greckie cyfry, które były używane w starożytnej Grecji, mają zupełnie inną formę oraz zastosowanie, a ich użycie ogranicza się głównie do kontekstu historycznego i akademickiego. Cyfry rzymskie, natomiast, również służą do reprezentacji liczb, ale ich zastosowanie w nowoczesnej nawigacji jest marginalne, ograniczając się głównie do oznaczania wieków czy rozdziałów w tekstach. Wybór tych odpowiedzi może wynikać z braku znajomości różnorodności systemów numerycznych oraz ich praktycznego zastosowania w kontekście nawigacyjnym. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy z wymienionych systemów ma swoje specyficzne zastosowanie, ale nie jest odpowiedni dla kontekstu przedstawionego na rysunku. Kluczowe jest rozróżnianie tych systemów i ich właściwe przyporządkowanie do odpowiednich dziedzin, aby uniknąć mylnych interpretacji.

Pytanie 36

Jaki program można wykorzystać do wstępnej analizy poprawności przygotowania pliku PDF zgodnego ze standardem drukarskim?

A. Adobe Acrobat

B. Impozycjoner

C. Corel Draw

D. Adobe InDesign

Wybór niewłaściwego programu do oceny plików PDF w kontekście przygotowania do druku może prowadzić do poważnych problemów i nieporozumień. Corel Draw to oprogramowanie głównie wykorzystywane do tworzenia grafiki wektorowej i projektowania, a nie do weryfikacji plików PDF pod kątem norm drukarskich. Umożliwia wprawdzie eksport do formatu PDF, jednak nie oferuje zaawansowanych narzędzi do inspekcji dokumentów pod kątem zgodności z wymaganiami branżowymi. Podobnie, InDesign, chociaż jest potężnym narzędziem do składu i DTP, nie jest dedykowane do weryfikacji plików PDF jako takich. Program ten koncentruje się na tworzeniu projektów, a nie na ich późniejszej ocenie w kontekście druku. Impozycjoner może być używany do przygotowania plików do druku, ale jego głównym zadaniem jest układanie stron w odpowiedniej kolejności, a nie ich ocena. To podejście może prowadzić do błędnych wniosków, gdy użytkownicy zakładają, że oprogramowanie do składu i projektowania również może spełniać funkcje weryfikacyjne. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że narzędzia te mają różne cele i funkcje, więc stosowanie odpowiedniego programu do oceny plików PDF o standardzie drukarskim, jak Adobe Acrobat, jest niezbędne dla zapewnienia wysokiej jakości końcowego produktu.

Pytanie 37

Jaką kwotę należy zapłacić za wydanie 40-stronicowego wielobarwnego magazynu, jeżeli koszt jednej strony wynosi 85 zł?

A. 3 000 zł

B. 3 200 zł

C. 3 600 zł

D. 3 400 zł

W przypadku błędnych odpowiedzi, takich jak 3200 zł, 3600 zł czy 3000 zł, często pojawiają się nieporozumienia związane z podstawowym obliczeniem kosztów. Koszt składu czasopisma powinien być obliczany przez dokładne pomnożenie liczby stron przez koszt jednej strony. Wybierając 3200 zł, można odnieść wrażenie, że obliczenie to zostało wykonane przez założenie mniejszej liczby stron lub przez pomyłkę w mnożeniu. Z kolei odpowiedź 3600 zł może wynikać z niepoprawnego dodania lub pomylenia jednostkowego kosztu. Odpowiedź 3000 zł może sugerować, że osoba odpowiadająca w ogóle nie uwzględniła liczby stron, co jest fundamentalnym błędem logicznym. W praktyce, każdy profesjonalista w branży wydawniczej powinien być w stanie precyzyjnie obliczyć koszty produkcji, a także zrozumieć, jak różne elementy wpływają na ostateczny koszt. Niezrozumienie podstawowych zasad kalkulacji może prowadzić do nieefektywnego zarządzania budżetem i problemów finansowych w projektach wydawniczych.

Pytanie 38

Jaki format wykorzystuje się w fotografii do zapisu obrazu o najwyższej jakości?

A. PPM

B. RAW

C. JPG

D. PXR

Format RAW jest uznawany za najlepszy wybór do zapisu obrazów w fotografii ze względu na swoją zdolność do przechowywania danych w najwyższej jakości. Pliki RAW nie są skompresowane ani nie podlegają stratom jakości, co oznacza, że każdy detal oryginalnego obrazu jest zachowany. Fotografowie często korzystają z tego formatu, aby mieć maksymalną kontrolę nad postprodukcją, umożliwiając precyzyjne dostosowania parametrów takich jak ekspozycja, balans bieli czy kontrast bez degradacji jakości obrazu. Dla przykładu, w przypadku zdjęć krajobrazowych, gdzie istotne są detale zarówno w cieniach, jak i w jasnych partiach, format RAW pozwala na ich zachowanie, co jest kluczowe w edytowaniu. Warto również zauważyć, że standardy branżowe, takie jak Adobe RGB czy ProPhoto RGB, są często stosowane w połączeniu z plikami RAW, co dodatkowo zwiększa zakres kolorów i ich odwzorowanie. W związku z tym, dla profesjonalnych fotografów, wybór formatu RAW jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 39

W jaki sposób zmieni się koszt jednostkowy produkcji katalogów na maszynie rotograwiury, jeśli nakład zostanie zwiększony o 15%?

A. zmniejszy się, z uwagi na wzrost nakładu drukowanego z tych samych form drukowych

B. pozostanie taki sam z powodu stosunkowo niewielkiej zmiany wzrostu nakładu

C. wzrośnie w wyniku konieczności zapłaty za nadgodziny pracy drukarza

D. wzrośnie proporcjonalnie do zwiększenia nakładu

Wzrost nakładu o 15% na maszynie rotograwiurowej prowadzi do obniżenia kosztu jednostkowego wydruku z powodu efektywności skali. W praktyce oznacza to, że stałe koszty produkcji, takie jak przygotowanie form drukowych czy ustawienie maszyny, rozkładają się na większą liczbę wydrukowanych egzemplarzy. W przypadku rotograwiury, która jest procesem przystosowanym do masowej produkcji, większy nakład nie tylko zwiększa wydajność, ale również zmniejsza jednostkowy koszt materiałów, ponieważ surowce takie jak atrament czy podłoża są wykorzystywane w bardziej optymalny sposób. Przykładem może być produkcja katalogów o dużym nakładzie, gdzie kolejne egzemplarze są drukowane z minimalnymi dodatkowymi kosztami operacyjnymi. W branży druku, kluczowe jest stosowanie dobrych praktyk, takich jak analiza kosztów i rentowności w kontekście planowania produkcji, co pozwala na precyzyjne przewidywanie kosztów jednostkowych przy różnych nakładach.

Pytanie 40

Barwę zieloną na wydruku w przestrzeni kolorów CMYK uzyska się przez zmieszanie w odpowiednich proporcjach składowych

A. M i K

B. C i M

C. M i Y

D. C i Y

W przestrzeni barw CMYK, która jest stosowana praktycznie w każdej profesjonalnej drukarni, uzyskanie zieleni polega na połączeniu cyjanu (C, czyli cyan) i żółtego (Y, czyli yellow). To jest taka podstawowa zasada w poligrafii – te dwa kolory mieszane w odpowiednich proporcjach dają całą gamę zieleni, od jasnych, lekko limonkowych po ciemniejsze, bardziej nasycone odcienie. Magenta (M) i black (K) nie są tu potrzebne – można je wykorzystać np. do przygaszenia barwy lub uzyskania bardziej złożonych odcieni, ale do czystej zieleni wystarczy właśnie cyan i yellow. W praktyce, przy druku offsetowym czy cyfrowym, graficy zawsze pamiętają o tym, żeby nie dać magenty do zieleni, bo wtedy zaczyna robić się brąz albo szarość. Moim zdaniem najfajniejsze w CMYK jest to, że cały świat druku opiera się na prostych zasadach optycznych – kolory się nie świecą (jak w RGB), tylko odbijają światło, więc mieszanie ich trochę się różni od tego na monitorze. No i warto wiedzieć, że w druku zielony z CMYK nigdy nie będzie tak „żywy” jak na ekranie, bo to właśnie ograniczenie tej technologii – na papierze wszystko jest trochę bardziej stonowane. Taka wiedza przydaje się nawet jak się projektuje ulotki czy plakaty, bo można przewidzieć, jak wyjdzie kolor na wydruku. Swoją drogą, to w polskich drukarniach bardzo często spotyka się prośbę o sprawdzenie tych wartości, żeby uniknąć nieporozumień z klientami. Właśnie dlatego podstawowa zasada: zieleń = cyan + yellow, jest tak ważna.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej