Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 18 grudnia 2025 14:05
Data zakończenia: 18 grudnia 2025 14:18

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Narzędzie, które chroni przed nieautoryzowanym dostępem do sieci lokalnej, to

A. zapora sieciowa

B. analizator pakietów

C. oprogramowanie antywirusowe

D. analityk sieci

Zapora sieciowa, znana również jako firewall, jest kluczowym narzędziem zabezpieczającym sieć przed nieautoryzowanym dostępem. Działa na zasadzie monitorowania i kontrolowania ruchu sieciowego, zarówno przychodzącego, jak i wychodzącego, na podstawie ustalonych reguł bezpieczeństwa. W praktyce, zapory sieciowe mogą być konfigurowane, aby zezwalać lub blokować określone protokoły, porty oraz adresy IP. Użycie zapory sieciowej jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa sieci, takimi jak model zaufania zero (Zero Trust), który zakłada, że każda próba dostępu powinna być traktowana jako potencjalnie niebezpieczna, niezależnie od lokalizacji. Zapory sieciowe są szczególnie ważne w środowiskach korporacyjnych, gdzie ochrona danych i zasobów jest priorytetem. Przykładem zastosowania zapory sieciowej może być blokowanie dostępu do nieautoryzowanych serwisów internetowych czy ochrona przed atakami DDoS. Standardy takie jak ISO/IEC 27001 oraz NIST SP 800-53 podkreślają znaczenie stosowania zapór sieciowych w ramowych zasadach zarządzania bezpieczeństwem informacji.

Pytanie 2

W standardzie Ethernet 100BaseTX konieczne jest użycie kabli skręconych

A. kategorii 5

B. kategorii 2

C. kategorii 1

D. kategorii 3

Ethernet 100BaseTX, który jest standardem sieciowym określonym w normie IEEE 802.3u, wykorzystuje skrętkę kategorii 5 jako media transmisyjne. Przewody te są w stanie przesyłać dane z prędkością do 100 Mbps na odległości do 100 metrów. Kategoria 5 charakteryzuje się wyższymi parametrami przesyłowymi w porównaniu do niższych kategorii, takich jak kategoria 1, 2 czy 3, które były stosowane w starszych technologiach. Przykładem zastosowania 100BaseTX jest budowa lokalnych sieci komputerowych (LAN), gdzie skrętka kategorii 5 jest powszechnie używana do łączenia komputerów z przełącznikami. Dzięki stosowaniu tej kategorii przewodów możliwe jest osiągnięcie wymaganego poziomu jakości sygnału oraz minimalizacji zakłóceń, co jest kluczowe dla stabilności sieci. Warto również zauważyć, że w praktyce, dla zastosowań wymagających wyższych prędkości, jak 1000BaseT (Gigabit Ethernet), stosuje się jeszcze wyższą kategorię, np. kategorię 6 lub 6a, co pokazuje progres technologii i rosnące wymagania w zakresie przesyłania danych.

Pytanie 3

Moduł Mini-GBiCSFP pełni funkcję

A. zwiększania zasięgu sieci WIFI

B. spawania włókien światłowodowych

C. krosowania switchów przy wykorzystaniu złącz GG45

D. podłączania światłowodu do switcha

Moduł Mini-GBiCSFP jest kluczowym elementem w architekturze nowoczesnych sieci telekomunikacyjnych, umożliwiającym podłączanie światłowodów do przełączników. Dzięki zastosowaniu złącza SFP (Small Form-factor Pluggable) jego wymiana i instalacja są wyjątkowo proste i szybkie, co jest istotne w kontekście dynamicznego rozwoju infrastruktury sieciowej. Zastosowanie światłowodów w komunikacji sieciowej zwiększa przepustowość oraz zasięg, a także minimalizuje zakłócenia elektromagnetyczne. Przykładem praktycznego zastosowania Mini-GBiCSFP może być budowa sieci lokalnej w biurze, gdzie wymagana jest wysoka wydajność i niezawodność połączeń. Warto również zauważyć, że zgodność z międzynarodowymi standardami, takimi jak IEEE 802.3, zapewnia interoperacyjność z różnymi urządzeniami, co jest kluczowe w środowiskach wielokrotnych dostawców.

Pytanie 4

Aby umożliwić transfer danych między dwiema odmiennymi sieciami, należy zastosować

A. router

B. hub

C. switch

D. bridge

Router to urządzenie sieciowe, które umożliwia wymianę danych pomiędzy różnymi sieciami komputerowymi. Jego głównym zadaniem jest przesyłanie pakietów danych między różnymi sieciami, co jest kluczowe w przypadku komunikacji między sieciami lokalnymi (LAN) a sieciami rozległymi (WAN). Routery działają na warstwie trzeciej modelu OSI i są odpowiedzialne za podejmowanie decyzji o trasowaniu danych w oparciu o adresy IP. Dzięki nim możliwe jest również korzystanie z funkcji takich jak NAT (Network Address Translation), co pozwala na współdzielenie jednego publicznego adresu IP w sieci lokalnej. Przykładem zastosowania routera jest łączenie domowej sieci Wi-Fi z Internetem, gdzie router zarządza przekazywaniem danych pomiędzy urządzeniami w sieci lokalnej a dostawcą usług internetowych. W praktyce, routery często są wyposażone w dodatkowe funkcje zabezpieczeń, takie jak firewall, co zwiększa bezpieczeństwo komunikacji. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, stosowanie routerów w architekturze sieciowej jest niezbędne dla zapewnienia sprawnej i bezpiecznej wymiany informacji.

Pytanie 5

Jakie pojęcia wiążą się z terminami „sequence number” oraz „acknowledgment number”?

A. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)

B. UDP (User Datagram Protocol)

C. TCP (Transmission Control Protocol)

D. IP (Internet Protocol)

Wybór innych protokołów niż TCP w kontekście pojęć sequence number i acknowledgment number wynika z nieporozumienia związanych z ich funkcjonalnością. HTTP, choć bardzo powszechny, jest protokołem warstwy aplikacji służącym głównie do przesyłania dokumentów hipertekstowych. Nie zajmuje się on kontrolą przepływu danych ani ich sekwencjonowaniem jak TCP dlatego sequence number i acknowledgment number nie mają w nim zastosowania. UDP jest protokołem warstwy transportowej podobnie jak TCP jednak różni się tym że jest protokołem bezpołączeniowym. UDP nie zapewnia mechanizmów do śledzenia kolejności czy potwierdzania odbioru danych dlatego jest używany w aplikacjach gdzie czas dostarczenia jest ważniejszy niż niezawodność jak w przypadku transmisji wideo czy gier online. IP natomiast działa na warstwie sieciowej i służy do przesyłania pakietów danych pomiędzy różnymi urządzeniami w sieci. IP nie dba o porządek pakietów ani nie zapewnia ich dostarczenia dlatego sequence number i acknowledgment number są poza jego zakresem działania. Wybór protokołów innych niż TCP często wynika z braku zrozumienia ich roli i zastosowań co może prowadzić do błędnego przypisywania im cech charakterystycznych dla TCP.

Pytanie 6

Podaj właściwe przyporządkowanie usługi z warstwy aplikacji oraz standardowego numeru portu, na którym ta usługa działa?

A. IMAP - 8080

B. DHCP - 161

C. DNS - 53

D. SMTP - 80

Odpowiedź 'DNS - 53' jest poprawna, ponieważ DNS, czyli Domain Name System, jest kluczowym protokołem używanym do tłumaczenia nazw domen na adresy IP. Usługa ta działa na porcie 53, zarówno dla protokołu UDP, jak i TCP. W praktyce, kiedy użytkownik wpisuje adres URL w przeglądarce, jego komputer wysyła zapytanie DNS na port 53, aby uzyskać odpowiadający adres IP. Stosowanie standardowego portu 53 dla DNS jest zgodne z RFC 1035, co czyni tę praktykę uznaną w branży. W przypadku większej liczby zapytań, które mogą wymagać rozkładu obciążenia, wiele serwerów DNS może być skonfigurowanych do pracy w klastrach, również korzystających z portu 53. Warto również zaznaczyć, że bezpieczeństwo komunikacji DNS można poprawić poprzez wykorzystanie DNSSEC, co dodatkowo podkreśla znaczenie tego portu i protokołu w zapewnieniu integralności danych.

Pytanie 7

Jakie elementy wchodzą w skład dokumentacji powykonawczej?

A. Analiza biznesowa potrzeb zamawiającego

B. Wstępny kosztorys ofertowy

C. Wyniki testów sieci

D. Kalkulacja kosztów na podstawie katalogu nakładów rzeczowych KNR

Wyniki testów sieci stanowią kluczowy element dokumentacji powykonawczej, ponieważ dostarczają szczegółowych informacji na temat wydajności i funkcjonalności systemu po jego zainstalowaniu. Testy te są niezbędne, aby upewnić się, że wszystkie komponenty sieci działają zgodnie z wymaganiami technicznymi oraz specyfikacjami zamawiającego. Przykładowo, mogą obejmować testy przepustowości, opóźnienia, pakietów błędnych czy również testy obciążeniowe. W branży telekomunikacyjnej oraz IT, zgodnie z najlepszymi praktykami, takich jak ISO/IEC 27001 czy ITIL, dokumentacja powykonawcza powinna zawierać wyniki tych testów, ponieważ stanowią one podstawę do oceny jakości wdrożonego rozwiązania oraz jego zgodności z oczekiwaniami. Ponadto, wyniki testów są niezbędne do późniejszej analizy oraz ewentualnych działań serwisowych, co potwierdza ich istotne znaczenie w procesie zarządzania projektami.

Pytanie 8

Który z standardów korzysta z częstotliwości 5 GHz?

A. 802.11 b

B. 802.11 g

C. 802.11 a

D. 802.11

Standard 802.11a jest jednym z pierwszych standardów sieci bezprzewodowych, który wprowadził obsługę pasma 5 GHz. Oferuje on maksymalną przepustowość do 54 Mb/s, co czyni go znacznie szybszym od wcześniejszych standardów działających w pasmie 2,4 GHz, takich jak 802.11b i 802.11g. Praca w paśmie 5 GHz pozwala na mniejsze zakłócenia, ponieważ to pasmo jest mniej zatłoczone, co jest szczególnie ważne w środowiskach o dużym natężeniu sygnałów, takich jak biura czy mieszkania. Standard ten jest szczególnie przydatny w aplikacjach wymagających dużych prędkości transmisji oraz krótszych czasów ping, takich jak transmisja wideo w wysokiej rozdzielczości czy gry online. Warto również zauważyć, że 802.11a, mimo iż ma zasięg mniejszy niż 802.11b czy 802.11g, zapewnia lepszą jakość połączenia w obrębie jego zasięgu, co czyni go odpowiednim do zastosowań w miejscach, gdzie prędkość jest kluczowa.

Pytanie 9

Jaką usługę można wykorzystać do zdalnej pracy na komputerze z systemem Windows, korzystając z innego komputera z tym samym systemem, który jest podłączony do tej samej sieci lub do Internetu?

A. DHCP

B. pulpit zdalny

C. FTP

D. serwer plików

Pulpit zdalny to usługa, która umożliwia zdalny dostęp do komputera z systemem Windows z innego urządzenia, również działającego na tym samym systemie operacyjnym. Działa to na zasadzie przesyłania obrazu pulpitu komputerowego przez sieć, co pozwala użytkownikowi na interakcję z systemem tak, jakby był bezpośrednio przed nim. Przykładowo, wiele firm wykorzystuje pulpit zdalny, aby umożliwić pracownikom pracę zdalną, co zyskuje na znaczeniu w obliczu rosnącej popularności pracy hybrydowej i zdalnej. Z perspektywy technicznej, zdalny pulpit oparty jest na protokole RDP (Remote Desktop Protocol), który zapewnia szyfrowanie i autoryzację, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa IT. Umożliwia on również dostęp do lokalnych zasobów, takich jak drukarki czy pliki, co znacznie ułatwia zdalną pracę. Dodatkowo, pulpit zdalny może być konfigurowany w różnych wersjach systemu Windows, co daje elastyczność w zakresie dostępnych funkcji i zabezpieczeń.

Pytanie 10

Jakie urządzenie sieciowe funkcjonuje w warstwie fizycznej modelu ISO/OSI, transmitując sygnał z jednego portu do wszystkich pozostałych portów?

A. Karta sieciowa

B. Koncentrator

C. Modem

D. Przełącznik

Koncentrator, znany również jako hub, jest urządzeniem sieciowym, które działa na warstwie fizycznej modelu ISO/OSI. Jego główną funkcją jest przesyłanie sygnałów elektrycznych z jednego portu do wszystkich pozostałych portów, co czyni go urządzeniem prostym, ale również niewydajnym w porównaniu z bardziej zaawansowanymi urządzeniami, takimi jak przełączniki. W kontekście zastosowań, koncentratory były powszechnie używane w sieciach LAN do łączenia różnych urządzeń, takich jak komputery czy drukarki, w jedną sieć lokalną. Warto jednak zauważyć, że ze względu na sposób działania, koncentratory mogą prowadzić do kolizji danych, ponieważ wszystkie podłączone urządzenia dzielą tę samą przepustowość. W praktyce, w nowoczesnych sieciach lokalnych, koncentratory zostały w dużej mierze zastąpione przez przełączniki, które są bardziej efektywne w zarządzaniu ruchem sieciowym. Dobrą praktyką w projektowaniu sieci jest stosowanie przełączników, które oferują inteligentniejsze przesyłanie danych oraz redukcję kolizji, co prowadzi do efektywniejszego zarządzania pasmem.

Pytanie 11

Jakie urządzenie sieciowe umożliwia połączenie sieci LAN z WAN?

A. Hub

B. Repeater

C. Router

D. Switch

Hub, switch i repeater to nie te urządzenia, które mogą łączyć sieci LAN z WAN. Hub to dość prosty sprzęt, który wysyła sygnały do wszystkich podłączonych urządzeń, ale nie wie, dokąd je wysłać, więc nie może łączyć różnych typów sieci. Switch jest trochę sprytniejszy, działa na wyższej warstwie, ale też nie potrafi łączyć z WAN. Repeater to urządzenie, które wzmacnia sygnał, żeby sieć działała dalej, ale znowu – nie jest w stanie kierować danymi ani łączyć różnych sieci. Często się myśli, że każde urządzenie to router, ale tak nie jest. Każde z nich ma swoje konkretne miejsce i zastosowanie, które nie obejmuje łączenia różnych sieci. Dlatego warto zrozumieć, że router to kluczowy element w tej układance.

Pytanie 12

Jakie polecenie umożliwia uzyskanie danych dotyczących bieżących połączeń TCP oraz informacji o portach źródłowych i docelowych?

A. lookup

B. ipconfig

C. netstat

D. ping

Odpowiedzi 'ipconfig', 'ping' oraz 'lookup' są narzędziami, które różnią się od funkcji oferowanej przez 'netstat' i nie mogą zastąpić jego roli w analizie połączeń sieciowych. 'Ipconfig' jest używane głównie do wyświetlania informacji o konfiguracji interfejsów sieciowych w systemach Windows, takich jak adresy IP czy maski podsieci. Choć jest to ważne narzędzie w zarządzaniu siecią, nie dostarcza ono szczegółowych informacji o aktywnych połączeniach TCP. 'Ping' z kolei służy do testowania dostępności hostów w sieci poprzez wysyłanie pakietów ICMP, co pozwala na określenie, czy dany adres IP jest osiągalny, jednak nie oferuje wglądu w stan połączeń TCP ani informacji o portach. Narzędzie 'lookup', natomiast, jest używane do wykonywania zapytań DNS w celu przetłumaczenia nazw domen na adresy IP, co ma związek z warstwą aplikacyjną modelu OSI, a nie z monitorowaniem połączeń sieciowych. Tego rodzaju błędne podejścia mogą wynikać z mylnego przekonania, że wszystkie te narzędzia mają podobne zastosowanie, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich funkcji. W rzeczywistości, aby skutecznie zarządzać i monitorować sieć, kluczowe jest zrozumienie, które narzędzia są odpowiednie do konkretnych zadań.

Pytanie 13

Podczas tworzenia sieci kablowej o maksymalnej prędkości przesyłu danych wynoszącej 1 Gb/s, w której maksymalna odległość między punktami sieci nie przekracza 100 m, należy zastosować jako medium transmisyjne

A. kabel UTP kategorii 5e

B. fale radiowe o częstotliwości 2,4 GHz

C. fale radiowe o częstotliwości 5 GHz

D. kabel koncentryczny o średnicy 1/4 cala

Fale radiowe, czy to 5 GHz, czy 2,4 GHz, a także kabel koncentryczny o średnicy 1/4 cala, to nie jest to, co powinno się wybierać do sieci przewodowej z maksymalną prędkością 1 Gb/s na 100 metrów. Fale radiowe dają różne problemy, jak zakłócenia czy zmienne warunki atmosferyczne, więc nie ma co liczyć na stabilność i wysoką prędkość. Nawet jeśli fale mają dużą częstotliwość, jakość połączenia nie dorówna kablowi UTP. Z kolei kabel koncentryczny, mimo że był używany w różnych rzeczach, nie daje rady z 1 Gb/s na takich krótkich dystansach. Często ludzie mylą technologie bezprzewodowe z przewodowymi i mają jakieś nieporozumienia dotyczące ich możliwości. Projektując sieć, warto mieć na uwadze specyfikacje, bo to jasno pokazuje, że kabel UTP kategorii 5e to najlepszy wybór.

Pytanie 14

Główną metodą ochrony sieci komputerowej przed zewnętrznymi atakami jest wykorzystanie

A. blokady portu 80

B. zapory sieciowej

C. programu antywirusowego

D. serwera Proxy

Zapora sieciowa, znana również jako firewall, to kluczowy element zabezpieczeń sieciowych, który monitoruje i kontroluje ruch sieciowy w oparciu o określone zasady bezpieczeństwa. Jej głównym zadaniem jest blokowanie nieautoryzowanego dostępu do sieci oraz ochrona przed atakami z zewnątrz. W praktyce zapory sieciowe mogą być zarówno sprzętowe, jak i programowe, co pozwala na ich elastyczne zastosowanie w różnych środowiskach. Przykładem zastosowania zapory sieciowej może być konfiguracja reguł, które pozwalają na dostęp do zasobów jedynie z zaufanych adresów IP, a blokują wszystkie inne połączenia. Ponadto, zapory sieciowe mogą być zintegrowane z systemami wykrywania włamań (IDS) oraz rozwiązaniami typu Unified Threat Management (UTM), co dodatkowo zwiększa poziom ochrony. Stosowanie zapory sieciowej jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak model bezpieczeństwa wielowarstwowego, w którym różne technologie ochrony współpracują w celu zwiększenia ogólnego bezpieczeństwa sieci. Standardy takie jak ISO/IEC 27001 podkreślają znaczenie skutecznego zarządzania ryzykiem związanym z bezpieczeństwem informacji, co obejmuje również wdrażanie efektywnych zapór sieciowych.

Pytanie 15

Według KNR (katalogu nakładów rzeczowych) montaż 4-parowego modułu RJ45 oraz złącza krawędziowego to 0,07 r-g, natomiast montaż gniazd abonenckich natynkowych wynosi 0,30 r-g. Jak wysoki będzie koszt robocizny za zamontowanie 10 pojedynczych gniazd natynkowych z modułami RJ45, jeśli wynagrodzenie godzinowe montera-instalatora wynosi 20,00 zł?

A. 120,00 zł

B. 14,00 zł

C. 60,00 zł

D. 74,00 zł

Aby obliczyć koszt robocizny montażu 10 gniazd natynkowych z modułami RJ45, należy uwzględnić stawkę godzinową oraz czas potrzebny na wykonanie tego zadania. Zgodnie z KNR, montaż gniazda abonenckiego natynkowego wynosi 0,30 r-g, co oznacza, że na zamontowanie jednego gniazda potrzeba 0,30 roboczogodziny. Zatem dla 10 gniazd będzie to: 10 gniazd x 0,30 r-g = 3,00 r-g. Stawka godzinowa montera wynosi 20,00 zł, więc całkowity koszt robocizny obliczamy mnożąc 3,00 r-g przez 20,00 zł/r-g, co daje 60,00 zł. Jednakże, musimy również uwzględnić montaż modułów RJ45. Montaż jednego modułu RJ45 na skrętce 4-parowej to 0,07 r-g. Dla 10 modułów RJ45 będzie to: 10 modułów x 0,07 r-g = 0,70 r-g. Koszt montażu modułów wynosi: 0,70 r-g x 20,00 zł/r-g = 14,00 zł. Podsumowując, całkowity koszt robocizny to 60,00 zł + 14,00 zł = 74,00 zł. Dlatego poprawną odpowiedzią jest 74,00 zł. Przykład ten ilustruje, jak ważne jest uwzględnienie wszystkich elementów pracy montażowej w obliczeniach, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży instalacyjnej.

Pytanie 16

W sieci z maską 255.255.255.128 można przypisać adresy dla

A. 126 urządzeń

B. 128 urządzeń

C. 254 urządzenia

D. 127 urządzeń

Wybór liczby 128 hostów do zaadresowania w podsieci z maską 255.255.255.128 opiera się na niepoprawnym zrozumieniu, jak oblicza się dostępne adresy hostów. Aby zrozumieć, dlaczego taka odpowiedź jest błędna, warto przyjrzeć się zasadzie, która mówi, że liczba dostępnych adresów hostów oblicza się jako 2^n - 2, gdzie n to liczba bitów przeznaczonych na hosty. W przypadku maski /25, mamy 7 bitów dla hostów, co daje 2^7 = 128 możliwych adresów, ale musimy odjąć 2 z tego wyniku, co prowadzi do 126 dostępnych adresów. Z kolei wybór odpowiedzi 254 hosty wskazuje na nieporozumienie związane z maską podsieci 255.255.255.0, która rzeczywiście pozwala na 254 adresy hostów, ale nie dotyczy podanej maski. Wybierając 127 hostów, mylnie zakłada się, że również jeden adres sieciowy i jeden rozgłoszeniowy są ujęte w tej liczbie, co przeocza rzeczywisty sposób obliczania adresów w sieci. Te błędne koncepcje mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania adresami IP w organizacji, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w dziedzinie sieci komputerowych.

Pytanie 17

Ile bitów trzeba wydzielić z części hosta, aby z sieci o adresie IPv4 170.16.0.0/16 utworzyć 24 podsieci?

A. 4 bity

B. 6 bitów

C. 3 bity

D. 5 bitów

Aby z sieci o adresie IPv4 170.16.0.0/16 wydzielić 24 podsieci, musimy określić, ile bitów musimy wyodrębnić z części hosta. Adres /16 oznacza, że 16 bitów jest przeznaczonych na identyfikację sieci, a pozostałe 16 bitów mogą być użyte na identyfikację hostów. W celu podziału na 24 podsieci, musimy obliczyć, ile bitów jest potrzebnych do reprezentacji co najmniej 24 podsieci. Możemy wykorzystać wzór 2^n >= liczba podsieci, gdzie n to liczba bitów, które wyodrębniamy. W przypadku 24 podsieci, potrzebujemy n=5, ponieważ 2^5=32, co jest większe niż 24. Dlatego trzeba wyodrębnić 5 bitów, co daje nam 32 możliwe podsieci, z których 24 mogą być wykorzystane. Przykładem zastosowania tej techniki jest podział dużych sieci w przedsiębiorstwach, gdzie wiele działów lub lokalizacji wymaga oddzielnych podsieci do zarządzania ruchem i bezpieczeństwem. W praktyce, taki podział wspomaga efektywną organizację sieciową oraz lepsze zarządzanie adresacją IP.

Pytanie 18

Jakie urządzenie powinno być użyte do połączenia sprzętu peryferyjnego, które posiada bezprzewodowy interfejs komunikujący się za pomocą fal świetlnych w podczerwieni, z laptopem, który nie dysponuje takim interfejsem, lecz ma port USB?

A. Rys. C

B. Rys. A

C. Rys. D

D. Rys. B

Opcja Rys. A ilustruje adapter Bluetooth który nie jest odpowiedni do komunikacji przez podczerwień ponieważ Bluetooth to inna technologia bezprzewodowa oparta na falach radiowych. Użycie adaptera Bluetooth jest typowym błędem w sytuacji gdy wymagana jest podczerwień ponieważ te technologie mimo że obie bezprzewodowe działają na innych zasadach oraz w innych pasmach częstotliwości. Urządzenia Bluetooth i IRDA nie są ze sobą kompatybilne i wymagają różnych interfejsów do komunikacji. Z kolei Rys. C przedstawia adapter USB-WiFi co także nie jest odpowiednim wyborem ponieważ WiFi to technologia służąca do łączenia się z sieciami bezprzewodowymi na większe odległości i nie obsługuje urządzeń opartych na podczerwieni. Adaptery WiFi są przeznaczone do innych zastosowań takich jak połączenie z internetem czy sieciami lokalnymi. Natomiast Rys. D ukazuje adapter USB-C który służy do konwersji portów i nie ma związku z komunikacją w standardzie IRDA. Wybór takiego adaptera byłby błędny w kontekście zadanej funkcji ponieważ nie zmienia on typu komunikacji a jedynie rodzaj portu fizycznego. Błędem w myśleniu może być założenie że wszystkie adaptery USB mają podobne funkcje podczas gdy każdy z nich jest zaprojektowany do specyficznego celu i użycie niewłaściwego skutkuje brakiem możliwości połączenia urządzeń które wymagają konkretnego standardu komunikacji co w tym przypadku jest IRDA.

Pytanie 19

Przedstawiony listing zawiera polecenia umożliwiające:

Switch>enable
Switch#configure terminal
Switch(config)#interface range fastEthernet 0/1-10
Switch(config-if-range)#switchport access vlan 10
Switch(config-if-range)#exit

A. przypisanie nazwy FastEthernet dla pierwszych dziesięciu portów przełącznika

B. zmianę parametrów prędkości dla portu 0/1 na FastEthernet

C. utworzenie wirtualnej sieci lokalnej o nazwie VLAN 10 w przełączniku

D. wyłączenie portów 0 i 1 przełącznika z sieci VLAN

Listing przedstawia konfigurację portów na przełączniku warstwy drugiej, gdzie przy pomocy polecenia 'interface range fastEthernet 0/1-10' przechodzimy do konfiguracji zakresu portów od 0/1 do 0/10. Następnie polecenie 'switchport access vlan 10' przypisuje te porty do VLAN-u o numerze 10. Warto pamiętać, że VLAN (Virtual Local Area Network) to logicznie wydzielona podsieć w ramach jednej fizycznej infrastruktury sieciowej, pozwalająca na separację ruchu pomiędzy różnymi grupami użytkowników, co poprawia bezpieczeństwo i zarządzanie ruchem w sieci. Przypisanie portów do VLAN to czynność bardzo często spotykana w praktyce, szczególnie w większych firmach czy szkołach, gdzie różne działy czy klasy muszą być odseparowane. Zauważyłem, że w branży sieciowej takie rozwiązania są już właściwie standardem, a inżynierowie sieciowi bardzo często korzystają z polecenia 'interface range', żeby nie konfigurować każdego portu po kolei, co jest nie tylko wygodne, ale i mniej podatne na literówki. Dobrą praktyką jest po każdej takiej zmianie sprawdzić, czy porty faktycznie znalazły się w odpowiednim VLAN-ie, na przykład komendą 'show vlan brief'. Często spotykam się z tym, że osoby początkujące mylą przypisanie portów do VLAN-a z tworzeniem samego VLAN-u – tutaj VLAN 10 powinien być już uprzednio utworzony, a powyższa konfiguracja jedynie przypisuje do niego porty. Takie podejście podnosi nie tylko bezpieczeństwo, ale również porządkuje całą infrastrukturę.

Pytanie 20

Jakie urządzenie powinno zostać użyte do segmentacji domeny rozgłoszeniowej?

A. Ruter.

B. Koncentrator.

C. Przełącznik.

D. Most.

Ruter jest urządzeniem, które odgrywa kluczową rolę w podziale domeny rozgłoszeniowej w sieciach komputerowych. Jego podstawową funkcją jest przesyłanie pakietów danych pomiędzy różnymi sieciami, co pozwala na segregację ruchu i ograniczenie rozgłoszeń do konkretnej podsieci. Dzięki temu ruter może skutecznie zmniejszać obciążenie sieci, co jest szczególnie istotne w dużych instalacjach, gdzie wiele urządzeń mogłoby generować niepotrzebny ruch rozgłoszeniowy. Przykładem zastosowania rutera może być biuro, w którym różne działy korzystają z odrębnych podsieci. Ruter nie tylko umożliwia komunikację między tymi podsieciami, ale również zapewnia bezpieczeństwo dzięki zastosowaniu zapór ogniowych oraz systemów wykrywania włamań. Warto również wspomnieć, że zgodnie z normami branżowymi, ruter powinien wspierać protokoły routingu, takie jak OSPF czy BGP, co dodatkowo zwiększa jego funkcjonalność i elastyczność w zarządzaniu ruchem sieciowym.

Pytanie 21

Jakie jest ciało odpowiedzialne za publikację dokumentów RFC (Request For Comments), które określają zasady rozwoju Internetu?

A. ANSI (American National Standards Institute)

B. ISO (International Organization for Standarization)

C. IETF (Internet Engineering Task Force)

D. IEEE (The Institute of Electrical and Electronics Engineers)

IETF, czyli Internet Engineering Task Force, to kluczowa organizacja odpowiedzialna za rozwój i standardyzację protokołów internetowych. Dokumenty RFC (Request For Comments) publikowane przez IETF stanowią podstawę dla wielu technologii internetowych, takich jak HTTP, TCP/IP czy SMTP. W praktyce, standardy te są wykorzystywane przez twórców oprogramowania i inżynierów sieciowych do zapewnienia interoperacyjności między różnymi systemami oraz urządzeniami. Przykładem zastosowania dokumentów RFC jest protokół IPv6, który został opisany w RFC 2460 i jest kluczowy w kontekście rosnącej liczby urządzeń podłączonych do Internetu. IETF działa w oparciu o otwarte procesy, co oznacza, że każdy może uczestniczyć w dyskusjach i proponować nowe pomysły, co sprzyja innowacjom i adaptacji technologii. W kontekście organizacji zajmujących się standaryzacją, IETF wyróżnia się elastycznością i szybkością reakcji na zmieniające się potrzeby rynku, co czyni ją niezbędną w szybko rozwijającym się środowisku internetowym.

Pytanie 22

Standard IEEE 802.11b dotyczy typu sieci

A. bezprzewodowych

B. światłowodowych

C. telefonicznych

D. przewodowych

Norma IEEE 802.11b to standard bezprzewodowych sieci lokalnych (WLAN), który umożliwia komunikację w paśmie 2,4 GHz z maksymalną przepustowością do 11 Mbps. Jest to jeden z pierwszych standardów, które zyskały popularność w zastosowaniach domowych i biurowych. Dzięki technologii radiowej, IEEE 802.11b pozwala na łączenie urządzeń bez użycia kabli, co znacząco zwiększa elastyczność i mobilność użytkowników. W praktyce, standard ten jest powszechnie stosowany w routerach Wi-Fi oraz w różnych urządzeniach mobilnych, takich jak laptopy i smartfony. Ważnym aspektem jest to, że 802.11b korzysta z technologii DSSS (Direct Sequence Spread Spectrum), co zapewnia większą odporność na zakłócenia. W obliczu rosnącego zapotrzebowania na szybkie i wydajne połączenia bezprzewodowe, nowsze standardy, takie jak 802.11g czy 802.11n, oferują wyższe prędkości i lepszą wydajność, jednak 802.11b wciąż pozostaje istotnym punktem odniesienia w rozwoju technologii WLAN.

Pytanie 23

Który z poniższych protokołów jest wykorzystywany do uzyskiwania dynamicznych adresów IP?

A. DHCP

B. DNS

C. FTP

D. HTTP

Dynamic Host Configuration Protocol (DHCP) jest kluczowym elementem w zarządzaniu adresami IP w sieciach komputerowych. Jego głównym zadaniem jest automatyczne przypisywanie dynamicznych adresów IP urządzeniom w sieci. Dzięki temu administratorzy sieci nie muszą ręcznie konfigurować każdego urządzenia, co minimalizuje ryzyko błędów i upraszcza zarządzanie dużymi sieciami. DHCP działa w modelu klient-serwer, gdzie serwer DHCP przydziela adresy IP na podstawie zapytań od klientów. Proces ten obejmuje kilka kroków, takich jak DISCOVER, OFFER, REQUEST i ACKNOWLEDGE, co zapewnia, że każde urządzenie otrzymuje unikalny adres IP. W praktyce oznacza to, że nowe urządzenia mogą być szybko i bezproblemowo włączane do sieci, co jest niezwykle istotne w dynamicznych środowiskach biznesowych. Co więcej, DHCP pozwala na centralne zarządzanie konfiguracją sieci, co ułatwia wprowadzanie zmian i aktualizacji w całej organizacji. Dzięki temu protokołowi, sieci mogą być elastyczne i skalowalne, co jest kluczowe w dzisiejszym świecie technologii.

Pytanie 24

Aby zminimalizować wpływ zakłóceń elektromagnetycznych na przesyłany sygnał w projektowanej sieci komputerowej, co należy zastosować?

A. światłowód

B. cienki przewód koncentryczny

C. gruby przewód koncentryczny

D. ekranowaną skrętkę

Światłowody są najlepszym rozwiązaniem dla przesyłania sygnałów w sieciach komputerowych, gdyż zapewniają minimalny wpływ zakłóceń elektromagnetycznych. Działają na zasadzie przesyłania impulsów świetlnych przez włókna optyczne, co unika problemów związanych z elektromagnetycznym zakłóceniem, które mogą występować w tradycyjnych kablach miedzianych. W porównaniu do ekranowanej skrętki czy przewodów koncentrycznych, światłowody oferują znacznie większą szerokość pasma oraz dłuższe dystanse przesyłania bez utraty jakości sygnału. Przykładem zastosowania światłowodów są sieci lokalne (LAN) w dużych biurowcach oraz połączenia między budynkami, gdzie kluczowe są szybkość transferu danych i odporność na zakłócenia. Dodatkowo, zgodnie z normami ISO/IEC 11801, instalacje światłowodowe są uważane za standard w nowoczesnych infrastrukturach telekomunikacyjnych, co czyni je przyszłościowym wyborem dla rozwoju sieci komputerowych.

Pytanie 25

Aby podłączyć drukarkę igłową o wskazanych parametrach do komputera, trzeba umieścić kabel dołączony do drukarki w porcie

Producent	OKI
Ilość igieł	24
Wspierane systemy operacyjne	Windows 7, Windows Server 2008
Szybkość druku [znaki/s]	576
Maksymalna ilość warstw wydruku	6
Interfejs	IEEE 1284
Pamięć	128 KB
Poziom hałasu [dB]	57

A. Centronics

B. USB

C. FireWire

D. Ethernet

Odpowiedzi USB, Ethernet i FireWire to raczej nie są odpowiednie typy połączeń dla drukarek igłowych. USB stało się standardem dla nowych urządzeń peryferyjnych, bo jest uniwersalne i łatwe w użyciu, ale drukarki igłowe wolą korzystać z Centronics, bo to pasuje do ich budowy i zastosowań. USB jest szybkie, co jest ważne dla skanerów czy nowoczesnych drukarek laserowych, ale niekoniecznie dla igłowych, które potrzebują niezawodności w trudnych warunkach. Ethernet to głównie do sieci, żeby podłączać zdalnie drukarki, ale do lokalnych połączeń z igłowymi to zbędne. FireWire używano w urządzeniach, które musiały szybko przesyłać dużo danych, jak kamery wideo, a drukarki igłowe nie potrzebują aż takiego transferu, dlatego to nie dla nich. Wybór niewłaściwych interfejsów może wynikać z braku wiedzy o tym, czego te drukarki naprawdę potrzebują, a one wciąż korzystają z Centronics, bo to działa dobrze w zadaniach jak drukowanie faktur czy innych dokumentów. Rozumienie tych interfejsów może pomóc lepiej dopasować sprzęt do ich potrzeb.

Pytanie 26

Czym jest klaster komputerowy?

A. zespół komputerów działających równocześnie, tak jakby stanowiły jeden komputer

B. komputer rezerwowy, na którym regularnie tworzy się kopię systemu głównego

C. komputer z systemem macierzy dyskowej

D. komputer z wieloma rdzeniami procesora

Odpowiedzi, które wskazują na różne aspekty komputerów, nie oddają istoty klastra komputerowego. Zdefiniowanie klastra jako komputera zapasowego, na którym wykonywana jest kopia systemu, ogranicza jego rolę do funkcji awaryjnej, podczas gdy klaster to złożony system, w którym wiele maszyn współpracuje, aby zrealizować zadania w sposób równoległy. To podejście nie docenia złożoności i dynamiki pracy, która zachodzi w klastrach. Ponadto uznanie komputera z macierzą dyskową za klaster ignoruje fakt, że samodzielny komputer z dodatkowymi komponentami nie zmienia jego architektury w kierunku klastrów. Klaster wymaga współpracy i synchronizacji pomiędzy wieloma jednostkami obliczeniowymi, co jest kluczowym elementem jego definicji. Z kolei komputer z wieloma procesorami może być wydajny, lecz nie jest klastrem, ponieważ operuje jako pojedyncza jednostka. Prawdziwe klastery są projektowane z myślą o rozproszonej architekturze, gdzie każdy węzeł ma określoną rolę, co jest zgodne z zasadami zarządzania zasobami i obciążeniem. Tak więc, pojmowanie klastra jako pojedynczego komputera lub urządzenia z dodatkowymi komponentami prowadzi do błędnych wniosków o ich funkcjonalności i zastosowaniach w nowoczesnym IT.

Pytanie 27

Wskaż właściwą formę maski podsieci?

A. 255.252.252.255

B. 255.255.255.255

C. 0.0.0.0

D. 255.255.0.128

Masy podsieci są kluczowym elementem architektury sieci komputerowych, a zrozumienie ich znaczenia jest niezbędne dla każdego specjalisty IT. Odpowiedzi takie jak 0.0.0.0, 255.252.252.255 oraz 255.255.0.128 nie są poprawnymi maskami podsieci. Maska 0.0.0.0 jest używana głównie do oznaczenia braku dostępnych adresów, co czyni ją nieprzydatną w kontekście klasycznych masek podsieci. Z kolei 255.252.252.255, pomimo że wydaje się być maską użyteczną, nie jest standardowo uznaną maską podsieci, ponieważ nie spełnia kryteriów dla podsieci, które wymagają, aby liczba bitów ustawionych na 1 była ciągła od lewej strony maski. 255.255.0.128 również jest błędna, ponieważ prowadzi do podziału w sieci, który nie jest zgodny z praktykami przydzielania adresów IP. W konwencji CIDR (Classless Inter-Domain Routing), maski podsieci powinny mieć formę zdefiniowanych długości prefiksów, co sprawia, że odpowiedzi te są źle zinterpretowane jako maski podsieci. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do tych niepoprawnych odpowiedzi, obejmują brak znajomości zasad działania masek podsieci oraz zrozumienia, jak działają adresy IP w kontekście komunikacji w sieci. W związku z tym, kluczowe jest, aby każdy, kto pracuje z sieciami, zrozumiał różne typy masek, ich zastosowania oraz znaczenie poprawnej konfiguracji dla zapewnienia efektywności i bezpieczeństwa sieci.

Pytanie 28

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) pozwala na przypisanie logicznych adresów warstwy sieciowej do rzeczywistych adresów warstwy

A. fizycznej

B. łącza danych

C. transportowej

D. aplikacji

Protokół ARP jest naprawdę ważnym elementem, jeśli chodzi o komunikację w sieciach komputerowych. To on pozwala na przekształcenie adresów IP, które są logiczne, na adresy MAC, które działają na poziomie warstwy łącza danych w modelu OSI. Dzięki temu urządzenia mogą znaleźć się nawzajem w sieci lokalnej, co jest kluczowe do wymiany danych. Na przykład, jak komputer chce wysłać coś do innego komputera w tej samej sieci, to właściwie używa ARP, żeby dowiedzieć się, jaki ma adres MAC, nawet jeśli zna tylko adres IP. W praktyce, ARP widzimy najczęściej w sieciach Ethernet, gdzie każdy sprzęt ma swój unikalny adres MAC. Jest to też zgodne z różnymi standardami, takimi jak IEEE 802.3, które definiują, jak dokładnie ARP działa w kontekście sieci lokalnych. To naprawdę fundament nowoczesnych sieci komputerowych.

Pytanie 29

Programem antywirusowym oferowanym bezpłatnie przez Microsoft dla posiadaczy legalnych wersji systemu Windows jest

A. Microsoft Free Antywirus

B. Microsoft Security Essentials

C. Windows Antywirus

D. Windows Defender

Odpowiedzi takie jak Microsoft Free Antywirus oraz Windows Antywirus są nieprawidłowe, ponieważ nie istnieją takie aplikacje. Termin 'Microsoft Free Antywirus' może sugerować, że firma Microsoft oferuje inną, darmową wersję oprogramowania zabezpieczającego, co jest mylne. W rzeczywistości, Microsoft nie wprowadził żadnej aplikacji o tej nazwie, a stosowanie nieoficjalnych nazw może prowadzić do dezorientacji użytkowników. Podobnie, 'Windows Antywirus' jest nieprecyzyjnym określeniem, które również nie odnosi się do żadnego konkretnego produktu. Tego rodzaju nieścisłości mogą prowadzić do błędnych wyborów, co z kolei może wpływać na bezpieczeństwo systemu komputerowego. Właściwe podejście do ochrony przed złośliwym oprogramowaniem powinno opierać się na korzystaniu z zweryfikowanych i uznawanych programów zabezpieczających, takich jak Microsoft Security Essentials czy Windows Defender, który jest jego następcą. Użytkownicy powinni być świadomi, że wybierając oprogramowanie do ochrony, należy kierować się nie tylko nazwą, ale również jego funkcjonalnością i reputacją w branży zabezpieczeń. Użycie odpowiednich terminów jest kluczowe dla zrozumienia i zwiększenia efektywności rozwiązań zabezpieczających.

Pytanie 30

Podczas testowania kabla sieciowego zakończonego wtykami RJ45 przy użyciu diodowego testera okablowania, diody LED zapalały się w odpowiedniej kolejności, z wyjątkiem diod oznaczonych numerami 2 i 3, które świeciły równocześnie na jednostce głównej testera, natomiast na jednostce zdalnej nie świeciły wcale. Jaka mogła być tego przyczyna?

A. Pary odwrócone

B. Zwarcie

C. Nieciągłość kabla

D. Pary skrzyżowane

Zwarcie w kablu sieciowym oznacza, że żyły przewodu są ze sobą połączone w sposób, który nie jest zamierzony, co prowadzi do nieprawidłowego przesyłania sygnału. W przypadku testera diodowego, dwie diody zapalające się równocześnie wskazują na zwarcie między parami przewodów. Oznaczenie diod 2 i 3 wskazuje, że w tych żyłach doszło do nieprawidłowego połączenia, co uniemożliwia ich prawidłowe działanie. W standardzie T568A i T568B, żyły 2 i 3 odpowiadają za przesył danych, a ich zwarcie skutkuje brakiem komunikacji z jednostką zdalną. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być proces instalacji okablowania w biurach, gdzie przestrzeganie standardów RJ45 jest kluczowe dla zapewnienia sprawności sieci. W sytuacji, gdy tester wskazuje zwarcie, należy sprawdzić połączenia oraz zweryfikować, czy nie doszło do błędów w instalacji. Zrozumienie tej kwestii jest istotne dla każdej osoby zajmującej się tworzeniem i utrzymywaniem sieci komputerowych.

Pytanie 31

Który adres IP jest najwyższy w sieci 196.10.20.0/26?

A. 196.10.20.0

B. 196.10.20.63

C. 192.10.20.1

D. 196.10.20.64

Wybór 196.10.20.0 jako adresu IP w podsieci 196.10.20.0/26 jest nieprawidłowy, ponieważ ten adres pełni rolę adresu sieciowego, a nie adresu, który można przypisać urządzeniu w sieci. W każdej podsieci, pierwszy adres jest zarezerwowany na adres sieci, a więc nie może być użyty do identyfikacji urządzeń. Z kolei adres 192.10.20.1 jest całkowicie błędny, ponieważ należy do innej podsieci, a jego struktura nie pasuje do schematu podsieci 196.10.20.0/26. Adres 196.10.20.64 przekracza zakres tej podsieci, ponieważ ostatni dostępny adres w tej podsieci to 196.10.20.63. Użytkownicy często mylą pojęcia adresu sieciowego, rozgłoszeniowego oraz indywidualnych adresów IP, co prowadzi do takich błędów. Aby skutecznie zarządzać przestrzenią adresową, niezwykle istotne jest zrozumienie reguł dotyczących klasyfikacji adresów IP, a także aktywne stosowanie standardów takich jak CIDR (Classless Inter-Domain Routing), które umożliwiają bardziej elastyczne zarządzanie podsieciami. W kontekście projektowania sieci, takie błędne interpretacje mogą prowadzić do problemów z przydzielaniem adresów IP oraz negatywnie wpływać na wydajność i bezpieczeństwo sieci.

Pytanie 32

Na którym z przedstawionych rysunków ukazano topologię sieci typu magistrala?

A. Rys. B

B. Rys. D

C. Rys. C

D. Rys. A

Topologia pierścienia wskazana na rysunku C charakteryzuje się połączeniami między urządzeniami w formie zamkniętej pętli co umożliwia przepływ danych w jednym kierunku. Tego rodzaju sieć oferuje przewagę w postaci łatwego śledzenia ścieżki danych jednak może być podatna na przerwanie sygnału w przypadku awarii jednego z urządzeń co wymaga dodatkowych mechanizmów zabezpieczających. Z kolei na rysunku A przedstawiono topologię pełnej siatki gdzie każde urządzenie ma bezpośrednie połączenie ze wszystkimi innymi węzłami co gwarantuje najwyższą redundancję ale również zwiększone koszty związane z okablowaniem i sprzętem. Taka struktura jest rzadko stosowana w praktyce ze względu na swoją złożoność. Rysunek D pokazuje topologię gwiazdy która jest jedną z najczęściej używanych w nowoczesnych sieciach lokalnych dzięki centralnemu węzłowi jakim jest np. switch lub router który zarządza całą komunikacją. Każda awaria pojedynczego urządzenia nie wpływa na działanie całej sieci co czyni ją bardziej odporną na błędy w porównaniu do magistrali lub pierścienia. Popularność tej topologii wynika również z łatwości rozbudowy sieci poprzez dodawanie nowych węzłów. Dlatego wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia różnic w strukturach oraz ich zastosowania w praktycznych scenariuszach co jest kluczowe do prawidłowego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 33

Narzędziem służącym do monitorowania efektywności oraz niezawodności w systemach Windows 7, Windows Server 2008 R2 i Windows Vista jest

A. dfrg.msc

B. perfmon.msc

C. tsmmc.msc

D. devmgmt.msc

Dfrg.msc to narzędzie do defragmentacji dysków, które poprawia wydajność poprzez organizowanie danych na dyskach, ale nie zapewnia kompleksowego monitorowania systemu. Tego rodzaju narzędzie jest użyteczne dla poprawy wydajności dysków, ale nie dostarcza informacji na temat ogólnego stanu systemu ani niezawodności jego komponentów. Z kolei tsmmc.msc (Terminal Services Manager) koncentruje się na zarządzaniu sesjami zdalnymi w systemach Windows, co również nie ma związku z monitorowaniem wydajności, lecz z administrowaniem użytkownikami korzystającymi z usług terminalowych. Devmgmt.msc (Menadżer urządzeń) umożliwia zarządzanie sprzętem zainstalowanym w systemie, ale nie dostarcza informacji o wydajności systemu ani nie monitoruje jego działania. Takie podejście do problemu ujawnia typowy błąd myślowy, polegający na myleniu narzędzi administracyjnych z narzędziami monitorującymi. Efektywne zarządzanie systemami operacyjnymi wymaga wyraźnego rozróżnienia pomiędzy tymi funkcjami, co pozwala na bardziej precyzyjne wykorzystanie dostępnych zasobów i narzędzi. W praktyce, brak umiejętności identyfikacji właściwego narzędzia do monitorowania może prowadzić do nieefektywnego zarządzania, co z kolei wpływa negatywnie na stabilność i wydajność systemu.

Pytanie 34

Która z możliwości konfiguracji ustawień dla użytkownika z ograniczonymi uprawnieniami w systemie Windows jest oferowana przez przystawkę secpol?

A. Zezwolenie na modyfikację czasu systemowego

B. Usunięcie historii ostatnio otwartych dokumentów

C. Odebranie prawa do zapisu na płytach CD

D. Blokada wybranych elementów w panelu sterowania

Co do innych opcji, które wybierasz, to chciałbym zaznaczyć, że odebranie możliwości zapisu na płytach CD nie jest regulowane przez przystawkę secpol.msc. To są inne polityki grupowe, które dotyczą zarządzania nośnikami. Moim zdaniem, może to prowadzić do zamieszania, bo te ograniczenia są bardziej związane z kontrolą dostępu do sprzętu, a nie z zasadami bezpieczeństwa. Blokowanie elementów w panelu sterowania również nie jest funkcją edytora zasad zabezpieczeń, bo te ustawienia dotyczą bardziej lokalnych polityk użytkowników i nie wpływają bezpośrednio na zarządzanie uprawnieniami, co jest kluczowe w kontekście secpol. Czynności związane z czyszczeniem historii dokumentów można ustawić w opcjach prywatności systemu, ale to też nie jest tematem dla secpol. Wiele nieporozumień dotyczących edytora lokalnych zasad zabezpieczeń wynika z braku pełnego zrozumienia, do czego on służy i jakie ma uprawnienia. Znalezienie różnicy między tym, co można kontrolować przez secpol, a tym, co nie, jest istotne dla efektywnego zarządzania politykami bezpieczeństwa w Windows. Użytkownicy powinni pamiętać, że każda z funkcji systemowych ma swoje miejsce w zarządzaniu zabezpieczeniami i czasem trzeba korzystać z rozwiązań systemowych, jak polityki grupowe.

Pytanie 35

Korzystając z polecenia systemowego ipconfig, można skonfigurować

A. interfejsy sieciowe

B. rejestr systemowy

C. przypisania dysków sieciowych

D. właściwości uprawnień dostępu

Polecenie systemowe ipconfig jest kluczowym narzędziem w systemach operacyjnych Windows, które umożliwia użytkownikom oraz administratorom sieci zarządzanie i diagnostykę interfejsów sieciowych. Używając ipconfig, można szybko sprawdzić konfigurację adresów IP przypisanych do poszczególnych interfejsów sieciowych, a także uzyskać informacje takie jak maska podsieci, brama domyślna czy adresy serwerów DNS. Przykładowo, administratorzy mogą użyć polecenia 'ipconfig /all', aby uzyskać pełny wgląd w konfigurację sieciową, co jest niezbędne podczas rozwiązywania problemów z połączeniem. W kontekście dobrych praktyk, regularne monitorowanie i zarządzanie konfiguracją sieci jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i wydajności sieci, co jest zgodne z rekomendacjami branżowymi dotyczącymi zarządzania infrastrukturą IT. Dodatkowo, znajomość ipconfig jest przydatna w codziennej pracy z sieciami komputerowymi oraz przy wdrażaniu nowych rozwiązań technologicznych, co czyni to narzędzie niezbędnym dla każdego, kto zajmuje się zarządzaniem sieciami.

Pytanie 36

Który z protokołów pełni rolę protokołu połączeniowego?

A. UDP

B. TCP

C. ARP

D. IP

Protokół TCP (Transmission Control Protocol) jest uznawany za protokół połączeniowy, co oznacza, że przed przesłaniem danych nawiązuje trwałe połączenie między nadawcą a odbiorcą. W przeciwieństwie do protokołów bezpołączeniowych, takich jak UDP (User Datagram Protocol), TCP zapewnia niezawodność dostarczania danych dzięki mechanizmom kontroli błędów i retransmisji. Przykładem zastosowania TCP jest protokół HTTP, który jest fundamentem działania stron internetowych. Gdy przeglądarka nawiązuje połączenie z serwerem, TCP ustala parametry połączenia, a następnie gwarantuje, że dane (np. treść strony) są dostarczane w poprawnej kolejności i bez błędów. Dzięki temu użytkownicy mogą mieć pewność, że otrzymują pełne i poprawne informacje. W standardach branżowych TCP jest często używany w aplikacjach, które wymagają wysokiej niezawodności, takich jak transfer plików (FTP) czy poczta elektroniczna (SMTP).

Pytanie 37

Jakie polecenie należy wydać, aby skonfigurować statyczny routing do sieci 192.168.10.0?

A. static 192.168.10.0 MASK 255.255.255.0 192.168.10.1 5 route

B. static route 92.168.10.1 MASK 255.255.255.0 192.168.10.0 5

C. route ADD 192.168.10.0 MASK 255.255.255.0 192.168.10.1 5

D. route 192.168.10.1 MASK 255.255.255.0 192.168.10.0 5

Odpowiedź "route ADD 192.168.10.0 MASK 255.255.255.0 192.168.10.1 5" jest prawidłowa, ponieważ poprawnie korzysta z polecenia 'route', które jest powszechnie stosowane w systemach operacyjnych do zarządzania trasami IP. W tym przypadku tworzymy trasę statyczną do sieci 192.168.10.0 z maską podsieci 255.255.255.0, wskazując bramę 192.168.10.1. Numer 5 w tym kontekście oznacza metrykę, co wskazuje na preferencję tej trasy w porównaniu do innych. W praktyce, takie ustawienie trasy statycznej jest istotne w zarządzaniu ruchem sieciowym, zwłaszcza w przypadku małych sieci, gdzie może nie być potrzeby używania dynamicznych protokołów routingu. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której administrator sieci chce, aby wszystkie pakiety kierowane do tej określonej sieci były przesyłane przez określoną bramę, co pozwala na lepsze zarządzanie obciążeniem oraz zapewnienie bezpieczeństwa. Dobra praktyka to dokumentowanie takich ustawień w administracyjnych notatkach, co ułatwia przyszłe modyfikacje i diagnostykę sieci.

Pytanie 38

Narzędzie systemu Windows wykorzystywane do interpretacji poleceń, stosujące logikę obiektową oraz cmdlety, to

A. konsola MMC.

B. wiersz poleceń systemu Windows.

C. standardowy strumień wejścia.

D. Windows PowerShell.

Windows PowerShell to narzędzie, które faktycznie wyróżnia się na tle innych konsol systemowych w Windows, bo nie tylko interpretuje polecenia tekstowe, ale przede wszystkim bazuje na logice obiektowej oraz cmdletach. To daje użytkownikowi dużo większe możliwości niż typowy wiersz poleceń. Można np. manipulować obiektami .NET bezpośrednio w konsoli, co przydaje się w automatyzacji administrowania Windows. Cmdlety to takie specjalne polecenia, które zaprojektowano właśnie do PowerShella – przykładowo Get-Process, Set-Service, czy Import-Module. Moim zdaniem w codziennej pracy administratora systemów PowerShell jest wręcz niezbędny, bo pozwala na tworzenie skryptów zarządzających użytkownikami, usługami, nawet całymi serwerami. Warto dodać, że PowerShell jest zgodny ze standardami Microsoft, a jego elastyczność pozwala nawet zarządzać środowiskami chmurowymi czy Active Directory. Praktycznie każda nowoczesna firma, która poważnie traktuje automatyzację i bezpieczeństwo, wykorzystuje PowerShell do swoich zadań. Jeszcze jedna rzecz – PowerShell jest rozwijany w wersji open source jako PowerShell Core, więc działa też na Linuxie i MacOS, co zdecydowanie poszerza jego zastosowanie. Podsumowując: jeśli zależy Ci na profesjonalnej administracji, automatyzacji zadań i pracy na obiektach zamiast tylko tekstu – PowerShell to absolutny standard.

Pytanie 39

Jaką długość ma maska sieci dla adresów z klasy B?

A. 8 bitów

B. 16 bitów

C. 12 bitów

D. 24 bity

Wybór 8 bitów jest błędny, ponieważ sugeruje, że sieć klasy B wykorzystuje zbyt małą liczbę bitów do identyfikacji swojej sieci. Adresy klasy B, z maską 255.255.0.0, wymagają 16 bitów dla identyfikacji sieci, a 8 bitów jest właściwe dla klasy A, gdzie przeznaczone są na bardzo dużą liczbę hostów. Odpowiedź 12 bitów również jest niepoprawna, gdyż nie istnieje w standardowym podziale adresów IP. Teoretycznie, 12 bitów mogłoby sugerować podział w niektórych niestandardowych implementacjach, ale nie jest to zgodne z szeroko przyjętymi normami. Odpowiedź 24 bity jest również niewłaściwa, wiąże się z klasą C, która z kolei oferuje bardzo ograniczoną liczbę hostów, dostosowaną do małych sieci. Kluczowym błędem myślowym jest pomylenie różnych klas adresowych i ich zastosowań. Warto zrozumieć, że każda klasa adresowa ma swoje specyfikacje oraz przeznaczenie, co jest istotne przy projektowaniu i administracji sieci. W praktyce, niepoprawna długość maski może prowadzić do nieefektywnego zarządzania adresami i problemów z komunikacją w sieci.

Pytanie 40

Jaką cechę posiada przełącznik sieciowy?

A. Wykorzystuje protokół EIGRP

B. Z odebranych ramek odczytuje adresy MAC

C. Pracuje na porcjach danych zwanych segmentami

D. Z przesyłanych pakietów odczytuje docelowe adresy IP

Odpowiedzi, które wskazują na użycie protokołu EIGRP oraz odczytywanie adresów IP, są błędne, ponieważ te funkcje nie są związane z działaniem przełączników sieciowych. Protokół EIGRP (Enhanced Interior Gateway Routing Protocol) jest protokołem routingu, który działa na trzeciej warstwie modelu OSI, związanej z routingiem i adresowaniem IP. Przełączniki nie zajmują się routingiem, a ich głównym zadaniem jest przekazywanie ramek na podstawie adresów MAC, co różni się od funkcji routerów, które operują na adresach IP. Ponadto, operowanie na porcjach danych zwanych segmentami również jest mylącym stwierdzeniem, ponieważ segmenty to termin używany w kontekście transportu danych, a nie w kontekście działania przełączników. Warto zauważyć, że przełączniki operują na ramach Ethernet, które są strukturami danych używanymi w sieciach lokalnych. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie funkcji przełącznika z funkcjami routera, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich zastosowań. Wiedza o tym, jak działają różne warstwy modelu OSI, jest kluczowa dla zrozumienia różnych urządzeń sieciowych i ich funkcji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej