Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.12 - Wykonywanie weterynaryjnych czynności pomocniczych
Data rozpoczęcia: 18 grudnia 2025 22:44
Data zakończenia: 18 grudnia 2025 23:05

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Brak oszołomienia występuje w przypadku uboju

A. pośredniego

B. z konieczności

C. rytualnego

D. sanitarnego

Wybór innych metod uboju, takich jak ubój sanitarny, z konieczności, czy pośredni, wiąże się z różnymi technikami, które często mają na celu przede wszystkim szybkie i efektywne zakończenie życia zwierzęcia, jednakże mogą być niezgodne z zasadami humanitarnego traktowania. Ubój sanitarny, przeprowadzany najczęściej w sytuacjach kryzysowych, takich jak epidemie, ma na celu ochronę zdrowia publicznego i nie jest związany z praktykami rytualnymi. W tym przypadku, zwierzęta są zazwyczaj oszołamiane w celu zminimalizowania bólu i stresu, co stoi w sprzeczności z filozofią uboju rytualnego. Ubój z konieczności, który najczęściej odbywa się w sytuacjach awaryjnych, również nie uwzględnia aspektów związanych z rytuałem, a jego celem jest szybkie usunięcie zagrożenia. Z kolei ubój pośredni, który może obejmować różne techniki, także wiąże się z oszołomieniem zwierzęcia, co jest sprzeczne z podejściem stosowanym w uboju rytualnym. Powszechnym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie metody uboju są na równi humanitarne, podczas gdy różnorodność podejść i regulacji w każdym z przypadków ma fundamentalne znaczenie dla oceny ich skutków i zgodności z etyką. Każda z wymienionych metod ma swoje miejsce, ale nie są one zgodne z zasadami praktyk religijnych, a ich zastosowanie powinno być ściśle regulowane przez prawo oraz etykę zawodową.

Pytanie 2

Jaką metodę podania leku należy wybrać, jeśli u suki wystąpił stan zapalny po przeprowadzeniu zabiegu sterylizacji, a lekarz zalecił stosowanie Karprofenu w dawce 4 mg/kg/dz p.o.?

A. Dożylnie

B. Domięśniowo

C. Podskórnie

D. Doustnie

Podanie leku doustnie (p.o. - per os) jest właściwym sposobem podawania Karprofenu w przypadku stanu zapalnego po zabiegu sterylizacji. Karprofen jest niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym (NLPZ), który działa poprzez hamowanie enzymów cyklooksygenazy (COX), co prowadzi do zmniejszenia produkcji prostaglandyn, odpowiedzialnych za proces zapalny oraz odczucia bólu. W praktyce weterynaryjnej, podawanie leków doustnie jest powszechne, gdyż zapewnia łatwość podania oraz komfort dla pacjenta. W przypadku suki po sterylizacji, podawanie Karprofenu w dawce 4 mg/kg/dobę doustnie umożliwia stałe poziomy leku w organizmie, co jest istotne dla jego skuteczności. Dodatkowo, podawanie leku przez drogę doustną może być mniej stresujące dla zwierzęcia, w porównaniu do iniekcji. Przykładami zastosowania tej metody mogą być leczenie bólu pooperacyjnego oraz łagodzenie objawów przewlekłych stanów zapalnych u psów.

Pytanie 3

Ilustracja przedstawia badanie

A. rynoskopowe.

B. ofitalmoskopowe.

C. bronchoskopowe.

D. otoskopowe.

Odpowiedź "otoskopowe" jest poprawna, ponieważ na ilustracji przedstawione jest badanie ucha za pomocą otoskopu. Otoskopy są stosowane w medycynie weterynaryjnej i ludzkiej do diagnostyki schorzeń ucha, takich jak zapalenie ucha zewnętrznego czy perforacja błony bębenkowej. To narzędzie umożliwia dokładne zobrazowanie błony bębenkowej oraz przewodu słuchowego zewnętrznego. Zastosowanie otoskopu jest standardem w badaniach laryngologicznych, zapewniającym lekarzom możliwość oceny stanu ucha pacjenta w sposób nieinwazyjny. Badanie otoskopowe jest kluczowe dla wczesnego wykrywania problemów zdrowotnych, co przekłada się na skuteczność leczenia. Dobrą praktyką jest również regularne przeprowadzanie tych badań u zwierząt, co może pomóc w zapobieganiu poważnym dolegliwościom zdrowotnym związanym z narządem słuchu.

Pytanie 4

Podczas analizy poubojowej bydła, płuca należy koniecznie naciąć

A. w ich drugim płacie przednim, prostopadle do ich głównych osi

B. w ich pierwszym i drugim płacie przednim, prostopadle do ich głównych osi

C. w ich drugim i trzecim płacie tylnym, prostopadle do ich głównych osi

D. w ich trzecim płacie tylnym, prostopadle do ich głównych osi

Wybór niewłaściwego miejsca nacięcia płuc bydła może naprawdę namieszać w ocenach i sprawić, że przeoczymy ważne wskazówki o zdrowiu zwierzęcia. Jeśli zrobimy nacięcie w przednich płatach, to nie wyjdą na jaw kluczowe problemy, które są najczęściej w tylnej części płuc, gdzie bywa zapalenie płuc. Takie błędy mogą się zdarzyć, jeśli nie mamy wystarczającej wiedzy o anatomii płuc bydła. Nacięcia w nieodpowiednich miejscach mogą też prowadzić do zanieczyszczenia próbek lub do tego, że dane będą po prostu niekompletne. W tej dziedzinie tak ważne jest, by działać zgodnie z normami, bo to daje precyzyjne wyniki i zapewnia bezpieczeństwo żywności. Ignorowanie tych zasad może mieć poważne konsekwencje, zarówno dla tych, co produkują, jak i dla konsumentów. Dlatego warto zrozumieć, jak ważne jest nacinanie płuc i dobrze to robić.

Pytanie 5

Chłodzenie immersyjne to proces schładzania

A. natryskiem zimnej wody

B. zimnym powietrzem

C. przez zanurzenie w zbiorniku z zimną wodą

D. poprzez obłożenie lodem

Zarówno chłodzenie zimnym powietrzem, jak i obłożenie lodem czy natryskiem zimnej wody, są metodami, które w pewnych okolicznościach mogą wspierać procesy chłodzenia, jednak nie są one typowe dla chłodzenia immersyjnego. Chłodzenie zimnym powietrzem opiera się na konwekcji, gdzie zimne powietrze jest przepuszczane przez wentylatory, co może być skuteczne w przypadku mniejszych urządzeń, ale nie dorównuje efektywności chłodzenia cieczą. Obłożenie lodem to technika, która może być stosowana w sytuacjach awaryjnych, ale jest mało praktyczna i nieefektywna w dłuższym okresie czasu, ze względu na trudności w utrzymaniu stałej temperatury oraz ryzyko uszkodzenia obiektów. Natrysk zimnej wody, z kolei, może prowadzić do niekontrolowanych reakcji, jak na przykład korozja lub uszkodzenie elektroniki. Kluczowym błędem jest założenie, że każda forma chłodzenia cieczą jest równoważna z chłodzeniem immersyjnym, podczas gdy to ostatnie zapewnia znacznie wyższy poziom wydajności i bezpieczeństwa. W kontekście najlepszych praktyk w chłodzeniu, immersyjne podejście jest preferowane w aplikacjach wymagających wysokiej wydajności chłodzenia, a inne metody mogą nie spełniać standardów efektywności energetycznej ani nie odpowiadać wymaganiom technologicznym w nowoczesnych rozwiązaniach.

Pytanie 6

Jakie gatunki zwierząt muszą posiadać paszport?

A. Bydło i konie

B. Świnie oraz konie

C. Konie oraz owce

D. Bydło oraz świnie

Bydło i konie to jedyne zwierzęta, które muszą mieć paszporty, zgodnie z przepisami unijnymi i krajowymi. Paszport to taki dokument, w którym są wszystkie ważne info o zwierzęciu - skąd pochodzi, jakie ma zdrowie i jakie szczepienia przeszło. To bardzo ważne, szczególnie gdy chodzi o przemieszczanie się zwierząt, bo chodzi o zapobieganie rozprzestrzenianiu się różnych chorób. Na przykład choroba zakaźna bydła potrafi być naprawdę groźna dla hodowli. Paszporty wydają odpowiednie instytucje, na przykład organy weterynaryjne czy związki hodowlane, co sprawia, że zwierzęta są dobrze monitorowane. Dobrze jest też regularnie aktualizować info w paszporcie, żeby szybciej reagować, jak coś się stanie. A w przypadku koni, posiadanie paszportu jest wręcz obowiązkowe, gdy bierze się udział w zawodach jeździeckich, więc to pokazuje, jak ważny jest ten dokument w kontekście sportów jeździeckich.

Pytanie 7

W weterynaryjnym numerze identyfikacyjnym kod województwa reprezentują które cyfry?

A. siódma i ósma

B. piąta i szósta

C. trzecia i czwarta

D. pierwsza i druga

Kod województwa w weterynaryjnym numerze identyfikacyjnym rzeczywiście oznaczają pierwsza i druga cyfra. W systemie identyfikacji weterynaryjnej stosowane są unikalne numery, które pozwalają na łatwe przyporządkowanie do konkretnego województwa, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zdrowiem zwierząt oraz ich identyfikacją w przypadku różnorodnych procedur administracyjnych. Przykładowo, dla codziennej pracy weterynarzy i inspekcji weterynaryjnej, znajomość tych kodów jest niezbędna. Umożliwia to szybkie i precyzyjne porównywanie danych dotyczących zwierząt oraz ich historii zdrowotnych przypisanych do odpowiednich regionów. Dodatkowo, zgodnie z unijnymi standardami dotyczącymi identyfikacji zwierząt i ochrony ich zdrowia, numery identyfikacyjne muszą być jednoznacznie przypisane do poszczególnych lokalizacji. To podejście nie tylko ułatwia pracę urzędników, ale także zwiększa transparentność i bezpieczeństwo w obrocie zwierzętami.

Pytanie 8

Szczepionka Biocan DP przeznaczona jest do ochrony przed

A. panleukopenią i parwowirozą

B. nosówką oraz chorobą Rubartha

C. parwowirozą oraz nosówką

D. chorobą Rubartha i panleukopenią

Biocan DP jest szczepionką, która została zaprojektowana w celu ochrony psów przed dwoma poważnymi chorobami wirusowymi: parwowirozą i nosówką. Parwowiroza jest wysoce zakaźną chorobą wirusową, która może prowadzić do ciężkiej biegunki, wymiotów oraz odwodnienia, a w skrajnych przypadkach do śmierci. Nosówka, z kolei, jest wirusowym zakażeniem, które może wpłynąć na układ oddechowy, pokarmowy oraz nerwowy. Szczepienie za pomocą Biocan DP jest szczególnie istotne w profilaktyce tych chorób, zwłaszcza w przypadku szczeniąt, które są bardziej narażone na infekcje. Zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi, szczepienia te powinny być przeprowadzane regularnie, aby zapewnić optymalną ochronę i zmniejszyć ryzyko wystąpienia epidemii w populacji psów. Przykładem dobrej praktyki jest wprowadzenie szczepień już w młodym wieku, co pozwala na zbudowanie odpowiedniej odporności przed pojawieniem się patogenów w otoczeniu. Zrozumienie znaczenia szczepień, takich jak Biocan DP, jest kluczowe dla zdrowia psów oraz dla utrzymania ich w dobrej kondycji przez całe życie.

Pytanie 9

Aby zlikwidować powierzchniowe zanieczyszczenia mikroorganizmami, stosowanie 2-5% roztworów kwasu mlekowego w formie spryskiwania jest dozwolone w odniesieniu do

A. tuszu końskich

B. tuszków drobiowych

C. tuszu wołowych

D. tuszu wieprzowych

Odpowiedzi dotyczące tusz końskich, tuszek drobiowych oraz tusz wieprzowych nie są właściwe w kontekście stosowania 2-5% roztworów kwasu mlekowego. Kwas mlekowy, mimo że jest skutecznym środkiem dezynfekującym, nie jest powszechnie stosowany na mięsie tych zwierząt z powodu specyfiki ich obróbki oraz różnic w regulacjach. Tusze końskie, na przykład, są poddawane innym procedurom higienicznym, a ich regulacje są dostosowane do specyfiki gatunku oraz oczekiwań konsumentów. W przypadku tuszek drobiowych, stosowanie kwasu mlekowego również budzi pewne wątpliwości, ponieważ przemysł drobiarski ma własne, ściśle określone metody dezynfekcji, które są uznawane za bardziej efektywne w kontekście ochrony przed konkretnymi patogenami. Tusze wieprzowe, z kolei, również wymagają innego podejścia w zakresie obróbki, a standardy dotyczące ich przygotowania różnią się od tych stosowanych w przypadku tusz wołowych. Błędne podejście do kwestii stosowania kwasu mlekowego na różnych rodzajach mięsa może wynikać z ogólnego mylenia standardów higieny w przemyśle mięsnym, co podkreśla znaczenie znajomości specyfikacji i regulacji dotyczących każdej grupy produktów mięsnych. Właściwa wiedza na ten temat jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności oraz jakości oferowanych produktów.

Pytanie 10

Zaburzenia zachowania owiec objawiające się ruchami maneżowymi pojawiają się przy

A. robaczycy płuc

B. chorobie motyliczej

C. kołowaciźnie

D. świerzbie

Kołowacizna to taka dziwna choroba, która dotyka owce. To zaburzenie neurologiczne, które objawia się różnymi nieprawidłowymi ruchami. Często widać, że owce zaczynają się kręcić, czasem mają też problemy z koordynacją. Z czego to wynika? No, najczęściej są to larwy nicieni, które powodują te wszystkie kłopoty. Choć najczęściej kołowacizna występuje u owiec, to nie zapominajmy, że inne zwierzęta hodowlane też mogą na to zachorować. Właściciele zwierząt i weterynarze powinni to znać, bo odpowiednia diagnoza i leczenie mogą pomóc w poprawie stanu zdrowia stada. Jak zauważysz u zwierząt objawy jak kręcenie się, zgrzytanie zębami czy brak równowagi, to najlepiej od razu zrobić badania na pasożyty. Regularne odrobaczanie i obserwacja stanu zdrowia owiec to dobry sposób na uniknięcie kołowacizny.

Pytanie 11

Aby zrealizować badanie metodą flotacji, stosuje się

A. 5% roztwór zasady potasowej

B. nasycony roztwór chlorku sodu

C. wodę destylowaną

D. 40% roztwór formaliny

Wiesz, nasycony roztwór chlorku sodu to naprawdę ważny składnik w metodzie flotacji. Ta metoda pozwala na oddzielanie różnych materiałów w zależności od ich gęstości. Ogólnie rzecz biorąc, wrzucasz próbkę do roztworu i minerały albo się unoszą, albo opadają, w zależności od ich właściwości. Ten nasycony roztwór daje odpowiednią gęstość, co ułatwia oddzielanie różnych składników próbki. Fajnym przykładem tego zastosowania jest analiza gleb, gdzie możemy wydzielić frakcje organiczne i nieorganiczne. W laboratoriach geologicznych i mineralogicznych korzystanie z nasyconego roztworu chlorku sodu to standard, bo flotacja wtedy jest przewidywalna i powtarzalna. Poza tym, ta metoda sprawdza się też w badaniach archeologicznych przy oczyszczaniu znalezisk i analizach wód gruntowych, co pokazuje, jak wszechstronna jest w różnych dziedzinach nauki.

Pytanie 12

Substancje, które wprowadzone do paszy poprawiają lub modyfikują cechy organoleptyczne paszy oraz walory wizualne żywności pochodzenia zwierzęcego, noszą nazwę dodatek

A. dietetyczny

B. zootechniczny

C. technologiczny

D. sensoryczny

Odpowiedzi zootechniczny, dietetyczny oraz technologiczny odnoszą się do różnych aspektów składników paszowych, ale nie oddają precyzyjnie celu dodatków sensorycznych. Dodatki zootechniczne koncentrują się na ogólnym wsparciu zdrowia i produkcji zwierząt, takich jak probiotyki czy prebiotyki, które mają na celu poprawę mikroflory jelitowej, ale nie zmieniają one bezpośrednio właściwości sensorycznych paszy. Odpowiedzi dietetyczny sugerują, że dodatki te wpływają na wartość odżywczą paszy, co jest prawdą, ale nie obejmuje aspektów związanych z organoleptyką. Dodatki technologiczne z kolei koncentrują się na stabilności, trwałości i procesach technologicznych paszy, co może mieć wpływ na jej jakość, lecz nie na jej bezpośrednie odczucia sensoryczne. Typowym błędem myślowym jest mylenie poprawy właściwości sensorycznych z poprawą wartości odżywczej lub technologicznej paszy. Niezrozumienie definicji oraz celów poszczególnych kategorii dodatków paszowych prowadzi do nieprawidłowych wniosków, co jest istotne z perspektywy nauk o żywieniu zwierząt oraz przemysłu paszowego. Właściwe zrozumienie tych różnic ma kluczowe znaczenie dla skutecznego zarządzania paszami i osiągania optymalnych wyników w produkcji zwierzęcej.

Pytanie 13

Różyca jest schorzeniem o podłożu

A. wirusowym

B. pasożytniczym

C. bakteriologicznym

D. grzybowym

Różyca jest chorobą wywołaną przez czynniki bakteryjne, dlatego odpowiedzi odwołujące się do etiologii grzybiczej, wirusowej czy pasożytniczej są nieprawidłowe. Zrozumienie etiologii chorób skórnych jest kluczowe dla skutecznego leczenia. Odpowiedź, która sugeruje etiologię grzybiczą, myli mechanizmy infekcji, ponieważ grzyby najczęściej prowadzą do innych schorzeń, takich jak grzybica skóry. Z kolei wirusy wywołują choroby o innej patogenezie, jak np. opryszczka, co wskazuje na różnorodność patogenów odpowiedzialnych za infekcje. Infekcje pasożytnicze również są odrębną grupą, obejmującą schorzenia takie jak wszawica czy świerzb, które manifestują się w inny sposób i są traktowane całkowicie odmiennie w kontekście diagnostyki i terapii. Typowym błędem myślowym jest uogólnianie chorób skórnych i błędne przypisywanie im cech, które nie są związane z ich rzeczywistą etiologią. Dla właściwego podejścia do zdrowia skóry niezbędne jest posiadanie rzetelnej wiedzy na temat różnorodności patogenów oraz ich wpływu na organizm, co w praktyce medycznej pozwala na skuteczne monitorowanie i leczenie infekcji.

Pytanie 14

Jak długo po kryciu suki można przeprowadzić badanie ultrasonograficzne w celu potwierdzenia ciąży?

A. 21 dni

B. 14 dni

C. 10 dni

D. 5 dni

Odpowiedź 21 dni jest jak najbardziej trafna. Co do ciąży suki, badanie ultrasonograficzne dobrze działa dopiero po tym czasie. W pierwszych trzech tygodniach po kryciu, zarodek raczej nie jest jeszcze wystarczająco rozwinięty, żeby można go było zauważyć. Po 21 dniach jest już lepiej, bo można wtedy zobaczyć pęcherzyki ciążowe. Weterynarze często polecają to badanie, bo jest mało inwazyjne i wyniki dostajemy szybko. Warto to robić właśnie po 21 dniach, aby uniknąć fałszywych wyników, które mogą się zdarzyć, gdy badanie zrobimy wcześniej. I nie zapominaj, że odpowiednia opieka nad suką w ciąży jest ważna dla niej i dla szczeniąt. Im wcześniej potwierdzisz ciążę, tym lepiej zorganizujesz jej opiekę.

Pytanie 15

Wirusowa choroba psów, której objawy obejmują napady szału, nasilone reakcje na bodźce zewnętrzne, nadmierną produkcję śliny, uszkodzenie mięśni żuchwy oraz przełyku, a także chwiejną postawę, śpiączkę, drgawki, ogólną dezorientację, nadwrażliwość na światło i problemy z zatrzymywaniem wody to

A. nosówka

B. parwowiroza

C. wścieklizna

D. tężec

Wścieklizna jest poważną chorobą wirusową, która wpływa na układ nerwowy psów oraz innych ssaków, w tym ludzi. Objawy, które wymieniłeś, takie jak atak szału, nadwrażliwość na bodźce zewnętrzne, ślinotok oraz porażenie mięśni, są charakterystyczne dla tego schorzenia. Wścieklizna jest przenoszona głównie poprzez ukąszenia zakażonych zwierząt, a wirus atakuje mózg, co prowadzi do poważnych objawów neurologicznych. Ważne jest zrozumienie, że wścieklizna jest chorobą nieuleczalną i zwykle kończy się śmiercią, jeśli nie zostaną podjęte odpowiednie kroki profilaktyczne, takie jak szczepienia. Szczepienie psów przeciwko wściekliźnie jest nie tylko obowiązkowe w wielu krajach, ale także kluczowym elementem ochrony zdrowia publicznego. Edukowanie właścicieli zwierząt na temat objawów i skutków wścieklizny oraz zachęcanie do regularnych wizyt u weterynarza jest praktyką, która pomaga w zapobieganiu tej groźnej chorobie.

Pytanie 16

Czynnością pielęgnacyjną u koni nie jest

A. tarnikowanie zębów.

B. kucie kopyt.

C. zwalczanie endopasożytów.

D. czyszczenie skóry.

Odpowiedź "zwalczanie endopasożytów" jest prawidłowa, ponieważ nie jest to bezpośredni zabieg pielęgnacyjny, ale element szeroko pojętej profilaktyki zdrowotnej. Zabiegi pielęgnacyjne u koni obejmują działania mające na celu utrzymanie zwierzęcia w dobrym stanie fizycznym i estetycznym, a do takich działań należy tarnikowanie zębów, czyszczenie skóry oraz kucie kopyt. Tarnikowanie zębów, na przykład, jest kluczowe dla zapewnienia koniowi komfortu żucia i zapobiegania problemom zdrowotnym w obrębie jamy ustnej. Czyszczenie skóry pozwala na usunięcie brudu, potu i pasożytów, co przyczynia się do poprawy zdrowia skóry. Kucie kopyt jest natomiast niezbędne dla zdrowia kopyt, zapewniając odpowiednią ochronę oraz wsparcie dla koni w trakcie pracy. Zwalczanie endopasożytów, choć jest niezwykle ważne, należy do działań weterynaryjnych i profilaktycznych, a nie bezpośrednio do pielęgnacji.

Pytanie 17

Podczas analizy poubojowej wątroby świń zauważono, przy badaniu dotykowym, zmiany w postaci licznych guzowatych, kulistych wypukłości wydobywających się z miąższu. Zmiany te wskazują na?

A. bąblowicę

B. wągrzycę

C. sarkosporydiozę

D. włośnicę

Bąblowica, wywoływana przez larwalne stadium tasiemca Echinococcus granulosus, jest schorzeniem, które charakteryzuje się tworzeniem torbieli w narządach wewnętrznych zwierząt, w tym wątrobie. Stwierdzenie guzowatych, kulistych wypukłości podczas badania poubojowego wątroby świń może być wynikiem obecności tych torbieli, które są wypełnione płynem i mogą osiągać znaczne rozmiary. W przypadku świń zarażonych bąblowicą, wątroba może być poważnie uszkodzona, co wpływa na jakość mięsa. Ważne jest, aby wiedzieć, że bąblowica ma również znaczenie zoonotyczne – może być przenoszona na ludzi, co podkreśla znaczenie higieny oraz dokładnych badań weterynaryjnych w gospodarstwach hodowlanych. W praktyce, w przypadku stwierdzenia bąblowicy, zaleca się stosowanie odpowiednich metod utylizacji zainfekowanego mięsa oraz wdrożenie programów kontrolnych w celu zapobiegania dalszym zakażeniom w stadzie. Dobre praktyki obejmują także szczepienia zwierząt przeciwko echinokokozy oraz regularne monitorowanie stanu zdrowia zwierząt, co może pomóc w wczesnym wykrywaniu choroby i minimalizacji strat ekonomicznych.

Pytanie 18

W kontekście uboju gospodarczego dozwolone jest przeprowadzanie uboju bydła do

A. 12 miesiąca życia

B. 6 tygodnia życia

C. 6 miesiąca życia

D. 12 tygodnia życia

Wybór odpowiedzi wskazujących na wcześniejsze etapy życia bydła, takie jak 6 tygodni czy 12 tygodni, oparty jest na nieporozumieniach dotyczących regulacji prawnych oraz praktyk związanych z ubojem zwierząt. Ubój bydła w młodszych stadiach życia, takich jak 6 tygodni czy 12 tygodni, jest niezgodny z przepisami obowiązującymi w Unii Europejskiej, które jasno wskazują, że zwierzęta powinny osiągnąć określony wiek, aby zapewnić im odpowiednie warunki rozwoju. Wybór odpowiedzi dotyczącej 6 miesiąca życia również jest nieprawidłowy, ponieważ w tym wieku bydło nie osiąga jeszcze wystarczającej wagi, a ich mięso może nie spełniać standardów jakościowych wymaganych na rynku. Ponadto, podejście do uboju bydła przed osiągnięciem 12 miesiąca życia może prowadzić do negatywnych konsekwencji dla dobrostanu zwierząt, co jest istotnym aspektem etycznym. Właściwe postrzeganie okresu życia zwierząt oraz zastosowanie odpowiednich praktyk w uboju są kluczowe nie tylko dla jakości produktu, ale także dla zachowania standardów dobrostanu zwierząt. W związku z tym, świadome podejście do kwestii wieku bydła w kontekście uboju jest niezbędne dla każdego, kto pracuje w branży mięsnej.

Pytanie 19

Która z dostępnych nici chirurgicznych jest najdelikatniejsza?

A. Dexon 2

B. Dexon 0

C. Dexon 5-0

D. Dexon 2-0

Wybór grubszej nici chirurgicznej, takiej jak Dexon 0, Dexon 2 lub Dexon 2-0, do szycia w sytuacjach wymagających precyzji jest nieodpowiedni. Nici te są oznaczone większymi wartościami, co oznacza ich większą średnicę w porównaniu do Dexon 5-0. Użycie grubszej nici w obszarach o dużej delikatności tkanek może prowadzić do niepożądanych skutków, takich jak dodatkowe uszkodzenia tkanek oraz wydłużony czas gojenia. Na przykład, w chirurgii okulistycznej, użycie grubych nici może zwiększyć ryzyko powikłań oraz pogorszyć estetykę blizny, co jest nieakceptowalne w tego typu procedurach. Ponadto, w chirurgii dziecięcej, gdzie skóra i tkanki są znacznie cieńsze i bardziej wrażliwe, wybór odpowiedniej grubości nici ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i komfortu pacjenta. Użycie niewłaściwych nici, takich jak Dexon 2-0, może prowadzić do nadmiernego napięcia w szwach, co może skutkować nieprawidłowym gojeniem oraz groźnymi powikłaniami, takimi jak martwica tkanek. W kontekście dobrych praktyk chirurgicznych, istotne jest postępowanie zgodnie z zasadami chirurgii minimalnie inwazyjnej, gdzie celem jest nie tylko efektywność, ale również zachowanie integralności tkanek. Dlatego stosowanie Dexon 5-0 w odpowiednich sytuacjach jest kluczowe dla osiągnięcia pozytywnych wyników terapeutycznych.

Pytanie 20

Jakie zestawienie będzie niezbędne do pobrania i analizy zeskrobiny skórnej?

A. Szkiełko podstawowe, szkiełko nakrywkowe oraz mikroskop

B. Szkiełko podstawowe, olej mineralny, ostrze skalpela oraz mikroskop

C. Szkiełko nakrywkowe, nożyczki oraz mikroskop

D. Szkiełko nakrywkowe, ostrze skalpela oraz mikroskop

Wybór szkiełka nakrywkowego, ostrza skalpela i mikroskopu, czy też samego szkiełka nakrywkowego i nożyczek, wskazuje na niepełne zrozumienie procedury pobierania i analizy zeskrobiny skórnej. Szkiełko nakrywkowe to element, który zabezpiecza próbkę przed zanieczyszczeniem i wpływem zewnętrznych czynników, ale nie może być używane samodzielnie w procesie analizy, gdyż nie dostarcza odpowiedniego podłoża dla próbki. W przypadku pobierania zeskrobiny skórnej, kluczowe jest zastosowanie szkiełka podstawowego, które zapewnia stabilność i wsparcie dla próbki. Co więcej, olbrzymią rolę w obserwacji mikroskopowej odgrywa olej mineralny, który poprawia przejrzystość obrazu. Bez jego zastosowania, interpretacja wyników może być znacznie utrudniona, a detale strukturalne mogą być niewidoczne. Z kolei użycie nożyczek, choć może się wydawać praktyczne, nie jest standardową metodą pobierania próbki w kontekście zeskrobiny skórnej, co może prowadzić do uszkodzenia tkanek i nieprawidłowego pobrania materiału do analizy. Typowym błędem myślowym jest brak zrozumienia roli każdego z narzędzi i ich współpracy w procesie diagnostycznym, co jest kluczowe dla uzyskania dokładnych i wiarygodnych wyników. W laboratoriach powinny być przestrzegane ściśle określone procedury, aby zapewnić rzetelność i powtarzalność wyników, co w tym przypadku nie zostało uwzględnione.

Pytanie 21

Gleba może być źródłem zakażeń w przypadku

A. brucelozy

B. wścieklizny

C. babeszjozy

D. tężca

Wścieklizna to wirusowa choroba zakaźna, która występuje głównie u zwierząt, szczególnie u psów i nietoperzy. Zakażenie następuje głównie przez ugryzienie zarażonego zwierzęcia, a nie przez kontakt z glebą, co czyni ten wybór niewłaściwym. Bruceloza, z drugiej strony, jest chorobą bakteryjną, która zazwyczaj przenosi się przez kontakt z zakażonymi zwierzętami lub ich produktami, takimi jak mleko. Nie ma związku między brucelozą a glebą, co wyklucza tę odpowiedź. Babeszjoza to choroba wywoływana przez pierwotniaki, przenoszone przez kleszcze. Choroba ta związana jest z ukąszeniami tych pasożytów, a nie z glebą, co również stanowi błąd w analizie. W kontekście tego pytania, typowe błędy myślowe obejmują mylenie źródeł zakażeń oraz nieprawidłowe przypisywanie drogi transmisji chorób. Kluczowe jest zrozumienie, że nie wszystkie choroby zakaźne mają swoje źródło w glebie, a znajomość czynników ryzyka oraz drogi przenoszenia patogenów jest niezbędna dla skutecznej profilaktyki i ochrony zdrowia.

Pytanie 22

Kto jest odpowiedzialny za wydawanie zezwolenia na posiadanie lub prowadzenie hodowli psów ras uznawanych za niebezpieczne?

A. Inspekcja Weterynaryjna

B. Policja lub straż miejska

C. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta

D. Związek Kynologiczny

Odpowiedzi wskazujące na policję, straż miejską, Związek Kynologiczny czy Inspekcję Weterynaryjną jako organy odpowiedzialne za wydawanie zezwoleń na hodowlę psów agresywnych są nieprawidłowe. Policja oraz straż miejska pełnią funkcje związane z egzekwowaniem prawa oraz utrzymywaniem porządku publicznego, ale nie mają kompetencji do regulowania zagadnień dotyczących hodowli psów. Ich rola ogranicza się głównie do reagowania na incydenty związane z agresywnym zachowaniem zwierząt oraz interwencji w sytuacjach zagrożenia. Związek Kynologiczny, z kolei, jest organizacją non-profit, która zajmuje się promocją i kynologią, ale nie ma uprawnień do wydawania zezwoleń na hodowlę psów. Inspekcja Weterynaryjna, mimo że odpowiada za zdrowie i dobrostan zwierząt, także nie wchodzi w kompetencje związane z wydawaniem pozwoleń hodowlanych. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest mylenie kompetencji różnych instytucji oraz nieznajomość konstrukcji prawnej dotyczącej hodowli zwierząt. Właściwe zrozumienie podziału kompetencji pomiędzy różnymi organami administracyjnymi jest kluczowe dla prawidłowego interpretowania przepisów oraz funkcjonowania systemu zarządzania psami, zwłaszcza tych ras uznawanych za agresywne.

Pytanie 23

Czynnik, który może zwiększać wrażliwość zwierząt na infekcje, to

A. odpowiednie warunki hodowlane

B. immunizacje

C. zrównoważone dawki żywieniowe

D. zanieczyszczenie powietrza

Szczerze mówiąc, większość z opcji, które podałeś, nie ma związku z tym, co może wpływać na podatność zwierząt na choroby. Owszem, dobre warunki, jak przestronne pomieszczenia i czystość, są ważne dla zdrowia zwierząt, ale same w sobie nie są zagrożeniem. Wręcz przeciwnie, pomagają w utrzymaniu zdrowia i odporności. Szczepienia to świetny sposób na zapobieganie chorobom, ale to co mówisz, nie dotyczy bezpośrednio zwiększonej podatności. Pamiętaj, że nie tylko dobre rzeczy mogą wpływać na zdrowie – zapylenie powietrza to poważny problem, który może osłabiać naturalne mechanizmy obronne zwierząt. Z tego, co widziałem, wiele osób nie zdaje sobie z tego sprawy.

Pytanie 24

Zaraźliwa wirusowa choroba górnych dróg oddechowych koni z charakterystycznymi objawami opisanymi poniżej to

„(...) uporczywy napadowy kaszel, początkowo suchy, a później wilgotny. Występuje obrzęk powiek, zapalenie spojówek, duszność, silne zaczerwienienie błony śluzowej nosa i lekki śluzowy wypływ z nozdrzy. Zwierzę jest osowiałe i porusza się bardzo słabo wskutek występujących bólów mięśni. Temperatura ciała dochodzi do 41°C."

A. influenza.

B. babeszjoza.

C. listerioza.

D. morzysko.

Odpowiedź "influenza" jest poprawna, ponieważ opisane objawy, takie jak uporczywy kaszel, obrzęk powiek, zapalenie spojówek oraz duszność, są charakterystyczne dla wirusowej choroby górnych dróg oddechowych u koni, znanej jako grypa końska. Grypa koni jest wywoływana przez wirus, który łatwo się rozprzestrzenia, zwłaszcza w stadach, co czyni ją poważnym zagrożeniem w hodowli koni. Właściwe zrozumienie objawów tej choroby jest kluczowe dla szybkiej diagnozy i wdrożenia skutecznych działań prewencyjnych. W praktyce, w przypadku podejrzenia grypy, zaleca się izolację zarażonych koni, aby zminimalizować ryzyko dalszego rozprzestrzeniania się wirusa. Dodatkowo, regularne szczepienia przeciwko grypie koni są niezwykle istotne w profilaktyce, co potwierdzają zalecenia wielu organizacji weterynaryjnych. Warto także monitorować stan zdrowia koni i korzystać z usług weterynaryjnych w celu zapewnienia odpowiedniej opieki medycznej oraz ewentualnej terapii, jeśli wystąpią objawy chorobowe.

Pytanie 25

Podczas badania trawieńca u bydła, należy zbadać okolicę

A. pachowej lewej

B. prawej zażebrowej

C. zapępkowej

D. lewej słabizny

Umożliwość oceny stanu zdrowia bydła w kontekście trawieńca jest kluczowa w praktyce weterynaryjnej oraz hodowlanej. Omacanie okolicy prawej zażebrowej jest istotne, ponieważ to właśnie w tym obszarze znajduje się trawieniec, który jest odpowiedzialny za fermentację pokarmów u przeżuwaczy. Palpacja tej okolicy pozwala na ocenę objętości trawieńca, co jest niezbędne do identyfikacji potencjalnych problemów, takich jak wzdęcia czy zaburzenia trawienia. W praktyce weterynaryjnej, umiejętność lokalizacji i oceny stanu trawieńca w tej lokalizacji jest fundamentem diagnostyki, a także podejmowania decyzji o dalszym leczeniu. Zgodnie z wytycznymi branżowymi, szczegółowe badanie tej okolicy, w połączeniu z innymi metodami diagnostycznymi, takimi jak ultrasonografia, znacząco zwiększa dokładność oceny stanu zdrowia zwierzęcia. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest monitorowanie bydła w okresie po porodzie, kiedy zaburzenia trawienia mogą prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych. Właściwe omacanie prawej zażebrowej stanowi więc kluczowy element w praktyce weterynaryjnej i hodowlanej.

Pytanie 26

Jak należy podawać roztwory oleiste?

A. podskórnie

B. dożylnie

C. domięśniowo

D. dotętniczo

Podskórne, dotętnicze oraz dożylne podawanie roztworów oleistych nie jest zalecane z wielu przyczyn związanych z bezpieczeństwem i skutecznością terapii. Podskórne wstrzyknięcia mogą prowadzić do niepożądanych reakcji, takich jak stany zapalne w miejscu aplikacji, a także ograniczają wchłanianie leku, co wpływa na jego biodostępność. Roztwory oleiste wymagają większej objętości, co czyni tę metodę niewłaściwą, ponieważ podskórna tkanka tłuszczowa jest ograniczona pod względem pojemności. Dotętnicze podawanie roztworów oleistych niesie za sobą ryzyko zatoru tłuszczowego, ponieważ cząsteczki oleju mogą zatykać naczynia krwionośne, prowadząc do poważnych powikłań, takich jak udar mózgu czy zawał serca. Z kolei dożylne podawanie roztworów oleistych może wywołać reakcje anafilaktyczne, a także uszkodzenie ścian naczyń krwionośnych. Wszystkie te metody są niewłaściwe i mogą zagrażać zdrowiu pacjenta, co podkreśla znaczenie znajomości zasad farmakologii oraz doboru odpowiedniej drogi podania leku zgodnie z aktualnymi standardami klinicznymi. Oprócz tego, istnieje ryzyko błędnego myślenia, że jakakolwiek droga podania jest dozwolona bez dokładnej analizy i wiedzy na temat właściwości farmakokinetycznych leku, co może prowadzić do niebezpiecznych konsekwencji zdrowotnych.

Pytanie 27

Podmiot funkcjonujący w branży spożywczej nie jest zobowiązany do wdrożenia

A. GHP

B. HACCP

C. GMP

D. ISO

Wybór odpowiedzi dotyczących GMP, GHP czy HACCP może być mylący, ponieważ te standardy są związane z obowiązkami prawnymi i regulacjami w zakresie produkcji i obrotu żywnością. GMP (Dobre Praktyki Wytwarzania) oraz GHP (Dobre Praktyki Higieniczne) mają na celu zagwarantowanie, że produkty spożywcze są wytwarzane w sposób bezpieczny i higieniczny, co jest kluczowe dla ochrony zdrowia konsumentów. Te normy są wymagane przez prawo w wielu krajach i ich stosowanie jest niezbędne do uzyskania odpowiednich zezwoleń. Z kolei HACCP (Analiza Zagrożeń i Krytyczne Punkty Kontroli) to system zarządzania bezpieczeństwem żywności, który koncentruje się na identyfikacji i ocenie zagrożeń w procesie produkcji żywności, a także na wprowadzeniu środków kontrolnych dla tych zagrożeń. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorstwa spożywcze są zobowiązane do wdrożenia tych standardów, aby zapewnić bezpieczeństwo swoich produktów. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że wszystkie standardy są dobrowolne, podczas gdy w rzeczywistości normy dotyczące bezpieczeństwa żywności mają kluczowe znaczenie dla ochrony zdrowia publicznego. Ignorując obowiązki wynikające z GMP, GHP czy HACCP, przedsiębiorstwa narażają się na sankcje prawne oraz utratę zaufania ze strony konsumentów, co może negatywnie wpłynąć na ich działalność.

Pytanie 28

Jaką chorobę pasożytniczą mogą mieć bydła?

A. bruceloza

B. melanoza

C. kokcydioza

D. fascioloza

Kokcydioza to choroba wywoływana przez pierwotniaki z rodzaju Eimeria, która znacząco wpływa na zdrowie bydła, zwłaszcza cieląt. Jest to jednak zakażenie wewnętrzne, które nie jest klasyfikowane jako choroba pasożytnicza w kontekście tasiemców. Cielęta cierpiące na kokcydiozę mogą doświadczać objawów takich jak biegunka, utrata apetytu oraz spadek przyrostów masy ciała, co wpływa na ich rozwój oraz wydajność. Bruceloza, z kolei, jest bakteryjną chorobą zakaźną, wywołaną przez bakterie Brucella, która może prowadzić do poronień oraz problemów z płodnością u bydła. To schorzenie nie jest pasożytnicze, ale bakteryjne, i wymaga innego podejścia do kontroli i zapobiegania. Melanoza to natomiast termin odnoszący się do zaburzeń pigmentacyjnych, które nie są związane z pasożytami ani nie stanowią zagrożenia zdrowotnego dla zwierząt. Te koncepcje są czasami mylone w literaturze weterynaryjnej, co prowadzi do nieporozumień w diagnozowaniu oraz leczeniu chorób bydła. Kluczowe jest zrozumienie różnic pomiędzy chorobami pasożytniczymi a innymi rodzajami zakażeń, co pozwala na skuteczne zarządzanie zdrowiem stada.

Pytanie 29

Badanie przedubojowe u krowy należy przeprowadzić najwcześniej po upływie

A. 48 godzin przed planowanym ubojem

B. 12 godzin przed planowanym ubojem

C. 72 godziny przed planowanym ubojem

D. 24 godziny przed planowanym ubojem

Badanie przedubojowe krowy, jako istotny element w procesie uboju, powinno być przeprowadzane z zachowaniem odpowiednich norm i wytycznych. Wybór odpowiedniego czasu na wykonanie tego badania ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania całego procesu uboju. Odpowiedzi sugerujące wykonanie badania 12 godzin lub 48 godzin przed planowanym ubojem są mylące i niezgodne z aktualnymi przepisami. Badanie w odstępie 12 godzin może być niewystarczające, aby dokładnie ocenić stan zwierzęcia, co może prowadzić do podjęcia decyzji o uboju chorego zwierzęcia, co jest niezgodne z zasadami dobrostanu zwierząt. Z kolei 48 godzin przed ubojem to zbyt długi okres, który może wprowadzać niepotrzebne opóźnienia w procesie produkcyjnym, a także zwiększać ryzyko rozprzestrzenienia się chorób w stadzie. Czas oczekiwania na badanie musi być zgodny z praktykami weterynaryjnymi, które nakładają na hodowców obowiązek zapewnienia, że zwierzęta są zdrowe w dniu planowanego uboju. W kontekście bezpieczeństwa żywnościowego, takie rozbieżności mogą prowadzić do poważnych konsekwencji, zarówno dla zdrowia publicznego, jak i dla reputacji hodowli.

Pytanie 30

Na podstawie zamieszczonej informacji określ w latach wiek bydła podlegającego obowiązkowemu badaniu w kierunku BSE, poddanego normalnemu ubojowi.

Informacja Głównego Lekarza Weterynarii dotycząca podwyższenia wieku bydła badanego w kierunku BSE.

Podniesienie wieku bydła badanego w kierunku BSE:

- powyżej 96 miesięcy, w przypadku bydła poddanego normalnemu ubojowi
oraz

- powyżej 48 miesięcy, w przypadku bydła należącego do tzw. grupy ryzyka tj. bydła padłego, poddanego ubojowi z konieczności lub ubitego/zabitego w ramach zwalczania chorób.

A. 7 lat.

B. 2 lata.

C. 3 lata.

D. 8 lat.

Odpowiedzi 7 lat, 3 lata i 2 lata są nieprawidłowe, ponieważ nie spełniają wymogów regulacji dotyczących badania bydła w kierunku BSE. Wybór 7 lat może wynikać z błędnego założenia, że 96 miesięcy to mniej niż 8 lat, co jest mylne. Kluczowe jest zrozumienie, iż 96 miesięcy to dokładnie 8 lat, a każde inne zaokrąglenie prowadzi do niezgodności z regulacjami. W przypadku odpowiedzi 3 lata i 2 lata, pominięcie odpowiednich przepisów dotyczących wieku bydła wykazuje brak znajomości zasad bezpieczeństwa żywności. W praktyce, zaniżenie wieku bydła, które powinno być badane, może skutkować poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi dla konsumentów. Warto również zauważyć, że wprowadzenie systemów monitorowania i badania zwierząt jest standardem w branży, a ich przestrzeganie ma na celu zarówno ochronę zdrowia publicznego, jak i dobrostan zwierząt. Ignorowanie tych faktów może narazić producentów na ryzyko związane z odpowiedzialnością prawną oraz wpłynąć negatywnie na ich wizerunek w oczach konsumentów.

Pytanie 31

U zdrowego psa do analizy dostępne są węzły chłonne

A. podkolanowe oraz pachowe dodatkowe

B. podżuchwowe oraz podkolanowe

C. podżuchwowe oraz podbiodrowe

D. podkolanowe i podbiodrowe

Odpowiedź o węzłach chłonnych podżuchwowych i podkolanowych jest trafna. Te dwa rodzaje węzłów są naprawdę istotne podczas rutynowych badań zdrowych psów. Węzły podżuchwowe znajdują się w rejonie szyi i pomagają w filtracji limfy z głowy, jamy ustnej i gardła. To ważne, bo pozwala na wczesne wykrywanie różnych chorób zakaźnych czy nowotworowych. Z kolei węzły podkolanowe, zlokalizowane z tyłu kolan, są kluczowe, gdy oceniamy zdrowie tylnych kończyn. Ich badanie może ujawniać stany zapalne, infekcje lub guzy, co jest niezbędne dla weterynarzy. Warto, żeby weterynarze dobrze znali te węzły, bo ich ocena to część standardowego badania, a to może pomóc we wczesnym wykrywaniu problemów zdrowotnych u psów.

Pytanie 32

Wykonanie badania za pomocą waginoskopu polega na

A. namacaniu

B. opukiwaniu

C. osłuchiwaniu

D. wziernikowaniu

Wziernikowanie to procedura diagnostyczna, która polega na użyciu waginoskopu do bezpośredniego obejrzenia wnętrza pochwy i szyjki macicy. Jest to kluczowy element w ginekologii, pozwalający na dokładną ocenę stanu zdrowia pacjentek oraz wykrywanie nieprawidłowości, takich jak infekcje, zmiany patologiczne czy nowotwory. Wziernikowanie jest standardem w wielu badaniach ginekologicznych, ponieważ umożliwia lekarzom szczegółową obserwację struktur anatomicznych i pobieranie wymazów do dalszej analizy. Przykładem zastosowania wziernikowania jest badanie cytologiczne, które jest niezbędne w profilaktyce raka szyjki macicy. Procedura ta jest zgodna z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia i Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego, które zalecają regularne badania dla kobiet w odpowiednich grupach wiekowych. Właściwe wykorzystanie waginoskopu oraz umiejętność przeprowadzenia wziernikowania są fundamentalne w pracy ginekologa, a także wpływają na komfort i bezpieczeństwo pacjentek podczas badania.

Pytanie 33

W pomieszczeniach, w których utrzymuje się cielęta, nie bada się stężenia

§ 18. W pomieszczeniach, w których utrzymuje się cielęta:
1) stężenie
a) dwutlenku węgla nie powinno przekraczać 3 000 ppm,
b) siarkowodoru nie powinno przekraczać 5 ppm,
2) koncentracja amoniaku nie powinna przekraczać 20 ppm.

A. HCl

B. H2S

C. NH3

D. CO2

Odpowiedź HCl jest uznawana za poprawną, ponieważ w pomieszczeniach, w których utrzymuje się cielęta, nie bada się stężenia kwasu solnego. W praktyce, monitoring stężenia takich gazów jak amoniak (NH3), siarkowodór (H2S) oraz dwutlenek węgla (CO2) jest niezwykle istotny dla zachowania zdrowia zwierząt oraz jakości środowiska. Amoniak może powstawać z rozkładu odchodów i ma negatywny wpływ na układ oddechowy cieląt, co może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Siarkowodór, choć rzadziej występujący, również jest toksyczny, a jego obecność w pomieszczeniach hodowlanych może wskazywać na niewłaściwe warunki utrzymania odpadów organicznych. Dwutlenek węgla jest naturalnym produktem oddychania zwierząt i jego stężenie powinno być kontrolowane w celu uniknięcia asfiksji. Dlatego badanie tych gazów jest kluczowe dla zapewnienia odpowiednich warunków hodowli, a brak badań dotyczących HCl wynika z tego, że nie jest to substancja występująca w takich środowiskach.

Pytanie 34

Jakie elementy powinny być obecne na stoliku narzędziowym do przeprowadzania zabiegów na narządach jamy brzusznej?

A. nici chirurgiczne, gaziki, narzędzia, skalpel

B. środki znieczulające, waciki, narzędzia, skalpel

C. nici chirurgiczne, waciki, narzędzia, skalpel

D. środki znieczulające, gaziki, narzędzia, skalpel

Wybieranie odpowiednich narzędzi chirurgicznych do operacji w jamie brzusznej to bardzo ważna sprawa. Trzeba znać, co gdzie się używa, żeby wszystko poszło gładko i bezpiecznie. Dobrze dobrane nici chirurgiczne, gaziki, narzędzia i skalpel to podstawa. Nici są niezbędne do zamykania ran i warto pamiętać, że ich wybór zależy od tkanek, z którymi pracujemy. Gaziki z kolei mają za zadanie oczyszczanie i osuszanie, co jest kluczowe, żeby uniknąć infekcji. Jeśli chodzi o narzędzia, to nożyczki, kleszcze i pincety to te, które naprawdę pomagają w precyzyjnej pracy z tkankami i zapewniają dobrą widoczność przy operacjach. A skalpel? To oczywiście narzędzie, które pozwala na wykonywanie dokładnych cięć. I fajnie jest, jak dobór tego wszystkiego jest także zgodny z zaleceniami towarzystw chirurgicznych oraz protokołami szpitalnymi, bo wtedy mamy większą pewność, że wszystko będzie dobrze.

Pytanie 35

Który z wymienionych środków jest używany do ogłuszania świń przed ich ubojami?

A. Halotan

B. Podtlenek azotu

C. Dwutlenek węgla

D. Chloroform

Dwutlenek węgla (CO2) to naprawdę ciekawy temat, zwłaszcza jeśli chodzi o uboje. Używanie go do oszołomienia świń przed ubojem ma swoje zalety, bo jest to mniej stresujące dla zwierząt, a i same mięso potem lepszej jakości. Zwierzęta w takim procesie zasypiają, co wydaje się bardziej humanitarne. Warto zauważyć, że wiele nowoczesnych ubojni korzysta z tej metody, bo wpisuje się to w standardy dobrostanu zwierząt. Z mojego doświadczenia, to zdecydowanie lepsza alternatywa niż inne, bardziej inwazyjne techniki, które mogą powodować większy stres. Takie podejście to krok w stronę etyczniejszego rolnictwa, które powinno dążyć do zmniejszenia cierpienia zwierząt.

Pytanie 36

Tuberkulinizację należy obowiązkowo wykonać u

A. koni

B. bydła

C. świń

D. psów

Chociaż mogą występować przekonania, że tuberkulinizacja powinna być stosowana również u psów, koni czy świń, jest to niezgodne z aktualnymi standardami weterynaryjnymi i praktykami w zakresie zdrowia zwierząt. Tuberkulinizacja nie jest rutynowo przeprowadzana u psów, ponieważ ich narażenie na prątki gruźlicy jest znacznie niższe w porównaniu do bydła, a zachorowania są bardzo rzadkie. W przypadku koni, choroba ta nie jest typowa, a zmiany patologiczne obserwowane w tej grupie zwierząt mają inne etiologie. Jak pokazują badania, konie rzadko stają się nosicielami prątka gruźlicy, co czyni tuberkulinizację zbędną. W odniesieniu do świń, chociaż te zwierzęta mogą być nosicielami różnych chorób zakaźnych, to nie są one powszechnie związane z gruźlicą, co również podważa potrzebę tego zabiegu. Niezrozumienie specyfiki epidemiologicznej różnych gatunków zwierząt prowadzi do błędnych wniosków, które mogą skutkować nieefektywnym zarządzaniem zdrowiem w stadzie. Ostatecznie, stosowanie tuberkulinizacji poza bydłem jest nie tylko nieuzasadnione, ale może prowadzić do niepotrzebnych kosztów oraz zasobów poświęcanych na działania, które nie przynoszą wymiernych korzyści w zakresie zdrowia zwierząt ani publicznego. Zrozumienie, które gatunki zwierząt są poddawane tym testom, oraz dlaczego jest to kluczowe, jest fundamentem dla skutecznego zarządzania zdrowiem w hodowli zwierząt.

Pytanie 37

Po przeprowadzeniu pobrania krwi z użyciem EDTA trzeba

A. odstawić probówkę do czasu oddzielenia się osocza

B. odstawić probówkę do momentu, kiedy surowica się oddzieli

C. energicznie wymieszać krew z antykoagulantem

D. delikatnie wymieszać krew z antykoagulantem

Odpowiedź 'delikatnym ruchem wymieszać krew z antykoagulantem' jest prawidłowa, ponieważ kluczowym celem mieszania krwi z EDTA jest zapewnienie równomiernego połączenia antykoagulantu z pobraną próbką. Użycie delikatnego ruchu zapobiega uszkodzeniu komórek krwi oraz minimalizuje ryzyko hemolizy, co jest istotne dla uzyskania dokładnych wyników badań laboratoryjnych. W praktyce laboratoryjnej, po pobraniu krwi do probówki zawierającej EDTA, zaleca się delikatne odwrócenie probówki kilka razy, aby umożliwić właściwą interakcję krwi z antykoagulantem. Przykład zastosowania tej metody można zobaczyć w laboratoriach zajmujących się diagnostyką hematologiczną, gdzie ważne jest, aby próbki krwi były odpowiednio przygotowane do analizy. Zgodnie z wytycznymi organizacji takich jak CLSI (Clinical and Laboratory Standards Institute), właściwe mieszanie krwi z antykoagulantem jest kluczowe dla zachowania integralności próbki, co przekłada się na wiarygodność wyników. Warto zwrócić uwagę, że każdy rodzaj antykoagulantu wymaga swojej specyficznej procedury mieszania, co powinno być znane każdemu pracownikowi laboratorium.

Pytanie 38

Jakiego kształtu jest kolczyk służący do identyfikacji świń?

A. w formie trójkąta

B. w kształcie kwadratu

C. w kształcie okręgu

D. w kształcie prostokąta

Okrągły kształt kolczyka do identyfikacji świń jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie identyfikacji zwierząt hodowlanych. Taki kształt zapewnia łatwość aplikacji oraz skuteczną widoczność identyfikatora, co jest kluczowe w kontekście zarządzania stadem. Okrągłe kolczyki są często wykonane z materiałów odpornych na działanie czynników atmosferycznych oraz uszkodzenia mechaniczne, co zwiększa ich trwałość w trudnych warunkach hodowlanych. Zastosowanie kolczyków o okrągłym kształcie sprzyja również minimalizacji ryzyka uszkodzenia ucha zwierzęcia, co jest istotne z punktu widzenia dobrostanu. W praktyce, kolczyki te są często używane w połączeniu z unikalnym numerem identyfikacyjnym, co pozwala na efektywne śledzenie historii zdrowotnej i produkcyjnej poszczególnych świń. W kontekście hodowli, właściwe oznakowanie zwierząt jest kluczowe dla spełnienia norm sanitarno-epidemiologicznych oraz dla zarządzania programami szczepień i profilaktyki zdrowotnej.

Pytanie 39

Schemat przedstawia cykl życiowy

A. tasiemca bąblowcowego.

B. włosogłówki psiej.

C. tasiemca psiego,

D. glisty psiej.

Chociaż odpowiedzi mogą wydawać się zróżnicowane, każda z błędnych opcji opiera się na mylnych założeniach dotyczących cykli życiowych różnych pasożytów. Włosogłówka psia, będąca niepoprawnym wyborem, ma całkowicie odmienny cykl życiowy, który nie opiera się na interakcji z pchłami, lecz na innych formach zarażenia, takich jak kontakt ze zanieczyszczonym środowiskiem. Z kolei tasiemiec bąblowcowy (Echinococcus granulosus) ma złożony cykl życiowy, który obejmuje inne gatunki zwierząt, w tym owce i ludzi, a nie zwykłe psy, co czyni tę odpowiedź mylną. Glista psia (Toxocara canis) z kolei również nie jest związana z pchłami, a jej sposób zarażania związany jest z wydalanym jajem, które mogą być przypadkowo połykane przez inne zwierzęta. Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia różnic w cyklach życiowych pasożytów oraz ich gospodarzy. Fundamentalną błędnością jest zatem mylenie pasożytów i ich specyficznych cykli życiowych, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków i utrudnia skuteczną profilaktykę oraz leczenie. Znajomość specyfiki każdego z pasożytów, ich gospodarzy i cykli rozwojowych jest kluczowa dla skutecznego zarządzania zdrowiem zwierząt oraz zapobiegania inwazjom pasożytniczym.

Pytanie 40

Fundamentalną zasadą uboju pośredniego zwierzęcia rzeźnego jest wcześniejsze

A. oszołomienie zwierzęcia

B. przeprowadzenie kłucia

C. przecięcie dużych naczyń krwionośnych

D. wykonanie skrwawienia

Oszołomienie zwierzęcia przed ubojem jest kluczowym elementem procesu uboju pośredniego, który ma na celu zapewnienie humanitarnego traktowania zwierząt. Procedura ta polega na zastosowaniu technik, takich jak użycie pistoletu do oszołomienia lub urządzeń elektrycznych, które powodują chwilowe wstrzymanie funkcji neurologicznych zwierzęcia. Dzięki temu można zminimalizować uczucie bólu i stresu, co jest zgodne z zasadami welfare zwierząt. Oszołomienie jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również standardem etycznym w branży mięsnej, a jego prawidłowe wykonanie pozwala na bardziej efektywny proces uboju oraz lepszą jakość mięsa. Na przykład, stosowanie nowoczesnych urządzeń oszołamiających, które są regularnie serwisowane i kalibrowane, przyczynia się do poprawy dobrostanu zwierząt oraz zwiększa bezpieczeństwo personelu. Warto zaznaczyć, że dokładne przestrzeganie procedur oszołomienia jest monitorowane przez organy nadzoru weterynaryjnego, co zapewnia zgodność z normami krajowymi i unijnymi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej