Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 08:23
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 08:52

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Co oznacza znak korektorski <——->?

A. eliminację spacjowania

B. rozspacjowanie

C. usunięcie kursywy

D. dodatkową interlinię

Znak korektorski <——> oznacza rozspacjowanie, co jest istotnym elementem w edytorstwie tekstów. Rozspacjowanie to proces usunięcia nadmiarowego spacji, który pozwala na poprawienie czytelności tekstu oraz jego estetyki. W praktyce, w kontekście korekty, rozspacjowanie może obejmować zarówno usuwanie pojedynczych, jak i podwójnych spacji pomiędzy wyrazami. Zastosowanie tego znaku korektorskiego jest szczególnie ważne w publikacjach, które muszą spełniać określone standardy typograficzne, jak na przykład zasady stosowane w wydaniach książkowych czy w czasopismach. Przykładowo, w przypadku tekstu akademickiego, przestrzeganie właściwej interlinii i spacji może znacząco wpłynąć na jego postrzeganie przez czytelników. Zrozumienie roli rozspacjowania w procesie edytorskim jest kluczowe, aby tworzyć teksty, które są zarówno estetyczne, jak i profesjonalne, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 2

Jaką całkowitą kwotę należy zapłacić za wydruk 20 000 egzemplarzy czasopism, jeśli cena netto za 1 sztukę wynosi 5 zł, a usługa drukowania objęta jest 8% stawką VAT?

A. 100 000 zł

B. 116 000 zł

C. 124 000 zł

D. 108 000 zł

Aby obliczyć całkowity koszt wydrukowania 20 000 egzemplarzy czasopism, należy uwzględnić zarówno cenę netto za jeden egzemplarz, jak i obowiązującą stawkę VAT. Cena netto za jeden egzemplarz wynosi 5 zł. Zatem, koszt netto dla 20 000 egzemplarzy to 5 zł * 20 000 = 100 000 zł. Następnie, aby obliczyć całkowity koszt z VAT, należy dodać do kosztu netto odpowiednią stawkę VAT, która wynosi 8%. Wzór na obliczenie kwoty brutto z VAT to: koszt netto + (koszt netto * stawka VAT). W tym przypadku będzie to 100 000 zł + (100 000 zł * 0,08) = 100 000 zł + 8 000 zł = 108 000 zł. Taki sposób obliczeń jest zgodny z zasadami rachunkowości i podatkami obowiązującymi w Polsce. Przykład ten pokazuje, jak istotne jest zrozumienie zarówno kosztów netto, jak i wpływu podatków na całkowity koszt usług, co jest kluczowe w zarządzaniu finansami w każdej firmie.

Pytanie 3

Jaką masę netto papieru o wymiarach 700 mm x 1000 mm i gramaturze 100 g/m² potrzebujesz do wykonania 2 000 plakatów w formacie B2?

A. 50 kg

B. 70 kg

C. 60 kg

D. 35 kg

Aby obliczyć ilość kilogramów netto papieru potrzebnego do wydrukowania plakatów, należy najpierw ustalić całkowitą powierzchnię plakatów. Format B2 ma wymiary 500 mm x 700 mm, co daje powierzchnię 0,35 m² na jeden plakat. W przypadku 2000 plakatów, całkowita powierzchnia wynosi 2000 x 0,35 m² = 700 m². Następnie, wiedząc, że gramatura papieru wynosi 100 g/m², obliczamy masę papieru: 700 m² x 100 g/m² = 70000 g, co przelicza się na 70 kg. Zastosowanie odpowiednich obliczeń w procesie druku jest kluczowe dla określenia zapotrzebowania materiałowego i zarządzania budżetem. Warto znać standardy i wytyczne dotyczące gramatury papieru oraz jego formatu, aby zoptymalizować proces produkcji oraz zredukować odpady materiałowe, co jest istotne w dzisiejszym zrównoważonym rozwoju branży poligraficznej.

Pytanie 4

W pokazanych na rysunku oprawach zastosowano okładkę

A. przylegającą.

B. specjalną.

C. zakrywającą.

D. zeszytową.

Wybór odpowiedzi, która nie jest "zakrywającą", może wynikać z nieporozumienia dotyczącego terminologii związanej z różnymi rodzajami opraw. Okładka "specjalna" sugeruje, że mamy do czynienia z jakimś unikalnym rodzajem oprawy, jednak w kontekście prac magisterskich najczęściej stosuje się standardowe rozwiązania, które mają na celu zabezpieczenie dokumentu. Okładka "zeszytowa" odnosi się do formy, która nie zapewnia odpowiedniego poziomu ochrony ani nie spełnia wymagań estetycznych dla formalnych dokumentów. Z kolei odpowiedź "przylegająca" mogłaby sugerować oprawę, która jedynie przylega do krawędzi dokumentu, co jest niewłaściwe, gdyż nie chroni w wystarczający sposób zawartości przed uszkodzeniami. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi rodzajami opraw jest kluczowe, ponieważ każda z nich spełnia różne funkcje. Poprawne podejście do wyboru oprawy powinno bazować na ich zastosowaniu oraz kontekście, w jakim będą używane, szczególnie gdy mowa o dokumentach akademickich. Warto zatem dokładniej zapoznać się z typami opraw oraz ich specyfiką, aby uniknąć błędnych wyborów.

Pytanie 5

Podaj liczbę arkuszy papieru w formacie BI, potrzebną do wydrukowania 320 000 etykiet w formacie B7?

A. 2 500

B. 10 000

C. 2 000

D. 5 000

Aby określić liczbę arkuszy papieru formatu B1 potrzebnych do wydrukowania 320 000 etykiet formatu B7, musimy najpierw zrozumieć, ile etykiet można uzyskać z jednego arkusza. Format B7 ma wymiary 88 mm x 125 mm, natomiast format B1 to 707 mm x 1000 mm. Obliczając, ile arkuszy formatu B7 mieści się na arkuszu B1, dokonujemy podziału powierzchni. Arkusz B1 ma powierzchnię wynoszącą 707 mm x 1000 mm = 707 000 mm², natomiast arkusz B7 ma powierzchnię 88 mm x 125 mm = 11 000 mm². Dzieląc powierzchnię arkusza B1 przez powierzchnię arkusza B7, otrzymujemy 707 000 mm² / 11 000 mm² = 64,27. Oznacza to, że na jednym arkuszu B1 można wydrukować 64 etykiety B7. Aby obliczyć, ile arkuszy B1 jest potrzebnych do wydrukowania 320 000 etykiet B7, dzielimy 320 000 przez 64, co daje 5000 arkuszy B1. Zastosowanie tej wiedzy w praktyce jest kluczowe w przemyśle poligraficznym, gdzie optymalizacja zużycia papieru jest istotna dla kosztów produkcji oraz ochrony środowiska. Ponadto, znajomość formatów papieru i ich wydajności na etykiety jest zgodna z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 6

Jak nazywa się strona tytułowa?

A. 2. strona czwórki tytułowej

B. 1. strona czwórki tytułowej

C. 4. strona czwórki tytułowej

D. 3. strona czwórki tytułowej

Zrozumienie struktury czwórki tytułowej jest kluczowe dla prawidłowego przygotowania dokumentów i publikacji. Odpowiedzi, które wskazują na inne numery stron w kontekście czwórki tytułowej, są oparte na niepełnym zrozumieniu zasad dotyczących formatowania dokumentów. Na przykład, błędna identyfikacja stron jako 1. lub 2. strony czwórki tytułowej może prowadzić do pomyłek w organizacji treści publikacji. Strona 1. czwórki tytułowej to zazwyczaj okładka, która nie jest uważana za stronę tytułową, a strona 2. to zazwyczaj strona z tytułem, ale nie jest to strona tytułowa w sensie formalnym. Często spotykanym błędem jest mylenie funkcji poszczególnych stron, co może wprowadzać w błąd zarówno autorów, jak i wydawców. Przykładowo, strona dedykacji, która często występuje na stronie 3. czwórki tytułowej, ma inny cel i zawartość niż strona tytułowa. Wiedza o tym, jak zorganizować czwórkę tytułową, jest istotna w kontekście przygotowania materiałów do druku, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży wydawniczej. Wynika z tego, że niezrozumienie struktury czwórki tytułowej może prowadzić do poważnych błędów w procesie wydawniczym.

Pytanie 7

Do przybliżonego przeliczania miar typograficznych na metryczne stosuje się zależność

A. liczba punktów = 3/8 x ilość milimetrów.

B. liczba punktów = 9/3 x ilość milimetrów.

C. liczba punktów = 3/9 x ilość milimetrów.

D. liczba punktów = 8/3 x ilość milimetrów.

Wybrałeś przelicznik liczba punktów = 3/8 × ilość milimetrów i to jest słuszny trop, bo właśnie taką zależność stosuje się najczęściej w typografii, zwłaszcza gdy trzeba szybko oszacować rozmiary tekstu na papierze lub ekranie. Punkt typograficzny (pt) to tradycyjna jednostka używana od wieków w poligrafii, a jej wartość została ostatecznie znormalizowana na 1 punkt = 0,376 mm (według systemu Didota) lub 1 punkt = 0,3527 mm (system anglosaski powszechnie stosowany w DTP). W Polsce i Europie zazwyczaj korzysta się z pierwszego przelicznika. Praktycznie, żeby nie bawić się w ułamki dziesiętne, przyjmuje się uproszczony przelicznik 1 mm ≈ 2,67 pkt, czyli po przekształceniu 1 pkt ≈ 0,375 mm. I właśnie wzór 3/8, czyli 0,375, oddaje tę zależność w najprostszy sposób do szybkich obliczeń. Moim zdaniem ten przelicznik warto znać na pamięć, bo przy projektowaniu np. wizytówek, ulotek czy folderów, często trzeba sprawdzić, jak wielka będzie czcionka w milimetrach, żeby klient nie był zaskoczony rozmiarem tekstu. Wykorzystują to także graficy komputerowi i drukarze podczas przygotowywania materiałów do druku. Warto zapamiętać: 8 mm to około 21-22 punkty, więc jeśli ktoś pyta o wielkość tekstu w mm, a masz do dyspozycji wartość w punktach, ta zależność ratuje życie. Uważam, że ta wiedza to absolutne typograficzne abecadło i zdecydowanie przydaje się w praktyce, zarówno w DTP, jak i przy amatorskim składzie tekstu.

Pytanie 8

Który z poniższych elementów jest niezbędny w przygotowaniu grafiki do druku?

A. Warstwy

B. Filtry

C. Spady

D. Gradienty

Spady są kluczowym elementem przy przygotowywaniu grafiki do druku. Zapewniają one, że gdy drukowanie i cięcie arkuszy papieru nie są idealnie precyzyjne, nie pozostanie biały margines na krawędziach. Spady to nic innego jak obszar poza rzeczywistym wymiarem grafiki, który jest drukowany i później odcięty w procesie wykończeniowym. Standardowe spady mają zazwyczaj 3-5 mm szerokości. Ich obecność pomaga uniknąć problemów związanych z przesunięciami podczas cięcia, które mogą wystąpić w trakcie masowej produkcji. W przypadku braku spadów, nawet niewielkie odchylenie może skutkować nieestetycznym białym pasem na krawędzi pracy, co jest szczególnie widoczne przy pełnokolorowych projektach. Dlatego właściwe ustawienie spadów jest nie tylko dobrą praktyką, ale często wymogiem drukarni, aby zapewnić najwyższą jakość finalnego produktu. Należy także pamiętać o dostosowaniu projektu tak, aby elementy istotne nie znajdowały się zbyt blisko linii cięcia, co mogłoby skutkować ich nieoczekiwanym przycięciem.

Pytanie 9

Do czego służy program Adobe InDesign?

A. Do renderowania 3D

B. Do edycji zdjęć

C. Do projektowania i składu publikacji

D. Do tworzenia animacji

Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie do projektowania i składu publikacji, które jest powszechnie używane w branży wydawniczej i projektowej. Program ten umożliwia tworzenie różnorodnych materiałów drukowanych i cyfrowych, takich jak książki, magazyny, broszury, plakaty czy interaktywne dokumenty PDF. Kluczową funkcją InDesign jest precyzyjna kontrola nad układem tekstu i grafiki, co jest niezbędne w procesie przygotowywania publikacji, gdzie liczy się każdy detal. Użytkownicy mogą dokładnie dostosować marginesy, odstępy, kolumny i style, co pozwala na zachowanie spójności i estetyki projektu. InDesign wspiera również zaawansowane funkcje typograficzne, takie jak ligatury, kerning czy kontrola nad akapitami, co czyni go narzędziem nieocenionym dla profesjonalistów dbających o jakość publikacji. Z mojego doświadczenia wynika, że InDesign jest niezastąpiony w pracy nad większymi projektami, gdzie nie tylko estetyka, ale i efektywność pracy mają kluczowe znaczenie. Dzięki możliwości integracji z innymi programami Adobe, takimi jak Photoshop czy Illustrator, użytkownik może płynnie przechodzić między różnymi etapami tworzenia projektu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 10

Która barwa przedstawiona na ilustracji odpowiada składowi kolorystycznemu: C0 M30 Y100 K0?

A. C.

B. B.

C. D.

D. A.

Odpowiedź D jest prawidłowa, ponieważ odpowiada składowi kolorystycznemu C0 M30 Y100 K0, co w praktyce oznacza, że kolor ten będzie odzwierciedlał odcień pomarańczowy. W systemie kolorów CMYK, który jest powszechnie stosowany w druku, składowe oznaczają kolejno: Cyan (C), Magenta (M), Yellow (Y) i Black (K). W tym przypadku, brak składowej Cyan (C0) i Black (K0) wskazuje, że kolor nie ma wpływów niebieskich ani czarnych. Wysoka wartość Yellow (Y100) sugeruje dominację koloru żółtego, a umiarkowana wartość Magenta (M30) daje możliwość uzyskania ciepłego, pomarańczowego odcienia. W praktyce, ten rodzaj koloru jest często stosowany w projektach graficznych związanych z reklamą oraz marketingiem, gdzie przyciągające uwagę barwy są kluczowe. Zrozumienie składu kolorystycznego pozwala na lepsze dobieranie palet kolorystycznych, co jest esencjonalne w pracy z materiałami drukowanymi oraz cyfrowymi, zgodnie z zasadami dobrych praktyk w projektowaniu graficznym.

Pytanie 11

Zapisany w postaci cyfrowej obraz kroju pisma to

A. czcionka.

B. matryca.

C. znak.

D. font.

Font to pojęcie, które w świecie grafiki komputerowej, DTP i projektowania stron internetowych ma naprawdę ogromne znaczenie. Chodzi tu o zestaw cyfrowych danych opisujących wygląd znaków danego kroju pisma – czyli liter, cyfr, znaków interpunkcyjnych i innych symboli. Font jest plikiem komputerowym, zwykle w formacie .ttf, .otf czy .woff, który przechowuje nie tylko kształt liter, ale też informacje o kerningu, hintingu czy nawet wersjach stylowych (pogrubienie, kursywa). To właśnie dzięki fontom możemy wyświetlać tekst w dowolnym rozmiarze i na dowolnym urządzeniu – bo komputer czy drukarka pobiera z pliku fontu informacje, jak mają być zbudowane konkretne znaki. W praktyce, gdy projektuje się stronę internetową, plik fontu ładowany jest do przeglądarki i pozwala wyświetlać napisy zgodnie z zamysłem grafika – bez względu na to, jaką czcionkę ma zainstalowaną użytkownik. Moim zdaniem warto znać różnicę pomiędzy fontem a czcionką, bo w Polsce te pojęcia są często mylone. Czcionka w tradycyjnym rozumieniu to metalowy klocek do druku, a font to właśnie współczesny cyfrowy odpowiednik. W branży przyjmuje się, że font to konkretna implementacja kroju pisma do użycia na komputerach, zgodnie z normami Unicode i zaleceniami konsorcjum W3C.

Pytanie 12

Jaką techniką można zadrukować powierzchnie kuliste?

A. fleksograficzna

B. rotograwiurowa

C. typooffsetowa

D. tampondrukowa

Fleksografia, mimo że jest metodą druku wykorzystywaną w wielu branżach, nie jest odpowiednia dla zadrukowywania powierzchni kulistych. Ta technika opiera się na zastosowaniu elastycznych form drukarskich, które są w stanie przenosić farbę na powierzchnie, jednak głównie sprawdza się w przypadku płaskich lub lekkich kształtów, jak na przykład opakowania oraz materiały papierowe czy kartonowe. Fleksografia wykorzystuje automatyczne systemy drukarskie, co czyni ją bardziej odpowiednią do produkcji masowej, gdzie dominują standardowe kształty. Typografia i offset są kolejnymi technikami, które nie są przystosowane do druku na powierzchniach kulistych. Typografia, opierająca się na stałych formach drukarskich, również nie radzi sobie z krzywiznami, ponieważ wymaga niezmiennej powierzchni do dokładnego przeniesienia farby. Offset, z kolei, to technika transferu, która najlepiej sprawdza się na płaskich powierzchniach i jest bardziej wymagająca pod względem przygotowania formy oraz nakładów produkcyjnych. Rotograwiura, choć skuteczna w druku na większych powierzchniach, wymaga skomplikowanych form, które są przystosowane do równych i dużych obszarów, a nie do kształtów kulistych. Kluczowym błędem w rozumieniu tych metod jest przypisywanie im uniwersalności, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o ich zastosowaniu w kontekście druku na nierównych powierzchniach.

Pytanie 13

Błąd popełniony podczas składania tekstów publikacji, zaznaczony czerwoną linią na ilustracji, to

A. szewc.

B. wdowa.

C. bękart.

D. sierota.

Bękart to termin typograficzny, odnoszący się do błędu w składzie tekstu, który polega na tym, że ostatnia linia akapitu znajduje się na początku nowej kolumny lub strony, co jest uważane za niewłaściwe w kontekście estetyki i czytelności publikacji. W profesjonalnym składzie tekstu, unikanie bękartów jest kluczowe dla zachowania spójności wizualnej i płynności lektury. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być przygotowanie książki lub artykułu, gdzie projektant graficzny lub składacz tekstu powinien dążyć do tego, aby akapity były dobrze zorganizowane, a każda nowa kolumna rozpoczynała się w odpowiedni sposób, bez pozostawiania jednego wiersza na początku. Ponadto, standardy typograficzne, takie jak te opracowane przez American National Standards Institute (ANSI), zalecają unikanie tego rodzaju błędów, aby poprawić jakość publikacji. W praktyce, aby zminimalizować występowanie bękartów, warto stosować odpowiednie narzędzia do składania tekstu, które umożliwiają automatyczne zarządzanie układem strony i kolumn, a także przemyślane planowanie treści przed ich ostatecznym zestawieniem.

Pytanie 14

Jaką kwotę należy zapłacić za wydanie 40-stronicowego wielobarwnego magazynu, jeżeli koszt jednej strony wynosi 85 zł?

A. 3 000 zł

B. 3 400 zł

C. 3 600 zł

D. 3 200 zł

Koszt składu 40-stronicowego wielobarwnego czasopisma można obliczyć, mnożąc liczbę stron przez koszt jednej strony. W tym przypadku mamy 40 stron, a koszt jednej strony wynosi 85 zł. Zatem obliczenie wygląda następująco: 40 stron * 85 zł/strona = 3400 zł. Taka metoda obliczeń jest standardem w branży wydawniczej, gdzie koszt produkcji jest najczęściej obliczany na podstawie jednostkowego kosztu strony. Dobrą praktyką jest także uwzględnienie dodatkowych kosztów, takich jak koszty redakcyjne, korekty, czy grafiki, które mogą wpłynąć na całkowity budżet. Wiedza na temat kosztów składu jest istotna dla każdego wydawcy, ponieważ pozwala na lepsze planowanie budżetu i podejmowanie świadomych decyzji finansowych.

Pytanie 15

Jakiego rodzaju oprawa została wykorzystana w broszurze złożonej metodą "składka w składkę" i zszytej drutem wzdłuż grzbietu?

A. Specjalna

B. Zeszytowa

C. Twarda

D. Kombinowana

Odpowiedź "zeszytowa" jest poprawna, ponieważ w przypadku broszury skompletowanej metodą "składka w składkę" i zszytej drutem przez grzbiet, mamy do czynienia z jedną z najczęściej stosowanych form oprawy. Oprawa zeszytowa charakteryzuje się tym, że złożone arkusze papieru są zszywane wzdłuż grzbietu, co umożliwia łatwe otwieranie i przeglądanie stron. Tego typu oprawa jest popularna w produkcji książek, notatników oraz różnego rodzaju publikacji, takich jak broszury i katalogi, ponieważ zapewnia stabilność oraz estetyczny wygląd. Dodatkowo, oprawa zeszytowa jest stosunkowo niedroga w produkcji, co czyni ją ekonomicznym rozwiązaniem dla wydawców. Przykładem mogą być wszelkie materiały promocyjne czy edukacyjne, które wymagają dużej liczby stron, ale niekoniecznie muszą być oprawione w bardziej kosztowne formy, jak twarda oprawa. Standardy branżowe sugerują, że w przypadku materiałów, które mają być intensywnie użytkowane, oprawa zeszytowa jest odpowiednim wyborem, ponieważ umożliwia wygodne korzystanie z publikacji.

Pytanie 16

Aby poprawić zniszczone zdjęcie po jego digitalizacji, należy wykorzystać oprogramowanie Adobe

A. Illustrator

B. Animate

C. Photoshop

D. InDesign

Photoshop to najbardziej rozpoznawalne oprogramowanie do edycji grafiki rastrowej, które jest powszechnie stosowane w branży fotograficznej i graficznej do retuszu zdjęć. Jego potężne narzędzia, takie jak pędzle, filtry, warstwy i maski, umożliwiają precyzyjną korekcję kolorów, usuwanie niedoskonałości oraz przywracanie detali w zniszczonych zdjęciach. Przykładowo, podczas retuszu zniszczonego zdjęcia po digitalizacji, można skorzystać z narzędzi takich jak „Clone Stamp” lub „Healing Brush”, które pozwalają na precyzyjne naprawienie uszkodzonych obszarów. Ponadto, Photoshop obsługuje szeroką gamę formatów plików, co czyni go elastycznym rozwiązaniem do pracy nad projektami różnej wielkości i złożoności. Dzięki standardom branżowym, Photoshop stał się de facto normą w edytowaniu zdjęć, co podkreśla jego rolę w zachowaniu jakości i detali w pracy nad fotografiami.

Pytanie 17

Kod cyfrowy pokazany na rysunku to

A. międzynarodowy znormalizowany numer książki.

B. numer zatwierdzenia podręcznika do użytku szkolnego.

C. międzynarodowy znormalizowany numer wydawnictwa ciągłego.

D. rodzaj zastrzeżenia praw autorskich publikacji.

Poprawna odpowiedź to międzynarodowy znormalizowany numer wydawnictwa ciągłego, znany jako ISSN (International Standard Serial Number). ISSN to unikalny identyfikator, który przypisywany jest czasopismom oraz periodykom, co pozwala na ich jednoznaczną identyfikację na całym świecie. Kod ten składa się z ośmiu cyfr, z których pierwsze cztery to numer główny, a pozostałe cztery to numer kontrolny. Przykładowo, można go spotkać w nagłówkach artykułów naukowych, na okładkach czasopism czy w bazach danych bibliograficznych. Wprowadzenie ISSN znacznie ułatwia proces katalogowania oraz wyszukiwania materiałów w bibliotekach oraz archiwach, a także jest istotnym elementem w systemach zarządzania publikacjami. Dobrą praktyką w świecie akademickim jest zawsze podawanie ISSN w bibliografiach, co ułatwia innym odnalezienie źródła. Warto także zaznaczyć, że ISSN jest standardem uznawanym przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO), co potwierdza jego znaczenie w globalnym kontekście.

Pytanie 18

Na rysunku zamieszczono zrzut z ekranu ilustrujący operację

A. kadrowania.

B. eksportowania.

C. rasteryzowania.

D. wypaczania.

Odpowiedź "kadrowania" jest prawidłowa, ponieważ na przedstawionym zrzucie ekranu widać zaznaczony obszar wokół obiektu, co jednoznacznie sugeruje, że użytkownik przygotowuje się do przycięcia obrazu. Kadrowanie jest kluczową techniką w edycji zdjęć, która pozwala na skoncentrowanie uwagi widza na głównym obiekcie oraz eliminację niepotrzebnych elementów tła. Przykładowo, w fotografii portretowej kadrowanie może być użyte do wyeliminowania rozpraszających elementów w tle, co sprawia, że główny obiekt jest bardziej wyeksponowany. Dobre praktyki w kadrowaniu obejmują także przestrzeganie reguły trzecich, co pomaga w osiągnięciu harmonijnej kompozycji. W branży graficznej, umiejętność kadrowania jest niezbędna, aby tworzyć wizualizacje, które są nie tylko estetyczne, ale także funkcjonalne. W kontekście programów graficznych, kadrowanie przygotowuje obraz do dalszych operacji, takich jak eksport do różnych formatów, co jest istotne w przypadku publikacji w mediach społecznościowych czy druku.

Pytanie 19

Wielkość wcięcia akapitowego wynika z rozmiaru zastosowanej czcionki oraz szerokości składu i zazwyczaj wynosi

A. 1,0 firet

B. 3,0 firety

C. 2,0 firety

D. 0,5 fireta

Odpowiedź 1,0 firet jest poprawna, ponieważ głębokość wcięcia akapitowego powinna wynosić 1,0 fireta, co jest zgodne z typowymi standardami typograficznymi w przemyśle wydawniczym. Firet jest jednostką miary stosowaną w poligrafii, która pozwala na precyzyjne określenie wielkości wcięcia. Wcięcia akapitowe są stosowane, aby wizualnie oddzielić paragrafy, co poprawia czytelność tekstu. W praktyce, wcięcie o wielkości 1,0 fireta jest często wybierane do publikacji literackich oraz dokumentów formalnych, ponieważ zapewnia odpowiednią równowagę między estetyką a funkcjonalnością. Użycie tej wartości w typografii jest zgodne z zasadami dobrego projektowania graficznego, które zalecają, aby wcięcia były dostosowane do używanej czcionki, jej rozmiaru oraz szerokości składu. Przykładowo, w przypadku czcionek o dużej wysokości x, mniejsze wcięcia mogą być stosowane w celu zachowania spójności wizualnej tekstu.

Pytanie 20

Jaki będzie koszt jednostronnego zadrukowania arkusza w jednym kolorze na pełnoformatowej maszynie offsetowej, jeśli jego cena wynosi 8 groszy? Ile będzie kosztować druk 20 000 jednokolorowych plakatów formatu B2?

A. 200 zł

B. 80 zł

C. 1 600 zł

D. 800 zł

Podane odpowiedzi, które nie są prawidłowe, często wynikają z nieprawidłowych założeń dotyczących ilości arkuszy potrzebnych do wydrukowania określonej liczby plakatów. Wiele osób może przyjąć, że koszt wydruku 20 000 plakatów można obliczyć bezpośrednio przez pomnożenie liczby plakatów przez jednostkowy koszt druku, co jest mylne. Gdyby ktoś na przykład pomylił się w wyliczeniu arkuszy i stwierdził, że potrzebuje 20 000 arkuszy, co prowadziłoby do obliczenia 20 000 x 0,08 zł, uzyskując 1 600 zł, nie uwzględniałby, że z jednego arkusza można wydrukować dwa plakaty B2 jednocześnie. Inna możliwość to błędne założenie, że koszt jednostkowy druku dla większych nakładów ulega znaczącemu obniżeniu, co mogłoby skłonić kogoś do określenia kosztu na 200 zł lub 80 zł. Należy pamiętać, że w poligrafii ceny za wykonaną usługę zależą od specyfiki zamówienia, a nie tylko od nakładu. Prawidłowe podejście do wyceny druku wymaga uwzględnienia nie tylko kosztu jednostkowego, ale również efektywności produkcji oraz systemu, w jakim realizowane są zamówienia. Dlatego kluczowe jest zrozumienie metodologii obliczania kosztów, co pozwala uniknąć typowych błędów myślowych i zapewnia dokładność w procesie wyceny.

Pytanie 21

Czerwone przecinające się linie na zdjęciu pokazują sposób kadrowania obrazu cyfrowego z zastosowaniem reguły

A. złotej spirali.

B. trójkąta.

C. przekątnej.

D. trójpodziału.

Reguła trójpodziału jest jedną z fundamentalnych zasad kompozycji w fotografii i sztukach wizualnych. Przecinające się czerwone linie na zdjęciu pokazują, jak obraz jest podzielony na trzy równe części zarówno w poziomie, jak i w pionie. To podejście pomaga w tworzeniu harmonijnych i zrównoważonych kompozycji, ponieważ kluczowe elementy obrazu powinny być umieszczane wzdłuż tych linii lub w ich przecięciach. Użycie reguły trójpodziału przyczynia się do wzrostu dynamiki wizualnej i przyciągania uwagi widza, co jest szczególnie ważne w fotografii portretowej, krajobrazowej i reklamowej. Przykład wykorzystania tej zasady można zaobserwować w wielu klasycznych dziełach sztuki oraz w nowoczesnych projektach fotograficznych, gdzie umieszczenie postaci lub istotnych elementów w odpowiednich miejscach prowadzi do bardziej efektywnego wyrażenia zamierzonego przekazu. Warto również zauważyć, że reguła ta jest szeroko stosowana w grafice komputerowej, projektowaniu stron internetowych oraz w reklamie, co czyni ją uniwersalnym narzędziem dla każdego, kto pracuje z obrazem.

Pytanie 22

Jakie jest główne zastosowanie programu CorelDraw?

A. Obróbka wideo

B. Tworzenie muzyki

C. Pisanie dokumentów

D. Tworzenie grafiki wektorowej

CorelDraw to zaawansowane narzędzie do tworzenia grafiki wektorowej, które jest powszechnie używane w branży graficznej i projektowej. Grafika wektorowa różni się od grafiki rastrowej tym, że jest oparta na matematycznych formułach, a nie na pikselach, co pozwala na nieskończone skalowanie grafiki bez utraty jakości. W praktyce oznacza to, że projekty stworzone w CorelDraw można wykorzystać zarówno do małych grafik, jak i ogromnych billboardów, bez obawy o ich rozdzielczość. CorelDraw jest często wybierany przez projektantów logo, grafików reklamowych, a także do tworzenia ilustracji i schematów. Oprogramowanie to wspiera również zaawansowane funkcje edycji tekstu, co pozwala na tworzenie złożonych projektów, takich jak plakaty czy ulotki. Dzięki narzędziom takim jak narzędzie do rysowania krzywych, można tworzyć precyzyjne i szczegółowe kształty, co jest kluczowe w profesjonalnym projektowaniu graficznym. Warto zwrócić uwagę, że CorelDraw jest jednym z najpopularniejszych programów do grafiki wektorowej, obok takich jak Adobe Illustrator, co czyni go istotnym narzędziem w arsenale każdego grafika.

Pytanie 23

Który z wymienionych formatów plików najlepiej zachowuje przezroczystość oraz obsługuje głębię kolorów 16 bitów na kanał?

A. BMP

B. JPG

C. PNG

D. GIF

<strong>Format PNG</strong> jest jednym z najczęściej wybieranych, gdy zależy nam zarówno na przezroczystości, jak i wysokiej głębi kolorów. PNG obsługuje przezroczystość dzięki kanałowi alfa, co pozwala uzyskać płynne przejścia i półprzezroczyste obszary, czego nie oferują popularne formaty takie jak JPG czy GIF. Co istotne, PNG umożliwia również zapis obrazu w głębi 16 bitów na kanał, co jest standardem w zaawansowanej grafice komputerowej i pozwala uzyskać szeroką rozpiętość tonalną oraz płynniejsze przejścia kolorystyczne. Jest to szczególnie ważne w pracach związanych z przygotowywaniem materiałów do druku wysokiej jakości lub profesjonalnej obróbki fotografii. W branży graficznej zachowanie przezroczystości oraz szerokiego zakresu barw to podstawa przy projektach wymagających późniejszej edycji czy nakładania efektów. PNG dzięki kompresji bezstratnej nie pogarsza jakości obrazu, co jeszcze bardziej podnosi jego wartość dla grafików. Moim zdaniem, jeśli ktoś pracuje z grafiką rastrową na poważnie, bardzo szybko doceni możliwości tego formatu w codziennej pracy.

Pytanie 24

Oblicz masę netto papieru w formacie B1 (700 x 1 000 mm) o gramaturze 135 g/m2, potrzebną do wydrukowania 8 000 materiałów w formacie B4?

A. 98,6 kg

B. 96,4 kg

C. 94,5 kg

D. 92,5 kg

Odpowiedź 94,5 kg jest prawidłowa, ponieważ do obliczenia masy netto papieru potrzebujemy znać powierzchnię wydruku oraz gramaturę papieru. Format B4 ma wymiary 250 x 353 mm, co daje 0,088 m2 na jeden arkusz. Przy 8000 akcydensach, całkowita powierzchnia potrzebnego papieru wynosi 8000 * 0,088 m2 = 704 m2. Następnie, przy gramaturze 135 g/m2, musimy pomnożyć tę powierzchnię przez gramaturę: 704 m2 * 135 g/m2 = 95040 g, co w przeliczeniu daje 95,04 kg. Jednak należy uwzględnić, że papier jest sprzedawany w formatach arkuszowych, a B1 ma wymiary 700 x 1000 mm, co daje 0,7 m2. Ostatecznie, aby uzyskać masę netto, należy obliczyć, ile arkuszy B1 potrzeba, co zmienia wyniki na 94,5 kg. Wiedza o gramaturze i formatach papieru jest kluczowa w branży poligraficznej, co pozwala na dokładne planowanie kosztów i materiałów.

Pytanie 25

Przedstawiony na rysunku zrzut z ekranu ilustruje

A. definiowanie stylów akapitowych.

B. określanie sposobu justowania.

C. ustawianie paginacji.

D. tworzenie szablonu tzw. layoutu.

Odpowiedź "tworzenie szablonu tzw. layoutu" jest poprawna, ponieważ zrzut ekranu ilustruje okno dialogowe "Nowy dokument" w programie Adobe InDesign CS3. To narzędzie ma kluczowe znaczenie w procesie projektowania publikacji, umożliwiając ustawienie fundamentalnych parametrów dokumentu, takich jak rozmiar strony, orientacja czy marginesy. Te elementy są podstawą dla przyszłego layoutu, co pozwala na efektywne zarządzanie przestrzenią oraz organizację treści. W praktyce, dobrze skonfigurowany layout pozwala na lepsze rozmieszczenie tekstów, obrazów i innych elementów graficznych, co w rezultacie przekłada się na czytelność i estetykę publikacji. W branży graficznej, tworzenie odpowiednich szablonów jest standardem, który pozwala na szybkie i efektywne przygotowanie projektów, oszczędzając czas oraz zasoby. Ponadto, ustanowienie dobrego layoutu sprzyja zgodności z zasadami typografii oraz hierarchii wizualnej, co jest niezbędne dla skutecznego komunikowania treści.

Pytanie 26

Jaką masę posiada 500 arkuszy papieru o wymiarach 700 x 1 000 mm i gramaturze 100 g/m²?

A. 19 kg

B. 42 kg

C. 35 kg

D. 25 kg

Odpowiedź 35 kg jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć masę 500 arkuszy papieru o podanym formacie i gramaturze, należy najpierw określić powierzchnię pojedynczego arkusza. Format 700 x 1000 mm to 0,7 m x 1,0 m, co daje powierzchnię 0,7 m². Przy gramaturze 100 g/m², masa jednego arkusza wynosi 100 g/m² x 0,7 m² = 70 g. Następnie, dla 500 arkuszy: 70 g x 500 = 35 000 g, co w kilogramach daje 35 kg. Tego rodzaju obliczenia są istotne w branży poligraficznej i papierniczej, gdzie dokładne pomiary masy i gramatury są kluczowe dla planowania produkcji oraz kosztów. Znajomość tych zasad pomaga w optymalizacji procesów oraz w dokładnym kalkulowaniu zapotrzebowania na materiały, co jest zgodne z dobrą praktyką zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 27

Oblicz koszt przygotowania form drukarskich potrzebnych do produkcji akcydensów w kolorze 2 + 0, jeśli cena wykonania jednej formy wynosi 35 zł.

A. 105 zł

B. 70 zł

C. 35 zł

D. 140 zł

Poprawna odpowiedź to 70 zł, co wynika z konieczności wykonania dwóch form drukowych w przypadku kolorystyki 2 + 0. Każda forma kosztuje 35 zł, więc całkowity koszt będzie wynosić 2 * 35 zł = 70 zł. W praktyce, w druku offsetowym, kolorystyka 2 + 0 oznacza, że na jednej stronie drukowane są dwa kolory, a na odwrocie nie ma druku. Zastosowanie dwóch form jest standardową praktyką, aby uzyskać pożądany efekt kolorystyczny na wydruku. W projektach graficznych, takich jak broszury czy ulotki, odpowiednie przygotowanie form drukowych jest kluczowe dla jakości druku. Warto też zaznaczyć, że koszt formy jest jedynie częścią całkowitych wydatków na produkcję, które mogą obejmować także papier, tusze oraz robociznę. Dlatego zrozumienie kosztów związanych z formami drukowymi jest istotne dla zarządzania budżetem w projektach graficznych i poligraficznych.

Pytanie 28

Jakiego urządzenia pomiarowo-kontrolnego należy użyć do sprawdzenia zgodności kolorów podczas drukowania prac w wielu barwach?

A. Lupki poligraficznej

B. Densytometru refleksyjnego

C. Densytometru transmisyjnego

D. Kalibratora

Densytometry, zarówno refleksyjne, jak i transmisyjne, są narzędziami używanymi do mierzenia gęstości kolorów, ale nie są one wystarczające do oceny spasowania kolorów. Densytometr refleksyjny mierzy odbicie światła od powierzchni wydruku, co pozwala na określenie, jak intensywny jest dany kolor, ale nie dostarcza informacji o jego odcieniu czy zgodności z innymi kolorami. Z kolei densytometr transmisyjny jest stosowany w przypadku materiałów przezroczystych, takich jak folie, a więc nie ma zastosowania w ocenie kolorów na standardowych wydrukach. Kalibrator z kolei służy do ustawienia i utrzymania powtarzalności procesów w drukarni, ale nie jest bezpośrednim narzędziem do oceny estetycznej spasowania kolorów. W kontekście wymagań branżowych, podejście do oceny kolorów wymaga analizy zarówno gęstości, jak i odcieni, co czyni lupkę poligraficzną najbardziej adekwatnym narzędziem. Często popełnianym błędem jest mylenie funkcji tych urządzeń, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących jakości druku. Aby uzyskać pełny obraz spasowania kolorów, konieczne jest łączenie pomiarów densytometrycznych z obserwacjami wizualnymi, co jeszcze bardziej podkreśla rolę lup poligraficznych w procesie oceny kolorów.

Pytanie 29

Który zbiór zawiera wyłącznie formaty grafiki wektorowej?

A. AI, TIFF

B. CDR, PSD

C. CDR, AI

D. AI, JPEG

Formaty CDR i AI to typowe przykłady plików grafiki wektorowej i faktycznie, to one tworzą zestaw zawierający wyłącznie takie formaty. CDR to format programu CorelDRAW, bardzo często wykorzystywany w poligrafii, projektowaniu znaków firmowych, nadruków na odzieżach czy materiałach reklamowych – tam, gdzie rozdzielczość nie powinna być ograniczeniem, a skalowanie grafiki jest niezbędne. Z kolei AI to pliki Adobe Illustratora, chyba jeden z najbardziej rozpoznawalnych formatów wektorowych na świecie, powszechnie stosowany w agencjach reklamowych, studiach graficznych czy przy tworzeniu identyfikacji wizualnej. Wektorowe formaty plików mają tę przewagę, że nie tracą jakości przy powiększaniu – zapisują informacje o kształtach, liniach i krzywych matematycznie, a nie w formie punktów (pikseli) jak obrazy rastrowe. Moim zdaniem każda osoba pracująca w branży graficznej powinna mieć te formaty w małym palcu, bo często wymagają ich drukarnie czy firmy od cięcia ploterowego. Warto wiedzieć, że na rynku istnieje jeszcze kilka innych formatów wektorowych, np. SVG czy EPS, ale CDR i AI są zdecydowanie najczęściej spotykane w profesjonalnym środowisku. Dobrze jest też pamiętać, że niektóre programy potrafią konwertować pliki między tymi formatami, ale czasami mogą się pojawić drobne błędy z warstwami czy przezroczystościami – to już taka branżowa codzienność.

Pytanie 30

Czym zajmuje się system produkcji CIP3 w branży poligraficznej?

A. zarządzanie obiegiem treści stron internetowych klientów

B. przepływ informacji dotyczącej drukowanej pracy z naświetlarki bezpośrednio do maszyny drukującej

C. kalibracja kolorów monitorów grafików w sieci

D. komputerowe przygotowanie materiałów do druku

CIP3 (Century Interoperability Protocol Version 3) to standard, który umożliwia automatyzację procesu produkcji druku poprzez bezpośredni przepływ informacji między naświetlarką a maszyną drukującą. Dzięki temu rozwiązaniu, wszystkie istotne dane dotyczące specyfikacji druku, takie jak ustawienia kolorów, typ papieru oraz parametry naświetlania, mogą być automatycznie przesyłane do maszyny drukującej, co znacząco zwiększa efektywność oraz redukuje ryzyko błędów ludzkich. Przykładowo, jeśli naświetlarka zmienia parametry naświetlania dla konkretnej pracy, informacje te są natychmiastowo przekazywane do maszyny drukującej, co pozwala na bieżąco dostosowywanie procesu produkcyjnego. W praktyce, implementacja CIP3 w drukarni prowadzi do skrócenia czasu przetwarzania zleceń oraz poprawy jakości wydruków, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak automatyzacja procesów produkcyjnych i standaryzacja procedur.

Pytanie 31

Którą funkcję oblewania tekstem wokół obiektu zastosowano na rysunku?

A. Bez oblewania tekstem

B. Oblewanie dookoła obwiedni

C. Oblewanie dookoła kształtu obiektu

D. Omiń obiekt

Odpowiedź "Oblewanie dookoła kształtu obiektu" jest prawidłowa, ponieważ w przypadku nieregularnych kształtów, które nie mają prostych granic, tekst dostosowuje się do konturów obiektu. W praktyce często spotykamy się z sytuacjami, gdzie chcemy, aby tekst otaczał obrazki, diagramy czy inne obiekty graficzne w dokumentach. Użycie funkcji oblewania wokół kształtu gwarantuje, że tekst będzie wyglądał estetycznie i będzie dobrze czytelny, a jednocześnie zachowa spójność z otaczającymi go elementami. W standardach typograficznych i projektowych, takich jak zasady DTP (Desktop Publishing), uwzględnia się, że odpowiednie oblewanie tekstu zwiększa jego atrakcyjność wizualną oraz ułatwia odbiór informacji. W kontekście programów graficznych, funkcje oblewania tekstem pozwalają na bardziej złożone aranżacje, które mogą być stosowane w materiałach reklamowych, prezentacjach czy publikacjach drukowanych, co podkreśla znaczenie umiejętności efektywnego wykorzystania takich narzędzi w pracy z tekstem i grafiką.

Pytanie 32

Jaką kolejność powinny mieć karty tytułowe w czwórce tytułowej?

A. Strona: tytułowa, redakcyjna, przedtytułowa, przytytułowa

B. Strona: przytytułowa, przedtytułowa, redakcyjna, tytułowa

C. Strona: redakcyjna, przedtytułowa, tytułowa, przytytułowa

D. Strona: przedtytułowa, przytytułowa, tytułowa, redakcyjna

Poprawna odpowiedź to kolejność: przedtytułowa, przytytułowa, tytułowa, redakcyjna. Taka struktura jest zgodna z ogólnie przyjętymi normami w zakresie formatowania publikacji naukowych i technicznych. Strona przedtytułowa zawiera informacje wstępne, takie jak tytuł pracy, autor oraz nazwa instytucji; jest to pierwsza strona, na której czytelnik zapoznaje się z podstawowymi danymi. Następnie znajduje się strona przytytułowa, która często zawiera dodatkowe informacje kontekstowe, takie jak podtytuł, cel pracy lub datę. Na stronie tytułowej znajduje się główny tytuł pracy, co czyni ją kluczowym elementem w identyfikacji publikacji. Ostatnia w kolejności jest strona redakcyjna, która zawiera informacje takie jak numer ISBN, prawa autorskie oraz informacje o wydawcy. Taka kolejność pozwala na logiczne i przejrzyste zaprezentowanie informacji, co jest szczególnie istotne w kontekście publikacji akademickich i literackich, gdzie klarowność i organizacja informacji mają kluczowe znaczenie dla zrozumienia treści.

Pytanie 33

Celem wykonania odbitki proof jest jej sprawdzenie pod względem

A. kolorystyki druku

B. pasowania kolorów

C. wymiarów podłoża

D. liniatury rastra

Wykonanie odbitki proof ma na celu przede wszystkim weryfikację kolorystyki druku, co jest kluczowe w procesie produkcji materiałów drukowanych. Odbitka proof pozwala na dokładne odwzorowanie kolorów, co jest istotne zarówno dla jakości estetycznej, jak i zgodności z oczekiwaniami klienta. W praktyce, proofy są tworzone przy użyciu zaawansowanych technologii druku, takich jak druk cyfrowy, który umożliwia uzyskanie precyzyjnych i wiernych kolorów. Producenci często korzystają z systemów kolorów, takich jak Pantone, aby zapewnić, że finalny produkt odpowiada zamówieniu. Kolejnym praktycznym zastosowaniem odbitek proof jest ich wykorzystanie w procesie akceptacji projektu przez klienta. Odbitka proof może być również używana do oceny i kalibracji maszyn drukarskich w celu zapewnienia spójności kolorystycznej w całej serii wydruków. Wysoka jakość proofów jest kluczowa, aby uniknąć późniejszych problemów z kolorystyką, które mogą prowadzić do dużych strat finansowych oraz niezadowolenia klientów, co podkreśla ich znaczenie w profesjonalnym druku.

Pytanie 34

W którym z programów komputerowych nie jest możliwe stworzenie materiałów graficznych przeznaczonych do druku?

A. Corel Draw

B. Adobe Illustrator

C. Adobe InDesign

D. Impozycjoner

Impozycjoner to program, który jest wykorzystywany głównie do przygotowania plików do druku, ale jego funkcje nie obejmują projektowania materiałów graficznych. W przeciwieństwie do programów takich jak Adobe Illustrator, Corel Draw czy Adobe InDesign, które są dedykowane do tworzenia i edycji grafiki wektorowej i układów publikacji, impozycjonery koncentrują się na organizacji i optymalizacji plików przed drukiem, w tym na ustawianiu rozkładów arkuszy i zarządzaniu kolorami. Przykładem impozycjonera może być program, który umożliwia rozmieszczenie wielu stron dokumentu na jednym arkuszu papieru, co jest kluczowe dla efektywności produkcji drukarskiej. Użycie impozycjonera jest standardem w branży druku, ponieważ pozwala na oszczędność materiałów i redukcję kosztów druku, co jest istotne w kontekście produkcji komercyjnej. Warto również zauważyć, że w przypadku projektowania materiałów graficznych, każdy z wymienionych programów pozwala na szeroką gamę działań, od tworzenia ilustracji po skomplikowane układy typograficzne.

Pytanie 35

Drukowanie arkusza z jednolitym tłem pokrywającym 100% powierzchni farbą określanym jest jako

A. siatki

B. apli

C. tinty

D. gradientu

Odpowiedź 'apli' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do procesu, w którym na arkuszu stosuje się jednolity kolor, co w praktyce oznacza pokrycie farbą o 100% w danym obszarze. W kontekście druku, apli to technika, która znajduje szerokie zastosowanie w reklamie, opakowaniach oraz projektowaniu graficznym. Umożliwia uzyskanie jednolitych barw, co jest szczególnie istotne w przypadku projektów, gdzie jakość wizualna i spójność kolorystyczna mają kluczowe znaczenie. W standardach druku, takich jak ISO 12647, podkreśla się znaczenie precyzyjnego zarządzania kolorami i farbami, co pozwala na uzyskanie pożądanych efektów wizualnych. Praktyczne zastosowanie apli można zaobserwować na plakatach, broszurach oraz w akcesoriach reklamowych, gdzie jednolite tło jest niezbędne do skutecznego przekazu wizualnego. Właściwe przygotowanie plików do druku z uwzględnieniem pokrycia farbą pozwala na uniknięcie błędów kolorystycznych i zapewnia wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 36

Proces technologiczny wykonania, przedstawionych na zdjęciu 50 wkładek do zaproszeń, obejmuje drukowanie cyfrowe oraz

A. krojenie.

B. nadkrawanie.

C. nagniatanie.

D. perforowanie.

Wybór opcji 'krojenie' jako odpowiedzi jest poprawny, ponieważ jest to kluczowy proces w technologii wykonywania wkładek do zaproszeń. Po zakończeniu etapu drukowania cyfrowego, krojenie pozwala na uzyskanie pożądanych wymiarów i kształtów wkładek, co jest istotne dla estetyki i funkcjonalności produktu końcowego. W branży poligraficznej krojenie odbywa się zazwyczaj na precyzyjnych maszynach tnących, które zapewniają doskonałą jakość cięcia, co jest niezbędne do zachowania spójności wymiarów w dużych seriach produkcyjnych. Dobrym przykładem zastosowania krojenia jest produkcja zaproszeń ślubnych, gdzie precyzyjne krawędzie są kluczowe dla ich eleganckiego wyglądu. Standardy jakości w druku, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie precyzyjnego krojenia jako elementu ostatecznej weryfikacji jakości produktu. Poprawne krojenie wpływa również na późniejsze etapy produkcji, takie jak pakowanie czy finalne składanie wkładek.

Pytanie 37

Stworzenie zdjęcia panoramicznego z kilku cyfrowych fotografii wymaga użycia polecenia w Adobe Photoshop, które określa się jako

A. photomerge

B. stykówką

C. scalaniem do HDR Pro

D. korekcją obiektywu

Odpowiedź "photomerge" jest poprawna, ponieważ jest to specjalistyczna funkcja w Adobe Photoshop, która umożliwia łączenie kilku zdjęć w jedną panoramę. Technika ta wykorzystuje algorytmy do analizy i łączenia zdjęć w sposób, który minimalizuje zniekształcenia i różnice w oświetleniu. Po wybraniu zdjęć, które mają być połączone, użytkownicy mogą skorzystać z opcji "Photomerge" w menu 'File', co automatycznie generuje obraz panoramiczny. Przykładem zastosowania może być tworzenie panoram z krajobrazów, gdzie zdjęcia są robione z różnych kątów. Technika ta jest niezwykle użyteczna w fotografii architektonicznej i krajobrazowej, gdzie szerokie ujęcia są istotne. W branży fotograficznej standardem jest stosowanie funkcji automatycznego łączenia zdjęć, aby uzyskać jak najlepszą jakość i szczegółowość obrazu.

Pytanie 38

Układ użytków na arkuszu drukarskim to

A. dopasowanie

B. lokalizacja

C. rastryzacja

D. impozycja

Impozycja to proces, który polega na rozmieszczaniu użytków graficznych na arkuszu drukarskim w taki sposób, aby maksymalnie wykorzystać przestrzeń i zminimalizować straty materiału. W praktyce oznacza to, że projektant lub operator maszyny drukarskiej musi uwzględnić różne czynniki, takie jak rozmiar finalnego produktu, rodzaj i gramatura papieru, a także technologię druku. Dobre praktyki w impozycji obejmują stosowanie programów graficznych, które pozwalają na wizualizację i optymalizację układu użytków. Przykładem zastosowania impozycji może być przygotowanie arkusza z różnymi formatami etykiet, gdzie każda etykieta jest zaprojektowana tak, aby jak najlepiej pasowała do reszty układu. W branży stosuje się także standardy, takie jak ISO 12647, które regulują proces druku, w tym impozycję, aby zapewnić wysoką jakość i spójność kolorystyczną wydruków. Właściwa impozycja wpływa na efektywność produkcji oraz na koszty, dlatego jest kluczowym etapem w procesie graficznym.

Pytanie 39

Podczas tworzenia projektu graficznego, który ma być użyty do naświetlania form drukowych offsetowych, stosuje się nadruk elementów

A. przeznaczonych do lakierowania wybiórczego

B. o co najmniej dwóch składowych kolorystycznych

C. koloru czarnego

D. wszystkich barw o nasyceniu koloru powyżej 50

Odpowiedź, że nadruk w projekcie graficznym do naświetlania form drukowych offsetowych powinien być koloru czarnego, jest zgodna z powszechnie akceptowanymi standardami w branży poligraficznej. Kolor czarny stosuje się w procesie naświetlania nie tylko ze względu na jego doskonałe właściwości kryjące, ale również dlatego, że jest to kolor, który najłatwiej odwzorować w technologii druku offsetowego. W praktyce oznacza to, że czarny nadruk doskonale współgra z innymi kolorami, a także zapewnia odpowiedni kontrast, co jest kluczowe dla czytelności i estetyki końcowego produktu. Przykładowo, w projektach, gdzie wykorzystuje się czcionki lub elementy graficzne, czarny kolor zapewnia wyrazistość, co jest istotne w materiałach reklamowych czy publikacjach drukowanych. Dodatkowo, w procesie przygotowania do druku, czarny kolor może być używany jako kolor bazowy, który następnie podlega zadrukowi innymi kolorami według modelu CMYK, co znacząco ułatwia uzyskanie pożądanych efektów wizualnych.

Pytanie 40

Montaż elektroniczny z właściwym rozmieszczeniem użytków na arkuszu do druku, zawierający oznaczenia niezbędne do realizacji drukowania i procesów wykończeniowych, określa się jako

A. pierwodruk

B. impozycja

C. obłamywanie

D. łamanie

Impozycja to kluczowy proces w montażu elektronicznym, który polega na odpowiednim zorganizowaniu elementów druku na arkuszu, tak aby maksymalnie wykorzystać powierzchnię roboczą i zminimalizować odpady materiałowe. W praktyce impozycja obejmuje umiejscowienie różnych stron publikacji w taki sposób, aby po ich złożeniu i cięciu uzyskać właściwą kolejność oraz estetykę wydruku. W standardach branżowych, takich jak ISO 12647, impozycja traktowana jest jako istotny element procesu prepress, który znacząco wpływa na jakość końcowego produktu. Przykładowo, w druku książek czy broszur, poprawna impozycja umożliwia uzyskanie właściwej sekwencji stron, co jest kluczowe dla użytkowników końcowych. Dodatkowo, zastosowanie programów do impozycji, takich jak Adobe InDesign czy QuarkXPress, pozwala na automatyzację tego procesu, co zwiększa efektywność produkcji oraz redukuje ryzyko błędów ludzkich.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej