Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 19 lipca 2025 19:54
  • Data zakończenia: 19 lipca 2025 20:16

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Który z poniższych interfejsów powinien być wybrany do podłączenia dysku SSD do płyty głównej komputera stacjonarnego, aby uzyskać najwyższą szybkość zapisu oraz odczytu danych?

A. SATA Express
B. PCI Express
C. ATA
D. mSATA
Wybór interfejsu SATA Express jako opcji do podłączenia dysku SSD może wydawać się atrakcyjny, jednak ten standard nie jest w stanie dorównać przepustowości interfejsu PCI Express. SATA Express, mimo że jest szybszy niż tradycyjny SATA III, wciąż ogranicza się do teoretycznej maksymalnej prędkości 10 Gb/s. Natomiast PCIe 3.0 oferuje do 32 Gb/s, a PCIe 4.0 nawet do 64 Gb/s, co wyraźnie pokazuje różnicę w wydajności. Mimo że mSATA również może być stosowany do podłączenia SSD, jego zastosowanie jest ograniczone głównie do starszych laptopów, a jego prędkość transferu jest niewspółmierna do możliwości nowoczesnych dysków. Z kolei ATA, będący starszym standardem, nie jest w ogóle odpowiedni dla nowoczesnych dysków SSD, które wymagają dużo wyższej przepustowości. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru niewłaściwego interfejsu, obejmują przekonanie, że wszystkie formy SATA są wystarczające dla wydajności SSD, co jest nieprawdziwe. Użytkownicy powinni zawsze brać pod uwagę wymagania dotyczące przepustowości, szczególnie przy pracy z danymi o dużej szybkości, takimi jak w przypadku gier, edycji wideo czy zastosowań profesjonalnych. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór niewłaściwego interfejsu może znacznie ograniczyć potencjał sprzętu, co w dłuższej perspektywie przekłada się na niezadowolenie z wydajności systemu.

Pytanie 2

Technik serwisowy, po przeprowadzeniu testu na serwerze NetWare, otrzymał informację, że obiekt dysponuje prawem

Ilustracja do pytania
A. dodawania swoich atrybutów
B. porównania swoich atrybutów
C. odczytywania swoich atrybutów
D. dodawania lub usuwania swoich atrybutów
Analizując dostępne opcje uprawnień, ważne jest zrozumienie różnic między nimi. Prawo porównania swoich właściwości odnosi się do możliwości sprawdzenia zgodności różnych atrybutów, co jest użyteczne w kontekście walidacji danych, ale nie pozwala na ich modyfikację. Czytanie swoich właściwości natomiast dotyczy uprawnienia do przeglądania danych, co jest podstawowym poziomem dostępu, umożliwiającym użytkownikowi wgląd w swoje ustawienia bez możliwości ich zmiany. Uprawnienie do dodawania swoich właściwości bez komponentu usuwania sugeruje jednostronne działanie, które może prowadzić do gromadzenia nadmiarowych, nieaktualnych danych, co stoi w sprzeczności z zasadami efektywnego zarządzania danymi w katalogu. Typowym błędem podczas wyboru uprawnień jest nieuwzględnianie pełnego cyklu zarządzania atrybutami, który obejmuje zarówno tworzenie, jak i usuwanie niepotrzebnych danych, co jest kluczowe dla utrzymania porządku i użyteczności systemów informatycznych. Właściwe zrozumienie różnorodności praw dostępu i ich zastosowań jest fundamentalne dla efektywnego zarządzania zasobami w środowisku IT, co wymaga nie tylko technicznej wiedzy, ale także strategicznego podejścia do administrowania danymi w organizacji.

Pytanie 3

Co należy zrobić w pierwszej kolejności, gdy dysza w drukarce atramentowej jest zaschnięta z powodu długotrwałych przestojów?

A. oczyścić dyszę wacikiem nasączonym olejem syntetycznym
B. przeprowadzić oczyszczenie dyszy za pomocą odpowiedniego programu
C. ustawić tryb wydruku ekonomicznego
D. wymienić cały mechanizm drukujący
Wymiana mechanizmu drukującego jest drastycznym krokiem, który zazwyczaj nie jest konieczny w przypadku problemów z zaschniętymi dyszami. Taki proces wiąże się z wysokimi kosztami oraz czasem przestoju urządzenia, co czyni go mało praktycznym rozwiązaniem w sytuacjach, które można z łatwością naprawić przy użyciu prostszych metod. Z kolei ustawienie wydruku ekonomicznego nie ma bezpośredniego wpływu na problem z zasychającymi tuszami, a jedynie może zmniejszyć ilość zużywanego tuszu podczas druku, co w przypadku problemów z jakością druku nie przyniesie pożądanych rezultatów. Kiedy nie wykorzystuje się drukarki przez dłuższy czas, tusz może wysychać w dyszach, co skutkuje słabszą jakością wydruków. Użycie wacika nasączonego olejem syntetycznym jest również niewłaściwą koncepcją, ponieważ olej nie jest substancją przeznaczoną do czyszczenia elementów drukujących. W rzeczywistości, może on zatykać dysze i pogarszać sytuację, prowadząc do uszkodzeń, które mogą być trudne i kosztowne do naprawienia. Kluczowym błędem myślowym jest więc założenie, że można rozwiązać problem z zaschniętymi tuszami w sposób, który może wprowadzić dodatkowe komplikacje lub koszty, zamiast skorzystać z dostępnych, efektywnych metod konserwacji i czyszczenia.

Pytanie 4

Jaki protokół jest stosowany do przesyłania danych w warstwie transportowej modelu ISO/OSI?

A. TCP
B. LDAP
C. ARP
D. HTTP
ARP (Address Resolution Protocol) jest protokołem, który służy do mapowania adresów IP na adresy MAC w lokalnej sieci. Działa na warstwie 2 modelu OSI, co oznacza, że nie ma bezpośredniego związku z warstwą transportową, w której operuje TCP. W związku z tym, ARP nie może być używane do realizacji funkcji, które są charakterystyczne dla warstwy transportowej, takich jak zapewnienie niezawodnej transmisji danych. HTTP (Hypertext Transfer Protocol) to protokół aplikacyjny stosowany do przesyłania dokumentów hipertekstowych w sieci WWW. Choć HTTP wykorzystuje TCP jako mechanizm transportowy, sam w sobie nie jest protokołem transportowym, lecz aplikacyjnym, co sprawia, że nie jest poprawną odpowiedzią na zadane pytanie. LDAP (Lightweight Directory Access Protocol) również należy do kategorii protokołów aplikacyjnych i jest używany do dostępu i zarządzania usługami katalogowymi. Podobnie jak HTTP, LDAP korzysta z warstwy transportowej, ale nie jest jej częścią. Typowym błędem jest mylenie poziomów w modelu OSI, gdzie użytkownicy często przypisują funkcje protokołów aplikacyjnych do warstwy transportowej. Właściwe zrozumienie struktury modelu OSI oraz ról poszczególnych protokołów jest kluczowe dla skutecznego zarządzania komunikacją w sieciach komputerowych.

Pytanie 5

Jaki będzie rezultat odejmowania dwóch liczb zapisanych w systemie heksadecymalnym 60Ah - 3BFh?

A. 39Ah
B. 349h
C. 24Bh
D. 2AEh
Wybór odpowiedzi 349h, 2AEh lub 39Ah może wynikać z typowych błędów, które pojawiają się podczas wykonywania operacji arytmetycznych w systemie heksadecymalnym. Jednym z najczęstszych błędów jest niepoprawne przeliczenie liczb heksadecymalnych na system dziesiętny lub omyłkowe przypisanie wartości binarnych. Na przykład, przy obliczaniu 60Ah - 3BFh można błędnie założyć, że odejmowanie heksadecymalnych cyfr przebiega identycznie jak w systemie dziesiętnym, co może prowadzić do pomyłek w zapisie wyników. Gdyby na przykład ktoś skupił się na końcowych cyfrach, mógłby błędnie zinterpretować wynik, traktując heksadecymalne 'h' jako nieistotny dodatek, co prowadzi do nieprawidłowego wyniku. Dodatkowo, niektórzy mogą nie zauważyć, że w systemie heksadecymalnym wartość 'A' odpowiada dziesiętnemu 10, a 'B' odpowiada 11, co może wprowadzać w błąd przy dodawaniu lub odejmowaniu. Przykładem błędnego podejścia jest niepoprawne „przeniesienie” wartości między kolumnami, co często występuje, gdy potrzebne są obliczenia z większymi liczbami heksadecymalnymi. Dlatego kluczowe jest, aby dokładnie przeliczać wartości i stosować się do zasad matematyki heksadecymalnej. W ciągu pracy z różnymi systemami liczbowymi zawsze warto zachować ostrożność i potwierdzić wyniki metodami alternatywnymi, na przykład poprzez konwersję z powrotem na liczby dziesiętne.

Pytanie 6

Zapisany symbol dotyczy urządzeń

Ilustracja do pytania
A. IEEE-1394
B. SCSI
C. LPT
D. USB
Więc IEEE-1394, zwany też FireWire, to standard komunikacji szeregowej, który powstał głównie dzięki Apple. Używano go zazwyczaj w kamerach cyfrowych i przy podłączaniu różnych urządzeń audio-wizualnych, bo świetnie radził sobie z szybkim przesyłaniem danych, co jest istotne w multimediów. Jednak z biegiem czasu jego popularność spadła, głównie przez USB, które jest bardziej uniwersalne. Z kolei LPT, czyli Line Print Terminal, to port równoległy, który głównie służył do podłączania drukarek. Dzisiaj rzadko się go używa, bo USB jest szybsze i bardziej powszechne. W porównaniu do LPT i IEEE-1394, SCSI jest bardziej wszechstronny i elastyczny, co czyni go lepszym rozwiązaniem w profesjonalnych środowiskach. Natomiast USB to jeden z najczęściej używanych standardów w komputerach, łączący różne urządzenia peryferyjne, jak myszy czy klawiatury. Choć jest super wygodny, w przypadku intensywnych operacji SCSI jest jednak lepszym wyborem. Zrozumienie tych różnic jest ważne, bo pomaga w podejmowaniu właściwych decyzji dotyczących konfiguracji sprzętowej. Często się myli zastosowania tych standardów, co może prowadzić do problemów z wydajnością w systemach komputerowych.

Pytanie 7

Drukarka ma przypisany stały adres IP 172.16.0.101 oraz maskę 255.255.255.0. Jaki adres IP powinien być ustawiony dla komputera, aby nawiązać komunikację z drukarką w lokalnej sieci?

A. 173.16.0.101
B. 255.255.255.1
C. 172.16.1.101
D. 172.16.0.100
Przypisanie adresów IP spoza zakresu podsieci, w której znajduje się drukarka, prowadzi do niemożności komunikacji z tym urządzeniem. Adres 172.16.1.101 znajduje się w innej podsieci, ponieważ jego pierwszy trzy oktety różnią się od adresu drukarki. W przypadku takiej konfiguracji, urządzenia nie będą w stanie wymieniać danych, ponieważ będą działały w różnych segmentach sieci, co uniemożliwia ich bezpośrednią komunikację. Z kolei adres 173.16.0.101 jest całkowicie z innej klasy adresów, należy do klasy B, a zatem nie jest kompatybilny z adresem drukarki w klasie C. To prowadzi do tego, że nie będzie możliwe nawiązanie połączenia, ponieważ urządzenia z różnych klas adresowych nie mogą się ze sobą komunikować bez odpowiedniej konfiguracji routera. Adres 255.255.255.1 nie jest również poprawnym adresem IP dla urządzeń końcowych; jest to adres rozgłoszeniowy, który jest używany w kontekście wysyłania danych do wszystkich urządzeń w sieci, a nie do konkretnego urządzenia. Zrozumienie struktury adresacji IP oraz zasad komunikacji w sieciach lokalnych jest kluczowe, aby uniknąć takich pomyłek oraz zapewnić, że wszystkie urządzenia mogą skutecznie się komunikować.

Pytanie 8

Jaki jest adres rozgłoszeniowy (broadcast) dla hosta z adresem IP 192.168.35.202 oraz maską 26 bitową?

A. 192.168.35.192
B. 192.168.35.255
C. 192.168.35.0
D. 192.168.35.63
Adresy rozgłoszeniowe są często mylone z innymi typami adresów IP, co prowadzi do błędnych wniosków. Na przykład, adres 192.168.35.0 jest adresem sieciowym, a nie rozgłoszeniowym. Z definicji, adres sieciowy identyfikuje daną sieć, w której znajdują się hosty. Ponadto, adres 192.168.35.63, w kontekście maski 255.255.255.192, nie może być adresem rozgłoszeniowym, ponieważ w rzeczywistości jest to adres hosta w tej samej sieci. Z kolei adres 192.168.35.192 to adres, który nie jest adresem rozgłoszeniowym w tej konfiguracji, lecz również należy do puli dostępnych adresów dla hostów. Kluczową koncepcją, którą należy zapamiętać, jest to, że adres rozgłoszeniowy dla danej podsieci jest zawsze najwyższym możliwym adresem, co oznacza, że wszystkie bity hosta są ustawione na '1'. Typowym błędem jest nieprawidłowe rozumienie rozgraniczenia pomiędzy adresami sieciowymi, hostów i adresami rozgłoszeniowymi, co może prowadzić do problemów w konfiguracji sieci czy podczas diagnostyki. Właściwe zrozumienie tych pojęć jest fundamentalne dla efektywnego zarządzania siecią oraz zapewnienia jej prawidłowego funkcjonowania.

Pytanie 9

Aby jednocześnie zmienić tło pulpitu, kolory okien, dźwięki oraz wygaszacz ekranu na komputerze z systemem Windows, należy użyć

A. kompozycji
B. centrum ułatwień dostępu
C. schematów dźwiękowych
D. planu zasilania
Odpowiedzi takie jak centrum ułatwień dostępu, schematy dźwiękowe czy plan zasilania nie są odpowiednie w kontekście jednoczesnej zmiany interfejsu użytkownika. Centrum ułatwień dostępu ma na celu wsparcie osób z niepełnosprawnościami, oferując narzędzia do modyfikacji systemu, ale nie jest dedykowane do masowej zmiany estetyki czy dźwięków. Schematy dźwiękowe odnoszą się jedynie do konfiguracji dźwięków związanych z różnymi wydarzeniami w systemie, co nie obejmuje zmiany tła pulpitu ani wygaszacza ekranu. Plan zasilania z kolei dotyczy ustawień zarządzania energią komputera, które wpływają głównie na wydajność systemu i trwałość baterii w urządzeniach przenośnych, nie mając bezpośredniego wpływu na wygląd interfejsu czy dźwięki. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że te elementy są ze sobą powiązane, jednak każda z wymienionych opcji ma swoje specyficzne zastosowanie i nie pozwala na kompleksową zmianę wyglądu oraz dźwięku systemu Windows. Praktyka ta pokazuje typowy błąd myślowy, polegający na łączeniu funkcji, które mają różne cele i zastosowania, co może prowadzić do frustracji w poszukiwaniu efektywnej personalizacji systemu.

Pytanie 10

W bezprzewodowej sieci firmowej aktywowano usługę, która zajmuje się tłumaczeniem nazw mnemonicznych. Co to za usługa?

A. RADIUS
B. RDS
C. DNS
D. DHCP
Wybór odpowiedzi RADIUS, DHCP i RDS jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego funkcji poszczególnych protokołów i usług sieciowych. RADIUS (Remote Authentication Dial-In User Service) to protokół, który zajmuje się autoryzacją i uwierzytelnianiem użytkowników w sieciach, szczególnie w kontekście dostępu do usług zdalnych. Zastosowanie RADIUS obejmuje zarządzanie dostępem użytkowników do sieci, ale nie ma on funkcji tłumaczenia nazw mnemonicznych, co jest kluczowe w zadanym pytaniu. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) służy do automatycznego przydzielania adresów IP oraz innych informacji konfiguracyjnych klientom w sieci, ale również nie zajmuje się tłumaczeniem nazw. Jest to usługa, która operuje na poziomie konfiguracji, a nie na poziomie rozwiązywania nazw. RDS (Remote Desktop Services) to technologia umożliwiająca zdalny dostęp do pulpitu, i podobnie jak w poprzednich przypadkach, nie jest odpowiedzialna za tłumaczenie nazw. Typowym błędem w podejściu do tego pytania jest skupienie się na funkcjonalności sieciowej, która dotyczy autoryzacji lub przydzielania adresów, zamiast zrozumienia, że usługa tłumaczenia nazw jest specyficzną funkcją przypisaną do DNS. W efekcie, odpowiedzi te nie odpowiadają na pytanie o funkcję tłumaczenia nazw mnemonicznych w sieci, co jest kluczowe dla pełnego zrozumienia roli, jaką DNS odgrywa w komunikacji sieciowej.

Pytanie 11

Na rysunkach technicznych dotyczących instalacji sieci komputerowej oraz dedykowanej instalacji elektrycznej, symbolem pokazanym na rysunku oznaczane jest gniazdo

Ilustracja do pytania
A. telefoniczne
B. elektryczne ze stykiem ochronnym
C. elektryczne bez styku ochronnego
D. komputerowe
Symbol na rysunku przedstawia gniazdo elektryczne ze stykiem ochronnym co jest zgodne z normami bezpieczeństwa obowiązującymi w instalacjach elektrycznych. Styk ochronny znany również jako uziemienie to dodatkowy przewód w gniazdku który ma na celu ochronę przed porażeniem elektrycznym. Jego obecność jest kluczowa w urządzeniach elektrycznych które mogą mieć części przewodzące dostępne dla użytkownika. W praktyce takie gniazda stosowane są powszechnie w gospodarstwach domowych i budynkach komercyjnych zapewniając dodatkowe zabezpieczenie przed przepięciami czy błędami w instalacji. Zgodnie z normą PN-IEC 60364 instalacje elektryczne powinny być projektowane i wykonane w sposób zapewniający ochronę podstawową i ochronę przy uszkodzeniu. Dodatkowo symbol ten jest powszechnie rozpoznawany w dokumentacji technicznej co ułatwia identyfikację typu gniazda w projektach i schematach instalacji.

Pytanie 12

Który z podanych adresów IPv4 należy do kategorii B?

A. 224.100.10.10
B. 128.100.100.10
C. 192.168.1.10
D. 10.10.10.10
Adres IPv4 128.100.100.10 należy do klasy B, co wynika z jego pierwszego oktetu. Klasa B obejmuje adresy, których pierwszy oktet mieści się w przedziale od 128 do 191. W praktyce, klasyfikacja adresów IP jest kluczowym elementem w projektowaniu sieci komputerowych, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie przestrzenią adresową. Adresy klasy B są często wykorzystywane w średnich i dużych sieciach, ponieważ oferują możliwość stworzenia do 65 536 adresów IP w ramach jednej sieci (przy użyciu maski podsieci 255.255.0.0). Przykładem zastosowania adresów klasy B jest ich wykorzystanie w przedsiębiorstwach, które potrzebują dużej liczby adresów dla swoich urządzeń, takich jak komputery, serwery, drukarki i inne. W kontekście standardów, klasyfikacja adresów IP opiera się na protokole Internet Protocol (IP), który jest kluczowym elementem w architekturze Internetu. Warto zaznaczyć, że klasy adresów IP są coraz mniej używane na rzecz CIDR (Classless Inter-Domain Routing), który oferuje większą elastyczność w alokacji adresów. Niemniej jednak, zrozumienie klasyfikacji jest nadal istotne dla profesjonalistów zajmujących się sieciami.

Pytanie 13

Jaki sprzęt powinno się wybrać do pomiarów schematu okablowania strukturalnego sieci lokalnej?

A. Reflektometr OTDR
B. Monitor sieciowy
C. Analizator sieci LAN
D. Analizator protokołów
Monitor sieciowy, mimo że jest użytecznym narzędziem w kontekście nadzoru nad wydajnością sieci, nie jest odpowiedni do szczegółowego pomiaru mapy połączeń okablowania strukturalnego. Jego główną funkcją jest obserwacja stanu i zdrowia sieci, a nie bezpośredni pomiar połączeń czy analizy infrastruktury kablowej. Reflektometr OTDR, z drugiej strony, służy głównie do pomiaru długości i jakości kabli optycznych, co czyni go mniej przydatnym w kontekście sieci LAN, która zazwyczaj opiera się na kablach miedzianych. Analizator protokołów a także ma swoje zastosowanie w diagnozowaniu problemów z komunikacją w sieci. Jednakże jego funkcjonalność ogranicza się do analizy danych przesyłanych w sieci, a nie do mapowania fizycznych połączeń. Właściwe podejście do zarządzania sieciami lokalnymi powinno zawsze opierać się na używaniu właściwych narzędzi do konkretnych zadań. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do błędnych wniosków oraz niewłaściwych decyzji w zakresie diagnozowania problemów. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć różnice między dostępnymi narzędziami oraz ich zastosowanie w praktyce.

Pytanie 14

Jakie urządzenie sieciowe umożliwia połączenie lokalnej sieci LAN z rozległą siecią WAN?

A. Repeater
B. Router
C. Hub
D. Switch
Router to kluczowe urządzenie w sieciach komputerowych, które pełni rolę pośrednika pomiędzy różnymi sieciami, w tym lokalnymi (LAN) i rozległymi (WAN). Jego podstawową funkcją jest przesyłanie danych między tymi sieciami, co odbywa się poprzez analizowanie adresów IP pakietów danych i podejmowanie decyzji o najlepszej trasie do ich dostarczenia. Przykładem zastosowania routera jest łączenie domowej sieci lokalnej z Internetem, co umożliwia korzystanie z sieci globalnej na urządzeniach w sieci LAN. Routery często wyposażone są w dodatkowe funkcje, takie jak NAT (Network Address Translation), który pozwala na ukrywanie wielu urządzeń lokalnych za jednym publicznym adresem IP, co zwiększa bezpieczeństwo oraz optymalizuje wykorzystanie adresów IP. W branży IT, zgodnie z najlepszymi praktykami, routery są również używane do implementacji zasad QoS (Quality of Service), co pozwala na priorytetyzację ruchu sieciowego, co jest szczególnie ważne w przypadku aplikacji wymagających dużej przepustowości, takich jak wideokonferencje czy gry online."

Pytanie 15

W jakim gnieździe należy umieścić procesor INTEL CORE i3-4350- 3.60 GHz, x2/4, 4MB, 54W, HD 4600, BOX, s-1150?

Ilustracja do pytania
A. rys. A
B. rys. D
C. rys. C
D. rys. B
Wybór nieodpowiedniego gniazda dla procesora Intel Core i3-4350 może skutkować nieprawidłowym funkcjonowaniem komputera lub nawet fizycznym uszkodzeniem procesora bądź płyty głównej. Procesory te wymagają gniazda LGA 1150 co oznacza że jakiekolwiek inne gniazda takie jak LGA 1151 lub LGA 1155 nie będą kompatybilne z tym modelem. Gniazdo LGA 1150 charakteryzuje się specyficznym układem styków i mechanizmem mocującym który nie pasuje do innych rodzajów gniazd. Próba montażu w nieodpowiednim gnieździe może prowadzić do niebezpiecznych zwarć i trudności ze stabilnością systemu. Pomyłki te często wynikają z braku znajomości specyfikacji technicznych oraz z mylenia podobnie wyglądających gniazd co podkreśla znaczenie dokładnego sprawdzania dokumentacji technicznej. Świadomość poprawnego standardu gniazda jest kluczowa nie tylko dla zapobiegania uszkodzeniom ale także dla maksymalizacji wydajności systemu i wykorzystania pełnego potencjału procesora co jest szczególnie istotne w profesjonalnych zastosowaniach gdzie wymagana jest wysoka niezawodność i wydajność.

Pytanie 16

Podczas uruchamiania (krótko po zakończeniu testu POST) komputer się zawiesza. Jakie mogą być możliwe przyczyny tej awarii?

A. Nieprawidłowe napięcie zasilania procesora
B. Zbyt wiele ikon na pulpicie
C. Brak podłączonej myszki komputerowej
D. Niepoprawnie skonfigurowana drukarka
Zasilanie procesora to naprawdę ważna sprawa, bo złe napięcie może namieszać w działaniu komputera. Procesor to jeden z kluczowych elementów i jeśli napięcie jest zbyt niskie, to po prostu może się zawiesić. Z drugiej strony, jak napięcie jest za wysokie, to może się przegrzać i uszkodzić. Dlatego warto używać zasilaczy, które spełniają normy ATX i mają dobre certyfikaty, żeby mieć pewność, że wszystko działa tak jak powinno. Dobrze jest też monitorować, jak pracują nasze podzespoły - programy takie jak HWMonitor czy CPU-Z mogą być w tym bardzo pomocne. Troska o prawidłowe napięcie zasilania to klucz do sprawnego działania komputera, zarówno dla tych, co budują sprzęt, jak i dla tych, co zajmują się konserwacją.

Pytanie 17

Aby przeprowadzić instalację systemu operacyjnego z rodziny Windows na stacjach roboczych, konieczne jest dodanie na serwerze usług

A. wdrażania systemu Windows
B. terminalowych
C. pulpitu zdalnego
D. plików
Aby przeprowadzić instalację sieciową systemów operacyjnych Windows na stacjach roboczych, kluczowym elementem jest posiadanie na serwerze usługi wdrażania systemu Windows. Usługa ta umożliwia zdalne instalowanie systemów operacyjnych na wielu komputerach jednocześnie, co znacznie upraszcza proces zarządzania i aktualizacji oprogramowania w dużych środowiskach IT. Przykładem zastosowania może być środowisko korporacyjne, w którym administratorzy IT mogą przygotować obraz systemu operacyjnego oraz aplikacji, a następnie wdrożyć go na stacjach roboczych pracowników w godzinach nocnych, minimalizując zakłócenia w pracy. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, stosowanie rozwiązań do wdrażania systemów operacyjnych pozwala na centralizację zarządzania oraz automatyzację procesów, co zwiększa efektywność operacyjną. Usługi te wykorzystują protokoły takie jak PXE (Preboot Execution Environment) oraz WDS (Windows Deployment Services), które są standardami w branży, umożliwiającymi szybkie i bezpieczne wdrożenie systemów operacyjnych w różnych konfiguracjach sprzętowych.

Pytanie 18

Użytkownicy sieci WiFi zauważyli problemy oraz częste zrywanie połączenia z internetem. Co może być przyczyną tej sytuacji?

A. niewłaściwy sposób szyfrowania sieci
B. niedziałający serwer DHCP
C. nieprawidłowe hasło do sieci
D. zbyt niski poziom sygnału
Błędne hasło do sieci, choć może wydawać się przyczyną problemów z połączeniem, w rzeczywistości objawia się inaczej niż opisywane zaburzenia. Jeśli wpisane hasło jest niepoprawne, urządzenie nie uzyska dostępu do sieci, co skutkuje komunikatem o błędzie, a nie sporadycznymi stratami połączenia. Kolejnym czynnikiem, który może być mylnie interpretowany jako przyczyna problemów, jest niedziałający serwer DHCP. W sytuacji, gdy serwer DHCP nie działa, urządzenia nie będą w stanie uzyskać adresu IP, co również prowadzi do niemożności połączenia z siecią, ale nie jest to przyczyną przerywanego połączenia. Zły sposób szyfrowania sieci to jeszcze jedna z koncepcji, która nie jest przyczyną problemów. Choć nieodpowiednie metody szyfrowania mogą prowadzić do nieautoryzowanego dostępu, nie wpływają one na stabilność połączenia. Problemy z połączeniem wynikające z niewłaściwego szyfrowania objawiają się innymi symptomami, takimi jak niemożność połączenia z siecią w ogóle, a nie sporadyczne utraty sygnału. Warto zrozumieć, że przyczyny problemów z siecią WiFi są złożone i wymagają dokładnej analizy, aby skutecznie je zdiagnozować i rozwiązać.

Pytanie 19

Skrypt o nazwie wykonaj w systemie Linux zawiera: echo -n "To jest pewien parametr " echo $? Wykonanie poleceń znajdujących się w pliku spowoduje wyświetlenie podanego tekstu oraz

A. numeru procesu, który był ostatnio uruchomiony w tle
B. stanu ostatniego wykonanego polecenia
C. numeru procesu aktualnie działającej powłoki
D. listy wszystkich parametrów
Odpowiedź 'stanu ostatnio wykonanego polecenia' jest poprawna, ponieważ polecenie '$?' w systemie Linux zwraca status zakończenia ostatniego polecenia. Wartość ta jest kluczowa w skryptach oraz w codziennej pracy w powłoce, ponieważ pozwala na kontrolowanie i reagowanie na wyniki wcześniejszych operacji. Na przykład, jeśli poprzednie polecenie zakończyło się sukcesem, '$?' zwróci wartość 0, co oznacza, że skrypt może kontynuować dalsze operacje. Natomiast jeśli wystąpił błąd, zwróci inną wartość (np. 1 lub wyższą), co może być podstawą do podjęcia odpowiednich działań, takich jak logowanie błędów lub wykonanie alternatywnych kroków. Tego rodzaju kontrola przepływu jest standardową praktyką w programowaniu skryptów bash, umożliwiającą tworzenie bardziej elastycznych i odpornych na błędy aplikacji. Dobrą praktyką jest zawsze sprawdzenie stanu zakończenia polecenia przed kontynuowaniem dalszych operacji, co pozwala na lepsze zarządzanie potencjalnymi problemami w skryptach.

Pytanie 20

Jaką maksymalną długość może mieć kabel miedziany UTP kategorii 5e łączący bezpośrednio dwa urządzenia w sieci, według standardu Fast Ethernet 100Base-TX?

A. 100 m
B. 150 m
C. 1000 m
D. 300 m
Wybierając odpowiedzi takie jak 150 m, 1000 m czy 300 m, można się odnosić do mylnych przekonań dotyczących długości kabli UTP w kontekście technologii Ethernet. Wiele osób mylnie interpretuje maksymalne długości kabli, zakładając, że im dłuższy kabel, tym lepsza komunikacja, co jest absolutnie nieprawdziwe. Rzeczywista wydajność kabla Ethernet nie tylko zależy od jego długości, ale także od jakości sygnału, który może zostać zakłócony przez zjawiska takie jak tłumienie czy interferencje elektromagnetyczne. Użytkownicy mogą sądzić, że 150 m lub 300 m to akceptowalne długości, jednak takie podejście może prowadzić do poważnych problemów z wydajnością sieci. Na przykład, przy długości kabla 150 m, sygnał może ulegać znacznemu osłabieniu, co w praktyce skutkuje niską prędkością transferu danych oraz problemami z opóźnieniami. Podobnie, długość 1000 m znacznie przekracza maksymalne specyfikacje dla standardów Ethernet i może skutkować brakiem połączenia. Ponadto, różne standardy kabli, takie jak 10Base-T czy 1000Base-T, również mają swoje ograniczenia, które powinny być znane każdemu, kto projektuje lub zarządza siecią. Właściwe zrozumienie specyfikacji długości kabli jest kluczowe dla utrzymania stabilności i efektywności każdej sieci komputerowej.

Pytanie 21

Który z systemów operacyjnych przeznaczonych do pracy w sieci jest dostępny na podstawie licencji GNU?

A. Linux
B. OS X Server
C. Unix
D. Windows Server 2012
No właśnie, Unix, OS X Server i Windows Server 2012 to systemy operacyjne, ale jednak nie są dostępne na tej samej zasadzie co Linux. Unix powstał w latach 60-tych i 70-tych, a jego licencja jest komercyjna, więc nie można go tak łatwo używać czy modyfikować. OS X Server to stworzenie Apple, który też ma licencję komercyjną, więc nie jest tak dostępny jak Linux. Z kolei Windows Server 2012 to produkt Microsoftu, który również jest sprzedawany na zasadach komercyjnych. Te systemy w zasadzie nie dają tej samej swobody co Linux, bo ciężko je dostosować do swoich potrzeb. Wiele osób ma błędne zdanie, że tylko otwarte systemy są funkcjonalne, ale to nie jest prawda. Komercyjne rozwiązania też mogą być zaawansowane, ale z reguły mają jakieś ograniczenia w licencjach.

Pytanie 22

Planowana sieć należy do kategorii C. Została ona podzielona na 4 podsieci, z których każda obsługuje 62 urządzenia. Która z poniższych masek będzie odpowiednia do tego zadania?

A. 255.255.255.192
B. 255.255.255.128
C. 255.255.255.224
D. 255.255.255.240
Odpowiedź 255.255.255.192 jest prawidłowa, ponieważ maska ta umożliwia podział sieci klasy C na cztery podsieci, z których każda obsługuje do 62 urządzeń. Maska 255.255.255.192 w notacji CIDR odpowiada /26, co oznacza, że 6 bitów jest używanych do adresowania hostów w podsieci. Przy 6 bitach dostępnych dla hostów, możemy obliczyć liczbę możliwych adresów za pomocą wzoru 2^n - 2, gdzie n to liczba bitów dla hostów. W tym przypadku 2^6 - 2 = 64 - 2 = 62. Dwa adresy są zarezerwowane: jeden dla adresu sieci (wszystkie bity hostów ustawione na 0) i jeden dla adresu rozgłoszeniowego (wszystkie bity hostów ustawione na 1). Dzięki zastosowaniu maski 255.255.255.192, możemy w pełni wykorzystać dostępne adresy IP w każdej podsieci, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu sieci opartej na IP, zapewniając efektywne wykorzystanie zasobów IP.

Pytanie 23

Narzędzie w systemie Windows umożliwiające monitorowanie prób logowania do systemu to dziennik

A. zabezpieczeń
B. System
C. aplikacji
D. Setup
Odpowiedź "zabezpieczeń" jest poprawna, ponieważ to właśnie dziennik zabezpieczeń w systemie Windows rejestruje wszystkie zdarzenia związane z bezpieczeństwem, w tym próby logowania. Dziennik ten zawiera informacje o skutecznych i nieudanych próbach logowania, co jest kluczowe dla monitorowania i analizy incydentów związanych z bezpieczeństwem. Administratorzy systemów mogą korzystać z tego dziennika do identyfikacji podejrzanych działań, takich jak wielokrotne nieudane próby logowania, które mogą wskazywać na próby włamania. Aby uzyskać dostęp do dziennika zabezpieczeń, można użyć narzędzia 'Podgląd zdarzeń', które pozwala na przeszukiwanie, filtrowanie i analizowanie zarejestrowanych zdarzeń. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie tego dziennika, co w połączeniu z innymi metodami zabezpieczeń, takimi jak stosowanie silnych haseł i autoryzacji wieloskładnikowej, może znacząco zwiększyć poziom ochrony systemu.

Pytanie 24

Który z protokołów służy do weryfikacji poprawności połączenia pomiędzy dwoma hostami?

A. ICMP (Internet Control Message Protocol)
B. UDP (User DatagramProtocol)
C. RIP (Routing Information Protocol)
D. RARP (ReverseA ddress Resolution Protocol)
UDP (User Datagram Protocol) jest protokołem transportowym, który umożliwia przesyłanie danych w sposób niepołączeniowy. Chociaż pozwala na szybkie przesyłanie informacji, nie oferuje mechanizmów sprawdzania poprawności połączenia ani potwierdzania odbioru danych. Użytkownicy mogą zakładać, że UDP jest odpowiedni do diagnostyki sieci, jednak w rzeczywistości nie dostarcza on informacji o stanie połączenia ani o błędach w transmisji. Z drugiej strony, RIP (Routing Information Protocol) jest protokołem używanym do wymiany informacji o trasach w sieciach komputerowych, a jego głównym celem jest ustalenie najlepszej drogi do przesyłania danych. Nie jest on zaprojektowany do sprawdzania osiągalności hostów ani ich komunikacji. RARP (Reverse Address Resolution Protocol) z kolei służy do tłumaczenia adresów IP na adresy MAC, co jest całkowicie inną funkcją i nie ma związku z diagnozowaniem połączeń. Typowe błędy myślowe prowadzące do błędnych odpowiedzi często związane są z nieodróżnieniem funkcji protokołów transportowych i kontrolnych. Użytkownicy mogą mylić UDP z ICMP, nie dostrzegając, że ICMP jest odpowiedzialny za operacje kontrolne, a UDP za przesył danych. Właściwe zrozumienie ról poszczególnych protokołów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i diagnozowania problemów w sieciach komputerowych.

Pytanie 25

Na rysunku zobrazowano schemat

Ilustracja do pytania
A. przetwornika DAC
B. karty graficznej
C. przełącznika kopułkowego
D. zasilacza impulsowego
Karta graficzna to komponent komputerowy dedykowany do renderowania grafiki i generowania obrazów. Jej kluczowymi elementami są procesor graficzny (GPU) oraz pamięć RAM, które wspólnie odpowiadają za przetwarzanie danych graficznych. Schemat przedstawiony na rysunku nie zawiera elementów typowych dla układów graficznych, takich jak złącza wideo czy procesory przetwarzania grafiki. Przetwornik DAC, czyli cyfrowo-analogowy, służy do konwersji sygnałów cyfrowych na analogowe, co jest istotne w systemach dźwiękowych i telekomunikacyjnych. Tego typu układ zawiera zwykle drabinkę rezystorową i wzmacniacze operacyjne, które nie są obecne w analizowanym schemacie. Przełącznik kopułkowy natomiast to mechaniczny element stosowany w klawiaturach i innych urządzeniach wejściowych, który poprzez fizyczne naciśnięcie zamyka obwód elektryczny. Schemat zasilacza impulsowego zawiera elementy elektroniczne takie jak diody, tranzystory i kondensatory, które umożliwiają efektywną konwersję energii, nie mając zastosowania w kontekście mechanicznych przełączników. Błędy w rozpoznaniu schematu wynikają często z mylenia funkcji i zastosowań poszczególnych komponentów elektronicznych oraz ich charakterystycznych układów w różnych systemach technologicznych. Właściwe rozpoznanie takich rysunków wymaga zrozumienia ich funkcji i sposobu działania, co jest kluczowe przy projektowaniu i naprawie urządzeń elektronicznych.

Pytanie 26

Trzech użytkowników komputera z systemem operacyjnym Windows XP Pro posiada swoje foldery z dokumentami w głównym katalogu dysku C:. Na dysku znajduje się system plików NTFS. Użytkownicy mają utworzone konta z ograniczonymi uprawnieniami. Jak można zabezpieczyć folder każdego z użytkowników, aby inni nie mieli możliwości modyfikacji jego zawartości?

A. Zmierzyć każdemu z użytkowników typ konta na konto z ograniczeniami
B. Ustawić dla dokumentów atrybut Ukryty w ustawieniach folderów
C. Nie udostępniać dokumentów w sekcji Udostępnianie w ustawieniach folderu
D. Przydzielić uprawnienia NTFS do edytowania folderu jedynie odpowiedniemu użytkownikowi
Przypisanie odpowiednich uprawnień NTFS do folderów użytkowników jest kluczowym krokiem w zabezpieczaniu danych w systemie Windows XP. NTFS, jako nowoczesny system plików, oferuje zaawansowane możliwości zarządzania uprawnieniami, które pozwalają kontrolować, kto może modyfikować, odczytywać lub wykonywać pliki i foldery. W przypadku, gdy każdy z trzech użytkowników ma swój własny folder z dokumentami, należy skonfigurować uprawnienia tak, aby tylko dany użytkownik miał możliwość ich edytowania. Przykładowo, jeśli użytkownik A ma folder 'Dokumenty użytkownika A', to tylko on powinien mieć przyznane uprawnienia do zapisu, natomiast użytkownicy B i C powinni mieć te uprawnienia odrzucone. Dzięki temu, nawet jeśli inni użytkownicy mają dostęp do systemu, nie będą w stanie zmieniać zawartości folderów innych osób. Tego rodzaju praktyka jest zgodna z zasadą minimalnych uprawnień, która jest jedną z podstawowych zasad bezpieczeństwa IT, pomagając w ochronie danych przed nieautoryzowanym dostępem i modyfikacjami.

Pytanie 27

Jaką liczbę adresów IP należy wykorzystać, aby 4 komputery podłączone do switcha mogły się swobodnie komunikować?

A. 2
B. 4
C. 5
D. 3
Wybór mniejszej liczby adresów IP, takich jak 2, 3 czy 5, jest błędny z perspektywy podstawowych zasad adresacji IP. W przypadku 2 adresów IP, można by pomyśleć, że dwa komputery mogłyby się komunikować, ale w praktyce nie wystarczy to, aby zapewnić komunikację między wszystkimi 4 komputerami. Komunikacja w sieci wymaga, aby każde urządzenie miało unikalny adres IP, co oznacza, że każdemu z 4 komputerów musi zostać przypisany oddzielny adres. Wybór 3 adresów IP również nie wystarcza, ponieważ brakujący adres uniemożliwi jednemu z komputerów komunikację. Wreszcie, wybór 5 adresów IP prowadzi do nadmiarowości, co nie jest konieczne w tej sytuacji i może prowadzić do nieefektywnej organizacji adresacji sieciowej. W myśleniu o adresacji IP kluczowe jest zrozumienie zasady, że każdy element sieci musi być identyfikowalny, co nie jest możliwe przy mniejszej liczbie adresów niż liczba urządzeń. Stosowanie dobrych praktyk w zarządzaniu adresami IP przyczynia się do efektywności i bezpieczeństwa w sieciach komputerowych.

Pytanie 28

Kable łączące poziome punkty dystrybucyjne z centralnym punktem dystrybucyjnym określa się jako

A. okablowanie poziome
B. okablowanie pionowe
C. połączenia systemowe
D. połączenia telekomunikacyjne
Wybór niewłaściwego typu okablowania może prowadzić do wielu problemów w systemie telekomunikacyjnym. Okablowanie poziome odnosi się do kabli, które łączą urządzenia w obrębie jednego piętra, a nie między kondygnacjami. Takie połączenia są kluczowe na poziomie lokalnym, jednak nie zastępują potrzeby okablowania pionowego, które ma za zadanie transportowanie sygnałów między różnymi piętrami budynku. Połączenia systemowe to termin, który odnosi się bardziej do integrowania różnych systemów telekomunikacyjnych, a nie specyficznie do okablowania. Z kolei połączenia telekomunikacyjne mogą być ogólnym określeniem dla wszelkich kabli przesyłających dane, ale nie definiują one konkretnej struktury okablowania. W konsekwencji, pomylenie tych terminów może prowadzić do nieefektywnego planowania i wykonania sieci, co w rezultacie obniża jej wydajność oraz wiarygodność. Istotne jest, aby podczas projektowania systemu telekomunikacyjnego zwracać uwagę na standardy, takie jak ANSI/TIA-568, które precyzują, w jaki sposób powinno być zainstalowane okablowanie pionowe i poziome, aby zapewnić optymalne funkcjonowanie sieci.

Pytanie 29

Na stronie wydrukowanej przez drukarkę laserową występują jaśniejsze i ciemniejsze fragmenty. W celu usunięcia problemów z jakością oraz nieciągłościami w wydruku, należy

A. wymienić grzałkę
B. przeczyścić głowice drukarki
C. wymienić bęben światłoczuły
D. przeczyścić wentylator drukarki
Wymiana bębna światłoczułego jest kluczowym krokiem w zapewnieniu wysokiej jakości wydruków w drukarkach laserowych. Bęben ten odgrywa fundamentalną rolę w procesie tworzenia obrazu na papierze, ponieważ to właśnie on jest odpowiedzialny za przenoszenie toneru na powierzchnię kartki. Z czasem bębny mogą ulec zużyciu, co prowadzi do pojawienia się jaśniejszych i ciemniejszych obszarów. Problem ten jest szczególnie widoczny, gdy bęben jest zarysowany lub uszkodzony, co skutkuje niejednolitym nałożeniem tonera. Wymiana bębna zgodnie z zaleceniami producenta oraz regularna konserwacja urządzenia, która obejmuje czyszczenie i kontrolę stanu bębna, powinny być integralną częścią użytkowania drukarki laserowej. Dobre praktyki w zakresie zarządzania urządzeniami drukującymi sugerują, aby bębny były wymieniane w cyklach zalecanych przez producenta, co może znacznie wpłynąć na jakość wydruku oraz wydajność pracy. Ponadto, odpowiednia obsługa i transport bębna, unikanie jego narażenia na zbyt dużą wilgotność oraz światło, są kluczowe dla wydłużenia jego żywotności.

Pytanie 30

Który z parametrów czasowych w pamięci RAM określany jest jako czas dostępu?

A. CL
B. RCD
C. RAT
D. CR
RAT, CR i RCD to terminy, które mogą być mylące, jeśli chodzi o pamięć RAM, ale każdy z nich opisuje coś innego. RAT, czyli Read Access Time, nie jest zbyt popularnym terminem w dokumentacji technicznej, a tak naprawdę nie ma go w standardowej mowie. CR, czyli Command Rate, mówi o tym, jak kontroler pamięci zmienia się z modułami RAM i ile cykli zegarowych musi minąć, zanim wyśle kolejne polecenie. Natomiast RCD, czyli Row Column Delay, dotyczy opóźnienia dostępu do wierszy i kolumn w pamięci, ale to tylko część całego czasu dostępu. Często ludzie mylą te pojęcia z CL, ponieważ wszystkie one mają wpływ na wydajność, ale opisują różne rzeczy. Zrozumienie tych różnic jest ważne, zwłaszcza jeśli chcesz zoptymalizować komputer do bardziej profesjonalnych zastosowań.

Pytanie 31

Jaką wartość dziesiętną ma liczba 11110101(U2)?

A. 245
B. -11
C. -245
D. 11
Odpowiedzi -245, 11 oraz 245 nie są poprawne ze względu na zrozumienie systemu reprezentacji liczb w kodzie Uzupełnień do 2. W przypadku odpowiedzi -245, błędne jest założenie, że liczba binarna 11110101 mogłaby odpowiadać tak dużej wartości ujemnej. Przesunięcie w dół wartości liczbowej w systemie binarnym, a tym bardziej przyjęcie znaczenia liczb, które nie odpowiadają faktycznemu przeliczeniu U2, prowadzi do znaczących nieporozumień. Z kolei odpowiedzi 11 oraz 245 ignorują kluczowy element dotyczący znaku liczby. W systemie U2, gdy najbardziej znaczący bit jest równy 1, liczba jest ujemna; więc interpretacja tej liczby jako dodatniej jest błędna. Niezrozumienie, jak funkcjonuje reprezentacja znaków w systemie binarnym, często prowadzi do mylnych wniosków, co jest typowym błędem wśród osób uczących się podstaw informatyki. Ważne jest, aby pamiętać, że reprezentacja U2 jest powszechnie stosowana w architekturze komputerów, co czyni znajomość jej zasad kluczowym elementem w programowaniu oraz w tworzeniu algorytmów. Aby poprawnie konwertować liczby, użytkownicy powinni być świadomi, jak odczytywać bity w kontekście ich pozycji oraz znaczenia, ponieważ każda pomyłka może prowadzić do poważnych błędów w obliczeniach.

Pytanie 32

W systemie Linux narzędzie top pozwala na

A. zidentyfikowanie katalogu zajmującego najwięcej przestrzeni na dysku twardym
B. ustalenie dla użytkownika najwyższej wartości limitu quoty
C. porządkowanie plików według ich rozmiaru w kolejności rosnącej
D. monitorowanie wszystkich bieżących procesów
Wybierając odpowiedzi dotyczące wyszukiwania katalogów zajmujących najwięcej miejsca na dysku, ustawiania limitów quoty lub sortowania plików według ich wielkości, można zauważyć, że obejmują one funkcje, które nie są związane z działaniem programu top w systemie Linux. Pierwsza koncepcja, dotycząca wyszukiwania katalogów zajmujących najwięcej miejsca, odnosi się do narzędzi takich jak du (disk usage), które pozwalają na analizę wykorzystania przestrzeni dyskowej w systemie plików. Użytkownicy mogą użyć polecenia 'du -sh *' w terminalu, aby uzyskać szybki przegląd rozmiarów katalogów. Ustawienie limitów quoty dla użytkowników to zupełnie inna funkcjonalność, realizowana za pomocą narzędzi takich jak quota, które kontrolują i ograniczają użycie przestrzeni dyskowej przez poszczególnych użytkowników. Te mechanizmy są istotne w środowiskach wieloużytkownikowych, aby zarządzać zasobami sprawiedliwie. Natomiast sortowanie plików według ich wielkości jest typowe dla poleceń takich jak ls, które mogą być używane z różnymi opcjami do wyświetlania i organizowania listy plików w katalogach. Takie niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z mylnego skojarzenia funkcji tych narzędzi z programem top, co jest częstym błędem w zrozumieniu podstawowych narzędzi administracyjnych w systemie Linux. Każde z wymienionych narzędzi ma swoją specyfikę i zastosowanie, które jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami systemowymi.

Pytanie 33

Instalacja systemów Linux oraz Windows 7 przebiegła bez problemów. Oba systemy zainstalowały się prawidłowo z domyślnymi konfiguracjami. Na tym samym komputerze, o tej samej konfiguracji, podczas instalacji systemu Windows XP pojawił się komunikat o braku dysków twardych, co może sugerować

A. logiczne uszkodzenie dysku twardego
B. niedobór sterowników
C. nieprawidłowe ustawienie zworek w dysku twardym
D. błędnie skonfigurowane bootowanie urządzeń
Wybór złego ułożenia zworek w dysku twardym jako przyczyny braku wykrywania dysków twardych jest mylny, ponieważ współczesne dyski twarde, szczególnie te wykorzystujące interfejs SATA, nie korzystają z zworków do ustawiania trybu pracy. Zworki były używane głównie w starszych dyskach IDE, gdzie ich poprawne ustawienie miało kluczowe znaczenie dla ustalenia, który dysk jest główny (Master), a który podrzędny (Slave). W przypadku, gdy w systemie BIOS prawidłowo wykrywane są dyski, ułożenie zworków nie powinno mieć wpływu na ich widoczność w systemie operacyjnym. Ponadto, uszkodzenie logiczne dysku twardego również nie jest bezpośrednią przyczyną braku wykrywania go przez system instalacyjny Windows XP. Takie uszkodzenia mogą prowadzić do problemów z dostępem do danych, ale nie do sytuacji, w której dysk jest całkowicie niewykrywalny. Warto również zauważyć, że źle ustawione bootowanie napędów może prowadzić do problemów z uruchamianiem systemu operacyjnego, ale nie do braku wykrywania dysków podczas instalacji. Kluczowe jest zrozumienie, że system operacyjny wymaga odpowiednich sterowników do rozpoznawania sprzętu, a brak ich instalacji jest najczęstszą przyczyną napotykanych problemów, co potwierdzają praktyki branżowe. Właściwe dobranie sterowników jest niezbędne, aby zapewnić pełną funkcjonalność zainstalowanego systemu operacyjnego.

Pytanie 34

Która usługa pozwala na zdalne zainstalowanie systemu operacyjnego?

A. WDS
B. DNS
C. IIS
D. IRC
WDS, czyli Windows Deployment Services, to usługa firmy Microsoft, która umożliwia zdalną instalację systemów operacyjnych Windows na komputerach klienckich w sieci. WDS jest szczególnie przydatny w środowiskach, gdzie konieczne jest szybkie i efektywne wdrożenie systemów operacyjnych na wielu maszynach jednocześnie. Dzięki WDS, administratorzy mogą zarządzać obrazami systemów operacyjnych, tworzyć niestandardowe obrazy oraz przeprowadzać instalacje w trybie zdalnym bez potrzeby fizycznego dostępu do urządzeń. Przykłady zastosowania obejmują firmy, które regularnie aktualizują swoje stacje robocze lub instytucje edukacyjne, które potrzebują zainstalować systemy na wielu komputerach w pracowniach komputerowych. WDS wspiera standardy takie jak PXE (Preboot Execution Environment), co pozwala na uruchamianie komputerów klienckich z sieci i pobieranie obrazu systemu operacyjnego bezpośrednio z serwera.

Pytanie 35

W systemie Linux program, który odpowiada aplikacji chkdsk z Windows, to

A. totem
B. fsck
C. icacls
D. synaptic
Program fsck (file system check) jest narzędziem używanym w systemach Linux do sprawdzania i naprawy systemu plików. Działa on na podobnej zasadzie jak narzędzie chkdsk w systemie Windows, które służy do skanowania dysków w poszukiwaniu błędów oraz ich naprawy. Narzędzie fsck może być wykorzystane zarówno do skanowania systemów plików w trybie offline, jak i podczas rozruchu systemu, kiedy system plików jest w stanie nienaruszonym. Przykładowe zastosowanie fsck obejmuje analizę i naprawę uszkodzonych systemów plików, które mogą wynikać z nieprawidłowego wyłączenia systemu, awarii sprzętowych lub błędów oprogramowania. Użytkownicy powinni zawsze wykonywać kopie zapasowe danych przed użyciem fsck, ponieważ w niektórych przypadkach naprawa może prowadzić do utraty danych. Zgodnie z dobrą praktyką, zaleca się także uruchamianie fsck na odmontowanych systemach plików, aby uniknąć potencjalnych problemów z integralnością danych.

Pytanie 36

Moc zasilacza wynosi 450 W, co oznacza, że

A. 0,045 hW
B. 0,45 kW
C. 45 GW
D. 4,5 MW
Moc zasilacza wynosząca 450 W (watów) jest równoważna 0,45 kW (kilowatów), co można obliczyć dzieląc wartość w watach przez 1000. Kilowaty to jednostka mocy, która często jest używana w kontekście zasilania urządzeń elektrycznych i systemów energetycznych. Przykładowo, sprzęt komputerowy, zasilacze do gier czy urządzenia domowe często podawane są w watach, jednak dla większych instalacji, takich jak panele słoneczne czy systemy grzewcze, moc wyrażana jest w kilowatach. Znajomość przelicznika między tymi jednostkami jest kluczowa przy projektowaniu instalacji elektrycznych, aby odpowiednio dobrać zasilacz do potrzeb urządzenia oraz zapewnić efektywność energetyczną. Standardy branżowe, takie jak IEC 61000, zalecają dokładne określenie mocy zasilającej, aby uniknąć przeciążeń i uszkodzeń sprzętu. Zrozumienie tych pojęć jest niezbędne dla każdego profesjonalisty w dziedzinie elektrotechniki.

Pytanie 37

Do przeprowadzenia ręcznej konfiguracji interfejsu sieciowego w systemie Linux konieczne jest użycie polecenia

A. eth()
B. ipconfig
C. ifconfig
D. route add
Odpowiedzi 'eth()', 'ipconfig' oraz 'route add' są niepoprawne z kilku powodów. Pierwsza z nich, 'eth()', to nieprawidłowe polecenie, ponieważ w systemach Linux nie istnieje funkcja ani polecenie o takiej nazwie. Użytkownicy mogą mylić to z interfejsem eth0, ale samo 'eth()' nie jest rozpoznawane przez system. 'ipconfig' to polecenie z systemu Windows, używane do konfiguracji interfejsów sieciowych w tym systemie. W Linuxie odpowiednikiem jest 'ifconfig' lub nowsze 'ip'. Używanie 'ipconfig' w systemach Linux nie przyniesie żadnych rezultatów, ponieważ to narzędzie nie jest dostępne w tym środowisku, co prowadzi do frustracji użytkowników, którzy próbują znaleźć znane im polecenia w innym systemie operacyjnym. Ostatnia z opcji, 'route add', jest poleceniem do dodawania tras w tablicy routingu, a nie do konfiguracji interfejsu sieciowego. Użytkownicy, którzy mylą te polecenia, mogą napotkać trudności w zarządzaniu siecią lub mogą wprowadzać nieprawidłowe konfiguracje, co prowadzi do problemów z połączeniem i komunikacją sieciową. Kluczowe jest zrozumienie, że różne systemy operacyjne mają różne narzędzia, a ich znajomość jest niezbędna do skutecznego zarządzania infrastrukturą sieciową.

Pytanie 38

Do czego służy program firewall?

A. ochrony dysku przed przepełnieniem
B. ochrony sieci LAN oraz systemów przed intruzami
C. zabezpieczenia systemu przed błędnymi aplikacjami
D. zapobiegania przeciążeniu procesora przez system
Firewall, lub zapora sieciowa, to kluczowy element zabezpieczeń, który chroni sieci LAN oraz systemy przed nieautoryzowanym dostępem i atakami intruzów. Pełni on funkcję filtrowania ruchu sieciowego, analizując pakiety danych, które przychodzą i wychodzą z sieci. Dzięki regułom skonfigurowanym przez administratorów, firewall może blokować niebezpieczne połączenia oraz zezwalać na ruch zgodny z politykami bezpieczeństwa. Przykładem zastosowania firewallu może być jego użycie w przedsiębiorstwie, gdzie zabezpiecza on wewnętrzną sieć przed atakami z zewnątrz, takimi jak skanowania portów czy ataki DDoS. Istnieją różne typy firewalli, w tym zapory sprzętowe oraz programowe, które są stosowane w zależności od potrzeb organizacji. Dobre praktyki w zarządzaniu firewallami obejmują regularne aktualizacje reguł, monitorowanie logów oraz audyty bezpieczeństwa, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu. W kontekście rosnących zagrożeń w cyberprzestrzeni, odpowiednia konfiguracja i utrzymanie firewalli jest niezbędne dla zapewnienia integralności i poufności danych.

Pytanie 39

W metodzie dostępu do medium CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection) stacja, która planuje rozpocząć transmisję, nasłuchuje, czy w sieci występuje aktywność, a następnie

A. czeka na token umożliwiający rozpoczęcie nadawania
B. wysyła prośbę o zezwolenie na transmisję
C. oczekuje na ustalenie priorytetu transmisji przez koncentrator
D. po zauważeniu ruchu w sieci czeka, aż medium stanie się dostępne
Analizując podane odpowiedzi, warto zauważyć, że nie wszystkie koncepcje są zgodne z zasadami funkcjonowania metody CSMA/CD. Na przykład, sugerowanie, że stacja wysyła zgłoszenie żądania transmisji, jest mylące, ponieważ w metodzie CSMA/CD nie ma potrzeby formalnego zgłaszania zamiaru nadawania. Mechanizm ten polega na prostym nasłuchiwaniu medium, a nie na składaniu wniosków o zezwolenie. Oczekiwanie na żeton, jak sugeruje inna odpowiedź, dotyczy zupełnie innej metody dostępu do medium, jaką jest Token Ring. W tej metodzie, żeton jest specjalnym pakietem, który krąży w sieci, dając stacjom prawo do nadawania. Oczekiwanie na nadanie priorytetu transmisji przez koncentrator również jest niepoprawne, ponieważ CSMA/CD nie wykorzystuje centralnego zarządzania, a każdy węzeł ma równy dostęp do medium. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych metod dostępu do medium, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich działania. Zrozumienie różnic między CSMA/CD a innymi metodami dostępu jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi. Umiejętność rozpoznania, które metody są odpowiednie w danym kontekście, jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się sieciami, szczególnie w erze rosnącej liczby urządzeń podłączonych do sieci oraz konieczności zapewnienia ich płynnej i efektywnej komunikacji.

Pytanie 40

Unity Tweak Tool oraz narzędzia dostrajania to elementy systemu Linux, które mają na celu

A. przydzielanie uprawnień do zasobów systemowych
B. ustawienie zapory sieciowej
C. obsługę kont użytkowników
D. personalizację systemu
Odpowiedź 'personalizacji systemu' jest poprawna, ponieważ narzędzia dostrajania oraz Unity Tweak Tool są zaprojektowane z myślą o użytkownikach systemów Linux, którzy chcą dostosować środowisko graficzne oraz zachowanie systemu operacyjnego do swoich indywidualnych potrzeb. Te narzędzia oferują szereg opcji, które pozwalają na modyfikację wyglądu interfejsu, ustawień motywów, ikon, czcionek oraz zachowań systemowych. Na przykład, użytkownik może łatwo zmienić domyślny motyw graficzny, co wpłynie na estetykę całego systemu, czy też dostosować skróty klawiszowe do swoich preferencji, co zwiększa efektywność pracy. W praktyce, korzystając z tych narzędzi, można uzyskać bardziej spójne i przyjemne doświadczenie użytkownika, co jest kluczowe w przypadku długotrwałego korzystania z systemu. Dodatkowo, zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie użyteczności, personalizacja pozwala na zwiększenie komfortu użytkowania oraz efektywności, co może mieć pozytywny wpływ na produktywność.