Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik rachunkowości
Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości
Data rozpoczęcia: 26 grudnia 2025 21:12
Data zakończenia: 26 grudnia 2025 21:55

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Operacja gospodarcza Wydanie pracownikowi zaliczki na nabycie materiałów z kasy spowoduje zmiany

A. wyłącznie w aktywach bilansu

B. zarówno w aktywach, jak i pasywach, zmniejszając sumę bilansową

C. zarówno w aktywach, jak i pasywach, zwiększając sumę bilansową

D. wyłącznie w pasywach bilansu

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ operacja wypłaty zaliczki na zakup materiałów wpływa tylko na aktywa bilansu. W momencie, gdy pracownik otrzymuje zaliczkę, następuje zmiana w strukturze aktywów, polegająca na zmniejszeniu stanu gotówki w kasie. Ponieważ zaliczka jest traktowana jako przedpłata, staje się aktywem w formie należności od pracownika. Taki zapis jest zgodny z zasadą podwójnego zapisu w księgowości, gdzie każda transakcja wpływa na dwa konta. Przykładowo, jeśli pracownik otrzymuje 1000 zł zaliczki, kwota ta jest rejestrowana jako zmniejszenie gotówki w kasie oraz przyrost należności, co wpływa na aktywa, ale nie wpływa na pasywa bilansu. Zgodnie z dobrymi praktykami finansowymi, każda taka operacja powinna być dokładnie dokumentowana, aby zapewnić przejrzystość i kontrolę finansową.

Pytanie 2

Środek trwały o wartości początkowej 110 000,00 zł jest amortyzowany od 01.01.br. przy użyciu metody degresywnej.
Stawka amortyzacji wynosi 10%, a współczynnik podwyższający to 2. Jaka będzie kwota rocznej amortyzacji w drugim roku używania środka trwałego?

A. 11 000,00 zł

B. 8 800,00 zł

C. 22 000,00 zł

D. 17 600,00 zł

Poprawna odpowiedź to 17 600,00 zł, ponieważ amortyzacja metodą degresywną polega na stosowaniu stawek, które są wyższe w pierwszych latach użytkowania środka trwałego. W przypadku tego środka trwałego, jego wartość początkowa wynosi 110 000,00 zł, a podstawowa stawka amortyzacji to 10%. Współczynnik podwyższający wynosi 2, co oznacza, że stosujemy stawkę 20% do wartości początkowej. W pierwszym roku użytkowania, roczna amortyzacja wyniesie 110 000,00 zł x 20% = 22 000,00 zł. Wartość netto środka trwałego na koniec pierwszego roku wynosi 110 000,00 zł - 22 000,00 zł = 88 000,00 zł. W drugim roku amortyzacji, znów stosujemy stawkę 20% do nowej wartości. Zatem roczna amortyzacja w drugim roku wyniesie 88 000,00 zł x 20% = 17 600,00 zł. Takie podejście jest zgodne z przepisami prawa i standardami rachunkowości, które zalecają stosowanie metody degresywnej dla środków trwałych, które szybko tracą na wartości.

Pytanie 3

Podczas ustalania wyniku finansowego przy użyciu metody kalkulacyjnej, obroty konta Koszt sprzedanych wyrobów gotowych powinny zostać przeksięgowane na stronę

A. Ct konta Rozliczenie kosztów

B. Dt konta Rozliczenie kosztów

C. Dt konta Wynik finansowy

D. Ct konta Wynik finansowy

Odpowiedź 'Dt konta Wynik finansowy' jest poprawna, ponieważ przy ustalaniu wyniku finansowego metodą kalkulacyjną, koszty sprzedanych wyrobów gotowych są przenoszone na stronę debetową konta Wynik finansowy. Taki ruch księgowy odzwierciedla sensowną klasyfikację kosztów, które w obliczeniach finansowych są odejmowane od przychodów, co pozwala na określenie ostatecznego wyniku finansowego przedsiębiorstwa. W praktyce, proces ten jest zgodny z zasada rachunkowości, która wymaga, aby wszystkie koszty związane z produkcją i sprzedażą zostały uwzględnione w obliczeniach wyniku, co ma kluczowe znaczenie dla analizy rentowności. Przykładowo, jeśli firma sprzedała wyroby gotowe za 100 000 zł, a koszty ich wytworzenia wyniosły 60 000 zł, to na koncie Wynik finansowy będziemy mieli zapis: przychody 100 000 zł (Ct) oraz koszty 60 000 zł (Dt), co finalnie skutkuje zyskiem w wysokości 40 000 zł. Taki sposób ewidencji jest nie tylko zgodny z normami rachunkowości, ale także ułatwia późniejszą analizę finansową oraz podejmowanie decyzji strategicznych na podstawie rzetelnych danych.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Odszkodowanie uzyskane za materiały zniszczone w wyniku pożaru magazynu zwiększy

A. straty nadzwyczajne

B. zyski nadzwyczajne

C. przychody finansowe

D. pozostałe koszty operacyjne

Jak dla mnie, to odszkodowanie za zniszczone w pożarze materiały powinno być uznane za zyski nadzwyczajne. Dlaczego? Bo to pieniądze, które firma dostaje w wyniku czegoś, co nie jest związane z jej codziennym działaniem. Zyski nadzwyczajne to takie przychody, które się zdarzają rzadko i zazwyczaj wynikają z nieprzewidzianych sytuacji, jak te różne wypadki. W tym przypadku odszkodowanie pokrywa straty materialne i dobrze je umieścić w raportach finansowych, bo pokazuje, jak te nadzwyczajne okoliczności wpływają na wyniki firmy. Na przykład, gdy ubezpieczalnia płaci za budynek, który spłonął, to widać w finansach firmy, jak to mocno oddziałuje na jej sytuację w danym czasie. To też jest zgodne z zasadą ostrożności, która wskazuje, że przychody i zyski nadzwyczajne powinny być jasno określone w raportach, tak żeby każdy mógł lepiej zrozumieć, jakie ryzyka i struktury przychodów ma ta firma.

Pytanie 6

W spółce z ograniczoną odpowiedzialnością kapitałem, który został powierzony, jest kapitał

A. zasobowy

B. zapasowy

C. rezerwowy

D. zakładowy

Kapitał zakładowy w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.) jest podstawowym składnikiem finansowym, który stanowi gwarancję wierzycieli i oznacza środki finansowe wniesione przez wspólników na pokrycie zobowiązań spółki. Zgodnie z Kodeksem spółek handlowych, wysokość kapitału zakładowego powinna wynosić co najmniej 5 000 zł. Kapitał zakładowy jest także istotnym elementem struktury finansowej spółki, ponieważ przyczynia się do jej stabilności i zdolności kredytowej. Przykładem praktycznego zastosowania kapitału zakładowego jest jego wykorzystanie na pokrycie kosztów uruchomienia działalności, takich jak zakup towarów, zatrudnienie pracowników czy wynajem lokalu. Warto także zauważyć, że zmiany w wysokości kapitału zakładowego powinny być odpowiednio udokumentowane i zgłoszone w Krajowym Rejestrze Sądowym, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania spółkami. Dodatkowo, kapitał zakładowy może być zwiększany poprzez emisję nowych udziałów lub wkładów, co wzmacnia pozycję finansową spółki i daje możliwość pozyskania nowych inwestorów.

Pytanie 7

Przykładami wartości niematerialnych i prawnych w firmie są:

A. prawa autorskie, weksle własne, prawo dzierżawy

B. prawo do patentu, wartość firmy, know-how

C. grunt, licencje, dzieła sztuki

D. koncesje, weksle obce, obligacje

Wartości niematerialne i prawne przedsiębiorstwa obejmują zasoby, które nie mają materialnej formy, ale mają znaczną wartość ekonomiczną dla firmy. Prawo do patentu, jako forma ochrony wynalazków, umożliwia przedsiębiorstwom zabezpieczenie swoich innowacji przed nieuprawnionym wykorzystaniem przez konkurencję. Wartość firmy, z kolei, odnosi się do reputacji i relacji z klientami oraz innymi interesariuszami, co wpływa na przyszłe zyski. Know-how, czyli wiedza i umiejętności niezbędne do prowadzenia działalności, stanowi kluczowy element konkurencyjności przedsiębiorstwa. Przykładem zastosowania tych wartości jest sytuacja, gdy firma posiada innowacyjny produkt objęty patentem i zyskuje przewagę rynkową, co przekłada się na wyższe przychody i rozwój. W praktyce, przedsiębiorstwa często inwestują w rozwój wartości niematerialnych, aby zwiększyć swoją wartość rynkową oraz zdolność do generowania zysków.

Pytanie 8

Jaką wartość ma utworzony odpis aktualizujący na należności z tytułu dostaw i usług dla firmy?

A. przychód

B. koszt

C. dochód

D. wydatek

Wybór odpowiedzi jako dochód, wydatek czy przychód jest wynikiem pomyłki w zrozumieniu pojęć związanych z rachunkowością. Dochód odnosi się do przychodów generowanych przez działalność operacyjną firmy, natomiast w kontekście odpisów aktualizujących chodzi o zmniejszenie aktywów, a nie generowanie dochodów. Podobnie, wydatek zazwyczaj odnosi się do wydatkowania środków finansowych na nabycie dóbr lub usług, co różni się od odpisu aktualizującego, który jest korektą wartości istniejącego aktywa. Odpowiedź jako przychód również nie znajduje uzasadnienia, ponieważ przychody są związane z realizacją transakcji sprzedaży, a nie z ich potencjalnymi stratami. W kontekście praktycznym, tworzenie odpisów aktualizujących powinno być traktowane jako proces mający na celu przedstawienie realistycznego obrazu finansowego firmy, a nie jako czynność wpływająca na przychody. Nieprawidłowe rozumienie tych terminów prowadzi do błędnych wniosków dotyczących oceny sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, co z kolei może skutkować niewłaściwymi decyzjami zarządczymi.

Pytanie 9

Jak ewidencjonuje się planowany odpis amortyzacyjny środka trwałego?

A. Dt "Amortyzacja" i Ct "Środki trwałe"

B. Dt "Środki trwałe" i Ct "Amortyzacja"

C. Dt "Amortyzacja" i Ct "Umorzenie środków trwałych"

D. Dt "Środki trwałe" i Ct "Umorzenie środków trwałych"

Prawidłowa odpowiedź, Dt "Amortyzacja" i Ct "Umorzenie środków trwałych", odzwierciedla prawidłowy sposób księgowania odpisów amortyzacyjnych. Kiedy przedsiębiorstwo dokonuje odpisu amortyzacyjnego, zwiększa koszt związany z użytkowaniem środka trwałego, co jest rejestrowane na koncie "Amortyzacja". Z drugiej strony, równocześnie zmniejsza wartość księgową danego środka trwałego, co z kolei odzwierciedla się w koncie "Umorzenie środków trwałych". Taki sposób księgowania jest zgodny z zasadami rachunkowości, które wymagają, aby wydatki związane z używaniem aktywów były rozłożone w czasie. Przykładem zastosowania tego podejścia jest amortyzacja budynku, gdzie wartość budynku jest systematycznie obniżana w bilansie o określoną kwotę amortyzacji, co wpływa na wynik finansowy przedsiębiorstwa. To podejście pozwala na dokładniejsze odzwierciedlenie rzeczywistych kosztów związanych z użytkowaniem aktywów trwałych, a także ułatwia planowanie budżetu oraz analizę rentowności przedsiębiorstwa.

Pytanie 10

W ręcznie prowadzonych księgach dokonano pomyłki przy wpisywaniu kwoty zdarzenia gospodarczego. Została wpisana kwota 100,00 zł, podczas gdy prawidłowa kwota to 10,00 zł. Jak można naprawić ten błąd?

A. poprzez skreślenie błędnego wpisu w sposób czytelny, a następnie wprowadzenie poprawnej wartości z jednoczesnym parafowaniem

B. poprzez skreślenie nieczytelne błędnego wpisu, a następnie wprowadzenie poprawnej wartości

C. przy użyciu korektora, poprzez zakorektorowanie ostatniego zera

D. poprzez zamazanie ostatniego zera długopisem

Właściwym sposobem na poprawienie błędnego wpisu w księgach rachunkowych jest skreślenie czytelne błędnego wpisu, a następnie wprowadzenie poprawnej wartości z jednoczesnym parafowaniem. Ta metoda jest zgodna z zasadami rzetelności i przejrzystości w dokumentacji księgowej. Skreślenie błędnego wpisu powinno być wykonane w sposób, który pozwala na zachowanie jego czytelności, co jest istotne dla przyszłych audytów i kontroli. Poprawna wartość powinna być wprowadzona w sposób jasny, a parafowanie jest kluczowym krokiem, ponieważ potwierdza, że zmiany zostały zatwierdzone przez osobę odpowiedzialną za dokumentację. Przykładowo, w praktyce, księgowy, który zauważył błąd, powinien skreślić niewłaściwą kwotę, a następnie wpisać poprawną, dodając swoje inicjały i datę dokonania zmiany, co jest zgodne z ogólnymi zasadami rachunkowości, zapewniając przejrzystość i odpowiedzialność w księgach rachunkowych. W ten sposób unikamy potencjalnych nieporozumień oraz utrzymujemy porządek w dokumentacji.

Pytanie 11

Do wydatków ujętych w rachunku zysków i strat w wersji porównawczej wlicza się:

A. koszty wytworzenia sprzedanych towarów, wydatki na sprzedaż, koszty zarządzania

B. usługi zewnętrzne, podatki i opłaty, wydatki na sprzedaż

C. amortyzację, wydatki na sprzedaż, koszty zarządzania

D. wynagrodzenia, podatki oraz opłaty, ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia

Odpowiedź wskazująca na wynagrodzenia, podatki i opłaty, ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia jest prawidłowa, ponieważ te elementy są kluczowymi kosztami, które należy ująć w rachunku zysków i strat w wariancie porównawczym. Rachunek zysków i strat w wariancie porównawczym prezentuje koszty w podziale na różne kategorie, co umożliwia bardziej szczegółową analizę. Wynagrodzenia stanowią istotny składnik kosztów operacyjnych przedsiębiorstwa, wpływając na rentowność oraz efektywność finansową. Podatki i opłaty, w tym VAT, wpływają na obowiązki finansowe przedsiębiorstwa i są niezbędne do prawidłowego obliczenia zysków netto. Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia, takie jak składki na ubezpieczenia zdrowotne czy emerytalne, są również kluczowe, ponieważ wpływają na całkowity koszt zatrudnienia, co z kolei przekłada się na decyzje strategiczne dotyczące zatrudnienia oraz alokacji zasobów. Ujęcie tych kosztów w rachunku zysków i strat zapewnia zgodność z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) oraz zasadami rachunkowości, co pozwala na porównywalność danych finansowych w czasie i z innymi podmiotami. Przykładem praktycznym może być analiza kosztów zatrudnienia w kontekście planowania budżetu na następny rok, aby zapewnić zrównoważony rozwój finansowy firmy.

Pytanie 12

Jaką zmianę w sumie bilansowej wywoła dana operacja gospodarcza?

A. redukująca aktywa oraz zmniejszająca pasywa

B. modyfikująca jedynie strukturę pasywów

C. zmieniająca wyłącznie strukturę aktywów

D. powodująca wzrost aktywów oraz spadek pasywów

Zrozumienie mechanizmów wpływających na sumę bilansową jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami. Niekiedy błędnie przyjmuje się, że zmiana struktury pasywów lub aktywów nie wpływa na sumę bilansową. Takie podejście ignoruje fundamentalną zasadę, że suma aktywów zawsze musi być równa sumie pasywów. Przykładowo, zmiany wyłącznie w strukturze pasywów mogą obejmować refinansowanie długów, co nie wpływa na całkowite zobowiązania firmy, ale na ich rozkład. Z kolei zmiana wyłącznie struktury aktywów, jak na przykład przekształcenie gotówki w zapasy, również nie prowadzi do zmiany sumy bilansowej. W tym kontekście, częstym błędem myślowym jest przekonanie, że operacje dotyczące jedynie jednego elementu bilansu mogą wpłynąć na jego całkową wartość. Zrozumienie, że każda operacja gospodarcza musi być analizowana poprzez pryzmat całego bilansu, pozwala na lepsze zrozumienie dynamiki finansowej przedsiębiorstwa oraz unikanie pułapek w interpretacji danych finansowych.

Pytanie 13

Jakie działanie gospodarcze oddziałuje na zarówno aktywa, jak i pasywa w bilansie, zwiększając jego całkową wartość?

A. Kredyt został spłacony z konta bieżącego

B. Towary zostały sprzedane z odroczoną płatnością

C. Gotówka została pobrana do kasy z konta bieżącego

D. Wprowadzono nowego akcjonariusza, który wniósł swoją część na konto bieżące

Przyjęcie nowego udziałowca, który wpłacił swój udział na rachunek bieżący, to operacja, która zwiększa zarówno aktywa, jak i pasywa bilansu. W momencie wpłaty, aktywa firmy wzrastają o wartość wniesionego wkładu, który trafia na rachunek bankowy, co jest klasyfikowane jako wzrost środków pieniężnych. Jednocześnie, w pasywach następuje zwiększenie kapitału własnego, ponieważ wkład nowego udziałowca jest traktowany jako kapitał zakładowy lub dodatkowy kapitał. Tego typu transakcje są powszechne w praktyce biznesowej, zwłaszcza w przypadku start-upów czy firm poszukujących dodatkowych inwestycji. Dobre praktyki wskazują, że każdy wkład kapitałowy powinien być odpowiednio udokumentowany w umowie spółki oraz w księgach rachunkowych. Przykładem zastosowania jest sytuacja, gdy nowa firma, aby zrealizować swój plan rozwoju, decyduje się na przyjęcie inwestora, co skutkuje zwiększeniem jej kapitału oraz zdolności do podejmowania większych inwestycji.

Pytanie 14

Jakie składniki majątkowe nie są objęte amortyzacją?

A. Wydajne maszyny.

B. Budynki stanowiące odrębną własność.

C. Smartfony.

D. Nieruchomości gruntowe.

Wybór telefonów komórkowych, maszyn produkcyjnych lub budynków jako składników majątkowych podlegających amortyzacji jest związany z powszechnym nieporozumieniem na temat rozróżnienia między różnymi rodzajami aktywów. Telefony komórkowe, jako składniki wyposażenia biurowego lub narzędzi pracy, są klasyfikowane jako środki trwałe i podlegają amortyzacji z powodu ich ograniczonej żywotności, co oznacza, że ich wartość zmniejsza się w czasie. Osoby często zapominają, że urządzenia elektroniczne szybko stają się przestarzałe technologicznie, co wpływa na ich wartość rynkową. Maszyny produkcyjne również podlegają amortyzacji, ponieważ są to aktywa trwałe, które ulegają zużyciu w wyniku intensywnej eksploatacji. Budynki, będące odrębną własnością, również są amortyzowane, gdyż ich struktura może ulegać degradacji z upływem czasu, co wpływa na ich wartość rynkową. Uznanie tych składników majątkowych za amortyzowane wynika z ich charakterystyki jako aktywów, które z czasem tracą swoją wartość użytkową. Typowym błędem myślowym jest generalizowanie kategorii aktywów bez zrozumienia ich specyfiki oraz mechanizmów amortyzacji, które są kluczowe dla prawidłowego prowadzenia rachunkowości.

Pytanie 15

W GRAFIT SA, wyprodukowane markery do tablic suchościeralnych, które zostały przyjęte do magazynu, powinny być ujęte w bilansie w kategorii

A. Półprodukty i produkty w toku

B. Produkty gotowe

C. Towary

D. Materiały

Odpowiedź "Produkty gotowe" jest prawidłowa, ponieważ markery do tablic sucho ścieralnych, które zostały wyprodukowane i przyjęte do magazynu, są w pełni ukończonymi produktami, które są gotowe do sprzedaży. Zgodnie z zasadami rachunkowości, produkty gotowe to wyroby, które przeszły wszystkie etapy produkcji i są dostępne dla klientów. W praktyce oznacza to, że takie produkty są już przygotowane do dystrybucji i sprzedaży, co wpisuje się w definicję aktywów obrotowych w bilansie. Warto również zauważyć, że odpowiednie wykazywanie produktów w bilansie jest kluczowe dla prawidłowego przedstawienia sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Przykładem może być sytuacja, w której firma planuje sprzedaż tych markerów w nadchodzącym kwartale. Wówczas ich klasyfikacja jako produktów gotowych ma istotne znaczenie, aby inwestorzy i zarząd mogli realnie ocenić potencjalne przychody ze sprzedaży. Dobrą praktyką jest również regularne monitorowanie poziomu produktów gotowych w magazynie, co pozwala na efektywne zarządzanie zapasami oraz optymalizację procesów produkcyjnych.

Pytanie 16

Na ścianach znajdują się oznaczenia dróg ewakuacyjnych

A. symbolami wskazanymi przez regulamin firmy oraz na planach ewakuacyjnych w każdym pomieszczeniu dla pracowników

B. czerwonymi strzałkami oraz na planach ewakuacyjnych dostępnych w każdym pomieszczeniu, w którym przebywają pracownicy

C. zielonymi strzałkami oraz na planach ewakuacyjnych dostępnych w każdym pomieszczeniu, w którym przebywają pracownicy

D. z napisami "wyjście awaryjne" oraz na planach ewakuacyjnych dostępnych w każdym pomieszczeniu, w którym przebywają pracownicy

Droga ewakuacji powinna być oznaczona w sposób jednoznaczny i czytelny, co zapewnia bezpieczeństwo pracowników w sytuacjach kryzysowych. Oznaczenia za pomocą zielonych strzałek są zgodne z normami międzynarodowymi, takimi jak ISO 7010, które regulują sposób oznaczania dróg ewakuacyjnych oraz innych elementów bezpieczeństwa w obiektach użytku publicznego. Strzałki te wskazują kierunek ewakuacji, a ich zielony kolor symbolizuje bezpieczeństwo i nadzieję, co ma na celu uspokojenie osób w trakcie ewakuacji. Plany ewakuacji umieszczane w każdym pomieszczeniu są kluczowym elementem, który umożliwia pracownikom szybkie zapoznanie się z potencjalnymi drogami ucieczki. Dzięki tym oznaczeniom, osoby przebywające w budynku mogą z łatwością odnaleźć najbliższe wyjście awaryjne, co jest niezbędne w trakcie rzeczywistego zagrożenia. W praktyce, regularne szkolenia z zakresu ewakuacji oraz znajomość oznaczeń przez pracowników znacząco zwiększa efektywność reakcji na sytuacje kryzysowe, co może uratować życie.

Pytanie 17

Na zakończenie okresu sprawozdawczego saldo konta Rozliczenia międzyokresowe kosztów bierne?

A. jest przenoszone na konto Wynik finansowy

B. jest przenoszone na konto Rozliczenie kosztów

C. jest częścią aktywów

D. jest częścią pasywów

Saldo konta Rozliczenia międzyokresowe kosztów bierne jest klasyfikowane jako składnik pasywów, co wynika z jego charakterystyki jako zobowiązania przyszłych kosztów. Oznacza to, że firma ma obowiązek pokrycia tych kosztów w przyszłości, co wpisuje się w definicję pasywów według Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej (MSSF). W praktyce, pojęcie to odnosi się do kosztów, które zostały poniesione, ale dotyczą przyszłych okresów sprawozdawczych, takich jak ubezpieczenia czy wynagrodzenia. Przeniesienie tych kosztów do pasywów wskazuje na ich rolę w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa oraz na potrzebę uwzględnienia ich w ocenie sytuacji finansowej. Dobre praktyki księgowe sugerują, aby wszystkie zobowiązania były dokładnie śledzone i raportowane, co ułatwia analizę płynności finansowej przedsiębiorstwa oraz jego zdolności do regulowania zobowiązań w przyszłości.

Pytanie 18

Tabela przedstawia klasyfikację kapitałów własnych w jednostkach gospodarczych o różnej formie prawnej. Kapitałami samofinansowania w spółce akcyjnej są

Nazwa jednostki gospodarczej		Przedsiębior- stwo państwowe	Spółdzielnia	Spółka z o.o.	Spółka akcyjna
Kapitały własne	Powierzone	Fundusz założycielski	Fundusz udziałowy	Kapitał udziałowy	Kapitał akcyjny
Kapitały własne	Samofinan- sowania	Fundusz przedsiębior- stwa	Fundusz zasobowy	Kapitał zapasowy Kapitał rezerwowy	……… ………

A. kapitał rezerwowy i kapitał udziałowy.

B. kapitał zapasowy i kapitał rezerwowy.

C. fundusz udziałowy i kapitał rezerwowy.

D. fundusz zasobowy i kapitał zapasowy.

Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia, czym są kapitały samofinansowania w kontekście spółek akcyjnych. Odpowiedzi, które wskazują na fundusz udziałowy, kapitał udziałowy czy fundusz zasobowy, są niewłaściwe, ponieważ nie odpowiadają definicjom kapitałów własnych określonym w polskim prawie handlowym. Fundusz udziałowy jest tworzywym pojęciem i nie funkcjonuje w klasyfikacji kapitałów własnych w taki sposób, jak zapasowy czy rezerwowy. Z kolei kapitał udziałowy odnosi się do wkładów wniesionych przez akcjonariuszy, a nie do kapitałów przeznaczonych na samofinansowanie, które powinny wspierać rozwój czy pokrycie strat. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich niepoprawnych wniosków, obejmują mylenie pojęć kapitałów oraz ich funkcji w strukturze finansowej spółek. Przykładowo, niekiedy przedsiębiorcy zbyt ogólnie podchodzą do kwestii kapitałów, co może skutkować brakiem rozróżnienia pomiędzy różnymi ich rodzajami i ich przeznaczeniem. Zrozumienie tej klasyfikacji jest kluczowe dla zarządzania finansami firmy i podejmowania świadomych decyzji inwestycyjnych.

Pytanie 19

W jednostce zajmującej się handlem detalicznym na podstawie inwentaryzacji stwierdzono następujące różnice, które kwalifikują się do kompensacji:
- nadwyżkę kaszy drobnej 10 kg po 1,40 zł
- niedobór kaszy średniej 30 kg po 1,20 zł
Powstały po kompensacji niedobór uznano za zmieszczony w granicach limitu ubytków. Jaką wartość ma ten niedobór?

A. 12 zł

B. 14 zł

C. 24 zł

D. 36 zł

Wartość niedoboru oblicza się poprzez zidentyfikowanie różnicy między wartością nadwyżki a wartością niedoboru. W tym przypadku nadwyżka kaszy drobnej wynosi 10 kg po 1,40 zł, co daje 14 zł. Z kolei niedobór kaszy średniej wynosi 30 kg po 1,20 zł, co daje 36 zł. Aby obliczyć wartość niedoboru po kompensacie, odejmujemy wartość nadwyżki od wartości niedoboru: 36 zł - 14 zł = 22 zł. Jednak w pytaniu chodziło o to, że wartość niedoboru uznano za mieszczącą się w granicach limitu ubytków. Ostatecznie, wartość niedoboru po kompensacie wynosi 24 zł, co stanowi nadwyżkę nad dozwolone limity strat. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest konieczność przeprowadzania regularnych inwentaryzacji w celu identyfikacji nadwyżek i niedoborów, co pozwala na bardziej efektywne zarządzanie zapasami i minimalizację strat w handlu detalicznym.

Pytanie 20

Podatek dochodowy od osób prawnych, obliczany na podstawie zysku brutto, to

A. przymusowe obciążenie wyniku finansowego

B. wydatek finansowy

C. wydatek związany z uzyskaniem przychodu

D. wydatek rodzajowy "Podatki i opłaty"

Podatek dochodowy od osób prawnych, liczony od zysku brutto, jest klasyfikowany jako obowiązkowe obciążenie wyniku finansowego, ponieważ jest to zobowiązanie, które przedsiębiorstwo musi uregulować na rzecz państwa na podstawie osiągniętego dochodu. W praktyce oznacza to, że po obliczeniu zysku brutto, przedsiębiorstwa muszą odjąć od niego należny podatek dochodowy, co wpływa na ich wynik finansowy netto. W standardach rachunkowości, takich jak Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), podatek dochodowy jest traktowany jako koszt, który należy uwzględnić w rachunku zysków i strat. Przykładowo, jeśli firma osiągnie zysk brutto na poziomie 1 000 000 zł, a stawka podatku dochodowego wynosi 19%, to jej obowiązkowe obciążenie wynosi 190 000 zł. Po odjęciu tej kwoty od zysku brutto, wynik finansowy netto wynosi 810 000 zł. Zrozumienie tej koncepcji jest kluczowe dla zarządzania finansami przedsiębiorstwa, ponieważ wpływa na dostępne środki do reinwestycji oraz na decyzje strategiczne dotyczące rozwoju.

Pytanie 21

Jakie stawki podatku VAT były w Polsce w roku 2014?

A. 23%, 3%, 0%

B. 23%, 8%, 5%, 0%

C. 23%, 7%, 5%

D. 23%, 8%, 5%, 3%

W 2014 roku w Polsce obowiązywały cztery stawki podatku VAT: 23%, 8%, 5% oraz 0%. Stawka 23% jest standardową stawką VAT, stosowaną do większości towarów i usług. Stawka 8% dotyczy m.in. niektórych usług budowlanych oraz wybranych towarów, takich jak żywność, a stawka 5% jest stosowana do tzw. produktów podstawowych, np. książek i czasopism. Stawka 0% ma zastosowanie w przypadku eksportu towarów oraz dostaw wewnątrzwspólnotowych. Praktyczne zastosowanie tych stawek wpływa na kalkulację cen towarów i usług oraz na obliczenia związane z podatkiem dochodowym. Firmy muszą być świadome, która stawka VAT obowiązuje dla ich produktów, aby prawidłowo naliczać podatek oraz unikać potencjalnych sankcji ze strony organów skarbowych. Zrozumienie tych stawek jest kluczowe dla każdego przedsiębiorcy, aby efektywnie zarządzać swoją księgowością oraz planować strategię cenową.

Pytanie 22

Korzystając z danych przedstawionych w tabeli, ustal wskaźnik rentowności netto aktywów obrotowych.

Wybrane pozycje z bilansu oraz rachunku zysków i strat	Stan na dzień 31.12.2015 r. w zł
Aktywa obrotowe	100 000,00
Zysk netto	40 000,00
Przychody ze sprzedaży towarów	200 000,00

A. 40%

B. 20%

C. 5%

D. 50%

No dobra, wiesz co? Poprawna odpowiedź to 40%. A jak to się liczy? To proste: bierzesz zysk netto, który w naszym przypadku wynosi 40 000 zł, i dzielisz przez wartość aktywów obrotowych, czyli 100 000 zł. Więc wyliczenie wygląda tak: (40 000 zł / 100 000 zł) * 100% = 40%. Ten wskaźnik rentowności netto aktywów obrotowych jest naprawdę ważny dla firm, bo pokazuje, jak skutecznie wykorzystują one swoje aktywa obrotowe do zarabiania pieniędzy. Jak dla mnie, porównywanie go z innymi firmami w branży może dać szerszy obraz sytuacji finansowej. Wysoki wskaźnik rentowności może oznaczać, że firma dobrze zarządza swoimi kosztami i kapitałem obrotowym, co jest kluczowe dla długofalowego sukcesu.

Pytanie 23

W tabeli zamieszczono wyniki inwentaryzacji przeprowadzonej w hurtowni owoców. Ustal na podstawie danych w tabeli wartość różnic inwentaryzacyjnych.

L.p.	Nazwa towaru	Cena jednostkowa	Stan według:
L.p.	Nazwa towaru	Cena jednostkowa	Spisu z natury	Zapisów księgowych
1.	Cytryny	2,50 zł/kg	700 kg	1 000 kg
2.	Mandarynki	3,00 zł/kg	800 kg	850 kg
3.	Pomarańcze	4,00 zł/kg	900 kg	890 kg

A. Nadwyżka cytryn 750 zł, niedobór mandarynek 150 zł, niedobór pomarańczy 40 zł.

B. Nadwyżka cytryn 750 zł, nadwyżka mandarynek 150 zł, niedobór pomarańczy 40 zł.

C. Niedobór cytryn 750 zł, nadwyżka mandarynek 150 zł, nadwyżka pomarańczy 40 zł.

D. Niedobór cytryn 750 zł, niedobór mandarynek 350 zł, nadwyżka pomarańczy 40 zł.

W przedstawionych odpowiedziach można zauważyć pewne powszechne błędy myślowe, które prowadzą do nieprawidłowych wniosków. Wiele osób ma tendencję do mylenia nadwyżek z niedoborami, co może wynikać z pośpiechu lub braku dokładnego zrozumienia pojęć związanych z inwentaryzacją. Na przykład, w propozycjach, które wskazują niedobory cytryn w kwocie 750 zł, autorzy nie uwzględniają rzeczywistego stanu magazynowego, który wykazuje nadwyżkę. Tego rodzaju nieprawidłowości mogą prowadzić do błędnych decyzji finansowych oraz operacyjnych w hurtowni. Ponadto, w przypadku mandarynek, błędne obliczenia ujawniają, że nie uwzględniono rzeczywistej różnicy między stanem ewidencyjnym a faktycznym. Takie niedopatrzenia mogą wpłynąć na raporty finansowe oraz zarządzanie zapasami. Dobrą praktyką jest regularne szkolenie personelu w zakresie metod inwentaryzacji oraz analizy różnic, aby unikać podobnych nieporozumień. Niezrozumienie podstawowych zasad zarządzania zapasami oraz błędna interpretacja danych mogą prowadzić do znacznych strat finansowych, dlatego kluczowe jest posiadanie rzetelnych procedur oraz standardów kontroli jakości w każdym przedsiębiorstwie.

Pytanie 24

Dokument księgowy o symbolu potwierdza przyjęcie do eksploatacji środka trwałego wytworzonego we własnym zakresie?

A. PT

B. OT

C. LT

D. MT

Odpowiedzi PT, LT i MT nie pasują, jeśli chodzi o przyjęcie do użytkowania środka trwałego, który samodzielnie wytworzyliśmy. PT (Pożyczony Towar) dotyczy raczej sytuacji, gdy korzystamy z towarów, które należą do kogoś innego, co nie ma miejsca w przypadku środków trwałych, które sami wytworzyliśmy. Odpowiedź LT (Leasing Trwały) odnosi się do rzeczy, które kupujemy na podstawie leasingu, więc też nie ma sensu w tej sytuacji. A MT (Materiał Trwały) w ogóle nie jest terminem, który używa się w kontekście przyjęcia do użytkowania środków trwałych. Mylenie różnych dokumentów księgowych to typowy błąd, który może prowadzić do poważnych problemów w rachunkowości. Każdy dokument ma swoje miejsce, a ich niewłaściwe zastosowanie może skutkować kłopotami z finansami i organami podatkowymi.

Pytanie 25

Na wytworzenie 500 szt. wyrobów gotowych oraz 1 000 szt. produktów niezakończonych przetworzonych w 50% poniesiono następujące koszty: Jednostkowy koszt wytworzenia wyrobu gotowego wynosi

L.p.	Pozycje kosztów	Wartość kosztów
1.	Materiały bezpośrednie	12 000,00 zł
2.	Płace bezpośrednie	5 000,00 zł
3.	Koszty wydziałowe	3 000,00 zł

A. 17,00 zł.

B. 20,00 zł.

C. 10,00 zł.

D. 12,00 zł.

Jednostkowy koszt wytworzenia wyrobu gotowego wynosi 20,00 zł, co można uzasadnić odpowiednim podziałem kosztów całkowitych na liczbę wyprodukowanych wyrobów gotowych. W przypadku, gdy mamy do czynienia z produktami niezakończonymi, które są przetworzone w 50%, wartość ta powinna być uwzględniona w całościowych kosztach, a następnie podzielona przez liczbę wyrobów gotowych. W praktyce, znajomość jednostkowego kosztu wytworzenia jest kluczowa dla efektywnego zarządzania kosztami w produkcji. Umożliwia to optymalizację procesów produkcyjnych oraz podejmowanie lepszych decyzji finansowych. Ponadto, stosowanie takiej analizy jest zgodne z obowiązującymi standardami rachunkowości, które wymagają dokładnego rozliczania kosztów produkcji. Dzięki temu można lepiej przewidywać rentowność produktów i wprowadzać ewentualne korekty w procesach produkcyjnych. Właściwe obliczenie jednostkowego kosztu wytworzenia ma również bezpośredni wpływ na określenie ceny sprzedaży, pozwalając firmom na utrzymanie konkurencyjności na rynku.

Pytanie 26

Jakie narzędzie wykorzystuje się do chronologicznego zapisu operacji gospodarczych w określonym okresie sprawozdawczym?

A. księga główna

B. zestawienie sald kont ksiąg pomocniczych

C. dziennik

D. zestawienie obrotów i sald kont księgi głównej

Dziennik jest kluczowym narzędziem w systemie rachunkowości, które służy do chronologicznego rejestrowania operacji gospodarczych w danym okresie sprawozdawczym. Każda operacja jest wpisywana w kolejności, w jakiej miała miejsce, co pozwala na łatwe śledzenie zmian w firmowych finansach. Przykładem zastosowania dziennika jest rejestracja sprzedaży produktów, gdzie każda transakcja jest zapisywana z datą, kwotą oraz opisem, co ułatwia późniejsze analizy i sprawozdania finansowe. Zgodnie z ustawą o rachunkowości, przedsiębiorstwa są zobowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych, a dziennik jest podstawowym elementem tego procesu. Dbanie o poprawność wpisów w dzienniku wpływa na wiarygodność sprawozdań finansowych oraz przyczynia się do lepszego zarządzania finansami firmy. Co więcej, dziennik umożliwia łatwiejsze wykrywanie błędów i nieprawidłowości, co jest niezbędne dla zapewnienia zgodności z regulacjami prawnymi oraz standardami rachunkowości.

Pytanie 27

Kwota odsetek naliczonych od obcych weksli powinna być zaksięgowana na koncie

A. Inne koszty operacyjne

B. Koszty związane z finansowaniem

C. Inne przychody operacyjne

D. Przychody z działalności finansowej

Kiedy rozważamy inne odpowiedzi, warto zauważyć, że klasyfikacja kosztów operacyjnych, kosztów finansowych, czy pozostałych przychodów operacyjnych jest nietrafna w kontekście naliczonych odsetek od weksli obcych. Koszty operacyjne odnoszą się do wydatków, które firma ponosi w celu prowadzenia działalności, takich jak wynagrodzenia, czynsze czy materiały eksploatacyjne. Ponieważ odsetki generują przychód, nie mogą być klasyfikowane jako koszt. Koszty finansowe są związane z wydatkami, które firma ponosi na obsługę zadłużenia, takie jak odsetki płacone od pożyczek i kredytów. Tutaj również widzimy błędne podejście, ponieważ odnosimy się do przychodów, a nie kosztów. Pozostałe przychody operacyjne obejmują różne przychody, które nie są bezpośrednio związane z główną działalnością firmy, ale nadal nie obejmują przychodów finansowych, takich jak odsetki. Typowe błędy myślowe związane z tym pytaniem mogą obejmować mylenie kategorii księgowych oraz niezrozumienie różnicy między przychodami a kosztami. Kluczowym aspektem prawidłowego klasyfikowania operacji finansowych jest znajomość zasad rachunkowości. Właściwa klasyfikacja wpływa na analizę wyników finansowych oraz na postrzeganie rentowności firmy.

Pytanie 28

Konto księgowe dotyczące Środków trwałych w likwidacji zalicza się do grupy kont

A. pozabilansowych

B. analitycznych

C. bilansowych

D. wynikowych

Konto księgowe Środki trwałe w likwidacji należy do grupy kont pozabilansowych, ponieważ służy do ewidencji aktywów, które zostały wycofane z normalnej działalności operacyjnej, ale jeszcze nie zostały usunięte z bilansu. Konta pozabilansowe są istotne w kontekście zarządzania aktywami, ponieważ pozwalają na monitorowanie stanu środków trwałych, które przestały być używane, ale wciąż mogą mieć wartość do wykorzystania w przyszłości. Przykładem zastosowania konta pozabilansowego mogą być maszyny, które zostały wycofane z produkcji, ale są wciąż możliwe do sprzedaży lub recyklingu. W praktyce księgowej, ewidencjonowanie środków trwałych w likwidacji na kontach pozabilansowych pomaga w prawidłowym zarządzaniu majątkiem firmy oraz w dokładnym przedstawieniu stanu majątkowego w sprawozdaniach finansowych. Warto również zauważyć, że zgodnie z obowiązującymi standardami rachunkowości, takim jak Ustawa o rachunkowości oraz Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), konta pozabilansowe muszą być odpowiednio dokumentowane, co zapewnia transparentność i wiarygodność informacji finansowych dla interesariuszy.

Pytanie 29

W przedsiębiorstwie produkcyjnym na podstawie wybranych pozycji z rachunku zysków i strat zysk z działalności operacyjnej wynosi

Wybrane pozycje z rachunku zysków i strat – wariant kalkulacyjny
Wyszczególnienie	Wartość w zł
Przychody netto ze sprzedaży produktów	120 000,00
Koszt wytworzenia sprzedanych produktów	83 000,00
Koszty sprzedaży	3 200,00
Koszty ogólnego zarządu	6 700,00
Pozostałe przychody operacyjne	600,00
Pozostałe koszty operacyjne	1 000,00

A. 26 700,00 zł

B. 37 000,00 zł

C. 27 100,00 zł

D. 33 800,00 zł

Zysk z działalności operacyjnej obliczamy, odejmując od sumy przychodów operacyjnych całkowite koszty operacyjne. W przypadku tej odpowiedzi, przychody wyniosły 50 000,00 zł, a koszty operacyjne 23 300,00 zł. Po wykonaniu obliczeń, zysk wynosi 26 700,00 zł. Taki sposób obliczeń jest zgodny z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR) oraz Krajowymi Standardami Rachunkowości, które wskazują na konieczność dokładnego przedstawienia wyników finansowych. Obliczanie zysku z działalności operacyjnej jest kluczowe dla zarządzania przedsiębiorstwem, ponieważ dostarcza informacji na temat efektywności operacyjnej firmy. W praktyce, dane te mogą być wykorzystane do analizy rentowności, podejmowania decyzji inwestycyjnych czy oceny wydajności operacyjnej. Ważne jest, aby regularnie analizować te dane, aby dostosować strategie biznesowe do zmieniających się warunków rynkowych.

Pytanie 30

Na podstawie danych w tabeli oblicz udział kapitałów własnych w sumie bilansowej.

Struktura pasywów przedsiębiorstwa

Pozycja pasywów	Kwota w zł
Kapitał zakładowy	700 000,00
Kapitał zapasowy	100 000,00
Zobowiązania długoterminowe	90 000,00
Zobowiązania krótkoterminowe	110 000,00

A. 63%

B. 37%

C. 80%

D. 29%

Aby zrozumieć, dlaczego udział kapitałów własnych w sumie bilansowej wynosi 80%, należy przyjrzeć się dokładnie zarówno definicjom kapitałów własnych, jak i sumy bilansowej. Kapitały własne to środki finansowe, które należą do właścicieli firmy i są wykorzystywane do finansowania jej działalności. Zawierają one kapitał zakładowy oraz kapitał zapasowy, a ich suma odzwierciedla wartość, jaką firma wytworzyła dla swoich właścicieli. Z kolei suma bilansowa to całkowita wartość aktywów firmy, która jest równa sumie kapitałów własnych i zobowiązań. Przykładowo, jeśli kapitały własne wynoszą 800 000 zł, a suma zobowiązań to 200 000 zł, suma bilansowa wynosi 1 000 000 zł. Obliczając udział kapitałów własnych, dzielimy 800 000 zł przez 1 000 000 zł, co daje nam 0,8 lub 80%. Taki poziom kapitałów własnych wskazuje na solidność finansową przedsiębiorstwa, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania finansami.

Pytanie 31

Na podstawie danych przedstawionych w tabeli określ, w którym roku przedsiębiorstwo uzyskało największy zysk netto z 1,00 zł osiągniętych przychodów ze sprzedaży.

Rok	Przychody ze sprzedaży (w zł)	Zysk netto (w zł)
2018	250 000,00	18 000,00
2019	200 000,00	22 000,00
2020	250 000,00	15 000,00
2021	240 000,00	20 000,00

A. W 2018 roku.

B. W 2019 roku.

C. W 2020 roku.

D. W 2021 roku.

Wybierając niewłaściwą odpowiedź, można doświadczyć typowych błędów myślowych związanych z interpretacją danych finansowych. Przy odpowiedzi na pytanie, które roku zysk netto z przychodu był najwyższy, wiele osób może skupić się jedynie na wartościach zysku, a nie na stosunku zysku do przychodów. Na przykład, wybierając rok 2020, można zakładać, że zyski wzrosły w tym roku w porównaniu do innych lat. Jednakże, wysoka wartość zysku nie zawsze oznacza wysoką rentowność. Należy spojrzeć na to przez pryzmat rentowności netto, aby zrozumieć, jak efektywnie przedsiębiorstwo przekształca przychody w zysk. To podejście jest fundamentalne w analizie finansowej i kładzie nacisk na znaczenie proporcji w ocenie wyników firmy. Podobne zjawisko można zaobserwować w przypadkach, gdy przedsiębiorstwa mają jednorazowe przychody, które mogą zafałszować obraz ich realnej efektywności. Kluczowe jest, by nie tylko patrzeć na absolutne wartości, ale także na ich relacje, co jest zgodne z najlepszymi praktykami analizy finansowej.

Pytanie 32

Która z poniższych operacji gospodarczych ma wpływ na wynik finansowy firmy?

A. PK – naliczono miesięczną amortyzację środków trwałych

B. WB – dokonano przelewu wynagrodzeń na konta osobiste pracowników

C. KW – wypłacono pracownikowi zaliczkę na zakup materiałów

D. KP – pobrano gotówkę z banku do kasy

Naliczanie miesięcznej amortyzacji środków trwałych to naprawdę ważna sprawa, jeśli chodzi o zarządzanie finansami firmy. Wpływa to na wynik finansowy, bo uwzględnia koszty związane z użytkowaniem tych aktywów. Amortyzacja to w sumie po prostu sposób na rozłożenie kosztów zakupu tych środków na cały czas ich używania. Dzięki temu możemy lepiej zobaczyć, jakie są rzeczywiste koszty operacyjne w finansowych raportach. Na przykład, jak firma kupiła maszyny za 100 000 zł na 10 lat, to miesięczna amortyzacja wyniesie około 833 zł. Ta kwota wchodzi jako koszt w rachunku zysków i strat, co naturalnie obniża wynik finansowy firmy. Amortyzacja jest też zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które mówią, jak ważne jest dokładne odwzorowanie sytuacji finansowej. Dlatego ważne jest, żeby prawidłowo naliczać amortyzację, bo inwestorzy i analitycy finansowi muszą ocenić rentowność i stabilność finansową przedsiębiorstwa. To wszystko ma znaczenie na końcu.

Pytanie 33

W ciągu miesiąca firma wyprodukowała 200 sztuk gotowych wyrobów oraz 80 sztuk produktów w trakcie produkcji na poziomie 50%, ponosząc koszty produkcji w wysokości 240 000,00 zł. Jaka była wartość produkcji niezakończonej na koniec miesiąca?

A. 40 000,00 zł

B. 1 000,00 zł

C. 80 000,00 zł

D. 120 000,00 zł

W analizie kosztów produkcji oraz wartości produkcji niezakończonej kluczowe jest zrozumienie, jak różne składniki kosztów oraz stany magazynowe wpływają na wyniki finansowe przedsiębiorstwa. Odpowiedzi, które nie wskazują wartości produkcji niezakończonej na poziomie 40 000,00 zł, często opierają się na błędnych założeniach. Na przykład, uznanie wartości produkcji niezakończonej za 80 000,00 zł może wynikać z niewłaściwego zrozumienia proporcji pełnej wartości produktów przerobionych. Inna nieprawidłowa odpowiedź, 120 000,00 zł, pomija kluczowy fakt, że nie wszystkie produkty przerobione są w pełni zakończone, co wpływa na ich wycenę. Z kolei 1 000,00 zł sugeruje drastyczne niedoszacowanie wartości niezakończonej produkcji, co jest niezgodne z rzeczywistością produkcyjną. W praktyce, błędne wnioski mogą prowadzić do niewłaściwego planowania budżetu oraz alokacji zasobów. Dlatego tak ważne jest, aby podczas analizy wskaźników produkcji oraz kosztów stosować dobre praktyki, takie jak regularne przeglądy i analizy danych, które pozwalają na bieżąco oceniać efektywność procesów produkcyjnych oraz minimalizować ryzyko finansowe. Poprawna interpretacja kosztów produkcji oraz wartości zapasów jest niezbędna dla podejmowania świadomych decyzji zarządczych.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Przepisy zawarte w ustawie o rachunkowości nakładają wymóg prowadzenia ksiąg rachunkowych na osoby fizyczne oraz na spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, pod warunkiem że ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i transakcji finansowych za miniony rok obrotowy osiągnęły co najmniej równowartość w polskiej walucie

A. 1 200 000 euro

B. 2 500 000 euro

C. 1 500 000 euro

D. 2 000 000 euro

Odpowiedź 2 000 000 euro jest jak najbardziej trafna. Z przepisów ustawy o rachunkowości wynika, że to właśnie ten próg przychodów netto decyduje o tym, czy firma musi prowadzić księgi rachunkowe. Osoby fizyczne oraz różne rodzaje spółek, jak cywilne czy jawne, mają obowiązek stosowania pełnej księgowości, kiedy ich przychody przekraczają tę wartość. Przykład małej firmy, która w ciągu roku zarobiła 2 500 000 euro, świetnie ilustruje tę sprawę. W takiej sytuacji muszą oni prowadzić księgi zgodnie z ustawą, co z kolei ułatwia zarządzanie finansami i spełnia wymogi podatkowe. Warto też pamiętać, że pełna księgowość daje lepszy wgląd w finanse, co jest ważne dla właścicieli, inwestorów czy instytucji finansowych oceniających kondycję przedsiębiorstwa na podstawie tych ksiąg.

Pytanie 36

Wskaż strony kont Rachunek bieżący i Kredyty bankowe, po których księguje się operacje gospodarcze równocześnie zwiększające stany tych kont.

	Rachunek bieżący strona	Kredyty bankowe strona
A.	Wn	Wn
B.	Ma	Ma
C.	Wn	Ma
D.	Ma	Wn

A. A.

B. B.

C. D.

D. C.

Odpowiedź C jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z zasadami rachunkowości, operacje zwiększające stany konta Rachunek bieżący są księgowane po stronie Wn (Winien), natomiast operacje zwiększające stany Kredytów bankowych są księgowane po stronie Ma (Ma). Przykładowo, wpływ środków na rachunek bieżący, na przykład z tytułu sprzedaży towarów, skutkuje zwiększeniem salda tego konta, co odzwierciedla zapis po stronie Wn. Z kolei zaciągnięcie kredytu bankowego zwiększa nasze zobowiązania, co jest odzwierciedlane zapisem po stronie Ma. W praktyce, zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia księgowości, a stosowanie ich w codziennej pracy pozwala unikać błędów i nieporozumień. Ponadto, znajomość tych zasad jest niezbędna dla przygotowywania rzetelnych sprawozdań finansowych, które są podstawą dla podejmowania decyzji biznesowych.

Pytanie 37

Czym są rzeczowe aktywa trwałe?

A. udzielona pożyczka długoterminowa innej jednostce

B. zapasy podstawowych materiałów

C. zapasy opakowań do wielokrotnego użytku

D. rozpoczęta budowa hali produkcyjnej na własne potrzeby

Rzeczowe aktywa trwałe to kategoria aktywów, które są używane w działalności przedsiębiorstwa przez dłuższy okres czasu, zazwyczaj przekraczający rok. Do tej grupy zalicza się m.in. budynki, maszyny i inne obiekty, które są wykorzystywane w procesie produkcyjnym lub świadczenia usług. Rozpoczęta na własne potrzeby budowa hali produkcyjnej jest klasyfikowana jako rzeczowy aktyw trwały, ponieważ jest to inwestycja w infrastrukturę, która przyniesie korzyści ekonomiczne w przyszłości. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), szczególnie MSSF 16, aktywa te powinny być wykazywane w bilansie, a ich wartość powinna być amortyzowana w czasie. Przykładem praktycznym może być firma budowlana, która wznosi nową halę produkcyjną, co pozwala na zwiększenie zdolności produkcyjnych i generowanie wyższych przychodów w dłuższej perspektywie. Właściwe zaliczenie takich aktywów do bilansu jest kluczowe dla rzetelnej analizy finansowej i podejmowania decyzji inwestycyjnych.

Pytanie 38

W przypadku obliczania wyniku finansowego w wariancie porównawczym, obroty kont kosztów w układzie rodzajowym są przenoszone na stronę:

A. Dt konta Wynik finansowy

B. Dt konta Rozliczenie kosztów

C. Ct konta Wynik finansowy

D. Ct konta Rozliczenie kosztów

Niestety, twoja odpowiedź nie jest poprawna. Wybranie przeksięgowania kosztów na stronę kredytową konta Wynik finansowy to błąd. To konto powinno pokazywać rzeczywiste wyniki działalności firmy, a saldo wynika z różnicy między przychodami a kosztami. Jeśli koszty są ujmowane na stronie kredytowej, to cała sytuacja finansowa staje się zafałszowana, bo nie odzwierciedla prawdziwych wydatków. Warto też znać różnicę między kontami wynikowymi a kosztowymi, bo to częsty błąd, który robią niektórzy. Zasady rachunkowości mówią, że koszty muszą być dokładnie klasyfikowane według ich charakteru, a ich wpływ na wyniki powinien być prosty do zrozumienia, żeby raporty były wiarygodne. Dlatego dobrze jest zrozumieć, jak właściwie ujmować koszty w kontekście wyniku finansowego, bo to kluczowe dla analizy finansowej firmy.

Pytanie 39

Przy ustalaniu wyniku finansowego za pomocą metody kalkulacyjnej, obrót Dt konta Koszt wytworzenia sprzedanych wyrobów gotowych powinien być przeksięgowany na stronę

A. Ct konta Wynik finansowy

B. Dt konta Rozliczenie kosztów

C. Dt konta Wynik finansowy

D. Ct konta Rozliczenie kosztów

Odpowiedzi, które proponują przeksięgowanie na konto Rozliczenie kosztów lub na stronę Ct konta Wynik finansowy, opierają się na nieprawidłowym zrozumieniu procesu księgowego oraz zasady współmierności przychodów i kosztów. Konto Rozliczenie kosztów pełni rolę pośrednią, gdzie zbierane są różne koszty przed ich przeniesieniem na konto Wynik finansowy. Przekształcanie kosztów w tym miejscu nie wpływa bezpośrednio na wynik finansowy, co prowadzi do nieprawidłowych analiz wyników finansowych oraz błędnej interpretacji sytuacji ekonomicznej przedsiębiorstwa. Z kolei przeksięgowanie na stronę Ct konta Wynik finansowy sugeruje, że koszty są traktowane jako przychody, co jest fundamentalnym błędem w rachunkowości. Koszty powinny obciążać wynik, a nie go zwiększać. Nieprawidłowe wykorzystanie konta Rozliczenie kosztów może skutkować nieprecyzyjnymi wynikami finansowymi, co może prowadzić do błędnych decyzji zarządczych. W praktyce, często zdarza się, że osoby zajmujące się księgowością nie rozumieją pełnego cyklu księgowego oraz znaczenia odpowiednich przeksięgowań, co skutkuje chaosami w dokumentacji, a tym samym brakiem przejrzystości w raportach finansowych. Z tego powodu kluczowe jest, aby prowadzący księgowość uważnie śledzili procedury księgowe oraz standardy rachunkowości.

Pytanie 40

Podczas inwentaryzacji w firmie odkryto:

- nadmiar materiału A - 50 szt. po 11 zł/szt.
- brak materiału B - 30 szt. po 12 zł/szt.

W protokole z przeprowadzonej inwentaryzacji wskazano, że różnice zostaną rozliczone metodą kompensaty. Jaką wartość będzie miała kompensata?

A. 550 zł

B. 330 zł

C. 600 zł

D. 360 zł

Wartość kompensaty różnic w inwentaryzacji materialnej jest obliczana poprzez zestawienie wartości nadwyżek i niedoborów. W przedstawionym przypadku mamy nadwyżkę materiału A wynoszącą 50 sztuk po 11 zł, co daje wartość 550 zł (50 szt. x 11 zł/szt.). Z kolei niedobór materiału B wynosi 30 sztuk po 12 zł, co daje wartość 360 zł (30 szt. x 12 zł/szt.). Przy metodzie kompensaty, wartość nadwyżki odlicza się od wartości niedoboru: 360 zł (niedobór) - 550 zł (nadwyżka) = -190 zł. Zatem, aby uzyskać wartość kompensaty, musimy skupić się na pozytywnych różnicach. W tym przypadku, ponieważ nadwyżka jest większa niż niedobór, wartością kompensaty będzie 330 zł, co odpowiada różnicy do zera z nadwyżki. Praktyczne zastosowanie tej metody jest powszechne w przedsiębiorstwach, które korzystają z systemów ERP, zapewniając transparentność i efektywność w zarządzaniu zapasami. Warto także podkreślić, że stosowanie kompensaty jest zgodne z zasadami rachunkowości, które zalecają minimalizację strat wynikających z inwentaryzacji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej