Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 10:09
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 10:25

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Rozdzielczość zamieszczonej bitmapy o wymiarach 6 x 6 cm, przeznaczonej do druku offsetowego powinna wynosić

A. 720 dpi

B. 120 dpi

C. 72 ppi

D. 300 ppi

Odpowiedź 300 ppi jest poprawna, ponieważ jest to standardowa rozdzielczość dla druku offsetowego, zapewniająca wysoką jakość wydruków. W branży poligraficznej, szczególnie przy produkcji materiałów, które będą oglądane z bliska, takich jak fotografie i ilustracje, kluczowe jest wykorzystanie odpowiedniej rozdzielczości, aby uniknąć efektu pikselizacji. Zastosowanie 300 ppi jest wynikiem kompromisu między jakością a wielkością pliku, co jest istotne w przypadku druku offsetowego, gdzie przy dużych nakładach istotne są zarówno koszty produkcji, jak i finalna jakość wizualna. Przy tej rozdzielczości każdy cal obrazu składa się z 300 pikseli, co umożliwia uzyskanie szczegółowych i wyraźnych obrazów. W praktyce, wiele drukarni stosuje tę wartość, aby zapewnić, że finalny produkt będzie odpowiadał oczekiwaniom klientów. Dla osób pracujących w branży, znajomość tych standardów jest niezbędna, aby móc efektywnie współpracować z grafikami i drukarniami, a także by móc ocenić jakość materiałów przed ich wydrukiem.

Pytanie 2

Które formaty są najczęściej używanymi formatami e-book’ów?

A. HTML, XLS

B. EPUB, MOBI

C. JPG, MPEG

D. RTF, BAT

Wybór innych formatów niż EPUB i MOBI jako najczęściej używanych dla e-booków to dość popularny błąd, który wynika z mylenia typów plików lub niezrozumienia specyfiki cyfrowych publikacji. Na przykład RTF i BAT, choć RTF faktycznie jest formatem tekstowym, to zupełnie nie nadaje się do profesjonalnej dystrybucji e-booków – nie oferuje odpowiedniego zarządzania układem stron, obsługi spisów treści czy zabezpieczeń DRM. BAT natomiast to pliki wsadowe dla systemu Windows, kompletnie nie związane z książkami elektronicznymi. JPG i MPEG to typowe formaty multimedialne – pierwszy dla grafiki, drugi dla wideo – i chociaż sporadycznie można spotkać komiksy lub mangi jako archiwa JPG, nie są one standardem branżowym dla e-booków i nie pozwalają na wygodne przeszukiwanie tekstu czy skalowanie czcionek. HTML i XLS to z kolei formaty używane głównie w internecie i arkuszach kalkulacyjnych – owszem, EPUB opiera się na XHTML wewnątrz, ale samo użycie rozszerzenia HTML nie czyni pliku wygodnym czy bezpiecznym e-bookiem. W praktyce branża wydawnicza przeszła już dawno na dedykowane formaty e-booków, takie jak EPUB i MOBI, właśnie po to, żeby zapewnić czytelnikom wygodę, funkcjonalność oraz zabezpieczenia praw autorskich. Często myli się pojęcie „formatu e-booka” z „formatem pliku tekstowego” lub „grafiką książki”. Moim zdaniem, przy wyborze formatu warto zawsze wziąć pod uwagę, jakie są standardy na rynku, a te jasno wskazują na EPUB i MOBI jako liderów. Wszelkie inne podejścia, choć czasem wykorzystywane do bardzo specyficznych zastosowań, nie mają dziś szans na masowe użycie i są albo przestarzałe, albo po prostu niewygodne dla użytkownika końcowego.

Pytanie 3

Który wzór stosuje się do przybliżonego przeliczania miar typograficznych na metryczne?

A. 8/11 x ilość punktów.

B. 3/8 x ilość punktów.

C. 3/8 x ilość punktów.

D. 9/3 x ilość punktów.

Wybór odpowiedzi, która nie jest odpowiedzią A, wskazuje na nieporozumienie dotyczące przeliczeń jednostek typograficznych na metryczne. W typografii kluczowe jest zrozumienie, że punkt typograficzny nie jest jednostką stałą w każdym kontekście, a jego wartość może się różnić w zależności od używanego systemu. Wybierając inne odpowiedzi, można błędnie przyjąć, że inne proporcje lub wzory, jak np. stosowanie punktu calowego lub przeliczania w oparciu o inne wartości, są odpowiednie. Typowe błędy myślowe, prowadzące do takich wniosków, to na przykład założenie, że przeliczenia z jednostek anglosaskich na metryczne można stosować w sposób sacrosanktywny, bez uwzględnienia specyfiki danego kontekstu typograficznego. Ponadto, nie rozumienie różnicy pomiędzy różnymi systemami pomiaru może prowadzić do niezgodności w projektach graficznych oraz ich późniejszej produkcji. Zła interpretacja jednostek może skutkować niedokładnościami w finalnych materiałach, co wpływa na ich jakość. W świecie typografii, gdzie precyzja jest kluczowa, znajomość właściwych wzorów przeliczeniowych oraz ich zastosowań w praktyce jest niezbędna dla osiągnięcia profesjonalnych rezultatów.

Pytanie 4

Zaznaczony na rysunku kolorem żółtym błąd składu to

A. sierota.

B. szewc.

C. bękart.

D. wdowa.

Błędy w typografii, takie jak "bękart", "sierota" i "szewc", są różnymi terminami, które nie odnoszą się do właściwego zjawiska, jakim jest "wdowa". "Bękart" w typografii oznacza fragment tekstu, z reguły jedno lub kilka słów, które pozostają samodzielnie na początku nowej strony lub kolumny, co również wpływa na estetykę tekstu. Mimo że może wydawać się, że podobieństwo między tymi terminami jest wyraźne, każdy z nich odnosi się do odmiennych problemów składniowych. "Sierota" to termin używany dla opisania sytuacji, w której pierwsza linia akapitu lub nowego bloku tekstu jest za krótka i pozostaje oddzielona od reszty, co może wprowadzać w błąd i zaburzać rytm czytania. Z kolei "szewc" nie ma ustalonego znaczenia w kontekście typografii, co może powodować dodatkowe nieporozumienia. Warto zwrócić uwagę, że zrozumienie tych terminów jest kluczowe dla skutecznej i profesjonalnej pracy w dziedzinie edycji i projektowania dokumentów. Wiele osób popełnia błąd myślowy, zakładając, że te pojęcia są synonimiczne lub że dotyczą podobnych problemów; w rzeczywistości jednak każdy z nich odnosi się do specyficznych typów błędów, które wymagają odmiennych strategii korekty. Dlatego kluczowe jest, aby projektanci i edytorzy byli dobrze zorientowani w terminologii branżowej, aby skutecznie radzić sobie z poprawnym układem tekstu.

Pytanie 5

Ile form drukowych offsetowych powinno być naświetlonych, aby wydrukować jednostronnie powlekane arkusze kartonu w kolorystyce 2 + 2 z obrotem przez margines przedni?

A. 1 szt.

B. 3 szt.

C. 4 szt.

D. 2 szt.

W przypadku zadrukowywania kartonu jednostronnie powlekanego w kolorystyce 2 + 2, oznacza to, że mamy do czynienia z dwoma kolorami na stronie przedniej oraz dwoma kolorami na stronie tylnej. Aby osiągnąć odpowiedni efekt wizualny oraz jakość druku, kluczowe jest zastosowanie offsetowych form drukowych, które zapewnią precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali. Standardowo w offsetowym druku arkuszowym, dla takiej konfiguracji, przygotowuje się 4 formy drukowe – dwie dla frontu (pierwszy i drugi kolor) oraz dwie dla tylnej strony (również pierwszy i drugi kolor). Przykładem praktycznego zastosowania tej zasady może być produkcja opakowań kartonowych, które wymaga zastosowania precyzyjnych kolorów i grafik, aby spełnić wymagania estetyczne oraz marketingowe. W branży poligraficznej powszechną praktyką jest także przygotowanie form w taki sposób, aby minimalizować straty materiałowe, co jest zgodne z najlepszymi praktykami dotyczącymi efektywności produkcji. Stąd decyzja o naświetleniu 4 form jest nie tylko poprawna, ale również uzasadniona w kontekście optymalizacji procesu drukowania.

Pytanie 6

W programie Adobe Photoshop do czego służy „Magiczną różdżkę”?

A. smyczenia obrazu

B. wybierania obrazu

C. rozmywania obrazu

D. deformacji obrazu

Wybór odpowiedzi dotyczących zniekształcania, smużenia czy rozmycia obrazu wskazuje na pewne nieporozumienie co do funkcji narzędzi dostępnych w programie Adobe Photoshop. Zniekształcanie obrazu odnosi się do manipulacji kształtem lub proporcjami obiektów poprzez zastosowanie narzędzi takich jak 'Przekształcanie swobodne' czy 'Zniekształcenie'. Z kolei smużenie obrazu jest techniką polegającą na rozciąganiu kolorów w celu uzyskania efektu ruchu, co może być osiągane za pomocą narzędzi takich jak 'Smużenie' czy 'Rozmycie ruchu'. Natomiast rozmycie obrazu polega na łagodzeniu ostrości za pomocą filtrów takich jak 'Rozmycie gaussowskie', które wpływa na całkowity wygląd zdjęcia poprzez spowodowanie, że szczegóły stają się mniej wyraziste. Takie techniki nie są związane z procesem zaznaczania, co jest kluczowym zastosowaniem Magicznej różdżki. Zrozumienie różnicy między tymi funkcjami jest fundamentalne dla efektywnej pracy w Photoshopie, ponieważ każde z narzędzi ma wyraźnie określoną funkcję i zastosowanie, a ich nieprawidłowe użycie może prowadzić do niezamierzonych efektów i frustracji. Dlatego ważne jest, aby podczas pracy z obrazami znać specyfikę i cel każdego narzędzia, co pozwala na optymalne wykorzystanie możliwości programu.

Pytanie 7

Jaką czynność introligatorską należy wykonać w trakcie produkcji teczki reklamowej?

A. Foliowanie

B. Złamywanie

C. Wykrawanie

D. Kaszerowanie

Wykrawanie to mega ważny krok w produkcji teczki reklamowej. Dzięki tej technice możemy uzyskać właściwe kształty i wymiary, co jest kluczowe. Po prostu, używamy specjalnych narzędzi, które wycinają materiał w odpowiedni sposób. To pozwala nam na zrobienie otworów, zakładek czy różnych elementów w teczce. Na przykład, wykrawanie jest niezbędne, gdy robimy teczkę z zatrzaskiem albo chcemy, żeby miała miejsce na wizytówki. Warto pamiętać, że dokładne dopasowanie elementów jest podstawą, żeby teczka dobrze działała i dobrze wyglądała. Jak dobrze zrobimy wykrawanie, to przekłada się na jakość końcowego produktu i sprawne składanie oraz montaż. Stosowanie nowoczesnych maszyn, jak cyfrowe wykrawarki, znacznie ułatwia prace i pozwala na szybkie realizowanie większych zamówień, co w reklamie jest naprawdę istotne.

Pytanie 8

Który rodzaj filtra należy zastosować do uzyskania zmiany fragmentu obrazu cyfrowego widocznej na zdjęciach?

A. Stylizacja dyfuzja.

B. Wyostrzanie obrazu.

C. Rozmycie gaussowskie.

D. Skraplanie obrazu.

Rozmycie gaussowskie jest techniką przetwarzania obrazów szeroko stosowaną w grafice komputerowej oraz w fotografii cyfrowej. Główną cechą tego filtra jest to, że wygładza obraz, eliminując szumy, a jednocześnie zachowuje ogólną strukturę i kształty obiektów. W praktyce, rozmycie gaussowskie używane jest do uzyskiwania efektu bokeh w portretach, gdzie tło jest rozmyte, dzięki czemu główny obiekt staje się bardziej wyeksponowany. Ponadto, technika ta jest kluczowa w procesach takich jak detekcja krawędzi, gdzie wstępne wygładzenie obrazu może poprawić wyniki algorytmów. W kontekście standardów branżowych, rozmycie gaussowskie jest często stosowane jako krok w przetwarzaniu obrazów przed zastosowaniem bardziej złożonych algorytmów analizy, co potwierdzają liczne publikacje i badania w dziedzinie wizji komputerowej.

Pytanie 9

Cycero to jednostka długości odpowiadająca

A. 12 punktom typograficznym.

B. 18 punktom typograficznym.

C. 14 punktom typograficznym.

D. 16 punktom typograficznym.

Cycero rzeczywiście odpowiada 12 punktom typograficznym i jest to jednostka długości stosowana głównie w europejskim, tradycyjnym zecerstwie oraz typografii. W praktyce, gdy projektuje się skład tekstu np. książek, czasopism czy nawet wizytówek, bardzo często spotkasz się z jednostkami punktowymi i właśnie cycero. Moim zdaniem warto zapamiętać, że 1 cycero to około 4,5 mm – praktyczna wskazówka, kiedy nie masz linijki pod ręką, a musisz coś szybko przeliczyć. Standardy branżowe, zwłaszcza w poligrafii i DTP (Desktop Publishing), nadal korzystają z tej jednostki, szczególnie w tradycyjnych wydawnictwach. Cycero ma swoje korzenie w systemie Didota, stosowanym przez drukarzy w Europie Zachodniej, trochę w opozycji do systemu pica wykorzystywanego w krajach anglosaskich. Często młodzi graficy mylą te jednostki, bo w anglosaskim pica mamy 12 punktów, ale są to nieco inne punkty niż te w cycero, więc trzeba uważać na takie niuanse – mi osobiście zdarzyło się kiedyś zamówić druk, który wyszedł minimalnie nie taki, przez złe przeliczenie tych wartości. Warto też dodać, że zrozumienie cycero pozwala lepiej czytać stare normy typograficzne, a także korzystać z archiwalnych instrukcji obsługi zecerskich urządzeń. Dobrze, że kojarzysz takie szczegóły – bo one naprawdę robią różnicę w profesjonalnym składzie tekstu.

Pytanie 10

Aby stworzyć wielobarwne kartki pocztowe, jaki rodzaj papieru należy zastosować?

A. objętościowy o gramaturze 120g/m2 i farby ze skali CMYK

B. dwustronnie powlekany o gramaturze 100g/m2 i farby ze skali Pantone®

C. jednostronnie powlekany o gramaturze 250g/m2 i farby CMYK

D. offsetowy o gramaturze 80g/m2 i farby ze skali Pantone®

Papier offsetowy o gramaturze 80g/m2, chociaż używany w druku, nie jest optymalnym wyborem do wydruków wielobarwnych. Tego typu papier jest zazwyczaj zbyt cienki i mało sztywny, co prowadzi do problemów z jakością druku, szczególnie przy intensywnych kolorach. Farby ze skali Pantone® są często stosowane w projektach, gdzie kolor jest kluczowy, jednak w przypadku druku wielobarwnego lepszym rozwiązaniem jest użycie farb CMYK, które pozwalają na szerszą gamę kolorów poprzez mieszanie. Objemościowy papier o gramaturze 120g/m2, mimo że jest nieco grubszy, nie oferuje takiej samej jakości wydruku kolorów jak papier jednostronnie powlekany. Natomiast dwustronnie powlekany papier o gramaturze 100g/m2, choć stosowany w niektórych projektach, może nie być wystarczająco sztywny do wydruków takich jak widokówki, które powinny być odporne na zgięcia i przetarcia. Wybór niewłaściwej gramatury lub rodzaju papieru może prowadzić do nieestetycznych efektów, takich jak prześwit czy zniekształcenia kolorów, co jest szczególnie niepożądane w produktach mających na celu przyciąganie uwagi odbiorców. Warto zwrócić uwagę na standardy branżowe i praktyki, które podkreślają znaczenie odpowiednich materiałów do osiągania najwyższej jakości druku.

Pytanie 11

Na rysunku przedstawiono

A. edycję krzywych Béziera.

B. tworzenie layoutu w programie InDesign.

C. przykład obróbki grafiki bitmapowej.

D. definiowanie styli grafiki i tekstu w programie CorelDraw.

Edycja krzywych Béziera to kluczowa umiejętność w grafice wektorowej, która pozwala na precyzyjne modelowanie kształtów. Krzywe Béziera, opracowane przez Pierre'a Béziera, są wykorzystywane w wielu aplikacjach graficznych, takich jak Adobe Illustrator, CorelDraw czy Inkscape. Dzięki charakterystycznym punktom kontrolnym oraz uchwytom, użytkownik ma możliwość manipulowania kształtem krzywej, co jest nieocenione w projektowaniu logo, ilustracji czy typografii. Przykładem zastosowania krzywych Béziera może być tworzenie skomplikowanych kształtów, takich jak postacie lub obiekty, których kontury wymagają precyzyjnych krzywizn. Zrozumienie i umiejętność edytowania tych krzywych jest podstawą wielu projektów graficznych oraz jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie wysokiej jakości grafika jest niezbędna do skutecznej komunikacji wizualnej.

Pytanie 12

Rozmieszczenie materiałów na arkuszu druku to

A. skalowanie

B. impozycja

C. dublowanie

D. pozycjonowanie

Impozycja to proces rozmieszczania użytków na arkuszu drukarskim w taki sposób, aby po wydrukowaniu i złożeniu arkusza uzyskać właściwie uporządkowane i czytelne elementy. Jest to kluczowy etap w produkcji materiałów drukowanych, który ma na celu optymalizację wykorzystania powierzchni papieru oraz zapewnienie prawidłowej kolejności stron w finalnym produkcie. Przykładem jest przygotowanie książki, gdzie odpowiednia impozycja pozwala na ułożenie stron tak, aby po złożeniu wszystkie znajdowały się we właściwej kolejności. W branży graficznej i poligraficznej impozycja jest ściśle związana z normami i standardami, takimi jak PDF/X, które określają zasady przygotowania dokumentów do druku. Dobre praktyki w impozycji to m.in. uwzględnienie marginesów, spadów oraz specyfikacji dotyczących rodzaju papieru i techniki druku. Zrozumienie procesu impozycji jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości finalnego produktu drukowanego.

Pytanie 13

Jaką liczbę arkuszy podłoża trzeba przygotować, aby wydrukować 500 egzemplarzy kalendarzy planszowych, mając na uwadze, że drukujemy jeden użytek na arkuszu oraz uwzględniamy 20% naddatku na proces druku i wykończenia?

A. 800

B. 560

C. 600

D. 320

Podczas analizy błędnych odpowiedzi na pytanie o liczbę arkuszy podłoża do wydrukowania kalendarzy, można zauważyć, że wiele osób może pomijać kluczowy element dotyczący naddatku. Na przykład, wybór odpowiedzi 800 może wynikać z mylnego założenia, że każdy arkusz powinien pokryć większy nakład, nie uwzględniając, że 20% naddatku nie odnosi się do całego nakładu, lecz do wymaganej ilości druku. Z kolei odpowiedź 560 może być wynikiem niepełnego przeliczenia, gdzie od nakładu nie dodano wystarczającej ilości dla naddatku. Warto zwrócić uwagę, że dokładne wyliczenia są kluczowe w produkcji drukarskiej, gdzie każda forma błędu może prowadzić do strat finansowych, a także wpływać na terminy realizacji. W przypadku odpowiedzi 320, jest to podejście skrajnie błędne, które może wynikać z nieprzemyślenia całego procesu drukarskiego i pominięcia wagi naddatku. Takie nieprzemyślane obliczenia mogą prowadzić do znacznych problemów w finalnej produkcji, w tym niezdolności do zrealizowania zamówienia lub konieczności dokupowania materiałów w ostatniej chwili, co jest nieefektywne i kosztowne. Aby uniknąć tych błędów, ważne jest, aby zawsze szczegółowo analizować wymagania produkcyjne i wdrażać najlepsze praktyki, jak dokładne obliczanie naddatków oraz monitorowanie całego procesu produkcji.

Pytanie 14

Jaki program komputerowy nadaje się do składu, łamania oraz przygotowania do druku offsetowego 320-stronicowej publikacji?

A. Adobe Photoshop

B. Corel Connect

C. Adobe InDesign

D. Microsoft Word

Adobe InDesign to program dedykowany do składu i łamania tekstu, który idealnie sprawdza się w tworzeniu publikacji przeznaczonych do druku offsetowego, w tym 320-stronicowych dokumentów. Jego zaawansowane funkcje umożliwiają precyzyjną kontrolę nad typografią, układem stron oraz kolorystyką, co jest kluczowe w procesie przygotowania do druku. Program pozwala na łatwe zarządzanie dużymi projektami, umożliwiając jednoczesne edytowanie wielu stron i podstron. Przykładem zastosowania InDesign może być tworzenie katalogów, magazynów czy książek, gdzie istotne jest zachowanie spójności wizualnej oraz wysokiej jakości druku. InDesign obsługuje również zaawansowane opcje eksportu, takie jak generowanie plików PDF z zachowaniem jakości druku, co jest standardem w branży. Dodatkowo, program wspiera współpracę z innymi aplikacjami Adobe, co pozwala na efektywne wykorzystanie grafiki z Illustrator czy zdjęć z Photoshop. Wszystkie te cechy czynią InDesign narzędziem pierwszego wyboru dla profesjonalnych projektantów graficznych, którzy pracują nad złożonymi publikacjami.

Pytanie 15

Jaki efekt uzyska grafik wykonując operację pokazaną na ilustracji?

A. Przezroczystości.

B. Zmiany położenia tekstu.

C. Głębi.

D. Rozjaśnienia.

Odpowiedź "Głębi" jest poprawna, ponieważ wskazuje na zastosowanie techniki cieniowania i perspektywy, które nadają elementom graficznym trójwymiarowy efekt. W kontekście designu, efekt głębi jest kluczowy dla tworzenia wizualnych hierarchii i przyciągania uwagi odbiorcy. Graficy często wykorzystują gradienty, cienie i warstwy, aby uzyskać wrażenie głębi, co jest standardową praktyką w projektowaniu interfejsów użytkownika oraz grafice reklamowej. Takie podejście pozwala na uwypuklenie ważnych elementów, co jest istotne w kontekście UX/UI. Na przykład, w projektach stron internetowych, zastosowanie głębi może zwiększyć czytelność i atrakcyjność wizualną, co w efekcie prowadzi do lepszego zaangażowania użytkowników. Zrozumienie i umiejętność tworzenia efektu głębi jest niezbędne dla każdego grafika, który pragnie skutecznie komunikować swoje intencje wizualne.

Pytanie 16

Które podłoże należy zastosować do wykonania opakowania pokazanego na rysunku?

A. Karton jednostronnie powlekany o gramaturze 220÷280 g/m2

B. Papier offsetowy o gramaturze 70 g/m2

C. Tekturę introligatorską o gramaturze 1200 g/m2

D. Papier dwustronnie powlekany o gramaturze 135÷150 g/m2

Wybór kartonu jednostronnie powlekanego o gramaturze 220÷280 g/m2 wydaje się być dobrym pomysłem, biorąc pod uwagę to, co widać na zdjęciu. Taki karton jest dość sztywny, a to bardzo ważne, żeby dobrze chronić produkty podczas transportu i przechowywania. Gramatura 220÷280 g/m2 to taka złota średnia – nie za ciężki, ale wystarczająco mocny. Co więcej, jednostronne powlekanie sprawia, że opakowanie lepiej wygląda, a to też ma znaczenie, gdy chodzi o marketing. Gładka powierzchnia przyciąga wzrok klienta, co jest kluczowe w wyborze opakowania. Tego typu karton używa się do bardzo różnych rzeczy, jak pudełka na kosmetyki, żywność czy elektronika, więc można powiedzieć, że jest naprawdę uniwersalny.

Pytanie 17

Który element kompozycji tekstowej jest pokazany na rysunku w czerwonej ramce?

A. Łam.

B. Stronica.

C. Pagina.

D. Kolumna.

Wybór odpowiedzi innej niż "łam" wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące terminologii stosowanej w poligrafii oraz układzie kompozycyjnym tekstów. Odpowiedź "kolumna" odnosi się jedynie do pionowego bloku tekstu, który jest częścią większej całości, jaką jest łam, ale nie oddaje pełnego kontekstu układu strony. "Pagina" to termin odnoszący się do konkretnej strony w kontekście książek, jednak nie dotyczy on struktury graficznej tekstu, a bardziej jego lokalizacji w obrębie publikacji. Z kolei pojęcie "stronica" jest w zasadzie niepoprawnym terminem, co może wynikać z nieporozumienia w użyciu języka. Terminologia poligraficzna jest precyzyjna i niepoprawne używanie tych terminów może prowadzić do mylnych interpretacji oraz błędów w pracy z dokumentami. Warto zwrócić uwagę, że każda z wymienionych odpowiedzi ma swoje specyficzne znaczenie, jednak nie oddaje całości procesu projektowania stron w taki sposób, jak czyni to termin "łam". Aby zrozumieć te różnice, kluczowe jest zapoznanie się z podstawami typografii i zasadami kompozycji, które są fundamentalne w pracy projektantów graficznych oraz wydawców.

Pytanie 18

Jakie oprogramowanie wykorzystuje się do kompresji dużych plików graficznych?

A. Eset Nod32

B. WinRar

C. Audacity

D. ArtiosCad

Audacity to program do edycji dźwięku, a nie do archiwizacji plików graficznych. Jego możliwości skupiają się na nagrywaniu dźwięku i jego edytowaniu, więc nie nadaje się do zarządzania dużymi plikami graficznymi. Wybierając Audacity w kontekście archiwizacji, można odnieść wrażenie, że brakuje zrozumienia, jakie są podstawowe funkcje różnych programów. Eset Nod32 to z kolei antywirus, który chroni przed złośliwym oprogramowaniem, a nie służy do archiwizacji plików. Użycie Eset w tym przypadku sugeruje jakieś nieporozumienie co do jego przeznaczenia. ArtiosCad to narzędzie do projektowania opakowań, też nie ma związku z archiwizowaniem plików. Korzystanie z takiego programu w tym kontekście pokazuje, że nie wzięto pod uwagę wymagań dotyczących zarządzania plikami. Wydaje się, że myślenie, że każdy program do obróbki danych można użyć do wszystkiego, jest nie na miejscu. Do archiwizacji danych powinno się korzystać ze specjalistycznych narzędzi, jak WinRar, które mają odpowiednie funkcje kompresji.

Pytanie 19

Proces, którego celem jest sporządzenie odbitki próbnej o określonej jakości, to

A. impozycja.

B. naświetlanie.

C. montaż.

D. proofing.

Wielu osobom terminy takie jak montaż, impozycja czy naświetlanie kojarzą się z przygotowaniem do druku, ale one nie są związane bezpośrednio z tworzeniem odbitki próbnej. Montaż to proces układania elementów na arkuszu w odpowiedniej kolejności – chodzi raczej o logistykę ułożenia stron czy obrazów, żeby na końcu, po złożeniu i przycięciu, wszystko pasowało. Jest to fundamentalne przy dużych zleceniach albo skomplikowanych publikacjach, ale nie dotyka tematu kontroli jakości kolorystycznej czy ostatecznego wyglądu odbitki. Z kolei impozycja to już stricte komputerowe działanie polegające na rozmieszczeniu stron publikacji na arkuszu drukarskim – tu też nie mamy jeszcze żadnej odbitki, tylko przygotowanie pliku drukarskiego, więc nie pozwala to sprawdzić, jak finalnie będzie wyglądał wydruk. Naświetlanie natomiast to etap przeniesienia obrazu na formę drukarską (np. płytę offsetową), czyli już produkcja narzędzia do druku, a nie sprawdzanie jakości odbitki próbnej. Typowym błędem jest mylenie proofingu z tymi procesami, bo wszystkie są częścią workflow poligraficznego, ale tylko proofing daje realną możliwość oceny jakości przed produkcją. Często spotykam się z przekonaniem, że impozycja czy naświetlanie pozwalają 'zobaczyć' efekt końcowy – to mit. Tylko proofing, zwłaszcza zgodny ze standardami ISO, daje pewność, jak wydruk się prezentuje. Warto zapamiętać, że proof to nie tylko kwestia kolorów, ale też kontrola całego projektu pod kątem błędów przed nakładem – i tej funkcji żaden inny etap przygotowania do druku nie zastępuje.

Pytanie 20

Arkusz do druku to dwustronnie zadrukowany arkusz o wymiarach

A. A3 lub B3

B. A4 lub B4

C. A1 lub B1

D. A2 lub B2

Odpowiedzi A4 lub B4, A3 lub B3 oraz A1 lub B1 są nieprawidłowe, ponieważ odnoszą się do formatów, które nie są standardowymi arkuszami drukarskimi używanymi do obustronnego druku w kontekście profesjonalnej poligrafii. Format A4 (210 mm x 297 mm) jest zbyt mały, aby mógł być uznawany za arkusz drukarski, który zazwyczaj odnosi się do większych rozmiarów, które umożliwiają zadruk większej powierzchni. Z kolei A3 (297 mm x 420 mm) i B3 (353 mm x 500 mm) są również mniejsze niż A2 i B2, co ogranicza ich zastosowanie w większych projektach drukarskich. Arkusz A1 (594 mm x 841 mm) z kolei, mimo że jest większy, nie jest szeroko stosowany w kontekście obustronnego druku na dużą skalę. Wydaje się, że mylenie tych formatów wynika z niepełnego zrozumienia znaczenia zastosowania odpowiednich rozmiarów arkuszy w profesjonalnej produkcji. W poligrafii kluczowym jest, aby wybrać format, który najlepiej odpowiada wymogom projektu, a arkusze A2 i B2 dają znacznie większe możliwości w tym zakresie. Prawidłowy dobór formatu arkuszy ma znaczenie nie tylko dla jakości druku, ale także dla efektywności kosztowej całego procesu produkcji.

Pytanie 21

Program do zarządzania cyfrowymi zasobami, który umożliwia organizowanie plików używanych do tworzenia treści dla druku, stron internetowych i materiałów wideo, to aplikacja Adobe

A. Illustrator

B. Photoshop

C. Animate

D. Bridge

Wybór programu Illustrator, Animate lub Photoshop jako narzędzi do zarządzania zasobami cyfrowymi, choć zrozumiały, jest niewłaściwy, gdyż te aplikacje koncentrują się na tworzeniu i edytowaniu grafik oraz animacji, a nie na ich organizacji. Illustrator to program do wektoryzacji, który umożliwia projektowanie ilustracji i grafik, ale nie oferuje zaawansowanych funkcji przetwarzania i organizacji plików multimedialnych. Podobnie, Animate skupia się na tworzeniu animacji i interaktywnych treści, co nie ma związku z zarządzaniem zasobami. Z kolei Photoshop, będący potężnym narzędziem do edycji zdjęć, nie jest zaprojektowany jako system zarządzania plikami, a raczej jako aplikacja do ich obróbki. Wybierając te programy, można wpaść w pułapkę myślenia, że każde narzędzie graficzne również obsługuje zarządzanie plikami, co jest błędnym założeniem. Kluczowe jest zrozumienie, że do efektywnego zarządzania zasobami cyfrowymi potrzebne są dedykowane narzędzia, takie jak Adobe Bridge, które oferują funkcje katalogowania, sortowania, a także wyszukiwania, co ma kluczowe znaczenie w kontekście profesjonalnej produkcji treści.

Pytanie 22

Regulowanie odległości pomiędzy konkretnymi parami znaków w danym kroju pisma lub jego odmianie to

A. kerning.

B. interlinia.

C. tracking.

D. justowanie.

Kerning to pojęcie bardzo ważne w projektowaniu graficznym i typografii. Chodzi tu o ręczne lub automatyczne dostosowywanie odstępów pomiędzy wybranymi parami znaków. Z mojego doświadczenia, kerning ma kluczowe znaczenie tam, gdzie standardowy rozstaw liter wypada nieestetycznie – np. w parach typu „AV”, „To”, „WA”, gdzie domyślne odstępy potrafią wyglądać na nienaturalne. Profesjonalne programy (np. Adobe InDesign, Illustrator) pozwalają precyzyjnie regulować kerning i często to właśnie doświadczony grafik musi poprawić te odstępy, żeby napis wyglądał harmonijnie. Moim zdaniem, dobrze dobrany kerning sprawia, że nawet zwykły tekst prezentuje się znacznie bardziej profesjonalnie i czytelnie, co doceni każdy, kto dba o jakość layoutu – czy to w druku, czy na ekranie. Branżowe dobre praktyki zalecają, by poświęcić chwilę na przemyślaną regulację kerningu zwłaszcza w logotypach i tytułach – tam każda nierówność rzuca się w oczy. Dla przykładu, w projektowaniu identyfikacji wizualnej firm, kerning jest praktycznie obowiązkową czynnością na etapie finalizacji projektu. To niby drobiazg, a potrafi całkiem odmienić odbiór projektu. Kerning nie dotyczy wszystkich liter naraz, tylko wybranych par znaków – to odróżnia go od trackingu czy interlinii. Warto też pamiętać, że zaawansowane fonty mają wbudowane tabele kerningu, ale nie zawsze są one wystarczająco dopracowane. Dlatego zawsze warto sprawdzić efekt wizualny na końcu.

Pytanie 23

Ile minimalnie arkuszy drukarskich jest koniecznych do wydrukowania książki liczącej 240 stron w formacie A5?

A. 60

B. 12

C. 15

D. 16

Wybór odpowiedzi innej niż 15 może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad drukowania i wykorzystania arkuszy papieru. Odpowiedzi sugerujące zbyt niską liczbę arkuszy, jak 12, mogą wskazywać na błędne założenie, że każdy arkusz A4 zadrukowany w formacie A5 może zawierać więcej stron niż w rzeczywistości. Należy zauważyć, że standardowe zadrukowanie arkusza A4 w formacie A5 zapewnia możliwość umieszczenia czterech stron na jednym arkuszu, a nie więcej. Inne odpowiedzi, takie jak 16 czy 60, mogą wynikać z niewłaściwego rozumienia, w jaki sposób arkusze są złożone i wykorzystywane w procesie drukowania. Na przykład, opcja 60 mogłaby sugerować, że myślenie o wszystkich arkuszach w formacie A4 bez ich złożenia jest właściwe, co jest zasadniczym błędem w obliczeniach, ponieważ nie uwzględnia to możliwości złożenia arkuszy. W kontekście druku książek, kluczowe jest zrozumienie, że arkusze są zawsze poddawane optymalizacji, aby zminimalizować straty materiałowe. Dlatego właściwe obliczenia pozwalają nie tylko na efektywniejsze wykorzystanie zasobów, ale także na lepsze planowanie kosztów produkcji.

Pytanie 24

Aby zapewnić dokładne odwzorowanie kolorów w procesach prepress i press, należy wdrożyć system

A. CMS

B. ICC

C. CMY

D. RGB

Odpowiedzi ICC, RGB i CMY, mimo że związane z kolorami, nie są odpowiednie w kontekście pozwalającym na wierne odwzorowanie kolorystyczne w procesie prepress i press. ICC (International Color Consortium) to organizacja, która zajmuje się tworzeniem standardów zarządzania kolorem, ale sama w sobie nie jest systemem zarządzania kolorem. Bez odpowiedniego systemu, jak CMS, profile ICC nie są wykorzystywane w praktyce, co prowadzi do nieprawidłowego odwzorowania kolorów. RGB to model kolorów przeznaczony głównie do zastosowań na ekranach, gdzie kolory są tworzone przez mieszanie światła. Używanie RGB w kontekście druku jest nieodpowiednie, ponieważ procesy drukarskie bazują na modelu CMYK, który bardziej odpowiada fizycznemu drukowaniu kolorów na papierze. CMY, chociaż również jest modelem kolorów, nie uwzględnia wartości czerni, co czyni go niekompletnym dla procesów drukarskich. Ponadto, zastosowanie CMS zapewnia konwersję pomiędzy tymi modelami, co z kolei minimalizuje błędy wynikające z różnic w reprodukcji kolorów. Wybór niewłaściwego podejścia do zarządzania kolorem może prowadzić do znacznych niezgodności między tym, co widzimy na monitorze, a tym, co otrzymujemy na wydruku, co w branży graficznej jest nieakceptowalne.

Pytanie 25

Jak jest nazywany element graficzny logo oznaczony na rysunku symbolem "X"?

A. Slogan.

B. Tagline.

C. Logotyp.

D. Sygnet.

Odpowiedź "sygnet" jest prawidłowa, ponieważ sygnet jest graficznym elementem logo, który pełni kluczową rolę w identyfikacji wizualnej marki. Sygnet to symbol, często abstrakcyjny lub reprezentacyjny, który może stać się rozpoznawalnym znakiem towarowym. W kontekście logo, sygnet może być używany samodzielnie, bez towarzyszenia logotypu, co umożliwia łatwe zapamiętanie i identyfikację marki przez konsumentów. Przykłady znanych sygnetów to ikony marek takich jak Apple czy Nike. Sygnety są projektowane z myślą o prostocie i łatwej rozpoznawalności, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu graficznym. Właściwe stosowanie sygnetów w marketingu i komunikacji wizualnej pomaga budować spójny wizerunek marki i zwiększa jej widoczność na rynku. Z punktu widzenia standardów branżowych, efektywny sygnet powinien być elastyczny, łatwy do reprodukcji w różnych formatach i rozmiarach, co zapewnia jego uniwersalność w zastosowaniach reklamowych.

Pytanie 26

Aby wyprodukować 1000 plakatów B1 w kolorystyce 4 + 0, jakie urządzenie należy zastosować?

A. półformatową 1-kolorową zwojową maszynę offsetową

B. pełnoformatową 4-kolorową arkuszową maszynę offsetową

C. pełnoformatową 4-kolorową zwojową maszynę offsetową

D. ćwierćformatową arkuszową maszynę offsetową

Pełnoformatowa 4-kolorowa arkuszowa maszyna offsetowa jest odpowiednia do produkcji 1000 plakatów B1 w kolorystyce 4 + 0, ponieważ ten format druku zapewnia wysoką jakość i efektywność. Arkuszowy druk offsetowy umożliwia uzyskanie doskonałej reprodukcji kolorów dzięki zastosowaniu czterech kolorów (CMYK), co jest standardem w druku komercyjnym. W praktyce oznacza to, że każdy plakat będzie miał intensywne i żywe kolory, co jest kluczowe w przypadku plakatów promocyjnych. Ponadto, maszyny pełnoformatowe oferują wyższą wydajność i mogą obsługiwać większe arkusze, co jest istotne przy większych nakładach. W kontekście produkcyjnym, wybór odpowiedniej maszyny wpływa na koszty jednostkowe oraz czas realizacji zlecenia. Przykładowo, przy wykonaniu większej liczby plakatów, wykorzystanie pełnoformatowej maszyny przekłada się na zredukowanie kosztów, ponieważ można jednocześnie drukować więcej arkuszy. W branży druku komercyjnego, standardy jakościowe, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie odpowiednich technologii druku dla uzyskania optymalnych rezultatów.

Pytanie 27

W magazynie drukarni zgromadzono 105 kg papieru w formacie B1 (700 x 1000 mm) oraz o gramaturze 150 g/m2. Jaką ilość arkuszy B1 posiada drukarnia?

A. 1 050 sztuk

B. 1 000 sztuk

C. 1 100 sztuk

D. 1 150 sztuk

Podczas analizowania błędnych odpowiedzi, kluczowe jest zrozumienie, jak obliczenia związane z masą i powierzchnią papieru są ze sobą powiązane. W odpowiedziach, które wskazują na ilości arkuszy większe niż 1000, tkwi typowy błąd w analizie gramatury papieru. Przykłady takie jak 1 100, 1 050 czy 1 150 sugerują, że obliczenia nie uwzględniają prawidłowego przeliczenia masy na powierzchnię oraz zrozumienia definicji gramatury. Gramatura 150 g/m2 jednoznacznie determinuje, ile papieru można uzyskać z określonej masy. Niepoprawne podejście często wynika z mylnego założenia, że większa ilość masy wiąże się z proporcjonalnie większą liczbą arkuszy, co jest niezgodne z rzeczywistością, ponieważ zależy to również od wymiarów arkusza. W przypadku papieru B1, który ma powierzchnię 0,7 m2, nawet niewielkie różnice w obliczeniach mogą prowadzić do znacznych błędów w ocenie ilości arkuszy. Kluczowe jest, aby w procesie obliczeń zachować dokładność oraz umiejętność przeliczania jednostek, co jest standardem w branży poligraficznej. Błędy w takich obliczeniach mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania zapasami oraz zwiększenia kosztów produkcji, co jest niepożądane w każdym przedsiębiorstwie.

Pytanie 28

Przed przystąpieniem do procesu naświetlania form drukarskich z wielokolorowego pliku graficznego, należy wykonać

A. buforowanie pliku

B. usunięcie kanału alfa

C. separację barwną

D. kalibrowanie monitora

Jeśli chodzi o buforowanie pliku, usunięcie kanału alfa i kalibrowanie monitora, to są to rzeczy, które nie mają bezpośredniego wpływu na samo naświetlanie form z wielobarwnego pliku graficznego. Buforowanie oznacza, że przechowujemy dane w pamięci, co może pomóc w szybkości przetwarzania, ale nie jest to kluczowa sprawa przed rozpoczęciem drukowania. Usunięcie kanału alfa, który mówi o przezroczystości, jest ważne w niektórych sytuacjach, ale nie jest to coś, co musimy zrobić przed separacją barwną. W sumie kanał alfa nie wpłynie na to, jak oddzielamy kolory do druku, które przecież opierają się na modelu CMYK. Kalibrowanie monitora to z kolei istotny krok w procesie graficznym, bo daje nam szansę na dokładniejsze odwzorowanie kolorów na ekranie. Jednak to nie powinno być mylone z procesem separacji barwnej przed naświetlaniem form. Wiele osób sądzi, że te czynności są ważne dla przygotowania pliku do druku, ale tak naprawdę kluczowe jest odpowiednie przygotowanie kolorów do wydruku, co właśnie realizujemy przez separację barwną. Zrozumienie tych rzeczy jest istotne, jeśli chcemy mieć naprawdę wysoką jakość druku i uniknąć błędów w finalnym produkcie.

Pytanie 29

Gdy opakowanie jest pokryte jednolitym tłem o 100% pokrycia farbą drukarską, to mamy do czynienia z

A. siatką

B. gradientem

C. aplą

D. tintą

Wybierając odpowiedzi takie jak "siatka", "tinta" czy "gradient", można natknąć się na pewne nieporozumienia dotyczące terminologii stosowanej w druku. Siatka odnosi się do struktury, w której niektóre obszary są wypełnione kolorem w sposób zróżnicowany, co tworzy efekt przezroczystości i pozwala na wizualne oddanie tekstury lub cienia. Użycie siatek jest powszechne w druku, ale nie dotyczy jednolitego pokrycia farbą. Tint to termin używany w kontekście barwienia, odnoszący się do odcienia koloru uzyskanego przez dodanie bieli do danego koloru, co skutkuje jaśniejszym odcieniem. To podejście również nie pasuje do opisanego przypadku, ponieważ nie dotyczy pełnego pokrycia farbą. Gradient natomiast to technika, która polega na płynnej zmianie kolorów, co tworzy efekt przejścia od jednego odcienia do drugiego. Gradienty są często stosowane w projektowaniu grafiki, jednak również nie mają zastosowania w kontekście jednolitego zadrukowania tła. Te błędne wybory mogą wynikać z mylnego powiązania pojęć związanych z pokryciem farbą i wizualnym efektem, co prowadzi do nieporozumień w kwestii terminologii oraz technik stosowanych w druku.

Pytanie 30

Jaką rozdzielczością powinno się zeskanować zdjęcie, przy założeniu, że podczas drukowania jego wymiary będą czterokrotnie większe?

A. 600 dpi

B. 2 400 dpi

C. 300 dpi

D. 1 200 dpi

Skanowanie fotografii z rozdzielczością 1200 dpi jest właściwym wyborem, gdy przewidujemy, że wymiary zdjęcia zwiększą się czterokrotnie podczas procesu drukowania. Rozdzielczość dpi (dots per inch) określa ilość punktów, które są używane do stworzenia obrazu w danym calu. Kiedy drukujemy obraz w większych wymiarach, musimy zadbać o to, aby jego jakość pozostała na odpowiednim poziomie. Przy zwiększeniu wymiarów czterokrotnie, jeżeli skan byłby realizowany w standardowej rozdzielczości 300 dpi, końcowy obraz miałby tylko 75 dpi, co jest niewystarczające dla uzyskania wysokiej jakości druku. Wybierając 1200 dpi, nie tylko zapewniamy sobie większą gęstość szczegółów w skanie, ale także przygotowujemy się na zachowanie ostrości i klarowności przy dużych formatach. Taka rozdzielczość jest powszechnie zalecana w przypadku skanów do druku artystycznego czy reprodukcji, gdzie każdy detal ma znaczenie. Przykładem może być drukowanie zdjęcia na płótnie, gdzie wysoka rozdzielczość zapewnia zachowanie detali i nasycenia kolorów.

Pytanie 31

Jakie będą koszty przygotowania form drukowych wymaganych do wydania jednokolorowego wkładu książkowego liczącego 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, jeśli cena wykonania jednej formy wynosi 30,00 zł?

A. 540,00 zł

B. 300,00 zł

C. 600,00 zł

D. 480,00 zł

Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego oszacowania liczby form potrzebnych do wydruku książki. Odpowiedzi takie jak 300,00 zł, 480,00 zł czy 540,00 zł sugerują, że można by pomyśleć, iż wykonanie mniejszej liczby form jest wystarczające, co jest niezgodne z rzeczywistością. Wydruk książki o objętości 160 stron formatu A5 wymaga zazwyczaj znacznej liczby form, co wynika z potrzeby wydrukowania każdej strony. Niektóre osoby mogą sądzić, że koszt jednostkowy formy może obejmować więcej stron, ale w przypadku druku oprawnych książek, każdy arkusz zazwyczaj wymaga oddzielnej formy. Ponadto, w branży poligraficznej powszechnie obowiązuje zasada, że każda strona musi być odpowiednio przygotowana i zadrukowana, co wymusza przygotowanie odpowiednich form. Doświadczenie w branży pokazuje, że pomijanie takich detali w kalkulacjach kosztów może prowadzić do niedoszacowania całkowitych wydatków, co może wpływać na rentowność projektu. Ważne jest, aby dokładnie analizować potrzeby produkcyjne i stosować metodyki efektywności ekonomicznej w celu uzyskania dokładnych wyników oraz optymalizacji procesów produkcyjnych. Właściwe podejście do kosztów produkcji nie tylko wpływa na sukces finansowy, ale także na jakość i terminowość realizacji zamówień w branży poligraficznej.

Pytanie 32

Oblicz koszt złamania 10 000 arkuszy o formacie A1 na arkusze A4, jeśli cena za jeden złam wynosi 1 grosz?

A. 200 zł

B. 300 zł

C. 100 zł

D. 400 zł

Wybór niepoprawnej odpowiedzi często wynika z nieprecyzyjnego zrozumienia obliczeń związanych z kosztami produkcji. Osoby wybierające 100 zł mogą myśleć, że koszt złamania jednego arkusza A1 na A4 jest bezpośrednio powiązany z liczbą arkuszy A1, co prowadzi do błędnych wniosków. W rzeczywistości, aby uzyskać składki A4 z A1, musimy uwzględnić, ile A4 powstaje z jednego A1 i jakie są związane z tym koszty złamań. Każdy arkusz A1 przekształca się w cztery arkusze A4, co oznacza, że całkowita liczba złamów potrzebnych do uzyskania 10 000 arkuszy A4 jest około czterokrotnie większa. Wybór 200 zł również ignoruje tę zależność, zakładając, że koszt przetwarzania nie wpływa na końcową cenę. Natomiast wybór 400 zł wprowadza dodatkowe zamieszanie, ponieważ sugeruje, że koszty wzrosły w sposób proporcjonalny, bez uwzględnienia rzeczywistych potrzeb produkcyjnych. W kontekście dobrych praktyk branżowych należy dokładnie analizować procesy produkcyjne i ich koszty, aby uniknąć strat finansowych oraz zapewnić efektywność operacyjną. Zrozumienie, jak liczba złamów przekłada się na koszty, jest kluczowe w planowaniu i zarządzaniu produkcją w sektorze poligraficznym.

Pytanie 33

W jaka sposób powinny być ułożone karty tytułowe w publikacji, która zawiera czwórkę tytułową?

A. Przedtytułowa, przytytułowa, tytułowa, redakcyjna

B. Przytytułowa, przedtytułowa, redakcyjna, tytułowa

C. Redakcyjna, przedtytułowa, tytułowa, przytytułowa

D. Tytułowa, redakcyjna, przedtytułowa, przytytułowa

Wiele osób błędnie interpretuje kolejność kart tytułowych, co może prowadzić do nieporozumień w kontekście publikacji. Na przykład, umieszczanie karty redakcyjnej przed tytułową jest niezgodne z ustalonymi standardami, które podkreślają znaczenie właściwego przedstawienia tytułu publikacji jako centralnego elementu. Karta tytułowa powinna zawsze znajdować się w odpowiedniej pozycji, aby nie wprowadzać czytelnika w błąd. Wybór kart przytytułowej przed tytułową może sugerować, że główny tytuł jest mniej ważny, co jest niezgodne z zasadą hierarchii informacji w publikacjach. Również umieszczenie karty przedtytułowej w niewłaściwej kolejności może prowadzić do braku kontekstu, ponieważ nie dostarcza wstępnych informacji, które są niezbędne do zrozumienia dalszych treści. Wydaje się, że niektórzy autorzy mogą nie być świadomi, jak ważna jest kolejność elementów w publikacji. Poprawna struktura nie tylko sprzyja lepszemu zrozumieniu treści, ale również wpływa na profesjonalny wizerunek autora oraz publikacji jako całości. Dlatego kluczowe jest zapoznanie się z zaleceniami dotyczącymi formatowania i prezentacji, aby uniknąć tych powszechnych błędów.

Pytanie 34

Który program jest stworzony do przygotowywania wielostronicowych materiałów graficzno-tekstowych?

A. Puzzle Flow

B. Audacity

C. Adobe InDesign

D. Painter

Painter to program graficzny, który koncentruje się na malowaniu i rysowaniu, a jego funkcje nie są dostosowane do pracy z wieloma stronami tekstu i grafiki, jakie są wymagane w publikacjach. Audacity to natomiast oprogramowanie do edycji dźwięku, które nie ma żadnego zastosowania w kontekście projektowania graficznego. Puzzle Flow to narzędzie do zarządzania projektami, a nie do projektowania publikacji. Mylenie tych programów z Adobe InDesign może wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji i zastosowań poszczególnych narzędzi. Zrozumienie różnic między nimi jest kluczowe dla efektywnej pracy w branży kreatywnej. Warto zauważyć, że każdy z tych programów ma swoje unikalne zastosowanie, ale żaden z nich nie jest zaprojektowany z myślą o tworzeniu i edytowaniu wielostronicowych publikacji. Właściwe dobieranie narzędzi do zadań projektowych to klucz do sukcesu w branży, a znajomość specyfiki programów pozwala uniknąć nieefektywności i błędów w procesie twórczym.

Pytanie 35

Jaki symbol odpowiada rozmiarowi gazety o wymiarach 353 × 500 mm?

A. A5

B. B4

C. B3

D. A4

Wybór formatu A5, A4 lub B4 nie jest poprawny w kontekście wymiarów 353 × 500 mm, co prowadzi do nieporozumień dotyczących standardów formatów papieru. Format A5, który ma wymiary 148 × 210 mm, odpowiada małym notatnikom i ulotkom, a jego zastosowanie w kontekście dużych publikacji, jak gazety, jest niewłaściwe. Z kolei format A4, o wymiarach 210 × 297 mm, jest najczęściej wykorzystywany w biurach do dokumentów i pism, lecz również nie spełnia wymogów dla przeciętnej gazety, która potrzebuje większej powierzchni do druku. Natomiast format B4, mający wymiary 250 × 353 mm, może być użyty w większych publikacjach, lecz nadal nie osiąga wymaganej szerokości dla gazety w formacie B3. Kluczowym błędem myślowym jest brak zrozumienia różnicy między formatami A i B, które są zdefiniowane przez międzynarodowe standardy ISO 216. Format B3 jest optymalny dla wydawnictw, które wymagają większej powierzchni druku, co ułatwia umieszczanie tekstów i grafik w sposób estetyczny i funkcjonalny. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego stosowania formatów w praktyce poligraficznej, co przekłada się na efektywność produkcji oraz jakość finalnego produktu.

Pytanie 36

Drewniana konstrukcja nazywana blejtramem jest używana do prezentacji wydruków takich jak

A. obrazy na płótnie

B. zdjęcia w albumach

C. etykiety samoprzylepne

D. kartonowe opakowania

Odpowiedzi takie jak naklejki samoprzylepne, fotografie albumowe czy opakowania tekturowe nie mają związku z konstrukcją blejtramu. Naklejki samoprzylepne są zazwyczaj produkowane na papierze lub folii, a ich aplikacja nie wymaga sztywnej ramy, co sprawia, że blejtram nie znajduje tu zastosowania. Fotografowie zazwyczaj prezentują swoje prace w albumach lub na wystawach w ramach specjalnie zaprojektowanych ram, które różnią się od blejtramów, gdyż mają na celu eksponowanie zdjęć, a nie malarskich dzieł. Opakowania tekturowe są natomiast projektem funkcjonalnym, skonstruowanym głównie z myślą o ochronie przedmiotów i są używane w zupełnie innym kontekście. Zrozumienie przeznaczenia i zastosowania blejtramu jest kluczowe, aby uniknąć błędnych wniosków dotyczących jego funkcji. Typowym błędem myślowym jest mylenie blejtramu z innymi materiałami lub nośnikami, co wynika z braku wiedzy o specyfikacji i przeznaczeniu tych obiektów. Blejtram ma swoje unikalne cechy, które są dostosowane do potrzeb artystów malarzy, a jego rola w świecie sztuki jest niezastąpiona.

Pytanie 37

Z której strony należy przewidzieć spady w trakcie przygotowania do druku wizytówki przedstawionej na rysunku?

A. Ze wszystkich stron.

B. Spady są zbędne.

C. Wyłącznie z lewej i prawej strony.

D. Wyłącznie z dołu i z góry.

W drukarstwie jednym z częstszych nieporozumień jest bagatelizowanie kwestii spadów albo ograniczanie ich tylko do wybranych boków projektu. Z mojego doświadczenia wynika, że takie podejście pociąga za sobą konkretne ryzyko — bardzo łatwo o sytuację, w której po docięciu wizytówki na końcowym produkcie pojawią się białe, niezadrukowane krawędzie. Często wynika to z przeświadczenia, że skoro projekt graficzny „kończy się” w obrębie bezpiecznego marginesu, spady są zbędne lub wystarczą tylko na tych bokach, gdzie „coś się dzieje”. Tymczasem każde cięcie realizowane w drukarni wiąże się z tolerancją, która może sięgać nawet 1 mm w każdą stronę. To, że na wizualizacji komputerowej wszystko wygląda idealnie, nie oznacza, że papier po docięciu zachowa się równie przewidywalnie. Niektórzy ograniczają spady tylko do góry i dołu albo tylko do boków, sądząc, że tak wystarczy, zwłaszcza jeśli tło jest białe. Praktyka pokazuje, że nawet najdrobniejszy przesunięcie w linii cięcia może zniszczyć cały efekt wizytówki i sprawić, że projekt przestaje wyglądać profesjonalnie. Pomijając spady, łamiemy podstawową zasadę przygotowania do druku, ignorując zarówno normy branżowe, jak i rekomendacje samych drukarzy. W efekcie można narazić się na dodatkowe koszty, opóźnienia i reklamacje ze strony klientów. Lepiej więc od razu przyjąć zasadę, że spady powinny być dodawane z każdej strony, niezależnie od projektu — to po prostu standard, który każdy grafik i operator DTP powinien mieć w małym palcu.

Pytanie 38

Przy tworzeniu kosztorysu na wykonanie form drukarskich trzeba brać pod uwagę parametry technologiczne:

A. technologię wytwarzania form, naddatek technologiczny, podłoże dla druku

B. metodę drukowania, technologię wytwarzania form, format druku

C. liczbę wydruków, klasyfikację produktu graficznego, format druku

D. podłoże dla druku, naddatek technologiczny, próbkę proof

Poprawna odpowiedź uwzględnia kluczowe elementy, które mają wpływ na kosztorys wykonania form drukowych. Technika drukowania, czyli wybrana metoda realizacji (np. offset, cyfrowe, sitodruk), determinuje zarówno rodzaj użytych materiałów, jak i czas oraz koszty produkcji. Technologia wykonania form ma bezpośredni wpływ na jakość finalnego produktu, jak również na czas potrzebny do jego realizacji. Format drukowania jest równie istotny, ponieważ większe formaty wymagają większych nakładów materiałowych i mogą wiązać się z dodatkowymi kosztami transportu oraz przetwarzania. Przykładowo, w przypadku druku wielkoformatowego może być konieczne zastosowanie specjalnych farb lub tuszy, co podwyższa całkowity koszt produkcji. Zrozumienie tych parametrów jest kluczowe dla efektywnego planowania i wyceny projektów w branży poligraficznej, co wymaga znajomości standardów takich jak ISO 12647, dotyczących procesów druku i jego jakości.

Pytanie 39

Który z formatów graficznych nie jest używany w praktyce podczas przygotowywania publikacji do druku offsetowego?

A. TIFF

B. PNG

C. AI

D. PSD

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź PNG jest prawidłowa, ponieważ format ten jest oparty na kompresji stratnej, co sprawia, że nie nadaje się do druku offsetowego, gdzie jakość obrazu musi być zachowana w pełni. Format PNG jest idealny do publikacji internetowych, gdzie celem jest szybkie ładowanie i wyświetlanie grafiki, ale w druku offsetowym kluczowe są formaty, które zapewniają najwyższą jakość obrazu bez utraty detali. Standardowymi formatami dla druku są PSD, AI i TIFF, które wspierają warstwy, przezroczystość oraz kolory w pełnym zakresie. Na przykład, format TIFF jest często używany w druku komercyjnym ze względu na jego zdolność do przechowywania obrazów o wysokiej rozdzielczości bez kompensacji jakości. Warto zaznaczyć, że w warunkach profesjonalnych, programy graficzne zalecają korzystanie z formatów, które pozwalają na precyzyjną edycję oraz zachowanie koloru, co jest kluczowe w procesie druku offsetowego.

Pytanie 40

Która metoda drukowania nie jest wykorzystywana do produkcji płyt CD?

A. Druk cyfrowy

B. Sitodruk

C. Wklęsłodruk

D. Offset

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wklęsłodruk, znany też jako gravure, to technika druku, która nie nadaje się do produkcji płyt CD. Płyty CD zazwyczaj drukuje się technologiami takimi jak sitodruk, offset czy druk cyfrowy. Wklęsłodruk lepiej sprawdza się w dużych nakładach, głównie w przemyśle opakowaniowym. Używamy go do druku na różnych materiałach, jak folie czy papiery samoprzylepne, gdzie ważna jest jakość szczegółów. Jeśli chodzi o płyty CD, to druk musi być naprawdę precyzyjny i dostosowany do podłoża, dlatego techniki sitodruku, offsetu i druku cyfrowego są bardziej praktyczne. Na przykład, druk cyfrowy pozwala na personalizację projektów na każdej płycie, co jest super, zwłaszcza przy limitowanych edycjach albumów. Stąd wklęsłodruk nie wchodzi w grę w tej dziedzinie.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej