Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik administracji
Kwalifikacja: EKA.01 - Obsługa klienta w jednostkach administracji
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 19:36
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 20:04

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W przypadku wykrycia poważnych nieprawidłowości w wezwaniu uczestników na rozprawę w postępowaniu administracyjnym, osoba prowadząca rozprawę powinna postąpić zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego

A. odroczyć rozprawę

B. wstrzymać postępowanie

C. zakończyć postępowanie

D. przeprowadzić tę rozprawę

Zaznaczenie "odroczyć rozprawę" to dobry wybór. Jak są jakieś poważne błędy w wezwaniu stron, to sędzia musi upewnić się, że wszyscy mają możliwość wzięcia udziału. Odroczenie sprawy daje szansę na naprawienie tych błędów, co jest super ważne, żeby proces był sprawiedliwy. Na przykład, jeśli ktoś nie dostał prawidłowej informacji o terminie rozprawy, to odroczenie jest potrzebne, żeby mógł się przygotować. Zgodnie z Kodeksem postępowania administracyjnego, ta procedura ma na celu nie tylko ochronę praw stron, ale także dbanie o to, żeby wszystko szło zgodnie z zasadami. W praktyce, odroczenie może też dać czas na zebranie dodatkowych dowodów czy konsultację z prawnikiem, co jeszcze bardziej podkreśla, czemu to jest ważne.

Pytanie 2

Jaką instytucją jest jednostka budżetowa państwowa?

A. Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji w Oświęcimiu

B. II Urząd Skarbowy Warszawa-Śródmieście

C. Gimnazjum Samorządowe Nr 2 w Sanoku

D. Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Gorlicach

II Urząd Skarbowy Warszawa-Śródmieście jest klasyfikowany jako państwowa jednostka budżetowa, co oznacza, że działa na podstawie przepisów prawa publicznego i jest finansowany z budżetu państwa. Tego typu jednostki pełnią kluczowe funkcje w systemie administracji publicznej, a ich działalność ma na celu realizację zadań publicznych, takich jak egzekwowanie przepisów prawa podatkowego, co jest istotne dla stabilności finansowej kraju. Przykładem praktycznym działania urzędów skarbowych jest przeprowadzanie kontroli podatkowych oraz zapewnienie obsługi podatników, co wpływa na poprawę ściągalności podatków. W ramach dobrych praktyk, urzędy skarbowe powinny dążyć do transparentności i efektywności, co często realizowane jest poprzez wdrażanie nowoczesnych systemów informatycznych. Zrozumienie roli państwowych jednostek budżetowych jest kluczowe dla osób pracujących w administracji publicznej oraz dla obywateli, którzy chcą być świadomi funkcjonowania systemu podatkowego i finansów publicznych.

Pytanie 3

Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą może rozpocząć ją z dniem złożenia aplikacji o wpis do

A. Krajowego Rejestru Sądowego

B. Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej

C. Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości

D. Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych

CEIDG to taki ważny rejestr, w którym przedsiębiorcy mogą oficjalnie zarejestrować swoją działalność. To super, bo pozwala zacząć działać od razu, jak tylko złożysz wniosek, co jest spoko dla osób, które chcą wystartować z własnym interesem. A co najlepsze, wszystko można załatwić online, co znacznie ułatwia życie. Jak ktoś składa wniosek, może od razu sprzedawać swoje usługi albo produkty, co na pewno dobrze wpływa na finansowanie nowego biznesu. Warto też pamiętać, żeby sprawdzić, jakie są inne obowiązki, na przykład zgłoszenie się do urzędów skarbowych, ale najpierw najważniejsza jest właśnie ta rejestracja w CEIDG. No i nie można zapominać, że CEIDG daje dostęp do info o przedsiębiorcach, co jest mega przeszkodą w unikaniu nieporozumień na rynku.

Pytanie 4

Janusz Ząbek, właściciel pojazdu, złożył w starostwie powiatowym wniosek o rejestrację swojego samochodu, lecz nie załączył niezbędnych dokumentów zgodnych z przepisami. W takiej sytuacji odpowiedni organ powinien wezwać go do uzupełnienia braków w określonym terminie, który nie może być krótszy niż siedem dni, z informacją, że ich brak spowoduje

A. pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia

B. zwrócenie wniosku autorowi

C. wstrzymanie postępowania

D. zamknięcie postępowania

Odpowiedź "pozostawienie wniosku bez rozpoznania" jest właściwa, ponieważ zgodnie z przepisami prawa, jeżeli wnioskodawca nie dołączył wymaganych dokumentów do wniosku o rejestrację pojazdu, organ administracji publicznej ma obowiązek wezwać go do usunięcia braków. W przypadku braku reakcji ze strony wnioskodawcy w wyznaczonym terminie, organ nie może rozpatrzyć wniosku i pozostawia go bez rozpoznania. Jest to ważny element procesu administracyjnego, który ma na celu zapewnienie, że wszystkie zgłoszone wnioski spełniają wymagania formalne. Praktycznym przykładem może być sytuacja, w której osoba składa wniosek o rejestrację samochodu, ale zapomina dołączyć dowód zakupu. W takim wypadku starostwo powiatowe wzywa ją do dostarczenia brakującego dokumentu. Jeśli tego nie uczyni, wniosek zostanie pozostawiony bez rozpoznania, co oznacza, że dalsze działania w tej sprawie nie będą podejmowane. Właściwe postępowanie w takich przypadkach jest zgodne z zasadami dobrej administracji, mającymi na celu ochronę praw obywateli oraz sprawne działanie instytucji publicznych.

Pytanie 5

W której z wymienionych sytuacji postępowanie zawsze rozpoczyna się na prośbę strony lub jej przedstawiciela?

A. Cofnięcie koncesji na nadawanie programów radiowych w przypadku rażącego naruszenia przez nadawcę warunków przewidzianych w koncesji

B. Zmiana nazwiska

C. Wydanie decyzji o rozbiórce budynku postawionego bez niezbędnego pozwolenia na budowę

D. Nałożenie kary pieniężnej za łamanie przepisów o ochronie środowiska

Odpowiedź "Zmiana nazwiska" jest prawidłowa, ponieważ to postępowanie zawsze jest wszczynane na żądanie strony lub jej przedstawiciela. Zmiana nazwiska to kwestia osobista, której realizacja wymaga woli osoby zainteresowanej. Zgodnie z przepisami prawa, w szczególności z ustawą o ewidencji ludności, każdy obywatel ma prawo wnioskować o zmianę swojego nazwiska. Tego rodzaju postępowanie administracyjne nie może być wszczynane z urzędu, co podkreśla znaczenie woli strony w tej kwestii. Przykładowo, osoba pragnąca zmienić nazwisko z powodu małżeństwa, rozwodu, bądź z innych powodów osobistych, musi złożyć stosowny wniosek do właściwego organu. W praktyce, administracja publiczna, działając zgodnie z przepisami, rozpatruje takie wnioski, uwzględniając interesy osoby wnioskującej oraz jej uzasadnienie. Warto wiedzieć, że proces ten może również wymagać od zainteresowanego przedstawienia dodatkowych dokumentów, co jest elementem standardowej procedury administracyjnej.

Pytanie 6

Normatywnym aktem, który obowiązuje wewnętrznie, jest

A. uchwała rady powiatu dotycząca zasad gospodarowania nieruchomościami stanowiącymi własność powiatu

B. rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej dotyczące nadzoru pedagogicznego

C. ustawa zmieniająca imię i nazwisko

D. uchwała rady gminy dotycząca statutu gminy

Pozostałe odpowiedzi odnoszą się do aktów normatywnych, które mają inny charakter lub zakres obowiązywania. Uchwała rady powiatu w sprawie ustalenia zasad gospodarowania nieruchomościami stanowiącymi własność powiatu jest aktem normatywnym, ale dotyczy jedynie powiatu, a nie działania wewnętrznego gminy. Ustawa o zmianie imienia i nazwiska to akt prawny o zasięgu krajowym, który reguluje kwestie osobowe, a nie wewnętrzne zasady samorządu terytorialnego. Ponadto, rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej w sprawie nadzoru pedagogicznego, choć jest aktem normatywnym, ma zastosowanie w sferze edukacji i nie dotyczy norm wewnętrznych gmin. Powszechnym błędem, który może prowadzić do wyboru tych odpowiedzi, jest mylenie aktów normatywnych o różnym zasięgu i charakterze. Ważne jest zrozumienie, że akty normatywne mogą mieć różne poziomy obowiązywania – lokalny, regionalny i ogólnokrajowy. Istotne jest także rozróżnienie między aktami, które regulują działania jednostek samorządu terytorialnego a tymi, które dotyczą kwestii krajowych. Kluczowe jest, aby w kontekście samorządów lokalnych skupić się na aktach mających bezpośredni wpływ na ich funkcjonowanie i organizację, co w tym przypadku odnosi się jednoznacznie do statutu gminy.

Pytanie 7

Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania są

Wyciąg z Kodeksu cywilnego
(…)
Art. 47. § 1. Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.
§ 2. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.
§ 3. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.
Art. 48. Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.
Art. 49. § 1. Urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.
§ 2. Osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca.
Art. 50. Za części składowe nieruchomości uważa się także prawa związane z jej własnością.
Art. 51. § 1. Przynależnościami są rzeczy ruchome potrzebne do korzystania z innej rzeczy (rzeczy głównej) zgodnie z jej przeznaczeniem, jeżeli pozostają z nią w faktycznym związku odpowiadającym temu celowi.
(…)
Art. 53. § 1. Pożytkami naturalnymi rzeczy są jej płody i inne odłączone od niej części składowe, o ile według zasad prawidłowej gospodarki stanowią normalny dochód z rzeczy.
§ 2. Pożytkami cywilnymi rzeczy są dochody, które rzecz przynosi na podstawie stosunku prawnego.
(…)

A. przynależnościami.

B. pożytkami naturalnymi.

C. częściami składowymi gruntu.

D. pożytkami cywilnymi.

Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania rzeczywiście traktowane są jako części składowe gruntu. Art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego podkreśla, że część składowa rzeczy nie może być przedmiotem odrębnego prawa własności. To oznacza, że właściciel gruntu automatycznie staje się właścicielem rosnących na nim drzew i roślin. W praktyce oznacza to, że wszelkie działania dotyczące tych roślin, takie jak ich sprzedaż, wycinka czy pielęgnacja, muszą być przeprowadzane przez właściciela gruntu. Zrozumienie tego przepisu jest kluczowe dla osób zajmujących się obrotem nieruchomościami, zarządzaniem gruntami rolnymi czy też planowaniem przestrzennym. Znajomość prawa cywilnego w tym zakresie wspiera nie tylko podejmowanie właściwych decyzji gospodarczych, ale również instytucjonalne działania w zakresie ochrony środowiska, które mogą obejmować wymogi dotyczące ochrony drzew i roślinności na gruntach. Dodatkowo, zwrócenie uwagi na przepisy dotyczące ochrony drzew i ich wpływu na środowisko naturalne stanowi ważny element odpowiedzialnego zarządzania przestrzenią.

Pytanie 8

Z artykułu 143 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wynika, że jeśli ojcostwo mężczyzny, który nie jest małżonkiem matki, nie zostało potwierdzone, zarówno matka, jak i dziecko mogą ubiegać się o roszczenia majątkowe związane z ojcostwem tylko równocześnie z ustaleniem ojcostwa?

A. roszczeń majątkowych związanych z ojcostwem

B. roszczeń majątkowych związanych z ojcostwem tylko z jednoczesnym dochodzeniem ojcostwa

C. wyłącznie roszczeń majątkowych związanych z ojcostwem

D. ustalenia ojcostwa

Odpowiedź wskazująca na to, że matka i dziecko mogą dochodzić roszczeń majątkowych związanych z ojcostwem tylko jednocześnie z dochodzeniem ojcostwa, jest poprawna, ponieważ wynika to bezpośrednio z treści artykułu 143 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zgodnie z przepisami, aby uzyskać jakiekolwiek roszczenia majątkowe związane z ustaleniem ojcostwa, konieczne jest uprzednie ustalenie samego ojcostwa. Przykładem zastosowania tej zasady może być sytuacja, w której matka ubiega się o alimenty dla swojego dziecka; w takim przypadku musi najpierw wystąpić do sądu o ustalenie ojcostwa mężczyzny, który nie jest jej mężem. Dopiero po potwierdzeniu ojcostwa, mogą być dochodzone alimenty, a także inne roszczenia majątkowe. To podejście zapewnia spójność prawną oraz ochronę interesów dziecka, a także matki. Umożliwia to również sądom właściwe rozpatrzenie sprawy, w której ustalenie ojcostwa jest kluczowe dla ustalenia obowiązków alimentacyjnych i innych prawnych zobowiązań.

Pytanie 9

Jeśli wniosek o rozpoczęcie postępowania nie został złożony w formie elektronicznej, to datą rozpoczęcia postępowania jest

A. dzień nadania dokumentu z wnioskiem o rozpoczęcie postępowania w punkcie pocztowym

B. data dokumentu z wnioskiem o rozpoczęcie postępowania

C. dzień dostarczenia wniosku do organu administracji publicznej

D. dzień osobistego pojawienia się osoby składającej wniosek w urzędzie administracji publicznej

Wybór dnia osobistego stawienia się osoby żądającej wszczęcia postępowania w organie administracji publicznej jako daty wszczęcia postępowania jest nieprawidłowy, ponieważ nie uwzględnia on kluczowej zasady, jaką jest formalne doręczenie żądania organowi. Osobiste stawienie się w urzędzie nie jest równoznaczne z przekazaniem formalnego wniosku, a w praktyce może nie prowadzić do rozpoczęcia postępowania. Zdarza się, że osoby zgłaszające swoje wnioski w sposób osobisty nie dostarczają wymaganej dokumentacji lub nie składają wniosku w formie pisemnej, przez co nie ma podstaw do wszczęcia postępowania. W przypadku odpowiedzi, że datą wszczęcia postępowania jest dzień nadania pisma z żądaniem wszczęcia postępowania w placówce pocztowej, należy zauważyć, że nadanie pocztowe również nie skutkuje bezpośrednim wszczęciem postępowania. Dopiero moment doręczenia wniosku do organu administracji oznacza, że organ ma obowiązek na nie odpowiedzieć, co jest fundamentalne w kontekście zapewnienia prawidłowego toku postępowania administracyjnego. Co więcej, wybór daty wynikającej z daty pisma z żądaniem wszczęcia postępowania również jest błędny, gdyż dokumenty mogą być datowane na wcześniejszy dzień, co nie oddaje rzeczywistych okoliczności doręczenia. Problemy te mogą prowadzić do poważnych konsekwencji w przypadku ewentualnych odwołań czy zażaleń, gdyż mogą być postrzegane jako naruszenie terminów administracyjnych. Właściwe rozumienie momentu wszczęcia postępowania jest więc kluczowe dla prawidłowego prowadzenia spraw w administracji publicznej.

Pytanie 10

Wojewódzki Sąd Administracyjny podjął decyzję kończącą postępowanie w danej sprawie. Jaki środek zaskarżenia przysługuje stronie?

A. Skarga kasacyjna do Sądu Najwyższego

B. Zażalenie do Sądu Najwyższego

C. Skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego

D. Zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego

Wybór niewłaściwych środków zaskarżania, takich jak zażalenie do Sądu Najwyższego czy skarga kasacyjna do Sądu Najwyższego, oparty jest na nieprawidłowym rozumieniu kompetencji i hierarchii sądów w systemie prawnym. Zażalenie do Sądu Najwyższego nie jest właściwe w kontekście postanowień wydawanych przez Wojewódzki Sąd Administracyjny, ponieważ ten sąd nie jest właściwy do rozpatrywania tego typu spraw. Sąd Najwyższy w Polsce pełni funkcję organu, który nadzoruje i kontroluje system sądownictwa, ale nie jest miejscem, gdzie można składać zażalenia na postanowienia sądów administracyjnych. W przypadku postanowień wydawanych przez Wojewódzki Sąd Administracyjny, strona ma prawo złożyć skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Innym popularnym błędem jest mylenie charakterystyki skargi kasacyjnej z innymi środkami odwoławczymi. Skarga kasacyjna ma na celu kontrolę legalności orzeczenia, a nie jego merytoryczne rozpatrzenie, co różni ją od innych form zaskarżania. W efekcie, wybór niewłaściwego środka zaskarżania może prowadzić do odrzucenia wniosku przez sąd, co jest efektem braku zrozumienia zasady działania systemu sądownictwa oraz właściwych procedur odwoławczych.

Pytanie 11

Jakie są organy spółki akcyjnej?

A. zarząd, rada delegatów i zebranie udziałowców

B. zarząd, rada nadzorcza i walne zgromadzenie

C. zarząd, rada pracownicza i zgromadzenie wspólników

D. zarząd, rada udziałowców i zebranie pracowników

Właściwa odpowiedź wskazuje na trzy kluczowe organy spółki akcyjnej: zarząd, radę nadzorczą oraz walne zgromadzenie. Zarząd odpowiada za bieżące zarządzanie spółką oraz podejmowanie decyzji operacyjnych. Rada nadzorcza pełni funkcję kontrolną, monitorując działania zarządu i zapewniając, że są one zgodne z interesami akcjonariuszy oraz regulacjami prawnymi. Walne zgromadzenie jest z kolei forum, na którym akcjonariusze podejmują istotne decyzje dotyczące spółki, takie jak zatwierdzenie sprawozdań finansowych czy wybór członków rady nadzorczej. Przykładem praktycznego zastosowania tej struktury jest sytuacja, gdy walne zgromadzenie akceptuje nową strategię rozwoju spółki, a zarząd jest odpowiedzialny za jej wdrożenie, co jest kontrolowane przez radę nadzorczą. Zrozumienie tej hierarchii oraz ról organów w spółce akcyjnej jest kluczowe w kontekście prawidłowego funkcjonowania każdego przedsiębiorstwa działającego w formie spółki akcyjnej, co jest zgodne z Kodeksem spółek handlowych oraz standardami dobrych praktyk corporate governance.

Pytanie 12

Kto może prowadzić ogólne postępowanie administracyjne?

A. wyłącznie organy terenowe

B. wszystkie jednostki administracji publicznej

C. upoważnione organy centralne oraz terenowe

D. jedynie organy centralne

Wybierając odpowiedzi, które ograniczają krąg organów prowadzących postępowania administracyjne do jedynie organów terenowych lub centralnych, można nieświadomie wprowadzać w błąd co do rzeczywistego zasięgu kompetencji administracji publicznej. Przykładowo, stwierdzenie, że tylko organy terenowe mogą prowadzić postępowania, jest nieprawidłowe, ponieważ wiele spraw administracyjnych wymaga zaangażowania organów centralnych, które mają szersze kompetencje, szczególnie w zakresie regulacji krajowych, które wykraczają poza lokalny kontekst. Z kolei odpowiedź sugerująca, że tylko organy centralne mają prawo prowadzić te postępowania, ignoruje fakt, że administracja lokalna odgrywa kluczową rolę w realizacji polityki publicznej i podejmowaniu decyzji na rzecz obywateli. W rzeczywistości, obie grupy organów muszą współpracować, aby zapewnić efektywność i spójność działań administracyjnych. Przykładem może być postępowanie dotyczące wydania decyzji środowiskowej, które wymaga zarówno analizy lokalnych warunków przez organy terenowe, jak i zatwierdzenia przez organy centralne, szczególnie w przypadku projektów mających znaczenie ponadregionalne. Takie zrozumienie współzależności między różnymi szczeblami administracji jest kluczowe dla skutecznego funkcjonowania systemu administracyjnego, co z kolei wpływa na jakość obsługi obywateli i realizację ich praw.

Pytanie 13

Umowa, w której jedna strona zobowiązuje się do produkcji rzeczy określonych jedynie pod względem gatunku oraz do ich dostarczania w częściach lub w odstępach czasowych, a druga strona zobowiązuje się do ich przyjęcia oraz do uiszczenia zapłaty, to

A. leasing

B. dostawa

C. kontraktacja

D. sprzedaż handlowa

Odpowiedź 'dostawa' jest poprawna, ponieważ odnosi się do umowy, w której jedna strona zobowiązuje się do wytwarzania i dostarczania rzeczy określonych co do gatunku, a druga do ich odbioru i zapłaty. W praktyce, dostawa może obejmować różne formy, takie jak zamówienia cykliczne produktów lub dostawy częściowe, co jest szczególnie istotne w branżach takich jak przemysł spożywczy czy budowlany, gdzie regularne dostarczanie towarów jest kluczowe dla zachowania ciągłości produkcji. Przykładem może być umowa z dostawcą surowców, który regularnie dostarcza określoną ilość materiałów w ustalonych okresach. Tego rodzaju umowy są regulowane przez Kodeks cywilny, co zapewnia pewność obrotu gospodarczego oraz ochronę interesów obu stron. Dobrą praktyką w takich umowach jest dokładne określenie harmonogramu dostaw oraz specyfikacji jakościowej towarów. W ten sposób minimalizujemy ryzyko sporów i nieporozumień między stronami.

Pytanie 14

Aby realizować krajowy transport drogowy osób taksówką, należy uzyskać

A. koncesję

B. zgodę

C. zezwolenie

D. licencję

Wybór koncesji, licencji lub zezwolenia w kontekście krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób taksówką może prowadzić do nieporozumień dotyczących właściwych regulacji prawnych. Koncesja jest dokumentem wymaganym dla przedsiębiorstw, które planują działalność w zakresie transportu drogowego, ale przede wszystkim w kontekście transportu towarowego lub usług, które wiążą się z dużymi inwestycjami i ryzykiem. Licencja, z drugiej strony, odnosi się do uprawnień do prowadzenia określonej działalności gospodarczej, co w przypadku przewozu osób taksówką nie jest wymagane w takim samym stopniu jak zgoda. Także zezwolenie, mimo że jest terminem używanym w różnych kontekstach, nie jest adekwatne w tym przypadku, ponieważ nie odnosi się bezpośrednio do wymogów dotyczących transportu osób. Wszystkie te terminy mogą być mylone w kontekście regulacji transportowych, co może prowadzić do nieprawidłowych wniosków na temat procesu uzyskiwania uprawnień do działalności. Kluczowym błędem jest mylenie zgody z innymi rodzajami dokumentów, które mogą nie obejmować specyficznych wymagań dotyczących transportu osób, co jest niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa oraz legalności świadczenia usług taksówkowych.

Pytanie 15

Z treści Art. 167 Kodeksu pracy wynika, że pracodawca ma prawo odwołać pracownika z urlopu jedynie w sytuacji, gdy jego obecność w firmie jest konieczna z powodu nieprzewidzianych okoliczności, które wystąpiły po rozpoczęciu urlopu.

A. gdy okoliczności wymagające obecności pracownika w firmie zaistniały podczas urlopu.

B. gdy tylko pracownik oraz współpracownicy wyrażą na to zgodę.

C. gdy tylko pracownik zgodzi się na to.

D. gdy okoliczności wymagające obecności pracownika w firmie pojawiły się przed urlopem.

Odpowiedź jest poprawna, ponieważ zgodnie z artykułem 167 Kodeksu pracy, pracodawca ma prawo odwołać pracownika z urlopu jedynie w przypadku, gdy okoliczności wymagające jego obecności w zakładzie zaistniały w czasie trwania urlopu. To oznacza, że przyczyny, które skłaniają pracodawcę do podjęcia takiej decyzji, muszą być nieprzewidziane i wynikać z sytuacji, które powstały po rozpoczęciu urlopu. Przykładem może być nagła potrzeba obecności pracownika w biurze w związku z pilnym projektem, który wymaga jego udziału, lub sytuacja kryzysowa wymagająca natychmiastowego działania. W praktyce, powinniśmy pamiętać, że taka decyzja jest ograniczona przez przepisy prawa pracy, które mają na celu ochronę praw pracowników do wypoczynku. W związku z tym, pracodawca musi wykazać szczególną ostrożność w podejmowaniu decyzji o odwołaniu z urlopu, aby nie naruszyć praw pracowników oraz nie wywołać nieporozumień w zespole. Warto zaznaczyć, że w przypadku odwołania pracownika z urlopu, powinien on otrzymać stosowną rekompensatę, co również jest regulowane przepisami prawa pracy.

Pytanie 16

W jakich sytuacjach organ administracji publicznej może wydać decyzję o odmowie rozpoczęcia postępowania?

A. W podaniu nie podano adresu wnoszącego

B. Podanie zawiera braki, które trzeba uzupełnić

C. Strona nie złożyła wniosku w formie pisemnej

D. Wniosek o wszczęcie postępowania składa osoba, która nie jest stroną

Wybór innej odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące procedury administracyjnej. Strona nie wnosi żądania w formie pisemnej, podanie zawiera braki wymagające uzupełnienia oraz brak wskazania adresu wnoszącego to kwestie proceduralne, które mogą prowadzić do wezwań do uzupełnienia braków lub do formalnych odmów, jednak nie są one bezpośrednią podstawą do wydania postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania. O ile brak formy pisemnej może skutkować koniecznością złożenia poprawnej dokumentacji, to sama procedura wymaga wówczas jedynie wezwania do uzupełnienia braków. Podobnie, jeżeli podanie zawiera braki, organ administracji jest zobowiązany do poinformowania wnioskodawcy o konieczności ich uzupełnienia, co nie prowadzi automatycznie do odmowy rozpoczęcia postępowania. Z kolei brak wskazania adresu wnoszącego może skutkować trudnościami w komunikacji, lecz także nie jest wystarczającą przesłanką do odmowy wszczęcia postępowania. Typowym błędem myślowym w tych przypadkach jest utożsamianie formalnych wymagań z zasadą, że organ administracji ma prawo oceniać zasadność żądania w kontekście statusu strony, co jest kluczowym elementem procedury administracyjnej. Dlatego zrozumienie definicji strony w postępowaniu jest niezbędne dla prawidłowego stosowania przepisów prawa administracyjnego.

Pytanie 17

Bierne prawo do kandydowania w wyborach prezydenckich przysługuje osobie, która ma pełne prawa wyborcze do Sejmu i najpóźniej w dniu głosowania osiąga

A. 18 lat

B. 30 lat

C. 35 lat

D. 21 lat

Bierne prawo wyborcze w wyborach prezydenckich w Polsce przysługuje osobie, która ukończyła 35 lat w dniu wyborów. Zgodnie z Konstytucją RP, aby kandydować na Prezydenta RP, konieczne jest posiadanie pełni praw wyborczych, co oznacza nie tylko ukończenie określonego wieku, ale również brak przeszkód prawnych, takich jak ubezwłasnowolnienie. W praktyce oznacza to, że osoby, które pragną ubiegać się o to stanowisko, muszą być w pełni odpowiedzialne i zdolne do podejmowania decyzji w imieniu obywateli. Przykładowo, znani polscy prezydenci, tacy jak Aleksander Kwaśniewski czy Lech Kaczyński, rozpoczęli swoją kadencję w wieku 50 lat i 56 lat, co podkreśla, że chociaż wiek minimalny to 35 lat, w praktyce wielu kandydatów ma znacznie więcej doświadczenia życiowego i politycznego, co jest kluczowe w kontekście pełnienia funkcji prezydenta. Warto również zauważyć, że ta zasada jest zgodna z międzynarodowymi standardami demokratycznymi, które promują stabilność i kompetencje w przywództwie.

Pytanie 18

Kiedy kończy się wspólność majątkowa w przypadku ustania lub unieważnienia małżeństwa?

A. Z dniem pierwszego stycznia następnego roku po ogłoszeniu wyroku sądu

B. Z dniem wskazanym w wyroku sądu, który ją znosi

C. Z dniem wyznaczonym przez jednego z małżonków

D. Z dniem pierwszego dnia następnego miesiąca po ogłoszeniu wyroku sądu

Odpowiedź, że wspólność ustawowa przestaje trwać z dniem oznaczonym w wyroku sądu, który ją znosi, jest poprawna, ponieważ zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym, sąd ma prawo określić datę ustania wspólności w swoim wyroku. W praktyce oznacza to, że małżonkowie mogą mieć różne daty ustania wspólności, co jest istotne w kontekście podziału majątku. Na przykład, jeśli sąd orzeka rozwiązanie małżeństwa z datą 15 lipca, to od tego dnia wspólność majątkowa przestaje obowiązywać, co wpływa na sposób, w jaki majątek jest dzielony. Praktyczne znaczenie tej daty polega na tym, że od tego momentu każde z małżonków może samodzielnie zarządzać swoim majątkiem, co może mieć istotne konsekwencje podatkowe oraz dotyczące odpowiedzialności za długi. Dodatkowo, w kontekście podziału majątku, ważne jest, aby małżonkowie dokumentowali stan posiadania na dzień ustania wspólności, co ułatwia późniejsze rozliczenia. Zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe nie tylko dla prawidłowego podziału majątku, ale także dla zabezpieczenia swoich interesów finansowych.

Pytanie 19

Jednostka budżetowa działająca na rzecz państwa

A. finansuje swoje koszty z własnych dochodów

B. ma osobowość prawną

C. finansuje swoje koszty bezpośrednio z budżetu, a uzyskane dochody przekazuje do budżetu państwa

D. ma zdolność prawną

Państwowa jednostka budżetowa jest instytucją, która działa w oparciu o środki publiczne i zarządza nimi w sposób zgodny z przepisami prawa. Jej wydatki są pokrywane bezpośrednio z budżetu państwa, co oznacza, że nie generuje autonomicznych przychodów, które mogłyby być wykorzystywane na własne cele. Zamiast tego, dochody, które jednostka ta może uzyskać, są odprowadzane do budżetu państwa. Przykładem takiej jednostki może być szkoła publiczna, która działa na podstawie przydzielonych funduszy z budżetu gminy czy państwa. W praktyce, jednostki budżetowe muszą przestrzegać przepisów dotyczących wydatkowania środków publicznych, co znajduje odzwierciedlenie w ustawach takich jak Ustawa o finansach publicznych. Przez to, ich działalność podlega kontrolom, aby zapewnić efektywne wykorzystanie funduszy publicznych oraz transparentność działania. Warto zauważyć, że jednostki te nie posiadają osobowości prawnej, co różni je od innych form organizacyjnych, jak np. fundacje czy stowarzyszenia, które mogą samodzielnie zarządzać swoimi dochodami.

Pytanie 20

Konto wynikowe jest uruchamiane przez

A. zaksięgowanie zdarzenia ekonomicznego

B. wprowadzenie stanu początkowego z bilansu otwarcia

C. zaksięgowanie pierwszej transakcji gospodarczej

D. wprowadzenie stanu końcowego z bilansu zamknięcia

Odpowiedzi, które dotyczą wpisania stanu początkowego lub końcowego w bilansie, są rzeczywiście błędne. Bilans otwarcia to dokument, który pokazuje, jaki jest stan aktywów i pasywów na początku okresu. Wrzucenie stanu początkowego na konta wynikowe nie ma sensu, bo te konta są do rejestrowania przychodów i kosztów, a nie do pokazywania sald. A jak wpiszesz stan końcowy z bilansu zamknięcia, to też nie wyjdzie dobrze, bo to jest efekt działania firmy w danym okresie, a nie stan na początku. Konta wynikowe powinny rejestrować zdarzenia w czasie rzeczywistym, żeby móc na bieżąco śledzić wyniki finansowe. Warto o tym pamiętać, bo błędne podejście może zafałszować rzeczywisty obraz finansowy firmy.

Pytanie 21

Która z podanych wad decyzji administracyjnej nie stanowi przesłanki do uznania jej za nieważną?

A. Decyzja została doręczona osobie, która nie jest stroną w sprawie.

B. Decyzja została podjęta przez organ niewłaściwy rzeczowo.

C. Decyzja zawiera błąd w ortografii nazwiska strony.

D. Decyzja została wydana bez podstawy prawnej.

Odpowiedź, że decyzja zawiera błąd w pisowni nazwiska strony jest prawidłowa, ponieważ drobne błędy formalne, takie jak literówki, nie stanowią podstawy do stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej. Zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego, decyzja może być uznana za nieważną tylko w przypadku istotnych wad, takich jak wydanie jej przez organ niewłaściwy rzeczowo lub brak podstawy prawnej. Błąd w pisowni nazwiska strony nie wpływa na merytoryczną treść decyzji ani nie narusza zasad ogólnych rzetelności postępowania administracyjnego. W praktyce administracyjnej, takie błędy są często korygowane na etapie weryfikacji formalnej, a właściwe organy powinny podejmować działania naprawcze, aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie systemu. Dlatego ważne jest, aby nie mylić błędów formalnych z wadami, które mogą skutkować unieważnieniem decyzji, co podkreśla znaczenie znajomości przepisów i praktyki w obszarze prawa administracyjnego.

Pytanie 22

Jakim organem jest przedsiębiorstwo państwowe?

A. zarząd

B. zgromadzenie ogólne

C. dyrektor przedsiębiorstwa

D. komisja nadzorcza

Dyrektor przedsiębiorstwa państwowego pełni kluczową rolę jako organ wykonawczy, odpowiedzialny za zarządzanie i kierowanie działalnością operacyjną. Jego zadania obejmują podejmowanie decyzji strategicznych oraz operacyjnych, nadzorowanie pracowników i zasobów, a także reprezentowanie przedsiębiorstwa na zewnątrz. W kontekście prawa państwowego, dyrektor działa na podstawie przepisów dotyczących organizacji przedsiębiorstw państwowych, które określają zasady zarządzania oraz odpowiedzialności. Przykładowo, dyrektor podejmuje decyzje o alokacji budżetu lub wdrażaniu innowacji technologicznych, co ma bezpośredni wpływ na efektywność i konkurencyjność przedsiębiorstwa. Zgodnie z najlepszymi praktykami zarządzania, kluczową kompetencją dyrektora jest umiejętność analizowania danych rynkowych oraz podejmowania decyzji na ich podstawie, co pozwala na dostosowanie strategii do zmieniających się warunków rynkowych. Współczesne przedsiębiorstwa państwowe często stają przed wyzwaniami związanymi z transformacją cyfrową, gdzie rola dyrektora staje się jeszcze bardziej złożona, wymagająca zrozumienia nowoczesnych narzędzi i technologii. Dlatego dyrektorzy powinni nieustannie podnosić swoje kwalifikacje oraz adaptować się do zmieniających się trendów w zarządzaniu.

Pytanie 23

Prawo do rozpatrywania określonego rodzaju spraw administracyjnych przez organ administracji publicznej wynika z jego kompetencji

A. delegacyjnej

B. instancyjnej

C. miejscowej

D. rzeczowej

Wybór odpowiedzi delegacyjnej, miejscowej lub instancyjnej opiera się na błędnych założeniach dotyczących struktury i funkcjonowania organów administracji publicznej. Właściwość delegacyjna odnosi się do przenoszenia uprawnień z jednego organu na inny, co nie odpowiada założeniom, że każdy organ działa w ramach swojej kompetencji rzeczowej. W przypadku miejscowej właściwości, mylone jest pojęcie terytorialności z odpowiedzialnością merytoryczną organu; zaledwie lokalizacja nie determinuje, jakie sprawy mogą być załatwiane przez dany organ. Natomiast właściwość instancyjna dotyczy hierarchii organów, określając, który organ odwoławczy powinien zajmować się rozstrzygnięciem sprawy, a nie tego, który organ jest odpowiedzialny za jej załatwienie w pierwszej instancji. Często popełnianym błędem jest nieznajomość różnic między tymi pojęciami, co prowadzi do mylnych wniosków na temat kompetencji organów administracyjnych. Uważając, że właściwość miejscowa lub instancyjna może decydować o kompetencjach rzeczowych, można wprowadzić w błąd w kontekście prawa administracyjnego, co może skutkować nieefektywnym załatwieniem spraw obywateli, a także nieprawidłowym kierowaniem spraw do niewłaściwych organów.

Pytanie 24

Kto ma prawo do podejmowania decyzji dotyczących łączenia, podziału oraz likwidacji przedsiębiorstwa państwowego?

A. rada pracownicza

B. organ założycielski

C. ogólne zebranie pracowników

D. dyrektor

Rada pracownicza, ogólne zebranie pracowników oraz dyrektor nie są odpowiednimi podmiotami do podejmowania decyzji o łączeniu, podziale czy likwidacji przedsiębiorstwa państwowego. Rada pracownicza jest organem reprezentującym pracowników i ma na celu ochranianie ich interesów, jednak nie posiada kompetencji do podejmowania strategicznych decyzji dotyczących struktury i funkcjonowania przedsiębiorstwa. Z kolei ogólne zebranie pracowników, choć może dyskutować kwestie związane z działalnością przedsiębiorstwa, nie ma formalnych uprawnień do podejmowania decyzji w sprawach dotyczących jego łączenia czy likwidacji. Co więcej, rola dyrektora, nawet w kontekście zarządzania przedsiębiorstwem, jest ograniczona do operacyjnych i codziennych decyzji, które nie obejmują strategii zmiany strukturalnej na poziomie przedsiębiorstwa. Typowym błędem myślowym jest mylenie kompetencji organów zarządzających i reprezentacyjnych. Ważne jest zrozumienie, że decyzje o tak dużej skali wymagają odpowiednich kompetencji prawnych i strategicznych, które są w gestii organu założycielskiego, a nie innych ciał, które mogą jedynie doradzać lub wyrażać opinie. Dlatego kluczowe jest, aby osoby zajmujące się zarządzaniem przedsiębiorstwami państwowymi były świadome hierarchii podejmowania decyzji oraz podziału kompetencji w różnych organach.

Pytanie 25

Gospodarka, w której nie stosuje się rachunku efektywności ekonomicznej i która opiera się na systemie produkcji samowystarczalnej, to gospodarka

A. naturalna

B. nakazowa

C. rynkowa

D. towarowa

Wybór odpowiedzi, które zakładają istnienie rachunku ekonomicznej efektywności i rynków towarowych prowadzi do błędnego zrozumienia istoty gospodarki naturalnej. Gospodarka nakazowa, opierająca się na centralnym planowaniu, dąży do maksymalizacji efektywności produkcji i konsumpcji, co stoi w sprzeczności z ideą samowystarczalności. W takim systemie decyzje gospodarcze są podejmowane przez władze, które ustalają, co, kiedy i w jakiej ilości ma być produkowane. Gospodarka towarowa z kolei bazuje na wymianie dóbr i usług, co również nie odpowiada zasadzie samozaopatrywania. Gospodarka rynkowa, w której decyzje są podejmowane na podstawie mechanizmów popytu i podaży, także nie ma zastosowania w kontekście gospodarki naturalnej, ponieważ w tym modelu nie uwzględnia się bezpośrednio potrzeb i zasobów lokalnych. Zrozumienie różnicy między tymi modelami jest kluczowe, aby uniknąć błędnych wniosków o funkcjonowaniu różnych systemów gospodarczych. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych modeli z jedną ideą, co prowadzi do pominięcia ich unikalnych cech i zasad, które determinują ich działanie w rzeczywistości.

Pytanie 26

Zmarły pozostawił żonę i dwójkę dzieci, nie sporządzając za życia testamentu. Spadek po zmarłym, zgodnie z przedstawionym przepisem Kodeksu cywilnego, dziedziczą odpowiednio

Wyciąg z ustawy Kodeks cywilny
(…)
TYTUŁ II
Dziedziczenie ustawowe
Art. 931. § 1. W pierwszej kolejności powołane są z ustawy do spadku dzieci spadkodawcy oraz jego małżonek; dziedziczą oni w częściach równych. Jednakże część przypadająca małżonkowi nie może być mniejsza niż jedna czwarta całości spadku.
§ 2. Jeżeli dziecko spadkodawcy nie dożyło otwarcia spadku, udział spadkowy, który by mu przypadał, przypada jego dzieciom w częściach równych. Przepis ten stosuje się odpowiednio do dalszych zstępnych.
(…)

A. małżonka w wysokości 2/3 spadku i dzieci po 1/6 części spadku.

B. małżonka w wysokości 1/3 spadku i dzieci po 1/3 części spadku.

C. małżonka w wysokości 1/4 spadku i dzieci w 3/4 części spadku.

D. małżonka w wysokości 1/2 spadku i dzieci po 1/4 części spadku.

Odpowiedź, że małżonka dziedziczy 1/3 spadku, a każde z dzieci po 1/3, jest zgodna z przepisami Kodeksu cywilnego, a dokładnie z art. 931 § 1, który reguluje zasady dziedziczenia ustawowego. W sytuacji, gdy zmarły pozostawia żonę i dzieci, majątek dzielony jest na trzy równe części. Małżonek dziedziczy jedną z tych części, co oznacza, że małżonka otrzymuje 1/3 całości spadku, a każde dziecko również po 1/3. Warto zaznaczyć, że zasady te mają na celu zapewnienie sprawiedliwego podziału majątku oraz ochrona interesów rodziny. W praktyce, jeśli zmarły miałby więcej dzieci, sytuacja uległaby zmianie, i podział byłby przeprowadzony na więcej części, z zachowaniem zasady równości. W przypadku braku testamentu, warto skonsultować się z prawnikiem, aby upewnić się, że wszystkie regulacje są przestrzegane, co jest szczególnie istotne w kontekście późniejszego zarządzania spadkiem oraz ewentualnych sporów między spadkobiercami.

Pytanie 27

Wydając dowód tożsamości Janowi Kowalskiemu, wójt realizuje obowiązek

A. powierzone z obszaru administracji rządowej

B. zlecony z obszaru administracji rządowej

C. celowy z obszaru administracji rządowej

D. własny gminy

Odpowiedź "zlecone z zakresu administracji rządowej" jest prawidłowa, ponieważ wydawanie dowodów osobistych przez wójtów znajduje się w kompetencjach administracji rządowej, które zostały przekazane samorządom lokalnym. Zgodnie z ustawą o dowodach osobistych, gminy realizują zadania związane z rejestracją i wydawaniem dokumentów tożsamości, co jest przykładem zlecenia z zakresu administracji rządowej. Praktycznym zastosowaniem tej wiedzy jest zrozumienie, jak funkcjonują lokalne jednostki samorządowe w systemie administracyjnym Polski. Wójt, jako organ gminy, wykonuje zadania na rzecz obywateli, a jego działania są uregulowane normami prawnymi, co umożliwia efektywne zarządzanie sprawami lokalnymi. Dzięki temu obywatele mają łatwy dostęp do dokumentów potwierdzających ich tożsamość, co jest kluczowe w kontekście codziennych interakcji z administracją publiczną oraz w kontaktach z innymi instytucjami. Zrozumienie tej kwestii pozwala na lepsze postrzeganie roli samorządu w systemie administracyjnym kraju i wyzwań, przed którymi stoi.

Pytanie 28

Który z podanych aktów prawnych stanowi akt prawa wewnętrznego obowiązującego?

A. Zarządzenie Ministra Zdrowia w sprawie zatwierdzenia regulaminu organizacyjnego Ministerstwa Zdrowia

B. Uchwała Rady Gminy Bielany w kwestii ustalenia wzorów formularzy informacji podatkowych oraz deklaracji podatkowych

C. Rozporządzenie Prezydenta RP dotyczące utworzenia wojewódzkich sądów administracyjnych oraz wyznaczenia ich siedzib i obszarów właściwości

D. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi na temat warunków oraz procedury zamiany nieruchomości

Zarządzenie Ministra Zdrowia w sprawie ustalenia regulaminu organizacyjnego Ministerstwa Zdrowia jest aktem prawa wewnętrznego, ponieważ regulacje te dotyczą struktury i organizacji wewnętrznej ministerstwa, co ma istotne znaczenie dla funkcjonowania administracji publicznej. Akt ten ma na celu uregulowanie kwestii związanych z organizacją pracy, podziałem zadań oraz odpowiedzialnością w ramach ministerstwa. W praktyce, tego rodzaju zarządzenia są kluczowe dla efektywnego zarządzania instytucjami rządowymi, ponieważ umożliwiają dostosowanie struktury organizacyjnej do aktualnych potrzeb i wyzwań. Przykładem zastosowania może być wprowadzenie zmian w regulaminie, które zwiększają efektywność działania zespołów ministerialnych lub implementują nowe procedury zgodne z obowiązującymi standardami zarządzania. Warto zaznaczyć, że akty te, mimo że są wewnętrzne, mogą mieć istotny wpływ na podejmowane decyzje i wprowadzenie innowacji w obrębie administracji publicznej.

Pytanie 29

Art. 10. 1. Każdy ma prawo do wyboru pracy według własnego uznania. Z wyjątkiem sytuacji przewidzianych w ustawie, nikt nie może być pozbawiony możliwości wykonywania zawodu.

Powyższy fragment Kodeksu pracy mówi, że

A. nikt nie może być zmuszany do pracy przeciwko swojej woli

B. żaden organ nie ma prawa uniemożliwić wykonywania zawodu

C. państwo jest zobowiązane do zapewnienia nam zatrudnienia

D. osoby bezrobotne powinny akceptować oferty pracy wszelkiego rodzaju

Odpowiedź wskazuje na fundamentalne prawo jednostki do wyboru pracy zgodnie z własnymi preferencjami. Zgodnie z Art. 10 Kodeksu pracy, każdy ma prawo do swobodnego wyboru zawodu, co implikuje, że nikt nie może być zmuszany do podjęcia pracy, której nie chce. Taki stan rzeczy zapewnia nie tylko poszanowanie wolności jednostki, ale także wpływa na efektywność rynku pracy, na którym zadowolenie z pracy przekłada się na wyższą produktywność. W praktyce oznacza to, że pracownicy mają prawo do odmowy pracy, która jest dla nich nieodpowiednia lub niezgodna z ich przekonaniami, co również wzmocnia pojęcie etyki pracy. W kontekście dobrych praktyk w zarządzaniu zasobami ludzkimi, pracodawcy powinni uwzględniać preferencje pracowników przy tworzeniu ofert pracy, aby przyciągnąć i zatrzymać talenty. Ważnym przykładem może być elastyczność w zakresie godzin pracy lub możliwość pracy zdalnej, co może zwiększyć atrakcyjność oferty i przyczynić się do lepszego dostosowania do oczekiwań pracowników.

Pytanie 30

Adam i Anna udzielili w banku poręczenia dla kredytu wziętego przez Zofię. Od kogo bank ma prawo żądać spłaty tego kredytu?

A. Wyłącznie od Zofii.

B. Od Zofii, Adama i Anny łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna

C. Od obu poręczycieli, o ile egzekucja wobec Zofii okaże się bezskuteczna, a umowa nie zawiera takiego warunku.

D. Jedynie od Zofii oraz jednego z poręczycieli według decyzji banku.

Odpowiedź jest poprawna, ponieważ w polskim prawie cywilnym poręczenie jest zobowiązaniem solidarnościowym. Oznacza to, że bank ma prawo żądać spłaty kredytu od Zofii, Adama i Anny łącznie, jak również od każdego z poręczycieli z osobna. Jeżeli Zofia nie spłaca kredytu, bank może wystąpić do dowolnego z poręczycieli o całość należności, a następnie poręczyciele mogą dochodzić zwrotu od siebie nawzajem w ramach regresu. Przykładowo, jeśli Adam spłaci dług Zofii, ma prawo domagać się zwrotu tej kwoty od Anny. Taka konstrukcja prawna ma na celu ochronę wierzyciela, umożliwiając mu szybkie i skuteczne dochodzenie swoich roszczeń. W praktyce oznacza to, że bank nie jest zmuszony najpierw egzekwować dług od Zofii; może zwrócić się od razu do poręczycieli. Warto również zauważyć, że w umowach poręczenia często znajdują się klauzule dotyczące zakresu odpowiedzialności poręczycieli, co może mieć wpływ na ich prawa i obowiązki.

Pytanie 31

Który z podanych podatków stanowi źródło dochodów gminy?

A. Podatek od gier.

B. Podatek od towarów i usług.

C. Podatek akcyzowy.

D. Podatek leśny.

Podatek od gier, podatek akcyzowy oraz podatek od towarów i usług nie są źródłem dochodów własnych gminy, ponieważ są to podatki, które trafiają głównie do budżetu państwa. Podatek od gier jest pobierany przez administrację skarbową, a jego wpływy są kierowane do centralnych instytucji, co ogranicza wpływ gmin na te fundusze. Podatek akcyzowy jest stosowany w odniesieniu do wyrobów akcyzowych, takich jak alkohol czy paliwa, i również ma charakter centralny, zatem gminy nie mają bezpośredniego wpływu na jego wysokość ani na przychody z niego. Z kolei podatek od towarów i usług (VAT) to podatek pośredni, który jest w większości odprowadzany do budżetu państwowego, a gminy pełnią jedynie rolę pośrednika w jego poborze. Typowe błędne myślenie w tym kontekście polega na utożsamianiu wszystkich podatków z dochodami lokalnymi, podczas gdy wiele z nich jest regulowanych na poziomie krajowym. Wiedza na temat struktury podatkowej i podziału kompetencji między różnymi szczeblami administracji publicznej jest kluczowa dla zrozumienia, jak funkcjonują systemy finansowe gmin. Bez zrozumienia tych zasad nie można skutecznie planować budżetów lokalnych ani wykorzystywać dostępnych zasobów efektywnie.

Pytanie 32

Zgodnie z przytoczonym przepisem pracownikiem samorządowym zatrudnionym na podstawie powołania jest

Ustawa o pracownikach samorządowych (fragment)
(…)
Art. 4.1. Pracownicy samorządowi są zatrudniani na podstawie:
1)	wyboru:
a)	w urzędzie marszałkowskim: marszałek województwa, wicemarszałek oraz pozostali członkowie zarządu województwa – jeżeli statut województwa tak stanowi,
b)	w starostwie powiatowym: starosta, wicestarosta oraz pozostali członkowie zarządu powiatu – jeżeli statut powiatu tak stanowi,
c)	w urzędzie gminy: wójt (burmistrz, prezydent miasta),
d)	w związkach jednostek samorządu terytorialnego: przewodniczący zarządu związku i pozostali członkowie zarządu – jeżeli statut związku tak stanowi,
e)	w urzędzie m.st. Warszawy: burmistrz dzielnicy m.st. Warszawy, zastępca burmistrza dzielnicy m.st. Warszawy i pozostali członkowie zarządu dzielnicy m.st. Warszawy;
2)	powołania – zastępca wójta (burmistrza, prezydenta miasta), skarbnik gminy, skarbnik powiatu, skarbnik województwa;
3)	umowy o pracę – pozostali pracownicy samorządowi.
(…)

A. marszałek województwa.

B. burmistrz.

C. wicestarosta.

D. skarbnik gminy.

Poprawna odpowiedź to skarbnik gminy, który według przepisów prawa jest pracownikiem samorządowym zatrudnionym na podstawie powołania. W kontekście funkcjonowania jednostek samorządowych, skarbnik gminy odgrywa kluczową rolę w zarządzaniu finansami publicznymi. Jego zadania obejmują m.in. przygotowanie projektów budżetu gminy, nadzorowanie wykonania budżetu oraz sporządzanie sprawozdań finansowych. Zgodnie z ustawą o finansach publicznych, skarbnik gminy odpowiada za prawidłowe gospodarowanie środkami publicznymi, co jest fundamentem transparentności i efektywności działania administracji samorządowej. Warto również zauważyć, że skarbnik gminy musi posiadać odpowiednie kwalifikacje oraz doświadczenie w zakresie finansów publicznych, co zapewnia profesjonalizm w realizacji jego obowiązków. Często współpracuje on z wójtem, burmistrzem oraz radą gminy, a jego praca ma bezpośredni wpływ na rozwój lokalnej społeczności.

Pytanie 33

Określenie przez prawo struktur oraz form życia społecznego, definiuje rolę prawa

A. organizacyjną

B. wychowawczą

C. gwarancyjną

D. represyjną

Koncepcje wychowawczej, represyjnej oraz gwarancyjnej funkcji prawa, mimo że mają swoje uzasadnienie, nie wyjaśniają w pełni roli prawa w kontekście wyznaczania struktur życia zbiorowego. Funkcja wychowawcza koncentruje się na kształtowaniu postaw społecznych i promowaniu wartości, jednak sama w sobie nie tworzy ram organizacyjnych, które są niezbędne do efektywnego działania społeczeństwa. Przykładami mogą być kampanie edukacyjne dotyczące praw człowieka, które są istotne, ale nie definiują jednoznacznie, jak ma wyglądać życie zbiorowe. Funkcja represyjna z kolei dotyczy egzekwowania prawa i sankcjonowania jego złamania, co choć istotne, jest bardziej reakcją na naruszenia norm prawnych niż proaktywnym kształtowaniem struktury społecznej. Z kolei funkcja gwarancyjna odnosi się do zapewnienia ochrony prawnej jednostkom i ich interesom, co jest ważnym aspektem, ale nie wyznacza bezpośrednio organizacyjnych ram życia społecznego. Te błędne koncepcje prowadzą do mylnego przekonania, że sama edukacja czy ochrona prawna wystarczą do zapewnienia sprawnego funkcjonowania społeczeństwa, podczas gdy podstawą jest ustalenie jasnych norm i struktur, które organizują interakcje społeczne.

Pytanie 34

Przedstawione pismo to

Urząd Miasta w Pile Plac Stanisława Staszica 5 64-920 w Pile	Piła, dnia 25.04.2007 r.
Um – 0715/85/2007
Urząd Miasta Piły informuje, że na tablicy ogłoszeń Urzędu został wywieszony wykaz nieruchomości, stanowiących mienie komunalne, które zostały przeznaczone do wydzierżawienia.
Prezydent Jan Kowalski

A. pismo przewodnie.

B. pismo informacyjne.

C. zawiadomienie.

D. zaświadczenie.

Pismo przedstawione na zdjęciu to pismo informacyjne, co potwierdza jego treść, która informuje o wywieszeniu wykazu nieruchomości komunalnych przeznaczonych do wydzierżawienia. Pisma informacyjne mają na celu przekazywanie istotnych informacji bez oczekiwania na jakiekolwiek działania ze strony adresatów. Cechą charakterystyczną takiego dokumentu jest pełna jasność i przejrzystość zawartych informacji, co ułatwia odbiorcom zrozumienie tematu. W kontekście praktycznym, pismo informacyjne jest niezbędne w sytuacjach, gdy instytucje chcą przekazać ważne dane lub ogłoszenia społeczne, takie jak zmiany w przepisach, informacje o przetargach lub ogłoszenia dotyczące spotkań publicznych. Zgodnie z dobrymi praktykami w administracji publicznej, pismo informacyjne powinno zawierać wszystkie niezbędne dane, takie jak datę, dane kontaktowe oraz podpis osoby upoważnionej, co zapewnia jego formalny charakter i zgodność z obowiązującymi standardami komunikacji administracyjnej.

Pytanie 35

Umowa dotycząca przeniesienia własności nieruchomości, sporządzona w zwykłej formie pisemnej

A. staje się nieważna tylko w razie odpowiedniego wyroku sądu.

B. jest bezwzględnie nieważna

C. jest ważna, ponieważ taka forma jest określona w przepisach dla tej umowy.

D. staje się bezskuteczna jedynie w przypadku zakwestionowania jej ważności przez podmiot wskazany w przepisach.

Umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości, zawarta w zwykłej formie pisemnej, jest bezwzględnie nieważna zgodnie z przepisami prawa cywilnego. Zgodnie z art. 158 Kodeksu cywilnego, przeniesienie własności nieruchomości wymaga formy aktu notarialnego. Tylko umowy zawarte z zachowaniem tej formy wywołują skutki prawne związane z przeniesieniem własności nieruchomości. Przykładem praktycznym może być sytuacja, w której strony chcą sformalizować transakcję sprzedaży działki. Jeśli zawrą umowę w zwykłej formie pisemnej, nawet jeśli obie strony się na to zgadzają, umowa ta nie będzie miała mocy prawnej, co prowadzi do potencjalnych strat finansowych i problemów prawnych. Kluczowe jest, aby osoby zaangażowane w transakcje dotyczące nieruchomości były świadome wymogów formalnych oraz potrafiły rozpoznać, kiedy dana umowa jest nieważna. Stosowanie poprawnej formy umowy jest niezbędne, aby zabezpieczyć swoje interesy oraz uniknąć sporów sądowych.

Pytanie 36

Jan Nowak i Tomasz Kowalski zawarli umowę spółki cywilnej. Kto, zgodnie z przytoczonym przepisem, jest zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych?

Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych (fragment)
(…)
Art. 5. 1. Obowiązek zapłaty podatku ciąży na podatnikach tego podatku. 2. Jeżeli obowiązek podatkowy ciąży na kilku podmiotach albo na stronach umowy zamiany, albo współnikach spółki cywilnej, zobowiązanymi solidarnie do zapłaty podatku są odpowiednio te podmioty, strony umowy zamiany albo wspólnicy spółki cywilnej.
(…)

A. Spółka cywilna.

B. Jan Nowak.

C. Tomasz Kowalski.

D. Jan Nowak i Tomasz Kowalski.

Odpowiedź Jan Nowak i Tomasz Kowalski jest poprawna, ponieważ zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, to właśnie podatnicy tego podatku są zobowiązani do jego zapłaty. Ustęp 2 tłumaczy, że w sytuacji, gdy obowiązek podatkowy dotyczy kilku podmiotów, jak w przypadku spółki cywilnej, wszyscy wspólnicy są odpowiedzialni solidarnie za zapłatę podatku. W praktyce oznacza to, że Jan Nowak i Tomasz Kowalski, działając jako wspólnicy spółki cywilnej, będą musieli wspólnie dopełnić obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych związanych z zawarciem umowy spółki. Warto zauważyć, że takie zasady mają na celu uproszczenie procedur podatkowych oraz zapewnienie, że podatek zostanie zapłacony w terminie. Wspólna odpowiedzialność może również wpłynąć na lepszą organizację finansową wewnątrz spółki, co jest praktyką rekomendowaną w zarządzaniu wspólnymi przedsięwzięciami.

Pytanie 37

W sytuacji, gdy zapytanie jest kierowane do urzędu skarbowego w sprawie interpretacji przepisów podatkowych, urząd ma obowiązek odpowiedzieć w ciągu

A. trzech miesięcy

B. jednego miesiąca

C. dwóch miesięcy

D. czterech miesięcy

Urząd skarbowy jest zobowiązany do udzielenia odpowiedzi na zapytanie dotyczące interpretacji przepisów podatkowych w terminie jednego miesiąca. Zgodnie z przepisami, w szczególności z ustawą o swobodzie działalności gospodarczej, podmioty mają prawo uzyskać interpretacje podatkowe, które są dla nich wiążące. Przykładowo, przedsiębiorca, który planuje nową inwestycję, może zwrócić się do urzędu o interpretację podatkową dotyczącą możliwości odliczenia VAT od wydatków związanych z tą inwestycją. Odpowiedź urzędników powinna przyjść w ciągu 30 dni, co pozwala na szybką reakcję na potencjalne niejasności w przepisach. W praktyce jest to istotne, ponieważ przedsiębiorcy mogą podejmować decyzje na podstawie pewnych i wiążących interpretacji, co wpływa na bezpieczeństwo ich działalności gospodarczej oraz planowanie finansowe. Ważne jest, aby pamiętać, że w przypadku braku odpowiedzi w tym terminie, interpretacja wnioskowana przez podatnika uznawana jest za pozytywną, co daje dodatkową ochronę prawną.

Pytanie 38

Osoba fizyczna nabywa zdolność prawną od

A. ukończenia 13 lat

B. ukończenia 21 lat

C. osiągnięcia pełnoletności

D. urodzenia

Zdolność prawna to umiejętność nabywania praw i obowiązków, która przysługuje każdej osobie fizycznej od momentu urodzenia. Zgodnie z Kodeksem cywilnym, każdy człowiek, niezależnie od swojego wieku, posiada zdolność prawną, co oznacza, że może stać się podmiotem praw i obowiązków. Ta zasada jest fundamentalna dla systemu prawnego, ponieważ umożliwia każdemu, w tym niepełnoletnim, nabywanie określonych praw, takich jak prawo do dziedziczenia czy prawo do ochrony prawnej. W praktyce oznacza to, że dzieci, nawet w wieku niemowlęcym, mogą być stronami w postępowaniach prawnych reprezentowanymi przez swoich rodziców lub opiekunów. Warto zauważyć, że zdolność prawna różni się od zdolności do czynności prawnych, która pojawia się dopiero po osiągnięciu pełnoletności, co w Polsce następuje w wieku 18 lat. W związku z tym znajomość zasad dotyczących zdolności prawnej jest kluczowa dla osób pracujących w obszarze prawa, szczególnie w kontekście ochrony praw dzieci i osób niepełnosprawnych.

Pytanie 39

Środki pochodzące z podatku od nieruchomości stanowią źródło własnych przychodów

A. gminy

B. województwa

C. powiatu

D. państwa

Podatek od nieruchomości to jeden z tych podstawowych sposobów, w jaki gminy zarabiają pieniądze. W Polsce gminy mają fajną swobodę w ustalaniu stawek tego podatku i jego pobieraniu, co jest istotne dla ich finansowej niezależności. Dzięki temu mogą realizować różne projekty, jak budowy dróg, szkół czy placów zabaw, co z kolei wpływa na to, jak żyje się mieszkańcom. Czasem gminy wprowadzają różnego rodzaju ulgi i zwolnienia podatkowe, co pozwala im lepiej dopasować politykę do tego, co naprawdę potrzebne na lokalnym poziomie. Warto też wiedzieć, że zgodnie z prawem, te pieniądze muszą iść na rozwój lokalnych społeczności, co jest zgodne z całkiem sensownymi zasadami efektywnego zarządzania publicznymi funduszami.

Pytanie 40

W trakcie toczącego się postępowania administracyjnego strona, która złożyła wniosek, straciła zdolność do dokonywania czynności prawnych. Jak powinien w tej sytuacji postąpić organ administracyjny?

A. Wyznaczyć pełnomocnika do reprezentowania strony

B. Zawiesić postępowanie administracyjne

C. Pozostawić wniosek w aktach sprawy bez rozstrzygania

D. Umorzyć prowadzone postępowanie administracyjne

W sytuacji, gdy strona postępowania administracyjnego traci zdolność do czynności prawnych, organ administracji ma obowiązek zawiesić postępowanie. Zawieszenie postępowania wynika z potrzeby zapewnienia ochrony interesów osoby, która nie jest w stanie sama reprezentować swoich praw. Przykładem zastosowania tej zasady może być przypadek osoby, która z powodu choroby psychicznej lub innego stanu uniemożliwiającego podejmowanie decyzji, nie może skutecznie uczestniczyć w postępowaniu. Zgodnie z Kodeksem postępowania administracyjnego, organ jest zobowiązany do wydania decyzji o zawieszeniu, co umożliwia późniejsze podjęcie działań po przywróceniu zdolności do czynności prawnych. Jest to istotne, aby zapewnić przestrzeganie zasad sprawiedliwości oraz równości stron, co jest kluczowe w działaniach administracyjnych. Dobre praktyki w tej dziedzinie wskazują, że organ powinien również informować o możliwości wyznaczenia pełnomocnika, który mógłby reprezentować stronę w czasie trwania zawieszenia.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej