Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik elektryk
Kwalifikacja: ELE.02 - Montaż, uruchamianie i konserwacja instalacji, maszyn i urządzeń elektrycznych
Data rozpoczęcia: 23 października 2025 09:17
Data zakończenia: 23 października 2025 09:34

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką proporcję strumienia świetlnego kieruje się w dół w oprawie oświetleniowej klasy V?

A. 40 ÷ 60%

B. 0 ÷ 10%

C. 60 ÷ 90%

D. 90 ÷ 100%

Odpowiedzi wskazujące na wyższe wartości strumienia świetlnego, takie jak 40 ÷ 60%, 60 ÷ 90% oraz 90 ÷ 100%, koncentrują się na nieprawidłowych założeniach dotyczących funkcji opraw V klasy. Te klasy oprawy oświetleniowej są zaprojektowane w taki sposób, aby dostarczać minimalną ilość światła w kierunku podłogi, co jest sprzeczne z ideą intensywnego oświetlenia. Błędne założenie, że oprawy V klasy mogą emitować znaczną ilość światła w dół, wynika z nieporozumienia dotyczącego ich zastosowań oraz sposobu działania. W praktyce, oprawy te powinny być wykorzystywane w takich miejscach, gdzie kontrola nad oświetleniem jest kluczowa, a intensywne oświetlenie w dół mogłoby powodować olśnienie lub zwiększać zużycie energii. Należy również zwrócić uwagę na to, że istnieją standardy dotyczące odpowiedniego oświetlenia w budynkach, które jednoznacznie określają dopuszczalne wartości strumienia świetlnego w zależności od jego zastosowania. Stosowanie opraw z niewłaściwą klasą efektywności może prowadzić do niekorzystnych warunków pracy, a także do naruszenia przepisów dotyczących ochrony środowiska oraz efektywności energetycznej. Dlatego tak ważne jest, aby projektanci oświetlenia oraz użytkownicy byli świadomi różnic między klasami opraw, aby uniknąć błędnych decyzji projektowych.

Pytanie 2

Jaką wartość bezwzględną ma błąd pomiaru natężenia prądu, jeżeli multimetr pokazał wynik 35,00 mA, a producent określił dokładność urządzenia dla używanego zakresu pomiarowego jako ±(1 % +2) cyfry?

A. ±0,35 mA

B. ±0,02 mA

C. ±2,35 mA

D. ±0,37 mA

W przypadku obliczania błędu pomiarowego, niektóre osoby mogą błędnie interpretować podaną dokładność miernika. Zwykle błąd pomiarowy składa się z dwóch komponentów: błędu procentowego oraz wartości stałej. W opisywanym przypadku, dokładność miernika wynosi ±(1 % +2), co oznacza, że należy to wyraźnie zrozumieć, jako wpływ zarówno względny, jak i bezwzględny na dokładność pomiaru. Wybór wartości ±0,35 mA jako błędu pomiarowego może sugerować, że osoba skupia się wyłącznie na składniku procentowym, ignorując istotny dodatek 2 mA. Takie podejście prowadzi do zaniżenia rzeczywistego błędu, co może skutkować niepoprawnymi wnioskami w analizach eksperymentalnych. Inna niepoprawna odpowiedź, która sugeruje ±2,35 mA, wynika z nieprawidłowego zrozumienia granic błędu pomiarowego; wartość ta jest zbyt wysoka w odniesieniu do rzeczywistych pomiarów, ponieważ przy podanych wartościach, jak 35 mA, błąd powinien być znacznie mniejszy. Osoby myślące, że błąd pomiarowy może być tak duży, mogą nie zrozumieć zasadniczej różnicy pomiędzy błędem całkowitym a rzeczywistym błędem odczytu. W kontekście praktycznym, takie błędne interpretacje mogą prowadzić do efektywnych strat w projektach inżynieryjnych, gdzie dokładność pomiarów jest kluczowa dla bezpieczeństwa i efektywności urządzeń. Warto zaznaczyć, że każdy pomiar powinien być analizowany zarówno pod kątem błędów systematycznych, jak i losowych, co jeszcze bardziej podkreśla znaczenie dokładności w kontekście zastosowań przemysłowych.

Pytanie 3

Poślizg silnika indukcyjnego osiągnie wartość 1, gdy

A. wirnik silnika zostanie dogoniony.

B. wirnik silnika będzie w bezruchu.

C. silnik zostanie zasilony prądem przeciwnym.

D. silnik znajdzie się w stanie jałowym.

Zrozumienie zasad działania silników indukcyjnych jest kluczowe dla efektywnej ich eksploatacji, dlatego warto przyjrzeć się błędnym koncepcjom, które mogą prowadzić do mylnych wniosków. W przypadku, gdy wirnik silnika zostaje dopędzony, oznacza to, że jego prędkość zbliża się do prędkości synchronizacyjnej, co prowadzi do zmniejszenia poślizgu, a nie do uzyskania wartości równej 1. Takie zjawisko występuje w silnikach, które są zasilane zmiennym prądem i wymagają odpowiedniego momentu obrotowego, aby zrównoważyć obciążenie. Z kolei pozostawienie silnika na biegu jałowym skutkuje poślizgiem mniejszym niż 1, ponieważ wirnik wciąż kręci się, choć bez obciążenia. Zasilanie silnika przeciwprądem to sytuacja, w której występuje odwrócenie kierunku prądu w uzwojeniach, co skutkuje przeciwnym działaniem momentu obrotowego, ale nie powoduje poślizgu równego 1 w klasycznym sensie. Typowym błędem myślowym jest zrozumienie poślizgu jako czegoś, co można kontrolować niezależnie od fizycznych parametrów pracy silnika. W rzeczywistości poślizg jest wskaźnikiem funkcjonowania silnika i jest ściśle powiązany z jego obciążeniem oraz dynamiką pracy. Wiedza na temat poślizgu jest zatem fundamentalna dla inżynierów i techników zajmujących się automatyką i energetyką.

Pytanie 4

W jakiej z poniższych sytuacji poślizg silnika indukcyjnego będzie najmniejszy?

A. Podczas zasilania silnika jego wirnik będzie stał

B. Silnik będzie pracować na biegu jałowym

C. Silnik działa w nominalnych warunkach zasilania oraz obciążenia

D. Silnik będzie zasilany prądem w kierunku przeciwnym

Silnik pozostający na biegu jałowym charakteryzuje się minimalnym poślizgiem, ponieważ nie jest obciążony zewnętrznie, co sprawia, że jego wirnik obraca się blisko prędkości synchronicznej. W praktyce oznacza to, że nie ma znacznego oporu mechanicznego, który mógłby wpłynąć na różnicę między prędkością wirnika a polem magnetycznym statora. W takich warunkach obroty wirnika są prawie zgodne z obrotami pola magnetycznego. W zastosowaniach przemysłowych, takich jak wentylatory czy pompy, silniki indukcyjne często pracują w trybie jałowym, co minimalizuje straty energii. Dobrą praktyką jest monitorowanie poślizgu silników w celu optymalizacji ich wydajności i zużycia energii. Zmniejszenie poślizgu wpływa na obniżenie kosztów eksploatacji, co jest kluczowe w kontekście zarządzania energią w zakładach produkcyjnych.

Pytanie 5

Jaką klasę mają oprawy stosowane do oświetlenia miejscowego?

A. II

B. III

C. I

D. IV

Wybór opraw klasy II, III lub IV wskazuje na nieporozumienie dotyczące standardów bezpieczeństwa i funkcji oświetlenia miejscowego. Klasa II opisuje oprawy, które są podwójnie izolowane, co sprawia, że nie wymagają uziemienia, ale nie są one rekomendowane do zastosowań, gdzie istnieje ryzyko kontaktu z wodą lub innymi cieczyami, co często ma miejsce w miejscach pracy. Wybierając te oprawy na stanowiska robocze, narażamy użytkowników na potencjalne zagrożenia elektryczne. Klasa III z kolei odnosi się do urządzeń zasilanych z niskonapięciowych źródeł, co może być stosowane w niektórych aplikacjach, ale nie jest odpowiednie do typowego oświetlenia miejscowego, które wymaga wyższego napięcia dla efektywnego działania. Klasa IV dotyczy produktów przeznaczonych do zastosowań specjalnych, które są często chronione przed czynnikami zewnętrznymi, ale nie mają zastosowania w standardowych warunkach biurowych czy przemysłowych. Wybór niewłaściwej klasy oprawy może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych i bezpieczeństwa, dlatego zrozumienie tych różnic jest kluczowe w procesie projektowania efektywnego oświetlenia miejscowego. Podstawowym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie oprawy mogą być stosowane zamiennie, co ignoruje różnice w wymaganiach bezpieczeństwa i funkcjonalności. W kontekście standardów branżowych, stosowanie opraw klasy I jest najlepszą praktyką, ponieważ minimalizuje ryzyko porażenia prądem i zapewnia bezpieczeństwo pracy.

Pytanie 6

Jaki jest prawidłowy sposób postępowania w przypadku wykrycia uszkodzenia izolacji przewodu zasilającego?

A. Kontynuowanie użytkowania do czasu planowanej konserwacji.

B. Natychmiastowe odłączenie zasilania i wymiana przewodu.

C. Zapewnienie dodatkowego uziemienia uszkodzonego przewodu.

D. Owinięcie uszkodzonego miejsca taśmą izolacyjną.

Pozostałe odpowiedzi zawierają błędne przekonania i niebezpieczne praktyki, które mogą prowadzić do poważnych zagrożeń. Zapewnienie dodatkowego uziemienia uszkodzonego przewodu jest niewłaściwe, ponieważ nie rozwiązuje problemu uszkodzonej izolacji. Izolacja służy do zabezpieczenia przewodów przed przypadkowym kontaktem i zwarciem, a dodatkowe uziemienie nie przywraca jej pierwotnej funkcji. Używanie taśmy izolacyjnej do owijania uszkodzonego miejsca również nie jest zalecane. Taśma izolacyjna może być stosowana jedynie jako tymczasowe rozwiązanie w sytuacjach awaryjnych, z pełnym zrozumieniem, że nie przywraca pełnej funkcjonalności i bezpieczeństwa przewodu. Takie podejście może być zwodnicze, sugerując fałszywą formę ochrony. Kontynuowanie użytkowania uszkodzonego przewodu do czasu planowanej konserwacji jest szczególnie nieodpowiedzialne. Ignorowanie uszkodzeń izolacji może prowadzić do zwarć i porażeń prądem, zagrażając bezpieczeństwu osób oraz innych urządzeń podłączonych do instalacji. Takie podejście jest w absolutnej sprzeczności z dobrymi praktykami inżynierskimi, które kładą nacisk na natychmiastowe usuwanie potencjalnych zagrożeń.

Pytanie 7

Jaką najwyższą wartość powinien mieć wyłącznik silnikowy, chroniący trójfazowy silnik indukcyjny klatkowy o prądzie znamionowym równym 11,1 A, aby zabezpieczyć go przed przeciążeniem przy jednoczesnym zachowaniu możliwości znamionowego obciążenia momentem hamującym?

A. 10,5 A

B. 11,7 A

C. 12,2 A

D. 11,1 A

Ustawienie wyłącznika silnikowego na wartość niższą od znamionowego prądu silnika, jak 10,5 A czy 11,1 A, prowadzi do nieprawidłowego działania całego układu. Tego rodzaju decyzje są często wynikiem błędnego rozumienia zasad działania wyłączników silnikowych i ich roli w systemach zabezpieczeń. Ustawienie na 10,5 A spowoduje, że silnik będzie narażony na częste wyłączenia w momentach przeciążenia, co może prowadzić do nadmiernego zużycia podzespołów, a ostatecznie do awarii. Ponadto, prąd znamionowy 11,1 A nie powinien być wykorzystywany jako maksymalna wartość dla wyłącznika. Zastosowanie tej wartości może zaszkodzić silnikowi, ponieważ nie da mu możliwości pracy w pełnym zakresie obciążenia. Wyłącznik nastawiony na 11,7 A wciąż nie zapewni wystarczającej ochrony, ponieważ jego wartość bliska prądowi znamionowemu nie uwzględnia bezpiecznego marginesu dla chwilowych obciążeń. W praktyce powinno się zawsze przewidywać krótkotrwałe wzrosty prądu, co wiąże się z potrzebą ustawienia wyłącznika na poziomie o 10% wyższym niż prąd znamionowy. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że zabezpieczeń nie można ustawiać na wartościach zbyt niskich, ponieważ prowadzi to do nieefektywnej pracy silnika oraz zwiększa ryzyko jego uszkodzenia.

Pytanie 8

Jakie materiały są wykorzystywane do izolacji żył przewodów elektrycznych?

A. Polwinit i guma

B. Polwinit i mika

C. Silikon i guma

D. Mika i silikon

Polwinit, czyli PVC, oraz guma to dwa naprawdę ważne materiały, które używa się do izolacji żył w przewodach elektrycznych. Dają one gwarancję, że wszystko będzie działać bezpiecznie i przez długi czas. Polwinit jest znany ze swojej odporności na różne chemikalia i wysokie temperatury, dlatego często znajdziesz go w kablach niskiego i średniego napięcia. Ma fajne właściwości mechaniczne i elektryczne, na przykład niską przewodność elektryczną, co czyni go super materiałem do izolacji. Guma natomiast jest elastyczna i świetnie sprawdza się tam, gdzie przewody muszą się poruszać lub być zginane. To ważne w sytuacjach, gdzie są narażone na wibracje. Normy IEC 60227 i IEC 60502 pokazują, jak ważne jest korzystanie z odpowiednich materiałów, żeby zapewnić bezpieczeństwo i niezawodność instalacji elektrycznych. Polwinitowe i gumowe izolacje są używane w wielu miejscach – od domów po przemysł, a nawet w motoryzacji. Dobrze wiedzieć, że odporność tych materiałów na różne czynniki może naprawdę wpłynąć na bezpieczeństwo całego systemu elektrycznego.

Pytanie 9

Wybierz zestaw narzędzi koniecznych do zamocowania listew instalacyjnych w natynkowej instalacji elektrycznej z użyciem kołków szybkiego montażu?

A. Wiertarka z zestawem wierteł, młotek, piła

B. Wiertarka z zestawem wierteł, szczypce płaskie, piła

C. Osadzak gazowy, młotek, obcinaczki

D. Osadzak gazowy, wkrętak, obcinaczki

Wybór zestawu narzędzi obejmującego wiertarkę z kompletem wierteł, młotek i piłę jest trafny, ponieważ te narzędzia są kluczowe w procesie montażu listew instalacyjnych w natynkowej instalacji elektrycznej. Wiertarka z wiertłami pozwala na precyzyjne wykonanie otworów w materiałach budowlanych, co jest niezbędne do umiejscowienia kołków szybkiego montażu. Użycie młotka może być konieczne do delikatnego wbijania kołków lub kotew w przypadku materiałów, które wymagają większej siły. Piła natomiast może być używana do przycinania listew do odpowiednich długości, co jest często wymagane w praktycznych zastosowaniach, aby idealnie dopasować je do wymiarów instalacji. Dobór narzędzi powinien opierać się na standardach bezpieczeństwa i ergonomii pracy, aby zminimalizować ryzyko kontuzji oraz zwiększyć efektywność montażu. Dzięki zastosowaniu właściwych narzędzi, prace instalacyjne mogą przebiegać sprawnie i zgodnie z obowiązującymi normami. Przykładem dobrych praktyk jest również stosowanie podkładek lub dystansów przy montażu, co pozwala na uzyskanie estetycznego i funkcjonalnego efektu końcowego.

Pytanie 10

Który z poniższych przewodów powinien być użyty do zasilania ruchomego odbiornika w II klasie ochronności z sieci jednofazowej?

A. H03VV-F 3×0,75

B. H03VVH2-F 2×0,75

C. H05VV-K 3×1,5

D. H05VV-U 2×1,5

Wybór przewodów H03VV-F 3×0,75, H05VV-K 3×1,5 oraz H05VV-U 2×1,5 do zasilenia ruchomego odbiornika wykonane w II klasie ochronności nie jest odpowiedni z kilku powodów. Przewód H03VV-F, chociaż elastyczny, jest przewodem o trzech żyłach, co sugeruje możliwość uziemienia, co nie jest zgodne z zasadami dotyczącymi urządzeń w II klasie ochronności. II klasa nie wymaga dodatkowej żyły uziemiającej, a zatem użycie przewodu z uziemieniem może prowadzić do niepotrzebnych komplikacji w instalacji elektrycznej. Przewód H05VV-K, pomimo że oferuje dobry poziom elastyczności, ma również dodatkową żyłę, co jest zbędne dla urządzeń tej klasy ochronności. Zastosowanie przewodów z uziemieniem w przypadkach, gdzie nie jest to wymagane, może prowadzić do nieprawidłowego podłączenia oraz zwiększać ryzyko uszkodzenia sprzętu. Natomiast H05VV-U, będący przewodem sztywnym, nie jest zalecany do aplikacji ruchomych, ponieważ jego konstrukcja ogranicza elastyczność, co jest kluczowe w przypadku sprzętu, który może być często przestawiany. Wybór niewłaściwego przewodu do zasilania ruchomych odbiorników może skutkować nieefektywną pracą urządzenia, a w najgorszym przypadku stwarzać zagrożenie dla użytkownika oraz dla samego sprzętu, gdyż niektóre przewody mogą nie wytrzymać obciążeń mechanicznych czy niekorzystnych warunków środowiskowych.

Pytanie 11

Metodą oceny efektywności połączeń wyrównawczych powinien być pomiar napięć

A. rażeniowych

B. dotykowych

C. skutecznych

D. krokowych

Mówiąc o napięciach dotykowych, rażeniowych czy krokowych, chociaż są istotne z punktu widzenia bezpieczeństwa, niekoniecznie są najlepszym sposobem na ocenę efektywności połączeń wyrównawczych. Napięcia dotykowe to te, które można poczuć, gdy dotykamy czegoś przewodzącego, ale to nie mówi nam zbyt wiele o tym, jak skutecznie działają połączenia wyrównawcze. Z napięciami rażeniowymi jest podobnie – one dotyczą kontaktu z niebezpiecznym przewodnikiem, ale także nie oceniają efektywności samego połączenia. Napięcia krokowe, które mogą wystąpić podczas awarii, mają większe znaczenie dla oceny ryzyka dla ludzi w pobliżu, ale znów nie dostarczają informacji o samych połączeniach. Dlatego poleganie na tych pomiarach może prowadzić do błędnych wniosków, bo nie biorą one pod uwagę całego rozkładu napięć w instalacji, a to w końcu może być mylące. Ważne jest, by rozróżniać kwestie bezpieczeństwa od skuteczności systemu ochrony. Prawdziwe pomiary napięć skutecznych dają nam ważne informacje, które pomagają upewnić się, że instalacja elektryczna spełnia normy, takie jak PN-IEC 60364, które mocno akcentują bezpieczeństwo oraz prawidłowe działanie systemów ochronnych.

Pytanie 12

Jakim z podanych wyłączników nadprądowych można zamienić bezpieczniki typu gG w obwodzie 3/N/PE ~ 400/230 V 50 Hz, który zasila trójfazowy rezystancyjny grzejnik elektryczny o mocy znamionowej 7kW?

A. S194B10

B. S193B16

C. S192B16

D. S193B10

Wyłącznik S193B16 jest właściwym wyborem do zastąpienia bezpieczników typu gG w obwodzie zasilającym trójfazowy rezystancyjny grzejnik elektryczny o mocy znamionowej 7 kW. Aby przeanalizować tę decyzję, należy wziąć pod uwagę kilka kluczowych aspektów. Po pierwsze, moc 7 kW przy napięciu 400 V wymaga prądu znamionowego wynoszącego około 10 A (I = P/U, czyli 7 kW / 400 V = 17,5 A). W związku z tym wyłącznik S193B16, który ma wartość 16 A, jest odpowiedni, ponieważ jego wartość znamionowa jest wyższa od obliczonego prądu, co zapewnia odpowiednią ochronę przed przeciążeniem. Po drugie, wyłączniki nadprądowe typu S193 są projektowane z myślą o zastosowaniach w instalacjach trójfazowych, co czyni je bardziej odpowiednimi niż inne opcje, które są mniej uniwersalne. W praktyce, stosując S193B16, zapewniamy nie tylko skuteczną ochronę obwodu przed przeciążeniem, ale także zgodność z normami PN-EN 60898-1, które regulują zasady stosowania takich urządzeń w instalacjach elektrycznych. W przypadku awarii, wyłącznik ten zareaguje szybko, co zwiększy bezpieczeństwo użytkowania grzejnika elektrycznego.

Pytanie 13

Jaką maksymalną wartość impedancji pętli zwarcia należy przyjąć w trójfazowym układzie elektrycznym o napięciu 230/400 V, aby zabezpieczenie przeciwporażeniowe działało prawidłowo w przypadku uszkodzenia izolacji, zakładając, że zasilanie tego obwodu ma być odłączone przez instalacyjny wyłącznik nadprądowy B20?

A. 3,83 Ω

B. 1,15 Ω

C. 2,30 Ω

D. 0,56 Ω

Wybór błędnych wartości impedancji pętli zwarcia może wynikać z niewłaściwego zrozumienia zasad działania wyłączników nadprądowych oraz ich charakterystyk. Na przykład, 0,56 Ω i 1,15 Ω to wartości znacznie zbyt niskie, co może sugerować, że osoba odpowiedzialna za projektowanie lub pomiar nie uwzględniała wymaganych parametrów dla wyłącznika B20. Tego rodzaju wartości mogą prowadzić do nieefektywnej ochrony, gdyż w przypadku zwarcia obwód może zadziałać zbyt szybko, zanim układ zabezpieczeń zdąży dopełnić swojej funkcji. Wartości 3,83 Ω również są nieprawidłowe, ponieważ przekraczają dopuszczalny limit. W praktyce, zbyt wysoka impedancja pętli zwarcia oznacza, że prąd zwarciowy może być niewystarczający, aby wyzwolić zabezpieczenie. Należy zauważyć, że zgodnie z normami, takimi jak PN-IEC 60364, odpowiednie wartości impedancji są kluczowe dla działania systemów zabezpieczeń. Dlatego ważne jest, aby przy projektowaniu oraz ocenie instalacji elektrycznych przestrzegać wytycznych, by zapewnić odpowiedni poziom bezpieczeństwa, eliminując słabe punkty, które mogą prowadzić do niebezpiecznych sytuacji.

Pytanie 14

Jaką wartość ma prędkość obrotowa pola magnetycznego stojana silnika indukcyjnego przy danych: f_N = 50 Hz; p = 4?

A. 720 obr./min

B. 1 500 obr./min

C. 750 obr./min

D. 1 450 obr./min

Prędkość obrotowa pola magnetycznego stojana silnika indukcyjnego można obliczyć za pomocą wzoru: n = (120 * fN) / p, gdzie n to prędkość obrotowa w obr./min, fN to częstotliwość zasilania w hercach, a p to liczba par biegunów. W podanym przypadku fN wynosi 50 Hz, a liczba par biegunów p wynosi 4. Podstawiając wartości do wzoru, otrzymujemy: n = (120 * 50) / 4 = 1500 obr./min. Jednakże, aby uzyskać prędkość obrotową rzeczywistą, musimy uwzględnić poślizg silnika indukcyjnego, który wynosi zazwyczaj od 2 do 5% w zależności od obciążenia. Przy założeniu typowego poślizgu na poziomie 5%, obliczamy prędkość rzeczywistą: 1500 - (0,05 * 1500) = 1425 obr./min. W praktyce jednak standardowe silniki indukcyjne o częstotliwości 50 Hz i 4 parach biegunów mają prędkość nominalną wynoszącą 750 obr./min, co odpowiada ich charakterystyce pracy w rzeczywistych warunkach. Takie parametry są zgodne z normami IEC 60034-1, które opisują wymagania dla maszyn elektrycznych.

Pytanie 15

Stosując kryterium obciążalności prądowej, dobierz na podstawie tabeli minimalny przekrój przewodu do zasilenia grzejnika elektrycznego o danych: P_N = 4,6 kW, U_N = 230 V.

S, mm²	1,0	1,5	2,5	4,0	6,0
I_dd, A	15	19	24	32	42

A. 6,0 mm2

B. 2,5 mm2

C. 4,0 mm2

D. 1,5 mm2

Dobra robota z wybraniem przekroju przewodu 2,5 mm²! Z tego co pamiętam, taki przekrój jest ok, gdy chodzi o obciążalność prądową. Kiedy obliczamy prąd dla grzejnika elektrycznego 4,6 kW przy 230 V, to wychodzi nam około 20 A. Jak spojrzysz na tabelę obciążalności przewodów, to zobaczysz, że 2,5 mm² spokojnie wytrzyma do 24 A, co oznacza, że jest to bezpieczny wybór. Moim zdaniem, dobrze dobrany przekrój przewodu to klucz do efektywnej pracy urządzenia i bezpieczeństwa naszych instalacji. Taki przekrój jest także często używany w instalacjach oświetleniowych czy przy zasilaniu urządzeń o podobnych parametrach. Zawsze warto mieć na uwadze tabele obciążalności i normy, jak PN-IEC 60364 – to pomoże uniknąć problemów w przyszłości.

Pytanie 16

Który z podanych materiałów charakteryzuje się najniższą rezystywnością?

A. Stal

B. Aluminium

C. Miedź

D. Nichrom

Miedź to materiał o wyjątkowo niskiej rezystywności, wynoszącej około 1.68 µΩ·m w temperaturze 20°C. Dzięki temu jest szeroko stosowana w aplikacjach elektrycznych, takich jak przewody, złączki i komponenty elektroniczne. Wysoka przewodność miedzi sprawia, że jest idealnym wyborem w sytuacjach, gdzie minimalizacja strat energii jest kluczowa. Przykładem może być wykorzystanie miedzi w instalacjach elektrycznych w budynkach mieszkalnych oraz w przemyśle motoryzacyjnym, gdzie przewody miedziane są standardem. Inne materiały, takie jak aluminium, mają wyższą rezystywność, co wpływa na zwiększenie strat energii w systemach elektrycznych. W praktyce, miedź jest również preferowana w zastosowaniach wymagających dużej odporności na korozję oraz wysokiej trwałości, co czyni ją materiałem pierwszego wyboru w wielu normach branżowych dotyczących elektryczności i elektroniki.

Pytanie 17

Do czego przeznaczone są kleszcze przedstawione na ilustracji?

A. Do zaciskania końcówek tulejkowych na żyłach wielodrutowych.

B. Do formowania oczek na końcach żył jednodrutowych.

C. Do montażu zacisków zakleszczających.

D. Do zaprasowywania końców przewodów w połączeniach wsuwanych.

Te kleszcze, co są na obrazku, to narzędzie do robienia oczek na końcach żyłek, które mają tylko jeden drut. Mają takie stożkowe szczęki, które fajnie pozwalają wyprofilować drut, żeby dobrze się łączył z innymi częściami instalacji elektrycznej. Można je zobaczyć w akcji tam, gdzie trzeba zrobić mocne i trwałe połączenia, co jest ważne zarówno w przemyśle, jak i w domach. Te oczka pomagają przyczepić przewody do zacisków, a to jest zgodne z normami, które mówią, jak to wszystko powinno być robione, żeby było bezpiecznie i trwale. Dobrze używać takich narzędzi, bo w przeciwnym razie można łatwo uszkodzić drut. Gdy dobrze uformujemy drut kleszczami, zmniejszamy ryzyko zwarć i innych problemów technicznych, co ma duże znaczenie, gdy pracuje się z elektryką.

Pytanie 18

Jaki procent strumienia świetlnego jest kierowany w dół w oprawie oświetleniowej klasy V?

A. (60 ÷ 90) %

B. (40 ÷ 60) %

C. (0 ÷ 10) %

D. (90 ÷ 100) %

Odpowiedzi takie jak (90 ÷ 100) %, (40 ÷ 60) % oraz (60 ÷ 90) % nie uwzględniają specyfiki opraw oświetleniowych V klasy. Wrażenie, że znacząca część strumienia świetlnego może być skierowana w dół, jest mylne i wynika z niepełnego zrozumienia zasad projektowania oświetlenia. Oprawy te są konstruowane z zamiarem ograniczenia emisji światła w kierunku podłogi, co jest kluczowe dla efektywności energetycznej oraz komfortu użytkowników. Odpowiedzi te sugerują, że oprawy V klasy działają podobnie jak tradycyjne oprawy oświetleniowe, co jest nieprawidłowe. W praktyce, odpowiednie wykorzystanie tych opraw polega na kierowaniu strumienia świetlnego głównie w górę, co sprzyja stworzeniu efektów iluminacyjnych oraz estetycznych, a nie oświetleniu przestrzeni roboczej. Pojęcia te mogą również wprowadzać w błąd, jeśli chodzi o zastosowanie oświetlenia w różnych kontekstach, na przykład w architekturze czy oświetleniu ulicznym, gdzie inne klasy opraw mogą być stosowane dla zapewnienia odpowiedniego poziomu jasności. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że większa ilość światła skierowanego w dół jest zawsze korzystna, co nie zawsze jest zgodne z zasadami efektywności oświetleniowej i ergonomii.

Pytanie 19

Jakie narzędzia są konieczne do wytyczenia trasy instalacji przewodów elektrycznych montowanych na powierzchni?

A. Kątownik, młotek, punktak

B. Kątownik, ołówek traserski, sznurek traserski

C. Ołówek traserski, przymiar kreskowy, rysik

D. Ołówek traserski, poziomnica, przymiar taśmowy

Ołówek traserski, poziomnica i przymiar taśmowy to świetny wybór! Te narzędzia naprawdę są niezbędne, gdy chodzi o trasowanie drogi do układania przewodów natynkowych. Ołówek traserski pozwala na dokładne oznaczanie punktów i linii, co jest podstawą do dalszej roboty. Poziomnica zaś to must-have, żeby upewnić się, że wszystko jest równo i w odpowiednich nachyleniach. To ważne, bo estetyka i funkcjonalność idą w parze. Przymiar taśmowy z kolei umożliwia precyzyjne mierzenie, co też jest kluczowe, żeby dobrze rozmieścić przewody na ścianach. W branży mamy różne standardy, jak normy PN-IEC, które podkreślają, jak ważna jest dokładność i planowanie przy instalacjach elektrycznych. Używanie właściwych narzędzi zwiększa wydajność, a także zmniejsza ryzyko błędów, które mogą skończyć się problemami, jak zwarcia czy uszkodzenia sprzętu. Na przykład, korzystając z poziomnicy przy układaniu przewodów, mamy pewność, że będą one prosto, co będzie miało znaczenie przy montażu osprzętu elektrycznego.

Pytanie 20

Która z poniższych czynności jest częścią oględzin przy konserwacji wirnika silnika komutatorowego?

A. Weryfikacja braku zwarć międzyzwojowych

B. Sprawdzenie kondycji wycinków komutatora

C. Pomiar rezystancji izolacji

D. Wyważanie

Odpowiedzi, które nie dotyczą sprawdzenia stanu wycinków komutatora, choć mogą wydawać się związane z konserwacją silników komutatorowych, nie odpowiadają na kluczową kwestię oględzin wirnika. Wyważenie wirnika jest istotne dla eliminacji drgań, które mogą prowadzić do uszkodzeń łożysk i innych komponentów, jednak nie jest to bezpośrednia czynność związana z ocena stanu komutatora. Pomiar rezystancji izolacji to ważny krok w ocenie stanu izolacji uzwojeń silnika, ale również nie dotyczy bezpośrednio stanu wycinków komutatora. Z kolei sprawdzenie braku zwarć międzyzwojowych jest kluczowe dla bezpieczeństwa i niezawodności silnika, jednak nie dotyczy to bezpośrednio stanu komutatora, który jest kluczowym elementem zapewniającym poprawną pracę silnika. Zrozumienie, że każda z tych czynności odgrywa swoją rolę w konserwacji silnika, jest ważne, ale nie wszystkie są równorzędne w kontekście oględzin wirnika. Często można spotkać się z mylnym przekonaniem, że te wszystkie czynności służą temu samemu celowi, podczas gdy każda z nich ma swoją specyfikę oraz odmienny wpływ na działanie silnika. Dlatego kluczowe jest skupienie się na właściwych czynnościach konserwacyjnych, które odpowiadają na konkretne potrzeby diagnostyczne silnika, a nie tylko na ogólnych działaniach związanych z jego konserwacją.

Pytanie 21

Do jakiej kategorii urządzeń elektrycznych należą linie napowietrzne i kablowe?

A. Odbiorczych

B. Przesyłowych

C. Wytwórczych

D. Pomocniczych

Linie napowietrzne i kablowe zaliczają się do grupy urządzeń przesyłowych, ponieważ ich główną funkcją jest transport energii elektrycznej na znaczną odległość, co jest kluczowe dla zasilania odbiorców końcowych oraz dla stabilności systemu energetycznego. Przesył energii elektrycznej odbywa się z wykorzystaniem linii napowietrznych, które są powszechnie stosowane w terenach wiejskich oraz w obszarach, gdzie nie ma potrzeby zakupu droższych kabli. Dobre praktyki w zakresie przesyłu energii elektrycznej zakładają minimalizację strat, które mogą występować w trakcie transportu, co jest istotne dla efektywności energetycznej. Przykładowo, zastosowanie linii wysokiego napięcia pozwala na przesyłanie dużych mocy przy mniejszych stratach. W kontekście standardów, linie przesyłowe powinny spełniać normy określone przez Międzynarodową Komisję Elektrotechniczną (IEC) oraz krajowe regulacje dotyczące jakości i bezpieczeństwa. W praktyce oznacza to, że projektując systemy przesyłowe, inżynierowie muszą uwzględniać nie tylko parametry techniczne, ale również aspekt ochrony środowiska oraz wpływ na otoczenie.

Pytanie 22

Którą wielkość fizyczną można zmierzyć przyrządem pokazanym na rysunku?

A. Natężenie oświetlenia.

B. Temperaturę barwową światła.

C. Luminancję.

D. Światłość.

Wybór odpowiedzi dotyczącej temperatury barwowej światła, luminancji lub światłości jest błędny, ponieważ każda z tych wielkości odnosi się do różnych aspektów światła, które nie są mierzone przez luksomierz. Temperatura barwowa, na przykład, to parametr określający kolor światła, który jest wyrażany w kelwinach (K). Jest ona kluczowa w kontekście oświetlenia, ponieważ wpływa na percepcję kolorów i atmosferę we wnętrzach, jednak nie jest to wartość, którą luksomierz może określić. Luminancja, z kolei, odnosi się do jasności źródła światła w danym kierunku i jest mierzona w kandela na metr kwadratowy (cd/m²). Luksomierz nie jest przystosowany do takich pomiarów, ponieważ jego głównym celem jest określenie intensywności oświetlenia bez uwzględniania kierunku. Światłość również nie jest mierzona przez luksomierz; jest to strumień świetlny przypadający na określoną powierzchnię, wyrażany w lumenach. Główną przyczyną błędów wynikających z wyboru błędnych odpowiedzi jest nieznajomość właściwych definicji i zastosowania poszczególnych wielkości fizycznych związanych ze światłem. Wiedza o różnicy między natężeniem oświetlenia a innymi formami pomiaru jest kluczowa w zakresie właściwego wykorzystania przyrządów pomiarowych w praktyce.

Pytanie 23

Jakie czynności powinny być przeprowadzone po serwisie silnika elektrycznego?

A. Sprawdzenie układów sterowania i sygnalizacji

B. Impregnację uzwojeń i wyważenie wirnika

C. Sprawdzenie układów rozruchowych i regulacyjnych

D. Pomiar rezystancji izolacji i próbne uruchomienie

Pomiar rezystancji izolacji oraz wykonanie próbnego uruchomienia silnika elektrycznego to kluczowe czynności po jego konserwacji. Rezystancja izolacji jest istotnym wskaźnikiem stanu izolacji uzwojeń silnika; jej wysoka wartość sygnalizuje dobrą izolację, co jest niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa eksploatacji. Standardy takie jak IEC 60034-1 zalecają, aby rezystancja izolacji była co najmniej 1 MΩ na każdy kV napięcia roboczego, co chroni przed przebiciem i zwarciem. Próbne uruchomienie pozwala na ocenę rzeczywistej pracy silnika, w tym jego momentu obrotowego, prędkości i stabilności działania. W praktyce, te czynności pozwalają na wczesne wykrycie potencjalnych usterek, co może zapobiec poważnym awariom i zwiększyć trwałość urządzenia. Regularne pomiary izolacji i testy operacyjne są zgodne z najlepszymi praktykami w branży, co przekłada się na wydajność i bezpieczeństwo operacyjne.

Pytanie 24

Jakie kroki oraz w jakiej kolejności należy wykonać przy wymianie uszkodzonego łącznika?

A. Wymontować uszkodzony łącznik, odłączyć zasilanie, sprawdzić ciągłość połączeń

B. Odłączyć zasilanie, sprawdzić brak zasilania, wymontować uszkodzony łącznik

C. Odłączyć zasilanie, wymontować uszkodzony łącznik, sprawdzić ciągłość połączeń

D. Załączyć zasilanie, sprawdzić ciągłość połączeń, wymontować uszkodzony łącznik

Nieprawidłowe odpowiedzi opierają się na błędnych zasadach bezpieczeństwa i procedurach wykonywania prac elektrycznych. Przykładowo, propozycja rozpoczynająca się od załączenia napięcia jest fundamentalnie wadliwa. Włączenie zasilania przed jakąkolwiek weryfikacją stanu instalacji elektrycznej stwarza poważne ryzyko dla zdrowia i życia wykonawcy. Ponadto, sprawdzenie ciągłości połączeń przed upewnieniem się, że nie ma napięcia, jest niewłaściwe, ponieważ pomiar ciągłości w obwodzie z napięciem może prowadzić do uszkodzeń miernika lub, co gorsza, do porażenia prądem. Następnie, co do wymontowania uszkodzonego łącznika, nie powinno się go demontować bez wcześniejszego potwierdzenia, że cały obwód jest bezpieczny. Typowym błędem myślowym w tych podejściach jest zaufanie do założeń, że obwód jest wyłączony lub bezpieczny bez wcześniejszego sprawdzenia. Ignorowanie podstawowych procedur bezpieczeństwa może prowadzić do tragicznych konsekwencji, dlatego tak ważne jest przestrzeganie kolejności działań w zgodzie z ogólnie przyjętymi normami i przepisami, które mają na celu ochronę osób wykonujących takie prace. W każdej sytuacji związanej z pracą w instalacjach elektrycznych kluczowe jest stosowanie się do procedur, które zapewniają zarówno bezpieczeństwo, jak i prawidłowe działanie systemu. W tym kontekście, doświadczenie i świadomość potencjalnych zagrożeń są niezwykle istotne.

Pytanie 25

Korzystając z podanego wzoru i tabeli wyznacz wartość rezystancji izolacji kabla w temperaturze 20 oC, jeżeli rezystancja izolacji tego kabla zmierzona w temperaturze 10 oC wyniosła 8,1 MΩ.

Współczynniki przeliczeniowe K₂₀ dla rezystancji izolacji kabli z izolacją połwinnitową

R₂₀ = K₂₀·R_t

Temperatura w °C	4	8	10	12	16	20	24	26	28
Współczynnik przeliczeniowy K₂₀	0,11	0,19	0,25	0,33	0,63	1,00	1,85	2,38	3,13

A. 2,0 MΩ

B. 16,2 MΩ

C. 32,4 MΩ

D. 4,1 MΩ

Wartość rezystancji izolacji kabla w temperaturze 20°C to 2,0 MΩ. Żeby to obliczyć, trzeba pamiętać, że rezystancja zmienia się z temperaturą. Na przykład, jeśli przy 10°C zmierzyłeś 8,1 MΩ, to musisz uwzględnić, że jak temperatura rośnie, to rezystancja maleje. W praktyce, według norm IEC, rezystancja izolacji nie powinna spadać poniżej 1 MΩ na każde 1000 V napięcia roboczego. Wiedza o tym, jak obliczyć rezystancję w wyższej temperaturze, jest ważna, żeby ocenić, w jakim stanie jest kabel i zapobiec awariom. Dobrze jest regularnie kontrolować rezystancję izolacji, bo to daje nam szansę na zauważenie problemów, zanim dojdzie do awarii, co ma ogromne znaczenie dla bezpieczeństwa ludzi.

Pytanie 26

W jakim układzie sieciowym znajduje się bezpiecznik iskiernikowy podłączony pomiędzy punkt neutralny strony wtórnej transformatora, który zasila ten układ, a uziom roboczy?

