Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik przemysłu mody
Kwalifikacja: MOD.11 - Organizacja procesów wytwarzania wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 09:59
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 10:25

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na metkach przypinanych do tekstyliów zawarta jest informacja między innymi o

A. normie zużycia materiału

B. metodzie kontroli końcowej

C. systemie organizacji szycia

D. metodzie konserwacji wyrobu

Na przywieszkach mocowanych w wyrobach odzieżowych kluczowym elementem jest informacja dotycząca sposobu konserwacji wyrobu. Praktyczne wskazówki na temat pielęgnacji odzieży, takie jak właściwe metody prania, suszenia i prasowania, są niezbędne do zachowania estetyki oraz funkcjonalności wyrobu. Oznaczenia na metkach, zgodne z międzynarodowymi standardami, na przykład ISO 3758, pomagają konsumentom w podejmowaniu świadomych decyzji dotyczących konserwacji. Przykładowo, jeśli na metce znajduje się ikona przedstawiająca pranie w zimnej wodzie, oznacza to, że wysoka temperatura może uszkodzić tkaninę. Dobre praktyki branżowe wskazują, że dostarczenie jasnych instrukcji dotyczących konserwacji nie tylko zwiększa zadowolenie klientów, ale również wpływa na wydłużenie żywotności produktów, co jest korzystne z perspektywy zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. W ten sposób, odpowiednie informacje na przywieszkach stają się ważnym narzędziem w edukacji konsumentów i promowaniu świadomego korzystania z odzieży.

Pytanie 2

Na metkach umieszczanych na odzieży nie zamieszcza się

A. nazwa oraz symbol odzieży

B. normy zużycia materiału

C. znaku producenta

D. instrukcji konserwacji odzieży

Norma dotycząca etykietowania wyrobów odzieżowych wskazuje, że na przywieszkach nie podaje się normy zużycia materiału. Etykieta powinna zawierać istotne informacje, takie jak nazwa i symbol wyrobu, znak producenta oraz instrukcje konserwacji, które są kluczowe dla użytkownika, aby właściwie dbał o odzież. Przykładowo, instrukcje prania i suszenia mogą znacząco wpłynąć na trwałość i wygląd produktu. W praktyce, informacje o normach zużycia materiału są wewnętrzne i dotyczą jedynie producentów oraz dostawców, a nie konsumentów. Wiedza o trwałości materiałów i ich zachowaniu w czasie jest istotna na etapie produkcji i kontroli jakości, ale nie znajduje odzwierciedlenia w komunikacji z klientem. Dlatego producenci koncentrują się na przekazywaniu informacji, które są praktyczne i bezpośrednio użyteczne dla odbiorcy. Dobre praktyki branżowe wskazują na znaczenie dokładnych i jasnych informacji na etykietach, co zwiększa zaufanie klientów oraz poprawia ich doświadczenie związane z użytkowaniem produktu.

Pytanie 3

Jakie działania związane z wytwarzaniem odzieży dotyczą transportu międzyoperacyjnego?

A. Transportowanie ścinków oraz resztek materiałowych z krojowni do magazynu

B. Przekazywanie obrabianych części odzieży pomiędzy stanowiskami w szwalni

C. Przewożenie materiałów z magazynu surowców do krojowni

D. Przemieszczanie gotowych wyrobów odzieżowych ze szwalni do magazynu wyrobów gotowych

Warto zauważyć, że dostarczanie materiałów z magazynu surowca do krojowni, wysyłanie ścinków i resztek materiałowych z krojowni do magazynu oraz przemieszczanie wykonanej odzieży ze szwalni do magazynu wyrobów gotowych są czynnościami, które w rzeczywistości nie odnoszą się do transportu międzyoperacyjnego, lecz do transportu zewnętrznego lub wewnętrznego, który ma inne cele. Transport międzyoperacyjny koncentruje się na przesunięciu komponentów w obrębie jednego etapu produkcji, a nie na dostarczaniu surowców czy gotowych produktów do różnych lokalizacji. Niezrozumienie różnicy między tymi rodzajami transportu może prowadzić do błędnych wniosków o charakterze procesów produkcyjnych. Na przykład, dostarczanie materiałów z magazynu surowca do krojowni ma na celu zaopatrzenie w surowce, a nie ich przetwarzanie, co jest zasadniczo inną funkcją w łańcuchu dostaw. Również przemieszczanie odzieży do magazynu wyrobów gotowych dotyczy końca procesu produkcji, a nie operacji wykonywanych w trakcie jego trwania. Takie pomyłki mogą prowadzić do nieefektywności w planowaniu produkcji i złej organizacji pracy w zakładzie. Zrozumienie specyfiki transportu międzyoperacyjnego jest kluczowe dla poprawy wydajności oraz jakości procesów produkcyjnych w branży odzieżowej.

Pytanie 4

Na którym schemacie obróbki technologicznej pokazano sposób realizacji wyrobu odzieżowego lub jego części?

A. Konstrukcyjnym

B. Instruktażowym

C. Technicznym

D. Modelowym

Rysunek instruktarzowy jest kluczowym elementem w procesie produkcji odzieży, ponieważ konkretyzuje sposób wykonania wyrobu oraz jego elementów. Tego typu rysunki zawierają szczegółowe informacje o technikach szycia, materiałach oraz kolejności operacji, co jest niezbędne w celu zapewnienia wysokiej jakości finalnego produktu. W praktyce, rysunki instruktażowe są często stosowane przez krawców i projektantów mody, którzy muszą przekazać złożone techniki wykonania odzieży, uwzględniając przy tym różne aspekty, takie jak wygoda noszenia, estetyka oraz funkcjonalność. W zgodzie z normami branżowymi, rysunki te powinny być jasne i zrozumiałe, co ułatwia ich interpretację przez osoby wykonujące daną pracę. Na przykład, w produkcji odzieży sportowej, szczegółowe instrukcje dotyczące stosowania elastycznych szwów mogą znacznie wpłynąć na komfort użytkownika. Dobrą praktyką jest także wprowadzanie elementów wizualnych, takich jak zdjęcia lub diagramy, które pozwalają lepiej zrozumieć proces produkcji.

Pytanie 5

W procesie produkcji wykrojów automatyczne cięcie materiałów można przeprowadzić, wykorzystując metodę

A. cięcia przy użyciu maszyn krojczych

B. hydromechaniczną

C. wycinania przy pomocy wykrojników

D. laserową

Wiesz, metoda laserowa w automatycznym krojeniu materiałów to naprawdę fajna rzecz. Używa się tam wiązki lasera do cięcia tkanin i różnych materiałów, co pozwala na osiągnięcie super precyzyjnych kształtów bez marnowania materiału. To ważne szczególnie w branży odzieżowej, bo tam dokładność to podstawa, żeby ubrania dobrze wyglądały i spełniały swoje funkcje. Można na przykład robić skomplikowane wzory na odzieży, gdzie każda nitka się liczy. No i to cięcie laserowe automatyzuje cały proces, co sprawia, że produkcja idzie szybciej, a czas potrzebny na wykroje znacznie się zmniejsza. Chyba dlatego to rozwiązanie jest tak popularne, bo jest elastyczne i łatwo współpracuje z systemami CAD, więc jak coś trzeba zmienić w projekcie, to można to zrobić błyskawicznie, a prototypy wytwarza się dużo szybciej.

Pytanie 6

Krótki komunikat reklamowy, który jest dodawany na końcu każdego e-maila wysyłanego z serwisu pocztowego lub innego dostawcy, zawierający link, nazywa się

A. stopka mailowa

B. billboard

C. baner reklamowy

D. toplayer

Stopka mailowa to krótki tekst reklamowy lub informacyjny zamieszczany na końcu wiadomości e-mail. Zawiera on zazwyczaj dane kontaktowe nadawcy, a także często linki do stron internetowych lub mediach społecznościowych. W kontekście marketingu e-mailowego, stopka mailowa pełni kluczową rolę, ponieważ jest to miejsce, gdzie można umieścić dodatkowe informacje o firmie, promocje lub linki do ważnych zasobów. To nie tylko sposób na zwiększenie widoczności marki, ale także sposób na zapewnienie odbiorcom łatwego dostępu do istotnych informacji. Właściwe umieszczenie hiperlinków w stopce może przyczynić się do zwiększenia ruchu na stronie oraz poprawienia wskaźników konwersji. Dobre praktyki wskazują na umieszczanie w stopce także opcji wypisania się z newslettera, co jest zgodne z zasadami etyki marketingu. Warto pamiętać, że stopka mailowa powinna być estetyczna, aby nie zrażała odbiorców, ale również powinna być dostosowana do identyfikacji wizualnej firmy.

Pytanie 7

W projekcie damskiej bluzki inspirowanej militarnym stylem należy uwzględnić

A. pliski

B. falbany

C. lamówki

D. pagony

Pagony to charakterystyczne elementy odzieży, które wywodzą się z militarnych tradycji i są szeroko stosowane w projektowaniu odzieży inspirowanej stylem militarnym. W bluzkach damskich pagony mogą pełnić zarówno funkcję dekoracyjną, jak i praktyczną, dodając struktury oraz podkreślając sylwetkę. Użycie pagonów w projekcie bluzki może przyciągać uwagę do linii ramion, a także wprowadzać do projektu elementy wojskowego stylu, które są obecnie bardzo trendy. Przykładowo, można je zastosować w połączeniu z klasycznymi kołnierzami, co może stworzyć elegancki, ale zarazem nieco surowy wygląd. W projektowaniu odzieży ważne jest, aby elementy takie jak pagony były harmonijnie dopasowane do reszty fasonu i materiału. Przestrzeganie dobrych praktyk, takich jak odpowiedni dobór materiałów czy wykończeń, jest kluczowe dla uzyskania estetycznego i funkcjonalnego efektu końcowego.

Pytanie 8

Guzik o płaskim kształcie z dwiema dziurkami jest przyszywany do wyrobu za pomocą ściegu

A. zygzaka.

B. krytego.

C. stębnowego.

D. drabinkowego.

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z nieporozumień dotyczących właściwości różnych ściegów. Ścieg stębnowy, choć mocny, nie jest najlepszy do przyszywania guzików, bo jego prostokątna budowa nie pasuje do kształtu guzika. Może się zdarzyć, że taki ścieg będzie luźny, co prowadzi do ryzyka, że guzik odpadnie. Jak dla mnie, ścieg drabinkowy, który często używa się w dekoracyjnych pracach, też nie jest odpowiedni do guzików, bo bardziej sprawdza się w wykończeniach i nie daje wymaganej wytrzymałości tam, gdzie materiał narażony jest na intensywne użytkowanie. A ścieg kryty, znany z ukrywania nici, nie sprawdzi się tutaj, bo brakuje mu stabilności. W branży tekstylnej to naprawdę ważne, by dobierać odpowiednie ściegi do ich właściwości, bo ma to duży wpływ na jakość i trwałość wyrobów. Trzeba zrozumieć różnice między tymi ściegami, żeby unikać typowych błędów, które mogą obniżać jakość i funkcjonalność produktów.

Pytanie 9

Produkcja odzieży z wysokogatunkowych materiałów, realizowana na zlecenie konkretnej osoby oraz przestrzegająca ustalonych norm w trakcie wytwarzania, w tym użycie ręcznego szycia oraz starannych wykończeń, to typowe cechy krawiectwa.

A. seryjnego

B. Haute Couture

C. Pret-a-porter

D. konfekcyjnego

Konfekcyjne krawiectwo to po prostu masowa produkcja odzieży. Robi się to w dużych seriach, według standardowych rozmiarów. Ubrania konfekcyjne są dla szerokiego grona ludzi, więc nie ma tu miejsca na indywidualne podejście. Choć są też ubrania pret-a-porter, czyli gotowe do noszenia, to i tak są szyte w większych ilościach i sprzedawane w standardowych rozmiarach. Nie są dopasowane do konkretnego klienta jak w Haute Couture, co w sumie sprawia, że brakuje tego osobistego klimatu. Seryjne krawiectwo to masowa produkcja, gdzie wszystko jest zautomatyzowane. Traci się przez to na jakości i ręcznym szyciu, które jest takie charakterystyczne dla Haute Couture. Niektórzy mylą te pojęcia, a to prowadzi do dziwnych wniosków o ekskluzywności i wyjątkowości tych produktów. Wiedza o różnicach między tymi podejściami jest mega ważna dla ludzi, którzy interesują się modą i krawiectwem, bo wpływa to na ich decyzje zakupowe oraz oczekiwania co do jakości i indywidualności ubrań.

Pytanie 10

Podczas finalnej inspekcji, na podstawie rysunku technicznego oraz tabeli wymiarów, brakarz dokonuje kontroli

A. wielkości poszczególnych elementów odzieży

B. jakości materiałów użytych w odzieży

C. układania poszczególnych składników odzieży

D. łączenia elementów konstrukcyjnych odzieży

Wybór odpowiedzi dotyczącej wielkości poszczególnych elementów odzieży jest właściwy, ponieważ brakarz podczas kontroli ostatecznej koncentruje się na zgodności wymiarów z rysunkiem technicznym oraz tabelą wymiarów. Kontrola ta jest kluczowym elementem zapewnienia jakości w produkcji odzieży, gdyż błędne wymiary mogą prowadzić do niewłaściwego dopasowania, co z kolei wpływa na komfort noszenia i estetykę produktu. Wymiary muszą być dokładnie odzwierciedlone w wykonanych elementach, co jest zgodne z europejskimi normami jakości odzieży. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest proces produkcji sukienki, gdzie każdy element, od długości rękawów po obwód talii, musi spełniać określone standardy. Prawidłowe wymiary są także istotne dla dalszych procesów, takich jak pakowanie czy przygotowanie do sprzedaży, co podkreśla znaczenie kontroli brakarza w całym cyklu produkcyjnym."

Pytanie 11

Producent odzieży ma obowiązek zamieścić informacje o konserwacji i użytkowaniu wyrobu w formie

A. etykiety umieszczonej na wieszaku

B. przywieszki po zewnętrznej stronie bluzki

C. wszywki po wewnętrznej stronie bluzki

D. naklejki na worku foliowym

Wszywki umieszczone po wewnętrznej stronie odzieży to najczęściej stosowany sposób informowania konsumentów o sposobie konserwacji i użytkowania wyrobu. Zgodnie z normami branżowymi, takie jak ISO 3758, etykiety muszą zawierać czytelne i zrozumiałe instrukcje dotyczące prania, suszenia, prasowania oraz ogólnych zasad pielęgnacji odzieży. Wszywki są trwale przymocowane do materiału, co minimalizuje ryzyko ich zgubienia podczas użytkowania odzieży. Przykładem zastosowania może być odzież robocza, gdzie prawidłowe informacje o konserwacji są kluczowe dla zachowania odzieży w dobrym stanie oraz zapewnienia jej funkcjonalności. Dodatkowo, wszywki mogą zawierać informacje o składzie materiałowym, co jest istotne dla osób z alergiami lub preferujących określone rodzaje tkanin. Dzięki tym praktykom, zarówno producenci, jak i konsumenci mogą efektywniej zarządzać cyklem życia odzieży, co przyczynia się do zrównoważonego rozwoju i odpowiedzialności ekologicznej.

Pytanie 12

Jakie wymagania powinien spełniać magazyn z gotowymi produktami?

A. Pomieszczenia magazynowe nie mogą być wilgotne

B. W pomieszczeniach magazynowych nie powinno się używać środków przeciwmolowych itp.

C. Okna w magazynie powinny być umiejscowione od strony południowej

D. Temperatura w pomieszczeniach magazynu powinna wynosić około 25 °C

W magazynie ważne jest, żeby nie było za dużo wilgoci. To kluczowe, bo wilgotność może naprawdę zaszkodzić naszym wyrobom gotowym. Jak będzie za mokro, to mogą się pojawić pleśnie, grzyby, a nawet szkodniki - a tego chyba nikt nie chce, prawda? Standardy, takie jak ISO 55000, mówią, że odpowiednia wilgotność to podstawa, jeśli chcemy, żeby nasze produkty były w dobrej formie przez dłuższy czas. W praktyce dobrze jest mieć wentylację i osuszacze, żeby ta wilgotność nie poszalała. Na przykład, w magazynach z jedzeniem czy lekami, to szczególnie ważne, żeby kontrolować te poziomy i nie przekraczać zalecanych limitów. Zastosowanie tych praktyk nie tylko chroni nasze wyroby, ale także może pomóc w efektywniejszej pracy i zmniejszeniu ryzyka strat finansowych związanych z uszkodzeniami.

Pytanie 13

Wyroby włókiennicze, które po przeprowadzonym badaniu organoleptycznym zostały opisane jako gruba oraz miękka włóknina przeszywana, powinny być zastosowane jako materiał

A. usztywniający

B. podszewkowy

C. ocieplający

D. wzmacniający

Włóknina określona jako gruba i miękka, przeszywana, jest idealnym materiałem ocieplającym ze względu na swoje właściwości termoizolacyjne. Materiały ocieplające mają na celu zatrzymywanie ciepła w odzieży oraz innych produktach tekstylnych, co jest szczególnie istotne w chłodniejsze dni. Włóknina tego typu charakteryzuje się dużą objętością powietrza w strukturze, co zwiększa jej zdolność do izolacji termicznej. Przykładami zastosowania takiej włókniny mogą być kurtki zimowe, koce, a także poduszki. Ponadto, zgodnie z praktykami branżowymi, do ocieplania często używa się włóknin syntetycznych, które są odporne na wilgoć i szybko schną, co poprawia komfort użytkowania. Warto zaznaczyć, że przy wytwarzaniu odzieży ocieplającej ważne jest również, aby materiały te były lekkie i jednocześnie dobrze oddychające, co zapewnia komfort termiczny i fizyczny użytkownika.

Pytanie 14

Oceny tkaniny należy dokonać metodą organoleptyczną wzrokową w celu ustalenia jej

A. struktury powierzchni, koloru i typu wzoru drukowanego

B. powierzchni, koloru i właściwości termoizolacyjnych

C. kierunku skrętu włókien, tendencji do kurczenia się i podatności na gniecenie

D. składu materiałowego, struktury splotu i wytrzymałości

Ocena tkanin z wykorzystaniem niewłaściwych kryteriów może prowadzić do błędnych wniosków. Analiza składu surowcowego, splotu i wytrzymałości nie jest zadaniem metody organoleptycznej wzrokowej. Skład surowcowy można ustalić jedynie poprzez analizę laboratoryjną, co wyklucza subiektywne wrażenia wzrokowe. Z kolei splot tkaniny, choć wizualnie zauważalny, nie dostarcza informacji o jej właściwościach mechanicznych, jak wytrzymałość. Użycie metody wzrokowej do oceny tych cech jest mylące, ponieważ nie uwzględnia rzeczywistych parametrów technicznych, które są kluczowe w procesie produkcji tkanin. Właściwa ocena kierunku skrętu nitek, kurczliwości i gniotliwości również nie leży w gestii oceny organoleptycznej. Te cechy są bardziej związane z analizą techniczną tkanin, na przykład metodą testowania wytrzymałości czy pomiaru skurczenia. W praktyce, stosowanie błędnych kryteriów oceny może prowadzić do wadliwych decyzji produkcyjnych oraz obniżenia jakości końcowego produktu, co jest sprzeczne z ideą zapewnienia wysokich standardów jakości w branży tekstylnej.

Pytanie 15

Wskaź kogoś, kto wykonuje kontrolę końcową produktów gotowych?

A. Kierownik szwalni

B. Brakarz wyrobów gotowych

C. Brakarz w dziale metrologii

D. Kierownik krojowni

Brakarz wyrobów gotowych jest kluczową osobą odpowiedzialną za przeprowadzanie kontroli ostatecznej wyrobów przed ich wprowadzeniem na rynek. W tej roli brakarz ocenia jakość wyrobów gotowych, sprawdzając je pod kątem zgodności z określonymi normami i standardami jakościowymi. Jego zadania obejmują testowanie produktów, ocenę ich właściwości oraz identyfikację potencjalnych wad, które mogłyby negatywnie wpłynąć na satysfakcję klienta. Przykładem zastosowania tej roli może być branża odzieżowa, gdzie brakarz analizuje wykończenia szwów oraz jakość materiałów, zapewniając, że odzież spełnia normy jakościowe oraz estetyczne. Działania brakarza są zgodne z międzynarodowymi standardami jakości, takimi jak ISO 9001, które podkreślają znaczenie kontroli jakości w procesie produkcyjnym. Dzięki pracy brakarza, przedsiębiorstwa mogą utrzymać wysoki poziom jakości wyrobów, co przekłada się na pozytywny wizerunek marki oraz lojalność klientów.

Pytanie 16

Czynnikiem do oznaczania punktów montażowych zewnętrznych na krawędziach wykrojów może być

A. lagowarka.

B. przyrząd z igłą wiertniczą.

C. numerator.

D. maszyna krojcza.

Wybór numeratora jako narzędzia do zaznaczania punktów montażowych na krawędzi wykrojów jest nieodpowiedni, ponieważ narzędzia te służą głównie do oznaczania numerów lub kodów na różnych komponentach, a nie do precyzyjnego oznaczania punktów montażowych. Użycie numeratora w kontekście obróbki tkanin prowadzi do nieczytelności i braku precyzji, co jest kluczowe w dalszym procesie szycia. Ponadto, maszyna krojcza, jako specjalistyczne urządzenie, jest stworzona do precyzyjnych cięć i oznaczeń, co czyni ją bardziej odpowiednim narzędziem w tej sytuacji. Lagowarka, z kolei, jest narzędziem wspomagającym w procesie układania materiału, ale nie służy bezpośrednio do oznaczania punktów montażowych. Przykładem błędnego myślenia jest założenie, że każde narzędzie do oznaczania jest wystarczające do dokładnej obróbki tkanin; w rzeczywistości, każda maszyna ma swoje specyficzne zastosowania, a ich niewłaściwe użycie prowadzi do błędów produkcyjnych. Przyrząd z igłą wiertniczą również nie jest odpowiedni, ponieważ jego zastosowanie dotyczy głównie wiercenia otworów, co nie jest zgodne z celem zaznaczania punktów montażowych. Kluczowe jest zrozumienie, że w procesie produkcji tekstyliów, wybór narzędzi ma bezpośredni wpływ na jakość i efektywność pracy, dlatego należy stosować odpowiednie urządzenia do specyficznych zadań.

Pytanie 17

Jakie technologie związane z konfekcjonowaniem podstawowej spódnicy z wełny w zakładzie odzieżowym z potokowym systemem organizacyjnym produkcji mogą być realizowane w zespole odpowiedzialnym za szycie tyłów?

A. Uszycie zaszewek, zszycie szwu na linii środka, prasowanie, wszycie zamka błyskawicznego, podwinięcie obrębu

B. Zszycie szwu na linii środka, wszycie zamka błyskawicznego, obrzucenie krawędzi, zszycie zaszewek, podszycie obrębu

C. Zszycie i zaprasowanie zaszewek, montaż szwów, wszycie zamka błyskawicznego, obrzucenie krawędzi, wszycie paska

D. Obrzucenie krawędzi, zszycie zaszewek, zszycie szwu na linii środka z pozostawieniem miejsca na wszycie zamka błyskawicznego, rozprasowanie szwu, wszycie zamka błyskawicznego

Odpowiedź jest poprawna, ponieważ obejmuje wszystkie kluczowe operacje technologiczne, które są podstawowe w procesie konfekcjonowania wełnianej spódnicy. Obrzucenie krawędzi zabezpiecza tkaninę przed strzępieniem, co jest niezbędne dla utrzymania trwałości i estetyki produktu. Zszycie zaszewek wpływa na dopasowanie spódnicy do sylwetki, co jest kluczowe z punktu widzenia komfortu noszenia. Zszycie szwu na linii środka z pozostawieniem miejsca na wszycie zamka błyskawicznego to praktyka zgodna z zasadami szycia, umożliwiająca łatwe wszycie zamka, co jest istotne dla funkcjonalności odzieży. Rozprasowanie szwu to nie tylko poprawa estetyki, ale również zapobiegnięcie deformacjom, co jest istotne w zachowaniu formy oraz linii odzieży. Na końcu, wszycie zamka błyskawicznego to niezbędny krok w zapewnieniu, że spódnica będzie praktyczna i wygodna w użytkowaniu. Warto zaznaczyć, że wszystkie te operacje powinny być wykonane zgodnie z normami ISO dotyczącymi jakości szycia, co zapewnia wysoką jakość finalnego produktu.

Pytanie 18

Na przedstawionej ilustracji widać zestawienie kolorów

A. chromatycznych

B. uzupełniających

C. kontrastowych

D. achromatycznych

Barwy achromatyczne to kolory, które nie mają odcienia hue czyli są to różne odcienie szarości. Obejmują one biel, czerń oraz wszystkie odcienie szarości pomiędzy. W kontekście projektowania graficznego i teorii koloru barwy achromatyczne są często stosowane w celu stworzenia neutralnej bazy lub tła które nie odciągają uwagi od głównych elementów kolorystycznych. Dzięki swojej neutralności barwy te są wykorzystywane do podkreślenia innych kolorów na przykład w projektowaniu wnętrz grafice użytkowej czy fotografii gdzie ich kontrast z kolorami chromatycznymi może stworzyć interesujące zestawienia wizualne. W fotografii czarno-białej dominują właśnie barwy achromatyczne co pozwala na skupienie się na kontrastach i fakturach bez rozpraszania uwagi przez kolor. Warto również zauważyć że w wielu projektach architektonicznych i wnętrzarskich stosowanie barw achromatycznych pozwala uzyskać elegancki i nowoczesny wygląd. Ponadto w drukarstwie i projektowaniu stosowanie achromatycznych odcieni może prowadzić do ekonomicznych rozwiązań produkcyjnych ponieważ nie wymaga stosowania szerokiej gamy farb czy pigmentów.

Pytanie 19

Podczas cięcia nakładu przy użyciu krajarki taśmowej można jednocześnie oznaczyć na wszystkich wykrojach

A. punkty wewnętrzne elementu

B. miejsca przyszycia guzików

C. punkty montażowe

D. miejsca naszycia elementu

Oznaczanie punktów wewnątrz elementu, miejsc naszycia elementu lub miejsc przyszycia guzików nie jest praktyką, która byłaby odpowiednia w kontekście użycia krajarki taśmowej podczas rozkroju nakładu. Punkty wewnętrzne są zazwyczaj ukryte w konstrukcji odzieży i nie mają wpływu na proces montażu, co czyni je mniej istotnymi podczas oznaczania wykrojów. Miejsca naszycia również są specyficznymi wskazaniami, które dotyczą konkretnych elementów, a nie ogólnych punktów montażowych, które są kluczowe dla prawidłowego połączenia różnych części odzieży. W przypadku guzików, ich przyszycie dotyczy jedynie zakończenia procesu produkcji, a nie etapu rozkroju. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do mylenia tych pojęć, obejmują brak zrozumienia hierarchii elementów odzieży oraz ich funkcji. Kluczowe jest, aby w procesie produkcyjnym jasno określić, które punkty mają znaczenie w kontekście montażu, a które są mniej istotne. Tylko w ten sposób można osiągnąć wysoką jakość i precyzję w produkcji odzieży.

Pytanie 20

Jaką dokumentację stosuje się bezpośrednio w krojowni?

A. Formy odzieżowe, rysunki techniczne

B. Szablony odzieżowe, zestawy szablonów

C. Zestawy szablonów, rysunki modelowe

D. Zestawy szablonów, formy odzieżowe

Szablony odzieżowe oraz układy szablonów to kluczowe dokumenty wykorzystywane w krojowni, które umożliwiają precyzyjne przygotowanie materiałów do produkcji odzieży. Szablony odzieżowe są formami, które przedstawiają konkretne elementy odzieży, zazwyczaj w postaci papierowych lub cyfrowych wzorów, które są bezpośrednio stosowane do wycinania tkanin. Układy szablonów natomiast to zorganizowane zestawienia kilku szablonów, które maksymalizują wykorzystanie materiału oraz ograniczają odpady. Zastosowanie tych dwóch dokumentów pozwala na efektywne planowanie procesu krojenia, co jest kluczowe w kontekście zarządzania kosztami i logistyką produkcji. Przykładowo, w przemyśle odzieżowym, gdzie często produkowane są serie na zamówienie, zastosowanie układów szablonów umożliwia precyzyjne dopasowanie tkanin do wymagań klienta, co w konsekwencji prowadzi do zwiększenia jakości produktów oraz zadowolenia klientów. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, regularna aktualizacja szablonów oraz ich skrupulatne dopasowanie do rozmiarów i form odzieży ma kluczowe znaczenie dla efektywności produkcji.

Pytanie 21

Jaki sposób warstwowania powinien być użyty dla tkaniny wełnianej typu mohair?

A. Wahadłowy

B. Zygzakowy

C. Przemienny

D. Jednostronny

Stosowanie metod warstwowania takich jak zygzakowy, wahadłowy czy przemienny w kontekście tkaniny wełnianej typu mohair nie jest zalecane ze względu na ich specyfikę i właściwości materiału. Warstwowanie zygzakowe, które polega na układaniu tkaniny w formie zygzaka, może prowadzić do niepożądanych efektów wizualnych, które zaburzają estetykę mohairu, a jego naturalna struktura i kolorystyka mogą zostać zniekształcone. Metoda wahadłowa, gdzie materiał układa się w ruchu wahadłowym, nie tylko nie uwydatnia walorów wizualnych tkaniny, ale także może prowadzić do nieodpowiedniego ułożenia włókien, co w efekcie wpłynie na komfort noszenia. Z kolei warstwowanie przemienne, które wymaga zmiany kierunku układania tkaniny, może wprowadzić dodatkową złożoność w produkcji oraz obniżyć jakość finalnego produktu. Te podejścia są często wynikiem braku zrozumienia właściwości materiałów oraz ich zachowań w różnych technikach szycia. Kluczowe jest, aby przy wyborze metody warstwowania brać pod uwagę zarówno estetykę, jak i funkcjonalność materiału, co w przypadku tkanin mohairu najlepiej odzwierciedla podejście jednostronne. W przemyśle odzieżowym dobrze jest kierować się sprawdzonymi standardami, które pozwalają na maksymalne wykorzystanie potencjału materiałów, co przekłada się na lepsze wyniki w produkcie końcowym.

Pytanie 22

Jaką maksymalną ilość warstw, ustaloną w praktyce, przyjmuje się dla tkanin jedwabnych przeznaczonych na sukienki?

A. 120 warstw

B. 50 warstw

C. 80 warstw

D. 200 warstw

Wyniki innych odpowiedzi, takich jak 80, 200 czy 50 warstw, są błędne z kilku powodów. Odpowiedź 80 warstw jest zbyt niska, ponieważ nie uwzględnia pełnego potencjału tkanin jedwabnych, które w przypadku odpowiedniej techniki szycia i konstrukcji odzieży mogą być łączone w większe nakłady bez ryzyka ich uszkodzenia. Z drugiej strony, 200 warstw stanowi znaczne przekroczenie normy, co może prowadzić do niepożądanych efektów wizualnych oraz ograniczenia funkcjonalności materiału. Tkaniny jedwabne charakteryzują się specyficznymi właściwościami, które czynią je wrażliwymi na obciążenia; zbyt wiele warstw może prowadzić do ich deformacji oraz trudności w dalszej obróbce. Również opcja 50 warstw nie spełnia standardów stosowanych w przemyśle, gdzie bardziej skomplikowane projekty wymagają wyższych norm. W praktyce, błędne podejście do liczby warstw może wynikać z braku zrozumienia właściwości materiału oraz przeznaczenia końcowego produktu. Kluczowe jest zatem zastosowanie wiedzy o materiałoznawstwie i zasadach projektowania, aby uniknąć typowych pułapek, które mogą prowadzić do nieprzewidzianych problemów w produkcji odzieży.

Pytanie 23

Kto odpowiada za selekcję pracowników do różnych stanowisk w szwalni?

A. Mistrz szwalni

B. Mistrz krojowni

C. Kierownik działu przygotowania produkcji

D. Brygadzista

Brygadzista to ktoś, kto powinien koordynować działania pracowników, ale nie jest odpowiedzialny za dobór konkretnych osób do zadań w szwalni. To bardziej nadzorca, który dba o to, żeby wszystko szło zgodnie z planem. Mistrz krojowni to inna bajka - zajmuje się krojeniem tkanin i ma swoje własne zadania, a nie dobieranie ludzi do pracy w szwalni. Dział przygotowania produkcji zajmuje się planowaniem, ale to mistrz szwalni ma najlepszą wiedzę o umiejętnościach pracowników i potrafi ich dobrze dobrać. Jeżeli ktoś się pomyli w odpowiedzi, to raczej przez to, że myśli, że te role są sobie równe, a tak nie jest. Każda z tych ról ma inne zadania i to, zrozumieć te różnice, jest kluczowe, żeby wszystko działało jak trzeba.

Pytanie 24

Przy użyciu narzędzia z igłą wiertniczą oznacza się wewnętrzne punkty technologiczne w każdym z wykrojów złożonych z tkanin

A. wełnianych

B. z włosem

C. drapanych

D. podszewkowych

Odpowiedzi określające inne rodzaje tkanin, takie jak drapane, z włosem czy wełniane, nie są poprawne w kontekście oznaczania punktów technologicznych za pomocą przyrządu z igłą wiertniczą. Drapane tkaniny, charakteryzujące się specyficzną strukturą, wymagają innego podejścia w procesie szycia, ponieważ ich powierzchnia jest mniej stabilna i bardziej podatna na uszkodzenia. W przypadku wykrojów z włosem, techniki oznaczania punktów muszą być dostosowane do rodzaju materiału, który często jest bardziej delikatny i wymaga szczególnej ostrożności. Wełna z kolei, będąc materiałem o dużej elastyczności, także może nie wymagać wierteł w standardowym procesie szycia, gdyż punkty technologiczne można oznaczać innymi metodami. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych rodzajów tkanin i zakładanie, że techniki stosowane w jednym przypadku są adekwatne w innym. Każdy typ tkaniny ma swoje specyficzne wymagania dotyczące obróbki, co podkreśla znaczenie znajomości materiałoznawstwa w procesie projektowania i szycia odzieży. Przykładem może być sytuacja, gdzie niewłaściwe oznaczenie punktów w tkaninie wełnianej prowadzi do deformacji końcowego produktu, co jest nieakceptowalne w kontekście branżowych standardów jakości.

Pytanie 25

W trakcie kontroli międzyoperacyjnej w krojowni pracownicy odpowiedzialni za jakość analizują

A. jakość połączeń elementów produktu w kontekście dokumentacji technicznej

B. jakość wykrojonych części produktu w odniesieniu do wzorcowych szablonów

C. wymiary wykrojów produktu według dokumentacji

D. odporność na międlenie wyrobu w porównaniu do oryginału

Podczas kontroli międzyoperacyjnej w krojowni kluczowym aspektem jest weryfikacja jakości wykrojonych elementów wyrobu poprzez ich porównanie z szablonami wzorcowymi. Taki proces ma na celu zapewnienie, że każdy element spełnia określone standardy jakości oraz wymogi projektowe. Wykorzystanie szablonów wzorcowych jest powszechną praktyką w branży odzieżowej i tekstylnej, ponieważ pozwala na szybkie i efektywne sprawdzenie, czy wykroje są zgodne z zamierzonymi wymiarami oraz kształtem. W tym kontekście, szablony wzorcowe działają jako narzędzie kontrolne, które eliminują błędy produkcyjne na wcześniejszym etapie. Przykładowo, w przypadku produkcji odzieży, jeśli wykrojone elementy nie odpowiadają szablonowi, może to prowadzić do późniejszych problemów przy szyciu, co w efekcie zwiększa koszty i czas produkcji. Ponadto, przestrzeganie standardów jakości, takich jak ISO 9001, jest istotne, aby zapewnić spójność i jakość w każdym etapie procesu produkcyjnego.

Pytanie 26

Jakiego rodzaju maszyny należy użyć do łączenia elementów spodni dresowych wykonanych z dzianiny bawełnianej?

A. maszyny zygzakówki 2-nitkowej

B. maszyny overlocka 5-nitkowego

C. maszyny obrzucarki 3-nitkowej

D. maszyny stębnówki 2-nitkowej

Overlock 5-nitkowy jest idealnym narzędziem do łączenia elementów spodni dresowych wykonanych z dzianiny bawełnianej. Jego struktura pozwala na jednoczesne szycie i obrzucanie krawędzi materiału, co znacząco wpływa na estetykę i trwałość szwów. Dzięki pięciu nitkom, overlock oferuje większą elastyczność i wytrzymałość szwów, co jest kluczowe przy szyciu odzieży sportowej, gdzie ruch i rozciąganie są nieodłącznymi elementami użytkowania. W praktyce, taka maszyna może być wykorzystywana do szycia nie tylko spodni, ale również bluz, t-shirtów czy innych elementów odzieży, które wymagają elastycznych i mocnych szwów. Użycie overlocka zapewnia również, że krawędzie materiału są odpowiednio zabezpieczone przed strzępieniem, co wydłuża żywotność odzieży. Stosowanie takiego sprzętu jest zgodne z najlepszymi praktykami w przemyśle odzieżowym, gdzie jakość wykonania ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 27

Dokumentacja produkcyjna dla każdego stanowiska roboczego według metody organizacji produkcji stosowanej w zakładzie obejmuje

A. podział procesu technologicznego oraz wyposażenie stanowisk pracy

B. wykres równomiernego obciążenia stanowisk roboczych

C. chronologiczne zestawienie zabiegów

D. karta operacji

Podział procesu technologicznego i wyposażenia stanowisk roboczych, karta operacji oraz wykres równomiernego obciążenia stanowisk pracy to ważne aspekty organizacji produkcji, jednak nie są one wystarczające do efektywnego planowania działań na każdym stanowisku. Podział procesu technologicznego skupia się na segregacji zadań i ich optymalnym przydziale, co nie zawsze uwzględnia synchroniczność i kolejność działań. W praktyce, brak chronologicznego zestawienia zabiegów może prowadzić do chaosu na linii produkcyjnej, gdzie pracownicy mogą nie wiedzieć, jakie działania powinny być wykonane jako pierwsze, co skutkuje opóźnieniami i zwiększeniem kosztów produkcji. Karta operacji, choć dostarcza szczegółowych informacji o wymaganiach technicznych do realizacji poszczególnych operacji, nie dostarcza pełnej wizji dotyczącej harmonogramu działań. Z kolei wykres równomiernego obciążenia stanowisk pracy jest narzędziem do analizy obciążenia, ale bez precyzyjnego zestawienia chronologicznego nie pozwala na efektywne zarządzanie czasem i wydajnością w procesie produkcyjnym. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że same analizy obciążenia wystarczą do optymalizacji produkcji, podczas gdy praktyka pokazuje, że kluczowe jest zrozumienie, w jakiej kolejności i jak szybko poszczególne operacje powinny być realizowane, aby zapewnić sprawny przebieg całego procesu.

Pytanie 28

Przy projektowaniu nowej linii odzieżowej należy przede wszystkim zacząć od

A. stworzenia prototypów produktów

B. analizy zasobów przedsiębiorstwa

C. preparacji dokumentacji technicznej

D. badania aktualnych trendów w modzie

Analiza trendów w modzie jest kluczowym krokiem w procesie tworzenia nowej kolekcji odzieżowej. Zrozumienie aktualnych i nadchodzących trendów pozwala projektantom na tworzenie produktów, które będą odpowiadały potrzebom i oczekiwaniom klientów. Przykładowo, podejmując decyzje projektowe, warto zwrócić uwagę na sezonowe zmiany w preferencjach konsumenckich, które często są kształtowane przez wydarzenia kulturowe, zmiany społeczne, a także innowacje technologiczne. Dobrym praktyka jest również przeprowadzanie badań rynkowych, które mogą dostarczyć cennych informacji na temat tego, jakie style, kolory i materiały są obecnie popularne. W branży mody, ścisłe powiązanie z aktualnymi trendami może znacznie zwiększyć szanse na sukces nowej kolekcji, ponieważ klienci są bardziej skłonni do zakupu produktów, które są zgodne z ich aktualnymi pragnieniami i oczekiwaniami. Ponadto, analiza trendów w modzie może prowadzić do innowacji, które skutkują unikalnymi projektami, wyróżniającymi markę na tle konkurencji.

Pytanie 29

Technikę wkładów usztywniających powinno się wykorzystać do

A. tymczasowego złączenia wkładu uzupełniającego z przodu

B. ochrony ciętych otworów kieszeniowych przed deformacją

C. połączenia wkładu laminującego z przednią częścią

D. połączenia dwóch lub więcej warstw wzmacniających kołnierz koszulowy

Technika wkładów sztywnikowych jest kluczowym elementem w procesie szycia odzieży, szczególnie w kontekście kołnierzy koszulowych, które wymagają dodatkowego usztywnienia. Wkłady sztywnikowe stosowane do sklejenia dwóch lub więcej warstw usztywniających kołnierz są nie tylko efektywne, ale także zapewniają estetyczny i trwały wygląd wyrobu. Dzięki zastosowaniu odpowiednich materiałów, takich jak włókniny lub specjalne tkaniny usztywniające, uzyskuje się pożądaną sztywność, co jest niezbędne do zachowania formy kołnierza podczas użytkowania. Przykładem mogą być koszule formalne, gdzie sztywny kołnierz jest istotnym elementem stylizacji. Wybór odpowiedniego kleju, który jest kompatybilny z materiałem wkładu, ma kluczowe znaczenie dla trwałości połączenia. Dobre praktyki branżowe sugerują testowanie połączeń na małych próbkach przed zastosowaniem ich w produkcie finalnym, co pozwala uniknąć problemów związanych z odklejaniem się wkładów lub ich deformacją przy praniu.

Pytanie 30

W jaki sposób można oznaczyć uszkodzenia mechaniczne występujące na materiale, które zostały zauważone podczas inspekcji jego jakości?

A. Laserem, topniejąc brzeg materiału

B. Igłą elektryczną z płynem fluorescencyjnym

C. Przez nacięcie krawędzi materiału za pomocą krajarki

D. Nitką w kolorze przypiętą do brzegu materiału

Wybór nieodpowiednich metod oznaczania uszkodzeń mechanicznych może prowadzić do wielu problemów w procesie kontroli jakości. Użycie igły elektrycznej z cieczą fluoryzującą, choć może wydawać się nowoczesnym rozwiązaniem, wiąże się z ryzykiem kontaminacji materiału oraz niezgodnością z praktykami branżowymi. Wprowadzenie chemikaliów do procesu oznaczania może wpłynąć na właściwości materiału, co jest nieakceptowalne w kontekście kontroli jakości, gdzie integralność materiału jest kluczowa. Podobnie, metoda polegająca na nadtapiać brzeg tkaniny przy użyciu lasera jest nie tylko nieefektywna, ale także może prowadzić do uszkodzenia materiału na większym obszarze, co jest sprzeczne z zasadą minimalizacji strat. Nacięcie krajarką krawędzi tkaniny to kolejny przykład nieodpowiedniego podejścia; takie działanie może prowadzić do powstawania dalszych defektów, a nawet osłabienia struktury materiału. Kluczowym aspektem kontroli jakości jest zapewnienie, że wszelkie oznaczenia są nieinwazyjne i nie wpływają na wartość użytkową materiału. Praktyczne zastosowanie powinno opierać się na metodach, które są zgodne z rekomendacjami organizacji zajmujących się standardyzacją, które promują wysoką jakość i trwałość produktów. Zrozumienie tych zasad jest niezbędne dla efektywnego zarządzania jakością w każdej branży.

Pytanie 31

Firma odzieżowa zrealizowała zamówienie na uszycie 650 par spodni dla dzieci. Jaki typ produkcji stosuje ta firma?

A. Jednostkowy

B. Masowy

C. Seryjny

D. Potokowy

Zakład odzieżowy, który wykonał zlecenie uszycia 650 par spodni dziecięcych, realizuje produkcję seryjną. Produkcja seryjna charakteryzuje się wytwarzaniem określonej liczby produktów w jednym cyklu produkcyjnym, co w tym przypadku odnosi się do zlecenia na 650 par spodni. Taki model produkcji pozwala na zwiększenie efektywności oraz obniżenie kosztów jednostkowych, ponieważ zakład może zastosować linię produkcyjną, która będzie zoptymalizowana pod kątem cyklu produkcji danego wyrobu. Przykładem zastosowania produkcji seryjnej w branży odzieżowej mogą być kolekcje sezonowe, gdzie dana ilość odzieży jest produkowana w określonym czasie, aby zaspokoić zapotrzebowanie rynku. W ramach tej produkcji stosuje się także standaryzację procesów, co umożliwia łatwe wprowadzenie zmian oraz dostosowanie produkcji do zmieniających się potrzeb klientów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Dodatkowo, w produkcji seryjnej często wykorzystuje się technologie automatyzacji, co znacząco podnosi jakość oraz skraca czas realizacji zamówień.

Pytanie 32

Miejsce pracy brakarza wyrobów gotowych powinno być zaopatrzone w manekin lub wieszaki oraz inne akcesoria, w tym

A. nożyczki, igła do szycia ręcznego, przybory do pisania

B. kreda krawiecka, linijka, prasulec

C. radełko, szpilki, mydełko krawieckie

D. kolorowe znaczniki, lupa tkacka, miara krawiecka

Odpowiedź, w której zaznaczyłeś kolorowe znaczki, lupę tkacką oraz miarę krawiecką, jest w porządku. To naprawdę ważne narzędzia dla brakarza wyrobów gotowych. Te kolorowe znaczki pomagają w porządkowaniu i klasyfikowaniu różnych części ubrań, więc praca staje się dużo łatwiejsza. Lupa tkacka? To świetne narzędzie do sprawdzania jakości materiałów i detali, bez tego ciężko byłoby utrzymać wysoki standard produktów. A miara krawiecka to absolutna podstawa, bo przecież precyzja jest kluczowa w dopasowywaniu elementów odzieży. Jeśli myślimy o standardach w branży, to brakarz zawsze powinien mieć pod ręką sprzęt, który pomoże w dokładnej produkcji. Dobrze jest też regularnie ulepszać umiejętności związane z tymi narzędziami – to pomoże nie tylko w spełnianiu wymogów jakościowych, ale i zwiększy ogólną efektywność pracy.

Pytanie 33

Który z defektów wykrytych przez brakarza podczas końcowej inspekcji odzieży można zakwalifikować jako błąd konfekcyjny?

A. Zabrudzenie wielonitkowe

B. Nierówności pojedynczych nitek

C. Nieodpowiedni wybór guzików

D. Skrzywione stębnówki

Skrzywione stębnówki są klasyfikowane jako błędy konfekcyjne, ponieważ bezpośrednio wpływają na estetykę i funkcjonalność wyrobu odzieżowego. Skrzywienia mogą wynikać z nieprawidłowego ustawienia maszyny do szycia, niewłaściwego doboru igły, czy też nieprawidłowego prowadzenia materiału podczas szycia. Taki błąd jest szczególnie istotny w kontekście wymagań jakościowych, które są standardem w branży odzieżowej. Na przykład, w przypadku odzieży roboczej, skrzywiona stębnówka może prowadzić do osłabienia szwów, co w efekcie zwiększa ryzyko ich zerwania podczas użytkowania. Przykłady zastosowania tej wiedzy mogą obejmować kontrolę jakości w procesie produkcji, gdzie operatorzy muszą być w stanie dostrzegać i korygować tego rodzaju błędy na wczesnym etapie produkcji. Zgodnie z normami ISO 9001, przedsiębiorstwa powinny wdrożyć systemy zarządzania jakością, które obejmują monitorowanie parametrów szycia oraz regularne szkolenie pracowników w zakresie identyfikacji i eliminacji błędów konfekcyjnych.

Pytanie 34

Dokumenty wykorzystywane w trakcie końcowej kontroli wyrobu odzieżowego obejmują, między innymi, normę odnoszącą się do klas jakości, pod warunkiem, że została zawarta w umowie pomiędzy producentem a nabywcą, a także

A. normatywy wykorzystania materiałów

B. karta działań i operacji

C. dokumentacja techniczno-technologiczna wyrobu

D. dokumentacja organizacyjno-produkcyjna przebiegu technologicznego

Wybór błędnych dokumentów, takich jak karta zabiegów i operacji, normatywy zużycia surowca oraz dokumentacja organizacyjno-produkcyjna procesu technologicznego, wskazuje na niepełne zrozumienie roli i znaczenia dokumentacji technicznej w kontekście kontroli jakości wyrobów odzieżowych. Karta zabiegów i operacji jest narzędziem wspierającym zarządzanie poszczególnymi etapami produkcji, ale nie dostarcza szczegółowych specyfikacji dotyczących samego wyrobu. Normatywy zużycia surowca natomiast koncentrują się na ilościach materiałów potrzebnych do produkcji, co jest istotne dla planowania i kosztorysowania, ale nie pełni roli kontrolnej w ocenie jakości gotowego produktu. Z kolei dokumentacja organizacyjno-produkcyjna dotyczy aspektów zarządzania procesem produkcyjnym, takich jak harmonogramy, zasoby ludzkie czy logistyka, ale również nie odnosi się bezpośrednio do wymagań dotyczących jakości. Właściwa dokumentacja techniczno-technologiczna jest fundamentem dla skutecznej kontroli jakości, ponieważ umożliwia weryfikację, czy dany wyrób spełnia określone standardy i wymagania, a jej brak może prowadzić do niezgodności i problemów z jakością produktów finalnych. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich niepoprawnych wniosków, obejmują mylne przekonanie, że wszelkie dokumenty są równie ważne w procesie kontroli jakości, co może skutkować pomijaniem kluczowych informacji niezbędnych do analizy i oceny gotowego wyrobu.

Pytanie 35

Jaką metodę promocyjną należy wykorzystać, aby zapewnić klientom dodatkowe korzyści w postaci kuponów rabatowych oraz obniżek cen produktów?

A. Promocję sprzedaży

B. Public Relations

C. Sprzedaż osobistą

D. Reklamę online

Promocja sprzedaży to kluczowa metoda marketingowa, która ma na celu zwiększenie sprzedaży poprzez oferowanie klientom dodatkowych korzyści, takich jak kupony rabatowe czy obniżki cen wyrobów. Takie działania są zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które podkreślają znaczenie bezpośrednich bodźców finansowych w przekonywaniu konsumentów do zakupu. Przykłady zastosowania promocji sprzedaży obejmują sezonowe wyprzedaże, programy lojalnościowe, a także oferty typu "kup jeden, drugi za pół ceny". Warto zauważyć, że promocje te mogą znacząco wpłynąć na decyzje zakupowe, przyciągając nowych klientów oraz nagradzając lojalnych nabywców. W kontekście firm, które regularnie stosują promocję sprzedaży, obserwuje się nie tylko wzrost obrotów w krótkim okresie, ale także długofalowe zwiększenie rozpoznawalności marki oraz poprawę wizerunku. W ten sposób, zaoferowanie klientów dodatkowych korzyści poprzez kupony rabatowe i obniżki cen jest jedną z najbardziej efektywnych strategii w marketingu.

Pytanie 36

Digitizer jest elementem systemu komputerowego wspierającego przygotowanie produkcji w krojowni, który wykorzystywany jest

A. do drukowania układu szablonów

B. do tworzenia wydruków szablonów

C. do wycinania szablonów odzieżowych

D. do cyfrowego wczytywania szablonów

Wszystkie inne odpowiedzi dotyczą różnych aspektów pracy w krojowni, jednak nie odzwierciedlają funkcji digitizera. Wydrukowanie układu szablonów nie jest domeną tego urządzenia, bowiem do tego celu używa się typowych drukarek lub ploterów, które przekształcają cyfrowe wzory na fizyczne dokumenty. W kontekście wycinania szablonów odzieżowych, digitizer nie wykonuje tej czynności bezpośrednio; to zadanie przypada maszynom tnącym, które operują na materiałach zgodnie z wcześniej zaimportowanymi danymi. Przygotowanie wydruków szablonów również nie jest funkcją digitizera, gdyż ten proces ma na celu jedynie wizualizację wzorów i nie zaangażuje się w proces wczytywania czy digitalizacji. Typowym błędem jest mylenie funkcji cyfrowych z analogowymi, co może prowadzić do nieefektywnej produkcji i zniekształcenia rzeczywistych potrzeb związanych z przygotowaniem produkcji. Kluczowe w pracy w krojowni jest zrozumienie, które narzędzia odpowiadają za konkretne procesy, aby maksymalnie wykorzystać potęgę automatyzacji i precyzji, którą oferuje nowoczesna technologia.

Pytanie 37

W jakim systemie organizacji produkcji miejsca pracy są rozmieszczone w jednej linii, podzielone na zespoły obróbcze oraz zespół montażowo-wykończeniowy?

A. Potok

B. Taśmy sekcyjnej

C. Synchro

D. Taśmowym

Mimo że inne odpowiedzi na pierwszy rzut oka mogą wydawać się sensowne, to w rzeczywistości nie oddają one tego, co się dzieje w produkcji, gdzie stanowiska są ustawione w jednej linii. Na przykład system synchro ma na celu synchronizację działań, ale niekoniecznie oznacza to, że stanowiska są ustawione w linii, co może wprowadzać w błąd. Często chodzi o harmonizację różnych procesów, żeby wszystko działało w równowadze. Z kolei potokowy system jest bardziej skomplikowany i oparty na stałym przepływie materiałów, więc to też nie jest to samo, co prosta linia taśmy sekcyjnej. Choć model taśmowy jest bliski idei linii produkcyjnej, to jednak nie skupia się na konkretnym podziale na sekcje. Wydaje mi się, że kluczowym błędem jest mylenie ogólnych koncepcji organizacji produkcji z ich bardziej szczegółowymi formami, przez co mogą się pojawiać nieporozumienia w praktycznym zastosowaniu tej wiedzy.

Pytanie 38

W odpowiednio zorganizowanym transporcie wewnętrznym w firmie odzieżowej powinno się zwrócić uwagę na

A. bezkolizyjny przebieg ruchu

B. wysoki koszt eksploatacyjny

C. jednorodność systemów transportowych

D. znaczną odległość do stanowisk pracy

Bezkolizyjny ruch w transporcie wewnętrznym jest kluczowym elementem efektywności operacyjnej w zakładzie odzieżowym. Oznacza to, że wszystkie urządzenia transportowe i pracownicy poruszają się w sposób zorganizowany, co minimalizuje ryzyko wypadków i opóźnień. Przykładem zastosowania tego podejścia może być zastosowanie systemów automatycznego transportu, takich jak przenośniki taśmowe, które są zaprojektowane w taki sposób, aby unikać kolizji z innymi elementami produkcji. Dobre praktyki branżowe sugerują, że planowanie układu zakładu powinno uwzględniać ścieżki ruchu materiałów i ludzi, co zwiększa bezpieczeństwo i wydajność. Wprowadzenie oznaczeń poziomych i pionowych, a także systemów kontroli ruchu, dodatkowo wspomaga bezkolizyjność. W każdej organizacji warto także regularnie szkolić pracowników w zakresie bezpieczeństwa i efektywności transportu, co przyczynia się do poprawy ogólnej kultury organizacyjnej.

Pytanie 39

Wielkopowierzchniową metodę klejenia wykorzystuje się do podklejania

A. wkładów nośnych z przodu produktu, zastępując tymczasowe połączenia nitkowe

B. przodu produktu, uzyskując poprawną układalność wyrobu

C. podkroju pach, chroniąc przed rozciągnięciem

D. kołnierza spodniego, zapewniając stabilność kształtu elementu podczas konserwacji

Gdy patrzymy na błędne odpowiedzi, zauważamy, że wiele z nich wynika z nieporozumień w kwestii klejenia. Na przykład, podklejanie wkładów czy przodu wyrobu przez chwilowe połączenia nitkowe może wydawać się dobrym pomysłem, ale wcale tak nie jest. Chwilowe połączenia są nietrwałe i w dłuższym okresie mogą prowadzić do problemów z trwałością. Podkroje pach oczywiście wpływają na wygodę, ale nie mają zbyt wiele wspólnego z poprawą układalności przodu. Ważne jest, żeby zabezpieczyć je przed rozciąganiem, ale to nie dotyczy głównego celu klejenia, które ma na celu ustabilizowanie krawędzi przodu. Choć klejenie kołnierza spodniego wydaje się ważne dla zachowania kształtu, też nie ma bezpośredniego związku z podklejaniem przodu. To wszystko może prowadzić do zamieszania w zrozumieniu, jak różne części odzieży współdziałają i jakie metody klejenia są najlepsze. Jeśli się to źle zrozumie, to można łatwo wybrać niewłaściwe metody produkcji, co wpłynie na jakość końcowych produktów. Zrozumienie tych różnic jest mega ważne, żeby procesy były zgodne z najlepszymi praktykami w odzieżówce.

Pytanie 40

Przed dokonaniem krojenia materiału w krojowni należy przeprowadzić

A. rysunek układu szablonów.

B. oznaczanie wykrojów.

C. układ form na tkaninie.

D. numerację form.

Numerowanie form i oznaczanie wykrojów to ważne kroki w produkcji, ale to nie wszystko, co trzeba zrobić przed krojeniem. Numeracja pomaga zidentyfikować poszczególne elementy, co przydaje się później, ale nie zwraca uwagi na to, jak najlepiej poukładać te formy na materiale. Znakowanie wykrojów mówi nam, gdzie zaciąć, ale bez fajnego rysunku układu szablonów może to kończyć się nieefektywnym wykorzystaniem materiału. Układ form to tylko praktyczne wykonanie, które nie pokazuje pełnego obrazu. Bez rysunku można popełnić łatwe błędy w rozplanowaniu i stracić materiał. Czasem ludzie myślą, że sam fakt numeracji wystarczy do dobrego krojenia, ale to nieprawda. Bez tego konkretnego rysunku, który łączy wszystko w całość, możemy się narazić na chaos, co znacząco zwiększa koszty produkcji i wpływa na efektywność.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej