Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik rolnik
Kwalifikacja: ROL.04 - Prowadzenie produkcji rolniczej
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 14:37
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 14:49

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie produkty uboczne pochodzące z przemysłu cukrowniczego są wykorzystywane jako źródła energii w dietach bydła?

A. kiełki słodowe i otręby

B. wysłodki i melasa

C. makuchy i młóto

D. śruty poekstrakcyjne i drożdże

Wysłodki i melasa są uznawane za produkty uboczne przemysłu cukrowniczego, które wykazują wysoką wartość energetyczną w żywieniu bydła. Wysłodki, pochodzące z procesu ekstrakcji cukru z buraków cukrowych, są bogate w błonnik oraz substancje odżywcze, co czyni je doskonałym dodatkiem do paszy. Melasa, będąca gęstym syropem pozyskiwanym z procesu rafinacji cukru, zawiera dużą ilość cukrów prostych, co sprawia, że jest łatwo przyswajalnym źródłem energii. Te składniki są szczególnie korzystne w dietach bydła mlecznego, zwiększając wydajność produkcji mleka oraz poprawiając ogólną kondycję zwierząt. Warto zauważyć, że stosowanie wysłodków i melasy w żywieniu bydła jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zrównoważonego żywienia, co przyczynia się do efektywności produkcji rolniczej oraz zmniejszenia odpadów przemysłowych.

Pytanie 2

W odniesieniu do budynków mieszkalnych, gdzie powinny być zlokalizowane budynki inwentarskie?

A. od strony południowej

B. od szczytu budynku mieszkalnego

C. od strony północnej

D. w kierunku przeciwnym do dominującego wiatru

Budynki inwentarskie, takie jak obory czy stajnie, powinny być usytuowane w sposób, który minimalizuje negatywny wpływ na warunki życia zwierząt i komfort ich użytkowania. Odpowiedź wskazująca na usytuowanie budynków inwentarskich od strony przeciwnej do dominującego kierunku wiatrów jest zgodna z zasadami dobrej praktyki w budownictwie rolniczym. Takie usytuowanie ogranicza narażenie zwierząt na działanie niekorzystnych warunków atmosferycznych, takich jak chłodne wiatry, które mogą prowadzić do stresu termicznego, obniżenia odporności oraz zwiększenia ryzyka chorób. Przykładem zastosowania tej zasady może być budowa obory, w której otwory wentylacyjne i wejścia są zlokalizowane tak, aby nie były skierowane w stronę północną, gdzie zimne wiatry mogą wprowadzać zimne powietrze do wnętrza. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi dobrostanu zwierząt, takie podejście zwiększa komfort życia zwierząt oraz wpływa na ich wydajność.

Pytanie 3

Podstawowe pasze objętościowe soczyste w żywieniu bydła to

A. zielonka i kiszonka z lucerny

B. kiszonka z kukurydzy oraz śruta rzepakowa

C. suszenie i kiszonka z koniczyny

D. liście buraków cukrowych oraz otręby pszenne

Zielonka i kiszonka z lucerny to naprawdę ważne składniki, gdy mówimy o paszach soczystych dla bydła. Zielonka to świeża trawa lub zioła, które dają więcej niż tylko składniki odżywcze – mają też sporo wody, co jest super dla zwierząt. Kiszonka z lucerny natomiast to świetne źródło białka i włókna, co dobrze wpływa na ich trawienie i ogólny stan zdrowia. Jak się je dobrze wykorzystuje, to bydło może lepiej rosnąć i produkować lepsze mleko. Dobrym rozwiązaniem jest dodanie tych pasz do diety, bo to bardzo pomaga w zrównoważonym rozwoju zwierząt. A tak na marginesie, kiszonka z lucerny musi być dobrze fermentowana, żeby miała maksymalną wartość odżywczą.

Pytanie 4

Podczas oznaczania bydła kolczykami należy

A. założyć kolczyk z numerem stada, w którym urodziło się zwierzę, na lewą małżowinę uszną

B. założyć po jednym kolczyku z tym samym numerem identyfikacyjnym na każdej małżowinie usznej

C. część męską kolczyka umieścić po wewnętrznej stronie małżowiny usznej

D. założyć kolczyk na brzegu prawej małżowiny usznej

Odpowiedź jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami i standardami w zakresie identyfikacji bydła, każdy osobnik powinien być oznakowany w sposób jednoznaczny i czytelny. Umieszczenie kolczyków na obu małżowinach usznych z tym samym numerem identyfikacyjnym pozwala na skuteczną identyfikację zwierzęcia w każdym momencie, niezależnie od tego, z której strony jest obserwowane. Praktyka ta jest szczególnie istotna w kontekście zarządzania stadem oraz kontroli zdrowotnej. Dzięki jednoznacznej identyfikacji, możliwe jest szybkie reagowanie w przypadku wykrycia chorób, a także zapewnienie zgodności z przepisami unijnymi dotyczącymi bezpieczeństwa żywności. Użycie kolczyków z tym samym numerem na obu uszach minimalizuje ryzyko pomyłek i zapewnia, że informacje o zwierzęciu będą zawsze dostępne dla hodowcy, weterynarza i inspekcji weterynaryjnej. Warto również pamiętać, że w wielu krajach istnieją szczegółowe wytyczne dotyczące sposobu zakupu, zakupu i umieszczania kolczyków, co podkreśla znaczenie tej praktyki w hodowli bydła.

Pytanie 5

Wpływ dodawania małych ilości tłuszczu do pasz dla kurczaków rzeźnych na

A. zmniejszenie otłuszczenia tuszek ptaków

B. podniesienie wartości energetycznej paszy

C. poprawę aromatu paszy

D. poprawę walorów smakowych paszy

Wybór odpowiedzi, który sugeruje, że tłuszcz w diecie prowadzi do zmniejszenia otłuszczenia tuszek ptaków, to trochę nieporozumienie, bo temat jest bardziej skomplikowany. Samo dodanie tłuszczu niekoniecznie prowadzi do tego, że będzie mniej tkanki tłuszczowej w tuszkach. W praktyce, gdy dajemy za dużo energii z paszy, to ptaki mogą tyć, czyli odkładać więcej tłuszczu. Co do poprawy smakowitości paszy, to wcale nie jest główny cel dodawania tłuszczu - chociaż niektóre tłuszcze mogą poprawić smak, to jednak nie o to chodzi. Uważam, że lepiej skupić się na tym, jak dieta wpływa na wartości energetyczne, bo to jest kluczowe w hodowli, a nie to, jak pasza smakuje. Na koniec, zapach paszy też nie zależy tylko od tłuszczu; są inne czynniki, które mają na to wpływ, więc zakładanie, że tłuszcze poprawiają tylko te cechy, to błąd. Ich główną rolą powinno być podniesienie wartości odżywczej paszy.

Pytanie 6

Rolnik zajmujący się hodowlą świń zauważył u kilku osobników chorobę - pomór świń. W takiej sytuacji powinien

A. natychmiast wzbogacić paszę o mieszanki witaminowo-mineralne

B. od razu sprzedać chore zwierzęta na ubój

C. niezwłocznie poinformować najbliższy zakład weterynaryjny

D. przeprowadzić szczepienia ochronne przeciwko tej chorobie

Zgłoszenie wykrycia pomoru świń do najbliższego zakładu leczniczego dla zwierząt jest kluczowym krokiem w zarządzaniu epidemią tej poważnej choroby. Pomór świń jest bardzo zaraźliwą chorobą wirusową, która może prowadzić do dużych strat w stadzie oraz zagraża bezpieczeństwu zdrowotnemu innych zwierząt. Właściwe procedury wymagają, aby rolnik niezwłocznie powiadomił odpowiednie służby weterynaryjne, które są uprawnione do przeprowadzenia diagnozy oraz podjęcia działań w celu kontroli i ograniczenia rozprzestrzeniania się choroby. W praktyce może to obejmować przeprowadzenie badań laboratoryjnych, wprowadzenie kwarantanny w gospodarstwie oraz zalecenia dotyczące postępowania z chorymi zwierzętami. Tego typu działania są zgodne z Rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie zwalczania chorób zakaźnych zwierząt, które określa zasady reagowania na choroby zakaźne oraz ochrony zdrowia zwierząt. Wczesna reakcja jest kluczowa nie tylko dla zdrowia zwierząt, ale również dla ochrony przemysłu hodowlanego.

Pytanie 7

Która z poniższych roślin jest typowym przykładem poplonu ozimego?

A. Żyto

B. Kukurydza

C. Fasola

D. Słonecznik

W przypadku kukurydzy, roślina ta nie jest odpowiednim wyborem na poplon ozimy, ponieważ jest to roślina ciepłolubna, która wymaga wyższych temperatur do wzrostu i nie przetrwałaby zimowych warunków w naszych szerokościach geograficznych. Kukurydza jest zazwyczaj uprawiana w ciepłych miesiącach i jako taka nie spełnia funkcji poplonu ozimego. Fasola również nie nadaje się na poplon ozimy, ponieważ, podobnie jak kukurydza, potrzebuje wyższych temperatur do kiełkowania i wzrostu. Jest to roślina strączkowa, która najlepiej rozwija się w cieplejszych warunkach i jej uprawa przypada głównie na wiosnę i lato. Co więcej, fasola jest bardziej wrażliwa na przymrozki, co czyni ją nieodpowiednią do zimowej uprawy. Słonecznik, choć jest rośliną o głębokim systemie korzeniowym, który może poprawiać strukturę gleby, również wymaga cieplejszego klimatu do wzrostu i nie przetrwałby zimowego okresu. Wszystkie te rośliny, pomimo swoich różnych zalet i zastosowań w rolnictwie, nie są przystosowane do funkcjonowania jako poplony ozime. Wybór odpowiedniego poplonu ozimego powinien uwzględniać zdolność rośliny do przetrwania zimy i jej korzyści dla struktury gleby oraz ochrony przed erozją i utratą składników pokarmowych.

Pytanie 8

Na zdjęciu przedstawiono

A. zgrabiarkę.

B. prasę stałokomorową.

C. prasę wysokiego zgniotu.

D. prasę zmiennokomorową.

Prasa zmiennokomorowa, jak sugerują niektóre błędne odpowiedzi, jest zaprojektowana tak, aby dostosowywać rozmiar komory w zależności od potrzeb, co pozwala na wytwarzanie bele o różnej wielkości. W praktyce oznacza to większą elastyczność, ale również większe wymagania konserwacyjne stąd nie jest to model odpowiedni dla każdego gospodarstwa. Prasa wysokiego zgniotu różni się natomiast od omawianej prasy stałokomorowej sposobem działania – jest przystosowana do wytwarzania cięższych i bardziej zbitych bel, co przydaje się w przypadku transportu na dłuższe odległości, jednak takie zastosowanie wymaga większego zaangażowania w monitoring jakości materiału. Ponadto, zgrabiarka, będąca maszyną do zgrabiwania siana, nie ma nic wspólnego z mechanism prasowania lub formowania bel, co prowadzi do błędnych wyborów w kontekście zastosowania maszyn w rolnictwie. Typowe błędy myślowe w tym kontekście obejmują mylenie różnych rodzajów sprzętu, co może skutkować nieoptymalnym wykorzystaniem zasobów i brakiem efektywności w pracy na polu. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi maszynami jest kluczowe dla prawidłowej organizacji pracy w gospodarstwie rolnym.

Pytanie 9

Polska norma określa 4 kategorie jaj spożywczych. Jaja o symbolu L należą do kategorii

Nazwa kategorii	Symbol	Masa jaja w (g)
bardzo duże	XL	75 i więcej
duże	L	63÷73
średnie	M	53÷63
małe	S	48÷53

A. bardzo duże.

B. małe.

C. średnie.

D. duże.

Jaja o symbolu L rzeczywiście należą do kategorii "duże". Zgodnie z polską normą, kategoria ta obejmuje jaja, których masa wynosi od 63 do 73 gramów. W praktyce oznacza to, że jaja tej kategorii są często wybierane do gotowania oraz wypieków, gdzie ich waga i jakość odgrywają kluczową rolę. W kuchni profesjonalnej oraz w gastronomii, zrozumienie kategorii jaj jest niezbędne, ponieważ wpływa na konsystencję potraw oraz ich ostateczny smak. Przykładem może być zastosowanie dużych jaj w przepisach na ciasta, gdzie większa masa jaj może poprawić strukturę wypieków. Dodatkowo, znajomość kategorii jaj jest istotna dla zapewnienia wysokiej jakości produktów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie selekcji i użycia surowców. Ponadto, regulacje dotyczące jakości jaj są często weryfikowane przez odpowiednie inspekcje, co podkreśla znaczenie znajomości norm w pracy zawodowej oraz w codziennym gotowaniu.

Pytanie 10

Na początku roku zatrudnienie w firmie AGA wynosiło 480 pracowników. W trakcie roku z pracy odeszło 60 osób. O ile procent zmniejszyło się zatrudnienie w tej firmie?

A. 12,5%

B. 60,0%

C. 45,0%

D. 25,0%

Odpowiedź 12,5% jest prawidłowa, ponieważ obliczenia dotyczące zmiany zatrudnienia opierają się na analizie procentowej. Początkowy stan zatrudnienia wynosił 480 osób, a w ciągu roku zwolniono 60 pracowników. Aby obliczyć, o ile procent zmniejszyło się zatrudnienie, należy najpierw ustalić liczbę pracowników po zwolnieniach, co daje 480 - 60 = 420 osób. Następnie obliczamy zmniejszenie zatrudnienia jako 60 osób. Aby wyliczyć procentowy spadek, dzielimy liczbę zwolnionych pracowników przez początkową liczbę zatrudnionych i mnożymy przez 100. Wzór wygląda następująco: (60 / 480) * 100 = 12,5%. Tego typu obliczenia są często stosowane w zarządzaniu zasobami ludzkimi oraz w raportowaniu wyników finansowych, co pozwala na monitorowanie efektywności organizacji i wprowadzanie niezbędnych korekt w strategii zarządzania personelem.

Pytanie 11

W trakcie prac w polu doszło do wypadku z udziałem traktorzysty. Od czego należy zacząć udzielanie pierwszej pomocy?

A. ochrony przestrzeni wypadku do przybycia medyka

B. oceny kondycji zdrowotnej poszkodowanego

C. umiejscowienia poszkodowanego w pozycji bocznej

D. ochrony przestrzeni wypadku do przybycia policji

Ocena stanu zdrowia poszkodowanego jest kluczowym pierwszym krokiem w udzielaniu pierwszej pomocy. Zgodnie z wytycznymi Międzynarodowej Rady Resuscytacji (ILCOR) oraz Polskiego Czerwonego Krzyża, niezbędne jest, aby ratownik w pierwszej kolejności dokładnie ocenił, czy poszkodowany jest przytomny, oddycha oraz jakie są jego podstawowe funkcje życiowe. Taka ocena pozwala na szybkie zidentyfikowanie potencjalnych zagrożeń życia, takich jak zatrzymanie krążenia, poważne obrażenia głowy czy krwotoki. Przykładowo, jeśli traktorzysta jest nieprzytomny i nie oddycha, należy natychmiast przystąpić do resuscytacji krążeniowo-oddechowej. W przypadku, gdy stan poszkodowanego wskazuje na obrażenia kręgosłupa, kluczowe jest unikanie ruchów, które mogłyby pogorszyć jego stan. Właściwa ocena stanu zdrowia umożliwia podjęcie decyzji o dalszych krokach, takich jak wezwanie pomocy medycznej lub przemieszczenie poszkodowanego, co ma wielkie znaczenie dla jego dalszego leczenia i rokowań.

Pytanie 12

Nabycie zboża na giełdzie, które zostało dopiero zasiane, stanowi przykład transakcji

A. terminowej

B. opcyjnej

C. kasowej

D. gotówkowej

Zakup zboża na giełdzie, które dopiero zostało zasiane, jest klasycznym przykładem transakcji terminowej. Transakcje te charakteryzują się tym, że kupujący i sprzedający zgadzają się na wymianę towaru w określonym czasie w przyszłości, co w przypadku zboża oznacza, że ziarno będzie gotowe do zbioru dopiero po pewnym czasie. Tego rodzaju umowy są istotne w rolnictwie i handlu surowcami, ponieważ pozwalają na zabezpieczenie cen oraz planowanie produkcji i sprzedaży. Przykładem może być sytuacja, gdy rolnik sprzedaje zboże w momencie jego zasiewu, zabezpieczając sobie cenę, zanim plony będą gotowe. Tego rodzaju transakcje są kluczowe w zarządzaniu ryzykiem cenowym. Standardowe praktyki w handlu towarowym często wymagają stosowania kontraktów terminowych na giełdach, które pozwalają na wymianę towarów w ustalonych warunkach, co z kolei wspiera stabilność rynków. Warto również zauważyć, że transakcje terminowe mogą być przedmiotem spekulacji, co wprowadza dodatkowy element dynamiki na rynki finansowe.

Pytanie 13

Jakiego ciągnika najlepiej użyć do działań pielęgnacyjnych w uprawach międzyrzędowych?

A. z małym prześwitem i zmiennym rozstawie kół

B. z małym prześwitem i niezmiennym rozstawie kół

C. z dużym prześwitem i zmiennym rozstawie kół

D. z dużym prześwitem i niezmiennym rozstawie kół

Wybór ciągnika z dużym prześwitem i zmiennym rozstawem kół do prac w uprawach międzyrzędowych to naprawdę dobry pomysł. Duży prześwit pozwala na swobodne przejazdy, co jest kluczowe, żeby nie uszkodzić roślin. Dzięki temu unikamy problemów z liśćmi i innymi częściami roślin, co ma znaczenie zwłaszcza w intensywnych uprawach. Zmienny rozstaw kół daje nam możliwość dostosowania pojazdu do różnych warunków glebowych i rozstawu roślin, więc pracuje się dużo lepiej. Na przykład, przy uprawie warzyw, różne rzędy mogą wymagać różnych szerokości przejazdu. To zdecydowanie ułatwia manewrowanie w trudnych warunkach i sprawia, że zabiegi agrotechniczne są bardziej precyzyjne. Co więcej, ta metoda pomaga w utrzymaniu jakości gleby, bo ogranicza kompaktację i nadmierne ubijanie, co jest teraz bardzo ważne w zrównoważonym rolnictwie.

Pytanie 14

Tuszę wieprzową o 58% mięsności zalicza się do klasy

Klasa	Procent miesności
S	pow. 60%
E	55÷60%
U	50÷55%
R	45÷50%
O	40÷45%
P	Do 40%

A. U

B. E

C. O

D. S

Tusza wieprzowa o 58% mięsności zalicza się do klasy E, co jest zgodne z normami klasyfikacji tusz zwierzęcych. Klasa E obejmuje tusze, których zawartość mięsa mieści się w przedziale od 55% do 60%. Oznaczenie klasy jest kluczowe w przemyśle mięsnym, gdyż wpływa na metodologię sprzedaży oraz cenę produktu. Na przykład, wyższe klasy są bardziej pożądane przez konsumentów i często osiągają wyższe ceny na rynku, co przekłada się na większe dochody dla producentów. Warto zauważyć, że analiza mięsności tuszy jest również istotna z punktu widzenia bezpieczeństwa żywnościowego, ponieważ wyższa mięsność może wskazywać na lepsze warunki hodowlane zwierząt. Standardy klasyfikacji tusz są regulowane przez odpowiednie instytucje w każdym kraju, co zapewnia spójność i jakość dostarczanych produktów mięsnych. Dzięki znajomości tych klas, osoby pracujące w branży mięsnej mogą podejmować bardziej świadome decyzje dotyczące zakupu, obróbki i sprzedaży mięsa.

Pytanie 15

Podczas podawania pasz trzodzie chlewnej zaangażowane były kobiety. Maksymalne obciążenie, które mogą unieść ręcznie, wynosi

A. 12 kg

B. 16 kg

C. 20 kg

D. 10 kg

Poprawna odpowiedź, 12 kg, jest zgodna z aktualnymi wytycznymi dotyczącymi maksymalnych ciężarów, które kobiety mogą podnosić ręcznie w różnych branżach, w tym w rolnictwie i hodowli zwierząt. W Polsce, zgodnie z przepisami prawa pracy i normami BHP, zalecane limity obciążenia dla kobiet wynoszą 12 kg. To ograniczenie ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa i zdrowia pracowników, minimalizując ryzyko kontuzji związanych z dźwiganiem ciężarów. W praktyce oznacza to, że kobiety pracujące przy zadawaniu pasz trzodzie chlewnej powinny dostosować swoje działania do tego limitu, co może obejmować podział większych ładunków na mniejsze części. Takie podejście wspiera zasadę ergonomii, a także promuje lepsze praktyki pracy, zmniejszając obciążenie fizyczne i potencjalne urazy. Dodatkowo, stosowanie sprzętu pomocniczego, takiego jak wózki transportowe, może znacząco ułatwić pracę i ograniczyć wysiłek związany z przenoszeniem paszy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania zdrowiem i bezpieczeństwem w miejscu pracy.

Pytanie 16

Jakie cechy posiada dobrej jakości siano łąkowe?

A. wysokim udziałem kwiatów traw.

B. aromatem pleśni.

C. niską ilością białka.

D. zielonkawym odcieniem.

Siano łąkowe, które charakteryzuje się dużym udziałem kwiatostanów traw, niekoniecznie oznacza wysoką jakość. Choć kwiatostany mogą być atrakcyjne wizualnie i przyciągać uwagę, ich obecność nie jest jedynym wskaźnikiem wartości odżywczej siana. W rzeczywistości, zbyt duża ilość kwiatów może oznaczać, że siano zostało zebrane zbyt późno, gdy rośliny zaczynają przekwitać, co wpływa na obniżenie jakości paszy. Ponadto, zapach pleśni jest wyraźnym sygnałem, że siano zostało źle przechowywane lub nie zostało wysuszone odpowiednio, co prowadzi do rozwoju pleśni i grzybów, a te są szkodliwe dla zdrowia zwierząt. Niska zawartość białka w sianie jest również poważnym problemem, ponieważ pasze o niskiej wartości białkowej mogą nie zaspokajać potrzeb żywieniowych zwierząt, co prowadzi do spadku ich wydajności i ogólnego zdrowia. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla oceny jakości siana i jego przydatności jako paszy, a także dla zapewnienia, że zwierzęta otrzymują odpowiednie substancje odżywcze, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w produkcji zwierzęcej. Kontrola jakości siana powinna obejmować analizę zarówno wizualną, jak i laboratoryjną, co pozwala na dokładną ocenę jego wartości odżywczej.

Pytanie 17

Jakie zagrożenie może wystąpić w związku z planowaną działalnością Jana Kowalskiego w hodowli bydła mięsnego?

A. Wysoki import żywca po niskich kosztach

B. Stali klienci żywca

C. Nieodpowiednie maszyny i budynki

D. Brak oczyszczalni do ścieków

Duży import żywca po niskich cenach stanowi istotne zagrożenie dla działalności hodowlanej Jana Kowalskiego, ponieważ może bezpośrednio wpływać na ceny na rynku lokalnym. W sytuacji, gdy importowane mięso jest tańsze niż krajowe, lokalni hodowcy mogą mieć trudności z konkurowaniem. Przykładowo, jeśli stawki za kilogram mięsa są niższe niż koszty produkcji, rolnicy mogą doświadczać strat finansowych, co w dłuższej perspektywie zagraża ich rentowności. Dodatkowo, takie zjawisko może prowadzić do obniżenia jakości oferowanych produktów, gdyż hodowcy mogą być zmuszeni do cięcia kosztów. Warto zauważyć, że w branży mięsnej istnieją standardy dotyczące jakości, które powinny być przestrzegane przez wszystkich producentów. W przypadku nadmiernego importu żywca po niskich cenach, mogą wystąpić problemy z zapewnieniem wysokiej jakości produktów, co z kolei może wpływać na reputację lokalnych hodowców. W obliczu takich wyzwań ważne jest, aby hodowcy podejmowali działania, takie jak inwestycje w marketing i rozwój produktów premium, które mogą zyskać uznanie na rynku.

Pytanie 18

Oblicz, jaką ilość azotu należy zastosować w uprawie 1 hektara kukurydzy na kiszonkę z całych roślin, jeżeli przewidywany plon zielonki wynosi 40 t/ha?

Pobieranie składników pokarmowych na 1 t plonu kukurydzy w kg/ha
Rodzaj plonu	N	P₂O₅	K₂O	MgO
Ziarno	28	13	33	9
CCM	14	7	20	9
Całe rośliny - silos	3,5	1,3	6,3	0,7

A. 52 kg/ha

B. 252 kg/ha

C. 140 kg/ha

D. 560 kg/ha

Odpowiedź 140 kg/ha jest jak najbardziej trafna. To, co tu widzimy, to obliczenia oparte na ustalonym wskaźniku zapotrzebowania na azot dla kukurydzy na kiszonkę. Zwykle przyjmuje się, że kukurydza potrzebuje około 3,5 kg azotu na tonę plonu. Jeśli planujesz plon na poziomie 40 ton na hektar, to proste obliczenie wygląda tak: 3,5 kg/t razy 40 t/ha, co nam daje właśnie 140 kg/ha. Dzięki takiemu nawożeniu rośliny mają lepsze warunki do wzrostu, a ty możesz osiągnąć zamierzony plon. Warto pamiętać, że dobrze jest też używać nawozów, które mają inne składniki odżywcze. To może naprawdę poprawić jakość plonu. Regularne badanie gleby i monitorowanie jej potrzeb to też dobre podejście, bo pozwala ci lepiej dostosować dawki nawozowe do konkretnej sytuacji. To wszystko wpisuje się w zasady zrównoważonego rolnictwa.

Pytanie 19

Do żywienia tuczników zaleca się stosowanie paszy w formie papki

A. autokarmidła z poidłem zraszającym

B. autokarmidła wyposażone w poidło smoczkowe

C. rurowe porcjowniki z miską rozsypową

D. wielosekcyjne karmidła z pojemnikiem na paszę

Wybór niewłaściwego systemu żywienia tuczników może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych oraz obniżenia efektywności produkcji. Wielosekcyjne karmidła z zasobnikiem na paszę, mimo że są popularne, nie gwarantują optymalnego połączenia paszy z wodą, co jest szczególnie ważne w przypadku paszy papkowatej, która wymaga odpowiedniej ilości płynów do prawidłowego trawienia. Używanie autokarmideł z poidłem smoczkowym może wydawać się praktycznym rozwiązaniem, jednak tego rodzaju systemy są mniej efektywne w przypadku tuczników żywionych papką, gdyż smoczki mogą nie dostarczać wystarczającej ilości wody w porównaniu do systemów zraszających. Z kolei rurowe porcjowniki z misą rozsypową, które mają na celu szybkie podanie paszy, nie zapewniają kontroli nad ilością spożywanej wody, co jest kluczowe dla zdrowego wzrostu tuczników. W praktyce, stosowanie systemów, które nie uwzględniają synergii między paszą a wodą, może prowadzić do obniżenia przyrostów masy ciała oraz zwiększenia ryzyka wystąpienia problemów zdrowotnych, takich jak choroby przewodu pokarmowego. Dlatego ważne jest, aby hodowcy stosowali nowoczesne rozwiązania, które integrują zarówno dostarczanie paszy, jak i wody.

Pytanie 20

Który z zestawów nawozów zawiera wyłącznie nawozy organiczne?

A. Gnojówka, obornik, kompost

B. Słoma, tlenek wapnia, gnojowica

C. Unifoska, gnojowica, słoma

D. Obornik, kompost, polifoska

Gnojówka, obornik i kompost to przykłady nawozów organicznych, które odgrywają kluczową rolę w zrównoważonym rolnictwie. Gnojówka, będąca płynnym nawozem pochodzącym z odchodów zwierząt, dostarcza roślinom niezbędnych składników odżywczych, takich jak azot, fosfor i potas. Obornik, czyli przetworzony nawóz stały, również jest bogaty w te składniki, a dodatkowo poprawia strukturę gleby i zwiększa jej zdolność do zatrzymywania wody. Kompost, wytwarzany z organicznych odpadów roślinnych i zwierzęcych, nie tylko dostarcza składników odżywczych, ale także wspiera mikroorganizmy glebowe, które przyczyniają się do zdrowia ekosystemu glebowego. Stosowanie nawozów organicznych jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska, jako że ogranicza użycie nawozów syntetycznych, które mogą negatywnie wpływać na jakość gleby i wód gruntowych. Przykłady ich zastosowania to nawożenie upraw ekologicznych czy poprawa jakości gleb w systemach agroekologicznych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie agrotechniki.

Pytanie 21

Zdjęcie przedstawia krowę rasy

A. Limousin.

B. Polskiej czerwonej.

C. Holsztyńsko-fryzyjskiej.

D. Jersey.

Krowa rasy holsztyńsko-fryzyjskiej jest znana z charakterystycznego czarno-białego umaszczenia, które jest jej najbardziej rozpoznawalną cechą. Ta rasa, dzięki swoim wysokim zdolnościom mlecznym, jest jedną z najczęściej hodowanych ras na całym świecie, a jej mleko ma doskonałe właściwości odżywcze i jest cenione w przemyśle mleczarskim. Holsztyńsko-fryzyjskie krowy są również znane z wysokiej wydajności mlecznej, co czyni je niezwykle wartościowym wyborem dla producentów mleka. Dobór odpowiednich genotypów oraz dbałość o żywienie i warunki utrzymania tych zwierząt są kluczowe dla osiągnięcia maksymalnej wydajności. W praktyce, farmy mleczne, które inwestują w genetykę tych krów, mogą liczyć na znaczący wzrost produkcji mleka, co przekłada się na większe zyski. Rasa ta jest również szeroko badana w kontekście poprawy jakości mleka oraz jego składników. Dlatego znajomość cech charakterystycznych rasy holsztyńsko-fryzyjskiej jest niezbędna dla każdego, kto chce efektywnie zarządzać hodowlą bydła mlecznego.

Pytanie 22

Podczas przeprowadzania inwentaryzacji w hurtowni odkryto braki towarów wynikłe z błędów magazyniera, który nie przyjmuje na siebie odpowiedzialności. Jak powinny być te braki rozliczone?

A. Towary-Rozliczenie niedoborów-Pozostałe koszty operacyjne

B. Towary-Rozliczenie niedoborów-Koszty działalności

C. Towary-Rozliczenie niedoborów-Roszczenia sporne

D. Towary-Rozliczenie niedoborów-Inne rozrachunki z pracownikami

Wszystkie inne odpowiedzi zawierają błędne podejścia do rozliczania niedoborów towarów, co może prowadzić do nieprawidłowego zarządzania finansami oraz nieefektywnego rozwiązywania sporów. Przede wszystkim, klasyfikacja niedoborów jako 'Koszty działalności' może prowadzić do zniekształcenia wyników finansowych przedsiębiorstwa. Takie podejście implikuje, że straty są akceptowane jako część normalnej działalności, co nie jest zgodne z praktykami zarządzania ryzykiem. Dodatkowo, zaliczanie niedoborów do 'Innych rozrachunków z pracownikami' nie uwzględnia specyfiki sytuacji, w której pracownik kwestionuje swoją winę, co może skutkować nieprawidłowym dysponowaniem środkami. Uwzględnienie niedoborów w 'Pozostałych kosztach operacyjnych' również jest niewłaściwe, ponieważ nie pozwala na jednoznaczne zidentyfikowanie źródła problemu. W kontekście zarządzania, ważne jest stosowanie wyraźnych kategorii do klasyfikacji kosztów oraz odpowiednich procedur do rozliczeń, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić transparentność w działaniach. Niewłaściwa klasyfikacja kosztów może prowadzić do nieefektywności operacyjnej oraz negatywnie wpływać na morale pracowników, zwłaszcza w sytuacjach, gdzie występują spory o odpowiedzialność.

Pytanie 23

Głównym działaniem w konserwacji rowów melioracyjnych jest

A. naprawa urządzeń piętrzących

B. usuwanie roślin wodnych

C. koszenie skarp i odmulanie dna

D. odmulanie studzienek drenarskich

Koszenie skarp i odmulanie dna rowów melioracyjnych to kluczowy zabieg konserwacyjny, który ma na celu zapewnienie prawidłowego przepływu wód oraz utrzymanie efektywności systemów melioracyjnych. W trakcie tego procesu usuwane są nadmiarowe osady i roślinność, które mogą osłabiać funkcjonalność rowów. Regularne koszenie skarp zapobiega zarastaniu rowów przez rośliny, a odmulanie dna pozwala na usunięcie zanieczyszczeń i osadów, które mogą prowadzić do zatorów. Przykładem zastosowania tej metody jest sezonowe utrzymywanie rowów w dobrym stanie, co jest zgodne z wytycznymi lokalnych służb melioracyjnych i ochrony środowiska. Dobrą praktyką jest również monitorowanie stanu rowów, co pozwala na wczesne wykrywanie problemów i podejmowanie odpowiednich działań konserwacyjnych. Właściwie przeprowadzona konserwacja rowów melioracyjnych jest niezbędna dla zapewnienia ich funkcji hydrologicznych oraz dla ochrony przed powodziami.

Pytanie 24

W przypadku łąk i pastwisk rosnących w tych samych warunkach siedliskowych intensywność nawożenia powinna być

A. na tym samym poziomie.

B. większa na łąkach.

C. niższa na łąkach.

D. większa na pastwiskach.

Wybór odpowiedzi sugerujących, że intensywność nawożenia łąk i pastwisk powinna być taka sama, wyższa na pastwiskach lub niższa na łąkach, opiera się na niepełnym zrozumieniu różnic w użytkowaniu tych terenów. Łąki są zazwyczaj intensywnie wykorzystywane do produkcji paszy, co wiąże się z koniecznością regularnego nawożenia w celu zabezpieczenia odpowiednich ilości składników odżywczych. Intensywne użytkowanie łąk prowadzi do większego poboru składników odżywczych przez rośliny, co z kolei wymaga wyższej intensywności nawożenia, aby utrzymać ich zdrowie i wydajność. W przeciwieństwie do pastwisk, które mogą być użytkowane w sposób bardziej ekstensywny i naturalny, łąki są często poddawane intensywnym praktykom agronomicznym, w tym regularnemu koszeniu i zbiorowi, co dodatkowo podkreśla potrzebę zwiększonego nawożenia. Ustalenie, że nawożenie powinno być wyższe na pastwiskach, nie uwzględnia faktu, że pasze dla zwierząt muszą być wysokiej jakości, co również wymaga odpowiedniego nawożenia łąk. Warto zauważyć, że błędne podejście do nawożenia może prowadzić do degradacji gleb, obniżenia plonów oraz negatywnego wpływu na środowisko, w tym do eutrofizacji wód gruntowych i powierzchniowych, co jest sprzeczne z zasadami zrównoważonego rozwoju rolnictwa. Dlatego tak istotne jest, aby zrozumieć rolę nawożenia w kontekście różnic między łąkami a pastwiskami, aby móc efektywnie zarządzać zasobami i osiągać zamierzone cele produkcyjne.

Pytanie 25

Poinformowanie i przypomnienie o produktach oraz zachęcanie do zakupu to zadania

A. sprzedaży osobistej

B. public relations

C. publicity

D. reklamy

Reklama jest kluczowym elementem strategii marketingowej, którego celem jest informowanie potencjalnych klientów o towarze oraz zachęcanie ich do zakupu. W ramach reklamy wykorzystuje się różnorodne media, takie jak telewizja, internet, prasa czy radio, by dotrzeć do jak najszerszej grupy odbiorców. Przykładowo, kampanie reklamowe mogą obejmować spoty telewizyjne, reklamy bannerowe w sieci, posty sponsorowane w mediach społecznościowych czy ulotki rozdawane w miejscach publicznych. W kontekście dobrych praktyk, ważne jest, aby reklamy były zgodne z zasadami etyki i regulacjami prawnymi, co przyczynia się do budowania pozytywnego wizerunku marki. Reklama może również wykorzystywać różne techniki, takie jak storytelling czy emocjonalne odwołania, które skutecznie angażują odbiorców. Warto zaznaczyć, że skuteczna reklama nie tylko informuje, ale również buduje długotrwałe relacje z klientami, co jest kluczowe dla sukcesu biznesowego.

Pytanie 26

Rolnik planujący sprzedaż produktów zwierzęcych z własnego gospodarstwa dla konsumentów poza granicami powiatu powinien o tym zawiadomić

A. odpowiedni urząd skarbowy, w ciągu 14 dni przed rozpoczęciem tej sprzedaży

B. odpowiedniego Powiatowego Inspektora Pracy, w ciągu 14 dni przed rozpoczęciem tej sprzedaży

C. odpowiedni urząd skarbowy, w ciągu 7 dni przed rozpoczęciem tej sprzedaży

D. odpowiedniego Powiatowego Lekarza Weterynarii, w ciągu 7 dni przed rozpoczęciem tej sprzedaży

Rolnik, który zamierza prowadzić sprzedaż produktów pochodzenia zwierzęcego, ma obowiązek poinformować właściwego Powiatowego Lekarza Weterynarii o rozpoczęciu tej działalności. Zgodnie z przepisami prawa, szczególnie w kontekście ochrony zdrowia publicznego oraz dobrostanu zwierząt, takie działania mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywnościowego. Powiatowy Lekarz Weterynarii pełni kluczową rolę w nadzorze nad jakością produktów zwierzęcych oraz przestrzeganiem odpowiednich norm sanitarnych. Zgłoszenie powinno zostać dokonane w terminie 7 dni przed planowanym rozpoczęciem sprzedaży, co daje czas na przeprowadzenie ewentualnych kontroli oraz zarejestrowanie działalności. Praktycznym przykładem zastosowania tej zasady może być sytuacja, w której rolnik planuje wprowadzenie nowych produktów, takich jak sery czy wędliny, na rynek. W takiej sytuacji, zgodne z dobrymi praktykami, rolnik powinien nie tylko zgłosić zamiar sprzedaży, ale również zapewnić odpowiednie warunki sanitarno-epidemiologiczne w swoim gospodarstwie, aby spełnić wymagania higieniczne. Przestrzeganie tych zasad jest fundamentalne dla utrzymania zdrowia konsumentów oraz ochrony renomy wyrobów lokalnych.

Pytanie 27

Oblicz, jaką ilość preparatu należy użyć do przeprowadzenia suchej dezynfekcji ściółki w kojcu porodowym o powierzchni 3,5 m² dla lochy, gdy optymalna dawka wynosi 100 g/1 m² podłogi?

A. 350 g

B. 700 g

C. 100 g

D. 1 000 g

Aby obliczyć ilość preparatu potrzebnego do wykonania suchej dezynfekcji ściółki w kojcu porodowym, należy zastosować podaną optymalną dawkę wynoszącą 100 g na 1 m². Kojec o powierzchni 3,5 m² wymaga pomnożenia tej dawki przez powierzchnię. Zatem 100 g/m² * 3,5 m² = 350 g. Warto zauważyć, że odpowiednie stosowanie preparatów dezynfekcyjnych jest kluczowe dla zapewnienia higieny w pomieszczeniach inwentarskich, co wpływa na zdrowie zwierząt oraz ich produkcyjność. W praktyce, stosowanie właściwej dawki preparatu pozwala uniknąć zarówno zbytniego zużycia środków chemicznych, co może prowadzić do nadmiernego obciążenia środowiska, jak i niedostatecznego zabezpieczenia przed patogenami. Przykładem dobrych praktyk jest regularne monitorowanie stanu higieny w kojcu oraz dostosowywanie dawek preparatów do zaobserwowanych potrzeb sanitarnych, co może być wspierane przez programy zarządzania biohigieną. Tego rodzaju działania są zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt oraz zdrowiem publicznym.

Pytanie 28

Oblicz wskaźnik częstotliwości oproszeń lochy, której fazy cyklu rozpłodowego przedstawiono w tabeli.

Fazy cyklu rozpłodowego lochy	Długość faz cyklu rozpłodowego (dni)
Długość ciąży	114
Laktacja	42
Jałowienie	10
Długość cyklu rozpłodowego lochy (razem)	?

Wzór do bliczeń:
wskaźnik częstotliwości oproszeń = 365 / długość cyklu rozpłodowego

A. 2,8

B. 3,2

C. 2,3

D. 2,2

Obliczenie wskaźnika częstotliwości oproszeń lochy polega na zastosowaniu prostej formuły, w której dzielimy liczbę dni w roku (365) przez łączny czas trwania cyklu rozpłodowego. W praktyce, długość cyklu rozpłodowego lochy składa się z kilku faz: rui, ciąży i laktacji, których sumaryczna długość jest istotna dla określenia, jak często locha może być zapłodniona w ciągu roku. Po zsumowaniu tych faz i podzieleniu przez 365 dni, uzyskujemy wskaźnik częstotliwości oproszeń. Uzyskany wynik 2,2 oznacza, że locha jest w stanie odchować dwa prosięta w ciągu roku na każdy cykl. To ważna informacja dla hodowców, ponieważ pozwala na optymalizację strategii reprodukcyjnych, co wpływa na efektywność gospodarstw. W praktyce, znajomość tego wskaźnika przekłada się na lepsze planowanie, zarządzanie zdrowiem zwierząt oraz zwiększenie rentowności produkcji. Dobrze zorganizowany cykl reprodukcyjny jest kluczowy dla wydajności hodowli trzody chlewnej.

Pytanie 29

Jaki proces używany do regeneracji użytków zielonych pozwala na odwracanie i zakrywanie darni, a także na rozluźnianie roli oraz poprawę jej struktury?

A. Bronowanie

B. Orka

C. Włókowanie

D. Kultywatorowanie

Włókowanie to proces, który polega na rozluźnieniu powierzchni gleby i nie jest zabiegiem, który skutecznie odwraca darń. Ta technika skupia się na poprawie struktury wierzchniej warstwy gleby, ale nie ma zdolności do głębokiego przekształcenia gleby, jak to ma miejsce w przypadku orki. Bronowanie, z drugiej strony, jest zabiegiem powierzchniowym, który ma na celu wyrównanie gleby, usunięcie resztek roślinnych oraz zwiększenie napowietrzenia, jednak także nie odwraca i nie przykrywa darni. Kultywatorowanie, mimo że w pewnym stopniu jest zbliżone do orki, działa głównie na cieńszej warstwie gleby i nie jest w stanie skutecznie przykryć darni, co jest kluczowe podczas regeneracji użytków zielonych. Użytkownicy często mylą te zabiegi ze względu na podobieństwa, jednak ważne jest zrozumienie ich specyficznych ról i zastosowań. Kluczowym błędem jest zakładanie, że każdy zabieg spulchniający spełnia te same funkcje, co orka. W rzeczywistości, efektywność odnawiania użytków zielonych wymaga zarówno odpowiedniego głębokości zabiegu, jak i umiejętności dostosowania go do specyfiki gleby oraz potrzeb roślinności, co najlepiej ilustruje znaczenie dokładnych praktyk agrotechnicznych.

Pytanie 30

Obornik można stosować jako nawóz tuż przed rozpoczęciem uprawy

A. peluszki

B. lucerny

C. kukurydzy

D. bobiku

Nawożenie obornikiem przed uprawą kukurydzy jest uznawane za jedną z najlepszych praktyk w rolnictwie, ponieważ kukurydza jest rośliną o wysokich wymaganiach pokarmowych. Obornik, jako nawóz organiczny, dostarcza nie tylko azotu, fosforu i potasu, ale także mikroelementów i substancji organicznych, które poprawiają strukturę gleby i jej zdolność do zatrzymywania wilgoci. Przykładem praktycznego zastosowania jest nawożenie obornikiem na wiosnę, co umożliwia roślinie lepsze wykorzystanie składników odżywczych w kluczowym okresie wzrostu. Dodatkowo, stosowanie obornika zwiększa bioróżnorodność mikroorganizmów glebowych, co korzystnie wpływa na zdrowie gleby i upraw. Warto również zaznaczyć, że przed użyciem obornika należy przeprowadzić analizę gleby, aby dostosować dawki nawożenia do specyficznych potrzeb kukurydzy oraz uniknąć ewentualnych strat składników pokarmowych przez ich wypłukiwanie.

Pytanie 31

Zawartość na poziomie około 18% sacharozy jest charakterystyczna dla typów buraka

A. paszowo-cukrowego

B. cukrowo-paszowego

C. paszowego

D. cukrowego

Odpowiedź 'cukrowego' jest prawidłowa, ponieważ burak cukrowy jest odmianą rośliny uprawnej, która została specjalnie wyhodowana w celu maksymalizacji zawartości sacharozy. Zawartość sacharozy w buraku cukrowym osiąga zazwyczaj wartość około 18%, co czyni go jednym z głównych surowców do produkcji cukru. Buraki cukrowe są uprawiane w wielu krajach, a ich zbiór i przetwarzanie są zgodne z ściśle określonymi standardami jakości, co zapewnia efektywność produkcji. Przykładem dobrych praktyk w uprawie buraków cukrowych jest stosowanie odpowiednich nawozów i technik irygacyjnych, które wspierają wzrost roślin oraz zwiększają zawartość cukru. Dzięki temu buraki cukrowe są bardziej opłacalne w produkcji cukru niż inne odmiany buraków, które nie mają tak wysokiej zawartości sacharozy, jak na przykład buraki pastewne.

Pytanie 32

Wskaż, który z wymienionych chwastów jednoliściennych najczęściej pojawia się w uprawach pszenicy ozimej, jeśli w czasie wegetacji w glebie jest sporo wilgoci?

A. Ostrożeń polny

B. Perz właściwy

C. Miotła zbożowa

D. Powój polny

Ostrożeń polny (Cirsium arvense), perz właściwy (Elytrigia repens) oraz powój polny (Convolvulus arvensis) są chwastami, które także mogą występować w uprawach pszenicy ozimej, jednak nie są one tak powszechne jak miotła zbożowa, szczególnie w warunkach wysokiej wilgotności gleby. Ostrożeń polny, mimo że jest rośliną wieloletnią i może tworzyć silne kolonie, rzadko osiąga taką dominację w pszenicy ozimej jak miotła zbożowa. Jego rozwój jest bardziej związany z glebami o niższym pH oraz z uboższymi warunkami siedliskowymi. Perz właściwy, znany ze swojej silnej woli przetrwania i zdolności do rozprzestrzeniania się głównie przez podziemne kłącza, jest problematyczny, ale w wilgotnych warunkach wegetacyjnych staje się mniej konkurencyjny wobec roślin, które rozwijają się szybciej, takich jak miotła zbożowa. Powój polny, z kolei, jest rośliną o charakterze pnącym, która również może konkurować z pszenicą, lecz jego występowanie jest bardziej związane z glebami o dużej zawartości azotu oraz w miejscach o lepszym drenażu. W związku z tym, typowe błędne myślenie polega na nadawaniu równorzędnego znaczenia tym chwastom w kontekście ich występowania w pszenicy ozimej, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania chwastami i obniżenia plonów. Właściwe zrozumienie dynamiki występowania chwastów w kontekście ich preferencji siedliskowych oraz biologii jest kluczowe dla skutecznej ochrony upraw.

Pytanie 33

Stop żelaza zawierający powyżej 2% węgla, wykorzystywany do produkcji odlewów, to

A. stal

B. żeliwo

C. żeliwo

D. mosiądz

Żeliwo to stop żelaza z węglem, który zawiera powyżej 2% węgla. W porównaniu do stali, w której zawartość węgla wynosi zazwyczaj od 0,02% do 2%, żeliwo charakteryzuje się większą twardością i kruchością. Dzięki tym właściwościom, żeliwo znajduje szerokie zastosowanie w przemyśle odlewniczym, gdzie wykorzystuje się je do produkcji elementów takich jak rury, pokrywy, a także części maszyn. W praktyce, żeliwo jest często używane do produkcji silników, narzędzi oraz konstrukcji budowlanych, co wynika z jego doskonałych właściwości odlewniczych i odporności na korozję. Normy takie jak ISO 1083 określają klasyfikację żeliwa, co pozwala na standaryzację jego zastosowań w różnych dziedzinach przemysłu. Podsumowując, żeliwo jest kluczowym materiałem inżynieryjnym, który ze względu na swoje właściwości mechaniczne i technologiczne odgrywa istotną rolę w nowoczesnym przemyśle.

Pytanie 34

W pomieszczeniach dla zwierząt w największej ilości występuje

A. CO2

B. H2S

C. SO2

D. NH3

Dwutlenek węgla (CO2) jest gazem, który w pomieszczeniach inwentarskich występuje w największym stężeniu, głównie z powodu procesów oddychania zwierząt oraz rozkładu materii organicznej. Wysokie stężenia CO2 mogą być niebezpieczne dla zdrowia zwierząt, prowadząc do obniżenia ich wydajności produkcyjnej oraz zwiększenia ryzyka chorób. Standardy dotyczące jakości powietrza w obiektach inwentarskich zalecają utrzymanie stężenia CO2 poniżej 3000 ppm, co pozwala na zapewnienie optymalnych warunków dla zdrowia zwierząt. W praktyce, dobre systemy wentylacji są kluczowe w zarządzaniu poziomami CO2, a stosowanie czujników do monitorowania stężenia gazów w pomieszczeniach inwentarskich staje się coraz bardziej powszechne. Przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują projektowanie systemów wentylacyjnych oraz procedur zarządzania jakością powietrza, co jest niezbędne do zapewnienia dobrostanu zwierząt oraz efektywności produkcji rolniczej.

Pytanie 35

Spośród zbóż, które ma najwyższe wymagania dotyczące gleby?

A. pszenica

B. owies

C. gryka

D. jęczmień

Pszenica to jedno z najważniejszych zbóż uprawnych na świecie, a jej wymagania glebowe są najwyższe spośród powszechnie uprawianych zbóż. Odpowiednia gleba dla pszenicy powinna być żyzna, o dobrej strukturze, zapewniająca optymalne nawodnienie oraz odpowiednie pH, które powinno wynosić od 6 do 7,5. W praktyce oznacza to, że pszenica najlepiej rośnie na glebach gliniastych lub piaszczysto-gliniastych, które mają wysoką zdolność zatrzymywania wody, co jest kluczowe dla jej rozwoju. Warto także wspomnieć, że pszenica jest szczególnie wrażliwa na niedobory składników pokarmowych, takich jak azot, fosfor i potas. Odpowiednie nawożenie oraz dobór gatunków pszenicy do danej gleby zgodnie z jej właściwościami fizycznymi i chemicznymi są niezbędne dla osiągnięcia wysokich plonów. Przykładowo, w Polsce pszenica ozima wymaga gleb o wysokim poziomie humusu oraz dobrej struktury, co wpływa na jej odporność na choroby oraz warunki klimatyczne. W związku z tym, rolnicy powinni regularnie analizować glebę i dostosowywać praktyki agrotechniczne do jej wymagań.

Pytanie 36

Zespół procesów biologicznych występujących w systemie reprodukcyjnym samicy pomiędzy kolejnymi jajeczkowaniami określamy jako

A. rują

B. cyklem płciowym

C. ortogenezą

D. owulacją

Cyklem płciowym nazywamy zespół procesów fizjologicznych zachodzących w układzie rozrodczym samicy, który obejmuje szereg zmian hormonalnych i morfologicznych. Cykle te są kluczowe dla reprodukcji, gdyż regulują wydanie jajeczka z jajnika, a także przygotowują organizm do potencjalnej ciąży. Przykładem zastosowania wiedzy o cyklu płciowym jest zrozumienie jego wpływu na płodność, co jest istotne w przypadku par starających się o dziecko. Znajomość cyklu płciowego pozwala na precyzyjne określenie najlepszych dni na zapłodnienie, co może zwiększyć szanse na ciążę. Cykle płciowe różnią się w zależności od gatunku i mogą obejmować różne okresy, jak na przykład cykl estrusowy u niektórych gatunków ssaków. Dobre praktyki w weterynarii oraz hodowli zwierząt nakładają obowiązek monitorowania cykli płciowych, co pozwala na optymalizację reprodukcji oraz zdrowia samic. Kluczowym elementem jest także zrozumienie wpływu czynników zewnętrznych, takich jak stres czy dieta, na regularność cykli płciowych.

Pytanie 37

Jęczmień browarny powinien być zbierany w stadium dojrzałości

A. pełnej

B. woskowo-mlecznej

C. mlecznej

D. żółtej

Odpowiedzi wskazujące na żółtą, woskowo-mleczną oraz mleczną dojrzałość są nieprawidłowe z kilku powodów. Po pierwsze, dojrzałość żółta, choć oznacza pewien etap rozwoju ziarna, nie jest momentem, w którym osiąga ono pełną wartość użytkową dla przemysłu browarskiego. W tym stadium ziarna mogą jeszcze zawierać nadmiar wody, co prowadzi do niewłaściwego procesu fermentacji oraz obniżenia jakości piwa. Z kolei woskowo-mleczna dojrzałość jest zbyt wczesnym etapem, w którym ziarna zaczynają tylko zyskiwać na twardości, ale wciąż są zbyt wilgotne i niezdolne do prawidłowego przechowywania. Ostatecznie dojrzałość mleczna, będąca jeszcze wcześniejszym etapem, w ogóle nie jest odpowiednia do zbioru, ponieważ ziarna są wciąż w fazie intensywnego wzrostu, co skutkuje brakiem odpowiedniego składu chemicznego. W praktyce, nieprawidłowe określenie etapu dojrzałości może prowadzić do strat ekonomicznych, a także negatywnie wpływać na jakość gotowego produktu, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami w branży browarskiej. Zbieranie jęczmienia w niewłaściwej fazie dojrzałości jest jednym z najczęstszych błędów, które mogą wystąpić w produkcji piwa, dlatego zrozumienie różnic w etapach dojrzałości jest kluczowe dla każdego producenta.

Pytanie 38

Buraki oraz kukurydza nie nadają się na przedplony w uprawach zbóż ozimych z uwagi na

A. wykorzystanie z gleby znacznej ilości składników odżywczych.

B. wysokie nasilenie chwastów w glebie.

C. późne zakończenie wegetacji.

D. krótki czas wegetacyjny.

Buraki i kukurydza są uważane za nieodpowiednie przedplony w uprawie zbóż ozimych głównie ze względu na późne zejście z pola. Te rośliny, zwłaszcza kukurydza, mają długi okres wegetacji, co skutkuje późnym zakończeniem plonowania i zbiorów. W praktyce oznacza to, że po zbiorach kukurydzy lub buraków, gleba może być dostępna do siewu zbóż ozimych z opóźnieniem, co ogranicza czas na ich wzrost przed nadejściem zimy. Standardy rolnicze rekomendują stosowanie przedplonów, które kończą wegetację wcześniej, aby zapewnić odpowiedni czas na przygotowanie gleby i siew zbóż ozimych. Optymalne warunki dla zbóż ozimych wymagają, aby gleba była dobrze przygotowana, a rośliny mogły zdążyć się zakorzenić przed nadejściem zimnych temperatur. Na przykład, rośliny strączkowe czy rzepak, będące lepszymi przedplonami, są zbierane wcześniej, co pozwala na lepsze wykorzystanie dostępnych składników odżywczych i wilgoci w glebie.

Pytanie 39

Zbiorniki przeznaczone na płynne odchody zwierząt powinny być wyposażone w

A. nieprzepuszczalne dno i ściany

B. nieprzepuszczalne ściany oraz przepuszczalne dno

C. przepuszczalne dno i ściany

D. nieprzepuszczalne dno oraz przepuszczalne ściany

Odpowiedź, która stwierdza, że zbiorniki na płynne odchody zwierzęce powinny mieć nieprzepuszczalne dno i ściany, jest poprawna, ponieważ ich konstrukcja musi zapobiegać wyciekom i kontaminacji środowiska. Nieprzepuszczalność jest kluczowa, aby zminimalizować ryzyko zanieczyszczenia gleby i wód gruntowych, co jest szczególnie istotne w kontekście ochrony środowiska. Dno zbiornika powinno być wykonane z materiałów odpornych na korozję i degradację, takich jak beton, tworzywa sztuczne lub stal nierdzewna, a zaprojektowane w sposób zapewniający stabilność i wytrzymałość na obciążenia. Z kolei ściany, również nieprzepuszczalne, powinny spełniać normy budowlane oraz sanitarno-epidemiologiczne. Dobre praktyki wskazują, że zbiorniki powinny być regularnie kontrolowane pod kątem szczelności oraz stanu technicznego, aby zapobiegać awariom. W przypadku zbiorników stosowanych w rolnictwie, odpowiednia konstrukcja wpływa na efektywność zarządzania odpadami, co jest zgodne z wymogami unijnymi dotyczącymi ochrony środowiska oraz zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 40

Jakie uprawy należy prowadzić po zastosowaniu obornika?

A. rośliny okopowe

B. zboża jare

C. rośliny motylkowe

D. zboża ozime

Wybór innych roślin, takich jak zboża jare, zboża ozime czy rośliny motylkowe, jako odpowiedzi na pytanie o stosowanie obornika, nie uwzględnia ich odmiennych potrzeb pokarmowych oraz specyfiki ich wzrostu. Zboża jare, które są siewane wiosną, preferują glebę o niższym poziomie substancji organicznych, gdyż obornik może prowadzić do nadmiaru azotu, co skutkuje zbyt intensywnym wzrostem wegetatywnym, a tym samym obniżeniem jakości ziarna. Z kolei zboża ozime, zasiewane jesienią, mogą być narażone na lepsze warunki glebowe, jeśli obornik został zastosowany zbyt późno, co prowadzi do ryzyka wymywania składników odżywczych przez wodę deszczową. Rośliny motylkowe, choć mogą korzystać z dobrze nawożonej gleby, mają zdolność wiązania azotu atmosferycznego i ich potrzeby na dodatkowy azot z obornika mogą być ograniczone, co czyni ten zabieg nieoptymalnym. W przypadku roślin okopowych, takich jak ziemniaki, obornik jest szczególnie korzystny, ponieważ poprawia strukturę gleby i zwiększa jej zdolność do zatrzymywania wilgoci, co jest kluczowe dla ich wzrostu. W rezultacie, stosowanie obornika w niewłaściwy sposób może prowadzić do marnotrawienia zasobów, obniżenia jakości plonów oraz negatywnego wpływu na ekosystem glebowy.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej