Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 18 grudnia 2025 15:05
Data zakończenia: 18 grudnia 2025 15:32

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na podstawie cennika oblicz wartość netto usługi przewozu na odległość 100 km materiałów budowlanych o masie 20 t.

Cennik
Rodzaj ładunku	Masa ładunku [kg]	Stawka netto za 1 km [zł]
Neutralny	1 000 ÷ 2 999	3,60
	3 000 ÷ 5 999	3,80
	6 000 ÷ 14 999	4,20
	15 000 ÷ 24 000	4,80
Niebezpieczny	1 000 ÷ 2 999	4,60
	3 000 ÷ 5 999	4,80
	6 000 ÷ 14 999	5,20
	15 000 ÷ 24 000	5,80

A. 360,00 zł

B. 580,00 zł

C. 520,00 zł

D. 480,00 zł

Odpowiedź 480,00 zł to dobra decyzja. Zobacz, to wynika z tego, że obliczenia bazują na stawce netto za kilometr dla ładunku ważącego 20 ton i przewożonego na odległość 100 km. W branży transportowej mamy różne stawki, które zmieniają się w zależności od typu ładunku i jego masy. Na przykład, dla materiałów budowlanych, które są uznawane za neutralne, stawka wynosi 4,80 zł za kilometr. Więc, żeby obliczyć całkowity koszt przewozu, trzeba pomnożyć tę stawkę przez liczbę kilometrów – w tym przypadku 4,80 zł/km razy 100 km daje nam 480,00 zł. To taki standard w transporcie, który pozwala jasno ustalać koszty i pomaga w planowaniu budżetu na transport. Fajnie, że rozumiesz, jak ważne są dokładne obliczenia, bo to pomaga uniknąć nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 2

Identyfikator umożliwiający monitorowanie pojedynczych jednostek logistycznych w łańcuchu dostaw to

A. GTIN

B. GSRN

C. GLN

D. SSCC

GLN, GTIN i GSRN to inne identyfikatory stosowane w logistyce, ale żaden z nich nie służy do śledzenia pojedynczych jednostek logistycznych tak, jak SSCC. GLN, czyli Global Location Number, jest używany do identyfikacji lokalizacji, takich jak magazyny czy punkty sprzedaży, a nie do pojedynczych jednostek ładunkowych. Umożliwia on efektywne zarządzanie informacjami o lokalizacji, ale nie służy do śledzenia transportowanych towarów. GTIN, czyli Global Trade Item Number, służy do identyfikacji produktów i ich wariantów, jak np. różne rozmiary czy kolory, co czyni go przydatnym w kontekście sprzedaży, ale nie w logistyce jednostkowej. GSRN, natomiast, to Global Service Relationship Number, który odnosi się do identyfikacji relacji usługowych, a nie bezpośrednio do jednostek logistycznych. W związku z tym, wybór któregokolwiek z tych identyfikatorów zamiast SSCC, prowadzi do braku precyzji w zarządzaniu łańcuchem dostaw. Użytkownicy mogą mylić zastosowanie tych kodów, nie dostrzegając ich specyficznych ról w logistyce. W praktyce skutkuje to problemami w śledzeniu towarów, co może prowadzić do opóźnień, błędów w dostawach, a nawet strat finansowych. Zrozumienie, jak i kiedy używać każdego z tych kodów, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Jak określa się szczegółowy spis ładunku na statku, który zawiera numery konosamentów, oznaczenia i ilość sztuk towaru, nazwiska załadowców oraz odbiorców, całkowitą masę ładunku, wysokość frachtu i miejsce jego uiszczenia?

A. Manifest ładunkowy

B. Kwit sternika

C. List przewozowy

D. Nota bukingowa

Dokument, który nazywamy manifestem ładunkowym, to w zasadzie podstawa w transporcie morskim. Zawiera ważne szczegóły o towarze, który mamy na statku. Mamy tam numery konosamentów, znaki towarowe, ilości sztuk i też informacje o załadowcach i odbiorcach. Dzięki temu armatorzy i przewoźnicy mogą wszystko ładnie ogarnąć i mieć pewność, że wszystko jest zgodne z przepisami. Manifest używa się, żeby potwierdzić, że towar został załadowany i jest gotowy do drogi. Kiedy portowe lub celne władze robią inspekcję, manifest to kluczowy dokument, na podstawie którego sprawdzają ładunek. Warto zwrócić uwagę, że poprawne wypełnienie manifestu jest wymagane w wielu międzynarodowych normach, jak np. SOLAS, bo to zwiększa bezpieczeństwo transportu i zmniejsza szansę na błędy związane z ładunkiem.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Jeżeli wartość jednostki pracy przewozowej zwiększa się wraz z wzrastającym zakresem świadczonej usługi przewozowej, to do ustalenia ceny tej usługi stosuje się stawkę

A. stała

B. mieszana

C. degresywna

D. progresywna

Odpowiedź progresywna jest prawidłowa, ponieważ definiuje sytuację, w której stawka jednostkowa rośnie w miarę wzrostu ilości świadczonych usług przewozowych. Zasada ta ma zastosowanie w wielu branżach, w tym w transporcie i logistyce, gdzie większe zlecenia mogą prowadzić do wyższych kosztów jednostkowych, na przykład ze względu na zwiększone zużycie paliwa, zwiększoną potrzebę na zasoby ludzkie czy większe ryzyko związane z obsługą większej liczby towarów. Przykładowo, w transporcie drogowym, firmy mogą stosować stawki progresywne, aby wziąć pod uwagę dodatkowe wydatki związane z przewozem większych ładunków, co jest zgodne z zasadą efektywności kosztowej. Wprowadzenie stawek progresywnych jest również zgodne z ideą sprawiedliwości w obliczeniach kosztów, ponieważ klienci płacą więcej za usługi, które generują większe obciążenie dla systemu transportowego. Dobre praktyki w branży promują przejrzystość stawek, co pozwala klientom na lepsze zrozumienie kosztów związanych z ich zleceniami."

Pytanie 8

Jaka będzie cena netto jednostkowa przewozu towaru na dystans 1 km, jeśli przewoźnik wystawił fakturę na kwotę 861,00 zł brutto za przewóz towaru na odległość 200 km, a usługa ta podlega 23% stawce VAT?

A. 2,50 zł

B. 5,30 zł

C. 4,30 zł

D. 3,50 zł

Aby obliczyć cenę jednostkową netto przewozu ładunku na odległość 1 km, musimy najpierw ustalić wartość netto faktury. Kwota brutto 861,00 zł obejmuje 23% VAT, co oznacza, że wartość netto można obliczyć, dzieląc kwotę brutto przez 1,23. Po obliczeniu otrzymujemy kwotę netto równą 700,00 zł. Następnie, aby znaleźć cenę jednostkową netto na 1 km, dzielimy wartość netto przez liczbę kilometrów, czyli 200 km. Wówczas cena jednostkowa netto wynosi 700,00 zł / 200 km = 3,50 zł/km. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być tworzenie ofert przewozowych, które muszą uwzględniać stawki netto, aby prawidłowo oszacować koszty dla klientów i uniknąć kłopotów z naliczaniem podatków. Zrozumienie tej kalkulacji jest kluczowe w branży logistycznej, gdzie precyzyjne wyliczenia wpływają na rentowność usług.

Pytanie 9

Jakie są zasady ogólne dotyczące ruchu drogowego w transporcie samochodowym?

A. Konwencja berneńska

B. Konwencja helsińska

C. Konwencja warszawska

D. Konwencja wiedeńska

Odpowiedzi takie jak Berneńska, Helsińska czy Warszawska nie odnoszą się do ogólnych zasad ruchu drogowego. Konwencja Berneńska, przyjęta w 1886 roku, dotyczy ochrony dzieł literackich i artystycznych i nie ma związku z transportem drogowym. Z kolei Konwencja Helsińska, podpisana w 1975 roku, koncentruje się na współpracy politycznej i gospodarczej w ramach europejskiego bezpieczeństwa, również nie dotyczącej zasad ruchu drogowego. Natomiast Konwencja Warszawska, ratyfikowana w 1929 roku, reguluje kwestie odpowiedzialności przewoźników w transporcie lotniczym. Zrozumienie tych konwencji jest kluczowe dla prawidłowego interpretowania przepisów w kontekście różnych dziedzin prawa i transportu. Błędem jest założenie, że każda konwencja związana z międzynarodowym ruchem ma ten sam zakres zastosowania. W rzeczywistości każde z tych porozumień dotyczy zupełnie innej sfery, co podkreśla znaczenie znajomości specyfiki regulacji prawnych, które mogą być mylone przez osoby nieznające się na temacie. Dlatego kluczowe jest, aby osoby zajmujące się transportem drogowym miały świadomość, która konwencja reguluje ich działalność, aby uniknąć potencjalnych problemów prawnych.

Pytanie 10

Czy informacje na temat przeprowadzonego okresowego badania technicznego samochodu ciężarowego są zapisywane

A. w dowodzie osobistym właściciela pojazdu

B. w prawie jazdy właściciela pojazdu

C. w świadectwie homologacji danego pojazdu

D. w dowodzie rejestracyjnym danego pojazdu

Poprawna odpowiedź to odnotowanie informacji o przeprowadzonym okresowym badaniu technicznym w dowodzie rejestracyjnym pojazdu. Zgodnie z przepisami prawa, dowód rejestracyjny jest dokumentem, który zawiera kluczowe informacje o pojeździe, w tym daty oraz wyniki przeprowadzonych badań technicznych. Właściciele pojazdów są zobowiązani do regularnych przeglądów technicznych, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drodze. Przegląd taki powinien być przeprowadzany co najmniej raz w roku, a jego rezultaty muszą być odnotowane w dowodzie rejestracyjnym. Niezarejestrowanie przeglądu skutkuje utratą ważności dowodu oraz może prowadzić do konsekwencji prawnych. Przykładowo, każdy kierowca, który planuje podróż, powinien sprawdzić, czy jego pojazd jest aktualnie zarejestrowany jako sprawny technicznie, co można zweryfikować właśnie w dowodzie rejestracyjnym. Warto również zaznaczyć, że rzetelne prowadzenie dokumentacji technicznej pojazdu jest standardem w branży transportowej, co może wpływać na decyzje dotyczące ubezpieczeń oraz wartości rynkowej pojazdu.

Pytanie 11

Jakie jednostki transportowe są klasyfikowane jako Intermodalne Jednostki Transportowe (UTI)?

A. palety EUR

B. skrzyniopalety

C. naczepy siodłowe

D. pakiety

Palety EUR, pakiety i skrzyniopalety są popularnymi jednostkami ładunkowymi, ale nie zaliczają się do Intermodalnych Jednostek Transportowych (UTI) w tym sensie, w jakim definiuje się naczepy siodłowe. Palety EUR są standardowymi platformami do transportu towarów, jednak ich użycie ogranicza się głównie do transportu drogowego i magazynowania, a nie do przesiadek między różnymi środkami transportu. Użycie palet w transporcie intermodalnym zazwyczaj wymaga dodatkowych jednostek transportowych, aby mogły być przewożone na przykład w pociągach. Skrzyniopalety, które są również jednostkami ładunkowymi, oferują nieco większą stabilność i zabezpieczenie dla towarów, ale ich zastosowanie nie spełnia wymogów intermodalności w taki sposób, jak naczepy siodłowe. Pakiety natomiast są jednostkami, które mogą zawierać różnorodne towary, ale nie są konstrukcją przystosowaną do transportu intermodalnego. Typowym błędem myślowym jest mylenie jednostek transportowych z jednostkami ładunkowymi, co prowadzi do niewłaściwych wniosków o ich klasyfikacji w kontekście intermodalnym. Kluczowe w zrozumieniu UTI jest dostrzeganie, jak te jednostki są zaprojektowane do współpracy z różnymi formami transportu oraz jak znacząco wpływają na efektywność logistyczną i ekologiczną transportu.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Transport benzyny lotniczej przy użyciu platformy wagonowej w zbiorniku-cysternie musi spełniać normy wynikające z przepisów prawnych określonych w regulacjach

A. ADR

B. IMDG-CODE

C. IATA-DGR

D. RID

Wybór odpowiedzi IATA-DGR, ADR lub IMDG-CODE wskazuje na nieporozumienie dotyczące kontekstu transportu benzyny lotniczej. IATA-DGR odnosi się do przewozu towarów niebezpiecznych drogą powietrzną, co jest nieadekwatne w przypadku transportu kolejowego. Z kolei ADR, czyli Umowa Europejska dotycząca Międzynarodowego Przewozu Drogowego Towarów Niebezpiecznych, dotyczy transportu drogowego, a nie kolejowego. Choć przepisy te również obejmują substancje niebezpieczne, nie mają one zastosowania w kontekście przewozu kolejowego, co czyni tę odpowiedź niewłaściwą. IMDG-CODE, z drugiej strony, dotyczy transportu morskiego, co również nie jest adekwatne dla przewozu za pomocą wagonów kolejowych. Typowe błędy popełniane przy wyborze tych odpowiedzi często wynikają z mylenia różnych rodzajów transportu oraz braku zrozumienia specyfiki regulacji dotyczących przewozu niebezpiecznych towarów w różnych środkach transportu. Kluczowe jest zrozumienie, że każda regulacja ma swoje ściśle określone zastosowanie, co podkreśla znaczenie znajomości przepisów oraz ich właściwego stosowania w praktyce, aby zapewnić bezpieczeństwo i zgodność z prawem.

Pytanie 14

Zleceniodawca powierzył przewoźnikowi transport 5 kontenerów o długości 20 stóp oraz jednego 40-stopowego. Jaki jest koszt usługi, jeśli stawka przewoźnika za 1 TEU wynosi 400,00 zł?

A. 3000,00 zł

B. 2400,00 zł

C. 2800,00 zł

D. 2000,00 zł

W przypadku błędnych odpowiedzi, kluczowym aspektem jest zrozumienie koncepcji TEU oraz sposobu, w jaki oblicza się całkowity koszt transportu. Odpowiedzi, które wskazują na kwoty takie jak 2400,00 zł, 2000,00 zł czy 3000,00 zł, mogą wynikać z nieprawidłowego zrozumienia liczby TEU lub mylnego przeliczenia stawki za transport. Na przykład, odpowiedź 2400,00 zł mogła powstać z błędnego przekonania, że łącznie mamy 6 TEU (co jest nieprawidłowe, ponieważ 5 kontenerów 20-stopowych to 5 TEU, a 1 kontener 40-stopowy to 2 TEU, co razem daje 7 TEU). Z drugiej strony, kwota 2000,00 zł może sugerować, że ktoś obliczył koszt tylko dla 5 TEU, nie uwzględniając 40-stopowego kontenera. Odpowiedź 3000,00 zł też jest błędna, ponieważ wynikłoby to z założenia, że stawka za TEU była wyższa lub że błąd w obliczeniach polegał na dodaniu dodatkowych kontenerów, co nie ma podstaw w podanych danych. Kluczowe w nauce o logistyce jest zrozumienie, jak jednostki miary i stawki wpływają na końcowy koszt, co jest fundamentalne dla efektywnego zarządzania transportem i budżetowymi analizami w firmach przewozowych.

Pytanie 15

Na podstawie fragmentu konwencji CMR, okres przedawnienia roszczeń z umowy przewozu w przypadku nieumyślnego uszkodzenia przesyłki wynosi

Fragment Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR)

Artykuł 32.

1. Roszczenia, które mogą wynikać z przewozów podlegających niniejszej Konwencji, przedawniają się po upływie jednego roku. Jednak w przypadku złego zamiaru lub niedbalstwa, które według prawa obowiązującego sąd rozpatrujący sprawę uważane jest za równoznaczne ze złym zamiarem, termin przedawnienia wynosi trzy lata. Przedawnienie biegnie:
a) w przypadkach częściowego zaginięcia, uszkodzenia lub opóźnienia dostawy – począwszy od dnia wydania;
b) w przypadkach całkowitego zaginięcia – począwszy od trzydziestego dnia po upływie umówionego terminu dostawy, albo, jeżeli termin nie był umówiony – począwszy od sześćdziesiątego dnia po przyjęciu towaru przez przewoźnika;
c) we wszystkich innych przypadkach – począwszy od upływu trzymiesięcznego terminu od dnia zawarcia umowy przewozu.

A. jeden rok od dnia od sześćdziesiątego dnia po przyjęciu towaru przez przewoźnika.

B. trzy lata od trzydziestego dnia po upływie umówionego terminu dostawy.

C. trzy lata od dnia wydania przesyłki.

D. jeden rok od dnia wydania przesyłki.

Zgadza się! Wiesz, że okres przedawnienia roszczeń z umowy przewozu w przypadku nieumyślnego uszkodzenia przesyłki to jeden rok od momentu, kiedy przesyłka została wydana? To ważne, bo zgodnie z artykułem 32 Konwencji CMR, ten termin chroni prawa obu stron – zarówno przewoźnika, jak i nadawcy. W praktyce, jak nie zgłosisz roszczenia w ciągu roku, możesz mieć trudności z dochodzeniem swoich praw przed sądem. To daje przewoźnikom i nadawcom możliwość lepszego planowania i zarządzania ryzykiem związanym z transportem. Pamiętaj, że w razie problemów warto mieć wszystkie dokumenty przewozowe i dowody na stan przesyłki, bo to może naprawdę pomóc przy składaniu reklamacji. Dobrze by było, żeby nadawcy śledzili stan przesyłek i notowali wszelkie nieprawidłowości, wtedy proces reklamacyjny stanie się łatwiejszy.

Pytanie 16

Po pomyślnym zakończeniu kontroli przez Urząd Dozoru Technicznego, posiadacz wózka otrzymuje

A. księgę rewizyjną urządzenia technicznego

B. certyfikat jakości

C. certyfikat pochodzenia

D. dokumentację kontroli urządzenia

Wybór innych odpowiedzi może prowadzić do nieporozumień dotyczących funkcji i znaczenia dokumentacji związanej z urządzeniami technicznymi. Odpowiedź wskazująca na księgę kontroli urządzenia jest myląca, ponieważ dokument ten odnosi się zwykle do systemów zarządzania jakością i nie jest bezpośrednio związany z badaniami przeprowadzanymi przez Urząd Dozoru Technicznego. Księga rewizyjna jest natomiast kluczowym dokumentem, który rejestruje wszystkie istotne interwencje techniczne, jakie miały miejsce w urządzeniu, co jest istotne dla zachowania jego sprawności i bezpieczeństwa. Z kolei certyfikat pochodzenia dotyczy legalności i źródła urządzenia, a nie jego stanu technicznego czy przeprowadzonych kontroli. Certyfikat jakości, mimo że jest istotnym dokumentem w kontekście zapewnienia standardów produkcji, również nie jest bezpośrednio związany z inspekcją techniczną przeprowadzoną przez UDT. Zrozumienie różnic między tymi dokumentami jest kluczowe, aby uniknąć błędów myślowych i zapewnić właściwe zarządzanie dokumentacją urządzeń technicznych. Tylko właściwe podejście do tych kwestii pozwala na skuteczne monitorowanie i utrzymanie wysokich standardów bezpieczeństwa oraz jakości pracy urządzeń w różnych sektorach przemysłowych.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Ile wynosi maksymalny czas jazdy pojazdem przez dwuosobową ekipę, bez przerw i codziennego odpoczynku, przy wydłużonym czasie jazdy?

A. 18 godzin

B. 20 godzin

C. 10 godzin

D. 9 godzin

Maksymalny czas prowadzenia pojazdu przez załogę dwuosobową z wydłużonym czasem jazdy wynoszący 20 godzin jest zgodny z przepisami prawnymi, które pozwalają na dłuższy okres jazdy w przypadku obecności dwóch kierowców. W praktyce oznacza to, że jeden z kierowców może prowadzić przez 10 godzin, a drugi przez 10 godzin, co łącznie daje 20 godzin. Taki system pozwala na efektywniejsze wykorzystanie czasu transportu, co jest szczególnie istotne w branży logistycznej i przewozowej, gdzie czas dostawy ma kluczowe znaczenie. Warto zwrócić uwagę, że w trakcie tak długiej jazdy kierowcy powinni regularnie robić przerwy na odpoczynek, aby zminimalizować ryzyko zmęczenia oraz zapewnić bezpieczeństwo wszystkich uczestników ruchu. Przepisy dotyczące czasu pracy kierowców są zawarte w rozporządzeniu (WE) nr 561/2006, które reguluje maksymalne czasy jazdy oraz minimalne okresy odpoczynku, co podkreśla znaczenie przestrzegania norm w tej branży.

Pytanie 19

Kierowca w danym dniu wykonywał czynności w następującej kolejności:
− załadunek towaru na pojazd przez 1 godzinę,
− prowadzenie pojazdu z ładunkiem przez 3 godziny,
− rozładunek towaru przez 1,5 godziny,
− prowadzenie pojazdu bez ładunku przez 6 godzin.
Najpóźniej w którym momencie i w jakim minimalnym wymiarze kierowca powinien skorzystać z przerwy zgodnie z przedstawionym fragmentem ustawy o czasie pracy kierowcy?

Fragment Ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców

(…)

Art. 13. 1. Po sześciu kolejnych godzinach pracy kierowcy przysługuje przerwa przeznaczona na odpoczynek w wymiarze nie krótszym niż 30 minut, w przypadku gdy liczba godzin pracy nie przekracza 9 godzin oraz w wymiarze nie krótszym niż 45 minut, w przypadku gdy liczba godzin pracy wynosi więcej niż 9 godzin. Przerwa może być dzielona na okresy krótsze trwające co najmniej 15 minut każdy, wykorzystywane w trakcie sześciogodzinnego czasu pracy lub bezpośrednio po tym okresie.

(…)

A. Po zakończonej jeździe z ładunkiem w wymiarze 30 minut.

B. Po 0,5 godzinie jazdy bez ładunku w wymiarze 45 minut.

C. Po 1,5 godzinie jazdy bez ładunku w wymiarze 45 minut.

D. Po zakończonym rozładunku w wymiarze 30 minut.

Chyba popełniłeś błąd, bo wybrana odpowiedź nie jest najlepsza. Z mojego doświadczenia, to często wynika z tego, że nie do końca rozumiemy przepisy o czasie pracy kierowców i zasady bezpieczeństwa. Jeśli myślisz, że przerwę trzeba wziąć po rozładunku albo po 1,5 godziny jazdy bez ładunku, to pomijasz ważny kawałek informacji o maksymalnym czasie jazdy bez odpoczynku. Przepisy mówią jasno, że przerwę trzeba stosować po sześciu godzinach pracy. To znaczy, że nie można tego wyłącznie wiązać z zakończeniem konkretnej czynności, jak np. rozładunek. Czasami, jak długa jazda, decyzje o przerwach powinny być podejmowane na podstawie całkowitego czasu pracy, a nie tylko częściowego, żeby nie wpaść w kłopoty. Wiele osób myli czas jazdy z czasem pracy i stąd biorą się błędne wnioski o konieczności odpoczynku. Dlatego ważne jest, żeby zrozumieć te zasady, bo to kluczowe dla bezpieczeństwa na drodze.

Pytanie 20

Który dokument uprawnia do realizacji przewozów między państwami Unii Europejskiej?

A. Zezwolenie jednostronne

B. Wypis z licencji wspólnotowej

C. Zezwolenie dwustronne

D. Wypis z licencji ogólnej

Zezwolenie dwustronne oraz jednostronne, a także wypis z licencji ogólnej, to dokumenty, które nie są wystarczające do przeprowadzania przewozów międzynarodowych pomiędzy krajami Unii Europejskiej. Zezwolenie dwustronne jest dokumentem zatwierdzającym przewozy pomiędzy dwoma konkretnymi krajami, ale nie obejmuje one przewozów w obrębie całej Unii. Jest to ograniczone w czasie i zależne od umów między państwami, co znacznie komplikuje operacje transportowe na szerszą skalę. Zezwolenie jednostronne natomiast jest ograniczone do przewoźników z jednego kraju, co czyni je mało efektywnym narzędziem w kontekście międzynarodowego transportu w Unii Europejskiej. Wypis z licencji ogólnej nie uprawnia do prowadzenia działalności przewozowej za granicą, a jedynie dla krajowych operacji. W praktyce, posługiwanie się tymi dokumentami w kontekście transportu międzynarodowego prowadzi do licznych problemów prawnych i operacyjnych, takich jak ryzyko niezgodności z regulacjami unijnymi, co może skutkować karami finansowymi oraz utratą reputacji w branży transportowej. Właściwe zrozumienie i stosowanie licencji wspólnotowej jest kluczowe dla zapewnienia zgodności z przepisami oraz efektywności operacyjnej w międzynarodowym transporcie drogowym.

Pytanie 21

Która norma określa wymagania związane z dokumentacją w międzynarodowym transporcie kolejowym?

A. CMR

B. ATP

C. CIM

D. ADR

CIM, czyli ta Międzynarodowa konwencja o umowie dotyczącej transportu kolejowego to dość ważna sprawa. Reguluje to, jakie dokumenty są potrzebne przy międzynarodowym transporcie kolejowym. Mówiąc prościej, CIM ustala zasady dotyczące przewozu towarów między różnymi krajami. List przewozowy i inne papiery muszą być zgodne z tymi zasadami, dzięki czemu współpraca międzynarodowa staje się łatwiejsza. W kontekście przewoźników i nadawców CIM jest kluczowy, bo jasno określa, kto jest za co odpowiedzialny, a co jest ważne w razie reklamacji, jeśli coś się stanie z towarem. Na przykład, kiedy przewozimy coś między krajami Unii Europejskiej, musimy trzymać się tych reguł i odpowiednio to wszystko dokumentować. To pomaga uniknąć problemów prawnych i logistycznych. Bez zrozumienia CIM, ciężko byłoby efektywnie zarządzać transportem kolejowym na międzynarodowej arenie.

Pytanie 22

W systemie ro-la załadunek ciągnika siodłowego wraz z naczepą na platformę wagonu odbywa się przy użyciu

A. rampy najazdowej

B. wozu przedsiębiernego

C. platformy obrotowej

D. suwnicy bramowej

Rampy najazdowe są kluczowym elementem w procesie załadunku i rozładunku, szczególnie w kontekście transportu drogowego. Umożliwiają one płynne wprowadzenie ciągnika siodłowego z naczepą na platformę wagonu, co jest istotne dla zapewnienia efektywności i bezpieczeństwa operacji logistycznych. Rampy te są zaprojektowane tak, aby zapewnić odpowiedni kąt nachylenia, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia ładunku oraz pojazdu. W praktyce, użycie rampy najazdowej pozwala na uniknięcie konieczności stosowania dodatkowego sprzętu, jak suwnice czy platformy obrotowe, co przekłada się na mniejsze koszty operacyjne oraz uproszczenie procedur załadunkowych. W kontekście norm branżowych, stosowanie ramp najazdowych jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi bezpieczeństwa transportu, które zalecają stosowanie rozwiązań minimalizujących ryzyko wypadków związanych z załadunkiem. Przykładem zastosowania ramp najazdowych mogą być terminale intermodalne, gdzie odbywa się transport towarów drogowych i kolejowych, a efektywność operacji jest kluczowa dla utrzymania konkurencyjności na rynku.

Pytanie 23

Jaki jest wskaźnik użycia taboru, jeśli z 20 pojazdów w trasie średnio 16 jest wykorzystywanych?

A. 1,25

B. 0,40

C. 0,80

D. 0,60

Wskaźnik wykorzystania taboru oblicza się jako stosunek liczby pojazdów w trasie do całkowitej liczby dostępnych pojazdów. W tym przypadku mamy 16 pojazdów w trasie z 20 dostępnych, co daje wskaźnik 16/20 = 0,80. Taki wskaźnik wskazuje na efektywne wykorzystanie zasobów taborowych, co jest kluczowe w logistyce i transporcie. Wysoki wskaźnik wykorzystania taboru sugeruje, że firma efektywnie planuje i zarządza swoimi zasobami, co może przyczynić się do obniżenia kosztów operacyjnych oraz zwiększenia rentowności. Przykładowo, w branży transportowej, wskaźnik ten jest istotny podczas oceny rentowności przewozów, a także w kontekście planowania zakupów nowych pojazdów. W praktyce, wiele firm dąży do utrzymania wskaźnika wykorzystania taboru na poziomie co najmniej 75-80%, co jest zgodne z dobrą praktyką zarządzania flotą.

Pytanie 24

Nadwozie samochodowe o konstrukcji cysterna klasyfikuje się jako nadwozie

A. kłonicowe

B. specjalizowane

C. furgonowe

D. uniwersalne

Nadwozie samochodowe typu cysterna jest klasyfikowane jako nadwozie specjalizowane, ponieważ zostało zaprojektowane z myślą o transportowaniu cieczy, takich jak paliwa, chemikalia czy inne substancje płynne. W przeciwieństwie do nadwozi uniwersalnych, które mogą mieć szerokie zastosowanie w różnych typach transportu, nadwozia specjalizowane są projektowane z konkretnymi wymaganiami technicznymi, które zapewniają bezpieczeństwo i efektywność przewozu określonych ładunków. Na przykład, cysterny są wyposażone w systemy zabezpieczeń, które minimalizują ryzyko wycieków, a ich konstrukcja pozwala na efektywne rozładunek oraz załadunek. W branży transportowej, stosowanie nadwozi specjalizowanych, takich jak cysterny, jest zgodne z normami bezpieczeństwa i regulacjami prawnymi, które wymagają spełnienia szczególnych standardów dotyczących transportu substancji niebezpiecznych. Dzięki temu, operatorzy transportowi mogą nie tylko efektywnie realizować przewozy, ale także dbać o bezpieczeństwo publiczne oraz ochronę środowiska.

Pytanie 25

Kto powinien zdobyć certyfikat kompetencji zawodowych w zakresie przewozów drogowych?

A. przedsiębiorca planujący prowadzenie działalności w zakresie transportu drogowego za pomocą środków transportu o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t.

B. kierowca pracujący w firmie zajmującej się transportem i spedycją.

C. każdy pracownik zatrudniony w firmie transportowej.

D. przedsiębiorca planujący prowadzenie działalności w sektorze transportu drogowego przy użyciu środków transportu o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t.

W odpowiedziach, które wskazują na inne grupy osób niż przedsiębiorcy prowadzący działalność transportową, istnieje fundamentalne zrozumienie roli certyfikatu kompetencji zawodowych. Kierowcy zatrudnieni w przedsiębiorstwie transportowo-spedycyjnym nie muszą posiadać tego certyfikatu, gdyż ich kwalifikacje są regulowane innymi przepisami, takimi jak prawo jazdy oraz odpowiednie szkolenia z zakresu transportu. Warto zauważyć, że certyfikat ten dotyczy przede wszystkim osób, które zarządzają przedsiębiorstwem transportowym, a nie bezpośrednio osób wykonujących transport. W przypadku pracowników zatrudnionych w przedsiębiorstwie transportowym, nie każdy z nich wymaga certyfikatu, co może prowadzić do błędnych założeń dotyczących obowiązków w branży. Podobnie, twierdzenie, że przedsiębiorca zamierzający wykonywać transport środkami o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t wymaga certyfikatu, jest mylne. W rzeczywistości, działalność ta jest regulowana przez inne przepisy, a certyfikat kompetencji zawodowych dotyczy jedynie transportu ponad tę masę. Takie nieporozumienia mogą wynikać z braku znajomości specyfiki przepisów dotyczących transportu, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania w tej branży. Właściwe zrozumienie wymogów prawnych oraz ich praktycznych implikacji jest niezbędne dla każdego, kto pragnie prowadzić działalność w sektorze transportu drogowego.

Pytanie 26

Najbardziej wydajnym urządzeniem do masowego przeładunku kontenerów z wagonów kolejowych na naczepy kontenerowe jest

	Reachstacker	Żuraw słupowy	Suwnica bramowa	Dźwig hydrauliczny
Wydajność pracy	5 szt./ 1 godzinę	3 szt./ 30 minut	2 szt. /15 minut	3 szt./ 0,5 godziny

A. dźwig hydrauliczny.

B. żuraw słupowy.

C. suwnica bramowa.

D. reachstacker.

Wybór innego urządzenia do masowego przeładunku kontenerów może wynikać z niepełnego zrozumienia ich specyfikacji i możliwości. Na przykład, reachstacker, znany ze swojej wszechstronności, jest bardziej odpowiedni do przenoszenia kontenerów na krótkich dystansach, a jego wydajność nie dorównuje suwnicy bramowej. Choć może być użyteczny w niektórych sytuacjach, jego ograniczenia w wydajności przeładunkowej w środowisku o dużym natężeniu pracy sprawiają, że nie jest on najlepszym wyborem. Żuraw słupowy, z kolei, jest zazwyczaj używany do operacji w budownictwie i nie jest zoptymalizowany do intensywnego przeładunku kontenerów. Jego konstrukcja ogranicza wydajność, co sprawia, że nie jest odpowiedni do dynamicznego środowiska terminalowego. Dźwig hydrauliczny, mimo że ma swoje zastosowania, również nie jest przystosowany do masowego przeładunku kontenerów, ponieważ jego mechanizmy są bardziej złożone i wolniejsze w działaniu, co prowadzi do dłuższego czasu realizacji operacji. Właściwe zrozumienie charakterystyki tych urządzeń, ich zastosowań oraz ograniczeń jest kluczowe, aby podejmować świadome decyzje w kontekście logistyki i przeładunku kontenerów.

Pytanie 27

Aby przeprowadzić transport łatwo psujących się produktów spożywczych, konieczne jest zastosowanie przepisów zgodnych z konwencją

A. ATP

B. CMR

C. INTERBUS

D. ADR

Konwencja ATP (Aneks do Konwencji o międzynarodowym przewozie drogowym towarów, które wymagają szczególnego traktowania ze względu na ich szybko psującą się naturę) jest kluczowym dokumentem regulującym przewóz artykułów żywnościowych, które muszą być transportowane w ściśle określonych warunkach temperaturowych. Przepisy te gwarantują, że produkty, takie jak świeże owoce, warzywa, mięso czy nabiał, są transportowane w odpowiednich pojazdach zapewniających odpowiednią temperaturę. Przykładowo, przewóz mięsa wymaga, aby temperatura wewnątrz pojazdu nie przekraczała 4°C, co minimalizuje ryzyko rozwoju bakterii i zapewnia bezpieczeństwo żywności. Implementacja standardów ATP jest również istotna w kontekście ochrony zdrowia publicznego oraz zgodności z przepisami prawnymi. Przewoźnicy są zobowiązani do przestrzegania tych norm, co zwiększa jakość usług logistycznych, a także zapewnia, że produkty dotrą do odbiorcy w stanie świeżym i bezpiecznym do spożycia.

Pytanie 28

Znanym systemem do elektronicznej wymiany informacji pomiędzy partnerami handlowymi jest

A. RFID

B. EDI

C. GPS

D. GDSN

EDI, czyli elektroniczna wymiana danych (Electronic Data Interchange), to powszechny standard umożliwiający wymianę dokumentów handlowych pomiędzy kontrahentami w formie elektronicznej. EDI automatyzuje procesy biznesowe, eliminując potrzebę ręcznego wprowadzania danych, co znacząco zwiększa efektywność i redukuje ryzyko błędów. Zastosowanie EDI jest szczególnie widoczne w branżach takich jak logistyka, handel detaliczny czy produkcja, gdzie szybkość i dokładność wymiany informacji mają kluczowe znaczenie. Przykładowo, w transakcjach między producentem a dystrybutorem, EDI umożliwia automatyczne przesyłanie zamówień, faktur oraz potwierdzeń dostawy, co przyspiesza procesy realizacji zamówień. Dodatkowo, standardy takie jak EDIFACT czy ANSI X12 określają formaty dokumentów EDI, co zapewnia spójność i interoperacyjność pomiędzy różnymi systemami. Warto również zaznaczyć, że implementacja EDI wspiera praktyki z zakresu zarządzania łańcuchem dostaw, co jest zgodne z aktualnymi trendami w zakresie cyfryzacji i automatyzacji procesów biznesowych.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Suwnica terminalowa zaczyna pracę o godzinie 8:00. Czas załadunku kontenera 20-stopowego to 50 sekund, natomiast 40-stopowego wynosi 100 sekund. Po upływie godziny pracy suwnica ma 15-minutową przerwę. O której godzinie zakończy się załadunek 30 kontenerów TEU i 45 kontenerów FEU na wagony kolejowe?

A. 9:55

B. 9:40

C. 8:43

D. 8:58

Aby obliczyć czas zakończenia załadunku 30 kontenerów 20-stopowych (TEU) i 45 kontenerów 40-stopowych (FEU), należy najpierw określić całkowity czas potrzebny do załadunku. Załadunek jednego kontenera 20-stopowego trwa 50 sekund, co oznacza, że załadunek 30 kontenerów zajmie 30 * 50 = 1500 sekund, co przekłada się na 25 minut. Z kolei załadunek jednego kontenera 40-stopowego zajmuje 100 sekund, więc załadunek 45 kontenerów będzie trwał 45 * 100 = 4500 sekund, czyli 75 minut. Łączny czas załadunku to 25 minut + 75 minut = 100 minut, co daje 1 godzinę i 40 minut. Suwnica rozpoczyna pracę o 8:00, więc po 1 godzinie pracy następuje przerwa 15-minutowa, co oznacza, że załadunek zostanie wznowiony o 9:15. Do zakończenia załadunku pozostało 40 minut, co kończy się o 9:55. Metoda ta jest zgodna z najlepszymi praktykami zarządzania procesami logistycznymi, które kładą nacisk na efektywne planowanie czasu pracy sprzętu oraz przerw. Warto również zauważyć, że w logistyce ważne jest uwzględnienie wszystkich przerw i czasów przeładunków, aby zoptymalizować procesy. Wszystkie te obliczenia pokazują, jak istotne jest skrupulatne planowanie w pracy terminali, które często muszą zarządzać dużymi ilościami kontenerów.

Pytanie 31

Jakim aktem prawnym są uregulowane przewozy towarów niebezpiecznych w transporcie wodnym śródlądowym?

A. umowa ADN

B. konwencja ADR

C. regulamin RID

D. kodeks IMDG

Umowa ADN (Accord européen relatif au transport international des marchandises dangereuses par voies navigables intérieures) jest kluczowym aktem prawnym regulującym przewozy ładunków niebezpiecznych w transporcie wodnym śródlądowym. Została przyjęta w celu zapewnienia wysokiego poziomu bezpieczeństwa oraz ochrony środowiska naturalnego w trakcie transportu towarów, które mogą stanowić zagrożenie. Umowa ADN obejmuje szczegółowe przepisy dotyczące klasyfikacji, pakowania, oznakowania oraz dokumentacji przewozowej towarów niebezpiecznych. Przykłady zastosowania umowy ADN można znaleźć w praktyce transportowej, gdzie firmy zajmujące się przewozem substancji chemicznych muszą dostosować swoje procedury do wymogów umowy, aby uniknąć kar i zapewnić bezpieczeństwo podczas transportu. Przestrzeganie zasad zawartych w umowie ADN jest także kluczowe w kontekście międzynarodowym, gdzie transport wodny łączy różne kraje i ich przepisy dotyczące transportu. Zastosowanie umowy ADN wpływa na poprawę standardów bezpieczeństwa w branży oraz na zminimalizowanie ryzyka wypadków związanych z przewozem towarów niebezpiecznych.

Pytanie 32

Na ilustracji jest przedstawiony kod

A. alfanumeryczny.

B. EAN–8

C. EAN–13

D. dwuwymiarowy.

Poprawna odpowiedź to "dwuwymiarowy". Na ilustracji widoczny jest kod dwuwymiarowy (2D), który charakteryzuje się innym sposobem reprezentacji danych niż kody jednowymiarowe. Kody dwuwymiarowe, takie jak QR kody czy Data Matrix, są w stanie pomieścić znacznie więcej informacji na mniejszej powierzchni, ponieważ dane są kodowane zarówno w poziomie, jak i w pionie. Standardy takie jak ISO/IEC 18004 określają zasady tworzenia i odczytu kodów QR, co podkreśla ich powszechne zastosowanie w marketingu, logistyce oraz mobilnych aplikacjach. Kody te umożliwiają szybkie skanowanie i przekierowywanie użytkowników do stron internetowych, co czyni je nieocenionym narzędziem w strategiach reklamowych. Warto również zauważyć, że kody dwuwymiarowe są bardziej odporne na uszkodzenia, co zwiększa ich praktyczność w codziennym użytkowaniu. Zrozumienie różnicy między kodami 1D a 2D jest kluczowe dla właściwego ich zastosowania w różnych branżach.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Firma otrzymała zlecenie na transport 30 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) z Grudziądza do Gdańska (odległość 120 km). Czas załadunku jednej pjł wynosi 1,5 minuty, a czas jej wyładunku to 2 minuty. Pojazd porusza się z prędkością 60 km/h. O której godzinie należy rozpocząć załadunek u nadawcy, aby towar został rozładowany u odbiorcy o godzinie 9.00?

A. 0 6.15

B. 0 7.15

C. O 5.45

D. 0 5.15

Odpowiedź 05:15 jest prawidłowa, ponieważ uwzględnia wszystkie aspekty związane z załadunkiem, transportem i wyładunkiem towaru. Aby obliczyć, o której godzinie należy rozpocząć załadunek, należy najpierw ustalić czas potrzebny na transport oraz czas potrzebny na załadunek i wyładunek. Pojazd porusza się z prędkością 60 km/h na trasie 120 km, co oznacza, że czas transportu wynosi 120 km / 60 km/h = 2 godziny. Wyładunek 30 palet trwa 30 pjł * 2 minuty = 60 minut, a załadunek 30 pjł to 30 pjł * 1,5 minuty = 45 minut. Łączny czas potrzebny na załadunek, transport i wyładunek wynosi 2 godziny + 45 minut + 60 minut = 3 godziny i 45 minut. Jeśli towar ma być rozładowany o 09:00, to czas wyładunku kończy się o 09:00 i należy odjąć 3 godziny i 45 minut, co prowadzi do godziny 05:15. W praktyce, tego rodzaju obliczenia są niezbędne do efektywnego zarządzania logistyką w przedsiębiorstwie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie transportu i logistyki.

Pytanie 35

Przedstawiona plakietka ustala datę przeglądu

A. okręgowej stacji kontroli pojazdów.

B. konserwatorskiego.

C. inspektora transportu drogowego.

D. inspektora dozoru technicznego.

Twoja odpowiedź jest prawidłowa. Plakietka, którą widzisz na zdjęciu, jest związana z Urzędem Dozoru Technicznego (UDT), którego głównym zadaniem jest zapewnienie bezpieczeństwa urządzeń technicznych. Inspektorzy UDT przeprowadzają regularne przeglądy i kontrole, aby upewnić się, że urządzenia spełniają wymogi bezpieczeństwa oraz normy techniczne. Plakietka zawiera informacje o dacie następnego przeglądu, co jest istotne dla użytkowników urządzeń, aby mogli planować ich eksploatację i zapewnić ciągłość bezpieczeństwa. W praktyce oznacza to, że korzystając z urządzeń, które mają ważne badania UDT, minimalizujesz ryzyko awarii i wypadków. Niezastosowanie się do tych przepisów może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz zagrożenia dla zdrowia i życia ludzi. W związku z tym, regularne przeglądy i przestrzeganie zaleceń UDT są kluczowe w każdej branży, która korzysta z urządzeń technicznych.

Pytanie 36

Który z komponentów wózka odpowiada za zachowanie stabilności podczas transportu ładunku?

A. Maszt

B. Maska silnika

C. Karetka

D. Przeciwwaga

Przeciwwaga jest kluczowym elementem wózka widłowego, który odgrywa fundamentalną rolę w utrzymaniu równowagi podczas transportowania ładunków. Jej głównym celem jest zrównoważenie ciężaru ładunku znajdującego się na widłach, co jest szczególnie istotne w przypadku transportu ciężkich materiałów. Przeciwwaga jest umieszczona z tyłu wózka, co pozwala na kompensację siły działającej na przód wózka wskutek podnoszenia ładunku. W praktyce, odpowiednie dobranie i umiejscowienie przeciwwagi zgodnie z normami bezpieczeństwa oraz specyfikacjami producenta wózka jest kluczowe dla zapewnienia stabilności operacji. Na przykład, wózki o większym udźwigu często wymagają większych przeciwwag, aby uniknąć przewrócenia się, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. Zgodnie z normą ISO 3691-1, która reguluje bezpieczeństwo wózków jezdniowych, przeciwwaga musi być odpowiednio skonstruowana i umiejscowiona, aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo i wydajność operacyjną. Właściwe zrozumienie roli przeciwwagi może także pomóc operatorom w lepszym dostosowaniu techniki jazdy oraz w unikaniu sytuacji stwarzających ryzyko wypadków.

Pytanie 37

W ramach działań organizacyjnych związanych z transportem ładunków nienormatywnych przy użyciu środków transportu drogowego należy

A. uzyskać zezwolenie na dany rodzaj przewozu

B. pilotować przewóz

C. monitorować proces przewozu

D. przekazać przesyłkę odbiorcy

Uzyskanie zezwolenia na przewóz ładunków nienormatywnych jest kluczowym krokiem w organizacji procesu transportowego. Ładunki te często przekraczają standardowe wymiary lub masę, co wymaga specjalnych zezwoleń od odpowiednich organów administracyjnych. Przykładem mogą być transporty elementów konstrukcyjnych dla budownictwa, takich jak dźwigi czy kontenery. W Polsce, zgodnie z przepisami prawa drogowym, przewoźnicy muszą wystąpić o zezwolenia często na poziomie lokalnym, regionalnym lub krajowym, co może wiązać się z określonymi wymaganiami technicznymi, takimi jak dostosowanie pojazdu do transportu nienormatywnego. Warto również stosować się do dobrych praktyk branżowych, takich jak konsultacje z właściwymi organami przed planowanym transportem, aby zminimalizować ryzyko nieprzewidzianych komplikacji podczas przewozu. Odpowiednie przygotowanie i uzyskanie niezbędnych zezwoleń jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa zarówno uczestników ruchu, jak i samego ładunku.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Korzystając z informacji ujętych w tabeli oblicz, łączny koszt załadunku 240 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) do kontenera przy użyciu wózka widłowego i przeładunku 10 kontenerów, jeżeli wydajność suwnicy wynosi 5 kontenerów na 1 godzinę.

Cennik
Rodzaj usługi	Stawka
Załadunek jednej pjł przy użyciu wózka widłowego	2,00 zł/szt.
Przeładunek kontenera przy użyciu suwnicy	250,00 zł/godz.

A. 1 730,00 zł

B. 980,00 zł

C. 730,00 zł

D. 1 250,00 zł

Poprawna odpowiedź wynosi 980,00 zł, co można obliczyć sumując koszty załadunku i przeładunku. Koszt załadunku 240 paletowych jednostek ładunkowych to 480 zł, a koszt przeładunku 10 kontenerów wynosi 500 zł. Dlatego całkowity koszt wynosi 480 zł + 500 zł = 980 zł. W praktyce, przy zarządzaniu logistyką, ważne jest uwzględnienie wszystkich składników kosztów, takich jak wynajem sprzętu, pensje pracowników oraz koszty transportu. W branży logistycznej stosowane są standardowe procedury do kalkulacji kosztów, co pozwala na dokładne planowanie budżetu i optymalizację procesów. Zrozumienie kosztów operacyjnych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw i osiągania zysków. Warto również pamiętać o analizach rentowności, które pomagają w podejmowaniu świadomych decyzji biznesowych.

Pytanie 40

Określ koszt przewozu 10-ciu paletowych jednostek ładunkowych o masie po 225 kg na odległość 120 kilometrów.

Tabela – Cennik przewozu
Waga	Odległość [w km]	Cena za kilometr
od 500 do 1000 kg	do 100	2,00 zł
od 500 do 1000 kg	powyżej 100	2,05 zł
powyżej 1001 kg	do 100	2,10 zł
powyżej od 1001 kg	powyżej 100	2,20 zł

A. 240 zł

B. 246 zł

C. 252 zł

D. 264 zł

Aby obliczyć koszt przewozu 10 paletowych jednostek ładunkowych o masie 225 kg każda na odległość 120 kilometrów, należy najpierw określić całkowitą masę ładunku. W tym przypadku masa wynosi 2250 kg (10 palet x 225 kg). Zgodnie z tabelą cennika dla przewozów, przy masie powyżej 1001 kg obowiązuje inna stawka za kilometr. Dodatkowo, ponieważ odległość przewozu wynosi 120 km, co przekracza próg 100 km, stosujemy stawkę 2,20 zł za kilometr. Mnożąc tę stawkę przez odległość, otrzymujemy 264 zł (120 km x 2,20 zł/km). Taka analiza kosztów przewozu jest istotna w branży logistycznej, ponieważ pozwala nie tylko na dokładne oszacowanie wydatków, ale również na podejmowanie decyzji dotyczących wyboru optymalnych tras oraz negocjowanie warunków z przewoźnikami. Rekomenduje się także regularne aktualizowanie stawek i cenników w celu dostosowania ich do zmieniających się warunków rynkowych oraz kosztów operacyjnych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej