Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.05 - Prowadzenie spraw kadrowo-płacowych i gospodarki finansowej jednostek organizacyjnych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 09:12
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 09:15

Egzamin niezdany

Wynik: 10/40 punktów (25,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który z pracowników nabył prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze 26 dni?

Pracownik	Lata wliczane do stażu pracy z tytułu ukończonej szkoły	Staż pracy po ukończonej szkole
Piotr Rak absolwent zasadniczej szkoły zawodowej	3 lata	6 lat i 2 miesiące
Ewa Gryc absolwentka technikum	4 lata	5 lat i 8 miesięcy
Dawid Trojan absolwent szkoły policealnej	6 lat	4 lata i 1 miesiąc
Justyna Kowalczyk absolwentka szkoły wyższej	8 lat	1 rok i 5 miesięcy

A. Justyna Kowalczyk.

B. Piotr Rak.

C. Dawid Trojan.

D. Ewa Gryc.

Wybór jednej z pozostałych odpowiedzi, tj. Justyny Kowalczyk, Ewy Gryc lub Piotra Raka, wskazuje na niezrozumienie przepisów dotyczących prawa do urlopu wypoczynkowego. W polskim prawie pracy pracownicy mają prawo do wymiaru urlopu uzależnionego od stażu pracy, a zatem odpowiedź dotycząca jakiegokolwiek z tych pracowników, którzy nie mają 10-letniego stażu, jest niepoprawna. Pracownicy z mniej niż 10-letnim stażem nabywają prawo do 20 dni urlopu rocznie, co jest istotnym ograniczeniem w porównaniu do maksymalnego wymiaru. Często błędy wynikają z mylnego rozumienia przepisów, gdzie myśli się, że każdy pracownik ma prawo do 26 dni, niezależnie od stażu. To prowadzi do nieporozumień zarówno po stronie pracowników, jak i pracodawców, co może skutkować sporami dotyczącymi niewłaściwego przydzielania urlopów. Ważne jest, aby pracownicy byli świadomi swoich praw i obowiązków, a także aby kadra zarządzająca miała odpowiednią wiedzę na temat przepisów prawnych. Poprawne rozumienie zasad przyznawania urlopów jest kluczowe dla organizacji, które dążą do zgodności z przepisami oraz do stworzenia sprawiedliwego środowiska pracy. Dodatkowo, niewłaściwe przyznanie dni urlopowych może prowadzić do problemów kadrowych i obniżenia morale pracowników, co z kolei wpłynie na efektywność całego zespołu.

Pytanie 2

Zleceniodawca jest zobowiązany do zgłoszenia zleceniobiorcy do obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego najpóźniej

A. 7 dni przed zakończeniem umowy zlecenia

B. do 7 dni od daty podpisania umowy zlecenia

C. w dniu, kiedy zlecenie dobiegnie końca

D. w dniu podpisania umowy zlecenia

Odpowiedzi sugerujące, że zgłoszenie zleceniobiorcy powinno nastąpić w dniu zakończenia zlecenia, w dniu zawarcia umowy lub 7 dni przed zakończeniem zlecenia są nieprawidłowe, ponieważ nie uwzględniają rzeczywistych wymogów prawnych dotyczących obowiązków zleceniodawcy. Zgłoszenie w dniu zakończenia zlecenia jest niewłaściwe, ponieważ nie zapewnia to zleceniobiorcy ochrony zdrowotnej przez cały okres trwania umowy. Z kolei zgłoszenie z dniem zawarcia umowy również nie jest poprawne, ponieważ może prowadzić do problemów administracyjnych i niezgodności z przepisami. Ponadto, twierdzenie, że zgłoszenie powinno odbyć się 7 dni przed zakończeniem zlecenia, wprowadza w błąd, gdyż termin ten nie uwzględnia kluczowej zasady, że to zgłoszenie musi nastąpić w związku z rozpoczęciem świadczenia usług przez zleceniobiorcę. W praktyce, brak prawidłowego zgłoszenia w wymaganym terminie może prowadzić do konsekwencji finansowych dla zleceniodawcy, jak również do braku dostępu do świadczeń zdrowotnych przez zleceniobiorcę. Kluczowe jest, aby zleceniodawcy byli świadomi swoich obowiązków i przestrzegali ustawowych terminów, co jest nie tylko przejawem odpowiedzialności, ale także zabezpieczeniem dla wszystkich stron umowy.

Pytanie 3

Zgodnie z Kodeksem pracy do obowiązkowych składników wynagrodzenia zalicza się

A. dodatek za staż pracy

B. premię regulaminową

C. dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych

D. dodatek za znajomość języków obcych

Odpowiedzi, które wskazują na dodatek za wysługę lat, premię regulaminową oraz dodatek za znajomość języków obcych, nie są klasyfikowane jako obowiązkowe dodatki do wynagrodzenia zgodnie z Kodeksem pracy. Dodatek za wysługę lat jest często stosowany jako forma nagrody za długotrwałą pracę w danej organizacji, ale jego przyznanie nie jest regulowane przez prawo, co oznacza, że nie znajduje się w katalogu obowiązkowych dodatków. Premia regulaminowa, z kolei, jest uzależniona od wewnętrznych regulacji pracodawcy i nie musi być wypłacana każdemu pracownikowi, co czyni ją bardziej uznaniową niż obligatoryjną. Natomiast dodatek za znajomość języków obcych, choć w wielu branżach jest ceniony, również nie ma podstawy prawnej jako obowiązkowy dodatek do wynagrodzenia. W praktyce, tego typu dodatki mogą być oferowane przez pracodawców jako element motywujący lub w celu przyciągnięcia wykwalifikowanej kadry, jednak ich brak nie narusza przepisów Kodeksu pracy. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do takich wniosków, jest mylenie wynagrodzenia za konkretne umiejętności i doświadczenie z obowiązkowymi regulacjami prawnymi. W kontekście zarządzania zasobami ludzkimi, kluczowe jest zrozumienie, które elementy wynagrodzenia są regulowane przez prawo, a które są wynikiem strategii firmy.

Pytanie 4

Ile wynosiła kwota zmniejszająca podatek dla Jana Kowalskiego (lat 30), którego podstawa obliczenia podatku w rocznym zeznaniu podatkowym za 2019 rok wynosiła 100 000,00 zł?

Podstawa obliczenia podatku		Kwota zmniejszająca podatek odliczana w rocznym obliczeniu podatku lub zeznaniu
ponad	do
	8 000 zł	1 420 zł
8 000 zł	13 000 zł	1 420 zł - [871,70 zł × (podstawa obliczenia podatku - 8 000 zł) : 5 000 zł]
13 000 zł	85 528 zł	548,30 zł
85 528 zł	127 000 zł	548,30 zł - [548,30 zł × (podstawa obliczenia podatku - 85 528 zł) : 41 472 zł]
127 000 zł		brak kwoty zmniejszającej podatek

A. 356,97 zł

B. 548,30 zł

C. 191,33 zł

D. 0,00 zł

Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad obliczania kwoty zmniejszającej podatek. Wiele osób może pomylić kwotę zmniejszającą podatek ze stawką podatku lub innymi ulgami, co prowadzi do błędnych wniosków. Dla osoby, która uważa, że poprawna odpowiedź to 191,33 zł, żywe mogą być błędy związane z błędną interpretacją przedziałów podatkowych lub pomyłkami w obliczeniach. Z kolei 0,00 zł może być mylone z nieznajomością przepisów dotyczących ulg podatkowych, co jest typowe dla osób, które są nowe w tematyce obliczania podatków. Przede wszystkim, kluczowe jest zrozumienie, że każdy przedział podstawy obliczenia podatku ma przypisaną określoną kwotę zmniejszającą, a dla dochodów w wysokości 100 000,00 zł, ta kwota wynosi 356,97 zł. Niezrozumienie tego faktu prowadzi do błędnych odpowiedzi i wskazuje na konieczność dokładnego studiowania obowiązujących przepisów oraz korzystania z wiarygodnych źródeł informacji. Aby poprawić swoje umiejętności w tej dziedzinie, warto zaangażować się w szkolenia lub kursy z zakresu prawa podatkowego oraz regularnie aktualizować swoją wiedzę w tym zakresie.

Pytanie 5

Pracodawca zatrudnił pracownika w wieku 49 lat na umowę o pracę w pełnym wymiarze godzin. W lutym pracownik otrzymał wynagrodzenie podstawowe w wysokości 2 000,00 zł, zasiłek chorobowy 300,00 zł oraz dodatek motywacyjny 200,00 zł. Jaką kwotę stanowi składka na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych od wynagrodzenia tego pracownika?

A. 2,00 zł

B. 2,50 zł

C. 2,20 zł

D. 0,00 zł

Wynagrodzenie pracownika składa się z wynagrodzenia zasadniczego, wynagrodzenia chorobowego oraz dodatku motywacyjnego. Składka na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP) naliczana jest od wynagrodzenia zasadniczego oraz dodatków, jednakże nie obejmuje wynagrodzenia chorobowego. W tym przypadku mamy wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 2000,00 zł oraz dodatek motywacyjny w wysokości 200,00 zł, co daje łącznie 2200,00 zł. Wysokość składki na FGŚP wynosi 0,1% tej kwoty, co powinno zostać obliczone jako: 2200,00 zł * 0,001 = 2,20 zł. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest obliczenie składek dla pracowników w różnych sytuacjach, co jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania kosztami pracowniczymi przez przedsiębiorców. Znajomość zasad obliczania składek na FGŚP jest istotna z perspektywy zarówno pracodawców, jak i pracowników, szczególnie w kontekście zabezpieczenia finansowego w razie niewypłacalności pracodawcy.

Pytanie 6

Na podstawie wybranych danych z listy płac oblicz należną zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych, którą należy wpłacić na rachunek bankowy urzędu skarbowego za maj 2021 r.

Wybrane dane z listy płac ( w zł)
Płaca zasadnicza	Składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika	Koszty uzyskania przychodu	Podstawa naliczenia podatku dochodowego	Kwota wolna od podatku	Składka na ubezpieczenie zdrowotne (9,00%)	Składka na ubezpieczenie zdrowotne (7,75%)	Należna zaliczka na podatek dochodowy
10 000,00	1 371,00	250,00	8 379,00	43,76	776,61	668,75 zł	…………

A. 756,00 zł

B. 712,00 zł

C. 648,00 zł

D. 604,00 zł

Wybierając inną kwotę, można napotkać wiele typowych błędów wynikających z nieznajomości zasad obliczania zaliczek podatkowych. Wiele osób może błędnie oszacować podstawę opodatkowania, zapominając o odjęciu kwoty wolnej od podatku, co jest kluczowym krokiem w procesie obliczeń. Niewłaściwe zrozumienie wpływu składki na ubezpieczenie zdrowotne również prowadzi do błędów w ustalaniu finalnej kwoty zaliczki. Na przykład, nie uwzględniając składek, można dojść do nadmiernie wysokiego wyniku, jak 756,00 zł, co zniekształca rzeczywisty obraz zobowiązań podatkowych. Kolejnym typowym błędem jest pomijanie zaokrągleń, które są nieodłącznym elementem obliczeń w finansach; nieprawidłowe zaokrąglenie może prowadzić do znacznych różnic w należnych kwotach. Ostatecznie, zrozumienie całego procesu – od ustalenia podstawy opodatkowania, przez zastosowanie właściwej stawki, aż po uwzględnienie wszelkich składek – jest kluczowe dla prawidłowego określenia wysokości zaliczki. W praktyce, niepoprawne podejście do tego zagadnienia może skutkować nie tylko błędnymi obliczeniami, ale również problemami w kontaktach z urzędami skarbowymi, co może prowadzić do sankcji lub odsetek za nieterminowe płatności.

Pytanie 7

Specyfiką umowy o pracę na czas próbny jest

A. brak wymogu uzasadnienia przyczyny jej wypowiedzenia

B. możliwość jej zawierania na okres dłuższy niż 3 miesiące

C. obowiązek zatrudnienia pracownika po jej zakończeniu

D. obowiązek jej zawierania z nowymi pracownikami

Czynniki, które rzekomo charakteryzują umowę o pracę na okres próbny, to pomyłki wynikające z niepełnego zrozumienia regulacji prawnych oraz zasad panujących w relacjach pracodawca-pracownik. Twierdzenie, że umowa na okres próbny może być zawierana na dłużej niż 3 miesiące, jest niezgodne z przepisami Kodeksu pracy, który jednoznacznie określa maksymalny czas trwania takiej umowy. Zawieranie umowy próbnej na dłuższy okres wymagałoby przekształcenia jej w umowę na czas określony lub nieokreślony, co jest odmiennym rodzajem zobowiązania. Inny błąd dotyczy przekonania o obowiązku zatrudnienia pracownika po zakończeniu okresu próbnego. Pracodawca nie ma takiego obowiązku; umowa próbna ma na celu ocenę zdolności pracownika, a decyzja o dalszym zatrudnieniu pozostaje w gestii pracodawcy. Z kolei myślenie, że umowa próbna musi być zawierana z każdym nowym pracownikiem, jest również nieprawidłowe. Pracodawcy mogą stosować inne formy zatrudnienia w zależności od potrzeb organizacyjnych oraz specyfiki stanowiska. Te błędy wynikają zazwyczaj z braku znajomości prawa pracy oraz ogólnych zasad funkcjonowania rynku pracy. Warto zatem przywiązywać uwagę do przepisów regulujących zatrudnienie, aby unikać nieporozumień i zapewnić zgodność z obowiązującymi standardami.

Pytanie 8

Pan Aleksander zamieszkały w Warszawie sprzedał swój telefon komórkowy panu Markowi zamieszkałemu we Wrocławiu za 700,00 zł. Cena sprzedaży jest wartością rynkową. Wskaż wartość podatku od czynności cywilnoprawnej z tej transakcji, korzystając z przedstawionego poniżej fragmentu ustawy.

Fragment ustawy o podatku od czynności cywilno-prawnych
(…)
Art. 7.
1. Stawki podatku wynoszą:
1) od umowy sprzedaży:
a) nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym 2%,
b) innych praw majątkowych 1%;
(…)
Art. 9.
Zwalnia się od podatku następujące czynności cywilnoprawne:(…)
6) sprzedaż rzeczy ruchomych, jeżeli podstawa opodatkowania nie przekracza 1 000 zł.
(…)

A. 0,00 zł

B. 7,00 zł

C. 14,00 zł

D. 10,00 zł

Wybór odpowiedzi wskazującej na konieczność zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w wysokości 10,00 zł, 14,00 zł lub 7,00 zł powinien być starannie przemyślany w kontekście przepisów prawa. Podstawowym błędem w tym przypadku jest nieprawidłowe zrozumienie zasadności i zakresu stosowania podatku od czynności cywilnoprawnych, który w polskim prawodawstwie jest regulowany przez ustawę. Kluczowym elementem jest fakt, że sprzedaż rzeczy ruchomej, której wartość nie przekracza 1 000 zł, jest zwolniona z tego podatku, co oznacza, że nie ma podstaw prawnych do jego naliczania. Odpowiedzi wskazujące na konkretne kwoty podatku świadczą o mylnym założeniu, że każda transakcja musi wiązać się z obowiązkiem podatkowym. Warto zauważyć, że takie przekonanie prowadzi do zbędnych obaw i nieporozumień, które mogą skutkować podjęciem nieoptymalnych decyzji finansowych. W praktyce, znajomość przepisów dotyczących zwolnień podatkowych jest niezbędna do prawidłowego zarządzania swoją sytuacją finansową oraz minimalizowania potencjalnych kosztów związanych z transakcjami. Zrozumienie tych zasad pozwala lepiej planować wydatki oraz podejmować decyzje biznesowe, które są zgodne z obowiązującym prawem.

Pytanie 9

Wysokość podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne oraz rentowe wynosi:
- 4 000,00 zł dla pana Marka zatrudnionego na umowę o pracę, mającego 30 lat,
- 2 000,00 zł dla pani Anny, która powróciła do pracy z urlopu macierzyńskiego dwa miesiące temu.

Jaką kwotę składki na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych pracodawca ma obowiązek przekazać do ZUS przy stawce 0,10%?

A. 5,00 zł

B. 3,00 zł

C. 0,00 zł

D. 4,00 zł

Odpowiedzi 3,00 zł, 0,00 zł i 5,00 zł są nieprawidłowe z różnych powodów. W przypadku odpowiedzi 3,00 zł, powstało błędne założenie, że stawka 0,10% powinna być stosowana do innej podstawy wymiaru składek lub że obliczenia powinny obejmować inne elementy wynagrodzenia. Takie podejście może wynikać z nieporozumienia dotyczącego definicji podstawy wymiaru, która w tym kontekście odnosi się jedynie do kwoty wynagrodzenia, na podstawie której obliczane są składki. Z kolei odpowiedź 0,00 zł implikuje, że nie powinno się odprowadzać żadnej składki, co jest błędnym rozumowaniem, biorąc pod uwagę, że FGŚP ma na celu ochronę pracowników w przypadku niewypłacalności pracodawcy. Brak odprowadzenia składek narusza przepisy prawa oraz zobowiązania pracodawcy wobec pracowników. Co więcej, kwota 5,00 zł jest wynikiem błędnego obliczenia, które mogło wynikać z założenia, że stawka procentowa była wyższa, niż wynika to z przepisów. Ustalając stawki i obliczenia dla FGŚP, kluczowe jest, aby przestrzegać obowiązujących przepisów oraz mieć na uwadze, że poprawne naliczenie składek wpływa na przyszłe świadczenia emerytalne i rentowe pracowników. Prawidłowe zrozumienie tych zasad jest niezwykle ważne w codziennej praktyce zarządzania zasobami ludzkimi oraz finansami w firmach.

Pytanie 10

Jaka jest wysokość stawki podatku dochodowego dla osób fizycznych, jeśli przedsiębiorca zdecydował się na liniowy sposób opodatkowania?

A. 19%

B. 17%

C. 18%

D. 9%

Ok, tu mamy nieporozumienie z wyborem stawki podatku. Odpowiedzi z 9%, 17% albo 18% mogą być mylone z innymi rzeczami. 9% to podatek dla osób prawnych, co czasami jest korzystniejsze, a 17% i 18% odnoszą się do skal podatkowych, które są dla tych, co nie wybierają liniowego opodatkowania. W Polsce mamy tak, że stawka 18% obowiązuje do pewnego progu dochodu, a potem jest 32%. Kluczowa sprawa to znajomość zasad dotyczących form opodatkowania, bo to może prowadzić do błędów w obliczeniach. Przedsiębiorcy, którzy idą w liniową formę opodatkowania, muszą wiedzieć, że rezygnują z ulg oraz wspólnego rozliczenia z małżonkiem. Dlatego przed podjęciem decyzji warto dobrze zapoznać się z przepisami i może nawet skonsultować z doradcą podatkowym, żeby nie wpakować się w jakieś problemy finansowe.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Na podstawie danych w tabeli ustal kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, którą należy wpłacić do ZUS.

Przychód ogółem	Składki na ubezpieczenia społeczne				Koszty uzyskania przychodu	Podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne	Podstawa naliczania podatku
Przychód ogółem	emerytalne	rentowe	chorobowe	razem	Koszty uzyskania przychodu	Podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne	Podstawa naliczania podatku
5 000.00 zł	488.00 zł	75.00 zł	122.50 zł	685.50 zł	111.25 zł	4 314.50 zł	4 203.00 zł

A. 388,31 zł

B. 325,73 zł

C. 378,27 zł

D. 334,37 zł

Analizując inne opcje odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich opiera się na błędnych założeniach dotyczących obliczeń lub nieprawidłowym zastosowaniu stawki procentowej. Na przykład, wybór kwoty 334,37 zł może wynikać z przyjęcia błędnej podstawy do obliczenia składki lub niewłaściwego zastosowania procentu. Tego typu błędy mogą wynikać z nieprecyzyjnego przeliczenia wartości lub z nieznajomości stawki 9%, która jest kluczowa w obliczeniach związanych z ubezpieczeniem zdrowotnym. Podobnie, wybór 378,27 zł oraz 325,73 zł również wskazuje na braki w zrozumieniu, jak właściwie zaokrąglać kwoty oraz jakie są standardowe procedury w obliczeniach składek. W praktyce istotne jest nie tylko umiejętne przeliczanie wartości, ale także znajomość regulacji prawnych i norm rynkowych, które mogą wpływać na te obliczenia. Często zdarza się, że pracownicy działów księgowych popełniają podobne błędy, co prowadzi do problemów w rozliczeniach z ZUS-em. Właściwe zrozumienie zasad obliczania składek jest kluczowe dla uniknięcia komplikacji oraz zapewnienia zgodności z przepisami prawa. Upewnienie się, że podstawowe dane są właściwie interpretowane i stosowane, jest fundamentem dobrych praktyk w zarządzaniu finansami i ubezpieczeniami w każdej organizacji.

Pytanie 13

Na podstawie zamieszczonego rachunku do umowy o dzieło stawka podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodu z tytułu zawartej umowy wynosi

Rachunek do umowy o dzieło
Przychód brutto	6 350,00 zł
Koszty uzyskania przychodów	1 270,00 zł
Podstawa opodatkowania	5 080,00 zł
Podatek dochodowy	864,00 zł
Kwota do wypłaty	5 486,00 zł

A. 18%

B. 19%

C. 17%

D. 20%

Jak wybrałeś stawkę inną niż 17%, to widać, że jest jakiś błąd w rozumieniu przepisów podatkowych dotyczących umów o dzieło. Odpowiedzi takie jak 19%, 18% czy 20% mogą naprowadzać na mylne zrozumienie tematu. Na przykład 19% to stawka dla przedsiębiorców przy podatku liniowym, a nie dla osób fizycznych pracujących na umowę o dzieło. Z kolei 18% może być mylnie brane jako stawka z Księgi Przychodów i Rozchodów, ale to także nie działa w przypadku umowy o dzieło. A stawka 20%? To w ogóle nie istnieje w polskim systemie podatkowym dla osób fizycznych. To pokazuje, jak ważne jest, żeby być na bieżąco z obowiązującymi przepisami. Często błędne odpowiedzi to wynik braku uwagi czy nieaktualnych informacji o stawkach, co może prowadzić do problemów z obliczeniami podatkowymi. Dlatego warto regularnie sprawdzać, co się zmienia w podatkach.

Pytanie 14

Firma z o.o. zatrudniająca pracowników, jest zobowiązana jako płatnik składek przedstawić deklarację rozliczeniową ZUS DRA za marzec 2015 r. najpóźniej do dnia

A. 31 marca 2015 r.

B. 10 kwietnia 2015 r.

C. 15 kwietnia 2015 r.

D. 6 kwietnia 2015 r.

Ta odpowiedź z 15 kwietnia 2015 r. jest jak najbardziej w porządku. To właśnie ten dzień jest terminem, do którego spółka z o.o. musi złożyć deklarację ZUS DRA za miniony miesiąc. Z tego, co wiem, wg przepisów ustawy, płatnicy mają czas do 15. dnia miesiąca po okresie rozliczeniowym. Jeśli zatrudniasz pracowników, to musisz też pamiętać, żeby składki były opłacone na czas, bo w przeciwnym razie mogą się pojawić jakieś odsetki i inne nieprzyjemności. Przykład? Jeśli firma regularnie składa deklaracje, to buduje dobrą opinię w ZUS-ie, a i mniej problemów z kontrolami skarbowymi. No i to wszystko pomaga lepiej zaplanować budżet, co jest kluczowe, żeby firma miała stabilność finansową.

Pytanie 15

Aby przeprowadzić wyrejestrowanie pracownika z ubezpieczeń (po zakończeniu zatrudnienia), płatnik składek powinien wypełnić formularz o symbolu

A. ZUSZWUA

B. ZUS ZUA

C. ZUS ZPA

D. ZUS ZWPA

Odpowiedzi ZUS ZUA, ZUS ZWPA i ZUS ZPA są błędne, ponieważ nie odpowiadają na pytanie dotyczące wyrejestrowania pracownika z ubezpieczeń po ustaniu stosunku pracy. Formularz ZUS ZUA jest stosowany do zgłaszania osoby do ubezpieczeń, a nie ich wyrejestrowania, co stanowi podstawowy błąd w zrozumieniu funkcji poszczególnych formularzy. Z kolei ZUS ZWPA to formularz, który jest wykorzystywany w kontekście zmiany danych płatnika składek, a ZUS ZPA dotyczy zgłaszania osób, które są wyłączone z ubezpieczeń. Wszelkie te formularze mają różne cele i nie są odpowiednie w sytuacji, w której pracownik kończy swoje zatrudnienie. Typowym błędem myślowym jest tu mylenie formularzy i ich funkcji, co może prowadzić do poważnych konsekwencji administracyjnych. Zastosowanie niewłaściwego formularza może skutkować opóźnieniami w przetwarzaniu danych przez ZUS, co z kolei może wpływać na prawo pracownika do świadczeń. Dlatego tak ważne jest, aby płatnicy składek znali różnice pomiędzy formularzami oraz ich odpowiednie zastosowanie zgodnie z przepisami prawa. W praktyce, znajomość tych różnic umożliwia płynne i zgodne z regulacjami zarządzanie kwestiami ubezpieczeń społecznych w przedsiębiorstwie.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Remanent końcowy wynoszący 450,00 zł należy wpisać w kolumnie

PODATKOWA KSIĘGA PRZYCHODÓW I ROZCHODÓW (część 2 z 2)

Zakup towarów handlowych i materiałów wg cen zakupu	Koszty uboczne zakupu	Wydatki (koszty)				Koszty działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 26e ustawy o podatku dochodowym		Uwagi
Zakup towarów handlowych i materiałów wg cen zakupu	Koszty uboczne zakupu	wynagrodzenia w gotówce i naturze	pozostałe wydatki	razem wydatki		Opis kosztu	Wartość	Uwagi
10	11	12	13	14	15	16		17

A. 13

B. 15

C. 12

D. 14

Remanent końcowy, który wynosi 450,00 zł, należy wpisać w kolumnie 15, ponieważ jest to miejsce przeznaczone na 'razem wydatki'. W kontekście ewidencji finansowej i rachunkowości, remanent końcowy odzwierciedla stan zapasów, które są dostępne na koniec danego okresu sprawozdawczego. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być sporządzanie raportu finansowego, gdzie konieczne jest uwzględnienie wszystkich wydatków oraz stanów magazynowych. Ujęcie remanentu w odpowiedniej kolumnie jest kluczowe dla poprawnej analizy finansowej przedsiębiorstwa. Właściwe klasyfikowanie danych zgodnie z zasadami rachunkowości pozwala na lepsze zarządzanie finansami, podejmowanie trafnych decyzji oraz przygotowanie rzetelnych sprawozdań finansowych. Stosowanie się do ustalonych norm i standardów w ewidencji przyczynia się do większej przejrzystości i zgodności z przepisami prawa, co jest niezwykle istotne w kontekście audytów oraz kontroli skarbowych.

Pytanie 18

W miesiącu listopad pracownik przepracował:
− 168 godzin zgodnie z ustalonym wymiarem czasu pracy przy stawce 25,00 zł/godz.,
− 5 godzin w systemie nadgodzinowym w niedzielę z dodatkiem w wysokości 100% wynagrodzenia.

Jakie będzie wynagrodzenie brutto pracownika za kwiecień?

A. 4 200,00 zł

B. 4 450,00 zł

C. 4 500,00 zł

D. 4 325,00 zł

Wydaje mi się, że wybór złej odpowiedzi mógł wynikać z nieporozumień przy obliczeniach wynagrodzenia. Często ludzie zapominają o pełnym wymiarze godzin oraz o dodatkach za nadgodziny. Na przykład, wybór 4200 zł sugeruje, że brane jest tylko wynagrodzenie podstawowe. A powinno się pamiętać, że każda godzina nadliczbowa, zwłaszcza w niedzielę, powinna być liczona z podwyższoną stawką, która w tej sytuacji wynosi 100%. Często też nie bierze się pod uwagę, że te nadgodziny są liczone podwójnie. Zrozumienie tych zasad wynagradzania jest kluczowe, żeby uniknąć zamieszania w kwestii pensji. Obliczenia powinny być zgodne z Kodeksem pracy, co pozwala na większą przejrzystość i sprawiedliwość w relacjach między pracownikiem a pracodawcą.

Pytanie 19

Czym jest pomoc de minimis?

A. wsparcie publiczne, które jest oferowane przez państwo przedsiębiorstwom, nie wymagające zgody Komisji Europejskiej, określone w artykule 2 rozporządzenia komisji (WE) NR 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r

B. wsparcie publiczne udzielane przez państwo jednostkom budżetowym

C. wsparcie publiczne udzielane przez państwo osobom fizycznym, które wymaga akceptacji Komisji Europejskiej

D. dotacja przyznawana instytucjom edukacyjnym

Pomoc de minimis to forma wsparcia publicznego, która jest udzielana podmiotom gospodarczym, z minimalnym wpływem na handel między państwami członkowskimi Unii Europejskiej. Zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) NR 1998/2006, pomoc ta nie wymaga wcześniejszego zatwierdzenia przez Komisję Europejską, co czyni ją atrakcyjną opcją dla przedsiębiorstw, które potrzebują wsparcia finansowego w krótkim okresie. Przykładem zastosowania pomocy de minimis może być udzielenie niewielkiej dotacji na rozwój innowacji czy zwiększenie zatrudnienia w małych i średnich przedsiębiorstwach. W praktyce, przedsiębiorcy mogą skorzystać z tego wsparcia na różne sposoby, takie jak pokrycie kosztów szkoleń, konsultacji, czy inwestycji w nowe technologie. Ważne jest, aby całkowita wartość pomocy de minimis udzielonej jednemu podmiotowi w ciągu trzech lat nie przekraczała kwoty 200 000 euro, co zabezpiecza przed potencjalnym zakłóceniem konkurencji na rynku. Przestrzeganie tych zasad pozwala na efektywne korzystanie z pomocy publicznej przy jednoczesnym zachowaniu równości warunków w konkurencji.

Pytanie 20

Jaką deklarację podatkową trzeba złożyć w urzędzie skarbowym najpóźniej do 31 stycznia kolejnego roku za ubiegły rok?

A. PIT-38

B. PIT-37

C. PIT-36

D. PIT-4R

Pozostałe deklaracje podatkowe, takie jak PIT-38, PIT-36 i PIT-37, mają różne zastosowania i terminy składania, co może prowadzić do nieporozumień. PIT-38 jest deklaracją składana przez osoby, które uzyskują dochody z odpłatnego zbycia papierów wartościowych oraz niektórych innych aktywów, a termin jej złożenia to 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. PIT-36 to formularz, który służy do rozliczenia dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej lub innych źródeł, a także dla osób, które korzystają z tzw. ulgi na dzieci. Jego termin składania również mija 30 kwietnia. PIT-37 jest natomiast przeznaczony dla osób, które otrzymują przychody tylko z tzw. źródeł zryczałtowanych, takich jak umowy o pracę, zlecenia czy wynagrodzenia z umowy o dzieło. W odróżnieniu od PIT-4R, terminy złożenia PIT-36, PIT-37 oraz PIT-38 następują później, co może prowadzić do błędnych założeń dotyczących obowiązków podatkowych. Często osoby mylą opodatkowanie dochodów z różnych źródeł z obowiązkami związanymi z zaliczkami na podatek, co skutkuje nieprawidłowym wyborem formy deklaracji. To z kolei może prowadzić do problemów z urzędami skarbowymi, w tym potencjalnych kar finansowych oraz konieczności składania korekt.

Pytanie 21

Na podstawie danych przedstawionych w tabeli, oblicz wysokość składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Płaca zasadnicza	Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne	Składki na ubezpieczenia społeczne (13,71%)	Koszty uzyskania przychodów	Kwota zmniejszająca podatek
4 500,00 zł	4 500,00 zł	616,95 zł	250,00 zł	300,00 zł

A. 405,00 zł

B. 326,97 zł

C. 349,47 zł

D. 378,00 zł

Poprawna odpowiedź, 349,47 zł, wynika z dokładnego obliczenia wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne, które opiera się na podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Proces ten zaczyna się od odjęcia składek na ubezpieczenie społeczne od tej podstawy, co w naszym przypadku daje kwotę 3883,05 zł. Następnie obliczamy 9% z tej wartości, co prowadzi nas do kwoty 349,47 zł. Te obliczenia są zgodne z ogólnymi zasadami kalkulacji składek na ubezpieczenie zdrowotne, które są stosowane w Polsce. Warto zaznaczyć, że składka ta jest istotnym elementem systemu ubezpieczeń społecznych, który ma na celu zapewnienie ochrony zdrowotnej obywatelom. Wiedza na temat obliczania składek jest niezbędna dla pracodawców oraz pracowników, by prawidłowo planować wydatki związane z zatrudnieniem. W praktyce, umiejętność dokładnego obliczania składek na ubezpieczenie zdrowotne pozwala na uniknięcie potencjalnych problemów związanych z niewłaściwym rozliczaniem i konsekwencjami prawno-finansowymi, co podkreśla znaczenie znajomości tych zasad w branży HR i księgowości.

Pytanie 22

W firmie, jako płatniku składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w maju 2014 r. zatrudnione są następujące osoby:
- pani Anna ma umowę o pracę, zarobki brutto wynoszą 2 500,00 zł,
- pan Kazimierz również ma umowę o pracę, jego wynagrodzenie brutto to 1 000,00 zł.
- pani Zofia, dorosła córka właściciela, jest zatrudniona na umowę o pracę z wynagrodzeniem brutto równym 3 000,00 zł.
- pan Adam pracuje na umowę zlecenie, będąc jedynym tytułem do ubezpieczeń, kwota w umowie wynosi 500,00 zł.
Określ wysokość składki na FGŚP, którą należy uiścić do ZUS od wymienionych osób.

A. 4,00 zł

B. 6,50 zł

C. 7,00 zł

D. 2,50 zł

Odpowiedź 4,00 zł jest poprawna, ponieważ składka na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP) wynosi 0,10% podstawy wymiaru wynagrodzenia pracowników. W analizowanej sytuacji mamy do czynienia z trzema umowami o pracę oraz jedną umową zlecenie. Tylko wynagrodzenia osób zatrudnionych na umowę o pracę podlegają składce na FGŚP. Pani Anna zarabia 2 500,00 zł, pan Kazimierz 1 000,00 zł, a pani Zofia 3 000,00 zł. Łączna podstawa wymiaru wynosi 2 500,00 zł + 1 000,00 zł + 3 000,00 zł = 6 500,00 zł. Składka na FGŚP z tej podstawy wyniesie więc 0,10% x 6 500,00 zł = 6,50 zł. Jednak na FGŚP odprowadza się składkę w wysokości 0,10% od wynagrodzeń, ale przychód nie może być niższy niż 4,00 zł, co oznacza, że w tej konkretnej sytuacji, z uwagi na przychody pracowników, prawidłowa składka wynosi 4,00 zł. W praktyce, ten przepis pozwala na uniknięcie nadmiernego obciążenia pracodawcy w sytuacji, gdy wynagrodzenia są relatywnie niskie w porównaniu do norm rynkowych. Praktyka ta jest zgodna z dobrymi praktykami w zarządzaniu kosztami wynagrodzeń."

Pytanie 23

Firma jest właścicielem biurowca, działki oraz ciężarówki. Co stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od nieruchomości w tej firmie?

A. biurowiec, działka oraz ciężarówka

B. powierzchnia biurowca i działki

C. biurowiec i działka

D. wartość biurowca, działki oraz ciężarówki

Analiza odpowiedzi wskazujących na opodatkowanie zarówno budynku biurowego, gruntu, jak i samochodu ciężarowego, prowadzi do wielu nieporozumień w kontekście przepisów podatkowych. Przede wszystkim, samochody ciężarowe są klasyfikowane jako środki transportu, a ich opodatkowanie odbywa się na zasadach całkowicie odmiennych od tych, które dotyczą nieruchomości. W związku z tym, włączanie pojazdów do kategorii przedmiotów opodatkowanych podatkiem od nieruchomości jest błędne. Ponadto, odpowiedzi sugerujące opodatkowanie wyłącznie powierzchni budynku i gruntu są niepełne, gdyż nie uwzględniają pełnych aspektów związanych z obliczaniem podatku, które dotyczą nie tylko samej powierzchni, ale również wartości rynkowej nieruchomości oraz stawek określonych przez lokalne władze. Wiele osób myli pojęcia dotyczące różnych typów podatków oraz ich zastosowanie, co prowadzi do błędnych wniosków. Istotne jest, aby przedsiębiorcy zdawali sobie sprawę z różnic w opodatkowaniu różnych aktywów, aby prawidłowo realizować swoje obowiązki podatkowe. Rekomenduje się również konsultacje z doradcami podatkowymi, aby uniknąć nieporozumień i błędów w obliczeniach oraz deklaracjach. Tego rodzaju pomyłki mogą skutkować sankcjami finansowymi, dlatego warto zainwestować czas w zrozumienie przepisów oraz praktyk związanych z opodatkowaniem.

Pytanie 24

Jakie składki na ubezpieczenie społeczne są obowiązkowe dla pracownika, który podpisał umowę zlecenia z własnym pracodawcą?

A. Emerytalne, rentowe, zdrowotne

B. Emerytalne, rentowe, wypadkowe

C. Emerytalne, wypadkowe, zdrowotne

D. Emerytalne, rentowe, chorobowe

Wybierając odpowiedzi inne niż "Emerytalne, rentowe, chorobowe", można napotkać kilka błędów w rozumieniu przepisów prawa dotyczących ubezpieczeń społecznych. Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi, sugerująca opłacanie składek emerytalnych, wypadkowych i zdrowotnych, ukazuje mylną interpretację tego, jakie składki są obowiązkowe w kontekście umowy zlecenia. Ubezpieczenie wypadkowe jest związane z działalnością pracodawcy i w zasadzie nie jest obligatoryjne w przypadku umowy zlecenia, chyba że spełnione są określone warunki. Z kolei składka zdrowotna, chociaż istotna, nie jest jedyną ani wystarczającą dla ochrony finansowej w przypadku choroby. Składka na ubezpieczenie zdrowotne jest obligatoryjna, ale nie jest to składka, która daje prawo do zasiłku chorobowego. Kolejna błędna odpowiedź, wskazująca na składki emerytalne, rentowe i wypadkowe, ponownie pomija aspekt ubezpieczenia chorobowego. To z kolei może prowadzić do przekonania, że ochrona w sytuacji zdrowotnej jest zapewniona, co jest nieprawdziwe. Ubezpieczenie chorobowe jest kluczowe w kontekście umowy zlecenia, ponieważ to ono dostarcza finansowego wsparcia w przypadku niezdolności do pracy. Wiedza o tych składkach oraz ich właściwym zastosowaniu jest niezbędna do zrozumienia, jak zabezpieczyć siebie i swoje interesy w czasie choroby lub innej sytuacji losowej. Właściwe zrozumienie przepisów ubezpieczeniowych jest nie tylko obowiązkiem prawnym, ale także praktycznym krokiem ku lepszemu zabezpieczeniu się na przyszłość.

Pytanie 25

Na podstawie fragmentu rachunku do umowy zlecenia nr 1/2019 z września 2019 r. Marka Kowalskiego (lat 30) ustal kwotę zaliczki na podatek dochodowy, którą należy odprowadzić do urzędu skarbowego.

Rachunek do umowy zlecenia nr 1/2019 (fragment)
Kwota brutto	1 000,00 zł
Składki na ubezpieczenia społeczne	137,10 zł
Koszty uzyskania przychodu – 20%	172,58 zł
Podstawa opodatkowania	690,00 zł
Składka na ubezpieczenie zdrowotne – 7,75%	66,87 zł
Podatek dochodowy do urzędu skarbowego	................

A. 57,00 zł

B. 64,00 zł

C. 124,20 zł

D. 131,10 zł

Odpowiedzi, które nie są zgodne z poprawnym wynikiem, często wynikają z nieporozumień dotyczących obliczeń podatkowych. Często pojawiają się błędne założenia, takie jak niewłaściwe obliczenie podstawy opodatkowania lub pominięcie istotnych elementów, takich jak składki na ubezpieczenie zdrowotne. Na przykład, gdy ktoś nie uwzględnia składki na ubezpieczenie zdrowotne, może dojść do błędnego wniosku, że zaliczka na podatek dochodowy powinna opierać się wyłącznie na 18% podstawy opodatkowania. Tego rodzaju uproszczenia prowadzą do znacznych różnic w obliczeniach. Warto zwrócić uwagę na to, że zaliczka na podatek jest również kwotą, która powinna być dokładnie obliczona, aby uniknąć problemów z urzędami skarbowymi. Nieprawidłowe podejście może skutkować zarówno niedopłatą, jak i nadpłatą podatku, co może prowadzić do konsekwencji finansowych oraz karnych. W praktyce, wykonując obliczenia podatkowe, należy zawsze stosować się do obowiązujących przepisów i uwzględniać wszystkie składniki, które mogą wpłynąć na ostateczny wynik. Prawidłowe obliczenia nie tylko pomagają w uniknięciu problemów prawnych, ale również zwiększają efektywność zarządzania finansami osobistymi czy firmowymi.

Pytanie 26

Kwotę zobowiązania wynikającą z faktury od zagranicznego dostawcy, podaną w walucie obcej, przelicza się na złote, wykorzystując średni kurs waluty opublikowany przez NBP z dnia

A. poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego

B. wystawienia faktury

C. poprzedzającego dzień płatności za fakturę

D. płatności za fakturę

Odpowiedzi, które wskazują na inne momenty przeliczenia kwoty zobowiązania, nie uwzględniają zasadniczego aspektu związku pomiędzy powstaniem obowiązku podatkowego a przeliczeniem waluty. Na przykład, przeliczenie na podstawie kursu z dnia wystawienia faktury jest nieprawidłowe, ponieważ moment wystawienia faktury nie zawsze pokrywa się z momentem powstania obowiązku podatkowego. Obowiązek podatkowy w VAT powstaje, gdy towary są dostarczone lub usługi wykonane, co może nastąpić przed lub po dacie wystawienia dokumentu. To podejście pomija także istotny element stabilności wartości transakcji, która może ulegać zmianom w krótkim czasie. Odpowiedź sugerująca przeliczenie na dzień płatności za fakturę również jest błędna, ponieważ kurs z dnia płatności może znacznie różnić się od kursu z dnia powstania obowiązku, co prowadziłoby do niezgodności w księgowaniach. Użycie kursu z dnia, który precedes płatność za fakturę, ignoruje fakt, że to moment powstania obowiązku podatkowego jest kluczowy dla rozliczeń VAT. Tego rodzaju błędy prowadzą do ryzykownych sytuacji finansowych dla firm, dlatego istotne jest, aby wszyscy uczestnicy rynku rozumieli zasady dotyczące przeliczania walut i stosowali się do obowiązujących norm prawnych.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Osoba fizyczna wykonująca działalność gospodarczą, płaci podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach ogólnych według stawek

A. 8%, 23%

B. 9%, 23%

C. 8%, 19%

D. 12%, 32%

Odpowiedzi 9%, 23%, 8%, 19%, 8%, 23% są nieprawidłowe, ponieważ nie odzwierciedlają aktualnych stawek podatku dochodowego od osób fizycznych w Polsce dla osób prowadzących działalność gospodarczą. Rzeczywiste stawki wynoszą 17% i 32%, co oznacza, że wszystkie podane w odpowiedziach alternatywne wartości są błędne. Powszechnym błędem jest mylenie stawek VAT z PIT, co prowadzi do niewłaściwej interpretacji przepisów podatkowych. Na przykład stawki 9% i 23% dotyczą podatku od towarów i usług (VAT), a nie dochodów osobistych. Z kolei stawki 8% i 19% nie są związane z podatkiem dochodowym, a raczej z preferencyjnymi stawkami VAT lub innymi formami opodatkowania. W kontekście dochodów z działalności gospodarczej, przedsiębiorcy powinni być świadomi, że przychody powyżej określonego progu podatkowego wchodzą w wyższą stawkę, co wymaga starannego planowania finansowego. Kluczowe jest również śledzenie zmian w przepisach podatkowych, co może wpłynąć na wysokość zobowiązań podatkowych. Zrozumienie tych aspektów jest niezbędne do prowadzenia efektywnej i zgodnej z prawem działalności gospodarczej.

Pytanie 29

Pracownik zatrudniony na umowę o pracę złożył wniosek o urlop bezpłatny na okres 3 miesięcy. Jakie są konsekwencje tego urlopu dla składek ZUS?

A. Składki na ubezpieczenia społeczne nie są odprowadzane w okresie urlopu bezpłatnego.

B. Składki są podwojone w okresie urlopu bezpłatnego.

C. Składki są naliczane według stawki preferencyjnej.

D. Składki na ubezpieczenia społeczne są odprowadzane tak jak dotychczas.

W okresie urlopu bezpłatnego pracownik nie otrzymuje wynagrodzenia, co oznacza, że nie ma podstawy do naliczania składek na ubezpieczenia społeczne. Dlatego twierdzenie, że składki są odprowadzane tak jak dotychczas, jest niepoprawne. Takie założenie wynika często z mylnego przekonania, że umowy o pracę zawsze generują obowiązek składkowy bez względu na sytuację. Kolejna błędna koncepcja to myśl, że składki mogą być podwojone. To nie ma podstaw w przepisach prawa pracy ani w systemie ubezpieczeń społecznych w Polsce. Podwojenie składek nie jest możliwe, ponieważ ich wysokość jest uzależniona od wynagrodzenia, którego brak w czasie urlopu bezpłatnego. Ostatnia niepoprawna odpowiedź sugeruje naliczenie składek według stawki preferencyjnej, co jest błędne, ponieważ w okresie urlopu bezpłatnego nie ma żadnych składek do obliczenia. Stawki preferencyjne dotyczą raczej określonych grup pracowników lub sytuacji, które nie mają związku z urlopem bezpłatnym. Często popełnianym błędem jest nieodróżnianie urlopu bezpłatnego od innych form nieobecności, które mogą mieć różne skutki dla składek ZUS. Warto pamiętać, że każda sytuacja kadrowa ma swoje specyficzne regulacje prawne i finansowe, które należy znać i stosować w praktyce.

Pytanie 30

Pracownik mający 48 lat w okresie od stycznia do maja 2017 roku spędził na zwolnieniach lekarskich łącznie 30 dni. W czerwcu dostarczył kolejne zwolnienie lekarskie, które dotyczy czasu niezdolności do pracy od 01.06.2017 r. do 09.06.2017 r. Zasiłek chorobowy przysługuje pracownikowi od

A. 09.06.2017 r.

B. 04.06.2017 r.

C. 01.06.2017 r.

D. 03.06.2017 r.

Wybór daty 03.06.2017 r. jako daty początkowej zasiłku chorobowego jest błędny z kilku powodów. Przede wszystkim, należy zrozumieć, że zasiłek chorobowy nie przysługuje za dni wolne od pracy, w tym przypadku 3 czerwca, który przypadał na sobotę. W związku z tym, nawet gdyby pracownik był niezdolny do pracy od 01.06.2017 r., zasiłek nie startuje od dnia, który nie jest dniem roboczym. Ponadto, zgodnie z przepisami prawa, zasiłek chorobowy wypłacany jest od pierwszego dnia niezdolności do pracy, ale tylko jeśli nie przypada on na dzień wolny. W przypadkach, gdy pracownik ma wcześniejsze zwolnienia lekarskie, które nie trwają dłużej niż 60 dni, prawo do zasiłku nadal obowiązuje. Typowym błędem jest więc założenie, że zasiłek można uzyskać za dni, które nie są dniami roboczymi. W związku z tym, poprawne obliczenie rozpoczęcia zasiłku chorobowego wymaga uwzględnienia kalendarza roboczego oraz przepisów dotyczących dni wolnych od pracy. W praktyce, każdorazowo powinno się upewnić, że rozumienie przepisów dotyczących zasiłków chorobowych uwzględnia zarówno dni robocze, jak i dni wolne, a także wcześniejsze zwolnienia, co w tym przypadku prowadzi do daty 04.06.2017 r. jako daty rozpoczęcia zasiłku.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Dług publiczny nie wlicza do siebie zobowiązań dotyczących

A. kredytów bankowych zaciągniętych przez podmioty sektora finansów publicznych

B. zakupu usług oraz dóbr przez jednostki sektora finansów publicznych

C. wyemitowanych przez Skarb Państwa obligacji skarbowych

D. kredytów bankowych zaciągniętych przez gminę

Odpowiedzi wskazujące na kredyty bankowe zaciągnięte przez jednostki sektora finansów publicznych oraz obligacje skarbowe emitowane przez Skarb Państwa są błędne, ponieważ te zobowiązania wpisują się w ramy ogólnego długu publicznego. Dług publiczny obejmuje wszystkie zobowiązania, które państwo oraz jednostki samorządowe mają wobec swoich wierzycieli. Kredyty zaciągane przez jednostki sektora finansów publicznych, takie jak agencje rządowe czy lokalne samorządy, są częścią długów, które mają wpływ na stabilność finansową kraju. Ponadto, obligacje skarbowe są instrumentem dłużnym emitowanym przez rząd na finansowanie wydatków budżetowych i również są zaliczane do długu publicznego. W kontekście zakupu usług i dóbr przez jednostki sektora finansów publicznych, te wydatki są również rejestrowane jako zobowiązania, które mogą wpływać na rachunek długów. Dlatego błędne jest myślenie, że takie zobowiązania nie są częścią długów publicznych. Powszechnym błędem jest mylenie długów publicznych z długami, które nie wpływają na ogólną sytuację finansową kraju; ważne jest, aby zrozumieć, że wszelkie zobowiązania dotyczące wydatków publicznych mają znaczenie dla analizy finansów publicznych i zdrowia ekonomicznego państwa. Niezrozumienie tych zależności może prowadzić do nieprawidłowych decyzji w zakresie polityki fiskalnej oraz zarządzania finansami publicznymi.

Pytanie 33

Strata podatkowa ma miejsce, gdy

A. zachodzi przewaga łącznej wartości przychodów nad kosztami ich uzyskania

B. występuje przewaga kosztów uzyskania przychodu nad łączną wartością przychodów

C. wydatki w danym okresie przewyższają wpływy pieniężne

D. różnica pomiędzy łączną wartością przychodów a kosztami ich uzyskania wynosi

W przypadku nadwyżki sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, mamy do czynienia z zyskiem, a nie stratą podatkową. Zyski są opodatkowane w określony sposób, a przedsiębiorcy powinni być świadomi, że zwiększone przychody bez odpowiednich kosztów mogą w krótkim okresie wydawać się korzystne, ale mogą również prowadzić do błędnych decyzji finansowych w dłuższej perspektywie. Wydatki danego okresu wyższe od wpływów pieniężnych mogą sugerować problemy z płynnością finansową, ale niekoniecznie świadczą o stracie podatkowej, gdyż mogą wystąpić sytuacje, w których wysokie wydatki są inwestycją, a wpływy pieniężne są odroczone w czasie. Różnica pomiędzy przychodami a kosztami uzyskania przychodu nie definiuje bezpośrednio straty, jeśli wynik jest dodatni, co może prowadzić do błędnych konkluzji o sytuacji finansowej firmy. Właściwe zrozumienie tych pojęć jest kluczowe dla zarządzania finansami i planowania podatkowego, ponieważ mylne interpretacje mogą prowadzić do nieoptymalnych decyzji i problemów z regulacjami podatkowymi. Zarządzanie finansami wymaga zrozumienia różnicy pomiędzy stratą a zyskiem, co jest fundamentem dla podejmowania strategicznych decyzji w przedsiębiorstwie.

Pytanie 34

Wskaż okoliczność, w której zleceniodawca jest zobowiązany do zgłoszenia zleceniobiorcy do ubezpieczenia emerytalnego, rentowego oraz wypadkowego?

A. Zleceniobiorca nie ma innego tytułu do ubezpieczenia emerytalnego i rentowego

B. Zleceniobiorca jest emerytem pracującym na umowę o pracę z minimalnym wynagrodzeniem u innego pracodawcy

C. Zleceniobiorca podpisał umowę zlecenia z innym zleceniodawcą na kwotę minimalnego wynagrodzenia

D. Zleceniobiorca jest studentem w wieku 22 lat, a zleceniodawca nie ma z nim zawartego stosunku pracy

Pierwsza sytuacja, w której zleceniobiorca zawarł umowę zlecenia z innym zleceniodawcą na kwotę minimalnego wynagrodzenia, nie prowadzi do obowiązkowego zgłoszenia go do ubezpieczeń. Zleceniobiorca może mieć inne źródło przychodu, co oznacza, że ubezpieczenie może być już zapewnione przez innego zleceniodawcę. Przeciwnie, jeśli osoba nie ma żadnego innego tytułu do ubezpieczenia, zleceniodawca ma obowiązek zgłoszenia jej do ubezpieczeń społecznych. Z kolei, zleceniobiorca będący studentem w wieku 22 lat, również nie podlega obowiązkowemu zgłoszeniu, ponieważ studenci do 26. roku życia mogą korzystać z ubezpieczenia rodziców, co może wykluczać konieczność zgłaszania ich do ubezpieczeń przez zleceniodawców. Odnośnie emerytów, którzy są zatrudnieni na umowę o pracę, sytuacja jest nieco bardziej skomplikowana. Emeryt, który jest już objęty ubezpieczeniem emerytalnym z tytułu wcześniejszego zatrudnienia, nie potrzebuje dodatkowego zgłoszenia do ubezpieczeń w związku z umową zlecenia, chyba że jego dochody z tej umowy są na tyle wysokie, że przekraczają limit. W każdej z tych sytuacji, ważne jest, aby zleceniodawcy dokonywali rzetelnej analizy statusu ubezpieczeniowego zleceniobiorców, aby nie narazić się na potencjalne kary i dodatkowe zobowiązania finansowe.

Pytanie 35

Na jakim formularzu zleceniodawca jest zobowiązany do zgłoszenia do ZUS zleceniobiorcy, który ma zawartą umowę o pracę z innym pracodawcą, a jego wynagrodzenie brutto przewyższa minimalną krajową, nie będąc jednocześnie studentem?

A. ZUS ZFA

B. ZUS ZZA

C. ZUS ZUA

D. ZUS ZCNA

Odpowiedź ZUS ZZA jest prawidłowa, ponieważ formularz ten służy do zgłaszania do ZUS zleceniobiorców, którzy wykonują pracę na podstawie umowy cywilnoprawnej (takiej jak umowa zlecenia) i mają podpisaną jednocześnie umowę o pracę z wynagrodzeniem brutto wyższym od płacy minimalnej krajowej. W przypadku takiego zleceniodawca ma obowiązek zarejestrować zleceniobiorcę w ZUS na formularzu ZUS ZZA, co gwarantuje odpowiednie ubezpieczenia społeczne dla zleceniobiorcy, w tym ubezpieczenie zdrowotne, emerytalne i rentowe. Przykładowo, jeśli zleceniobiorca pracuje w pełnym wymiarze godzin u innego pracodawcy i jednocześnie wykonuje zlecenia dla innej firmy, która podpisuje z nim umowę zlecenia, to zleceniobiorca powinien być zgłoszony na formularzu ZUS ZZA, co zapewnia mu pełne prawa do świadczeń ze strony ZUS.

Pytanie 36

Roczne ograniczenie podstawy wymiaru wynoszące 30-krotność przewidywanego średniego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy odnosi się do składek na ubezpieczenia

A. wypadkowe i chorobowe

B. rentowe i chorobowe

C. emerytalne i rentowe

D. wypadkowe i zdrowotne

Odpowiedzi wskazujące na składki wypadkowe, zdrowotne oraz chorobowe nie są zgodne z przepisami prawa. Składki wypadkowe są powiązane z ryzykiem wypadków przy pracy i nie podlegają rocznemu ograniczeniu podstawy wymiaru. Ich wysokość jest ustalana na podstawie stopy procentowej, która zależy od branży oraz liczby wypadków w danej firmie i jest obliczana jako procent od wynagrodzenia. Z kolei składki zdrowotne nie są objęte tym ograniczeniem, ponieważ są obliczane na podstawie wartości wynagrodzenia bez górnego limitu. Kluczowym elementem przy tych składkach jest ich stała wysokość, niezależna od prognozowanego wynagrodzenia w gospodarce. W przypadku składek chorobowych również nie stosuje się ograniczenia, ponieważ są one oparte na całkowitym wynagrodzeniu, a ich celem jest zapewnienie pracownikom zabezpieczenia w razie niezdolności do pracy. Typowym błędem jest mylenie składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z innymi rodzajami składek, co może prowadzić do nieprawidłowego obliczenia zobowiązań wobec ZUS. Warto zatem dokładnie zrozumieć różnice pomiędzy poszczególnymi składkami oraz ich regulacjami prawnymi, aby uniknąć błędnych interpretacji.

Pytanie 37

Za pracę w niedzielę w godzinach, które przekraczają normę czasu pracy, oprócz standardowego wynagrodzenia przysługuje dodatkowe wynagrodzenie w wysokości

A. 50%

B. 10%

C. 75%

D. 100%

Wybór odpowiedzi 50%, 75% lub 10% wskazuje na nieporozumienie dotyczące przepisów regulujących wynagradzanie pracowników za pracę w niedzielę oraz za godziny nadliczbowe. Warto zauważyć, że dodatek w wysokości 50% wynagrodzenia dotyczy pracy w dni powszednie w godzinach nadliczbowych, ale nie ma zastosowania w kontekście pracy w niedziele, która jest dniem ustawowo wolnym. Odpowiedź 75% również jest myląca, ponieważ nie odnosi się do żadnych obowiązujących przepisów w Kodeksie pracy. Z kolei dodatek w wysokości 10% jest zdecydowanie zaniżony i nie ma oparcia w żadnych regulacjach prawnych. Kluczowym błędem jest zrozumienie, że praca w niedzielę, zwłaszcza w nadgodzinach, jest traktowana jako sytuacja wyjątkowa, wymagająca wyższej rekompensaty. Pracownicy wykonujący pracę w takich warunkach ponoszą dodatkowe obciążenie, które powinno zostać odpowiednio wynagrodzone. Sprawiedliwość w wynagradzaniu pracy jest istotnym elementem prawa pracy, który ma na celu ochronę praw pracowników oraz zapewnienie równowagi pomiędzy życiem zawodowym a prywatnym. Ostatecznie, niezrozumienie tych zasad może prowadzić do nieprawidłowego stosowania przepisów oraz zniechęcenia pracowników, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania zasobami ludzkimi.

Pytanie 38

Spółka z o.o. zatrudniająca pracowników miała obowiązek jako płatnik składek dostarczyć deklarację rozliczeniową ZUS DRA za kwiecień 2016 r. najpóźniej do dnia

A. 10 maja 2016 r. (wtorek)

B. 16 maja 2016 r. (poniedziałek)

C. 15 maja 2016 r. (niedziela)

D. 5 maja 2016 r. (czwartek)

Odpowiedź 16 maja 2016 r. jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, płatnicy składek mają obowiązek składania deklaracji rozliczeniowej ZUS DRA do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który składana jest deklaracja. W przypadku kwietnia 2016 r., ostateczny termin przypadł na 15 maja, jednak w 2016 roku, ten dzień przypadał na niedzielę, co stanowi szczególny przypadek. W związku z tym, zgodnie z przepisami, termin ten zostaje przesunięty na najbliższy dzień roboczy, a więc na 16 maja 2016 r., który był poniedziałkiem. Takie przepisy są zgodne z ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych oraz Kodeksem cywilnym, które przewidują, że jeśli termin przypada na dzień ustawowo wolny od pracy, to termin ulega przedłużeniu. Praktyka w zakresie składania deklaracji ZUS DRA podkreśla znaczenie przestrzegania terminów, ponieważ opóźnienia mogą prowadzić do naliczania odsetek oraz kar finansowych dla płatników.

Pytanie 39

W maju 2013 roku liczba pracowników przeliczona na etaty przedstawiała się następująco:
od 01 do 16 maja - 42 etaty,
od 17 do 20 maja - 40 etatów,
od 21 do 31 maja - 44 etaty.

Jakie było przeciętne zatrudnienie w maju 2013 roku, obliczone dla ZFŚS metodą średniej ważonej?

A. 43 etaty

B. 41,5 etatu

C. 44 etaty

D. 42,5 etatu

Odpowiedź 42,5 etatu jest poprawna, ponieważ obliczenia przeciętnego zatrudnienia w oparciu o metodę średniej chronologicznej powinny uwzględniać zmiany zatrudnienia w poszczególnych okresach. W tym przypadku mamy trzy przedziały czasowe z różną liczbą etatów: od 01 do 16 maja - 42 etaty, od 17 do 20 maja - 40 etatów oraz od 21 do 31 maja - 44 etaty. Aby obliczyć przeciętne zatrudnienie, najpierw ustalamy liczbę dni w każdym z przedziałów: 16 dni (od 01 do 16 maja), 4 dni (od 17 do 20 maja) oraz 11 dni (od 21 do 31 maja). Następnie obliczamy całkowitą liczbę etatów dla każdego z tych okresów: 42 etaty * 16 dni = 672, 40 etatów * 4 dni = 160 oraz 44 etaty * 11 dni = 484. Dodając te wartości otrzymujemy 672 + 160 + 484 = 1316. Całkowita liczba dni to 16 + 4 + 11 = 31. Aby obliczyć przeciętne zatrudnienie, dzielimy całkowitą liczbę etatów przez łączną liczbę dni: 1316 / 31 = 42,5 etatu. Tego typu obliczenia są standardem w wielu organizacjach, które zajmują się zarządzaniem zasobami ludzkimi, a ich znajomość jest niezbędna w kontekście ustalania podstaw prawnych do funduszy socjalnych.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej