Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 13:23
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 13:56

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką maksymalną liczbę warstw paletowych jednostek ładunkowych (pjł) można umieścić w wagonie o wysokości ładunkowej 3,2 m, jeśli wysokość palety wynosi 0,144 m, wysokość jednej warstwy ładunku na palecie 0,3 m, a na każdej palecie zorganizowano ładunek w 4 warstwach?

A. 2 warstwy

B. 3 warstwy

C. 4 warstwy

D. 1 warstwę

Prawidłowa odpowiedź to 2 warstwy. Aby obliczyć maksymalną liczbę warstw paletowych, należy uwzględnić wysokość ładowania wagonu oraz wymiary palety i ładunku. Wysokość ładowania wynosi 3,2 m. Wysokość palety to 0,144 m, a wysokość jednej warstwy ładunku na palecie to 0,3 m. W przypadku czterech warstw ładunku na palecie, całkowita wysokość ładunku na jednej palecie wynosi 0,144 m + (4 * 0,3 m) = 1,344 m. Teraz, aby obliczyć, ile takich palet można załadować w wagonie, dzielimy wysokość ładowni przez wysokość jednej palety z ładunkiem: 3,2 m / 1,344 m = 2,37. Ostatecznie zaokrąglamy w dół do 2, co oznacza, że możemy załadować maksymalnie 2 warstwy paletowe. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w logistyce, gdzie dokładne obliczenia wymagań przestrzennych są kluczowe dla efektywności transportu.

Pytanie 2

Zgodnie z którą formułą handlową Incoterms 2010 sprzedający zobowiązany jest pozostawić towar do dyspozycji kupującego w miejscu jego powstania lub miejscu, w którym towar znajduje się w momencie podpisania kontraktu?

	Formuła handlowa	Charakterystyka formuły
A.	Delivered at Terminal (DAT)	Formuła oznacza, że sprzedający odpowiada za dowiezienie towaru do określonego terminalu i jego rozładunek. Sprzedający ponosi koszty i ryzyko związane z dostawą towaru do określonego terminalu.
B.	Delivered at Place (DAP)	Formuła oznacza, że sprzedający odpowiada za dostarczenie towaru do określonego miejsca, natomiast jego rozładunek jest w gestii kupującego. Sprzedający ponosi koszty i ryzyko związane z dostawą towaru do określonego miejsca.
C.	Free Carrier (FCA)	Formuła oznacza, że obowiązkiem sprzedającego jest dostarczenie towaru przewoźnikowi ustalonemu i opłaconemu przez kupującego. W momencie przekazania towaru przewoźnikowi, ryzyko utraty czy uszkodzenia towaru przechodzi ze sprzedającego na kupującego.
D.	Ex Works (EXW)	Formuła oznacza, że sprzedający wypełnia swoje obowiązki związane z dostawą, gdy udostępni towar kupującemu w swojej siedzibie, a kupujący organizuje transport, ponosi jego koszty oraz ryzyko na całej trasie.

A. B.

B. C.

C. A.

D. D.

Błędny wybór wskazuje, że coś umknęło jeśli chodzi o zasady Incoterms. Wiele osób myśli, że inne formuły jak 'FOB' czy 'CIF' działają w podobny sposób, ale to nie tak. Przy FOB sprzedający dostarcza towar na statek, więc odpowiedzialność za transport spada na kupującego dopiero w momencie załadunku, co jest inna zasada niż przy EXW, gdzie wszystko kończy się w miejscu sprzedającego. Z kolei przy CIF sprzedający pokrywa koszty transportu i ubezpieczenia, co też nie ma nic wspólnego z EXW. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do kłopotów w planowaniu logistyki i umowach handlowych, a to często kończy się opóźnieniami i dodatkowymi kosztami. Dlatego warto znać każdy z tych terminów i wiedzieć, jak je zastosować w praktyce.

Pytanie 3

Na której ilustracji jest przedstawiona infrastruktura liniowa transportu kolejowego?

A. Na ilustracji 2.

B. Na ilustracji 1.

C. Na ilustracji 3.

D. Na ilustracji 4.

Poprawna odpowiedź to ilustracja 3, ponieważ przedstawia ona kluczowe elementy infrastruktury liniowej transportu kolejowego, takie jak torowiska i sieci trakcyjne. Infrastruktura ta jest niezwykle istotna w kontekście zapewnienia bezpiecznego i efektywnego transportu kolejowego. Torowiska są fundamentem, po którym poruszają się pociągi, a ich jakość i sposób utrzymania mają bezpośredni wpływ na komfort i bezpieczeństwo podróży. Sieci trakcyjne, które dostarczają energię elektryczną do pociągów elektrycznych, również są częścią infrastruktury liniowej. Przykładem zastosowania dobrych praktyk w tej dziedzinie jest regularne monitorowanie stanu torów oraz sieci trakcyjnych, co pozwala na wczesne wykrywanie usterek i ich skuteczne usuwanie. Właściwe zarządzanie infrastrukturą kolejową jest kluczowe dla zminimalizowania ryzyka awarii i wypadków, a także dla zapewnienia terminowości przewozów.

Pytanie 4

Kontener powinien być przetransportowany drogą lądową do terminala na 1,5 godziny przed odjazdem pociągu, do którego ma być załadowany. Pociąg wyrusza o godzinie 10:30. Kiedy najpóźniej należy podstawć pojazd u nadawcy w celu załadunku kontenera, jeśli załadunek zajmie 15 minut, odbiór wymaganych dokumentów przez kierowcę po załadunku 10 minut, a przejazd z nadawcy do terminala 45 minut?

A. O godzinie 7:50

B. O godzinie 8:30

C. O godzinie 9:20

D. O godzinie 8:10

Poprawna odpowiedź to godzina 7:50, ponieważ zgodnie z wymaganiami transportowymi kontener musi być dostarczony do terminala 1,5 godziny przed planowanym wyjazdem pociągu. Skład pociągu wyrusza o godzinie 10:30, co oznacza, że kontener powinien być na terminalu najpóźniej o 9:00. Proces załadunku kontenera trwa 15 minut, a odbiór dokumentów przez kierowcę kolejne 10 minut. W sumie, przed przybyciem na terminal, kierowca potrzebuje 25 minut na załadunek i dokumenty. Dodatkowo, przejazd od nadawcy do terminala zajmuje 45 minut. Zatem, całkowity czas potrzebny do dostarczenia kontenera wynosi 1 godzinę i 10 minut. Aby dotrzeć na terminal do godziny 9:00, kierowca musi wyruszyć najpóźniej o 7:50, co uwzględnia czas przejazdu oraz przygotowania do załadunku. Taka praktyka dostosowania czasów transportu do wymogów operacyjnych jest stosowana w branży, aby minimalizować ryzyko opóźnień oraz zapewnić terminowe dostarczenie towarów.

Pytanie 5

Jaką objętość ma paletowa jednostka ładunkowa utworzona na palecie o wymiarach (dł. x szer. x wys.): 1 200 x 1 000 x 150 mm, na której znajduje się 8 kartonów o wymiarach (dł. x szer. x wys.): 600 x 500 x 850 mm?

A. 1,200 m3

B. 2,040 m3

C. 2,220 m3

D. 1,776 m3

Aby obliczyć objętość paletowej jednostki ładunkowej, należy pomnożyć wymiary palety, które wynoszą 1200 mm x 1000 mm x 150 mm. Obliczenie: (1200 mm x 1000 mm x 150 mm) / 1 000 000 000 = 0,180 m³. Następnie należy wziąć pod uwagę objętość kartonów. Każdy karton ma wymiary 600 mm x 500 mm x 850 mm, co daje: (600 mm x 500 mm x 850 mm) / 1 000 000 000 = 0,255 m³ na jeden karton. Dla 8 kartonów objętość wynosi 8 x 0,255 m³ = 2,040 m³. Łącząc te dane, otrzymujemy całkowitą objętość jednostki ładunkowej równą 2,220 m³. Takie obliczenia są kluczowe w logistyce i magazynowaniu, gdzie precyzyjne określenie objętości ładunków pozwala na efektywne zarządzanie przestrzenią oraz kosztami transportu. Zrozumienie tego procesu jest niezbędne dla osób pracujących w branży transportowej oraz magazynowej.

Pytanie 6

Gdy zleceniodawca wynagradza za zdolność ładunkową (pojemność) zamówionego środka transportu, niezależnie od ilości i objętości towaru, który zostanie załadowany, to taki transport określa się

A. ponadgabarytowym

B. kabotażowym

C. drobnicowym

D. całopojazdowym

Przewóz całopojazdowy to forma transportu, w której zleceniodawca płaci za pełną zdolność ładunkową, niezależnie od ilości towaru, jaki zostanie załadowany. Oznacza to, że cały pojazd dedykowany jest na przewóz ładunku jednego zleceniodawcy, co pozwala na maksymalne wykorzystanie pojemności transportowej. W praktyce, przewozy całopojazdowe są często stosowane w sytuacjach, gdzie klient ma do przewiezienia dużą ilość towaru, co może być bardziej opłacalne niż korzystanie z przewozu drobnicowego, w którym ładunki różnych zleceniodawców są łączone w jednym transporcie. Przewóz całopojazdowy zapewnia również większą elastyczność w zakresie terminu dostawy oraz mniejsze ryzyko uszkodzenia towaru, ponieważ ładunek nie jest przepakowywany. W standardach branżowych, przewozy całopojazdowe często wiążą się z umowami długoterminowymi, co pozwala na lepsze planowanie i optymalizację kosztów transportu."

Pytanie 7

Który system poziomej obsługi intermodalnego ruchu kolejowego opisano w tabeli?

Opis poziomej obsługi intermodalnego ruchu kolejowego
Jest to w pełni zautomatyzowany system załadunku naczep. Do poprawnego działania wymaga specjalnych wagonów wyposażonych w platformę obrotową, na którą wjeżdża ciągnik z naczepą. Następnie zestaw jest rozłączany, a platforma wraz z naczepą obraca się i ustawia równolegle do osi wagonu.

A. Cargobeamer.

B. Piggyback.

C. Modalohr.

D. Flexiwaggon.

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia specyfiki systemów intermodalnych. Flexiwaggon to system, który także wspiera transport intermodalny, lecz jego mechanika opiera się na elastyczności przy ładunkach, takich jak kontenery, a nie na naczepach, jak w przypadku Modalohr. Wybierając Piggyback, można pomyśleć o systemie, który pozwala na przewóz naczep na wagonach, jednak nie zapewnia on automatyzacji ani zaawansowanej technologii obrotowych platform, co jest kluczowe dla Modalohr. System Cargobeamer również skupia się na transporcie naczep, lecz jego technologia opiera się na innej metodzie załadunku, nie wykorzystując obrotowych platform. Kluczowym błędem w myśleniu o tych systemach jest nieodróżnianie różnych podejść do transportu intermodalnego. Każdy z wymienionych systemów ma swoje unikalne cechy, które determinują ich zastosowanie. Niezrozumienie różnic między nimi może prowadzić do pomylenia ich funkcji i możliwość zastosowania w praktyce, co jest istotne w kontekście nowoczesnych rozwiązań w branży transportowej.

Pytanie 8

Jaki model organizacji transportu wyróżnia się regularnymi kursami jednego środka przewozu pomiędzy ustalonym miejscem załadunku a punktem wyładunku?

A. Obwodowy

B. Wahadłowy

C. Promienisty

D. Sztafetowy

Wybór modelu obwodowego, sztafetowego lub promienistego nie jest trafny w kontekście pytania o regularne kursy między stałymi punktami. Model obwodowy, polegający na poruszaniu się środka transportu po zamkniętej trasie, nie zapewnia stałego połączenia między określonymi punktami, co może prowadzić do nieefektywności, zwłaszcza w kontekście czasów przejazdu oraz wydajności. Z kolei model sztafetowy, który zakłada zmianę środków transportu na różnych odcinkach trasy, wprowadza dodatkowe przestoje i komplikacje, które mogą negatywnie wpłynąć na regularność kursów. Natomiast model promienisty, z kolei, koncentruje się na rozprowadzeniu transportu promieniście z jednego centralnego punktu, co może prowadzić do rozproszenia zasobów i zmniejszenia częstotliwości połączeń między stałymi punktem załadunku a miejscem wyładunku. W przypadku transportu, gdzie kluczowa jest regularność, efektywność oraz przewidywalność, wybór modelu wahadłowego jest zdecydowanie bardziej odpowiedni. Ważne jest, aby w procesie decyzyjnym uwzględnić specyfikę operacyjną i wymagania klientów, co pomoże uniknąć błędów w wyborze odpowiedniego modelu organizacji transportu.

Pytanie 9

Jaki skrót należy wpisać w umowie, zgodnie z formułami INCOTERMS 2010, jeżeli sprzedający zostawia towar do dyspozycji kupującego w punkcie wydania, a kupujący organizuje transport, ponosi jego koszty oraz ryzyko na całej trasie przewozu?

Opis znaczenia wybranych formuł INCOTERMS 2010
„Delivered Duty Paid" – sprzedający organizuje transport, pokrywa jego koszty, ponosi ryzyko i opłaca należności celne.
„Ex works" – sprzedający zostawia towar do dyspozycji kupującego w punkcie wydania, a kupujący organizuje transport, ponosi koszty oraz ryzyko na całej trasie.
„Free Carier" – obowiązkiem sprzedającego jest dostarczenie towaru przewoźnikowi, ustalonemu i opłaconemu przez kupującego, w oznaczone miejsce.
„Free Alongside Ship" – kupujący posiada gestię transportową od momentu złożenia towaru przez sprzedającego na nabrzeżu w porcie załadowania.

A. FCA "Free Carrier"

B. DDP "Delivered Duty Paid"

C. EXW "Ex works"

D. FAS "Free Alongside Ship"

Zrozumienie zasad INCOTERMS jest kluczowe dla prawidłowej organizacji międzynarodowego transportu. Odpowiedzi, które nie pasują do opisanego scenariusza, wskazują na nieporozumienia dotyczące różnic między poszczególnymi skrótami INCOTERMS. Wybór "DDP" (Delivered Duty Paid) sugeruje, że sprzedający ponosi odpowiedzialność za wszystkie koszty dostawy, w tym cła i podatki, co nie jest zgodne z wymaganiami pytania, w którym wskazano, że kupujący organizuje transport i ponosi ryzyko. Z kolei "FCA" (Free Carrier) wskazuje, że sprzedający dostarcza towar do przewoźnika, co ponownie nie odzwierciedla sytuacji, gdzie to kupujący przejmuje odpowiedzialność za transport. Z kolei "FAS" (Free Alongside Ship) odnosi się do sytuacji związanej z transportem morskim, gdzie towar jest dostarczany w pobliżu statku, co również nie pasuje do opisu. Kluczowym błędem myślowym, który prowadzi do wyboru nieprawidłowych odpowiedzi, jest mylenie odpowiedzialności za transport z jego organizacją. W przypadku wyboru EXW, kupujący ma pełną kontrolę nad procesem transportowym, co jest kluczowe w międzynarodowych transakcjach handlowych.

Pytanie 10

Na podstawie zamieszczonych cenników określ, które przedsiębiorstwo transportowe oferuje najniższy koszt za obsługę i przewóz 30 skrzyniopalet na odległość 150 km. Masa brutto każdej skrzyniopalety wynosi 800 kg.

Przedsiębiorstwo transportowe	Cennik
A.	0,20 zł/tkm
B.	do 1 t- 4,00 zł/km 1t÷12 t – 5,00 zł/km powyżej 12 t – 6,00 zł/km
C.	4,50 zł/km + czynności manipulacyjne 2,00 zł/jednostkę ładunkową
D.	do 50 km – 400,00 zł 51 ÷ 100 km – 400,00 zł + 5,00 zł za każdy km powyżej 50 km 101 ÷ 200 km – 400,00 zł + 4,00 zł za każdy km powyżej 50 km 201 ÷ 300 km – 400,00 zł + 3,50 zł za każdy km powyżej 50 km powyżej 300 km – 400,00 zł + 3,20 zł za każdy km powyżej 50 km

A. D.

B. C.

C. B.

D. A.

Wybór innej odpowiedzi niż A może wynikać z kilku typowych błędów w analizie kosztów przewozu. Często zdarza się, że osoby podejmujące decyzje w zakresie transportu skupiają się jedynie na stawkach jednostkowych, nie uwzględniając całkowitych kosztów, które wynikają z masy ładunku oraz dystansu. Zrozumienie, że koszt przewozu zależy nie tylko od stawki, ale również od masy przewożonego towaru, jest kluczowe w podejmowaniu racjonalnych decyzji logistycznych. Ponadto, niektóre odpowiedzi mogą koncentrować się na dodatkowych usługach lub parametrach, które w rzeczywistości nie wpływają na ostateczny koszt, co może prowadzić do mylnych wniosków. Zdarza się również, że analizujący nie dokonują pełnej konfrontacji kosztów z ofertami różnych przedsiębiorstw, co może skutkować wyborem droższej opcji. W praktyce, unikanie analizy kosztów w sposób holistyczny prowadzi do podejmowania decyzji, które są sprzeczne z zasadami efektywnego zarządzania transportem. Wiedza o tym, jak prawidłowo obliczać koszty, może znacząco wpłynąć na efektywność operacyjną i zyskowność firmy transportowej.

Pytanie 11

Jaką wartość brutto będzie miała faktura za usługę transportową, której cena netto wynosi 7 500,00 zł, uwzględniając 10% rabatu dla stałego klienta oraz 23% stawkę podatku?

A. 10 147,50 zł

B. 1 725,00 zł

C. 9 250,00 zł

D. 8 302,50 zł

Aby obliczyć wartość brutto faktury, należy najpierw uwzględnić rabat oraz zastosować obowiązującą stawkę podatku VAT. W pierwszym kroku obliczamy kwotę rabatu. Jeśli cena usługi wynosi 7 500,00 zł netto, a rabat wynosi 10%, to jego wartość wyniesie 750,00 zł (7 500,00 zł * 0,10). Następnie odejmujemy tę kwotę od ceny netto: 7 500,00 zł - 750,00 zł = 6 750,00 zł. Kolejnym krokiem jest obliczenie wartości brutto poprzez dodanie podatku VAT. Przy stawce 23%, kwotę podatku obliczamy jako 6 750,00 zł * 0,23, co daje 1 552,50 zł. Wartość brutto to suma wartości netto po rabacie oraz wartości podatku: 6 750,00 zł + 1 552,50 zł = 8 302,50 zł. Tak obliczona kwota brutto powinna być zawarta w fakturze, co pokazuje, że stosowanie takich obliczeń jest zgodne z obowiązującymi standardami rachunkowości.

Pytanie 12

Suwnica terminalowa zaczyna pracę o godzinie 8:00. Czas załadunku kontenera 20-stopowego to 50 sekund, natomiast 40-stopowego wynosi 100 sekund. Po upływie godziny pracy suwnica ma 15-minutową przerwę. O której godzinie zakończy się załadunek 30 kontenerów TEU i 45 kontenerów FEU na wagony kolejowe?

A. 8:58

B. 8:43

C. 9:40

D. 9:55

Aby obliczyć czas zakończenia załadunku 30 kontenerów 20-stopowych (TEU) i 45 kontenerów 40-stopowych (FEU), należy najpierw określić całkowity czas potrzebny do załadunku. Załadunek jednego kontenera 20-stopowego trwa 50 sekund, co oznacza, że załadunek 30 kontenerów zajmie 30 * 50 = 1500 sekund, co przekłada się na 25 minut. Z kolei załadunek jednego kontenera 40-stopowego zajmuje 100 sekund, więc załadunek 45 kontenerów będzie trwał 45 * 100 = 4500 sekund, czyli 75 minut. Łączny czas załadunku to 25 minut + 75 minut = 100 minut, co daje 1 godzinę i 40 minut. Suwnica rozpoczyna pracę o 8:00, więc po 1 godzinie pracy następuje przerwa 15-minutowa, co oznacza, że załadunek zostanie wznowiony o 9:15. Do zakończenia załadunku pozostało 40 minut, co kończy się o 9:55. Metoda ta jest zgodna z najlepszymi praktykami zarządzania procesami logistycznymi, które kładą nacisk na efektywne planowanie czasu pracy sprzętu oraz przerw. Warto również zauważyć, że w logistyce ważne jest uwzględnienie wszystkich przerw i czasów przeładunków, aby zoptymalizować procesy. Wszystkie te obliczenia pokazują, jak istotne jest skrupulatne planowanie w pracy terminali, które często muszą zarządzać dużymi ilościami kontenerów.

Pytanie 13

Jakie urządzenie używane do śledzenia stanu zapasów w magazynach bazuje na falach radiowych?

A. Skaner diodowy

B. Skaner laserowy

C. Czytnik RFID

D. Czytnik laserowy

Skaner diodowy, skaner laserowy oraz czytnik laserowy to urządzenia, które bazują na technologii skanowania optycznego, co oznacza, że wymagają bezpośredniej linii widzenia między urządzeniem a kodem kreskowym lub innym znakiem do odczytu. Skanery te są powszechnie wykorzystywane w różnych branżach, ale w kontekście monitorowania przepływu zapasów w magazynach mają swoje ograniczenia. Skaner diodowy działa na zasadzie emisji światła diodowego, co nie tylko ogranicza jego zastosowanie do powierzchni odblaskowych, ale także wymaga fizycznej interakcji z produktem. Skanery laserowe, z kolei, działają na zasadzie skanowania laserowego, które również wymaga precyzyjnego namierzenia kodu, a ich efektywność drastycznie spada w przypadku słabego oświetlenia lub zanieczyszczeń na powierzchni kodu. Z kolei czytnik laserowy, który jest bardziej technicznie zaawansowany, nie rozwiązuje problemu potrzeby bezpośredniego dostępu do kodu, co w środowisku magazynowym może przyczynić się do opóźnień i zwiększenia ryzyka błędów. W przeciwieństwie do technologii RFID, która pozwala na skanowanie wielu obiektów jednocześnie bez konieczności ich fizycznego przemieszczenia, urządzenia te nie są w stanie dorównać efektywności i funkcjonalności systemów opartych na RFID, które są zgodne z aktualnymi trendami w zarządzaniu łańcuchem dostaw.

Pytanie 14

Jaki był średni rozkład prędkości pojazdu, który w ciągu 2 h i 15 min przemierzył 135 km?

A. 55 km/h

B. 63 km/h

C. 50 km/h

D. 60 km/h

Obliczenie średniej prędkości polega na podzieleniu przebytej odległości przez czas, w jakim ta odległość została pokonana. W tym przypadku pojazd pokonał 135 km w czasie 2 godzin i 15 minut. Aby obliczyć średnią prędkość, musimy najpierw przeliczyć czas na godziny. 2 godziny i 15 minut to 2 + (15/60) = 2,25 godziny. Następnie stosujemy wzór: średnia prędkość = odległość / czas = 135 km / 2,25 h = 60 km/h. Tego rodzaju obliczenia są fundamentalne w wielu dziedzinach, w tym w logistyce, transporcie, oraz inżynierii, gdzie dokładne planowanie czasów przejazdu i prędkości jest kluczowe dla efektywności operacyjnej. Poznanie i zrozumienie sposobu obliczania średniej prędkości pozwala na lepsze zarządzanie czasem, co jest niezbędne w projektach wymagających precyzyjnego harmonogramowania.

Pytanie 15

W firmie zatrudnionych jest 5 pracowników. Codzienny czas pracy każdego z nich wynosi 8 godzin. W tym czasie przysługuje im 24 minutowa przerwa. Jaki jest dzienny współczynnik efektywnego wykorzystania czasu pracy wszystkich zatrudnionych?

A. 95%

B. 75%

C. 85%

D. 65%

Aby obliczyć dzienny współczynnik efektywnego wykorzystania czasu pracy wszystkich pracowników, należy uwzględnić całkowity czas pracy oraz czas przerw. Każdy z pięciu pracowników pracuje 8 godzin dziennie, co przekłada się na 40 godzin pracy dla całego zespołu. Następnie, uwzględniając 24-minutową przerwę dla każdego pracownika, całkowity czas przerw wynosi 120 minut (5 pracowników x 24 minuty). Przerwy te muszą być przeliczone na godziny, co daje 2 godziny. Zatem efektywny czas pracy wynosi 38 godzin (40 godzin - 2 godziny przerw). Aby obliczyć współczynnik efektywnego wykorzystania czasu pracy, należy podzielić efektywny czas pracy przez całkowity czas pracy i pomnożyć przez 100%, co daje 95% (38 godzin/40 godzin x 100%). Taki sposób analizy jest zgodny z dobrymi praktykami zarządzania czasem pracy, które podkreślają konieczność optymalizacji wykorzystania zasobów ludzkich w organizacji.

Pytanie 16

Z przewozów realizowanych na podstawie karnetu TIR wyłączone są

A. soki

B. żywe zwierzęta

C. wyroby cukiernicze

D. papierosy

Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z błędnego zrozumienia kategorii towarów objętych przewozami pod osłoną karnetu TIR. Żywe zwierzęta, soki oraz wyroby ciastkarskie mogą być przewożone w ramach karnetu TIR, ponieważ nie podlegają tak restrykcyjnym regulacjom jak tytoń. Transport żywych zwierząt jest regulowany przez szczegółowe przepisy dotyczące ochrony zwierząt oraz zdrowia publicznego, ale w wielu krajach dopuszcza się ich przewóz pod karnetem TIR, o ile spełnione są odpowiednie normy sanitarno-weterynaryjne. Soki, jako produkty spożywcze, również mogą być objęte przewozem w ramach tego dokumentu, pod warunkiem, że przestrzegane są normy dotyczące ich pakowania i transportu. Wyroby ciastkarskie są zaś klasyfikowane jako towary spożywcze, które również mogą być przewożone przy zachowaniu zasad jakości i bezpieczeństwa. Kluczowym punktem jest zrozumienie, że nie wszystkie towary są eliminowane z przewozów karnetem TIR, a konkretne regulacje dotyczące tego dokumentu są ściśle związane z polityką handlową i przepisami celnymi poszczególnych krajów. Często mylenie karnetu TIR z innymi formami dokumentacji transportowej prowadzi do błędnych wniosków o zakresie towarów, które mogą być przewożone pod jego osłoną.

Pytanie 17

Czas, przez jaki środek transportu funkcjonuje poprawnie przed uszkodzeniem lub przebieg, po którym następuje uszkodzenie, określa się jako

A. obsługę

B. trwałość

C. uszkodzenie

D. zawodność

Termin "trwałość" odnosi się do czasu, przez jaki środek transportu może działać poprawnie przed wystąpieniem awarii lub uszkodzenia. W kontekście inżynierii transportu oraz zarządzania flotą, trwałość jest kluczowym parametrem, który wpływa na niezawodność operacyjną pojazdów i systemów transportowych. Przykładowo, w przypadku autobusów miejskich, trwałość jest ściśle związana z ich regularnym przeglądem technicznym oraz jakością użytych materiałów. W praktyce, monitorowanie trwałości pojazdów pozwala optymalizować procesy utrzymania, co skutkuje mniejszymi kosztami eksploatacji i zwiększoną efektywnością przewozów. Dobre praktyki branżowe, takie jak raportowanie danych o awariach i ich przyczynach, umożliwiają lepsze prognozowanie potrzeb konserwacyjnych i poprawiają ogólną jakość usług transportowych. Zrozumienie trwałości jest zatem fundamentalne dla inżynierów, menedżerów flot oraz osób odpowiedzialnych za planowanie i zarządzanie infrastrukturą transportową.

Pytanie 18

Dokument przewozowy CIM to pismo wykorzystywane w transporcie

A. międzynarodowym drogowym

B. międzynarodowym kolejowym

C. krajowym kolejowym

D. krajowym drogowym

List przewozowy CIM (Convention Internationale concernant le transport des marchandises par chemin de fer) jest międzynarodowym dokumentem transportowym stosowanym w transporcie kolejowym. Jego celem jest regulacja przewozów ładunków koleją na poziomie międzynarodowym, ułatwiając wymianę handlową między państwami. Dokument ten zawiera szczegółowe informacje dotyczące przewożonego towaru, strony umowy oraz warunków transportu, co czyni go niezbędnym narzędziem w logistyce kolejowej. Przykład praktycznego zastosowania listu przewozowego CIM to transport kontenerów z towarami między Europą a Azją, gdzie stosowanie tego dokumentu przyspiesza proces odprawy celnej oraz minimalizuje ryzyko sporów dotyczących odpowiedzialności przewoźnika. Ponadto, list ten jest zgodny z międzynarodowymi standardami, co pozwala na jego uznawanie przez różne krajowe systemy prawne. Warto wspomnieć, że stosowanie listów przewozowych CIM jest uregulowane w ramach międzynarodowych konwencji kolejowych, co zapewnia ich jednolitą interpretację i stosowanie w praktyce.

Pytanie 19

Etykieta logistyczna GS1 ma na celu identyfikację jednostki logistycznej w kontekście uczestników łańcucha dostaw. Jedynym wymaganym składnikiem każdej etykiety logistycznej, niezależnie od tego, czy dotyczy palet jednorodnych, czy niejednorodnych oraz standardowych lub niestandardowych, jest

A. Sieć Globalnej Synchronizacji Danych (GDSN)

B. Seryjny Numer Jednostki Wysyłkowej (SSCC)

C. Seryjny Globalny Numer Jednostki Handlowej (SGTIN)

D. Seryjny Globalny Numer Lokalizacyjny (SGLN)

Seryjny Numer Jednostki Wysyłkowej (SSCC) jest kluczowym elementem w systemie identyfikacji jednostek logistycznych w łańcuchu dostaw. SSCC, zgodnie z standardami GS1, to unikalny numer, który identyfikuje jednostkę wysyłkową, taką jak paleta lub kontener. Jego głównym celem jest umożliwienie śledzenia i zarządzania przepływem towarów w całym łańcuchu dostaw. Przykładowo, gdy towar jest transportowany od dostawcy do odbiorcy, SSCC pozwala uczestnikom łańcucha na bieżąco monitorować status przesyłki oraz jej lokalizację. Zastosowanie SSCC jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają jednoznaczną identyfikację jednostek logistycznych w celu zwiększenia efektywności operacyjnej. W praktyce, wiele firm korzysta z SSCC do automatyzacji procesów magazynowych oraz usprawnienia obiegu dokumentów, co przekłada się na redukcję błędów oraz oszczędności czasowe. Ponadto, SSCC jest częścią szerszego systemu oznaczania towarów, który obejmuje również inne elementy, takie jak kody kreskowe czy etykiety RFID, co umożliwia integrację różnych technologii w zarządzaniu łańcuchem dostaw.

Pytanie 20

Na podstawie fragmentu umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR) ustal, kto jest odpowiedzialny za wydanie przewoźnikowi towarów niebezpiecznych dopuszczonych do przewozu zgodnie z ADR.

Dział 1.4
Obowiązki głównych uczestników przewozu

1.1. Nadawca towarów niebezpiecznych zobowiązany jest dostarczyć do przewozu tylko takie przesyłki, które spełniają wymagania ADR, a także:

— upewnić się, że towary niebezpieczne są sklasyfikowane i dopuszczone do przewozu zgodnie z ADR;

— zaopatrzyć przewoźnika w wymagane dokumenty przewozowe oraz dokumenty towarzyszące (zezwolenia, dopuszczenia, powiadomienia, świadectwa itd.);

— używać wyłącznie opakowań, które są dopuszczone i odpowiednie do przewozu danych materiałów oraz posiadają oznakowanie wymagane przez ADR.

2.1. Przewoźnik powinien w szczególności:

— upewnić się, że towary niebezpieczne przeznaczone do przewozu są dopuszczone do przewozu zgodnie z ADR;

— sprawdzić wzrokowo, czy pojazdy i ładunek nie mają oczywistych wad oraz czy nie występują wycieki lub nieszczelności, braki w wyposażeniu, itp.;

— sprawdzić, czy pojazdy nie są nadmiernie załadowane;

— upewnić się, że na pojazdach umieszczone zostało wymagane oznakowanie i nalepki ostrzegawcze;

— upewnić się, że w pojeździe znajduje się wyposażenie wymienione w pisemnych instrukcjach dla kierowcy.

3.1. Załadowca powinien w szczególności:

— wydać przewoźnikowi towary niebezpieczne tylko w przypadku, gdy są one dopuszczone do przewozu zgodnie z ADR;

— postępować zgodnie z przepisami szczególnymi dotyczącymi załadunku i manipulowania ładunkiem podczas załadunku towarów niebezpiecznych do pojazdu oraz dużego i małego kontenera;

— po załadunku towarów niebezpiecznych do kontenera, spełnić wymagania dotyczące oznakowania.

4.1. Pakujący powinien stosować się w szczególności do:

— wymagań dotyczących warunków pakowania, w tym pakowania razem; oraz

— wymagań dotyczących oznakowania i stosowania nalepek ostrzegawczych, w przypadku, gdy przygotowuje sztuki przesyłki do przewozu.

A. Nadawca.

B. Pakujący.

C. Przewoźnik.

D. Załadowca.

Zgadza się, odpowiedzialność za wydanie przewoźnikowi towarów niebezpiecznych zgodnie z umową ADR spoczywa na załadowcy. Załadowca ma kluczowe zadanie, aby upewnić się, że wszystkie towary, które zamierza wydać, są zgodne z przepisami ADR. Oznacza to, że towary muszą być odpowiednio sklasyfikowane, oznakowane i pakowane, aby zminimalizować ryzyko podczas transportu. Przykładem praktycznym jest sytuacja, w której załadowca przed wydaniem towaru zobowiązany jest do sprawdzenia, czy materiały niebezpieczne posiadają odpowiednie dokumenty przewozowe, takie jak świadectwa zgodności z ADR. Dodatkowo, załadowca powinien mieć odpowiednią wiedzę na temat przepisów dotyczących transportu materiałów niebezpiecznych i współpracować z przewoźnikiem w zakresie bezpieczeństwa transportu. Wszelkie nieprawidłowości w procesie wydania towarów mogą prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych i finansowych, a także stwarzać zagrożenie dla zdrowia ludzi oraz środowiska.

Pytanie 21

Na podstawie cennika, określ łączny koszt czynności manipulacyjnych obejmujących wyładunek 1 pełnego kontenera 20’ i 2 pustych kontenerów 40’ ze statku na plac składowy oraz przeładunek tych kontenerów z placu składowego na środki transportu samochodowego.

Cennik
Nazwa usługi	Kontener 20'	Kontener 40'
Kontener pełny
Wyładunek / załadunek w relacji wnętrze statku – plac składowy lub odwrotnie	190,00 zł/szt.	210,00 zł/szt.
Przeładunek w relacji plac składowy – środek transportu lądowego lub odwrotnie	95,00 zł/szt.	105,00 zł/szt.
Kontener pusty
Wyładunek / załadunek w relacji wnętrze statku – plac składowy lub odwrotnie	180,00 zł/szt.	195,00 zł/szt.
Przeładunek w relacji plac składowy – środek transportu lądowego lub odwrotnie	80,00 zł/szt.	95,00 zł/szt.

A. 890,00 zł

B. 835,00 zł

C. 860,00 zł

D. 865,00 zł

Wybór niewłaściwej odpowiedzi jest często wynikiem braku zrozumienia zasadności i szczegółowego wyliczenia kosztów manipulacyjnych, które są kluczowe w logistyce. Na przykład, obliczenia mogą być nieprawidłowe przez pominięcie kosztów związanych z wyładunkiem pustych kontenerów. Niekiedy uczniowie skupiają się tylko na jednym elemencie kosztów, co prowadzi do niepełnej analizy. Zdarza się również, że błędnie interpretują stawki jednostkowe, co powoduje błędne sumowanie. W branży transportowej ważne jest, aby zrozumieć złożoność kosztów manipulacyjnych, które obejmują nie tylko wyładunek, ale także wszelkie dodatkowe usługi, takie jak przeładunki. Uczestnicy powinni zwracać uwagę na każdy element kosztów, aby uzyskać dokładny wynik. Utrata precyzji w obliczeniach może prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych dla firm logistycznych. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że każdy ładunek i jego obsługa mogą generować różne koszty, co wymaga dokładnych analiz i obliczeń. Dlatego tak ważne jest stosowanie standardów branżowych i dobrych praktyk przy podejmowaniu decyzji operacyjnych. Przykłady takich praktyk obejmują regularne szkolenie personelu oraz korzystanie z systemów informatycznych do zarządzania logistyką, co w dłuższej perspektywie zwiększa efektywność i redukuje błędy w kalkulacjach.

Pytanie 22

Która dziedzina transportu umożliwia dostawy w systemie "door-to-door"?

A. Transport drogowy

B. Transport lotniczy

C. Transport kolejowy

D. Transport morski

Transport drogowy jest jedną z najbardziej elastycznych i wszechstronnych gałęzi transportu, która umożliwia dostawy typu 'door-to-door'. Dzięki sieci dróg i autostrad, transport drogowy jest w stanie dotrzeć bezpośrednio do klientów, co pozwala na łatwe załadunek i wyładunek towarów. Przykładem zastosowania transportu drogowego mogą być dostawy paczek przez firmy kurierskie, które korzystają z samochodów dostawczych, aby dostarczyć przesyłki bezpośrednio pod wskazany adres. Transport drogowy jest również kluczowy w logistyce miejskiej, gdzie dostawy towarów muszą odbywać się w ścisłych ramach czasowych i ze względu na ograniczenia dotyczące wjazdu do strefy śródmiejskiej. W standardach branżowych, takich jak normy ISO, podkreśla się znaczenie efektywności i punktualności dostaw, które transport drogowy potrafi skutecznie zapewnić. W kontekście e-commerce, gdzie klienci oczekują szybkiej i dostosowanej do ich potrzeb obsługi, transport drogowy staje się niezastąpiony.

Pytanie 23

Jeśli zleceniodawca wynagradza za rzeczywistą lub wyliczoną wagę ładunku, a środek transportu jest wybierany przez spedytora i jego rozmiar nie wpływa na cenę przewozu, to mamy do czynienia z przewozem

A. całopojazdowym

B. drobnicowym

C. intermodalnym

D. tranzytowym

Przewóz tranzytowy odnosi się do sytuacji, w której towar jest transportowany przez terytorium jednego kraju w drodze do innego, a opłaty są związane z tranzytem, a nie specyficznym przewozem towarów. Przewóz całopojazdowy polega na tym, że cały pojazd jest zarezerwowany dla jednego klienta, co nie jest zgodne z opisanym przypadkiem, gdzie zleceniodawca płaci tylko za wagę towaru. Z kolei przewóz intermodalny angażuje różne środki transportu, co również nie ma miejsca w sytuacji, w której pojazd jest wybierany przez spedytora, a waga towaru jest jedynym czynnikiem wpływającym na koszt transportu. Typowe pomyłki w analizie tych opcji często wynikają z braku zrozumienia różnic między nimi oraz ich zastosowania w praktyce. Przewóz drobnicowy jest najczęściej stosowany dla małych ładunków, co czyni go właściwą odpowiedzią, natomiast inne formy przewozu mają swoje specyficzne zasady i warunki, które nie pasują do przedstawionej sytuacji.

Pytanie 24

Jakiego dokumentu magazynowego należy użyć przy wydaniu towarów z magazynu na rzecz zewnętrznego odbiorcy?

A. RW

B. PW

C. WZ

D. PZ

Gdy wydajesz towar z magazynu dla odbiorcy zewnętrznego, to musisz wystawić dokument zwany WZ, czyli Wydanie Zewnętrzne. Ten dokument jest bardzo ważny, bo potwierdza, że towar został wydany. Można w nim znaleźć wszystkie info o towarze, tak jak jego ilość, datę wydania i dane odbiorcy. Dzięki temu łatwiej śledzić, co się dzieje z towarem. Na przykład, jeśli firma wysyła zamówienie do klienta, to po przygotowaniu zamówienia magazyn przygotowuje WZ, który potem idzie do kuriera lub kogoś, kto zajmuje się transportem. Poza tym, WZ jest istotny dla księgowości i pomaga w przypadku ewentualnych reklamacji czy zwrotów. W branży to standardowy dokument, który mocno wspiera obieg dokumentów w magazynie, co pokazuje, jak ważny jest w zarządzaniu gospodarką magazynową.

Pytanie 25

Jakie będą łączne wydatki firmy transportowej w ciągu miesiąca, jeśli wydatki na wynagrodzenia pracowników wynoszą 8 400 zł i stanowią 40% wszystkich kosztów?

A. 19 000 zł

B. 16 800 zł

C. 21 000 zł

D. 24 200 zł

Aby obliczyć całkowity koszt działalności przedsiębiorstwa transportowego, możemy skorzystać z proporcji. Z danych wynika, że nakłady na zatrudnienie pracowników wynoszą 8 400 zł i stanowią 40% całkowitych kosztów. Możemy więc ustalić, że 100% kosztów wynosi 8 400 zł podzielone przez 40%, co przekłada się na 21 000 zł. W praktyce oznacza to, że jeśli wynagrodzenia stanowią istotny element kosztów, to pozostałe wydatki, takie jak paliwo, serwis pojazdów, ubezpieczenia czy inne opłaty operacyjne, także należy wziąć pod uwagę przy planowaniu budżetu. Tego typu analizy są kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami w firmach transportowych, gdzie kontrola kosztów ma kluczowe znaczenie dla rentowności. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie wszystkich wydatków oraz przeprowadzanie analizy kosztów w celu optymalizacji wydatków operacyjnych.

Pytanie 26

Odbiorca wskazany w krajowym samochodowym liście przewozowym potwierdza przyjęcie towaru na egzemplarzu zwanym

A. grzbietem dokumentu przewozowego

B. cedułą dokumentu przewozowego

C. wtórnikiem dokumentu przewozowego

D. oryginałem dokumentu przewozowego

Odpowiedzi, które wskazują na oryginał listu przewozowego, grzbiet listu przewozowego czy wtórnik listu przewozowego, są oparte na niewłaściwym zrozumieniu roli dokumentacji w procesie transportowym. Oryginał listu przewozowego to dokument, który jest wydawany nadawcy i służy jako jego potwierdzenie zlecenia transportu. Odbiorca natomiast nie może potwierdzić odbioru towaru na oryginale, gdyż ten dokument pozostaje w posiadaniu nadawcy. Grzbiet listu przewozowego odnosi się do tyłu dokumentu, który zazwyczaj nie zawiera miejsca na potwierdzenie odbioru przez odbiorcę, co czyni go również niewłaściwym wyborem. Wtórnik listu przewozowego jest kopią oryginału, która nie jest przeznaczona do potwierdzania odbioru, a raczej do celów archiwalnych. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do wyboru tych odpowiedzi, jest dezinformacja dotycząca funkcji poszczególnych egzemplarzy dokumentów w procesie spedycji. W praktyce, ceduła jest jedynym dokumentem, który jest przeznaczony do potwierdzania odbioru towaru, co jest kluczowe dla zachowania przejrzystości i odpowiedzialności w transporcie.

Pytanie 27

Na podstawie danych dotyczących monitorowania przesyłki ustal, o której godzinie została ona wydana kurierowi z terminalu w Kowalach celem doręczenia odbiorcy?

Data	Godzina	Terminal DHL	Status
28-01-2014	14:23	Warszawa	Przesyłka odebrana od nadawcy
28-01-2014	19:33	Warszawa	Przesyłka w sortowni DHL
29-01-2014	06:11	Gdańsk (z siedzibą w Kowalach)	Przesyłka dotarła do terminala DHL Gdańsk (z siedzibą w Kowalach)
29-01-2014	07:52	Gdańsk (z siedzibą w Kowalach)	Przesyłka przekazana kurierowi do doręczenia
29-01-2014	13:07	Gdańsk (z siedzibą w Kowalach)	Przesyłka doręczona do odbiorcy. Odebrana przez CMO!

A. O 07:52

B. O 06:11

C. O 19:33

D. O 13:07

Wybór odpowiedzi innej niż "O 07:52" wskazuje na nieporozumienie dotyczące analizy danych monitorujących procesy logistyczne. Przykładowo, odpowiedź "O 06:11" może wynikać z błędnej interpretacji danych, gdzie użytkownik mógł założyć, że wcześniejsza godzina jest bardziej logiczna. W rzeczywistości, każda przesyłka przechodzi przez określony proces sortowania i wydania, który nie zawsze przebiega zgodnie z intuicją. Podobnie, godzina "O 13:07" lub "O 19:33" są godzinami, które nie pasują do standardowych procesów wydania przesyłek, ponieważ zazwyczaj wczesne godziny poranne są przeznaczone na wczesne wydania, które pozwalają kurierom na rozpoczęcie dostaw w ciągu dnia. Istotnym błędem jest również założenie, że każda godzina wydania może być dowolnie wybrana bez analizy konkretnych danych. W przypadku transportu, oraz w kontekście efektywności działań, kluczowe jest nie tylko monitorowanie daty, ale także konkretnej godziny, kiedy przesyłka została wydana, co w tym przypadku miało miejsce o 07:52. Zrozumienie tych zasad oraz umiejętność analizy danych to kluczowe kompetencje w zarządzaniu łańcuchem dostaw, które mogą znacząco wpłynąć na jakość świadczonych usług.

Pytanie 28

Załadunek paletowych jednostek ładunkowych (pjł) do kontenera rozpoczął się o godzinie 8:00. Ładunek zostanie rozmieszczony w kontenerze w dwóch warstwach, w każdej warstwie w liczbie zgodnej z przedstawioną ilustracją. O której godzinie najprędzej pojazd z kontenerem będzie mógł wyjechać w trasę, jeżeli załadunek 1 pjł trwa 2 minuty, a czas załadunku kontenera na środek transportu drogowego wynosi 10 minut?

Rozmieszczenie paletowych jednostek ładunkowych w kontenerze w jednej warstwie

A. O godzinie 9:50

B. O godzinie 9:10

C. O godzinie 9:00

D. O godzinie 10:00

Załadunek palet do kontenera zaczął się o 8:00, i musieliśmy wziąć pod uwagę czas, jaki zajmuje załadunek zarówno palet, jak i samego kontenera. Mamy tutaj 50 palet, ułożonych w dwóch warstwach po 25 sztuk. Jeśli jedna paleta zajmuje 2 minuty, to załadunek wszystkich palet zajmie w sumie 100 minut. A po tym jak palety są w kontenerze, trzeba jeszcze 10 minut na umieszczenie kontenera na pojeździe. Więc całość trwa 110 minut, co oznacza, że kończymy załadunek o 9:50. To ważne, bo w logistyce takie dokładne obliczenia pomagają w planowaniu transportu. Im lepiej wszystko zaplanujemy, tym mniej przestojów, a klienci będą bardziej zadowoleni. No i wiadomo, że jak wszystko działa sprawnie, to firma też lepiej na tym wychodzi.

Pytanie 29

Jakiego rodzaju działania są realizowane przez wyspecjalizowane jednostki po przekroczeniu przez pojazd wskazanego w instrukcji przebiegu lub czasu eksploatacji?

A. Bieżące naprawy

B. Okresowe usługi techniczne

C. Czynności diagnostyczne

D. Główne naprawy

Okresowe obsługi techniczne to kluczowy element w zarządzaniu eksploatacją pojazdów. Te czynności mają na celu zapewnienie, że pojazd spełnia określone normy bezpieczeństwa i wydajności. Zwykle obejmują one przeglądy techniczne, wymianę oleju, kontrolę układów hamulcowych i zawieszenia, a także diagnostykę systemów elektronicznych. Regularne przeprowadzanie tych usług jest zgodne z zaleceniami producentów i standardami branżowymi, co nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale także wydłuża żywotność pojazdu. Przykładem może być samochód osobowy, który po przejechaniu 15 000 km powinien przejść przegląd okresowy. Dzięki temu możliwe jest wczesne wykrycie potencjalnych usterek, co w dłuższej perspektywie obniża koszty eksploatacji oraz zapobiega poważniejszym awariom. W związku z tym okresowe obsługi techniczne są fundamentem odpowiedzialnej eksploatacji pojazdów.

Pytanie 30

Koszt przewozu 1 tony ładunku na dystansie 1 kilometra wynosi 0,30 zł. Jaką kwotę należy zapłacić za przewóz 24 ton ładunku na odległość 50 kilometrów oraz 20 ton ładunku na dystansie 70 kilometrów?

A. 1 584,00 zł

B. 1 400,00 zł

C. 780,00 zł

D. 1 200,00 zł

W przypadku błędnych odpowiedzi, można zauważyć typowe nieporozumienia związane z procesem obliczania kosztów transportu. Wiele osób może błędnie zakładać, że wystarczy pomnożyć tonę ładunku przez kilometr, co prowadzi do pominięcia istotnych elementów, jak cena za jednostkę w odległości. Na przykład, obliczając koszt dla 24 ton ładunku na 50 kilometrów, błędem może być nieprawidłowe pomnożenie wartości bez uwzględnienia stawki za transport. Ponadto, osoby mogą mylić pojęcia związane z kosztami zmiennymi i stałymi w transporcie, co wpływa na ich zdolność do dokładnego oszacowania całkowitych wydatków. Kolejnym powszechnym błędem jest zbytnie uproszczenie kalkulacji przez dodawanie kosztów transportu dla różnych ładunków bez uwzględnienia właściwych jednostek przeliczeniowych, co może prowadzić do nieprawidłowych lub nierealistycznych wyników. Dobrą praktyką w obliczeniach logistycznych jest uwzględnianie wszystkich komponentów kosztowych oraz dbałość o precyzję w każdym kroku kalkulacji, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić spójność w zarządzaniu kosztami.

Pytanie 31

Przewóz węgla z Wrocławia do Gdańska barką, która jest zarejestrowana pod niemiecką banderą, można określić jako

A. tranzytowy

B. specjalistyczny

C. kabotażowy

D. zunifikowany

Transport węgla z Wrocławia do Gdańska barką zarejestrowaną pod niemiecką banderą nie może być zaklasyfikowany jako transport specjalizowany, tranzytowy ani zunifikowany. Transport specjalizowany odnosi się do przewozu towarów wymagających szczególnej technologii lub przystosowań, takich jak przewóz materiałów niebezpiecznych czy ładunków ponadnormatywnych. W przypadku węgla, który jest standardowym surowcem, nie będzie to transport specjalizowany. Tranzytowy z kolei dotyczy przewozu towarów, które przechodzą przez terytorium danego kraju bez załadunku ani rozładunku w tym kraju. W opisywanym przypadku, węgiel jest transportowany między dwoma polskimi miastami, co wyklucza klasyfikację jako tranzytowy. Zunifikowany transport odnosi się do stosowania standaryzowanych kontenerów oraz narzędzi w logistyce, co ma na celu uproszczenie procesów transportowych, ale nie ma zastosowania w kontekście przewozu kabotażowego, który koncentruje się na operacjach wewnętrznych w obrębie jednego kraju. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków obejmują mylenie pojęć związanych z międzynarodowym i krajowym transportem, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie stosowanych regulacji i standardów w branży transportowej.

Pytanie 32

Ile minimalnie wagonów o maksymalnej ładowności 44 t należy załadować, aby przewieźć 528 000 kg węgla?

A. 6 sztuk

B. 12 sztuk

C. 14 sztuk

D. 8 sztuk

Aby obliczyć minimalną liczbę wagonów potrzebnych do załadunku 528 000 kg węgla, należy najpierw zrozumieć, że każdy wagon ma maksymalną ładowność wynoszącą 44 tony, co przekłada się na 44 000 kg. Dzieląc całkowitą masę węgla przez ładowność jednego wagonu, możemy określić, ile wagonów będziemy potrzebować. W tym przypadku obliczenie wygląda następująco: 528 000 kg / 44 000 kg = 12. Oznacza to, że potrzebujemy 12 wagonów, aby pomieścić całą masę węgla. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe w logistyce i transporcie, ponieważ pozwalają na efektywne planowanie i zarządzanie ładunkami. Dobrą praktyką w branży jest również uwzględnianie ewentualnych strat w transporcie i przestrzeganie przepisów dotyczących maksymalnych ładunków, co może wymagać dodatkowych wagonów w przypadku innych materiałów o różnej gęstości lub wymaganiach. Dlatego ważne jest, aby precyzyjnie planować operacje transportowe, aby zminimalizować koszty i czas dostawy.

Pytanie 33

Przedsiębiorca złożył wniosek do Głównego Inspektora Transportu Drogowego o wydanie świadectwa zatrudnionemu kierowcy, niebędącemu obywatelem państwa UE. W drodze decyzji administracyjnej wydano świadectwo kierowcy ważne od 15.06.2020 r. Na podstawie fragmentu ustawy ustal, do kiedy będzie ważne świadectwo, jeżeli zostało wystawione na możliwie maksymalny okres czasu?

Fragment ustawy o transporcie drogowym
Rozdział 4a Świadectwo kierowcy
Art. 32a. Do kierowcy niebędącego obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, zatrudnionego przez przedsiębiorcę mającego siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wykonującego międzynarodowy transport drogowy rzeczy, stosuje się przepisy Unii Europejskiej dotyczące świadectwa kierowcy.
Art. 32b. 1. Główny Inspektor Transportu Drogowego, w drodze decyzji administracyjnej, wydaje, odmawia wydania, zmienia albo cofa świadectwo kierowcy.
2. Świadectwo kierowcy wydaje się na wniosek przedsiębiorcy, posiadającego licencję wspólnotową, złożony na piśmie lub w postaci dokumentu elektronicznego.
3. Świadectwo kierowcy wraz z wypisem ze świadectwa kierowcy wydaje się przedsiębiorcy na okres do 5 lat.

A. Do 15.06.2024 r.

B. Do 15.06.2025 r.

C. Do 31.12.2025 r.

D. Do 31.12.2024 r.

Odpowiedź "Do 15.06.2025 r." jest poprawna, ponieważ zgodnie z art. 32b ust. 3 ustawy o transporcie drogowym, świadectwo kierowcy wydawane jest na maksymalny okres 5 lat. W przypadku, gdy świadectwo zostało wydane na początku jego ważności, czyli 15.06.2020 r., dodając 5 lat do tej daty otrzymujemy datę 15.06.2025 r., co oznacza, że świadectwo będzie ważne do tego dnia. W praktyce oznacza to, że kierowca może legalnie wykonywać swoje obowiązki w zakresie transportu drogowego przez cały okres ważności tego dokumentu, co jest kluczowe dla zapewnienia ciągłości pracy w branży. Warto zauważyć, że posiadanie aktualnego świadectwa jest istotnym elementem weryfikacji uprawnień zawodowych kierowców, co zabezpiecza zarówno pracodawców, jak i klientów przed niewłaściwym wykonywaniem transportu. Dodatkowo, znajomość przepisów prawnych związanych z zatrudnieniem kierowców jest istotna dla przedsiębiorców w celu zapewnienia zgodności z regulacjami i uniknięcia potencjalnych sankcji.

Pytanie 34

Przedsiębiorca złożył wniosek do Głównego Inspektora Transportu Drogowego o wydanie świadectwa zatrudnionemu kierowcy, niebędącemu obywatelem państwa UE. W drodze decyzji administracyjnej wydano świadectwo kierowcy ważne od 15.06.2017 r. Na podstawie fragmentu ustawy ustal, do kiedy będzie ważne świadectwo, jeżeli zostało wystawione na możliwie maksymalny okres czasu?

Fragment ustawy o transporcie drogowym

Rozdział 4a

Świadectwo kierowcy

Art. 32a. Do kierowcy niebędącego obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, zatrudnionego przez przedsiębiorcę mającego siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wykonującego międzynarodowy transport drogowy rzeczy, stosuje się przepisy Unii Europejskiej dotyczące świadectwa kierowcy.

Art. 32b. 1. Główny Inspektor Transportu Drogowego, w drodze decyzji administracyjnej, wydaje, odmawia wydania, zmienia albo cofa świadectwo kierowcy.

2. Świadectwo kierowcy wydaje się na wniosek przedsiębiorcy, posiadającego licencję wspólnotową, złożony na piśmie lub w postaci dokumentu elektronicznego.

3. Świadectwo kierowcy wraz z wypisem ze świadectwa kierowcy wydaje się przedsiębiorcy na okres do 5 lat.

A. Do 15.06.2021 r.

B. Do 31.12.2021 r.

C. Do 31.12.2022 r.

D. Do 15.06.2022 r.

Poprawna odpowiedź wskazuje na datę 15.06.2022 r., co wynika z przepisów zawartych w art. 32b ust. 3 ustawy o transporcie drogowym. Świadectwo kierowcy, które zostało wydane na maksymalny okres, jest ważne przez 5 lat od daty jego wydania. W przypadku tego konkretnego świadectwa, datą wydania jest 15.06.2017 r., co oznacza, że jego ważność kończy się dokładnie 15.06.2022 r. Jest to istotne z praktycznego punktu widzenia, ponieważ kierowcy muszą być świadomi terminu ważności swoich dokumentów, aby uniknąć potencjalnych problemów prawnych związanych z transportem. Warto również zauważyć, że w branży transportowej regularne odnawianie świadectw i certyfikatów oraz przestrzeganie terminów wydania nowych dokumentów jest kluczowym elementem zarządzania ryzykiem oraz zapewnienia zgodności z przepisami prawa. Tym samym, znajomość okresów ważności świadectw pomoże w planowaniu działań związanych z zatrudnianiem kierowców oraz w ich dalszym kształceniu.

Pytanie 35

Co rozumie się przez termin formuły handlowe?

A. kodeks handlowy określający formy oraz realizację umów pomiędzy spedytorem a przewoźnikiem

B. akty prawne wydawane oraz aktualizowane przez Ministerstwo Finansów

C. zasady, które określają podział kosztów, obowiązków i ryzyka dostawy towaru pomiędzy stronami zawierającymi umowę

D. regulacje prawne odnoszące się do relacji między zleceniodawcą, spedytorem a przewoźnikiem

Formuły handlowe to kluczowy element w obszarze umów handlowych, który reguluje podział kosztów, obowiązków oraz ryzyk związanych z dostawą towaru. Odpowiedź podkreśla, że w każdej umowie między stronami dochodzi do wyznaczenia jasnych reguł dotyczących odpowiedzialności, co ma fundamentalne znaczenie dla zapewnienia przejrzystości i bezpieczeństwa transakcji. Przykładem zastosowania formuł handlowych może być kontrakt sprzedaży, w którym szczegółowo określa się, kto ponosi odpowiedzialność za uszkodzenia towaru w trakcie transportu. W praktyce branżowej powszechnie stosowane są standardy INCOTERMS, które definiują obowiązki sprzedającego i kupującego w zakresie dostawy, ryzyka oraz kosztów. Poprawne zrozumienie i stosowanie tych formuł pozwala na minimalizację sporów oraz nieporozumień pomiędzy stronami, co jest kluczowym elementem efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 36

Operator suwnicy w terminalu przystąpił do rozładunku jednostki o godzinie 6:00. Czas wyładunku jednego kontenera 20 ft wynosi 3 min, a dla kontenera 40 ft 5 min. Po każdej 4-godzinnej pracy następuje 15-minutowa przerwa. Kiedy najwcześniej zakończy się przeładunek 80 kontenerów 20 ft oraz 84 kontenerów 40 ft?

A. O godzinie 17:22

B. O godzinie 17:07

C. O godzinie 17:30

D. O godzinie 17:15

W przypadku błędnych odpowiedzi, często dochodzi do pomyłek w obliczeniach związanych z czasem przeładunku oraz przerwami. Niezrozumienie, że po każdej czterogodzinnej zmianie pracy obowiązuje przerwa, prowadzi do zaniżenia całkowitego czasu, co skutkuje niezgodnością z rzeczywistym harmonogramem pracy. Przykładowo, jeśli ktoś obliczy czas przeładunku jako 11 godzin bez uwzględnienia przerw, to błędnie przyjmie, że operacja zakończy się o 17:00. Ignorowanie przerw w pracy to typowy błąd, który może prowadzić do planowania, które nie uwzględnia rzeczywistych warunków pracy. W rzeczywistości, w logistyce każdy szczegół, jak czas pracy i przerwy, jest ściśle regulowany, aby zapewnić wydajność i bezpieczeństwo operacji. Dodatkowo, nieprawidłowe przeliczenie czasu rozładunku kontenerów, jak zbyt krótki czas dla kontenerów 40 ft, także może wpłynąć na końcowy wynik. W branży operacyjnej ważne jest, aby stosować dokładne metody kalkulacji oraz przestrzegać standardów, które pomagają unikać takich błędów, jak np. normy czasu pracy, zasady BHP czy procedury logistyki portowej.

Pytanie 37

Firma zajmująca się transportem wynajęła 2 podnośniki na 4 dni i poniosła wydatki w wysokości 1 600 zł. Jaką kwotę należy uiścić za 1 dzień korzystania z jednego podnośnika?

A. 200 zł

B. 600 zł

C. 800 zł

D. 400 zł

Aby obliczyć opłatę za 1 dzień użytkowania jednego podnośnika, należy najpierw ustalić całkowity koszt wynajmu obu podnośników. W tym przypadku wynosi on 1 600 zł za 4 dni. Całkowity koszt wynajmu należy podzielić przez liczbę dni wynajmu oraz przez liczbę podnośników. Obliczenia wyglądają następująco: 1 600 zł / 4 dni = 400 zł za dzień za oba podnośniki, a następnie 400 zł / 2 podnośniki = 200 zł za dzień za jeden podnośnik. Taki sposób obliczania kosztów jest zgodny z powszechnymi praktykami w branży wynajmu sprzętu, gdzie ważne jest zrozumienie całkowitych wydatków oraz umiejętność ich rozkładu na jednostkowe stawki. Przedsiębiorstwa często stosują podobne metody kalkulacji kosztów, aby lepiej planować budżet i wydatki związane z wynajmem. Warto również zaznaczyć, że kalkulacja ta jest istotna nie tylko dla wynajmujących, ale także dla osób planujących długoterminowe projekty, gdzie zrozumienie kosztów jednostkowych może pomóc w optymalizacji wydatków.

Pytanie 38

Zanurzenie ciągnika siodłowego z naczepą na platformie wagonowej stanowi część działań związanych z załadunkiem w systemie

A. wireout

B. ruchomej drogi

C. lo-lo

D. bimodalnym

Jak popełniłeś błąd, to warto zwrócić uwagę na różne systemy transportowe. System wireout w ogóle nie ma nic wspólnego z załadunkiem na platformy wagonowe. To raczej termin związany z przesyłaniem danych, a nie z fizycznym załadunkiem. Moim zdaniem, to może wprowadzać w błąd, bo odnosi się do innej dziedziny. Co do systemu bimodalnego, on łączy różne środki transportu, ale nie mówi bezpośrednio o załadunku. To bardziej o tym, jak dobierać środki transportu do ich właściwości. Z systemem lo-lo jest podobnie, bo dotyczy załadunku kontenerów, a nie naczep na wagonach, co jest przecież kluczowe w ruchomej drodze. Typowo ludzie popełniają błąd, skupiając się na pojedynczych elementach transportu, zapominając o całym kontekście. Naprawdę ważne jest zrozumienie różnic pomiędzy tymi systemami i ich zastosowaniem, żeby dobrze zarządzać logistyką i transportem.

Pytanie 39

Przedsiębiorstwo transportowe ma swoje oddziały w czterech województwach. Który oddział w I kwartale uzyskał najwyższy wskaźnik niezawodności taboru?

Wyszczególnienie		Oddział małopolski	Oddział dolnośląski	Oddział mazowiecki	Odział pomorski
I kwartał	łączna liczba przewozów	2 500	3 700	4 050	1800
I kwartał	przewozy zrealizowane na czas	2 450	2 950	3 560	1500

A. Pomorski.

B. Małopolski.

C. Dolnośląski.

D. Mazowiecki.

Odpowiedź "Małopolski" jest poprawna, ponieważ wskaźnik niezawodności taboru w tym oddziale wynosi 98%, co czyni go liderem wśród pozostałych oddziałów przedsiębiorstwa. Wskaźnik niezawodności taboru jest kluczowym wskaźnikiem efektywności operacyjnej w branży transportowej, gdyż odzwierciedla niezawodność i gotowość pojazdów do realizacji usług. Wysoki wskaźnik niezawodności oznacza, że tabor jest w dobrej kondycji technicznej, co przekłada się na minimalizację przestojów oraz większą satysfakcję klientów. W praktyce oznacza to również, że oddział może lepiej planować i zarządzać swoimi zasobami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu flotą. Warto zauważyć, że w branży transportowej osiągnięcie wskaźnika niezawodności na poziomie 98% znacznie przewyższa średnią branżową, co może skutkować lepszym wizerunkiem firmy oraz większymi zyskami. W kontekście strategii rozwoju przedsiębiorstwa, zwiększenie niezawodności taboru powinno być priorytetem, co podkreśla znaczenie efektywnego zarządzania i inwestycji w nowoczesne technologie oraz regularną konserwację pojazdów.

Pytanie 40

W jakim modelu organizacji transportu pojazd realizuje regularne kursy pomiędzy jednym nadawcą a jednym odbiorcą?

A. Promienistym

B. Obwodowym

C. Wahadłowym

D. Sztafetowym

Modele transportowe, takie jak promienisty, obwodowy i sztafetowy, różnią się zasadniczo od modelu wahadłowego, co prowadzi do mylnych wniosków dotyczących organizacji transportu. Model promienisty polega na organizacji transportu w formie promieni wychodzących z jednego centralnego punktu, co nie zapewnia regularnych kursów pomiędzy nadawcą a odbiorcą. Zamiast tego, pojazdy mogą zmieniać kierunki w zależności od potrzeb, co wpływa na nieefektywność w przypadku stałych tras. Z kolei model obwodowy opiera się na trasach okrężnych, gdzie pojazdy obsługują wiele punktów na raz. Taka organizacja transportu wprowadza dodatkowe komplikacje, a czas dostawy może być mniej przewidywalny, co nie odpowiada wymaganiom regularności. Model sztafetowy natomiast, w którym pojazdy kursują w grupach, także nie zapewnia bezpośredniej linii między jednym nadawcą a jednym odbiorcą. W praktyce, takie podejścia mogą prowadzić do zwiększenia kosztów operacyjnych oraz wydłużenia czasu dostaw, co stoi w sprzeczności z trendami dążącymi do optymalizacji procesów logistycznych. W kontekście efektywności transportu, wszechstronność modelu wahadłowego, polegającego na stałym kursowaniu między dwoma punktami, staje się kluczowym atutem w zarządzaniu łańcuchem dostaw.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej