Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik teleinformatyk
Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
Data rozpoczęcia: 3 listopada 2025 01:08
Data zakończenia: 3 listopada 2025 01:14

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Gdzie fal elektromagnetycznych jest najmniejsze tłumienie?

A. W troposferze

B. W przestrzeni kosmicznej

C. Na powierzchni naszej planety

D. W jonosferze

Tłumienie fal elektromagnetycznych na powierzchni Ziemi jest znacząco wyższe niż w przestrzeni kosmicznej, co wynika z interakcji tych fal z atmosferą, a także różnymi obiektami, takimi jak budynki czy roślinność. Atmosfera Ziemi, w tym troposfera, absorbuje i rozprasza wiele rodzajów fal elektromagnetycznych, szczególnie w zakresie ultrafioletu oraz mikrofal. Przykładowo, komunikacja radiowa na poziomie gruntu jest często zakłócona przez różne przeszkody, co prowadzi do utraty sygnału. Podobnie, w jonosferze, która jest warstwą atmosfery zdolną do odbicia fal radiowych, występuje zjawisko refrakcji, które może powodować dalsze tłumienie sygnałów. W rezultacie fale elektromagnetyczne, które przechodzą przez atmosferę, doświadczają różnorodnych efektów, które zmniejszają ich intensywność. Typowe błędy w myśleniu, prowadzące do wyboru niepoprawnych odpowiedzi, często wynikają z niedoceniania wpływu medium na propagację fal. Niektórzy mogą mylnie zakładać, że wszystkie warstwy atmosfery mają podobne właściwości tłumiące, podczas gdy w rzeczywistości różnice są znaczące i mają kluczowe znaczenie dla technologii komunikacyjnej i obserwacyjnej.

Pytanie 2

Określ rodzaj licencji, która pozwala na darmowe dystrybuowanie aplikacji bez ujawniania kodu źródłowego oraz nieodpłatne użytkowanie oprogramowania, przy czym można pobierać opłaty za produkty stworzone z jego wykorzystaniem?

A. Freeware

B. Demo

C. Trial

D. Donationware

Odpowiedzi takie jak demo, donationware czy trial nie pasują do tego pytania o freeware. Licencje demo to tylko ograniczona wersja na jakiś czas, co nie jest tym samym, co dostęp do aplikacji za darmo. Jeżeli chodzi o trial, to też jest krótka zabawa z pełną wersją, ale potem musisz płacić, co znowu nie jest freeware. Z donationware to w ogóle jest tak, że niby możesz korzystać, ale w dłuższej perspektywie nie masz pewności, że to będzie darmowe. Często ludzie mylą te modele monetizacji, a to prowadzi do błędów. Nie każda darmowa aplikacja to freeware, bo mogą być różne ograniczenia, więc warto dobrze zrozumieć te różnice, żeby nie mieć potem problemów. Z prawami autorskimi też trzeba być na bieżąco, bo to ważne dla każdego, kto chce tworzyć oprogramowanie.

Pytanie 3

Jak działa macierz RAID1 wykorzystana w serwerze?

A. przechowuje dane paskowane na kilku dyskach, a sumy kontrolne są rozdzielane na różne części, które każda są magazynowane na innym dysku

B. przechowuje dane na dwóch (lub większej liczbie) fizycznych dyskach, z tym że drugi (lub kolejne) dysk stanowi odbicie lustrzane pierwszego dysku

C. łączy dwa lub więcej fizycznych dysków w jeden logiczny, a dane są rozdzielane pomiędzy dyskami

D. przechowuje dane paskowane na wielu dyskach, przy czym ostatni z dysków jest wykorzystywany do przechowywania sum kontrolnych

Odpowiedź dotycząca macierzy RAID1 jest poprawna, ponieważ technologia ta polega na tworzeniu odbicia lustrzanego danych na dwóch lub więcej dyskach fizycznych. W przypadku RAID1, każdy zapisany blok danych jest replikowany na drugim dysku, co zwiększa niezawodność systemu. Gdy jeden z dysków ulegnie awarii, dane są wciąż dostępne na dysku zapasowym, co minimalizuje ryzyko utraty danych. W praktyce, RAID1 jest często stosowany w serwerach, gdzie zapewnienie ciągłości działania i ochrony danych jest kluczowe, na przykład w bankach danych, serwerach plików i systemach zarządzania treścią. Standardowa konfiguracja RAID1 jest zgodna z zaleceniami wielu organizacji, takich jak Storage Networking Industry Association (SNIA), które promują najlepsze praktyki dotyczące ochrony danych. Oprócz zwiększonej odporności na awarie, RAID1 również poprawia czas dostępu do danych, ponieważ można zrealizować operacje odczytu z obu dysków jednocześnie, co jest korzystne w przypadku intensywnych operacji odczytu.

Pytanie 4

Jakie urządzenie służy do nawiązania połączenia z Internetem w trybie wdzwanianym (Dial Up)?

A. Filtr elektroniczny

B. Ruter DSL

C. Modem analogowy

D. Koncentrator DSLAM

Filtr elektroniczny, ruter DSL oraz koncentrator DSLAM to urządzenia, które nie są przeznaczone do połączenia z Internetem za pomocą łącza wdzwanianego. Filtr elektroniczny ma na celu eliminację zakłóceń w sygnałach telefonicznych, co jest istotne w kontekście korzystania z linii telefonicznej do różnych usług, ale nie pełni roli połączenia z Internetem. Z kolei ruter DSL jest przeznaczony do pracy z szerokopasmowymi łączami DSL, które wykorzystują inny mechanizm komunikacji niż łącze wdzwaniane. Ruter ten nie jest w stanie obsłużyć sygnału analogowego, który jest podstawą działania modemu analogowego. Koncentrator DSLAM (Digital Subscriber Line Access Multiplexer) jest urządzeniem stosowanym przez dostawców usług internetowych do agregacji sygnałów od wielu użytkowników korzystających z połączeń DSL, co również świadczy o jego braku zastosowania w kontekście łączenia się z Internetem na łączu wdzwanianym. Typowe błędy myślowe prowadzące do błędnych odpowiedzi często opierają się na myleniu technologii oraz ich zastosowań. Zrozumienie różnic między tymi urządzeniami oraz ich rolą w infrastrukturze telekomunikacyjnej jest kluczowe dla prawidłowego postrzegania połączeń internetowych.

Pytanie 5

Usługa ISDN, która umożliwia abonentowi składającemu połączenie zobaczenie numeru abonenta, z którym nawiązano faktyczne połączenie, to

A. CFB

B. COLR

C. CFU

D. COLP

Odpowiedzi CFU (Call Forward Unconditional), CFB (Call Forward on Busy) i COLR (Calling Line Identification Restriction) są błędne, ponieważ każda z tych opcji odnosi się do różnych funkcji w systemach telekomunikacyjnych, które nie dotyczą wyświetlania numeru dzwoniącego. CFU jest usługą, która automatycznie przekierowuje wszystkie przychodzące połączenia do innego numeru, niezależnie od stanu linii. CFB natomiast działa jedynie w przypadku, gdy abonent, do którego dzwonimy, jest zajęty. Obydwie te usługi skupiają się na zarządzaniu połączeniami, ale nie dostarczają informacji o identyfikacji numeru. Z kolei COLR to usługa, która ogranicza możliwość wyświetlania numeru dzwoniącego, co jest przeciwieństwem funkcji COLP. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych funkcji z podstawową potrzebą identyfikacji rozmówcy. Użytkownicy mogą błędnie zakładać, że wszystkie usługi związane z połączeniami mają charakter identyfikacyjny, co prowadzi do nieporozumień. Znajomość różnic między tymi funkcjami jest kluczowa dla właściwego wykorzystania usług telekomunikacyjnych oraz zrozumienia, jak można je zastosować w codziennym użytkowaniu.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Kabel optyczny o symbolu Z-XOTKtsd 16J posiada powłokę zewnętrzną wykonaną

A. z polietylenu

B. z poliamidu

C. z poliuretanu

D. z polwinitu

Kabel optyczny oznaczony symbolem Z-XOTKtsd 16J posiada powłokę zewnętrzną wykonaną z polietylenu, co jest zgodne z aktualnymi standardami dla kabli stosowanych w telekomunikacji. Polietylen (PE) jest materiałem charakteryzującym się wysoką odpornością na działanie warunków atmosferycznych, co czyni go idealnym do zastosowań zewnętrznych. Ma doskonałe właściwości dielektryczne oraz chemiczne, co zwiększa trwałość i niezawodność kabli optycznych w trudnych warunkach środowiskowych. Wykorzystanie polietylenu w konstrukcji kabli nie tylko zabezpiecza je przed wilgocią i zanieczyszczeniami, ale również minimalizuje ryzyko uszkodzeń mechanicznych. W praktyce, kable z powłoką z polietylenu są powszechnie stosowane w instalacjach telekomunikacyjnych oraz w systemach przesyłowych, gdzie ich odporność na czynniki zewnętrzne ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia jakości sygnału oraz długotrwałej eksploatacji. Znajomość właściwości materiałów używanych w kablach optycznych pozwala na lepsze dopasowanie ich do specyficznych warunków użytkowania, co jest kluczowe w projektowaniu nowoczesnych sieci telekomunikacyjnych.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Komutacja kanałów to proces polegający na

A. przesyłaniu informacji, gdzie trasa poszczególnych pakietów jest ustalana indywidualnie

B. wyznaczeniu jednolitej, wirtualnej trasy, która obowiązuje dla wszystkich pakietów w przesyłanej wiadomości

C. tworzeniu na życzenie połączenia pomiędzy dwiema lub większą liczbą stacji końcowych, które jest dostępne dla nich wyłącznie do momentu rozłączenia

D. przesyłaniu danych pomiędzy stacjami końcowymi, przy czym wiadomości te mogą być przez pewien czas przechowywane w węzłach sieci przed dalszym przesłaniem

Zrozumienie komutacji kanałów wymaga różnicowania od innych podejść do przesyłania informacji w sieciach telekomunikacyjnych. Wiele osób myli komutację kanałów z komutacją pakietów, która opiera się na przesyłaniu danych w małych fragmentach, zwanych pakietami, które mogą podróżować różnymi trasami w sieci. Ta metoda, zaprojektowana z myślą o elastyczności i wykorzystaniu dostępnych zasobów, nie zapewnia wyłączności na trasie dla danej komunikacji. To może prowadzić do opóźnień i zmienności w jakości połączenia, ponieważ każdy pakiet może przechodzić przez różne węzły w sieci, co jest typowe dla odpowiedzi dotyczącej przechowywania wiadomości w węzłach. Podobnie, wytyczenie jednolitej, wirtualnej trasy dla wszystkich pakietów nie oddaje istoty komutacji kanałów, gdzie fizyczne połączenie jest zestawiane na czas trwania rozmowy. Takie podejście jest bardziej typowe dla protokołów opartych na komutacji pakietów, jak IP, gdzie trasa przesyłania danych nie jest ustalana z góry. Komutacja kanałów jest bardziej odpowiednia w sytuacjach wymagających stabilności i przewidywalności, a nie w przypadkach, gdy możliwe są wielokrotne trasy dla różnych pakietów, co skutkuje większymi trudnościami przy zapewnieniu jakości usług w czasie rzeczywistym.

Pytanie 13

Jakie jest pasmo przenoszenia kanału telefonicznego w systemie PCM 30/32?

A. 144 kb/s

B. 128 kb/s

C. 256 kb/s

D. 64 kb/s

Wybór odpowiedzi 128 kb/s może być wynikiem pomylenia przepływności jednego kanału z całkowitą przepływnością dla wielu kanałów. Choć w systemach telekomunikacyjnych często operujemy na połączeniach wielokanałowych, 128 kb/s nie jest poprawną jednostką dla pojedynczego kanału w systemie PCM 30/32. Również 256 kb/s, które mogłoby być rozważane jako wynik mnożenia, również nie jest zgodne z zasadami multiplexingu PCM, w którym każdy kanał ma swój ustalony limit przepływności 64 kb/s. Z kolei odpowiedź 144 kb/s zdaje się być myląca, jako że nie ma konkretnego uzasadnienia w kontekście stosowanej modulacji czy kompresji, które mogłyby doprowadzić do uzyskania takiego wyniku. W rzeczywistości, aby zrozumieć przepływność kanału, należy zwrócić uwagę na to, jak sygnały analogowe są przetwarzane na sygnały cyfrowe i jakie są standardy dotyczące każdej próbki. Typowym błędem jest założenie, że jeśli mamy więcej kanałów, to każdy z nich powinien mieć zwiększoną przepływność, co jest mylne. W systemach PCM, poszczególne kanały zawsze operują w ustalonych ramach, co zapewnia stabilność i jakość transmisji. W rezultacie, zrozumienie podstawowych zasad PCM i ich zastosowania w praktyce jest kluczowe dla prawidłowego podejścia do zagadnienia przepływności.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Kanał klasy D, który występuje w systemach ISDN z interfejsem BRI, odnosi się do kanału sygnalizacyjnego o przepustowości

A. 128 kbit/s

B. 16 kbit/s

C. 32 kbit/s

D. 64 kbit/s

Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumień dotyczących struktury i funkcji kanałów w systemie ISDN. Na przykład, wybór 128 kbit/s sugeruje, że użytkownik może mylić przepływność kanału D z łączną przepustowością interfejsu BRI, która rzeczywiście wynosi 128 kbit/s, ale obejmuje to dwa kanały B po 64 kbit/s każdy oraz jeden kanał D. Z kolei 32 kbit/s to wartość, która nie odnosi się do żadnego z kanałów w standardzie ISDN i może być wynikiem błędnego przypisania przepływności do funkcji sygnalizacji. Odpowiedź 64 kbit/s może być myląca, ponieważ dotyczy ona przepustowości jednego kanału B, a nie kanału D. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich pomyłek, obejmują niewłaściwe zrozumienie architektury ISDN oraz nieznajomość różnic między kanałami B i D. Warto zaznaczyć, że kanał D, mimo iż ma mniejszą przepustowość, pełni kluczową rolę w zarządzaniu połączeniami oraz zapewnieniu wysokiej jakości usług, co jest zgodne z wymaganiami standardów telekomunikacyjnych.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Aby ocenić jakość transmisji w systemach cyfrowych, konieczne jest wykonanie pomiaru

A. bitowej stopy błędów

B. odstępu sygnału od szumu

C. mocy sygnału odebranego

D. poziomu szumu w kanale

Odpowiedzi dotyczące pomiaru mocy sygnału odebranego, odstępu sygnału od szumu oraz poziomu szumu w kanale, mimo że są istotne w kontekście analizy jakości transmisji, nie stanowią najważniejszego wskaźnika oceny skuteczności systemów cyfrowych. Moc sygnału odebranego wskazuje na siłę sygnału, jednak wysoka moc sygnału nie gwarantuje niskiego wskaźnika błędów. W rzeczywistości, sygnał o wysokiej mocy może doświadczyć znaczących zakłóceń, co prowadzi do zwiększenia liczby błędów. Odstęp sygnału od szumu (SNR, Signal-to-Noise Ratio) jest również istotny, ale jest to wskaźnik, który mierzy relację pomiędzy mocą sygnału a mocą szumów. Wysoki SNR może sugerować lepszą jakość transmisji, ale nie daje pełnego obrazu, jeśli chodzi o rzeczywiste błędy danych. Poziom szumu w kanale wskazuje na obecność zakłóceń, ale sam w sobie nie dostarcza informacji na temat konkretnych błędów w transmisji. W praktyce, wiele systemów wykorzystuje kombinację tych parametrów, ale kluczowym wskaźnikiem pozostaje bitowa stopa błędów. Błędne rozumienie wpływu tych wskaźników często prowadzi do nieefektywnych strategii diagnozowania i poprawy jakości transmisji, gdyż skupianie się tylko na jednym z tych aspektów nie pozwala na pełną analizę problemów w komunikacji cyfrowej.

Pytanie 20

W jakiej technologii stosuje się kanał o przepustowości 64 kb/s, wąskopasmowy, określany mianem BRA?

A. VoIP

B. Wi-Fi

C. LTE

D. ISDN

ISDN, czyli Integrated Services Digital Network, to technologia, która umożliwia przesyłanie danych, głosu i wideo przez sieci cyfrowe. Przewiduje dwa główne rodzaje kanałów: B (Bearer) i D (Delta). Kanał BRA (Basic Rate Access) składa się z dwóch kanałów B o przepustowości 64 kb/s każdy oraz jednego kanału D o przepustowości 16 kb/s, co razem daje 144 kb/s. Zastosowanie ISDN jest szerokie, obejmując między innymi telekomunikację, gdzie zapewnia stabilne i wysokiej jakości połączenia głosowe oraz transmisję danych. ISDN jest szczególnie używane w środowiskach biznesowych, gdzie niezawodność i jakość są kluczowe, na przykład w połączeniach konferencyjnych oraz w transmisji danych z urządzeń do zarządzania siecią. Dzięki standardom ISDN możliwe jest także łatwe zestawianie połączeń oraz zachowanie jakości nawet przy dużym obciążeniu sieci, co czyni tę technologię wartościowym narzędziem w komunikacji cyfrowej.

Pytanie 21

Jaką liczbę hostów w danej sieci można przypisać, używając prefiksu /26?

A. 62 hosty

B. 510 hostów

C. 26 hostów

D. 254 hosty

W sieci z prefiksem /26 mamy do czynienia z maską podsieci 255.255.255.192. Prefiks ten oznacza, że 26 bitów jest przeznaczonych na część sieciową adresu IP, a pozostałe 6 bitów na część hostów. Aby obliczyć liczbę dostępnych hostów, używamy wzoru 2^n - 2, gdzie n to liczba bitów przeznaczonych dla hostów. W tym przypadku mamy 6 bitów, co daje 2^6 - 2 = 64 - 2 = 62. Odejmujemy 2, ponieważ jeden adres jest zarezerwowany jako adres sieci, a drugi jako adres rozgłoszeniowy. Tego typu obliczenia są kluczowe w zarządzaniu adresacją IP i projektowaniu sieci. W praktyce oznacza to, że w jednej podsieci o prefiksie /26 można zaadresować 62 urządzenia, co jest istotne przy planowaniu infrastruktury sieciowej, na przykład w biurze, gdzie liczba urządzeń nie przekracza tej wartości, pozwalając na efektywne wykorzystanie dostępnych adresów IP.

Pytanie 22

Ochrona urządzeń abonenckich przed przepięciami realizowana jest poprzez podłączenie w linię abonencką (przed urządzeniem abonenckim) specjalnego elementu nazywanego

A. odgromnikiem abonenckim

B. uziemiaczem linii

C. bezpiecznikiem przepięciowym

D. ochronnikiem abonenckim

Odpowiedzi, które wskazują na uziemiacz linii, odgromnik abonencki oraz bezpiecznik przepięciowy, mogą być mylące, ponieważ nie pełnią one tej samej roli co ochronnik abonencki. Uziemiacz linii może być używany do ochrony instalacji przed zwarciami oraz innymi problemami elektrycznymi, ale nie jest urządzeniem zaprojektowanym do bezpośredniej ochrony sprzętu elektronicznego przed przepięciami. Odgromnik abonencki jest często mylony z ochronnikiem, jednak odgromniki są bardziej ukierunkowane na ochronę przed bezpośrednimi skutkami piorunów. Ich głównym celem jest odprowadzenie dużych ładunków elektrycznych do ziemi, co może pomóc w ochronie instalacji, ale nie jest wystarczające dla codziennej ochrony urządzeń elektronicznych przed przepięciami. Z kolei bezpiecznik przepięciowy, choć może pełnić funkcję zabezpieczającą, jest urządzeniem, które zadziała w przypadku wystąpienia określonego poziomu napięcia, co może oznaczać, że do momentu jego zadziałania, sprzęt już mógł zostać uszkodzony. Takie pomylenie pojęć często wynika z braku zrozumienia różnicy pomiędzy zabezpieczeniem instalacji a zabezpieczeniem urządzeń końcowych, co jest kluczowe w projektowaniu systemów ochrony. Dlatego istotne jest, aby zrozumieć, jak różne urządzenia współdziałają w systemie ochrony przed przepięciami i jakie mają zastosowanie w praktyce.

Pytanie 23

Najskuteczniejszym sposobem zabezpieczenia danych przesyłanych w sieci Wi-Fi jest szyfrowanie w standardzie

A. WPA2

B. 128-bit WEP

C. 64-bit WEP

D. WPA

WPA2 (Wi-Fi Protected Access 2) jest uważany za jedno z najbezpieczniejszych zabezpieczeń dla sieci Wi-Fi. Oferuje znacznie bardziej zaawansowane mechanizmy szyfrowania niż jego poprzednicy, takie jak WEP (Wired Equivalent Privacy) i WPA. WPA2 wykorzystuje algorytm AES (Advanced Encryption Standard), który jest standardem szyfrowania zatwierdzonym przez rząd USA i powszechnie stosowanym w branży. W praktyce oznacza to, że dane przesyłane w sieci Wi-Fi są dobrze zabezpieczone przed przechwyceniem przez nieautoryzowane osoby. Przykładem zastosowania WPA2 jest większość nowoczesnych routerów Wi-Fi, które domyślnie oferują ten standard, zapewniając użytkownikom wysoki poziom ochrony. Warto również zaznaczyć, że stosowanie WPA2 w połączeniu z silnym hasłem znacznie zwiększa bezpieczeństwo sieci. Dobrą praktyką jest także regularna aktualizacja oprogramowania routera, co może wprowadzać poprawki bezpieczeństwa i nowe funkcje, które dodatkowo wzmacniają zabezpieczenia sieci Wi-Fi.

Pytanie 24

Z dysku twardego usunięto istotny plik systemowy, a następnie Kosz systemu Windows został opróżniony. Od tego momentu w systemie operacyjnym nie przeprowadzono żadnych działań. W celu odzyskania całego pliku należy uruchomić

A. przystawkę Microsoft Management Console o nazwie Defragmentator dysków

B. z płyty instalacyjnej Windows XP opcję Undelete Console

C. funkcję Przywracanie Systemu, aby przywrócić system i tym samym odzyskać utracone pliki

D. przystawkę Management Console o nazwie Zarządzanie dyskami

Odpowiedzi, które nie dotyczą funkcji Przywracania Systemu, nie są skutecznymi metodami odzyskiwania usuniętych plików systemowych. Przystawka Zarządzanie dyskami służy głównie do zarządzania partycjami dysku oraz alokacją przestrzeni, ale nie ma możliwości przywracania usuniętych plików. Użytkownicy często mylą zarządzanie dyskami z odzyskiwaniem danych, co prowadzi do błędnych wniosków o ich funkcjonalności. Z kolei opcja Undelete Console z płyty instalacyjnej Windows XP to narzędzie, które, choć może być użyteczne w niektórych scenariuszach, nie jest standardowym sposobem na przywrócenie plików systemowych, a jego zastosowanie ogranicza się do starszych systemów i specyficznych przypadków. Zamiast tego, efektywniejszym podejściem do odzyskiwania plików jest korzystanie z aktualnych narzędzi, takich jak Przywracanie Systemu, które są dostosowane do współczesnych wymagań użytkowników. Na koniec, Defragmentator dysków, mimo że jest przydatnym narzędziem do optymalizacji wydajności dysku twardego, nie ma nic wspólnego z odzyskiwaniem danych. Defragmentacja polega na reorganizacji fragmentów plików na dysku, co nie ma wpływu na usunięte pliki i ich przywracanie. Wybór właściwego narzędzia do odzyskiwania danych jest kluczowy dla skuteczności procesu i często wymaga zrozumienia roli, jaką każde z narzędzi pełni.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Przystępując do udzielania pierwszej pomocy osobie, która została porażona prądem elektrycznym, co należy zrobić w pierwszej kolejności?

A. udrożnić drogi oddechowe

B. przywrócić krążenie

C. odłączyć źródło prądu

D. zacząć sztuczne oddychanie

Odłączenie prądu to chyba najważniejszy krok, gdy pomagamy komuś, kto miał porażenie elektryczne. Bez tego ryzykujemy poważne konsekwencje, jak choćby uszkodzenie serca, które może być naprawdę niebezpieczne. Dlatego pierwsze, co musimy zrobić, to zabezpieczyć miejsce zdarzenia i upewnić się, że nikt nie jest już narażony na prąd. Można to zrobić na przykład przez wyłączenie zasilania. Jeśli mamy możliwość, warto odłączyć źródło prądu z kontaktu. A w sytuacjach, gdy jest pożar lub inne zagrożenie, pamiętajmy o swoim własnym bezpieczeństwie – to najważniejsze! Jak już upewnimy się, że ofiara nie jest pod prądem, możemy przejść do udzielania pomocy, czyli sprawdzić, czy oddycha, czy ma świadomość, a w razie potrzeby wezwać pomoc lub przeprowadzić resuscytację.

Pytanie 27

Usługa dodatkowa w systemie ISDN oznaczona skrótem CFNR (Call Forwarding No Reply) pozwala na przekierowanie połączenia w momencie, gdy abonent, do którego dzwonimy,

A. jest zajęty.

B. nie odpowiada.

C. ma aktywowaną usługę DND.

D. jest nieosiągalny.

Usługa CFNR (Call Forwarding No Reply) jest ważnym narzędziem w zarządzaniu połączeniami w sieci ISDN. Działa ona w sytuacji, gdy abonent nie odpowiada na połączenie w ustalonym czasie. Gdy osoba wywoływana nie odbiera połączenia, system automatycznie przekierowuje to połączenie na inny, wcześniej zdefiniowany numer, co jest szczególnie przydatne w środowisku biznesowym, gdzie nieodpowiedzenie na telefon może skutkować utratą potencjalnego klienta. Przykładem zastosowania tej usługi może być sytuacja, gdy pracownik jest w trakcie ważnego spotkania, a klient dzwoni. Dzięki CFNR, połączenie nie jest tracone, a klient może być skierowany na telefon komórkowy lub do sekretariatu. Zastosowanie tej usługi podnosi efektywność komunikacyjną oraz gwarantuje, że ważne połączenia nie zostaną przeoczone. Warto również zwrócić uwagę, że CFNR jest zgodne z metodami zarządzania połączeniami zalecanymi przez organizacje takie jak ITU-T, co podkreśla jego znaczenie w nowoczesnych systemach telekomunikacyjnych.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Jakie komunikaty w protokole SNMP są standardowo przesyłane na port 162 TCP lub UDP?

A. Set

B. Response

C. Trap

D. Get

Zdecydowanie wybór innych opcji może wprowadzać zamieszanie w kwestii działania protokołu SNMP. Komunikat 'Get' jest używany, gdy menedżer sieci chce zdobyć konkretne informacje z agenta SNMP, ale nie jest to coś, co wychodzi z urządzenia do menedżera. 'Set' służy do zmiany wartości jakiegoś parametru na urządzeniu, co też nie ma nic wspólnego z pytaniem o komunikaty wysyłane na port 162. Komunikat 'Response' to odpowiedź agenta na zapytania 'Get' czy 'Set', więc również nie jest wysyłany w sposób asynchroniczny, jak Trap. Myślę, że te błędne odpowiedzi mogą brać się z nieporozumień co do roli różnych komunikatów w SNMP. Ważne jest, żeby wiedzieć, że komunikaty inicjowane przez menedżera, takie jak Get i Set, różnią się od tych, które agent wysyła, aby informować menedżera o zdarzeniach, które się dzieją, bez zadawania pytań. Zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe do skutecznego zarządzania i monitorowania systemów w sieci.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Jakie typy routerów powinny być używane do łączenia różnych systemów autonomicznych?

A. Core

B. Regionalne

C. Internal

D. Edge

Sformułowania takie jak 'routery obszarowe', 'routery szkieletowe' czy 'routery wewnętrzne' mogą prowadzić do nieporozumień, ponieważ nie są one odpowiednie do łączenia różnych systemów autonomicznych. Routery obszarowe, na przykład, są używane głównie w ramach konkretnego systemu autonomicznego i nie są przeznaczone do komunikacji między różnymi organizacjami. Ich design i funkcjonalność koncentrują się na zarządzaniu lokalnym ruchem w obrębie jednej sieci, co ogranicza ich zastosowanie w kontekście współpracy między różnymi systemami. Z kolei routery szkieletowe, które są odpowiedzialne za transportowanie dużych ilości danych pomiędzy centralnymi węzłami sieci, również nie pełnią roli w łączeniu różnych systemów autonomicznych, ponieważ ich funkcjonalność nie zakłada zarządzania trasami między różnymi autonomicznymi jednostkami. Wreszcie, routery wewnętrzne są projektowane do pracy w obrębie jednej organizacji i nie mogą efektywnie wymieniać informacji z zewnętrznymi systemami. Kluczowym błędem w myśleniu jest założenie, że wszystkie rodzaje routerów mogą pełnić tę samą rolę w architekturze sieci. Routery brzegowe są zaprojektowane z myślą o komunikacji między różnymi systemami autonomicznymi, co czyni je jedynym odpowiednim wyborem w tym kontekście.

Pytanie 32

Która forma sygnalizacji abonenta jest realizowana poprzez przerwanie obwodu zawierającego urządzenie abonenta, łącze oraz wyposażenie centrali związane z tym łączem, a w niektórych sytuacjach, także zmianę kierunku przepływającego w nim prądu?

A. Prądem przemiennym

B. Prądem stałym

C. Poza szczeliną

D. W szczelinie

Wybór innej opcji, takiej jak "w szczelinie", "poza szczeliną" czy "prądem przemiennym", opiera się na błędnych założeniach dotyczących działania sygnalizacji abonenckiej. Opcje "w szczelinie" i "poza szczeliną" nie odnoszą się bezpośrednio do metod sygnalizacji w systemach telekomunikacyjnych, a raczej sugerują koncepcje, które nie mają zastosowania w kontekście przerywania pętli. Te terminy są bardziej związane z wizualizacjami w innych dziedzinach inżynierii, a nie z praktycznymi aspektami sygnalizacji telefonicznej. Z kolei prąd przemienny, mimo że jest powszechnie stosowany w systemach zasilania, nie znajduje zastosowania w klasycznej sygnalizacji abonenckiej. Prąd przemienny generuje zmienne napięcie, co może prowadzić do trudności w detekcji stanu obwodu, a tym samym do błędów w interpretacji sygnalizacji. W rzeczywistych zastosowaniach telekomunikacyjnych, wykorzystywanie prądu przemiennego do sygnalizacji mogłoby wprowadzić niestabilność, co jest niepożądane w kontekście niezawodności komunikacji. Dlatego istotne jest zrozumienie, że skuteczna sygnalizacja abonencka opiera się na stabilności prądu stałego, co jest potwierdzone w licznych normach i wytycznych branżowych.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Która z metod polega na tworzeniu na żądanie połączenia między dwiema lub więcej stacjami końcowymi, które pozostaje do ich wyłącznego użytku aż do momentu rozłączenia?

A. Wiadomości

B. Pakietów

C. Komórek

D. Łączy

Pozostałe odpowiedzi nie odnoszą się do pojęcia komutacji łączy, co może prowadzić do zamieszania. Odpowiedź "Wiadomości" sugeruje model, w którym dane są przesyłane w formie komunikatów, co jest typowe dla systemów bazujących na komutacji pakietów. W tym modelu dane są dzielone na mniejsze jednostki, a transmisja odbywa się w sposób asynchroniczny, co nie zapewnia dedykowanego połączenia między nadawcą a odbiorcą. Takie podejście jest bardziej elastyczne, ale często wiąże się z wyższymi opóźnieniami i nieprzewidywalnością. Odpowiedź "Komórek" odnosi się do systemów komórkowych, w których komunikacja jest realizowana w oparciu o komutację pakietów, a nie łączy. Systemy te charakteryzują się dynamicznym przydzielaniem zasobów, co utrudnia zapewnienie stałej jakości usługi, szczególnie w przypadku transmisji w czasie rzeczywistym. Ostatnia odpowiedź "Pakietów" odnosi się do modelu komutacji pakietów, który jest szeroko stosowany w nowoczesnych sieciach komputerowych, takich jak Internet. W tym modelu dane są przesyłane w formie pakietów, które mogą podróżować różnymi trasami w sieci, co może prowadzić do zmienności w czasie dostarczenia. Zrozumienie różnic między tymi modelami komutacji jest kluczowe dla skutecznego projektowania i implementacji rozwiązań komunikacyjnych, które muszą spełniać określone wymagania dotyczące jakości i niezawodności.

Pytanie 35

Jaki zakres częstotliwości jest stosowany do przesyłania dźwięku w telefonie analogowym w standardowym kanale telefonicznym?

A. (30 ÷ 300) kHz

B. (30 ÷ 300) Hz

C. (300 ÷ 3400) kHz

D. (300 ÷ 3400) Hz

Przedział częstotliwości od 300 do 3400 Hz jest standardowo wykorzystywany w analogowych systemach telefonicznych dla transmisji dźwięku w podstawowym kanale telefonicznym, co wynika z normy ITU-T G.711. W tej przestrzeni częstotliwości znajdują się wszystkie istotne składniki mowy, co zapewnia wysoką jakość dźwięku i zrozumiałość. Dźwięki o częstotliwościach poniżej 300 Hz, takie jak niskie tony, nie są istotne dla komunikacji telefonicznej i są zwykle eliminowane, aby zmniejszyć szumy i poprawić efektywność przesyłania sygnału. Częstotliwości powyżej 3400 Hz z kolei nie są potrzebne w typowej rozmowie telefonicznej, a ich obecność jedynie zwiększa złożoność systemu. Przykładem praktycznego zastosowania tego zakresu jest standardowy telefon stacjonarny, który wykorzystuje tę specyfikację do transmisji głosu, co pozwala na efektywne przesyłanie dźwięku przez sieci telekomunikacyjne. Dodatkowo, tzw. pasmo telefoniczne jest kluczowe w kontekście systemów VoIP, gdzie odpowiednie kodowanie i dekodowanie sygnału również opiera się na tych parametrach, co zapewnia optymalną jakość rozmowy.

Pytanie 36

Kable w sieciach teleinformatycznych powinny być wprowadzane oraz wyprowadzane z głównych tras pod kątem

A. 30 stopni

B. 180 stopni

C. 90 stopni

D. 45 stopni

Odpowiedź 90 stopni jest poprawna, ponieważ zgodnie z najlepszymi praktykami w projektowaniu sieci teleinformatycznych oraz normami, takimi jak TIA/EIA-568, kable powinny być wprowadzane i wyprowadzane z głównych tras pod kątem prostym, czyli 90 stopni. Ten kąt minimalizuje interferencje elektromagnetyczne oraz zmniejsza ryzyko uszkodzenia kabla spowodowanego zagięciami. Przykładowo, w przypadku instalacji kabli Ethernet, ich odpowiednia orientacja wpływa na jakość sygnału oraz stabilność połączeń. Przy projektowaniu wnętrz biurowych, gdzie liczy się zarówno estetyka, jak i funkcjonalność, umiejscowienie gniazd sieciowych pod kątem 90 stopni również umożliwia łatwe zarządzanie kablami oraz ich konserwację. Znajomość i przestrzeganie tych zasad jest kluczowe dla zapewnienia optymalnej wydajności sieci oraz jej długowieczności.

Pytanie 37

Jakie źródło światła powinno być użyte dla światłowodu jednomodowego?

A. żarówka halogenowa

B. świetlówka kompaktowa

C. lampa indukcyjna

D. dioda laserowa

Dioda laserowa jest optymalnym źródłem światła dla światłowodów jednomodowych, ponieważ emituje spójną wiązkę światła o wąskim widmie, co jest kluczowe dla efektywnego przesyłania sygnałów na dużych odległościach. Spójność i monochromatyczność światła emitowanego przez diodę laserową pozwalają na minimalizację strat związanych z dyspersją, co jest szczególnie istotne w systemach komunikacji optycznej. W praktyce, diody laserowe są szeroko stosowane w telekomunikacji, medycynie oraz w różnych aplikacjach przemysłowych, gdzie wymagane są precyzyjne i niezawodne połączenia optyczne. Na przykład, w telekomunikacji dzięki zastosowaniu diod laserowych w nadajnikach, możliwe jest przesyłanie danych z prędkościami sięgającymi kilku terabitów na sekundę. W sektorze medycznym, lasery są wykorzystywane w technologiach obrazowania oraz w zabiegach chirurgicznych, gdzie precyzyjne źródło światła jest kluczowe dla sukcesu procedury. Zastosowanie diod laserowych w światłowodach jednomodowych jest zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak ITU-T G.652, które definiują wymagania dla transmisji optycznej.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Na stanowisku komputerowym szerokość oraz głębokość blatu powinny umożliwiać umieszczenie klawiatury z zachowaniem odpowiedniej przestrzeni pomiędzy klawiaturą a przednią krawędzią blatu. Ta odległość musi wynosić

A. nie mniej niż 50 mm

B. nie więcej niż 100 mm

C. nie mniej niż 100 mm

D. nie więcej niż 50 mm

Wybór innych odległości, takich jak 'nie mniejsza niż 50 mm', 'nie większa niż 50 mm' oraz 'nie większa niż 100 mm', może prowadzić do nieodpowiedniego ustawienia klawiatury, co w konsekwencji wpłynie negatywnie na komfort oraz zdrowie użytkownika. Odpowiednia odległość między klawiaturą a krawędzią stołu jest kluczowa dla ergonomii miejsca pracy. Zbyt mała odległość, taka jak 50 mm, może powodować, że nadgarstki będą nieodpowiednio ustawione, co sprzyja wystąpieniu urazów i chronicznych dolegliwości. Użytkownicy mogą odczuwać dyskomfort, co prowadzi do zmniejszenia efektywności pracy. Z kolei ustalenie odległości 'nie większa niż 50 mm' lub 'nie większa niż 100 mm' może wydawać się na pierwszy rzut oka odpowiednie, jednak nie uwzględnia tego, że każdy użytkownik ma różne preferencje i potrzeby ergonomiczne. Standardy ergonomiczne sugerują, że minimalna odległość powinna wynosić 100 mm, aby zapewnić prawidłowe ułożenie rąk i nadgarstków oraz zminimalizować ryzyko kontuzji. Dlatego ważne jest, aby projektując stanowiska pracy, kierować się nie tylko zasadami ergonomii, ale również indywidualnymi potrzebami użytkownika, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowia podczas pracy przy komputerze.

Pytanie 40

Osoba, która nabyła program na licencji OEM, może

A. zainstalować go na nieograniczonej liczbie komputerów i udostępniać innym użytkownikom w sieci.

B. korzystać z niego jedynie przez ustalony czas od momentu jego zainstalowania w systemie, po tym czasie musi go usunąć.

C. używać go tylko na sprzęcie komputerowym, na którym został zakupiony.

D. uruchamiać go w każdym celu, rozwijać oraz publikować własne poprawki programu i kod źródłowy tego programu.

Licencja OEM (Original Equipment Manufacturer) daje użytkownikowi prawo do korzystania z oprogramowania tylko na sprzęcie komputerowym, z którym to oprogramowanie zostało zakupione. Oznacza to, że program jest powiązany z konkretnym urządzeniem i nie można go przenosić na inne komputery. Przykładowo, jeśli kupujesz komputer z preinstalowanym systemem operacyjnym Windows na licencji OEM, możesz używać tego systemu tylko na tym konkretnym komputerze. W przypadku awarii sprzętu, licencja OEM zazwyczaj nie daje możliwości przeniesienia oprogramowania na nowy komputer, co jest istotne w kontekście kosztów i możliwości aktualizacji sprzętu. Tego rodzaju licencje są często tańsze niż licencje detaliczne, ale wiążą się z określonymi ograniczeniami. Dobre praktyki wskazują na to, że przed zakupem oprogramowania na licencji OEM zawsze warto zapoznać się z warunkami licencyjnymi, aby uniknąć nieporozumień dotyczących użytkowania i możliwości wsparcia technicznego.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej