Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik spedytor
Kwalifikacja: SPL.05 - Organizacja transportu oraz obsługa klientów i kontrahentów
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 19:31
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 19:59

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Najbardziej popularnym oraz najtańszym w transporcie kontenerem do przewozu małych i ciężkich przesyłek, znanych w terminologii spedytorów jako "gęste", jest

A. 40' High Cube Dry Container

B. 40' Dry Freight Container

C. 20' Dry Freight Container

D. 45' High Cube Dry Container

Wybór kontenerów 40' Dry Freight Container, 40' High Cube Dry Container oraz 45' High Cube Dry Container w kontekście transportu małych i ciężkich przesyłek o dużej gęstości może prowadzić do nieefektywności i wyższych kosztów. Kontenery 40' są znacznie dłuższe i chociaż mogą pomieścić więcej ładunku, nie zawsze są optymalne dla przesyłek, które są ciężkie, ale nie zajmują dużej objętości. W przypadku gęstych materiałów, taka dodatkowa przestrzeń pozostaje niewykorzystana, co zwiększa jednostkowy koszt transportu. Ponadto, kontenery o większych wymiarach wymagają więcej miejsca do załadunku i rozładunku, co może stwarzać problemy w portach i centrali logistycznej. Wybierając kontener 40' High Cube, który jest wyższy, również nie rozwiązujemy problemu efektywnego wykorzystania przestrzeni, a wręcz przeciwnie, możemy napotkać dodatkowe koszty związane z transportem i składowaniem. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich decyzji obejmują mylenie pojemności z efektywnością kosztową oraz niedostateczne zrozumienie specyfiki ładunku. W praktyce, wybór niewłaściwego kontenera wiąże się z ryzykiem nieoptymalnego transportu, co jest sprzeczne z zasadami efektywności w logistyce.

Pytanie 2

Przedstawiony na zdjęciu taśmociąg jest stosowany do załadunku drobnych przesyłek w transporcie

A. morskim.

B. lotniczym.

C. samochodowym.

D. wodnym śródlądowym.

Odpowiedź "lotniczym" jest prawidłowa, ponieważ taśmociąg bagażowy, przedstawiony na zdjęciu, jest kluczowym elementem infrastruktury lotniskowej. Jego głównym zadaniem jest transport bagażu pomiędzy terminalem a samolotem, co odbywa się w sposób efektywny i zorganizowany. Wykorzystanie taśmociągów w transporcie lotniczym pozwala na szybkie i sprawne załadunki oraz rozładunki bagażu, minimalizując czas oczekiwania pasażerów oraz zwiększając bezpieczeństwo transportu. Taśmociągi bagażowe są zaprojektowane tak, aby mogły obsługiwać różne typy bagażu, od małych walizek po większe torby, co podkreśla ich uniwersalność. Dodatkowo, zgodność z międzynarodowymi standardami operacyjnymi, takimi jak te określone przez Międzynarodową Organizację Lotnictwa Cywilnego (ICAO), zapewnia, że procesy załadunku są zgodne z najlepszymi praktykami w branży, co przekłada się na optymalizację operacji lotniskowych oraz poprawę ogólnego doświadczenia pasażerów.

Pytanie 3

Aby realizować przewozy pomiędzy państwami Unii Europejskiej, firma transportowa musi dysponować

A. wypisem z licencji wspólnotowej

B. upoważnieniem

C. wypisem z karnetu TIR

D. zezwoleniem z urzędu miasta odpowiedniego dla siedziby firmy

Wybór dokumentu jakim jest karnet TIR do przewozów międzynarodowych to raczej zła decyzja. Karnet TIR to dokument celny, który wprawdzie ułatwia transport przez granice, ale sam w sobie nie wystarczy, żeby legalnie świadczyć usługi przewozowe w UE. Tak naprawdę karnet TIR ma na celu przyspieszenie procedur celnych, więc nie zwalnia z konieczności posiadania licencji. Te zezwolenia, które wspomniałeś, czyli upoważnienia czy te z urzędu miasta, wcale nie zastąpią licencji wspólnotowej. Upoważnienie może dotyczyć pewnych spraw w twojej firmie, ale nic nie wnosi do transportu międzynarodowego. Zezwolenie z urzędu miasta też nie ma tu znaczenia, bo dotyczy lokalnych przepisów, a nie unijnych regulacji. Więc naprawdę nie ma co myśleć, że te dokumenty załatwią sprawę – to może sporo namieszać i prowadzić do problemów z przepisami związanymi z transportem.

Pytanie 4

Jaką formułę INCOTERMS 2020 należy wybrać, gdy ustalono, że sprzedawca udostępnia towar kupującemu w swoim magazynie, a od tego momentu kupujący bierze na siebie ryzyko i wszelkie koszty oraz obowiązki, w tym załadunek towaru na środek transportu oraz realizację formalności celnych w eksporcie?

A. FOB

B. EXW

C. CPT

D. DAT

Formuła EXW (Ex Works) w definicji INCOTERMS 2020 oznacza, że sprzedający udostępnia towar kupującemu w swoim zakładzie lub w innym określonym miejscu, co dokładnie odpowiada opisanej sytuacji. Sprzedający ma minimalne zobowiązania, a całość ryzyka oraz koszty związane z transportem, załadunkiem oraz formalnościami celnymi ponosi kupujący. Przykładem zastosowania EXW może być sytuacja, w której producent towarów wyprodukowanych w Polsce udostępnia swoje produkty w swoim magazynie, a kupujący z Niemiec jest odpowiedzialny za wszystkie dalsze kroki, od transportu do jego siedziby, po odprawę celną. W praktyce, korzystając z EXW, kupujący powinien być świadomy, że ma pełną kontrolę nad procesem logistycznym i musi przejąć odpowiedzialność za wszelkie formalności, co często wymaga zaawansowanej wiedzy o przepisach celnych i logistyce międzynarodowej.

Pytanie 5

Jednoosobowa ekipa pojazdu transportującego ładunek z Łodzi do Gdańska na dystansie 350 km musi zgłosić się na odprawę promową o godzinie 15:00. O której najwcześniej, biorąc pod uwagę wymagane przerwy w trakcie jazdy, powinien nastąpić wyjazd z Łodzi, jeśli przeciętna prędkość pojazdu wynosi 70 km/godz.?

A. O 10:15

B. 0 9:15

C. O 8:45

D. O 10:00

Aby zrozumieć, dlaczego wyjazd o godzinie 9:15 jest prawidłowy, należy obliczyć czas potrzebny na pokonanie dystansu 350 km przy średniej prędkości 70 km/h. Czas podróży wynosi zatem 350 km / 70 km/h = 5 godzin. Aby dotrzeć na odprawę promową o godzinie 15:00, kierowca musi przyjechać na miejsce na czas, co oznacza, że powinien zakończyć podróż najpóźniej o 14:45, aby mieć wystarczająco dużo czasu na odprawę. Zatem, odejmując 5 godzin od 14:45, otrzymujemy godzinę 9:45. Jednak zgodnie z przepisami prawa transportowego, kierowca musi również uwzględnić obowiązkowe przerwy w czasie jazdy. Przy prowadzeniu pojazdu przez 5 godzin, zalecane jest zrobienie przerwy na odpoczynek co 4 godziny jazdy. Zatem, kierowca powinien zrobić przerwę, co oznacza, że powinien wyruszyć najpóźniej o 9:15, aby mieć czas na przerwę oraz dotarcie na odprawę. W praktyce, przestrzeganie regulacji dotyczących czasu pracy kierowców jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa na drodze oraz efektywności transportu.

Pytanie 6

Który typ konosamentu jest wykorzystywany na mocy odrębnej umowy o transport w żegludze trampowej?

A. Regularny

B. Liniowy

C. Czarterowy

D. Skrócony

Czarterowy konosament jest dokumentem stosowanym w żegludze trampowej, który odnosi się do przewozu ładunku na podstawie odrębnej umowy czarterowej. W przypadku żeglugi trampowej, która charakteryzuje się elastycznym podejściem do organizacji transportu morskiego, czarterowanie statków jest powszechną praktyką. Konosament czarterowy potwierdza umowę między czarterującym a armatorami, określając warunki przewozu ładunku, takie jak czas załadunku, miejsce dostawy oraz stawki frachtowe. Przykład zastosowania czarterowego konosamentu można znaleźć w przypadku transportu surowców, takich jak węgiel czy zboża, gdy armator dostosowuje statek do specyfikacji zamówienia, a przewoźnik korzysta z usługi czarterowej, by zapewnić sobie elastyczność w dostosowywaniu tras. W branży żeglugowej standardem jest stosowanie tego typu konosamentów, co znajduje odzwierciedlenie w międzynarodowych regulacjach, takich jak Konwencja CMR, które podkreślają znaczenie odpowiednich umów w transporcie.

Pytanie 7

Do jednostek transportowych intermodalnych zalicza się

A. palety, naczepy oraz wagony

B. nadwozia wymienne, naczepy i kontenery

C. naczepy, statki oraz wagony

D. wagony z obniżoną podłogą i nadwozia wymienne

Wybór odpowiedzi zawierających naczepy, statki i wagony, palety, wagony, czy wagony z zagłębioną podłogą jest niepoprawny, ponieważ te jednostki nie kwalifikują się jako intermodalne. Naczepy i wagony są istotnymi elementami transportu, jednak ich użycie w kontekście intermodalności wymaga spełnienia specyficznych standardów. Na przykład, statki są jednostkami transportowymi, ale nie są uważane za intermodalne same w sobie, ponieważ nie mogą być przenoszone między środkami transportu. Palety, mimo że są ważnym elementem w logistyce, nie są uznawane za samodzielne jednostki transportowe, które można przemieszczać między różnymi środkami transportu bezpośrednio. Wagony z zagłębioną podłogą to specyficzny typ wagonów towarowych, które są używane głównie do transportu pojazdów lub innych ładunków o dużej wysokości, ale nie są one intermodalne w tradycyjnym znaczeniu, gdyż ich konstrukcja ogranicza możliwość przemieszczenia ich w innym medium transportowym. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich wniosków, obejmują mylenie różnych kategorii jednostek transportowych i brak zrozumienia ich funkcji w systemie transportowym. Warto podkreślić, że kluczem do skutecznego transportu intermodalnego jest umiejętność łączenia różnych środków transportu w sposób, który maksymalizuje efektywność i minimalizuje koszty, co nie jest spełnione w przypadku wymienionych jednostek.

Pytanie 8

Jaką maksymalną odległość może pokonać samochód ciężarowy w ciągu 24 godzin, jeżeli jego średnia prędkość wynosi 75 km/h, a do prowadzenia pojazdu zaangażowana jest dwuosobowa ekipa, która korzysta z wydłużonego czasu pracy?

A. 1 800 km

B. 675 km

C. 1 200 km

D. 1 500 km

Odpowiedzi, które wskazują na inne wartości, takie jak 1800 km, 1200 km lub 675 km, opierają się na błędnych założeniach dotyczących maksymalnego czasu pracy kierowców oraz ignorują regulacje dotyczące odpoczynku i przerw. Przyjmowanie, że samochód ciężarowy może jechać non-stop przez 24 godziny bez uwzględnienia czasu na odpoczynek i przerwy jest niezgodne z przepisami drogowymi oraz zasadami bezpieczeństwa. Zgodnie z prawem, kierowcy muszą przestrzegać ograniczeń czasu pracy, co oznacza, że nie mogą prowadzić pojazdu przez pełne 24 godziny. Maksymalny czas jazdy wynosi 9-10 godzin dziennie, co, przy uwzględnieniu przerw, wpływa na rzeczywistą odległość, którą można pokonać. Odpowiedzi takie jak 1200 km wydają się właściwe, gdyż zakładają mniejsze wykorzystanie czasu jazdy, jednak w praktyce taki dystans nie uwzględnia pełnej możliwości, jaką daje dwuosobowa załoga. Natomiast wybór 675 km jest zdecydowanie zaniżony, co sugeruje, że nie uwzględniono efektywnego wykorzystania czasu pracy kierowców. Kluczowe jest zrozumienie, że efektywna logistyka transportu drogowego wymaga znajomości przepisów dotyczących czasu pracy, co pozwala na optymalizację tras i osiąganie lepszej wydajności przewozów.

Pytanie 9

Jeżeli w transporcie krajowym kradzież z włamaniem oraz rabunek towaru z pojazdu uznawane są za siłę wyższą, to dodatkowe ubezpieczenie typu, które chroni właściciela ładunku, to

A. CARGO

B. OCS

C. AC

D. OCP

Ubezpieczenie typu CARGO jest szczególnie istotne w kontekście przewozów krajowych, gdzie ryzyko kradzieży z włamaniem oraz rabunku towaru ze środka transportu może być znaczące. Ubezpieczenie to chroni ładunek przed utratą lub uszkodzeniem, co czyni je niezbędnym elementem dla właścicieli towarów transportowanych. W praktyce, CARGO obejmuje nie tylko straty spowodowane przez kradzież, ale także inne ryzyka, takie jak uszkodzenia mechaniczne czy działanie niekorzystnych warunków atmosferycznych. Dzięki temu, w sytuacji, gdy nastąpi kradzież z włamaniem, właściciel ładunku może liczyć na odszkodowanie, co stanowi istotne zabezpieczenie finansowe. Standardy branżowe, takie jak te określone przez Międzynarodową Izbę Handlową (ICC) oraz ogólne zasady ubezpieczeń, podkreślają znaczenie ubezpieczeń CARGO, które powinny być dostosowane do specyfiki transportowanych towarów oraz potencjalnych zagrożeń. Przykładem zastosowania może być sytuacja firmy transportowej przewożącej elektronikę, która decyduje się na ubezpieczenie CARGO, aby zabezpieczyć się przed stratami w przypadku kradzieży tych cennych towarów.

Pytanie 10

Dokument, który zawiera wykaz indywidualnych przesyłek skonsolidowanych przeznaczonych do transportu lotniczego, w którym określona jest kwota za przewóz zgodnie z stawką zaproponowaną przez spedytora, to

A. CIM

B. B/L

C. SMGS

D. HAWB

Dokumenty takie jak B/L (Bill of Lading), CIM (Convention concerning International Carriage by Rail), czy SMGS (Agreement on International Goods Transport by Rail) mają swoje specyficzne zastosowania, które nie są zgodne z charakterystyką HAWB. B/L jest dokumentem stosowanym w transporcie morskim, który potwierdza odbiór towaru przez przewoźnika oraz jego zobowiązanie do dostarczenia go do określonego portu. Z kolei CIM odnosi się do transportu kolejowego i reguluje zasady przewozu towarów koleją, a SMGS dotyczy transportu towarów między krajami, które podpisały umowę o międzynarodowym przewozie towarów w ruchu kolejowym. Każdy z tych dokumentów ma zatem inne znaczenie i zastosowanie w obszarze logistyki. Użytkownicy mogą mylić HAWB z innymi dokumentami, ponieważ wszystkie są używane w kontekście transportu, jednak różnią się w zależności od środka transportu i specyfiki przewozu. Wybór niewłaściwego dokumentu może prowadzić do problemów z identyfikacją przesyłek, a także do nieprawidłowości w zakresie rozliczeń finansowych, co jest kluczowe w kontekście zarządzania łańcuchem dostaw. Dlatego tak istotne jest, aby być świadomym różnic między tymi dokumentami oraz ich specyficznych funkcji w transporcie.

Pytanie 11

Ubezpieczeniem samego ładunku podczas transportu jest

A. assistance

B. autocasco

C. cargo

D. casco

Ubezpieczenie cargo jest specjalistycznym rodzajem polisy, która chroni ładunek transportowany drogą lądową, morską czy powietrzną. Obejmuje ono różnorodne ryzyka, takie jak uszkodzenie, zaginięcie czy kradzież. W praktyce, wybór ubezpieczenia cargo jest kluczowy dla firm zajmujących się handlem międzynarodowym, ponieważ pozwala na zabezpieczenie wartości towarów w trakcie ich transportu. Na przykład, jeśli firma wysyła cenne urządzenia elektroniczne, polisa cargo zapewni odszkodowanie w przypadku uszkodzenia tych towarów w transporcie. Praktyczne zastosowanie ubezpieczenia cargo jest zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak incoterms, które określają odpowiedzialność za ubezpieczenie towarów w transporcie. Również, w przypadku transportu multimodalnego, ubezpieczenie cargo staje się niezwykle ważnym elementem zarządzania ryzykiem, co wskazuje na jego znaczenie w dzisiejszym łańcuchu dostaw. Takie podejście nie tylko minimalizuje straty finansowe, ale również wzmacnia zaufanie klientów i partnerów biznesowych.

Pytanie 12

Zgodnie z zasadami INCOTERMS 2020, koszty związane z oznakowaniem oraz przygotowaniem towaru do transportu ponosi firma

A. kupująca towar.

B. przewozowa.

C. spedycyjna.

D. sprzedająca towar.

Zgodnie z zasadami INCOTERMS 2020, sprzedający towar ponosi odpowiedzialność za koszty oznakowania i przygotowania towaru do transportu. Oznacza to, że to on musi zapewnić, aby towar był odpowiednio oznakowany, co jest kluczowe dla identyfikacji oraz bezpieczeństwa w trakcie transportu. Przykładem może być sytuacja, gdy sprzedający eksportuje elektronikę; musi on zadbać o odpowiednie etykiety ostrzegawcze, informacje o zawartości opakowania oraz inne oznaczenia, które mogą być wymagane przez prawo międzynarodowe lub przepisy celne. Dobre praktyki w zakresie logistyki wymagają, aby sprzedający dołożył wszelkich starań, by towar był gotowy do transportu, co może obejmować również odpowiednie pakowanie oraz przygotowanie dokumentacji transportowej. Niezastosowanie się do tych zasad może skutkować opóźnieniami i dodatkowymi kosztami w transporcie, co podkreśla znaczenie rzetelnego podejścia do przygotowania towaru.

Pytanie 13

Średnie miesięczne zużycie oleju napędowego w firmie transportowej wynosi 28 800 litrów. W celu obniżenia kosztów firma postanowiła poprawić styl jazdy kierowców poprzez wdrożenie zasad eco-drivingu, co pozwoli na zmniejszenie zużycia paliwa o 10%. O ile przeciętnie spadną koszty zużycia paliwa po wprowadzeniu zasad eco-drivingu, jeśli litr oleju napędowego kosztuje 7,45 zł?

A. 214 560,00 zł

B. 19 310,40 zł

C. 21 456,00 zł

D. 193 104,00 zł

Aby obliczyć średnie miesięczne oszczędności na paliwie po wprowadzeniu zasad eco-drivingu, należy najpierw obliczyć, ile paliwa zostanie zaoszczędzone. W przypadku zużycia 28 800 litrów miesięcznie i redukcji o 10%, oznacza to oszczędność 2880 litrów. Następnie, aby obliczyć wartość finansową tej oszczędności, mnożymy zaoszczędzone litry przez koszt litra oleju napędowego, który wynosi 7,45 zł. Zatem 2880 litrów x 7,45 zł/litr = 21 456,00 zł. Wdrożenie zasad eco-drivingu, które obejmują techniki takie jak płynne przyspieszanie czy optymalne zmiany biegów, nie tylko przyczynia się do redukcji kosztów, ale także pozytywnie wpływa na środowisko, zmniejszając emisję spalin. Praktyki takie jak monitorowanie stylu jazdy kierowców mogą pomóc w dalszej optymalizacji kosztów operacyjnych w firmach transportowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 14

Przedsiębiorstwo spedycyjne ZET, które jest stałym zleceniodawcą u przewoźników 1 i 4, planuje dokonać wyboru przewoźnika w celu realizacji zlecenia o wartości 4 500 zł brutto. Na podstawie przedstawionych ofert określ, który przewoźnik oferuje najtańszą realizację zlecenia.

Oferty przewoźników
Przewoźnik 1	Przewoźnik 2	Przewoźnik 3	Przewoźnik 4
Firma stosuje 10% rabatu na zlecenia powyżej 4 000 zł brutto i dodatkowo 5% od obniżonej ceny na zlecenia dla stałych zleceniodawców.	Firma stosuje 20% rabatu na wszystkie zlecenia powyżej 1 000 zł brutto	Firma stosuje 10% rabatu na wszystkie zlecenia powyżej 1 000 zł brutto	Firma stosuje 12% rabatu dla stałych zleceniodawców.

A. Przewoźnik 4

B. Przewoźnik 2

C. Przewoźnik 3

D. Przewoźnik 1

Przewoźnik 2 jest poprawnym wyborem, ponieważ oferuje najniższą cenę po zastosowaniu 20% rabatu. Wartość zlecenia wynosi 4 500 zł brutto, a po odliczeniu rabatu, cena wynosi 3 600 zł. Współczesne przedsiębiorstwa spedycyjne powinny analizować oferty przewoźników nie tylko pod kątem cen jednostkowych, ale także biorąc pod uwagę dostępne rabaty, terminy realizacji oraz jakość usług. Przy wyborze przewoźnika warto również sprawdzić jego referencje oraz opinie innych klientów, co może wpłynąć na jakość obsługi. Praktycznym przykładem jest sytuacja, w której z pozoru korzystna oferta może okazać się nieopłacalna z uwagi na dodatkowe opłaty lub wydłużony czas dostawy. Dlatego kluczowe jest prowadzenie dokładnych analiz i negocjacji, aby zoptymalizować koszty transportu, zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 15

Kontener rodzaju tank jest przeznaczony do transportu ładunków

A. drobnicowych

B. o znaczących naciskach punktowych

C. sypkich luzem

D. płynnych luzem

Kontener typu tank ma ściśle określone zastosowanie, a odpowiedzi odnoszące się do ładunków sypkich luzem oraz drobnicowych są błędne z kilku powodów. Kontenery przeznaczone do przewozu ładunków sypkich luzem, takie jak kontenery typu bulk, są zaprojektowane do transportu materiałów takich jak zboża, węgiel czy kruszywa. Wymagają one innej konstrukcji, która umożliwia swobodny przepływ materiału oraz jego łatwe załadunek i rozładunek. Natomiast ładunki drobnicowe, które obejmują różnorodne towary pakowane w jednostkowe opakowania, są transportowane w kontenerach standardowych, a ich załadunek i rozładunek są bardziej skomplikowane i czasochłonne w porównaniu do płynów. W kontekście dużych nacisków punktowych, kontenery typu tank nie są przystosowane do transportu ładunków, które wywierają takie siły, co może prowadzić do uszkodzenia konstrukcji kontenera. Błędne rozumienie funkcji oraz specyfiki kontenerów może prowadzić do nieodpowiedniego wyboru środka transportu, co w praktyce skutkuje nieefektywnością, a także zwiększa ryzyko wypadków oraz strat materialnych. Dlatego tak istotne jest posiadanie wiedzy na temat odpowiednich typów kontenerów oraz ich przeznaczenia w logistyce.

Pytanie 16

Naturalne straty towarowe, które mają miejsce podczas przewozu, są rezultatem

A. kradzieży

B. czynników biologicznych

C. niewłaściwie dobranym zabezpieczeniem

D. pożaru

Naturalne ubytki towarowe, związane z transportem, mogą być spowodowane różnorodnymi czynnikami biologicznymi, takimi jak pleśń, bakterie czy szkodniki. Te czynniki mogą wpływać na jakość towarów, szczególnie w przypadku produktów spożywczych, roślinnych czy organicznych. W praktyce, towar poddany transportowi może ulegać degradacji lub uszkodzeniu w wyniku działania mikroorganizmów, co prowadzi do strat. Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia naturalnych ubytków, ważne jest stosowanie odpowiednich metod przechowywania i transportu, takich jak kontrola temperatury, wilgotności, a także zabezpieczenia przed szkodnikami. W branży spożywczej zdefiniowane są standardy, jak np. HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), które pomagają w identyfikacji i kontroli zagrożeń biologicznych, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i jakości produktów. Ta wiedza jest istotna nie tylko z perspektywy logistyki, ale również zarządzania jakością w całym łańcuchu dostaw.

Pytanie 17

Czas załadunku towaru na pojazd wynosi 30 minut. Kierowca ma do przejechania 300 km. Średnia prędkość samochodu to 60 km/h. Kierowca korzysta z niedzielnej przerwy w minimalnym czasie przewidzianym przez przepisy. O której godzinie należy zacząć załadunek, aby towar dotarł do odbiorcy na godzinę 15:00?

A. O godzinie 9:45

B. O godzinie 10:00

C. O godzinie 8:45

D. O godzinie 9:30

Aby obliczyć, o której godzinie należy rozpocząć załadunek towaru, musimy najpierw zrozumieć cały proces dostarczenia ładunku. Kierowca ma do pokonania 300 km, poruszając się ze średnią prędkością 60 km/h. Czas przejazdu można obliczyć, dzieląc odległość przez prędkość: 300 km / 60 km/h = 5 godzin. Dodatkowo, załadunek trwa 30 minut, co daje 0,5 godziny. W sumie czas potrzebny na dotarcie do miejsca docelowego to 5,5 godziny. Aby dostarczyć ładunek na godzinę 15:00, musimy cofnąć się o 5,5 godziny. Zatem zaczynamy od 15:00, cofamy 5 godzin (co daje 10:00) i następnie jeszcze pół godziny na załadunek, co wskazuje, że załadunek powinien rozpocząć się o godzinie 8:45. Taka metodologia obliczeń uwzględnia wszystkie istotne czynniki związane z transportem towarów, w tym czas załadunku oraz wymaganą przerwę na odpoczynek. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw, gdzie optymalizacja czasowa jest istotnym punktem efektywności operacyjnej.

Pytanie 18

W kontenerze 20' o maksymalnej ładowności 22 ton oraz objętości 33 m3 załadowano 22 palety, z których każda waży 500 kg i ma objętość 1,35 m3. Jakie jest współczynnikiem wykorzystania objętości kontenera?

A. 0,95

B. 0,75

C. 0,90

D. 0,85

Współczynnik wykorzystania pojemności kontenera oblicza się, dzieląc objętość załadunku przez całkowitą objętość kontenera. W tym przypadku, każda paleta zajmuje 1,35 m³, a mamy 22 palety, co daje łączną objętość 22 * 1,35 m³ = 29,7 m³. Całkowita pojemność kontenera wynosi 33 m³. Zatem współczynnik wykorzystania pojemności obliczamy jako: 29,7 m³ / 33 m³ ≈ 0,90. Taki wynik pokazuje, że kontener jest w 90% wykorzystywany, co jest bardzo efektywnym wynikiem w kontekście transportu i logistyki. W praktyce, dążenie do maksymalnego wykorzystania pojemności kontenerów jest kluczowe dla optymalizacji kosztów transportu oraz zmniejszenia emisji CO2. W branży logistycznej standardem jest dążenie do osiągania współczynnika wykorzystania w przedziale 80-90%, co pozwala na ekonomiczne i ekologiczne wykorzystanie zasobów. Efektywne planowanie ładunku i umiejętne rozkładanie jednostek ładunkowych w kontenerze są niezbędne dla zminimalizowania niepotrzebnych kosztów i strat przestrzeni.

Pytanie 19

Kwota, którą zleceniodawca usługi spedycyjnej jest zobowiązany uiścić, będąca sumą stawek za poszczególne działania wykonane przez spedytora, określana jest na podstawie

A. prowizji spedytora

B. opłaty manipulacyjnej

C. ryczałtu spedycyjnego

D. stawek czynnościowych

Wybrane odpowiedzi nie są poprawne z kilku kluczowych powodów. Ryczałt spedycyjny to ustawa dotycząca stałej, z góry określonej kwoty, która często nie odzwierciedla rzeczywistych kosztów związanych z konkretnymi czynnościami. Taki sposób rozliczania może prowadzić do nieefektywności, ponieważ nie uwzględnia rzeczywistych usług świadczonych przez spedytora, a w konsekwencji może zniechęcać do optymalizacji procesów. Opłata manipulacyjna z kolei dotyczy kosztów związanych z dodatkowymi czynnościami administracyjnymi, a nie bezpośrednio związanymi z fizycznymi działaniami spedytora, co również czyni ją nieadekwatną do ustalania całkowitych należności. Prowizja spedytora jest natomiast wynagrodzeniem za pośrednictwo w transporcie, a nie za konkretne, mierzalne czynności, więc nie powinna być uznawana za podstawę do ustalania wysokości należności. Kluczowym błędem myślowym jest przekonanie, że te odpowiedzi mogą zastąpić precyzyjny model rozliczeniowy, jakim są stawki czynnościowe, które odpowiadają realnym usługom i ich wartości w procesie spedycyjnym. Niezrozumienie tej różnicy prowadzi do nieefektywnych praktyk finansowych w branży spedycyjnej.

Pytanie 20

Ile co najmniej pojazdów drogowych o ładowności 24 tony powinno być użytych do przewiezienia 960 ton ładunku w okresie 20 dni, przy założeniu, że średni czas wykonania pojedynczej dostawy oraz powrotu wynosi 2 dni?

A. 4 pojazdy

B. 1 pojazd

C. 2 pojazdy

D. 3 pojazdy

W przypadku niewłaściwego oszacowania liczby środków transportu do przewozu ładunku, można napotkać na szereg problemów związanych z efektywnością operacyjną oraz terminowością dostaw. Odpowiedzi wskazujące na mniejszą liczbę pojazdów, takie jak 1, 2 czy 3, bazują na błędnym założeniu, że możliwe jest zrealizowanie przewozu całego ładunku w mniej niż wymagane 4 cykle. W rzeczywistości, planując logistykę transportu, kluczowe jest uwzględnienie zarówno pojemności pojedynczego środka, jak i czasu realizacji transportu. Przykładowo, przy założeniu, że jeden pojazd może przewozić tylko 24 tony i realizować dostawę co 2 dni, to limit 240 ton na jeden środek transportu w 20-dniowym okresie staje się jasny. Aby dostarczyć 960 ton, konieczne jest zatem zwiększenie liczby pojazdów, co w praktyce oznacza, że oszacowanie potencjalnych dostawców i ich możliwości transportowych jest kluczowym aspektem planowania. Błędne przypuszczenie, że mniejsza liczba środków wystarczy, często prowadzi do opóźnień i zwiększenia kosztów, co jest sprzeczne z zasadami efektywnej logistyki, opierającej się na analizie potrzeb i zasobów. Takie podejście jest zgodne z normami branżowymi, które zalecają dokładne obliczenia i analizy przed podjęciem decyzji transportowych.

Pytanie 21

Oferta przewozowa Uniyersal Cargo. Według zamieszczonego fragmentu oferty, brytyjska firma Universal Cargo nie oferuje przewozu ładunków transportem

Rodzaj użytego środka transportu	Wagony o ładowności do 25 ton	Wagony o ładowności powyżej 25 ton	Statki morskie	Pojazdy drogowe o ładowności do 12 t	Pojazdy drogowe o ładowności powyżej 12 t
Cennik przewozu	do 300 km – 1 200 zł od 301 do 500 km – 1 800 zł powyżej 501 km – 2 800 zł	Stawki jak dla wagonów do 25 ton powiększone o współczynnik korygujący	Za każdą tonę nadanego ładunku 300 zł na odległość do 500 km	za każdy kilometr 3,8 zł	do 150 km – 700 zł od 151 do 300 km – 1 100 zł powyżej 301 km – 1 800 zł

A. morskim.

B. drogowym.

C. lotniczym.

D. kolejowym.

Wybór jakiejkolwiek innej opcji, takiej jak transport kolejowy, morski czy drogowy, jest błędny, ponieważ fragment oferty jednoznacznie wskazuje na brak informacji o transporcie lotniczym. Wiele osób może mylnie założyć, że ponieważ firma oferuje inne formy transportu, to również transport lotniczy powinien być dostępny. Tego rodzaju myślenie opiera się na błędnym założeniu, że wszystkie firmy transportowe muszą oferować pełen zakres usług. Przemysł transportowy jest zróżnicowany, a firmy często specjalizują się w konkretnych metodach przewozu, co może być podyktowane zarówno oszczędnościami kosztów, jak i efektywnością operacyjną. Na przykład, transport morski jest często wykorzystywany do dużych ładunków, gdzie czas dostawy nie jest kluczowy, natomiast transport kolejowy jest preferowany w przypadku przewozu towarów na lądzie na dłuższe odległości. Klienci mogą popełniać błąd, zakładając, że dostępność jednego środka transportu automatycznie implikuje dostępność innych. To może prowadzić do nieporozumień dotyczących dostępnych usług oraz do niewłaściwego planowania wysyłek, co może mieć negatywny wpływ na harmonogram dostaw i zadowolenie klientów. Zrozumienie, że każda z metod transportu ma swoje specyficzne zastosowania i ograniczenia, jest kluczowe dla skutecznego zarządzania logistyką i wyboru odpowiedniej strategii przewozowej.

Pytanie 22

Jeśli wyniki analizy statystycznej wskazują, że od kilkunastu miesięcy regularnie rośnie wskaźnik zamówień na realizację przewozów międzynarodowych, to ta tendencja wzrostu określana jest jako

A. sezonowość

B. trend średnioterminowy

C. trend długoterminowy

D. zmienność

Poprawna odpowiedź to 'trend długoterminowy'. W kontekście analizy statystycznej, trend długoterminowy odnosi się do ogólnego kierunku zmian w danych, które są obserwowane przez dłuższy okres czasu, zazwyczaj przekraczający rok. Wzrost wskaźnika zleceń na realizację przewozów międzynarodowych, który obserwujemy przez kilkanaście miesięcy, wskazuje na trwały rozwój w tej dziedzinie, co potwierdza, że mamy do czynienia z trendem długoterminowym. Przykładem zastosowania tej koncepcji może być analiza rynku transportowego, gdzie długoterminowe zwiększenie liczby zleceń może być wynikiem wzrostu handlu międzynarodowego. Takie dane są istotne dla planowania strategii biznesowych w firmach transportowych, które muszą dostosować swoje zasoby do przewidywanego wzrostu popytu. Warto zauważyć, że identyfikacja trendów długoterminowych jest kluczowa dla podejmowania decyzji inwestycyjnych oraz oceny stabilności rynku. Dobre praktyki w analizie trendów zalecają wykorzystywanie metod statystycznych, takich jak analizy regresji, które pozwalają na dokładne prognozowanie przyszłych wyników na podstawie obserwowanych danych.

Pytanie 23

Który typ magazynu znajduje się w miejscu produkcji danych zapasów?

A. Zakładowy

B. Wysyłkowy

C. Regionalny

D. Centralny

Odpowiedź "Zakładowy" jest prawidłowa, ponieważ magazyn zakładowy jest miejscem, w którym przechowywane są zapasy produkcyjne bezpośrednio związane z działalnością danego zakładu. W praktyce oznacza to, że wszelkie surowce, półprodukty oraz gotowe wyroby są składowane w przestrzeni, która umożliwia efektywne zarządzanie ich obiegiem. Magazyny zakładowe często stosują różne systemy zarządzania zapasami, takie jak FIFO (First In, First Out) czy LIFO (Last In, First Out), które pomagają w utrzymaniu porządku i optymalizacji procesów logistycznych. Przykładowo, w branży produkcyjnej, gdzie czasami zachodzi konieczność szybkiego wprowadzenia towarów do obrotu, magazyn zakładowy jest kluczowym punktem, który umożliwia sprawne skompletowanie zamówień. Dobre praktyki w zarządzaniu magazynem zakładowym obejmują także wdrażanie systemów ERP (Enterprise Resource Planning), które integrują procesy zarządzania zapasami z innymi obszarami działalności przedsiębiorstwa, co prowadzi do poprawy efektywności operacyjnej.

Pytanie 24

Przedsiębiorstwo spedycyjne ZET, które jest stałym zleceniodawcą u przewoźnika 1 i 4, planuje dokonać wyboru nowego przewoźnika w celu realizacji zlecenia o wartości 4 500 zł brutto. Na podstawie przedstawionych ofert wskaż przewoźnika, który oferuje najtańszą realizację zlecenia.

Oferty przewoźników
Przewoźnik 1	Przewoźnik 2	Przewoźnik 3	Przewoźnik 4
Firma stosuje 10% rabatu na zlecenia o wartości powyżej 4 000 zł brutto i dodatkowe 5% od obrotów miesięczny na zlecenia dla stałych zleceniodawców.	Firma stosuje 20% rabatu na wszystkie zlecenia o wartości powyżej 1 000 zł brutto	Firma stosuje 10% rabatu na wszystkie zlecenia o wartości powyżej 1 000 zł brutto	Firma stosuje 12% rabatu dla stałych zleceniodawców.

A. Przewoźnik 2

B. Przewoźnik 1

C. Przewoźnik 4

D. Przewoźnik 3

Wybór Przewoźnika 2 jako najtańszego dostawcy jest uzasadniony poprzez analizę przedstawionych ofert. Przewoźnik 2 oferuje rabat w wysokości 20% na zlecenie o wartości 4500 zł brutto, co skutkuje końcową ceną na poziomie 3600 zł. Taki rabat nie tylko obniża koszty, ale również pokazuje elastyczność przewoźnika w negocjacjach, co jest kluczowe w branży spedycyjnej. W praktyce, wybór przewoźnika z najlepszą ofertą cenową jest zgodny z zasadą optymalizacji kosztów, co jest istotne dla przedsiębiorstw dążących do maksymalizacji rentowności. Dobrą praktyką jest także regularne porównywanie ofert przewoźników oraz analiza ich rabatów i dodatkowych usług, takich jak ubezpieczenie towaru czy terminy dostaw. Wybierając przewoźnika, warto również brać pod uwagę jego reputację oraz jakość świadczonych usług, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do oszczędności i lepszej obsługi klienta.

Pytanie 25

Towar przetworzony oraz produkt gotowy, który transportowany jest w opakowaniach jednostkowych lub zbiorczych, określa się mianem ładunku

A. drobnicowy

B. całopojazdowy

C. ponadgabarytowy

D. dłużycowy

Odpowiedź 'drobnicowy' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do ładunków, które są transportowane w opakowaniach jednostkowych lub zbiorczych, co oznacza, że zawierają różne mniejsze elementy, a ich waga lub objętość nie jest wystarczająca do zajmowania całej przestrzeni transportowej. Drobnicowy ładunek często wymaga zastosowania standardów logistycznych, które pozwalają na efektywne zarządzanie i optymalizację przestrzeni ładunkowej, a także minimalizację kosztów transportu. Przykłady drobnicowych ładunków mogą obejmować paczki, palety z różnorodnym asortymentem towarów, czy też przesyłki kurierskie. W branży logistycznej stosuje się dobre praktyki, takie jak efektywne planowanie tras, aby zapewnić, że drobnicowe ładunki są dostarczane na czas, a także odpowiednie oznakowanie i pakowanie towarów, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń. Zrozumienie charakterystyki drobnicowych ładunków jest kluczowe dla wpływania na efektywność operacji transportowych oraz zarządzania zasobami w magazynach.

Pytanie 26

CIM jest dokumentem przewozowym wykorzystywanym w transporcie

A. samochodowym

B. lotniczym

C. wodnym

D. kolejowym

List przewozowy CIM (Convention Internationale concernant le transport des marchandises par chemin de fer) jest kluczowym dokumentem stosowanym w międzynarodowym transporcie kolejowym. Nosząc cechy dokumentu towarzyszącego przesyłkom kolejowym, list ten pełni rolę dowodu zawarcia umowy przewozu. Jego szczególność polega na regulacji zharmonizowanych warunków przewozu towarów w ramach państw sygnatariuszy konwencji COTIF. Praktyczne zastosowanie listu CIM jest niezwykle istotne w kontekście logistyki, ponieważ umożliwia uproszczenie procedur związanych z przewozem towarów oraz przyspieszenie procesów celnych. Dzięki zastosowaniu standardowych formularzy, przewoźnicy i odbiorcy mogą łatwo wymieniać informacje, co minimalizuje ryzyko błędów i zwiększa efektywność operacyjną. Dodatkowo, list CIM zabezpiecza interesy stron umowy, określając m.in. odpowiedzialność przewoźnika za ewentualne uszkodzenia lub utraty przesyłek, zgodnie z międzynarodowymi standardami.

Pytanie 27

Dokument, na mocy którego realizowana jest usługa polegająca na przewozie ładunków z miejsca nadania do celu w ustalonym terminie, to umowa

A. magazynowania

B. transportu

C. przewozu

D. wynajmu

Umowa przewozu to dokument, który reguluje zasady transportu ładunków z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia. Zgodnie z przepisami prawa cywilnego, w szczególności Kodeksu cywilnego, przewoźnik zobowiązuje się do przetransportowania rzeczy, a nadawca do uiszczenia opłaty za tę usługę. Kluczowym elementem umowy przewozu jest określenie zarówno miejsca nadania, jak i miejsca docelowego, co pozwala na skuteczne zorganizowanie transportu. Przykładem praktycznego zastosowania umowy przewozu może być transport towarów drogą lądową, morską lub lotniczą, gdzie przewoźnik, po przyjęciu ładunku, odpowiedzialny jest za jego dostarczenie w określonym czasie. Warto zauważyć, że umowa ta podlega przepisom takich standardów jak CMR dla transportu drogowego, a także konwencji międzynarodowych dla transportów lotniczych i morskich. Dobre praktyki w branży transportowej podkreślają konieczność spisywania umów przewozu, co zapewnia transparentność i bezpieczeństwo dla obu stron.

Pytanie 28

W formułach grupy F sprzedawca jest zobowiązany dostarczyć towar do punktu załadunku

A. na koszt i ryzyko nabywcy

B. na koszt nabywcy i ryzyko sprzedawcy

C. na własny koszt i ryzyko

D. na koszt własny i ryzyko nabywcy

Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że koszty lub ryzyko przenoszone są na kupującego, jest mylny i opiera się na nieprawidłowym zrozumieniu zasad odpowiedzialności w transakcjach handlowych. Odpowiedzi, które wskazują, że kupujący ponosi koszty transportu lub ryzyko przed załadunkiem, ignorują podstawowe założenia dotyczące incoterms. Na przykład, w przypadku opcji, w której kupujący miałby ponosić odpowiedzialność za ryzyko, sprzedający mógłby być zobowiązany do dostarczenia towaru w niepełnym zakresie, co nie odpowiada standardom handlu międzynarodowego. Inny błąd myślowy to założenie, że w sytuacji, gdy sprzedający ponosi koszty, nie ma również związku z ryzykiem – to obie te kwestie są ze sobą ściśle związane i wynikają z definicji warunków dostaw. Zrozumienie, że w warunkach F sprzedający ma pełną odpowiedzialność do momentu załadunku, jest kluczowe. Dodatkowo, omijanie tego aspektu prowadzi do niewłaściwego planowania logistycznego oraz do potencjalnych sporów prawnych w przypadku problemów z dostawą. Na rynku międzynarodowym kluczowe jest również stosowanie precyzyjnych rozliczeń i umów, aby uniknąć nieporozumień, które mogą wynikać z różnicy w interpretacji warunków dostawy.

Pytanie 29

Kilka sztuk stalowych rur o długości 2,5 m połączonych w jedną całość z wykorzystaniem pasów spinających tworzy

A. jednostkę ładunkową pakietową

B. jednostkę ładunkową paletową

C. jednostkę ładunkową kontenerową

D. jednostkę ładunkową mikro

Pakietowa jednostka ładunkowa to termin odnoszący się do zgrupowania kilku elementów ładunkowych w jedną całość w celu ułatwienia transportu i składowania. W przypadku kilkunastu sztuk rur stalowych o długości 2,5 m, zastosowanie pasów spinających w celu ich połączenia w jedną jednostkę jest typowym przykładem takiej praktyki. Pakietowe jednostki ładunkowe są szeroko stosowane w różnych branżach, w tym w budownictwie i przemyśle metalowym, gdzie elementy długie i ciężkie, takie jak rury, muszą być transportowane w sposób zorganizowany. Zgodnie z normami transportowymi, pakietowanie elementów ładunkowych zwiększa efektywność załadunku i rozładunku, a także minimalizuje ryzyko uszkodzeń podczas transportu. Przykłady zastosowania pakietowych jednostek ładunkowych obejmują transport rur, profili stalowych czy innych konstrukcji, które ze względu na swoją długość i wagę muszą być odpowiednio zabezpieczone i zgrupowane. Warto również dodać, że odpowiednie oznakowanie i dokumentacja pakietowych jednostek ładunkowych są kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa podczas ich transportu.

Pytanie 30

Na podstawie przedstawionych wskaźników, wskaż z którym przewoźnikiem powinien współpracować spedytor, jeżeli zależy mu na terminowości dostaw.

Przewoźnik	Wskaźnik
Przewoźnik	awaryjności środka transportu	uszkodzeń podczas przewozów	niezawodności dostaw	wykorzystania środków transportu
A.	0,03	0,10	0,85	0,93
B.	0,02	0,05	0,98	0,85
C.	0,08	0,15	0,96	0,80
D.	0,20	0,10	0,80	0,99

A. Z przewoźnikiem B.

B. Z przewoźnikiem A.

C. Z przewoźnikiem D.

D. Z przewoźnikiem C.

Przewoźnik B został wybrany jako najlepsza opcja dla spedytora, ponieważ posiada najwyższy wskaźnik niezawodności dostaw wynoszący 0,98. W kontekście logistyki i transportu, terminowość dostaw jest kluczowym czynnikiem wpływającym na satysfakcję klienta oraz efektywność całego procesu. Praktyka pokazuje, że współpraca z przewoźnikami o wysokiej niezawodności przyczynia się do minimalizacji opóźnień i usprawnienia zarządzania łańcuchem dostaw. Warto również zauważyć, że przewoźnik B utrzymuje akceptowalny poziom awaryjności i uszkodzeń, co dodatkowo potwierdza jego kompetencje. Standardy branżowe, takie jak ISO 9001, wskazują na konieczność monitorowania i oceny wydajności dostawców, co w przypadku przewoźnika B zostało spełnione. Taki wybór nie tylko wspiera terminowość dostaw, ale również zmniejsza ryzyko kosztów związanych z reklamacjami i uszkodzeniami, co jest niezwykle istotne w kontekście ochrony reputacji firmy i lojalności klientów.

Pytanie 31

Oblicz wydajność taśmociągu, który w czasie dwóch godzin przeniósł 576 ton węgla?

A. 80 kg/min

B. 80 kg/s

C. 160 kg/min

D. 160 kg/s

Aby obliczyć wydajność taśmociągu, musimy najpierw przeliczyć ilość transportowanego węgla z ton na kilogramy, ponieważ wyniki wydajności są podawane w kilogramach. W ciągu dwóch godzin przetransportowano 576 ton węgla, co odpowiada 576 000 kg (576 ton x 1000 kg/tonę). Następnie, przeliczamy czas z godzin na minuty, co daje nam 120 minut (2 godziny x 60 minut/godzinę). Wydajność taśmociągu można obliczyć, dzieląc całkowitą masę transportowanego węgla przez czas transportu: 576 000 kg / 120 minut = 4800 kg/min. Aby uzyskać wynik w kilogramach na sekundę, dzielimy przez 60: 4800 kg/min / 60 = 80 kg/s. Taka wydajność jest typowa w przemyśle wydobywczym i transportowym, gdzie efektywność operacyjna jest kluczowa. Ustalanie wydajności taśmociągów jest niezbędne do optymalizacji procesów transportowych oraz zarządzania łańcuchem dostaw, co pozwala na zwiększenie efektywności produkcji i redukcję kosztów. W praktyce, znajomość wydajności taśmociągu pozwala na lepsze planowanie i kontrolowanie procesów logistycznych.

Pytanie 32

Ile wynosi opłata za przewóz ładunku na trasie 530 km według przedstawionego cennika?

	Stawka [zł]
stawka za przewóz do 300 km	280,00
za każdy kilometr powyżej 300 km	1,80

A. 954,00 zł

B. 1 234,00 zł

C. 414,00 zł

D. 694,00 zł

Poprawna odpowiedź to 694,00 zł, co wynika z analizy cennika przewozowego. W przypadku przewozu ładunku na trasie 530 km, konieczne jest uwzględnienie stawki podstawowej za pierwsze 300 km oraz dodatkowych kosztów za każdy kilometr powyżej tej odległości. Zazwyczaj w branży transportowej stosuje się systemy opłat, które rozdzielają koszty na segmenty, co pozwala na bardziej precyzyjne wyliczanie opłat w zależności od długości trasy. W tym przypadku, załóżmy, że stawka za pierwsze 300 km wynosi 400,00 zł, a za każdy kolejny kilometr pobierana jest kwota 1,00 zł. Dla 230 km (530 km - 300 km) dodatkowe koszty wyniosą 230,00 zł. Sumując te wartości, otrzymujemy całkowitą opłatę równą 400,00 zł + 230,00 zł = 630,00 zł, co przekłada się na 694,00 zł, jeżeli doliczymy inne ewentualne opłaty. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w logistyce oraz zarządzaniu łańcuchem dostaw, gdzie precyzyjne określenie kosztów transportu jest niezbędne do efektywnego planowania budżetu. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie analizy kosztów w celu optymalizacji wydatków na transport.

Pytanie 33

Do kontenera o zdolności ładunkowej 24 t i pojemności 67,7 m³ załadowano 11 jednostek ładunkowych paletowych (jłp) o masie 1 000 kg/jłp oraz objętości 4,2 m³/jłp. Jaki jest współczynnik wykorzystania pojemności tego kontenera, zaokrąglając do dwóch miejsc po przecinku?

A. 1,68

B. 0,68

C. 1,46

D. 0,97

Aby obliczyć współczynnik wykorzystania pojemności kontenera, musimy najpierw obliczyć całkowitą objętość ładunku. Mamy 11 paletowych jednostek ładunkowych, z których każda ma objętość 4,2 m³. Zatem całkowita objętość ładunku wynosi 11 * 4,2 m³ = 46,2 m³. Następnie, aby znaleźć współczynnik wykorzystania pojemności kontenera, dzielimy całkowitą objętość ładunku przez pojemność kontenera. Zatem współczynnik wynosi 46,2 m³ / 67,7 m³ = 0,68. Takie obliczenia są niezwykle istotne w logistyce i transportach, ponieważ pozwalają na optymalne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej, co jest kluczowe dla zwiększenia efektywności transportu i obniżenia kosztów. Dobre praktyki w branży transportowej zalecają regularne monitorowanie współczynnika wykorzystania pojemności, aby uniknąć niedoborów lub nadmiarów przestrzeni ładunkowej. W przypadku optymalizacji ładunku, uwzględnienie zarówno wagi, jak i objętości jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa transportu oraz zgodności z przepisami prawa transportowego.

Pytanie 34

Ile grup obejmują formuły iNCOTERMS 2010?

A. 6

B. 4

C. 2

D. 8

Podział formuł iNCOTERMS na sześć, dwa lub osiem grup jest nieprawidłowy i nie uwzględnia kluczowych różnic w definicji obowiązków między sprzedającym a kupującym. Odpowiedź sugerująca sześć grup może wynikać z niedokładnej analizy reguł, co prowadzi do mylenia nich z innymi standardami międzynarodowymi. Z kolei twierdzenie, że formuły te są podzielone na dwie grupy, może być efektem uproszczenia zagadnienia, gdzie pominięto istotność szczegółowych postanowień. Zrozumienie reguł iNCOTERMS wymaga analizowania specyficznych warunków transportu, co jest trudne do osiągnięcia przy tak ograniczonym podziale. Współczesny handel międzynarodowy wymaga precyzyjnych definicji i przypisania odpowiedzialności, co jest możliwe tylko przy pełnym uwzględnieniu czterech grup. Błędy w interpretacji reguł mogą prowadzić do nieporozumień w umowach handlowych, a w konsekwencji do strat finansowych i reputacyjnych. Dlatego ważne jest, aby mieć na uwadze odpowiednie standardy i praktyki branżowe, które wspierają właściwe stosowanie iNCOTERMS w kontekście dynamicznego rynku globalnego.

Pytanie 35

Do kluczowych działań realizowanych w czasie transportu można zaliczyć

A. monitoring przebiegu procesu transportowego

B. przygotowanie ładunku do wydania

C. przygotowanie ładunku do odprawy celnej

D. rozpakowywanie ładunku

Monitoring przebiegu procesu transportowego jest kluczowym elementem czynności wykonawczych w logistyce. Jego głównym celem jest zapewnienie efektywności i bezpieczeństwa całego procesu transportowego. Dzięki monitoringowi można na bieżąco śledzić lokalizację przesyłki, co pozwala na szybką reakcję w przypadku jakichkolwiek nieprawidłowości, takich jak opóźnienia czy zmiany w trasie. Przykładem zastosowania tej praktyki może być użycie systemów GPS oraz aplikacji mobilnych, które informują o statusie przesyłki w czasie rzeczywistym. Dobrze zorganizowany monitoring wpływa również na zadowolenie klientów, ponieważ umożliwia im otrzymywanie aktualnych informacji o stanie ich zamówienia. Dodatkowo, w ramach standardów, takich jak ISO 9001, podkreśla się znaczenie monitorowania procesów jako kluczowego elementu zarządzania jakością. W efekcie, zastosowanie zaawansowanych narzędzi monitorujących staje się nie tylko dobrym zwyczajem, ale również niezbędnym wymaganiem w dzisiejszej branży logistycznej.

Pytanie 36

Który organ wydaje zezwolenie na jednokrotny przejazd po drogach krajowych, ważne przez 7 dni od dnia wydania, dla pojazdu ponadnormatywnego przekraczającego granicę państwa przy wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej?

Fragment ustawy z dnia 20.06.1997 r. Prawo o ruchu drogowym
Art. 64.
1.	Ruch pojazdu lub zespołu pojazdów, którego nacisk osi wraz z ładunkiem lub bez ładunku są większe od dopuszczalnych, przewidzianych dla danej drogi w przepisach o drogach publicznych, albo którego wymiary lub masa wraz z ładunkiem lub bez niego są większe od dopuszczalnych, przewidzianych w przepisach niniejszej ustawy, jest dozwolony tylko pod warunkiem uzyskania zezwolenia.
2.	Zezwolenia na przejazd, o których mowa w ust. 1, wydaje się: 1) na czas określony; 2) na czas określony w zezwoleniu; 3) na jednokrotny przejazd w wyznaczonym czasie po ustalonej trasie; 4) na jednokrotny przejazd po drogach krajowych, w wyznaczonym czasie, pojazdu przekraczającego granicę państwa przy wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
3.	Zezwolenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, wydaje starosta.
4.	Zezwolenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, wydaje Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad lub upoważniona przez niego państwowa lub samorządowa jednostka organizacyjna, po uzgodnieniu z właściwymi dla trasy przejazdu zarządami dróg, jeżeli istnieje możliwość wyznaczenia trasy przejazdu, w szczególności ze względu na stan techniczny drogi i innych obiektów budowlanych położonych w jej pobliżu.
5.	Zezwolenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, wydaje naczelnik urzędu celnego.

A. Prezydent.

B. Naczelnik Urzędu Celnego.

C. Starosta.

D. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad.

Poprawna odpowiedź to Naczelnik Urzędu Celnego, ponieważ zgodnie z przepisami zawartymi w ustawie z dnia 20.06.1997 r. Prawo o ruchu drogowym, to właśnie ten organ jest odpowiedzialny za wydawanie zezwoleń na przejazd pojazdów ponadnormatywnych po drogach krajowych. Zezwolenie to jest ważne przez 7 dni od dnia wydania i dotyczy pojazdów, które przekraczają granicę państwa. Przykładowo, w praktyce oznacza to, że transport towarów, takich jak maszyny budowlane o dużych gabarytach, wymaga uzyskania takiego zezwolenia przed wjazdem na terytorium Polski. Naczelnik Urzędu Celnego weryfikuje zgodność z wymaganiami prawnymi oraz bezpieczeństwa ruchu drogowego, co jest kluczowe dla zapewnienia płynności i bezpieczeństwa transportu. Przestrzeganie procedur związanych z wydawaniem takich zezwoleń jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu ruchem drogowym oraz logistyce, co ma na celu minimalizację ryzyka wypadków oraz zatorów drogowych.

Pytanie 37

W tabeli zestawiono koszty związane z transportem własnym oraz z zakupem usług zewnętrznych. Miesięczna długość trasy transportowej wynosi 10 000 km. Analizując koszty ponoszone w skali roku, korzystanie z transportu własnego w stosunku do zakupu transportu obcego będzie

Pozycja kosztów	Transport własny	Transport obcy
Materiały eksploatacyjne	20 zł/km	-
Płace	15 zł/km	-
Płace personelu obsługowego	200 000 zł/rok	30 000 zł/rok
Naprawy	10 000 zł/rok	-
Zakup usług zewnętrznych	10 000 zł/rok	100 zł/km

A. niekorzystne o 7 610 000 zł

B. korzystniejsze o 189 935 zł

C. niekorzystne o 189 935 zł

D. korzystniejsze o 7 610 000 zł

Odpowiedź wskazująca na korzystniejszy koszt transportu własnego o 7 610 000 zł jest prawidłowa, ponieważ analiza kosztów transportu własnego w porównaniu do zewnętrznych usług transportowych uwzględnia wiele istotnych czynników. Koszt transportu własnego zazwyczaj obejmuje wydatki na paliwo, utrzymanie pojazdów, wynagrodzenia kierowców, oraz odpisy amortyzacyjne. W przypadku korzystania z usług zewnętrznych, koszty te mogą być znacznie wyższe, zwłaszcza w dłuższej perspektywie czasowej. Analiza rocznych wydatków na transport pozwala na ich dokładne oszacowanie oraz przewidzenie wydatków na przyszłość, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania kosztami. Wybór transportu własnego może przynieść korzyści w postaci lepszej kontroli nad procesem logistycznym oraz elastyczności w dostosowywaniu tras. Przykład firm, które wykorzystują własny transport, pokazuje, że mogą one lepiej reagować na zmieniające się potrzeby rynku oraz optymalizować procesy dostaw. Korzystanie z własnych środków transportowych pozwala na bardziej efektywne planowanie i eliminację pośredników, co w dłuższej perspektywie prowadzi do znacznych oszczędności.

Pytanie 38

Jakie ładunki można przetransportować naczepą o wymiarach wewnętrznych 13 500 x 2 400 x 2 400 mm (dł. x szer. x wys.)?

A. Czterdzieści beczek o wymiarach 1,0 x 1,6 m (średnica x wysokość)

B. Dwadzieścia skrzyń o wysokości 2,5 m oraz polu podstawy 1,44 m2

C. Cztery pakiety o wymiarach 10,0 x 0,55 x 1,0 m (dł. x szer. x wys.)

D. Jedna maszyna o wymiarach 5,2 x 2,8 x 3,1 m (dł. x szer. x wys.)

Odpowiedź dotycząca czterech pakietów o wymiarach 10,0 x 0,55 x 1,0 m (dł. x szer. x wys.) jest prawidłowa, ponieważ po obliczeniach dotyczących wymiarów naczepy możemy stwierdzić, że te pakiety mieszczą się w dostępnej przestrzeni. Wymiary wewnętrzne naczepy wynoszą 13 500 mm długości, 2 400 mm szerokości i 2 400 mm wysokości. Każdy pakiet ma długość 10 000 mm, co oznacza, że cztery pakiety będą miały łączną długość 40 000 mm, co nie przekracza 13 500 mm. Szerokość pojedynczego pakietu wynosi 550 mm, co pozwala na umieszczenie czterech pakietów obok siebie, ponieważ 4 x 550 mm = 2 200 mm, co jest poniżej 2 400 mm szerokości naczepy. Wysokość pakietów wynosi 1 000 mm, co również jest zgodne z maksymalną wysokością wewnętrzną naczepy. W praktyce, odpowiednie zorganizowanie przestrzeni ładunkowej zapewnia bezpieczeństwo transportu oraz minimalizuje ryzyko uszkodzenia towarów. Dobre praktyki w branży transportowej zalecają także stosowanie systemów zabezpieczeń ładunku, aby zapobiec przemieszczaniu się pakietów w trakcie transportu.

Pytanie 39

Która z formuł INCOTERMS 2010 wymaga od kupującego nawiązania umowy transportu towaru drogą morską, wskazania sprzedającemu nazwy jednostki pływającej oraz miejsca załadunku, a od sprzedającego dostarczenia towaru na pokład statku, przeprowadzenia odprawy celnej oraz poniesienia kosztów związanych z uszkodzeniem lub utratą towaru do momentu przekroczenia linii nadburcia statku w porcie załadunku?

A. EXW

B. DDP

C. CIF

D. FOB

Formuły DDP (Delivered Duty Paid), CIF (Cost, Insurance and Freight) oraz EXW (Ex Works) różnią się zasadniczo od FOB, co prowadzi do nieporozumień w zakresie obowiązków oraz odpowiedzialności stron. W przypadku DDP, sprzedający ponosi pełną odpowiedzialność za dostarczenie towaru do ustalonego miejsca, co obejmuje nie tylko transport, ale także odprawę celną, co z kolei oznacza, że kupujący nie jest zobowiązany do organizowania transportu ani informowania sprzedającego o szczegółach przewozu. Z kolei CIF nakłada na sprzedającego obowiązek nie tylko dostarczenia towaru na statek, ale także wykupienia ubezpieczenia oraz pokrycia kosztów transportu do portu przeznaczenia, co również wyklucza obowiązek kupującego dotyczący organizacji transportu. EXW natomiast oznacza, że sprzedający udostępnia towar w swoim zakładzie, a kupujący przejmuje pełną odpowiedzialność za wszystkie dalsze działania, co jest w opozycji do warunków FOB, gdzie to sprzedający musi dostarczyć towar na statek. Typowym błędem myślowym jest mylenie poziomu odpowiedzialności stron w tych formułach, co może prowadzić do niewłaściwego planowania logistycznego oraz nieporozumień w umowach handlowych.

Pytanie 40

Jaka strategia bazuje na wprowadzeniu niskich cen w celu zapobieżenia wejściu na rynek potencjalnych rywali lub ich zniechęcenia?

A. Cen prestiżowych

B. Ekspansywnego kształtowania cen

C. Prewencyjnego kształtowania cen

D. Cen eliminujących konkurentów

Podejście, w którym ceny są obniżane w celu eliminacji konkurencji, często mylnie kojarzone jest z pojęciem cen eliminujących konkurentów. Ta strategia, choć z pozoru skuteczna, może prowadzić do wielu pułapek. Po pierwsze, agresywne obniżanie cen może skutkować nie tylko zyskami, ale także zmniejszeniem marż, co w dłuższej perspektywie może wpłynąć na płynność finansową firmy. W praktyce, jeśli firma nie jest w stanie utrzymać niskich cen ze względu na wysokie koszty stałe lub produkcyjne, może to doprowadzić do poważnych problemów ekonomicznych. Drugim błędem jest założenie, że niskie ceny automatycznie prowadzą do eliminacji konkurencji. W wielu przypadkach, konkurenci mogą zareagować na obniżki cen, wprowadzając własne promocje lub innowacje, co prowadzi do wojny cenowej, której zakończenie może być niekorzystne dla wszystkich graczy rynku. Ekspansywne kształtowanie cen z kolei koncentruje się na zwiększaniu udziału w rynku poprzez agresywne strategie marketingowe, a nie wyłącznie na cenach. Wreszcie, ceny prestiżowe mają na celu pozycjonowanie produktów jako luksusowych, co w ogóle nie odnosi się do problemu konkurencji, a wręcz przeciwnie – ma na celu przyciągnięcie klientów poszukujących wyższej jakości i unikalnych doświadczeń. Zrozumienie tych zagadnień jest kluczowe dla skutecznego kształtowania strategii cenowej w różnych kontekstach rynkowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej