Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 17:15
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 17:16

Egzamin niezdany

Wynik: 11/40 punktów (27,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Tynki, które nie są przeznaczone do malowania na całej powierzchni, powinny

A. posiadać jednolitą barwę, dopuszczalne są niewielkie smugi.

B. posiadać jednolitą barwę bez smug i plam.

C. być wolne od smug i plam, dopuszczalne są niewielkie różnice w intensywności koloru.

D. posiadać jednolitą barwę, dopuszczalne są niewielkie plamy.

Odpowiedź 'mieć barwę o jednakowym natężeniu bez smug i plam' jest prawidłowa, ponieważ tynki, które nie są przewidziane do malowania, powinny charakteryzować się równomierną barwą na całej powierzchni. W praktyce oznacza to, że wszelkie niedoskonałości, takie jak smugi czy plamy, mogą wskazywać na niewłaściwe nałożenie tynku, co może prowadzić do estetycznych defektów końcowego wykończenia. W standardach budowlanych oraz w dobrych praktykach związanych z wykończeniem wnętrz, zapewnienie jednolitego wykończenia powierzchni jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości estetycznej. W przypadku tynków, które mają być później malowane, konieczne jest, aby ich powierzchnia była idealnie gładka i jednolita, co pozwala na równomierne wchłanianie farby i zapobiega powstawaniu plam. Przykładem zastosowania tej zasady może być tynk dekoracyjny, który po nałożeniu powinien być dokładnie wygładzony, aby nie powodować różnic w odcieniach przy późniejszym malowaniu.

Pytanie 2

Masa asfaltowa dostępna jest w pojemnikach 10-litrowych w cenie 74,90 zł za pojemnik.
Oblicz koszt zakupu masy asfaltowej niezbędnej do przeprowadzenia dwuwarstwowej hydroizolacji na dwóch ścianach fundamentowych o powierzchni 25,0 m² każda, jeśli zużycie masy w pierwszej warstwie wynosi 0,5 l/m², a w drugiej 0,4 l/m².

A. 149,80 zł

B. 374,50 zł

C. 224,70 zł

D. 299,60 zł

Analizując nieprawidłowe odpowiedzi, można zauważyć, że wielu ludzi myli się w obliczeniach dotyczących zużycia masy asfaltowej lub kosztów zakupu. Na przykład, jeśli ktoś obliczy łączną ilość masy asfaltowej na podstawie jedynie jednej warstwy, co prowadzi do zupełnie zaniżonej kalkulacji, może dojść do wniosku, że potrzebne będą tylko 2 lub 3 opakowania. To jest wynik nieuwzględnienia, że hydroizolacja wymaga co najmniej dwóch warstw, każda o różnym zużyciu. Ponadto, błędy mogą również wynikać z pomyłek w przeliczeniach jednostek, na przykład, nieprawidłowego przeliczenia litrów na metry kwadratowe. Często pomija się również fakt, że do obliczeń kosztów należy uwzględnić całkowitą ilość materiału, a nie tylko potrzebne litry. Należy również pamiętać, że nawet niewielkie różnice w zużyciu na m² mogą prowadzić do znacznych różnic w całkowitym koszcie, co jest istotne w kontekście zarządzania projektami budowlanymi. Używanie precyzyjnych obliczeń i poprawnych wartości jest kluczowe, aby uniknąć niepotrzebnych wydatków, które mogą zrujnować budżet projektu. Ważne jest, aby zwracać uwagę na szczegóły i stosować się do uznanych norm i praktyk branżowych, które pomagają w dokładnym planowaniu wydatków na materiały budowlane.

Pytanie 3

Który z rodzajów tynków jest stosowany do finalizacji powierzchni elewacji podczas ocieplania budynku płytami styropianowymi w systemie BSO (Bezspoinowym Systemie Ocieplania)?

A. Gipsowo-wapienny

B. Akrylowy

C. Cementowo-wapienny

D. Cementowy

Wybór tynków cementowo-wapiennych, cementowych czy gipsowo-wapiennych w kontekście ocieplania budynków płytami styropianowymi nie jest odpowiedni z kilku powodów. Tynki cementowo-wapienne i cementowe, mimo że są powszechnie stosowane w budownictwie, nie oferują takiej elastyczności jak tynki akrylowe. Ich twarda struktura może prowadzić do pęknięć w momencie, gdy budynek poddawany jest ruchom, a zmiany temperatury mogą wpływać na integralność tynku. Tynki gipsowo-wapienne, z kolei, nie są zalecane do zastosowań zewnętrznych, ponieważ gips jest materiałem higroskopijnym, co oznacza, że wchłania wilgoć, co może prowadzić do osłabienia struktury tynku. Dodatkowo, tynki te mają ograniczoną odporność na czynniki atmosferyczne. W przypadku elewacji, gdzie wymagana jest nie tylko estetyka, ale także trwałość i odporność na działanie warunków zewnętrznych, tynki akrylowe pojawiają się jako jedyne sensowne rozwiązanie. Często popełniany błąd to założenie, że każdy typ tynku jest uniwersalny i można go stosować w każdej sytuacji; w rzeczywistości, wybór odpowiedniego tynku powinien być dokładnie dostosowany do specyfiki budynku i jego lokalizacji.

Pytanie 4

Jaką pacą powinno się nałożyć tynk wypalany klasy IVw?

A. Styropianową

B. Poliuretanową

C. Stalową

D. Drewnianą

Odpowiedź 'stalowa' jest poprawna, ponieważ tynki wypalane, zwane również tynkami mineralnymi, mają specyficzne wymagania dotyczące aplikacji, które najlepiej spełniają narzędzia stalowe. Stalowe pacy charakteryzują się dużą wytrzymałością i sztywnością, co pozwala na równomierne i dokładne rozprowadzanie masy tynkarskiej na powierzchni. Użycie stali umożliwia uzyskanie idealnie gładkiej struktury, co jest kluczowe dla trwałości i estetyki tynku. W praktyce, dzięki stalowym pacom, można łatwo kontrolować grubość aplikowanego tynku oraz dostarczyć odpowiednią ilość materiału w wyznaczonym czasie. W branży budowlanej stosuje się także standardy takie jak PN-EN 13914-1, które określają wymagania dla tynków. Zastosowanie odpowiednich narzędzi przy tynkowaniu jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości i trwałości, co w przypadku tynków wypalanych ma istotne znaczenie, biorąc pod uwagę ich przeznaczenie i narażenie na warunki atmosferyczne.

Pytanie 5

Do zbudowania nadproża sklepionego (łęku) należy użyć cegły

A. pełnej

B. szczelinówki

C. dziurawki

D. kratówki

Nadproża sklepione, czyli te łuki, są mega ważne w budowlance, bo przenoszą ciężar z góry na boki. W tym przypadku cegła pełna jest wręcz niezbędna, bo ma super właściwości. Jest gęsta i naprawdę wytrzymała na ściskanie, idealna do robienia nadproży, które muszą wytrzymać sporo ciężaru. Cegła pełna daje też lepszą izolację akustyczną i cieplną w porównaniu do innych cegieł. Przykładem mogą być stare budynki, gdzie często spotykamy nadproża z cegły pełnej – to zgodne z zasadami ochrony naszego dziedzictwa kulturowego, a przy tym dobre dla budowlanych praktyk. Normy budowlane też mówią, że trzeba używać materiałów o odpowiednich parametrach wytrzymałościowych w takich konstrukcjach nośnych.

Pytanie 6

Na rysunku przedstawiono pierwszą warstwę muru w wiązaniu kowadełkowym.

Na którym rysunku widoczna jest druga warstwa?

A. B.

B. A.

C. C.

D. D.

Wybór odpowiedzi A, B lub C jest błędny, ponieważ nie uwzględnia istotnych zasad wiązania kowadełkowego, które wymagają, aby cegły w drugiej warstwie były układane prostopadle do cegieł w warstwie pierwszej. W przypadku odpowiedzi A, zakłada się, że cegły są ułożone w tym samym kierunku co w pierwszej warstwie, co prowadzi do powstania struktur o obniżonej stabilności. Takie podejście narusza podstawowe zasady budownictwa, które mówią o konieczności rozkładu obciążeń oraz wzmacniania konstrukcji poprzez odpowiednie wiązania. Odpowiedzi B i C również nie przedstawiają prawidłowego układu cegieł, co może prowadzić do osłabienia muru, a w skrajnych przypadkach do jego całkowitego zawalenia. Użytkownicy często popełniają błąd, myśląc, że dla estetyki wystarczy, aby cegły były ułożone w jednym kierunku. W rzeczywistości, efektywność muru należy oceniać nie tylko pod kątem walorów wizualnych, ale przede wszystkim jego funkcji nośnych i wytrzymałościowych. Z tego powodu, ignorowanie zasad wiązania kowadełkowego jest nie tylko nieprawidłowe, ale również może prowadzić do poważnych konsekwencji w budownictwie.

Pytanie 7

Kiedy wykonuje się poziomą izolację przeciwwilgociową na ścianie fundamentowej?

A. ze styropianu

B. z folii paroizolacyjnej

C. z polistyrenu ekstrudowanego

D. z papy asfaltowej

Izolacja przeciwwilgociowa ściany fundamentowej jest niezbędna dla ochrony konstrukcji przed działaniem wody, jednak zastosowanie materiałów innych niż papa asfaltowa może być nieodpowiednie. Styropian, mimo że jest materiałem o dobrych właściwościach termoizolacyjnych, nie zapewnia wystarczającej ochrony przed wilgocią. Jego struktura jest porowata, co może prowadzić do absorpcji wody, a w efekcie do uszkodzeń fundamentów oraz osłabienia całej konstrukcji. Polistyren ekstrudowany, chociaż lepszy od styropianu pod względem trwałości i odporności na wilgoć, nie jest przeznaczony do stosowania jako materiał izolacyjny w bezpośrednim kontakcie z wodą gruntową. Użycie folii paroizolacyjnej w tym kontekście również jest niewłaściwe, ponieważ folia ma inne przeznaczenie – jej główną funkcją jest ochrona przed migracją pary wodnej, a nie wody gruntowej. Izolacja fundamentów musi być wykonana z materiałów odpornych na długotrwałe działanie wody, co wyklucza stosowanie nieodpowiednich produktów. Niewłaściwy dobór materiałów do izolacji fundamentów może prowadzić do poważnych problemów, takich jak infiltracja wilgoci, co z kolei może prowadzić do powstawania pleśni, rozwoju grzybów oraz uszkodzeń strukturalnych budynku. Dlatego kluczowe jest, aby zawsze stosować się do rekomendacji branżowych i standardów budowlanych przy wyborze materiałów do izolacji przeciwwilgociowej.

Pytanie 8

Oblicz płatność dla tynkarza za nałożenie tynku zwykłego z obu stron ściany o wymiarach 5×3 m, jeśli stawka za godzinę pracy tynkarza wynosi 15,00 zł, a norma wykonania tego tynku to
1,2 r-g/m².

A. 540,00 zł

B. 270,00 zł

C. 450,00 zł

D. 225,00 zł

Podczas rozwiązywania problemów związanych z obliczaniem wynagrodzenia tynkarza, istotne jest zrozumienie podstaw matematycznych oraz zasad normowania pracy w budownictwie. Często błędne odpowiedzi wynikają z niepełnego obliczenia powierzchni, co prowadzi do niewłaściwego oszacowania roboczogodzin. Na przykład, pomijanie faktu, że tynk musi być nałożony na obie strony ściany, skutkuje obliczeniem tylko jedną stronę, co jest błędne. Ponadto, nieprawidłowe zastosowanie normy pracy, która wynosi 1,2 r-g/m², może prowadzić do zaniżenia lub zawyżenia potrzebnych roboczogodzin. Zrozumienie, że norma pracy wskazuje, ile czasu zajmie wykonanie jednego metra kwadratowego tynku, jest kluczowe. W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, często pojawia się także nieporozumienie, że stawka godzinowa powinna być mnożona przez całkowitą powierzchnię, co jest błędne, ponieważ stawka odnosi się do roboczogodzin, a nie do samej powierzchni. Wreszcie, przy kalkulacji wynagrodzenia należy zawsze upewnić się, że wszystkie dane zostały dokładnie zebrane i przeliczone, aby uniknąć błędów, które mogą prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych w projekcie budowlanym.

Pytanie 9

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz, ile bloków wapienno-piaskowych drążonych typu 2NFD o wymiarach 25 cm × 12 cm × 13,8 cm potrzeba do wymurowania ściany o grubości 38 cm i wymiarach 3,5 m × 6 m.

A. 1 113 szt.

B. 1 651 szt.

C. 1 670 szt.

D. 1 069 szt.

Niepoprawne odpowiedzi na to pytanie często wynikają z błędnych obliczeń lub niewłaściwego zrozumienia podstawowych zasad dotyczących wymiarowania materiałów budowlanych. Często zdarza się, że osoby mylą jednostki miary lub nie uwzględniają grubości ściany, co prowadzi do błędnych rezultatów. Na przykład, niektóre odpowiedzi mogą wynikać z obliczeń dotyczących tylko powierzchni, bez uwzględnienia liczby bloków potrzebnych na jednostkę powierzchni. Ponadto, nieuwzględnienie zaokrągleń w liczbie bloków, które można zamówić lub zrealizować na budowie, może wpłynąć na ostateczną wartość. Warto także zaznaczyć, że w budownictwie ważne jest stosowanie norm i dobrych praktyk, które w przypadku obliczeń dotyczących materiałów budowlanych obejmują ustalenie nie tylko ilości potrzebnych bloczków, ale także odpowiednie zapasy, które powinny być uwzględnione w procesie zakupu. Błędy te mogą prowadzić do niedoborów materiałów w trakcie realizacji projektu, co generuje dodatkowe koszty i opóźnienia. Dlatego tak ważne jest, aby zawsze dokładnie przeliczać ilości i mieć na uwadze wszystkie istotne czynniki, które mogą wpłynąć na ostateczne wyniki obliczeń.

Pytanie 10

Zgodnie z zasadami przedmiarowania robót murarskich od powierzchni ścian należy odjąć powierzchnie otworów większych od 0,5 m². Oblicz powierzchnię ścian działowych przedstawionego na rysunku pomieszczenia, jeżeli jego wysokość wynosi 2,8 m.

A. 12,04 m2

B. 19,54 m2

C. 10,44 m2

D. 14,46 m2

Wybierając niewłaściwą odpowiedź, można dostrzec kilka typowych błędów w podejściu do obliczeń dotyczących powierzchni ścian działowych. Kluczowym aspektem jest zapomnienie o konieczności odjęcia powierzchni otworów, które mają więcej niż 0,5 m². Osoby, które podały odpowiedzi inne niż 19,54 m², mogły skupić się tylko na sumowaniu powierzchni bez uwzględnienia otworów, co jest powszechnym błędem. Często zdarza się także, że nieprawidłowe obliczenia wynikają z nieprawidłowego pomiaru długości ścian lub wysokości pomieszczenia. Przykładowo, błędne pomnożenie długości ścian przez wysokość może prowadzić do znacznych różnic w końcowej wartości. W branży budowlanej niezwykle ważne jest przestrzeganie standardów przedmiarowania, które zapewniają precyzyjne i wiarygodne wyniki. Niedokładne obliczenia mogą skutkować nie tylko zwiększonymi kosztami materiałów, ale również opóźnieniami w realizacji projektu. Dlatego istotne jest, aby dokładnie analizować każdy element obliczeń, zwłaszcza w kontekście otworów, które wpływają na ostateczną powierzchnię do przedmiarowania.

Pytanie 11

Na rysunku przedstawiono szczegół oparcia stropu gęstożebrowego na ścianie zewnętrznej z betonu komórkowego. Całkowita wysokość tego stropu wynosi

A. 250 mm

B. 220 mm

C. 190 mm

D. 300 mm

Wybór odpowiedzi 190 mm, 300 mm lub 250 mm może wynikać z kilku powszechnych mylnych przekonań. Zbyt niski wymiar, jak w przypadku 190 mm, może pochodzić z niewłaściwego odczytu rysunku lub braku zrozumienia, że wysokość stropu gęstożebrowego jest mierzona w kontekście całkowitym, a nie tylko w odniesieniu do jednego z jego komponentów. Odpowiedź 300 mm może sugerować nadmierne przewidywanie, które nie znajduje odzwierciedlenia w rzeczywistości, ponieważ standardowe stropy gęstożebrowe rzadko przekraczają tę wartość w typowych zastosowaniach budowlanych. Wysokość 250 mm, z kolei, może wynikać z ogólnego błędnego założenia, że stropy muszą być zawsze szersze dla lepszej nośności, co jest niezgodne z zasadami projektowania zgodnymi z normami budowlanymi. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór odpowiednich wymiarów stropów powinien być oparty na dokładnych danych i analizach, a nie na subiektywnych osądach. Podczas projektowania konstrukcji powinno się zawsze polegać na precyzyjnych wymiarach i wytycznych branżowych, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz funkcjonalność budowlanych rozwiązań.

Pytanie 12

Aby przywrócić właściwości ścian murowanych, które zostały zasolone i zawilgocone, potrzebna jest zaprawa

A. renowacyjna

B. izolująca cieplnie

C. ogólnego przeznaczenia

D. lekka

Wybór zaprawy lekkiej do naprawy zasolonych i zawilgoconych ścian murowanych jest niewłaściwy, ponieważ tego rodzaju zaprawy, z reguły, nie są przystosowane do radzenia sobie z problemami wilgotności. Zaprawy lekkie, będące często mieszanką piasku i lekkich komponentów, takich jak keramzyt, mają swoje zastosowanie w konstrukcjach, gdzie wymagana jest niska masa, na przykład w systemach ociepleń. Ich stosowanie w przypadku ścian zagrożonych wilgocią może prowadzić do powstawania pęknięć i osłabienia struktury, ponieważ nie są one wystarczająco odporne na działanie wody i soli. Z kolei zaprawy ogólnego przeznaczenia nie są dostosowane do specyficznych warunków, takich jak te, które występują w przypadku murów narażonych na działanie wilgoci i zasolenia. Użycie tego typu zapraw w takich sytuacjach może spowodować trwałe uszkodzenia i konieczność dodatkowych napraw, co wiąże się z większymi kosztami i czasem. Izolujące cieplnie zaprawy również nie będą odpowiednie, gdyż ich przeznaczenie koncentruje się na zachowaniu ciepła i obniżeniu strat energetycznych, a nie na problemach związanych z wilgocią. Właściwe podejście do naprawy murów murowanych wymaga dokładnej analizy stanu technicznego oraz zastosowania materiałów, które są zgodne z wymaganiami budowlanymi oraz standardami konserwacji zabytków.

Pytanie 13

Jakie wskazanie sygnalizuje odrywanie się tynku od podstawy?

A. Łatwość w zarysowaniu powierzchni tynku za pomocą ostrza

B. Widoczne zgrubienie na powierzchni tynku

C. Głuchy dźwięk podczas stukania w tynk młotkiem

D. Dostrzegalne pęknięcie na powierzchni tynku

Widoczne na powierzchni tynku pęknięcie, zgrubienie lub łatwość zarysowania powierzchni tynku ostrzem mogą być mylące jako wskaźniki problemów z tynkiem, jednak nie są one bezpośrednimi oznakami odwarstwienia. Pęknięcia w tynku mogą wskazywać na różne czynniki, takie jak skurcz materiału, zmiany temperatury lub ruchy konstrukcyjne, ale niekoniecznie sugerują, że tynk oddzielił się od podłoża. Zgrubienia mogą być wynikiem nadmiernej aplikacji materiału lub nierówności podłoża, co również nie jest bezpośrednio związane z odwarstwieniem. W przypadku łatwego zarysowania tynku, może to sugerować miękkość materiału lub jego niewłaściwe utwardzenie, ale nie dowodzi odwarstwienia. Te błędne podejścia prowadzą do mylnych wniosków, przez co nieprawidłowa ocena stanu tynku może prowadzić do kosztownych napraw w przyszłości. Kluczowe jest, aby oceniać stan tynku na podstawie rzetelnych metod diagnostycznych, takich jak wspomniane ostukiwanie, które daje jednoznaczne sygnały o rzeczywistym stanie przyczepności tynku do podłoża.

Pytanie 14

Który z poniższych rodzajów tynków nie jest tynkiem mineralnym?

A. Gipsowy

B. Akrylowy

C. Silikatowy

D. Cementowy

Odpowiedzi 'Cementowy', 'Gipsowy' i 'Silikatowy' są błędne, ponieważ wszystkie wymienione tynki są typami tynków mineralnych, charakteryzującymi się różnymi właściwościami oraz zastosowaniami. Tynk cementowy jest mieszanką cementu, piasku i wody, co sprawia, że jest niezwykle trwały i odporny na działanie wody, co czyni go odpowiednim do stosowania w miejscach o wysokiej wilgotności. Jest często używany do tynkowania fundamentów oraz piwnic. Tynk gipsowy, z drugiej strony, jest lekki i ma dobrą izolacyjność termiczną i akustyczną, przez co jest popularny w budownictwie wewnętrznym, szczególnie w pomieszczeniach mieszkalnych. Tynk silikatowy, wytwarzany na bazie krzemianów, jest wyjątkowo odporny na działanie warunków atmosferycznych i ma dobrą paroprzepuszczalność, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla budynków historycznych oraz obiektów wymagających konserwacji. Często błędnie można myśleć, że tynki mineralne są mniej odporne lub mniej elastyczne, co prowadzi do nieprawidłowego postrzegania ich właściwości. W rzeczywistości tynki mineralne, odpowiednio zastosowane, mogą oferować długą żywotność i wytrzymałość, a ich właściwości paroprzepuszczalne mogą przeciwdziałać rozwojowi pleśni i grzybów. Zrozumienie różnic między tynkami mineralnymi a akrylowymi jest kluczowe w ich prawidłowym doborze w zależności od warunków środowiskowych oraz wymagań projektowych.

Pytanie 15

Jaką minimalną grubość powinny mieć ścianki oddzielające kanały dymowe w kominach wykonanych z cegły?

A. 3/4 cegły

B. 1/2 cegły

C. 1 cegła

D. 1/4 cegły

Wybierając odpowiedź, która sugeruje, że grubość przegródek jest mniejsza niż 1/2 cegły, można się łatwo pomylić, jeśli nie zna się roli tych przegródek w kominach. One są naprawdę ważne dla utrzymania dobrej izolacji i oddzielania kanałów dymowych. Grubości 3/4 cegły, 1/4 cegły czy 1 cegła są po prostu niewłaściwe i nie spełniają wymogów bezpieczeństwa. Jeśli przegródki będą za cienkie, jak w przypadku 1/4 cegły, może to prowadzić do problemu z odprowadzaniem spalin, co jest niebezpieczne dla zdrowia. Z kolei 1 cegła to może być za dużo, jeśli chodzi o koszty budowy, a przy tym nie warto przesadzać z materiałami. W sumie, nieprzestrzeganie norm dotyczących grubości tych przegródek może prowadzić do poważnych problemów, jak zapchanie kanałów dymowych, co pokazuje, że warto trzymać się zasad budowlanych przy projektowaniu kominów.

Pytanie 16

Ile bloczków gazobetonowych o wymiarach 24 x 24 x 59 cm, których zużycie wynosi 7 szt./m2, będzie potrzeba do postawienia 3 zewnętrznych ścian garażu wolnostojącego, przy założeniu, że wysokość ścian wynosi 2,5 m, a wymiary garażu w rzucie to 4,0 x 6,0 m?

A. 175 sztuk

B. 350 sztuk

C. 168 sztuk

D. 280 sztuk

Poprawna odpowiedź wynika z dokładnego obliczenia powierzchni trzech ścian garażu oraz przeliczenia na ilość potrzebnych bloczków gazobetonowych. Wymiary garażu to 4,0 m na 6,0 m, co oznacza, że dwie zewnętrzne ściany mają długość 6 m, a jedna 4 m. Wysokość wszystkich ścian wynosi 2,5 m. Powierzchnia każdej ze ścian wynosi odpowiednio: 2 ściany 6 m x 2,5 m (15 m²) oraz 1 ściana 4 m x 2,5 m (10 m²). Zatem łączna powierzchnia trzech ścian wynosi: 15 m² + 15 m² + 10 m² = 40 m². W przypadku bloczków gazobetonowych o wymiarach 24 x 24 x 59 cm, ich zużycie wynosi 7 sztuk na m², co oznacza, że do pokrycia 40 m² potrzeba 40 m² x 7 szt./m² = 280 sztuk. To podejście jest zgodne z normami budowlanymi oraz praktykami, które zalecają dokładne obliczanie materiałów budowlanych, aby uniknąć problemów w fazie realizacji. Takie dokładne planowanie jest kluczowe dla efektywności kosztowej oraz jakości wykonania budowli.

Pytanie 17

Aby przeprowadzać ocieplanie dachów z drewna, należy używać

A. płyty wiórowo-cementowej

B. wełny mineralnej

C. płyty gipsowo-włóknowej

D. włókna celulozowego

Włókno celulozowe, choć ma swoje zastosowania w izolacji, nie jest najodpowiedniejszym wyborem do ocieplania dachów o konstrukcji drewnianej. W przeciwieństwie do wełny mineralnej, włókno celulozowe ma tendencję do pochłaniania wilgoci, co może prowadzić do rozwoju pleśni i grzybów, a tym samym do uszkodzenia struktury drewnianej. Ponadto, włókno celulozowe wymaga dodatkowej ochrony przed ogniem i nie jest tak odporne na wysokie temperatury, co stawia je w gorszej pozycji w kontekście bezpieczeństwa pożarowego. Płyta wiórowo-cementowa, z drugiej strony, jest materiałem bardziej odpowiednim do konstrukcji ścian i podłóg, ale jej zastosowanie jako materiał izolacyjny na dachach jest ograniczone ze względu na dużą wagę oraz niską przewodność cieplną. Tego typu płyty nie oferują również takiej elastyczności w montażu jak wełna mineralna. Płyta gipsowo-włóknową, chociaż jest materiałem lekkim i łatwym w obróbce, nie zapewnia wystarczających właściwości izolacyjnych dla dachów. Jej głównym przeznaczeniem są ściany działowe oraz wykończenia wnętrz, a nie ocieplenie konstrukcji z drewna. W przypadku zastosowania tych materiałów do ocieplenia dachów, można napotkać na wiele problemów, takich jak brak odpowiedniej izolacji termicznej, co prowadzi do zwiększonych kosztów ogrzewania oraz potencjalnych uszkodzeń związanych z wilgocią.

Pytanie 18

Do wykonania murów z bloczków systemu Ytong na cienkie spoiny trzeba przygotować

A. zaprawę cementowo-wapienną

B. zaprawę wapienną

C. zaprawę cementową

D. zaprawę klejową

Wybór zaprawy wapiennej do murowania bloczków Ytong jest niewłaściwy, ponieważ ten rodzaj zaprawy nie zapewnia odpowiedniej przyczepności i nie jest przystosowany do cienkowarstwowych technik murowania. Zaprawa wapienna, choć ma swoje zastosowanie w tradycyjnym budownictwie, jest zbyt elastyczna i może powodować osiadanie murów, co jest szczególnie niepożądane w przypadku lekkich bloczków Ytong. Z kolei zaprawa cementowo-wapienna, choć lepsza od czystej zaprawy wapiennej, nie jest idealnym rozwiązaniem, gdyż jej skład nie pozwala na uzyskanie wymaganego stopnia szczelności i izolacyjności. Ostatecznie, zaprawa cementowa, stosowana bezpośrednio w systemach Ytong, może prowadzić do powstania zbyt grubych spoin, co negatywnie wpływa na właściwości termoizolacyjne budynku. Typowym błędem jest myślenie, że zaprawy oparte na cemencie są uniwersalnym rozwiązaniem, jednak ich zastosowanie w cienkowarstwowych systemach murowania często prowadzi do nieodpowiednich efektów. Dlatego tak ważne jest, aby wybierać materiały budowlane, które są dostosowane do specyfiki używanych bloczków, co w przypadku Ytong oznacza konieczność stosowania zaprawy klejowej, a nie innych typów zapraw.

Pytanie 19

Na podstawie rzutu magazynu oblicz powierzchnię ścianki działowej z otworem drzwiowym, jeżeli wysokość pomieszczenia wynosi 2,75 m.

A. 4,4 m2

B. 6,6 m2

C. 8,8 m2

D. 7,2 m2

Przy obliczaniu powierzchni ścianki działowej z otworem drzwiowym, często pojawiają się błędy związane z niepoprawnym uwzględnieniem wymiarów. W niektórych przypadkach uczniowie mogą błędnie przyjmować, że powierzchnia ścianki działowej to po prostu wynik pomnożenia wysokości pomieszczenia przez jego długość, bez uwzględnienia otworów, takich jak drzwi. Przykładowo, odpowiedzi 4,4 m², 6,6 m² oraz 8,8 m² mogą wynikać z niepoprawnych obliczeń, w których nie uwzględniono powierzchni otworu drzwiowego lub z przyjęcia błędnych wymiarów ścianki. Na przykład, odpowiedź 4,4 m² może być wynikiem próby pomnożenia zbyt niskiej wartości wysokości pomieszczenia, co prowadzi do znacznego zaniżenia finalnej wartości. Z kolei odpowiedź 8,8 m² może wynikać z niepoprawnego dodania otworów zamiast ich odjęcia lub z pomyłki przy ustalaniu wymiarów ścianki. Takie błędne podejścia wskazują, że kluczowe jest zrozumienie, jak prawidłowo zastosować formuły do obliczeń powierzchni, aby uwzględnić wszystkie istotne elementy. W kontekście budownictwa, wiedza o prawidłowym wymiarowaniu jest niezbędna, aby uniknąć problemów w realizacji projektów oraz nieporozumień z klientami. Dlatego tak ważne jest przyswojenie sobie zasad obliczeń oraz standardów, które mogą pomóc w uniknięciu takich typowych błędów.

Pytanie 20

Na podstawie danych zawartych w przedstawionej tabeli wskaż, ile piasku należy użyć do przygotowania 1 m3 zaprawy wapiennej o proporcji objętościowej składników 1:3 z użyciem ciasta wapiennego.

Proporcje i ilość składników na 1 m³ zaprawy wapiennej
Stosunek objętościowy wapna do piasku	Marka zaprawy [MPa]	Ciasto wapienne [m³]	Piasek [m³]	Woda [dm³]
1 : 1,5	0,4	0,510	0,765	37
1 : 2	0,4	0,430	0,860	50
1 : 3	0,2	0,320	0,960	100
1 : 3,5	0,2	0,280	0,980	130
1 : 4,5	0,2	0,224	1,010	166

A. 0,320 m3

B. 0,960 m3

C. 0,980 m3

D. 1,080 m3

Wybór innej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów myślowych, które należy omówić, aby lepiej zrozumieć, dlaczego te odpowiedzi są niepoprawne. Na przykład, odpowiedź 0,980 m3 może sugerować, że osoba odpowiadająca przyjęła założenie, że ciasto wapienne i piasek muszą być stosowane w równych proporcjach, co jest niezgodne z danymi tabeli. Alternatywne wybory, takie jak 0,320 m3, wskazują na nieprawidłowe zrozumienie proporcji składników, ponieważ ta wartość odpowiada wyłącznie ilości ciasta wapiennego, a nie piasku. Istnieje także możliwość, że osoba odpowiadająca pomyliła jednostki miar lub nie uwzględniła, że całkowita objętość zaprawy to suma wszystkich składników. Tego rodzaju błędy są powszechne, zwłaszcza w przypadku osób, które nie mają doświadczenia w pracy z materiałami budowlanymi. W rzeczywistości, odpowiednia ilość piasku jest kluczowa dla uzyskania pożądanej struktury zaprawy, a nieprawidłowe proporcje mogą prowadzić do obniżenia jej wytrzymałości i trwałości, co jest szczególnie istotne w kontekście zastosowań budowlanych. Zrozumienie tych zagadnień jest istotne nie tylko w teorii, ale także w praktyce budowlanej, gdzie błędy w obliczeniach mogą prowadzić do poważnych konsekwencji w trakcie realizacji projektów.

Pytanie 21

Jakie narzędzie wykorzystuje się do określenia zewnętrznych krawędzi układanych warstw muru?

A. kątownik murarski

B. pion murarski

C. poziomica murarska

D. sznur murarski

Pion murarski, poziomica murarska oraz kątownik murarski to narzędzia, które mają swoje specyficzne zastosowania, ale nie są one odpowiednie do wyznaczania zewnętrznych krawędzi układanych warstw muru. Pion murarski służy głównie do sprawdzania pionowości elementów budowlanych, co jest istotne w kontekście zapewnienia, że mury są proste w pionie, ale nie wyznacza on krawędzi w poziomie. Poziomica murarska natomiast ma na celu sprawdzanie poziomu powierzchni, co jest istotne dla równości poszczególnych warstw, ale nie pozwala na wytyczenie linii odniesienia wzdłuż całego muru. Kątownik murarski jest używany do tworzenia kątów prostych oraz do sprawdzania równoległości, lecz również nie nadaje się do wyznaczania długich linii poziomych, jak to robi sznur murarski. Często można spotkać błędne myślenie, że te narzędzia mogą zastąpić sznur murarski, co prowadzi do nieprecyzyjnych wyników i w konsekwencji do problemów w dalszym etapie budowy. W każdym przypadku, stosowanie narzędzi do ich przeznaczenia jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości wykonania prac budowlanych. Dlatego istotne jest, aby zrozumieć, że każde z tych narzędzi pełni swoją unikalną rolę, a ich umiejętne wykorzystanie w odpowiednich momentach jest kluczowe dla sukcesu projektu budowlanego.

Pytanie 22

Główne składniki mieszanki betonowej stosowanej do produkcji betonu zwykłego to

A. cement, piasek, keramzyt i woda

B. cement, popiół, keramzyt i woda

C. cement, piasek, żwir i woda

D. cement, wapno, piasek i woda

Wybierając odpowiedzi, które nie zaznaczają żwiru jako jednego z głównych składników betonu, można wpaść w różne nieporozumienia. Cement, wapno, piasek i woda mogą być w niektórych mieszankach, ale to nie jest to, co tworzy beton zwykły. Wapno jest bardziej do zapraw murarskich, a jego obecność może zmieniać właściwości betonu, co nie jest dobrze w przypadku betonu klasycznego. Zresztą, popiół czy keramzyt to też składniki, które można używać w betonie lekkim czy specjalnych mieszankach, ale nie w typowym betonie zwykłym, bo żwir jest tu kluczowy dla gęstości i wytrzymałości. Często ludzie mylą różne rodzaje betonu i przypisują im niewłaściwe składniki. Pamiętaj, nawet zmiana jednego składnika może mocno obniżyć jakość betonu. Gdy projektujesz różne typy betonu, musisz trzymać się norm, żeby konstrukcje były trwałe i bezpieczne.

Pytanie 23

Na którym rysunku przedstawiono cegłę kratówkę?

A. D.

B. A.

C. C.

D. B.

Istnieje wiele czynników, które mogą prowadzić do mylnych wniosków przy identyfikacji cegły kratówki. Wiele osób myli ją z innymi rodzajami cegieł, które mogą mieć podobny kształt, ale różnią się kluczowymi właściwościami. Cegły oznaczone literami A, B oraz D mogą posiadać różną ilość otworów, jednak nie są to struktury, które odpowiadają cechom charakterystycznym dla cegły kratówki. Cegły te mogą mieć gęstszą strukturę, co wpływa na ich ciężar i właściwości mechaniczne. W przypadku cegły kratówki, otwory pełnią nie tylko funkcję estetyczną, ale również praktyczną, gdyż pozwalają na lepszą izolację termiczną, zmniejszając tym samym koszty ogrzewania budynku. Warto również zauważyć, że wybór niewłaściwego rodzaju cegły może skutkować problemami strukturalnymi w przyszłości, w tym pęknięciami czy obniżoną efektywnością energetyczną. Kluczową zasadą jest znajomość i rozumienie różnic między różnymi typami cegieł, co jest podstawą efektywnego projektowania i budowy. Każdy materiał budowlany powinien być dobierany z uwzględnieniem jego zastosowań oraz właściwości, co znacząco wpływa na efektywność całego procesu budowlanego oraz finalną jakość konstrukcji.

Pytanie 24

Na zdjęciu przedstawiono uszkodzenie warstwy zbrojącej (rozerwanie siatki) i warstwy izolacyjnej na elewacji budynku. Aby rozpocząć naprawę tego uszkodzenia, należy

A. wyciąć uszkodzony fragment ocieplenia i usunąć tynk wokół wyciętego fragmentu pasem o szerokości 10 cm.

B. wyciąć siatkę i tynk na powierzchni całej ściany, na której znajduje się uszkodzenie.

C. okleić taśmą papierową miejsce uszkodzenia.

D. przykleić fragment rozerwanej siatki do podłoża i uzupełnić fragment uszkodzonego styropianu.

Zastosowanie taśmy papierowej do naprawy uszkodzenia to naprawdę kiepski pomysł. Taśma nie rozwiązuje problemu, bo ona tylko zakrywa uszkodzenie, a w dłuższym czasie zacznie się odklejać przez warunki atmosferyczne. To prowadzi tylko do większych szkód. Wycięcie siatki i tynku na całej ścianie to jeszcze gorsza koncepcja, bo to niepotrzebnie zwiększy koszty i może zrujnować całą ścianę. Lepiej skupić się na tym, co faktycznie jest uszkodzone, żeby nie marnować materiałów. Przykładanie fragmentu siatki i uzupełnianie styropianu też nie ma sensu, bo to nie zapewnia dobrej wytrzymałości i może osłabić izolację. Żeby wszystko działało jak należy, trzeba usunąć zepsute elementy. Używanie złych metod może prowadzić do większych problemów i zbędnych kosztów.

Pytanie 25

Na rysunku przedstawiono elementy stropu

A. Fert.

B. Teriva.

C. Ceram.

D. Kleina.

Odpowiedź "Teriva" jest prawidłowa, ponieważ przedstawiony na zdjęciu element stropowy jest charakterystyczny dla systemu stropowego o nazwie Teriva. Teriva to system gęstożebrowy, który składa się z belek stropowych oraz pustaków o specjalnej konstrukcji, które wspólnie tworzą efektywną i stabilną konstrukcję stropu. Elementy tego systemu są zaprojektowane w taki sposób, aby zapewnić wysoką nośność oraz optymalne rozkładanie obciążeń. W praktyce, stropy Teriva są często wykorzystywane w budownictwie mieszkalnym oraz komercyjnym, a ich zastosowanie przyczynia się do skrócenia czasu budowy dzięki prefabrykacji. Standardy budowlane, takie jak Eurokod 2, wskazują na konieczność odpowiedniego projektowania i wymiarowania stropów, co sprawia, że wybór systemu Teriva jest zgodny z nowoczesnymi praktykami inżynieryjnymi. Ponadto, użycie tego systemu może prowadzić do lepszej efektywności energetycznej budynków ze względu na mniejsze zużycie materiałów i lepszą izolacyjność.

Pytanie 26

Szerokość filarka międzyokiennego na fragmencie rzutu kondygnacji wynosi

A. 130 cm

B. 110 cm

C. 50 cm

D. 90 cm

Wybór zbyt szerokiego filarka międzyokiennego to naprawdę sporo problemów, i to widać w odpowiedziach, gdzie zaznaczono szerokości jak 90 cm czy więcej. Te wymiary mogą wydawać się sensowne, bo większe wydają się bardziej estetyczne i przestronne, ale w praktyce to może nie działać jak powinno. Wiesz, szerokości 90 cm czy więcej mogą powodować, że cała konstrukcja będzie za ciężka, co odbije się na fundamentach i ścianach. Jak filarek będzie za szeroki, to jego rola nośna może być zaburzona, co prowadzi do nieprawidłowego rozkładu obciążeń. W budownictwie ważne jest, żeby znaleźć równowagę między tym, co wygląda dobrze, a tym, co jest funkcjonalne. Pamiętaj też, że za małe albo za duże filarki mogą zrujnować akustykę i temperaturę w pomieszczeniach. Projektując takie rzeczy, warto zawsze patrzeć na normy i wskazówki inżynierów, by mieć spokój i bezpieczeństwo w budynku.

Pytanie 27

Jaki strop gęstożebrowy przedstawiono na rysunku?

A. Fert-40

B. Teriva

C. DZ-3

D. Akermana

Strop gęstożebrowy przedstawiony na rysunku to strop Teriva, który jest szeroko stosowany w budownictwie ze względu na swoje właściwości konstrukcyjne i izolacyjne. Charakteryzuje się zastosowaniem prefabrykowanych belek żelbetowych o przekroju w kształcie litery 'T', co pozwala na dużą nośność oraz oszczędność materiałów. Wypełnienie między belkami stanowią pustaki, które mogą być ceramiczne lub betonowe, co dodatkowo zwiększa właściwości akustyczne i cieplne stropu. Stropy Teriva są szczególnie cenione w budynkach mieszkalnych i użyteczności publicznej, ponieważ umożliwiają szybki montaż i redukcję kosztów pracy. Ponadto, dzięki zastosowaniu prefabrykacji, jakość elementów stropowych jest kontrolowana, co wpływa na ich trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji. W praktyce, stropy Teriva są dostosowywane do specyficznych wymagań projektowych, co czyni je uniwersalnym rozwiązaniem w wielu projektach budowlanych.

Pytanie 28

Podczas budowy ściany o wysokości do 2,5 m konieczne jest użycie rusztowania

A. na kozłach

B. na wysuwnicach

C. wiszącego

D. ramowego

Odpowiedzi 'wiszącego', 'na wysuwnicach' oraz 'ramowego' są niewłaściwe w kontekście murowania ściany o wysokości do 2,5 m. Użycie rusztowania wiszącego w takiej sytuacji jest niepraktyczne, ponieważ jego zastosowanie ogranicza się głównie do elewacji budynków oraz prac, gdzie dostęp z poziomu terenu jest utrudniony. Tego typu rusztowania nie zapewniają wystarczającej stabilności przy pracy z ciężkimi materiałami budowlanymi, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. Z kolei rusztowania na wysuwnicach, choć przydatne w określonych zastosowaniach, nie są rekomendowane do standardowego murowania ścian, ponieważ ich mechanizm ruchu może być nieodpowiedni dla prac wymagających precyzji. Wreszcie, rusztowania ramowe, mimo że znajdują zastosowanie w wielu sytuacjach budowlanych, w przypadku ścian o wysokości do 2,5 m są często mniej elastyczne i trudniejsze w montażu niż kozły. Często błędnie zakłada się, że bardziej skomplikowane rusztowania są zawsze lepszym rozwiązaniem, jednak w praktyce przy prostych pracach budowlanych, takich jak murowanie, prostota i stabilność kozłów są kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności pracy.

Pytanie 29

Gdy konstrukcja budynku opiera się na stalowych kształtownikach, to przed nałożeniem tynku na słup stalowy należy go

A. owinąć siatką

B. pomalować farbą

C. oszlifować

D. umyć wodą

Owinąć siatką słup stalowy przed otynkowaniem jest kluczowe dla zapewnienia odpowiedniego współczynnika przyczepności między tynkiem a stalą. Siatka zbrojeniowa, wykonana z odpowiednich materiałów, takich jak stal lub włókna syntetyczne, tworzy solidną podstawę dla tynku, poprawiając jego przyczepność oraz zwiększając ogólną trwałość wykończenia. Stalowe słupy, ze względu na swoją gładką powierzchnię, mogą mieć trudności z utrzymaniem tynku, jeśli nie zostaną odpowiednio przygotowane. Oprócz tego, owinęcie siatką chroni stal przed uszkodzeniami mechanicznymi podczas wykonywania dalszych prac budowlanych. W praktyce budowlanej często stosuje się również siatki o różnej wielkości oczek, co pozwala na dostosowanie ich do specyficznych wymagań projektu. Zgodnie z normami budowlanymi, takimi jak PN-EN 13914, odpowiednie przygotowanie podłoża jest kluczowe dla uzyskania trwałych i estetycznych wykończeń budowlanych.

Pytanie 30

Na zdjęciu przedstawiono strop

A. Kleina.

B. Akermana.

C. Teriva.

D. Fert.

Strop Akermana jest jedną z najczęściej stosowanych technologii w budownictwie mieszkaniowym, a jego charakterystyczną cechą jest użycie pustaków ceramicznych, które są umieszczane na belkach żelbetowych. Pustaki te, ze względu na swoją formę, są nie tylko lekkie, ale również zapewniają odpowiednią wytrzymałość na obciążenia. W praktyce, strop Akermana doskonale sprawdza się w budynkach wielorodzinnych oraz obiektach użyteczności publicznej, gdzie wymagana jest optymalizacja kosztów oraz czasu budowy. Technologia ta jest zgodna z Europejskimi Normami dotyczącymi budownictwa, co potwierdza jej niezawodność. Dzięki prostocie montażu, stropy Akermana mogą być instalowane szybko i efektywnie, co przyczynia się do zmniejszenia czasu realizacji projektów budowlanych. Stropy te wyróżniają się także doskonałymi właściwościami akustycznymi oraz termicznymi, co zwiększa komfort użytkowania budynków. Warto również zauważyć, że ich zastosowanie przyczynia się do zmniejszenia zużycia materiałów budowlanych, co wpisuje się w aktualne trendy zrównoważonego budownictwa.

Pytanie 31

Korzystając z Warunków Technicznych Wykonania i Odbioru Robót Tynkarskich wskaż, dla której kategorii tynku niedopuszczalne są widoczne miejscowe nierówności powierzchni, pochodzące od zacierania packą.

Warunki Techniczne Wykonania i Odbioru Robót Tynkarskich (fragment)
Dla wszystkich odmian tynku niedopuszczalne są: - wykwity w postaci nalotu wykrystalizowanych na powierzchni tynku roztworów soli przenikających z podłoża, pleśń itp. - zacieki w postaci trwałych śladów na powierzchni tynków, - odstawanie, odparzenia, pęcherze spowodowane niedostateczną przyczepnością tynku do podłoża. Pęknięcia na powierzchni tynków są niedopuszczalne z wyjątkiem tynków surowych, w których dopuszcza się włoskowate rysy skurczowe. Wypryski i spęcznienia powstające na skutek obecności niezgaszonych cząstek wapna, gliny itp. są niedopuszczalne dla tynków pocienionych, pospolitych, doborowych i wypalonych, natomiast dla tynków surowych są niedopuszczalne w liczbie do 5 sztuk na 10 m² tynku. Widoczne miejscowe nierówności powierzchni otynkowanych wynikające z technik wykonania tynku (np. ślady wygładzania kielnią lub zacierania packą) są niedopuszczalne dla tynków doborowych, a dla tynków pospolitych dopuszczalne są o szerokości i głębokości do 1 mm oraz długości do 5 cm w liczbie 3 sztuk na 10 m² powierzchni otynkowanej.

Warunki Techniczne Wykonania i Odbioru Robót Tynkarskich (fragment)

Dla wszystkich odmian tynku niedopuszczalne są:
- wykwity w postaci nalotu wykrystalizowanych na powierzchni tynku roztworów soli przenikających z podłoża, pleśń itp.
- zacieki w postaci trwałych śladów na powierzchni tynków,
- odstawanie, odparzenia, pęcherze spowodowane niedostateczną przyczepnością tynku do podłoża.
Pęknięcia na powierzchni tynków są niedopuszczalne z wyjątkiem tynków surowych, w których dopuszcza się włoskowate rysy skurczowe. Wypryski i spęcznienia powstające na skutek obecności niezgaszonych cząstek wapna, gliny itp. są niedopuszczalne dla tynków pocienionych, pospolitych, doborowych i wypalonych, natomiast dla tynków surowych są niedopuszczalne w liczbie do 5 sztuk na 10 m² tynku.
Widoczne miejscowe nierówności powierzchni otynkowanych wynikające z technik wykonania tynku (np. ślady wygładzania kielnią lub zacierania packą) są niedopuszczalne dla tynków doborowych, a dla tynków pospolitych dopuszczalne są o szerokości i głębokości do 1 mm oraz długości do 5 cm w liczbie 3 sztuk na 10 m² powierzchni otynkowanej.

A. Dla tynku kategorii I

B. Dla tynku kategorii II

C. Dla tynku kategorii III

D. Dla tynku kategorii IV

Wybór niewłaściwej kategorii tynku świadczy o braku zrozumienia norm i zasad jakościowych dotyczących robót tynkarskich. Tynki kategorii I, II oraz III mają zróżnicowane wymagania dotyczące estetyki, które jednak nie mogą być mylone z wymaganiami dla tynków doborowych. Kategoria I to tynki, które mogą być stosowane w obszarach, gdzie estetyka nie jest kluczowym czynnikiem, a ich wykończenie może być mniej staranne. Tynki kategorii II i III również dopuszczają pewne niedoskonałości, co oznacza, że widoczne nierówności mogą być akceptowane w określonych warunkach. Niezrozumienie tych różnic prowadzi do wnioskowania, że dopuszczalne są widoczne ślady technik wykonawczych, co jest absolutnie błędne w kontekście tynków doborowych. W praktyce, każda z tych kategorii tynków ma swoje zastosowania w zależności od funkcji budynku i oczekiwań inwestora. Wybór niewłaściwej kategorii może skutkować nie tylko estetycznymi niedociągnięciami, ale również obniżeniem wartości rynkowej obiektu. Warto zwrócić szczególną uwagę na dokumentację techniczną i standardy branżowe, aby uniknąć takich pomyłek w przyszłości.

Pytanie 32

Jaką minimalną długość powinno mieć oparcie nadproża L19 na murze?

A. 6 cm

B. 22 cm

C. 10 cm

D. 19 cm

Minimalna długość oparcia nadproża L19 wynosząca 10 cm jest zgodna z obowiązującymi normami budowlanymi oraz najlepszymi praktykami w zakresie projektowania konstrukcji. Oparcie nadproża jest kluczowym elementem w systemach murowych, ponieważ przenosi obciążenia z nadproża na ściany boczne, co zapewnia stabilność całej konstrukcji. W praktyce, stosowanie długości oparcia o wartości 10 cm zapewnia odpowiednią nośność, a jednocześnie minimalizuje ryzyko pęknięć i deformacji w budynku. Przykładem zastosowania tej wartości jest budowa ścian oporowych w obiektach mieszkalnych, gdzie nadproża są narażone na różnorodne obciążenia, w tym obciążenia dynamiczne. Warto również zwrócić uwagę, że przy projektowaniu nadproży należy uwzględniać dodatkowe czynniki, takie jak rodzaj materiału, z którego wykonane jest nadproże, oraz jego szerokość, co może wpływać na wymaganą długość oparcia. Zastosowanie 10 cm jako minimalnej długości oparcia nadproża jest zgodne z literaturą przedmiotu oraz standardami budowlanymi, co czyni tę odpowiedź poprawną.

Pytanie 33

Podczas budowy ścian z małych bloczków z betonu komórkowego z użyciem zaprawy o właściwościach ciepłochronnych, wskazane jest stosowanie cienkowarstwowych spoin o szerokości

A. od 1,0 do 3,0 mm

B. od 3,5 do 5,0 mm

C. od 5,5 do 6,5 mm

D. do 0,5 mm

Odpowiedź 'od 1,0 do 3,0 mm' jest prawidłowa, ponieważ podczas wznoszenia murów z drobnowymiarowych bloczków z betonu komórkowego z zastosowaniem zaprawy ciepłochronnej zaleca się stosowanie cienkich spoin, które zapewniają lepsze właściwości izolacyjne. Cienkie spoiny minimalizują mostki termiczne, co jest kluczowe w konstrukcjach energetycznych. Zastosowanie zaprawy ciepłochronnej w połączeniu z odpowiednią grubością spoin pozwala na osiągnięcie optymalnych parametrów cieplnych budynku, redukując straty energii. W praktyce, przy takiej grubości spoiny, można zastosować odpowiednie techniki murowania, które zapewnią równomierne rozłożenie zaprawy oraz jej optymalne związanie z bloczkami. Warto również wspomnieć, że przy budowie murów należy przestrzegać standardów lokalnych oraz norm budowlanych, takich jak PN-B-03002, które określają wymagania dotyczące jakości materiałów i wykonania. Przykładem zastosowania tej zasady może być budowa domów jednorodzinnych, gdzie kluczowe jest osiągnięcie niskiego współczynnika przenikania ciepła, co wpływa na komfort i oszczędności energetyczne w użytkowaniu budynku.

Pytanie 34

Oblicz wynagrodzenie zatrudnionego za przeprowadzenie obustronnego tynkowania ściany o wymiarach 10 × 3 m, jeśli stawka godzinowa tynkarza wynosi 15,00 zł, a czas pracy na wykonanie 1 m² tynku zwykłego wynosi 1,4 r-g?

A. 900,00 zł

B. 1 260,00 zł

C. 630,00 zł

D. 450,00 zł

Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z błędów w obliczeniach lub niepełnego zrozumienia problemu. Przy obliczaniu wynagrodzenia, kluczowe jest dokładne zrozumienie wymagań dotyczących tynkowania. Przykładowo, odpowiedzi takie jak 900,00 zł mogą wynikać z obliczenia kosztów dla jednej strony tynkowania, co jest niepełne, ponieważ pytanie dotyczy obustronnego tynkowania. Inna odpowiedź, 630,00 zł, może być skutkiem błędnego oszacowania liczby roboczogodzin, co prowadzi do nieprawidłowego wyniku. Dodatkowo, odpowiedzi takie jak 450,00 zł mogą sugerować, że osoba dokonująca obliczeń nie uwzględniła stawki godzinowej, co jest kluczowym elementem obliczeń. W przypadku tynkowania, identyfikacja nakładu pracy na metr kwadratowy oraz przeliczenie go na roboczogodziny są niezbędne dla uzyskania zgodnego wyniku. Również, wiedza o standardach branżowych dotyczących pracy budowlanej i normatywów robocizny jest kluczowa, aby uniknąć błędnych wniosków. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do nieadekwatnych ofert cenowych oraz problemów z budżetowaniem, co jest istotne w kontekście zarządzania projektami budowlanymi.

Pytanie 35

Który sposób przygotowania klejowej zaprawy wapiennej jest zgodny z przedstawioną instrukcją producenta?

Instrukcja producenta
PRZYGOTOWANIE KLEJOWEJ ZAPRAWY MURARSKIEJ
Należy przygotować 6 ÷ 7 litrów wody, do której wsypujemy zawartość worka (25 kg), a następnie za pomocą wiertarki z mieszadłem lub ręcznie urabiamy do momentu uzyskania odpowiedniej konsystencji. Zaprawę należy co pewien czas przemieszać. Tak przygotowaną mieszankę należy zużyć w ciągu 4 godzin

A. Do wody dodać całą porcję suchej mieszanki i razem wymieszać.

B. Wymieszać część suchej mieszanki z wodą, a następnie dodać pozostałą ilość suchej mieszanki.

C. Wymieszać część suchej mieszanki z małą ilością wody, a następnie dolewać stopniowo wodę i dodawać pozostałą ilość suchej mieszanki.

D. Do porcji suchej mieszanki dodać wodę, a następnie wymieszać składniki.

Wiesz, jak to jest, że błędne odpowiedzi często wynikają z niezrozumienia, jak właściwie mieszać te składniki. Sugerowanie, żeby dodawać wodę stopniowo do suchej mieszanki, może prowadzić do niejednorodności, co w budownictwie jest sporym błędem. Grudki mogą się pojawić i to może zepsuć przyczepność oraz czas wiązania zaprawy. W praktyce powinno być tak, że najpierw suche składniki lądują w wodzie, bo to zapewnia lepsze ich połączenie. Co do odpowiedzi, gdzie się najpierw miesza tylko część suchej mieszanki z wodą, a reszta idzie później – to ryzykowne, bo mogą się nie połączyć jak należy, a to potem wpływa na jakość zaprawy. No i pamiętaj, że każda różnica w proporcjach wody do suchej mieszanki może zmieniać właściwości. Dobrze jest robić to według wskazówek producenta, żeby mieć pewność, że wszystko będzie działało tak, jak powinno.

Pytanie 36

Do przygotowywania zapraw tynkarskich, bez wcześniejszych badań dotyczących składu i właściwości, można wykorzystać wodę

A. odzyskaną z produkcji betonu

B. ze zbiorników podziemnych

C. z rzek i jezior

D. z wodociągu

Wybór wody z odzysku albo wody z rzek, jezior czy zbiorników podziemnych do robienia zapraw tynkarskich może prowadzić do wielu problemów. Woda, którą odzyskuje się po produkcji betonu, często ma resztki chemikaliów, które mogą negatywnie wpłynąć na zaprawę. Jeśli nie będziemy przestrzegać norm czystości, nasze tynki mogą być osłabione, a to sprzyja ich pękaniu czy erozji. Woda z rzek i jezior, mimo że łatwo dostępna, zazwyczaj ma różne zanieczyszczenia organiczne i mikroorganizmy, co może obniżyć jakość zaprawy oraz wywołać niespodziewane reakcje chemiczne. Natomiast woda ze zbiorników podziemnych może być skażona i nie znamy jej składu chemicznego, co dodatkowo stwarza zagrożenie dla konstrukcji. W budownictwie ważne jest, by trzymać się standardów jakości, takich jak normy PN-EN 1008, które dokładnie określają wymagania dla wody w betonie i zaprawach. Dlatego korzystanie z wody z wodociągu, która jest regularnie badana, to klucz do trwałości i jakości tynków.

Pytanie 37

Masa używana do tynków cienkowarstwowych powinna być wolna od

A. wody i spoiwa

B. drobnego kruszywa

C. pigmentów

D. zbryleń

Niestety, inne odpowiedzi mają sporo nieporozumień, jeśli chodzi o skład i właściwości zapraw do tynków cienkowarstwowych. Twierdzić, że zaprawa powinna być bez pigmentów, to błąd, bo pigmenty mogą nadać tynkom kolor i zwiększyć ich odporność na słońce. Warto korzystać z pigmentów zgodnych z normami, jak PN-EN 12878, bo dzięki nim tynk ładnie wygląda i kolory są trwalsze. Tak samo jest ze stwierdzeniem, że zaprawa nie powinna mieć drobnego kruszywa. Drobne kruszywo jest potrzebne, żeby tynk miał dobrą strukturę i był wytrzymały. Ułatwia też nakładanie, co wpływa na jakość. A jak ktoś mówi, że zaprawa nie powinna mieć wody i spoiwa, to całkowicie mija się z prawdą. Woda jest niezbędna do utwardzenia, a spoiwa dają stabilność. Krótko mówiąc, ważne jest, by wiedzieć, co wchodzi w skład zaprawy, bo inaczej można narobić problemów z jakością tynków.

Pytanie 38

Zgodnie z zasadami przedmiarowania robót murarskich ilość ścian oblicza się w metrach kwadratowych ich powierzchni. Od powierzchni ścian należy odejmować powierzchnie projektowanych otworów okiennych i drzwiowych większych od 0,5 m².
Oblicz ilość robót związanych z wykonaniem ściany z cegły ceramicznej pełnej, której widok przedstawiono na rysunku.

A. 19,11 m2

B. 21,00 m2

C. 18,13 m2

D. 20,02 m2

Odpowiedź 19,11 m2 jest prawidłowa, ponieważ przy obliczaniu powierzchni ścian należy uwzględnić zarówno ich całkowitą powierzchnię, jak i pomniejszyć ją o powierzchnię otworów okiennych i drzwiowych, które mają więcej niż 0,5 m². Aby obliczyć powierzchnię ściany, najpierw mierzymy wysokość i szerokość ściany, a następnie mnożymy te wartości. Następnie, jeśli w projekcie znajdują się okna lub drzwi, które spełniają powyższy warunek, ich powierzchnię również należy obliczyć i odjąć od całkowitej powierzchni ściany. Przykładowo, jeśli ściana ma wysokość 3 m i długość 7 m, jej powierzchnia wynosi 21 m². Jeśli w tej ścianie umieszczono okno o wymiarach 1,5 m x 1 m, jego powierzchnia wynosi 1,5 m², co daje w sumie 19,5 m². Jednakże, w zależności od dodatkowych wymiarów otworów, powinna być zachowana dokładność w obliczeniach, by uzyskać precyzyjny wynik. Udzielając odpowiedzi, ważne jest stosowanie się do zasad przedmiarowania zgodnych z normami obowiązującymi w branży budowlanej, co podkreśla znaczenie precyzyjnych obliczeń w kosztorysowaniu robót budowlanych.

Pytanie 39

Na fotografii przedstawiono sposób rozmieszczenia i podparcia elementów stropu

A. Fert.

B. Teriva.

C. Porotherm.

D. Ceram.

Odpowiedzi takie jak Ceram, Fert czy Porotherm nie odzwierciedlają charakterystyki przedstawionego na zdjęciu systemu stropowego. Ceram to technologia budowlana oparta na ceramice, która jest stosowana głównie w kontekście murowania, a nie jako system stropowy. Fert natomiast odnosi się do systemów stropowych wykonanych z betonu kompozytowego, które nie są zgodne z wyraźnymi cechami żebrowych płyt stropowych. Porotherm, z kolei, to system budowlany z wykorzystaniem pustaków ceramicznych, przeznaczony głównie do budowy ścian, a nie stropów. Nie uwzględniają one specyficznych aspektów związanych z rozkładem obciążeń i wsparciem stropu, co jest kluczowym zagadnieniem w kontekście analizy konstrukcji budowlanych. Typowe błędy związane z tymi odpowiedziami dotyczą braku zrozumienia różnic pomiędzy różnymi technologiami budowlanymi oraz ich przeznaczeniem. Wybierając odpowiedzi, ważne jest, aby rozważyć nie tylko nazwę systemu, ale także jego właściwości techniczne i zastosowanie w praktyce budowlanej. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego doboru technologii w projektach budowlanych.

Pytanie 40

Jakiego rodzaju spoiwa używa się do produkcji betonów zwykłych?

A. Cementowy.

B. Wapienny.

C. Gipsowy.

D. Akrylowy.

Gips, akryl i wapno nie są odpowiednimi spoiwami do produkcji betonów zwykłych, a ich zastosowanie w kontekście budownictwa wymaga dokładniejszego wyjaśnienia. Gips jest materiałem stosowanym głównie do prac wykończeniowych i w suchych zabudowach, często jako składnik tynków czy gipsowych płyt, ale nie posiada właściwości wiążących wystarczających do produkcji betonu, który wymaga długotrwałej wytrzymałości. Akryl, z kolei, jest materiałem syntetycznym, który stosuje się głównie w farbach, uszczelnieniach i powłokach, ale nie jest spoiwem, a jego właściwości nie pozwalają na tworzenie trwałych struktur betonowych. Wapno, choć historycznie używane jako spoiwo w budownictwie, obecnie zastąpione zostało przez cement w produkcji betonu. Wapno ma ograniczoną wytrzymałość i długi czas wiązania, co czyni je mniej efektywnym w standardowych zastosowaniach budowlanych. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru tych materiałów jako spoiw do betonu, często wynikają z nieprecyzyjnego rozumienia ich właściwości i zastosowań w budownictwie. Dlatego kluczowe jest, aby wszyscy zaangażowani w proces budowlany posiadali solidną wiedzę na temat odpowiednich materiałów budowlanych oraz ich specyfikacji, co przyczynia się do zwiększenia jakości i bezpieczeństwa konstrukcji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej