Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 18:40
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 18:59

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ile wynosi norma zużycia tkaniny jedwabnej o szerokości 1,50 m, niezbędnej do uszycia sukienki o fasonie przedstawionym na rysunku, dla klientki o wymiarach
— opx — 88,0 cm
— obt — 92,0 cm
— długość sukienki — 80,0 cm
— długość rękawa — 60,0 cm

A. 154,0 cm

B. 242,0 cm

C. 220,0 cm

D. 140,0 cm

Odpowiedź 154,0 cm jest prawidłowa, ponieważ uwzględnia wszystkie istotne aspekty związane z produkcją odzieży. Przy obliczaniu normy zużycia tkaniny dla sukienki, należy wziąć pod uwagę długość sukienki, długość rękawów oraz zapas na szwy, co jest standardową praktyką w branży krawieckiej. Wymiar 80,0 cm to długość sukienki, natomiast 60,0 cm to długość rękawów. Biorąc pod uwagę, że tkanina ma szerokość 1,50 m, to 154,0 cm to długość, która pozwoli na swobodne ułożenie elementów sukienki, z zachowaniem odpowiednich odstępów na szwy i ewentualne poprawki. Dodatkowo, stosowanie odpowiednich norm zużycia tkaniny jest kluczowe w celu optymalizacji kosztów produkcji i minimalizacji odpadów. Dzięki tej praktyce, projektanci i krawcy mogą lepiej planować swoje zakupy materiałów, co pozwala na oszczędności oraz efektywne wykorzystanie zasobów.

Pytanie 2

Aby przerobić spodnie, należy je skrócić oraz doszyć mankiety z odciętych fragmentów nogawek, które zapinane są na 1 guzik. Cena jednego guzika wynosi 1,50 zł, a koszt robocizny to 47,00 zł. Jaką kwotę będzie trzeba zapłacić za przeróbkę?

A. 47,00 zł

B. 48,50 zł

C. 50,00 zł

D. 53,50 zł

Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć pewne typowe błędy w logicznym rozumowaniu, które prowadzą do nieprawidłowych wyników. Odpowiedź 53,50 zł wynika z błędnego założenia, że do kosztów robocizny należy dodać więcej niż jeden guzik, co nie jest zgodne z treścią pytania. Przeróbka obejmuje doszycie jednego guzika, a nie wielu, co jest kluczowe w obliczeniach. Z kolei cena 48,50 zł, choć zbliżona do poprawnej odpowiedzi, pomija istotny aspekt związany z sumowaniem całkowitych kosztów. Warto zrozumieć, że każda przeróbka powinna być wyceniana z uwzględnieniem całości wydatków, a nie tylko robocizny. Odpowiedź 47,00 zł ignoruje koszt guzika, co jest fundamentalnym błędem w podejściu do kalkulacji kosztów, gdyż w branży krawieckiej koszty materiałów nigdy nie powinny być pomijane przy wycenie usług. Kluczowym aspektem jest także zrozumienie, że nie uwzględniając wszystkich elementów kosztowych, w tym materiałów i robocizny, można znacznie zaniżyć rzeczywisty koszt usługi. Prawidłowe podejście do kalkulacji kosztów przeróbek krawieckich powinno obejmować zarówno robociznę, jak i wszystkie niezbędne materiały, co pozwala na realne oszacowanie całkowitych wydatków.

Pytanie 3

Koszt wykonania kobiecej sukienki w punkcie usługowym wynosi 148 zł. Do jej szycia wykorzystano 1,60 m materiału bawełnianego, którego cena to 30 zł za 1 m. Jaki jest koszt robocizny oraz dodatków krawieckich?

A. 110 zł

B. 128 zł

C. 118 zł

D. 100 zł

Wybór innej odpowiedzi wskazuje na nieprawidłowe zrozumienie składników kosztów oraz ich obliczenia. Często błędne odpowiedzi wynikają z pominięcia kluczowego elementu analizy kosztów, jakim jest dokładne rozdzielenie wydatków na materiały i robociznę. Na przykład, przy niektórych błędnych kalkulacjach mogło dojść do pomylenia całkowitych wydatków ze składnikami jednostkowymi. Osoby wybierające niewłaściwe odpowiedzi mogą również zakładać, że całkowity koszt wykonania sukienki to suma kosztów robocizny i materiałów, bez uwzględnienia, że część tej kwoty jest już zdefiniowana przez wydatki na materiały. Tego rodzaju błędy myślowe prowadzą do nieprawidłowych obliczeń, które są sprzeczne z podstawowymi zasadami rachunkowości i analizy kosztów. W praktyce, każda firma odzieżowa powinna prowadzić szczegółowe rejestry wydatków, aby móc precyzyjnie określić koszty produkcji, co z kolei jest niezbędne do podejmowania świadomych decyzji dotyczących cen oraz strategii marketingowych. Ważne jest, aby zrozumieć, że nie tylko materiał, ale także robocizna i dodatki mają kluczowe znaczenie dla ostatecznego kosztu produktu, co powinno być uwzględnione w każdej kalkulacji.

Pytanie 4

Jakie będzie przybliżone zapotrzebowanie na tkaninę o szerokości 90 cm, z której zakład krawiecki wykona damskie spodnie o długości 104 cm?

A. 210 cm

B. 115 cm

C. 230 cm

D. 104 cm

Przy obliczaniu zużycia tkaniny do uszycia spodni, można łatwo wpaść w pułapki związane z nieprawidłową kalkulacją długości wymaganej tkaniny. Na przykład, odpowiedzi takie jak 115 cm, 210 cm czy 104 cm odzwierciedlają podstawowe błędy, które nie uwzględniają całościowego obrazu potrzebnego materiału. Zakładając, że długość nogawki wynosi 104 cm, wiele osób może błędnie założyć, że tyle wystarczy, co jest mylące. Przy tkaninie o szerokości 90 cm, musimy nie tylko uwzględnić długość nogawki, ale także na szerokości tkaniny, aby zapewnić odpowiednie rozmieszczenie elementów wykroju. Nie można zapominać o tym, że zazwyczaj do uszycia spodni potrzebne są dwa kawałki tkaniny na nogawki oraz dodatkowy materiał na pas i inne detale. Dodatkowo, błędy w obliczeniach mogą wynikać z pominięcia zapasu na szwy oraz możliwości błędów podczas krojenia. Dlatego rzeczywiste wymagania dotyczące tkaniny są znacznie większe, a oszacowanie na poziomie 230 cm uwzględnia wszystkie te czynniki, co jest standardem w krawiectwie. Kluczowe jest zrozumienie, że właściwe obliczenie zużycia tkaniny to nie tylko kwestia długości, ale również obejmuje odpowiednią szerokość i dodatkowe zapasy, co zostaje często zignorowane w prostych kalkulacjach.

Pytanie 5

Jakiego typu podszewkę powinno się użyć do wykończenia wnętrza przednich części nogawek spodni, aby ochronić je przed wypychaniem?

A. Ubraniówkę

B. Rękawówkę

C. Kieszeniówkę

D. Kolanówkę

Wybór podszewki do wykończenia wewnętrznej strony przednich części nogawek spodni wymaga zrozumienia, jakie właściwości powinny posiadać różne rodzaje podszewki. Ubraniówka, będąca typowym materiałem na podszewki, jest stosunkowo cienka i mało odporna na ścieranie, przez co nie jest odpowiednia do miejsc narażonych na intensywne użytkowanie. Jej głównym przeznaczeniem jest zapewnienie komfortu noszenia oraz estetyki, jednak w przypadku spodni, które narażone są na kontakt z podłożem i różnymi powierzchniami, ubraniowa podszewka może szybko ulec uszkodzeniu. Kieszeniówka jest z kolei materiałem stosowanym głównie do wykończenia kieszeni, a nie do zabezpieczania nogawek. Jej właściwości nie są dostosowane do pełnienia funkcji ochronnej w miejscach narażonych na przetarcia. Rękawówka, zwykle używana w kontekście rękawów odzieży, także nie spełnia wymogów dla nogawek spodni, ponieważ jej struktura i przeznaczenie są inne. Wybierając odpowiedni rodzaj podszewki, kluczowe jest uwzględnienie specyfiki miejsca użytkowania oraz wymaganej trwałości materiału. Często błędne wybory wynikają z niewłaściwego zrozumienia funkcji i właściwości poszczególnych tkanin, co prowadzi do ich stosowania w nieodpowiednich aplikacjach, co finalnie może skutkować obniżeniem jakości i trwałości odzieży.

Pytanie 6

Jakiego przyrządu pomocniczego należy użyć do obszycia krawędzi żakietu damskiego Chanel taśmą ozdobną?

A. Stopki do naszywania taśm

B. Lamownika

C. Stopki do marszczenia

D. Linijki odległościowej

Wybór niewłaściwego przyrządu do obszywania krawędzi, takiego jak linijka odległościowa, jest błędny, ponieważ linijka ma na celu przede wszystkim pomiar i nie posiada funkcji przyszywania materiałów. Jej zastosowanie w kontekście ozdabiania brzegów odzieży nie daje możliwości efektywnego przyszycia taśmy, co jest kluczowe w przypadku estetycznych elementów wykończeniowych. Ponadto, stopka do marszczenia nie jest odpowiednia, gdyż jej głównym zadaniem jest tworzenie marszczeń, a nie przyszywanie taśmy do krawędzi. Marszczenie i obszywanie to zupełnie różne techniki szycia, które wymagają zastosowania odpowiednich narzędzi. Z kolei stopka do naszywania taśm, choć bardziej odpowiednia niż pozostałe wymienione, nie jest idealnym rozwiązaniem dla cienkich taśm ozdobnych, które wymagają większej precyzji. Wybór odpowiednich narzędzi krawieckich jest kluczowy w procesie szycia, a stosowanie niewłaściwych przyrządów może prowadzić do nieestetycznych efektów oraz obniżenia jakości wykonania. W praktyce, dobrze dobrany lamownik zapewnia nie tylko estetykę, ale również trwałość wykończenia, co jest niezbędne, zwłaszcza dla odzieży o wysokich standardach jakości, takich jak kreacje marki Chanel.

Pytanie 7

Fałdy poziome na przedniej części spódnicy na wysokości bioder pojawiają się, kiedy spódnica jest

A. za szeroka na linii bioder lub ma zbyt mały podkrój na linii talii

B. za wąska na linii talii oraz dolnej części

C. za szeroka na linii bioder oraz talii

D. za wąska na linii bioder lub ma niewystarczający podkrój na linii talii

Istnieje wiele powszechnych nieporozumień dotyczących przyczyn powstawania fałd w spódnicach, co może prowadzić do błędnych wniosków. Odpowiedzi sugerujące, że fałdy pojawiają się, gdy spódnica jest zbyt szeroka na linii bioder i talii, opierają się na błędnym założeniu, że to nadmiar materiału powoduje zagięcia. W rzeczywistości, zbyt szeroka spódnica może zwisać luźno, co w wielu przypadkach nie prowadzi do powstawania fałd, ale może powodować inne problemy, takie jak brak sylwetki czy nieestetyczny kształt. Podobnie, opcje wskazujące na to, że fałdy pojawiają się tylko z powodu małego podkroju na linii talii lub szerokości bioder, nie uwzględniają faktu, że zarówno nadmiar, jak i niedobór materiału w różnych miejscach mogą wpływać na ogólny wygląd i kształt odzieży. Ważne jest, aby zrozumieć, że idealne dopasowanie w odzieży nie polega tylko na ścisłym przyleganiu w jednym miejscu, ale na zachowaniu proporcji i równowagi w całej sylwetce. Dobre praktyki krawieckie sugerują, że każda odzież powinna być tworzona z uwzględnieniem ruchu i anatomii ciała, co oznacza, że nadmiar lub niedobór materiału na różnych poziomach ciała ma kluczowe znaczenie. Używanie standardowych miar oraz technik dopasowywania może znacznie pomóc w uniknięciu nieestetycznych fałd i problemów z komfortem noszenia. Właściwe kroje, które uwzględniają indywidualne kształty ciała, są kluczowe dla uniknięcia takich błędów.

Pytanie 8

Symbol pomiaru krawieckiego "łuk długości pleców" to

A. SyTy

B. PcPl

C. XcXc

D. RvNv

Odpowiedź 'SyTy' jest prawidłowa, ponieważ oznacza pomiar krawiecki nazywany 'łuk długości pleców'. W praktyce krawieckiej, pomiar ten jest kluczowy dla uzyskania idealnego dopasowania odzieży, zwłaszcza w przypadku odzieży dopasowanej do sylwetki. Łuk długości pleców określa odległość od najwyższego punktu na plecach (w okolicy szyi) do miejsca, w którym kończy się wykrój pleców. Prawidłowe zmierzenie tego parametru ma istotne znaczenie dla wygody noszenia oraz estetyki odzieży. W standardowych wymiarach stosowanych w szyciu, łuk ten jest podstawowym elementem, który pozwala krawcowi na odpowiednie dostosowanie formy do naturalnych krzywizn ciała. W praktyce, nieprzestrzeganie tego pomiaru może skutkować niewłaściwym układem odzieży, co wpływa na jej funkcjonalność i komfort użytkowania.

Pytanie 9

W celu wykonania naprawy błędu występującego w przedstawionej bluzce należy wypruć rękaw oraz

A. pogłębić podkrój pachy przodu i wszyć go ponownie.

B. przesunąć środek rękawa w stronę tyłu i wszyć go ponownie.

C. poszerzyć rękaw na kuli rękawa i wszyć go ponownie.

D. obniżyć ścinając kulę rękawa i wszyć go ponownie.

Przesunięcie środka rękawa w stronę tyłu jest kluczowym krokiem w procesie naprawy błędu wszycia rękawa w bluzce. Takie rozwiązanie pozwala na lepsze dopasowanie rękawa do naturalnej linii ramienia, co jest niezbędne dla komfortu noszenia. Podczas szycia odzieży, zwłaszcza w przypadku rękawów, niezwykle ważne jest, aby zachować proporcje oraz kształt, które odpowiadają anatomii ciała. Rękawy powinny być wszyte w taki sposób, aby ich osadzenie nie powodowało ucisku ani nienaturalnego ułożenia materiału. Przesunięcie środka rękawa pozwala na zredukowanie zbędnego materiału, który mógłby powodować fałdy i nieestetyczny wygląd. Dobrą praktyką w krawiectwie jest również dokładne sprawdzenie linii ramion przed ostatecznym przyszyciem rękawa, aby upewnić się, że wszystko jest na swoim miejscu. Takie podejście jest zgodne z zasadami ergonomicznymi i zapewnia lepszą funkcjonalność odzieży. W przyszłości warto zwrócić uwagę na techniki wszywania rękawów, aby uniknąć podobnych problemów, co może znacząco poprawić jakość wykonania odzieży.

Pytanie 10

Jaki metryczny rozmiar powinna mieć igła przeznaczona do szycia damskich bluzek z batystu?

A. 100

B. 90

C. 110

D. 70

Igła metryczna 70 to naprawdę dobry wybór do szycia bluzek z batystu. Ten materiał jest bardzo delikatny, więc potrzebujesz narzędzia, które nie uszkodzi włókien. Igły o cieńszej średnicy, jak ta, mają węższe ostrze, co zmniejsza ryzyko, że materiał się rozciągnie lub przypadkiem pęknie. Moim zdaniem, użycie igły 90 lub 100 w tym przypadku to spory błąd. Podczas szycia bluzek warto też pomyśleć o nici; najlepszym rozwiązaniem jest cieńsza nić, bo wtedy z igłą 70 wszystko współpracuje lepiej. A jeszcze jedno, warto szyć na mniejszych prędkościach, żeby nie narobić sobie problemów z pęknięciami lub zaciągnięciami – to naprawdę się przydaje w praktyce.

Pytanie 11

Na stanowisku weryfikacji jakości gotowych produktów odzieżowych powinny znaleźć się między innymi

A. dokumentacja techniczna i zatwierdzony model

B. taśmy miarowe i zlecenie produkcyjne

C. manekin i zamówienie

D. narzędzia i akcesoria krawieckie

Dokumentacja techniczna i zatwierdzony model to kluczowe elementy, które powinny znajdować się na stanowisku kontroli jakości gotowych wyrobów odzieżowych. Dokumentacja techniczna zawiera szczegółowe informacje dotyczące konstrukcji, materiałów oraz wytycznych dotyczących produkcji danego wyrobu. Dzięki niej kontroler jakości może ocenić, czy wyprodukowane ubrania spełniają określone standardy jakościowe. Zatwierdzony model, z kolei, pełni rolę wzorcowego odniesienia, które powinno być respektowane na każdym etapie produkcji. Przykładem może być sytuacja, w której kontroler porównuje gotowy produkt z zatwierdzonym modelem, aby upewnić się, że wszystkie detale, takie jak kroj, szwy czy zastosowane materiały, są zgodne z założeniami projektowymi. W praktyce, brak takich elementów na stanowisku kontroli jakości może prowadzić do wydania na rynek odzieży, która nie spełnia oczekiwań klientów ani norm jakościowych, co z kolei może szkodzić reputacji marki oraz generować koszty związane z reklamacjami.

Pytanie 12

Odzież wodoodporną dla rybaków oraz żeglarzy należy produkować z materiałów

A. dzianinowych

B. plecionych

C. powlekanych

D. włókninowych

Wybór niewłaściwego materiału do odzieży wodoodpornej może prowadzić do wielu problemów w praktyce. Materiały plecione, jak bawełna czy wełna, mimo że są wygodne i mają dobre właściwości termiczne, nie zapewniają odpowiedniej ochrony przed wodą. Woda szybko wnika w te materiały, co prowadzi do ich przemoczenia, a w konsekwencji do dyskomfortu i obniżonej wydajności w pracy. Ponadto plecionki nie są w stanie zagwarantować trwałej ochrony przed wilgocią w trudnych warunkach atmosferycznych, dlatego ich użycie w produkcie dedykowanym dla rybaków i żeglarzy jest całkowicie niezalecane. Włókniny, choć mogą mieć zastosowanie w niektórych przypadkach, również nie są najlepszym wyborem w kontekście odzieży wodoodpornej, ponieważ ich struktura nie pozwala na skuteczną ochronę przed wodą. W dodatku, dzianiny, które charakteryzują się elastycznością i komfortem noszenia, nie są odpowiednie do odzieży roboczej w środowisku wodnym. Zastosowanie dzianin w tego typu odzieży może prowadzić do szybkiego przemoczenia i w efekcie do utraty ciepłoty ciała, co jest skrajnie niebezpieczne dla osób pracujących w takich warunkach. Kluczowe jest, aby przy wyborze materiałów do odzieży wodoodpornej kierować się nie tylko estetyką, ale przede wszystkim funkcjonalnością oraz normami branżowymi.

Pytanie 13

Jakie wymiary są konieczne do stworzenia konstrukcji spódnicy z kołowego wycinka?

A. ZWo, TD, ot, opx

B. ZWo, TD, ot, obt

C. ZTv, ot, obt, dk

D. ZWo, TD, ot, dk

Odpowiedź ZWo, TD, ot, obt jest prawidłowa, ponieważ wszystkie te wymiary są kluczowe w kontekście konstrukcji spódnicy z wycinka koła. ZWo to szerokość wyjściowa, która pozwala na określenie, jak szeroki będzie materiał w górnej części spódnicy. TD to długość dołu, co jest istotne dla ustalenia odpowiedniego kroju spódnicy oraz jej długości. Ot, czyli obwód talii, ma fundamentalne znaczenie dla dopasowania spódnicy do sylwetki, zapewniając komfort noszenia. Ostatni wymiar, obt, oznaczający obwód dołu, jest istotny dla swobody ruchu oraz estetyki końcowego produktu. Przykład praktyczny może obejmować wykorzystanie tych wymiarów przy projektowaniu spódnicy w różnych stylach, takich jak rozkloszowana czy ołówkowa, co podkreśla ich uniwersalne zastosowanie w modzie. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, precyzyjne pomiary są kluczowe dla osiągnięcia zadowalających wyników w projektowaniu odzieży.

Pytanie 14

Wymiary określone symbolami ot oraz TD stanowią podstawę do zrealizowania konstrukcji formy spódnicy?

A. podstawowej

B. rozkloszowanej

C. z klinów

D. z koła

Odpowiedzi "z klinów", "rozkloszowanej" oraz "podstawowej" nie są poprawne w kontekście wymiarów ot i TD, ponieważ każda z tych metod ma swoje specyficzne wymagania i zastosowania. Konstrukcja 'z klinów' odnosi się do innej techniki, w której spódnica jest dzielona na segmenty, co nie wykorzystuje pełnych wymiarów koła, a raczej ich segmentację. Taki sposób konstrukcji jest bardziej skomplikowany i wymaga odmiennych obliczeń, co może prowadzić do błędów, jeśli nie jest dokładnie przemyślany. Z kolei 'rozkloszowana' spódnica może być postrzegana jako efekt końcowy, ale nie jest to technika konstrukcji sama w sobie. Może ona wynikać z użycia różnych metod, w tym metody z koła, ale sama w sobie nie dostarcza konkretnej odpowiedzi na pytanie dotyczące podstawowych wymiarów. Odpowiedź 'podstawowa' jest nieprecyzyjna, ponieważ nie odnosi się bezpośrednio do konkretnej metody wykreślenia spódnicy. W praktyce krawieckiej niezwykle ważne jest zrozumienie, w jaki sposób różne metody konstrukcji wpływają na finalny produkt. Prawidłowe rozpoznawanie tych technik i ich zastosowań pozwala uniknąć typowych błędów w projektowaniu i szyciu odzieży.

Pytanie 15

Aby zlikwidować wyświecenie, które pojawiło się na odzieży w wyniku obróbki parowo-cieplnej, należy zastosować

A. wprasowanie

B. odparowanie

C. sprasowanie

D. przeprasowanie

Sprasowanie, przeprasowanie oraz wprasowanie to techniki, które mogą wydawać się sensowne w kontekście usuwania wyświecenia, jednak w rzeczywistości nie są one odpowiednie dla konkretnego problemu związanego z nadmierną wilgocią powstałą podczas obróbki parowo-cieplnej. Sprasowanie polega na przyłożeniu siły do materiału w celu jego wygładzenia, co może prowadzić do utrwalenia wyświecenia, zamiast jego usunięcia. Z kolei przeprasowanie, które również opiera się na użyciu żelazka, może chwilowo wygładzić tkaninę, jednak nie eliminuje problemu wilgoci, a wręcz może ją utrwalić. Użycie wprasowania, czyli wprowadzenie wilgoci w materiał w celu nadania mu kształtu, również nie jest skutecznym rozwiązaniem, ponieważ może tylko pogorszyć sytuację, zwiększając poziom wyświecenia. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że techniki te są w stanie efektywnie usunąć nadmiar wilgoci, podczas gdy tak naprawdę mogą one jedynie maskować problem. Rzeczywistym rozwiązaniem dla wyświecenia jest zastosowanie procesu odparowania, który pozwala na kontrolowanie i usunięcie nadmiaru wilgoci, co jest zgodne z zaleceniami najlepszych praktyk w przemyśle tekstylnym. Warto zaznaczyć, że zrozumienie różnic pomiędzy tymi metodami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania jakością wyrobów odzieżowych.

Pytanie 16

Przyczyną źle układających się spodni damskich, w których tworzą się fałdki z tyłu spodni, jest

A. zbyt szerokie spodnie na linii bioder.

B. za wąskie spodnie na linii bioder.

C. za głęboki podkrój spodni.

D. za płytki podkrój spodni.

Wybór odpowiedzi dotyczących zbyt głębokiego podkroju spodni, zbyt szerokich lub zbyt wąskich spodni na linii bioder jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego podstawowych zasad konstrukcji odzieży. Zbyt głęboki podkrój może prowadzić do nadmiaru materiału, co może powodować fałdki, ale nie jest to główny problem związany z ich powstawaniem. Z kolei zbyt szerokie spodnie na linii bioder mogą sprawiać wrażenie niedopasowania i mogą być wygodne, lecz nie są bezpośrednią przyczyną powstawania fałdek. Często osoby podejmujące decyzje o dopasowaniu spodni mylą pojęcia wygody i estetyki, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Zbyt wąskie spodnie na linii bioder rzeczywiście mogą powodować napięcia, ale nie są one odpowiedzialne za fałdki z tyłu, gdyż nie wpływają na układanie się materiału w tej części. Kluczowym elementem jest zrozumienie, że odpowiedni podkrój spodni ma kluczowe znaczenie dla ich wyglądu i komfortu. Dlatego istotne jest, aby zwracać uwagę na różnice między tymi kwestiami oraz stosować odpowiednie techniki krawieckie, które pomogą uniknąć powstawania fałdek.

Pytanie 17

Jaki splot należy zastosować w dzianinie przeznaczonej na ściągacze do sportowej bluzy?

A. Lewoprawy.

B. Trykotowy.

C. Dwuprawy.

D. Atłasowy.

Wybór niewłaściwego splotu do produkcji ściągaczy w bluzach sportowych może prowadzić do istotnych problemów z użytkowaniem odzieży. Splot lewoprawy, mimo że jest elastyczny, nie oferuje takiego samego stopnia trwałości i odporności na deformacje jak splot dwuprawy. W praktyce może to skutkować rozciągnięciem i utratą formy ściągaczy, co jest nieakceptowalne w odzieży sportowej, która musi poddawać się intensywnemu użytkowaniu. Z kolei splot trykotowy, chociaż również elastyczny, jest bardziej odpowiedni do wytwarzania materiałów o dużej powierzchni, takich jak koszulki, a nie do ściągaczy, które wymagają specyficznych właściwości napinających. Atłasowy splot, z kolei, jest przeznaczony głównie do produkcji odzieży eleganckiej, co sprawia, że nie spełnia wymagań technicznych dla odzieży sportowej, które obejmują wysoki poziom funkcjonalności i wytrzymałości. Wybierając niewłaściwy splot, można wprowadzać materiał do produkcji, który nie spełni oczekiwań związanych z elastycznością, kompresją i wygodą, co prowadzi do frustracji użytkowników i negatywnego wrażenia na temat jakości odzieży. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, które sploty najlepiej odpowiadają potrzebom funkcjonalnym konkretnego rodzaju odzieży, a także znajomość standardów branżowych, które określają wymagania dotyczące ich zastosowania.

Pytanie 18

Jakie działania są konieczne przy przeróbce zbyt szerokich spodni damskich w talii, uwzględniając wyprucie paska oraz

A. zwężenie spodni w talii, skrócenie i doszycie paska

B. zwężenie spodni wzdłuż całej długości boków, doszycie paska

C. zwężenie spodni w biodrach, skrócenie i doszycie paska

D. zwężenie spodni zarówno w biodrach, jak i w talii, doszycie paska

Poprawna odpowiedź wskazuje na kluczowe kroki w procesie przeróbki zbyt szerokich spodni damskich na linii talii. Wyprucie paska to pierwszy krok, który pozwala na dalsze modyfikacje. Następnie, zwężenie spodni na linii talii jest istotne, ponieważ to właśnie tam spodniom nadawana jest nowa sylwetka, aby lepiej dopasować je do figury użytkownika. Skrócenie spodni jest również potrzebne, by dostosować ich długość do proporcji ciała, co zapewnia estetyczny wygląd. Wszycie paska jest ostatnim krokiem, który umożliwia stabilizację spodni i zapobiega ich przesuwaniu się. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest nieocenione w krawiectwie, gdzie precyzyjne modyfikacje są kluczowe dla uzyskania odpowiedniego dopasowania. Ważne jest również, aby w każdej modyfikacji stosować się do standardów jakości, co zapewni trwałość wykonania. Krawcy często korzystają z technik takich jak pomiary proporcji ciała, co umożliwia zindywidualizowane podejście do klienta oraz jego potrzeb. Takie podejście nie tylko poprawia komfort noszenia, lecz także wpływa na satysfakcję klienta z końcowego efektu.

Pytanie 19

Jak wysoka jest dopuszczalna temperatura prasowania bluzki uszytej z elanobawełny?

A. 220°C

B. 110°C

C. 180°C

D. 200°C

Wybierając wyższe temperatury prasowania, takie jak 180°C, 200°C czy 220°C, można łatwo uszkodzić delikatne włókna elanobawełny. Wiele osób myśli, że im wyższa temperatura, tym skuteczniejsze prasowanie, co jest fałszywym założeniem. Wysokie temperatury mogą prowadzić do stopienia elastanu, co skutkuje nieodwracalnymi uszkodzeniami tkaniny. Użytkownicy często nie zdają sobie sprawy, że różne materiały mają swoje specyficzne wymagania dotyczące obróbki cieplnej. Elanobawełna, będąca kombinacją bawełny i elastanu, wymaga ostrożności, aby zachować zarówno estetykę, jak i funkcjonalność odzieży. Kolejnym powszechnym błędem jest zignorowanie etykiety z instrukcjami prania i prasowania, co może prowadzić do nieodpowiednich praktyk. Standardy branżowe jasno określają maksymalne temperatury prasowania dla różnych materiałów, a ich ignorowanie może przyczynić się do szybszego zużycia odzieży. Właściwe metody prasowania, takie jak użycie pary czy prasowanie przez tkaninę ochronną, są kluczowe w ochronie delikatnych włókien. Warto zainwestować czas w poznanie właściwości materiałów, co pozwoli uniknąć problemów związanych z ich konserwacją.

Pytanie 20

Do realizacji operacji należy wykorzystać maszynę szyjącą ściegiem niewidocznym

A. mocowania miejsc narażonych na rozerwanie

B. podszycia obrębów w wizytowej odzieży

C. wszywania rękawów w podkroje pach

D. przeszycia podwinięcia w odzieży sportowej

Wybór odpowiedzi związanych z innymi operacjami, takimi jak przeszycie podwinięcia w odzieży sportowej, mocowanie miejsc narażonych na rozerwanie czy wszywanie rękawów w podkroje pach, nie uwzględnia charakterystyki ściegu niewidocznego, który jest dedykowany głównie do wykańczania odzieży wizytowej. Przeszycie podwinięcia w odzieży sportowej zazwyczaj wymaga większej wytrzymałości i elastyczności szwów, co jest osiągane poprzez zastosowanie ściegów, które są bardziej widoczne i odporne na rozciąganie. Stosowanie ściegu niewidocznego w tym kontekście może prowadzić do osłabienia struktury szwu, co jest niepożądane w odzieży narażonej na intensywne użytkowanie. W przypadku mocowania miejsc narażonych na rozerwanie, stosowanie ściegu niewidocznego byłoby nieodpowiednie ze względu na jego niewystarczającą wytrzymałość. Kluczowe jest, aby w takich sytuacjach stosować mocniejsze ściegi, które zapewnią odpowiednią stabilność. Z kolei wszywanie rękawów w podkroje pach wymaga precyzyjnych i mocnych szwów, które muszą wytrzymać napięcia związane z ruchem ramion. Wybierając niewłaściwy typ ściegu, ryzykujemy nie tylko estetykę, ale także funkcjonalność odzieży. Dlatego tak ważne jest, aby dopasowywać techniki szycia do specyfiki projektu, biorąc pod uwagę zarówno estetykę, jak i trwałość wykonania.

Pytanie 21

Klientka zleciła usługę polegającą na poszerzeniu sukienki na podszewce, skróceniu o 5 cm i wymianie zamka metalowego wszytego symetrycznie. Jaki jest koszt wykonania tej usługi?

Lp.	Rodzaj usługi krawieckiej – sukienka	Cena usługi
1.	Powiększenie dekoltu	18,00 zł
2.	Skrócenie rękawów	20,00 zł
3.	Skrócenie sukienki bez podszewki	22,00 zł
4.	Skrócenie sukienki na podszewce	30,00 zł
5.	Wszycie zamka	25,00 zł
6.	Wszycie zamka kryto	20,00 zł
7.	Zwężenie / poszerzenie sukienki bez podszewki bokami	25,00 zł
8.	Zwężenie / poszerzenie sukienki z podszewką bokami	35,00 zł
9.	Zwężenie / poszerzenie sukienki w ramionach	30,00 zł

A. 77,00 zł

B. 80,00 zł

C. 85,00 zł

D. 90,00 zł

Poprawna odpowiedź to 90,00 zł, co wynika z dokładnego zsumowania kosztów poszczególnych usług krawieckich. Aby właściwie obliczyć koszt usługi, należy uwzględnić trzy elementy: poszerzenie sukienki na podszewce, skrócenie oraz wymianę zamka. Koszt poszerzenia sukienki na bokach wynosi 35,00 zł, skrócenie sukienki kosztuje 30,00 zł, a wszycie zamka 25,00 zł. Zsumowanie tych wartości (35,00 zł + 30,00 zł + 25,00 zł) daje całkowity koszt 90,00 zł. Znajomość cennika usług krawieckich jest kluczowa dla prawidłowego oszacowania kosztów oraz dla efektywnego zarządzania budżetem podczas korzystania z usług krawieckich. Warto również pamiętać, że ceny mogą się różnić w zależności od regionu oraz doświadczenia krawca, dlatego zawsze warto zapoznać się z lokalnym cennikiem. Korzystanie z usług profesjonalnych krawców, które oferują przejrzyste wyceny, jest niezbędne w branży modowej, aby zagwarantować jakość i satysfakcję klienta.

Pytanie 22

Elementy konstrukcyjne bluzki wykonanej z dzianiny powinny być łączone ściegiem

A. stębnowym zygzakowym

B. łańcuszkowym prostym

C. stębnowym prostym

D. łańcuszkowym niewidocznym

Ścieg stębnowy prosty nie jest odpowiedni do łączenia elementów dzianiny, ponieważ nie zapewnia wystarczającej elastyczności, co może prowadzić do pękania szwów w miejscach narażonych na rozciąganie. Materiały dzianinowe mają charakterystyczną strukturę, która wymaga zastosowania ściegów elastycznych, a stębnowy prosty, mimo że jest popularny w szyciu tkanin, nie spełnia tych wymogów. Podobnie, ścieg stębnowy zygzakowy, choć lepiej radzi sobie w kwestii elastyczności, nie jest optymalnym wyborem dla dzianin, gdyż może nie wyglądać estetycznie na widocznych szwach. Łańcuszkowy niewidoczny, z kolei, jest stosowany głównie w sytuacjach, gdy szwy mają być ukryte, co nie jest praktyczne dla komponentów, które podlegają rozciąganiu lub ruchom, jak to ma miejsce w bluzkach. Wybór niewłaściwego ściegu często wynika z braku zrozumienia specyfiki materiału oraz jego zachowań, co może prowadzić do trwałych uszkodzeń odzieży. Kluczowe jest zatem, aby przy projektowaniu i szyciu odzieży z dzianiny, bazować na zrozumieniu materiałów oraz odpowiednich technik szycia, co zapewni długotrwałość oraz estetykę wykonania.

Pytanie 23

Do wykonania przedstawionej operacji przyszycia zamka zastosowano stopkę do wszywania zamków

A. dwustronnych.

B. prawostronnych.

C. lewostronnych.

D. krytych.

Stopka do wszywania zamków dwustronnych jest kluczowym narzędziem w szyciu, ponieważ umożliwia równomierne przyszywanie zamka zarówno po jednej, jak i drugiej stronie, co jest istotne dla estetyki i funkcjonalności odzieży. Ta konstrukcja, z dwiema równoległymi płytkami, pozwala na precyzyjne prowadzenie tkaniny, co zmniejsza ryzyko przesunięcia materiału i zapewnia równomierne przyszycie zamka. Przykładem zastosowania takiej stopki może być szycie spodni, gdzie zamek musi być estetycznie wkomponowany w szew, a jego równe przyszycie jest kluczowe dla uzyskania profesjonalnego wykończenia. Warto również wspomnieć, że w branży mody i krawiectwa stosowanie odpowiednich narzędzi, takich jak stopki do wszywania zamków, jest zgodne z dobrymi praktykami zalecanymi przez profesjonalnych krawców i projektantów, co podkreśla znaczenie precyzji i estetyki w procesie szycia.

Pytanie 24

Jakie symbole określają wymiary niezbędne do skrócenia i zwężenia na wysokości talji oraz bioder w spódnicy typu poszerzanego?

A. TD, ZKo, ot

B. TD, obt, ot

C. ZWo, ZTv, obt

D. ZWo, obt, ot

Odpowiedź TD, obt, ot jest poprawna, ponieważ te symbole precyzyjnie opisują wymiary niezbędne do skrócenia i zwężenia na wysokości talii i bioder w spódnicy poszerzanej. Symbol TD oznacza 'talia do dołu', co jest kluczowe w kontekście mody, gdzie odpowiednie dopasowanie w talii jest istotne dla komfortu i estetyki odzieży. Obt, czyli 'obwód bioder', jest niezbędny do określenia, jak spódnica będzie leżeć na biodrach, a także wpływa na swobodę ruchów. Ot, czyli 'obwód talii', jest również fundamentalny, ponieważ zbyt luźna lub zbyt ciasna talia może wpływać na ogólny wygląd i funkcjonalność spódnicy. W praktyce, projektanci mody i krawcy zawsze korzystają z tych wymiarów, aby stworzyć odzież, która dobrze leży na ciele, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w sektorze odzieżowym. Właściwe pomiary zapewniają nie tylko estetyczny wygląd, ale także komfort noszenia, co jest kluczowe w procesie projektowania odzieży.

Pytanie 25

Maszynę do fastrygowania wykorzystuje się do

A. ochrony krawędzi materiałów przed strzępieniem

B. tworzenia ściegów zabezpieczających

C. tymczasowego łączenia elementów odzieży

D. ozdabiania ubrań w dowolnych wzorach

Maszynę fastrygówkę stosuje się głównie do chwilowego łączenia elementów odzieży, co jest kluczowym etapem w procesie szycia. Dzięki zastosowaniu tego typu maszyny, krawcy mogą szybko przeszyć materiały, aby sprawdzić ich dopasowanie i wykonać ewentualne poprawki przed ostatecznym zszywaniem. Fastrygówka używa ściegu, który jest łatwy do usunięcia, co pozwala na elastyczne podejście do konstrukcji odzieży. Na przykład, podczas szycia skomplikowanych fasonów, takich jak sukienki czy garnitury, fastrygówka umożliwia pracę z wieloma warstwami tkaniny, zapewniając jednocześnie ich stabilność. W standardach szycia, takich jak te określone przez organizacje branżowe, fastrygówka jest uznawana za niezbędne narzędzie w każdych profesjonalnych warsztatach krawieckich. Dobrze wykonana fastryga pozwala na precyzyjne dopasowanie wzorów i ułatwia dalsze etapy produkcji, co znacząco wpływa na jakość finalnego produktu. Praktyka ta jest zgodna z najlepszymi metodami krawieckimi, które zalecają użycie fastrygi przed przystąpieniem do ostatecznego szycia, co minimalizuje ryzyko popełnienia błędów konstrukcyjnych.

Pytanie 26

Pracę z maszyną do szycia, po włożeniu odpowiednich nici, powinno się rozpoczynać od

A. wymiany paska na kole zamachowym

B. demontażu mechanizmu chwytacza

C. wykonania próby szycia

D. wymiany igły

Wykonanie próby szycia po założeniu odpowiednich nici jest kluczowym krokiem, który pozwala upewnić się, że maszyna działa prawidłowo oraz że wszystkie ustawienia są właściwie skonfigurowane. Przed rozpoczęciem właściwej produkcji warto wykonać kilka szwów na odpadzie materiału, co pomoże zidentyfikować ewentualne problemy, takie jak niewłaściwe naprężenie nici czy usterki w mechanizmie chwytacza. Praktyka ta jest zgodna z normami branżowymi dotyczącymi zapewnienia jakości, takimi jak ISO 9001, które kładą nacisk na weryfikację procesów produkcyjnych. Dzięki próbie szycia można również ocenić, czy wybrany typ nici oraz igły jest odpowiedni do konkretnego materiału, co ma znaczenie dla wytrzymałości i estetyki końcowego produktu. Wykonując próby szycia, operatorzy mogą dostosować prędkość maszyny oraz inne parametry, co przyczynia się do lepszej efektywności i mniejszej ilości odpadów podczas właściwej produkcji.

Pytanie 27

Przedstawiony na rysunku przyrząd pomocniczy jest stosowany do

A. uszycia paska.

B. szycia laminatów.

C. szycia obrębu.

D. naszycia taśmy.

Podejmując się analizy innych odpowiedzi, można dostrzec, że niektóre z nich mogą prowadzić do błędnych wniosków dotyczących zastosowania przyrządu. Odpowiedź związana z naszyciem taśmy sugeruje, że przyrząd mógłby być wykorzystywany w kontekście prostego obrębu tkaniny. Jednakże naszywanie taśmy wymaga innych podejść i narzędzi. W przypadku naszycia taśmy kluczowe jest zapewnienie, że taśma jest równomiernie przytwierdzona do krawędzi materiału, co zwykle wymaga wykorzystania specjalnych stopek do maszyny lub szwów dekoracyjnych, a nie przyrządów służących do szycia pasków. Podobnie, szycie laminatów to proces, który angażuje zupełnie inne techniki i materiały, często wymagające użycia specjalnych igieł i wątków przystosowanych do pracy z laminatami. W kontekście szycia obrębu, proces ten również różni się od szycia paska, gdyż obręb wymaga szczególnej uwagi na szczegóły wykończenia, co zazwyczaj wiąże się z technikami podwijania lub obszywania, które nie są właściwe dla zaprezentowanego przyrządu. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie funkcji przyrządów oraz ich zastosowania, co prowadzi do niewłaściwego doboru narzędzi w procesie szycia. Warto zatem dążyć do większej precyzji w doborze odpowiednich przyrządów do konkretnego zadania w krawiectwie, aby uniknąć nieefektywności i błędów w produkcji.

Pytanie 28

Efekt marszczenia (zsuwania) zszywanych warstw komponentów odzieży podczas wykonywania szwu można uzyskać na maszynie szwalniczej stębnowej z systemem transportu

A. ząbkowym

B. stopkowym

C. różnicowym

D. igłowym

Maszyna szwalnicza z transportem różnicowym jest szczególnie zaprojektowana do uzyskiwania marszczeń podczas szycia. Działa to na zasadzie zmiennej prędkości transportu materiału, co prowadzi do efektywnego zsuwania zszywanych warstw. W praktyce, wykorzystując transport różnicowy, można osiągnąć różne efekty marszczenia w zależności od rodzaju materiału oraz pożądanej intensywności marszczeń. Dla przykładu, przy szyciu lekkich tkanin, takich jak szyfon czy organza, transport różnicowy pozwala na precyzyjne modulowanie marszczenia, co jest istotne w produkcji odzieży wieczorowej i festiwalowej. Dodatkowo, stosowanie transportu różnicowego jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej, ponieważ pozwala na uzyskanie estetycznych i funkcjonalnych elementów odzieży, które odpowiadają na bieżące trendy i wymagania rynku. Warto również zaznaczyć, że odpowiednia regulacja transportu różnicowego może pomóc w uniknięciu problemów z przesuwaniem się materiału, co jest kluczowe dla zachowania wysokiej jakości szycia.

Pytanie 29

Zmiana bluzy dresowej polega na jej skróceniu oraz wykończeniu rękawów ściągaczami. Jaka będzie całkowita cena usługi, jeżeli cena jednego gotowego ściągacza wynosi 8,00 zł, a koszt robocizny wynosi 30,00 zł?

A. 38,00 zł

B. 46,00 zł

C. 30,00 zł

D. 62,00 zł

Poprawna odpowiedź wynika z prawidłowego zsumowania kosztów związanych z przeróbką bluzy dresowej. Cena jednego ściągacza wynosi 8 zł, a ponieważ mamy do czynienia z dwiema rękawami, całkowity koszt ściągaczy wynosi 2 x 8 zł = 16 zł. Koszt robocizny, oszacowany na 30 zł, należy dodać do kosztu materiałów. W efekcie całkowity koszt usługi wynosi 16 zł (ściągacze) + 30 zł (robocizna) = 46 zł. Te obliczenia ilustrują typowy proces wyceny usług krawieckich, w którym uwzględnia się zarówno materiały, jak i czas pracy specjalisty. W praktyce, w branży krawieckiej jest to standardowe podejście do kalkulacji kosztów, które pomaga w ustaleniu rozsądnych cen oraz zapewnia, że wszystkie wydatki związane z realizacją usługi są pokryte. Tego typu kalkulacje są istotne nie tylko dla estetyki odzieży, ale również dla rentowności działalności krawieckiej.

Pytanie 30

Koszt usługi szycia damskiego żakietu na podszewce w zakładzie krawieckim wynosi 200,00 zł. Do wykonania żakietu wykorzystano 2,00 m tkaniny wełnianej po 80,00 zł za 1,00 m oraz 1,20 m podszewki w cenie 15,00 zł za 1 m. Jaka jest całkowita wartość kosztów bezpośrednich związanych z realizacją tej usługi, w tym koszty materiałów, dodatków oraz robocizny?

A. 295,00 zł

B. 378,00 zł

C. 298,00 zł

D. 380,00 zł

Wiesz, obliczanie kosztów przy robieniu żakietu to ważna sprawa i musisz upewnić się, że wszystko uwzględniasz. Jak ktoś wybiera złą odpowiedź, to zazwyczaj chodzi o błędy w rachunkach albo nie do końca zrozumienie, co liczyć w kosztach. Może niektóre osoby pomijają koszt robocizny, a to jest bardzo istotne! Wiadomo, że do kosztów bezpośrednich wlicza się materiały, ale wynagrodzenie krawca też jest kluczowe. Końcowy koszt to suma wydatków na tkaniny, dodatki i robociznę. Czasem źle zrozumiane jednostki pomiarowe mogą prowadzić do błędnych wyliczeń. Ważne jest, żeby mieć pojęcie o strukturze kosztów, bo to pomaga w lepszym zarządzaniu finansami i podejmowaniu świadomych decyzji co do cen usług. Dlatego warto analizować każdy element kosztów przed ich podsumowaniem.

Pytanie 31

Aby skrócić długie spodnie do linii kolan, konieczne jest pobranie miary

A. ZUo

B. ZKo

C. ZTv

D. ZWo

Wybór odpowiedzi poza ZKo często wynika z nieporozumienia dotyczącego technik pomiaru w krawiectwie. Wielu krawców, szczególnie początkujących, może myśleć, że ZWo, ZTv lub ZUo są odpowiednie, ponieważ wydają się logiczne w kontekście zmiany długości spodni. ZWo odnosi się do pomiaru z biodra, co w przypadku skracania nogawki może prowadzić do niewłaściwego dopasowania, ponieważ nie uwzględnia naturalnej linii kolana. ZTv, oznaczający pomiar z tyłu nogawki, może spowodować, że spodnie będą zbyt długie lub krótkie, a także zniekształcą proporcje spodni. ZUo, związany z pomiarem od podłoża, również nie jest adekwatny, ponieważ nie bierze pod uwagę, na jakiej wysokości nogawka powinna się kończyć. Kluczowym błędem jest ignorowanie, że różne rodzaje pomiarów odpowiadają różnym stylom i długościom odzieży, co może prowadzić do niesatysfakcjonującego efektu końcowego. Właściwe podejście do pomiarów w krawiectwie polega na dokładnym zrozumieniu anatomii ciała oraz proporcji, co jest fundamentem dla precyzyjnego szycia. Dlatego kluczowe jest stosowanie odpowiednich metod pomiarowych, które odpowiadają specyfice danego projektu, aby uniknąć błędów i nieporozumień w procesie krawieckim.

Pytanie 32

Który zestaw pomiarów krawieckich, wykonanych na klientce, można wykorzystać do konstrukcji odzieży na górną część jej ciała?

A. ZTv, ot, RvRv, SyTy, opx, ou, SySvXpTp, obt.

B. SyTy, obt, ot, os, RvNv, ZUo, opx, SySvXpTp.

C. ZWo, opx, obt, SySvXpTp, SySvXp, SyTy, os, RvNv, ot.

D. ZWo, obt, os, ZKo, SySvXp, ot, RvNv, opx.

Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego istoty pomiarów krawieckich i ich znaczenia w konstrukcji odzieży. Wiele z wymienionych pomiarów w alternatywnych odpowiedziach nie obejmuje kluczowych wymiarów, które są niezbędne do prawidłowego wykonania górnej odzieży. Na przykład, pomiary, które nie uwzględniają obwodu biustu, mogą prowadzić do niewłaściwego dopasowania w tej krytycznej okolicy, co może skutkować dyskomfortem i nieestetycznym wyglądem odzieży. Szerokość szyi to kolejny istotny wymiar, który, jeśli jest pominięty, może skomplikować konstrukcję kołnierzyków i wycięć, co z kolei wpłynie na ogólny kształt i proporcje górnej części odzieży. Niewłaściwe podejście do doboru wymiarów krawieckich często prowadzi do błędów w projektowaniu, które mogą być kosztowne zarówno czasowo, jak i finansowo. Umiejętność dobierania odpowiednich pomiarów jest kluczowa w branży odzieżowej, a nieumiejętność interpretacji danych pomiarowych może prowadzić do poważnych błędów w produkcji. Warto zwrócić uwagę na standardowe praktyki branżowe, które wskazują, jakie pomiary są niezbędne, aby zapewnić wysoką jakość i komfort w odzieży, co powinno być priorytetem dla każdego projektanta i krawca.

Pytanie 33

Jaką maksymalną temperaturę powinno mieć żelazko, aby prasować lniane spodnie?

A. 150°C

B. 180°C

C. 200°C

D. 110°C

Prasowanie lnianych spodni w temperaturach poniżej 200°C może prowadzić do nieefektywnego usunięcia zagnieceń. Odpowiedzi sugerujące niższe temperatury, takie jak 110°C, 150°C czy 180°C, mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego właściwości materiału. Len, jako tkanina naturalna, wymaga wyższych temperatur dla efektywnego prasowania, a stosowanie niższej temperatury może skutkować osłabieniem włókien i ich trwałości. Typowe błędy myślowe w tym kontekście obejmują przekonanie, że niższe temperatury są zawsze bezpieczniejsze dla wszystkich tkanin, co nie jest prawdą. Każdy materiał ma swoje specyfikacje i limity, które należy respektować. Na przykład, przy prasowaniu w zbyt niskiej temperaturze, mogą pozostać trwałe zagniecenia, które będą trudne do usunięcia. Ponadto, niektórzy mogą pomylić len z innymi włóknami, które rzeczywiście wymagają niższych temperatur, co prowadzi do błędnych wniosków. Praktyka prasowania lnianych tkanin w optymalnej temperaturze jest kluczowa dla zachowania ich jakości oraz estetyki.

Pytanie 34

Który zestaw dodatków krawieckich należy zastosować do wykonania przedstawionego ubioru turystyczno-sportowego?

A. Kieszeniówka, nici z jedwabiu rozwijanego, rzepy, ściągacz dzianinowy.

B. Podszewka stilonowa, nici bawełniane nabłyszczane, guziki poliestrowe, sznurek.

C. Podszewka wiskozowa, nici poliestrowe, zamki błyskawiczne, guma.

D. Rękawówka, nici bawełniane matowe, zatrzaski, ściągacz elastyczny.

Wybór podszewki wiskozowej, nici poliestrowych, zamków błyskawicznych oraz gumy jest zgodny z praktykami stosowanymi w projektowaniu ubiorów turystyczno-sportowych. Podszewka wiskozowa jest lekka, co zwiększa komfort noszenia, a jej właściwości oddychające sprzyjają termoregulacji. Nici poliestrowe charakteryzują się wysoką wytrzymałością oraz odpornością na działanie czynników atmosferycznych, co jest kluczowe w zastosowaniach outdoorowych. Zamki błyskawiczne są preferowane w odzieży sportowej ze względu na szybkość i łatwość użytkowania, a ich solidność zapobiega awariom w trudnych warunkach. Guma jest niezbędna do regulacji obwodów odzieży, co zapewnia lepsze dopasowanie i komfort. Te elementy konstrukcyjne są zgodne z aktualnymi standardami w branży odzieżowej, co zapewnia zarówno funkcjonalność, jak i estetykę ubioru.

Pytanie 35

Wada w spódnicy damskiej przedstawionej na rysunku to

A. nieprawidłowe rozmieszczenie guzika na pasku

B. niesymetryczne kieszenie.

C. krzywa stebnówka na linii dołu spódnicy

D. tyły nierównej długości.

Wybór odpowiedzi dotyczącej niesymetrycznych kieszeni jest poprawny, ponieważ podczas analizy wizualnej spódnicy można zauważyć, że kieszenie nie są identyczne pod względem kształtu oraz rozmieszczenia. W kontekście projektowania odzieży, symetria jest istotnym elementem estetyki i funkcjonalności. Niesymetryczne elementy mogą prowadzić do dezorientacji w postrzeganiu odzieży, co zmniejsza jej atrakcyjność. W branży mody, projektanci powinni dążyć do zachowania równowagi i harmonii w konstrukcji odzieży, co jest zgodne z trendami w aktualnej modzie. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie symetrycznych wzorów i elementów w kolekcjach, co przekłada się na lepsze przyjęcie produktów przez klientów. Warto również zwrócić uwagę na techniki krawieckie, które pozwalają na uzyskanie precyzyjnych i estetycznych kształtów kieszeni, co podnosi jakość końcowego produktu. Zrozumienie tych zasad pomaga nie tylko w ocenie wad odzieży, ale również w projektowaniu nowych modeli. W każdym przypadku, aby osiągnąć zadowolenie klientów, symetria w detalu odgrywa kluczową rolę.

Pytanie 36

Tkanina wełniana używana do produkcji sukienek damskich, stworzona z silnie skręconych nitek, charakteryzująca się ziarnistą fakturą i szorstkim dotykiem, to

A. kaszmir

B. gabardyna

C. krepa

D. tropik

Wybór kaszmiru, tropiku czy gabardyny jako odpowiedzi na powyższe pytanie nie jest trafiony z kilku powodów, które warto dokładnie przeanalizować. Kaszmir to luksusowy materiał pochodzący z wełny kóz kaszmirskich, charakteryzujący się niezwykłą miękkością i lekkością. Choć kaszmir jest często używany do produkcji odzieży, jego cechy nie odpowiadają opisanym w pytaniu - nie ma ziarnistej powierzchni ani szorstkiego chwyty, co czyni go mało kompatybilnym z definicją krepy. Z kolei tropik to tkanina o luźnym splocie, która jest często wykorzystywana w odzieży letniej, ze względu na swoje właściwości oddychające. Cechuje się raczej gładką powierzchnią i jest stosunkowo lekka, co jest zupełnie przeciwieństwem wymagań zawartych w pytaniu. Gabardyna natomiast to tkanina o skośnym splocie, zazwyczaj mocna i gładka, często stosowana do produkcji odzieży wierzchniej i eleganckiej, jednak również nie odpowiada ona charakterystyce krepy, zwłaszcza pod względem szorstkości i ziarnistości. Wybór nieodpowiednich materiałów z powodu błędnego zrozumienia ich właściwości może prowadzić do niezgodności w projektowaniu odzieży, co z kolei wpływa na jakość końcowego produktu. W branży mody istotne jest zrozumienie, jak różne właściwości tkanin wpływają na ich zastosowanie, co jest kluczowe w procesie produkcji.

Pytanie 37

Jakie materiały termoizolacyjne można wykorzystać w przypadku płaszcza wykonanego z wełny?

A. watolina

B. wypełnienie organiczne

C. polar

D. puch sztuczny

Puch syntetyczny, wypełnienie naturalne oraz polar to materiały, które mogą budzić pewne wątpliwości w kontekście ich zastosowania jako wkład termoizolacyjny do płaszcza z tkaniny wełnianej. Puch syntetyczny, choć popularny w produkcji odzieży, nie zawsze zapewnia taką samą efektywność termoizolacyjną jak watolina. Oferuje on mniejsze właściwości oddychające, co może prowadzić do przegrzewania się użytkownika w czasie intensywnej aktywności. Wypełnienia naturalne, takie jak puch gęsi czy kaczy, mogą być doskonałe w izolacji, ale często mają wyższe wymagania pielęgnacyjne oraz są mniej odporne na działanie wilgoci, co w warunkach zimowych może być problematyczne. Z kolei polar, chociaż jest materiałem ciepłym i lekkim, w zastosowaniach odzieżowych często pełni rolę odzieży wierzchniej, a nie izolacyjnej warstwy wewnętrznej. Może nie zapewniać odpowiedniej izolacji, zwłaszcza przy niskich temperaturach, co czyni go mniej skutecznym rozwiązaniem na zimowe płaszcze. Powinno się więc unikać mylenia różnych materiałów i ich właściwości izolacyjnych, ponieważ nieodpowiedni dobór wkładu może znacząco wpłynąć na komfort i funkcjonalność odzieży zimowej.

Pytanie 38

Aby wykonać ozdobny ścieg stębnówki, należy ustawić dźwignię regulującą długość ściegu na wartość

A. 3 mm

B. 4 mm

C. 1 mm

D. 2 mm

Wybór innej wartości skoku ściegu, takiej jak 2 mm, 3 mm, czy 1 mm, może prowadzić do niepożądanych efektów w przypadku ozdobnej stębnówki. Skok ściegu mniejszy niż 4 mm, zwłaszcza 2 mm, może skutkować zbyt ciasnymi ściegami, co w efekcie wprowadza nieestetyczne wrażenie oraz obniża jakość szycia. Taki krótki skok może też prowadzić do trudności w utrzymaniu równomiernego rozkładu ściegu, co jest kluczowe w dekoracyjnych zastosowaniach, gdzie estetyka jest na pierwszym miejscu. Z kolei skok 3 mm, mimo że jest bliższy wartości poprawnej, może nie zapewnić wystarczającej wyrazistości, co wpływa na końcowy wygląd wykończenia. Użycie skoku 1 mm jest najmniej zalecane w kontekście ozdobnych stębnówek, ponieważ skutkuje bardzo drobnym i gęstym ściegiem, który może zostać całkowicie zatarte w tkaninie, a jego dekoracyjny efekt zostanie zniwelowany. Takie wybory mogą wynikać z błędnych przekonań o ich uniwersalności, a także z braku znajomości specyfiki materiałów i techniki szycia. Praktyka pokazuje, że zrozumienie funkcji regulacji skoku ściegu oraz jego wpływu na finalny efekt szycia jest kluczowe dla osiągnięcia sukcesu w pracy z maszyną do szycia. Dlatego ważne jest, aby podczas ustawiania maszyny do szycia kierować się zaleceniami producentów oraz standardami branżowymi, które wskazują, że optymalny skok dla ozdobnych stębnówek powinien mieścić się w zakresie 4 mm, co pozwala na uzyskanie najlepszych efektów estetycznych.

Pytanie 39

Szerokość łuku tyłu na wysokości piersi mierzona jest poziomo na figurze kobiecej w linii obwodu klatki piersiowej między punktami

A. pachowymi tylnym i przednim.

B. ramiennymi z tyłu.

C. piersiowymi bocznymi.

D. tylnymi bocznymi.

Odpowiedź 'tylnymi bocznymi' jest poprawna, ponieważ łuk szerokości tyłu na wysokości piersi określa się mierząc obwód klatki piersiowej na linii od jednego boku ciała do drugiego, z uwzględnieniem anatomicznych punktów odniesienia. Tylnie boczne punkty pomiarowe, które znajdują się na wysokości dolnej części łopatki, są kluczowe dla uzyskania precyzyjnych danych w konstrukcji odzieży, szczególnie w kontekście projektowania górnych części garderoby, takich jak bluzki czy płaszcze. Pomiar ten jest istotny dla zapewnienia komfortu i odpowiedniego dopasowania odzieży, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w krawiectwie. Właściwe wykonanie tego pomiaru wpływa na estetyczny wygląd odzieży, a także jej funkcjonalność. Przykładowo, w przypadku odzieży sportowej, precyzyjny pomiar obwodu klatki piersiowej przy użyciu tylnych bocznych punktów zwiększa swobodę ruchów, co jest kluczowe dla sportowców.

Pytanie 40

Przyczyną zniszczenia nitek tkaniny podczas szycia bluzki damskiej z naturalnego jedwabiu jest

A. błędne umiejscowienie igły

B. zbyt mocny docisk stopki

C. nieprawidłowe ustawienie chwytacza

D. niedostateczne naprężenie nici

Wybór za małego naprężenia nici, nieprawidłowego założenia igły lub złego ustawienia chwytacza jako przyczyn uszkodzenia nitek materiału nie uwzględnia kluczowych aspektów związanych z techniką szycia i właściwościami tkanin. Zbyt małe naprężenie nici może prowadzić do problemów z równomiernym prowadzeniem nici, co skutkuje ich splątaniem lub marszczeniem. Jednakże to nie jest bezpośrednią przyczyną uszkodzenia nitek. Kluczowe jest, że odpowiednia kontrola naprężenia nici jest istotna, ale w kontekście jedwabiu, jego delikatna struktura wymaga przede wszystkim odpowiedniego docisku stopki, a nie tylko regulacji napięcia. Z kolei błędne założenie igły może prowadzić do nieprawidłowego przechodzenia nici przez tkaninę, a w skrajnych przypadkach może to prowadzić do uszkodzenia igły, co stwarza ryzyko zranienia użytkownika. Złe ustawienie chwytacza może powodować problemy z zaciąganiem nici, ale również nie jest to bezpośrednia przyczyna uszkodzenia nitek materiału. W praktyce, te błędne założenia mogą prowadzić do frustracji w trakcie szycia, ale kluczowym elementem, który realnie wpływa na uszkodzenie delikatnych materiałów jest właśnie nadmierny docisk stopki. Warto pamiętać, że umiejętność dostosowania ustawień maszyny do specyfiki szytego materiału jest fundamentalna w kontekście produkcji odzieży wysokiej jakości.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej