Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 15:06
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 15:10

Egzamin niezdany

Wynik: 9/40 punktów (22,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W lokalach gastronomicznych do obróbki surowego drobiu powinno się używać deski w kolorze

A. białym

B. niebieskim

C. zielonym

D. żółtym

Wybór deski o kolorze niebieskim, białym lub zielonym do obróbki surowego drobiu jest błędny i niezgodny z zaleceniami dotyczącymi bezpieczeństwa żywności. Deska niebieska jest zazwyczaj używana do ryb, co może prowadzić do niebezpiecznego krzyżowania się surowców i zanieczyszczenia drobiu bakteriami pochodzącymi z ryb. Z kolei biała deska często symbolizuje obszar obróbki produktów gotowych lub warzyw, co również nie jest odpowiednie dla surowego drobiu. Użycie białej deski może prowadzić do dezinformacji na temat zapotrzebowania na higienę oraz może nie spełniać wymagań sanitarno-epidemiologicznych, szczególnie w kontekście obróbki surowego mięsa. Deski zielone są zarezerwowane dla warzyw, co również może stwarzać ryzyko zanieczyszczenia innymi składnikami. Kluczowym elementem w przestrzeganiu norm sanitarno-epidemiologicznych jest stosowanie odpowiednich kolorów desek, co pozwala na zachowanie porządku w procesach kulinarnych. Niedostateczna znajomość tych standardów może prowadzić do błędów w obróbce żywności, a w konsekwencji do zagrożenia zdrowia konsumentów.

Pytanie 2

Deser z gotowanych owoców w syropie, który jest podawany w tym syropie, jak należy serwować?

A. w filiżance na spodku

B. w szklance na spodku

C. w pucharku na talerzyku

D. w kompotierce na talerzyku

Serwowanie deseru z ugotowanych owoców w syropie w filiżance na spodku, pucharku na talerzyku lub szklance na spodku nie jest optymalne z punktu widzenia estetyki i funkcjonalności. Filiżanka, która jest przeznaczona głównie do serwowania napojów, nie pozwala na odpowiednią prezentację owoców, a jej kształt i pojemność są niewłaściwe dla deserów. Pucharek na talerzyku, chociaż używany do lodów czy deserów, ma ograniczenia, jeśli chodzi o objętość oraz kształt, co może prowadzić do utraty estetyki dania. Szklanka na spodku, z kolei, jest naczyniem typowo stosowanym do napojów, a nie do deserów, co również może budzić wątpliwości co do prezentacji i serwowania. Niezrozumienie znaczenia odpowiedniego naczynia w kontekście serwowania deserów prowadzi do niedoceniania wpływu, jaki forma i kształt naczyń mają na odbiór potrawy przez gości. W gastronomii, dobór naczyń powinien opierać się na zaleceniach dotyczących estetyki, funkcjonalności oraz tradycji kulinarnej, a wybór niewłaściwych pojemników może skutkować nie tylko złym odbiorem wizualnym, ale i negatywnym doświadczeniem dla klientów.

Pytanie 3

Kaszami, które powstają z pszenicy, są

A. kasza jaglana oraz perłowa

B. kasza manna oraz bulgur

C. płatki górskie oraz kasza perłowa

D. płatki jaglane i kasza pęczak

Podane odpowiedzi zawierają różne rodzaje kasz, które nie pochodzą z pszenicy. Kasza jaglana, będąca w odpowiedzi jako jedna z opcji, jest produktem z prosa, a kasza perłowa z jęczmienia. Obie te kasze mają swoje unikalne właściwości odżywcze, ale nie są związane z pszenicą. Kasza jaglana jest lekkostrawna, bezglutenowa oraz bogata w witaminy i minerały, co sprawia, że jest często polecana w diecie bezglutenowej. Z kolei kasza perłowa, będąca produktem z jęczmienia, jest źródłem błonnika i składników mineralnych, takich jak magnez czy cynk, ale także nie należy do grupy kasz pszenicznych. Płatki jaglane i kasza pęczak również nie mają związku z pszenicą; płatki jaglane pochodzą z prosa, a pęczak to przetworzony jęczmień. Wybierając kasze, warto zwracać uwagę na źródło ich pochodzenia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami żywieniowymi. Umożliwia to nie tylko lepsze zrozumienie wartości odżywczych, ale także promuje zdrowsze nawyki żywieniowe. Typowym błędem jest mylenie różnych rodzajów kasz i ich źródła, co może prowadzić do niewłaściwego doboru składników w diecie.

Pytanie 4

Sprzęt grzewczy, który utrzymuje temperaturę potrawy do chwili jej serwowania, to

A. wózek bemarowy

B. kocioł warzelny

C. trzon indukcyjny

D. trzon kuchenny

Trzon indukcyjny, kocioł warzelny i trzon kuchenny to zupełnie inne urządzenia, które mają różne funkcje w kuchni. Trzon indukcyjny to przede wszystkim urządzenie do gotowania z wykorzystaniem indukcji elektromagnetycznej, a nie do podtrzymywania temperatury potraw. Gotuje szybko i efektywnie, ale nie nadaje się, gdy musimy długo trzymać dania w cieple. Kocioł warzelny z kolei służy do gotowania większych ilości płynnych potraw, jak zupy czy sosy, a też nie utrzymuje gotowych dań w odpowiedniej temperaturze. Trzon kuchenny to połączenie piekarnika i kuchni, więc można na nim gotować, piec czy smażyć, ale znowu, nie jest stworzony do długotrwałego utrzymywania ciepła. Często ludzie mylą te urządzenia i mogą przez to wyciągać błędne wnioski. Dlatego ważne jest, żeby zrozumieć, że wózek bemarowy ma unikalne zastosowanie, którego inne urządzenia nie mają.

Pytanie 5

Co można dodać do zupy krem, aby ją wzbogacić?

A. ryż w formie luźnej

B. makaron w postaci nitek

C. pasztecik drożdżowy

D. groszek ptysiowy

Groszek ptysiowy jest idealnym dodatkiem do zupy krem ze względu na swoją lekką, chrupiącą teksturę oraz neutralny smak, który doskonale uzupełnia bogaty i gładki charakter zupy. W gastronomii groszek ptysiowy, często stosowany jako element dekoracyjny, wprowadza kontrast oraz dodatkowe wrażenia smakowe, czyniąc potrawę bardziej atrakcyjną. Wiele restauracji i kuchni domowych wykorzystuje groszek ptysiowy w połączeniu z popularnymi zupami kremowymi, takimi jak zupa z dyni, brokułów czy pomidorowa. Jego przygotowanie jest stosunkowo proste: ciasto parzone, z którego powstaje groszek, można wykonać z mąki, jajek, wody i masła, a następnie piec w piekarniku. Warto zwrócić uwagę, że groszek ptysiowy ma także właściwości chrupiące, które mogą wpływać na ogólne wrażenia sensoryczne, dlatego jest on często rekomendowany przez profesjonalnych kucharzy jako sposób na urozmaicenie konsystencji potraw. Dodatkowo, groszek ptysiowy jest niskokaloryczny i odpowiedni dla osób na diecie, co czyni go uniwersalnym dodatkiem do zup kremowych.

Pytanie 6

Zamieszczony fragment sposobu wykonania ciasta dotyczy produkcji

Sposób wykonania
Ugotowane, obrane i przeciśnięte przez praskę ziemniaki wyłożyć na stolnicę. Dodać wybite jajo i mąkę ziemniaczaną. Zarobić nożem, a następnie krótko zagnieść rękami.

A. kołdunów litewskich.

B. krokietów ziemniaczanych.

C. klusek śląskich.

D. pierogów leniwych.

Chociaż pierogi leniwe, krokiety ziemniaczane i kołduny litewskie są popularnymi potrawami, żaden z opisanych procesów przygotowania ciasta nie jest zgodny z tradycyjnym sposobem robienia klusek śląskich. Pierogi leniwe bazują na serze twarogowym i mące, co prowadzi do całkowicie innej tekstury ciasta. Krokiety ziemniaczane z kolei wymagają oczywiście użycia ziemniaków, jednak ich przygotowanie skupia się na mieleniu surowych ziemniaków i formowaniu cienkich placków, które są następnie nadziewane, a nie na procesie ugotowania i przeciskania, jak w przypadku klusek. Kołduny litewskie natomiast to potrawa, w której ciasto jest przygotowywane z mąki pszennej i często nadziewane mięsem, co również różni się od tradycyjnych klusek śląskich. Każda z wymienionych potraw ma swoje specyficzne składniki i metody przygotowania, co prowadzi do błędnych wniosków, jeśli chodzi o identyfikację sposobu wytwarzania klusek śląskich. Zrozumienie różnic w technikach kulinarnych oraz ich zastosowania w praktyce jest kluczowe dla opanowania sztuki gotowania i unikania nieporozumień w kuchni.

Pytanie 7

Zarządzanie dietą osób cierpiących na miażdżycę wymaga szczególnej uwagi na spożycie produktów

A. zawierających sól kuchenną

B. zawierających cholesterol

C. dostarczających węglowodanów przyswajalnych

D. dostarczających węglowodanów nieprzyswajalnych

Wybór odpowiedzi dotyczącej węglowodanów przyswajalnych to trochę mylący krok. Osoby z miażdżycą nie muszą jakoś szczególnie ograniczać tych produktów, pod warunkiem, że są to zdrowe węglowodany, jak pełnoziarniste zboża, warzywa czy owoce. Te węglowodany dostarczają energii i nie mają aż takiego wpływu na cholesterol, co jest dość ważne w kontekście miażdżycy. Co do soli kuchennej, to mimo że jej nadmiar może prowadzić do nadciśnienia, które zwiększa ryzyko chorób serca, to nie jest to tak ściśle związane z miażdżycą i nie potrzeba aż tak wielkiej kontroli jak przy cholesterolu. Z punktu widzenia diety, bardziej istotne jest obserwowanie tłuszczów nasyconych i trans, bo te są bezpośrednio powiązane ze zdrowiem serca. Natomiast wybór węglowodanów nieprzyswajalnych też nie do końca ma sens, bo błonnik w takich produktach jest naprawdę korzystny dla trawienia i może wspierać zdrowe poziomy cholesterolu. Odpowiednia dieta przy miażdżycy powinna patrzeć na całość, czyli jakość tłuszczów, źródła białka i równowagę wszystkich składników.

Pytanie 8

Kaszami o dużych ziarnach są

A. kuskus

B. pęczak

C. manna

D. krakowska

Krakowska, manna i kuskus to kasze, jednak różnią się one istotnie od pęczaku pod względem rodzaju ziarna oraz metod obróbki. Kasza krakowska to produkt powstały z pszenicy, charakteryzujący się drobniejszą strukturą, a zatem nie zalicza się do kasz gruboziarnistych. Jest często wykorzystywana w polskiej kuchni, ale jej właściwości odżywcze i zastosowanie różnią się od pęczaku. Kasza manna, z kolei, jest drobno mielonym produktem z pszenicy durum, popularnym w wypiekach oraz jako składnik deserów, takich jak budynie czy kasza manna na mleku. Jej delikatna konsystencja i szybkość przygotowania sprawiają, że jest chętnie wykorzystywana w kuchni, ale również nie pasuje do kategorii kasz gruboziarnistych. Kuskus, który jest produktem pochodzenia północnoafrykańskiego, to drobno mielona semolina pszenna, która po zaparzeniu przybiera formę lekkich i puszystych granulek. Choć w niektórych przepisach można go pomylić z kaszami, w rzeczywistości nie kwalifikuje się jako kasza gruboziarnista. Typowe błędy, które mogą prowadzić do mylnego uznania tych produktów za kasze gruboziarniste, obejmują ignorowanie różnic w procesie produkcji oraz właściwości odżywczych. Aby poprawnie kategoryzować kasze, warto zwrócić uwagę na rodzaj surowca, jego strukturę oraz sposób obróbki, co jest kluczowe w kontekście zdrowego odżywiania i wyboru odpowiednich produktów do diety.

Pytanie 9

Wykorzystując wszystkie surowce wymienione w normatywie, należy sporządzić

Surowce i półprodukty	Normatyw na 4 porcje
Wieprzowina	600 g
Mąka pszenna	50 g
Tłuszcz	70 g
Cebula	50 g
Woda	250 g
Sól, pieprz, papryka, ziele angielskie, liść laurowy	do smaku

A. sztufadę.

B. gulasz.

C. pieczeń.

D. paprykarz.

Gulasz to klasyczne danie, które doskonale wpisuje się w specyfikę potraw jednogarnkowych. W oparciu o normatywy przedstawione w załączonej tabeli, można zauważyć, że składniki takie jak wieprzowina, mąka pszenna, tłuszcz, cebula, woda oraz przyprawy są kluczowe dla jego przygotowania. Mięso wieprzowe stanowi bazę dla gulaszu, a mąka pszenna pełni rolę zagęszczającą, co nadaje potrawie odpowiednią konsystencję. Dzięki dodatku tłuszczu oraz cebuli, gulasz zyskuje bogaty smak i aromat, a przyprawy mogą być dostosowywane według indywidualnych preferencji. W praktyce, gulasz jest często gotowany na wolnym ogniu, co pozwala składnikom dobrze się połączyć i uzyskać głęboki, intensywny smak. Warto również wspomnieć o trendach w gastronomii, które promują potrawy jednogarnkowe jako wygodne i ekonomiczne rozwiązanie, idealne na obiad dla całej rodziny.

Pytanie 10

Aby przygotować klasyczny krupnik, konieczne jest zastosowanie

A. kaszy jęczmiennej

B. mąki pszennej

C. kaszy manny

D. mąki ziemniaczanej

Krupnik to tradycyjna polska zupa, która najczęściej przygotowywana jest na bazie kaszy jęczmiennej. Kasza jęczmienna, w odróżnieniu od innych rodzajów kaszy, takich jak kasza manna czy mąka pszenna, jest bogata w błonnik, białko oraz minerały, co przyczynia się do jej wartości odżywczej. W procesie przygotowania krupniku, kasza jęczmienna gotuje się w wywarze mięsnym lub warzywnym, co pozwala jej wchłonąć smaki, a jednocześnie nabrać odpowiedniej konsystencji. W wielu regionalnych przepisach dodaje się także warzywa, takie jak marchew czy pietruszka, które wzbogacają smak i aromat potrawy. Warto zauważyć, że wybór odpowiedniej kaszy jest kluczowy dla uzyskania autentycznego smaku krupniku, a kasza jęczmienna jest uznawana za klasyczny składnik tej zupy, zgodnie z tradycjami kulinarnymi w Polsce.

Pytanie 11

Jakie procesy obróbki cieplnej są stosowane w diecie o niskiej kaloryczności?

A. pieczenie w folii

B. smażenie w małej ilości tłuszczu

C. smażenie w głębokim tłuszczu

D. pieczenie na ruszcie

Pieczenie na ruszcie, pieczenie w folii i smażenie w małej ilości tłuszczu to techniki kulinarne, które mogą wydawać się zdrowsze niż smażenie w głębokim tłuszczu, jednak każda z nich ma swoje ograniczenia, zwłaszcza w kontekście diety ubogoenergetycznej. Pieczenie na ruszcie często wiąże się z używaniem większej ilości tłuszczu do nawilżenia potraw, co może zwiększać ich kaloryczność. Ponadto, ta metoda obróbki cieplnej nie zawsze zapewnia odpowiednie zachowanie wartości odżywczych, ponieważ potrawy mogą tracić wilgoć i niektóre składniki mineralne. Smażenie w małej ilości tłuszczu, mimo że może wydawać się lepszą opcją, nadal wprowadza do potrawy dodatkowe kalorie, a także może prowadzić do niezdrowych reakcji chemicznych, takich jak powstawanie akrylamidu, zwłaszcza przy wysokich temperaturach. Z kolei smażenie w głębokim tłuszczu jest jedną z najbardziej kalorycznych metod obróbki, ponieważ potrawy wchłaniają znaczne ilości tłuszczu, co skutkuje znacznym wzrostem kaloryczności. Istnieje również ryzyko, że w wyniku tej metody przygotowania potrawy tracą cenne składniki odżywcze, a ich jakość zdrowotna drastycznie maleje. Właściwy wybór metody obróbki cieplnej jest kluczowy w kontekście utrzymania zdrowej diety, a stosowanie technik takich jak pieczenie w folii, które minimalizują użycie tłuszczów, to najlepszy sposób na przygotowanie posiłków niskokalorycznych i pełnowartościowych.

Pytanie 12

Jaka technika gotowania powoduje zmianę naturalnej barwy brokułów na oliwkowo-brunatną?

A. Z dodatkiem cukru i masła

B. Od wrzącej wody

C. W małej ilości wody

D. Z dodatkiem soli i cukru

Istnieje wiele błędnych podejść do gotowania brokułów, które mogą prowadzić do zmiany ich naturalnej barwy oraz obniżenia wartości odżywczej. Metoda gotowania z dodatkiem cukru i masła, choć popularna w niektórych przepisach, nie jest odpowiednia do zachowania oryginalnego koloru brokułów. Cukier i tłuszcz mogą prowadzić do karmelizacji, co zmienia zarówno smak, jak i kolor warzyw. Niekorzystne do zmiany barwy brokułów jest również gotowanie ich w wodzie wrzącej. Długość czas gotowania w takiej metodzie może prowadzić do nadmiernego rozkładu chlorofilu, co skutkuje utratą intensywnej zieleni i pojawieniem się oliwkowo-brunatnych odcieni. Podobną sytuację mamy w przypadku gotowania z dodatkiem soli i cukru. Choć sól może wspomagać smak, nadmiar soli w połączeniu z cukrem również przyczynia się do reakcji chemicznych zmieniających kolor warzyw. Prawidłowe gotowanie brokułów wymaga zrozumienia procesów chemicznych, takich jak denaturacja białek i rozkład enzymów, które są kluczowe dla zachowania estetyki i wartości odżywczych potraw. Warto pamiętać, że dobre praktyki kulinarne, takie jak szybkie gotowanie na parze czy blanszowanie, są kluczem do osiągnięcia pożądanego efektu wizualnego oraz smakowego.

Pytanie 13

Benzoesan sodu używany w przemyśle spożywczym do przetwarzania warzyw i owoców ma funkcję

A. przeciwutleniacza

B. konserwanta

C. barwnika

D. emulgatora

Emulgatory są substancjami, które umożliwiają łączenie dwóch faz, takich jak olej i woda, tworząc stabilne emulsje. W kontekście przetwórstwa warzywno-owocowego, emulgatory nie pełnią roli konserwantów, lecz są wykorzystywane w produktach, które wymagają stabilizacji składników tłuszczowych i wodnych, takich jak sosy czy majonezy. Z kolei barwniki to substancje, które nadają kolor produktom spożywczym, a ich zastosowanie w przetwórstwie warzywno-owocowym ma na celu poprawę wizualnej atrakcyjności produktów. Warto zauważyć, że nie mają one właściwości konserwujących, a ich stosowanie podlega przepisom regulującym użycie dodatków w żywności. Przeciwutleniacze z kolei, to substancje, które spowalniają procesy utleniania, co może prowadzić do psucia się żywności. Choć mają one zastosowanie w ochronie produktów przed utlenianiem, to jednak nie chronią one przed mikroorganizmami, co stanowi kluczową funkcję konserwantów. Typowe błędy myślowe prowadzące do błędnych wniosków obejmują mylenie funkcji różnych dodatków do żywności, co może wynikać z braku zrozumienia ich specyficznych właściwości i zastosowań.

Pytanie 14

Która z przypraw dodana do dania nadaje mu pomarańczowy kolor?

A. Szafran

B. Oregano

C. Anyż

D. Imbir

Imbir, oregano i anyż są popularnymi przyprawami, ale nie nadają potrawom pomarańczowego zabarwienia. Imbir, znany ze swojego pikantnego smaku, wprowadza do potrawy ciepły, lekko cytrusowy aromat, jednak jego wpływ na kolor potraw jest minimalny, ograniczając się raczej do żółtawych tonów. W kontekście kulinarnym, imbir często wykorzystuje się w potrawach azjatyckich, deserach oraz herbatach, jednak nie jest on odpowiedni, jeśli celem jest uzyskanie intensywnego pomarańczowego koloru. Oregano, popularne w kuchni włoskiej i śródziemnomorskiej, jest przyprawą o intensywnym, ziołowym smaku, a jego zielonkawy kolor również nie przyczynia się do zmiany barwy potraw na pomarańczową. Anyż, z kolei, charakteryzuje się słodkim, lukrecjowym aromatem, ale nie posiada właściwości barwiących, które mogłyby wpłynąć na kolor potraw. Często wykorzystywany w wypiekach i daniach mięsnych, anyż nadaje smak, a nie kolor. Połączenie tych przypraw z szafranem mogłoby spotęgować walory smakowe potrawy, lecz nie przyniesie oczekiwanego efektu barwnego. Użycie nieodpowiednich przypraw może prowadzić do mylnych wniosków o ich właściwościach, a także do pomyłek w doborze składników w kuchni. Zrozumienie, która przyprawa pełni określoną rolę, jest kluczowe dla uzyskania pożądanych efektów kulinarnych.

Pytanie 15

Praca przy ergonomicznie zaaranżowanym blacie roboczym sprawia, że sylwetka pracownika jest

A. pochylona, a ramię i przedramię funkcjonują pod kątem ostrym

B. wyprostowana, a ramię i przedramię funkcjonują pod kątem rozwartym

C. wyprostowana, a ramię i przedramię funkcjonują pod kątem ostrym

D. pochylona, a ramię i przedramię funkcjonują pod kątem rozwartym

Kiedy pracujemy z pochyloną postawą, to napotykamy na wiele problemów. Pracując pod ostrym kątem, możemy obciążyć mięśnie i stawy, co jest mało wygodne. To prowadzi do tego, że kręgosłup może cierpieć, a ból pleców staje się codziennością, zwłaszcza gdy się tak siedzi przez dłuższy czas. Pochylenie też zmienia naturalne krzywizny kręgosłupa, co w ogóle nie jest zdrowe. Poza tym, ograniczamy ruchy ramion, co prowadzi do napięć w okolicy barków. Warto pamiętać, że są normy ergonomiczne, które mówią, jak powinna wyglądać prawidłowa postawa. Złe postawy, takie jak te z błędnych odpowiedzi, mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych i spadku wydajności. Dlatego dobrze jest, żeby nasze miejsce pracy było ergonomiczne – to znaczy, że biurko powinno być w odpowiedniej wysokości, a krzesła muszą być wygodne i regulowane.

Pytanie 16

Największą ilość witaminy A można uzyskać po spożyciu

A. jabłek i masła

B. wątroby i słoniny

C. wątroby i masła

D. jabłek i słoniny

Wprowadzenie do diety bogatej w witaminę A powinno uwzględniać źródła tego składnika odżywczego, które są najbardziej efektywne w dostarczaniu go organizmowi. Wątroba, szczególnie wołowa lub drobiowa, jest jednym z najbogatszych źródeł witaminy A w postaci retinolu, co czyni ją niezwykle wartościowym produktem w kontekście zdrowego odżywiania. Masło, jako produkt mleczny, również zawiera witaminę A, co czyni połączenie wątroby i masła szczególnie korzystnym dla osób, które chcą uzupełnić swoją dietę w ten ważny składnik. Witamina A jest kluczowa dla wielu funkcji organizmu, w tym dla zdrowia wzroku, odporności oraz prawidłowego funkcjonowania układu hormonalnego. Warto również zauważyć, że witamina A jest rozpuszczalna w tłuszczach, co oznacza, że jej absorpcja w organizmie jest znacznie lepsza w obecności tłuszczów, takich jak te zawarte w maśle. Dlatego połączenie wątroby i masła nie tylko dostarcza dużych ilości witaminy A, ale również sprzyja jej efektywnemu wchłanianiu. W praktyce, włączenie takich produktów do diety może wspierać zdrowie i zapobiegać niedoborom witaminowym, co jest zgodne z zaleceniami dietetycznymi wielu organizacji zdrowotnych.

Pytanie 17

Magazyn dla produktów suchych powinien spełniać następujące wymagania:

A. temperatura od 15 °C do 18 °C i wilgotność 55% - 60%

B. temperatura w przedziale od 25 °C do 30 °C oraz wilgotność na poziomie 55% - 60%

C. temperatura mieszcząca się pomiędzy 12 °C a 15 °C oraz wilgotność od 75% do 80%

D. temperatura w zakresie od 8 °C do 10 °C oraz wilgotność między 80% a 90%

Wybór nieodpowiednich temperatur i poziomów wilgotności w pomieszczeniu magazynowym może prowadzić do poważnych konsekwencji dla jakości przechowywanych produktów. Przykładowo, odpowiedzi wskazujące na temperaturę od 25 °C do 30 °C oraz wilgotność 55% - 60% są niewłaściwe, ponieważ zbyt wysoka temperatura może powodować nadmierne wysuszenie produktów lub ich degradację, co skutkuje utratą wartości odżywczych i jakości. Wilgotność w przedziale 80% - 90%, jak w innych błędnych odpowiedziach, sprzyja rozwojowi pleśni i bakterii, co jest szczególnie niebezpieczne dla produktów spożywczych. Z kolei temperatura 12 °C do 15 °C przy wilgotności 75% - 80% również nie spełnia norm, gdyż sprzyja kondensacji wilgoci, co może prowadzić do zjawiska skraplania i rozwoju mikroorganizmów. Istotne jest, aby przy projektowaniu magazynów stosować zasady inżynierii środowiskowej, które uwzględniają specyfikę przechowywanych towarów. W praktyce, efektywne zarządzanie przestrzenią magazynową wymaga zarówno ścisłego przestrzegania norm klimatycznych, jak i systematycznego monitorowania warunków, aby zminimalizować ryzyko strat i zapewnić bezpieczeństwo produktów. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży oraz systemami zarządzania jakością, na przykład ISO 9001.

Pytanie 18

Kluczowym elementem efektywności łańcucha chłodniczego jest

A. zamrożenie produktów na początku łańcucha do minus 40°C

B. niskie temperatury w poszczególnych jego segmentach

C. stopniowe zamrażanie produktów na początku łańcucha do minus 20°C

D. zachowanie ciągłości prawidłowej temperatury

Zamrażanie produktów na początku łańcucha do minus 20°C to za mało, żeby cały łańcuch chłodniczy działał jak trzeba. Jak tak się robi, to może być niebezpiecznie, bo bakterie mogą się rozwijać tam, gdzie nie są eliminowane przez wyższe temperatury. Naprawdę, żeby zachować integralność produktów, to temperatura powinna być ścisłe monitorowana przez cały czas, a nie tylko na początku. I nawet jak w jakimś etapie jest niska temperatura, to nie znaczy, że ciągłość temperatury można zlekceważyć. Nawet jeśli jedno ogniwo ma zimno, przerwy w utrzymywaniu temperatury mogą prowadzić do dużych strat jakości. Może się wydawać, że zamrożenie do minus 40°C jest super dla niektórych produktów, ale nie każdy tego potrzebuje. Ważne, żeby każda kategoria miała dokładnie określone wymagania dotyczące temperatury, które trzeba przestrzegać. Typowy błąd to myślenie, że niskie temperatury w różnych etapach same zapewnią bezpieczeństwo. Kluczowe jest więc zrozumienie, że zachowanie ciągłości temperatury w całym łańcuchu chłodniczym to podstawa, by minimalizować ryzyko i zapewnić bezpieczeństwo jedzenia.

Pytanie 19

Jakie dania powinny być serwowane na przyjęciu dla dzieci w wieku przedszkolnym?

A. Rybne dukaty, frytki, surówka z marchwi

B. Pulpety cielęce, ziemniaki z wody, kapusta zasmażana

C. Zrazy zawijane, ziemniaki z wody, brokuł z wody

D. Szczupak faszerowany, frytki, sałata zielona

Zrazy zawijane, ziemniaki z wody i brokuł z wody stanowią doskonały zestaw potraw dla dzieci w wieku przedszkolnym. To danie jest nie tylko atrakcyjne wizualnie, ale także zdrowe i zbilansowane. Zrazy zawijane, przygotowywane z chudego mięsa, dostarczają białka, które jest kluczowe dla rozwoju dzieci. Ziemniaki z wody to źródło węglowodanów, które zapewniają energię, a brokuł jest bogaty w witaminy i minerały, w tym witaminę C oraz błonnik, który wspiera prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego. Warto również zwrócić uwagę na to, że potrawy te są łatwe do zjedzenia przez małe dzieci, co jest istotne w kontekście posiłków dla przedszkolaków, które mogą być nieco wybredne. Przygotowywane na parze lub gotowane, potrawy te zachowują swoje wartości odżywcze i są wolne od nadmiaru tłuszczu, co jest zgodne z zaleceniami zdrowego żywienia dla dzieci. Takie podejście do komponowania posiłków odzwierciedla najlepsze praktyki w żywieniu dzieci, które kładą nacisk na różnorodność, jakość składników oraz atrakcyjność potraw.

Pytanie 20

Związki Maillarda powstają w trakcie wytwarzania

A. frytek

B. pulpetów

C. musów

D. surówek

Reakcje Maillarda są specyficznymi i złożonymi procesami chemicznymi, które występują w wyniku interakcji aminokwasów i cukrów redukujących w wysokotemperaturowym środowisku. W przypadku musów, pulpetów i surówek, nie są to potrawy, w których dochodzi do intensywnego smażenia lub pieczenia w warunkach sprzyjających powstawaniu tych związków. Musy, często przygotowywane z owoców lub warzyw, nie podlegają procesom wymagającym wysokich temperatur, co eliminuje możliwość zachodzenia reakcji Maillarda. Z kolei pulpety, mimo że mogą być smażone, często są przygotowywane na parze lub gotowane, co ogranicza reakcje Maillarda, a surówki z reguły nie są poddawane obróbce cieplnej. Z tego powodu, mylenie tych potraw z frytkami w kontekście reakcji Maillarda jest typowym błędem myślowym, który wynika z niepełnego zrozumienia procesów chemicznych zachodzących podczas gotowania. Kluczowe jest więc, aby przy nauce o kulinariach nie tylko znać nazwy potraw, ale również głęboko rozumieć procesy, którym podlegają podczas przygotowywania, co jest niezbędne do osiągnięcia wysokiej jakości dań.

Pytanie 21

Jakiego składnika należy użyć do przygotowania sosu szodonowego?

A. Czerwone wino

B. Karmel

C. Wytrawne białe wino

D. Winny ocet

Wino czerwone, ocet winny i karmel nie są odpowiednimi składnikami do sporządzenia sosu szodonowego, ponieważ każdy z tych produktów wnosi inne walory smakowe i aromatyczne, które nie współgrają z charakterystyką tego sosu. Użycie wina czerwonego, które jest zazwyczaj intensywniejsze i pełniejsze w smaku, może przytłoczyć delikatniejsze smaki składników sosu, takich jak oliwa z oliwek czy musztarda. Sos szodonowy ma na celu podkreślenie świeżości i lekkości potraw, co jest trudne do osiągnięcia przy użyciu wina, które ma cięższy charakter. Ocet winny, choć często stosowany w dressingach, wprowadza dużą kwasowość, która może zdominować inne smaki i sprawić, że sos stanie się nieprzyjemnie kwaśny. Jest on lepszym wyborem do potraw, które potrzebują wyrazistego akcentu, ale nie do sosu szodonowego, który powinien być zrównoważony. Karmel, będąc składnikiem słodzącym, jest zupełnie nieodpowiedni, ponieważ nie tylko zmienia smak na słodszy, ale również może wprowadzić niepożądane nuty karmelowe, które nie są typowe dla tego sosu. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy składnik powinien być dobierany zgodnie z zamierzeniami kulinarnymi oraz z zasadami harmonizacji smaków, co jest podstawą udanej kuchni.

Pytanie 22

Technikę smażenia mięsa w stylu angielskim należy wykorzystać do przygotowania

A. kotleta schabowego

B. kotleta pożarskiego

C. medalionu

D. befsztyka

Kotlet schabowy, medalion oraz kotlet pożarski, mimo że również są potrawami mięsnymi, nie są najlepszymi przykładami zastosowania techniki smażenia, jak ma to miejsce w przypadku befsztyka. Kotlet schabowy, który zazwyczaj przygotowuje się z mięsa wieprzowego, wymaga innej metody obróbki, najczęściej panierowania, co zmienia sposób smażenia i wpływa na ostateczny smak. Ponadto, kotlet schabowy jest grubszym kawałkiem mięsa, co sprawia, że osiągnięcie pożądanej tekstury i soczystości wymaga dłuższego czasu smażenia, co może prowadzić do przesuszenia mięsa. Medaliony, będące małymi kawałkami mięsa, również nie są traktowane w taki sposób, ponieważ ich smażenie często wiąże się z szybszym procesem przygotowania, co może skutkować nierównomiernym wysmażeniem. Z kolei kotlet pożarski, przygotowywany z mielonego mięsa, również podlega innym zasadom kulinarnym. Jego struktura i składniki wymagają stosowania techniki duszenia, co różni się od szybkiego smażenia befsztyka. W efekcie, wybór odpowiedniej metody obróbki mięsa ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia pożądanych rezultatów kulinarnych. Dlatego ważne jest, aby przy nauce kulinarnej zwracać uwagę na różnice w technikach przygotowywania potraw oraz ich wpływ na smak i teksturę finalnego dania.

Pytanie 23

Jakie lokale gastronomiczne serwują alkohole?

A. Cafeterie i bary z przekąskami

B. Cafeterie i bary ogólne

C. Kawiarnie i kluby rozrywkowe

D. Kawiarnie oraz bary sałatkowe

Kawiarnie i bary rozrywkowe to miejsca, które w swojej ofercie posiadają napoje alkoholowe, co jest zgodne z ogólnie przyjętymi standardami branżowymi. W takich lokalach, oprócz tradycyjnych napojów bezalkoholowych, klienci mogą zamawiać piwo, wino oraz koktajle. Warto zauważyć, że kawiarnie i bary rozrywkowe często oferują różnorodne wydarzenia muzyczne, quizy czy tematyczne imprezy, co sprzyja spożywaniu alkoholu w towarzystwie. Dobrą praktyką w tym kontekście jest odpowiedzialne serwowanie alkoholu, zgodne z przepisami prawa, które zobowiązują do niepodawania alkoholu osobom niepełnoletnim oraz do ograniczenia nadmiernego spożycia. Przykładem mogą być lokalne przepisy, które regulują godziny sprzedaży alkoholu oraz wymagają posiadania odpowiednich licencji. Klienci powinni być świadomi oferty, aby dokonywać świadomych wyborów, a lokal powinien dbać o przestrzeganie zasad odpowiedzialnego serwowania. Takie podejście nie tylko zwiększa bezpieczeństwo gości, ale również pozytywnie wpływa na reputację lokalu.

Pytanie 24

Jakie warzywa zaliczają się do grupy liściastych?

A. kapustę głowiastą i pietruszkę naciową

B. kapustę pekińską i jarmuż

C. cykorię sałatową i szczypiorek

D. sałatę głowiastą i seler naciowy

Wśród zaproponowanych odpowiedzi znajdują się warzywa, które nie należą do grupy liściastej, co może prowadzić do mylnych wniosków w kontekście ich zastosowania w diecie. Cykoria sałatowa oraz szczypiorek, choć są składnikami wielu potraw, to cykoria jest bardziej klasyfikowana jako warzywo korzeniowe, a szczypiorek jako zioło. Nie zawierają one liści w charakterystyczny dla warzyw liściastych sposób i nie przejawiają takich właściwości odżywczych. Podobnie, kapusta głowiasta i pietruszka naciowa, mimo że są często wykorzystywane w kuchni, nie klasyfikują się jako warzywa liściaste w tradycyjnym rozumieniu tego terminu. Kapusta głowiasta jest jednym z warzyw kapustnych, a pietruszka, pomimo że ma liście, jest bardziej znana jako przyprawa niż jako pełnoprawne warzywo sałatkowe. Zrozumienie różnorodności warzyw oraz ich klasyfikacji jest kluczowe dla zdrowego stylu życia oraz świadomego odżywiania. Osoby, które nie mają pełnej wiedzy na temat tych zagadnień mogą łatwo popełnić błąd w kategoryzacji warzyw, co prowadzi do ograniczenia różnorodności diety oraz pominięcia cennych składników odżywczych. Prawidłowe zrozumienie, jakie warzywa są liściaste, pozwala na lepszy dobór składników w potrawach oraz korzystniejsze dla zdrowia nawyki żywieniowe.

Pytanie 25

Z mąki pszennej, margaryny bądź masła, jajek oraz wody należy przygotować ciasto?

A. zbijane

B. kruche

C. parzone

D. maślane

Zarówno ciasto zbijane, jak i maślane, a także kruche, różnią się znacznie od ciasta parzonego, ponieważ mają inne składniki oraz procesy przygotowania. Ciasto zbijane charakteryzuje się tym, że jego składniki są łączone bezpośrednio ze sobą bez wcześniejszego gotowania, co skutkuje ciężką i gęstą konsystencją. Proces ten często prowadzi do uzyskania ciasta, które nie ma pożądanej lekkości i puszystości, jaką osiąga się w cieście parzonym. Ciasto maślane, z kolei, bazuje na dużej ilości masła, co skutkuje bogatszym smakiem, ale nie zapewnia tej samej struktury, co ciasto parzone. Jest to ciasto, które najczęściej wykorzystuje się w produkcji ciast i ciasteczek, a jego przygotowanie polega na ucieraniu masła z cukrem, co sprawia, że jest ono bardziej kruchą alternatywą. Wreszcie, ciasto kruche to kolejny rodzaj, który wykorzystuje mąkę, tłuszcz oraz wodę, ale jego celem jest uzyskanie chrupiącej struktury, co również jest sprzeczne z lekkością ciasta parzonego. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi mogą wynikać z mylnego przekonania, że wszystkie rodzaje ciast można wytworzyć podobnymi metodami, co jest dalekie od rzeczywistości w kontekście technik cukierniczych.

Pytanie 26

Smak potraw z warzyw kapustnych stanie się łagodny, jeżeli będą one przygotowywane z użyciem

A. mleka

B. sól

C. kwasu

D. ziołowych przypraw

Odpowiedzi takie jak zioła, sól czy kwasek nie są odpowiednie w kontekście uzyskiwania delikatnego smaku potraw z warzyw kapustnych. Zioła, mimo że dodają aromatu, mogą w rzeczywistości przytłaczać delikatny smak kapusty, prowadząc do niepożądanej dominacji ich intensywnych nut. Sól, z kolei, działa na zasadzie wydobywania naturalnych smaków, ale w nadmiarze może zdominować potrawę i sprawić, że jej smak stanie się ostrzejszy, co nie jest celem w przypadku potraw, które powinny być subtelne i kremowe. Kwasek, czy to w postaci cytryny, octu, czy innych kwasów, wprowadza ostrość i kontrast, co w wielu przypadkach może być korzystne, ale nie w kontekście szukania delikatności. Często pojawiające się w praktyce kulinarnej błędne przekonanie, że intensywne przyprawy wzbogacają smak potraw, prowadzi do nadmiernego ich stosowania, co skutkuje zniekształceniem pierwotnych smaków składników. Warto zrozumieć, że w kuchni kluczowe jest równoważenie smaków, a delikatność potraw z warzyw kapustnych wymaga zastosowania technik, które uwydatnią ich naturalny smak, a nie go przytłumią.

Pytanie 27

Procesy, które prowadzą do uzyskania żywności liofilizowanej, to

A. gotowania oraz homogenizacji

B. homogenizacji i zamrażania

C. gotowania i osuszania

D. zamrażania i osuszania

Wybór innych metod przetwarzania żywności, takich jak homogenizacja, gotowanie czy klasyczne suszenie, nie prowadzi do uzyskania liofilizowanych produktów. Homogenizacja jest procesem mechanicznym, który dotyczy głównie emulsji i nie ma zastosowania w kontekście usuwania wody z żywności w stanie zamrożonym. Gotowanie natomiast zwiększa zawartość wody w produkcie, co jest sprzeczne z ideą liofilizacji, której celem jest dehydratacja. Tradycyjne suszenie, chociaż zbliżone do liofilizacji w kontekście usuwania wody, nie odbywa się w warunkach niskotemperaturowych i nie zachowuje takiej samej struktury oraz wartości odżywczych. Często mylnie zakłada się, że proces gotowania może wspierać dehydratację, jednak w rzeczywistości prowadzi do rozkładu składników odżywczych oraz zmiany smaku. Prawidłowe zrozumienie procesów przetwarzania żywności jest kluczowe w kontekście wyboru odpowiednich metod, które nie tylko wpływają na jakość produktu, ale także na jego wartość odżywczą. Dlatego tak istotne jest stosowanie odpowiednich technik, takich jak liofilizacja, które zapewniają optymalne zachowanie cech organoleptycznych i zdrowotnych żywności.

Pytanie 28

Na podstawie opisanego sposobu przygotowania, określ metodę zagęszczania dania.
Sposób przygotowania:
Wykonać obróbkę wstępną marchwi, pokroić w drobną kostkę, zalać niewielką ilością wrzącej wody, dodać do gotującej się potrawy małą ilość masła, soli i cukru, gotować pod przykryciem. Pozostałe masło połączyć z mąką. Zmieszać z wywarem i powoli zagotować.

Marchew została zagęszczona

A. przez oprószanie

B. zawiesiną

C. zasmażką I stopnia

D. podprawą zacieraną

Chociaż zasmażka I stopnia, oprószanie oraz zawiesina są technikami zagęszczania potraw, nie są one odpowiednie w kontekście podanego opisu. Zasmażka I stopnia to mieszanka mąki i tłuszczu, która jest smażona do uzyskania złotego koloru, a następnie dodawana do potrawy. W opisywanej metodzie nie ma etapu smażenia, co czyni tę odpowiedź niepoprawną. Oprószanie polega na posypywaniu potrawy mąką, co również nie zostało zastosowane w tym przypadku, gdyż masło i mąka były połączone przed dodaniem do potrawy. Zawiesina natomiast to mieszanina mąki i zimnej wody, która jest dodawana do gorącej potrawy, co nie odpowiada technice zacierania, gdzie mąka jest łączona z tłuszczem w formie podprawy. W praktyce, błędne wskazanie tych metod jako zagęszczających w tym kontekście może wynikać z nieporozumienia dotyczącego procesów chemicznych zachodzących w kuchni. Właściwa technika zagęszczania wpływa na teksturę i smak potrawy, co jest kluczowe w profesjonalnej gastronomii.

Pytanie 29

Zjawiska wywoływane przez mikroorganizmy w przechowywanych produktach spożywczych można zakwalifikować jako zmiany

A. fizyczne

B. chemiczne

C. mikrobiologiczne

D. biologiczne

Z tego co widzę, przemiany związane z drobnoustrojami w żywności to coś, co nazywamy zmianami mikrobiologicznymi. To różne mikroorganizmy, jak bakterie, drożdże czy pleśnie, mają tu kluczową rolę. Na przykład, kiedy robimy jogurt, to bakterie kwasu mlekowego przekształcają laktozę w kwas mlekowy. To nie tylko konserwuje, ale też nadaje jogurtowi ten specyficzny smak. W przemyśle spożywczym stosujemy różne biotechnologiczne metody, żeby kontrolować działania tych mikroorganizmów, co pozwala nam uzyskać produkty o konkretnych właściwościach. Fajnie jest wiedzieć, jak ważne jest monitorowanie mikrobiologiczne, bo to wpływa na jakość i bezpieczeństwo żywności, a to naprawdę istotne. Warto znać te mikrobiologiczne przemiany, żeby lepiej rozumieć, co się dzieje z jedzeniem podczas przechowywania.

Pytanie 30

Przygotowując wołowinę w rosole, jakie czynności należy wykonać w odpowiedniej kolejności?

A. umyte mięso umieścić w zimnej, osolonej wodzie, gotować powoli, dodać włoszczyznę i przyprawić

B. umyte mięso umieścić w wrzącej, osolonej wodzie, gotować szybko, dodać włoszczyznę i przyprawić

C. umyte mięso i włoszczyznę wrzucić do wrzącej, osolonej wody, gotować powoli i przyprawić

D. umyte mięso włożyć do wrzącej, osolonej wody, gotować powoli, dodać włoszczyznę i przyprawić

Przygotowanie rosołu z mięsa wołowego jest delikatnym procesem, który wymaga użycia odpowiedniej techniki gotowania. Umieszczanie umytego mięsa w zimnej wodzie, jak sugerują niektóre opcje, jest nieefektywne, ponieważ powoduje, że mięso traci swoje naturalne soki, a zupa staje się wodnista i pozbawiona głębokiego smaku. Tego typu podejście prowadzi do długiego gotowania w niskiej temperaturze, co nie sprzyja wydobywaniu intensywnych aromatów. W przypadku gotowania w wrzącej wodzie, kluczowe jest zwrócenie uwagi na czas oraz metodę gotowania - szybkie gotowanie może zniszczyć delikatne włókna mięsa, co skutkuje twardością i gumowatością. Dodatkowo, umieszczanie zarówno mięsa, jak i włoszczyzny w wrzącej wodzie na początku może spowodować, że warzywa stracą swoje właściwości odżywcze i smakowe, które najlepiej uwalniają się w procesie gotowania, gdy są dodawane w odpowiednim czasie. Typowym błędem jest także nieprzestrzeganie zasady łączenia składników o różnym czasie gotowania, co prowadzi do niejednorodności smaku i tekstury. Kluczowe dla sukcesu rosołu jest umiejętne balansowanie temperatury oraz czasu, aby uzyskać idealnie aksamitny, bogaty w smaku bulion.

Pytanie 31

Jaką ilość lodów i bitej śmietanki trzeba przygotować do przygotowania 5 porcji deseru, jeżeli do wykonania 1 porcji deseru potrzeba 80 g lodów waniliowych oraz 40 g bitej śmietanki?

A. 0,04 kg lodów waniliowych i 0,02 kg bitej śmietanki

B. 0,04 kg lodów waniliowych i 0,20 kg bitej śmietanki

C. 0,40 kg lodów waniliowych i 0,20 kg bitej śmietanki

D. 0,04 kg lodów waniliowych i 0,02 kg bitej śmietanki

Wszystkie błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego przeliczenia wymaganych składników na większą ilość porcji deseru. Wiele osób myli się, stosując niewłaściwe mnożniki lub nie uwzględniając, że jednostki muszą być spójne. Na przykład, jeśli ktoś oblicza 0,04 kg lodów waniliowych i 0,02 kg bitej śmietanki, to może wynikać z pomylenia z ilością potrzebną na jedną porcję, co prowadzi do znaczącego niedoszacowania potrzebnych składników. Typowym błędem myślowym jest również zapominanie o konwersji jednostek, co sprawia, że osoby sporządzające przepisy nie osiągają pożądanych efektów. Warto zwrócić uwagę na to, że w gastronomii nawet drobne błędy w obliczeniach mogą wpływać na smak i jakość potrawy. Z tego względu, standardy praktyczne w branży kulinarnej podkreślają znaczenie dokładności oraz umiejętności przeprowadzania proporcjonalnych obliczeń. Aby uniknąć takich pomyłek, niezwykle istotne jest, aby każdy kucharz czy osoba zajmująca się gastronomią miała solidną wiedzę z zakresu matematyki oraz umiejętność przeliczania jednostek miar. Przykładem może być nieprawidłowe zaokrąglanie, które prowadzi do dalszych błędów w obliczeniach.

Pytanie 32

Który produkt żywnościowy zawiera zarówno węglowodany przyswajalne, jak i te, które nie są przyswajane przez ludzki organizm?

A. Jabłko

B. Jajo

C. Masło

D. Mleko

Wybór pozostałych odpowiedzi, takich jak jajo, masło czy mleko, jest wynikiem niepełnego zrozumienia różnorodności węglowodanów w diecie. Jajo jest produktem zwierzęcym, które nie zawiera znaczących ilości węglowodanów; jego skład oparty jest głównie na białkach i tłuszczach. Masło również jest głównie źródłem tłuszczu i nie dostarcza węglowodanów. Mleko, choć zawiera laktozę, która jest przyswajalnym cukrem, nie oferuje błonnika, który jest istotny dla zdrowia układu pokarmowego. Należy zwrócić uwagę, że węglowodany dzielą się na proste i złożone; węglowodany proste łatwo przyswajalne to te, które są szybko metabolizowane, podczas gdy węglowodany złożone, w tym błonnik, odgrywają kluczową rolę w utrzymaniu zdrowia jelit. Umiejętność rozróżniania źródeł węglowodanów i ich wpływu na organizm jest podstawową umiejętnością w zakresie zdrowego odżywiania. Kiedy wybieramy produkty spożywcze, musimy kierować się wiedzą na temat ich składu oraz wpływu na zdrowie, a jabłka jako źródło błonnika i witamin są znacznie lepszym wyborem niż produkty bogate w tłuszcze i białka, które nie dostarczają kompletnych wartości odżywczych.

Pytanie 33

Czego używa się do cyrkulacji temperatury?

A. do gotowania na parze

B. do smażenia w głębokim tłuszczu

C. do smażenia kontaktowego

D. do gotowania w kąpieli wodnej

Cyrkulator temperatury to urządzenie, które umożliwia precyzyjne kontrolowanie temperatury w procesie gotowania. Jego główną funkcjonalnością jest gotowanie w kąpieli wodnej, co pozwala na uzyskanie równomiernych i stabilnych warunków cieplnych. Dzięki temu proces gotowania odbywa się w sposób bardziej kontrolowany, a potrawy nie są narażone na przegrzanie ani przypalenie. Przykładem zastosowania cyrkulatora temperatury może być sous-vide, technika gotowania, w której żywność pakowana jest w próżniowe worki i gotowana w wodzie o ściśle kontrolowanej temperaturze przez dłuższy czas. Taki sposób gotowania zachowuje naturalne walory smakowe i wartości odżywcze składników. Cyrkulator jest popularny w profesjonalnych kuchniach restauracyjnych, gdzie precyzja i jakość przygotowywanych potraw są kluczowe. Stosując cyrkulator temperatury, można również uzyskać efekty, które są trudne do osiągnięcia przy tradycyjnych metodach gotowania, co czyni go niezastąpionym narzędziem dla nowoczesnych kucharzy.

Pytanie 34

Ułatwieniem przy obieraniu ugotowanych jajek ze skorupek jest

A. zanurzenie gorących jaj w zimnej wodzie

B. gotowanie jaj z dodatkiem tłuszczu

C. gotowanie jaj w wodzie z dodatkiem kwasu

D. zanurzenie schłodzonych jaj w gorącej wodzie

Inne metody, takie jak gotowanie jaj z dodatkiem tłuszczu lub zakwaszenie wody, nie przynoszą zamierzonych korzyści w kontekście obierania jaj. Dodanie tłuszczu do wody podczas gotowania może sprawić, że jajka będą mniej przyczepne, ale nie ma dowodów na to, że poprawia to ich peeling. W rzeczywistości, tłuszcze mogą prowadzić do powstawania dodatkowych problemów, takich jak trudności w równomiernym gotowaniu czy zanieczyszczenia, które mogą negatywnie wpłynąć na smak potrawy. Zakwaszona woda, mimo że może wpływać na smak jajek, nie zmienia struktury skorupki na tyle, aby ułatwić ich obieranie. Ponadto, zanurzenie ochłodzonych jaj w gorącej wodzie nie przynosi efektu, ponieważ efekt termiczny działa w odwrotną stronę; zamiast ułatwić oddzielenie membrany, może spowodować, iż jaja ponownie zaczną się gotować, co prowadzi do twardnienia białka i nieprzyjemnych tekstur. Kluczowe dla zrozumienia problemu jest zrozumienie, że różne metody gotowania i schładzania nie mają równomiernego wpływu na jakość obierania, a skuteczność tych praktyk zależy głównie od sposobu, w jaki zarządzamy temperaturą i czasem gotowania. Ostatecznie, aby uzyskać najlepsze rezultaty, warto trzymać się sprawdzonych, naukowo potwierdzonych metod obierania, zamiast eksperymentować z rozwiązaniami, które mogą okazać się nieefektywne.

Pytanie 35

Na bankiecie w stylu angielskim będzie brało udział 100 osób. Ile zestawów szkła, porcelany i sztućców powinno znajdować się na stole?

A. 170

B. 100

C. 150

D. 200

Odpowiedzi, które wskazują na liczby większe niż 100, jak 200, 170 czy 150, to efekt złego zrozumienia zasad organizacji bankietu angielskiego. Czasem myśli się, że należy podzielić naczynia i sztućce między gości, co prowadzi do błędnego założenia, że potrzeba ich w większej ilości. A w rzeczywistości dla 100 osób potrzebnych jest dokładnie 100 kompletów, bo każdy gość powinien mieć swoje naczynia. Bankiet nie wymaga dodatkowych zestawów, bo każdy je ze swojego kompletu. Warto też pomyśleć, że nadmiar naczyń to dodatkowe koszty i marnowanie zasobów. W gastronomii liczy się efektywność i optymalizacja kosztów, więc lepiej nie przesadzać z wyposażeniem, bo to tylko komplikuje sprawy. Dlatego w bankietach angielskich liczba kompletów powinna wynosić 100, zgodnie z liczbą uczestników.

Pytanie 36

Podczas smażenia wołowiny w płytkim tłuszczu na patelni uzyskuje się

A. befsztyk

B. boeuf Strogonow

C. gulasz

D. sztukę mięsa

Gulasz, sztuka mięsa oraz boeuf Strogonow to potrawy, które nie są efektem smażenia kontaktowego. Gulasz to potrawa duszona, która wymaga długiego gotowania w płynnej bazie, co całkowicie różni się od techniki smażenia. Proces duszenia polega na wolnym gotowaniu mięsa w zamkniętym naczyniu z dodatkiem warzyw i przypraw, co sprzyja rozwinięciu bogatych smaków, ale nie odpowiada na pytanie dotyczące smażenia. Sztuka mięsa odnosi się do określonego kawałka mięsa, który może być przygotowany na wiele sposobów, ale nie jest to konkretna technika smażenia. Natomiast boeuf Strogonow to potrawa, która łączy smażenie z duszeniem, w której pokrojone kawałki wołowiny są najpierw smażone, a następnie duszone w sosie śmietanowym. Chociaż smażenie odgrywa rolę w przygotowaniu tej potrawy, jest to bardziej złożony proces wymagający więcej składników i technik niż proste smażenie na patelni. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla poprawnego klasyfikowania potraw oraz dla stosowania odpowiednich metod gotowania w praktyce kulinarnej.

Pytanie 37

Ile kcal dostarczy ser topiony?

Skład II śniadania: bułka pszenna 40 g, masło 10 g, ser topiony 20 g, pomidory 50 g
Produkt	Zawartość w 100 g produktu
Produkt	białko (g)	tłuszcz (g)	węglowodany (g)
bułka pszenna	7,3	1,5	58
masło	0,7	82,5	0,7
ser topiony	13,5	27,0	1,2
pomidor	0,9	0,2	3,6

A. 50,3 kcal

B. 10,8 kcal

C. 48,6 kcal

D. 60,3 kcal

Wybór niewłaściwych wartości kalorycznych dla sera topionego może wynikać z nieprecyzyjnych założeń dotyczących jego składu. Na przykład, odpowiedzi wskazujące na 48,6 kcal, 50,3 kcal czy 10,8 kcal nie uwzględniają rzeczywistego profilu makroskładników. Przykładowo, 10,8 kcal to zbyt niska wartość, która mogłaby sugerować jedynie minimalny kawałek sera, podczas gdy przeciętny ser topiony jest znacznie bardziej kaloryczny. Odpowiedzi 48,6 kcal i 50,3 kcal również nie oddają rzeczywistego wkładu energetycznego, ponieważ w przypadku standardowej porcji sera, kaloryczność jest zazwyczaj wyższa. Często, przy obliczaniu kalorii, mogą pojawiać się nieporozumienia związane z pomijaniem lub błędnym interpretowaniem wartości odżywczych. Kluczowe jest więc, aby zrozumieć, że ser topiony, będący produktem przetworzonym, może zawierać różne dodatki, które wpływają na jego kaloryczność. Dlatego ważne jest, aby uwzględniać pełny zakres składników i ich wartości kaloryczne w diecie, aby uniknąć nieporozumień i błędnych wniosków dotyczących ilości spożywanych kalorii. Zrozumienie wartości energetycznej produktów spożywczych jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania dietą i zbilansowanego odżywiania.

Pytanie 38

Do wytycznych GHP/GMP nie należy

A. Instrukcja ochrony przeciwpożarowej

B. Instrukcja rozmrażania surowców/półproduktów

C. Instrukcja czyszczenia chłodni

D. Instrukcja wydawania potraw

Wszystkie inne wymienione instrukcje są integralną częścią systemów GHP i GMP, ponieważ dotyczą kluczowych aspektów, które mają wpływ na jakość i bezpieczeństwo żywności. Instrukcja ekspedycji potraw reguluje proces wydawania posiłków, co jest niezbędne, aby zapewnić ich odpowiednie warunki sanitarno-epidemiologiczne w trakcie transportu do klientów. Właściwe procedury ekspedycji zmniejszają ryzyko zanieczyszczenia oraz zapewniają, że potrawy są serwowane w odpowiedniej temperaturze, co jest zgodne z normami HACCP i innymi standardami jakości. Z kolei instrukcja rozmrażania surowców i półproduktów jest kluczowa, aby zapobiec rozwojowi bakterii, które mogą pojawić się, gdy surowce są niewłaściwie rozmrażane. Właściwe techniki rozmrażania, takie jak rozmrażanie w lodówce lub w zimnej wodzie, są fundamentalne w kontekście GHP. Instrukcja mycia chłodni zaś dotyczy utrzymania czystości w pomieszczeniach, w których przechowywana jest żywność, co jest niezbędne do zapewnienia higieny i zapobiegania kontaminacji. W kontekście praktycznym, zaniedbania w tych obszarach mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym do wybuchu epidemii związanych z żywnością, co podkreśla znaczenie przestrzegania GHP i GMP w każdym etapie produkcji. Prawidłowe wdrożenie i monitorowanie tych instrukcji są kluczowe dla utrzymania wysokich standardów jakości w branży spożywczej.

Pytanie 39

Co powinno być podane na podwieczorek w diecie o łatwej strawności?

A. ciasto piaskowe oraz herbata ziołowa

B. pączki oraz słaba herbata

C. francuskie ciasteczka i jogurt

D. ciasto drożdżowe i napój owocowy

Ciasto drożdżowe i napój owocowy to idealny wybór na podwieczorek w diecie łatwo strawnej. Ciasto drożdżowe charakteryzuje się lekką strukturą, dzięki czemu jest łatwiejsze do strawienia niż ciasta ciężkie, takie jak ciasta piaskowe czy pączki. Zawartość drożdży sprawia, że ciasto zawiera łatwo przyswajalne węglowodany, co jest korzystne dla osób z problemami trawiennymi. Dodatkowo, napój owocowy dostarcza niezbędnych witamin i minerałów, a także nawilża organizm. W diecie łatwo strawnej ważne jest, aby posiłki były lekkostrawne, a składniki dobrze przyswajalne. Dobrym przykładem zastosowania tej wiedzy jest uwzględnianie w diecie owoców o niskiej zawartości błonnika, jak banany czy jabłka, które są łagodne dla układu pokarmowego. Warto również zwrócić uwagę na to, aby unikać dodatków, które mogą powodować fermentację, takich jak ciężkie kremy czy tłuste nadzienia, co czyni ciasto drożdżowe bardziej odpowiednim wyborem w tym kontekście.

Pytanie 40

W jakiej temperaturze powinny być składowane odpady pokonsumpcyjne w pomieszczeniu magazynowym?

A. od +20 C do +24 C

B. od +5 C do +10 C

C. od +15 C do +19 C

D. od -2 C do 0 C

Przechowywanie odpadów pokonsumpcyjnych w temperaturach poniżej +5 C, jak w przypadku opcji od -2 C do 0 C, może prowadzić do niepożądanych efektów. W takich warunkach niektóre mikroorganizmy, mimo spowolnienia ich rozwoju, mogą przetrwać, a dodatkowo mogą wystąpić zmiany w konsystencji i jakości odpadów. Z drugiej strony, temperatura od +15 C do +19 C oraz od +20 C do +24 C jest zbyt wysoka, co prowadzi do szybkiego rozwoju drobnoustrojów oraz psucia się odpadów. W takich warunkach ryzyko zatruć pokarmowych znacznie wzrasta, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania odpadami. Często popełnianym błędem jest myślenie, że im niższa temperatura, tym lepiej dla przechowywania odpadów, co nie zawsze jest prawdą, szczególnie w kontekście ich rozkładu i degradacji. Kluczowe jest, aby przestrzegać rekomendowanych zakresów temperatur przez uznane instytucje, aby zminimalizować ryzyko i zapewnić prawidłowe przetwarzanie odpadów pokonsumpcyjnych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej