Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.04 - Organizacja prac związanych z budową oraz konserwacją obiektów małej architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 12:18
  • Data zakończenia: 19 grudnia 2025 12:26

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Rysunek o wymiarach 210 x 297 mm oznaczany jest symbolem

A. A4
B. A3
C. Al
D. A2
Format A4, o wymiarach 210 x 297 mm, jest jednym z najbardziej powszechnych rozmiarów papieru stosowanych w biurach i drukarniach na całym świecie. Jest on częścią międzynarodowego systemu rozmiarów papieru ISO 216, który jest standardem w wielu krajach. A4 jest często wykorzystywany do drukowania dokumentów, raportów, ulotek i materiałów biurowych. Warto zauważyć, że rozmiary papieru w systemie A są zdefiniowane na podstawie proporcji 1:√2, co zapewnia zachowanie proporcji podczas cięcia papieru na mniejsze arkusze. Przykładowo, arkusz A4 można łatwo podzielić na dwa arkusze A5, co czyni go niezwykle elastycznym w zastosowaniach takich jak tworzenie broszur czy książek. Zrozumienie i prawidłowe stosowanie standardów rozmiarów papieru jest kluczowe dla efektywności w pracy biurowej oraz w procesach drukarskich, co wpływa na oszczędność materiałów i czas pracy.

Pytanie 2

Ślizg stanowi charakterystyczny składnik wyposażenia ogrodowego?

A. jordanowskiego
B. botanicznego
C. pomologicznego
D. zoologicznego
Ślizg to typowy element w ogrodach jordanowskich, które są miejscami do zabawy i aktywności dla dzieci i młodzieży. Te ogrody powstały na przełomie XIX i XX wieku i miały na celu promowanie zdrowego trybu życia oraz integrację lokalnych społeczności. Ślizg sprzyja nie tylko zabawie, ale też rozwija umiejętności motoryczne i koordynację ruchową dzieci. Warto pamiętać, że projektując takie urządzenia, musimy też myśleć o bezpieczeństwie – są odpowiednie normy, jak na przykład PN-EN 1176, które zapewniają, że te konstrukcje są stabilne i odporne na warunki atmosferyczne. Dobrze zaprojektowany ślizg powinien odpowiadać na potrzeby różnych grup wiekowych, co sprawia, że jest uniwersalny. To podejście dobrze wpisuje się w trendy dotyczące przestrzeni publicznych, które powinny być dostępne dla każdego.

Pytanie 3

Ile wynosi grubość warstwy ścieralnej drogi na pokazanym przekroju konstrukcyjnym?

Ilustracja do pytania
A. 12 cm
B. 22 cm
C. 10 cm
D. 15 cm
Grubość warstwy ścieralnej drogi wynosząca 10 cm jest zgodna z normami budowlanymi oraz praktykami inżynieryjnymi, które sugerują, że taka grubość jest adekwatna dla dróg o średnim natężeniu ruchu. Warstwa ścieralna pełni kluczową rolę w zapewnieniu odpowiedniej jakości nawierzchni, jej trwałości oraz bezpieczeństwa użytkowników. W przypadku dróg o dużym natężeniu ruchu, grubość ta może być większa, natomiast dla dróg lokalnych często wystarcza 10 cm. Przykłady zastosowań tej grubości można znaleźć w projektach dróg gminnych, gdzie celem jest optymalizacja kosztów budowy przy zachowaniu odpowiednich standardów jakości. Ponadto, w kontekście inżynierii ruchu, utrzymanie odpowiedniej grubości warstwy ścieralnej pozwala na efektywniejsze odprowadzanie wody opadowej, co znacząco wpływa na bezpieczeństwo na drodze, minimalizując ryzyko aquaplaningu. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z normą PN-EN 13108-1, grubość warstwy ścieralnej powinna być dostosowana do warunków lokalnych oraz przewidywanego obciążenia ruchem, co potwierdza zasadność wyboru 10 cm w kontekście tego pytania.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 5

Aby wzmocnić brzegi zbiornika wodnego poprzez faszynowanie, należy użyć

A. nasiona traw, perforowane płyty betonowe
B. drewniane kołki, cienkie gałęzie drzew lub krzewów
C. grodnice winylowe, żwir
D. kamienie, kosze z metalowej siatki
Wybór nasion traw i ażurowych płyt betonowych jako metod umocnienia brzegów oczka wodnego jest nieadekwatny z kilku powodów. Choć nasiona traw mogą być korzystne w kontekście stabilizacji gruntów, ich efektywność zależy od wielu czynników, takich jak gatunek trawy, warunki glebowe oraz dostępność wody. Nasiona te nie zaspokoją jednak potrzeby natychmiastowego zabezpieczenia brzegów, co jest kluczowe w sytuacjach, gdy występują silne prądy wodne lub erozja. Ażurowe płyty betonowe są ciężkimi i sztywnymi elementami, które mogą wprowadzać dodatkowe zagrożenia dla lokalnego ekosystemu, w tym dla ryb i ptaków. Mogą także prowadzić do destabilizacji naturalnej struktury brzegów, powodując ich dalszą erozję. Kamienie oraz kosze z metalowej siatki, mimo że mogą być użyte do umocnienia brzegów, nie są tak elastyczne jak naturalne metody, co może ograniczać ich skuteczność w zmieniających się warunkach wodnych. Grodnice winylowe oraz żwir, chociaż stosowane w niektórych projektach inżynieryjnych, nie są rozwiązaniem dostosowanym do naturalnego środowiska wodnego, a ich użycie może w dłuższej perspektywie przyczynić się do degradacji lokalnej fauny i flory. W kontekście umacniania brzegów zbiorników wodnych kluczowe jest stosowanie rozwiązań, które harmonizują z naturą i wspierają lokalny ekosystem.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 7

Jaki element wyposażenia charakteryzuje ogród kalwaryjski?

A. Oranżeria
B. Glorieta
C. Pagoda
D. Kapliczka
Glorieta, jako konstrukcja ogrodowa, pełni rolę architektoniczną i estetyczną, ale nie jest typowym elementem ogrodu kalwaryjnego. Jej celem jest zazwyczaj tworzenie przestrzeni do wypoczynku, a nie stanowi ona miejsca kultu. Glorie są często stosowane w ogrodach pałacowych lub parkowych, gdzie służą jako miejsce spotkań i relaksu. Z kolei pagoda, jako struktura nawiązująca do architektury azjatyckiej, nie ma związku z tradycją kalwaryjnych ogrodów, które wykorzystują elementy europejskie i chrześcijańskie. Posiadają one bardziej symboliczne znaczenie w kontekście religijnym, a nie funkcjonalnym, jak to ma miejsce w przypadku kapliczki. Oranżeria, chociaż piękna i użyteczna, nie jest związana z duchowym aspektem ogrodu kalwaryjnego. Służy ona głównie do uprawy roślin egzotycznych i ochrony ich przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. W kontekście ogrodu kalwaryjnego, błędne jest myślenie, że elementy związane z funkcją wypoczynkową czy estetyczną, jak glorieta czy oranżeria, mogą zastąpić kapliczkę, która pełni kluczową rolę w praktykach religijnych i duchowych. W związku z tym, istotne jest zrozumienie różnicy pomiędzy funkcją sakralną a użytkową elementów ogrodu.

Pytanie 8

Z którego betonu, zgodnie z normą PN-B-01030/2000, należy wykonać fundament słupa pokazanego na zamieszczonym przekroju?

Ilustracja do pytania
A. Lekkiego zbrojonego.
B. Lekkiego.
C. Niezbrojonego.
D. Zbrojonego.
Odpowiedź, że fundament słupa powinien być wykonany z betonu zbrojonego, jest zgodna z normą PN-B-01030/2000, która wskazuje na konieczność stosowania odpowiednich materiałów budowlanych w zależności od obciążeń oraz funkcji konstrukcyjnych. Beton zbrojony jest niezbędny w przypadku słupów, które przenoszą znaczne obciążenia, ponieważ zapewnia on nie tylko wytrzymałość na ściskanie, ale również odporność na zginanie i rozciąganie dzięki zastosowaniu zbrojenia z prętów stalowych. W praktyce, beton zbrojony jest standardem w budownictwie, gdzie wymagane są wysokie parametry strukturalne, na przykład w wieżowcach, mostach czy dużych halach. Przykładowo, w przypadku budowy obiektów użyteczności publicznej, takich jak szkoły czy szpitale, stosowanie betonu zbrojonego w fundamentach jest kluczowe, by zaspokoić wymagania dotyczące bezpieczeństwa i trwałości. Dobrą praktyką jest także przeprowadzanie analiz statycznych, które pozwalają na optymalne zaprojektowanie fundamentów odpowiednio do specyfiki obiektu oraz warunków gruntowych.

Pytanie 9

Na warstwę użytkową rowerowego szlaku w obszarze miejskim należy zastosować nawierzchnię

A. żwirową
B. tłuczniową
C. gruntową
D. bitumiczną
Wybór nawierzchni gruntowej dla ścieżek rowerowych jest nieodpowiedni, ponieważ tego typu nawierzchnie są zazwyczaj niestabilne i mogą ulegać erozji, co prowadzi do powstawania nierówności oraz trudności w użytkowaniu, zwłaszcza w warunkach deszczowych. Gruntowe ścieżki mogą być również podatne na błoto, co zniechęca do korzystania z nich, a rowerzyści mogą napotykać trudności w poruszaniu się. Tłuczniowe nawierzchnie, z kolei, mimo że oferują lepszą stabilność niż gruntowe, mogą być niewygodne ze względu na nierówną powierzchnię, co wpływa na komfort jazdy. Dodatkowo, tłuczeń nie zawsze dobrze odprowadza wodę, co może prowadzić do zbierania się wody na powierzchni, a to stwarza ryzyko kontuzji. Żwirowe nawierzchnie, choć są bardziej estetyczne, są często nieodpowiednie dla intensywnego ruchu rowerowego, ponieważ nie zapewniają wystarczającej stabilności i mogą prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. Wybierając nawierzchnię dla ścieżek rowerowych, należy kierować się standardami, które zalecają stosowanie materiałów odpornych na warunki atmosferyczne oraz zapewniających bezpieczeństwo użytkowników, co w przypadku omawianych opcji najlepiej spełnia nawierzchnia bitumiczna.

Pytanie 10

Kruszywo, które można wykorzystać jako podsypkę pod kostkę granitową, nie powinno mieć frakcji większej niż

A. 10 mm
B. 2 mm
C. 12 mm
D. 6 mm
Wybór kruszywa o frakcji większej niż 2 mm, jak w przypadku odpowiedzi 6 mm, 10 mm czy 12 mm, jest niewłaściwy z kilku powodów. Kruszywo o większych frakcjach ma tendencję do tworzenia szczelin między ziarnami, co prowadzi do niestabilności całego układu. Duże ziarna są bardziej podatne na przesuwanie się i nie zapewniają odpowiedniego wsparcia dla kostki granitowej, co może skutkować jej nieprawidłowym osadzeniem i w konsekwencji uszkodzeniami. Ponadto, większe frakcje kruszywa mogą utrudniać odprowadzanie wody, co zwiększa ryzyko powstawania kałuż i erozji w trakcie intensywnych opadów. Użytkownicy często mylnie zakładają, że większe ziarno zapewni lepsze wsparcie, jednak praktyka i normy budowlane jasno wskazują, że niewłaściwy wybór frakcji może prowadzić do kosztownych napraw i przedwczesnej degradacji nawierzchni. W przypadku kostki granitowej, która jest materiałem o dużej twardości i masie, wybór kruszywa o frakcji do 2 mm jest kluczowy dla zapewnienia trwałości i estetyki wykonanej nawierzchni. Dlatego tak ważne jest, aby stosować się do zaleceń specjalistów i norm branżowych, aby uniknąć typowych błędów w doborze materiałów.

Pytanie 11

Wskaż rodzaj drewna, który ze względu na wysoką odporność na warunki atmosferyczne jest najbardziej użyteczny przy budowie małych form architektonicznych?

A. Drewno świerkowe
B. Drewno brzozowe
C. Drewno sosnowe
D. Drewno dębowe
Drewno brzozowe, mimo że jest popularnym materiałem, nie wykazuje tak wysokiej odporności na czynniki atmosferyczne jak drewno dębowe. Jego struktura jest mniej gęsta i bardziej porowata, co prowadzi do większej absorpcji wody, a tym samym do ryzyka deformacji i rozkładu w wyniku działania grzybów i mikroorganizmów. Przy budowie drobnych form architektonicznych drewno brzozowe wymagałoby znacznie częstszej konserwacji i impregnacji, co nie jest praktyczne ani ekonomiczne. Drewno sosnowe, będące materiałem szeroko stosowanym w budownictwie, również nie jest najlepszym wyborem do zastosowań zewnętrznych. Ma tendencję do żywicy, co w dłuższym okresie może prowadzić do problemów w obróbce i zmniejszać estetykę wykończenia. Drewno świerkowe, podobnie jak sosnowe, jest mniej odporne na działanie wilgoci i zmiennych warunków klimatycznych, co czyni je mniej optymalnym rozwiązaniem na zewnątrz. Takie błędne wybory materiałowe mogą prowadzić do wcześniejszej degradacji konstrukcji oraz zwiększonych kosztów utrzymania. W branży budowlanej ważne jest, aby wybierać drewno zgodnie z jego właściwościami fizycznymi i chemicznymi, co potwierdzają normy takie jak PN-EN 338, które klasyfikują drewno według jego zastosowania i odporności na czynniki biotyczne i abiotyczne.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 13

Jaki naturalny materiał budowlany nadaje się do stworzenia nawierzchni warstwy ścieralnej schodów w ogrodzie w stylu rustykalnym?

A. Kostkę brukową betonową
B. Płyty granitowe szlifowane
C. Kostkę brukową drewnianą
D. Płyty betonowe ażurowe
Kostka brukowa drewniana jest idealnym materiałem budowlanym do wykonania nawierzchni schodów w ogrodzie rustykalnym z kilku powodów. Po pierwsze, drewno jako materiał naturalny doskonale wpisuje się w estetykę ogrodu rustykalnego, wprowadzając elementy organiczne i ciepło do przestrzeni. Ponadto, drewno charakteryzuje się dobrą przyczepnością, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa użytkowników schodów, zwłaszcza w warunkach wilgotnych. Warto również zauważyć, że drewniana kostka brukowa, jeśli jest odpowiednio zaimpregnowana, może być odporna na działanie czynników atmosferycznych oraz uszkodzenia mechaniczne. Przykłady zastosowania kostki brukowej drewnianej można znaleźć w wielu projektach ogrodowych, gdzie harmonijnie łączy się z naturalnym otoczeniem, a także w ścieżkach ogrodowych, altanach czy przy tarasach. Warto także podkreślić, że stosowanie materiałów naturalnych, takich jak drewno, jest zgodne z trendami zrównoważonego budownictwa i standardami ekologicznymi, co może zwiększać wartość estetyczną oraz użytkową przestrzeni ogrodowej.

Pytanie 14

W trakcie projektowania ścieżek zakłada się, że jedna sprawna osoba zajmuje przestrzeń o szerokości

A. 60 cm
B. 120 cm
C. 100 cm
D. 80 cm
Odpowiedź 60 cm jest prawidłowa, ponieważ w projektowaniu przestrzeni dla ruchu osób przyjmuje się, że jedna pełnosprawna osoba zajmuje średnio 60 cm szerokości. Taki wymiar jest zgodny z normami i standardami projektowania przestrzeni publicznych oraz budynków, takich jak norma PN-EN 14788. W praktyce oznacza to, że podczas projektowania ścieżek, chodników czy innych przestrzeni, należy uwzględnić ten wymiar, aby zapewnić komfort i bezpieczeństwo użytkowników. Przykładem zastosowania tej zasady mogą być ciągi piesze w miastach, gdzie muszą one być wystarczająco szerokie, aby umożliwić swobodne poruszanie się pieszym, w tym osobom z niepełnosprawnościami. Zastosowanie wymiaru 60 cm pozwala również na praktyczne rozmieszczenie mebli miejskich, takich jak ławki, kosze na śmieci czy inne elementy infrastruktury, nie zakłócając jednocześnie ruchu pieszych. Taki projekt minimalizuje ryzyko kolizji oraz zwiększa ogólną funkcjonalność przestrzeni.

Pytanie 15

Jakie narzędzie jest niezbędne do precyzyjnego wytyczenia osi ścieżki ogrodowej?

A. Wiertarka
B. Łopata
C. Miotła
D. Szpilki geodezyjne
Szpilki geodezyjne to bardzo precyzyjne narzędzie, które często używa się do wyznaczania osi budowli, w tym również ścieżek ogrodowych. Dzięki nim można dokładnie zaznaczyć i utrzymać linie proste, co jest kluczowe przy tworzeniu planu ścieżki. Szpilki geodezyjne umożliwiają dokładne wytyczenie kształtu ścieżki, co jest niezbędne do dalszych prac, takich jak wykopanie rowów czy układanie nawierzchni. Warto zaznaczyć, że geodeci oraz architekci krajobrazu często korzystają z tych narzędzi podczas wykonywania pomiarów w terenie. Szpilki geodezyjne są wykonane z metalu, co sprawia, że są trwałe i mogą być używane wielokrotnie. Dzięki ich zastosowaniu, można uniknąć błędów, które mogłyby prowadzić do nieprawidłowego ułożenia ścieżki. Dobre praktyki w budowie małej architektury krajobrazu zakładają używanie właśnie takich precyzyjnych narzędzi, co pozwala na osiągnięcie zamierzonych efektów estetycznych i funkcjonalnych.

Pytanie 16

Który typ płytek nie nadaje się do wykorzystania jako okładzina betonowego muru oporowego?

A. Płytki klinkierowe
B. Płytki kamienne
C. Płytki gresowe
D. Płytki gipsowe
Gipsowe płytki nie są stosowane jako okładzina betonowych murek oporowych z kilku kluczowych powodów. Przede wszystkim, gips jest materiałem podatnym na działanie wilgoci, co czyni go niewłaściwym wyborem w warunkach, gdzie istnieje ryzyko kontaktu z wodą lub wilgocią, jak w przypadku murków oporowych. W przypadku takiej okładziny, odpowiednie materiały powinny być odporne na zmiany warunków atmosferycznych oraz na działanie wody, aby zapobiec degradacji struktury. Płytki kamienne, gresowe czy klinkierowe są znacznie bardziej odpowiednie, ponieważ charakteryzują się wysoką odpornością na czynniki zewnętrzne i są często wykorzystywane w budownictwie ze względu na swoją trwałość i estetykę. Dodatkowo, w projektach budowlanych powinno się stosować materiały zgodne z normami budowlanymi, które gwarantują bezpieczeństwo i długowieczność konstrukcji. Dlatego korzystanie z gipsowych płytek w takich zastosowaniach jest zdecydowanie niezasadne.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 18

W której strefie ogrodu przydomowego należy umieścić pokazany na rysunku obiekt?

Ilustracja do pytania
A. Gospodarczej.
B. Ozdobnej.
C. Wypoczynkowej.
D. Reprezentacyjnej.
Obiekt przedstawiony na zdjęciu to drewniany schowek ogrodowy, który pełni kluczową rolę w organizacji przestrzeni w ogrodzie przydomowym. Jego głównym zadaniem jest przechowywanie narzędzi i sprzętu ogrodniczego, co pozwala na ich łatwy dostęp oraz ochronę przed warunkami atmosferycznymi. Umieszczanie takich konstrukcji w strefie gospodarczej jest zgodne z dobrą praktyką projektowania ogrodów. Dzięki temu estetyka stref ozdobnych, wypoczynkowych i reprezentacyjnych nie jest zakłócona, co jest istotne dla ogólnej harmonii przestrzennej. W strefie gospodarczej warto także uwzględnić inne elementy, takie jak kompostownik czy pojemniki na odpady, co dodatkowo sprzyja efektywnej organizacji przestrzeni. Przechowując narzędzia w odpowiednim miejscu, nie tylko poprawiamy funkcjonalność ogrodu, ale także dbamy o bezpieczeństwo, unikając przypadkowych urazów spowodowanych pozostawionymi na widoku akcesoriami. Przykładem dobrej praktyki jest także stosowanie materiałów odpornych na działanie warunków atmosferycznych, co wydłuża żywotność schowka i zwiększa jego efektywność.

Pytanie 19

Od jakiej czynności należy rozpocząć realizację projektu stawu?

A. Wyznaczenia głębokości zbiornika w terenie
B. Wykonania przegrody kapilarnej
C. Wykonania wykopu
D. Wyznaczenia obrysu zbiornika w terenie
Wyznaczenie obrysu zbiornika w terenie jest kluczowym krokiem w realizacji projektu oczka wodnego, ponieważ stanowi fundament dla dalszych działań budowlanych. Poprawne wyznaczenie obrysu umożliwia określenie optymalnych wymiarów i kształtu zbiornika, co ma znaczenie zarówno dla estetyki, jak i funkcjonalności. Przy tworzeniu oczka wodnego należy również uwzględnić lokalne uwarunkowania, takie jak warunki glebowe, przepływ wód gruntowych oraz istniejące elementy krajobrazu. W praktyce można użyć sznurków, stake'ów oraz poziomicy, aby precyzyjnie wyznaczyć granice zbiornika. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy pozwala na uniknięcie wielu problemów, takich jak niewłaściwa głębokość zbiornika, co może prowadzić do szybkiego zarastania glonami lub problemów z ekosystemem wodnym. Dobre praktyki inżynierskie wskazują, że planowanie i wyznaczanie obrysu powinno być realizowane na etapie projektowania, a także powinno uwzględniać przyszłe zmiany w otoczeniu oraz dostępność dla konserwacji.

Pytanie 20

Najważniejszym składnikiem kompozycji jest

A. rytm
B. dominanta
C. linia
D. symetria
Rytm, dominanta i symetria, mimo że są istotnymi elementami kompozycji, nie stanowią podstawy, na której opiera się całe dzieło. Rytm jest związany z powtarzalnością elementów w kompozycji, co może prowadzić do stworzenia wrażenia ruchu i dynamiki. W praktyce rytm wykorzystuje się w muzyce, tańcu oraz sztukach wizualnych, aby nadać dziełu puls i tempo. Jednak bez odpowiedniej struktury, jaką tworzy linia, rytm może stracić swoją moc i znaczenie, gdyż nie będzie miał wyraźnych punktów odniesienia. Dominanta, jako element przyciągający uwagę, jest istotna w kontekście hierarchizacji informacji w dziele, ale bez linii, która określa granice i układ form, może być trudna do wyodrębnienia. Symetria natomiast, często stosowana dla uzyskania harmonii i estetyki, nie jest podstawowym elementem kompozycji, gdyż może nie zawsze odzwierciedlać intencje artysty. Używanie symetrii bez przemyślanej struktury linii może prowadzić do monotonii i braku wyrazu. Typowym błędem myślowym jest przyjmowanie założenia, że elementy te mogą stać się samodzielnymi fundamentami, co nie jest zgodne z zasadami kompozycji. W projektowaniu i sztuce należy zawsze zaczynać od zrozumienia linii jako podstawowego narzędzia budowy wizualnej narracji.

Pytanie 21

Który sposób budowy murka pozwala na obsadzenie go roślinami?

A. Na zaprawę.
B. Na sucho.
C. W klin.
D. W piątkę.
Układanie murka na sucho to technika, która pozwala na naturalne wkomponowanie go w otoczenie, umożliwiając roślinom rozwój w szczelinach pomiędzy kamieniami czy cegłami. Dzięki temu murek staje się elementem zielonej architektury, co sprzyja bioróżnorodności. Przykładem praktycznego zastosowania tej metody jest budowanie murków oporowych w ogrodzie, gdzie szczeliny mogą być obsadzone sukulentami, mchem czy innymi roślinami. Tego typu układy wykazują wysoką odporność na warunki atmosferyczne, ponieważ brak zaprawy pozwala na swobodny przepływ wody, co zmniejsza ryzyko ich uszkodzenia przez mróz. W kontekście standardów budowlanych, układanie na sucho powinno być zgodne z wytycznymi dotyczącymi konstrukcji ekologicznych, które promują zrównoważony rozwój i minimalizację wpływu na środowisko.

Pytanie 22

Jakie wymiary będzie miała przestrzeń ukazana na planie w skali 1:500, jeśli wiadomo, że rzeczywiste wymiary tej przestrzeni wynoszą 250 × 400 cm?

A. 1,0 × 2,2 cm
B. 5,0 × 8,0 cm
C. 2,0 × 1,2 cm
D. 0,5 × 0,8 cm
Aby obliczyć wymiary placu na mapie w skali 1:500, należy zastosować wzór, który przelicza rzeczywiste wymiary na wymiary mapy. W rzeczywistości plac ma wymiary 250 cm na 400 cm. W skali 1:500, oznacza to, że każdy 1 cm na mapie odpowiada 500 cm w rzeczywistości. W związku z tym, aby przeliczyć wymiary placu, należy podzielić jego rzeczywiste wymiary przez 500. Dla długości: 250 cm / 500 = 0,5 cm, a dla szerokości: 400 cm / 500 = 0,8 cm. Dlatego na mapie plac będzie miał wymiary 0,5 cm na 0,8 cm. Zastosowanie skali w praktyce jest powszechne w architekturze i planowaniu przestrzennym, gdzie precyzyjne poziomy wymiarowe są kluczowe dla dokładnych pomiarów i efektywnego projektowania. Warto pamiętać, że poprawne przeliczenie wymiarów na mapie jest podstawą skutecznej wizualizacji przestrzennej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie inżynierii i urbanistyki.

Pytanie 23

Na zamieszczonym rysunku widoczne jest osadzenie drewnianego słupa w gruncie za pomocą

Ilustracja do pytania
A. kotwy.
B. świadka.
C. śledzia.
D. zbrojenia.
Wybór odpowiedzi "zbrojenia" jest błędny, ponieważ zbrojenie odnosi się głównie do wzmocnienia elementów betonowych, a nie do osadzania słupów drewnianych. Zbrojenia są zastosowane w elementach konstrukcyjnych, takich jak belki i płyty żelbetowe, gdzie ich głównym celem jest przeciwdziałanie rozciąganiu materiału, które jest słabsze w betonie. Kolejnym błędnym rozwiązaniem jest odpowiedź "śledzia". Śledzie to elementy wykorzystywane do mocowania namiotów, a ich funkcja nie ma nic wspólnego z osadzaniem słupów w gruncie. W kontekście budowlanym, śledzie mogą być używane przy konstrukcjach tymczasowych, jednak ich zastosowanie w przypadku drewnianych słupów jest niewłaściwe. Odpowiedź "świadka" również nie jest adekwatna, ponieważ termin ten nie jest używany w kontekście budownictwa do opisywania elementów mocujących. W praktyce, wiele osób może mylić różne typy mocowań, co prowadzi do nieporozumień, które mogą skutkować niewłaściwym doborem materiałów czy technik budowlanych. Kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednie zastosowanie elementów konstrukcyjnych jest niezbędne dla zapewnienia trwałości i bezpieczeństwa budowli.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 25

W Katalogu Nakładów Rzeczowych nr 2-21 w tablicy 0607 znajdują się dane dotyczące nakładów na 1,0 m długości ławki z prefabrykatów żelbetowych z drewnianą obudową siedzisk. Jaki obmiar powinno się przyjąć do wyliczenia kosztorysowego wykonania czterech takich ławek, każda o długości 2,0 m?

A. 16 m
B. 4 m
C. 1 m
D. 8 m
Wybór 8 m jako obmiar do obliczenia wartości kosztorysowej wykonania czterech ławek, każda o długości 2,0 m, jest poprawny, ponieważ sumujemy długości wszystkich ławek. Długość jednej ławki wynosi 2,0 m, a ponieważ planujemy wykonać cztery takie ławki, obliczenie jest proste: 2,0 m x 4 = 8 m. Kluczowe jest zrozumienie, że w kosztorysach budowlanych do obliczeń należy przyjmować całkowite wymiary materiałów, co pozwala na precyzyjne oszacowanie kosztów materiałów i robocizny. Przyjmowanie wartości jednostkowych, jak 1 m, nie oddaje pełnej skali projektu, a zatem może prowadzić do niedoszacowania lub przekroczenia budżetu. W praktyce, stosując tego typu obliczenia, można poprawić efektywność finansową projektu oraz dokładność kosztorysów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży budowlanej, takimi jak normy kosztorysowe publikowane przez Polską Izbę Inżynierów Budownictwa.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 27

Przedstawione na rysunku narzędzie przeznaczone jest do cięcia

Ilustracja do pytania
A. kostki brukowej.
B. płytek gresowych.
C. blachy stalowej.
D. drewnianych belek.
Odpowiedź "kostki brukowej" jest poprawna, ponieważ narzędzie przedstawione na rysunku to gilotyna do kostki brukowej, specjalistyczne urządzenie, które umożliwia precyzyjne cięcie kostki brukowej na wymiar. Gilotyny do kostki brukowej są powszechnie stosowane w branży budowlanej, zwłaszcza w kontekście układania nawierzchni z kostki, gdzie często wymagane jest dostosowanie rozmiarów elementów do specyficznych projektów architektonicznych. Działanie gilotyny opiera się na mechanizmie nacisku, co pozwala na uzyskanie czystych i wyraźnych krawędzi cięcia, minimalizując ryzyko pęknięć, które mogą występować przy użyciu innych narzędzi, takich jak młotki czy piły. Ponadto, stosowanie gilotyny przyczynia się do zwiększenia efektywności pracy, ponieważ pozwala na szybką i łatwą obróbkę materiału, co jest kluczowe na etapie realizacji projektów budowlanych. Warto również zwrócić uwagę na standardy bezpieczeństwa przy użyciu tego typu narzędzi, takie jak odpowiednie zabezpieczenia i odzież ochronna, aby zminimalizować ryzyko urazów podczas pracy.

Pytanie 28

Kto musi wyrazić zgodę na realizację prac budowlanych związanych z rewaloryzacją historycznego ogrodu?

A. Inwestora budowy
B. Architekta krajobrazu
C. Konserwatora przyrody
D. Konserwatora zabytków
Wybór odpowiedzi, że zgoda konserwatora zabytków jest potrzebna przy pracach w ogrodzie historycznym, jest całkowicie trafny. Dlaczego? Po pierwsze, ogrody takie często są uznawane za zabytki, co oznacza, że wszelkie zmiany w ich wyglądzie muszą być zgodne z prawem ochrony zabytków. Konserwator zabytków dba o to, żeby wszelkie prace były wykonywane z szacunkiem do ich oryginalnych cech i kontekstu kulturowego. Na przykład, jeśli rewitalizujemy ogród przy pałacu, to musimy zachować oryginalne rośliny i układ przestrzenny, bo to jest kluczowe dla jego wartości historycznej. Musisz pamiętać, że takie działania wymagają współpracy ze specjalistami, żeby wszystko było zgodne z przepisami i etyką zawodową, a to naprawdę ma znaczenie.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 30

Na sporządzanym szkicu pomiarów terenowych początek linii osnowy pomiarowej powinien być oznaczony strzałką wskazującą kierunek pomiarów oraz odpowiednim symbolem

A. 0,00
B. P
C. O
D. 1,00
Odpowiedź '0,00' jest prawidłowa, ponieważ w kontekście pomiarów terenowych stosowane jest oznaczenie początku linii osnowy pomiarowej jako '0,00'. Oznaczenie to odnosi się do punktu odniesienia, od którego będą dokonywane dalsze pomiary i obliczenia. W praktyce, każda linia osnowy powinna być właściwie oznaczona, aby umożliwić precyzyjne odwzorowanie wyników na szkicach i mapach. Dodatkowo zgodnie z normami i zaleceniami stosowanymi w geodezji, oznaczanie punktu początkowego jako '0,00' pozwala na jednoznaczne określenie pozycji w systemie współrzędnych. Warto również zauważyć, że prawidłowe oznaczenie punktów odniesienia jest kluczowe w kontekście późniejszych etapów analizy danych, takich jak obliczenia geodezyjne czy tworzenie map. Właściwe dokumentowanie pomiarów zgodnie z ustalonymi standardami zapewnia wysoką jakość pracy i minimalizuje ryzyko błędów.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 32

Brama księżycowa jest charakterystycznym elementem wystroju ogrodu?

A. chińskiego
B. włoskiego
C. francuskiego
D. angielskiego
Brama księżycowa to charakterystyczny element architektury ogrodowej w stylu chińskim, który odzwierciedla głębokie powiązania tego stylu z filozofią feng shui oraz estetyką natury. Tego typu bramy, często dekorowane ornamentami przedstawiającymi smoki czy inne symbole szczęścia, nie tylko pełnią funkcję estetyczną, ale także praktyczną, wyznaczając granice przestrzeni i tworząc harmonijne połączenie między ogrodem a otoczeniem. W ogrodach chińskich brama księżycowa może być umiejscowiona w strategicznych punktach, aby kierować wzrokiem i energią w określone miejsca, co jest zgodne z zasadami feng shui. Użytkownicy mogą spotkać się z tym elementem w różnych formach, od prostych łuków po bogato zdobione struktury, które mogą być używane do tworzenia intymnych zakątków w ogrodzie. Warto również dodać, że brama księżycowa może być inspiracją dla współczesnych projektów ogrodowych, w których dąży się do integracji architektury z naturą, co jest istotnym kierunkiem w nowoczesnym projektowaniu przestrzeni zewnętrznych.

Pytanie 33

Jakie wartości skali są rekomendowane do realizacji projektu detalu ilustrującego połączenie słupa drewnianego z elementem kotwiącym?

A. 1:100, 1:150
B. 1:5, 1:10
C. 1:250, 1:500
D. 1:50, 1:100
Wybór skali 1:5 i 1:10 jest odpowiedni do wykonania szczegółowego projektu detalu, który pokazuje łączenie słupa drewnianego z elementem kotwiącym. Takie skale umożliwiają przedstawienie detali konstrukcyjnych z dużą precyzją, co jest kluczowe w projektowaniu i budowie. Detale takie jak połączenia, wymiary oraz zastosowane materiały muszą być jasno przedstawione, aby wykonawcy mogli dokładnie zrealizować zamierzenia projektowe. W praktyce, przy skali 1:5 można zobaczyć szczegóły np. otworów na śruby, zastosowanych wkładek czy też kształtów elementów, co jest niezbędne do prawidłowego wykonania konstrukcji. W przypadku większych skali, takich jak 1:50 lub 1:100, detale te mogą być zbyt małe, co prowadzi do nieporozumień i błędów w realizacji. Zgodnie z normami projektowymi, szczegółowe rysunki wykonawcze powinny być przygotowane w dużych skalach, aby zapewnić właściwą interpretację i wykonanie. Dobre praktyki w projektowaniu zalecają również uwzględnienie odpowiednich tolerancji, co również można lepiej oddać w mniejszych skalach.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 35

Jaką wartość osiągnie koszt robocizny przy instalacji 25 sztuk ławek parkowych o długości 1,80 m każda, jeżeli wydatki na robociznę wynoszą 3,15 r-g/1 m długości ławki, a stawka za jedną roboczogodzinę wynosi 15,00 zł?

A. 141,75 zł
B. 1 417,50 zł
C. 2 126,25 zł
D. 21 262,50 zł
Aby obliczyć wartość robocizny przy montażu 25 sztuk ławek parkowych o długości 1,80 m każda, należy najpierw określić całkowitą długość wszystkich ławek. Długość jednej ławki wynosi 1,80 m, więc łączna długość wynosi: 25 ławek * 1,80 m = 45 m. Następnie, stosując nakład na robociznę, który wynosi 3,15 r-g/1 m, obliczamy wartość robocizny: 45 m * 3,15 r-g/m = 141,75 r-g. Teraz przekształcamy roboczogodziny na wartość pieniężną, przyjmując stawkę 15,00 zł za jedną roboczogodzinę. Ostatecznie 141,75 r-g * 15,00 zł/r-g = 2 126,25 zł. Takie podejście do kalkulacji kosztów robocizny jest zgodne z praktykami budowlanymi, które zalecają dokładne ustalanie wydatków związanych z czasem pracy, co pozwala na precyzyjne budżetowanie i uniknięcie nieprzewidzianych kosztów. Warto również pamiętać o zapisach w normach dotyczących kosztorysowania, które wskazują na znaczenie dokładnych wyliczeń w procesie planowania budów.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 37

Wirydarz jest cechą charakterystyczną dla typów

A. zamkowych
B. dworskich
C. pałacowych
D. klasztornych
Wybór odpowiedzi wskazującej na pałace, zamki lub dwory jako miejsca występowania wirydarza może wynikać z ogólnego przekonania o związku architektury rezydencjonalnej z przestrzeniami ogrodowymi czy dziedzińcami. Pałace i zamki, mimo że zawierają różnorodne elementy architektoniczne, nie mają wirydarzy w swoim standardowym układzie. W przypadku pałaców, ich struktura skupia się głównie na reprezentacyjności, gdzie dominują duże sale i bogato zdobione wnętrza, co nie sprzyja intymnej atmosferze, jaką oferuje wirydarz. Ponadto, zamki są zaprojektowane głównie z myślą o obronie, co skutkuje innym układem przestrzennym, w którym wirydarze nie pełnią roli centralnej. Dwory, choć charakteryzują się pewnymi cechami zbliżonymi do pałaców, także nie integrują wirydarza w sposób typowy dla architektury klasztornej. Należy zrozumieć, że wirydarz jest ściśle związany z duchowym życiem mnichów, co czyni go unikalnym elementem zakonu, a nie rezydencji świeckiej. Błędne podejście do klasyfikacji tych elementów architektonicznych może prowadzić do mylnych wniosków o ich funkcji i znaczeniu w kontekście kulturotwórczym.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.