A. TN-S

B. TT

C. TN-C

D. IT

Odpowiedź 'IT' jest prawidłowa, ponieważ w układzie IT, system neutralny nie jest bezpośrednio uziemiony, co oznacza, że wszystkie części przewodzące, z wyjątkiem punktu neutralnego, są uziemione. Bezpiecznik iskiernikowy, który jest włączony między punkt neutralny transformatora a uziom roboczy, działa jako mechanizm zabezpieczający przed niebezpiecznymi przepięciami i wyładowaniami elektrycznymi. W praktyce, układ IT jest często stosowany w obiektach, gdzie ciągłość zasilania jest kluczowa, takich jak szpitale czy centra danych. Zgodnie z normą IEC 60364, zaleca się stosowanie tego typu systemów w celu minimalizacji ryzyka porażenia prądem elektrycznym, co czyni je bardziej bezpiecznymi w porównaniu do układów z uziemionym punktem neutralnym. Dodatkowo, zastosowanie bezpiecznika iskiernikowego w tym kontekście zapewnia ochronę przed przepięciami, co może być kluczowe dla bezpieczeństwa sprzętu oraz ludzi.

Pytanie 27

W zakres inspekcji instalacji elektrycznej nie wchodzi

A. pomiar rezystancji uziemienia

B. sprawdzenie oznaczeń obwodów i urządzeń zabezpieczających

C. weryfikacja poprawności oznaczeń przewodów neutralnych oraz ochronnych

D. ocena dostępu do urządzeń, co umożliwia ich wygodną obsługę oraz eksploatację

Pomiar rezystancji uziemienia to kluczowy element zapewnienia bezpieczeństwa i prawidłowego funkcjonowania instalacji elektrycznych. Uziemienie ma na celu odprowadzenie nadmiaru prądu do ziemi, co chroni przed porażeniem elektrycznym i uszkodzeniem urządzeń. Przykładowo, w instalacjach przemysłowych, gdzie stosowane są maszyny o wysokich mocach, pomiar rezystancji uziemienia jest niezbędny do zapewnienia, że układ uziemiający jest skuteczny. Zgodnie z normą PN-EN 61557-4, rezystancja uziemienia powinna być mniejsza niż 10 Ω, co zapewnia odpowiednią ochronę przed skutkami udarów elektrycznych. Regularne pomiary rezystancji uziemienia pozwalają na wczesne wykrywanie problemów, takich jak korozja elementów uziemiających, co może prowadzić do ich degradacji. W praktyce, takie pomiary powinny być przeprowadzane co najmniej raz w roku lub częściej w przypadku instalacji narażonych na zmienne warunki atmosferyczne. Właściwe utrzymanie systemu uziemiającego jest nie tylko wymogiem prawnym, ale także kluczowym elementem ochrony osób i mienia.

Pytanie 28

Przewód oznaczony symbolem PEN to przewód

A. ochronny

B. ochronno-neutralny

C. uziemiający

D. wyrównawczy

Symbol PEN (Protective Earth and Neutral) oznacza przewód ochronno-neutralny, który łączy w sobie funkcje przewodu neutralnego (N) oraz przewodu ochronnego (PE). Jest on stosowany w instalacjach elektrycznych, zwłaszcza w systemach TN-C, aby zapewnić zarówno przewodnictwo prądu roboczego, jak i ochronę przed porażeniem elektrycznym. W praktyce, przewód PEN odgrywa kluczową rolę w bezpieczeństwie instalacji, ponieważ umożliwia skuteczne uziemienie i jednocześnie zapewnia powrót prądu do źródła. W przypadku awarii, przewód ochronny automatycznie przejmuje funkcję przewodu neutralnego, co minimalizuje ryzyko porażenia prądem. Zgodnie z normami, takimi jak PN-IEC 60439, instalacje muszą być projektowane i wykonywane z uwzględnieniem zasady, że przewód ochronno-neutralny powinien być odpowiednio oznakowany oraz dobrze izolowany. Praktyczne zastosowanie przewodu PEN można zaobserwować w budynkach mieszkalnych, gdzie często łączy się go z systemami uziemiającymi dla zwiększenia bezpieczeństwa użytkowników.

Pytanie 29

Jakie oznaczenie literowe odnosi się do przewodu przeznaczonego do zasilania mobilnych odbiorników?

A. YAKY

B. YDY

C. LY

D. OMY

Oznaczenia LY, YDY oraz YAKY, mimo że są powszechnie stosowane w branży elektroinstalacyjnej, nie są odpowiednie do zastosowań zasilania odbiorników przenośnych. Oznaczenie LY odnosi się do przewodów o niskiej elastyczności, przeznaczonych głównie do instalacji stałych, co czyni je nieodpowiednimi do aplikacji, w których wymagana jest mobilność. Takie przewody mogą być podatne na uszkodzenia mechaniczne i nie są dostosowane do dynamicznych warunków pracy. Oznaczenie YDY odnosi się do przewodów instalacyjnych, które również nie zapewniają wystarczającej elastyczności i odporności na mechaniczne uszkodzenia w warunkach mobilnych. Z kolei YAKY to przewód, który może być stosowany w instalacjach stałych, często wykorzystywany w budynkach, ale nie spełnia standardów dla urządzeń przenośnych. Wybór niewłaściwego przewodu do zasilania przenośnych odbiorników elektrycznych może prowadzić do ryzykownych sytuacji, takich jak zwarcia, uszkodzenia sprzętu, a nawet pożary. Dlatego kluczowe jest stosowanie przewodów oznaczonych odpowiednio do specyfiki aplikacji, co jest zgodne z normami dotyczącymi bezpieczeństwa i efektywności energetycznej.

Pytanie 30

Który z urządzeń elektrycznych, zainstalowany w obwodzie systemu zasilania elektrycznego kuchenki trójfazowej, jest w stanie zidentyfikować przerwę w ciągłości przewodów jednej z faz?

A. Przekaźnik priorytetowy

B. Odgromnik

C. Czujnik zaniku fazy

D. Stycznik elektromagnetyczny

Odgromnik nie jest urządzeniem przeznaczonym do wykrywania przerw w zasilaniu, lecz służy do ochrony przed wyładowaniami atmosferycznymi. Jego zadaniem jest odprowadzanie nadmiaru ładunków elektrycznych do ziemi, co chroni instalacje elektryczne przed uszkodzeniem. Dlatego stosowanie odgromnika w kontekście wykrywania zaniku fazy jest błędnym podejściem, ponieważ jego funkcjonalność nie obejmuje monitorowania ciągłości przewodów. Z kolei przekaźnik priorytetowy odpowiada za zarządzanie kolejnością zasilania obwodów, ale nie wykrywa bezpośrednio awarii w poszczególnych fazach. Może on jedynie reagować na sygnały z innych urządzeń, co czyni go nieefektywnym w sytuacjach, gdzie wymagana jest natychmiastowa interwencja w przypadku zniknięcia zasilania w jednej z faz. Stycznik elektromagnetyczny z kolei służy do załączania i wyłączania obwodów elektrycznych, jednak również nie jest zaprojektowany do monitorowania stanu faz. W praktyce, nieprawidłowe przyjęcie tych opcji jako rozwiązań związanych z detekcją zaniku fazy może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak uszkodzenie urządzeń lub zagrożenie dla bezpieczeństwa użytkowników.

Pytanie 31

Który z poniższych sposobów ochrony przed porażeniem elektrycznym jest weryfikowany przez pomiar rezystancji pętli zwarcia w instalacji elektrycznej?

A. Separacja elektryczna

B. Umieszczenie części dostępnych poza zasięgiem ręki

C. Samoczynne wyłączanie zasilania

D. Uziemienie ochronne

Uziemienie ochronne jest istotnym elementem systemów ochrony przed porażeniem, jednak polega na stworzeniu niskooporowego połączenia z ziemią, a nie na pomiarze rezystancji pętli zwarcia. Jego głównym celem jest zapewnienie, że w przypadku awarii prądu, nadmiar energii zostanie bezpiecznie odprowadzony do ziemi. Choć ważne, nie jest to metoda, która sama w sobie gwarantuje szybkie odłączenie zasilania. Separacja elektryczna to inny środek, który ma na celu unikanie niebezpiecznych kontaktów między różnymi obwodami, ale również nie jest bezpośrednio związana z pomiarem rezystancji pętli zwarcia. Działa na zasadzie fizycznego oddzielenia części instalacji, co minimalizuje ryzyko porażenia, ale nie zmienia parametrów elektrycznych samej instalacji. Umieszczenie części dostępnych poza zasięgiem ręki, mimo że może zmniejszyć ryzyko kontaktu z niebezpiecznymi elementami, nie jest odpowiednim rozwiązaniem, gdyż nie eliminuje ryzyka porażenia w sytuacjach awaryjnych. W każdej z tych koncepcji brakuje kluczowego odniesienia do mechanizmu działania samoczynnego wyłączania zasilania, który jest bezpośrednio związany z pomiarem rezystancji pętli zwarcia. To pomiar ten dostarcza informacji, które są kluczowe dla oceny, czy instalacja elektryczna jest w stanie bezpiecznie odciąć zasilanie w sytuacji awaryjnej, co czyni go fundamentalnym dla zapewnienia bezpieczeństwa elektrycznego.

Pytanie 32

W jakim z podanych typów źródeł światła wykorzystuje się zapłonnik?

A. Żarówka halogenowa

B. Lampa rtęciowa

C. Lampa sodowa

D. Świetlówka tradycyjna

Wybór lampy sodowej, rtęciowej czy żarówki halogenowej jako źródła światła, w którym stosuje się zapłonnik, jest nieprawidłowy z powodu różnic w technologii i zasadzie działania tych lamp. Lampy sodowe wykorzystują zjawisko emisji światła poprzez naładowany gaz sodowy, jednak nie potrzebują zapłonnika, gdyż zamiast tego działają na zasadzie bezpośredniego przepływu prądu. Ponadto, lampy rtęciowe również nie wymagają zapłonnika w tradycyjnym sensie, ponieważ ich uruchomienie odbywa się poprzez elektryczne rozładowanie w gazie rtęciowym, co jest realizowane przez układ zapłonowy zintegrowany z balastem. Żarówki halogenowe, z kolei, są konstrukcją opartą na technologii żarowej, w której nie stosuje się zapłonników; zamiast tego, działają na zasadzie podgrzewania włókna wolframowego do wysokiej temperatury, co generuje światło. Zrozumienie różnic między tymi technologiami jest kluczowe, ponieważ prowadzi do lepszego doboru źródeł światła w zależności od zastosowania. Ignorowanie tych różnic może skutkować nieefektywnym działaniem systemów oświetleniowych i wyższymi kosztami eksploatacyjnymi. W praktyce, kluczowe jest stosowanie odpowiednich rozwiązań technologicznych w zależności od potrzeb i charakterystyki danego środowiska oświetleniowego.

Pytanie 33

Zamiast starego bezpiecznika trójfazowego 25 A, należy zastosować wysokoczuły wyłącznik różnicowoprądowy. Który z przedstawionych w katalogu, należy wybrać?

Wyłącznik	Oznaczenie
A.	BPC 425/030 4P AC
B.	BDC 225/030 2P AC
C.	BPC 425/100 4P AC
D.	BDC 440/030 4P AC

A. C.

B. B.

C. A.

D. D.

Wybór niepoprawnej opcji może wynikać z kilku nieporozumień dotyczących specyfikacji wyłączników różnicowoprądowych. Niezrozumienie norm dotyczących prądu znamionowego może prowadzić do nieodpowiedniego doboru urządzenia. Na przykład, niektóre opcje mogą oferować zbyt wysokie prądy znamionowe, co skutkowałoby brakiem odpowiedniego zabezpieczenia dla obciążenia 25 A. W takich przypadkach, wybór urządzenia o niższym prądzie znamionowym może prowadzić do zadziałania wyłącznika w sytuacjach, które nie są krytyczne, co obniża jego skuteczność w ochronie. Ponadto, niewłaściwe zrozumienie liczby biegunów może doprowadzić do zastosowania wyłączników jednofazowych w instalacjach trójfazowych, co jest absolutnie niezalecane, ponieważ nie zapewnia to pełnej ochrony przed porażeniem prądem. Czułość wyłącznika różnicowoprądowego jest kluczowym parametrem, który powinien być dostosowany do specyfiki instalacji. Wybór urządzenia o zbyt dużej czułości, na przykład 100 mA, może nie zapewnić odpowiedniego zabezpieczenia, podczas gdy zbyt mała czułość może prowadzić do niepotrzebnych zadziałań. Takie błędy w doborze wyłączników mogą prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym ryzyka wystąpienia pożaru czy porażenia prądem, co jest wysoce niepożądane w każdej instalacji elektrycznej. Dlatego kluczowe jest dobrać wyłącznik, który nie tylko spełnia normy, ale również jest odpowiednio dostosowany do charakterystyki używanych urządzeń i wymagań instalacji.

Pytanie 34

Która z wymienionych czynności zaliczana jest do prac konserwacyjnych w przypadku oprawy oświetleniowej przedstawionej na rysunku?

A. Czyszczenie obudowy i styków.

B. Wykonanie pomiarów natężenia oświetlenia.

C. Wymiana złączki.

D. Wymiana oprawki.

Wybór odpowiedzi związanej z wymianą oprawki lub złączki wskazuje na pewne nieporozumienie w zakresie klasyfikacji czynności konserwacyjnych i naprawczych. Wymiana oprawki jest działaniem, które zazwyczaj następuje w momencie, gdy oprawka jest uszkodzona lub nie działa poprawnie, co klasyfikuje tę czynność jako naprawczą, a nie konserwacyjną. Podobnie, wymiana złączki dotyczy bardziej aspektów technicznych, które wymagają interwencji w przypadku awarii, a nie rutynowego utrzymania. Czynności te są niezbędne w sytuacjach kryzysowych, ale nie powinny być mylone z regularnym utrzymywaniem sprzętu w dobrym stanie. W kontekście wykonywania pomiarów natężenia oświetlenia, należy zauważyć, że jest to proces kontrolny, który służy do oceny jakości oświetlenia w danym obszarze, a nie do jego konserwacji. Mylne podejście do konserwacji opraw oświetleniowych oraz ich funkcjonalności często prowadzi do nieprawidłowego zarządzania zasobami i zwiększonych kosztów operacyjnych. Przykładem może być sytuacja, w której brak odpowiedniej konserwacji skutkuje koniecznością częstszych napraw, co znacząco podnosi wydatki związane z utrzymaniem systemu oświetleniowego. Dlatego istotne jest, aby zrozumieć różnicę między tymi pojęciami oraz zastosować odpowiednie praktyki konserwacyjne, które będą sprzyjały długotrwałemu i efektywnemu działaniu urządzeń.

Pytanie 35

Do czego służą przy montażu instalacji elektrycznej przedstawione na ilustracji kleszcze?

A. Zaciskania końcówek tulejkowych na żyłach przewodu.

B. Zaprasowywania przewodów w połączeniach wsuwanych.

C. Formowania oczek na końcach żył.

D. Montażu zacisków zakleszczających.

Poprawna odpowiedź to formowanie oczek na końcach żył, co jest kluczowym zastosowaniem kleszczy w instalacjach elektrycznych. Narzędzie to, o charakterystycznym kształcie szczęk, pozwala na precyzyjne formowanie oczek, które są następnie używane do trwałego mocowania przewodów na zaciskach w rozdzielnicach elektrycznych. Przygotowanie końcówek przewodów w postaci oczek jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, ponieważ zapewnia ono zarówno bezpieczeństwo, jak i stabilność połączeń. Odpowiednio uformowane oczka minimalizują ryzyko wystąpienia luzów i zwarć, co jest kluczowe dla właściwego działania instalacji elektrycznej. Dobrze przygotowane połączenia wpływają również na estetykę instalacji, co jest istotne w kontekście zewnętrznych przeglądów oraz konserwacji. W praktyce, formowanie oczek przed podłączeniem do zacisków pozwala na łatwiejsze i szybsze wykonywanie prac instalacyjnych, a także na ich późniejsze modyfikacje.

Pytanie 36

Która z poniższych wartości wskazuje na najwyższy poziom precyzji narzędzia pomiarowego?

A. 0,5

B. 0,1

C. 5

D. 1

Wybór odpowiedzi 5, 0,5 lub 1 wskazuje na nieporozumienie w zakresie pojęcia klasy dokładności narzędzi pomiarowych. Klasa dokładności odnosi się do tego, jak precyzyjnie narzędzie może określićmierzoną wartość. Wartość 5 oznacza, że narzędzie pomiarowe ma stosunkowo niską dokładność, co jest nieodpowiednie w sytuacjach wymagających precyzyjnych pomiarów. Odpowiedź 0,5, podobnie jak 1, wskazuje na umiarkowaną dokładność, jednak w obydwu przypadkach nie osiągają one poziomu precyzji, jakim charakteryzuje się wartość 0,1. Typowym błędem myślowym jest mylenie wartości liczbowych z klasą dokładności, co prowadzi do wniosku, że większa liczba byłaby lepsza. W rzeczywistości, im mniejsza wartość, tym wyższa precyzja, co jest fundamentem w metrologii. Takie podejście jest kluczowe w branżach, gdzie dokładność pomiarów wpływa bezpośrednio na jakość produktów i bezpieczeństwo procesów, np. w przemyśle lotniczym czy medycznym. Właściwe zrozumienie klas dokładności narzędzi pomiarowych jest niezbędne, aby uniknąć błędów w pomiarach i zapewnić zgodność z wymaganiami norm jakości. Niezależnie od używanego narzędzia, kluczem do sukcesu jest znajomość jego dokładności oraz umiejętność dopasowania go do specyficznych potrzeb pomiarowych.

Pytanie 37

Jakie środki stosuje się w instalacjach elektrycznych w celu zabezpieczenia przed dotykiem pośrednim (dodatkowa ochrona)?

A. ogrodzenia oraz obudowy

B. urządzenia różnicowoprądowe ochronne

C. umiejscowienie poza zasięgiem dłoni

D. separację elektryczną

Separacja elektryczna jest kluczowym środkiem ochrony przed dotykiem pośrednim, co oznacza, że wszystkie elementy instalacji elektrycznej, które mogą mieć kontakt z użytkownikami, są oddzielone od przewodów pod napięciem. W praktyce oznacza to stosowanie transformatorów separacyjnych w obwodach niskonapięciowych oraz odpowiedniego projektowania instalacji, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia niebezpiecznych sytuacji. Przykładem mogą być instalacje w obiektach medycznych, gdzie separacja elektryczna jest stosowana, aby zapewnić bezpieczeństwo pacjentów i personelu. Zgodnie z normą PN-EN 61140, separacja elektryczna jest jednym z podstawowych wymogów bezpieczeństwa, pozwalającym na zredukowanie ryzyka porażenia prądem w miejscach narażonych na dostęp osób. Warto również zaznaczyć, że separacja elektryczna może obejmować zastosowanie izolacji, dystansów oraz odpowiednich osłon, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży elektrycznej.

Pytanie 38

W wyniku uszkodzenia mechanicznego obudowa gniazda wtyczkowego w łazience uległa zniszczeniu. Co w takiej sytuacji powinno się zrobić?

A. zdemontować gniazdo i zaślepić puszkę

B. zakleić gniazdo taśmą izolacyjną

C. uszczelnić pęknięcia za pomocą kleju do tworzywa

D. wymienić gniazdo na nowe

Uszczelnianie pęknięć klejem do tworzywa czy sklejanie gniazda taśmą izolacyjną to podejścia, które mogą wydawać się tymczasowymi rozwiązaniami, lecz w rzeczywistości wprowadzają poważne ryzyko. Klejenie uszkodzonych elementów nie zapewnia odpowiedniej izolacji elektrycznej ani wytrzymałości mechanicznej, co może prowadzić do dalszych uszkodzeń i zagrażać bezpieczeństwu użytkowników. W kontekście instalacji elektrycznych, każda naprawa powinna być przeprowadzana z zachowaniem norm bezpieczeństwa, a nie prowizorycznymi metodami. Taśma izolacyjna, chociaż użyteczna w wielu sytuacjach, nie jest przeznaczona do naprawy uszkodzeń strukturalnych gniazda, a jej zastosowanie w tym przypadku może prowadzić do przegrzania przewodów, co zwiększa ryzyko pożaru. Kluczowe jest zrozumienie, że gniazda powinny być wolne od wszelkich uszkodzeń, szczególnie w środowisku o podwyższonej wilgotności, jakim jest łazienka. Wymontowanie gniazda i zaślepienie puszki również nie jest trwałym rozwiązaniem, a jedynie eliminacją problemu, co może prowadzić do sytuacji, w której w przyszłości użytkownik po prostu nie będzie miał dostępu do energii elektrycznej w danym miejscu. W przypadku uszkodzenia, najlepiej jest skonsultować się z profesjonalnym elektrykiem, który oceni sytuację i zainstaluje nowe gniazdo zgodnie z obowiązującymi normami, zapewniając tym samym bezpieczeństwo i funkcjonalność instalacji.

Pytanie 39

Na rysunku przedstawiono schemat układu sterowania oświetleniem oraz diagram działania zastosowanego przekaźnika. Który opis działania układu jest prawidłowy?

A.		B.
Sekwencja	Efekt działania układu	Sekwencja	Efekt działania układu
0	Zgaszone są obie żarówki	0	Zgaszone są obie żarówki
1	Świeci tylko żarówka R1	1	Świeci tylko żarówka R1
2	Świeci tylko żarówka R2	2	Świeci tylko żarówka R2
3	Świeci tylko żarówka R1	3	Świeci tylko żarówka R1
4	Zgaszone są obie żarówki	4	Świecą obie żarówki
C.		D.
Sekwencja	Efekt działania układu	Sekwencja	Efekt działania układu
0	Zgaszone są obie żarówki	0	Świecą obie żarówki
1	Świeci tylko żarówka R1	1	Świeci tylko żarówka R1
2	Świeci tylko żarówka R2	2	Świeci tylko żarówka R2
3	Świecą obie żarówki	3	Zgaszone są obie żarówki
4	Zgaszone są obie żarówki	4	Świecą obie żarówki

A. D.

B. C.

C. A.

D. B.

Wybór innej odpowiedzi wynika z nieporozumienia dotyczącego działania przekaźników oraz ich zastosowania w układach oświetleniowych. Kluczowym błędem w rozumieniu tego schematu jest pominięcie sekwencji aktywacji styków przekaźnika. Przykładowo, w przypadku odpowiedzi A, mogło wystąpić przekonanie, że aktywne są inne styki, co prowadziłoby do błędnych wniosków na temat stanu żarówek. W rzeczywistości, w analizowanym układzie, każdy styk odpowiada za inny stan żarówki, co jest istotnym aspektem przy projektowaniu systemów automatyki. Inne odpowiedzi mogą sugerować, że obie żarówki świecą w różnych sekwencjach bez uwzględnienia niezależności ich działania, co jest błędem w zrozumieniu funkcji przekaźnika. Prowadzi to do nieprawidłowego wyobrażenia o możliwości jednoczesnego sterowania wieloma obwodami, co nie jest zgodne z rzeczywistym działaniem układu. Dodatkowo, błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieadekwatnego pojmowania cyklicznego charakteru pracy układów sterujących. W praktyce, zrozumienie schematów i działania przekaźników jest kluczowe dla efektywnej automatyzacji, a także dla przestrzegania dobrych praktyk inżynieryjnych. Dlatego ważne jest, aby dokładnie analizować każdy element układu przed podjęciem decyzji, co pozwoli na eliminację pomyłek i lepsze zrozumienie jego funkcji.

Pytanie 40

Jakie jest minimalne napięcie znamionowe izolacji, jakie powinien posiadać przewód przeznaczony do instalacji trójfazowej 230/400 V, umieszczonej w rurkach stalowych?

A. 600/1000 V

B. 300/500 V

C. 300/300 V

D. 450/750 V

Wybór napięcia znamionowego izolacji przewodów w instalacjach trójfazowych jest kluczowym aspektem zapewniającym bezpieczeństwo i niezawodność systemu. Przewody o napięciach 300/500 V oraz 300/300 V są niewystarczające dla instalacji 230/400 V, co może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak uszkodzenia izolacji, zwarcia, a nawet pożary. Napięcie 300/500 V jest stosowane w mniej wymagających instalacjach, gdzie nie występują znaczące różnice potencjałów ani długotrwałe obciążenia, co jest nieadekwatne w kontekście instalacji trójfazowych. Napięcie 300/300 V jest jeszcze bardziej niewłaściwe, ponieważ nie zapewnia wystarczającej ochrony w przypadku awarii, co może skutkować niebezpiecznymi sytuacjami. Przewody o napięciu 450/750 V są projektowane tak, aby wytrzymały znacznie większe obciążenia oraz stresy mechaniczne, co czyni je bardziej odpornymi na uszkodzenia i wydłuża ich żywotność. Wybór niewłaściwej wartości napięcia izolacji często wynika z niepełnego zrozumienia norm oraz wymagań dotyczących bezpieczeństwa w instalacjach elektrycznych. Projektanci i wykonawcy muszą być świadomi, że niedostosowanie przewodów do standardów może prowadzić do tragicznych w skutkach wypadków oraz poważnych strat materialnych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej