Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 22 listopada 2025 21:10
  • Data zakończenia: 22 listopada 2025 21:48

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W tabeli przedstawiono dane na dzień przeprowadzenia inwentaryzacji w jednostce handlowej. W toku postępowania wyjaśniającego kierownik jednostki ustalił, że cały niedobór ziemniaków jest niezawiniony. Określ wartość niedoboru niezawinionego przekraczającego zakładową dopuszczalną normę ubytków naturalnych.

TowarStan według ewidencji księgowejStan rzeczywisty według spisu z naturyZakładowa norma ubytków naturalnych
Ziemniaki1 500,00 zł1 000,00 zł200,00 zł
A. 500 zł
B. 300 zł
C. 200 zł
D. 1 000 zł
Poprawna odpowiedź, 300 zł, wynika z kluczowego procesu obliczeń związanych z inwentaryzacją. Aby ustalić wartość niedoboru niezawinionego przekraczającego zakładową dopuszczalną normę ubytków naturalnych, konieczne jest zrozumienie różnicy między stanem rzeczywistym a ewidencją księgową. W praktyce, niedobór to różnica, która powstaje w wyniku niezgodności w systemie zarządzania zapasami. Dopuszczalne normy ubytków naturalnych są ustalane na podstawie analiz historycznych oraz standardów branżowych i różnią się w zależności od rodzaju produktu. W tym przypadku, po obliczeniu całkowitego niedoboru ziemniaków oraz uwzględnieniu normy, uzyskujemy wynik 300 zł. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe w kontekście zarządzania zapasami, aby podejmować dobrze uzasadnione decyzje dotyczące zakupów i strat. Wiedza ta ma również zastosowanie w audytach finansowych, gdzie braki w inwentaryzacji są analizowane w kontekście ryzyka oraz efektywności zarządzania.

Pytanie 2

Której spółki kapitałowej dotyczy zamieszczony fragment ustawy Kodeks spółek handlowych?

Art.154.
§ 1. Kapitał zakładowy spółki powinien wynosić co najmniej 5 000 zł.
§ 2. Wartość nominalna udziału nie może być niższa niż 50 zł.
§ 3. Udziały nie mogą być obejmowane poniżej ich wartości nominalnej. Jeżeli udział jest obejmowany po cenie wyższej od wartości nominalnej, nadwyżkę przelewa się do kapitału zapasowego.
A. Spółki partnerskiej.
B. Spółki cywilnej.
C. Spółki jawnej.
D. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.
Fragment ustawy Kodeks spółek handlowych rzeczywiście dotyczy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (spółka z o.o.), co można potwierdzić analizując treść artykułu 154. Ustawa ta precyzuje minimalną wartość kapitału zakładowego, która wynosi 5 000 zł oraz określa wartość nominalną udziałów, co jest kluczowym elementem w kontekście tej formy prawnej. Spółka z o.o. charakteryzuje się tym, że jej właściciele (udziałowcy) ponoszą odpowiedzialność za zobowiązania firmy tylko do wysokości wniesionych wkładów, co czyni ją atrakcyjną formą działalności dla przedsiębiorców. Przykładowo, startupy często decydują się na tę formę, by zminimalizować ryzyko osobistej odpowiedzialności. Dodatkowo, zasady dotyczące spółek z o.o. są zgodne z europejskimi standardami, co ułatwia ekspansję na rynki międzynarodowe i współpracę z zagranicznymi inwestorami, którzy preferują przejrzystość i ograniczoną odpowiedzialność. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla właściwego zarządzania przedsiębiorstwem oraz planowania dalszego rozwoju.

Pytanie 3

Dodatnia wartość przedsiębiorstwa będzie klasyfikowana jako

A. aktywa trwałe
B. kapitał rezerwowy
C. aktywa obrotowe
D. kapitał udziałowy
Wybór innych opcji niż aktywa trwałe może wynikać z nieporozumienia dotyczącego klasyfikacji zasobów w bilansie spółki. Kapitał rezerwowy to środki, które są przeznaczone na pokrycie przyszłych strat lub inwestycji, ale nie są bezpośrednio związane z generowaniem wartości operacyjnej. Aktywa obrotowe, takie jak zapasy czy należności, są zasobami, które są szybciej przekształcane w gotówkę, ale ich wartość nie odnosi się bezpośrednio do długoterminowego potencjału spółki. Kapitał udziałowy odnosi się do wkładów właścicieli lub akcjonariuszy, a jego zwiększenie niekoniecznie przekłada się na wzrost wartości spółki. Typowym błędem myślowym jest mylenie aktywów obrotowych z trwałymi; podczas gdy obrotowe są kluczowe dla codziennej działalności i płynności, to aktywa trwałe są fundamentem długoterminowej strategii rozwoju. Dodatkowo, nie zrozumienie roli aktywów trwałych w procesie generowania wartości może prowadzić do błędnych decyzji inwestycyjnych oraz niewłaściwej oceny zdolności spółki do osiągania zysków w przyszłości. Warto zaznaczyć, że tylko aktywa trwałe mogą przyczyniać się do stabilności operacyjnej i długoterminowego wzrostu wartości spółki.

Pytanie 4

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli ustal przeciętne miesięczne zatrudnienie w przedsiębiorstwie w I kwartale 2018 roku metodą średniej arytmetycznej.

Zestawienie liczby pracowników w poszczególnych miesiącach I półrocza 2018 roku według wykształcenia
WykształcenieStyczeńLutyMarzecKwiecieńMajCzerwiec
zasadnicze zawodowe104108120115120130
średnie350355368371368360
wyższe787073737970
Razem532533561559567560
A. 358 osób.
B. 362 osoby.
C. 542 osoby.
D. 552 osoby.
Poprawna odpowiedź to 542 osoby, ponieważ przeciętne miesięczne zatrudnienie oblicza się na podstawie sumy liczby pracowników w każdym z miesięcy I kwartału, dzielonej przez liczbę miesięcy. W tym przypadku, suma zatrudnienia w styczniu, lutym i marcu wynosi 1626 osób. Podzielając tę wartość przez 3, co odpowiada liczbie miesięcy w kwartale, otrzymujemy 542 osoby jako średnią miesięczną. Obliczanie przeciętnego zatrudnienia jest kluczowe w zarządzaniu zasobami ludzkimi, ponieważ pozwala na analizę trendów zatrudnienia, co może pomóc w planowaniu przyszłych potrzeb kadrowych. Dobre praktyki w tej dziedzinie sugerują, aby regularnie monitorować zatrudnienie, co pozwala na lepsze podejmowanie decyzji w zakresie rekrutacji i alokacji zasobów. Analizując dane dotyczące zatrudnienia, organizacje mogą również identyfikować sezonalność i dostosowywać swoje strategie w rekrutacji w zależności od potrzeb rynkowych.

Pytanie 5

Koszt produkcji 20 000 sztuk wyrobów gotowych wyniósł 60 000,00 zł. Jaka będzie cena sprzedaży netto za pojedynczą sztukę wyrobu, jeśli na sprzedaży tych wyrobów firma osiąga zysk na poziomie 40% jednostkowego kosztu produkcji?

A. 4,20 zł/szt.
B. 3,00 zł/szt.
C. 5,00 zł/szt.
D. l,20 zł/szt.
Zrozumienie podstawowej koncepcji kosztów wytworzenia i wyceny produktów jest kluczowe dla właściwych decyzji finansowych w przedsiębiorstwie. Wybór odpowiedzi, które są niepoprawne, często wynika z błędnego zrozumienia sposobu obliczania kosztów jednostkowych oraz zysku. W przypadku odpowiedzi, które sugerują cenę sprzedaży netto wynoszącą 3,00 zł/szt., istnieje mylne przekonanie, że jest to cena sprzedaży, co jest błędne. To jest bowiem jednostkowy koszt produkcji, a nie cena sprzedaży. Kolejną typową pułapką jest mylenie jednostkowego zysku z całkowitym zyskiem, co prowadzi do niepoprawnych obliczeń. Z kolei odpowiedzi wskazujące na kwoty 5,00 zł/szt. oraz 1,20 zł/szt. mogą pochodzić z niezrozumienia, jak zysk procentowy powinien być stosowany do jednostkowego kosztu wytworzenia. Ostatecznie, aby uzyskać prawidłowy wynik, należy najpierw obliczyć jednostkowy koszt, a dopiero później dodać do niego odpowiedni procent zysku. Ważne jest, aby w praktyce stosować systemy kosztorysowania, które pozwalają na dokładne szacowanie kosztów oraz planowanie cen sprzedaży, w zgodzie z zasadami rachunkowości zarządczej.

Pytanie 6

Zgodnie z Kodeksem pracy, jakie elementy wynagrodzenia za pracę są obowiązkowe?

A. dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych
B. wynagrodzenie za biegłość w językach obcych
C. dodatek za długoletnią pracę
D. dodatek funkcyjny
Dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych jest jednym z kluczowych elementów wynagrodzenia regulowanym przez Kodeks pracy w Polsce. W sytuacjach, gdy pracownik wykonuje pracę ponad standardowy czas pracy, przysługuje mu prawo do dodatkowego wynagrodzenia, które powinno być wyższe niż wynagrodzenie za normalne godziny pracy. Zgodnie z przepisami, dodatek ten wynosi co najmniej 50% wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych w dni robocze oraz 100% w dni wolne od pracy. Praktycznym zastosowaniem tej regulacji jest zapewnienie, że pracownicy są adekwatnie wynagradzani za dodatkowy wysiłek, co ma na celu nie tylko motywację, ale również ochronę ich zdrowia i równowagi między życiem zawodowym a prywatnym. Pracodawcy muszą uwzględniać te przepisy w swoich regulaminach pracy oraz politykach wynagradzania, aby uniknąć potencjalnych konfliktów i sporów sądowych. Przykładem może być sytuacja, w której pracownik zostaje poproszony o pracę w weekend lub w godzinach wieczornych, co powinno być odpowiednio wynagrodzone zgodnie z obowiązującymi normami prawnymi.

Pytanie 7

Wspólnicy spółki mają obowiązek dokonania wpisu do ewidencji działalności gospodarczej

A. cywilnej
B. komandytowej
C. jawnej
D. partnerskiej
Wspólnicy spółki partnerskiej, jawnej czy komandytowej również prowadzą działalność gospodarczą, jednak każda z tych form ma inne regulacje dotyczące obowiązku rejestracji. Spółka partnerska, zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym, ma charakter osobowy, co oznacza, że partnerzy odpowiadają za zobowiązania firmy do wysokości wniesionych wkładów oraz ograniczeń wynikających z przepisów. W przypadku spółki jawnej, odpowiedzialność wspólników jest solidarna, co oznacza, że wszyscy odpowiadają za długi spółki całym swoim majątkiem. Komandytowa z kolei, w której wyróżnia się komplementariuszy (odpowiadających bez ograniczeń) oraz komandytariuszy (odpowiadających do wysokości wniesionych wkładów), również wymaga rejestracji w KRS i nie podlega ewidencji jak spółka cywilna. Typowe błędy myślowe mogą prowadzić do przekonania, że obowiązek rejestracji jest taki sam dla wszystkich typów spółek, co jest nieprawidłowe. Każda forma prawna działalności gospodarczej ma swoje specyficzne wymagania i odpowiedzialności, co podkreśla znaczenie zrozumienia różnic między nimi, aby prowadzenie działalności odbywało się zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.

Pytanie 8

Podatnik, który powinien złożyć zeznanie podatkowe PIT-37 to osoba, która

A. prowadziła w Polsce działalność gospodarczą objętą podatkiem ryczałtowym.
B. płaci podatek dochodowy w formie karty podatkowej.
C. wybrała liniowy sposób opodatkowania.
D. osiągnęła w Polsce dochód z tytułu wynagrodzeń ze stosunku pracy.
Zeznanie podatkowe PIT-37 jest formularzem, który składają podatnicy, którzy uzyskują przychody z tytułu wynagrodzeń ze stosunku pracy, emerytur, rent oraz innych źródeł należących do tzw. przychodów z pracy. Wypełniając PIT-37, podatnik korzysta z możliwości rozliczenia się na zasadach ogólnych, z uwzględnieniem ulg i odliczeń, co może wpłynąć na wysokość należnego podatku. Przykładem jest możliwość odliczenia kosztów uzyskania przychodów, czy wspólnego rozliczenia z małżonkiem. W praktyce oznacza to, że każdy pracownik, który otrzymuje wynagrodzenie za pracę, zobowiązany jest do złożenia zeznania podatkowego na formularzu PIT-37, co jest zgodne z przepisami obowiązującymi w Polsce. Na podstawie tych danych, urząd skarbowy dokonuje obliczenia wysokości podatku dochodowego, co jest kluczowe dla prawidłowego rozliczenia podatnika. Warto zaznaczyć, że PIT-37 jest najczęściej stosowanym formularzem wśród osób zatrudnionych na umowę o pracę, co podkreśla jego znaczenie w systemie podatkowym.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 10

Nadwyżkę pieniędzy, która znajduje się w kasie, kasjerka ma obowiązek przekazać do banku, wystawiając dokument

A. Czek gotówkowy
B. Bankowy dowód wpłaty
C. Weksel
D. Kasa przyjmie
Wybór opcji Kasa przyjmie pokazuje, że nie do końca rozumiesz, jak obieg gotówki w firmie działa. Ten dokument to nie jest formalne potwierdzenie wpłaty, a raczej coś, co może być użyte przy przyjmowaniu gotówki przez kasę. W praktyce, takie dokumenty jak Kasa przyjmie nie mają mocy dowodowej wobec banku, co może sprawić problemy w zarządzaniu finansami. Kiedy oddajesz nadwyżkę gotówki do banku, ważne jest, żebyś korzystał z dokumentu, który bank zaakceptuje jako prawidłowe potwierdzenie transakcji. A weksel to zupełnie inna sprawa - używa się go jako zabezpieczenia płatności w innych sytuacjach, a nie przy wpłatach do banku. Tego typu dokumenty w ogóle nie są przeznaczone do potwierdzania wpłat gotówki. Czek gotówkowy też może być użyty do płatności, ale nie jest odpowiednim dokumentem do potwierdzenia wpłaty nadwyżki gotówki. Czeki to narzędzia wymiany wartości, a nie dowody wpłaty gotówki do banku. Można więc powiedzieć, że niewłaściwe użycie tych dokumentów może prowadzić do problemów podczas audytów i niezgodności w dokumentacji.

Pytanie 11

W planowaniu uznanie, że do celów można dotrzeć na różne sposoby i z użyciem różnych zasobów, określa się mianem

A. zasady alternatywnych rozwiązań
B. zasady koncentracji
C. zasady podstawowego ogniwa
D. zasady gospodarności
Zasady alternatywnych rozwiązań stanowią kluczowy element w procesie planowania, szczególnie w kontekście zarządzania projektami i podejmowania decyzji. Przyjmowanie założenia, że do osiągnięcia określonych rezultatów można dojść różnymi ścieżkami, pozwala na elastyczne podejście do problemów i sprzyja innowacyjności. Przykładem zastosowania tej zasady mogą być projekty badawcze, w których naukowcy mogą eksplorować różne metody i techniki, aby uzyskać pożądane wyniki. W praktyce, przy planowaniu projektów, warto stosować techniki burzy mózgów lub analizy SWOT, aby zidentyfikować i ocenić różne alternatywne podejścia. Dobre praktyki w zarządzaniu projektami, takie jak metodologia Agile, również opierają się na zasadach alternatywnych rozwiązań, umożliwiając zespołom dostosowywanie się do zmieniających się warunków i wymagań klienta. Kluczowym elementem tej zasady jest także zaangażowanie interesariuszy, którzy mogą wnieść różnorodne perspektywy, co z kolei przyczynia się do lepszego podejmowania decyzji.

Pytanie 12

Do materiałów magazynowych niezgodnych, które przewyższają określone normy, zalicza się zapasy

A. Aktualne i sezonowe
B. Aktualne i zbędne
C. Nadmierne i sezonowe
D. Nadmierne i zbędne
Odpowiedź "Nadmierne i zbędne" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do zapasów materiałowych, które wykraczają poza ustalone normy, zarówno w zakresie ilości, jak i przydatności. Zapasy nadmierne to te, które przekraczają optymalne poziomy zapasów, co może prowadzić do zatorów w magazynie, nieefektywnego wykorzystania przestrzeni oraz zwiększonych kosztów przechowywania. Z kolei zapasy zbędne to te, które nie są już potrzebne do realizacji bieżących i przyszłych planów produkcyjnych lub sprzedażowych. Przykładami mogą być materiały, które zostały zastąpione przez nowsze technologie lub produkty, które nie znalazły nabywców. W praktyce, zarządzanie zapasami powinno skupiać się na minimalizacji nadmiaru, co jest zgodne z zasadami Lean Management, które dążą do eliminacji marnotrawstwa oraz maksymalizacji efektywności procesów. Poprawne klasyfikowanie zapasów i ich regularna analiza pomagają przedsiębiorstwom w optymalizacji kosztów oraz lepszym dostosowaniu się do zmieniających się warunków rynkowych.

Pytanie 13

Klient nabył produkt z rabatem wynoszącym 5%, za który zapłacił 855,00 zł. Jaką kwotę miał towar przed zastosowaniem rabatu?

A. 769,50 zł
B. 812,25 zł
C. 940,50 zł
D. 900,00 zł
Aby obliczyć cenę towaru przed udzieleniem rabatu, musimy zrozumieć, w jaki sposób rabaty wpływają na cenę finalną. Klient zapłacił 855,00 zł, co stanowi 95% wartości towaru (100% - 5% rabatu). Można to obliczyć, dzieląc kwotę zapłaconą przez 0,95. Zatem cena przed rabatem wynosi: 855,00 zł / 0,95 = 900,00 zł. To podejście jest zgodne z powszechnie stosowanymi metodami obliczania cen po rabacie w handlu, gdzie rabat jest reprezentowany jako procent. W praktyce, znajomość tego obliczenia jest niezwykle przydatna dla sprzedawców i menedżerów, którzy muszą ustalać marże i promocje, a także dla klientów, aby mogli ocenić, jakie oszczędności uzyskują na zakupach. Ponadto, umiejętność obliczania wartości rabatu i ceny przed rabatem jest kluczowa w kontekście negocjacji handlowych oraz analizowania ofert konkurencji.

Pytanie 14

Przedsiębiorstwo jest czynnym podatnikiem VAT i dokonuje wyłącznie sprzedaży opodatkowanej. Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz kwotę podatku VAT, jaką należy odprowadzić do urzędu skarbowego za maj 2017 roku.

Lp.Nazwa i numer dowoduWartość netto
(w zł)
Kwota podatku VAT
(w zł)
Wartość
brutto
(w zł)
1.Faktura zakupu 32/05/20174 000,00920,004 920,00
2.Faktura zakupu 155/05/20172 000,00460,002 460,00
3.Faktura sprzedaży 1/05/20178 000,001 840,009 840,00
4.Faktura korygująca sprzedaż 1/05/2017-1 000,00-230,00-1 230,00
A. 460,00 zł
B. 1610,00 zł
C. 230,00 zł
D. 1 380,00 zł
Wybór odpowiedzi, która nie odpowiada rzeczywistym obliczeniom, może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia mechanizmu obliczania kwoty VAT do odprowadzenia. Osoby, które wskazały inne kwoty, mogły popełnić typowy błąd, myląc VAT naliczony z VAT należnym lub nie uwzględniając faktur korygujących. Na przykład, odpowiedź 1380,00 zł mogła być wynikiem pomylenia kwoty VAT naliczonego z należnym, co jest powszechnym błędem wśród początkujących podatników. Inna opcja, 1610,00 zł, również nie jest prawidłowa, ponieważ przedstawia łączną wartość VAT należnego bez uwzględnienia VAT naliczonego, co prowadzi do nadpłaty. Odpowiedzi 1 610,00 zł oraz 1 380,00 zł mogą również sugerować, że osoba nie zrozumiała, jak zastosować faktury korygujące w kontekście obliczeń podatkowych. Zrozumienie różnicy między VAT naliczonym a należnym jest kluczowe, aby uniknąć takich pomyłek. W praktyce ważne jest, aby na bieżąco monitorować i analizować transakcje oraz dokumentację, co może zapobiec nieporozumieniom przy obliczaniu zobowiązań podatkowych. Dobrą praktyką jest także konsultacja z doradcą podatkowym w przypadku wątpliwości dotyczących rozliczeń VAT.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

W zamieszczonej tabeli opisano sposób postępowania czterech kierowników. Wskaż, który z nich jest kierownikiem demokratą.

Kierownik 1.Kierownik 2.
– daje członkom zespołu swobodę
– nie przedstawia własnych koncepcji
– troszczy się o wykonanie zadań
– wykazuje brak zainteresowania funkcją kierowniczą
– wyznacza cele
– kieruje aktywnością grupy
– ustala zakres czynności bez udziału zainteresowanych
– dokonuje oceny bez podania kryteriów
Kierownik 3.Kierownik 4.
– współdecyduje o celach
– nie zwraca uwagę na kwalifikacje
– unika oceny pracowników
– pobudza pracowników do nowych propozycji
– zachęca pracowników do dyskusji
– informuje o istotnych problemach zakładu i zadaniach
– wykorzystuje propozycje i rady pracowników
– obiektywnie ocenia pracę pracowników
A. Kierownik 1
B. Kierownik 4
C. Kierownik 3
D. Kierownik 2
Kierownik 4 jest przykładem lidera demokratycznego, co oznacza, że angażuje swoich pracowników w proces podejmowania decyzji. W jego praktyce kierowniczej, współpraca i otwartość na różnorodne opinie są kluczowymi elementami. Przykładem zastosowania tego stylu może być regularne organizowanie spotkań zespołowych, na których pracownicy mają możliwość przedstawienia swoich pomysłów i sugestii dotyczących bieżących wyzwań. Taki sposób działania nie tylko zwiększa zaangażowanie pracowników, ale również przyczynia się do lepszego zrozumienia problemów firmy. Dodatkowo, demokratyczny styl zarządzania sprzyja innowacyjności i kreatywności, ponieważ każdy członek zespołu czuje się doceniany i ma przestrzeń do wyrażania swoich myśli. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują ustanawianie jasnych zasad komunikacji oraz zapewnienie, że każda opinia jest brana pod uwagę, co buduje zaufanie i zespołową atmosferę. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z teorią przywództwa, liderzy demokratyczni często osiągają lepsze wyniki w długoterminowej perspektywie, co potwierdzają liczne badania dotyczące efektywności pracy zespołowej.

Pytanie 17

Średnia sprzedaż towarów w ciągu dnia wynosi 300 sztuk, a dostawy realizowane są przeciętnie co 15 dni. Aby zapewnić ciągłość sprzedaży pomiędzy dostawami, jaki powinien być minimalny zapas towarów w magazynie?

A. 5 000 szt.
B. 300 szt.
C. 4 500 szt.
D. 200 szt.
Prawidłowa odpowiedź to 4 500 sztuk, co wynika z obliczenia zapasu towarów potrzebnego do zapewnienia ciągłości sprzedaży. Średnia dzienna sprzedaż wynosi 300 sztuk, a dostawy towarów mają miejsce co 15 dni. Aby obliczyć, jaki zapas towarów jest wymagany, należy pomnożyć średnią dzienną sprzedaż przez liczbę dni między dostawami. W tym przypadku będzie to 300 sztuk/dzień * 15 dni = 4 500 sztuk. Utrzymywanie takiego zapasu jest kluczowe, aby uniknąć przerw w sprzedaży, które mogą prowadzić do niezadowolenia klientów i utraty przychodów. W praktyce, firmy często stosują metody zarządzania zapasami, takie jak Just-In-Time (JIT) czy Economic Order Quantity (EOQ), aby zoptymalizować poziom zapasów i zasoby. Poprawne zarządzanie zapasami nie tylko wspiera ciągłość sprzedaży, ale także przyczynia się do efektywności operacyjnej oraz redukcji kosztów magazynowania.

Pytanie 18

Jakie są zadania Regionalnych Izb Obrachunkowych?

A. zarządzanie finansami budżetu państwa
B. prowadzenie śledztw w sprawach przestępstw skarbowych
C. sprawowanie kontroli nad obrotem papierami wartościowymi
D. nadzorowanie działalności finansowej samorządów terytorialnych
Regionalne Izby Obrachunkowe, czyli RIO, odgrywają naprawdę ważną rolę w tym, jak w Polsce zarządzamy finansami publicznymi. Chodzi głównie o nadzór nad tym, jak samorządy terytorialne gospodarują swoimi pieniędzmi. Ich zadania to kontrolowanie wydatków i przychodów, co pomaga utrzymać wszystko w porządku i przejrzyście. RIO ma na głowie audyty finansowe, analizę sprawozdań budżetowych i ocenę działań samorządów pod kątem przepisów prawa. Na przykład, analiza raportów finansowych gmin to świetna sprawa, bo pozwala dostrzec potencjalne błędy i szybko je naprawiać. Dzięki RIO, samorządy mogą poprawiać swoje procedury finansowe, co w ogólnym rozrachunku jest korzystne dla nas wszystkich, jako obywateli. Mamy prawo, żeby te publiczne fundusze były wykorzystywane efektywnie.

Pytanie 19

Firma nabyła surowce, które zostały przyjęte do magazynu. Płatność za dostarczone surowce odbędzie się w późniejszym terminie. Wartość kwoty do uregulowania stanowi zobowiązanie

A. z tytułu dostaw i usług
B. wobec pracowników
C. wobec urzędu skarbowego
D. z tytułu ubezpieczeń społecznych
Odpowiedź "z tytułu dostaw i usług" jest poprawna, ponieważ w sytuacji opisanej w pytaniu, przedsiębiorstwo zakupiło materiały, które zostały przyjęte do magazynu, a zapłata za te materiały zostanie dokonana w późniejszym terminie. Taka sytuacja prowadzi do powstania zobowiązania, które jest klasyfikowane jako zobowiązania z tytułu dostaw i usług. W praktyce, wszystkie zakupy materiałów, środków trwałych oraz usług, które nie zostały jeszcze opłacone, tworzą zobowiązania wobec dostawców. Współczesne przedsiębiorstwa powinny prowadzić ewidencję tych zobowiązań zgodnie z zasadami rachunkowości, co pozwala na bieżące monitorowanie płatności. Dzięki temu można uniknąć opóźnień w regulowaniu zobowiązań, co jest kluczowe dla utrzymania dobrych relacji z dostawcami. Dobrą praktyką jest regularne przeglądanie stanu zobowiązań, co ułatwia zarządzanie płynnością finansową. Warto także wspomnieć o znaczeniu terminowego dokonywania płatności, które wpływa na zdolność kredytową przedsiębiorstwa oraz wizerunek na rynku.

Pytanie 20

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli kalkulacyjnej, oblicz jednostkowy koszt wytworzenia 100 szt. wyrobu X i 200 szt. wyrobu Y.

Pozycje kalkulacyjneZlecenie 1
Wyrób XWyrób Y
Materiały bezpośrednie25 000,00 zł80 000,00 zł
Płace bezpośrednie7 000,00 zł15 000,00 zł
Koszty wydziałowe8 000,00 zł10 000,00 zł
A. Wyrób X - 400 zł, wyrób Y - 525 zł
B. Wyrób X - 450 zł, wyrób Y - 550 zł
C. Wyrób X - 250 zł, wyrób Y - 400 zł
D. Wyrób X - 320 zł, wyrób Y - 500 zł
Wiesz, obliczenie jednostkowego kosztu wytworzenia dla wyrobów X i Y to naprawdę ważna sprawa. Musisz zsumować wszystkie koszty związane z produkcją, czyli materiały, płace i te wydziałowe. Na przykład, dla wyrobu X mamy 40 000 zł za 100 sztuk, co daje nam 400 zł za sztukę. A dla wyrobu Y całkowity koszt to 105 000 zł przy 200 sztukach, więc wychodzi 525 zł za sztukę. Te kalkulacje są kluczowe, bo pozwalają ustalić, czy dany produkt przynosi zyski. Z mojego doświadczenia, znajomość jednostkowych kosztów jest super ważna, żeby wiedzieć, jakie ceny ustalać, jak planować marketing i jak rozdysponować zasoby. Rekomenduję regularnie aktualizować dane o kosztach, żeby móc na bieżąco dostosowywać strategię firmy.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 22

Okres czasu oddzielający dwie następne dostawy materiałów, wyrażony w dniach lub innych ustalonych jednostkach czasu, to

A. cykl dostaw
B. zapas rotujący
C. norma zapasu
D. zużycie teoretyczne
Odpowiedź "cykl dostaw" jest poprawna, ponieważ odnosi się do okresu czasu, który dzieli dwie kolejne dostawy materiałów. W zarządzaniu łańcuchem dostaw, cykl dostaw ma kluczowe znaczenie dla utrzymania płynności procesów produkcyjnych oraz zapewnienia dostępności surowców. Przykładem może być firma produkcyjna, która zamawia komponenty co cztery tygodnie. W takim przypadku cykl dostaw wynosi cztery tygodnie, co wpływa na planowanie produkcji oraz zarządzanie zapasami. Dobrze zdefiniowany cykl dostaw pozwala na minimalizację kosztów magazynowania oraz redukcję ryzyka wystąpienia braków materiałowych. W praktyce, firmy często stosują modele zarządzania zapasami, takie jak Just-in-Time, które opierają się na skracaniu cyklu dostaw w celu zwiększenia efektywności operacyjnej. Wiedza o cyklu dostaw jest niezbędna do analizy i optymalizacji procesów logistycznych zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 23

Trzech księgowych pragnie zostać wspólnikami działającymi na własny rachunek. Dysponują oni odpowiednimi uprawnieniami do wykonywania wolnego zawodu (księgowego). Wspólnicy nie chcą ponosić odpowiedzialności za długi spółki wynikłe z pracy pozostałych członków. Jaką formę organizacyjno-prawną powinni przyjąć?

A. Spółkę cywilną
B. Spółkę partnerską
C. Spółkę jawną
D. Spółkę akcyjną
Spółka partnerska jest formą prawną, która idealnie odpowiada na potrzeby księgowych, którzy chcą wspólnie prowadzić działalność, jednocześnie zminimalizować swoją odpowiedzialność za zobowiązania spółki związane z działaniami innych wspólników. W tej formie współpracy wspólnicy są odpowiedzialni za swoje własne działania, co oznacza, że nie ponoszą odpowiedzialności za błędy zawodowe innych partnerów. Przykładem zastosowania spółki partnerskiej mogą być firmy księgowe, w których każdy z partnerów wnosi swoje kompetencje, a ich działalność jest objęta odpowiedzialnością cywilną, co zwiększa bezpieczeństwo finansowe. Ponadto, spółka partnerska pozwala na elastyczne zarządzanie oraz podejmowanie decyzji zgodnie z ustalonymi w umowie zasadami, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży. Warto również zauważyć, że spółka partnerska może być korzystna podatkowo, ponieważ zyski są opodatkowane na poziomie wspólników, co może prowadzić do niższych obciążeń podatkowych w porównaniu do innych form działalności gospodarczej.

Pytanie 24

Kto przyznaje numer identyfikacyjny REGON?

A. Kasa Skarbowa.
B. Powiatowy Urząd Pracy.
C. Gmina.
D. Urząd Statystyczny.
Numery identyfikacyjne, takie jak REGON, są kluczowymi elementami systemu rejestracji przedsiębiorstw w Polsce, a ich nadawanie nie leży w gestii Urzędów Gminy, Urzędów Skarbowych ani Urzędów Pracy. Często pojawia się mylne przekonanie o tym, że lokalne urzędy mają kompetencje do nadawania numerów REGON, co jest niezgodne z rzeczywistością. Urząd Gminy zajmuje się głównie sprawami rejestracji działalności gospodarczej na poziomie lokalnym, jednakże nie posiada uprawnień do generowania numerów statystycznych, które są zarezerwowane dla Urzędów Statystycznych. Z kolei Urząd Skarbowy koncentruje się na kwestiach związanych z opodatkowaniem i kontrolą podatników, nie mając w swoich kompetencjach nadawania numerów REGON. Pomoc Urzędu Pracy polega na wspieraniu osób poszukujących pracy oraz przedsiębiorców w zakresie zatrudniania, a nie na rejestracji podmiotów gospodarczych. Takie błędne rozumienie roli tych instytucji może prowadzić do nieporozumień oraz opóźnień w procesach rejestracyjnych. Kluczowe jest zrozumienie, że REGON jest spójnym elementem krajowej statystyki, który jest nadawany w sposób centralny, co pozwala na skuteczne zarządzanie danymi na poziomie krajowym oraz regionalnym. Takie zrozumienie wpływa na poprawność realizacji procesów związanych z rejestracją i funkcjonowaniem przedsiębiorstw w Polsce.

Pytanie 25

Firma zajmująca się przetwórstwem owoców i warzyw, której oferta obejmowała dżemy i konfitury, rozszerzyła asortyment, wprowadzając nowy produkt - soki. Jaką strategię rozwoju przyjęła?

A. Penetracji rynku
B. Modyfikacji produktu
C. Dywersyfikacji
D. Przetrwania
Wybór strategii dywersyfikacji, przetrwania lub penetracji rynku w kontekście wprowadzenia soków jest błędny z kilku powodów. Dywersyfikacja odnosi się do wprowadzania nowych produktów na rynek w zupełnie innej kategorii lub branży, co w tym przypadku nie ma miejsca, gdyż soki są naturalnym rozszerzeniem oferty owoców i warzyw. Zatem, klasyfikacja tego działania jako dywersyfikacji nie uwzględnia faktu, że firma pozostaje w swojej podstawowej branży, koncentrując się na przetwórstwie. Strategia przetrwania dotyczy działań podejmowanych w sytuacjach kryzysowych, takich jak zmniejszenie kosztów, które nie mają zastosowania w kontekście wprowadzania nowego produktu. Z kolei penetracja rynku polega na zwiększeniu udziału w rynku istniejących produktów, co również nie opisuje sytuacji, gdyż wprowadzono nowy produkt. Błędem jest więc mylenie tych strategii i niewłaściwe przypisanie ich do działań, które polegają na naturalnym rozwijaniu oferty, a nie na dostosowywaniu się do kryzysu czy poszukiwaniu nowych rynków. Kluczowe jest zrozumienie, że wprowadzenie soków jako nowego produktu w ramach istniejącej kategorii konsekwentnie wspiera strategię modyfikacji produktu, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży.

Pytanie 26

Na podstawie zamieszczonego fragmentu listy płac nr 1/05/2022 ustal podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Lista płac nr 1/05/2022 (fragment)
Składniki wynagrodzeniaWynagrodzenie za czas niezdolności do pracyOgółem przychód
Płaca zasadniczaPremiaWypłacane ze środków zakładu pracyWypłacane ze środków ZUS
3 600,00 zł400,00 zł500,00 zł0,00 zł4 500,00 zł
A. 4 500,00 zł
B. 4 000,00 zł
C. 5 000,00 zł
D. 3 600,00 zł
Wybór innej wartości, takiej jak 3 600,00 zł, 5 000,00 zł czy 4 500,00 zł, wskazuje na błędne zrozumienie zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Często w takim przypadku błędem jest nieuwzględnienie wszystkich składników wynagrodzenia, które powinny być brane pod uwagę przy obliczeniach. Przykładowo, odpowiedź 3 600,00 zł mogłaby sugerować, że uwzględniono jedynie wynagrodzenie zasadnicze, bez dodania premii. Z kolei wybór kwoty 5 000,00 zł mógłby wynikać z błędnego założenia, że inne składniki wynagrodzenia, takie jak zasiłki, również powinny się do tego wliczać. To podejście jest mylne, ponieważ zasiłki z tytułu niezdolności do pracy są wyłączone z podstawy wymiaru składek. Podobnie, odpowiedź 4 500,00 zł może sugerować, że respondent uwzględnił dodatkowe składniki, które według przepisów nie powinny być brane pod uwagę. Kluczowe jest zrozumienie, że prawidłowe ustalenie podstawy wymiaru wymaga dokładnej analizy składników wynagrodzenia oraz znajomości obowiązujących regulacji prawnych. W praktyce, aby uniknąć takich pomyłek, warto regularnie aktualizować wiedzę na temat przepisów dotyczących ubezpieczeń społecznych oraz stosować się do najlepszych praktyk w zakresie rachunkowości i kadr.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 28

Jakie atuty posiada firma zajmująca się projektowaniem ogrodów, według analizy SWOT?

A. Doświadczenie i wysokie kwalifikacje kadry pracowniczej
B. Nowy program wsparcia z funduszy unijnych dla przedsiębiorców
C. Wzrost zamożności mieszkańców
D. Rozwój budownictwa wielorodzinnego
Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich nie odnosi się bezpośrednio do kluczowej mocnej strony przedsiębiorstwa zajmującego się projektowaniem ogrodów. Nowy program wsparcia z funduszy unijnych może być korzystny dla różnych firm, ale nie jest to wewnętrzny zasób przedsiębiorstwa, który w sposób bezpośredni przekłada się na jego konkurencyjność w branży ogrodniczej. Fundusze mogą wspierać rozwój, lecz sam program nie gwarantuje jakości usług. Rozwój budownictwa wielorodzinnego, chociaż wpływa na rynek nieruchomości, nie jest czynnikiem wewnętrznym, który determinowałby wydajność i efektywność projektów ogrodowych. Wzrost zamożności mieszkańców teoretycznie może zwiększyć popyt na usługi projektowania ogrodów, ale nie zaspokaja fundamentalnej potrzeby posiadania wykwalifikowanego i doświadczonego zespołu. Zbyt często przedsiębiorcy koncentrują się na zewnętrznych trendach, zapominając o kluczowych zasobach, jakimi są ludzie. W branży ogrodniczej, to właśnie zespół pracowników o wysokich kompetencjach, który potrafi dostarczać nie tylko estetyczne, ale również funkcjonalne i zrównoważone rozwiązania, decyduje o sukcesie. Ignorując ten aspekt, firmy ryzykują utratę konkurencyjności oraz jakości swoich projektów.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 30

W przedsiębiorstwie produkcyjnym do uszycia kurtki młodzieżowej teoretycznie wykorzystuje się 2,50 mb materiału, a przyjęte straty związane z jej wykonaniem wynoszą 20% przewidywanego zużycia materiału. Łącznie do uszycia jednej kurtki potrzebne jest 3 mb materiału?

A. z zestawieniem bezpośredniego zużycia materiałów
B. z normą techniczną zużycia materiału
C. z normą teoretycznego zużycia materiału
D. z kosztorysem zużycia materiałów
Odpowiedzi wskazujące na zestawienie zużycia materiałów bezpośrednich, teoretyczną normę zużycia materiału oraz zestawienie kosztów są nieadekwatne w kontekście przedstawionego pytania. Zestawienie zużycia materiałów bezpośrednich jest narzędziem służącym do raportowania i analizy, które nie uwzględnia strat technologicznych i nie oddaje rzeczywistego stanu zużycia materiału. Teoretyczna norma zużycia materiału, mimo że również stanowi punkt odniesienia, nie bierze pod uwagę rzeczywistych strat, co prowadzi do nieprecyzyjnych kalkulacji. Z kolei zestawienie kosztów zużycia materiałów koncentruje się na finansowych aspektach produkcji, a nie na fizycznym zużyciu materiałów. Oba podejścia mogą być mylące i prowadzić do błędnych wniosków podczas planowania produkcji. Przykładowo, brak uwzględnienia strat w teoretycznej normie może skutkować niedoborem materiału, co z kolei wpłynie na opóźnienia w produkcji. To pokazuje, jak ważne jest zrozumienie różnicy pomiędzy normami technicznymi a innymi zestawieniami, aby efektywnie zarządzać procesami produkcyjnymi, co jest kluczowe w branży odzieżowej. Właściwe podejście powinno uwzględniać zarówno aspekty techniczne, jak i ekonomiczne, przyczyniając się do szerokiej optymalizacji procesów.

Pytanie 31

Spółka dysponuje osobowością prawną

A. komandytowo-akcyjna
B. z ograniczoną odpowiedzialnością
C. jawna
D. partnerska
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.) to jedna z najpopularniejszych form prawnych działalności gospodarczej w Polsce, która posiada osobowość prawną. Oznacza to, że spółka ta jest samodzielnym podmiotem prawnym, odrębnym od swoich wspólników. Kluczowym atutem sp. z o.o. jest ograniczona odpowiedzialność wspólników, co oznacza, że odpowiadają oni za zobowiązania spółki tylko do wysokości wniesionych wkładów. Dzięki temu, w przypadku problemów finansowych firmy, osobiste majątki wspólników są chronione. Taka forma prawna jest szczególnie atrakcyjna dla przedsiębiorców, którzy chcą minimalizować ryzyko osobistej odpowiedzialności. Ponadto, spółki z o.o. mogą efektywnie pozyskiwać kapitał, co ułatwia rozwój i inwestycje. Na przykład, wiele startupów wybiera tę formę prawną, aby przyciągnąć inwestorów, którzy są bardziej skłonni do inwestowania w podmioty z wyraźną strukturą prawną i ograniczoną odpowiedzialnością.

Pytanie 32

Przychody ze sprzedaży produktów gotowych firmy MARTA w roku 2012 były następujące: Miksery 50 000 zł, Opiekacze 40 000 zł, Tostery 35 000 zł, Czajniki elektryczne 75 000 zł. Jaki procent rocznego przychodu stanowił dochód ze sprzedaży mikserów?

A. 25%
B. 40%
C. 45%
D. 20%
Aby obliczyć procentowy udział przychodu ze sprzedaży mikserów w rocznym obrocie przedsiębiorstwa MARTA, najpierw należy ustalić całkowite przychody ze sprzedaży wszystkich wyrobów. Sumując podane wartości, otrzymujemy: 50 000 zł (miksery) + 40 000 zł (opiekacze) + 35 000 zł (tostery) + 75 000 zł (czajniki elektryczne) = 200 000 zł. Następnie przychód ze sprzedaży mikserów (50 000 zł) należy podzielić przez całkowity przychód (200 000 zł) i pomnożyć przez 100, aby uzyskać procent: (50 000 / 200 000) * 100 = 25%. Taki sposób obliczeń jest standardowym podejściem w analizie finansowej, które pozwala na zrozumienie struktury przychodów oraz na podejmowanie decyzji strategicznych. Znajomość udziału poszczególnych produktów w całości przychodów jest niezwykle ważna, gdyż umożliwia identyfikację kluczowych produktów oraz efektywne alokowanie zasobów marketingowych. Zastosowanie tej wiedzy w praktyce może prowadzić do poprawy rentowności oraz optymalizacji oferty produktowej.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 34

Umowy zlecenia są zawierane w oparciu o przepisy

A. Kodeksu postępowania administracyjnego
B. Kodeksu cywilnego
C. Kodeksu pracy
D. Kodeksu spółek handlowych
Wybór Kodeksu pracy jako źródła regulacji umowy zlecenia jest błędny, ponieważ Kodeks pracy reguluje wyłącznie stosunki zatrudnienia, które opierają się na umowach o pracę. Umowa zlecenia nie jest umową o pracę, co oznacza, że nie podlega przepisom dotyczącym wynagrodzenia minimalnego, urlopów czy innych przywilejów pracowniczych. Kodeks postępowania administracyjnego odnosi się do procedur administracyjnych i nie ma zastosowania w kontekście umów cywilnoprawnych, takich jak umowa zlecenia. Z kolei Kodeks spółek handlowych dotyczy zasad funkcjonowania spółek, co również nie ma przełożenia na regulacje dotyczące umowy zlecenia. Często błędne interpretacje wynikają z mylenia różnych form współpracy: umowy zlecenia z umową o pracę. Kluczowym błędem jest przyjmowanie, że wszelkie formy wynagrodzenia za pracę muszą być objęte tymi samymi regulacjami. W przypadku umowy zlecenia, zleceniobiorca nie ma takich samych praw jak pracownik, co może prowadzić do nieporozumień i problemów prawnych, zwłaszcza przy niewłaściwym jej zastosowaniu. Zrozumienie różnic między tymi dwoma rodzajami umów jest fundamentalne dla prawidłowego zarządzania zatrudnieniem i relacjami z osobami wykonującymi na rzecz firmy określone zadania.

Pytanie 35

Kto składa formularz PIT-37 w przypadku uzyskiwania

A. dochodów ze źródeł znajdujących się za granicą
B. dochodu z wynajmu nieruchomości
C. przychodów z tytułu umowy o pracę
D. przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej
Deklaracja PIT-37 jest przeznaczona dla podatników, którzy uzyskują przychody z tytułu umowy o pracę oraz innych źródeł, takich jak zlecenia cywilnoprawne, wynagrodzenia z umów o dzieło czy emerytury. Wypełniając PIT-37, podatnicy mogą skorzystać z wielu ulg i odliczeń, które mogą obniżyć wysokość należnego podatku. Na przykład, możliwość skorzystania z ulgi na dzieci lub odliczenia darowizn na cele charytatywne. Zastosowanie tej deklaracji jest szerokie, co czyni ją jedną z najczęściej używanych w Polsce. W przypadku przychodów z umowy o pracę, pracodawca pobiera zaliczki na podatek dochodowy, co ułatwia przyszłe rozliczenie. Warto również zauważyć, że PIT-37 jest prostą deklaracją do wypełnienia, co czyni ją dostępną dla większości podatników, nawet tych, którzy nie są obeznani z przepisami podatkowymi. W praktyce, prawidłowe wypełnienie PIT-37 jest kluczowe dla uniknięcia problemów z urzędami skarbowymi oraz ewentualnych kar finansowych.

Pytanie 36

W roku 2008 wskaźnik bieżącej płynności finansowej wynosił 1,3, natomiast w 2009 roku wzrósł do 1,4. Co oznacza ten przyrost wskaźnika?

A. mniejszą rentowność kapitałów własnych
B. wyższą rentowność kapitałów własnych
C. wzrost zdolności jednostki do regulowania bieżących zobowiązań
D. obniżenie zdolności jednostki do regulowania bieżących zobowiązań
Wskaźnik bieżącej płynności finansowej, znany również jako wskaźnik płynności bieżącej, jest kluczowym narzędziem w analizie zdolności firmy do regulowania swoich bieżących zobowiązań. Jego wzrost z 1,3 do 1,4 w latach 2008-2009 wskazuje na poprawę sytuacji finansowej jednostki, ponieważ wskaźnik ten odzwierciedla zdolność do pokrycia bieżących zobowiązań krótkoterminowych. Wzrost wskaźnika oznacza, że jednostka dysponuje większą ilością aktywów obrotowych w porównaniu do zobowiązań krótkoterminowych, co sugeruje, że firma jest w lepszej pozycji, aby spłacić swoje długi na czas. Przykładowo, jeśli firma ma 1400 zł aktywów obrotowych i 1000 zł zobowiązań, wskaźnik płynności wynosi 1,4, co jest pozytywnym wskaźnikiem dla potencjalnych inwestorów i kredytodawców. W kontekście dobrych praktyk, monitorowanie wskaźnika bieżącej płynności powinno być regularnym elementem analizy finansowej w każdej organizacji, aby zapewnić stabilność finansową i uniknąć problemów z płynnością w przyszłości.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 38

Pracownik wynagradzany w systemie akordu progresywnego wykonał w bieżącym miesiącu 160 sztuk wyrobów gotowych zgodnie z normą jakościową. Korzystając z tabeli stawek akordowych, oblicz wynagrodzenie brutto pracownika.

Tabela stawek akordowych
liczba wyrobów gotowych w sztukachstawka w zł/szt.
1-10025,00
101-15035,00
151-20045,00
A. 4 610,00 zł
B. 7 200,00 zł
C. 4 700,00 zł
D. 5 700,00 zł
Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z nieprecyzyjnego zrozumienia zasad funkcjonowania systemu akordu progresywnego oraz sposobu obliczania wynagrodzenia brutto. Przykładowo, niektóre z podanych kwot mogą wydawać się logiczne z perspektywy ogólnego wyobrażenia o wynagrodzeniach, jednak nie uwzględniają one specyfiki tego systemu. Przy akordzie progresywnym wynagrodzenie nie jest stałą kwotą, lecz zmienia się w zależności od ilości wyprodukowanych jednostek. Dlatego każdy przedział produkcyjny ma przypisaną odmienną stawkę, co powoduje, że zsumowanie wszystkich wynagrodzeń za wykonane etapy produkcji jest kluczowe. Powodem błędnych wyborów może być także nieuwzględnienie wymogu dotyczącego jakości – wynagrodzenie jest wypłacane tylko za prace, które spełniają określone normy jakościowe. Ponadto typowym błędem jest nieprzemyślenie, jakie konkretne kwoty odpowiadają poszczególnym przedziałom produkcji. Analizując problem, warto pamiętać, że każdy system wynagrodzeń ma swoje zasady, które powinny być dobrze zrozumiane, aby efektywnie z nich korzystać i unikać błędnych założeń. W związku z tym, kluczowe jest dokładne zapoznanie się z tabelą stawek akordowych oraz zrozumienie, w jaki sposób są one stosowane w praktyce, co pozwoli na właściwe obliczenia wynagrodzenia w przyszłości.

Pytanie 39

Iwona Lotos otrzymuje wynagrodzenie, które jest uzależnione od liczby godzin, jakie przepracowała w danym miesiącu. Pani Iwona wynagradzana jest według systemu

A. czasowo-premiowego
B. czasowego
C. akordowego
D. prowizyjnego
Odpowiedź 'czasowy' jest prawidłowa, ponieważ wynagrodzenie pani Iwony Lotos jest ustalane na podstawie liczby przepracowanych godzin w danym miesiącu. System wynagrodzenia czasowego polega na tym, że pracownik otrzymuje stałą stawkę za każdą godzinę pracy, co oznacza, że jego wynagrodzenie jest bezpośrednio związane z czasem, który poświęca na wykonywanie swoich obowiązków. Przykładem zastosowania tego systemu może być praca w biurze, gdzie pracownicy są wynagradzani zgodnie z ilością godzin przepracowanych w danym miesiącu. Taki model wynagradzania jest powszechnie stosowany w wielu branżach i sprzyja stabilności finansowej pracowników, dając im pewność co do wysokości wynagrodzenia, pod warunkiem, że przepracują ustaloną liczbę godzin. Ponadto, system czasowy ułatwia planowanie budżetu zarówno dla pracodawców, jak i pracowników, co wpisuje się w najlepsze praktyki zarządzania zasobami ludzkimi.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.