Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik programista
  • Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
  • Data rozpoczęcia: 17 listopada 2025 15:11
  • Data zakończenia: 17 listopada 2025 15:25

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Aby przeprowadzić walidację kontrolek formularza w momencie, gdy użytkownik wprowadza dane, można wykorzystać zdarzenie

A. onFocusOut
B. onClick
C. onKeyDown
D. onLoad
Zdarzenia 'onLoad', 'onClick' oraz 'onFocusOut' są niewłaściwymi odpowiedziami w kontekście walidacji formularzy w czasie rzeczywistym. Zdarzenie 'onLoad' jest wywoływane podczas ładowania strony, a nie podczas interakcji użytkownika z polami formularza. Oznacza to, że nie nadaje się do monitorowania zmian wprowadzanych przez użytkownika, a jego zastosowanie ogranicza się zazwyczaj do inicjalizacji komponentów lub załadowania danych. Z kolei 'onClick' jest wywoływane, gdy użytkownik klika na element, co również nie jest optymalnym momentem do walidacji danych wprowadzanych w formularzu, ponieważ nie oferuje możliwości reagowania na zmiany wprowadzane w trakcie pisania. To zdarzenie bardziej nadaje się do sytuacji, gdy chcemy wykonać akcję po zakończeniu interakcji z danym elementem. Zdarzenie 'onFocusOut', które jest wywoływane, gdy element traci fokus, również nie jest wystarczające do walidacji w czasie rzeczywistym. Może to prowadzić do opóźnienia w informowaniu użytkownika o błędach, ponieważ walidacja jest przeprowadzana dopiero po zakończeniu interakcji z polem. Dlatego poprawnym podejściem do walidacji danych użytkowników w formularzach jest korzystanie ze zdarzeń związanych z klawiaturą, które umożliwiają bieżące monitorowanie wprowadzanych danych, co zwiększa efektywność procesu walidacji oraz poprawia komfort użytkowników. Warto również podkreślić, że odpowiednie użycie zdarzeń jest kluczowe dla budowy interaktywnych i responsywnych aplikacji webowych.

Pytanie 2

Aby zidentyfikować błędy w składni kodu HTML, trzeba użyć

A. debuggera
B. walidatora
C. kompilatora
D. interpretera
Debugger, interpreter i kompilator to narzędzia, które pełnią różne funkcje w procesie programowania, ale nie są bezpośrednio związane z walidacją kodu HTML. Debugger to narzędzie służące do wykrywania i naprawiania błędów w kodzie podczas jego wykonywania. Chociaż może być użyteczny w przypadku aplikacji webowych, nie zajmuje się on analizą poprawności składni HTML, a bardziej skupia się na logice i działaniu skryptów. Interpreter, z kolei, jest odpowiedzialny za bezpośrednie wykonanie kodu, tłumacząc go na instrukcje, które są rozumiane przez komputer. Działa głównie w kontekście języków skryptowych, takich jak JavaScript, ale nie analizuje kodu HTML w kontekście jego poprawności. Kompilator to narzędzie, które przekształca kod źródłowy napisany w jednym języku programowania na inny, często kod maszynowy. Pomimo że wszystkie te narzędzia są ważne w procesie tworzenia oprogramowania, nie spełniają one funkcji walidatora, który jest kluczowy w zapewnieniu poprawności kodu HTML w zgodności ze standardami.

Pytanie 3

Zademonstrowano efekt stylizacji CSS oraz kod HTML. W jaki sposób należy ustawić styl, aby uzyskać takie formatowanie?

Ilustracja do pytania
A. .first-line {font-size: 200%; color:brown;}
B. p::first-line {font-size: 200%; color:brown;}
C. p.first-line {font-size: 200%; color:brown;}
D. #first-line {font-size: 200%; color:brown;}
Pozostałe odpowiedzi zawierają błędy koncepcyjne dotyczące zastosowania selektorów CSS. W przypadku odpowiedzi .first-line {font-size: 200%; color:brown;} zastosowano selektor klasy, który jest stosowany do elementów posiadających atrybut class. Jednak to nie dotyczy pierwszej linii tekstu, a całego elementu z przypisaną klasą. Z kolei #first-line {font-size: 200%; color:brown;} używa selektora identyfikatora, który jest unikalny dla całego dokumentu i odnosi się do konkretnego elementu z przypisanym id. Nie jest jednak przeznaczony do formatowania pierwszej linii tekstu. Odpowiedź p.first-line {font-size: 200%; color:brown;} błędnie łączy selektor elementu z klasą, sugerując, że wszystkie elementy <p> z klasą first-line będą tak sformatowane. Aby poprawnie sformatować pierwszą linię w paragrafie, należy użyć selektora pseudo-elementu ::first-line. Powszechnym błędem w rozumieniu tych koncepcji jest mylenie pseudo-elementów z klasami czy identyfikatorami, co prowadzi do błędnych założeń w stylizacji CSS. Zrozumienie różnic między selektorami i ich odpowiednie zastosowanie jest kluczowe w efektywnym projektowaniu stylów CSS, zgodnym z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 4

Jakie pola znajdują się w formularzu?

Ilustracja do pytania
A. Textarea, Select, Input(Radio), Input(Radio), Input(Reset), Input(Submit)
B. Input(Text), Select, Input(Radio), Input(Radio), Input(Submit), Input(Reset)
C. Input(Text), Input(Checkbox), Select, Select, Input(Submit), Input(Reset)
D. Textarea, Option, Input(Checkbox), Input(Checkbox), Input(Submit), Input(Reset)
Odpowiedź, którą wybrałeś, jest ok, bo wszystko trzyma się zasady formularzy z obrazka. Input(Text) to właśnie pole, w którym wpisujesz swoje nazwisko. Potem mamy Input(Select), który pozwala wybrać jedno z województw z listy – to też jest na plus. Przy Input(Radio) można wybrać jedną opcję, co dobrze pasuje do wyboru między Studiami podyplomowymi a Kursem. Input(Submit) jest do wysyłania formularza, więc tu też wszystko gra. Na końcu Input(Reset) zeruje wszystko, co jest przydatne, kiedy chcesz wyczyścić formularz. Wszystkie te elementy są zgodne z HTML5, co jest teraz standardem w tworzeniu stron. Fajnie, że formularz ma logiczne ułożenie, bo ułatwia to korzystanie z niego. Moim zdaniem, dobrze wiedzieć, jakie elementy są stosowane w formularzach, żeby wszystko działało tak jak powinno.

Pytanie 5

Która z zasad walidacji stron internetowych jest niepoprawna?

A. Znaczniki, poza tymi samozamykającymi się, funkcjonują aż do momentu ich zakończenia znakiem '/', np. <p>...</p>
B. W znacznikach nie zachodzi rozróżnienie pomiędzy dużymi a małymi literami, np. <p> i <P> są tym samym znacznikiem
C. Jeżeli w instrukcji stosuje się kilka atrybutów, ich kolejność powinna odpowiadać porządkom alfabetycznym, np. <img alt="...." src="...." />
D. Wyłączanie znaczników powinno następować w odwrotnej kolejności do ich włączania, np. <p>....<big>...</big></p>
W kontekście walidacji znaczników HTML obowiązują szczegółowe zasady, które mają na celu zarówno poprawność syntaktyczną, jak i semantyczną kodu. Na przykład, w przypadku wyłączania znaczników, ważne jest, aby stosować się do zasady zwaną 'LIFO' (Last In, First Out), co oznacza, że znaczniki muszą być zamykane w odwrotnej kolejności, niż były otwierane. Otwierając znacznik <p>, a następnie <big>, w sytuacji, gdy oba są używane, <big> powinien być zamknięty przed <p>, co jest wymagane do zachowania poprawnej struktury dokumentu. Warto również podkreślić, że HTML jest językiem niestrict, co oznacza, że przeglądarki są dość tolerancyjne w stosunku do błędów, ale nieprawidłowe zamykanie znaczników może prowadzić do nieprzewidywalnych rezultatów wizualnych na stronie. Ponadto, wielkie i małe litery w znacznikach HTML nie mają znaczenia, co oznacza, że <p> i <P> będą interpretowane identycznie. Można jednak przyjąć zasadę, że stosowanie jednolitej konwencji, na przykład pisania wszystkich znaczników małymi literami, jest dobrym nawykiem, który zwiększa czytelność kodu. Przykład tego błędu można zaobserwować, gdy programiści mylą się w zamykaniu znaczników, co często prowadzi do złamania struktury DOM i problemów z renderowaniem strony. Utrzymywanie porządku w kodzie HTML jest kluczowe dla jego dalszego rozwoju i utrzymania.

Pytanie 6

Gdzie powinien być umieszczony znacznik meta w języku HTML?

A. w obrębie znaczników paragrafu.
B. w obrębie znaczników <body> ... </body>
C. w dolnej części witryny internetowej.
D. w sekcji nagłówkowej strony.
Znacznik meta języka HTML jest kluczowym elementem, który powinien znajdować się w sekcji nagłówkowej witryny, oznaczonej znacznikami <head> ... </head>. Znaczniki meta dostarczają przeglądarkom oraz wyszukiwarkom internetowym informacji o stronie, takich jak jej opis, słowa kluczowe, a także informacje dotyczące kodowania czy autorstwa. Przykładowo, znacznik <meta charset="UTF-8"> informuje przeglądarkę o używanym kodowaniu znaków, co jest istotne dla prawidłowego wyświetlania tekstu w różnych językach. Dodatkowo, metadane takie jak <meta name="description" content="Opis strony"> są często wykorzystywane przez wyszukiwarki do generowania opisów w wynikach wyszukiwania, co może wpłynąć na wskaźnik klikalności (CTR) w SERP. Warto również dodać, że znaczniki meta mogą być używane do definiowania polityki prywatności i zabezpieczeń, na przykład poprzez <meta http-equiv="X-UA-Compatible" content="IE=edge">. Użycie odpowiednich metadanych w nagłówku jest zatem kluczowe dla optymalizacji SEO oraz zapewnienia odpowiedniej interakcji użytkowników z witryną.

Pytanie 7

Lokalny System Zarządzania Bazą Danych (SZBD) oferuje bazę danych

A. w chmurze obliczeniowej.
B. wyłącznie na jednym, wyznaczonym komputerze.
C. jako usługę serwerową w sieci.
D. w formie serwera w sieci.
Lokalny System Zarządzania Bazą Danych (SZBD) jest zazwyczaj zainstalowany na jednym, określonym komputerze, co oznacza, że jest używany w trybie lokalnym. Taki system zarządzania bazą danych, jak na przykład MySQL czy SQLite, umożliwia użytkownikom przechowywanie, modyfikowanie i zarządzanie danymi bez potrzeby połączenia z zewnętrznymi serwerami. Praktycznym przykładem jest sytuacja, gdy deweloperzy tworzą aplikacje desktopowe, które korzystają z lokalnych baz danych do przechowywania danych użytkowników lub do obsługi aplikacji offline. W kontekście najlepszych praktyk, lokalne bazy danych są często wykorzystywane w małych projektach, gdzie dostępność i wydajność są kluczowe, a złożoność architektury sieciowej nie jest wymagana. Przykładem zastosowania jest aplikacja do zarządzania finansami osobistymi, która lokalnie przechowuje dane o wydatkach użytkownika, zapewniając jednocześnie szybki dostęp do informacji bez potrzeby korzystania z zasobów chmurowych.

Pytanie 8

Użycie standardu ISO-8859-2 ma na celu zapewnienie prawidłowego wyświetlania

A. polskich znaków, takich jak: ś, ć, ń, ó, ą
B. specjalnych znaków dla języka kodowania strony
C. znaków zarezerwowanych dla języka opisu strony
D. symboli matematycznych
Kodowanie w standardzie ISO-8859-2, zwane również Latin-2, zostało zaprojektowane, aby wspierać wyświetlanie znaków z alfabetów używanych w Europie Środkowo-Wschodniej. Jest to szczególnie istotne w kontekście języka polskiego, który wymaga specyficznych znaków diakrytycznych, takich jak ś, ć, ń, ó oraz ą. Standard ten obejmuje 256 znaków, z czego pierwsze 128 jest zgodne z ASCII, natomiast pozostałe 128 to znaki specyficzne dla danego języka. Dzięki temu, w aplikacjach internetowych oraz w systemach operacyjnych, możliwe jest poprawne wyświetlanie tekstów w języku polskim, co wpływa na jakość komunikacji i użyteczność treści. Przykładowo, w dokumentach HTML, użycie deklaracji charset='ISO-8859-2' zapewnia, że przeglądarki internetowe prawidłowo interpretują znaki, co jest kluczowe dla zachowania czytelności i poprawności tekstu. Zgodność z tym standardem jest także istotna w kontekście wymiany danych między różnymi systemami, aby uniknąć problemów związanych z kodowaniem i dekodowaniem tekstu.

Pytanie 9

Wskaż system do zarządzania treściami.

A. MariaDB
B. phpMyAdmin
C. Apache
D. Joomla!
Wybór odpowiedzi innych niż Joomla! ukazuje istotne nieporozumienia dotyczące roli różnych technologii w kontekście zarządzania treścią. Apache to serwer HTTP, który obsługuje żądania użytkowników w Internecie, ale nie jest systemem zarządzania treścią. Jego funkcją jest dostarczanie plików z serwera do przeglądarki internetowej, co jest kluczowe, ale nie dotyczy bezpośredniego zarządzania treścią witryny. PhpMyAdmin to narzędzie do zarządzania bazami danych MySQL, które umożliwia użytkownikom wykonywanie operacji na bazach danych w interfejsie webowym, jednak nie pełni funkcji CMS. Jego głównym celem jest umożliwienie użytkownikom łatwego zarządzania danymi, a nie tworzenia i publikowania treści na stronach internetowych. MariaDB jest systemem zarządzania relacyjnymi bazami danych, będącym rozwidleniem MySQL, który również nie jest CMS-em. Jest używany do przechowywania danych, ale nie oferuje funkcji do zarządzania treścią w kontekście tworzenia i edycji stron. Kluczowym błędem myślowym, który prowadzi do takich odpowiedzi, jest mylenie różnych technologii webowych i ich funkcji. W rzeczywistości system zarządzania treścią, taki jak Joomla!, łączy w sobie zarówno zarządzanie danymi, jak i interfejs do tworzenia treści, co czyni go bardziej kompleksowym rozwiązaniem dla użytkowników pragnących budować i utrzymywać witryny internetowe.

Pytanie 10

Globalne zmienne do przechowywania informacji o ciasteczkach oraz sesjach: $_COOKIE oraz $_SESSION stanowią część języka

A. PHP
B. Perl
C. C#
D. JavaScript
Odpowiedź PHP jest prawidłowa, ponieważ $_COOKIE i $_SESSION to superglobalne tablice w tym języku, które są wykorzystywane do zarządzania danymi sesyjnymi oraz ciasteczkami. $_COOKIE umożliwia przechowywanie danych na komputerze użytkownika w formie ciasteczek, które mogą być odczytywane przez serwer przy każdym żądaniu. Ciasteczka mogą być używane do identyfikacji użytkownika, zapamiętywania preferencji lub sesji. Przykładowe zastosowanie to np. pamiętanie, czy użytkownik jest zalogowany oraz jakie preferencje dotyczące wyświetlania treści ustawił. Z kolei $_SESSION jest używane do przechowywania danych sesji na serwerze, co zapewnia większe bezpieczeństwo, ponieważ dane nie są również dostępne po stronie klienta. Przykładem zastosowania $_SESSION jest przechowywanie informacji o użytkowniku, takich jak jego identyfikator, które mogą być używane do autoryzacji w różnych częściach aplikacji. W obu przypadkach, przy użyciu tych mechanizmów, programiści muszą pamiętać o optymalizacji wydajności oraz przestrzeganiu zasad ochrony prywatności użytkowników, co jest kluczowe w kontekście aktualnych regulacji dotyczących danych osobowych.

Pytanie 11

Podaj polecenie SQL, które pozwoli na dodanie kolumny miesiacSiewu do tabeli rośliny znajdującej się w bazie danych

A. CREATE TABLE rośliny {miesiacSiewu int};
B. ALTER TABLE rośliny ADD miesiacSiewu int;
C. UPDATE rośliny ADD miesiacSiewu int;
D. INSERT INTO rośliny VALUES (miesiacSiewu int);
Inne odpowiedzi nie są poprawne z paru powodów. Na przykład, 'CREATE TABLE rośliny {miesiacSiewu int};' jest błędne, bo komenda 'CREATE TABLE' służy do tworzenia nowych tabel, nie do zmieniania istniejących. To może wprowadzać w błąd co do podstaw SQL, bo 'CREATE' nie działa w kontekście dodawania kolumn do już istniejącej tabeli. Z kolei 'INSERT INTO rośliny VALUES (miesiacSiewu int);' dotyczy dodawania danych, a nie zmiany struktury. To częsty błąd, gdy ktoś myli dodawanie nowych danych z dodawaniem kolumn, co pokazuje, że nie do końca rozumie różnicę między DDL (Data Definition Language) a DML (Data Manipulation Language). A 'UPDATE rośliny ADD miesiacSiewu int;' też nie ma sensu, bo komenda UPDATE jest do aktualizacji danych, a nie do zmiany struktury tabeli. Takie pomyłki mogą wkurzać i sprawiać problemy z bazami danych, dlatego warto mieć dobrą wiedzę o poleceniach SQL i ich zastosowaniach.

Pytanie 12

Jakie kodowanie w języku HTML pozwala na sformatowanie paragrafu dla tekstu

 Tekst może być zaznaczony albo istotny dla autora

należy użyć polecenia?
A. <p>Tekst może być <mark>zaznaczony albo <i>istotny</i> dla autora</mark></p>
B. <p>Tekst może być <mark>zaznaczony albo <em>istotny</em> dla autora</mark></p>
C. <p>Tekst może być <mark>zaznaczony</mark> albo <em>istotny</em> dla autora</p>
D. <p>Tekst może być <mark>zaznaczony</mark> albo <em>istotny dla autora</p>
Wybrana odpowiedź jest poprawna, ponieważ stosuje prawidłowe znaczniki HTML do formatowania tekstu. Użycie <mark> dla słowa 'zaznaczony' wskazuje, że jest to istotna informacja, podczas gdy <em> dla słowa 'istotny' podkreśla jego znaczenie w kontekście treści. Zgodnie z W3C i HTML5, <mark> jest używany do oznaczania części tekstu, która jest wyróżniona w kontekście przeszukiwanym lub istotnym. Oznaczenie tekstu jako <em> nie tylko wskazuje na akcent, ale również ma znaczenie semantyczne, ponieważ może wpłynąć na sposób, w jaki czytniki ekranu interpretują treść, co jest kluczowe dla dostępności. Przykładem zastosowania może być strona internetowa, na której chcemy wyróżnić ważne informacje lub kluczowe definicje, co zwiększa czytelność i funkcjonalność przekazu. Poprawne użycie znaczników HTML jest zgodne z dobrymi praktykami tworzenia stron internetowych, co sprzyja lepszej nawigacji i zrozumieniu tekstu przez użytkowników.

Pytanie 13

W języku JavaScript rezultat działania instrukcji zmienna1 –= 1; będzie identyczny jak wynik instrukcji

A. zmienia1 = zmienna1 - 0;
B. zmienna1 === zmienna1 - 1;
C. zmienna1––;
D. zmienna1++;
Instrukcja 'zmienna1 -= 1;' w języku JavaScript jest skróconą formą zapisu, która oblicza nową wartość zmiennej 'zmienna1', odejmując od niej 1. Działa to na zasadzie równania, gdzie zmienna zostaje zaktualizowana do nowej wartości. Z kolei zapis 'zmienna1--;' również dokonuje dekrementacji zmiennej 'zmienna1' o 1, ale w formie operatora post-dekrementacji. W praktyce oznacza to, że obie instrukcje mają ten sam efekt końcowy, czyli zmiana wartości 'zmienna1' o 1 w dół. Przykładowo, jeżeli 'zmienna1' wynosi 5 przed wykonaniem powyższych operacji, to po ich wykonaniu jej wartość wyniesie 4. Takie skrócone formy zapisu są powszechną praktyką w programowaniu, ponieważ umożliwiają bardziej zwięzłe i czytelne przedstawienie operacji na zmiennych, co jest zgodne z zasadami czystego kodu. Używanie operatorów skróconych, takich jak '+=' i '-=', jest zalecane, ponieważ poprawia czytelność i zrozumiałość kodu.

Pytanie 14

Kto z wymienionych zajmuje się stałym przygotowaniem systemu bazy danych do działania w produkcji, zarządzaniem kontami użytkowników oraz instalowaniem nowych wersji systemu bazodanowego?

A. Administratorzy serwerów oraz sieci komputerowych
B. Twórcy narzędzi programistycznych
C. Administratorzy systemu bazy danych
D. Projektanci i programiści Systemu Zarządzania Bazą Danych
Administratorzy systemu bazy danych (DBA) odgrywają kluczową rolę w zarządzaniu bazami danych w organizacji. Ich głównym zadaniem jest zapewnienie ciągłej dostępności systemu bazy danych, co obejmuje zarówno przygotowanie środowiska do pracy produkcyjnej, jak i monitorowanie jego wydajności. DBA są odpowiedzialni za zarządzanie użytkownikami, co oznacza, że tworzą i usuwają konta użytkowników oraz przydzielają odpowiednie uprawnienia dostępu, co jest istotne dla bezpieczeństwa danych. Dodatkowo, DBA instalują nowe wersje systemu bazodanowego, co wiąże się z aktualizacjami oprogramowania, które często zawierają poprawki błędów oraz nowe funkcje. Przykładem takiej praktyki jest regularne tworzenie kopii zapasowych danych oraz ich przywracanie w przypadku awarii. DBA muszą także znać standardy i dobre praktyki branżowe, takie jak modelowanie danych czy optymalizacja zapytań SQL, co wpływa na efektywność działania bazy danych. Współpraca z innymi działami IT, takimi jak programiści czy inżynierowie systemowi, jest również niezbędna dla sprawnego funkcjonowania systemów opartych na bazach danych.

Pytanie 15

W PHP funkcja trim służy do

A. usuwania białych znaków lub innych znaków wymienionych w parametrze z obu końców tekstu
B. podawania długości tekstu
C. redukcji tekstu o liczbę znaków określoną w parametrze
D. porównywania dwóch tekstów i wyświetlania ich części wspólnej
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że pierwsza sugeruje, iż funkcja trim ma na celu podawanie długości napisu. Jest to błędne, ponieważ funkcja ta nie zwraca informacji o długości łańcucha, lecz modyfikuje jego zawartość, usuwając określone znaki. Długość napisu można uzyskać za pomocą funkcji strlen, która jest dedykowana do mierzenia długości ciągów. Kolejna odpowiedź sugeruje, że funkcja trim porównuje dwa napisy i wypisuje część wspólną. Również ta informacja jest nieprawdziwa, ponieważ trim nie ma funkcji porównywania. Do porównywania napisów służy funkcja strcmp lub różne operatory porównania. Ostatnia niepoprawna odpowiedź wskazuje, że trim zmniejsza napis o wskazaną w parametrze liczbę znaków. Funkcja trim nie przyjmuje argumentów dotyczących liczby znaków do usunięcia, a jedynie znaki, które mają być usunięte. Użytkownik nie może określić liczby znaków, które zostaną odjęte od początku lub końca łańcucha. Dlatego wszystkie wymienione odpowiedzi są błędne w kontekście działania funkcji trim w PHP.

Pytanie 16

Jaką wartość zwróci funkcja napisana w języku C++, gdy jej argumentami są a = 4 i b = 3? long int fun1(int a, int b) { long int wynik = 1; for (int i = 0; i < b; i++) wynik *= a; return wynik; }

A. 12
B. 64
C. 16
D. 1
Wartości, które nie są prawidłowymi odpowiedziami, mogą wynikać z błędnych interpretacji działania funkcji. Na przykład, odpowiedź wskazująca na 1 sugeruje, że wynik funkcji zacząłby się od wartości zerowej, co jest nieprawidłowe, ponieważ każda potęga liczby wynosi co najmniej 1, o ile podstawą jest liczba różna od zera. Pomocne w zrozumieniu tego jest zapoznanie się z regułą mnożenia, która mówi, że każda liczba podniesiona do zera wynosi 1, ale w tym przypadku mamy do czynienia z dodatnimi argumentami. Z kolei odpowiedzi 12 i 16 mogą wynikać z błędnego zrozumienia liczby mnożenia, gdzie użytkownik mógłby przekonwertować działanie funkcji na inne operacje, takie jak dodawanie lub mnożenie bez zrozumienia, że przykład ilustruje potęgowanie. Tego typu błędy myślowe często prowadzą do mylnego rozumienia algorytmów, w których istotne jest, aby śledzić, co dzieje się z każdą iteracją pętli. Zrozumienie zasady działania pętli i ich zastosowania w kontekście potęgowania jest kluczem do poprawnego rozwiązywania zadań programistycznych. Dlatego ważne jest, aby dokładnie analizować działanie kodu i stosować dobrych praktyk, takich jak testowanie poszczególnych części kodu, aby upewnić się, że rozumiemy, co się dzieje w każdej iteracji.

Pytanie 17

GRANT SELECT, INSERT, UPDATE ON klienci TO anna; Przy założeniu, że użytkownik nie miał wcześniej przyznanych żadnych uprawnień, to polecenie SQL przypisuje użytkownikowi anna wyłącznie prawa do

A. wybierania, wstawiania oraz aktualizacji danych w każdej tabeli w bazie o nazwie klienci
B. wybierania, dodawania kolumn oraz zmiany struktury tabeli o nazwie klienci
C. wybierania, dodawania kolumn oraz zmiany struktury wszystkich tabel w bazie o nazwie klienci
D. wybierania, wstawiania oraz aktualizacji danych w tabeli o nazwie klienci
Podane odpowiedzi przedstawiają różne koncepcje związane z przyznawaniem uprawnień, które są jednak nieprawidłowe w kontekście polecenia GRANT przedstawionego w pytaniu. Po pierwsze, odpowiedzi sugerujące, że użytkownik anna ma prawo do dodawania pól lub zmiany struktury tabeli, są błędne. GRANT w tym kontekście nie przyznaje uprawnień do modyfikacji strukturalnych tabeli, takich jak dodawanie kolumn; te operacje wymagają osobnych uprawnień, jak ALTER. Po drugie, koncepcja przyznawania praw do wszystkich tabel w bazie danych jest mylna, ponieważ polecenie odnosi się wyłącznie do konkretnej tabeli o nazwie klienci. W praktyce oznacza to, że nawet jeśli użytkownik ma uprawnienia do jednej tabeli, nie ma automatycznie dostępu do innych tabel w bazie. Często mylnie przyjmuje się, że nadanie praw na poziomie jednej tabeli automatycznie rozszerza te prawa na wszystkie elementy w bazie danych, co jest fundamentalnym błędem w zrozumieniu zarządzania uprawnieniami. Kluczowe w tej problematyce jest zrozumienie, że uprawnienia w systemach baz danych są przyznawane w sposób bardzo precyzyjny i specyficzny, co pozwala na ochronę danych i kontrolę dostępu zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa informacji.

Pytanie 18

W skrypcie JavaScript operatory: ||, && wchodzą w skład grupy operatorów

A. logicznymi
B. arytmetycznych
C. przypisania
D. bitowych
Operatory || (OR) i && (AND) w języku JavaScript są klasyfikowane jako operatory logiczne. Służą one do wykonywania operacji na wartościach boolowskich, które mogą przyjmować jedynie dwie wartości: true (prawda) oraz false (fałsz). Operator && zwraca true, jeśli oba operandy są prawdziwe, w przeciwnym przypadku zwraca false. Przykładem jest wyrażenie: true && false, które zwraca false. Operator || zwraca true, jeśli przynajmniej jeden z operandów jest prawdziwy. Na przykład, wyrażenie: false || true, zwraca true. Operatory te są powszechnie wykorzystywane w warunkach kontrolnych, takich jak instrukcje if, pętle oraz w kombinacjach z innymi operatorami. Dodatkowo, JavaScript posługuje się tzw. 'krótkim circuiting', co oznacza, że w przypadku operatora &&, jeśli pierwszy operand jest false, to nie sprawdza drugiego, ponieważ wynik będzie na pewno false. W kontekście standardów, JavaScript przestrzega specyfikacji ECMAScript, która definiuje zasady działania tych operatorów. Zrozumienie operatorów logicznych jest kluczowe dla efektywnego programowania i tworzenia złożonych warunków.

Pytanie 19

Który z opisów komentarza odzwierciedla działanie funkcji zdefiniowanej w języku PHP ```function fun1($a, $b) { if($a > $b) return $a; elseif($b > $a) return $b; else return -1; }```?

A. /* Funkcja zwraca wyższą wartość spośród dwóch podanych, w przypadku równości zwraca wartość $a */
B. /* Funkcja zwraca niższą wartość spośród dwóch podanych, w przypadku równości zwraca wartość $a */
C. /* Funkcja zwraca niższą wartość spośród dwóch podanych, w przypadku równości zwraca -1 */
D. /* Funkcja zwraca wyższą wartość spośród dwóch podanych, w przypadku równości zwraca -1 */
Funkcja `fun1` w języku PHP ma na celu porównanie dwóch wartości przekazanych jako argumenty `$a` i `$b`. Zastosowana logika w funkcji jest jasna: jeśli `$a` jest większe od `$b`, funkcja zwraca wartość `$a`; jeśli `$b` jest większe, zwraca wartość `$b`. W przypadku, gdy obie wartości są równe, funkcja zwraca -1, co jasno wskazuje na brak różnicy między tymi wartościami. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami programistycznymi, ponieważ funkcje powinny być jednoznaczne i przewidywalne w swoim działaniu. Wykorzystanie zwracania wartości -1 jako wskaźnika równości jest ciekawym rozwiązaniem, które może być przydatne w dalszej logice aplikacji, gdzie różne kody zwrotne mogą reprezentować różne stany. W praktycznych zastosowaniach taka funkcja mogłaby być używana w algorytmach sortujących lub w analizach danych, gdzie potrzeba porównania wartości jest powszechna. Dobrą praktyką jest także dokumentowanie funkcji, aby inni programiści mogli łatwo zrozumieć jej działanie i zastosowanie.

Pytanie 20

Wskaż styl CSS za pomocą którego został uzyskany przedstawiony efekt.

  • psy
  • koty
  • chomiki
  • świnki morskie
  • rybki
A. ul li:hover { background-color: DodgerBlue; }
B. ul li:active { background-color: DodgerBlue; }
C. ul li:nth-child(even) { background-color: DodgerBlue; }
D. ul li:nth-child(odd) { background-color: DodgerBlue; }
Wybrane przez Ciebie odpowiedzi są nieprawidłowe. Zacznijmy od selektora CSS 'ul li:active { background-color: DodgerBlue; }' - aktywny stan elementu to moment, kiedy jest on aktualnie klikany, co nie pasuje do obserwowanego efektu. Następnie 'ul li:nth-child(odd) { background-color: DodgerBlue; }' - ten selektor odnosi się do nieparzystych elementów listy, podczas gdy na obrazku parzyste elementy mają niebieskie tło. Na koniec 'ul li:hover { background-color: DodgerBlue; }' - pseudoklasa :hover odnosi się do stanu, kiedy kursor myszy jest nad elementem, co również nie jest zgodne z efektem na obrazku. Wybór nieodpowiedniej pseudoklasy sugeruje, że nie zrozumiałeś do końca ich zastosowania w CSS. Jest to typowy błąd, który można naprawić przez dokładniejsze zapoznanie się z tym aspektem języka CSS, konkretnie z różnymi pseudoklasami i ich zastosowaniem.

Pytanie 21

W trakcie weryfikacji stron internetowych nie uwzględnia się

A. błędów w składni kodu
B. źródła pochodzenia narzędzi edytorskich
C. działania hiperłączy
D. zgodności z różnymi przeglądarkami
Walidacja stron internetowych obejmuje różnorodne aspekty techniczne, które są kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania witryn w sieci. Analiza działania linków jest istotna, ponieważ sprawdza, czy odnośniki prowadzą do właściwych lokalizacji i czy nie prowadzą do stron błędów 404. Użytkownicy oczekują, że wszystkie interaktywne elementy na stronie będą działały bezproblemowo, a ich analiza pozwala na identyfikację potencjalnych problemów oraz ich szybką naprawę. Błędy składniowe w kodzie HTML lub CSS mogą prowadzić do nieprawidłowego renderowania strony w przeglądarkach, przez co użytkownicy mogą mieć trudności w jej przeglądaniu. Walidacja składni jest zatem niezbędna, aby zapewnić poprawne wyświetlanie zawartości oraz dostępność dla wszystkich użytkowników. Zgodność z przeglądarkami jest równie ważnym aspektem walidacji, ponieważ różne przeglądarki mogą interpretować kod na różne sposoby, co może prowadzić do niezgodności w wyświetlaniu strony. Testowanie zgodności z popularnymi przeglądarkami, takimi jak Chrome, Firefox, Safari czy Edge, jest kluczowe, aby zapewnić spójne doświadczenie użytkowników niezależnie od wybranego narzędzia do przeglądania internetu. W związku z tym, walidacja to kompleksowy proces, który koncentruje się na aspektach technicznych związanych z jakością kodu i doświadczeniem użytkownika.

Pytanie 22

Którego formatu należy użyć do zapisu zdjęcia z kompresją stratną?

A. JPEG
B. PNG
C. GIF
D. PCX
Wybór formatu GIF, PNG lub PCX zamiast JPEG wskazuje na niepełne zrozumienie różnic między typami kompresji stosowanymi w grafice rastrowej. GIF (Graphics Interchange Format) jest formatem, który obsługuje kompresję bezstratną, co oznacza, że ​​nie traci jakości przy zapisywaniu, ale jest ograniczony do 256 kolorów. Z tego powodu nie jest odpowiedni do zapisu złożonych obrazów lub zdjęć, gdzie wymagane są szersze gamy kolorów. Z kolei PNG (Portable Network Graphics) również stosuje kompresję bezstratną, co sprawia, że ​​jest idealny dla obrazów z przezroczystością oraz dla grafik, w których każdy szczegół jest istotny, na przykład w przypadku logotypów. Jednak PNG nie jest optymalnym wyborem do przechowywania zdjęć ze względu na większe rozmiary plików w porównaniu do JPEG. Co więcej, format PCX, będący starszym formatem graficznym, jest rzadko używany w nowoczesnych aplikacjach i ma ograniczone wsparcie dla kolorów oraz kompresji, co czyni go mało praktycznym rozwiązaniem. Kluczowym błędem jest brak zrozumienia, że JPEG został stworzony z myślą o zastosowaniach, w których rozmiar pliku ma kluczowe znaczenie, a niewielka utrata jakości jest akceptowalna. W sytuacjach wymagających zachowania pełnej jakości obrazu lepszym wyborem mogą być formaty bezstratne, ale nie są one odpowiednie dla zadań, gdzie kompresja i szybkość są kluczowe.

Pytanie 23

W przedstawionym stylu CSS w ramce zdefiniowano klasę uzytkownik. Tekst na stronie będzie wyświetlany czcionką w kolorze niebieskim dla

p.uzytkownik { color: blue; }
A. dowolnych znaczników w sekcji <body>, które mają przypisaną klasę uzytkownik
B. akapitów, którym przypisano klasę uzytkownik
C. wszystkich akapitów
D. wyłącznie znaczników tekstowych takich jak <p>, <h1>
Styl CSS przedstawiony w ramce definiuje regułę, która stosuje kolor tekstu niebieski do wszystkich elementów <p> posiadających klasę uzytkownik. W CSS selektory klasowe są reprezentowane przez kropkę (.), co oznacza, że tylko te elementy, które mają przypisaną daną klasę, zostaną sformatowane zgodnie z regułami stylu. W tym przypadku, ponieważ selektor to p.uzytkownik, dotyczy on tylko paragrafów oznaczonych klasą uzytkownik. To precyzyjne zastosowanie selektorów umożliwia projektantom stron internetowych dokładne dostosowanie wyglądu poszczególnych elementów. Takie podejście zapewnia większą elastyczność w projektowaniu i ułatwia zarządzanie wyglądem strony. Praktyką jest stosowanie klas, aby stylować specyficzne elementy w różny sposób, co zwiększa użyteczność i przejrzystość kodu CSS. Warto zaznaczyć, że używanie selektorów klasowych w ten sposób jest zgodne z zasadą separacji treści od prezentacji, co jest kluczowym aspektem w tworzeniu nowoczesnych i responsywnych stron internetowych.

Pytanie 24

W formularzu dokumentu PHP znajduje się pole <input name="im">. Gdy użytkownik wprowadzi tekst "Janek", aby dodać wartość tego pola do bazy danych, w tablicy $_POST będzie obecny element

A. Janek o indeksie im
B. Janek z następującym numerem indeksu
C. im z następującym numerem indeksu
D. im o indeksie Janek
Odpowiedzi wskazujące na istnienie dodatkowych numerów indeksów lub powiązań między wartością a nazwą pola są błędne, ponieważ nie odzwierciedlają rzeczywistego działania PHP w kontekście formularzy. W przypadku, gdy użytkownik wpisuje "Janek" w polu o nazwie 'im', PHP nie przypisuje tej wartości do jakiegoś indeksu numerowanego. Tablica $_POST operuje na zasadzie klucz-wartość, gdzie klucz jest nazwą pola w formularzu, a wartość to wprowadzone dane. Zatem klucz 'im' w tablicy $_POST zostałby skojarzony bezpośrednio z wartością 'Janek' jako jego wartość. Każda inna koncepcja, taka jak dodawanie numerów indeksów czy zamiana wartości z kluczem, jest myląca. Typowe błędy myślowe związane z tym zagadnieniem obejmują niezrozumienie, że PHP nie tworzy dynamicznych kluczy w tablicach na podstawie wartości, a jedynie przypisuje wartości do zdefiniowanych kluczy. Z tego powodu, żeby skutecznie operować na danych z formularzy, programiści muszą dokładnie rozumieć, jak działa tablica $_POST oraz jak poprawnie przetwarzać dane wejściowe w PHP, unikając przy tym błędnych interpretacji ich struktury.

Pytanie 25

Rodzaj zmiennej w języku JavaScript

A. następuje poprzez przypisanie wartości
B. nie występuje
C. istnieje tylko jeden
D. powinien być zadeklarowany na początku skryptu
W języku JavaScript typ zmiennej jest określany poprzez przypisanie wartości, co oznacza, że zmienna może przyjmować różne typy danych w trakcie działania programu. JavaScript jest językiem, który wspiera dynamiczne typowanie, co pozwala na elastyczność w programowaniu. Przykładowo, można zadeklarować zmienną i przypisać do niej wartość liczbową: let x = 5; a następnie przypisać wartość tekstową: x = 'Hello';. W momencie przypisania wartości, JavaScript automatycznie dostosowuje typ zmiennej w zależności od typu przypisanej wartości. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami programowania, ponieważ umożliwia łatwe tworzenie i modyfikowanie kodu, bez potrzeby wcześniejszego określania typów zmiennych, co jest charakterystyczne dla języków statycznie typowanych. Warto również zaznaczyć, że w JavaScript mamy do czynienia z różnymi typami danych, takimi jak liczby, łańcuchy tekstowe, obiekty, tablice czy wartości logiczne (boolean), co daje programistom dużą swobodę w modelowaniu danych.

Pytanie 26

Co wchodzi w skład standardowego frameworka?

A. przetwarzanie formularzy oraz wbudowany serwer
B. zarządzanie komunikacją z bazą danych, system uruchamiania i przetwarzania akcji
C. domena oraz obsługa błędów
D. system uruchamiania i przetwarzania akcji oraz certyfikat http
Wybór odpowiedzi, który nie odnosi się do zarządzania komunikacją z bazą danych oraz mechanizmu uruchamiania i przetwarzania akcji, może prowadzić do mylnych przekonań na temat roli frameworków. Na przykład, odpowiedzi dotyczące certyfikatu HTTP i serwera wbudowanego mogą sugerować, że te elementy są kluczowe dla frameworków, podczas gdy w rzeczywistości to mechanizmy, które są bardziej związane z infrastrukturą sieciową i konfiguracją serwera. Certyfikat HTTP jest istotny dla bezpieczeństwa komunikacji, ale nie jest częścią samego frameworka aplikacyjnego. Podobnie, obsługa formularzy jest funkcją, którą wiele frameworków oferuje, lecz nie jest ona wystarczająca do pełnego operowania w kontekście aplikacji webowych. Ponadto, odpowiedź dotycząca domeny i obsługi błędów może wprowadzać w błąd, ponieważ domena to szerszy termin związany z architekturą aplikacji, a obsługa błędów to mechanizm usprawniający interakcję użytkownika, ale nie definiujący samego frameworka. Właściwe zrozumienie roli zarządzania danymi i mechanizmów przetwarzania akcji jest kluczowe dla efektywnego tworzenia aplikacji, które są skalowalne i łatwe w utrzymaniu.

Pytanie 27

bool gotowe=true;
cout<<gotowe;
Jakie będzie wyjście w wyniku wykonania podanych poleceń?

A. Tak
B. Nie
C. 1
D. 0
Po wykonaniu poleceń na ekranie zobaczysz '1'. Zmienna 'gotowe' jest ustawiona jako typ bool i ma wartość true. W C++ typ bool może mieć dwie wartości: true lub false. Kiedy zmienną bool wyświetlamy przy użyciu cout, to 'true' pokazuje się jako '1', a 'false' jako '0'. To jest zgodne z zasadami C++, które mówią, że wartości logiczne są traktowane jako liczby całkowite. Z mojego doświadczenia, zrozumienie tego, jak C++ interpretuje różne typy danych, jest naprawdę istotne w programowaniu, bo pomaga lepiej ogarnąć działanie kodu, a także poprawić algorytmy. Na przykład, jeśli programista ma świadomość, że true to 1, może wykorzystać tę wiedzę przy operacjach na liczbach lub podczas tworzenia warunków. To fajnie działa, zwłaszcza gdy zaczynamy tworzyć bardziej złożone struktury danych.

Pytanie 28

Jakie polecenie wydane z terminala systemu operacyjnego, które zawiera opcję --repair, pozwala na naprawę bazy danych?

A. mysqlcheck
B. create
C. mysqldump
D. truncate
Zarówno mysqldump, truncate, jak i create stanowią istotne polecenia w zarządzaniu bazami danych, ale nie mają one zdolności do naprawy uszkodzonych tabel. Mysqldump to narzędzie służące do eksportowania danych z bazy do pliku, co jest przydatne w kontekście tworzenia kopii zapasowych, ale nie oferuje funkcji naprawy uszkodzonych tabel. Funkcjonalność mysqldump koncentruje się na zabezpieczaniu danych, a nie na ich naprawie. Truncate, z kolei, to polecenie, które służy do usuwania wszystkich rekordów z tabeli bez rejestrowania pojedynczych operacji usunięcia w dzienniku transakcji, co sprawia, że jest to szybki sposób na opróżnienie tabeli, lecz nie ma zastosowania w kontekście naprawy uszkodzonych danych. Create to polecenie wykorzystywane do tworzenia nowych baz danych lub tabel, co jest podstawową operacją w zarządzaniu bazami danych, ale nie ma związku z naprawą istniejących struktur danych. Dlatego te narzędzia pełnią różne role w ekosystemie MySQL, ale nie są odpowiednie do rozwiązywania problemów z uszkodzonymi tabelami, co czyni mysqlcheck jedynym właściwym rozwiązaniem w tej sytuacji.

Pytanie 29

W kodzie CSS użyto stylizacji dla elementu listy, a żadne inne reguły CSS nie zostały ustalone. To zastosowane formatowanie spowoduje, że

Ilustracja do pytania
A. po najechaniu myszką na element listy, kolor tekstu zmieni się na Maroon
B. kolor Maroon obejmie co drugi element listy
C. tekst wszystkich elementów, którym nadano id „hover”, będzie w kolorze Maroon
D. tekst wszystkich elementów listy będzie miał kolor Maroon
Odpowiedź jest poprawna, ponieważ selektor CSS li:hover odnosi się do elementów listy, które zmieniają swój styl po najechaniu kursorem. W tym przypadku zmiana dotyczy koloru tekstu, który stanie się maroon. Selektor :hover jest pseudoklasą w CSS, która odpowiada za zmiany stylu elementu, gdy użytkownik umieści nad nim kursor. Jest to powszechnie stosowana technika w projektowaniu interaktywnych i przyjaznych dla użytkownika stron internetowych, umożliwiająca na przykład wizualne podkreślenie linków lub elementów menu. Dzięki zastosowaniu takiego selektora, projektanci mogą tworzyć dynamiczne efekty, które reagują na działania użytkownika, co zwiększa atrakcyjność wizualną i funkcjonalność strony. Dobre praktyki zalecają używanie pseudoklas jak :hover do poprawy interakcji użytkownika z interfejsem, a także do zapewnienia spójności z innymi elementami strony, które mogą również reagować na najechanie kursorem. Warto także pamiętać o dostępności, zapewniając alternatywne sposoby na interakcję z elementami, np. dla urządzeń dotykowych.

Pytanie 30

Która z wymienionych funkcji sortowania w języku PHP służy do sortowania tablicy asocjacyjnej według kluczy?

A. sort()
B. rsort()
C. asort()
D. ksort()
Funkcje asort(), rsort() i sort() w języku PHP są używane do sortowania tablic, ale różnią się one znacząco od ksort(). Funkcja asort() służy do sortowania tablicy asocjacyjnej na podstawie wartości, pozostawiając klucze niezmienionymi. To podejście, choć może być przydatne w niektórych sytuacjach, nie odpowiada na pytanie dotyczące sortowania według indeksów, co prowadzi do nieporozumienia. Z kolei rsort() sortuje tablicę indeksowaną w porządku malejącym, a sort() wykonuje sortowanie rosnące, również dla tablic indeksowanych. Obie funkcje są nieprzydatne dla tablic asocjacyjnych, gdyż nie zachowują kluczy i nie dostosowują ich do zmieniającego się porządku wartości. Typowym błędem jest przyjmowanie, że wszystkie funkcje sortujące mogą działać na tablicach asocjacyjnych w taki sam sposób, co jest dalekie od prawdy. Kluczowe jest zrozumienie, jak różne funkcje sortujące wpływają na struktury danych i ich właściwości. Właściwe podejście do sortowania danych asocjacyjnych jest nie tylko kluczowe dla utrzymania porządku, ale również dla zapewnienia efektywności w przetwarzaniu danych w aplikacjach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami rozwoju oprogramowania.

Pytanie 31

Aby odzyskać bazę danych z kopii zapasowej na serwerze MSSQL, należy użyć polecenia

A. EXPORT DATABASE
B. BACKUP DATABASE
C. RESTORE DATABASE
D. UNBACKUP DATABASE
Aby przywrócić bazę danych z kopii zapasowej na serwerze MSSQL, trzeba użyć polecenia RESTORE DATABASE. To bardzo ważna komenda, bo pozwala nam na odzyskanie danych do stanu sprzed jakiejś awarii czy utraty informacji. Można to robić w różnych sytuacjach, na przykład przywracając bazę z pełnej kopii zapasowej albo jakiejś różnicowej. Przykład użycia wygląda tak: RESTORE DATABASE [NazwaBazyDanych] FROM DISK = 'C:\Backup\KopiaZap.pdf' WITH REPLACE; co zastąpi starą bazę nową. Fajnie też wspomnieć, że standardy jak ISO 27001 pokazują, jak ważne są regularne kopie zapasowe, żeby zachować integralność danych i ciągłość działania. A tak przy okazji, przed przywracaniem warto zablokować dostęp do bazy, żeby nie było żadnych konfliktów.

Pytanie 32

W PHP zmienna $_SERVER zawiera między innymi dane o

A. informacjach związanych z sesjami
B. informacjach z formularza przetwarzanego na serwerze
C. nazwie ciasteczek zapisanych na serwerze oraz powiązanych z nimi danych
D. adresie IP serwera oraz nazwie protokołu
Zmienna superglobalna $_SERVER w PHP gromadzi różnorodne informacje dotyczące bieżącego żądania HTTP oraz środowiska serwera. W szczególności przechowuje dane takie jak adres IP klienta, nazwa protokołu (np. HTTP/1.1), a także inne istotne informacje, takie jak metoda żądania (GET, POST) oraz nagłówki HTTP. Znajomość tych danych jest kluczowa w kontekście programowania aplikacji webowych, ponieważ umożliwia dostosowanie odpowiedzi serwera do specyficznych potrzeb klienta. Przykładowo, można wykorzystać $_SERVER['REMOTE_ADDR'], aby uzyskać adres IP odwiedzającego, co może być istotne w kontekście logowania użytkowników lub analizy ruchu. Ponadto, $_SERVER['SERVER_PROTOCOL'] pozwala na identyfikację używanego protokołu, co jest pomocne przy wdrażaniu funkcji zgodnych z określonymi standardami bezpieczeństwa i wydajności. Praktycznym zastosowaniem tych danych jest implementacja systemów uwierzytelniania lub ograniczanie dostępu na podstawie adresów IP, co wpisuje się w dobre praktyki bezpieczeństwa aplikacji webowych.

Pytanie 33

Przyjmując, że użytkownik adam nie miał dotychczas żadnych uprawnień, polecenie SQL przyzna mu prawa jedynie do ```SQL GRANT CREATE, ALTER ON sklep.* TO adam; ```

A. dodawania i modyfikacji danych w tabeli sklep
B. tworzenia oraz modyfikowania struktury w tabeli sklep
C. tworzenia i zmiany struktury wszystkich tabel w bazie sklep
D. dodawania i modyfikacji danych we wszystkich tabelach bazy sklep
Ta odpowiedź nie jest właściwa, bo dotyczy wstawiania i zmieniania danych w tabeli 'sklep', a tak naprawdę polecenie SQL daje tylko uprawnienia do zmiany struktury tabel, nie do danych w środku. Do wstawiania danych potrzebne jest użycie komendy 'INSERT', której tutaj w ogóle nie ma. Jak ktoś ma tylko prawa do tworzenia i zmiany struktury tabel, to nie może dodać ani zmienić danych, a to jest kluczowe do operacji na danych. I jeszcze jedno – odpowiedzi, które mówią o ograniczeniu do jednej tabeli, też są błędne, bo 'sklep.*' dotyczy wszystkich tabel w bazie. Ważne, żeby rozróżniać te uprawnienia, bo często ludzie mylą uprawnienia do zarządzania strukturą tabel z możliwościami operacji na danych. To zrozumienie różnic jest kluczowe dla bezpiecznego zarządzania bazami danych i trzymania się zasady minimalnych uprawnień, co jest naprawdę dobrą praktyką w świecie bezpieczeństwa informatycznego.

Pytanie 34

Jaką relację typu uzyskuje się w wyniku powiązania kluczy głównych dwóch tabel?

A. wiele do jednego
B. jeden do jednego
C. wiele do wielu
D. jeden do wielu
Relacje między tabelami w bazach danych mogą przyjmować różne formy, a wybór niewłaściwego typu relacji może prowadzić do poważnych konsekwencji w zakresie integralności danych i wydajności zapytań. W przypadku odpowiedzi wskazujących na relacje wiele do wielu, jeden do wielu czy wiele do jednego, kluczowym błędem jest niepełne zrozumienie, jak działają klucze główne i obce. Relacja wiele do wielu jest stosowana, gdy każdy rekord w jednej tabeli może być związany z wieloma rekordami w drugiej tabeli oraz odwrotnie. Przykładem takiej relacji mogą być tabele reprezentujące autorów i książki, gdzie jeden autor może napisać wiele książek, a jedna książka może być napisana przez wielu autorów. Relacja jeden do wielu z kolei oznacza, że jeden rekord w tabeli nadrzędnej może być powiązany z wieloma rekordami w tabeli podrzędnej, co jest typowe w przypadku hierarchicznych struktur danych, jak na przykład kategorie i produkty w sklepie internetowym. Relacja wiele do jednego z definicji jest odwrotnością relacji jeden do wielu, co również nie jest adekwatne w kontekście łączenia tabel z kluczem głównym do klucza obcego. Te błędne koncepcje mogą wynikać z mylnego założenia, że każda forma powiązania między rekordami jest równie efektywna, co może prowadzić do problemy z wydajnością bazy danych oraz błędami w analizie danych. Warto zatem zawsze dokładnie analizować wymagania systemu przed podjęciem decyzji o typie relacji, aby zapewnić optymalne zarządzanie danymi.

Pytanie 35

W podanym kodzie PHP, w miejscu kropek należy umieścić odpowiednią instrukcję

$zapytanie = mysqli_query($db, "SELECT imie, nazwisko FROM uzytkownik");
while ($wiersz = ...................)
    echo "$wiersz[0] $wiersz[1]";
A. mysqli_num_fields($zapytanie)
B. mysqli_query($zapytanie)
C. mysqli_free_result($zapytanie)
D. mysqli_fetch_array($zapytanie)
Mysqli_query($zapytanie) to funkcja, która wykonuje zapytanie SQL, ale nie przetwarza wyników. Jest to kluczowy etap interakcji z bazą danych, ponieważ bez wykonania zapytania nie można uzyskać żadnych danych. Jednak w podanym kodzie funkcja ta już została użyta do utworzenia zasobu $zapytanie, więc jej ponowne użycie w pętli nie miałoby sensu. Z kolei mysqli_free_result($zapytanie) służy do zwolnienia zasobów związanych z wynikiem zapytania, co jest potrzebne po zakończeniu przetwarzania danych, aby unikać wycieków pamięci. W miejscu kropek nie jest jednak potrzebne, ponieważ nadal przetwarzamy dane. Mysqli_num_fields($zapytanie) zwraca liczbę pól w wyniku zapytania, co może być przydatne podczas analizy struktury danych, ale nie jest właściwe do pobierania danych z zapytania. Typowe błędy myślowe wynikają z niezrozumienia procesu przetwarzania wyników zapytania i różnicy między wykonaniem zapytania a przetwarzaniem jego wyników. Ważne jest, aby rozróżniać role poszczególnych funkcji i stosować je zgodnie z ich przeznaczeniem, co jest fundamentem efektywnej pracy z bazami danych.

Pytanie 36

Która operacja nie wpłynie na wielkość zajmowanej pamięci przez plik graficzny?

A. Zmiana rozmiaru obrazu z użyciem atrybutów HTML
B. Modyfikacja rozdzielczości obrazu
C. Kompresja
D. Interpolacja
Zmiana rozdzielczości obrazu, interpolacja oraz kompresja to operacje, które w istotny sposób wpływają na rozmiar pliku graficznego, co często jest mylone z ich funkcjami wizualnymi. Zmiana rozdzielczości obrazu to proces, w którym liczba pikseli w obrazie jest modyfikowana, co prowadzi do mniejszej lub większej ilości danych do zapisania w pliku. Na przykład, zmniejszenie rozdzielczości z 300 DPI do 72 DPI znacząco redukuje rozmiar pliku, ponieważ zmniejsza liczbę informacji, które muszą być zapisane. Interpolacja natomiast jest techniką, która służy do obliczania wartości pikseli w nowych rozmiarach obrazu. W tym procesie generowane są nowe piksele, co często skutkuje zwiększeniem rozmiaru pliku, jeśli obraz jest powiększany. Kompresja to kolejny kluczowy element wpływający na rozmiar pliku. Kompresja stratna i bezstratna zmieniają sposób, w jaki dane obrazów są przechowywane, co może znacznie obniżyć wagę pliku. Typowe błędy myślowe związane z tymi operacjami polegają na założeniu, że manipulacje na poziomie wyświetlania nie mają wpływu na rzeczywiste parametry pliku graficznego. Ważne jest, aby zrozumieć, że każda z tych operacji ma swoje zastosowanie i wpływ na jakość oraz rozmiar pliku, co powinno być starannie rozważane podczas pracy z grafiką.

Pytanie 37

Kiedy dane z formularza są przesyłane w sposób jawny jako parametry w adresie URL, w skrypcie PHP można je odczytać za pomocą tablicy

A. $_GET
B. $_POST
C. $_SESSION
D. $_COOKIE
Odpowiedź 1 jest poprawna, ponieważ dane przesyłane w postaci jawnej jako parametry w adresie URL są dostępne w PHP poprzez tablicę superglobalną $_GET. Ta tablica przechowuje dane, które zostały przesłane metodą GET. Przykład użycia: jeśli mamy adres URL w formie 'example.com/page.php?name=Jan&age=25', to w skrypcie PHP możemy uzyskać te wartości poprzez $_GET['name'] i $_GET['age']. Wartością $_GET['name'] będzie 'Jan', a $_GET['age'] to '25'. Jest to standardowa praktyka w PHP, umożliwiająca łatwe pozyskiwanie danych w różnych aplikacjach webowych, szczególnie w kontekście wyszukiwania i filtracji wyników. Ważne jest jednak pamiętanie o bezpieczeństwie i sanitizacji danych wejściowych, ponieważ wartości te mogą być modyfikowane przez użytkowników. Użycie funkcji takich jak htmlspecialchars() może pomóc w zapobieganiu atakom XSS, a filter_input() w walidacji danych. Dobrą praktyką jest także unikanie przesyłania wrażliwych informacji w adresie URL, ponieważ mogą być one widoczne w historii przeglądarki oraz serwerowych logach.

Pytanie 38

W jakiej technologii nie zachodzi możliwość przetwarzania danych wprowadzanych przez użytkowników na stronach internetowych?

A. JavaScript
B. CSS
C. PHP
D. AJAX
CSS (Cascading Style Sheets) to język stylów, który służy do opisywania wyglądu i formatu dokumentów HTML. Jego głównym celem jest kontrolowanie układu, kolorów, czcionek oraz innych aspektów wizualnych strony internetowej. CSS nie ma możliwości przetwarzania danych wprowadzanych przez użytkowników, gdyż nie posiada funkcji logiki programistycznej ani operacji na danych. Przykładowo, CSS może zmieniać kolor tła lub rozmiar tekstu, ale nie może zbierać informacji z formularzy ani reagować na interakcje użytkownika w sposób, w jaki robią to języki programowania takie jak JavaScript czy PHP. Może to prowadzić do mylnych przekonań, że CSS jest bardziej wszechstronny, niż jest w rzeczywistości, jednak jego zastosowanie ogranicza się wyłącznie do aspektów stylistycznych. W praktyce, aby przetwarzać dane użytkownika, niezbędne są inne technologie, które mogą współpracować z CSS, ale same w sobie nie są w stanie tego zrobić.

Pytanie 39

Błędy w interpretacji kodu PHP są rejestrowane

A. w logu, o ile odpowiedni parametr jest ustawiony w pliku php.ini
B. pomijane przez przeglądarkę oraz interpreter PHP
C. w oknie edytora, w którym tworzony jest kod PHP
D. w dzienniku zdarzeń systemu Windows
Błędy interpretacji kodu PHP są kluczowym zagadnieniem w procesie programowania w tym języku. Gdy wystąpi błąd, jego zapisanie w logu jest niezwykle istotne dla późniejszej analizy i debugowania. W celu umożliwienia takiej funkcjonalności, programista musi odpowiednio skonfigurować plik php.ini, który jest centralnym plikiem konfiguracyjnym dla PHP. Ustawienia związane z logowaniem błędów obejmują dyrektywy takie jak 'error_reporting', 'log_errors' oraz 'error_log'. Na przykład, aby włączyć logowanie błędów, należy ustawić 'log_errors' na 'On', a 'error_log' wskazuje lokalizację pliku, w którym błędy będą zapisywane. Przykładowo, ustawienie 'error_log = /var/log/php_errors.log' spowoduje, że wszystkie błędy będą trafiały do wskazanego pliku. To podejście jest zgodne z zaleceniami najlepszych praktyk w programowaniu, które wskazują na konieczność monitorowania i analizy błędów w aplikacjach. Takie logowanie może obejmować zarówno błędy krytyczne, jak i ostrzeżenia, co pozwala na lepszą kontrolę nad działaniem aplikacji i szybsze lokalizowanie problemów.

Pytanie 40

Wynikiem realizacji kwerendy ```SELECT sezon, SUM(liczba_dn) FROM rezerwacje GROUP BY sezon;``` na podstawie poniższej tabeli rezerwacje jest:

A. lato 20, zima 27
B. lato 10, zima 4, lato 5, zima 6, lato 5, zima 9, zima 8
C. lato 10, 5, 5; zima 4, 6, 9, 8
D. lato 3, zima 4
Analiza błędnych odpowiedzi wskazuje na niezrozumienie zasad działania kwerend SQL, szczególnie w kontekście zagregowanych wyników. Odpowiedź sugerująca lato 3, zima 4, 6, 9, 8 jest niepoprawna, ponieważ nie sumuje dni, a jedynie przedstawia liczby, które są w rzeczywistości liczbą dni w sezonach. Może to wynikać z błędnej interpretacji funkcji GROUP BY, która ma na celu zebranie wyników w grupy przed zastosowaniem funkcji agregujących. Kolejna odpowiedź myli pojęcie grupowania i agregacji, podając szczegółowe wartości bez ich sumowania, co nie jest zgodne z logiką kwerendy. W SQL, funkcja SUM nie jest używana do wyodrębnienia poszczególnych wartości, ale do obliczenia ich łącznej wartości w ramach grupy. Ostatnia niepoprawna odpowiedź, która z kolei podaje poszczególne dni rezerwacji dla obu sezonów, również nie spełnia wymogu zsumowania danych. Podobnie jak w poprzednich przypadkach, brak zrozumienia, jak działają agregacje w SQL, prowadzi do wniosków, które są niezgodne z pojęciem zorganizowanej analizy danych. Dlatego niezwykle ważne jest, aby przy pracy z danymi zrozumieć, jak funkcje agregujące wpływają na zbieranie informacji oraz w jaki sposób odpowiednie grupowanie i przetwarzanie danych może dostarczyć użytecznych informacji dla różnych analiz biznesowych.