Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik spedytor
- Kwalifikacja: SPL.05 - Organizacja transportu oraz obsługa klientów i kontrahentów
- Data rozpoczęcia: 22 października 2025 15:04
- Data zakończenia: 22 października 2025 15:21
Egzamin niezdany
Wynik: 17/40 punktów (42,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Na jakim formularzu należy złożyć do Urzędu Skarbowego dane o wspólnikach spółki cywilnej, jawnej, partnerskiej, komandytowej, komandytowo-akcyjnej lub o spółkach tworzących podatkową grupę kapitałową?
A. NIP-D
B. NIP-2
C. ZAP-3
D. CIT-7
Formularze CIT-7, NIP-2 oraz ZAP-3 są często mylone z NIP-D, co może prowadzić do nieporozumień w kontekście zgłaszania informacji o wspólnikach spółek. CIT-7 jest stosowany w przypadku zeznań podatkowych dla osób prawnych, co nie odnosi się do sytuacji wspólników spółek osobowych. Wypełnienie CIT-7 w kontekście wspólników spółek cywilnych czy jawnych byłoby niezgodne z przepisami, ponieważ ten formularz dotyczy wyłącznie podatków dochodowych od osób prawnych. NIP-2 jest formularzem przeznaczonym dla osób fizycznych oraz prawnych do zgłaszania zmian w danych identyfikacyjnych i nie służy do zgłaszania informacji o wspólnikach. Z kolei ZAP-3 jest używany do zgłaszania danych o podatnikach, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT, co również nie jest adekwatne do kontekstu zgłoszenia informacji o wspólnikach spółek. Typowym błędem w myśleniu jest pomylenie charakteru i przeznaczenia tych formularzy, co prowadzi do składania niewłaściwych dokumentów w urzędzie skarbowym. Rzetelność w doborze formularza jest kluczowa dla zapewnienia zgodności z obowiązującymi przepisami oraz uniknięcia niepotrzebnych komplikacji w przyszłości.
Pytanie 3
Jakie dane powinny zostać wprowadzone w polu "Zamówienie" w dokumencie magazynowym przychód zewnętrzny?
A. Datę, kiedy złożono zamówienie u dostawcy na towar, którego dotyczy dokument Pz
B. Numer zamówienia złożonego u dostawcy na towar, którego dotyczy dokument Pz
C. Nazwisko i imię osoby, która składa zamówienie
D. Ilość oraz typ zamówionego towaru
Wprowadzenie do dokumentu magazynowego przychód zewnętrzny informacji o ilości i rodzaju zamówionego towaru, imieniu i nazwisku osoby składającej zamówienie oraz dacie jego złożenia, mimo że mogą wydawać się istotne, nie są kluczowe do skutecznego śledzenia zamówienia i kontroli procesów magazynowych. Ilość i rodzaj towaru powinny być zawarte w innych częściach dokumentacji, takich jak opisy towarów czy specyfikacje dostawy. Mylne jest również przekonanie, że imię i nazwisko osoby składającej zamówienie jest istotne w kontekście dokumentacji magazynowej; bardziej adekwatne jest przypisanie odpowiedzialności za zamówienie do konkretnego działu lub systemu, a nie do jednostki. Data złożenia zamówienia, choć ważna z perspektywy planowania i zarządzania czasem, nie jest bezpośrednio związana z identyfikacją zamówienia w dokumentach przychodowych. Dlatego wybierając informacje do pól dokumentu, istotne jest skupienie się na danych, które umożliwiają jednoznaczną identyfikację zamówienia i jego statusu, co znacząco wpływa na efektywność i płynność operacyjną w magazynie.
Pytanie 4
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 5
Zgodnie z zasadami AETR łączny czas prowadzenia pojazdu w każdym dwutygodniowym okresie nie może być dłuższy niż
A. 90 godzin
B. 24 godzin
C. 56 godzin
D. 36 godzin
Zgodnie z konwencją AETR, całkowity okres prowadzenia pojazdu nie może przekroczyć 90 godzin w każdym okresie dwutygodniowym. Oznacza to, że kierowca ma ograniczenie czasowe, które ma na celu zapewnienie zdrowia i bezpieczeństwa zarówno kierowcy, jak i innych uczestników ruchu drogowego. Przykładowo, jeśli kierowca prowadzi pojazd przez 45 godzin w pierwszym tygodniu, to może pracować maksymalnie 45 godzin w drugim tygodniu, co daje łącznie 90 godzin. Zasady te są wprowadzone, aby unikać zmęczenia, które może prowadzić do wypadków. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży transportowej, organizacje powinny monitorować czas pracy kierowców, aby zapewnić zgodność z tymi wymaganiami, co jest również ważne dla utrzymania optymalnej efektywności operacyjnej. Warto również zauważyć, że konwencja AETR jest zgodna z regulacjami Unii Europejskiej w zakresie czasu pracy kierowców."
Pytanie 6
Jaką rolę odgrywają informacje zawarte na opakowaniu dotyczące produktu, producenta, zasad używania produktu oraz sposobu jego przechowywania?
A. Marketingową
B. Sprzedażną
C. Ochronną
D. Informacyjną
Odpowiedź 'Informacyjną' jest prawidłowa, ponieważ dane umieszczone na opakowaniu produktu pełnią kluczową rolę w komunikacji pomiędzy producentem a konsumentem. Informacje te obejmują szczegóły dotyczące składu, sposobu użycia, daty ważności oraz zalecane metody przechowywania. Przykładowo, na etykietach żywności znajdują się informacje o wartościach odżywczych, co pozwala konsumentom podejmować świadome decyzje dotyczące zdrowego odżywiania. Zgodnie z regulacjami Unii Europejskiej, producenci są zobowiązani do umieszczania takich informacji, aby zapewnić bezpieczeństwo konsumentów oraz transparentność w zakresie składników. Dobrze przygotowane opakowanie informacyjne wspiera również zasady zrównoważonego rozwoju, informując o ewentualnym recyklingu opakowania. Tego typu praktyki są zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO 14021 dotyczące etykietowania produktów ekologicznych, co zwiększa zaufanie konsumentów i wpływa na ich decyzje zakupowe.
Pytanie 7
Jaką wagę obliczeniową należy zastosować do wyliczenia frachtu za 12 sztuk paczek o wymiarach
0,7 x 0,8 x 0,4 m (dł. x szer. x wys.) każda, jeżeli przelicznik 1m³ = 1 000 kg?
A. 3 360 kg
B. 6 720 kg
C. 3 840 kg
D. 2 688 kg
Aby obliczyć wagę obliczeniową przesyłek na podstawie ich wymiarów, należy najpierw obliczyć objętość jednej przesyłki, a następnie pomnożyć ją przez ilość przesyłek oraz przelicznik wagowy. W tym przypadku, wymiary jednej przesyłki wynoszą 0,7 m x 0,8 m x 0,4 m. Obliczamy objętość: 0,7 * 0,8 * 0,4 = 0,224 m³. Następnie mnożymy tę wartość przez liczbę przesyłek: 0,224 m³ * 12 = 2,688 m³. Ponieważ przelicznik wynosi 1 m³ = 1 000 kg, to waga obliczeniowa wynosi 2,688 m³ * 1 000 kg/m³ = 2,688 kg. Tego typu obliczenia są standardowo stosowane w logistyce do ustalania kosztów transportu, gdzie waga obliczeniowa (czyli objętość przeliczone na wagę) jest kluczowym czynnikiem wpływającym na fracht. Używanie obliczeń opartych na objętości zamiast rzeczywistej wagi jest szczególnie istotne w przypadku lekkich, ale objętnych przesyłek, co jest zgodne z praktykami w branży transportowej.
Pytanie 8
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 9
Firma ma do załadunku 64 paletowe jednostki ładunkowe (pjł) z użyciem wózka widłowego czołowego. Średnia długość jednego cyklu pracy wózka wynosi 1 minutę i 30 sekund. Równocześnie transportowane są 2 pjł. Jak długo minimalnie potrzebuje operator na załadunek wszystkich pjł?
A. 41 minut 36 sekund
B. 96 minut
C. 83 minut 12 sekund
D. 48 minut
Błędne odpowiedzi często wynikają z niepoprawnego zrozumienia zasad obliczeń lub niewłaściwego przeliczenia jednostek czasowych. Na przykład, niektórzy mogą pomylić jednostki i przeliczyć czas w oparciu o niepełne zrozumienie cykli. Odpowiedź 96 minut mogłaby wynikać z błędnego założenia, że każdy cykl zajmuje więcej czasu lub że operator przenosi mniej jednostek ładunkowych jednocześnie. Z kolei odpowiedzi takie jak 41 minut 36 sekund mogą sugerować, że osoba obliczająca nie uwzględniła pełnych cykli, co prowadzi do nieprawidłowego oszacowania czasu. Warto pamiętać, że w praktyce każdy cykl załadunku powinien być liczony w pełnych jednostkach czasu, a średni czas cyklu nie może być modyfikowany na podstawie subiektywnego oceny. Przy obliczeniach istotne jest również posługiwanie się standardowymi jednostkami czasu i ich przeliczeniami, co w logistyce jest kluczowe. Niedokładne obliczenia mogą prowadzić do opóźnień w dostawach oraz problemów z efektywnością operacyjną. W profesjonalnej logistyce, stosowanie odpowiednich wskaźników wydajności oraz dokładnych metod obliczeń jest podstawą do podejmowania trafnych decyzji operacyjnych.
Pytanie 10
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 11
Międzynarodowy dokument celny, który wspiera i upraszcza czasową odprawę celna towarów wywożonych w celach handlowych i wystawowych, nazywa się
A. świadectwo EUR 1
B. świadectwo EUR-MED
C. karnet ATA
D. karnet TIR
Wybór niepoprawnych odpowiedzi wiąże się z pewnymi nieporozumieniami dotyczącymi celnych dokumentów międzynarodowych. Świadectwo EUR 1 jest stosowane w kontekście preferencyjnego traktowania towarów w handlu międzynarodowym, ale nie ułatwia czasowej odprawy. Jest to dokument, który potwierdza pochodzenie towaru, co jest istotne dla obliczenia ceł w ramach umów o wolnym handlu. Z kolei karnet TIR dotyczy transportu drogowego i jest używany do uproszczenia procedur celnych dla zestawów transportowych, jednakże nie jest przeznaczony do odprawy czasowej, a raczej do stałego transportu towarów przez różne granice. Zatem jego zastosowanie w kontekście czasowych wystaw jest niewłaściwe. Świadectwo EUR-MED jest związane z preferencjami handlowymi w regionie Morza Śródziemnego, ale podobnie jak EUR 1, nie dotyczy procedury czasowej odprawy celnej. Powszechnym błędem jest mylenie różnych dokumentów celnych i ich przeznaczenia, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania procesami celno-skarbowymi. W rzeczywistości, każdy z wymienionych dokumentów ma swoje specyficzne zastosowanie i nie są one wymienne, co jest kluczowe w kontekście przepisów prawa celnego.
Pytanie 12
Aby zabezpieczyć ładunek przed niepożądanym przesuwaniem się po dnie ładowni pojazdu oraz zwiększyć tarcie między ładunkiem a podłożem, wykorzystuje się
A. belki rozpierające
B. łańcuchy mocujące
C. pasy mocujące z napinaczami
D. maty antypoślizgowe
Stosowanie łańcuchów mocujących, pasów mocujących z napinaczami oraz belek rozpierających jest powszechną praktyką w zakresie zabezpieczania ładunków, jednakże nie są to rozwiązania, które bezpośrednio zwiększają tarcie pomiędzy ładunkiem a podłożem. Łańcuchy mocujące służą do ściślejszego przymocowania ładunku, a ich głównym celem jest zapobieganie ruchom ładunku w czasie transportu, ale nie wpływają one na zwiększenie tarcia pomiędzy powierzchnią a ładunkiem. Pasy mocujące z napinaczami pełnią podobną funkcję, zapewniając stabilność, jednak nie zmieniają współczynnika tarcia. Belki rozpierające, choć również użyteczne w kontekście stabilizacji ładunków, są bardziej związane z fizyczną strukturą ładunku niż z jego tarciem o podłoże. Użytkownicy mogą myśleć, że te metody wystarczą do zabezpieczenia ładunku, jednak nie uwzględniają one, że w przypadku nieodpowiednich warunków (np. mokrej powierzchni) tarcie może być niewystarczające. W praktyce zaleca się stosowanie mat antypoślizgowych w połączeniu z tymi systemami mocującymi, aby zapewnić kompleksowe zabezpieczenie ładunku i zminimalizować ryzyko jego przesuwania się.
Pytanie 13
Zgodnie z przedstawionym fragmentem ustawy Prawo o ruchu drogowym ładunek, na przedstawionym ilustracji, może wystawać z tyłu pojazdu maksymalnie
Fragment ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym
Art. 61. 6. Ładunek wystający poza płaszczyznę obrysu pojazdu może być na nim umieszczony tylko przy zachowaniunastępujących warunków: 1) ładunek wystający poza boczne płaszczyzny obrysu pojazdu może być umieszczony tylko w taki sposób, aby całkowita szerokość pojazdu z ładunkiem nie przekraczała 2,55 m, a przy szerokości pojazdu 2,55 m nie przekraczała 3 m, jednak pod warunkiem umieszczenia ładunku tak, aby z jednej strony nie wystawał na odległość większą niż 23 cm; 2) ładunek nie może wystawać z tyłu pojazdu na odległość większą niż 2 m od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu lub zespołu pojazdów; w przypadku przyczepy kłonicowej odległość tę liczy się od osi przyczepy; 3) ładunek nie może wystawać z przodu pojazdu na odległość większą niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu i większą niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego. 7. Przy przewozie drewna długiego dopuszcza się wystawanie ładunku z tyłu za przyczepę kłonicową na odległość nie większą niż 5 m. 8. Ładunek wystający poza przednią lub boczne płaszczyzny obrysu pojazdu powinien być oznaczony. Dotyczy to również ładunku wystającego poza tylną płaszczyznę obrysu pojazdu na odległość większą niż 0,5 m. |
A. 2,00 m od tylnej osi pojazdu.
B. 2,00 m od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu.
C. 5,00 m od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu.
D. 2,55 m od tylnej osi pojazdu.
Wybór niepoprawnych odpowiedzi, takich jak 2,55 m, 2,00 m od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu oraz 2,00 m od tylnej osi pojazdu, wynika z braku zrozumienia przepisów dotyczących wystawienia ładunku. Zgodnie z prawem, ładunek może wystawać maksymalnie 5,00 m od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu, co oznacza, że wszystkie inne odległości są niezgodne z normami prawnymi. Użytkownicy mogą pomylić pojęcia dotyczące obrysu pojazdu oraz osi, co prowadzi do błędnych wniosków. Różnica między obrysem a osią pojazdu jest kluczowa; obrys to zewnętrzna granica pojazdu, podczas gdy oś odnosi się do punktu, w którym koło styka się z nawierzchnią. Kiedy kierowcy nie uwzględniają tych różnic, mogą podjąć błędne decyzje odnośnie do załadunku towarów, co z kolei może skutkować naruszeniem przepisów i stwarzaniem zagrożenia na drodze. W praktyce, niezrozumienie przepisów może prowadzić do nieodpowiedniego załadunku, co zwiększa ryzyko wypadków i incydentów drogowych. Dlatego tak ważne jest, aby wszyscy uczestnicy ruchu drogowego byli świadomi obowiązujących regulacji i stosowali się do nich w codziennej praktyce transportowej.
Pytanie 14
Łączna wartość netto przesyłki wynosi 15 900,00 zł, a obowiązująca stawka VAT to 5%. Jaką kwotę wynagrodzenia powinien zaznaczyć spedytor w umowie spedycji za wykonane usługi, jeśli jego wynagrodzenie netto to 15% wartości brutto przesyłki?
A. 2 385,00 zł
B. 16 695,00 zł
C. 2 504,25 zł
D. 795,00 zł
W przypadku błędnych odpowiedzi, najczęściej wynika to z nieprawidłowego obliczenia wartości brutto lub niewłaściwego zastosowania stawki procentowej dla wynagrodzenia. Na przykład, jeśli ktoś oblicza wynagrodzenie na podstawie wartości netto, pomijając VAT, prowadzi to do znacznego zaniżenia wynagrodzenia. Odpowiedzi takie jak 2 385,00 zł mogą wynikać z obliczeń 15% wartości netto, co jest niewłaściwą praktyką, ponieważ wynagrodzenie spedytora powinno być oparte na wartości brutto, a nie netto. Ponadto, odpowiedzi takie jak 795,00 zł mogą powstać z błędnego założenia, że wynagrodzenie spedytora stanowi jedynie podatek VAT, co jest całkowicie mylne. Wynagrodzenie nie jest wliczane w VAT, ale obliczane na podstawie wartości brutto transakcji. Przy ocenie wartości brutto kluczowe jest uwzględnienie stawki VAT, co często bywa niedoceniane. Zrozumienie różnicy między wartościami netto a brutto jest fundamentalne w zakresie finansów oraz logistyki, a niepoprawne podejście do tych obliczeń może prowadzić do dużych różnic w wynagrodzeniach oraz problemów z rozliczeniami podatkowymi.
Pytanie 15
Firma prowadzi przewozy 30 pojazdami. 24 z nich realizują transporty w ustalonym czasie. Jaki procent przewozów odbywa się z opóźnieniem?
A. 100%
B. 80%
C. 17%
D. 20%
Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich wynika z niepoprawnego zrozumienia podstawowych zasad obliczania procentów w kontekście terminowości przewozów. Na przykład, odpowiedź sugerująca 100% nieterminowości jest całkowicie nieuzasadniona, ponieważ oznaczałoby to, że żaden z pojazdów nie wykonuje przewozów na czas, co jest sprzeczne z podanymi danymi. Można zauważyć, że tacy respondenci mogli źle zinterpretować informacje o liczbie pojazdów działających zgodnie z harmonogramem, co prowadzi do skrajnych wniosków. Odpowiedź wskazująca na 80% również jest błędna, gdyż sugeruje, że prawie wszystkie przewozy są nieterminowe, co pozostaje w sprzeczności z faktem, że 24 z 30 pojazdów działają na czas. Z kolei 17% może wynikać z błędnego obliczenia liczby nieterminowych przewozów, które nie zostało prawidłowo ustalone. Tego rodzaju błędy są typowe dla osób, które nie rozumieją, jak właściwie interpretować dane dotyczące wydajności transportu oraz jak je obliczać. Zrozumienie zasad procentów oraz umiejętność ich stosowania w rzeczywistych scenariuszach transportowych jest niezbędne dla efektywnego zarządzania flotą i poprawy jakości usług. W branży logistycznej umiejętność analizy i obliczania takich wskaźników jest kluczowa dla optymalizacji procesów oraz zapewnienia zgodności z wymaganiami klientów.
Pytanie 16
Intermodalną Jednostką Ładunkową UTI (ILU - Intermodal Loading Unit) nie stanowi
A. nadwozie wymienne
B. przyczepa
C. naczepa siodłowa
D. kontener
Przyczepa nie jest klasyfikowana jako Intermodalna Jednostka Ładunkowa UTI (ILU), ponieważ nie jest przystosowana do transportu intermodalnego, co oznacza, że nie może być transportowana na różnych rodzajach środków transportu bez konieczności przeładunku. ILU, jak kontenery, naczepy siodłowe i nadwozia wymienne, mają na celu uproszczenie i zwiększenie efektywności transportu, umożliwiając bezproblemowe przechodzenie między transportem drogowym, kolejowym i morskimi. Na przykład, kontenery są projektowane zgodnie z normami ISO, co oznacza, że można je łatwo załadować na statki, pociągi i ciężarówki, co znacząco obniża koszty operacyjne i czas transportu. Naczepy siodłowe również mogą być łatwo przeładowywane na różne środki transportu, a nadwozia wymienne zapewniają elastyczność w dostosowywaniu do potrzeb przewoźnika. W kontekście standardów i dobrych praktyk branżowych, odpowiednia klasyfikacja jednostek ładunkowych jest kluczowa dla efektywności logistyki i transportu.
Pytanie 17
Co to jest strategia niskich cen?
A. Na wykorzystywaniu wysokich cen w krótkim czasie
B. Na ustaleniu relatywnego poziomu cen wyżej niż przeciętne ceny na danym rynku produktowym
C. Na ustaleniu relatywnego poziomu cen poniżej przeciętnych cen na danym rynku produktowym
D. Na zdefiniowaniu relatywnego poziomu cen danego towaru w porównaniu do przeciętnych cen na danym rynku produktowym
Strategia niskich cen nie polega na określeniu relatywnego poziomu cen w zbliżonej wysokości do cen przeciętnych na danym rynku, ponieważ takie podejście nie pozwala na wyróżnienie się na tle konkurencji. Ustalanie cen na poziomie przeciętnym może prowadzić do neutralizacji konkurencyjnych atutów, gdyż klienci często wybierają te marki, które oferują lepszą wartość w stosunku do ceny. Natomiast stosowanie zawyżonych cen w krótkim okresie nie jest zgodne z zasadami strategii niskich cen, a wręcz przeciwnie - może skutkować utratą klientów, którzy są coraz bardziej wrażliwi na ceny. Strategia ustalania relatywnego poziomu cen powyżej średnich cen rynkowych, jak sugeruje jedna z błędnych odpowiedzi, jest bardziej związana z pozycjonowaniem premium, które koncentruje się na luksusowych lub unikalnych produktach, a nie na strategii niskich cen. W praktyce, przedsiębiorstwa, które decydują się na strategię wyższych cen, muszą zaimplementować doskonałą jakość produktu oraz silną markę, aby uzasadnić te ceny. Warto pamiętać, że kluczowym elementem strategii niskich cen jest nie tylko obniżenie ceny, lecz także efektywne zarządzanie kosztami oraz wydajnością operacyjną, co pozwala na utrzymanie zyskowności mimo niższych cen. Błędy w myśleniu o strategii cenowej mogą prowadzić do nieefektywnego pozycjonowania produktów i negatywnego wpływu na wizerunek marki.
Pytanie 18
Dobrowolne wyrażenie woli związane z odpowiedzialnością producenta za towar oraz obejmujące jego obowiązki i prawa nabywcy to
A. rokowanie
B. reklamacja
C. gwarancja
D. rękojmia
Gwarancja jest dobrowolnym oświadczeniem woli producenta, które określa odpowiedzialność producenta za wady produktu oraz prawa i obowiązki konsumenta. Z perspektywy prawnej, gwarancja stanowi dodatkowy poziom ochrony dla konsumenta, który może korzystać z przyznanych przez producenta uprawnień, takich jak naprawa, wymiana towaru lub zwrot pieniędzy w przypadku stwierdzenia wady w określonym czasie. Przykładem zastosowania jest sytuacja, w której kupujący nabywa elektronikę, a producent oferuje 2-letnią gwarancję, co oznacza, że przez ten czas konsument ma prawo do usług serwisowych bez dodatkowych kosztów w przypadku awarii wynikającej z wad fabrycznych. Gwarancje są często stosowane przez producentów jako narzędzie marketingowe, co zwiększa zaufanie konsumentów. Warto pamiętać, że gwarancja jest dobrowolna, co oznacza, że jej zakres oraz warunki są ustalane przez producenta, dlatego przed zakupem warto zapoznać się z jej zapisami.
Pytanie 19
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 20
Osoba prowadząca działalność gospodarczą, pragnąc odpowiedzieć na przesłane zapytanie ofertowe, powinna przygotować
A. potwierdzenie zamówienia
B. ofertę handlową
C. zamówienie
D. reklamację
Przygotowanie oferty handlowej jest kluczowym elementem odpowiedzi przedsiębiorcy na zapytanie ofertowe. Oferta handlowa to dokument, który szczegółowo przedstawia proponowane warunki współpracy, w tym cenę, czas realizacji, warunki dostawy oraz inne istotne informacje dotyczące oferowanego produktu lub usługi. Dobre praktyki wskazują, że oferta powinna być dostosowana do specyfiki zapytania, co zwiększa szanse na pozytywne rozpatrzenie przez potencjalnego klienta. Przykładowo, w branży budowlanej oferta handlowa może zawierać szczegółowy opis użytych materiałów, harmonogram prac oraz referencje wcześniejszych klientów. Ważnym elementem oferty jest także jej estetyka oraz przejrzystość, co wpływa na pierwsze wrażenie. Każda oferta powinna być wykonana z zachowaniem najwyższych standardów, aby odzwierciedlała profesjonalizm firmy. Dzięki właściwie przygotowanej ofercie handlowej przedsiębiorca może budować długotrwałe relacje z klientami oraz wyróżniać się na tle konkurencji.
Pytanie 21
Jak wysoki jest wskaźnik kosztów eksploatacyjnych floty transportowej (w zł/samochód), jeżeli 3 pojazdy wykonały w danym miesiącu łącznie 5 000 km, a średni koszt wynosi 12 zł za jeden przejechany kilometr?
A. 15 000 zł/samochód
B. 1 666 zł/samochód
C. 20 000 zł/samochód
D. 60 000 zł/samochód
W analizie wskaźnika kosztochłonności floty ważne jest, żeby zrozumieć, jak obliczenia wpływają na dane. Jak źle coś wyliczymy, to możemy mieć różne błędy, na przykład w kosztach eksploatacji albo przy dzieleniu kosztów przez liczbę samochodów. Odpowiedź 1 666 zł na auto to pewnie wynik złego podziału, który nie bierze pod uwagę całkowitego kosztu, czyli co innego, niż powinno być. Z kolei 15 000 zł na auto może wynikać z niepoprawnego przypisania kosztów kilometrów czy błędnego obliczenia całkowitych kilometrów. A 60 000 zł za auto zupełnie myli pojęcia, bo traktuje całkowity koszt jako koszt przypadający na jeden samochód, nie dzieląc go przez liczbę aut. Takie błędy mogą prowadzić do złych decyzji związanych z zarządzaniem flotą, co na dłuższą metę może oznaczać spore straty. Dobrze jest pilnować tych norm branżowych, regularnie analizować koszty i planować finanse, żeby nie wpaść w kłopoty. Na przykład, zrozumienie, które pojazdy generują wyższe koszty w porównaniu do ich wydajności, jest istotne dla długoterminowego sukcesu operacyjnego.
Pytanie 22
Zespół elementów transportowych, infrastruktury oraz ludzi, a także zasad i norm odpowiedzialnych za przewóz osób oraz towarów z miejsc wyjściowych, przez ewentualne punkty przeładunkowe, do miejsc docelowych, to
A. system transportowy
B. proces transportowy
C. proces spedycyjny
D. łańcuch logistyczny
Wybór odpowiedzi związanych z procesem transportowym, procesem spedycyjnym oraz łańcuchem logistycznym wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące terminologii używanej w branży transportowej i logistycznej. Proces transportowy odnosi się do samej operacji przewozu towarów lub osób i w dużej mierze koncentruje się na realizacji konkretnego zadania, a nie na całym systemie, który jest znacznie bardziej złożony. Definiując transport jako jednostkowy proces, można pominąć istotną rolę infrastruktury i zarządzania, które są nieodzowną częścią systemu transportowego. Podobnie, proces spedycyjny odnosi się do organizacji przewozu, co w praktyce obejmuje wiele działań, ale jest to zaledwie fragment szerszego systemu, który bardziej kompleksowo opisuje system transportowy. Z kolei łańcuch logistyczny jest terminem odnoszącym się do szerokiego zestawu działań związanych z planowaniem, realizacją i kontrolą przepływu towarów, informacji oraz finansów od punktu początkowego do punktu końcowego. Mylenie tych terminów może prowadzić do nieefektywnych strategii zarządzania, ponieważ nie uwzględniają one pełnego kontekstu, w jakim funkcjonują transport i logistyka. W praktyce, zrozumienie różnicy pomiędzy tymi pojęciami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania w branży, a znajomość systemu transportowego jako całości pozwala na lepsze planowanie i podejmowanie decyzji.
Pytanie 23
Firma musi załadować 64 pjł przy użyciu wózka widłowego czołowego. Średni czas realizacji jednego cyklu pracy wózka wynosi 2,5 min. Liczba obsługiwanych równocześnie paletowych jednostek ładunkowych wynosi 1. Jak długo operator będzie potrzebował na załadunek wszystkich pjł?
A. 240 min
B. 64 min
C. 120 min
D. 160 min
Aby obliczyć czas potrzebny na załadunek wszystkich 64 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) przy pomocy wózka widłowego czołowego, musimy pomnożyć liczbę pjł przez średni czas jednego cyklu pracy wózka. Średni czas jednego cyklu wynosi 2,5 minuty. Zatem 64 pjł * 2,5 min = 160 minut. Taki proces obliczania czasu pracy jest kluczowy w logistyce oraz zarządzaniu łańcuchem dostaw, gdzie efektywność operacji załadunkowych może znacząco wpłynąć na całkowity czas realizacji zamówień. W praktyce, stosowanie takich obliczeń pozwala na optymalizację procesów oraz lepsze planowanie zasobów, co może prowadzić do zwiększenia wydajności i redukcji kosztów operacyjnych. Warto również zauważyć, że w rzeczywistych warunkach mogą wystąpić dodatkowe czynniki, takie jak przerwy w pracy, zmiany operatorów czy problemy techniczne, które mogą wpływać na całkowity czas załadunku. Niemniej jednak, prawidłowe obliczenia stanowią podstawę dla skutecznych strategii zarządzania.
Pytanie 24
Dokumentem, który jest tworzony w sytuacji, gdy towar jest odbierany lub usługa jest realizowana w trybie komisyjnym, a także w przypadku niezgodności dotyczącej ilości lub jakości dostawy, jest
A. protokół odbioru
B. pismo przewodnie
C. specyfikacja wysyłkowa
D. reklamacja
Specyfikacja wysyłkowa to nie to samo co odbiór towaru. Właściwie, to dokument, który opisuje szczegóły przesyłki przed jej wysłaniem. Zawiera informacje o wysyłanych produktach i ich ilości, ale nie potwierdza odbioru. Reklamacja to coś, co robimy po odebraniu towaru, gdy zauważamy jakieś problemy. To nie jest dokument odbioru, ale raczej zgłoszenie problemu, które trzeba poprzeć odpowiednią dokumentacją, jak protokół odbioru, więc nie do końca to odpowiada na pytanie. Pismo przewodnie to dokument towarzyszący przesyłce, który może przedstawiać kontekst, ale też nie służy do potwierdzania stanu towaru przy odbiorze. Często ludzie mylą reklamację z pierwszym krokiem w przypadku problemów z dostawą, a nie z koniecznością wcześniejszego potwierdzenia stanu dostawy. Zrozumienie tych różnic może pomóc uniknąć typowych błędów w dokumentacji i poprawić procesy logistyczne.
Pytanie 25
Jakie nadwozie należy wybrać do transportu zapakowanych produktów spożywczych, które nie wymagają mrożenia, ale muszą być przewożone w stałej temperaturze przez 6 godzin?
A. firanka
B. cysterna
C. izoterma
D. chłodnia
Firanka, cysterna oraz chłodnia to typy nadwozi, które nie są odpowiednie do przewozu opakowanych artykułów spożywczych, które wymagają utrzymania stałej temperatury. Firanka to nadwozie otwarte, które nie zapewnia odpowiedniej izolacji termicznej, co czyni je niewłaściwym wyborem dla produktów wrażliwych na temperaturę. Używanie takiego nadwozia może prowadzić do wahań temperatury podczas transportu, co jest nieakceptowalne w przypadku artykułów spożywczych. Cysterna, z kolei, jest przeznaczona głównie do transportu płynnych substancji, takich jak paliwa czy chemikalia, a nie do przewozu produktów spożywczych, co rodzi ryzyko zanieczyszczenia i niezgodności ze standardami sanitarnymi. Chłodnia, mimo że może utrzymywać niską temperaturę, nie jest odpowiednia dla towarów, które nie wymagają mrożenia, ponieważ jest przeznaczona do transportu produktów, które muszą być przechowywane w temperaturach poniżej zera. W związku z tym, decyzja o wyborze niewłaściwego typu nadwozia może prowadzić do uszkodzenia towarów, strat finansowych oraz naruszenia norm prawnych dotyczących przewozu żywności. Znajomość odpowiednich rodzajów nadwozi i ich zastosowań jest kluczowa w branży logistycznej, aby zapewnić bezpieczeństwo i jakość transportowanych produktów.
Pytanie 26
Formuła handlowa FOB (Free On Board) jest używana w przypadku transakcji handlowych, które obejmują transport
A. lotniczy
B. drogowy
C. morski
D. kolejowy
Formuła handlowa FOB (Free On Board) odnosi się do sytuacji, w której sprzedawca ponosi odpowiedzialność za towar do momentu, gdy zostanie on załadunkowy na statek w porcie załadunku. Po przekroczeniu krawędzi burty statku, odpowiedzialność za towar przechodzi na kupującego. Ta formuła jest szczególnie popularna w transporcie morskim, gdzie koszty i ryzyko związane z transportem są ściśle związane z miejscem załadunku i wyładunku. Przykładem zastosowania FOB może być sytuacja, w której firma importowa zleca zakup towarów w Chinach, a sprzedawca w Chinach organizuje transport do portu morskiego. Gdy towary zostaną załadowane na statek, odpowiedzialność za jakiekolwiek straty czy uszkodzenia przechodzi na kupującego. Takie podejście jest zgodne z Incoterms 2020, które definiują zasady odpowiedzialności za transport w handlu międzynarodowym, promując przejrzystość i odpowiedzialność stron w transakcjach handlowych.
Pytanie 27
Działalność wspierająca działalność transportową to
A. przeładunek towaru
B. niezarobkowy przewóz drogowy
C. przewóz kabotażowy
D. przewóz materiałów płynnych
Przewóz kabotażowy, przewóz materiałów płynnych oraz niezarobkowy przewóz drogowy są formami działalności transportowej, jednak nie można ich określić jako działalność pomocniczą. Przewóz kabotażowy odnosi się do transportu towarów w obrębie jednego kraju przez przewoźnika z innego państwa, co jest kluczowym elementem międzynarodowej logistyki, lecz nie jest to proces wspierający transport, lecz jego rodzaj. Z kolei przewóz materiałów płynnych dotyczy specyficznego segmentu transportu, który również nie pełni funkcji pomocniczej, ale jest integralną częścią działalności transportowej, a jego operacje wymagają specjalistycznych środków transportu oraz procedur bezpieczeństwa. Niezarobkowy przewóz drogowy, mimo iż może wspierać lokalne inicjatywy, nie jest działalnością komercyjną i tym samym nie wchodzi w zakres norm i praktyk związanych z profesjonalnym transportem. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie funkcji zasadniczych w transporcie z tymi pomocniczymi; każda z wymienionych odpowiedzi koncentruje się na głównych aspektach transportu, które są niezbędne, ale nie działają jako wsparcie dla procesów transportowych, co wprowadza w błąd w kontekście pytania.
Pytanie 28
Zaspokajanie potrzeb ekonomicznych (produkcyjnych) poprzez świadczenie usług transportowych dla niej to realizacja przez transport funkcji
A. przedmiotowej
B. produkcyjnej
C. integracyjnej
D. konsumpcyjnej
Odpowiedź 'produkcyjnej' jest poprawna, ponieważ transport pełni kluczową rolę w zaspokajaniu potrzeb gospodarki poprzez umożliwienie przemieszczania surowców, komponentów oraz gotowych produktów między różnymi podmiotami gospodarczymi. Funkcja produkcyjna transportu odnosi się do jego zdolności do wspierania procesów wytwórczych, co jest niezbędne dla efektywności produkcji. Na przykład, w przemyśle motoryzacyjnym, transport komponentów do fabryk jest kluczowy dla utrzymania ciągłości produkcji. Zgodnie z najlepszymi praktykami w logistyce, przedsiębiorstwa starają się optymalizować procesy transportowe poprzez wdrażanie nowoczesnych systemów zarządzania łańcuchem dostaw (Supply Chain Management), co z kolei wpływa na zwiększenie efektywności operacyjnej i redukcję kosztów. Warto także zauważyć, że transport nie tylko dostarcza zasoby do produkcji, ale również odgrywa rolę w dystrybucji wyrobów, co czyni go niezbędnym elementem każdego modelu biznesowego.
Pytanie 29
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 30
Samochód dostawczy ustawiony tyłem do rampy jest opróżniany przez wózek widłowy, który w jednym cyklu podnosi 2 paletowe jednostki ładunkowe (pjł). Czas pracy wózka w trakcie jednego cyklu wynosi 1 minutę i 36 sekund. Ile czasu potrzebne będzie na rozładunek naczepy, na której znajduje się 66 pjł?
A. Około 45 minut
B. Około 53 minuty
C. Około 106 minut
D. Około 90 minut
Wybierając inne opcje odpowiedzi, można wpaść w pułapki związane z nieprawidłowym oszacowaniem czasu potrzebnego na rozładunek. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 90 minut czy 106 minut sugerują, że obliczenia koncentrują się na nieprawidłowym ustaleniu liczby cykli lub błędnie interpretują czas trwania jednego cyklu. Czas pracy wózka wynosi 1 minutę i 36 sekund, co jest często mylone z 2 minutami, co prowadzi do przeszacowania. Warto również zauważyć, że niektóre odpowiedzi mogą bazować na założeniu, że wózek może przewozić więcej niż 2 pjł na raz, co jest niezgodne z podanym pytaniem. Kluczowe jest również zrozumienie zasad efektywności operacyjnej oraz zastosowania metodyki czasowej w logistyce. W procesach magazynowych należy przywiązywać uwagę do detali takich jak czas cyklu i liczba jednostek, aby uniknąć błędnych oszacowań. Przeciwdziałanie typowym błędom myślowym w tym kontekście wymaga nie tylko znajomości podstawowych zasad logistyki, ale także umiejętności analizy kosztów i czasu pracy. Dlatego tak istotne jest opieranie się na precyzyjnych danych i systematycznej analizie, aby móc skutecznie planować i zarządzać procesami w łańcuchu dostaw.
Pytanie 31
Na podstawie przedstawionych reguł dotyczących stawek celnych wskaż jednostkę, w jakiej wyrażona jest stawka "ad walorem".
| Ogólne reguły dotyczące sposobu, warunków i zakresu stosowania stawek celnych | |
|---|---|
| 1. | Wysokość należnego cła ustala się przez zastosowanie stawek celnych do podstawy wymiaru cła. Podstawą wymiaru cła jest: a. wartość celna towaru określona zgodnie z przepisami prawa celnego, lub b. ilość, lub c. masa netto przywożonego towaru. |
| 2. | Przy przeliczaniu limitu EUR i wartości w walucie na złote należy korzystać z tabeli kursowej według zasad określonych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 21 lipca 1999 r. w sprawie sposobu ustalania kursów wymiaru niektórych opłaszanych przez Narodowy Bank Polski, w celu ustalania wartości celnej. |
| 3. | W taryfie celnej występują: a. stawki ad valorem, b. stawki specyficzne, c. stawki mieszane. |
| Stawka ad valorem wyrażona jest w % w stosunku do wartości celnej towaru. Stawka specyficzna to wyrażona w EUR wysokość cła, w stosunku do jednostki masy lub miary przywożonego towaru. | |
A. %
B. pjł
C. EUR
D. zł
Stawka 'ad valorem' jest wyrażona w procentach (%) od wartości celnej towaru, co oznacza, że wysokość należności celnych uzależniona jest od wartości rynkowej importowanego lub eksportowanego towaru. Przykładowo, jeśli wartość celna towaru wynosi 1000 zł, a stawka celna 'ad valorem' wynosi 5%, to należności celne wyniosą 50 zł. Takie podejście jest zgodne z międzynarodowymi standardami, które zapewniają, że opłaty celne są proporcjonalne do wartości towarów. W praktyce stosowanie stawek 'ad valorem' jest powszechne w handlu międzynarodowym, co ułatwia porównywanie kosztów celnych między różnymi krajami. Z perspektywy dobrych praktyk, zastosowanie stawek 'ad valorem' umożliwia także bardziej sprawiedliwe traktowanie różnych kategorii towarów, eliminując zniekształcenia rynku, które mogłyby wynikać z opłat stałych. Warto również zauważyć, że w ramach unijnych regulacji celnych, stawki 'ad valorem' są często preferowane ze względu na ich przejrzystość i jasność w obliczeniach.
Pytanie 32
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 33
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 34
Pojemnik z rozkładanymi podporami, który nie jest przystosowany do piętrzenia i przeznaczony do kombinowanego transportu towarów koleją i drogą, to
A. naczepa typu siodłowego.
B. kontener.
C. wymienne nadwozie samochodowe.
D. ładunek paletowy.
Nadwozie samochodowe wymienne jest pojemnikiem przystosowanym do transportu towarów w systemie kombinowanym, gdzie możliwe jest wykorzystanie zarówno transportu drogowego, jak i kolejowego. Charakteryzuje się konstrukcją, która umożliwia łatwe załadunek i rozładunek, a także zmianę środka transportu bez potrzeby przeładunku towaru. W praktyce nadwozia wymienne są wykorzystywane w logistyce do przewozu dużych ilości ładunków, często w branżach takich jak motoryzacja, gdzie szybkość i efektywność transportu są kluczowe. Przykładem zastosowania jest transport komponentów samochodowych, które są przewożone z fabryki do punktów montażowych, gdzie nadwozia samochodowe wymienne mogą być szybko przekładane z ciężarówek na pociągi, co znacząco obniża koszty i czas dostawy. Dodatkowo, zgodnie z normami ISO, nadwozia wymienne muszą spełniać określone wymagania dotyczące wytrzymałości, co zapewnia bezpieczeństwo transportowanych towarów.
Pytanie 35
W pojeździe ciężarowym licznik kilometrów pokazuje 380 000 km. Wymiana oleju powinna być przeprowadzana po przejechaniu maksymalnie 150 000 km. Ostatnia wymiana miała miejsce przy przebiegu 265 000 km. Jak wiele kilometrów można jeszcze przejechać tym pojazdem przed następną wymianą oleju?
A. 85 000 km
B. 265 000 km
C. 35 000 km
D. 150 000 km
W przypadku błędnych odpowiedzi istnieje kilka kluczowych kwestii, które wymagają omówienia. Odpowiedzi takie jak 85 000 km, 265 000 km czy 150 000 km opierają się na nieprawidłowym zrozumieniu zasad wymiany oleju oraz przebiegu, po którym należy ją przeprowadzić. Na przykład, odpowiedź 85 000 km wydaje się atrakcyjna, ponieważ jest to bliskie maksymalnej wartości, ale nie uwzględnia, że od ostatniej wymiany oleju, która miała miejsce przy 265 000 km, samochód przejechał już 115 000 km (380 000 km - 265 000 km). Oznacza to, że do zalecanych 150 000 km brakuje tylko 35 000 km, co wyklucza 85 000 km jako możliwy przebieg do kolejnej wymiany. Z kolei odpowiedź 265 000 km całkowicie nie odnosi się do kwestii wymiany oleju, ponieważ sugeruje, że można kontynuować jazdę na dotychczasowym poziomie, ignorując wymogi serwisowe. Takie podejście może prowadzić do poważnych problemów z silnikiem z powodu degradacji oleju, co z kolei wiąże się z ryzykiem uszkodzenia jednostki napędowej. Na koniec, wybór 150 000 km sugeruje mylne przekonanie, że jest to maksymalny przebieg, który można przejechać przed wymianą, zamiast zrozumienia, że jest to po prostu wartość, po której należy dokonać przeglądu. Zrozumienie zasad wymiany oleju oraz ich praktycznego zastosowania jest kluczowe dla zachowania sprawności technicznej pojazdu i minimalizacji kosztów eksploatacyjnych.
Pytanie 36
Na podstawie jakich norm zostanie przeprowadzony transport 80 000 litrów paliwa koleją z Gdańska do Berlina?
A. RID
B. RPW
C. RIV
D. RIC
Odpowiedź RID jest poprawna, ponieważ regulacje dotyczące transportu towarów niebezpiecznych, w tym paliw, są szczegółowo opisane w umowie RID (Regulamin dotyczący międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych). Umowa ta jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa transportu substancji niebezpiecznych i obejmuje przepisy dotyczące pakowania, oznakowania, dokumentacji oraz wymagań dotyczących sprzętu transportowego. W praktyce oznacza to, że przewóz 80 000 litrów paliwa kolejowym transportem międzynarodowym z Gdańska do Berlina wymaga przestrzegania zasad zawartych w RID, co zapewni odpowiednie zabezpieczenie i minimalizację ryzyka w przypadku awarii. Przykładem może być konieczność zastosowania specjalistycznych wagonów cistern, które spełniają normy bezpieczeństwa oraz odpowiednich procedur w przypadku załadunku i rozładunku towaru. Warto również zauważyć, że RID jest uznawane w wielu krajach jako standard dla transportu niebezpiecznych materiałów, co ułatwia międzynarodową wymianę towarów.
Pytanie 37
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 38
Który kontener należy zastosować do przewozu ładunku sypkiego o objętości 68 m3, aby uzyskać najmniejszą stratę sztauerską?
| kontener | wymiary wewnętrzne (dł. x szer. x wys.) | |
|---|---|---|
| A. | 20' | 5,87 x 2,33 x 2,2 m |
| B. | 30' | 8,90 x 2,33 x 2,2 m |
| C. | 40' | 12,00 x 2,33 x 2,2 m |
| D. | 45' | 13,55 x 2,33 x 2,5 m |
A. B.
B. D.
C. C.
D. A.
Wybór niewłaściwego kontenera do przewozu ładunku sypkiego może prowadzić do znacznych strat sztauerskich oraz problemów związanych z efektywnością transportu. Często stosowane kontenery o niewłaściwych parametrach mogą skutkować nieoptymalnym wykorzystaniem przestrzeni ładunkowej, co w praktyce oznacza, że ładunek nie jest w pełni zabezpieczony oraz może ulegać przemieszczeniu w czasie transportu. Użytkownicy mogą myśleć, że kontenery uniwersalne nadają się do każdego rodzaju ładunku, jednak ich zastosowanie w przypadku materiałów sypkich jest błędne. Przykładowo, kontenery przystosowane do transportu płynów nie zapewniają odpowiedniej wentylacji i mogą prowadzić do zbierania się wilgoci, co jest niedopuszczalne w przypadku sypkich materiałów takich jak zboża czy węgiel. Dodatkowo, stosowanie kontenerów, które nie są przystosowane do konkretnego rodzaju ładunku, może narazić przewoźnika na dodatkowe koszty związane z uszkodzeniem ładunku, a także zwiększyć ryzyko wypadków w czasie załadunku i rozładunku. Korzystając z kontenerów, które nie spełniają standardów branżowych, użytkownicy mogą również narazić się na kary finansowe oraz problemy prawne związane z bezpieczeństwem transportu. Aby uniknąć tego rodzaju komplikacji, kluczowe jest stosowanie kontenerów zaprojektowanych specjalnie do przewozu ładunków sypkich, co zminimalizuje ryzyko strat i zapewni bezpieczeństwo całego procesu transportowego.
Pytanie 39
Który z kosztów ponoszonych przez firmę można uznać za stały?
A. Prowizja dla kierowców
B. Zakup smarów i środków eksploatacyjnych
C. Wynajem biura
D. Opłata za media oraz telefon
Wydatki takie jak zakup smarów i płynów eksploatacyjnych oraz prowizje dla kierowców są klasyfikowane jako koszty zmienne, które zmieniają się w zależności od poziomu działalności operacyjnej firmy. Koszty zmienne rosną lub maleją proporcjonalnie do produkcji lub świadczenia usług. Na przykład, jeśli przedsiębiorstwo zwiększa swoją produkcję, zwiększy również zapotrzebowanie na smary i płyny eksploatacyjne, co prowadzi do wyższych wydatków. Prowizje dla kierowców również są uzależnione od wyników ich pracy, co czyni je kosztami zmiennymi. Opłata za media i telefony może mieć zarówno charakter kosztu stałego, jak i zmiennego, w zależności od umowy oraz sposobu korzystania z tych usług. W sytuacji, gdy przedsiębiorstwo ma ustaloną stałą opłatę za media, to można to uznać za koszt stały. Jednak często koszty te są zmienne ze względu na sezonowość lub różne poziomy zużycia. Te błędne interpretacje mogą prowadzić do nieprawidłowego budżetowania i planowania finansowego, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania każdym przedsiębiorstwem. Zrozumienie różnicy między kosztami stałymi a zmiennymi umożliwia lepsze podejmowanie decyzji finansowych oraz efektywne alokowanie zasobów, a także może mieć znaczący wpływ na rentowność i podejmowanie strategicznych decyzji w firmie.
Pytanie 40
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.