Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 21:57
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 22:32

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Plan rozwoju produktu obejmuje

A. wejście przedsiębiorstwa na nowe rynki zbytu z istniejącymi produktami

B. wejście przedsiębiorstwa na nowe rynki zbytu z nowymi produktami

C. wprowadzenie nowego lub udoskonalonego produktu na już istniejący rynek

D. zwiększenie sprzedaży aktualnego produktu na dotychczasowym rynku

Strategia rozwoju produktu jest kluczowym elementem planowania biznesowego, który polega na wprowadzeniu nowego lub ulepszonego produktu na dotychczasowy rynek. Tego typu działanie ma na celu zwiększenie konkurencyjności firmy oraz zaspokojenie zmieniających się potrzeb klientów. Przykładem może być firma kosmetyczna, która wprowadza nową linię produktów do pielęgnacji skóry, korzystając z innowacyjnych składników. W praktyce oznacza to, że firma nie tylko zwiększa swoją ofertę, ale także dostosowuje ją do oczekiwań klientów, co z kolei może skutkować zwiększeniem udziału w rynku. Dobre praktyki w rozwoju produktu obejmują przeprowadzanie badań rynkowych, aby zrozumieć preferencje konsumentów oraz analizowanie działań konkurencji. Warto również zauważyć, że wprowadzenie nowego produktu wiąże się z ryzykiem, dlatego należy stosować metody takie jak testowanie prototypów oraz angażowanie opinii klientów na wczesnym etapie rozwoju, co może istotnie zwiększyć szanse na sukces.

Pytanie 2

O zdolności firmy do regulowania aktualnych zobowiązań mówi wskaźnik

A. obrotowości aktywów.

B. rotacji zobowiązań.

C. rentowności aktywów.

D. płynności finansowej.

Wskaźnik rentowności majątku dotyczy efektywności wykorzystania aktywów w generowaniu zysków, a nie zdolności do regulowania bieżących zobowiązań. Jest to wskaźnik, który pokazuje, ile zysku przypada na każdą jednostkę aktywów, co może prowadzić do mylnego wniosku, że wysoka rentowność jest równoznaczna z płynnością. Rentowność nie uwzględnia bieżących zobowiązań, dlatego nie jest odpowiednim wskaźnikiem do oceny zdolności do ich spłaty. Rotacja zobowiązań odnosi się do częstotliwości, z jaką przedsiębiorstwo spłaca swoje zobowiązania w danym okresie, co może być mylące, ponieważ nie wskazuje bezpośrednio na zdolność do ich pokrycia. Wysoka rotacja zobowiązań może sugerować, że firma regularnie spłaca swoje długi, ale nie informuje o tym, czy ma wystarczające środki, by to robić. Obrotowość aktywów to kolejny wskaźnik, który mierzy efektywność wykorzystania aktywów w generowaniu przychodów, jednak również nie odnosi się bezpośrednio do bieżących zobowiązań. Typowe błędy myślowe polegają na myleniu wskaźników rentowności i obrotowości z płynnością, co może prowadzić do błędnych decyzji finansowych. Właściwa interpretacja danych finansowych wymaga zrozumienia różnic między tymi wskaźnikami oraz ich zastosowania w kontekście analizy finansowej.

Pytanie 3

Jan Nowak, po otrzymaniu informacji o wysokości podatku od nieruchomości, złożył odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Która zasada postępowania administracyjnego została w tym przypadku zastosowana?

A. Zasada trwałości decyzji administracyjnych.

B. Zasada szybkości oraz prostoty postępowania.

C. Zasada ugodowego załatwiania sporów.

D. Zasada dwuinstancyjności postępowania

Zasada ugodowego załatwiania spornych spraw nie znajduje zastosowania w przedstawionej sytuacji. Odnosi się ona do możliwości osiągnięcia porozumienia między stronami konfliktu administracyjnego, co w przypadku odwołania od decyzji podatkowej nie jest standardowym podejściem. W rzeczywistości, w sprawach podatkowych, decyzje często są podejmowane na podstawie przepisów prawa, które nie przewidują możliwości ugodowego załatwienia sporu. Zasada trwałości decyzji administracyjnych sugeruje, że decyzje powinny być stabilne i niezmienne, co może prowadzić do przekonania, że odwołanie nie jest w ogóle możliwe. Jednakże, prawo administracyjne dopuszcza odwołanie jako środek kontrolny i naprawczy, co stoi w sprzeczności z tą zasadą. Wreszcie, zasada szybkości i prostoty postępowania odnosi się do procedur, które powinny być efektywne, ale nie uzasadnia ona samego odwołania. Mylenie tych zasad może prowadzić do błędnych interpretacji prawa administracyjnego i nieprawidłowych wniosków dotyczących możliwości korzystania z prawa do odwołania. W kontekście administracyjnym, kluczowe jest zrozumienie, że dwuinstancyjność umożliwia pełne wykorzystanie ścieżek odwoławczych, co nie jest uwzględniane przez inne zasady.

Pytanie 4

Właściciel warsztatu samochodowego stara się o kredyt obrotowy na finansowanie codziennej działalności. Gdzie powinien złożyć swoje podanie o kredyt?

A. W kasie zapomogowo-pożyczkowej

B. W banku komercyjnym

C. W banku centralnym

D. W kasie prywatnych przedsiębiorców

Złożenie wniosku o kredyt obrotowy w kasie zapomogowo-pożyczkowej, banku centralnym czy kasie prywatnych przedsiębiorców jest niewłaściwym podejściem, które nie uwzględnia specyfiki potrzeb finansowych przedsiębiorstwa. Kasa zapomogowo-pożyczkowa zazwyczaj oferuje wsparcie finansowe głównie dla osób prywatnych lub pracowników danej instytucji, co nie odpowiada potrzebom profesjonalnej działalności gospodarczej. Z kolei bank centralny pełni inną rolę w systemie finansowym, koncentrując się na stabilności waluty i polityce monetarnej, a nie na udzielaniu kredytów bezpośrednio przedsiębiorcom. Przykład tych instytucji ilustruje błędne zrozumienie, że można uzyskać kredyt obrotowy w każdym miejscu, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania czasu oraz zasobów przez przedsiębiorcę. W przypadku kas prywatnych przedsiębiorców, brak regulacji oraz transparentności w procesie przyznawania pożyczek może wiązać się z wysokim ryzykiem finansowym oraz brakiem wsparcia w zakresie doradztwa finansowego. Właściwe podejście wymaga zrozumienia struktury rynku finansowego oraz wyboru instytucji, która najlepiej odpowiada na potrzeby przedsiębiorstwa, co w praktyce oznacza złożenie wniosku w banku komercyjnym, który jest w stanie dostarczyć nie tylko środki finansowe, ale i profesjonalne wsparcie w zakresie zarządzania finansami.

Pytanie 5

Do dokumentów przychodowych związanych z obrotem materiałów, które potwierdzają wzrost ilościowy i wartościowy zapasów towarowych w magazynie, należy zaliczyć

A. Pz, Zw, Pw

B. Pz, Wz, Zw

C. Pz, Rw, Pw

D. Pz, Wz, Mm

Wybór odpowiedzi, które nie zawierają poprawnych dokumentów Pz, Zw, Pw, skutkuje niepełnym lub błędnym obrazem procedur magazynowych. Dokumenty takie jak Rw (Rozchód Wewnętrzny) nie są dokumentami przychodowymi, a wręcz przeciwnie, potwierdzają one wydanie towarów z magazynu, co prowadzi do zmniejszenia stanu zapasów. Z kolei dokument Mm (Miejsce magazynowe) dotyczy lokalizacji towaru w magazynie, a nie dokumentowania przychodów. Odpowiedzi związane z Wz (Wydanie Zewnętrzne) mogą wprowadzać w błąd, ponieważ są one związane z redukcją stanu magazynowego, co jest sprzeczne z koncepcją przychodowych dokumentów obrotu materiałowego. Typowym błędem w myśleniu jest mylenie dokumentów przychodowych z rozchodowymi, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ewidencji stanu zapasów. Przykłady zastosowania tych dokumentów w praktyce pokazują, jak kluczowe dla zarządzania zapasami jest ich prawidłowe zrozumienie i stosowanie. Właściwe podejście do ewidencji magazynowej umożliwia nie tylko lepsze zarządzanie towarami, ale także spełnienie standardów kontrolnych i audytowych w organizacji.

Pytanie 6

Producent wprowadził na rynek nowatorski produkt, który w znakomity sposób spełnia oczekiwania klientów. Sprzedaje go w wysokiej cenie, kierując ofertę do osób z wysokimi dochodami. Jaką strategię ustalania cen zastosował producent?

A. Cen minimalnych

B. Penetracji

C. Cen neutralnych

D. Zbierania śmietanki

Producent, wprowadzając innowacyjny produkt, wybrał strategię zbierania śmietanki. Ta strategia polega na ustaleniu wysokiej ceny w celu maksymalizacji zysków na początku cyklu życia produktu, szczególnie gdy wprowadza się go na rynek premium. Klienci z wyższych segmentów dochodowych są bardziej skłonni do płacenia wyższej ceny za unikalne cechy i wartość, jaką oferuje produkt. Przykładem mogą być ekskluzywne marki samochodów, które wprowadzają nowy model z innowacyjnymi technologiami, sprzedając go po wyższej cenie, aby przyciągnąć entuzjastów motoryzacji oraz klientów o wysokich dochodach. W miarę upływu czasu, producent może wprowadzać niższe ceny, aby zwiększyć dostępność produktu w szerszym rynku. Działa to na zasadzie strategii skimming, w której początkowo wysoka cena umożliwia szybkie odzyskanie kosztów związanych z badaniami i rozwojem. Tego typu podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w branży innowacji i marketingu, które podkreślają znaczenie segmentacji rynku oraz dostosowywania cen do wartości postrzeganej przez konsumentów.

Pytanie 7

Hurtownia zakupiła w październiku 2022 r. i przyjęła do magazynu paprykę na podstawie dowodów Pz – przyjęcie zewnętrzne zgodnie z zamieszczonym fragmentem kartoteki magazynowej. Ile wynosi średnia cena jednego kilograma papryki przyjętej do magazynu w październiku 2022 r. obliczona metodą średniej ważonej?

Fragment kartoteki magazynowej
Lp.	Data	Dowód	Ilość	Cena	Wartość
1	03.10.2022 r.	Pz 1/10/2022	250 kg	14,20 zł/kg	3 550,00 zł
2	17.10.2022 r.	Pz 2/10/2022	200 kg	14,00 zł/kg	2 800,00 zł
3	27.10.2022 r.	Pz 3/10/2022	350 kg	15,00 zł/kg	5 250,00 zł

A. 14,40 zł

B. 14,80 zł

C. 14,50 zł

D. 14,20 zł

Odpowiedzi, które nie są zgodne z poprawnym wynikiem, mogą wynikać z kilku typowych błędów obliczeniowych lub nieporozumień związanych z zasadą obliczania średniej ważonej. Może to być spowodowane pomyłkami w obliczeniach, w których użytkownicy nie uwzględniają wszystkich przyjętych ilości lub wartości. Niektóre osoby mogą też mylnie przyjmować, że cena jednostkowa to po prostu średnia arytmetyczna, co jest błędne w kontekście zmienności cen i ilości. W przypadku, gdy przyjęcia różnią się ceną i ilością, metoda arytmetyczna mogłaby prowadzić do poważnych nieścisłości. Innym popularnym błędem jest pominięcie uwzględnienia wszystkich dostaw, co znacznie zawyża lub zaniża ostateczny wynik. Kluczowe jest zrozumienie, że średnia ważona jest bardziej precyzyjna, ponieważ bierze pod uwagę różnice w ilościach i wartościach, co jest istotne w kontekście zarządzania zapasami. Aby skutecznie obliczyć średnią ważoną, należy zgromadzić wszystkie dane dotyczące przyjętych towarów i zastosować odpowiednie proporcje, co jest zgodne z obowiązującymi standardami w rachunkowości i logistyce.

Pytanie 8

Dokument, który wierzyciel wysyła do dłużnika w celu przypomnienia o niezapłaconej kwocie w ustalonym czasie to

A. nota odsetkowa

B. prośba o przedłużenie terminu płatności

C. wezwanie do zapłaty

D. oświadczenie dłużnika o poddaniu się egzekucji

Wezwanie do zapłaty jest formalnym dokumentem, który wierzyciel wysyła do dłużnika w celu przypomnienia o zaległej płatności, która nie została uregulowana w ustalonym terminie. Jest to kluczowy element procesu windykacji należności, który powinien być stosowany zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. W praktyce, wezwanie do zapłaty zawiera zazwyczaj szczegóły dotyczące kwoty zadłużenia, daty wymagalności oraz możliwych konsekwencji w przypadku dalszego opóźnienia w płatności. Dobrą praktyką jest również dołączenie informacji o możliwości złożenia reklamacji lub negocjacji warunków spłaty. Wysyłając wezwanie do zapłaty, wierzyciel wykazuje dobre intencje i chęć rozwiązania sytuacji polubownie, co może zredukować koszty związane z windykacją. Warto wiedzieć, że zgodnie z Kodeksem cywilnym, wezwanie do zapłaty jest niezbędne, aby dłużnik stał się w zwłoce, co pozwala na naliczanie odsetek za opóźnienie. Umiejętne sporządzanie i wysyłanie wezwań do zapłaty może znacząco wpłynąć na efektywność procesu odzyskiwania należności.

Pytanie 9

Dywidenda jest przyznawana właścicielom

A. akcji

B. kart kredytowych

C. bonów skarbowych

D. weksli

Weksle, karty kredytowe i bony skarbowe są różnymi instrumentami finansowymi, które pełnią zupełnie inne funkcje niż akcje. Weksle to dokumenty potwierdzające zobowiązanie finansowe, które są najczęściej wykorzystywane w transakcjach handlowych. Osoba posiadająca weksel nie ma prawa do dywidendy, ponieważ jest to forma zobowiązania, a nie udziału w zysku firmy. Karty kredytowe służą głównie do dokonywania płatności i zarządzania osobistymi finansami, a ich posiadacze nie mają żadnych praw do zysku czy dywidendy ze strony emitenta karty. Natomiast bony skarbowe są instrumentami dłużnymi emitowanymi przez rząd, które dają posiadaczom prawo do zwrotu kapitału po określonym czasie, ale również nie wiążą się z prawem do dywidend. Często występuje mylne przeświadczenie, że wszystkie formy inwestycji mogą generować dochód pasywny, jednak niektóre, takie jak weksle czy bony skarbowe, oferują jedynie zwrot kapitału lub odsetki, co nie jest tym samym co dywidenda. Dlatego ważne jest, aby dobrze zrozumieć różnice między tymi instrumentami oraz ich funkcjami na rynku finansowym, aby podejmować świadome decyzje inwestycyjne.

Pytanie 10

Zgodnie z zamieszczonym fragmentem przepisów Kodeksu cywilnego pełną zdolność do czynności prawnych ma

Fragment ustawy – Kodeks cywilny
Art. 10. § 1. Pełnoletnim jest, kto ukończył lat osiemnaście. § 2. Przez zawarcie małżeństwa małoletni uzyskuje pełnoletność. Nie traci jej w razie unieważnienia małżeństwa. Art. 11. Pełną zdolność do czynności prawnych nabywa się z chwilą uzyskania pełnoletności. Art. 12. Nie mają zdolności do czynności prawnych osoby, które nie ukończyły lat trzynastu, oraz osoby ubezwłasnowolnione całkowicie.

Fragment ustawy – Kodeks cywilny

Art. 10.
§ 1. Pełnoletnim jest, kto ukończył lat osiemnaście.
§ 2. Przez zawarcie małżeństwa małoletni uzyskuje pełnoletność. Nie traci jej w razie unieważnienia małżeństwa.
Art. 11. Pełną zdolność do czynności prawnych nabywa się z chwilą uzyskania pełnoletności.
Art. 12. Nie mają zdolności do czynności prawnych osoby, które nie ukończyły lat trzynastu, oraz osoby ubezwłasnowolnione całkowicie.

A. Anna, która ukończyła lat siedemnaście i za zgodą sądu zawarła związek małżeński.

B. Ewa, która ukończyła lat trzynaście i nie została ubezwłasnowolniona.

C. Mateusz, który ukończył lat dwanaście.

D. Karol, który ukończył lat osiemnaście i został ubezwłasnowolniony całkowicie.

Wybrałeś dobrą odpowiedź, bo zgodnie z art. 10 § 2 Kodeksu cywilnego, małoletni, który weźmie ślub za zgodą sądu, zyskuje pełną zdolność do działań prawnych. Anna, mając 17 lat, spełnia ten warunek. To znaczy, że może podejmować decyzje prawne, jak zawieranie umów czy stawanie przed sądem. W praktyce uzyskanie pełnoletności przez małżeństwo to ważna sprawa, bo otwiera możliwości samodzielnego podejmowania decyzji. Inne przypadki, jak Ewa, która ma tylko 13 lat, są nieaktualne, bo jeszcze nie może podejmować takich decyzji prawnych. A Karol, który jest całkowicie ubezwłasnowolniony, w ogóle nie ma zdolności do działania prawnego, niezależnie od swojego wieku. Warto to zrozumieć, bo te przepisy są kluczowe w prawie cywilnym i mają praktyczne znaczenie w codziennym życiu.

Pytanie 11

Numery rachunków, strony rachunków, kwoty oraz daty księgowania na dokumencie księgowym są zapisywane podczas

A. ewidencjonowania dokumentu

B. dekretacji dokumentu

C. analizy dokumentu

D. segregacji dokumentu

Każda z pozostałych odpowiedzi odnosi się do różnych elementów procesu obiegu dokumentów, ale żaden z tych procesów nie jest właściwy do zapisywania szczegółów takich jak numery kont, kwoty czy daty księgowania. Ewidencja dokumentu to proces, który ma na celu rejestrację dokumentu w systemie, jednak nie obejmuje on przyporządkowywania odpowiednich kont księgowych. Ewidencja jedynie tworzy bazę do dalszego przetwarzania dokumentów, ale nie zawiera szczegółowych informacji potrzebnych do właściwej dekretacji. Analiza dokumentu z kolei polega na przestudiowaniu i zrozumieniu treści dokumentu, co jest kluczowe, ale również nie obejmuje technicznego przyporządkowania poszczególnych kont. Segregacja dokumentu to proces organizacyjny, polegający na klasyfikacji dokumentów według określonych kryteriów, co również nie ma związku z właściwym przypisaniem kont księgowych. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych procesów z dekretacją, co może prowadzić do nieprawidłowego rozumienia, gdzie w rzeczywistości dekretacja jest kluczowa dla prawidłowego funkcjonowania systemu księgowego i wymaga precyzyjnego podejścia oraz znajomości przepisów rachunkowości.

Pytanie 12

Przedsiębiorca dokonuje rozliczeń z urzędem skarbowym, opłacając co miesiąc zaliczkę na podatek dochodowy według stawki 19%. To oznacza, że wybrał formę opodatkowania

A. według liniowej stawki podatku

B. na zasadach ogólnych z zastosowaniem skali podatkowej

C. w formie karty podatkowej

D. w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych

Wybór nieprawidłowych odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia różnych form opodatkowania dostępnych w polskim systemie podatkowym. Opodatkowanie na zasadach ogólnych przy zastosowaniu skali podatkowej to model, w którym stawki podatkowe są progresywne, co oznacza, że w miarę wzrostu dochodu, rośnie również jego opodatkowanie. W przypadku tego modelu stawki wynoszą odpowiednio 12% i 32%, co może być mniej korzystne dla przedsiębiorców o wyższych dochodach. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych to forma opodatkowania, która polega na płaceniu podatku od przychodu, a nie od dochodu, co oznacza, że nie można w nim uwzględniać kosztów uzyskania przychodu. Taki model jest korzystny dla osób prowadzących działalność o niższych kosztach, jednak nie każdy przedsiębiorca kwalifikuje się do tego rozwiązania, a jego stawki mogą być niższe, ale nie zawsze są bardziej opłacalne. Karta podatkowa to jeszcze inny system, w którym podatek ustalany jest w formie ryczałtu na podstawie różnych kryteriów, takich jak rodzaj działalności czy liczba zatrudnionych pracowników. Oznacza to, że przedsiębiorca nie prowadzi pełnej księgowości, co może być korzystne, ale jednocześnie ogranicza elastyczność w zarządzaniu finansami. Te różnice w systemach opodatkowania mogą prowadzić do mylnych wniosków i nieporozumień, dlatego kluczowe jest zrozumienie specyfiki każdej formy przed podjęciem decyzji.

Pytanie 13

Jaką maksymalną pojemność może mieć magazyn, jeśli jego powierzchnia składowa wynosi 200 m², a norma składowania wynosi 450 kg/m²?

A. 4 500 kg

B. 9 000 kg

C. 90 000 kg

D. 45 000 kg

Maksymalna pojemność magazynu oblicza się poprzez pomnożenie powierzchni składowej przez normę składowania. W tym przypadku, powierzchnia magazynu wynosi 200 m², a norma składowania to 450 kg/m². Zatem obliczenie wygląda następująco: 200 m² * 450 kg/m² = 90 000 kg. To oznacza, że maksymalna pojemność magazynu wynosi 90 000 kg. Takie obliczenia są niezwykle ważne w logistyce i zarządzaniu magazynami, ponieważ pozwalają na optymalne planowanie przestrzeni składowej oraz efektywne zarządzanie zapasami. W praktyce, przedsiębiorstwa wykorzystują te dane do planowania i organizacji dostaw, co pozwala zminimalizować koszty magazynowania oraz zwiększyć efektywność operacyjną. Ważne jest również, aby znać i przestrzegać norm składowania, które mogą się różnić w zależności od rodzaju towarów oraz specyfiki branży, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania magazynem.

Pytanie 14

Czas pracy czterech wybranych pracowników biura rachunkowego zatrudnionych w podstawowym systemie czasu pracy w ostatnim tygodniu maja bieżącego roku przedstawia zamieszczone zestawienie. Który pracownik przekroczył tygodniową normę czasu?

Pracownik	Czas pracy w godzinach
	poniedziałek	wtorek	środa	czwartek	piątek	sobota
A.	8	7	8	9	9	-
B.	-	9	8	5	5	10
C.	8	9	8	8	6	-
D.	8	8	7	7	10	-

A. B.

B. A.

C. D.

D. C.

Odpowiedź A jest prawidłowa, ponieważ tygodniowa norma czasu pracy w podstawowym systemie wynosi 40 godzin, a pracownik A przekroczył tę normę, pracując łącznie 41 godzin w ciągu tygodnia. Przekraczanie normy czasu pracy może być związane z różnymi czynnikami, takimi jak nadmierne obciążenie pracą, dodatkowe projekty czy też sytuacje awaryjne. W praktyce, ważne jest monitorowanie czasu pracy, aby unikać wypalenia zawodowego oraz zarządzać zasobami ludzkimi w sposób efektywny. Dodatkowo, zgodnie z Kodeksem Pracy, pracownicy powinni mieć zapewniony czas na odpoczynek, co jest kluczowe dla ich wydajności i zdrowia psychicznego. Pracodawcy powinni wdrażać systemy zarządzania czasem pracy, aby utrzymać równowagę między wymaganiami a zdrowiem pracowników. Warto również zaznaczyć, że regularne analizy czasu pracy mogą przyczynić się do lepszego planowania projektów oraz optymalizacji procesów w firmie.

Pytanie 15

Tabela przedstawia przeciętny stan zatrudnienia w przedsiębiorstwie produkcyjnym w 2004 roku. Udział pracowników produkcyjnych w ogólnej liczbie zatrudnionych wynosi

Grupa zawodowa	Przeciętny stan zatrudnienia ( w osobach)
Pracownicy administracji	60
Pracownicy produkcyjni	120
Pracownicy pomocniczy	20
Razem	200

A. 60%

B. 80%

C. 50%

D. 40%

Twoja odpowiedź jest trafna, bo wyliczyłeś, że w firmie produkcyjnej pracuje 120 osób z ogółem 200 zatrudnionych. To daje nam 60% - czyli całkiem spoko wynik. Zrozumienie takich danych jest mega ważne, bo pomaga firmom lepiej zarządzać swoimi pracownikami i zauważyć, gdzie można coś poprawić. Taki wskaźnik to fajne narzędzie do sprawdzenia, jak efektywnie działa produkcja i czy mamy wystarczającą ilość pracowników do realizacji planów. Regularne sprawdzanie takich rzeczy to dobra praktyka, bo pozwala firmom szybko reagować na zmiany na rynku i optymalizować swoje działania.

Pytanie 16

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli ustal, która brygada robotnicza uzyskała najwyższą wydajność pracy w przeliczeniu na 1 roboczogodzinę.

Brygada	Liczba robotników	Czas pracy (w godz.)	Liczba wyrobów (w szt.)
A.	10	8	400
B.	8	5	320
C.	5	8	360
D.	6	7	294

A. A.

B. D.

C. C.

D. B.

Brygada C uzyskała najwyższą wydajność pracy w przeliczeniu na 1 roboczogodzinę, co potwierdzają obliczenia, które wskazują na 9 wyrobów na roboczogodzinę. Wydajność pracy jest kluczowym wskaźnikiem efektywności produkcji, a jej optymalizacja jest istotna z punktu widzenia zarządzania zasobami ludzkimi i technologicznymi. W kontekście analizy wydajności, istotne jest porównywanie danych wszystkich brygad, aby zidentyfikować najlepsze praktyki, które można wdrożyć także w innych zespołach. Dla przedsiębiorstw produkcyjnych, dążenie do zwiększenia liczby wyrobów na roboczogodzinę powinno być integralną częścią strategii operacyjnej. Ponadto, zastosowanie metod takich jak lean management czy sześć sigma może przyczynić się do dalszej poprawy wydajności, poprzez eliminację marnotrawstwa i optymalizację procesów. Zrozumienie tych wskaźników nie tylko wspiera skuteczne zarządzanie, ale również pozytywnie wpływa na wyniki finansowe firmy.

Pytanie 17

Szkoły językowe oferują kursy języków obcych. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, w której szkole udział przychodów ze sprzedaży kursów języka angielskiego był największy.

Przychody ze sprzedaży kursów językowych w zł
Szkoła	A.	B.	C.	D.
Język angielski	24 000	40 000	25 000	26 000
Język niemiecki	30 000	26 000	11 000	18 000
Język hiszpański	6 000	14 000	4 000	6 000
Razem	60 000	80 000	40 000	50 000

A. A.

B. C.

C. B.

D. D.

Czasami zdarza się, że wybierając złą odpowiedź, nie do końca rozumiemy, jak działa obliczanie udziałów procentowych. Ważne jest, żeby pamiętać, że tylko znajomość przychodów z jednego kursu to za mało. Musimy je porównać z całością przychodów danej szkoły. Często można się nabrać wrażeniem, że wysoka kwota z jednego kursu automatycznie czyni go najłatwiejszym do zysków. Ale jeśli inne kursy też przynoszą dobre wyniki, udział procentowy angielskiego może wypaść znacznie gorzej. Niektórzy uczniowie mogą wziąć pod uwagę tylko ogólne trendy w edukacji, zapominając o specyfice danej szkoły. Z mojego doświadczenia wynika, że zarządzanie szkołą językową to sztuka zrozumienia, które języki są popularne w okolicy, co może pomóc w planowaniu przyszłych kursów. Ignorując te szczegóły, można łatwo trafić na fałszywe wnioski, które mogą zaszkodzić strategii marketingowej szkoły.

Pytanie 18

Dokument wydany na żądanie zatrudnionego, w którym pracodawca poleca go innym firmom, to

A. zaświadczenie o zatrudnieniu

B. karta oceny pracy

C. referencja

D. świadectwo pracy

Referencja to dokument, który pracodawca wystawia na prośbę pracownika, wskazując na jego umiejętności, osiągnięcia oraz kompetencje zawodowe. Jest to narzędzie, które ma na celu rekomendację pracownika innym potencjalnym pracodawcom, co jest istotne w kontekście procesu rekrutacyjnego. Praktyczne zastosowanie referencji polega na zwiększeniu szans pracownika na znalezienie nowego zatrudnienia, ponieważ dobrze napisana referencja podkreśla jego mocne strony oraz pozytywne doświadczenia z pracy. W wielu branżach, zwłaszcza w sektorze usług, posiadanie dobrych referencji jest kluczowe, ponieważ pozwala na budowanie zaufania u przyszłych pracodawców. Standardy i dobre praktyki w zakresie wystawiania referencji obejmują: jasne przedstawienie relacji między pracownikiem a pracodawcą, konkretne przykłady osiągnięć oraz unikanie ogólników. Dodatkowo, referencje powinny być pisane na papierze firmowym, co podnosi ich wiarygodność.

Pytanie 19

Minimalna wysokość kapitału zakładowego w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością to

A. 100 000 zł

B. 50 zł

C. 5 000 zł

D. 50 000 zł

Kapitał zakładowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Polsce wynosi co najmniej 5 000 zł. Jest to minimalna wartość, która musi być wniesiona przez wspólników na dzień rejestracji spółki. Kapitał ten stanowi zabezpieczenie dla wierzycieli i ma na celu zapewnienie stabilności finansowej spółki. W praktyce, wysokość kapitału zakładowego może być znacznie wyższa, co jest często wykorzystywane jako sygnał solidności i wiarygodności spółki na rynku. Dla przykładu, jeśli firma planuje realizować projekty o dużej skali, wyższy kapitał zakładowy może zwiększyć jej wiarygodność w oczach inwestorów i kontrahentów. Dodatkowo, odpowiednia wysokość kapitału zakładowego może ułatwić uzyskanie kredytu lub innych form finansowania, ponieważ instytucje finansowe często oceniają ryzyko kredytowe na podstawie kondycji finansowej spółki, a kapitał zakładowy jest jednym z kluczowych elementów tej oceny.

Pytanie 20

Zapas, który odpowiada aktualnym wymaganiom w firmie i jest utrzymywany w celu zaspokojenia przewidywanego zużycia przy znanym czasie dostawy, to zapas

A. rezerwowy

B. nadmierny

C. sezonowy

D. produkcyjny

Odpowiedź "produkcyjny" jest poprawna, ponieważ zapas produkcyjny odnosi się do ilości surowców lub komponentów, które przedsiębiorstwo utrzymuje w celu zaspokojenia planowanej produkcji. Jest on obliczany w oparciu o prognozy zapotrzebowania oraz czas dostawy materiałów, co pozwala na optymalizację procesów produkcyjnych. Na przykład, w przemyśle motoryzacyjnym, producent utrzymuje zapas części zamiennych w odpowiedniej ilości, aby móc w odpowiednim czasie realizować zamówienia na nowe pojazdy. Zgodnie z najlepszymi praktykami zarządzania zapasami, kluczowym elementem jest utrzymanie równowagi pomiędzy zapasami a poziomem produkcji, co wpływa na koszt operacyjny oraz zadowolenie klienta. Wykorzystanie systemów zarządzania zapasami, takich jak Just-in-Time (JIT), pozwala na minimalizację zapasów produkcyjnych, co z kolei redukuje koszty magazynowania i ryzyko przestarzałych zapasów.

Pytanie 21

W trakcie tworzenia analizy SWOT za jedną z słabości przedsięwzięcia można uznać

A. zmniejszenie popytu na rynku

B. niekorzystne przepisy podatkowe

C. brak wykwalifikowanej kadry

D. obecność monopolisty na rynku

Brak wykwalifikowanej kadry jest istotnym zagrożeniem dla każdego przedsięwzięcia, ponieważ wykwalifikowani pracownicy są kluczowym zasobem, który wpływa na efektywność operacyjną oraz innowacyjność firmy. Przykładowo, w branży technologicznej, gdzie zmiany następują szybko, posiadanie odpowiednich kompetencji w zespole jest niezbędne do wprowadzenia nowych produktów na rynek czy do wprowadzania innowacji. Firmy, które nie mogą zatrudnić lub wyszkolić odpowiednich pracowników, stają w obliczu poważnych wyzwań, takich jak stagnacja rozwoju, spadek jakości usług czy produktów oraz utrata konkurencyjności. Wprowadzenie programów rozwoju kadry, inwestowanie w szkolenia i współpraca z uczelniami wyższymi to przykłady działań, które mogą pomóc w przezwyciężeniu tej słabości. W kontekście analizy SWOT, identyfikacja braków w kadrze pozwala na opracowanie strategii, które mogą umocnić organizację na rynku, czyniąc ją bardziej odporną na zmiany zewnętrzne.

Pytanie 22

Hurtownia nabyła towar po cenie brutto 738,00 zł (w tym podatek VAT 23%), a następnie sprzedaje go po cenie netto 780,00 zł. Marża hurtowa obliczana od ceny zakupu netto wynosi

A. 53%

B. 25%

C. 23%

D. 30%

Obliczanie marży hurtowej jest kluczowym zagadnieniem w działalności handlowej, jednak wiele osób popełnia błędy w obliczeniach i interpretacjach. Często mylone są pojęcia ceny brutto i netto oraz ich wpływ na marżę. Na przykład, błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieprawidłowego ustalenia ceny zakupu netto, co prowadzi do niewłaściwych obliczeń. Cena netto, która jest podstawą do obliczenia marży, nie może być uzyskana bez wcześniejszego usunięcia podatku VAT z ceny brutto. Kiedy osoba oblicza marżę na podstawie ceny brutto, może dojść do zawyżenia wartości marży, co skutkuje mylnym wnioskiem, że marża wynosi 53% lub 25%. Ponadto, przy obliczaniu marży ważne jest, aby uwzględnić tylko zysk brutto jako różnicę między ceną sprzedaży a ceną zakupu netto. Ignorowanie tych kluczowych aspektów prowadzi do błędnej interpretacji wskaźników rentowności. Dlatego, aby uniknąć typowych błędów myślowych, ważne jest zrozumienie, że marża hurtowa powinna być zawsze obliczana na podstawie ceny zakupu netto, co pozwala na dokładną i rzetelną analizę efektywności operacyjnej firmy. Wiedza ta jest niezbędna dla prawidłowego zarządzania finansami w przedsiębiorstwie oraz podejmowania świadomych decyzji biznesowych.

Pytanie 23

Jednorazowa analiza ekonomiczna zlecona przez prezesa firmy w celu zidentyfikowania przyczyn nadmiernych zapasów konkretnego towaru, jest analizą

A. okresową

B. doraźną

C. ciągłą

D. wstępną

Analiza doraźna to rodzaj analizy, która jest zlecana w odpowiedzi na konkretne problemy lub sytuacje, które wymagają pilnej interwencji. W przypadku analizy ekonomicznej zleconej przez prezesa spółki w celu zidentyfikowania przyczyn nadmiernych zapasów, mamy do czynienia z sytuacją, która wymaga natychmiastowego działania. Tego typu analiza jest zazwyczaj jednorazowa i koncentruje się na określonym problemie, co odróżnia ją od analiz okresowych, które są prowadzone regularnie w ustalonych ramach czasowych. Przykładem zastosowania analizy doraźnej może być analiza fluktuacji cen surowców, gdzie przedsiębiorstwo może potrzebować szybkiej reakcji na zmiany rynkowe. W praktyce, analiza doraźna pozwala firmom na elastyczne reagowanie na zmieniające się warunki rynkowe, co jest zgodne z zasadami zarządzania ryzykiem i optymalizacji procesów biznesowych.

Pytanie 24

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli można obliczyć wskaźniki

Zatrudnienie pracowników w przedsiębiorstwie w latach 2000 – 2007
Rok	2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007
Stan zatrudnienia	582	564	601	599	632	685	670	700

A. dynamiki zatrudnienia.

B. natężenia zatrudnienia.

C. struktury zatrudnienia.

D. dyspersji zatrudnienia.

Warto zauważyć, że inne odpowiedzi dotyczące struktury, dyspersji oraz natężenia zatrudnienia nie są właściwe w kontekście poruszanego pytania. Struktura zatrudnienia odnosi się do podziału zatrudnionych według różnych kryteriów, takich jak wiek, płeć czy poziom wykształcenia. Choć jest to istotny aspekt analizy rynku pracy, nie jest to wskaźnik, który pozwala na bezpośrednie śledzenie zmian w zatrudnieniu w czasie. Dyspersja zatrudnienia, z kolei, odnosi się do rozkładu zatrudnionych w różnych sektorach lub lokalizacjach, co również nie dotyczy dynamiki zmian w czasie. Natężenie zatrudnienia to pojęcie związane z ilością zatrudnionych w stosunku do liczby ludności w danym obszarze, a nie ze zmianami w zatrudnieniu w kolejnych latach. Błędne odpowiedzi często wynikają z mylnego zrozumienia terminologii z zakresu statystyki zatrudnienia. Kluczowe jest zrozumienie, że wskaźniki analizy rynku pracy są specyficzne i każde z nich ma swoje unikalne zastosowanie oraz ograniczenia. Dlatego istotne jest, aby w analizach stosować właściwe wskaźniki, które odpowiadają celom badawczym oraz sytuacji, z jaką mamy do czynienia.

Pytanie 25

Zdolność spółki do obsługi zadłużenia charakteryzują wskaźniki, których wzory i osiągnięte wielkości w poszczególnych latach przedstawiono w tabeli. Kształtowanie się wskaźników świadczy o tym, że spółka umocniła swoją sytuację finansową dzięki

Lata	Zobowiązania ogółem ------------------------ Aktywa	Kapitał własny ------------------------ Aktywa
2006	51,5 %	28,9 %
2007	49,1 %	39,9 %
2008	36,5 %	43,5 %

A. zwiększeniu zarówno udziału kapitałów obcych w finansowaniu spółki, jak i pokrycia majątku kapitałem własnym.

B. zmniejszeniu zarówno udziału kapitałów obcych w finansowaniu spółki, jak i pokrycia majątku kapitałem własnym.

C. zwiększeniu udziału kapitałów obcych w finansowaniu majątku spółki i zmniejszeniu pokrycia majątku kapitałem własnym.

D. zmniejszeniu udziału kapitałów obcych w finansowaniu majątku spółki i zwiększeniu pokrycia majątku kapitałem własnym.

Poprawna odpowiedź dotyczy zmniejszenia udziału kapitałów obcych w finansowaniu majątku spółki oraz zwiększenia pokrycia majątkiem kapitałem własnym. Tego rodzaju zmiany są kluczowe dla analizy sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Zmniejszenie udziału kapitałów obcych oznacza, że spółka zredukowała swoje zadłużenie wobec instytucji finansowych, co bezpośrednio wpływa na obniżenie ryzyka finansowego oraz kosztów związanych z obsługą długu. W praktyce, przedsiębiorstwa starają się utrzymywać wskaźnik zadłużenia na rozsądnych poziomach, aby zachować płynność finansową. Zwiększenie pokrycia majątkiem kapitałem własnym wskazuje na większą stabilność finansową i niezależność spółki od zewnętrznych źródeł finansowania. Przykładowo, firmy o wyższym udziale kapitału własnego są lepiej postrzegane przez inwestorów i banki, co może ułatwić pozyskiwanie dodatkowego kapitału na rozwój. Dobre praktyki branżowe sugerują, że spółki powinny dążyć do zwiększania efektywności wykorzystania kapitału własnego oraz minimalizacji zadłużenia, co w rezultacie prowadzi do lepszej oceny ich kondycji finansowej.

Pytanie 26

Pracownik otrzymuje wynagrodzenie według systemu godzinowego z dodatkiem. Stawka za godzinę pracy wynosi 10 zł, a miesięczna premia to 200 zł. W kwietniu pracownik był na urlopie przez 5 dni (40 godzin) i uzyskał wynagrodzenie za ten czas w wysokości 480 zł. Oblicz całkowite wynagrodzenie pracownika za miesiąc kwiecień, jeśli wymiar czasu pracy wynosi 160 godzin.

A. 1 080 zł

B. 1 680 zł

C. 1 880 zł

D. 1 200 zł

Wynagrodzenie miesięczne pracownika jest często mylone z prostym pomnożeniem stawki godzinowej przez wymiar godzin pracy, co może prowadzić do błędnych obliczeń, jak w przypadku podanych błędnych odpowiedzi. Na przykład, przy założeniu wypłaty wynagrodzenia tylko za przepracowane godziny, można przyjąć, że pracownik zarobiłby 1600 zł za 160 godzin pracy. Jednak zapominając o premii, która wynosi 200 zł, całkowita kwota wynagrodzenia wyniosłaby 1800 zł, co już nie jest odpowiedzią. Ponadto, błędne podejście do wynagrodzenia za czas urlopu prowadzi do niewłaściwej interpretacji przysługujących świadczeń. Pracownik ma prawo do wynagrodzenia za czas urlopu, które oblicza się na podstawie średniego wynagrodzenia miesięcznego, a nie tylko stawki godzinowej. Nie uwzględnienie prawidłowego wynagrodzenia za urlop, które w tym przypadku wynosi 480 zł, prowadzi do obniżenia całkowitego wynagrodzenia. Dlatego ważne jest, aby dobrze zrozumieć, jak oblicza się wynagrodzenie za urlop oraz jak zintegrować różne składniki wynagrodzenia w całości. Błędy w obliczeniach mogą prowadzić do wypłaty niewłaściwych kwot, co jest niezgodne z przepisami prawa pracy i może skutkować konsekwencjami prawnymi oraz niezadowoleniem pracowników.

Pytanie 27

Rozpoczęcie analizy ekonomicznej polega na

A. ustaleniu działań korekcyjnych

B. sformułowaniu wstępnej diagnozy

C. wyborze kryteriów oceny

D. określeniu przedmiotu badań

Na początku analizy ekonomicznej musimy jasno określić, co będziemy badać. To bardzo ważne, bo bez tego nie ruszymy dalej. Jak na przykład chcemy sprawdzić, jak polityka monetarna wpływa na inflację, to musimy zdecydować, które jej aspekty weźmiemy pod lupę. Mówiąc prościej, chodzi o to, żeby wiedzieć, czy patrzymy na stopy procentowe, ilość pieniędzy czy może coś jeszcze innego. Dobrze jest też wziąć pod uwagę, co dzieje się w gospodarce kraju i jakie są trendy globalne – to pomoże lepiej zrozumieć to, co badamy. Bez odpowiedniego zdefiniowania przedmiotu analizy, nasze wnioski mogą być niekompletne lub wręcz błędne. To jest taki fundament, na którym wszystko się opiera, więc warto to mieć na uwadze. Potem możemy przejść do stawiania hipotez i wyboru metod badawczych, co jest kluczowe w każdej analizie ekonomicznej.

Pytanie 28

Pierwszym krokiem w analizie ekonomicznej jest

A. określenie problematyki, zakresu oraz celu badania

B. opracowanie wniosków

C. wyznaczenie metody badawczej

D. przeprowadzenie szczegółowej analizy

Pierwszym etapem analizy ekonomicznej jest zdefiniowanie problematyki, zakresu i celu badania. Ten krok jest kluczowy, ponieważ pozwala na zrozumienie kontekstu, w którym przeprowadzane będą dalsze analizy. Na przykład, w przypadku badania wpływu zmiany polityki podatkowej na przedsiębiorstwa, należy najpierw wyraźnie określić, jakie aspekty polityki są analizowane, jakich typów przedsiębiorstw dotyczy badanie oraz jakie cele badawcze chcemy osiągnąć, na przykład ocena skutków finansowych czy wpływu na zatrudnienie. Zrozumienie problematyki pozwala także na właściwe zastosowanie metod analitycznych i narzędzi badawczych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie analizy ekonomicznej. Dobrze zdefiniowany cel badania pozwala również na lepsze skonstruowanie pytań badawczych oraz hipotez, co zwiększa trafność i rzetelność wyników. W praktyce, analitycy często korzystają z różnych ram teoretycznych i modeli ekonomicznych, aby lepiej zrozumieć badany problem, co podkreśla znaczenie tego etapu w całym procesie analitycznym.

Pytanie 29

Pracownik otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 2 200,00 zł, dodatek stażowy w wysokości 10% oraz premię, która jest uzależniona od liczby zawartych umów z klientami. Ile wyniesie łączne wynagrodzenie brutto pracownika, jeżeli w bieżącym miesiącu zawarł 16 umów z klientami?

Liczba zawartych umów z klientami w miesiącu	Wysokość premii
1-5	5%
6-10	10%
11-15	15%
16-20	20%

A. 2 860,00 zł

B. 2 420,00 zł

C. 2 640,00 zł

D. 2 750,00 zł

Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia obliczeń związanych z wynagrodzeniem pracownika. Często popełnianym błędem jest nieuwzględnienie wszystkich składników wynagrodzenia, takich jak dodatek stażowy czy premia. W przypadku wynagrodzenia zasadniczego, które wynosi 2 200,00 zł, nie należy zapominać o dodaniu 10% tego wynagrodzenia jako dodatku stażowego, co daje 220,00 zł. Kolejnym istotnym elementem jest premia, która w tym przypadku jest uzależniona od liczby zawartych umów. Warto zauważyć, że premiowanie pracowników za wyniki pracy jest powszechną praktyką, a w tym przypadku 16 umów kwalifikuje pracownika do otrzymania 20% wynagrodzenia zasadniczego jako premii, co wynosi 440,00 zł. Pominięcie któregoś z tych elementów prowadzi do błędnych obliczeń. Przy obliczaniu wynagrodzenia należy zwrócić szczególną uwagę na to, aby uwzględnić wszystkie składniki wynagrodzenia, co jest istotne dla transparentności i uczciwości w polityce wynagrodzeń. Często występuje też nieporozumienie związane z nieumiejętnością różnicowania między wynagrodzeniem zasadniczym a dodatkowymi składnikami, co może prowadzić do błędnych wniosków utrudniających właściwe zrozumienie systemu wynagradzania.

Pytanie 30

Dokument notarialny dotyczący założenia spółki, który musi być przechowywany bezterminowo, zalicza się do kategorii dokumentów

A. A

B. BE

C. B

D. BC

Wybór odpowiedzi z kategorii BC, BE lub B świadczy o niepełnym zrozumieniu klasyfikacji dokumentów oraz ich znaczenia w kontekście archiwizacji. Dokumenty kategorii B i BE są zazwyczaj związane z mniej istotnymi czynnościami, które nie wymagają archiwizacji w sposób bezterminowy. Kategoria B dotyczy na przykład dokumentacji operacyjnej, która jest ważna tylko przez określony czas i może być niszczona po upływie terminu użyteczności. Kategoria BE obejmuje dokumenty, które mogą być przechowywane w krótszym okresie, a ich znaczenie jest ograniczone do bieżącej działalności operacyjnej firmy. Z kolei kategoria BC dotyczy dokumentów, które mogą być przechowywane w postaci elektronicznej, co również nie odpowiada wymaganiom dla aktów notarialnych. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że dokumenty te nie potrzebują długoterminowej archiwizacji, co jest istotnym błędem. Ważne jest, aby zrozumieć, że akty notarialne, jako dokumenty o dużej wadze prawnej, powinny być przechowywane zgodnie z najlepszymi praktykami archiwizacji, co zapewnia nie tylko zgodność z przepisami, ale także zabezpieczenie interesów spółki w dłuższej perspektywie czasowej. Brak świadomości co do znaczenia tych dokumentów może prowadzić do nieodwracalnych konsekwencji prawnych.

Pytanie 31

Aby ustalić tempo zmian w poziomie sprzedaży towarów w firmie w latach 2007 - 2010, konieczne jest obliczenie wskaźnika

A. struktury

B. korelacji

C. dynamiki

D. natężenia

Wybór innych wskaźników, takich jak natężenie, korelacja czy struktura, jest nieodpowiedni przy ocenie tempa zmian poziomu sprzedaży. Wskaźnik natężenia, odnosząc się do stopnia występowania zjawiska w danym kontekście, nie daje pełnego obrazu dynamiki sprzedaży, ponieważ nie uwzględnia zmian w czasie ani ich wpływu na całkowite wyniki. Wskaźnik korelacji, z kolei, zajmuje się identyfikowaniem zależności między dwiema zmiennymi, ale nie informuje nas o kierunku ani tempie zmian. Jest on użyteczny w badaniach związanych z relacjami między zmiennymi, ale nie jest narzędziem do analizy trendów sprzedaży. Wreszcie, wskaźnik struktury koncentruje się na analizie udziałów poszczególnych elementów w całości, a nie na zmianach w czasie. Typowym błędem myślowym przy wyborze tych wskaźników jest brak zrozumienia ich zastosowania w kontekście analizy czasowej. Aby skutecznie zarządzać sprzedażą, niezbędne jest wykorzystanie odpowiednich narzędzi analitycznych, takich jak wskaźnik dynamiki, który umożliwia kompleksową ocenę i podejmowanie decyzji na podstawie rzeczywistych danych.

Pytanie 32

Spółka akcyjna dokonała emisji własnych akcji. Jakie konsekwencje ta operacja przyniesie?

A. w aktywach bilansu nie zmieniając całkowitej sumy bilansowej

B. w aktywach i pasywach bilansu zmniejszając całkowitą sumę bilansową

C. w aktywach i pasywach bilansu zwiększając całkowitą sumę bilansową

D. w pasywach bilansu nie zmieniając całkowitej sumy bilansowej

Emitując akcje własne, spółka akcyjna zwiększa zarówno aktywa, jak i pasywy w swoim bilansie. W momencie emisji akcji, na aktywach pojawiają się środki pieniężne (lub inne aktywa) w wartości odpowiadającej nominalnej wartości akcji oraz ewentualnych dodatkowych wpłat na kapitał. Z kolei w pasywach następuje zwiększenie kapitału własnego, co również wpływa na równowagę bilansu. Emisja akcji własnych jest przykładem operacji, która zwiększa kapitał spółki, co może być szczególnie istotne w kontekście pozyskiwania funduszy na rozwój działalności, inwestycje czy spłatę zobowiązań. W praktyce, wiele firm decyduje się na emisję akcji, aby wzmocnić swoją sytuację finansową oraz poprawić wskaźniki płynności. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSRF), takie operacje muszą być precyzyjnie odzwierciedlone w bilansie, aby zapewnić transparentność oraz zgodność z regulacjami prawnymi.

Pytanie 33

Który z pracowników nabył prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze 26 dni?

Pracownik	Lata wliczane do stażu pracy z tytułu ukończonej szkoły	Staż pracy po ukończonej szkole
Adam Biernat absolwent zasadniczej szkoły zawodowej	3 lata	6 lat i 2 miesiące
Anna Lichocka absolwentka technikum	4 lata	5 lat i 8 miesięcy
Jacek Piotrowski absolwent szkoły policealnej	6 lat	4 lata i 1 miesiąc
Jolanta Będzińska absolwentka szkoły wyższej	8 lat	1 rok i 5 miesięcy

A. Anna Lichocka.

B. Adam Biernat.

C. Jolanta Będzińska.

D. Jacek Piotrowski.

Wybór błędnej odpowiedzi mógł wynikać z nieporozumienia dotyczącego przepisów Kodeksu Pracy dotyczących urlopów wypoczynkowych. Adam Biernat, Anna Lichocka oraz Jolanta Będzińska mogą być pracownikami z różnym stażem pracy, ale ich staż nie sięga 10 lat, co jest kluczowym kryterium dla nabycia prawa do 26 dni urlopu. Pracownicy z krótszym stażem mają prawo do mniejszej liczby dni urlopowych. Na przykład, pracownik zatrudniony od 6 do 10 lat nabywa prawo do 20 dni urlopu, a zatrudniony poniżej 6 lat – 20 dni. Dlatego też, zakładając, że wybrani pracownicy nie przekraczają tej granicy, ich odpowiedzi są nieprawidłowe. Często popełnianym błędem jest nieznajomość lub błędna interpretacja przepisów dotyczących stażu pracy, co prowadzi do fałszywych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że czas zatrudnienia ma bezpośredni wpływ na przyznawane prawa, a ich brak może skutkować niezrozumieniem systemu urlopowego w miejscu pracy. Warto również zaznaczyć, że właściwe korzystanie z urlopów jest nie tylko kwestią prawną, ale także etyczną, wpływającą na zdrowie i efektywność pracowników.

Pytanie 34

Makroekonomia dotyczy analizy i oceny wskaźników związanych z

A. Organizacją oraz sposobami produkcji w firmach

B. Działaniem całego systemu gospodarczego

C. Funkcjonowaniem instytucji publicznych

D. Kondycją finansową przedsiębiorstwa

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich koncentruje się na wąskich aspektach ekonomicznych, które są związane z mikroekonomią lub specyficznymi jednostkami gospodarczymi. Organizacja i metody produkcji w przedsiębiorstwie dotyczą zarządzania operacyjnego, co jest kluczowe, ale skupia się na efektywności procesów wewnętrznych, a nie na ogólnych zjawiskach makroekonomicznych. Podobnie, sytuacja finansowa przedsiębiorstwa odnosi się do analizy bilansów, rachunków zysków i strat oraz przepływów pieniężnych, co jest istotne dla oceny kondycji konkretnej firmy, lecz nie dostarcza szerszego kontekstu gospodarczego. Działalność instytucji państwowych, choć wpływająca na gospodarkę, nie obejmuje całościowej analizy systemu gospodarczego. Typowym błędem myślowym jest mylenie analizy makroekonomicznej z analizą mikroekonomiczną. Makroekonomia zajmuje się całością gospodarki, podczas gdy mikroekonomia koncentruje się na jednostkach i rynkach. Aby poprawnie zrozumieć makroekonomię, istotne jest zrozumienie, jak poszczególne elementy gospodarki współdziałają oraz jakie mają konsekwencje dla ogólnej kondycji ekonomicznej kraju. Również kluczowe jest dostrzeganie wpływu czynników zewnętrznych, takich jak polityka monetarna, na sytuację gospodarczą.

Pytanie 35

Przedsiębiorca opodatkowany jest na zasadach ogólnych i płaci podatek liniowy według stawki 19%. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli ustal zaliczkę na podatek dochodowy za sierpień 2015 r.

Wybrane pozycje z podatkowej księgi przychodów i rozchodów
Wyszczególnienie	Suma zapisów za miesiąc
Wartość sprzedanych towarów i usług	5 930,00 zł
Pozostałe przychody	70,00 zł
Zakup towarów handlowych i materiałów wg cen zakupu	3 470,00 zł
Koszty uboczne zakupu	230,00 zł
Wynagrodzenia w gotówce i naturze	1 850,00 zł
Pozostałe koszty	150,00 zł

A. 57,00 zł

B. 760,00 zł

C. 1 140,00 zł

D. 300,00 zł

Błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego podejścia do obliczeń związanych z podatkiem dochodowym i źle zrozumianych zasad ustalania zaliczki. Wiele osób myli przychody z dochodem, co prowadzi do znaczących błędów w obliczeniach. Przychody to całkowita suma, jaką przedsiębiorca uzyskuje ze sprzedaży towarów lub usług, natomiast dochód to różnica między przychodami a kosztami ich uzyskania. Obliczenie zaliczki wymaga znajomości tej różnicy oraz umiejętności zastosowania odpowiedniej stawki podatkowej. W przypadku ustalenia zaliczki na poziomie 760,00 zł lub 1 140,00 zł, osoby udzielające tych odpowiedzi mogły błędnie pomnożyć przychody bez odjęcia kosztów, co jest kluczowe w procesie obliczeń. Warto również zauważyć, że niska zaliczka w wysokości 300,00 zł również nie oddaje rzeczywistego wymiaru podatku, ponieważ nie uwzględnia dokładnego przeliczenia na podstawie dochodu. Kluczowe dla każdego przedsiębiorcy jest więc zrozumienie tych podstawowych konceptów oraz umiejętność prawidłowego obliczania zaliczek podatkowych, aby uniknąć problemów z urzędami skarbowymi. Współczesne przepisy oraz dobrych praktyk w zakresie rachunkowości i finansów zalecają regularne aktualizowanie wiedzy na temat zmian w prawie podatkowym oraz korzystanie z profesjonalnej pomocy księgowej.

Pytanie 36

Aby porównać rzeczywiste informacje o aktywach oraz źródłach ich finansowania z danymi pochodzącymi z ewidencji księgowej w firmie, wykonuje się

A. weryfikację

B. audyt

C. inwentaryzację

D. windykację

Inwentaryzacja to proces polegający na fizycznym zliczaniu i ocenie wszystkich składników majątku oraz źródeł ich finansowania w danym przedsiębiorstwie. Jest to kluczowy element zarządzania finansami, który pozwala na porównanie stanu faktycznego z danymi ewidencyjnymi, co jest niezbędne dla zapewnienia rzetelności informacji finansowych. W praktyce, inwentaryzacja może obejmować zarówno środki trwałe, jak i zapasy czy należności, a jej celem jest identyfikacja ewentualnych różnic oraz ich przyczyn. Przykładowo, jeśli w księgach rachunkowych widnieje pewna ilość towaru, inwentaryzacja może ujawnić, że faktycznie ta ilość jest niższa, co może wskazywać na kradzież, błędy w ewidencji czy zwykłe zużycie. Regularne przeprowadzanie inwentaryzacji zgodnie z zasadami Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) oraz Krajowych Standardów Rachunkowości (KSR) jest nie tylko wymogiem prawnym, ale także najlepszą praktyką, która wspiera transparentność i poprawność sprawozdań finansowych.

Pytanie 37

Zasada podwójnego zapisu polega na ewidencji każdej operacji gospodarczej

A. tymi samymi kwotami na dwóch kontach po dwóch różnych stronach

B. na dwóch kontach po dwóch różnych stronach

C. tymi samymi kwotami na dwóch kontach

D. tymi samymi kwotami na dwóch kontach, jednym syntetycznym i jednym analitycznym.

Wiele błędnych odpowiedzi często wynika z niezrozumienia zasady podwójnego zapisu oraz jej praktycznych zastosowań w rachunkowości. Zasada ta nie polega jedynie na zapisywaniu tych samych kwot na dwóch różnych kontach, ale wymaga, aby te kwoty były umiejscowione w odpowiednich miejscach bilansu: po jednej stronie jako przychód, a po drugiej jako rozchód. Odpowiedzi, które sugerują, że operacje mogą być ewidencjonowane bez względu na to, jakie konta są używane, prowadzą do nieprawidłowego rozumienia sprawozdań finansowych. Ignorowanie podziału na konta syntetyczne i analityczne stwarza ryzyko błędnych interpretacji danych finansowych. Zrozumienie, że każde zapisanie operacji gospodarczej pociąga za sobą równoczesne obciążenie i uznanie różnych kont, jest kluczowe. W praktyce, brak takiego podejścia może prowadzić do znaczących rozbieżności w bilansie, co z kolei może wpłynąć na decyzje zarządu oraz analizy finansowe. Właściwe stosowanie zasady podwójnego zapisu jest więc nie tylko wymogiem teoretycznym, ale także kluczowym elementem w budowaniu rzetelnych raportów finansowych, które są zgodne z uznawanymi normami rachunkowości.

Pytanie 38

W tabeli zamieszczono wartości zysku osiągniętego w spółce akcyjnej w latach 2008 -2011. Poziom zysku w roku 2011 wzrósł w stosunku do poziomu z roku 2008

Zysk osiągnięty przez spółkę akcyjną w latach 2008 - 2011
Rok	Zysk w tys. zł
2008	250
2009	400
2010	450
2011	500

A. o 60%

B. o 80%

C. o 200%

D. o 100%

Zarówno odpowiedzi 200%, 80%, jak i 60% są błędne, ponieważ opierają się na nieprawidłowych założeniach dotyczących wzrostu zysku spółki. Odpowiedź 200% sugeruje, że zysk wzrósł trzykrotnie, co jest mylnym założeniem, ponieważ zysk wzrósł z 250 tys. zł do 500 tys. zł, co oznacza wzrost o 100%. Odpowiedź 80% również jest niepoprawna, ponieważ nie odzwierciedla rzeczywistego wzrostu. Typowy błąd w myśleniu polegający na wyliczaniu wzrostu procentowego polega na pomieszaniu pojęć. Wzrost o 80% sugerowałby, że zysk wzrósł do około 450 tys. zł, co jest niezgodne z danymi. Wreszcie, odpowiedź 60% również nie jest prawidłowa, ponieważ mogłaby wynikać z błędnego założenia, iż wzrost zysku powinien być proporcjonalny do kosztów lub innych czynników, takich jak zmiany na rynku czy wydajność produkcji. W rzeczywistości, wzrost zysku zależy od wielu zmiennych, w tym strategii sprzedaży, zdolności do generowania nowych przychodów, oraz efektywności operacyjnej. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla analizy finansowej i podejmowania świadomych decyzji inwestycyjnych.

Pytanie 39

W zakładzie produkcyjnym 39 osób w ciągu 8 godzin pracy zrealizowało 1 755 sztuk wyrobów gotowych. Z tych informacji wynika, że

A. czas potrzebny na wykonanie jednej sztuki wyrobu gotowego wyniósł około 5 minut

B. dzienna wydajność pracy wyniosła 45 sztuk wyrobów gotowych na jednego pracownika

C. wskaźnik pracochłonności produkcji wyniósł 312 godzin

D. efektywność produkcji wyniosła 68 445 sztuk wyrobów gotowych na dzień

Dzienna wydajność pracy na poziomie 45 sztuk wyrobów gotowych na jednego pracownika jest poprawnym wyliczeniem, które można uzyskać poprzez prostą kalkulację. W zakładzie pracowało 39 pracowników przez 8 godzin, co daje łącznie 312 roboczogodzin (39 pracowników x 8 godzin). W tym czasie wytworzono 1 755 sztuk wyrobów gotowych. Aby obliczyć wydajność na jednego pracownika, należy podzielić łączną liczbę wyrobów przez liczbę pracowników: 1 755 sztuk / 39 pracowników = 45 sztuk. Dzienna wydajność pracy jest kluczowym wskaźnikiem w zarządzaniu produkcją, gdyż pozwala ocenić efektywność pracy zespołu oraz optymalizować procesy produkcyjne. Znajomość tego wskaźnika umożliwia także porównywanie wydajności między różnymi zespołami lub zmianami, co jest istotne dla ciągłego doskonalenia procesów produkcyjnych. W praktyce, firmy dążą do zwiększenia wydajności, co może prowadzić do obniżenia kosztów produkcji i zwiększenia konkurencyjności na rynku.

Pytanie 40

Dodatnia wartość przedsiębiorstwa będzie klasyfikowana jako

A. aktywa obrotowe

B. aktywa trwałe

C. kapitał rezerwowy

D. kapitał udziałowy

Wybór innych opcji niż aktywa trwałe może wynikać z nieporozumienia dotyczącego klasyfikacji zasobów w bilansie spółki. Kapitał rezerwowy to środki, które są przeznaczone na pokrycie przyszłych strat lub inwestycji, ale nie są bezpośrednio związane z generowaniem wartości operacyjnej. Aktywa obrotowe, takie jak zapasy czy należności, są zasobami, które są szybciej przekształcane w gotówkę, ale ich wartość nie odnosi się bezpośrednio do długoterminowego potencjału spółki. Kapitał udziałowy odnosi się do wkładów właścicieli lub akcjonariuszy, a jego zwiększenie niekoniecznie przekłada się na wzrost wartości spółki. Typowym błędem myślowym jest mylenie aktywów obrotowych z trwałymi; podczas gdy obrotowe są kluczowe dla codziennej działalności i płynności, to aktywa trwałe są fundamentem długoterminowej strategii rozwoju. Dodatkowo, nie zrozumienie roli aktywów trwałych w procesie generowania wartości może prowadzić do błędnych decyzji inwestycyjnych oraz niewłaściwej oceny zdolności spółki do osiągania zysków w przyszłości. Warto zaznaczyć, że tylko aktywa trwałe mogą przyczyniać się do stabilności operacyjnej i długoterminowego wzrostu wartości spółki.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej