Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 03:01
Data zakończenia: 7 grudnia 2025 03:07

Egzamin zdany!

Wynik: 36/40 punktów (90,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jak wygląda liczba 257 w systemie dziesiętnym?

A. 1 0000 0001 w systemie binarnym

B. 1000 0000 w systemie binarnym

C. FF w systemie szesnastkowym

D. F0 w systemie szesnastkowym

Odpowiedź 1 0000 0001 dwójkowo jest poprawna, ponieważ liczba 257 w systemie dziesiętnym jest równa liczbie 1 0000 0001 w systemie dwójkowym. Przekształcenie liczby dziesiętnej na system dwójkowy polega na wyznaczeniu wartości poszczególnych bitów. W przypadku liczby 257, zaczynamy od największej potęgi dwójki, która mieści się w tej liczbie, czyli 2^8 = 256, a następnie dodajemy 1 (2^0 = 1). W rezultacie otrzymujemy zapis: 1 (256) + 0 (128) + 0 (64) + 0 (32) + 0 (16) + 0 (8) + 0 (4) + 1 (2) + 1 (1), co daje nam ostatecznie 1 0000 0001. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy można zauważyć w programowaniu oraz inżynierii komputerowej, gdzie konwersja między systemami liczbowymi jest często wymagana do efektywnego przetwarzania danych. Wiedza ta jest zgodna z ogólnymi standardami reprezentacji danych w systemach komputerowych, co czyni ją istotnym elementem w pracy programisty czy specjalisty IT.

Pytanie 2

Jak nazywa się topologia fizyczna sieci, która wykorzystuje fale radiowe jako medium transmisyjne?

A. ad-hoc

B. magistrali

C. pierścienia

D. CSMA/CD

Topologia ad-hoc to rodzaj topologii sieci, w której urządzenia komunikują się ze sobą bez potrzeby centralnego punktu dostępowego. W tej topologii medium transmisyjne to fale radiowe, co oznacza, że urządzenia mogą łączyć się w sposób dynamiczny i elastyczny, idealny dla sytuacji, gdzie tradycyjne połączenia przewodowe są niewykonalne lub niepraktyczne. Typowym przykładem zastosowania topologii ad-hoc jest tworzenie sieci w sytuacjach awaryjnych, podczas wydarzeń masowych lub w obszarach, gdzie infrastruktura nie jest rozwinięta. Standardy takie jak IEEE 802.11 (Wi-Fi) oraz IEEE 802.15.4 (Zigbee) umożliwiają implementację takich sieci, co czyni je popularnym wyborem w aplikacjach IoT oraz w mobilnych sieciach tymczasowych. Dzięki takiej architekturze, urządzenia mogą szybko nawiązywać połączenia, co zwiększa ich dostępność i elastyczność w komunikacji.

Pytanie 3

Najlepszym sposobem na zabezpieczenie domowej sieci Wi-Fi jest

A. wdrażanie szyfrowania WEP

B. stosowanie szyfrowania WPA-PSK

C. zmiana nazwy identyfikatora SSID

D. zmiana adresu MAC routera

Stosowanie szyfrowania WPA-PSK (Wi-Fi Protected Access Pre-Shared Key) jest uznawane za najskuteczniejszą metodę zabezpieczania domowej sieci Wi-Fi. WPA-PSK wykorzystuje silne algorytmy szyfrowania, takie jak TKIP (Temporal Key Integrity Protocol) oraz AES (Advanced Encryption Standard), co znacząco podnosi poziom bezpieczeństwa w porównaniu do starszych metod, takich jak WEP. WEP, mimo że był jednym z pierwszych standardów, ma liczne luki bezpieczeństwa, które mogą być łatwo wykorzystane przez intruzów. W praktyce, aby zastosować WPA-PSK, należy skonfigurować ruter, ustawiając silne hasło, które powinno być wystarczająco długie i skomplikowane, aby utrudnić ataki brute force. Dodatkowo, warto regularnie aktualizować firmware rutera oraz zmieniać hasło dostępu do sieci, aby zwiększyć poziom bezpieczeństwa. W kontekście dobrych praktyk branżowych, zaleca się także używanie WPA3, jeśli ruter na to pozwala, gdyż jest to nowszy standard oferujący jeszcze lepsze zabezpieczenia. Zastosowanie WPA-PSK jest kluczowe w ochronie przed nieautoryzowanym dostępem oraz innymi zagrożeniami związanymi z bezpieczeństwem sieci Wi-Fi.

Pytanie 4

Który z protokołów funkcjonuje w warstwie aplikacji modelu ISO/OSI, umożliwiając wymianę informacji kontrolnych między urządzeniami sieciowymi?

A. DNS

B. SMTP

C. POP3

D. SNMP

SNMP (Simple Network Management Protocol) to protokół, który działa w warstwie aplikacji modelu ISO/OSI i jest kluczowy dla zarządzania sieciami. Umożliwia wymianę informacji kontrolnych pomiędzy urządzeniami sieciowymi, takimi jak routery, przełączniki czy serwery. Protokół ten jest wykorzystywany do monitorowania i zarządzania sprzętem sieciowym, co pozwala administratorom na zbieranie danych o stanie urządzeń, wydajności, czy ewentualnych błędach. Przykładem zastosowania SNMP może być sytuacja, gdy zdalny serwer monitorujący zbiera informacje o obciążeniu CPU i ilości dostępnej pamięci RAM na urządzeniach w sieci. Dzięki SNMP administratorzy mogą szybko reagować na problemy, optymalizować konfiguracje oraz planować rozbudowę infrastruktury sieciowej. Standardy SNMP, takie jak SNMPv2 czy SNMPv3, wprowadzają dodatkowe funkcje, jak większe bezpieczeństwo i wydajność, co czyni ten protokół niezbędnym w zarządzaniu nowoczesnymi sieciami komputerowymi.

Pytanie 5

Jaki protokół umożliwia nawiązywanie szyfrowanych połączeń terminalowych z zdalnym komputerem?

A. SSL

B. SSH

C. Telnet

D. SIP

SSH, czyli Secure Shell, to protokół komunikacyjny zaprojektowany w celu bezpiecznego łączenia się z zdalnymi komputerami. Oferuje szyfrowane połączenie, które chroni przesyłane dane przed podsłuchiwaniem, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa informacji. Protokół SSH jest szeroko stosowany do zarządzania serwerami, co pozwala administratorom na zdalne wykonywanie poleceń oraz transfer plików w sposób bezpieczny. Przykładem zastosowania może być administracja serwerami Linux, gdzie SSH jest standardem pozwalającym na zdalne logowanie i konfigurację systemu. Ponadto, SSH wspiera różne metody uwierzytelniania, w tym klucze publiczne, co zwiększa bezpieczeństwo w porównaniu do tradycyjnych metod, takich jak hasła. Warto również zwrócić uwagę, że SSH stanowi podstawowy element w najlepszych praktykach bezpieczeństwa, a jego użycie jest zalecane w każdym środowisku, które wymaga zdalnego dostępu do zasobów informatycznych.

Pytanie 6

Funkcja System Image Recovery dostępna w zaawansowanych opcjach uruchamiania systemu Windows 7 pozwala na

A. przywrócenie działania systemu z jego kopii zapasowej

B. uruchomienie systemu w trybie diagnostycznym

C. naprawę działania systemu przy użyciu punktów przywracania

D. naprawę uszkodzonych plików rozruchowych

Narzędzie System Image Recovery w systemie Windows 7 jest kluczowym elementem w zarządzaniu kopiami zapasowymi i przywracaniu systemu. Odpowiedź, która wskazuje na możliwość przywrócenia systemu z kopii zapasowej, jest prawidłowa, ponieważ to właśnie to narzędzie pozwala na przywrócenie pełnej wersji systemu operacyjnego do stanu, w jakim był w momencie tworzenia kopii zapasowej. W praktyce, użytkownicy mogą korzystać z tej funkcji, aby odzyskać dane po poważnej awarii systemu, usunięciu ważnych plików czy też przy problemach z działaniem systemu. Standardowa procedura rekomendowana przez Microsoft dotycząca tworzenia kopii zapasowych obejmuje regularne tworzenie obrazów systemu, co jest uznawane za najlepszą praktykę w kontekście zarządzania danymi. Taka kopia zapasowa zawiera wszystkie pliki systemowe, programy oraz ustawienia, co znacząco ułatwia przywrócenie systemu do wcześniejszego stanu. W związku z tym, w sytuacjach kryzysowych, posiadanie aktualnej kopii zapasowej umożliwia nie tylko przywrócenie funkcjonalności systemu, ale także minimalizuje ryzyko utraty danych.

Pytanie 7

Usługa odpowiedzialna za konwersję nazw domen na adresy sieciowe to

A. DHCP

B. DNS

C. SNMP

D. SMTP

Odpowiedź, że DNS (System Nazw Domenowych) jest poprawna. To dzięki tej usłudze możemy zamieniać nazwy domen na adresy IP, co jest kluczowe do komunikacji w Internecie. DNS działa jak rozproszony system baz danych, który gromadzi informacje o nazwach domen i odpowiada na pytania, jakie adresy IP są im przypisane. Przykładowo, kiedy wpisujesz w przeglądarkę adres, taki jak www.example.com, komputer wysyła pytanie do serwera DNS i ten odsyła odpowiedni adres IP, co pozwala na połączenie z serwerem. W zarządzaniu DNS warto pamiętać o dobrych praktykach, jak używanie rekordów CNAME do aliasowania nazw czy rekordów MX do obsługi poczty. O bezpieczeństwo także powinno się zadbać, używając DNSSEC, które chroni przed atakami. Warto też wiedzieć, że rozwój Internetu i wprowadzenie IPv6 wymusiło pewne zmiany w DNS, co pozwoliło lepiej radzić sobie z coraz większą liczbą urządzeń w sieci.

Pytanie 8

Jakie polecenie w systemie Linux pozwala na wyświetlenie oraz edytowanie tablicy trasowania pakietów sieciowych?

A. nslookup

B. netstat

C. ifconfig

D. route

Wybór poleceń takich jak 'netstat', 'ifconfig' czy 'nslookup' może prowadzić do zamieszania w kontekście zarządzania tablicą trasowania pakietów. 'Netstat' jest narzędziem do monitorowania połączeń sieciowych oraz statystyk, a także do wyświetlania aktywnych połączeń TCP/UDP. Choć dostarcza informacji o aktualnych trasach, nie umożliwia ich modyfikacji. 'Ifconfig', z drugiej strony, jest używane do konfigurowania interfejsów sieciowych, takich jak przypisywanie adresów IP do interfejsów, ale nie jest narzędziem do zarządzania trasami. Ostatnia odpowiedź, 'nslookup', służy do rozwiązywania nazw domenowych na adresy IP i nie ma związku z trasowaniem pakietów. Typowym błędem popełnianym przez osoby, które wybierają te opcje, jest mylenie funkcji narzędzi sieciowych. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych poleceń ma swoją specyfikę i zastosowanie, które nie pokrywają się z funkcjonalnością polecenia 'route'. Aby skutecznie zarządzać trasami w sieci, należy stosować odpowiednie narzędzia i techniki, zgodne ze standardami branżowymi i najlepszymi praktykami, co pozwoli uniknąć błędów w konfiguracji i optymalizacji sieci.

Pytanie 9

Aby w systemie Windows XP stworzyć nowego użytkownika o nazwisku egzamin z hasłem qwerty, powinno się zastosować polecenie

A. adduser egzamin qwerty /add

B. net user egzamin qwerty /add

C. user net egzamin qwerty /add

D. useradd egzamin qwerty /add

Polecenie 'net user egzamin qwerty /add' jest poprawne, ponieważ jest to standardowa komenda używana w systemach operacyjnych Windows do zarządzania kontami użytkowników z poziomu wiersza poleceń. Rozpoczynając od 'net user', informujemy system, że chcemy pracować z kontami użytkowników. Następnie podajemy nazwę nowego użytkownika - w tym przypadku 'egzamin' - oraz hasło, które chcemy przypisać do tego konta - 'qwerty'. Opcja '/add' oznacza, że chcemy dodać nowe konto do systemu. Tego typu operacje są kluczowe w administracji systemami, ponieważ pozwalają na efektywne zarządzanie dostępem i bezpieczeństwem. W praktyce, administratorzy mogą tworzyć różne konta dla użytkowników, co pozwala na lepszą organizację pracy i kontrolę nad tym, które osoby mają dostęp do jakich zasobów. Ponadto, stosowanie silnych haseł oraz zmiana ich regularnie jest zgodne z zaleceniami bezpieczeństwa, co minimalizuje ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 10

Trudności w systemie operacyjnym Windows wynikające z konfliktów dotyczących zasobów sprzętowych, takich jak przydział pamięci, przerwań IRQ oraz kanałów DMA, najłatwiej zidentyfikować za pomocą narzędzia

A. menedżer urządzeń

B. edytor rejestru

C. przystawka Sprawdź dysk

D. chkdsk

Menedżer urządzeń to narzędzie systemowe w Windows, które umożliwia użytkownikom zarządzanie sprzętem zainstalowanym w komputerze. Jego główną funkcją jest monitorowanie i zarządzanie urządzeniami oraz ich sterownikami. W przypadku konfliktów zasobów sprzętowych, takich jak problemy z przydziałem pamięci, przydziałem przerwań IRQ i kanałów DMA, menedżer urządzeń oferuje graficzny interfejs, który wizualizuje stan poszczególnych urządzeń. Użytkownik może łatwo zidentyfikować urządzenia z problemami, co jest kluczowe przy rozwiązywaniu konfliktów. Przykładowo, jeśli dwa urządzenia próbują korzystać z tego samego przerwania IRQ, menedżer urządzeń wyświetli ikonę ostrzegawczą obok problematycznego urządzenia. Użytkownik może następnie podjąć działania, takie jak aktualizacja sterowników, zmiana ustawień urządzenia czy nawet odinstalowanie problematycznego sprzętu. Korzystanie z menedżera urządzeń jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu systemem, ponieważ pozwala na szybkie lokalizowanie i naprawianie problemów sprzętowych, co z kolei wpływa na stabilność i wydajność systemu operacyjnego.

Pytanie 11

Zaproponowany fragment ustawień zapory sieciowej umożliwia przesył danych przy użyciu protokołów ```iptables -A INPUT --protocol tcp --dport 443 -j ACCEPT iptables -A INPUT --protocol tcp --dport 143 -j ACCEPT iptables -A OUTPUT --protocol tcp --dport 443 -j ACCEPT iptables -A OUTPUT --protocol tcp --dport 143 -j ACCEPT```

A. HTTPS, IMAP

B. POP3, TFTP

C. HTTP, SMPT

D. FTP, SSH

Fragment konfiguracji zapory sieciowej wskazuje na zezwolenie na ruch dotyczący protokołów HTTPS oraz IMAP. W szczególności reguły iptables określają porty TCP 443 oraz 143. Port 443 jest standardowym portem używanym przez protokół HTTPS, który zapewnia bezpieczną komunikację w sieci, chroniąc dane przesyłane między klientem a serwerem za pomocą szyfrowania SSL/TLS. W kontekście praktycznym, jest on szeroko stosowany w serwisach internetowych wymagających zabezpieczenia danych, takich jak bankowość online czy e-commerce. Z kolei port 143 jest używany przez protokół IMAP, który umożliwia dostęp do wiadomości e-mail na serwerze, pozwalając na zarządzanie nimi w czasie rzeczywistym. IMAP jest preferowany w środowiskach, gdzie użytkownicy potrzebują dostępu do swoich wiadomości z różnych urządzeń, co przyczynia się do zwiększenia efektywności pracy. Znajomość tych protokołów oraz ich właściwe konfigurowanie w zaporze sieciowej jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz właściwego działania aplikacji webowych.

Pytanie 12

Jaki akronim oznacza wydajność sieci oraz usługi, które mają na celu między innymi priorytetyzację przesyłanych pakietów?

A. STP

B. ARP

C. QoS

D. PoE

QoS, czyli Quality of Service, to kluczowy akronim w kontekście przepustowości sieci oraz zarządzania jakością usług. QoS odnosi się do zestawu technologii i metod, które mają na celu zapewnienie odpowiedniego poziomu wydajności w przesyłaniu danych przez sieci komputerowe. W praktyce oznacza to między innymi nadawanie priorytetów różnym typom ruchu sieciowego, co jest szczególnie istotne w przypadku aplikacji wymagających niskiej latencji, takich jak VoIP czy strumieniowe przesyłanie wideo. W zastosowaniach rzeczywistych, QoS pozwala na segregowanie pakietów danych na te bardziej i mniej krytyczne, co umożliwia efektywne zarządzanie pasmem i minimalizowanie opóźnień. Przykładem może być środowisko korporacyjne, gdzie połączenia głosowe muszą mieć wyższy priorytet niż zwykły ruch internetowy. Warto pamiętać, że implementacja QoS opiera się na standardach takich jak RFC 2474, który definiuje metody klasyfikacji i zarządzania ruchem, co jest niezbędne do utrzymania wydajności sieci w obliczu rosnącego zapotrzebowania na usługi multimedialne. Znajomość i wdrożenie QoS jest niezbędne dla administratorów sieci, którzy pragną zapewnić użytkownikom optymalne wrażenia z korzystania z sieci.

Pytanie 13

Podaj adres rozgłoszeniowy sieci, do której przynależy host o adresie 88.89.90.91/6?

A. 91.255.255.255

B. 88.89.255.255

C. 88.255.255.255

D. 91.89.255.255

Obliczenie adresu rozgłoszeniowego dla hosta z adresem 88.89.90.91/6 to niezła sztuka, ale spokojnie, damy radę! Zaczynamy od maski /6, co znaczy, że mamy 6 bitów, które identyfikują sieć, a pozostałe 26 to adresy hostów. Adres IP, 88.89.90.91 w postaci binarnej wygląda tak: 01011000.01011001.01011010.01011000.00000000. Przy tej masce, wszystkie adresy zaczynają się od 01011000. I co z tego mamy? Że adresy w sieci mieszczą się w przedziale od 88.0.0.0 do 91.255.255.255. A adres rozgłoszeniowy? To ostatni adres w tej sieci, czyli 91.255.255.255. Wiedza o rozgłoszeniowych adresach jest ważna, bo pomaga w zarządzaniu sieciami i ułatwia przesyłanie danych do wszystkich hostów. Przydaje się to m.in. przy konfigurowaniu routerów czy diagnozowaniu problemów z komunikacją.

Pytanie 14

W systemie Windows Professional aby ustawić czas dostępności dla drukarki, należy skorzystać z zakładki

A. Zabezpieczenia w Właściwościach drukarki

B. Konfiguracja w Preferencjach drukowania

C. Zaawansowane w Właściwościach drukarki

D. Ustawienia w Preferencjach drukowania

Odpowiedź 'Zaawansowane we Właściwościach drukarki' jest prawidłowa, ponieważ to właśnie w tej zakładce można skonfigurować zaawansowane opcje dotyczące dostępności drukarki. Umożliwia to określenie harmonogramu, kiedy drukarka jest dostępna dla użytkowników, co jest kluczowe w środowiskach biurowych, gdzie wiele osób korzysta z tej samej drukarki. Na przykład, można ustawić dostępność drukarki tylko w godzinach pracy, co pozwala na oszczędność energii i zmniejsza zużycie materiałów eksploatacyjnych. Praktyka ta wspiera również zarządzanie zasobami w firmie, co jest zgodne z zasadami efektywnego zarządzania IT. Warto także zauważyć, że optymalizacja dostępności drukarki może wpłynąć na wydajność pracy zespołu, eliminując niepotrzebne przestoje spowodowane brakiem dostępu do urządzenia. Dobrą praktyką jest regularne przeglądanie i aktualizowanie tych ustawień, aby dostosować je do zmieniających się potrzeb organizacji.

Pytanie 15

Z powodu uszkodzenia kabla typu skrętka utracono dostęp między przełącznikiem a stacją roboczą. Który instrument pomiarowy powinno się wykorzystać, aby zidentyfikować i naprawić problem bez wymiany całego kabla?

A. Multimetr

B. Reflektometr TDR

C. Miernik mocy

D. Analizator widma

Reflektometr TDR (Time Domain Reflectometer) to specjalistyczne urządzenie, które służy do lokalizacji uszkodzeń w kablach, takich jak skrętka. Działa ono na zasadzie wysyłania impulsu elektrycznego wzdłuż kabla, a następnie analizowania sygnału odbitego. Dzięki temu można dokładnie określić miejsce, w którym wystąpiła przerwa lub uszkodzenie, co pozwala na precyzyjne i efektywne naprawy bez konieczności wymiany całego kabla. Przykładem zastosowania reflektometru TDR może być sytuacja, gdy w biurze występują problemy z połączeniem sieciowym. Używając TDR, technik szybko zidentyfikuje, na jakiej długości kabla znajduje się problem, co znacznie skraca czas naprawy. W branżowych standardach, takich jak ISO/IEC 11801, podkreśla się znaczenie stosowania narzędzi, które minimalizują przestoje w działaniu sieci, a reflektometr TDR jest jednym z kluczowych urządzeń, które wspierają te działania.

Pytanie 16

Zakres operacji we/wy dla kontrolera DMA w notacji heksadecymalnej wynosi 0094-009F, a w systemie dziesiętnym?

A. 148-159

B. 1168-3984

C. 2368-2544

D. 73-249

Fajnie, że zajmujesz się zakresem adresów kontrolera DMA. Wiesz, wartość heksadecymalna 0094-009F w dziesiętnym to tak jakby 148 do 159. Przemiana z heksadecymalnego na dziesiętny to nie takie trudne, wystarczy pamietać, żeby każdą cyfrę pomnożyć przez 16 do odpowiedniej potęgi. Na przykład, jak mamy 0x0094, to się to rozkłada tak: 0*16^3 + 0*16^2 + 9*16^1 + 4*16^0, co daje 148. A z kolei 0x009F to 0*16^3 + 0*16^2 + 9*16^1 + 15*16^0 i wychodzi 159. Te zakresy są mega ważne, zwłaszcza przy programowaniu i zarządzaniu pamięcią, szczególnie w systemach wbudowanych, gdzie kontroler DMA musi być precyzyjny. Jak dobrze to rozumiesz, to możesz lepiej zarządzać pamięcią i unikać problemów z przesyłaniem danych, co naprawdę ma znaczenie, zwłaszcza w złożonych systemach.

Pytanie 17

Jaki jest adres rozgłoszeniowy (broadcast) dla hosta z adresem IP 192.168.35.202 oraz maską 26 bitową?

A. 192.168.35.255

B. 192.168.35.0

C. 192.168.35.192

D. 192.168.35.63

Adres rozgłoszeniowy (broadcast) w przypadku adresu IP 192.168.35.202 z 26-bitową maską (255.255.255.192) można obliczyć, ustalając, które bity w adresie IP należą do części sieciowej, a które do części hosta. W przypadku maski 255.255.255.192, 26 bitów jest używanych do identyfikacji sieci, co zostawia 6 bitów dla hostów. Oznacza to, że wszystkie bity hosta muszą być ustawione na '1', aby otrzymać adres rozgłoszeniowy. W przypadku 192.168.35.202, bity hosta to ostatnie 6 bitów, które w postaci binarnej są '01001010'. Po ustawieniu tych bitów na '1' otrzymujemy adres 192.168.35.255, który jest adresem broadcast dla tej sieci. Adres rozgłoszeniowy jest istotny, ponieważ pozwala na wysyłanie pakietów do wszystkich hostów w danej sieci lokalnej, co jest przydatne w różnych scenariuszach, takich jak DHCP czy ARP. W praktyce, znajomość adresów broadcast jest kluczowa dla administratorów sieci oraz przy projektowaniu i zarządzaniu infrastrukturą sieciową, opierając się na standardach takich jak RFC 791 oraz RFC 950.

Pytanie 18

Koprocesor (Floating Point Unit) w systemie komputerowym jest odpowiedzialny za realizację

A. podprogramów

B. operacji zmiennoprzecinkowych

C. operacji na liczbach naturalnych

D. operacji na liczbach całkowitych

Wybierając odpowiedzi, które nie odnoszą się do operacji zmiennoprzecinkowych, można napotkać kilka nieporozumień dotyczących roli koprocesora. Przykład pierwszej z błędnych odpowiedzi obejmuje podprogramy, które są fragmentami kodu wykonywanymi w ramach programów głównych. W rzeczywistości, koprocesor nie zajmuje się zarządzaniem podprogramami; jego głównym zadaniem jest przyspieszanie obliczeń matematycznych, zwłaszcza związanych z operacjami na liczbach zmiennoprzecinkowych. Kolejna odpowiedź dotycząca operacji na liczbach naturalnych jest również myląca. Liczby naturalne są zwykle reprezentowane jako liczby całkowite i nie wymagają skomplikowanej obliczeniowej logiki, jak ma to miejsce w przypadku operacji zmiennoprzecinkowych. W związku z tym, funkcjonalności koprocesora nie wykorzystuje się do efektywnego przetwarzania tych prostych obliczeń. Ostatni błąd dotyczy operacji na liczbach całkowitych. Choć niektóre procesory również obsługują te operacje, są one realizowane głównie przez jednostkę arytmetyczno-logiczną (ALU), a nie przez FPU. To prowadzi do mylnego przekonania, że koprocesor powinien być wykorzystywany do wszystkich form obliczeń matematycznych, podczas gdy jego właściwe zastosowanie ogranicza się do skomplikowanych operacji wymagających precyzyjnych obliczeń zmiennoprzecinkowych.

Pytanie 19

Uruchomienie systemu Windows jest niemożliwe z powodu awarii oprogramowania. W celu przeprowadzenia jak najmniej inwazyjnej diagnostyki i usunięcia tej usterki, zaleca się

A. uruchomienie komputera w trybie awaryjnym

B. przeprowadzenie wymiany komponentów

C. wykonanie reinstalacji systemu Windows

D. przeprowadzenie diagnostyki komponentów

Uruchomienie komputera w trybie awaryjnym jest jedną z najskuteczniejszych metod diagnozowania problemów z systemem operacyjnym Windows, zwłaszcza w sytuacjach, gdy system nie uruchamia się poprawnie z powodu usterki programowej. Tryb awaryjny włącza system Windows w minimalnej konfiguracji, co oznacza, że załadowane są jedynie podstawowe sterowniki i usługi. Dzięki temu można zidentyfikować, czy problem wynika z konfliktów z oprogramowaniem lub niewłaściwych ustawień. Przykładowo, jeśli nowo zainstalowane oprogramowanie lub aktualizacja systemu spowodowały awarię, uruchomienie w trybie awaryjnym umożliwi odinstalowanie takich komponentów bez ryzyka uszkodzenia systemu. Dodatkowo, w tym trybie można wykonać skanowanie systemu w poszukiwaniu wirusów lub złośliwego oprogramowania, które mogłyby być przyczyną problemów. Warto również pamiętać, że standardy diagnostyki informatycznej sugerują stosowanie trybu awaryjnego jako pierwszego kroku w przypadku awarii, co czyni go istotnym narzędziem w arsenale każdego technika komputerowego.

Pytanie 20

Jakie będą wydatki na zakup kabla UTP kat.5e potrzebnego do stworzenia sieci komputerowej składającej się z 6 stanowisk, przy średniej odległości każdego stanowiska od przełącznika równiej 9m? Należy doliczyć m zapasu dla każdej linii kablowej, a cena za metr kabla wynosi 1,50 zł?

A. 90,00 zł

B. 60,00 zł

C. 150,00 zł

D. 120,00 zł

Poprawna odpowiedź na to pytanie to 90,00 zł, co jest wynikiem obliczeń związanych z kosztami zakupu kabla UTP kat.5e. Aby zbudować sieć komputerową z 6 stanowiskami, każde z nich wymaga kabla o długości 9 m. Całkowita długość kabla potrzebnego na 6 stanowisk wynosi więc 6 * 9 m, co daje 54 m. Dodatkowo, zgodnie z dobrymi praktykami w branży, powinno się dodać zapas kabla, który zazwyczaj wynosi 10% całkowitej długości. W naszym przypadku zapas to 54 m * 0,1 = 5,4 m, co łącznie daje 54 m + 5,4 m = 59,4 m. Przy zaokrągleniu do pełnych metrów, kupujemy 60 m kabla. Cena metra kabla wynosi 1,50 zł, więc całkowity koszt zakupu wyniesie 60 m * 1,50 zł = 90,00 zł. Takie podejście nie tylko zaspokaja potrzeby sieciowe, ale również jest zgodne z normami instalacyjnymi, które zalecają uwzględnienie zapasu kabli, aby unikać niedoborów podczas instalacji.

Pytanie 21

Aby chronić systemy sieciowe przed atakami z zewnątrz, należy zastosować

A. zapory sieciowej

B. menedżera połączeń

C. protokołu SSH

D. serwera DHCP

Zapora sieciowa, znana również jako firewall, jest kluczowym elementem zabezpieczającym systemy sieciowe przed nieautoryzowanym dostępem i atakami z zewnątrz. Działa ona na granicy pomiędzy zaufaną siecią a siecią zewnętrzną, kontrolując ruch przychodzący i wychodzący na podstawie ustalonych reguł bezpieczeństwa. Przykładowo, organizacje mogą skonfigurować zapory sieciowe tak, aby zezwalały na określone rodzaje ruchu (np. protokoły HTTP/HTTPS) oraz blokowały inne (np. porty wykorzystywane przez złośliwe oprogramowanie). Ponadto, zapory mogą być używane do segmentacji sieci, co zwiększa bezpieczeństwo poprzez ograniczenie dostępu do krytycznych zasobów. Dobre praktyki wskazują również na regularne aktualizowanie reguł oraz monitorowanie logów zapory, aby szybko reagować na potencjalne zagrożenia. Korzystanie z zapór, zarówno sprzętowych, jak i programowych, jest zalecane w standardach takich jak ISO/IEC 27001 czy NIST Cybersecurity Framework, co podkreśla ich znaczenie w ochronie danych i zasobów informacyjnych.

Pytanie 22

Który typ drukarki powinien być wykorzystany w dziale sprzedaży hurtowni materiałów budowlanych do tworzenia faktur na papierze samokopiującym, aby uzyskać kopie wydruku?

A. Igłowa

B. Laserowa

C. Atramentowa

D. Sublimacyjna

Wybór drukarki atramentowej do generowania faktur na papierze samokopiującym jest błędny, ponieważ technologia atramentowa nie jest przystosowana do drukowania na wielu warstwach papieru jednocześnie. Atrament może nie przenikać w sposób wystarczający przez wszystkie warstwy, co skutkuje słabą jakością kopii, a w niektórych przypadkach ich całkowitym brakiem. Dodatkowo, koszt atramentu w dłuższym okresie użytkowania może być znaczący, co nie jest opłacalne przy dużej liczbie wydruków. Drukarka laserowa, choć charakteryzująca się wysoką jakością druku, również nie sprawdzi się w tym przypadku. Proces drukowania laserowego opiera się na tonera, który nie przenika przez papier w taki sposób, aby uzyskać kopie. Z kolei drukarka sublimacyjna, która jest używana głównie w fotografii, również nie jest przystosowana do druku na papierze samokopiującym. W rzeczywistości, nieprzemyślane podejście do wyboru technologii druku może prowadzić do frustracji użytkowników, którzy oczekują efektywności w codziennych operacjach. Konsekwentnie, należy zwracać uwagę na specyfikę zadań, dla których sprzęt jest przeznaczony, aby uniknąć inwestycji w niewłaściwe rozwiązania technologiczne.

Pytanie 23

Na ilustracji zaprezentowano zrzut ekranu z wykonanej analizy

A. czas przepełniania buforu systemowego

B. czas dostępu do nośnika optycznego

C. czas dostępu do dysku HDD

D. czas oczekiwania pamięci

Czas, jaki procesor czeka na dostęp do danych w pamięci RAM, to naprawdę ważna sprawa w komputerach. Chodzi o to, że im krótszy ten czas, tym lepiej dla wydajności systemu. Jak pamięć działa wolniej, to może to stworzyć wąskie gardło podczas przetwarzania danych. W inżynierii systemów można to poprawić, stosując różne technologie, jak na przykład dual-channel czy quad-channel, które pomagają zwiększyć przepustowość. Jeśli spojrzymy na przykład na moduły pamięci jak DDR4 czy DDR5, to mają one niższe opóźnienia i większą przepustowość niż starsze wersje. A żeby wszystko działało jak trzeba, warto też pamiętać o aktualizowaniu BIOS-u i sterowników, bo to może pomóc w lepszym zarządzaniu pamięcią. W praktyce, w sytuacjach takich jak serwery czy aplikacje, które potrzebują dużej mocy obliczeniowej, krótszy czas oczekiwania na dane z pamięci to naprawdę klucz do lepszego działania systemu.

Pytanie 24

W terminalu systemu operacyjnego wydano komendę nslookup. Jakie dane zostały uzyskane?

A. Numer IP hosta

B. Domyślną bramę sieciową

C. Adres serwera DHCP

D. Adres serwera DNS

Polecenie nslookup jest narzędziem używanym w systemach operacyjnych do uzyskiwania informacji o serwerach DNS które są kluczowe dla procesu rozwiązywania nazw domenowych na adresy IP. Kiedy użytkownik wydaje polecenie nslookup w wierszu poleceń systemu operacyjnego narzędzie to łączy się z domyślnym serwerem DNS skonfigurowanym w systemie. Użytkownik dzięki temu otrzymuje informację o tym jaki serwer DNS jest wykorzystywany do przetwarzania zapytań DNS w sieci lokalnej. W praktyce wiedza o adresie serwera DNS jest użyteczna przy rozwiązywaniu problemów z połączeniem internetowym takich jak brak możliwości uzyskania dostępu do określonych stron internetowych czy opóźnienia w ładowaniu stron. Wiele firm stosuje własne serwery DNS aby poprawić bezpieczeństwo i wydajność operacji sieciowych. Zrozumienie i właściwe konfigurowanie serwerów DNS zgodnie z dobrymi praktykami takimi jak stosowanie bezpiecznych i szybkich serwerów zapasowych jest kluczowe dla zapewnienia stabilności i bezpieczeństwa infrastruktury IT. Dlatego posługiwanie się narzędziem nslookup i jego wynikami jest istotną umiejętnością w zarządzaniu sieciami komputerowymi.

Pytanie 25

W czterech różnych sklepach ten sam model komputera oferowany jest w różnych cenach. Gdzie można go kupić najtaniej?

A. Cena netto Podatek Informacje dodatkowe 1800 zł 23% Rabat 25%

B. Cena netto Podatek Informacje dodatkowe 1500 zł 23% Rabat 5%

C. Cena netto Podatek Informacje dodatkowe 1600 zł 23% Rabat 15%

D. Cena netto Podatek Informacje dodatkowe 1650 zł 23% Rabat 20%

Odpowiedź wskazująca na komputer w cenie 1650 zł z 20% rabatem jest poprawna, ponieważ po uwzględnieniu rabatu oraz podatku VAT, jego finalna cena jest najniższa spośród wszystkich ofert. Aby obliczyć ostateczną cenę, najpierw stosujemy rabat, co daje 1650 zł - 20% = 1320 zł. Następnie naliczamy podatek VAT, czyli 23% od kwoty po rabacie: 1320 zł + 23% = 1629,60 zł. Warto zwrócić uwagę, że przy porównywaniu cen produktów, zawsze należy brać pod uwagę zarówno rabaty, jak i podatki, aby uzyskać rzeczywistą cenę zakupu. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w sprzedaży, gdzie kluczowe znaczenie ma transparentność cenowa oraz informowanie klientów o wszystkich kosztach związanych z zakupem. Dlatego użytkownicy powinni być świadomi, że sama cena netto nie jest wystarczająca do oceny opłacalności oferty.

Pytanie 26

Jakie urządzenie sieciowe zostało pokazane na diagramie sieciowym?

A. przełącznik

B. modem

C. ruter

D. koncentrator

Ruter to takie urządzenie, które pomaga zarządzać ruchem w sieciach komputerowych. Głównie zajmuje się tym, by dane znalazły najefektywniejszą drogę między różnymi sieciami. To naprawdę ważne, zwłaszcza w większych sieciach, bo dobrze skonfigurowany ruter sprawia, że wszystko działa sprawnie. Łączy na przykład sieci w naszych domach z Internetem albo zarządza ruchem w dużych firmach. Ciekawe, że nowoczesne rutery oferują różne dodatkowe funkcje, jak filtrowanie pakietów czy zarządzanie jakością usług, co może naprawdę poprawić wydajność. Chociaż trzeba pamiętać, że ważne jest, aby odpowiednio skonfigurować zabezpieczenia, regularnie aktualizować oprogramowanie i monitorować wydajność. To wszystko sprawia, że rutery są kluczowym elementem w dzisiejszych sieciach, zwłaszcza z rozwojem chmury i większymi wymaganiami co do szybkości przesyłu danych.

Pytanie 27

Który z protokołów umożliwia terminalowe połączenie ze zdalnymi urządzeniami, zapewniając jednocześnie transfer danych w zaszyfrowanej formie?

A. Remote

B. Telnet

C. SSL (Secure Socket Layer)

D. SSH (Secure Shell)

SSH (Secure Shell) to protokół wykorzystywany do bezpiecznego łączenia się z zdalnymi urządzeniami, który zapewnia szyfrowanie danych przesyłanych w sieci. W przeciwieństwie do Telnetu, który przesyła dane w formie niezaszyfrowanej, SSH chroni poufność informacji, co jest kluczowe w dzisiejszym świecie cyberzagrożeń. Protokół ten stosuje zaawansowane techniki kryptograficzne, w tym szyfrowanie symetryczne oraz asymetryczne, co sprawia, że jest niezwykle trudny do przechwycenia przez osoby trzecie. SSH jest powszechnie wykorzystywany przez administratorów systemów do zdalnego zarządzania serwerami i innymi urządzeniami, umożliwiając im bezpieczne wykonywanie poleceń w trybie terminalowym. Przykładem może być sytuacja, w której administrator zarządza serwerem Linux, łącząc się z nim za pomocą polecenia `ssh user@server_ip`, co zapewnia bezpieczny dostęp do powłoki systemu. Dzięki swojej elastyczności, SSH znajduje także zastosowanie w tunelowaniu portów oraz wykorzystywaniu przekierowań X11, co pozwala na uruchamianie aplikacji graficznych w trybie zdalnym przy zachowaniu bezpieczeństwa. Warto również zwrócić uwagę, że SSH jest standardem w branży IT, co sprawia, że jego znajomość jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się administracją systemami i bezpieczeństwem IT.

Pytanie 28

Co należy zrobić przed przystąpieniem do prac serwisowych związanych z edytowaniem rejestru systemu Windows?

A. oczyszczanie dysku

B. defragmentacja dysku

C. czyszczenie rejestru

D. kopia rejestru

Wykonanie kopii rejestru systemu Windows przed przystąpieniem do jakichkolwiek modyfikacji jest kluczowym krokiem w zapewnieniu bezpieczeństwa i stabilności systemu. Rejestr systemowy zawiera krytyczne informacje dotyczące konfiguracji systemu operacyjnego, aplikacji oraz sprzętu. Zmiany wprowadzone w rejestrze mogą doprowadzić do nieprawidłowego działania systemu, a nawet do jego niestabilności. Dlatego przed przystąpieniem do jakiejkolwiek modyfikacji zaleca się utworzenie kopii zapasowej rejestru. Można to zrobić za pomocą narzędzia Regedit, które pozwala na wyeksportowanie całego rejestru lub jego wybranych gałęzi. W przypadku wystąpienia problemów po dokonaniu zmian, użytkownik może przywrócić poprzednią wersję rejestru, co minimalizuje ryzyko utraty danych i przywraca funkcjonalność systemu. Przykładowo, jeśli planujesz zainstalować nową aplikację, która wymaga zmian w rejestrze, a po instalacji system nie działa prawidłowo, przywrócenie kopii zapasowej rejestru może rozwiązać problem. Taki proces jest zgodny z najlepszymi praktykami zarządzania systemem operacyjnym, co czyni go nieodłącznym elementem odpowiedzialnego podejścia do administracji komputerowej.

Pytanie 29

Protokół SNMP (Simple Network Management Protocol) jest wykorzystywany do

A. odbierania wiadomości e-mail

B. konfiguracji sprzętu sieciowego i zbierania danych na jego temat

C. przydzielania adresów IP oraz ustawień bramy i DNS

D. szyfrowania połączeń terminalowych z odległymi komputerami

Protokół SNMP (Simple Network Management Protocol) jest kluczowym narzędziem w zarządzaniu sieciami komputerowymi. Umożliwia administratorom monitorowanie i zarządzanie różnorodnymi urządzeniami, takimi jak routery, przełączniki, serwery czy punkty dostępu. Dzięki SNMP możliwe jest zbieranie danych o stanie tych urządzeń, ich wydajności oraz konfiguracji. Protokół ten operuje na zasadzie modeli klient-serwer, gdzie urządzenia zarządzane (agent) komunikują się z systemem zarządzającym (menedżer). Przykładem zastosowania jest monitorowanie obciążenia procesora na serwerze – SNMP może dostarczać informacje o bieżącej wydajności CPU, co pozwala na podejmowanie decyzji o optymalizacji zasobów. Standardy te są szeroko stosowane w branży i zgodne z najlepszymi praktykami, co sprawia, że SNMP jest fundamentem nowoczesnych rozwiązań w zakresie zarządzania infrastrukturą IT. Warto również zauważyć, że SNMP wspiera wiele wersji, z których każda wnosi dodatkowe funkcjonalności związane z bezpieczeństwem oraz wydajnością.

Pytanie 30

Jaką operację należy wykonać, aby chronić dane przesyłane w sieci przed działaniem sniffera?

A. użycie antydialera

B. przeskanowanie systemu programem antywirusowym

C. zmiana hasła konta użytkownika

D. szyfrowanie danych w sieci

Szyfrowanie danych w sieci jest kluczową metodą ochrony informacji przesyłanych między urządzeniami. Dzięki szyfrowaniu, dane stają się nieczytelne dla osób trzecich, takich jak snifferzy, którzy mogą próbować przechwycić ruch sieciowy. Szyfrowanie odbywa się za pomocą algorytmów kryptograficznych, które transformują dane w sposób uniemożliwiający ich odczytanie bez odpowiedniego klucza. Przykładem popularnych protokołów szyfrowania jest TLS (Transport Layer Security), który jest powszechnie stosowany w zabezpieczaniu połączeń internetowych, takich jak te wykonywane w przeglądarkach pod adresem HTTPS. W praktyce, korzystając z szyfrowania, organizacje nie tylko zabezpieczają swoje dane, ale również spełniają wymogi regulacyjne dotyczące ochrony informacji, takie jak RODO w Europie. Warto zauważyć, że szyfrowanie nie tylko chroni dane w stanie przesyłanym, ale także zabezpiecza je w spoczynku, co jest istotne w kontekście przechowywania wrażliwych informacji.

Pytanie 31

Który z protokołów należy do warstwy transportowej, działa bez nawiązywania połączenia i nie posiada mechanizmów weryfikujących poprawność dostarczania danych?

A. UDP

B. TCP

C. IP

D. ICMP

UDP (User Datagram Protocol) jest protokołem warstwy transportowej, który działa w trybie bezpołączeniowym. Oznacza to, że nie ustanawia on dedykowanego połączenia przed przesyłaniem danych, co skutkuje mniejszym opóźnieniem oraz niższym narzutem w porównaniu do protokołu TCP (Transmission Control Protocol). UDP nie posiada mechanizmów kontroli poprawności dostarczania danych, co oznacza, że nie gwarantuje, iż pakiety dotrą do odbiorcy ani że dotrą w odpowiedniej kolejności. W praktyce UDP jest często wykorzystywany w aplikacjach, gdzie szybkość przesyłania danych jest ważniejsza niż ich integralność, na przykład w transmisji strumieniowej audio i wideo, gier online czy VoIP (Voice over Internet Protocol). W tych zastosowaniach utrata niektórych pakietów nie wpływa znacząco na jakość obsługi, a zbyt duża latencja może być bardziej problematyczna. Zastosowanie UDP wpisuje się w standardy branżowe, które preferują protokoły minimalizujące opóźnienia, a jednocześnie potrafią elastycznie dostosować się do zmiennych warunków sieciowych.

Pytanie 32

W systemie SI jednostką do mierzenia napięcia jest

A. amper

B. wat

C. herc

D. wolt

Wolt (V) jest jednostką miary napięcia w układzie SI, która mierzy różnicę potencjałów elektrycznych między dwoma punktami. Został zdefiniowany na podstawie pracy wykonywanej przez jednostkę ładunku elektrycznego, gdy przechodzi przez element obwodu. Na przykład, gdy napięcie wynosi 5 woltów, oznacza to, że pomiędzy dwoma punktami jest ustalona różnica potencjału, która pozwala na przepływ prądu. W praktyce, wolt jest kluczowym parametrem w elektrotechnice i elektronice, wpływając na projektowanie urządzeń elektrycznych, takich jak zasilacze, akumulatory, a także w systemach telekomunikacyjnych. Dobrą praktyką jest mierzenie napięcia w obwodach za pomocą multimetru, co pozwala na monitorowanie i diagnostykę układów elektronicznych. Przykłady zastosowania napięcia to różne urządzenia domowe, takie jak żarówki, które działają na napięciu 230 V, czy systemy fotowoltaiczne, w których napięcie generowane przez ogniwa słoneczne ma kluczowe znaczenie dla efektywności zbierania energii.

Pytanie 33

Po wykonaniu podanego polecenia w systemie Windows: ```net accounts /MINPWLEN:11``` liczba 11 zostanie przydzielona dla

A. maksymalnej liczby dni pomiędzy zmianami haseł użytkowników.

B. minimalnej liczby minut, przez które użytkownik może być zalogowany.

C. maksymalnej ilości dni ważności konta.

D. minimalnej liczby znaków w hasłach użytkowników.

Wartość 11 ustawiona przez komendę 'net accounts /MINPWLEN:11' odnosi się do minimalnej liczby znaków, które muszą być zawarte w hasłach użytkowników systemu Windows. Praktyka ustalania minimalnej długości haseł jest kluczowym elementem polityki bezpieczeństwa, mającym na celu ochronę kont użytkowników przed atakami typu brute force, w których hakerzy próbują odgadnąć hasła przez generowanie różnych kombinacji. Zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa, zaleca się, aby hasła miały co najmniej 12 znaków, co dodatkowo zwiększa ich odporność na przełamanie. Ustawienie minimalnej długości hasła na 11 znaków jest krokiem w kierunku zapewnienia użytkownikom większego poziomu bezpieczeństwa. Warto pamiętać, że im dłuższe i bardziej złożone hasło, tym trudniej je złamać, dlatego organizacje powinny regularnie aktualizować polityki haseł oraz edukować użytkowników na temat znaczenia silnych haseł oraz stosowania menedżerów haseł.

Pytanie 34

Schemat ilustruje ustawienia karty sieciowej dla urządzenia z adresem IP 10.15.89.104/25. Można z niego wywnioskować, że

A. adres domyślnej bramy pochodzi z innej podsieci niż adres hosta

B. serwer DNS znajduje się w tej samej podsieci co urządzenie

C. adres IP jest błędny

D. adres maski jest błędny

Adres IP 10.15.89.104 z maską 255.255.255.128 oznacza, że mamy do czynienia z podsiecią, która ładnie ogarnia 126 adresów hostów - od 10.15.89.1 do 10.15.89.126. Adres bramy 10.15.89.129 jest poza tym zakresem, co oznacza, że znajduje się w innej podsieci (od 10.15.89.129 do 10.15.89.254). Takie coś sprawia, że brama domyślna jest z innej bajki, a żeby wszystko działało, to adres bramy musi być w tej samej podsieci co host. To jest naprawdę ważne do prawidłowego działania sieci i żeby dane mogły swobodnie przepływać poza lokalną podsiecią. Najczęściej bramy ustawiamy na najniższym lub najwyższym adresie w danej podsieci, co też jest dobrą praktyką. Jeśli zajmujesz się administracją sieci, to taka wiedza przyda ci się na pewno, bo dobrze przypisane adresy IP i bramy to klucz do sprawnego działania całej infrastruktury. Pamiętaj, że poprawna konfiguracja adresów IP i bramy to mniejsze ryzyko błędów w komunikacji i lepsze bezpieczeństwo sieci.

Pytanie 35

Który z podanych adresów IP należy do klasy A?

A. 119.0.0.1

B. 169.255.2.1

C. 134.16.0.1

D. 192.0.2.1

Adres IP 119.0.0.1 należy do klasy A, ponieważ pierwsza liczba w adresie (119) mieści się w zakresie od 1 do 126. Klasy adresów IP są klasyfikowane w oparciu o pierwsze bity ich wartości. Klasa A, która jest przeznaczona dla dużych sieci, posiada adresy, w których pierwszy bit jest ustawiony na 0, co oznacza, że możliwe wartości zaczynają się od 1. Adresy klasy A mogą obsługiwać ogromne ilości hostów, co czyni je idealnymi dla dużych organizacji lub dostawców usług internetowych. Przykładowe zastosowania adresów klasy A obejmują sieci korporacyjne, w których liczba urządzeń jest znacznie większa niż w typowych sieciach, a także w globalnych systemach zarządzania danymi. W praktyce, przydzielanie adresów IP klasy A powinno być zgodne z zasadami BGP i RFC 791, które regulują sposób rozdzielania i zarządzania przestrzenią adresową w Internecie. Dobrą praktyką jest również prowadzenie dokładnej dokumentacji przydzielonych adresów, co umożliwia ich efektywne wykorzystanie oraz uniknięcie kolizji.

Pytanie 36

Wyświetlony stan ekranu terminala został uzyskany podczas testu realizowanego w środowisku Windows. Techniczny pracownik zdobył w ten sposób informacje o:

C:\>tracert wp.pl

Trasa śledzenia do wp.pl [212.77.100.101]
przewyższa maksymalną liczbę przeskoków 30

 1     2 ms     3 ms     2 ms  192.168.0.1
 2     *        8 ms    10 ms  10.135.96.1
 3     *        *        *     Upłynął limit czasu żądania.
 4     9 ms     7 ms    10 ms  upc-task-gw.task.gda.pl [153.19.0.5]
 5    16 ms     9 ms     9 ms  ci-wp-rtr.wp.pl [153.19.102.1]
 6    91 ms     *       10 ms  zeu.ptr02.adm.wp-sa.pl [212.77.105.29]
 7    11 ms    10 ms    11 ms  www.wp.pl [212.77.100.101]

Śledzenie zakończone.

C:\>

A. możliwościach diagnozowania struktury systemu DNS

B. ścieżce do docelowej lokalizacji

C. poprawności ustawień protokołu TCP/IP

D. sprawności łącza przy użyciu protokołu IPX/SPX

Polecenie tracert używane w systemie Windows pozwala na śledzenie trasy pakietów IP od źródła do docelowej lokalizacji w sieci. Dzięki temu można zobaczyć każdą z urządzeń sieciowych, przez które pakiet przechodzi. Pokazane są adresy IP oraz czas odpowiedzi dla każdego przeskoku. Jest to szczególnie przydatne do diagnozowania problemów sieciowych identyfikując, w którym miejscu może występować opóźnienie lub przerwanie połączenia. Jest zgodne ze standardem ICMP i powszechnie stosowane w administracji sieciowej, a także w branży IT do analizy i optymalizacji sieci. Możliwość zobaczenia ścieżki do lokalizacji docelowej umożliwia administratorom identyfikację nieefektywnych ścieżek i potencjalnych problemów z routowaniem, co jest kluczowe dla utrzymania efektywności i niezawodności sieci. Wiedza o tym, jak działa trasowanie i jak używać takich narzędzi, jest podstawą efektywnego zarządzania siecią i szybkim rozwiązywaniem problemów związanych z łącznością.

Pytanie 37

Narzędzie przedstawione do nadzorowania sieci LAN to

A. konfigurator IP

B. konfigurator sieci

C. zapora sieciowa

D. skaner portów

Skaner portów, taki jak Nmap przedstawiony na obrazku, jest narzędziem służącym do monitorowania sieci LAN poprzez identyfikację otwartych portów na hostach. Pozwala to administratorom sieci na wykrywanie potencjalnych luk bezpieczeństwa oraz nieautoryzowanych usług działających w sieci. Nmap, jako jeden z najbardziej popularnych skanerów portów, umożliwia przeprowadzanie audytów bezpieczeństwa, pomagając w ocenie bezpieczeństwa systemów poprzez identyfikację otwartych portów i wersji działających usług. Wykorzystując techniki skanowania, takie jak TCP SYN, TCP Connect czy skanowanie UDP, Nmap jest w stanie precyzyjnie określić stan portów oraz dostępność usług. W praktyce, regularne skanowanie sieci za pomocą takich narzędzi jest uważane za dobrą praktykę, pomagając w utrzymaniu bezpieczeństwa i stabilności infrastruktury sieciowej. Stosowanie skanerów portów powinno być częścią kompleksowego podejścia do bezpieczeństwa, obejmującego również zarządzanie aktualizacjami oprogramowania, konfigurację zapór ogniowych oraz systemy wykrywania intruzów. Dzięki skanowaniu portów można również zidentyfikować nieprawidłowo skonfigurowane maszyny lub urządzenia, które mogą stanowić zagrożenie dla całej sieci. Wszystkie te elementy pomagają w budowie odpornej i bezpiecznej infrastruktury IT, zgodnie z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 38

Po podłączeniu działającej klawiatury do jednego z portów USB nie ma możliwości wyboru awaryjnego trybu uruchamiania systemu Windows. Mimo to po uruchomieniu systemu w standardowym trybie klawiatura funkcjonuje prawidłowo. Co to oznacza?

A. uszkodzone porty USB

B. uszkodzony kontroler klawiatury

C. uszkodzony zasilacz

D. nieprawidłowe ustawienia BIOS

Niepoprawne ustawienia BIOS mogą prowadzić do różnych problemów z rozruchem systemu operacyjnego, w tym do braku możliwości wyboru awaryjnego trybu uruchomienia. BIOS, czyli Basic Input/Output System, jest pierwszym oprogramowaniem, które uruchamia się po włączeniu komputera. Odpowiada za inicjalizację sprzętu i przekazanie kontroli do systemu operacyjnego. Jeśli ustawienia dotyczące klawiatury lub opcji rozruchu są niewłaściwe, może to skutkować brakiem reakcji na klawiaturę w momencie, gdy użytkownik próbuje wprowadzić polecenie wyboru trybu awaryjnego. W praktyce, aby rozwiązać ten problem, warto sprawdzić sekcje BIOS dotyczące opcji USB oraz bootowania. Upewnienie się, że porty USB są aktywne podczas rozruchu oraz, że klawiatura jest poprawnie wykrywana przez BIOS, powinno umożliwić jej użycie w tym kontekście. Dobre praktyki sugerują również resetowanie ustawień BIOS do domyślnych, co często rozwiązuje problemy związane z niepoprawnymi konfiguracjami. W kontekście standardów branżowych, istotne jest, aby regularnie aktualizować BIOS oraz mieć świadomość jego ustawień, co przyczynia się do stabilności systemu.

Pytanie 39

Jakie urządzenie powinno być użyte do łączenia komputerów w strukturze gwiazdy?

A. Repetytor

B. Bridge

C. Transceiver

D. Switch

Zastosowanie repeatera, transceivera lub bridge'a w topologii gwiazdy jest niewłaściwe z kilku powodów. Repeater, choć może zwiększyć zasięg sygnału w sieci, nie ma zdolności do inteligentnego przekazywania ramek, co oznacza, że nie filtruje ani nie kieruje ruchu do odpowiednich adresów MAC. W sieci opartej na topologii gwiazdy, gdzie wiele urządzeń komunikuje się ze sobą, to brak selektywności w przekazywaniu danych może prowadzić do zatorów oraz kolizji, co negatywnie wpływa na wydajność. Transceiver, który jest interfejsem między różnymi typami mediów transmisyjnych, również nie jest odpowiednim rozwiązaniem, ponieważ jego główną funkcją jest konwersja sygnałów, a nie zarządzanie ruchem danych w sieci. Ponadto, bridge, działający na warstwie drugiej modelu OSI, mógłby technicznie łączyć segmenty sieci, ale w kontekście topologii gwiazdy nie oferuje takich zalet jak switch. Bridge nie rozpoznaje adresów MAC w tak zaawansowany sposób jak switch, co znacznie ogranicza efektywność zarządzania ruchem w sieci. W praktyce, najczęściej popełnianym błędem jest mylenie funkcji tych urządzeń i ich możliwości w kontekście projektowania architektury sieci. Dlatego zrozumienie różnic między nimi jest kluczowe dla prawidłowej konfiguracji i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 40

Jaka liczba hostów może być zaadresowana w podsieci z adresem 192.168.10.0/25?

A. 64

B. 126

C. 128

D. 62

Adresacja podsieci to kluczowy element zarządzania sieciami komputerowymi. W przypadku adresu 192.168.10.0/25, maska /25 oznacza, że pierwsze 25 bitów jest zarezerwowanych dla części sieciowej adresu, co pozostawia 7 bitów dla części hostowej. Możemy obliczyć liczbę dostępnych adresów hostów w tej podsieci zgodnie z wzorem 2^n - 2, gdzie n to liczba bitów przeznaczonych na hosty. W tym przypadku n wynosi 7, więc mamy 2^7 - 2 = 128 - 2 = 126. Te dwa odejmowane adresy to adres sieci (192.168.10.0) i adres rozgłoszeniowy (192.168.10.127), które nie mogą być przypisane do urządzeń. W praktyce, znajomość liczby dostępnych adresów w podsieci jest niezbędna podczas projektowania sieci i alokacji adresów IP, co pomaga w zarządzaniu zasobami i unikaniu konfliktów adresowych, zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie inżynierii sieciowej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej