Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik teleinformatyk
Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 21:10
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 21:23

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Element odpowiedzialny za wykonywanie obliczeń w formacie zmiennoprzecinkowym, wspierający procesor w obliczeniach jest określany jako

A. IU (Instruction Unit)

B. EU (Execution Unit)

C. FPU (Floating-Point Unit)

D. MMU (Memory Management Unit)

Wybór innej opcji jako odpowiedzi prowadzi do nieporozumień dotyczących funkcji jednostek w architekturze komputerowej. MMU (Memory Management Unit) jest odpowiedzialna za zarządzanie pamięcią, co obejmuje translację adresów i ochronę pamięci w systemach operacyjnych. Jej zadaniem jest zapewnienie, że aplikacje mają dostęp do odpowiednich zasobów pamięci, jednak nie wykonuje ona obliczeń zmiennoprzecinkowych. W przypadku EU (Execution Unit), ta jednostka zajmuje się wykonawczymi operacjami instrukcji, ale nie ma dedykowanej funkcji do obsługi obliczeń zmiennoprzecinkowych, co czyni ją niewłaściwym wyborem w kontekście tego pytania. IU (Instruction Unit) pełni rolę w dekodowaniu i wprowadzaniu instrukcji do jednostek wykonawczych, ale podobnie jak EU, nie jest zaangażowana w obliczenia zmiennoprzecinkowe. Stąd wybór któregokolwiek z tych elementów zamiast FPU świadczy o braku zrozumienia podziału funkcji w architekturze komputerowej oraz specyfiki, jaką niosą ze sobą obliczenia w formacie zmiennoprzecinkowym. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie ról jednostek w procesorze, co jest szczególnie istotne w kontekście projektowania systemów komputerowych oraz optymalizacji wydajności aplikacji, które mogą wymagać intensywnych obliczeń matematycznych.

Pytanie 2

Z czego wykonane są żyły kabla UTP Cat 5e?

A. z miedzi

B. z żelaza

C. z aluminium

D. ze stali

Kable UTP Cat 5e są standardowo wykonane z miedzi, co ma kluczowe znaczenie dla ich wydajności i jakości przesyłu danych. Miedź charakteryzuje się doskonałymi właściwościami przewodzącymi, co pozwala na osiąganie wysokich prędkości transmisji oraz minimalizację strat sygnału. Dzięki temu kable te mogą obsługiwać prędkości do 1 Gbps na odległości do 100 metrów, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla sieci lokalnych, w tym w biurach oraz domach. Zastosowanie miedzi jest zgodne z normami IEEE 802.3 oraz TIA/EIA-568, które definiują wymagania dla kabli kategorii 5e. Użycie miedzi w kablach UTP zapewnia również lepszą odporność na zakłócenia elektromagnetyczne, co jest istotnym czynnikiem w środowiskach z wieloma źródłami zakłóceń. W praktyce oznacza to, że kable UTP Cat 5e są często wybierane do instalacji sieciowych zarówno w małych, jak i dużych przedsiębiorstwach, co potwierdza ich niezawodność i efektywność w przesyle danych.

Pytanie 3

Jaką liczbę bitów przypisano do adresu sieci w adresacji IPv4 z maską 255.255.128.0?

A. 16 bitów

B. 17 bitów

C. 10 bitów

D. 8 bitów

Odpowiedź 17 bitów jest poprawna, ponieważ w strukturze adresu IPv4 z maską 255.255.128.0, część adresu sieciowego zajmuje 17 bitów. W formacie CIDR, maska 255.255.128.0 jest reprezentowana jako /17, co oznacza, że 17 bitów jest używanych do identyfikacji sieci, a pozostałe 15 bitów służy do identyfikacji hostów w tej sieci. Przykładowo, adres 192.168.128.0 z maską /17 wskazuje, że wszystkie adresy od 192.168.128.0 do 192.168.255.255 należą do tej samej sieci. Zrozumienie struktury adresów IPv4 i użycia masek podsieci jest kluczowe w inżynierii sieci, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie adresacją IP oraz segmentacją sieci, co z kolei przekłada się na lepszą wydajność i bezpieczeństwo. W praktyce, znajomość masek podsieci jest niezbędna do projektowania oraz rozwiązywania problemów w sieciach komputerowych, a także do implementacji strategii bezpieczeństwa sieciowego.

Pytanie 4

Podczas skanowania sieci komputerowej uzyskano informację FF05:0:0:0:0:0:0:42. Co to jest

A. adres IP v 6

B. adres IP v 4

C. adres MAC karty sieciowej

D. numer protokołu w standardzie TCP/IP

Odpowiedzi, które wskazują na inne opcje, są mylne, ponieważ nie uwzględniają specyfiki adresacji w sieciach komputerowych. Adresy IP w standardzie TCP/IP są związane z protokołem komunikacyjnym w Internecie, ale odpowiedź sugerująca, że FF05:0:0:0:0:0:0:42 jest numerem protokołu, jest błędna, ponieważ numery protokołów nie mają formatu adresów IP. Numery MAC natomiast to adresy sprzętowe, które są przypisane do interfejsów sieciowych i nie mają nic wspólnego z formatem zapisu odpowiadającym adresom IPv6. Odpowiedź sugerująca, że jest to adres IP w wersji 4, również jest błędna, ponieważ adresy IPv4 mają zupełnie inny format, składający się z czterech oktetów zapisanych w dziesiętnym systemie liczbowym, oddzielonych kropkami. Typowym błędem myślowym w tej sytuacji jest nieznajomość różnic między różnymi standardami adresacji w sieciach i ich formatami. Właściwe zrozumienie tych kwestii jest kluczowe dla skutecznego projektowania, zarządzania i rozwiązywania problemów w nowoczesnych systemach sieciowych.

Pytanie 5

Jaką rolę pełni parametr boot file name w serwerze DHCP?

A. Określa nazwę pliku konfiguracyjnego serwera DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)

B. Określa nazwę pliku, w którym mają być rejestrowane zdarzenia związane z uruchomieniem serwera DHCP

C. Określa nazwę pliku na partycji bootowalnej komputera MBR (Master Boot Record)

D. Określa nazwę pliku z programem do załadowania przez PXE (Preboot Execution Environment)

Odpowiedzi zawierające informacje o plikach konfiguracyjnych serwera DHCP, plikach na partycji bootowalnej MBR czy plikach związanych z zapisywaniem zdarzeń uruchomienia wskazują na fundamentalne nieporozumienia dotyczące działania protokołu DHCP oraz jego interakcji z procesem rozruchu. W przypadku odpowiedzi sugerujących, że parametr <i>boot file name</i> odnosi się do pliku konfiguracyjnego serwera DHCP, należy zauważyć, że plik konfiguracyjny jest używany do definiowania ustawień serwera DHCP, ale nie jest bezpośrednio związany z procesem inicjalizacji klientów. Również odniesienie do partycji bootowalnej MBR jest mylące, ponieważ MBR (Master Boot Record) odnosi się do struktury partycji na dysku twardym, a nie do plików udostępnianych przez serwer DHCP. W kontekście PXE, plik rozruchowy jest kluczowy, ponieważ umożliwia zdalne uruchamianie i instalację systemów operacyjnych, a nie zapis zdarzeń lub konfiguracji. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do błędnej interpretacji roli, jaką odgrywa DHCP w bezpiecznym i efektywnym zarządzaniu środowiskiem IT. Zrozumienie tych różnic jest niezbędne dla właściwego wykorzystania protokołu DHCP oraz implementacji skutecznych strategii rozruchu systemów w infrastrukturze sieciowej.

Pytanie 6

Aby dokonać wyboru odpowiedniego sprzętu komputerowego, niezbędne są informacje o jego wydajności. Narzędziem do oceny tej wydajności jest

A. keyloger

B. benchmark

C. firewall

D. sniffer

Benchmarki to takie narzędzia, które pomagają ocenić, jak wydajny jest sprzęt komputerowy, porównując go z innymi systemami albo z ustalonymi standardami. W branży IT to jest dość powszechna praktyka, bo dzięki temu można obiektywnie sprawdzić, jak działają procesory, karty graficzne, dyski twarde i całe komputery. Przykłady znanych benchmarków to Cinebench, 3DMark i PassMark. One dają nam dane o wydajności w różnych sytuacjach użytkowania. Warto dodać, że używając benchmarków, można zobaczyć, jak różne ustawienia sprzętu lub systemu wpływają na wydajność, co przydaje się, gdy chcemy optymalizować nasze komputery. Dzięki temu mamy większe szanse na podjęcie mądrych decyzji przy zakupie lub modernizacji sprzętu, co ma wpływ na naszą efektywność pracy i zadowolenie z używania komputerów. Zawsze warto analizować wydajność danej maszyny na podstawie rzetelnych danych, co jest kluczowe przy zarządzaniu infrastrukturą IT.

Pytanie 7

Jaką maksymalną przepływność osiąga system ISDN z pierwotnym dostępem PRA przeznaczony dla użytkowników końcowych?

A. 16 kbps

B. 64 kbps

C. 1984 kbps

D. 144 kbps

Wybór błędnych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego struktury systemu ISDN oraz jego możliwości. Odpowiedzi takie jak 64 kbps czy 16 kbps odnoszą się do pojedynczych kanałów w systemie ISDN, a nie do całkowitej przepływności. Kanał B, który posiada przepływność 64 kbps, jest przeznaczony do przesyłania danych, a kanał D, mający 16 kbps, zajmuje się sygnalizacją. W systemie ISDN o dostępie pierwotnym PRA można zrealizować do 30 kanałów B, co w sumie daje maksymalną przepływność 1984 kbps. Zrozumienie tej struktury jest kluczowe dla prawidłowej oceny możliwości systemu. Wybór wartości 144 kbps, mimo że zbliżony do możliwości systemu, nie uwzględnia pełnej przepływności, jaką oferuje ISDN PRA. Takie mylne podejście może wynikać z nieznajomości architektury ISDN oraz sposobu, w jaki różne komponenty systemu współpracują ze sobą. Kluczowe jest tu zrozumienie, że maksymalna przepływność jest wynikiem zsumowania przepływności wszystkich kanałów B dostępnych w systemie, co nie jest właściwie odzwierciedlone w żadnej z niepoprawnych odpowiedzi.

Pytanie 8

Jakie jest nominalne natężenie przepływu modułu transportowego STM-16 w standardzie SDH?

A. 622,08 Mb/s

B. 9953,28 Mb/s

C. 2488,32 Mb/s

D. 155,52 Mb/s

Przepływność modułu transportowego STM-16 w standardzie SDH wynosi 2488,32 Mb/s. Standard SDH (Synchronous Digital Hierarchy) jest kluczowym elementem w telekomunikacji, który umożliwia synchronizację oraz efektywne przesyłanie danych w dużych sieciach. STM-16 jest jednym z poziomów tej hierarchii, definiującym maksymalną przepływność dla sieci optycznych. Praktyczne zastosowanie STM-16 obejmuje infrastruktury telekomunikacyjne, w tym sieci szerokopasmowe, które wymagają dużych prędkości przesyłu danych, takich jak dostarczanie usług internetowych, telewizyjnych oraz głosowych. Standard SDH zapewnia nie tylko wysoką wydajność, ale również elastyczność, umożliwiając łączenie różnych typów danych i usług w ramach jednego systemu. Warto również zauważyć, że podstawowe poziomy STM (STM-1, STM-4, STM-16 itd.) są wielokrotnościami STM-1, co oznacza, że STM-16 to cztery razy STM-4 i szesnaście razy STM-1, co pokazuje, jak ważne jest zrozumienie tej hierarchii dla inżynierów i specjalistów IT w projektowaniu i zarządzaniu sieciami.

Pytanie 9

Przebieg sygnału harmonicznego przedstawiono na rysunku

A. D.

B. B.

C. A.

D. C.

Sygnał harmoniczny, znany również jako sygnał sinusoidalny, jest jednym z fundamentalnych pojęć w teorii sygnałów i systemów. Charakteryzuje się on stałą częstotliwością, amplitudą oraz określoną fazą, co sprawia, że jego przebieg jest regularny i powtarzalny w czasie. Odpowiedź B przedstawia dokładnie ten rodzaj sygnału, ponieważ jego przebieg jest sinusoidalny, co oznacza, że zmiany wartości sygnału są zgodne z funkcją sinus. W praktyce, sygnały harmoniczne są powszechnie używane w telekomunikacji, inżynierii dźwięku oraz w systemach pomiarowych, gdzie stabilność i powtarzalność sygnałów jest kluczowa. Przykładem zastosowania sygnałów harmonicznych jest analiza drgań w konstrukcjach inżynierskich, gdzie sinusoidalne przebiegi mogą pomóc w identyfikacji częstotliwości rezonansowych oraz w ocenie odpowiedzi dynamicznej systemu. Zrozumienie sygnałów harmonicznych oraz ich właściwości jest kluczowe dla projektowania i analizy systemów, które operują w oparciu o takie sygnały, zgodnie z praktykami definiowanymi przez normy IEC oraz IEEE.

Pytanie 10

Różne składniki tej samej informacji mogą być przesyłane różnymi trasami w komutacji

A. pakietów

B. kanałów

C. łączy

D. wiadomości

W kontekście komutacji, przesyłanie poszczególnych elementów informacji w postaci pakietów jest kluczowym aspektem nowoczesnych systemów komunikacyjnych. Komutacja pakietów opiera się na podziale danych na mniejsze jednostki zwane pakietami, które mogą być niezależnie kierowane przez sieć. Dzięki temu, różne pakiety tej samej wiadomości mogą podróżować różnymi trasami, co zwiększa efektywność i odporność na awarie. Przykładem zastosowania tej technologii jest Internet, w którym dane przesyłane są w formie pakietów korzystających z różnych protokołów, takich jak TCP/IP. W przypadku problemów z jedną trasą, inne mogą zostać wykorzystane, co minimalizuje opóźnienia i utratę danych. Standardy takie jak RFC 791 dotyczące protokołu IP zapewniają ramy dla efektywnego przesyłania pakietów w sieciach. Zastosowanie komutacji pakietów jest również widoczne w sieciach lokalnych oraz rozległych, gdzie optymalizacja trasowania pakietów ma kluczowe znaczenie dla wydajności oraz niezawodności komunikacji.

Pytanie 11

W światłowodach jednomodowych nie zachodzi dyspersja

A. falowodowa

B. polaryzacyjna

C. materiałowa

D. międzymodowa

Odpowiedź 'międzymodowa' jest poprawna, ponieważ w jednomodowych światłowodach nie występuje dyspersja międzymodowa, co oznacza, że wszystkie promieniowania świetlne propagują się w jednym, jedynym trybie. W odróżnieniu od światłowodów wielomodowych, gdzie różne tryby fali mogą interferować i powodować rozmycie sygnału, światłowody jednomodowe umożliwiają przesyłanie sygnału na dłuższe odległości z minimalnymi stratami i zniekształceniami. Przykładem zastosowania światłowodów jednomodowych są sieci telekomunikacyjne, w których przekazywanie danych na dużą odległość jest kluczowe. Standardy takie jak ITU-T G.652 określają parametry światłowodów jednomodowych, co pozwala na ich efektywne wykorzystanie w systemach telekomunikacyjnych oraz w technologii transmisji danych. Dobre praktyki w instalacji tych systemów obejmują zachowanie odpowiednich zakrętów, unikanie uszkodzeń włókien oraz stosowanie dobrze zaprojektowanych przełączników i złączy, co przyczynia się do optymalnej wydajności przesyłu informacji.

Pytanie 12

Jakie jest główne zadanie protokołu DHCP w sieci komputerowej?

A. Automatyczne przypisywanie adresów IP urządzeniom w sieci

B. Szyfrowanie danych przesyłanych w sieci

C. Przesyłanie plików pomiędzy serwerem a klientem

D. Umożliwienie zdalnego zarządzania urządzeniami sieciowymi

W przypadku przesyłania plików pomiędzy serwerem a klientem, odpowiednim protokołem jest FTP (File Transfer Protocol), nie DHCP. FTP został zaprojektowany z myślą o transferach plików, podczas gdy DHCP zajmuje się dynamicznym przydzielaniem adresów IP. Często mylone są te nazwy, ale ich funkcje w sieci są zupełnie inne. Szyfrowanie danych przesyłanych w sieci jest zazwyczaj realizowane przez protokoły takie jak SSL/TLS lub IPSec. DHCP nie ma nic wspólnego z szyfrowaniem danych - jego zadaniem jest przydzielanie adresów IP, a zabezpieczanie transmisji danych odbywa się zupełnie innymi narzędziami i na innych warstwach modelu OSI. Jeśli chodzi o zdalne zarządzanie urządzeniami sieciowymi, używa się protokołów takich jak SSH (Secure Shell) czy SNMP (Simple Network Management Protocol). DHCP nie oferuje funkcji zarządzania urządzeniami, a jedynie przydzielanie adresów. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego administrowania sieciami komputerowymi. Każdy z tych protokołów ma swoje specyficzne zastosowania i choć mogą być używane w tym samym środowisku, ich role są zupełnie różne. Pomyłki w tym zakresie mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania siecią i mogą wpłynąć na jej wydajność oraz bezpieczeństwo.

Pytanie 13

Jaki kabel telekomunikacyjny posiada oznaczenie katalogowe XzTKMXpwn 10x4x0,5?

A. Kabel miejscowy 10-czwórkowy z linką nośną

B. Kabel stacyjny 10-parowy z linką nośną

C. Kabel miejscowy 10-parowy z linką nośną

D. Kabel stacyjny 10-czwórkowy z linką nośną

Odpowiedź 'Kabel miejscowy 10-czwórkowy z linką nośną' jest prawidłowa, ponieważ oznaczenie katalogowe XzTKMXpwn 10x4x0,5 wskazuje na kabel o czterech parach żył. W tym przypadku '10' odnosi się do liczby żył, a '4' do liczby par. Kabel miejscowy jest projektowany do zastosowań w obrębie budynków, oferując niski poziom tłumienia sygnału oraz dużą odporność na zakłócenia elektromagnetyczne, co czyni go idealnym rozwiązaniem w sieciach telekomunikacyjnych. Linka nośna w tym kablu jest istotnym elementem, który pozwala na łatwe podwieszanie kabla w instalacjach, co jest kluczowe w przypadku dużych odległości. Przykładem zastosowania takich kabli są sieci LAN, gdzie wykorzystywane są do przesyłania danych między urządzeniami w obrębie jednego budynku lub pomiędzy pobliskimi budynkami. W branży telekomunikacyjnej standardy mówiące o jakości i budowie kabli, takie jak ISO/IEC 11801, podkreślają znaczenie właściwego doboru kabli do specyficznych aplikacji, co bezpośrednio przekłada się na wydajność i niezawodność sieci.

Pytanie 14

Jakie medium transmisyjne jest stosowane w sieciach LAN do przesyłania danych z prędkością 1Gbps na odległość przekraczającą 500 m?

A. Światłowód jednomodowy

B. Kabel UTP Cat 6

C. Fale radiowe 2,4 GHz

D. Kabel RG-58

Światłowód jednomodowy jest doskonałym medium transmisyjnym, które pozwala na osiągnięcie wysokich prędkości, takich jak 1 Gbps, na długich dystansach przekraczających 500 m. Dzięki swojej konstrukcji, światłowód jednomodowy umożliwia przesyłanie sygnałów świetlnych przez pojedynczy włókno szklane, co minimalizuje straty sygnału oraz zniekształcenia. Zastosowanie światłowodów jednomodowych jest powszechne w sieciach szkieletowych oraz w połączeniach między budynkami, gdzie kluczowe znaczenie ma zarówno wysoka przepustowość, jak i zasięg transmisji. Standardy, takie jak ITU-T G.652, określają parametry światłowodów jednomodowych, które są używane w branży telekomunikacyjnej. Przykładem zastosowania światłowodów jednomodowych mogą być systemy danych w dużych korporacjach, kampusach uniwersyteckich czy też w infrastrukturze datacenter, gdzie wymagane są wysokie przepustowości i niskie opóźnienia. Dodatkowo, w porównaniu do innych mediów, światłowody są odporne na zakłócenia elektromagnetyczne, co sprawia, że są idealnym rozwiązaniem w złożonych środowiskach przemysłowych.

Pytanie 15

Emisja sygnału zajętości w łączu abonenckim ma charakterystykę

A. ciągła

B. 1000 ±100 ms, przerwa: 4000 ±400 ms

C. 500 ±50 ms, przerwa: 500 ±50 ms

D. 100 ±20 ms, przerwa: 4900 ±980 ms

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego mechanizmu działania sygnałów zajętości w łączu abonenckim. Na przykład, odpowiedzi wskazujące na 100 ±20 ms, przerwa: 4900 ±980 ms, sugerują bardzo krótki czas trwania sygnału zajętości, co mogłoby prowadzić do częstych kolizji sygnałów w intensywnie używanych łączach, co obniżałoby jakość komunikacji. Wartości te nie są zgodne z dobrymi praktykami w telekomunikacji, ponieważ długie przerwy mogą skutkować nieefektywnym wykorzystaniem pasma. Inne błędne odpowiedzi, takie jak ciągła emisja, wprowadzają w błąd, sugerując, że sygnał zajętości powinien być emitowany bez przerw, co w praktyce prowadziłoby do zatorów w komunikacji i ograniczenia możliwości przesyłania danych. Ponadto, odpowiedzi ze zbyt dużymi wartościami czasu trwania sygnału, jak 1000 ±100 ms, przerwa: 4000 ±400 ms, również mogą być mylące, ponieważ takie długie czasy zajęcia łącza mogą prowadzić do nieefektywności, szczególnie w systemach wymagających natychmiastowej reakcji, jak telekomunikacja głosowa czy transmisja danych w czasie rzeczywistym. Kluczem do zrozumienia tych zagadnień jest zrozumienie zasad działania sygnałów oraz ich wpływu na jakość połączeń telekomunikacyjnych. Właściwe parametry sygnału zajętości są kluczowe dla zapewnienia efektywności i jakości usług w systemach telekomunikacyjnych.

Pytanie 16

Aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie urządzeń w serwerowni, konieczne jest dostarczenie powietrza o takich parametrach:

A. temperatura (19 ÷ 25°C), wilgotność (90 ÷ 95%)

B. temperatura (0 ÷ 5°C), wilgotność (40 ÷ 45%)

C. temperatura (19 ÷ 25°C), wilgotność (40 ÷ 45%)

D. temperatura (45 ÷ 55°C), wilgotność (40 ÷ 45%)

Optymalna temperatura dla urządzeń w serwerowni powinna wynosić od 19 do 25°C, a wilgotność powinna być utrzymywana na poziomie 40 do 45%. Taki zakres zapewnia efektywne chłodzenie sprzętu oraz minimalizuje ryzyko kondensacji wody, co mogłoby prowadzić do uszkodzeń. Utrzymanie właściwej wilgotności jest kluczowe, ponieważ zbyt wysoka może prowadzić do korozji komponentów elektronicznych, natomiast zbyt niska wilgotność może zwiększać ryzyko elektrostatycznych wyładowań. Przykładem są centra danych, które implementują systemy monitorowania temperatury i wilgotności, aby dostosować warunki do specyfikacji producentów sprzętu, co jest zgodne z wytycznymi ASHRAE (American Society of Heating, Refrigerating and Air-Conditioning Engineers). Standardowe praktyki obejmują także regularne przeglądy i kalibrację systemów klimatyzacyjnych, aby zapewnić stałe parametry, co przyczynia się do dłuższej żywotności i niezawodności infrastruktury IT.

Pytanie 17

Suma kontrolna umieszczona w ramce ma na celu

A. weryfikację poprawności przesyłanych danych

B. przypisanie adresu docelowego ramki

C. sprawdzanie długości danych w ramce

D. szyfrowanie informacji w ramce

Suma kontrolna odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu integralności przesyłanych danych. Jest to wartość obliczana na podstawie zawartości ramki, która jest następnie do niej dołączana. Głównym celem sumy kontrolnej jest weryfikacja, czy dane zostały przesłane bez błędów, co jest niezwykle istotne w kontekście komunikacji sieciowej. Przykładem praktycznego zastosowania sumy kontrolnej jest protokół TCP, który wykorzystuje ją do detekcji błędów w transmisji. Gdy odbiorca otrzymuje ramkę z danymi, oblicza sumę kontrolną na podstawie otrzymanych danych i porównuje ją z wartością zawartą w ramce. Jeśli wartości się zgadzają, dane są uznawane za poprawne; jeśli nie, następuje retransmisja. W kontekście standardów, wiele protokołów komunikacyjnych, takich jak Ethernet, również opiera się na sumach kontrolnych, co czyni tę metodę sprawdzania integralności danych powszechną praktyką w branży.

Pytanie 18

Który element osprzętu światłowodowego przedstawiono na rysunku?

A. Mufę światłowodową.

B. Przełącznik światłowodowy.

C. Modułową przełącznicę światłowodową.

D. Konektor światłowodowy.

Ta modułowa przełącznica światłowodowa, którą widzisz na zdjęciu, jest naprawdę istotnym elementem w sieciach światłowodowych. Dzięki niej można zarządzać sygnałami optycznymi pomiędzy różnymi punktami w sieci, co w dzisiejszych czasach ma ogromne znaczenie, zwłaszcza w telekomunikacji. Co ciekawe, jej modułowa budowa daje dużą elastyczność, bo można dostosować ją do różnych potrzeb bez potrzeby wymiany całej infrastruktury. W praktyce to znaczy, że administratorzy mogą szybko aktualizować lub rozszerzać systemy. Warto też pamiętać, że takie przełącznice powinny być zainstalowane w odpowiednio przystosowanych pomieszczeniach, które spełniają różne normy dotyczące temperatury czy wilgotności. Widziałem takie zastosowanie w centrach danych, gdzie potrzebna jest efektywna obsługa wielu połączeń optycznych, co tylko potwierdza, jak ważne są te urządzenia.

Pytanie 19

Podczas montażu światłowodu kluczowymi parametrami, ze względu na ich właściwości mechaniczne, są:

A. zakresy temperatur: transportowania, przechowywania, instalacji oraz eksploatacji

B. ciężar kabla oraz jego zewnętrzna średnica

C. długość produkcyjna oraz średnica kabla

D. maksymalna siła naciągu i minimalny promień gięcia

Maksymalna siła ciągnienia i minimalny promień zginania to mega ważne parametry, które decydują o tym, jak długo światłowody będą działać bez problemów. Siła ciągnienia mówi nam, ile siły kabel może wytrzymać, gdy go rozciągamy, co ma spore znaczenie, zwłaszcza podczas instalacji. Z kolei minimalny promień zginania to to, jak mocno możemy kabel zgiąć, żeby go nie uszkodzić. To jest kluczowe w sytuacjach, gdzie miejsca jest mało, na przykład w tunelach, gdzie kable często muszą się zginać. Ważne jest, żeby przestrzegać tych wartości, bo inaczej mogą być kłopoty z jakością sygnału. Normy takie jak IEC 60794-1-2 informują, jakie powinny być te parametry i to jest naprawdę podstawą przy projektowaniu i instalacji systemów światłowodowych. Jeśli będziemy dbać o te wartości, to systemy będą działały dłużej i mniej kasy wydamy na naprawy.

Pytanie 20

Modulacja amplitudy impulsowej jest określana skrótem

A. FSK (Frequency Shift Keying)

B. AM (Amplitude Modulation)

C. FM (Frequency Modulation)

D. PAM (Pulse Amplitude Modulation)

Impulsowa modulacja amplitudy, znana również jako PAM (Pulse Amplitude Modulation), to technika, w której amplituda impulsu jest modulowana w zależności od sygnału informacyjnego. Jest to kluczowa metoda w telekomunikacji, wykorzystywana do przesyłania danych w różnych formatach, np. w systemach transmisji cyfrowej. PAM jest stosunkowo prostą techniką, którą można zrealizować zarówno w formie prostokątnych impulsów, jak i bardziej złożonych waveletów. W praktyce znajduje zastosowanie w takich dziedzinach jak audio i wideo, gdzie sygnały analogowe są konwertowane na postać cyfrową. Wysoka jakość przesyłania danych przy niskim poziomie zakłóceń czyni PAM popularnym wyborem w standardach komunikacyjnych, takich jak HDMI czy USB. Przykładem zastosowania PAM w praktyce są komunikacje optyczne, gdzie impulsy świetlne modulowane amplitudowo przekazują informacje na dużych odległościach z minimalnymi stratami sygnału. Zastosowanie PAM jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają wykorzystanie odpowiednich standardów modulacji w zależności od wymagań systemowych.

Pytanie 21

Jeśli linia telefoniczna była zajęta przez 45 minut, jakie jest jej obciążenie?

A. 0,85 Erlanga

B. 0,75 Erlanga

C. 0,55 Erlanga

D. 0,65 Erlanga

Obciążenie linii telefonicznej, które wyrażamy w jednostkach Erlang, jest miarą intensywności użycia tej linii w danym czasie. W przypadku, gdy linia telefoniczna jest zajęta przez 45 minut w okresie godziny, obliczamy obciążenie jako stosunek czasu zajęcia do całkowitego czasu trwania (60 minut). Tak więc, obciążenie wynosi 45/60, co daje 0,75 Erlanga. W praktyce, wartość ta jest kluczowa dla operatorów telekomunikacyjnych, ponieważ pozwala na optymalne zarządzanie zasobami i planowanie pojemności sieci. Pomaga to w dostosowywaniu liczby linii telefonicznych do rzeczywistego zapotrzebowania, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą telekomunikacyjną. Ustalanie właściwego obciążenia linii umożliwia również uniknięcie przeciążeń, co może prowadzić do obniżenia jakości usług oraz niezadowolenia użytkowników. Wiedza o obciążeniu linii jest zatem niezbędna w kontekście analizy wydajności sieci oraz zapewnienia odpowiedniego poziomu usług (Quality of Service, QoS).

Pytanie 22

Jakie są zadania bloku MSC w sieci GSM?

A. zestawienie, rozłączenie i nadzór nad połączeniem

B. prowadzenie rejestru abonentów własnych

C. prowadzenie rejestru abonentów gości

D. utrzymywanie bazy danych zawierającej numery terminali

Zarządzanie siecią telekomunikacyjną GSM wymaga zrozumienia roli, jaką pełnią różne komponenty, w tym blok MSC. Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do zestawienia i nadzoru nad połączeniem, prowadzi do istotnego nieporozumienia. Na przykład, prowadzenie rejestru abonentów własnych oraz gości, choć istotne z perspektywy zarządzania klientami, nie jest bezpośrednio związane z funkcjami MSC. Te zadania są raczej związane z systemami billingowymi lub zarządzaniem relacjami z klientami (CRM), gdzie kluczowe są informacje o subskrypcji i aktywności użytkowników. Utrzymywanie bazy danych zawierającej numery terminali również nie jest podstawowym zadaniem MSC, ponieważ to zadanie należy do systemów zarządzania zasobami sieciowymi. Typowym błędem jest mylenie funkcji MSC z innymi aspektami zarządzania siecią, co może prowadzić do nieprecyzyjnego zrozumienia architektury GSM. Zrozumienie, że MSC jest odpowiedzialne za aspekty związane bezpośrednio z połączeniami, a nie tylko zarządzaniem danymi o abonentach, jest kluczowe dla skutecznego projektowania i optymalizacji sieci telekomunikacyjnych.

Pytanie 23

Zjawisko tłumienności w torze światłowodowym przejawia się poprzez

A. zmniejszenie częstotliwości sygnału

B. rozmycie impulsu optycznego

C. zwiększenie kąta załamania impulsu świetlnego

D. zmniejszenie amplitudy sygnału

Często pojawiają się nieporozumienia dotyczące pojęcia tłumienności toru światłowodowego, które nie zawsze jest jednoznacznie interpretowane. Na przykład, spadek częstotliwości sygnału nie jest związany z tłumiennością, ponieważ tłumienność dotyczy głównie amplitudy sygnału, a nie jego częstotliwości. Zmniejszenie częstotliwości odbierane w systemach optycznych może wynikać z innych zjawisk, takich jak modulacja sygnału, a nie z samej tłumienności. Kąt załamania impulsu świetlnego również nie jest bezpośrednio powiązany z tłumiennością. Zjawisko to odnosi się do interakcji światła z granicą między różnymi mediami, a nie do strat sygnału w torze światłowodowym. Rozmywanie impulsu optycznego, choć może być skutkiem działania tłumienności, nie jest jej bezpośrednim przejawem, lecz konsekwencją innych zjawisk, takich jak dyspersja. Te nieporozumienia pokazują, jak ważne jest zrozumienie fundamentalnych właściwości transmisji optycznej oraz znaczenia testów i kalibracji systemów, aby właściwie interpretować zachowanie sygnału w torze światłowodowym. Właściwa diagnoza problemów z tłumiennością jest kluczowa dla projektowania efektywnych systemów komunikacji optycznej."

Pytanie 24

Jak nazywa się technika modulacji impulsowej, w której następuje zmiana współczynnika wypełnienia sygnału nośnego?

A. PAM (Pulse-Amplitude Modulation)

B. PCM (Pulse-Code Modulation)

C. PPM (Pulse-Position Modulation)

D. PWM (Pulse-Width Modulation)

Modulacja impulsowa to zaawansowana technika przetwarzania sygnałów, która pozwala na efektywne przesyłanie informacji. Techniki takie jak PAM (modulacja amplitudy impulsów) polegają na zmianie amplitudy pojedynczych impulsów, co jest użyteczne w transmisji danych, jednak nie dotyczy zmiany współczynnika wypełnienia, jak ma to miejsce w PWM. PCM (modulacja kodów impulsowych) to technika, która koncentruje się na kodowaniu sygnałów analogowych w postaci cyfrowej, co również nie jest związane z modulacją szerokości impulsu. Z kolei PPM (modulacja pozycji impulsów) zmienia czas, w którym impulsy są generowane, co również różni się od zmiany ich szerokości. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w kontekście projektowania systemów komunikacyjnych oraz automatyki przemysłowej. Błędem myślowym jest utożsamianie różnych technik modulacji, co może prowadzić do nieefektywnych rozwiązań oraz problemów z kompatybilnością w systemach. Dlatego warto znać szczegóły każdej z tych technik oraz ich zastosowania, aby móc w pełni wykorzystać ich potencjał w odpowiednich aplikacjach.

Pytanie 25

Jakie parametry jednostkowe długiej linii bezstratnej mają wartość równą 0?

A. Rezystancja i upływność

B. Rezystancja i pojemność

C. Upływność i indukcyjność

D. Pojemność i indukcyjność

Kiedy patrzymy na inne odpowiedzi, to warto pomyśleć o rezystancji i pojemności oraz tym, jak wpływają na działanie linii. Pojemność, to jakby zdolność do gromadzenia ładunku elektrycznego, a w idealnej linii długiej też tego nie ma, bo nie ma strat. A co do rezystancji, to mnóstwo inżynierów myśli, że to po prostu opór, który mamy w rzeczywistych materiałach. Dlatego, jak widzimy odpowiedzi mówiące o zerowych parametrach dla pojemności i indukcyjności, to często są błędy w myśleniu. Indukcyjność rzeczywiście pokazuje, jak energia jest zatrzymywana w polu magnetycznym, i to też trzeba brać pod uwagę w przypadku bezstratnych linii. Te wszystkie pojęcia są ze sobą bardzo powiązane, a ich zrozumienie jest kluczowe dla inżynierów od transmisji sygnałów. W praktyce stosuje się różne modele matematyczne i symulacje, żeby lepiej zobaczyć, jak te parametry wpływają na prawdziwe systemy. Chociaż temat wydaje się prosty, to niepoprawne zrozumienie tych rzeczy może prowadzić do błędów w projektowaniu i optymalizacji systemów elektrycznych, co potem może powodować spore problemy.

Pytanie 26

Wartość współczynnika fali stojącej SWR (Standing Wave Ratio) w linii transmisyjnej, która jest dopasowana falowo na końcu, wynosi

A. 0,5

B. ∞

C. 0

D. 1

Wartości SWR, które są inne niż 1, wskazują na obecność fal odbitych w linii transmisyjnej, co prowadzi do strat energii i potencjalnych uszkodzeń komponentów systemu. Odpowiedzi sugerujące SWR równe 0 lub 0,5 są mylące. SWR równy 0 sugerowałby, że w systemie nie ma żadnej energii przekazywanej ani odbitej, co w rzeczywistości jest niemożliwe, ponieważ każda linia transmisyjna ma jakieś obciążenie, które absorbuje część energii. Odpowiedź 0,5 również jest nieprawidłowa, ponieważ wskazuje na sytuację, w której energia jest przekazywana w bardzo dużej ilości, a odbicia są minimalne, co w praktyce rzadko występuje w tradycyjnych systemach transmisyjnych. Odpowiedź sugerująca nieskończoność (∞) jest skrajnym przypadkiem, który występuje, gdy całkowicie odbija się energia, co jest niepożądane i wskazuje na dużą impedancję na końcu linii. Dlatego każdy z tych niepoprawnych wyborów odzwierciedla błędne zrozumienie dynamiki fali w linii transmisyjnej oraz wpływu impedancji na efektywność systemu. Zrozumienie SWR jest kluczowe dla inżynierów zajmujących się projektowaniem i wdrażaniem systemów RF oraz telekomunikacyjnych, ponieważ pozwala na optymalizację pracy linii transmisyjnych i minimalizację strat energii.

Pytanie 27

Na rysunku przedstawiono budowę

A. światłowodu.

B. kabla koncentrycznego.

C. skrętki foliowanej FTP.

D. skrętki ekranowanej STP.

Światłowód to technologia, która rewolucjonizuje sposób przesyłania danych, a jego budowa jest kluczowa dla zrozumienia zasad działania. Składa się z rdzenia, płaszcza i bufora, gdzie rdzeń, wykonany z materiału o wysokim współczynniku załamania, umożliwia transport sygnałów optycznych. Płaszcz, z niższym współczynnikiem załamania, zapewnia, że światło pozostaje w rdzeniu, co jest możliwe dzięki zjawisku całkowitego wewnętrznego odbicia. Bufor chroni delikatne włókna przed uszkodzeniem mechanicznym i wpływem atmosferycznym. Światłowody są stosowane w telekomunikacji, sieciach komputerowych, a także w medycynie, gdzie wykorzystywane są w endoskopii. Warto również zaznaczyć, że zastosowanie światłowodów w sieciach LAN oraz WAN pozwala na przesył danych na znaczne odległości z minimalnymi stratami, co jest zgodne z obecnymi standardami, takimi jak ITU-T G.652, regulującymi parametry światłowodów jedno- i wielomodowych.

Pytanie 28

W jakich jednostkach wyraża się zysk energetyczny anteny w porównaniu do dipola półfalowego?

A. dBi

B. dBd

C. dB

D. dBc

Odpowiedź 'dBd' jest na pewno właściwa, bo odnosi się do zysku anteny w porównaniu z dipolem półfalowym, który jest takim standardem w branży. Jak widzisz, wartość dBd mówi nam, ile decybeli zysk anteny przekracza ten zysk dipola. Dzięki temu możemy lepiej zrozumieć, jak antena wypada w porównaniu do innych modeli. Na przykład, w radiu, gdzie moc sygnału jest ważna, używa się tego wskaźnika, żeby ocenić, jak dobrze antena radzi sobie z przesyłem sygnału. W telekomunikacji często spotyka się anteny kierunkowe z zyskiem w dBd, co pomaga inżynierom w planowaniu sieci oraz zwiększaniu zasięgu. Fajnie też wiedzieć, że są inne jednostki jak 'dBi' czy 'dBc', ale one nie odnoszą się bezpośrednio do dipola półfalowego, więc tutaj nie pasują tak jak dBd.

Pytanie 29

Przetwornik A/C z równoważeniem ładunków elektrycznych przetwarza sygnał metodą

A. bezpośredniego porównania

B. czasową

C. częstotliwościową

D. kompensacyjną

Przetwornik A/C z równoważeniem ładunków elektrycznych faktycznie działa w oparciu o metodę czasową. To znaczy, że przekształca sygnał analogowy na cyfrowy, mierząc czas potrzebny do zrównoważenia zgromadzonego ładunku z sygnałem wejściowym. Takie rozwiązanie jest bardzo popularne w układach, gdzie ważna jest wysoka odporność na zakłócenia i niska cena przy zachowaniu dość dobrej dokładności. Typowym przykładem zastosowania jest przetwornik typu dual-slope (podwójnego całkowania), który jest stosowany chociażby w multimetrze laboratoryjnym czy przemysłowych systemach pomiarowych. Główna zaleta tej metody to odporność na szumy i wahania napięcia zasilania, ponieważ mierzony jest czas, nie bezwzględna wartość napięcia. Według mnie, ta metoda świetnie sprawdza się przy pomiarach napięć stałych i wolnozmiennych, bo nie wymaga bardzo szybkiego działania układu. W branży przyjmuje się, że przetworniki czasowe mają szczególne zastosowanie w pomiarach precyzyjnych – np. tam, gdzie ważna jest powtarzalność wyników, a niekoniecznie najwyższa szybkość. Warto zapamiętać ten mechanizm, bo pojawia się regularnie na egzaminach i w praktyce zawodowej.

Pytanie 30

Na którym urządzeniu wynik pomiaru jest przedstawiany w sposób pokazany na rysunku?

A. Na reflektometrze TDR.

B. Na szukaczu par przewodów.

C. Na mierniku bitowej stopy błędów.

D. Na multimetrze cyfrowym.

Wybór odpowiedzi, która wskazuje na multimetr cyfrowy, może wynikać z mylnego przekonania, że każde urządzenie pomiarowe o wyświetlaczu cyfrowym ma podobne zastosowanie. Multimetry cyfrowe są wszechstronnymi narzędziami pomiarowymi, jednak ich funkcjonalność ogranicza się do podstawowych pomiarów takich jak napięcie, prąd czy opór. W przeciwieństwie do reflektometrów TDR, nie są one w stanie analizować odbić sygnału w czasie, co jest kluczowe dla diagnozowania uszkodzeń w kablach. Z kolei odpowiedź dotycząca szukacza par przewodów również jest mylna, ponieważ te urządzenia mają na celu identyfikację i lokalizację przewodów w instalacjach elektrycznych, a ich pomiary nie są oparte na analizie czasowej, jak w przypadku TDR. Wybór miernika bitowej stopy błędów również nie jest trafny; te urządzenia są używane do oceny jakości sygnałów cyfrowych w telekomunikacji, ale nie dostarczają informacji o odbiciach sygnału w kablach. Każda z tych odpowiedzi jest związana z innym aspektem pomiarów elektronicznych i nie ma zastosowania w kontekście lokalizacji uszkodzeń kablowych, co prowadzi do nieporozumień w interpretacji wyników pomiarów.

Pytanie 31

Funkcja MSN (Multiple Subscriber Number) w systemie ISDN pozwala na

A. przypisanie abonentowi sieci ISDN wielu różnych numerów publicznych.

B. przenoszenie terminala w trakcie rozmowy przez zarówno dzwoniącego, jak i odbierającego.

C. rejestrowanie informacji o połączeniach.

D. odrzucanie połączeń przychodzących z przekierowania.

Usługa MSN (Multiple Subscriber Number) w technologii ISDN jest kluczowym rozwiązaniem umożliwiającym przypisanie abonentowi sieci ISDN wielu różnych numerów publicznych. To oznacza, że jeden abonent może być dostępny pod różnymi numerami telefonicznymi, co zwiększa elastyczność komunikacji. Przykładem zastosowania tej funkcjonalności jest sytuacja, gdy firma posiada wiele działów, a każdy z nich ma przypisany inny numer. Dzięki temu klienci mogą łatwo kontaktować się z odpowiednim działem, co prowadzi do efektywniejszej obsługi. W kontekście standardów branżowych, MSN jest zgodne z wymaganiami ITU-T, które określają zasady funkcjonowania usług telekomunikacyjnych. Umożliwiając przydzielanie różnych numerów do jednego abonenta, MSN poprawia zarządzanie ruchem telefonicznym, a także pozwala na lepsze dopasowanie do potrzeb użytkowników. W ten sposób, firmy mogą oferować bardziej zróżnicowane i dostosowane do potrzeb klientów usługi telekomunikacyjne, co jest niezbędne w dzisiejszym, dynamicznie zmieniającym się środowisku biznesowym.

Pytanie 32

Jak można ochronić komputer przed nieautoryzowanym dostępem z sieci lokalnej lub Internetu?

A. zainstalować oprogramowanie proxy oraz skaner online

B. zainstalować i odpowiednio skonfigurować firewall

C. korzystając z Internetu, używać konta Gość

D. zawsze pracować na koncie z uprawnieniami administratora

Zainstalowanie oprogramowania proxy i skanera online, chociaż może być przydatne w niektórych sytuacjach, nie jest wystarczającym zabezpieczeniem komputera przed niepożądanym dostępem. Oprogramowanie proxy działa jako pośrednik w komunikacji między użytkownikiem a Internetem, co może pomóc w ukrywaniu adresu IP oraz filtrowaniu treści. Jednak nie zapewnia ono pełnej ochrony przed atakami sieciowymi, które mogą być skierowane bezpośrednio do komputera. Co więcej, skanery online służą do identyfikowania zagrożeń, ale nie działają w czasie rzeczywistym, co oznacza, że nie chronią systemu przed bieżącymi atakami. Pracowanie zawsze na koncie z uprawnieniami administratora jest kolejnym błędem, ponieważ umożliwia potencjalnym atakującym dostęp do pełnych możliwości systemu operacyjnego, co zwiększa ryzyko poważnych szkód. Z kolei korzystanie z konta Gość podczas przeglądania Internetu, chociaż wydaje się ograniczone, nie jest skutecznym rozwiązaniem, ponieważ wiele złośliwych działań może obejść te ograniczenia. Każde z tych podejść ma swoje ograniczenia i nie daje wystarczającej ochrony. Dlatego kluczowym elementem zabezpieczenia komputera jest zainstalowanie i skonfigurowanie firewalla, który jest pierwszą linią obrony w przypadku zagrożeń z sieci.

Pytanie 33

W celu ochrony urządzeń teleinformatycznych przed nagłymi skokami napięcia wykorzystuje się

A. ogranicznik przepięć

B. bezpiecznik

C. wyłącznik nadprądowy

D. wyłącznik różnicowoprądowy

Bezpiecznik, wyłącznik nadprądowy i wyłącznik różnicowoprądowy są ważnymi elementami systemów zabezpieczeń elektrycznych, jednak nie są one przeznaczone do ochrony przed gwałtownym wzrostem napięcia. Bezpiecznik działa na zasadzie przerywania obwodu w momencie, gdy prąd przekroczy określoną wartość, co chroni obwód przed przeciążeniem, ale nie zapewnia ochrony przed przepięciami. Wyłącznik nadprądowy ma podobną funkcję, zapobiegając uszkodzeniom spowodowanym nadmiernym prądem, ale nie reaguje na nagłe zmiany napięcia. Z kolei wyłącznik różnicowoprądowy wykrywa różnicę w prądach wpływających i wypływających z obwodu, co pozwala na ochronę ludzi przed porażeniem elektrycznym, lecz również nie jest skuteczny w przypadku przepięć. Użytkownicy często mylą te urządzenia i przypisują im funkcje, które nie są z nimi związane, co prowadzi do błędnych wniosków o ich zastosowaniu. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych urządzeń spełnia określoną rolę w systemie zabezpieczeń elektrycznych, ale to ogranicznik przepięć jest specjalnie zaprojektowany do ochrony przed nagłymi wzrostami napięcia, co czyni go właściwym rozwiązaniem w opisanej sytuacji.

Pytanie 34

Jakiego sygnału będzie doświadczał abonent systemu PABX w słuchawce telefonu po wprowadzeniu numeru wyjścia miejskiego, gdy translacja wyjściowa jest zajęta?

A. Sygnał ciągły przez 5 s a następnie sygnał przerywany w rytmie 1 s emisji 1 s ciszy

B. Sygnał ciągły

C. Przerywany w rytmie 0,5 s emisji 0,5 s ciszy

D. Sygnał przerywany w rytmie 1 s emisji 1 s ciszy, po 6 s sygnał ciągły

Alternatywne odpowiedzi, które wskazują na sygnały przerywane, są niepoprawne, ponieważ nie odzwierciedlają rzeczywistego zachowania systemu PABX w opisywanej sytuacji. Sygnał przerywany w rytmie 1 s emisji i 1 s ciszy, a także w rytmie 0,5 s emisji i 0,5 s ciszy, mogą być interpretowane jako sygnały zajętości lub informacja o tym, że linia jest w użyciu, co nie ma miejsca, gdy translacja wyjściowa jest wolna. Dodatkowo, sygnał ciągły przez 5 s, a następnie sygnał przerywany w rytmie 1 s emisji i 1 s ciszy, sugeruje, że system mógłby przełączać się na inny stan, co jest niezgodne z zasadami działania PABX w przypadku braku dostępnych linii. Typowym błędem myślowym jest mylenie sygnałów informacyjnych z sygnałami zajętości. W praktyce, w sytuacji braku dostępnych linii, PABX powinien sygnalizować użytkownikowi, że linie są zajęte, przez co ma sens stosowanie sygnału ciągłego, który nie wprowadza w błąd. Warto również dodać, że w kontekście systemów telekomunikacyjnych, dobrym podejściem jest projektowanie systemów w taki sposób, aby były one intuicyjne dla użytkowników, co przekłada się na komfort ich użytkowania.

Pytanie 35

W cyfrowych łączach abonenckich do wymiany informacji pomiędzy stacjami końcowymi a węzłem komutacyjnym wykorzystuje się sygnalizację

A. R2

B. R1

C. SS7

D. DSS1

Wybór SS7, R2 lub R1 jako odpowiedzi na to pytanie jest nieadekwatny, ponieważ te systemy sygnalizacji mają różne zastosowania i nie są przeznaczone do bezpośredniego przesyłania informacji między stacjami końcowymi a węzłem komutacyjnym w kontekście cyfrowych łącz abonenckich. SS7 (Signaling System No. 7) to kompleksowy system sygnalizacji używany głównie w sieciach telefonicznych do zarządzania połączeniami i przesyłania informacji o połączeniach, jednak jego zastosowanie nie jest specyficzne dla łącz abonenckich, a raczej skupia się na sieciach dużej skali oraz operatorach. R2 to starszy system sygnalizacji, który był używany głównie w telefonii analogowej i w niektórych przypadkach w cyfrowych, ale nie oferuje on funkcji potrzebnych dla zestawiania połączeń w nowoczesnych sieciach telefonii cyfrowej, takich jak ISDN. R1 z kolei jest kolejnym przestarzałym standardem, który również nie posiada odpowiednich funkcji dla nowoczesnych potrzeb telekomunikacyjnych. Zrozumienie kontekstu zastosowania każdego z tych systemów sygnalizacji jest kluczowe dla podejmowania właściwych decyzji w projektowaniu i wdrażaniu rozwiązań telekomunikacyjnych. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych systemów sygnalizacji i ich zastosowań, co prowadzi do niewłaściwych wniosków dotyczących ich funkcji i efektywności w danym kontekście.

Pytanie 36

Jaka licencja dotyczy oprogramowania, które umożliwia korzystanie w tym samym czasie przez liczbę użytkowników określoną w umowie?

A. Licencję współpracy

B. Licencję bezpłatnego oprogramowania

C. Licencję dostępu jednoczesnego

D. Licencję na ograniczoną liczbę uruchomień

Licencja dostępu jednoczesnego to model licencjonowania, który umożliwia korzystanie z oprogramowania przez określoną liczbę użytkowników w tym samym czasie. Tego typu licencje są często stosowane w przedsiębiorstwach, gdzie wiele osób musi mieć dostęp do tych samych zasobów, a jednocześnie nie da się przewidzieć, ile z nich korzysta jednocześnie. Przykładem może być oprogramowanie do zarządzania projektami, które jest wykorzystywane przez zespoły pracujące nad różnymi zadaniami. Taki model licencyjny jest zgodny z praktykami branżowymi, które dążą do elastyczności i efektywności w zarządzaniu zasobami IT. W kontekście przepisów dotyczących oprogramowania, licencje dostępu jednoczesnego powinny być jasno określone w umowach, aby uniknąć nieporozumień dotyczących liczby jednoczesnych użytkowników i potencjalnych kar za ich przekroczenie. Warto również zwrócić uwagę na różnice pomiędzy licencjami, które mogą oferować różne podejścia do zarządzania dostępem do oprogramowania, co wymaga od menedżerów IT znajomości tego tematu.

Pytanie 37

Jakie urządzenie stosuje się do pomiaru rezystancji pętli abonenckiej?

A. poziomoskop

B. miernik poziomu

C. omomierz

D. megaomomierz

Megaomomierz, poziomoskop oraz miernik poziomu nie są odpowiednimi narzędziami do pomiaru rezystancji pętli abonenckiej. Megaomomierz jest używany głównie do pomiaru wysokich rezystancji izolacyjnych, co czyni go nieodpowiednim wyborem w kontekście pomiarów, gdzie dokładność pomiaru niskiej rezystancji jest kluczowa. Poziomoskop to urządzenie służące do pomiaru poziomu, a nie rezystancji, więc nie ma zastosowania w pomiarach związanych z instalacjami elektrycznymi. Z kolei miernik poziomu, choć może być stosowany w kontekście pomiarów w inżynierii budowlanej, nie ma zastosowania w pomiarach elektrycznych. Często zdarza się, że osoby nieprzeszkolone w zakresie pomiarów elektrycznych mylą te urządzenia, co prowadzi do nieprawidłowych wyników i potencjalnych zagrożeń. Właściwe podejście do pomiarów wymaga znajomości specyfiki narzędzi oraz ich przeznaczenia. Kluczowe jest, aby przed przystąpieniem do pomiarów dobrze zrozumieć, jakie są wymagania i standardy dla konkretnych instalacji, co pozwoli uniknąć błędów w analizie i interpretacji wyników.

Pytanie 38

W systemie Windows funkcja znana jako quota służy do ograniczania

A. aktywności konta

B. przestrzeni dyskowej

C. czasu logowania

D. ważności hasła

Twoja odpowiedź dotycząca narzędzia quota jest na właściwym torze. To narzędzie w Windows faktycznie pomaga w zarządzaniu przestrzenią na dysku, co jest bardzo przydatne, szczególnie w środowiskach, gdzie sporo osób korzysta z tych samych zasobów. Dzięki limitom administratorzy mogą pilnować, żeby nie było tak, że jedna osoba zajmuje za dużo miejsca. W firmach często używa się quota, żeby uniknąć sytuacji, gdzie jeden użytkownik "zajmuje" cały dysk, co może być frustrujące dla innych. Ustalając limity, można też zmotywować ludzi, by lepiej zarządzali swoimi plikami i nie trzymali niepotrzebnych danych. Takie zarządzanie przestrzenią to też regularne sprawdzanie, jak wygląda wykorzystanie dysku i dostosowywanie tych limitów, żeby wszyscy mieli co trzeba, ale też nie za dużo. Naprawdę dobre podejście!

Pytanie 39

Jakie kodowanie jest stosowane w łączu ISDN na interfejsie U?

A. CMI

B. HDB3

C. 2B1Q

D. AMI

Wybór innych metod kodowania, takich jak CMI, HDB3, czy AMI, nie jest odpowiedni w kontekście łącza ISDN na styku U. CMI (Coded Mark Inversion) to technika, która może być używana do transmisji w systemach, gdzie wymagana jest kontrola poziomów DC, jednak nie jest powszechnie stosowana w ISDN. HDB3 (High-Density Bipolar 3) to inna technika kodowania, która jest używana w kontekście przesyłania sygnału na dłuższe odległości, ale nie jest optymalna dla ISDN. AMI (Alternate Mark Inversion) również nie jest stosowane w ISDN, ponieważ nie pozwala na wykorzystanie pełnego potencjału dostępnego pasma. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych zastosowań i specyfikacji technicznych dla różnych typów systemów telekomunikacyjnych. Zrozumienie kontekstu, w jakim dane techniki kodowania są stosowane, jest kluczowe dla poprawnego wyboru. Każda z tych metod ma swoje unikalne zastosowania, ale ich użycie w łączu ISDN na styku U nie przynosi korzyści, które oferuje 2B1Q, co czyni tę odpowiedź niewłaściwą.

Pytanie 40

Stacja robocza jest częścią sieci lokalnej o adresie IP 192.168.0.0/25. W ustawieniach protokołu TCP/IP jako maskę podsieci należy wybrać

A. 255.255.255.0

B. 255.255.255.128

C. 255.255.255.192

D. 255.255.255.1

Wybór maski 255.255.255.0 nie jest prawidłowy, ponieważ oznacza, że sieć ma 256 adresów hostów, co jest niewłaściwe w kontekście adresu 192.168.0.0/25. Taki wybór prowadzi do sytuacji, w której zbyt wiele adresów jest przypisanych do jednej podsieci, co może powodować nieefektywne zarządzanie ruchem sieciowym oraz trudności w izolacji problemów z siecią. Maska 255.255.255.1 jest również nieprawidłowa, ponieważ nie jest standardową maską podsieci. Przydzielanie maski, która nie jest zdefiniowana w standardach, takich jak CIDR, prowadzi do nieprzewidywalnych konsekwencji w zarządzaniu siecią. Z kolei maska 255.255.255.192, która tworzy podsieci z 64 adresami hostów, jest zbyt mała dla konkretnej sieci 192.168.0.0/25, a zatem prowadzi do marnotrawstwa możliwości adresowych. Kluczowym błędem myślowym jest niedostrzeganie znaczenia odpowiedniego podziału adresów IP w sieci lokalnej, co jest fundamentalne dla stabilności i bezpieczeństwa infrastruktury sieciowej. Zrozumienie koncepcji maski podsieci i jej zastosowania jest kluczowe w praktycznych aspektach projektowania sieci, co może wpłynąć na wydajność i bezpieczeństwo całej sieci.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej